ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΕΙΣ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΝΕΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΝ Τῌ ΖΑΡΚᾼ ΤΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΑΣ

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Τέκνα τῆς ἱστορικῆς πόλεως  τῆς Ζάρκας,

Ἡ σημερινή ἐκδήλωσις τῆς θεμελιώσεως τοῦ νέου ἐν Ζάρκᾳ Σχολείου, συνεκέντρωσεν ἅπαντας ἡμᾶς ἐδῶ, διά νά χαρῶμεν ἀπό κοινοῦ διά τό πράγματι χαρμόσυνον καί πολύ ἐλπιδοφόρον τοῦτο γεγονός. Λέγομεν ἐλπιδοφόρον καί χαρμόσυνον, διότι ἡ παιδεία εἶναι τό πρῶτον ἀναμέσον τῶν ἐπιγείων ἀγαθῶν, καθόσον ἀνοίγει εἰς τήν διάνοιαν τοῦ ἀνθρώπου νέας ὁδούς καί νέους ὁρίζοντας, διδάσκει δηλαδή, ὅτι ὑπάρχουν πραγματικότητες πέραν τῆς ὁρατῆς κτίσεως ἡ ὁποία μᾶς περιβάλλει, ὅτι ὑπάρχουν ἀξίαι καί ἀγαθά τά ὁποῖα ὑπερβαίνουν τά στενά ὅρια συγκεκριμένης ἐποχῆς. Ἀκόμη, ἡ παιδεία δεικνύει, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι δημιούργημα νοερόν καί αὐτεξούσιον, προωρισμένον διά πράγματα ἀνώτερα ὅσων μᾶς παρακινεῖ νά ἐπιζητῶμεν ἡ πεπτωκυῖα ἡμῶν φύσις καί ὅτι ὑπάρχει  γνῶσις ὠφέλιμος καί γνῶσις βλαβερά, ὅπως εἶναι συνήθως ἡ τῶν Μ.Μ.Ε. Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ὁποῖος ἦτο καί σπουδαῖος ἐπιστήμων, λέγει σχετικῶς «εἶναι πολύ σημαντικόν πράγμα διά τήν σωτηρίαν μας, τό νά μή ἀφιερώνουμε τόν ἑαυτό μας  εἰς τήν μάθησιν τυχαίων μαθημάτων, ἀλλά νά ἀναγνωρίζωμεν τήν παιδεία ἡ ὁποία εἶναι ἡ πλέον χρήσιμος».

Ἡ Ἁγία ἡμῶν Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δίδει, διά τοῦτο, πολύ μεγάλην σημασίαν εἰς τήν ὀρθήν παιδείαν. Εἶναι  παράδοσις τῆς Ρωμηοσύνης ὅτι μετά τήν Ἐκκλησίαν, διά τήν Λατρείαν τοῦ Θεοῦ, τό πλέον ἀπαραίτητον ἵδρυμα εἰς μίαν κοινότητα ἀνθρώπων εἶναι τό Σχολεῖον, τό ὁποῖον ἀπαλλάσσει τόν ἄνθρωπον ἀπό τήν δεισιδαιμονίαν καί τό σκότος τῆς διανοίας καί τοῦ χαρίζει τό φῶς τῶν ἀρετῶν καί τῆς γνώσεως, τόσον τῆς κατά Θεόν, ὅσον καί τῆς κοσμικῆς,  ἀκολουθοῦν δέ τά ὑπόλοιπα φιλανθρωπικά ἱδρύματα.

Εἰς τήν εὐνομουμένην καί πεπολιτισμένην κοινωνίαν τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας, ἡ ὁποία διακρίνεται ἀναμέσον τῶν ὑπολοίπων χωρῶν τῆς περιοχῆς διά τήν εὐγένειαν καί φιλοξενίαν τῶν κατοίκων της, διά τήν ἁρμονικωτάτην συμβίωσιν καί συνεργασίαν τῶν, ἀνεξαρτήτως θρησκευτικῆς ἐντάξεως καί διά τήν προβολήν τῶν θρησκευτικῶν καί πολιτιστικῶν θησαυρῶν τῆς Ἱερᾶς Ἱστορίας ἡ ὁποία ἐτελεσιουργήθη εἰς τήν Ἁγίαν αὐτήν Γῆν, ἐπιθυμοῦμεν καί εὐχόμεθα τό νέον Σχολεῖον νά ἀναδειχθῆ εἰς νέον φάρον παιδείας, ὁ ὁποῖος θά ἀκτινοβολῇ τάς ἀξίας καί τά ἀγαθά ταῦτα.

Εἰς τό διδακτικόν προσωπικόν τοῦ Σχολείου, τόν Διευθυντήν, τούς Καθηγητάς καί Καθηγητρίας (Διδασκάλους καί Διδασκαλίσσας), οἱ ὁποῖοι  ἤδη κατά τούς παρελθόντας μῆνας ἔδωσαν ἀποδείξεις τῶν καλῶν των προσόντων, ἀλλά καί εἰς τά ηὐλογημένα παιδία τῆς Ζάρκας, εὐχόμεθα τήν ἐξ ὕψους δύναμιν πρός τόν σκοπόν τῆς ἀρετῆς καί τῆς παιδείας καί πολλήν τήν μεταξύ των ἀγάπην καί σεβασμόν.  Εἰς τόν Πανοσιώτατον Ἀρχιμανδρίτην Χρύσανθον, ὁ ὁποίος ἐπιβλέπει καί παντοιοτρόπως ὑποστηρίζει τήν ὀργάνωσιν καί ἐπέκτασιν τοῦ Σχολείου καί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κοινότητος τῆς ηὐλογημένης Ζάρκας, εὐχόμεθα ὁ Κύριος νά τόν ἐνισχύῃ ἐν παντί καί εὐφραίνῃ διά τῆς ἁρμονικῆς λειτουργίας καί προόδου τοῦ Σχολείου τούτου καί ὅσων ἄλλων ἀγαθῶν ἔργων ἔχει εἰς τήν καρδίαν του.