Ἐγεννήθη ἐν Βλάστῃ Κοζάνης τῷ 1952. Εἰς Ἱεροσόλυμα ἀφίκετο τῷ 1967. Ἐκάρη Μοναχός τῷ 1968. Τῷ 1970 ἐχειροτονήθη Διάκονος, ὑπηρετήσας ἐν Ἱερουσαλήμ, Ναζαρέτ καί Ἀμμάν. Τῷ 1977 ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος καί ἔλαβε τό ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου τῷ 1980. Τῷ 1980 ἔλαβε τό πτυχίον τῆς Ἀγγλικῆς Φιλολογίας ἐκ τοῦ Καθολικοῦ Πανεπιστημίου τῆς Βηθλεέμ. Τῷ 1984 ἔλαβε τό Πτυχίον τῆς Θεολογίας ἐκ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τῷ 1985, ἀφοῦ παρηκολούθησε τό Μεταπτυχιακόν τμῆμα τῆς Βυζαντινῆς Ἱστορίας τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ἔλαβε τόν Μεταπτυχιακόν τίτλον μέ τόν βαθμόν Ἄριστα. Τῷ 1986 ἀνηγορεύθη Διδάκτωρ Θεολογίας ἐν τῷ ἰδίῳ Πανεπιστημίῳ. Τυγχάνει τελειόφοιτος τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου. Διετέλεσε Κανδηλάπτης ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως, Σκευοφύλαξ ἐν Βηθλεέμ, Ἡγούμενος εἰς διαφόρους Μονάς, Πρόεδρος τοῦ Τμήματος ἐνοικίων καί Καθηγητής ἐν τῇ Πατριαρχικῇ Σχολῇ. Τῷ 1994 ἀνεκαίνισεν ἰδίαις δαπάναις ἐκ βάθρων τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἀρχαγγέλων ἐν Ἰόππῃ καί τήν αὐτόθι Ἱεράν Μονήν.
Τῷ 1996 διωρίσθη Μέλος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου. Τόν Ὀκτώβριον τοῦ 1998 ἐξελέγη καί τῇ 31ῃ/10/1998 ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος Ἰόππης. Τῷ 2000 προήχθη εἰς Ἀρχιεπίσκοπον Ἰόππης καί διωρίσθη Πρόεδρος τοῦ ἐν αὐτῇ Ἐκκλ. Δικαστηρίου. Τῷ 2001 ἀνεκαίνισε καί ἔθεσεν εἰς λειτουργίαν τήν Σχολήν τῆς Ἰόππης.
Τῷ 2001 διωρίσθη Ἔξαρχος τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν Ἑλλάδι καί τῷ 2002 Ἔξαρχος ἐν Ἀμερικῇ. Τῷ 2008 ἀνηγορεύθη Διδάκτωρ τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Παν/μίου Θεσ/νίκης, ὑποβαλών διατριβήν μέ θέμα «Ἡ διοικητική ὀργάνωσις τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων».