Τήν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, 22ας Ἰουλίου/ 4ης Αὐγούστου 2018, εἰς θείαν Λειτουργίαν ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, ἔλαβε χώραν ἡ εἰς διάκονον χειροτονία τοῦ κ. Ἀλεξάνδρου Γιασέβιτς, μέλους τοῦ Ρωσσοφώνου ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν ἐνορίαν αὐτοῦ εἰς Μπέρ Σέβα τοῦ νοτίου Ἰσραήλ.

Ἡ χειροτονία ἔλαβε χώραν συνῳδᾴ ἀποφάσει τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου, ὁ ὁποῖος ἐπεμελήθη τοῦ ἐν Μπέρ Σέβα Ρωσσοφώνου ποιμνίου καί, τῇ ἐγκρίσει καί συμπαραστάσει τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, ἐγκατέστησε ἐκεῖ παρεκκλήσιον τοῦ Πατριάρχου Ἀβραάμ, τῶν Ἁγίων Μακκαβαίων καί τοῦ Ἁγίου Σωφρονίου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων.

Τόν νεοχειροτονηθέντα προσεφώνησεν ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Μαδάβων διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ:

“Εὐλαβέστατε Ὑποδιάκονε Ἀλέξανδρε,

Ἡ Ἁγία Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, ἐπιτελεῖ μέ ζῆλο τό ποιμαντικό της ἔργο σέ ὅλη τήν πνευματική της ἐπικράτεια καί δέν ὑπολογίζει κόπους, οὔτε κινδύνους, οὔτε ἀποστάσεις, γιά νά ἐξυπηρετήσει ὅλους τούς χριστιανούς, ὅπου καί ἄν βρίσκονται.

Ἀπό τό 2008  ἀνελάβαμε τό δύσκολο ἔργο νά συγκεντρώσουμε τούς ὀρθοδόξους χριστιανούς, οἱ ὁποίοι ζοῦν στήν περιοχή τοῦ νοτίου Ἰσραήλ. Στήν καθημερινή μου προσευχή ζητοῦσα ἀπό τόν Θεό 3 πράγματα: Νά μᾶς ἀξιώσει νά βροῦμε ἕνα πρῶτο χῶρο, γιά νά ζήσουμε τήν πρώτη Θεία Λειτουργία, νά μᾶς ἀξιώσει νά ἀποκτήσουμε τόν πρῶτο μας Ἱερέα καί τέλος νά μᾶς ἀξιώσει νά χτίσουμε τήν δική μας Ἐκκλησία.

Πρίν ἀπό ἕνα χρόνο μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καταφέραμε νά ἀποκτήσουμε τόν πρῶτο Ἱερό Ναό στήν πόλη τῆς Μπέρ Σέβα καί νά κάνουμε τή Θεία Λειτουργία. Τήν ἴδια στιγμή ὁ Θεός ἔφερε τά δικά σου βήματα στήν μικρή μας Ἐκκλησία καί ἀμέσως μέ προθυμία μᾶς βοήθησες στήν ἀνάγνωση καί σέ ἄλλες ὑπηρεσίες. Ἀμέσως παρατήρησα τόν χαρακτήρα σου καί εἶδα τήν ὑπακοή σου, τήν προθυμία καί τήν καρτερία σου στούς πειρασμούς. Σέ σύστησα στούς ἀδελφούς ἀρχιερεῖς καί πνευματικούς πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί τέλος σέ ὁδήγησα στόν Μακαριώτατο Πατριάρχη μας.

Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἐνέκρινε τήν χειροτονία σου στόν βαθμό τοῦ διακόνου καί τόν διορισμό σου στήν νεοσύστατη ἐνορία τῆς Μπερσέβα, ὡς βοηθοῦ καί διακόνου  μαζί μέ τόν τωρινό ἐφημέριο π. Ἴγκορ Ράβσκυ. Ἡ ἀγαπητή σου σύζυγος καί τά τέκνα σου, οἱ ὁποῖοι βρίσκονται σήμερα μαζί σου, κατάλαβαν ἀπό τήν πρώτη στιγμή τήν ἀγάπη σου γιά τήν Ἐκκλησία καί δέν στάθηκαν ἐμπόδιο στήν ἐπιθυμία σου νά ὑπηρετήσεις τόν Χριστό.

Τώρα θά πρέπει νά κάνεις διπλή ὑπομονή, πρῶτα γιά τούς δικούς σου πειρασμούς καί κατόπιν γιά τούς πειρασμούς, οἱ ὁποῖοι θά ἔλθουν στήν ἐνορία σου. Θά σέ στηρίξουμε μέ τήν προσευχή μας, μέ τήν συμβουλή μας καί θά σέ βοηθήσουμε νά ἐπιτελεῖς σωστά τά νέα σου καθήκοντα.

Θά θυμάσαι πάντοτε, ὅτι ὅποιος θέλει νά εἶναι πρῶτος, πρέπει νά ὑπηρετήσει ὅλους τούς ἄλλους καί νά ἀκολουθήσει τό παράδειγμα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἔπλυνε τά πόδια τῶν μαθητῶν του. Νά φυλάξεις τήν καρδιά σου ταπεινή, χωρίς νά ζητᾶς γιά τόν ἑαυτό σου τίποτα παρά μόνο γιά τό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ.

Εὔχομαι ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος σταυρώθηκε ἐδῶ στόν Γολγοθᾶ καί ἀναστήθηκε στόν Πανάγιο Τάφο νά σέ ἐνδυναμώνει καί νά σέ γεμίσει μέ ὅλα τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος”.

Ἐπεδοκίμασαν δέ διά τοῦ «ἄξιος! ἄξιος!» οἱ συνοδεύοντες αὐτόν ἐκ Μπέρ Σέβα συγγενεῖς καί ἐνορίται αὐτοῦ.

Μετά τήν χειροτονίαν ὁ χειροτονηθείς διάκονος π. Ἀλέξανδρος προσέφερε κέρασμα εἰς τούς τιμήσαντας αὐτόν εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Γέροντος Σκευοφύλακος ἀντιπροσωπευομένου ὑπό τοῦ μοναχοῦ Νικολάου.

Ὁ χειροτονηθείς ἦλθε καί ηὐχαρίστησε τήν Α.Θ.Μ. ἐν ᾧ ἐτέλη εἰς ἐπίσκεψιν εἰς τήν Ρωσσικήν ἐν Γεθσημανῇ Ἱεράν Μονήν τῆς Ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Κυριακήν, 25ην Ἰουνίου/ 8ην Ἰουλίου 2018 ἔλαβε χώραν ἡ ἐγκατάστασις τοῦ νεωστί ἐκλεγέντος καί χειροτονηθέντος Ἀρχιερέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου.

Ἡ ἐγκατάστασις αὕτη ἔλαβε χώραν εἰς θείαν λειτουργίαν, τελεσθεῖσαν εἰς τόν ἐν Μαδηβᾷ νεωστί ἀνεγερθέντα ὑπό τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἰννοκεντίου Ἱερόν Ναόν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Εἰς τήν Μαδηβάν ὑπάρχει ὡς γνωστόν ἐντός τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Πατριαρχείου ὁ ψηφιδωτός χάρτης τοῦ 6ου αἰῶνος ἀπεικονίζων τήν Παλαιστίνην γεωγραφικῶς κατά τήν ἐποχήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τῆς θείας Λειτουργίας διά τήν ἐγκατάστασιν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου ὡς Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου ἐν Μαδηβᾷ προεξῆρξεν ἡ ΑΘΜ ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος συλλειτουργούντων τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Κυριακουπόλεως κ. Χριστοφόρου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων ὡς τοῦ ἡγουμένου ἐν Φχὲς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, τῶν Πρεσβυτέρων τοῦ προσκυνήματος τῆς Μαδηβᾶ π. Νικολάου καί π. Ἰωσήφ καί τοῦ διακόνου π. Γεωργίου καί μετέχοντος ἐν χαρᾷ καί ἐπευφημίαις τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Μαδηβᾶς.

Πρός τό πλήρωμα τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος ἔχοντα ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

«Εἰς τοῦτο γάρ ἐκλήθητε ὅτι καί ὁ Χριστός ἔπαθε ὑπέρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμόν, ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ», (Α´ Πέτρ. 2,21) ἐπιστέλλει τοῖς Χριστιανοῖς ὁ Ἀπόστολος Πέτρος.

Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλε,

 Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος, Πατριαρχικῇ εἰσηγήσει καί Συνοδικῇ διαγνώμῃ, ἀλλά καί ψήφοις κανονικαῖς, ἐξελέξατο ὑμᾶς Ἐπίσκοπον τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Μαδάβων τῆς ἐν τῷ Χασιμιτικῷ Βασιλείῳ τῆς Ἰορδανίας. Ἡ δέ τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα πανσθενουργός Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος προεχειρίσατο ὑμᾶς διά τῶν χειρῶν τῆς Ἡμῶν ταπεινότητος καί τῶν συλλειτουργῶν Ἡμῖν Ἀρχιερέων εἰς τό ἀξίωμα τῆς Ἀρχιερωσύνης ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει τοῦ Βασιλέως τοῦ Μεγάλου τῆς Ἱερουσαλήμ.

Παιδιόθεν ἐνεκεντρίσθης ἐν τῷ σώματι τῆς Γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, γενόμενος συγκοινωνός τῆς ρίζης καί τῆς ποιότητος τῆς ἀμπέλου τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, λέγοντος «Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τά κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοί κἀγώ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπόν πολύν, ὅτι χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν». Κατά τούς Ἀποστολικούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, χωρίς τόν Ἐπίσκοπον οὐδείς δύναται ποιεῖν οὐδέν. «Ὅπου ἄν φανῇ ὁ Ἐπισκοπος, ἐκεῖ καί τό πλῆθος ἔστω· ὥσπερ ὅπου ἄν ᾖ Χριστός Ἰησοῦς ἐκεῖ ἡ Καθολική Ἐκκλησία», διδάσκει ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος (ΒΕΠ, Τομ. Β´ σελ. 281). «Ὁ προκαθεζόμενος, Χριστοῦ τόπον πεπίστευται», (ΒΕΠ, Τομ. Α´ σελ. 97), λέγει ὁ Ἅγιος Κλήμης Ρώμης. Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Ἐπισκοπος ἀποτελεῖ τήν ἐγγύησιν τῆς Ἀποστολικῆς διαδοχῆς καί μάλιστα τῆς διαδοχῆς τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί πρώτου Ἱεράρχου τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ Ἅγιε Μαδάβων,

Ἡ μετ᾽ αὐταπαρνήσεως διακονία σου ἐπί τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, ἡ ἐπί τοῦ Χριστεπωνύμου ἡμῶν ποιμνίου ἐπιδειχθεῖσα μέριμνα ἐν Μπετζάλλᾳ, ἡ ἀνασύστασις κατ᾽οἶκον Ἐκκλησίας τοῦ Ρωσσοφώνου ποιμνίου εἰς Beir Sheba, αἱ συνεχεῖς ἐπισκέψεις σου εἰς τούς φυλακισμένους καί ἄλλαι ποιμαντικαί δραστηριότητες σύν τῷ ἐν Χριστῷ διδακτικῷ λόγῳ πολλῷ δέ μᾶλλον τῷ ἐπιστημονικῷ ψαλμικῷ λόγῳ κατά τόν Δαυΐδ, «Ἄσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω», (Ψαλμ. 103,33) ὡς καί ἡ θεολογική σου κατάρτισις, ἀνέδειξαν ὑμᾶς Ἐπίσκοπον τῆς θεοσώστου ταύτης ἱστορικῆς καί ἁγιογραφικῆς ἐπαρχίας τῆς Μαδηβᾶς.

«Θυσία αἰνέσεως δοξάσει με καί ἐκεῖ ὁδός, ᾗ δείξω αὐτῷ τό σωτήριόν μου», (Ψαλμ. 49,23), ἀναφωνεῖ ὁ ψαλμῳδός. Εἰς αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἱερουργίαν τῆς προσφορᾶς τῆς «θυσίας αἰνέσεως», δηλονότι τήν εἰλικρινῆ εὐσέβειαν εὑρίσκεται ὁ μοναδικός δρόμος τῆς σωτηρίας. «Προσήκει μή μόνον ὑμνεῖν τόν Θεόν καί τῆς αἰνέσεως θυσίαν προσφέρειν, ἀλλά καί ἐκτάκτως ὁδεύειν καί τόν οἰκεῖον βίον ρυθμίζειν» λέγει ὁ Θεοδώρητος Κύρου.

Εἰς αὐτήν ταύτην τήν ἀποστολήν τῆς μερίμνης ὑπέρ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν τῶν προβάτων τῆς λογικῆς ποίμνης, ἐκλήθης ἱερώτατε ἅγιε Μαδάβων. Διό καλῶς καί θεοφιλῶς ποίμαινε τό ἐμπιστευθέν σοι ποίμνιον καί λόγοις προσηνέσι παιδαγώγησον τό τῆς Ἐκκλησίας πλήρωμα, μαρτύρησον τήν καλήν τοῦ Χριστοῦ μαρτυρίαν, τοὐτέστιν τό Εὐαγγέλιον τῆς σταυρικῆς καί κενωτικῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.

Καυχᾶται τό ἱερόν ἡμῶν Μοναστικόν Τάγμα τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος «τήν καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τά πρός τόν Θεόν», (Ρωμ. 15,17). Καί τοῦτο διότι λειτουργός οὖσα ἡ Ἀδελφότης ἡμῶν τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Θεοῦ, ἐκαρποφόρησεν εἰς ἔργα θεάρεστα, διά τῆς ἀνακαινίσεως καί συντηρήσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, γνωστοῦ ὡς τοῦ Ναοῦ τοῦ ψηφιδωτοῦ χάρτου τῆς ἐκ βάθρων ἀνεγέρσεως ἐπισκοπείου καί ἡγουμενείου, ξενῶνος φιλοξενίας κοινοτικοῦ Ναοῦ μετά συγκροτήματος εὐχρήστων κτιρίων καί σχολείου εἰς Hanina, παρεκκλησίου μετά πολυκατοικίας εἰς Μαΐν καί ὅλως ἰδιαιτέρως διά τῆς ἱδρύσεως προτύπου Σχολῆς «Πατριάρχης Διόδωρος» ἐν Μαδηβᾷ, ὑπό τήν πρωτοβουλίαν καί τήν ἀκάματον δρᾶσιν τοῦ ἀγαπητοῦ Ἡμῖν ἀδελφοῦ Πανοσιολογιοτάτου Ἀρχιμανδρίτου Ἰννοκεντίου, τοῦ ἀναλώσαντος ἑαυτόν ποιμαντικῶς καί ἀφιλοκερδῶς εἰς τήν ὑπηρεσίαν τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἡμῶν Κοινότητος καί τοῦ λαοῦ τῆς Μαδηβᾶ ἀφ᾽ ἑνός· καί καλλιεργήσαντος τήν Ἀποστολικήν καί ἁγιοπατερικήν παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως ἀφ᾽ ἑτέρου.

Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἅγιε Μαδηβᾶ κ. Ἀριστόβουλε,

«Τήν καλήν ταύτην παρακαταθήκην φύλαξον διά Πνεύματος Ἁγίου τοῦ ἐνοικοῦντος ἐν ἡμῖν», (Β. Τιμ. 1,14). «Οὐ γάρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός πνεῦμα δειλίας, ἀλλά δυνάμεως καί ἀγάπης καί σωφρονισμοῦ», (Β´ Τιμ. 1,7) παραγγέλλει ὁ θεῖος Παῦλος. Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Θεός μᾶς ἔδωκε πνεῦμα ἀγάπης καί σωφρονισμοῦ, ἵνα συνετῶς καί φρονίμως κυβερνῶμεν τόν ἑαυτόν μας καί τούς ἄλλους, δηλονότι τούς συνεργούς ἱερεῖς καί διακόνους καί τόν πιστόν λαόν.

Τόν δέ ζυγόν τῆς ὑπακοῆς καί τό φορτίον τῶν ποιμαντικῶν ὑποχρεώσεων καί προσκυνηματικῶν καθηκόντων, τά ὁποῖα ἀναλαμβάνεις ἀφοροῦν εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν», (Ἑβρ. 12, 2) καί τήν Ἐκκλησίαν Aὐτοῦ. Διό καί λέγει Κύριος, «ὁ γάρ ζυγός μου χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν». ( Ματθ. 11,30).

Ὁ φιλόξενος λαός τῆς Μαδηβᾶ, τό εὐσεβές Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ὡς καί τά τίμια μέλη τῆς ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς, ὑποδέχονται ὑμᾶς, σήμερον μετά σεβασμοῦ καί υἱϊκῆς ἀγάπης, πολλῷ μᾶλλον αἱ τοπικαί πολιτικαί Ἀστυνομικαί καί Στρατιωτικαί ἀρχαί, αἱ τελοῦσαι ὑπό τήν σοφήν διακυβέρνησιν τοῦ σεβαστοῦ ἡμῖν Ἄνακτος τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας καί κουστωδοῦ τῶν Ἰσλαμικῶν καί Χριστιανικῶν Ἱερῶν Τόπων ἐν τῇ ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ, τοῦ Μεγαλειοτάτου Abdallah Ibn Hussein τοῦ Β´, τό ὁποῖον μετά βαθυτάτου εὐγνωμοσύνης εὐχαριστοῦμεν δεόμενοι ἐν ταὑτῷ τῷ Κυρίῳ τῷ Θεῷ, ὅπως φυλάττῃ, κρατύνῃ καί χαρίζηται αὐτῷ καί τῷ Βασιλικῷ Οἰκῳ ὑγιείαν καί μακροημέρευσιν ἐπ᾽ ἀγαθῷ τῆς εἰρηνικῆς καί ἁρμονικῆς συνυπάρξεως ὅλων τῶν πολιτῶν τῆς χώρας.

Εἰς ὑμᾶς Ἅγιε Ἀδελφέ καί Ποιμενάρχα τῆς Θεοσώστου ταύτης πόλεως εὐχόμεθα, ὅπως ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ἐπιφανέντος ἐν εἴδει περιστερᾶς ἐπί τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀγαπητοῦ τοῦ Θεοῦ Πατρός, Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, φωτίζῃ τήν διάνοιάν σου καί κατευθύνῃ τά διαβήματά σου πρός ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ, πρεσβείαις τῆς Παναχράντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας καί ἱκεσίαις τοῦ φερωνύμου Πάτρωνός σου ἁγίου Ἀποστόλου Ἀριστοβούλου τοῦ ἐκ τῶν ἑβδομήκοντα, ὡς καί τῆς σήμερον τιμωμένης ἁγίας Φεβρωνίας τῆς ὁσιομάρτυρος. Ἀμήν.

«Λάβε τήν ράβδον, ἵνα ποιμαίνῃς τό ἐμπιστευθέν σοι Ποίμνιον τοῦ Χριστοῦ, καί τοῖς μέν εὐπειθέσιν ἔστω αὐτοῖς ὑπό σοῦ βακτηρία καί ὑποστηριγμός, τοῖς δέ ἀπειθέσι καί εὐτραπέλοις, χρῷ αὐτῇ ράβδῳ ἐπιστυπτικῇ, ράβδῳ παιδεύσεως».

Μετά τήν θείαν Κοινωνίαν καί τήν λῆψιν εὐλογίας παρά τοῦ Μακαριωτάτου, ἠκολούθησε εἰς τήν κάτωθι τοῦ Ναοῦ αἴθουσαν κέρασμα καί μεσημβρινή τράπεζα εἰς τό πανδοχεῖον τῆς Μονῆς ἐν Μαδηβᾷ παρατεθεῖσα ὑπό τοῦ ἐγκατασταθέντος Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου καί τοῦ Κοινοτικοῦ Συμβουλίου τῆς πόλεως. Διαρκούσης τῆς τραπέζης ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τόν Ἅγιον Μαδάβων λέγων μεταξύ ἄλλων τά κάτωθι:

«Προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ, ἐν ᾧ ὑμᾶς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου Αὐτοῦ αἵματος», (Πράξ. 20, 28), παραγγέλλει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.

Ἱερώτατοι Ἅγιοι ἀδελφοί ἐν Χριστῷ Ἀρχιερεῖς,

Τίμιον πρεσβυτέριον, ἀγαπητοί Ἐπίτροποι τῆς Ἐκκλησίας

Ἐντιμότατοι Κύριοι συνδαιτημόνες,

Εὐφραίνεται καί ἀγάλλεται ἡ Ἑλληνορθόδοξος τῶν Ἱεροσολύμων Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία ἐπί τῇ ἐγκαταστάσει τοῦ νέου Ποιμενάρχου τῆς ἱστορικῆς πόλεως ὑμῶν Μαδηβᾶ καί Ἀρχιεπισκόπου αὐτῆς κ. Ἀριστοβούλου.

Ἡμεῖς ὡς ποιμενάρχης τῆς Μητρός ἁπασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν, δηλονότι τῶν Ἱεροσολύμων ἀλλά καί διάδοχος τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ἀκούοντες εἰς τούς λόγους τοῦ θείου Παύλου: «προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ, ἐν ᾧ ὑμᾶς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ», (Πράξ. 20,28), προέβημεν μετά τῶν τιμίων μελῶν τῆς περί Ἡμᾶς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου εἰς τήν ἀνασύστασιν τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Μαδάβων.

Σήμερον ἡ πόλις ὑμῶν Μαδηβᾶ καί τά περίχωρα αὐτῆς, διακρίνονται διά τήν καλπάζουσαν ἀνάπτυξιν αὐτῶν εἰς τόν πολιτικοκοινωνικόν, ἐπιχειρηματικόν, τουριστικόν καί ἰδίως τόν ἐκπαιδευτικόν τομέα. Τοῦτο μαρτυρεῖ ἡ ἵδρυσις καί λειτουργία πολλῶν πανεπιστημίων, Ἀκαδημαϊκῶν κέντρων καί Σχολῶν.

Περιττόν δέ νά εἴπωμεν ὅτι ἡ συμβολή τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου καί τῆς σεβαστῆς αὐτοῦ κοινότητος εἰς τόν Ἀκαδημαϊκόν τομέα τῆς παιδείας ἐσφραγίσθη διά τῆς ὄντως ἀξιεπαίνου πρωτοβουλίας καί δραστηριότητος τοῦ Ἁγιοταφίτου ἀδελφου ἡμῶν πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰννοκεντίου, τοῦ ὁποίου καί εἴμεθα εὐγνώμονες.

Ἡ ποιμαντική μέριμνα ὑπέρ τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν καί δή ἐν τῇ Ἀρχιεπισκοπικῇ καί πνευματικῇ δικαιοδοσίᾳ ἐν Μαδηβᾷ ἀφορᾷ εἰς τόν εὐαγγελικόν λόγον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ λέγοντος: «τί γάρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐάν τόν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τήν δέ ψυχήν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;»(Ἰωάν. 4,24), ὁμοίως δέ, «γέγραπται ὅτι οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ, (Α´Ἰωάν. 4,16).

Τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ μήνυμα ἀγάπης, εἰρήνης καί εἰρηνικῆς συμβιώσεως μεθ᾽ὅλων τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς ταύτης ἀδιακρίτως καί ἀνεξαιρέτως. «Πνεῦμα ὁ Θεός, καί τούς προσκυνοῦντας αὐτόν ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν», ὁμοίως: «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί, καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ». (Α´ Ἰωάν. 4,16) Πάντες οἱ κάτοικοι καί αἱ θρησκευτικαί Κοινότητες τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας ἀπολαμβάνουν ταύτην τήν θεϊκήν ἀγάπην καί τήν εἰρηνικήν μεταξύ των συνύπαρξιν. Ὡστόσο θεωροῦμεν ὡς ἱερόν Ἡμῶν καθῆκον νά εὐχαριστήσωμεν μετά βαθυτάτης εὐγνωμοσύνης τήν Αὑτοῦ Μεγαλειότητα τόν Βασιλέα τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας Ἀμπντάλλα Β´ Ἴμπν Ἀλ Χουσεΐν καί νά εὐχηθῶμεν εἰς Αὐτόν καί τό βασίλειον Αὑτοῦ ὑγιείαν καί μακροημέρευσιν· καί εἰς τόν νεο- ἐγκατασταθέντα Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλον εὐχόμεθα ὅπως ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος καταξιώνῃ αὐτόν εἰς τήν θεάρεστον ἀποστολήν αὐτοῦ ἐν τῷ πνευματικῷ ἀγρῷ τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρεσβείαις τῆς Παναχράντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας καί ἱκεσίαις τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Ἀμήν».

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

https://www.youtube.com/edit?o=U&video_id=yxyIoS9do2k