Τήν Πέμπτην, 27^ην Νοεμβρίου/ 10^ην Δεκεμβρίου 2009, ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον Πατέρα ἡμῶν  καί Πατριάρχην τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ καί πάσης Παλαιστίνης κ.κ. Θεόφιλον τόν Γ’, ὁ ἐκλεγείς κατά τήν πρόσφατον, 59^ην Κεντρικήν Ἐπιτροπήν τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν (Π.Σ.Ε.), ἀπό 26^ης Αὐγούστου ἕως 3^ης Σεπτεμβρίου 2009, νέος Γενικός Γραμματεύς αὐτοῦ, ἐκ Νορβηγίας καταγόμενος, κ. Olav Tveit. Οὗτος ἀναλαμβάνει πλήρη τά καθήκοντα αὐτοῦ ἀπό 1^ης Ἰανουαρίου 2010, ἅμα τῇ λήξει τῆς θητείας τοῦ ἄχρι τοῦδε Γενικοῦ Γραμματέως Rev. Samuel Cobia, τήν 31^ην Δεκεμβρίου 2009.

Ἡ ἐπίσκεψις αὐτή ἔλαβε χώραν εἰς τό πλαίσιον τῆς συνεχίσεως τῆς ὑπό τοῦ Π.Σ.Ε. ἀναληφθείσης δραστικῆς πρωτοβουλίας συμβολῆς εἰς τήν εἰρηνευτικήν προσπάθειαν εἰς  Μέσην Ἀνατολήν διά τῆς ἱδρύσεως τοῦ Τμήματος P.I.E.F. (Palestine – Israel Ecumenical Forum), ἀρχῆς γενομένης εἰς τό Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας, τόν Ἰούνιον τοῦ ἔτους 2007.

Εἰς τήν συνάντησιν αὐτήν μετέσχε τότε ὁ ὁσονούπω ἀφυπηρετῶν Γενικός Γραμματεύς τοῦ Π.Σ.Ε., Rev. Samuel Cobia, ὁ ὁποῖος ἐν συνεχείᾳ ἐπεσκέφθη τά Ἱεροσόλυμα καί τό Πατριαρχεῖον.

Ἡ εἰρηνευτική αὕτη πρωτοβουλία συνεχίζεται καί νῦν διά Γενικῆς Συναντήσεως τῶν μελῶν τοῦ Σώματος τούτου εἰς τήν πόλιν τῆς Βηθλεέμ ἀπό 10^ης -14^ης Δεκεμβρίου 2009.

Πρό τῆς ἐνάρξεως τῶν ἐργασιῶν τοῦ Τμήματος τούτου ἔλαβε χώραν ἡ ἐπίσκεψις τῶν ἐκπροσώπων  τοῦ Π.Σ.Ε. εἰς τό Πατριαρχεῖον. Τήν ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν τούτων προσεκλήθη νά κηρύξῃ ὁ Μακαριώτατος τήν ἑπομένην, Παρασκευήν 28^ην Νοεμβρίου/ 11^ην Δεκεμβρίου 2009.

Ὁ νέος Γενικός Γραμματεύς ἐξέφρασε τήν χαράν αὐτοῦ καί τάς εὐχαριστίας διά τήν ἐπίσκεψιν εἰς τό Πατριαρχεῖον καί διά τήν συνεργασίαν αὐτοῦ μετά τοῦ Π.Σ.Ε. Ὁ Μακαριώτατος ἐκαλωσώρισε τόν νέον Γενικόν Γραμματέα, συνεχάρη αὐτόν ἐπί τῇ ἐκλογῇ καί ἐπανέλαβε τήν διάθεσιν Αὐτοῦ νά συνεργασθῇ τό Πατριαρχεῖον μετά τοῦ Π.Σ.Ε., ὡς ἡ ἀρχαιοτέρα καί μόνη αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Γῆς, ἡ διατηρήσασα τόν θρησκευτικόν χαρακτῆρα τῶν Ἱεροσολύμων ὡς πόλεως ἀνοικτῆς δι’ ὅλας τάς θρησκείας καί ὅλα τά ἔθνη.

Ὁ Μακαριώτατος ἀνεφέρθη εἰς προβλήματα, τά ὁποῖα δημιουργοῦν χριστιανικαί τινες ὁμάδες εἰς τήν εἰρηνευτικήν προσπάθειαν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς μέ ἀκραίας τοποθετήσεις τῆς κατά γράμμα ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἐπίσης ἀνεφέρθη εἰς τήν ἀπόπειραν τῆς Ἰσραηλινῆς Ἀρχαιολογικῆς Ὑπηρεσίας νά ἐπισκευάσῃ ἐξωτερικήν κλειστήν θύραν τοῦ δυτικοῦ τείχους τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως. Ἐπί τοῦ θέματος τοῦ διαθρησκευτικοῦ διαλόγου, ὁ Μακαριώτατος εἶπε ὅτι «εἶναι ἐνδεδειγμένος δι’ ἄλλας περιοχάς, δι’ ἡμᾶς ὅμως εἰς Μέσην Ἀνατολήν ὑπάρχει τι βαθύτερον, ἡ συμβίωσις ἀπ’ αἰώνων».

«Τό Πατριαρχεῖον παρακολουθεῖ τά θέματα καί τά προβλήματα  τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἁγίας Γῆς», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος,  «καί ἐπιμελεῖται τούτων διά παροχῆς ἀδειῶν διακινήσεως μεταξύ τῶν κατεχομένων περιοχῶν καί τῆς  Ἱερουσαλήμ, δι’ ὑποτροφιῶν διά σπουδάς, συμπαραστάσεως εἰς νησηλευτικά ἱδρύματα κ.ἄ.Ἐπί τοῦ θέματος τῆς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων δέν δεχόμεθα ἀποκλειστικότητα αὐτῆς δι’ οὐδένα». Ὁ Μακαριώτατος ἔθιξε καί τό θέμα τῆς ἀνάγκης ἐπιμελείας καί βοηθείας τῶν Χριστιανῶν ἐντός τοῦ Ἰσραήλ.

Ὁ κ. Olav Tveit ἐξέφρασε τάς εὐχαριστίας αὐτοῦ εἰς τόν Μακαριώτατον διά τόν ρόλον τοῦ Πατριαρχείου, ρόλον συμπαραστάσεως εἰς χριστιανούς καί οὐχί μόνον.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τόν κ. Olav Tveit ἐπί τῇ ἐκλογῇ καί ἐπισκέψει αὐτοῦ ἀργυρᾶν ἀνάγλυφον σφαίραν ὁμοιώματος μικρογραφίας τῆς Ἁγίας Πόλεως ὡς συμβόλου εἰρήνης καί εἰς τούς λοιπούς ἐκπροσώπους μετάλλια τῶν 2000 ἐτῶν χριστιανοσύνης καί φωτογραφικά λευκώματα περιέχοντα τάς τελετάς τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου.

Ἐν συνεχεία τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Π.Σ.Ε. κ. Olav Tveit, τήν ἑπομένην, Παρασκευήν, 28^ην Νοεμβρίου/ 11^ην Δεκεμβρίου 2009, ἔλαβε χώραν εἰς Βηθλεέμ καί εἰς τό International Center of Bethlehem (ICB), τῆς Λουθηρανικῆς Ἐκκλησίας  ἡ Γενική Συνάντησις τῶν μελῶν τοῦ τμήματος PIEF  (Palestine Israel Ecumenical Forum), ἱδρυθέντος ὑπό τοῦ Π.Σ.Ε. διά τήν προώθησιν τῆς εἰρήνης εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν.

Εἰς τό κέντρον τοῦτο μετέβη ὁ Μακαριώτατος καί ἡ συνοδεία Αὐτοῦ, ἀποτελουμένη ἐκ τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου, τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου ἐν Βηθλεέμ Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, τοῦ ἐκ τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων ἀνταποκριτοῦ τοῦ Πατριαρχείου εἰς τά Ἀραβικά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως π. Ἀΐσσα Μοῦσλεχ, τοῦ ἱεροδιακόνου π. Ἀθανασίου, τοῦ ἐκ τῆς Ἰορδανίας διακεκριμένου μέλους του ποιμνίου ἡμῶν ἐπιχειρηματίου κ. Ἀΐσσα Ζρεκάτ καί τῆς ἐκ Κάρακ τῆς Ἰορδανίας κ. Οὐαφά Κσούς Διευθυντρίας τοῦ Τμήματος τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς (Σ.Ε.Μ.Α.)  εἰς Ἰορδανίαν.

Ἅμα τῇ ἐνάρξει τοῦ προγράμματος, ὁ Λουθηρανός Ἐπίσκοπος εἰς τά Ἱεροσόλυμα Right Rev. κ. Munib Yunan ἐκαλωσώρισεν τόν Μακαριώτατον καί πάντας τούς μετέχοντας εἰς τήν Συνάντησιν. Ὁ Γενικός Γραμματεύς Rev Olav Tveit ἐπεσήμανε τήν σημασίαν τῆς συνεχίσεως τῆς «προσκλήσεως τοῦ Ἀμμάν» (Amman Call) διά τήν προώθησιν καί ἑδραίωσιν τῆς εἰρήνης, τήν σημασίαν τῆς ἐπί τό αὐτό συναντήσεως ἡμῶν καί μάλιστα εἰς τόν χῶρον τῆς Βηθλεέμ, εἰς τόν ὁποῖον ἐγεννήθη κατά σάρκα ὁ ἄρχων τῆς εἰρήνης, Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.

«Ὀφείλομεν», εἶπε, «νά ἀξιοποιήσωμεν ὅλην τήν δύναμιν τοῦ Πνεύματος, τό ὁποῖον ἐξέχεεν εἰς τάς καρδίας ἡμῶν ὁ Θεός, προκειμένου νά ἀποστείλωμεν ἐντεῦθεν μήνυμα ἐλπίδος καί αἰσιοδοξίας». Μέ τούς λόγους τούτους ἐκάλεσε τόν Μακαριώτατον νά εὐλογήσῃ τάς ἐργασίας τῆς Συναντήσεως ὡς Πατριάρχης Ἱεροσολύμων καί ὡς Πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς (Σ.Ε.Μ.Α.).

Τό ἀπευθυνθέν ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Μήνυμα ἔχει ὡς ἑξῆς: https://en.jerusalem-patriarchate.info/2009/12/11/606/

Μηνύματα ἀπέστειλαν ἐπίσης ὁ ἀπερχόμενος Γενικός Γραμματεύς τοῦ Π.Σ.Ε. Rev. Samuel Cobia, ὁ Γενικός Γραμματεύς τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς (Σ.Ε.Μ.Α.) κ. Τζίριες Σάλεχ, Ἐθνικά Συμβούλια Ἐκκλησιῶν καί Τοπικοί Οἰκουμενικοί Ὀργανισμοί.

Τόν Πρόεδρον τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούτ Ἀμπάς ἀντεπροσώπευσεν ὁ Ἀρχηγός τοῦ Ἐπιτελείου (Chief of Staff), Dr. Rafiq Al- Husseini, ὁ ὁποῖος ἀνέλυσε τό πλαίσιον τῶν χριστιανικῶν-μουσουλμανικῶν σχέσεων εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καί εἰς τήν εὐρυτέραν περιοχήν βάσει τοῦ προτύπου τῆς συμφωνίας τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Σωφρονίου καί τοῦ χαλίφου Ὁμάρ-Ἀλ-Χατάμπ καί  τό πολιτικόν ἀδιέξοδον τῶν μεταξύ τοῦ Ἰσραήλ καί Παλαιστινίων εἰρηνευτικῶν διαπραγματεύσεων.

Αἱ ἐργασίαι τῆς Συναντήσεως αὐτῆς ἐσυνεχίσθησαν ἕως καί τό Σάββατον, 12^ην Δεκεμβρίου 2009.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος, ὁ Ἀδελφόθεος, εἶναι ὁ πρῶτος ἱεράρχης τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων.

Εἶναι ἐκεῖνος, τόν ὁποῖον ἐγκατέστησεν ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἰς τό ἐπισκοπικόν ἀξίωμα τῆς διαποιμάνσεως τῆς Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν. Τό γεγονός τοῦτο πιστοποιεῖ ἡ Ἐκκλησία εἰς τό κοντάκιον τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου: «Ὁ τοῦ Πατρός Μονογενής Θεός Λόγος, ἐπιδημήσας πρός ἡμᾶς ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν, Ἰάκωβε θεσπέσιε, πρῶτόν σέ ἀνέδειξε τῶν Ἱεροσολύμων, ποιμένα καί διδάσκαλον καί πιστόν οἰκονόμον τῶν μυστηρίων τῶν πνευματικῶν, ὅθεν σέ πάντες τιμῶμεν, ἀπόστολε».

Διά τόν λόγον τοῦτον τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διατηρεῖ ἀπ’ ἀρχαιοτάτων χρόνων ἱερόν ναόν πρός τιμήν  τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου παρά τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως. Διά τῶν βαθμίδων τοῦ Ναοῦ τούτου ἔχει τήν ἐσωτερικήν πρόσβασιν αὐτῆς ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης πρός τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως. Ὁ Ναός οὗτος ἔχει παραχωρηθῆ ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν ἀραβόφωνον Ὀρθόδοξον Κοινότητα αὐτοῦ τῶν Ἱεροσολύμων, ἵνα χρησιμεύῃ ὡς ὁ καθεδρικός ναός αὐτῆς μέ τάς ἀκολουθίας εἰς τήν Ἀραβικήν γλῶσσαν. Διά τόν λόγον τοῦτον, ἅμα τῇ λήξει τῆς ἑορτῆς εἰς τό Πατριαρχεῖον ὁ Ἐπιτροπος του Ἁγίου Ἰακώβου παραδίδει τάς κλεῖδας τοῦ Ναοῦ εἰς τόν Πατριάρχην ὡς σημεῖον ἀναφορᾶς καί ὑπακοῆς καί ὁ Πατριάρχης πάλιν ἐπιδίδει αὐτῷ  ταύτας.

Εἰς τόν ναόν τοῦτον ἑωρτάσθη πανηγυρικῶς καί ἐφέτος ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου.

Ἀφ’ ἑσπέρας ἐτελέσθη Μέγας Ἑσπερινός μετ’ ἀρτοκλασίας, χοροστατοῦντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ’.

Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς ἐτελέσθη Ὄρθρος καί θ. Λειτουργία, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Θεοφίλου καί συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Θρόνου, Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί  Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Ἁγιοταφιτῶν ἱερομονάχων καί τῶν ἐφημερίων τοῦ ἱεροῦ ναοῦ οἰκονόμου π. Ἤσσα Φουάδ καί πρεσβυτέρου π. Φάραχ Νταμπούρ.

Κατανυκτική, μυσταγωγική καί ἁγιαστική ἦτο ἡ θ. Λειτουργία χάρις εἰς τό λειτουργικόν ἦθος τοῦ Ἀρχιθύτου καί τῶν συλλειτουργῶν Αὐτῷ, χάρις εἰς τό βυζαντινόν μέλος τῆς χορῳδίας τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Ἑλληνικήν καί αὐτῆς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ εἰς τήν Ἀραβικήν καί χάρις εἰς τήν εὐσέβειαν τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος, ἑλληνοφώνου, ἀραβοφώνου καί ρωσοφώνου εἰς τήν διάλεκτον, ὁμοφώνου ὅμως εἰς τήν ὀρθόδοξον πίστιν.

Εἰς τό ποίμνιον τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος ἔχοντα ὡς ἕπεται:

«Χαῖρε Σιών Ἁγία Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν Θεοῦ κατοικητήριον, σύ γαρ ἐδέξω πρώτη ἄφεσιν ἁμαρτιῶν διά τῆς Ἀναστάσεως» (Στιχ. Πλ. δ’).

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εὐσεβεῖς χριστιανοί, εὐλαβεῖς προσκυνηταί,

Χαίρει σήμερον ἡ Ἁγία Σιών, ἡ Ἁγία Πόλις Ἱερουσαλήμ δηλονότι ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία ἀνεδείχθη τό κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ καί ἡ μητέρα ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν. Χαίρει, ἐπαναλαμβάνομεν, ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων ἐπί  τῇ σημερινῇ ἑορτῇ μνήμης τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου καί πρώτου Ἱεράρχου Αὐτῆς. Χαίρει ἡ Ἁγία τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία, διότι τό κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ, τό θεῖον οἰκοδόμημα, τό ὁποῖον εἶναι θεμελιωμένον ἐπί τοῦ σταυρικοῦ αἵματος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ἀλλά καί ἐπί τοῦ συσταυρικοῦ αἵματος τοῦ Ἁγίου ἀποστόλου Ἰακώβου παρατείνει ἀδιακόπως τήν φωτιστικήν, ἁγιαστικήν καί σωτηριώδη ἀποστολήν αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ καί διά τόν κόσμον εἰς τούς αἰῶνας. Τό δέ κατοικητήριον καί οἰκοδόμημα τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τόν μονογενῆ Θεοῦ Λόγον τοῦ Πατρός, τόν ἐπιδημήσαντα ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν πρός ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους, τόν Χριστόν, καί ἀναδείξαντα Ἰάκωβον τόν θεσπέσιον, πρῶτον  τῶν Ἱεροσολύμων ποιμένα καί διδάσκαλον καί πιστόν οἰκονόμον τοῦ μυστηρίου τοῦ πνευματικοῦ.

Τοῦτον τόν Ἅγιον ἀπόστολον ἐγκατέστησεν ὁ Χριστός ἐπί τοῦ θρόνου τῆς βασιλείας καί τῆς δικαιοσύνης Αὐτοῦ κατά τόν Ἀπόστολον Παῦλον, ἀκολουθοῦντα τόν ψαλμῳδόν: «Πρός δέ τόν υἱόν λέγει: ὁ θρόνος σου ὁ Θεός εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· ράβδος εὐθύτητος ἡ ράβδος τῆς βασιλείας σου·  ἠγάπησας δικαιοσύνην καί ἐμίσησας ἀνομίαν· διά τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεός, ὁ Θεός σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρά τούς μετόχους σου» (Ἑβρ. α’, 8-9).

Αὐτόν ἀκριβῶς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τόν θρόνον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τῆς δικαιοσύνης Αὐτοῦ ἐκόσμησε ὁ σήμερον τιμώμενος Ἅγιος Ἰάκωβος, ὁ ὁποῖος ἐγένετο πρῶτος Ἐπίσκοπος τῶν Ἱεροσολύμων, χειροτονηθείς παρ’ αὐτοῦ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ. Αὐτός δέ πρῶτος ἔγραψε καί ἐξέθετο τήν θείαν Λειτουργίαν, παρ’ Αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ ταύτην διδαχθείς, ὡς μᾶς πληροφορεῖ ὁ συναξαριστής αὐτοῦ. Αὐτός ἐπίσης πρῶτος συνεκάλεσε τήν ἐν Ἱεροσολύμοις σύνοδον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, θεμελιώνοντας οὕτως τόν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι συνοδικόν θεσμόν τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. «Τόν νόμον τῆς ζωῆς τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Χριστοῦ τέθεικας, ζωοποιῷ Πνεύματι, συνομοθετῶν καί φθεγγόμενος», λέγει ὁ ὑμνῳδός αὐτοῦ.

Τόν νόμον δέ τοῦτον, τόν τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἐπεσφράγισε ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος μέ τόν μαρτυρικόν αὐτοῦ αἷμα, γενόμενος οὕτω κήρυκας καί μιμητής τοῦ Πάθους τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ: «Σέ Κύριε», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός, «φωνῇ ἐλευθέρᾳ ἐκήρυξεν, ὁ δίκαιος ἀδελφός σου, μιμητής τε τοῦ πάθους, ἐγένετο κτεινόμενος».

Τόν νόμον τόν τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, τουτέστιν τόν Σωτῆρα καί λυτρωτήν Χριστόν εὐηγγελίσατο καί εὐαγγελίζεται ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος ἔργῳ τε καί λόγῳ, τόσον διά τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ ὅσον καί διά τῆς καθολικῆς αὐτοῦ ἐπιστολῆς. «Ὅν ἔτεκες ἐν σαρκί Παρθενομῆτορ», ἀναφωνεῖ πάλιν ὁ ὑμνῳδός, «ἐκ Πατρός λάμψαντα, τοῦτον, Ἁγνή, Ἰάκωβος, ὡς Θεόν τῶν ὅλων ἐκήρυττε καί ἐμαρτύρει».

Τοῦτον τόν Ἀπόστολον τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, τόν γενόμενον αὐτόπτην καί μάρτυρα τοῦ ἐν τόπῳ καί χρόνῳ φανερωθέντος μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας καί μάλιστα τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, παρακαλέσωμεν ἡμεῖς οἱ πιστοί, ἑορτάζοντες τήν σεπτήν μνήμην αὐτοῦ, ἵνα ἐλευθερώσῃ ἡμᾶς ἀπό τῶν παθῶν καί τῶν πταισμάτων ἡμῶν, διά δέ τῶν πρεσβειῶν αὐτοῦ ἀξιώσῃ ἡμᾶς τῆς ἄνω μεθέξεως καί τοῦ ἀνεσπέρου φωτός, Ἀμήν».

Εἰς τήν Λειτουργίαν μετέσχε καί ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν, τῶν κωδώνων τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως κρουομένων, ὁ Πατριάρχης καί οἱ συλλειτουργοί ἐνδεδυμένοι καί ψάλλοντες, ἀνῆλθον διά τῶν βαθμίδων τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου ἐσωτερικῶς πρός τήν αὐλήν τοῦ Μοναστηριακοῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης. Ἐνταῦθα κατά τήν τάξιν ἀνέμενον οἱ Ἀρχιερεῖς τοῦ Πατριαρχείου, οἱ ὁποῖοι καί συνηνώθησαν μετά τῆς Πατριαρχικῆς συνοδείας, ἥτις κατηυθύνθη πρός τό Πατριαρχεῖον διά τῆς Πύλης τοῦ Κεντρικοῦ Μοναστηρίου, κατά τή διάβασιν τῆς ὁποίας καί ἐδόθησαν τά ἀρτίδια εὐλογίας ἑνί ἑκάστῳ τῶν διερχομένων μετόχων τῆς ἑορτῆς.

Εἰς τό Πατριαρχεῖον ἅμα τῇ ἀνόδῳ εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου ἐγένετο δέησις καί ἐψάλη ὁ Πολυχρονισμός. Ἀκολούθως ἐγένετο ἡ Πατριαρχική προσφώνησις ἔχουσα ὡς ἑξῆς:

«Ὑποδύς Παρθενομῆτορ τήν σήν γαστέρα, ὁ πρό αἰώνων Λόγος, γεννηθείς ἀπορρήτως, ἐκ Πατρός Ἰάκωβον Ἀπόστολον δείκνυσιν», λέγει ὁ ὑμνογράφος τῆς Ἐκκλησίας.

Τόν ἀπόστολον Ἰάκωβον, τόν ἐπικληθέντα ἀδελφόθεον δείκνυσιν καί ἡμῖν σήμερον ἡ πανηγυρικῶς καί εὐχαριστιακῶς τελεσθεῖσα αὐτοῦ μνήμη ἐν τῷ ἐπωνύμῳ αὐτοῦ Ναῷ παρά τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

«Τίς βρότειος σός νοῦς, ἐγκωμίων ἐφύμνιον, δυνήσεται προσκομίζειν, ἀρετῆς λαμπρυνθέντι, ταῖς χάρισιν, Ἰάκωβε»; διερωτᾶται διά τῆς φωνῆς τοῦ ὑμνῳδοῦ, ἡ Ἅγία ἡμῶν τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία.

Καί τοῦτο διότι ὁ τιμώμενος σήμερον Ἅγιος ἀπόστολος Ἰάκωβος ἐδωρήσατο ἡμῖν διά τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ τήν ἱεράν παρακαταθήκην τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς, ὡς καί τοῦ θείου ἱεροῦ τῆς Ἐκκλησίας θεσμοῦ τῆς συνοδικότητος.

Ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία, τό παλαίφατον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, στοιχοῦσα εἰς τόν πρῶτον Αὐτῆς Ἱεράρχην ποιμένα καί διδάσκαλον, ὅστις μέ τό τίμιον αὐτοῦ αἷμα ἐσφράγισεν τήν ἐν τοῖς ἁγίοις τόποις ἀποστολικήν τοῦ Χριστοῦ μαρτυρίαν καί κοινωνίαν παραμένει πιστή καί ἀσάλευτος εἰς τήν πατρῴαν τοῦ πρώτου Ἱεράρχου Αὐτῆς σωστικήν τῆς Ἐκκλησίας παράδοσιν, ἀδιαλείπτως προσευχόμενοι ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, ὑγιείας καί εὐσταθείας τῆς γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, ὑπέρ εἰρήνης καί δικαιοσύνης ἐν τῷ κόσμῳ καί ἰδιαιτέρως τῇ χειμαζομένῃ περιοχῇ ἡμῶν. Ἔτη πολλά εἰς πάντας Ἀμήν».

Ἠκολούθησεν ὁ ἑόρτιος ἁσπασμός, πάντων δοξολογούντων καί εὐχαριστούντων τῷ Θεῷ, ὁ ὁποῖος παρέχει εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν τοιαύτας εὐκαιρίας πνευματικοῦ  ἀνεφοδιασμοῦ καί ἁγιασμοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder

Τὴν Τρίτην, 21-10 / 3-11-2009, ἔλαβε χώραν εἰς τὸ ξενοδοχεῖον American Colony τῆς Ἀνατολικῆς Ἱερουσαλήμ, ἡ συνάντησις τῶν ἐκπροσώπων τοῦ Συμβουλίου τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς.

Οὗτοι ἦσαν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’, συνοδευόμενος ὑπὸ τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, ὁ πρῴην Λατῖνος Πατριάρχης εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, Μακαριώτατος Michelle Sabah, ὁ Λουθηρανὸς Ἐπίσκοπος εἰς τά Ἱεροσόλυμα Σεβασμιώτατος Munib Younan, ὁ ραββῖνος κ. David Rosen, ὁ Γραμματεὺς τῆς Ἀρχιραββινείας κ. Oded Wiener, ὁ Rev. Canon Robert D. Edmunds, ἀντιπρόσωπος τοῦ Ἀγγλικανοῦ Ἐπισκόπου εἰς τά Ἱεροσόλυμα Suheil Dawani, ὁ ἀντιπρόσωπος τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς κ. Basri Saleh, ὁ Γραμματεὺς τοῦ Συμβουλίου τούτου κ. Trond Bakkevig, ὁ κ. Fadi Rabieh καὶ ἡ κ. Keren Hendin καὶ οἱ φιλοξενούμενοι ἀντιπρόσωποι τῆς ὀργανώσεως “Religions for Peace”, Dr. William F. Vendley καί Mr. Stein Villumstad.

Τα κυριώτερα συζητηθέντα θέματα τῆς ἡμερησίας διατάξεως τῆς συναντήσεως αὐτῆς ἦσαν ἡ ὑπό τοῦ Γραμματέως Rev. Trond Bakkevig, ἐνημέρωσις ἐπὶ τοῦ ταξιδίου αὐτοῦ εἰς Washington καί ἐπὶ τῆς συνεργασίας αὐτοῦ μετὰ τοῦ κ. Gen. Johns, Γραμματέως τοῦ National Security Council of the USA. Εἰς τήν συνάντησιν ταύτην ἐγένετο καλή ἐνημέρωσις ἐπί τοῦ ἐπιτελουμένου ἔργου τοῦ Συμβουλίου καί τῆς σημασίας  τῆς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων.

Ἀκολούθως, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ ἐνημέρωσεν ἐπὶ τῆς συμμετοχῆς Αὐτοῦ εἰς τὸ Συνέδριον C-1, προσφάτως συνελθóν εἰς Washington, εἰς τὸ ὁποῖον συμμετέσχε καὶ ὁ Μέγας Μουφτῆς τῆς Αἰγύπτου καὶ τὸ ὁποῖον σκοπὸν ἔχει τὴν προσέγγισιν Χριστιανισμοῦ καί Ἰσλάμ, ὑποστηριζόμενον ὑπὸ τοῦ Πρίγκιπος Γάζη τῆς Ἰορδανίας.

Ἀκολούθως ἐγένετο ἐνημέρωσις ἐπὶ τῆς γενομένης ἐργασίας ὑπὸ τοῦ προσωπικοῦ τοῦ Συμβουλίου καὶ τῆς ἐπιτευχθείσης προόδου εἰς τὸν τομέα τῶν σχολικῶν ἐγχειριδίων, τῶν προετοιμαζομένων, προκειμένου νὰ χρησιμοποιηθοῦν διὰ τὴν διδασκαλίαν εἰς τὰ Ἰσραηλινὰ καὶ Παλαιστινιακὰ σχολεῖα, μὲ κριτήριον τὸν σεβασμὸν τοῦ προσώπου τοῦ ἄλλου καὶ τὴν ἀποφυγὴν δυσφημίσεως αὐτοῦ, τὴν ἱστορικὴν ἀντικειμενικότητα, τὴν γνησιότητα τῆς μεταφράσεως καὶ τὸν ἔλεγχον τῶν ἀποτελεσμάτων ἐκ τῆς χρήσεως αὐτῶν.

Ἕτερον συζητηθὲν θέμα ἦτο ἡ ἐξεύρεσις τρόπων συχνοτέρας συμμετοχῆς τῆς Ἰσλαμικῆς Παλαιστινιακῆς Ἀντιπροσωπεύσεως εἰς τὸ Συμβούλιον καὶ ἡ ἀπόκτησις ἐπιτίμων φίλων, (Honorary Friends), τοῦ Συμβουλίου, ἡ βελτίωσις τῆς ἱστοσελίδος αὐτοῦ διὰ τὴν πληρεστέραν ἐνημέρωσιν περὶ τοῦ ἔργου αὐτοῦ, δημιουργίας γεφυρῶν συμφιλιώσεως εἰς τὴν μὴ ἐπιλυθεῖσαν εἰσέτι Ἰσραηλινο-Παλαιστινιακήν διαμάχην.

Τὸ κυριώτερον τῶν συζητηθέντων θεμάτων τῆς Ἡμερησίας Διατάξεως ἦτο τὸ θέμα τῶν Ἱεροσολύμων. Συζητήσεως διεξαχθείσης ἐπ’ αὐτοῦ ἐν σχέσει ἰδίᾳ μὲ τὰ πρόσφατα γεγονότα εἰς τὴν λίαν εὐαίσθητον δι’ Ἰσραηλινοὺς καὶ Παλαιστινίους περιοχὴν τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, τό Συμβούλιον προέβη εἰς τήν κάτωθι σχετικήν δήλωσιν:

«Τό Συμβούλιον τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς ἐκφράζει τήν λύπην του, διότι οἱ Ἱεροί Τόποι ἐξακολουθοῦν νά γίνωνται ἀντικείμενον ἐκμεταλλεύσεως διά διαμάχην εἰς τήν Ἱερουσαλήμ καί τήν Ἁγίαν Γῆν. Τό Συμβούλιον ἐπαναβεβαιώνει τήν δεύσμευσίν του εἰς τό νά προάγῃ τόν σεβασμόν μεταξύ τῶν Θρησκευτικῶν Κοινοτήτων εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, τήν προστασίαν τῶν Ἱερῶν χώρων καί τῶν εὐαισθησιῶν ἑκάστης Κοινότητος.

Ἑπομένως, ἐν συνεχείᾳ τῶν προσφάτων βιαίων γεγονότων, ἐκφράζομεν τήν ὑποστήριξιν ἡμῶν πρός πᾶσαν ἔκκλησιν, ὡς εἶναι αὐτή τοῦ Μουφτῆ τῶν Ἱεροσολύμων, Sheikh Muhammed Hussein, ἡ ὁποία συνηγορεῖ εἰς τήν μή βίαν καί εἰς τόν σεβασμόν τοῦ εἰδικοῦ ὑπάρχοντος καθεστῶτος τοῦ Al Aqsa Mosque καί τῆς ἐπισήμου ἐπαναλαμβανομένης θέσεως τῆς Ἀρχιραββινείας τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἀπαγορεύεται ἀπό τόν Ἰουδαϊκόν  νόμον (the Halacha) νά εἰσέρχωνται εἰς τήν περιοχήν.

Ὅλοι μαζί ἀπευθύνομεν ἔκκλησιν διά τόν σεβασμόν τῶν Ἱερῶν Τόπων καί τῶν τριῶν θρησκευμάτων καί τήν εἰρήνην εἰς τήν Ἱερουσαλήμ».

Η ἑπομένη συνάντησις τοῦ Συμβουλίου ὡρίσθη διὰ τὴν 3^ην Φεβρουαρίου 2010.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Τήν Τετάρτην, 3^ην/16^ην Σεπτεμβρίου 2009, ἔλαβε χώραν ἐκδήλωσις τῆς Ἰσραηλινῆς Ἀστυνομίας εἰς τό Ἀστυνομικόν Κέντρον πλησίον τῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς (Missia) ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ Νέου Ἰουδαϊκοῦ Ἔτους. Εἰς τήν συγκέντρωσιν ταύτην τῆς Ἀστυνομίας ἦσαν προσκεκλημένοι καί οἱ ἐκπρόσωποι τῶν χριστιανικῶν ὁμολογιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς καί οἱ προύχοντες αὐτῶν.

Ἅμα τῇ ἀρχῇ τῆς ἐκδηλώσεως, ὡμίλησεν ὁ ραββῖνος τῶν Ἱεροσολύμων, ὁ ὁποῖος εἶπε μεταξύ ἄλλων ὅτι τό παρελθόν ἔτος ἦτο ἔτος ἀγαθῶν ἀλλά καί δυσκολιῶν. Τό παλαιόν ἔτος  μετά τῶν δυσκολιῶν αὐτοῦ παρῆλθε καί εἰσέρχεται νέον. «Ἡ περίοδος αὕτη» εἶπεν ὁ ραββῖνος,  «εἶναι καιρός διά συγγνώμην μεταξύ ἡμῶν καί μετά τοῦ Θεοῦ. Νά εὐχηθῶμεν νά ἔλθουν καιροί καλοί, καιροί εἰρήνης διά τό Ἰσραήλ».

Ἀκολούθως ὡμίλησεν ὁ Δήμαρχος Ἱεροσολύμων κ. Nir Barkat, ὁ ὁποῖος εἶπεν ὅτι εἶναι πλεονέκτημα ἡμῶν νά ὑπηρετῶμεν καί νά ζῶμεν εἰς Ἱεροσόλυμα, εἰς τήν πόλιν τῆς καρδίας τοῦ Ἰσραήλ, εἰς τήν ὁποίαν ἀτενίζουν ἑκατομμύρια ἀνθρώπων ἀνά τόν κόσμον. Ἡ Ἱερουσαλήμ ἔχει πολλάς δυνατότητας. Καθῆκον ἡμῶν εἶναι νά ἀξιοποιήσωμεν ταύτας. Οὗτος ηὐχαρίστησε τήν Ἀστυνομίαν διά τήν συνεργασίαν εἰς πολλάς δραστηριότητας καί ηὐχήθη τό Νέον Ἔτος νά εἶναι ἔτος χαρᾶς, ἔτος εἰρήνης, ἀσφαλείας καί μειώσεως τῶν φιλονεικιῶν καί διαμαχῶν. Καταλήγων, ἐξέφρασε τά συλλυπητήρια αὐτοῦ εἰς οἰκογενείας, μέλη τῶν ὁποίων ἦσαν Ἀστυνομικοί καί ἔπεσαν θύματα βίας ἐν ὥρᾳ ὑπηρεσίας.

Ἐν συνεχείᾳ προσεκλήθη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’, ὁ ὁποῖος προσφωνῶν ἐξ ὀνόματος τῶν Χριστιανῶν ἡγετῶν τῆς Ἁγίας Γῆς, εἶπε περίπου τά ἑξῆς:

«Ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι τό ἔργον τῆς Ἀστυνομίας εἶναι δύσκολον καί πολύπλοκον διά τήν τάξιν τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία εἶναι ἱερά δι’ Ἑβραίους, Χριστιανούς καί Μουσουλμάνους. Προσέτι ἄνθρωποι ἀδιάφοροι καί ἄθεοι ἀναγνωρίζουν τήν ἀξίαν καί τήν ἱερότητα τῆς Ἱερουσαλήμ δι’ ὅλην τήν ὑφήλιον. Ἀναγνωρίζομεν τό ἔργον τῆς Ἀστυνομίας κατά τάς ἑορτάς τοῦ Πάσχα, Ραμαζανίου, Νέου Ἰουδαϊκοῦ Ἔτους καί τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Εἰδικῶς ἡ τελευταία ἑορτή κατά τόν περασμένον Αὔγουστον ἐτελέσθη ὁμαλῶς χωρίς κανένα πρόβλημα καί ὅλοι οἱ προσκυνηταί παρετήρησαν καί ἐσχολίασαν τήν καλήν συνεργασίαν τῆς Ἀστυνομίας. Ἔστω ἡ ἑορτή αὕτη παράδειγμα καί διά τάς λοιπάς. Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας λέγει: «Λαλήσατε ἀγαθά εἰς τήν καρδίαν τῆς Ἱερουσαλήμ». Εὐχαριστοῦμεν ὑμᾶς, διότι φροντίζετε διά τήν καρδίαν τῶν Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία εἶναι  δι’  ὑμᾶς μέν ἡ κοινωνική διακονία, δι’ ἡμᾶς δέ ἡ ἐκκλησιαστική  καί θρησκευτική ἀποστολή. Αὕτη ἡ Πόλις εἶναι ταυτοχρόνως ἱερά Πόλις ἀλλά καί «κοσμοπολίτισσα». Ἡ καρδία τῆς Ἱερουσαλήμ εἶναι ζωντανή καί κτυπᾷ διά πάντας, καί ἰδιαιτέρως διά τούς ὀπαδούς τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν. Εὐχόμεθα δι’ ὑμᾶς καί διά τάς οἰκογενείας ὑμῶν καλόν καί εὐλογημένον τό Νέον Ἔτος. Ἀμήν».

Ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησεν ὁ ἰμάμης τῶν Μουσουλμάνων, Μπασάμ-Ἀμποῦ-Ἀλάν, ὁ ὁποῖος ηὐχαρίστησε τήν Ἀστυνομίαν διά τήν προσφερομένην βοήθειαν εἰς τήν ἀγομένην Μουσουλμανικήν ἑορτήν τοῦ Ραμαζανίου.

Ἐν τέλει ἠκολούθησεν ἡ ἀπονομή προαγωγῶν καί τιμητικῶν διακρίσεων εἰς Ἀστυνομικούς διακριθέντας δι’ εὐσυνείδητον ὑπηρεσίαν. Μεταξύ τῶν διακριθέντων ἦτο καί  ὁ υἱός ἱερέως τοῦ Πατριαρχείου ἐκ βορρᾶ, τοῦ π. Γιακούμπ Ἀμποῦ- Ἄκελ.

Τήν τελετήν ἔκλεισεν ὁ Γενικός Διευθυντής τῆς Ἀστυνομίας, κ. Aaron Franco, ὡς ἑξῆς: «δύο ἡμερονύκτια παραμένουν εἰσέτι πρό τῆς εἰσόδου τοῦ Νέου Ἰουδαϊκοῦ Ἔτους. Συνήχθημεν εἰς τό Ἀστυνομικόν Κέντρον, διά νά ὑψώσωμεν ποτήριον ὑγιείας καί εὐημερίας. Ὁ μήν Σεπτέμβριος ἔχει πολύν πλούσιον μισθόν, ἐάν τις κοπιάσῃ νά ἔχῃ ἔργα ἀγαθά. Ὁ μήν αὐτός εἶναι μήν ἐσωτερικῆς θεωρήσεως καί μετανοίας. Ἡ Ἀστυνομία προσεπάθησε καί ἐπετέλεσε τό ἔργον αὐτῆς, τῆς διατηρήσεως τῆς τάξεως καί ἀσφαλείας τῶν πολιτῶν. Ἡ Ἀστυνομία διωργάνωσεν ἐπισήμως τήν ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου XVI, τόν Μάϊον τοῦ 2009 καί ἀντιμετώπισε προσφάτως τάς διαδηλώσεις τῶν συντηρητικῶν Ἰουδαίων. Ἐκφράζομεν τά συλλυπητήρια ἡμῶν εἰς  τάς οἰκογενείας, τά μέλη τῶν ὁποίων ἐπλήγησαν ἐν ὥρᾳ ὑπηρεσίας ὡς Ἀστυνομικοί. Εὐχόμεθα δι’ ὅλους ἔτος εἰρηνικόν, καρποφόρον, ἀσφαλές καί πλούσιον εἰς ἔργα ἀγαθά».

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’ μετέσχεν εἰς τήν σύγκλησιν τοῦ «Συμβουλίου τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς», λαβοῦσαν χώραν τήν 5^ην Αὐγούστου 2009, εἰς τό ξενοδοχεῖον American Colony τῆς Ἀνατολικῆς Ἱερουσαλήμ. Τό «Συμβούλιον τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς» / “COUNCIL OF THE RELIGIOUS INSTITUTIONS OF THE HOLY LAND” ἔχει τήν ἀρχήν τῆς συστάσεως αὐτοῦ εἰς τό ἔτος 2005. Συνεστήθη μέ τήν πρωτοβουλίαν τοῦ State Department τῶν Η.Π.Α. καί συμφωνίαν ἀντιπροσώπων τῶν τριῶν θρησκειῶν, Ἰουδαϊσμοῦ, Χριστιανισμοῦ καί Ἰσλάμ, ἵνα συνεχίσῃ καί συμπληρώσῃ τό ἔργον τῆς Διασκέψεως τῆς Ἀλεξανδρείας, τῆς ἀρξαμένης δηλαδή εἰς Ἀλεξάνδρειαν τόν Ἰανουάριον τοῦ 2002 εἰρηνευτικής πρωτοβουλίας τῶν θρησκειῶν νά συμβάλουν εἰς τήν ἐπίλυσιν τῆς Ἰσραηλινῆς – Παλαιστινιακῆς διαμάχης.

Οἱ κυριώτεροι στόχοι τοῦ Συμβουλίου τούτου εἶναι:

1. Ἡ δημιουργία κλίματος ἀμοιβαίου σεβασμοῦ μεταξύ τῶν ὀπαδῶν τῶν τριῶν θρησκευμάτων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί σεβασμοῦ τῶν ἱερῶν αὐτῶν τόπων ἐν αὐτῇ.

2. Ἡ ἀποφυγή δυσφημίσεως ἤ προσβολῆς ἤ κατασυκοφαντήσεως τοῦ ἄλλου καί ὁ σεβασμός τοῦ προσώπου, τῆς ἀξιοπρεπείας καί τῆς ἐλευθερίας αὐτοῦ.

3. Ὁ σεβασμός τοῦ θρησκευτικοῦ χαρακτῆρος  τῶν Ἱεροσολύμων καί ἡ δυνατότης ἐλευθέρας προσβάσεως εἰς αὐτήν διά τούς ὀπαδούς τῶν τριῶν θρησκευμάτων καί πάντα ἄνθρωπον ἐπισκεπτόμενον αὐτήν.

Οἱ μετέχοντες εἰς τό Συμβούλιον τοῦτο πιστεύουν ὅτι δύνανται νά συμβάλουν εἰρηνευτικῶς καί συμφιλιωτικῶς αἱ τρεῖς θρησκεῖαι εἰς τήν δημιουργίαν κλίματος πολιτικῆς ὑφέσεως. Ἄνευ ἐπιλύσεως τοῦ θρησκευτικοῦ προβλήματος τῆς Ἱερουσαλήμ πιστεύουν ὅτι δέν δύναται νά ὑπάρξῃ οὔτε πολιτική λύσις.

Ἡ παροῦσα συνάντησις εἶχεν ὡς κύριον θέμα αὐτῆς τά ἐγχειρίδια διδασκαλίας εἰς τά σχολεῖα τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Παλαιστίνης, “The Israeli Palaestinian School Book Project”. Αὕτη ἤρξατο διά συντόμου προσφωνήσεως – καλωσορίσματος ὑπό τοῦ Γραμματέως τοῦ Συμβουλίου Rev. Trond Bakkevitz, ὁ ὁποῖος καί ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν τῶν σχολικῶν ἐγχειριδίων εἰς τά σχολεῖα τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Παλαιστίνης διά τήν προσέγγισιν τῶν δύο λαῶν, τήν δημιουργίαν κλίματος πολιτικῆς ὑφέσεως καί ἐμπιστοσύνης καί τήν συμφιλίωσιν καί εἰρηνικήν συμβίωσιν.

Εἰς τήν συνάντησιν αὐτήν μετέσχον οἱ ἀρχηγοί  τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’, ὁ Λατῖνος Πατριάρχης κ. Φουάδ Τουάλ, ὁ πρώην Λατῖνος Πατριάρχης κ. Μισέλ Σαμπάχ, ὁ Ἀγγλικανός Ἐπίσκοπος κ. Σάχελ Νταουάνι, ὁ Λουθηρανός Ἐπίσκοπος κ. Μουνίμπ Γιουνάν κ. ἄ., ἐκπρόσωποι τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, ὡς ὁ ραββῖνος κ. Δαυΐδ Ρόζεν, ὁ ραββῖνος  Δαυΐδ Μπρόντμαν, ὁ ἀρχιραββῖνος τῆς Χάϊφας κ. Σάερ Γιασούρ Κοέν.

Δέν κατέστη δυνατόν νά παραστοῦν ἐκπρόσωποι τοῦ Ἰσλάμ καί τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, λόγῳ τοῦ προσφάτως δημιουργηθέντος κλίματος πολιτικῆς ἐντάσεως. Παρέστησαν ὅμως ὁ κ. Basri Saleh, Ἀναπληρωτής Ὑπουργός Σχεδιασμοῦ καί Ἀναπτύξεως τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, προσωπικότητες ἐκ τοῦ χώρου τῆς Παιδείας τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, ἀλλά καί ἐκπρόσωποι διπλωματικῶν ἀντιπροσωπειῶν ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ.

Μετά τήν ἐναρκτήριον προσφώνησιν τοῦ Γραμματέως, προσεφώνησε τούς μετέχοντας τῆς συνατήσεως αὐτῆς ἐξ ὀνόματος τῶν χριστιανῶν θρησκευτικῶν ἀρχηγῶν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ὑπογραμμίζων τά ἑξῆς:

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων προωθεῖ τήν Παιδείαν καί εἶναι γνωστόν τό γεγονός ὅτι προσφέρει ἀρίστης ποιότητος ἐκπαίδευσιν. Ἡ Παιδεία δέν εἶναι ἁπλῶς ὠφέλιμος καθ’ ἑαυτήν, ἀλλά συμβάλλει εἰς τήν παῦσιν τῶν προκαταλήψεων, τῆς ἀγνοίας καί εἰς τήν πρόοδον τῶν κοινωνιῶν. Ἡ Παιδεία εἶναι ἀναγκαῖον νά ἔχῃ σφαιρικήν κατεύθυνσιν, οὗτως ὥστε νά ὁδηγῇ εἰς τήν διεύρυνσιν τοῦ νοός τῶν ἐκπαιδευομένων. Ἄγνοια καί προκατάληψις ἀπόστασιοποιοῦν τούς ἀνθρώπους καί δημιουργοῦν χάσματα εἰς τάς κοινωνίας. Οἱ Ἑβραιόπαιδες θά πρέπῃ νά ἐνημερωθοῦν σχετικῶς μέ τόν Χριστιανισμόν καί τό Ἰσλάμ. Ταυτοχρόνως, οἱ Χριστιανόπαιδες θά πρέπῃ νά ἐνημερωθοῦν διά τόν Ἰουδαϊσμόν καί τό Ἰσλάμ καί τά τέκνα τοῦ Ἰσλάμ θά πρέπῃ νά λάβουν μίαν βασικήν ἰδέαν διά τόν Ἰουδαϊσμόν καί τόν  Χριστιανισμόν. Ἑπομένως, ἡ Ἱερουσαλήμ, (καί λέγοντες «Ἱερουσαλήμ», ἐννοοῦμεν τήν Παλαιάν Πόλιν), δύναται νά μετατραπῇ εἰς ἕν δια-θρησκειακόν καί δια-πολιτισμικόν κέντρον, ἐφόσον ἄλλωστε εἰς τήν Ἱερουσαλήμ ἤδη βιοῦμεν τήν ἐμπειρίαν μίας κοινωνίας ἀνθρώπων διαφόρων θρησκευτικῶν πεποιθήσεων καί πολιτισμῶν.   Τό μέλλον τῆς Ἁγίας Γῆς ἔγκειται εἰς τόν ἀμοιβαῖον σεβασμόν, τήν ποικιλίαν καί τήν συμφιλίωσιν. Κλείς διά τήν ἐπίτευξιν τῶν στόχων αὐτῶν εἶναι ἡ Παιδεία.  Διά τοῦτο τό Συμβούλιον πρέπει νά καταβάλλῃ φιλοτίμους προσπαθείας διά τήν κατοχύρωσιν τῶν ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων καί τήν ἀρίστην κατάρτισιν τῶν μαθητῶν. Εἴμεθα εὐτυχεῖς νά ὑποστηρίξωμεν τό ἐκπαιδευτικόν σχέδιον τοῦτο καί ἀναμένομεν νά ἴδωμεν τούς καρπούς τῶν προσπαθειῶν τοῦ Συμβουλίου.

Ἠκολούθησεν ἡ προσφώνησις  τοῦ ραββίνου κ. Δαυΐδ Ρόζεν, ὁ ὁποῖος εἶπεν ὅτι ἀντιπροσωπεύει εἰς τό Συμβούλιον τοῦτο τήν ἀρχιραββινείαν τοῦ Ἰσραήλ καί ἀνεφέρθη εἰς τήν Διάσκεψιν τῆς Ἀλεξανδρείας, πρόδρομον τοῦ Συμβουλίου τούτου, εἰς τήν ὁποίαν μετέσχον προσωπικότητες πολιτικαί ἤ θρησκευτικαί, Ἰουδαίων, Χριστιανῶν, καί Μουσουλμάνων τῇ ἰδίᾳ αὐτῶν πρωτοβουλίᾳ, μέ σκοπόν τήν συμβολήν εἰς τήν εἰρηνευτικήν προσπάθειαν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Οὗτος ἀνεφέρθη ἐπίσης εἰς τήν συνάντησιν τῶν θρησκευτικῶν ἀρχηγῶν εἰς τήν Οὐάσινγκτον, πρό τῆς Διασκέψεως εἰς Ἀννάπολιν. Ηὐχαρίστησε τόν κ. Trοnd Bakkevitz διά τήν δύναμιν αὐτοῦ νά κινητοποιῇ τήν πρωτοβουλίαν τῆς εἰρηνεύσεως, παρά τάς ἀπογοητεύσεις αὐτοῦ ἐκ τῶν τοπικῶν ἡμῶν ἀποτυχιῶν. Ηὐχαρίστησε τόν ἐκπρόσωπον τῆς Νορβηγικῆς Κυβερνήσεως καί τῶν Η.Π.Α. διά τάς εἰρηνευτικάς αὐτῶν προσπαθείας. Ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν τῆς ἀποστολῆς τοῦ Συμβουλίου νά προωθῇ τόν ἀμοιβαῖον σεβασμόν μεταξύ τῶν θρησκειῶν, τήν ἀξιοπρέπειαν τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἐλευθερίαν  αὐτῶν καί νά καταπολεμῇ πᾶν εἶδος προσβολῆς καί δυσφημίσεως τοῦ ἄλλου. «Αἱ ἀρχαί αὗται ὄντως ἀποτελοῦν», εἶπε, «τήν βάσιν μιᾶς εἰρηνικῆς πολιτικῆς λύσεως καί συμφιλιώσεως».

Ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησεν ὁ Ἐκπρόσωπος τῆς  Ἀμερικανικῆς πρεσβείας εἰς Τέλ – Ἀβίβ κ. Λούϊς Μορένο, ὁ ὁποῖος εἶπεν ὅτι πέρα τῆς σημασίας τῆς τηρήσεως τοῦ ὁδικοῦ χάρτου (road map), πέρα τῆς σημασίας τῆς ὑπάρξεως δύο κρατῶν, σημασίαν μεγάλην ἔχει ἡ ἀποφυγή δημιουργίας κλίματος ἐξάψεως καί ἡ καταπολέμησις τῆς ὑπονομεύσεως τῆς μιᾶς ἐθνικῆς ὀντότητος ὑπό τῆς ἄλλης. Οὗτος ἀνεφέρθη εἰς τήν σπουδαιότητα τῆς Παιδείας τῆς νεολαίας διά μίαν εἰρηνικήν συμβίωσιν.

Ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησεν ὁ κ. Greg Markese, ὁ ὁποῖος ἐτόνισε τήν ἀξίαν τοῦ Project τούτου διά τήν προετοιμασίαν τῆς εἰρηνικῆς συμβιώσεως τῶν δύο λαῶν.

Ὁ κ. Trοnd Bakkevitz εἰς τάς μεταξύ τῶν ὁμιλητῶν παρεμβάσεις αὐτοῦ ἐτόνισε, πόσην σημασίαν ἔχουν αἱ Ἐκκλησίαι, τά σχολεῖα, οἱ παντός εἴδους ἐκπαιδευτικοί ὀργανισμοί νά μεταδίδουν τήν διδασκαλίαν περί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ.

Ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησεν ἐκ τῶν μελῶν τοῦ Συμβουλίου ὁ Chair Professor Race Wexler, ἀντιπρόσωπος τοῦ State Department τῶν Η.Π.Α., ὅστις ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν τοῦ ἔργου τῆς παιδείας διά τήν εἰρηνικήν συμβίωσιν, τό ὁποῖον ἦτο ἔμπνευσις τοῦ «Συμβουλίου τῶν Θρησκευτικῶν Ἀρχηγῶν τῆς Ἁγίας Γῆς» καί ἀνέλυσε τάς μεθόδους τῆς πραγματοποιήσεως τοῦ ἔργου τούτου διά τῆς συλλογῆς πληροφοριῶν καί ἀποκτήσεως γνώσεων ὑπό εἰδικῶν ὁμάδων, βοηθoυμένων ὑπό τῶν Ὑπουργείων Παιδείας τῶν χωρῶν τῶν ἀναμεμειγμένων εἰς τήν πρωτοβουλίαν τῆς εἰρήνης. Εἰς τό τέλος τῆς συνεδρίας ταύτης, ὁ κ. Trοnd Bakkevitz ἐξέφρασε τήν εὐχαρίστησιν αὐτοῦ διά τό ἐπίπεδον τῶν παρουσιάσεων καί ἐπεσήμανε τό κενόν τῆς ἐλλείψεως παρουσίας Παλαιστινίων καί Μουσουλμάνων. Τήν εὐθύνην διορισμοῦ τῶν ἀντιπροσώπων τούτων ἔχει ἡ Παλαιστινιακή Αὐτονομία.

Διαρκοῦντος τοῦ γεύματος τῶν «Ἐκπροσώπων τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων», ἐγένετο συζήτησις μεταξύ αὐτῶν περί τῆς συντάξεως κειμένου ἀφορῶντος εἰς τό μέλλον τῶν Ἱεροσολύμων. Τό περίγραμμα τῶν ἀνταλλαγεισῶν περί τοῦ θέματος τούτου ἀπόψεων ἔχει ὡς ἑξῆς:

Τό θέμα τοῦτο, τοῦ μέλλοντος δηλαδή τῶν Ἱεροσολύμων,  συνεζητήθη μετ’ ἐνίων μελῶν τοῦ Συμβουλίου εἰς Oslo καί εἰς Οὐάσινγκτον. Γίνονται ἀποδεκταί αἱ θέσεις: «Ὅλαι αἱ θρησκεῖαι ἔχουν θέσιν εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, ὅλαι αἱ θρησκεῖαι ἔχουν ἱστορικόν σύνδεσμον μετά τῆς Ἱερουσαλήμ. Λέγοντες «Ἱερουσαλήμ», ἐννοοῦμεν τήν Παλαιάν Πόλιν. Ἡ καρδιά τοῦ προβλήματος εἶναι βασικῶς δύο προσκυνηματικοί χῶροι, τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος καί τοῦ Τάφου τῶν Πατριαρχῶν εἰς Χεβρῶνα. Διά τούς χώρους τούτους ὑπάρχει ἀμοιβαία φοβία μεταξύ ὀπαδῶν τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί τοῦ Ἰσλάμ. Ὁ σεβασμός τῆς ἱστορίας καί τῶν ὁρίων ἑκάστου θρησκεύματος, ὡς ἐγένετο ἐπί Πατριάρχου Σωφρονίου καί Χαλίφου Ὀμάρ Χατάμπ, δύναται νά ἀποτελέσῃ τήν ἀπαρχήν τῆς ἐπιλύσεως τοῦ πολιτικοῦ προβλήματος. Ὑπάρχει ἡ ἄποψις ὅτι τό πολιτικόν πρόβλημα δημιουργεῖ τό θρησκευτικόν, ἑνῶ ὑπάρχει καί ἡ ἐπικρατεστέρα ἄποψις, ὅτι τό θρησκευτικόν πρόβλημα εἰς τόν ἱερόν τοῦτον χῶρον δημιουργεῖ καί τήν πολιτικήν πόλωσιν. Διά τῆς παιδείας καλλιεργεῖται κλῖμα θρησκευτικῆς ἀνοχῆς καί συμβιώσεως».

Ἐν συνεχείᾳ ἐγένετο ἡ ἐξέτασις τοῦ σχεδίου προγράμματος διά τάς δραστηριότητας τοῦ Συμβουλίου Θρησκευτικῶν Ἀρχηγῶν τῆς Ἁγίας Γῆς κατά τό ἔτος 2009-2010, μέ κυριωτέρας προτεραιότητας τήν Ἱερουσαλήμ, τήν πρόσβασιν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, τήν παιδείαν, τήν πολιτικήν ἐνεργοποίησιν τοῦ Συμβουλίου πρός τήν Ἰσραηλινήν καί Παλαιστινιακήν κυβέρνησιν καί μή Κυβερνητικάς Ὀργανώσεις, τήν δημιουργίαν ἱστοσελίδος τοῦ Συμβουλίου, τόν διορισμόν νέας Ἰσλαμικῆς ἀντιπροσωπείας εἰς τό Συμβούλιον καί τόν καθορισμόν τῆς ἑπομένης συγκλήσεως τοῦ Συμβουλίου, τήν 3^ην Νοεμβρίου 2009 καί τῆς μεθεπομένης, τήν 22^αν Ἀπριλίου 2010.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_2_placeholder

Τήν Δευτέραν,  21^ην Ἰουλίου / 3^ην Αὐγούστου 2009, ἐπραγματοποιήθη συνάντησις τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ἀστυνομίας τῆς Παλαιᾶς Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων κ. Ἄβη Ρόϊφ, τοῦ Ὑποδιευθυντοῦ – Ἀναπληρωτοῦ κ. Ὄζ Ἐλιάση καί τοῦ Ἀξιωματικοῦ κ. Σαλίμπα Χούρη μετά τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ.  Θεοφίλου τοῦ Γ’.

Ὁ νέος Ἀρχηγός ἐξέφρασε χαράν ἐπί τῇ συναντήσει ταύτῃ καί ἐζήτησε ἀπό τόν Μακαριώτατον νά ἐμπλουτίσῃ αὐτόν ἐπί τοῦ σημαίνοντος ρόλου τοῦ Πατριαρχείου εἰς τά προσκυνηματικά καί χριστιανικά θέματα τῶν Ἱεροσολύμων.

Ὁ Μακαριώτατος ὡμίλησεν εἰς τόν Γενικόν Ἀρχηγόν τῆς Ἀστυνομίας περί τοῦ ρόλου τοῦ Πατριαρχείου ὡς τῆς πρώτης Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, ἐχούσης βαρύτητα εἰς τά προσκυνηματικά, χριστιανικά, κοινωνικά, πολιτιστικά καί πολιτικά ἀκόμη θέματα τῆς Ἱερουσαλήμ καί ὅλης τῆς περιοχῆς τῆς Ἁγίας Γῆς. «Τοῦτο δέν σημαίνει», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «ὅτι τό Πατριαρχεῖον ἀναμειγνύεται εἰς τήν πολιτικήν, ἐπιδρᾷ ὅμως ἐπίσης καί εἰς τήν πολιτικήν διά τῆς συμφιλιωτικῆς ἀποστολῆς αὐτοῦ. Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων σέβεται τήν κρατοῦσαν ἐκκλησιαστικήν τάξιν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τά προσκυνηματικά δικαιώματα τῶν ἄλλων χριστιανικῶν κοινοτήτων, διαδραματίζον ἡγετικόν ρόλον εἰς τήν ζωήν τῶν Ἱεροσολύμων».

Ὁ Μακαριώτατος ἐξήγησεν ἐπίσης εἰς τόν κ. Ἄβη Ρόϊφ  ὅτι τό Ἑλληνορθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀποτελεῖ ἀνεξάρτητον καί αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν, πλήν ὅμως ὑπάρχει ἀπόλυτος σεβασμός καί σύμπνοια εἰς τά ἐκκλησιαστικά θέματα μεταξύ αὐτοῦ καί τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καί Ἐκκλησιῶν, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ ρωσική καί ἡ ρουμανική ἔχουν ἐκπροσώπους εἰς τά Ἱεροσόλυμα. Οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ προερχόμενοι ἐκ τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν, ἐπισκεπτόμενοι τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, ζητοῦν, ὅπως παραχωρηθῇ αὐτοῖς (καί βεβαίως δίδεται αὐτοῖς) ἄδεια, ἵνα λειτουργήσωσιν εἰς τά Πανάγια Προσκυνήματα.

Τήν θέσιν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἀναγνωρίζουν αἱ τοπικαί και διεθνεῖς θρησκευτικαί, πολιτικαί καί διπλωματικαί Ἀρχαί, διό καί ἀρχηγοί Ἐκκλησιῶν καί κρατῶν ἤ ἐκπρόσωποι αὐτῶν, ὅταν πραγματοποιοῦν ἐπίσκεψιν εἰς τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ, ἐπισκέπτονται τό Πατριαρχεῖον.

Κατά τήν περίοδον τῶν μεγάλων ἑορτῶν τῆς Ὀρθοδοξίας, ἰδιαιτέρως δέ κατά τό Μέγα Σάββατον, εἰς τήν Ἀκολουθίαν τοῦ Ἁγίου Φωτός, καθίσταται ἀπαραίτητος ἡ συνεργασία τοῦ Πατριαρχείου μέ τάς Ἰσραηλινάς Ἀρχάς τῆς Ἀστυνομίας. Ἕκαστον ἔτος παρατηροῦνται δυσκολίαι, ὅμως καί σχετική πρόοδος. Τό πλῆθος τῶν προσκυνητῶν κατορθώνει νά φθάσῃ καί νά προσεγγίσῃ τά Πανάγια Προσκυνήματα μετά κόπων καί οἰκονομικῶν θυσιῶν. Ἡ προσκυνηματική περιοδεία ἀποτελεῖ διά τούς περισσοτέρους, ἄν ὄχι ὅλους τούς προσκυνητάς, ἕν ὄνειρον ζωῆς, ἑπομένως ὄντως δυσκολεύονται νά κατανοήσουν τά μέτρα, τά ὁποῖα λαμβάνει διά τήν ἀσφάλειαν αὐτῶν ἡ Ἰσραηλινή Ἀστυνομία. «Ἀναμένομεν πολλούς προσκυνητάς», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «κατά τό πρῶτον 15ήμερον τοῦ Αὐγούστου διά  τήν ἑορτήν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ὁ μέσος ἀριθμός τῶν ὁποίων ἐκτιμᾶται ὅτι θά ὑπερβῇ  τούς 3.000».

Ὁ  Ἀρχηγός τῆς Ἀστυνομίας ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον, λέγων ὅτι αἱ Ἰσραηλιναί Ἀστυνομικαί Ἀρχαί ἀποδίδουν μεγάλην σημασίαν εἰς τόν μεταξύ αὐτῶν καί τοῦ Πατριαρχείου, ἀλλά καί τῶν ἁπλῶν πιστῶν, διάλογον καί τήν συνεργασίαν, οὕτως ὥστε νά ἐπιτευχθῇ ἡ ἄρσις τῶν προβλημάτων, ἰδιαιτέρως δέ κατά τό Μέγα Σάββατον, τό ὁποῖον τυγχάνει μία ἐκ τῶν σημαντικωτέρων, ἀλλά καί δυσκολωτέρων ἡμερῶν  διά τήν Ἀστυνομίαν. Ὁ Ἀρχηγός τῆς Ἀστυνομίας ἐξέφρασε τήν ἐλπίδα ὅτι θά ὑπάρξῃ ἀμοιβαία κατανόησις, πρός ἀμοιβαῖον ὄφελος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_3_placeholder