Ἐγεννήθη ἐν τῷ χωρίῳ Ράμε τῆς Δυτικῆς Γαλιλαίας τῷ 1965. Τῷ 1984 μετέβη εἰς Θεσσαλονίκην, ἔνθα ἐπεράτωσε τάς σπουδὰς αὐτοῦ ἐν τῇ Θεολογικῇ Σχολῇ τῷ 1990.
Τῷ 1991 ἀνέλαβε Πατριαρχικῇ ἐντολῇ καθήκοντα Γραμματέως ἐν τῇ Ἀρχιγραμματείᾳ καὶ Καθηγητοῦ ἐν τῇ Σχολῇ τῆς Ρέμλης.
Τῷ 1991 καρεὶς Μοναχὸς καὶ λαβὼν τὸ ὄνομα Θεοδόσιος, ἐνετάγη εἰς τὴν Ἁγιοταφιτικὴν Ἀδελφότητα, ἀκολούθως δέ ἐχειροτονήθη Διάκονος. Τῷ 1992 ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος, λαβὼν μετά τινας ἡμέρας καὶ τὸ ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου.
Τῷ αὐτῷ ἔτει διωρίσθη Ὑποδιευθυντὴς καὶ Καθηγητὴς τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, Γραμματεὺς ἐν τῷ Ἀραβικῷ Τμήματι τῶν Πατριαρχικῶν Γραφείων καί Καθηγητὴς τῶν Παιδαγωγικῶν ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ τῆς Χάιφας. Διετέλεσε μέλος τοῦ Γραφείου Τύπου τοῦ Πατριαρχείου. Διετέλεσεν ἐπίσης ὑπεύθυνος τοῦ Ὀρθοδόξου Θρησκευτικοῦ Προγράμματος τῆς Παλαιστινιακῆς Ραδιοφωνίας. Συμμετέσχεν εἰς πλείστας ἐπισήμους ἀποστολὰς τοῦ Πατριαρχείου, ἐν αἷς καὶ εἰς τὴν ἐν Ντόχα τοῦ Κάταρ Διάσκεψιν Κορυφῆς τῶν Μουσουλμανικῶν Χωρῶν καὶ εἰς συνέδρια περὶ τοῦ Παλαιστινιακοῦ ζητήματος. Ἔλαβε πολλὰς τιμητικὰς διακρίσεις εἰς ἀραβικὰ κράτη, διατελεῖ δὲ μέλος πολλῶν Ἐπιτροπῶν διαλόγου μεταξὺ Χριστιανῶν καὶ Μουσουλμάνων, καὶ πλείστων τοπικῶν Συλλόγων καὶ Ἐπιτροπῶν.
Ἐξελέγη Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστείας τῇ 18ῃ/11/2005, ἡ δὲ χειροτονία αὐτοῦ ἔλαβε χώραν τῇ 11ῃ/12/2005, ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως.
Τόν Μάιον τοῦ 2006 συνώδευσε τόν Μακαριώτατον εἰς τήν εἰς Κωνσταντινούπολιν εἰρηνικήν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ.