Ἐγεννήθη ἐν Βιρῷ Κερκύρας τῷ 1935. Τῷ 1953 ἀφίκετο εἰς Ἱεροσόλυμα, ἔνθα διήκουσε τὰ μαθήματα τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς, ἐξ ἧς ἀπεφοίτησε τῷ 1959.
Τῷ 1957 ἐκάρη Μοναχὸς καὶ μετ᾿ ὀλίγον ἐχειροτονήθη Διάκονος, μεθ᾿ ὃ ὑπηρέτησεν ὡς γραμματεὺς τῆς Ἐξελεγκτικῆς Ἐπιτροπῆς καὶ συνεργάτης τῆς «Νέας Σιών». Μετὰ τὴν εἰς Πρεσβύτερον χειροτονίαν αὐτοῦ, ἐν ἔτει 1959, διωρίσθη κατὰ σειρὰν Πατριαρχικὸς Ἐπίτροπος ἐν Πτολεμαΐδι (1959), Ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Τιμίου Προδρόμου ἐν Ἱεροσολύμοις (1967), Ἔξαρχος τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν Κύπρῳ (1970) καὶ Ἡγούμενος τοῦ Θεομητορικοῦ Μνήματος ἐν Γεθσημανῇ (1979). Εἰς Ἀρχιμανδρίτην προήχθη τῷ 1963.
Τῷ 1982 διωρίσθη Ἡγούμενος ἐν τῇ κώμῃ Μπετζάλλα, παραλλήλως δέ ἐσπούδασεν εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν Ἀθηνῶν. Τῷ ἔτει 1987 διωρίσθη Πατριαρχικὸς Ἐπίτροπος ἐν Βηθλεέμ καὶ τῷ 1994 Ἡγούμενος ἐν τῇ Ἱ. Μ. Ἁγ. Γεωργίου Μπετζαλλᾶ (Ἀλ-Χάδερ). Τῷ 2001 διωρίσθη μέλος τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου, Τυπικάρης τοῦ Ἱ.Ν. ἁγ. Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης καὶ Tαμίας τοῦ Ἱεροῦ Κοινοῦ τοῦ Παναγίου Τάφου.
Τῷ 2003 διωρίσθη Ἀντιπρόεδρος τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς καὶ μέλος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἐφετείου ἐν Ἱερουσαλήμ, διατηρῶν παραλλήλως τὰς θέσεις τοῦ Ταμίου καὶ τοῦ Τυπικάρη.
Τῇ 18ῃ/11/2005 ἐξελέγη Ἀρχιεπίσκοπος Θαβωρίου καὶ διωρίσθη Πρόεδρος τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς. Ἡ χειροτονία αὐτοῦ ἔλαβε χώραν ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως τῇ 28ῃ/11/2005.
Τῷ 2014 διωρίσθη Πρόεδρος τῆς Ἐξελεγκτικῆς Ἐπιτροπῆς.