Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Τήν Παρασκευήν, 30^ήν Ἰουνίου / 13^ην Ἰουλίου 2018, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῆς Συνάξεως τῶν δώδεκα Ἀποστόλων εἰς τήν ἐπ᾽ ὀνόματι αὐτῶν Ἱεράν Μονήν, τήν κειμένην παραθαλασσίως εἰς τήν δυτικήν ὄχθην τῆς Τιβεριάδος θαλάσσης καί ἐντός αὐτῆς τῆς μεγάλης πόλεως τῆς Τιβεριάδος.

Εἰς τόν Ναόν τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς ἐτελέσθη διά τήν ἑορτήν ταύτην τῆς Συνάξεως, ἤτοι τῆς συγκεντρώσεως τῶν πιστῶν, ἵνα τιμήσωσι τούς σεπτούς Ἀποστόλους θεία Λειτουργία τῆς ὁποίας προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, Ἀραβοφώνων Πρεσβυτέρων τῶν ὁμόρων ἐνοριῶν τοῦ Πατριαρχείου, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας ὑπό τόν Ἀρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον καί μετέχοντος ἐκκλησιάσματος, πρός τό ὁποῖον ἐκήρυξε τό θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

 Καί προσκαλεσάμενος τούς δώδεκα μαθητάς Αὐτοῦ ὁ Κύριος ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν κατά πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτά καί θεραπεύει πάσαν νόσον καί πᾶσαν μαλακίαν», (Ματθ. 10,1).

 Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,

 Οἱ οὐρανόθεν τήν κλῆσιν παρά Χριστοῦ κομισάμενοι πρωτοκορυφαῖοι Ἀπόστολοι Πέτρος καί Παῦλος ἐκάλεσαν πάντας ἡμᾶς εἰς τά παράλια τῆς λίμνης τῆς Τιβεριάδος, ἵνα ἑορτάσωμεν τήν μνήμην αὐτῶν.

 Καί χθές μέν τό ἁγιόλεκτον ζεῦγος Πέτρος καί Παῦλος ἐτιμήθησαν εὐχαριστιακῶς, ἐν τῷ οἰκείῳ τόπῳ τοῦ Πέτρου, δηλονότι ἐν Καπερναούμ· σήμερον δέ τιμᾶται ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ τόπῳ, ἔνθα διά τρίτην φοράν «ἐφανερώθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν», (Ἰωάν. 21,14) ἡ εὐκλεής δωδεκάς τῶν ἁγίων ἐνδόξων Ἀποστόλων, δηλαδή ἡ Σύναξις αὐτῶν.

 Ἡ ἁγία ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησία ἐξόχως τιμᾷ τούς ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ ἐκλελεγμένους Ἀποστόλους – «ἐγώ ὑμᾶς τούς δώδεκα ἐξελεξάμην» (Ἰωάν. 6,70) – διότι οὗτοι ἀνεδείχθησαν καλοί εὐεργέται τῆς ἀνθρωπότητος, ὡς λέγει ὁ μελῳδός: «Συμφώνως τούς θείους μαθητάς καί Ἀποστόλους Χριστοῦ, τούς τά οὐράνια ἡμῖν βροντήσαντας δόγματα, τούς λειμῶνας τούς τῆς πίστεως, τούς εὐεργέτας τούς κοινούς τῆς ἀνθρωπότητος, τούς Σωτῆρας, τούς ὑπηρέτας ἐν ὕμνοις τιμήσωμεν».

 Ἐπιπλέον δέ τιμῶνται ἰδιαιτέρως οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, διότι τό χαρακτηριστικόν γνώρισμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀποστολικότης αὐτῆς, ὡς τοῦτο διετύπωσαν οἱ πνευματοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῷ Συμβόλῳ τῆς Πίστεως· «πιστεύω εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν».

 Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι κληθέντες ὑπό τοῦ Κυρίου καί ἀφέντες τά πάντα, οἱ δέ ἐκ τῶν ἁλιέων ἰχθύων καί αὐτά τά δίκτυα, ἠκολούθησαν Αὐτόν καθ᾽ ὅλην τήν ἐπίγειον Αὐτοῦ δρᾶσιν ἕως τῆς Ἀναλήψεώς Του, μετά δέ τήν Πεντηκοστήν ἐπιφοιτήσαντος ἐπ᾽ αὐτούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐγένοντο κήρυκες τῆς εἰς Χριστόν πίστεως, μάρτυρες ὄντες αὐτόπται καί αὐτήκοοι τοῦ σταυρικοῦ πάθους καί τῆς τριημέρου ταφῆς καί τῆς ἐκ νεκρῶν Ἀναστάσεως Αὐτοῦ.

 Τό εἰς Χριστόν τόν Υἱόν καί Λόγον τοῦ Θεοῦ σταυρωθέντα καί ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν κήρυγμα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἐβασίζετο εις τήν προσωπικήν αὐτῶν ἐμπειρίαν, ὡς μαρτυρεῖ ὁ Ἀπόστολος καί εὐαγγελιστής Ἰωάννης λέγων: «Ὅ ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καί αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περί τοῦ λόγου τῆς ζωῆς· –καί ἡ ζωή ἐφανερώθη, καί ἑωράκαμεν καί μαρτυροῦμεν καί ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τήν ζωήν τήν αἰώνιον, ἥτις ἦν πρός τόν πατέρα καί ἐφανερώθη ἡμῖν· ὃ ἑωράκαμεν καί ἀκηκόαμεν, ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καί ὑμεῖς κοινωνίαν ἔχητε μεθ’ ἡμῶν· καί ἡ κοινωνία δέ ἡ ἡμετέρα μετά τοῦ πατρός καί μετά τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ”.

 Εἰς τοῦτο ἀκριβῶς τό κήρυγμα, δηλονότι τῆς συνεχίσεως τοῦ σωτηριώδους ἔργου τοῦ Κυρίου, τῆς ἀπολυτρώσεως τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἐκ τῆς ἁμαρτίας καί τῆς φθορᾶς τοῦ θανάτου, ἐκλήθησαν οἱ Ἀπόστολοι. Αὐτός δέ οὗτος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός παρήγγειλεν αὐτοῖς λέγων: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτούς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· καί ἰδού ἐγώ μεθ᾽ ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμερας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 28,19).

 Τήν παραγγελίαν ταύτην τοῦ Κυρίου συνεχίζει ἡ Ἐκκλησία αὐτοῦ, δηλονότι τό μυστικόν σῶμα τοῦ Χριστοῦ, διά τῶν διαδόχων τῶν Ἀποστόλων τῶν κανονικῶν Ἐπισκόπων καί πνευματικῶν ποιμένων τῇ δυνάμει καί ἐνεργείᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Πνεύματος τοῦ Χριστοῦ. Οἱ Ἀπόστολοι ἦσαν αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἐν τῇ ἀποστολῇ τοῦ εὐαγγελισμοῦ τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ καί τῆς διαποιμάνσεως τῶν ἱδρυομένων Ἐκκλησιῶν, καθίστων κατά πόλεις καί ἐχειροτόνουν Πρεσβυτέρους καί Ἐπισκόπους «ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος», (Πράξ. 20,28).

 Ὁ μέγας Παῦλος, ἀναφερόμενος εἰς τήν διά τοῦ Θεοῦ Πατρός ἕνωσιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐθνικῶν καί Ἰουδαίων λέγει: «ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστέ ξένοι καί πάροικοι, ἀλλά συμπολῖται τῶν ἁγίων καί οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, ἐποικοδομηθέντες ἐπί τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καί προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομή συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναόν ἅγιον ἐν Κυρίῳ”, (Ἐφ. 2,19-21).

 Τούς θεμελίους τούτους λίθους, δηλονότι τούς Ἁγίους Ἀποστόλους μετά τῶν Πρωτοκορυφαίων Πέτρου καί Παύλου, τιμᾷ καί γεραίρει σήμερον ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, δοξάζουσα οὕτω τόν ἀκρογωνιαῖον αὐτῆς λίθον, τόν Θεόν καί Σωτῆρα ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος ἐκενώθη δι´ ἡμᾶς, ἵνα πληρώσεως αὐτοῦ μετάσχωμεν, κατά τόν μελῳδόν λέγοντα: “ὁ πλήρης κενοῦται δι᾽ ἡμᾶς, ἵνα πληρώσεως Αὐτοῦ μετάσχωμεν”· τήν γάρ πανάχραντον μήτραν Σου, ὑποδύς ὁ ἀπερίληπτος, τῶν πατρικῶν οὐκ ἀποστάς κόλπων σεσάρκωται· ὅθεν πάντες, σε εὐλογοῦμεν Μαρία Θεόνυμφε».

 Τόν θεοφόρον τοῦτον χορόν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων σύν Πέτρῳ καί Παύλῳ, τούς ἀποσταλέντας εἰς τούς ἐν σκότει καί σκιᾷ καθημένους παρακαλέσωμεν ἵνα Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν ἱκετεύωσι ὑπέρ σωτηρίας καί φωτισμοῦ τῶν ψυχῶν ἡμῶν καί εἰρήνης τῆς δοκιμαζομένης περιοχῆς ἡμῶν. Ἀμήν.

 Τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε μοναστηριακόν κέρασμα καί ἀκολούθως τράπεζα ἐξ ἰχθύων, τήν ὁποίαν παρέθεσεν ὁ καλῶς ἐπιμελούμενος τῶν τῆς Μονῆς ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Σωφρόνιος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας