O ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΕΙΣ ΑΚΑΜΠΑ ΙΟΡΔΑΝΙΑΣ.

Τήν Κυριακήν, 24ην Νοεμβρίου / 7ην Δεκεμβρίου 2014, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐλειτούργησεν εἰς τόν ἐν Ἄκαμπᾳ ἱερόν Ναόν τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.

Τόν ὡραιότατον Ναόν τοῦτον εἰς τό μέσον τῆς πόλεως Ἄκαμπα, πόλεως τῆς νοτίου ἑσχατιᾶς τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ἀνήγειρεν ὁ μακαριστός Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Διόδωρος μετά κτιρίου σχολείου προσκειμένου καί αἰθούσης ἐνοριακῶν δραστηριοτήτων καί κατοικίας τοῦ ἱερέως.

Εἰς τήν πόλιν τοῦ Ἄκαμπα οὔσης, λόγῳ τῆς γεωγραφικῆς αὐτῆς θέσεως καί τοῦ λιμένος αὐτῆς, κέντρου ἐμπορικοῦ καί, λόγῳ τοῦ κλίματος αὐτῆς, κέντρου τουριστικοῦ καί ἐχούσης περί τούς 100.000 χιλιάδας κατοίκους, ἑδρεύει ἡ Ἑλληνορθόδοξος Ἀραβόφωνος Κοινότης τοῦ ἁγίου Νικολάου, ἀριθμοῦσα τριακοσίας περίπου οἰκογενείας.

Τῆς θείας Λειτουργίας ἐπί τῇ μνήμῃ τῆς ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου καί τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας, ἑορτάζομενης ἐν ταὐτῷ διά λόγους ποιμαντικούς, προεξῆρξεν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου εἰς βόρειον Ἰορδανίαν Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου, τοῦ ἡγουμένου ἐν Φχές ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, τοῦ Προϊσταμένου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τούτου πρεσβυτέρου π. Βασιλείου καί τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Εὐλογίου καί τοῦ διακόνου π. Ἰωάννου ἐξ Ἴρμπετ, ψαλλόντων τῶν ἱεροψαλτῶν τῆς Ἐκκλησίας ταύτης καί τοῦ πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος ἐν εὐλαβείᾳ παρακολουθοῦντος.

Πρός τό εὐλαβές ἐκκλησίασμα τοῦτο, προσελθόν εἰς τήν θείαν λειτουργίαν, ἵνα λάβῃ τήν εὐλογίαν τοῦ Ποιμένος Αὐτοῦ, Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, ἐκήρυξεν ὁ Ποιμήν αὐτοῦ τόν θεῖον λόγον, ἔχοντα ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τό προοίμιον καί τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις. Ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται καί τόν Χριστόν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καί ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν: χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις” ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Ἐπέλαμψεν ἡμέρα χαρμόσυνος καί ἑορτή πανσεβάσμιος, δηλονότι ἡ τῆς ἀναμνήσεως τῆς ἐν τῷ Ναῷ εἰσόδου τῆς Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας. “Σήμερον γάρ τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τό προοίμιον καί τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις”, ἀνακράζει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Μέ αὐτά τά λόγια καλούμεθα νά προετοιμασθῶμεν, ἀδελφοί μου, διά νά ἑορτάσωμεν ἀφ᾽ ἑνός καί νά κατανοήσωμεν ἀφ᾽ ἑτέρου τό μέγα μυστήριον τῆς τοῦ Θεοῦ Οἰκονομίας, δηλονότι τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας ἐν τῷ σπηλαίῳ τῆς Βηθλεέμ.

Ἡ γέννησις τοῦ Χριστοῦ ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας εἶναι γεγονός ἱστορικῶς ἀναντίρρητον, δεδομένου ὅτι τοῦτο λαμβάνει χώραν ἐν συγκεκριμένῳ τόπῳ καί χρόνῳ. Καί ὁ μέν τόπος εἶναι ἡ πόλις τῆς Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας, ὁ δέ χρόνος “ἐπί τοῦ Ρωμαίου αὐτοκράτορος Καίσαρος Αὐγούστου καί Κυρηνίου ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας” κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ (Λουκ. 2,1-2). Ἐπί πλέον δέ εἶναι γεγονός σωτηριῶδες, ἀφορῶν εἰς τήν θεραπείαν τῆς ἀπαλλαγῆς δηλονότι τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τῆς φθορᾶς τῆς ἁμαρτίας καί τῆς συνεπείας αὐτῆς, τοῦ θανάτου. Τούτου ἕνεκεν ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας ἐμφαντικώτατα λέγει ὅτι “σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τό προοίμιον καί τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις”.

Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου, ὁ ὑμνῳδός διακηρύσσει ὅτι σήμερον προαναγγέλλεται ἡ σφοδρά ἐπιθυμία τοῦ Θεοῦ Πατρός διά τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου. Σήμερον διά τῆς ἐν τῷ Ναῷ εἰσόδου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου προκηρύσσεται ἡ γένννησις τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οὗτος δέ ὁ Χριστός “ἦν ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ … καί ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν”, (Ἰωάν. Α´ 1, 14) κατά τήν ἀψευδῆ μαρτυρίαν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου. Αὐτός δέ οὗτος ὁ Χριστός ἅπαξ ἐσαρκώθη ἀλλά καί “ἅπαξ περί ἁμαρτιῶν ἔπαθε, δίκαιος ὑπέρ ἀδίκων, ἵνα ἡμᾶς προσαγάγῃ τῷ Θεῷ”, (Α´ Πέτρ. 3,18) καί ἀναλυτικώτερον: Αὐτός ὁ Χριστός μία φορά γιά πάντα ἐσαρκώθη καί μία φορά γιά πάντα ἔπαθε ἐπί τοῦ σταυροῦ διά τάς ἁμαρτίας μας ὁ δίκαιος καί ἀναμάρτητος δι᾽ ἡμᾶς τούς ἀδίκους καί ἁμαρτωλούς, διά νά μᾶς πλησιάσῃ καί μᾶς συμφιλιώσῃ πρός τόν Θεόν.

Τό ἅπαξ ἐσαρκώθη ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, δηλοῖ ὅτι ἅπαξ διά παντός δηλονότι καί σήμερον γεννᾶται ὁ Χριστός δι᾽ ἕκαστον ἐξ ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων. Τῶν ἀνθρώπων ,τούς ὁποίους ὁ Χριστός “πάντας θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν”, (Α´ Τιμ. 2,4) κατά τόν θεῖον Παῦλον. Τό δέ ἅπαξ ἔπαθεν ὁ Χριστός, δηλοῖ ὅτι σήμερον κρεμᾶται, σταυροῦται ἐπί ξύλου, ὁ δούς ἀντίλυτρον ἑαυτόν ὑπέρ πάντων”, (Α´ Τιμ. 2,6) κατά τόν σοφόν καί πάλιν Παῦλον.

Ἡ ἐκ Ναζαρέτ Παρθένος Μαρία ἡ ἐκ Πνεύματος ἁγίου γενομένη Θεοτόκος καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ κατέστη συνεργός εἰς τό μέγα μυστήριον τῆς ἐνσαρκώσεως καί ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου. Διά τοῦτο κάι ὁ ὑμνῳδός μᾶς προτρέπει νά βοήσωμεν μεγαλοφώνως «Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου», δηλονότι τοῦ Δημιουργοῦ, «ἡ ἐκπλήρωσις».

Ἡ ὑπό τῆς Παρθένου Μαρίας ἐκπλήρωσις τοῦ μεγάλου τούτου μυστηρίου τῆς τοῦ Θεοῦ Λόγου Οἰκονομίας δέν ἔχει χαρακτῆρα ἰδεολογικόν ἤ μεταφυσικόν, ἀλλά θεραπευτικόν καί ἰαματικόν, τουτέστιν σωτηριώδη. Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι τό μυστήριον τῆς θείας ἐν Χριστῷ Οἰκονομίας δέν ἀφορᾷ εἰς τούς ἐπωνύμους τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ Λόγου μόνον, ἀλλά εἰς αὐτήν ταύτην τήν κοινήν τῶν ἀνθρώπων φύσιν. Τούτου ἕνεκεν ὁ ὑμνῳδός βοᾷ πρός τήν Θεοτόκον Μαρίαν λέγων : “Σύ τῶν Προφητῶν τό κήρυγμα, Ἀποστόλων δόξα καί Μαρτύρων καύχημα, καί πάντων τῶν γηγενῶν ἡ ἀνακαίνισις, Παρθένε Μήτηρ Θεοῦ, διά γάρ σοῦ τῷ Θεῷ κατηλλάγημεν. Διό τιμῶμεν τήν σήν, ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Κυρίου προέλευσιν. Καί σύν τῷ ἀγγέλῳ πάντες ψαλμικῶς τό Χαῖρε σοι τῇ πανσέμνῳ βοῶμεν τῇ πρεσβείᾳ σου σῳζόμενοι”.

Τιμᾷ καί γεραίρει ἰδιαιτέρως σήμερον τήν ὑπερευλογημένην Θεοτόκον καί ἀειπαρθένον Μαρίαν ἡ Ἐκκλησία ἡμῶν διά τήν συμβολήν καί συμμετοχήν Αὐτῆς “εἰς τήν ἀνακαίνισιν πάντων τῶν γηγενῶν” ἀφ᾽ ἑνός καί τήν “καταλλαγήν ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων μετά τοῦ Θεοῦ”, ἀφ᾽ ἑτέρου.

Εἰς τό σημεῖον τοῦτο, διερωτώμεθα: Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἐπιτευχθῇ ἡ μεταξύ ἡμῶν τῶν γηγενῶν, δηλαδή τῶν ἀνθρώπων, συνδιαλλαγή καί συμφιλίωσις, ὅταν δέν καταβάλλεται προσπάθεια ἐκ μέρους ἡμῶν νά συνδιαλλαγῶμεν καί νά συφιλιωθῶμεν μετά τοῦ Θεοῦ τῆς ἀπείρου ἀγάπης, τῆς φιλανθρωπίας καί τῆς πάντα νοῦν ὑπερεχούσης εἰρήνης Αὐτοῦ;

Τό λοιπόν, ἀδελφοί μου παρακαλέσωμεν τόν Ἅγιον Νικόλαον, τήν Θεοτόκον καί ἀειπάρθενον Μαρίαν, ἵνα διά τῶν πρεσβειῶν Αὐτῆς, “ἡ εἰρήνη τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Αὐτῆς, ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν, φρουρήσῃ τάς καρδίας ἡμῶν καί τά νοήματα ἡμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ”, (Φιλιπ. 4,7). Προσέτι δέ διαφυλάξῃ τόν ἄνακτα τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου τῆς ἀγαπητῆς ἡμῶν Ἰορδανίας Ἀμπντάλλα Ἰμπν Χουσεΐν τόν Β´ καί χαρίσηται αὐτῷ κυβερνητικήν δύναμιν καί μακροημέρευσιν.

Ἔτη πολλά εἰρηνικά καί Καλά Χριστούγεννα”.

καί ἀραβιστί ὡς ἕπεται, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον:https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2014/12/07/8677
Πολλοί ἐκ τοῦ λαοῦ τούτου προσῆλθον εἰς τήν θείαν Κοινωνίαν εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί ἁγιασμόν. Μετά τήν ἀπόλυσιν ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν ἐπιστήθιον σταυρόν εἰς τόν καλῶς διατηροῦντα τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Νικολάου Οἰκονόμον Πρεσβύτερον π. Βασίλειον καί σταυρόν εὐλογίας, ἵνα εὐλογῇ τούς ἐνορίτας αὐτοῦ.

Εὐχαριστῶν ὁ ἱερεύς, προσεκάλεσε τόν Μακαριώτατον νά ἔλθῃ καί πάλιν νά εὐλογῇ καί νά ἁγιάζῃ τό Ποίμνιον αὐτοῦ, ὁσάκις αἱ πολλαί ποιμαντικαί ὑποχρεώσεις Αὐτοῦ ἐπιτρέπουν Αὐτῷ τοῦτο.

Εὐθύς ἀμέσως ὁ Μακαριώτατος διένειμε τό ἀντίδωρον καί ἑνί ἑκάστῳ εἰκόνας τῆς Θεοτόκου.

Ἐν συνεχείᾳ εἰς τόν παρά τόν Ναόν ὑπαίθριον χῶρον καί εἰς τήν ἐν αὐτῷ δεξίωσιν ὁ Μακαριώτατος διένειμε δῶρα εἰς τά παιδιά τοῦ Νηπιαγωγείου καί ἀκολούθως ἐπεσκέφθη τάς αἰθούσας τοῦ σχολείου.

Τήν μεσημβρίαν ὁ Μακαριώτατος παρεκάθισεν εἰς γεῦμα παρατεθέν Αὐτῷ ὑπό τῆς Κοινότητος ἐν πλοιαρίῳ ἐν πλῷ εἰς τόν κόλπον Ἄκαμπα.
Τό ἑσπέρας παρετέθη πρός τιμήν Αὐτοῦ δεῖπνον εἰς τό ξενοδοχεῖον.

Τήν πρωΐαν ὁ Μακαριώτατος ἀνεχώρησεν ἐξ Ἄκαμπα καί φθάσας εἰς Ἀμμάν, μετά τετράωρον αὐτοκινητικήν διαδρομήν, τό ἑσπέρας τῆς Δευτέρας ἐπέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.