ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΗ» ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.

Τόν παρελθόντα Αὔγουστον, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ ἐδέχθη τήν δημοσιογράφον τῆς τοπικῆς Ἑλλαδικῆς ἐφημερίδος «Παναιτωλική». Εἰς αὐτήν ἔδωσεν συνέντευξιν ὁ Μακαριώτατος διά τήν καιρίαν ἀποστολήν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος εἰς τήν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί κατ’ ἐπέκτασιν εἰς τήν οἰκουμένην. Ἡ συνέντευξις αὗτη ἐδημοσιεύθη τήν Πέμπτην, 8ην Ὀκτωβρίου 2009, εἰς τήν ἐφημερίδα «Παναιτωλική».

Γράφει ἡ κ. Μαρίνα Καπελάκη:

«Ὁ Μακαριώτατος μᾶς μίλησε γιά τήν ἀποστολή τοῦ Πατριαρχείου, ὑποστηρίζοντας πώς εἶναι καθαρά θρησκευτική καί πνευματική,γιά τό φιλανθρωπικό ἔργο, τίς πρῶτες δυσκολίες, πού ἐκλήθη νά ἀντιμετωπίσῃ κατά τήν ἀνάληψη τῶν καθηκόντων του, τήν περιουσία τοῦ Πατριαρχείου, τά σχολεῖα καί γιά τήν «συνύπαρξη» μέ τούς ἀραβικό, ἑβραϊκό καί μουσουλμανικό κόσμο. Μία συνέντευξη πολύ ἐνδιαφέρουσα, ἄν λάβωμε ὑπόψη, ὅτι ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Θεόφιλος προτιμᾷ τήν σιωπή καί ἀποφεύγει νά βρίσκεται στήν πρώτη γραμμή τοῦ πυρός» …

Ἡ ροή τῆς συνομιλίας τῆς κ. Μαρίνης Καπελάκη μετά τοῦ Μακαριωτάτου εἶχεν ὡς ἑξῆς:

κ. Μ. Καπελάκη: «Μακαριώτατε, νά σᾶς εὐχαριστήσω γιά τήν φιλοξενία! Ἐδώ καί τέσσερα χρόνια ἔχετε ἀναλάβει τά ἡνία τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσoλύμων. Ὑπό δύσκολες συνθῆκες καί ἡ ἀνάληψη, ἀλλά καί ἡ συνέχεια τοῦ ἔργου σας. Ποιές ἦταν οἱ πρῶτες δυσκολίες πού κληθήκατε νά ἀντιμετωπίσετε»;

Ὁ Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’: «Οἱ δυσκολίες εἶναι, ὅτι γιά πρώτη φορά στή μακραίωνα ἱστορία του τό Πατριαρχεῖο εὑρέθη ὑπό τρεῖς πολιτειακές δικαιοδοσίες καί ἐξουσίες, τῶν ὁποίων πολιτειακῶν καί κρατικῶν αὐτῶν δυνάμεων καί ἐξουσιῶν τά συμφέροντα εἶναι ἐκ διαμέτρου ἀντίθετα· καί αὐτή ἦταν ἡ δυσκολία τοῦ Πατριαρχείου, καί τῆς θέσεως τοῦ Πατριάρχου, διότι ξαφνικά τό Πατριαρχεῖο εὑρέθη στό ἐπίκεντρο τῶν πολιτικῶν διενέξεων, καί ὄχι τῶν τοπικῶν πολιτικῶν διενέξεων, ἀλλά διενέξεων πολιτικῶν, πού ἀφοροῦν τήν Παγκόσμια Κοινότητα»!

Μ.Κ.: «Κάθε μέρα πού ἀνατέλλει ποιά εἶναι ἡ πρώτη σκέψη πού τυραννάει τό λογισμό σας»;

Ι.Θ.Γ’: «Ὑπάρχουν, βέβαια, οἱ λογισμοί, ἀλλά στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ὅλα λαμβάνουν μίαν ἄλλη διάσταση καί τό φρόνημα τό δικό Μας πρέπει νά κατευθύνεται καί νά κατεργάζεται ἀπό τό ἐκκλησιαστικό φρόνημα καί ἡ σκέψις Μας εἶναι νά ἐπικαλούμεθα πάντοτε τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί συγκεκριμένα τοῦ Ἐνσαρκωμένου Λόγου τοῦ Χριστοῦ, διότι Αὐτός, κατ’ οὐσίαν, εἶναι ὁ Πηδαλιοῦχος, ὁ Ἀρχηγός καί ὁ Ἡγέτης αὐτοῦ τοῦ Ἱεροῦ Καθιδρύματος, καί αὐτό τό λέγω διότι ἔχει ἀποδειχθεῖ, ὅτι ἡ παρουσία ἐδῶ τοῦ Πατριαρχείου, ἡ παρουσία τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, εἶναι ἕνα καθημερινό θαῦμα».

Μ.Κ.: «Πῶς εἶναι ἡ συνύπαρξη μέ τά ἄλλα δόγματα»;

Ι.Θ.Γ’: «Τό ἰδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα τῆς Ἱερουσαλήμ εἶναι, ὅτι εἶναι πόλις καθεαυτό θρησκευτική καί συνδέεται ἄρρηκτα μέ τήν Ἱεράν Ἱστορίαν καί ἐδῶ ἐκορυφώθη, ἐδῶ ἔλαβε σάρκα καί ὁστᾶ, ἀλλά καί ἐδῶ πλέον θά τελειώσῃ ὁ σκοπός τῆς Ἱερᾶς Ἱστορίας· καί τό Πατριαρχεῖο εἶναι ἡ ἐνσάρκωσις τῆς Ἱστορίας τῆς Ἱερουσαλήμ καί τῆς Ἱερᾶς Ἱστορίας».

Μ.Κ.: «Ποιό εἶναι τό φιλανθρωπικό ἔργο τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσoλύμων»;

Ι.Θ.Γ’: «Τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων ἀπό τή φύση του εἶναι ἕνα φιλανθρωπικό ἵδρυμα καί ἐδῶ ἀκριβῶς ὑπάρχει μία μεγάλη παρεξήγησις, διότι εἶναι ὁ φυσικός καί πνευματικός κληρονόμος μιᾶς πολυτίμου καί ἀνεκτιμήτου πνευματικῆς ἀλλά καί φυσικῆς κληρονομιᾶς. Βέβαια, ἡ πνευματική κληρονομιά εἶναι αὐτονόητη, ἀλλά ἡ φυσική κληρονομιά τοῦ Πατριαρχείου δέν προβάλλεται, οὔτε γίνεται κατανοητή καί γνωστή, διότι παραθεωρεῖται τό γεγονός ὅτι ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσoλύμων, καί γενικότερα ἡ ἱστορία τῆς Ἱερουσαλήμ, καί τῶν Ἁγίων Τόπων, ἀρχίζει νά λαμβάνῃ νέα μορφή καί νά διαμορφώνεται ἕνα νέο πλέον πολιτικο-θρησκευτικό καί κοινωνικό καθεστώς μέ τήν ἄφιξη ἐδῶ τῶν Ἀράβων Μουσουλμάνων, τό 638 μ.Χ. Ἔκτοτε τό πολιτικο-θρησκευτικό σκηνικό ἀλλάζει, διότι ὁ Πατριάρχης τῶν Ἱεροσολύμων ἀναδεικνύεται ταυτοχρόνως ὁ πνευματικός καί ὁ ἐθνικός ἡγέτης, δηλαδή, ἀναδεικνύεται ὁ ‘Ἐθνάρχης’. Ἀποχωροῦν οἱ Βυζαντινοί, ὁ Αὐτοκράτωρ Ἡράκλειος καί ὅλη αὐτή ἡ κληρονομιά, πνευματική καί φυσική, τίθεται εἰς τάς χεῖρας τοῦ Πατριάρχου τῶν Ἱεροσολύμων· καί ὅταν ἀναφερόμεθα σέ φυσική κληρονομιά, ἐννοοῦμε τούς μεγαλοπρεπεῖς ναούς, τούς Κωνσταντινείους ναούς, τούς εὐκτηρίους οἴκους, τά μοναστήρια, τά ὁποῖα ἔκτισαν καί ἀνέδειξαν οἱ Βυζαντινοί Αὐτοκράτορες ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου μέχρι τόν 7ο αἰῶνα, ἀλλά καί μέχρι τήν ἐποχή τῶν Σταυροφόρων καί μετά ἀκόμα. Πάντα οἱ Βυζαντινοί ἐνδιαφέροντο».

«Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, τό Πατριαρχεῖο ἀπέκτησε μία μεγάλη φυσική κληρονομιά καί περιουσία, ἡ ὁποία ἐπηυξήθη καί συνεπῶς αὐτή ἡ φυσική κληρονομιά τοῦ Πατριαρχείου εἶναι ἱερά κληρονομιά. Καί αὐτό δυστυχῶς παραθεωρεῖται καί παραβλέπεται καί δίδουν μιάν ἄλλη διάσταση στό Πατριαρχεῖο· καί αὐτό εἶναι κάτι, τό ὁποῖο μᾶς ἐνοχλεῖ ἰδιαιτέρως, γιατί τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων διαδραματίζει ρόλον καθαρά πνευματικόν καί φιλανθρωπικόν».

«Σήμερα τό δημογραφικό καθεστώς τῆς Ἱερουσαλήμ, δέν ἐννοῶ πληθυσμιακά, ἐννοῶ τοπογραφικά, ἐξαρτᾶται ἐν πολλοῖς ἀπό τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων, δεδομένου ὅτι ἕνα μεγάλο τμῆμα τῆς παλαιᾶς πόλεως τῆς Ἱερουσαλήμ, καί μάλιστα σημεῖα πολιτικῆς καί στρατηγικῆς σημασίας, ἀποτελοῦν περιουσία τοῦ Πατριαρχείου τῶν Ἱεροσολύμων καί τό Πατριαρχεῖο ἐνεργεῖ καί συνεχίζει τήν ἱεραποστολή κατά τρόπο καθαρά φιλανθρωπικό».

Μ.Κ.: «Τί ἐννοεῖτε»;

Ι.Θ.Γ’: «Ὅταν κανεῖς εἰσέρχεται στήν παλαιά πόλη, ἀπό τήν Πύλη τοῦ Δαυΐδ καί συνεχίζει γιά τόν Ναό τῆς Ἀναστάσεως, διέρχεται ἀπό δρόμους πού ἑκατέρωθεν ὑπάρχουν καταστήματα, τά ὁποῖα παραχωροῦνται καί ἐνοικιάζονται, ἄνευ διακρίσεως, σέ χριστιανούς, μουσουλμάνους καί ἄλλους καί τά εἰσοδήματα τοῦ Πατριαρχείου εἶναι πενιχρότατα καί συμβολικά. Κατόπιν, ἕνεκα τῆς θέσεως τοῦ Πατριαρχείου, τό ὁποῖο κατέχει πολλά προσκυνήματα καί μοναστήρια, καί πολλά περιουσιακά στοιχεῖα γύρω ἀπ’ αὐτό, δέν μπορεῖ νά ἀναδείξῃ τήν περιουσία του ἤ νά τήν ἐκμεταλλευθεῖ, ὅπως σκέπτεται ὁ κοσμικός καί οἰκονομικός νοῦς, διότι οἱ περιουσίες αὐτές, οἱ γαῖες αὐτές, εἶναι μεγάλης πολιτικῆς καί στρατηγικῆς σημασίας, ὁπότε ἐδῶ ἀντιλαμβάνεσθε σέ τί δύσκολη θέση βρίσκεται τό Πατριαρχεῖο. Διότι, ἐάν προβῇ σέ ὁποιανδήποτε ἐνέργεια ἐπενδυτική, αὐτόματως ἀλλάζει τό καθεστώς τό πολιτικο-κοινωνικό».

Μ.Κ.: « …Εἶναι ζήτημα καθαρῶν ἰσορροπιῶν! Ὑπό τήν κηδεμονία τοῦ Πατριαρχείου, ὑπάρχουν καί σχολεῖα. Μιλώντας δέ μέ διαφόρους ἐδῶ παράγοντες, μέ ἐνημέρωσαν καί γιά τό πρόβλημα τῆς βιωσιμότητάς τους, ἀφοῦ δέν ἔχουν πολλούς μαθητές».

Ι.Θ.Γ’: «Συμβαίνει τό ἑξῆς: τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων εἶναι ἀπό τίς πρῶτες Ἐκκλησίες, πού εἶχε ἐπενδύσει στόν τομέα τῆς Παιδείας, ἀλλά καί τῆς Κοινωνικῆς Προνοίας. Εἶναι γεγονός ἱστορικά ἀποδεδειγμένο, καί ἀναγνωρίζεται ἀπό τούς πάντες, ἀπό μελέτες πού ἔχουν γίνει καί ἔρευνες, ὅτι τά πρῶτα νοσοκομεῖα πού ὑπῆρξαν καί τά πρῶτα σχολεῖα ἦταν ἀπό τό Πατριαρχεῖο».

«Στόν τομέα τῆς Παιδείας ἔχει ἐπενδύσει πάρα πολύ τό Πατριαρχεῖο καί σήμερα ἔχει σχολεῖα, ἐντός τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, στήν Παλαιστινιακή Αὐτονομία καί στήν Ἰορδανία. Καί στόν τομέα αὐτό, τό Πατριαρχεῖο ἔχει κάνει μεγάλα ἅλματα. Μέσῳ τῆς Παιδείας συμβάλλει ἀκριβῶς στήν συνύπαρξη τῶν θρησκευτικῶν ὀντοτήτων, ἀλλά καί στήν ἐκτόνωση τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ, δεδομένου ὅτι οἱ χριστιανοί εἶναι μειονότης στό χῶρο τῆς Ἁγίας Γῆς καί στήν εὑρύτερη περιοχή τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ὡς ἐκ τούτου, τά χριστιανικά σχολεῖα καί τά σχολεῖα τοῦ Πατριαρχείου ἰδιαιτέρως, φιλοξενοῦν, κατά τό πλεῖστον, μαθητές, οἱ ὁποίοι δέν εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἀλλά εἶναι ἑτέρων θρησκευμάτων· καί αὐτό ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά συμβάλλῃ στήν ἀλληλογνωριμία, ἀφ’ ἑνός μέν τῶν προσώπων, καί ἀφ’ ἑτέρου στήν ἀλληλογνωριμία τῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων καί συμβόλων ἑνός ἑκάστου. Καί αὐτό βέβαια ἀναγνωρίζεται ἀπό ὅλους, δεδομένου ὅτι τό Πατριαρχεῖο ἔχει μιάν ἰδιαίτερη σχέση μέ τόν ἀραβικό ἰσλαμικό κόσμο, εἶναι ἡ γέφυρα μεταξύ Δύσεως καί Ἀνατολής»!

Μ.Κ.: «Ὀφείλω νά παρατηρήσω ὅτι ἀπό τόν ἰσλαμικό, ἀραβικό κόσμο διαπίστωσα μιά ἀγάπη πρός τούς μοναχούς καί τόν Πατριάρχη, τόν ἑκάστοτε Πατριάρχη….»

Ι.Θ.Γ’: «Εἶναι γεγονός αὐτό! Ἔχουμε κοινή ἱστορία καί ἀλληλογνωριζόμεθα καί γι’ αὐτό κατορθώνουμε νά ἐπιβιώνουμε. Κατόπιν σέ μᾶς ὑπάρχει ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη, διότι ἡ ἀποστολή τοῦ ‘μαύρου ράσου’ εἶναι πολύ γνωστή, εἶναι ξεκάθαρη ἡ ἀποστολή τοῦ Πατριαρχείου, διά μέσου τῶν αἰώνων, εἶναι καθαρά θρησκευτική καί πνευματική. Δέν ἐξυπηρετεῖ, οὔτε προάγει ἀλλότρια συμφέροντα, εἴτε αὐτά εἶναι οἰκονομικά εἴτε πολιτικά ἤ στρατιωτικά ἤ ὁτιδήποτε· ἐν ἀντιθέσει πρός τούς ἄλλους δυτικούς, χριστιανούς ἐννοῶ, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένοι μέ αὐτό τό στίγμα, πού ἄφησαν στόν ἀραβικό καί μουσουλμανικό κόσμο, τούς Σταυροφόρους» .

Μ.Κ.: «Μακαριώτατε, ἐπισκέφθηκα μοναστήρια, πού βρίσκονται σέ καίριες στρατηγικές θέσεις καί μοναχούς νά φυλᾶνε Θερμοπύλες! Ἀνταμώθηκα μέ τίς δυσκολίες, τίς ἀνησυχίες τους, ἕνωσα τήν προσευχή μου μαζί τους, ὥστε ὁ Μεγαλοδύναμος νά τούς χαρίζῃ ὑγιεία, ἀλλά μετά ἀπ’ αὐτούς τί»;

«Ποιό εἶναι τό μήνυμα πού θέλετε νά στείλετε στήν Ἑλλάδα; Ἡ χώρα μας ὀφείλει νά δώσῃ ‘χέρι βοηθείας’ πρός τό Πατριαρχεῖο σας καί σέ τούτη τήν ἀποστολή ὅλα τά Πατριαρχεῖα ὀφείλουν νά συστρατευθοῦν καί νά ταχθοῦν στό πλευρό σας…».

Ι.Θ.Γ’: «Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ Ἑλλάδα πάντοτε ἦταν καί παραμένει ἡ τροφός δύναμις γιά ὅλα τά Πατριαρχεῖα στή Μέση Ἀνατολή καί γιά τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων. Αὐτό τό ἐνδιαφέρον συνεχίζεται νά ἐκδηλώνεται ποικιλοτρόπως καί παντοιοτρόπως καί νομίζω ὅτι πλέον ἔχει γίνει ἀντιληπτό ὅτι πολιτικῶς ἡ Ἑλλάδα ἔχει ἕνα προπύργιο στό χῶρο τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί αὐτό εἶναι τό Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων»!

Μ.Κ.: «Μιά κουβέντα σέ ὅσους ἔχουν ἐπισκεφθεῖ τούς Ἁγίους Τόπους, ἀλλά καί σέ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν ἔρθει ἀκόμα ἐδώ».

Ι.Θ.Γ’: «Τά Πανάγια Προσκυνήματα καί τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων εἶναι τόπος ἐλπίδος, γιατί εἶναι ὁ τόπος τῆς Ἀναστάσεως. Αὐτό τό ὁποῖο δίδει δύναμη σέ μᾶς νά συνεχίζωμε τήν ἀποστολή μας εἶναι, ὅτι ζοῦμε πάντοτε μέ τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως· καί αὐτή τήν ἐμπειρία, τήν ὁποία ζοῦμε ἐμεῖς ἐδώ, ἐπί καθημερινῆς βάσεως, θά θέλαμε νά τήν συμμερισθοῦν καί οἱ συμπατριῶτες μας, καί ὁ τρόπος γιά νά τήν συμμερισθοῦν εἶναι ἀκριβῶς ἡ προσκυνηματική τους ἐπίσκεψη ἐδώ, εἰς τούς Ἁγίους Τόπους».

Μ.Κ.: «Νά σᾶς εὐχαριστήσω καί νά σᾶς εὐχηθῶ, ὁ Μεγαλοδύναμος νά σᾶς χαρίζῃ κουράγιο καί δύναμη στή δύσκολη ἀποστολή σας !».

Ι.Θ.Γ’: «Εὐχαριστῶ πάρα πολύ»…

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder