Τήν Κυριακήν, 31ην Δεκεμβρίου 2012/ 13ην Ἰανουαρίου 2013, παραμονήν τῆς Πρωτοχρονιᾶς, ἐνάρξεως τοῦ Πολιτικοῦ Νέου Ἔτους 2013, ἔλαβε χώραν εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Πατριαρχείου ἡ τελετή τῆς κοπῆς τῆς Βασιλόπιττας.
Εἰς τήν τελετήν ταύτην ἐψάλη ἐν ἀρχῇ τό «Μορφήν ἀναλλοιώτως…» καί τό «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου…», ἀκολούθως ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τούς μετέχοντας τῆς τελετῆς ταύτης Ἁγιοταφίτας Ἀρχιερεῖς καί λοιπούς Πατέρας, τόν Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριον Ἀθανασίου, τά μέλη τῆς Ἑλληνικῆς παροικίας καί τοῦ ποιμνίου καί τούς προσκυνητάς διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως:
«Ἐπέστη ἡ εἴσοδος τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς Χρηστότητος Κυρίου, συγκαλοῦσα γεραίρειν τόν Μέγαν τῆς Ἐκκλησίας Πατέρα, Βασίλειον Ἀρχιεπίσκοπον Καισαρείας Καππαδοκίας τόν Οὐρανοφάντορα, οὗ τῇ μνήμῃ κοινωνοῦντες φιλέορτοι βοήσωμεν: Κύριε εὐλόγησον τά ἔργα τῶν χειρῶν σου, καί καταξίωσον ἡμᾶς λυσιτελῶς περαιῶσαι τήν τοῦ νέου χρόνου περίοδον», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Σεβαστοί Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
Εὐσεβεῖς Χριστιανοί.
Τῇ χάριτι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, οὗ τήν κατά σάρκα περιτομήν Αὐτοῦ ἑορτάζομεν, συνήλθομεν ἐν τῇ ἱερᾷ ταύτῃ καί Πατριαρχικῇ αἰθούσῃ διά τήν κοπήν τῆς τοῦ Ἁγίου Βασιλείου φερωνύμου αὐτοῦ πίττας.
Τό ἑόρτιον τοῦτο Ἐκκλησιαστικόν ἔθιμον συνδέεται μέ τήν εἴσοδον τοῦ νέου ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητος Κυρίου. Καί τοῦτο, διότι θείᾳ Πατρικῇ εὐδοκίᾳ ἐπεφάνη ἐκ Παρθένου Μαρίας Χριστός, ὅς ἐκήρυξε κατά τόν Προφήτην Ἠσαΐαν «ἐνιαυτόν Κυρίου δεκτόν», (61,1), εἰς ἀπολύτρωσιν ἡμῖν. Κατά δέ τούς Κυριακούς λόγους, τούς ὁποίους ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Ὁ Θεός Πατήρ ἔθετο χρόνους ἤ καιρούς ἐν τῇ ἰδίᾳ αὐτοῦ ἐξουσίᾳ», (Πράξ 1,7).
Οἱ χρόνοι ἤ καιροί οὗτοι ἀφοροῦν εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἥν εἰσήγαγεν εἰς τήν Ἐκκλησίαν Αὐτοῦ διά τοῦ μυστηρίου τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου εἰς τόν κόσμον ἡμῶν.
Ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου ἀπό γεννήσεως Χριστοῦ ἐπί τοῦ Ρωμαίου Καίσαρος Αὐγούστου καί συνεπῶς ἡ εἴσοδος τοῦ Νέου Ἐνιαυτοῦ 2013, δέον ὅπως ἑρμηνεύηται καί κατανοῆται Χριστοπρεπῶς καί ἐντός τοῦ θεανθρωπίνου σώματος τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας ἡμεῖς ὡς μέλη αὐτῆς καλούμεθα κατά τήν παράκλησιν τοῦ θείου Παύλου: «Παραστῆσαι τά σώματα ὑμῶν θυσίαν ζῶσαν, ἀγίαν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ τήν λογικήν λατρείαν ὑμῶν, καί μή συσχηματίζεσθαι τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλά μεταμορφοῦσθαι τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοός ὑμῶν εἰς τό δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ τό ἀγαθόν καί εὐαρεστον καί τέλειον», (Ρωμ. 12, 1-2).
Ἰδού λοιπόν, ἀδελφοί μου, καιρός αὐτοκριτικῆς, καιρός ἀξιολογήσεως τῶν πράξεων καί ἐνεργειῶν ἡμῶν κατά τόν παρερχόμενον χρόνον, ἀλλ’ ἐν ταύτῷ καί καιρός ἀνανήψεως διά τά τῆς «τοῖς ἔμπροσθεν ἐπεκτάσεως ἡμῶν», (Φιλιπ. 3,13).
Δεηθῶμεν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Ὁ Πνεύματι Ἁγίῳ συνημμένος, ἄναρχε Λόγε καί Υἱέ, ὁ πάντων ὁρατῶν καί ἀοράτων συμπαντουργός καί συνδημιουργός, τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ εὐλόγησον, φυλάττων ἐν εἰρήνῃ τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τά πλήθη, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καί τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου». Ἀμήν.
Καί ἔκοψε τήν βασιλόπιτταν καί διένειμεν αὐτήν ἑνί ἑκάστῳ τῶν προσερχομένων, εὐχόμενος «αἴσιον, εἰρηνικόν καί εὐτυχές το Νέον Ἔτος 2013».
Τῆς διανομῆς τῆς βασιλόπιττας διαρκούσης, οἱ ἱεροσπουδασταί τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς ἔψαλαν τά κάλαντα «Ἐμεῖς ἡ νέα γενεά τοῦ Παναγίου Τάφου», «Πάει ὁ παληός ὁ χρόνος», «Ἀρχιμηνιά κι Ἀρχιχρονιά» κ. ἄ.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.