H ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

H ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Τήν Κυριακήν, 11ην/24ην Δεκεμβρίου 2023, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῶν Ἁγίων Προπατόρων.

Κατά τήν ἑορτήν αὐτήν ἡ Ἐκκλησία, ἐν ὄψει τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, ποιεῖται μνείαν τῶν πρό Νόμου καί ἐν Νόμῳ κατά σάρκα Προπατόρων τοῦ Χριστοῦ, ἰδίᾳ τοῦ Πατριάρχου Ἀβραάμ, πρός τόν ὁποῖον ὁ Θεός ἔδωσε τήν ἐπαγγελίαν ὅτι “ἐν σοί εὐλογηθήσονται πᾶσαι αἱ φυλαί τῆς γῆς”.

Ἡ ἑορτή αὐτή ἑωρτάσθη εἰς τόν περικαλλῆ Ναόν τῶν Ἁγίων Προπατόρων τῆς Κοινότητος τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων-Μπετσαχούρ, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ, συλλειτουργούντων τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου ὡς πρώτου ἐκ τῶν Ἱερέων, τῶν λοιπῶν τῶν Ἱερέων τῆς ἐνορίας π. Σάββα Χέρ, π. Ἤσσα Μοῦσλεχ, π. Ἰωάννου Ρασμάουϊ καί π. Γεωργίου Μπανούρα, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τῆς Κοινότητος καί μετέχοντος ἀθρόου λαοῦ προσευχομένου ἐν πίστει καί εὐλαβείᾳ, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Δημητρίου  Ἀγγελοσοπούλου.

Πρός τόν λαόν αὐτόν ἀπέστειλε τήν κάτωθι ὁμιλίαν Αὐτοῦ ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἔχουσαν ὡς ἕπεται:

“Ὁ πλήρης κενοῦται σαρκί δι᾽ ἡμᾶς καί ἀρχήν ὁ προάναρχος δέχεται· πτωχεύει δέ ὁ πλούσιος· καί λόγος ὤν Θεοῦ ἐν φάτνῃ τῶν ἀλόγων προσκλίνεται ὡς βρέφος, τήν ἀνάπλασιν πάντων τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος ἐργαζόμενος”, ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος συνήγαγε πάντας ἡμᾶς σήμερον ἐν τῷ ἐπωνύμῳ ἱερῷ Ναῷ τῶν Ἁγίων Προπατόρων, ἐν τῷ εὐλογημένῳ τόπῳ τῶν “ἀγραυλούντων ποιμένων καί αἰνούντων τόν Θεόν”, ἵνα ἑορτάσωμεν τήν σεπτήν αὐτῶν μνήμην ᾄδοντες καί ψάλλοντες τόν ἀγγελικόν ὕμνον καί λέγοντες:  “δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία”, (Λουκ. 2,14).

Ὁ μεγαλοφωνότατος Ἡσαΐας προφητεύων τήν ἐνσάρκωσιν τοῦ Θεοῦ Λόγου λέγει : “καί ἐξελεύσεται ράβδος ἐκ τῆς ρίζης ᾿Ιεσσαί, καί ἄνθος ἐκ τῆς ρίζης ἀναβήσεται” (Ἡσαΐου. 11,1). Ἡ ἀναφερομένη ἐνταῦθα ρίζα τοῦ Ἰεσσαί εἶναι ἡ ρίζα τοῦ ἐναπολειφθέντος κορμοῦ τοῦ δένδρου, τοῦ Ἰουδαϊκοῦ δηλονότι λαοῦ. Καί τοῦτο διότι ὁ Ἰεσσαί ἦτο πατήρ τοῦ Δαυΐδ, ἐξ οὗ ἐξεπήγασεν ἡ Δαυϊτική δυναστεία, ἐκ τῆς ὁποίας ἐγεννήθη ὁ Χριστός.

Ὁ δέ Χριστός εἶναι τό πλήρωμα τοῦ Νόμου τοῦ Μωσαϊκοῦ καί τῶν Προφητῶν, τῆς ἱερᾶς δηλονότι ἱστορίας, τῆς ἀρχομένης ἀπό τοῦ Πατριάρχου Ἀβραάμ ὡς γέγραπται: “Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ Ἀβραάμ”, (Ματθ. 1,1).  Ἡ δέ βίβλος αὕτη τῆς γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, δηλονότι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τήν ἱστορίαν τῆς ἱερᾶς ἀποκαλύψεως, διά τῆς ὁποίας ὁ Θεός ἀφ᾽ ἑνός μέν “ἐγνώρισε τάς ὁδούς αὐτοῦ  τῷ Μωϋσῇ, τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ τά θελήματα αὐτοῦ”, (Ψαλμ. 102, 7)·  ἀφ᾽ ἐτέρου δέ  “ἐγνώρισε Κύριος τό σωτήριον αὐτοῦ ἐναντίον τῶν ἐθνῶν ἀπεκάλυψεν τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ”,  (Ψαλμ. 97,2).

Μέ ἄλλα λόγια, οἱ Ἅγιοι Προπάτορες εἶναι ἐκεῖνοι, εἰς τούς ὁποίους ὁ Θεός ἐφανέρωσε τά θελήματα Αὐτοῦ καί δι᾽ αὐτῶν ἀπεκάλυψεν εἰς τά ἔθνη, δηλαδή εἰς τούς εἰδωλολάτρας τήν δικαιοσύνην Αὐτοῦ: “Πᾶσιν ἀνθρώποις τά σωτήρια προσενήνοχεν [Κύριος] νάματα καί τήν δικαίαν βασιλείαν Αὐτοῦ τοῖς ἔθνεσιν ἔδειξεν”, λέγει ὁ ἑρμηνευτής Θεοδώρητος Κύρου. Κατά δέ τόν Εὐαγγελιστήν Λουκᾶν, οἱ προφῆται εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι προκατήγγειλαν τήν ἔλευσιν τοῦ δικαίου (Πράξ. 7, 52) καθώς καί τό πάθος τοῦ Χριστοῦ (Πράξ. 3,18).  Ἄς ἀκούσωμεν τήν μαρτυρίαν τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου κηρύττοντος: “Μωϋσῆς μέν γάρ πρός τούς πατέρας εἶπεν ὅτι προφήτην ὑμῖν ἀναστήσει Κύριος ὁ Θεός ὑμῶν ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν ὡς ἐμέ· αὐτοῦ ἀκούσεσθε κατά πάντα ὅσα ἂν λαλήσῃ πρός ὑμᾶς· ἔσται δέ πᾶσα ψυχή, ἥτις ἐάν μή ἀκούσῃ τοῦ προφήτου ἐκείνου, ἐξολοθρευθήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ· καί πάντες δέ οἱ προφῆται ἀπό Σαμουήλ καί τῶν καθεξῆς ὅσοι ἐλάλησαν, καί κατήγγειλαν τάς ἡμέρας ταύτας. … ὑμῖν πρῶτον ὁ Θεός ἀναστήσας τόν παῖδα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν ἀπέστειλεν αὐτόν εὐλογοῦντα ὑμᾶς ἐν τῷ ἀποστρέφειν ἕκαστον ἀπό τῶν πονηριῶν ὑμῶν”, (Πράξ. 3, 22-26).

Οἱ λόγοι οὗτοι τοῦ θεσπεσίου Πέτρου καταδεικνύουν ἐναργέστατα ὅτι τόσον οἱ προφῆται, ὅσον καί πολλαί ἄλλαι προσωπικότητες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἐλάλησαν καί κατήγγειλαν τόν παῖδα τοῦ Θεοῦ, τοὐτέστιν τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.

“Ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί ἕξει καί τέξεται υἱόν καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ”, (Ἡσ. 7,14), ἀναφωνεῖ ὁ Προφήτης Ἡσαΐας. Ὁ δέ προφητάναξ Δαυΐδ λέγει: “Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τούς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου”, (Ψαλμ. 102,1).

Αἱ ἀνωτέρω προφητεῖαι ἀφοροῦν εἰς τόν Μεσσίαν Χριστόν, τόν Θεόν Λόγον, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ τόν μονογενῆ, τόν ἐκ Πατρός γεννηθέντα πρό πάντων τῶν αἰώνων καί ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου σαρκωθέντα καί ἐνανθρωπήσαντα. Τό γεγονός τοῦτο περιτράνως διαλαλεῖ καί ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας λέγων:”Σοφώτατοι θεῖοι Προφῆται γεγένηνται, Ἀβραάμ ἀπόγονοι τόν ἐκ τοῦ Ἀβραάμ καί Ἰούδα τικτόμενον Λόγον θερμῶς προαναγγείλαντες ἐν Πνεύματι”. “Πατέρων μνήμην σήμερον, σκιρτῶντες φιλοπάτορες, τοῦ Ἀβραάμ συνελθόντες καί Ἰσαάκ κατά χρέος καί Ἰακώβ ὑμνήσωμεν· ἐξ ὧν Χριστός ὁ Κύριος τό κατά σάρκα ὡράθη, διά πολλήν εὐσπλαγχνίαν”.

Εἰς τοῦτο ἀκριβῶς εἰς τό ὅτι “κατά σάρκα ὡράθη Χριστός ὁ Κύριος” ὀφείλεται ἡ σήμερον ἑορταζομένη μνήμη τῶν Ἁγίων Προπατόρων. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ἀγενεολόγητος κατά τήν θεότητα. Ἀνεκδιήγητος εἶναι ἡ γενεά τοῦ Χριστοῦ κατά τήν θεότητα, διδάσκει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέγων: “Ἀνεκδιήγητος μέν οὖν ἡ τοῦ Χριστοῦ γενεά  κατά τήν θεότητα· γενεαλογεῖται δέ κατά τό ἀνθρώπινον, ἀπόγονος ὤν ἀνθρώπων καί υἱός ἀνθρώπου γενέσθαι καταξιώσας διά τό σῶσαι τόν ἄνθρωπον”.

Πῶς εἶναι δυνατόν νά γενεαλογηθῇ ὁ ἀκατάληπτος Θεός, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἄναρχος καί αἰώνιος;  “Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καί ὁ Λόγος ἦν πρός τόν Θεόν καί Θεός ἦν ὁ Λόγος” (Ἰωάν. 1,1), λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος. Προγενεστέρους ἀπ´ Αὐτόν δέν εἶχε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ καί ἔχει μαζί μέ τόν Πατέρα Του ὄνομα τό “ὑπέρ πᾶν ὄνομα καί πάντα λόγον”, (Πρβλ. Φιλιπ. 2,9), λέγει καί πάλιν  ὁ Ἅγιος Γρηγόριος διερωτώμενος: “Πῶς γάρ γενεαλογηθήσεται ὁ ἐν ἀρχῇ  Ὤν, καί πρός τόν Θεόν ὤν καί Θεός ὤν, καί Θεοῦ Λόγος καί Υἱός ὤν; καί μήτε Πατέρα ἔχων ἑαυτοῦ προγενέστερον καί ὄνομα ἔχων μετά τοῦ Πατρός, τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα καί πάντα λόγον;”.

Ἀξιοσημείωτον ὅτι οἱ Ἅγιοι Προπάτορες, οἱ ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος φωτισθέντες μαρτυροῦν καί καταγγέλλουν ὅτι ὁ Χριστός, ὡς λέγει καί ὁ ἱερός Χρυσόστομος, εἶναι τό πλήρωμα τοῦ Νόμου καί τῶν προφητῶν, ὁ πληρώσας πᾶσαν τήν Πατρικήν Οίκονομίαν. Εἰς αὐτήν τήν πληρότητα τῆς Πατρικῆς τοῦ Θεοῦ οἰκονομίας συμμετέχομεν καί ἡμεῖς οἱ πιστοί ὡς μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Αὐτοῦ. Διό καί ὁ θεῖος Παῦλος παραγγέλλει λέγων:  “Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διά τῆς φιλοσοφίας καί κενῆς ἀπάτης, κατά τήν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατά τά στοιχεῖα τοῦ κόσμου καί οὐ κατά Χριστόν·  ὅτι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τό πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς, καί ἐστέ ἐν αὐτῷ πεπληρωμένοι, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή πάσης ἀρχῆς καί ἐξουσίας”, (Κολ. 2, 8-10).

Ἑρμηνεύων τόν λόγον τοῦτον τοῦ Παύλου ὁ Ἅγιος Θεοφύλακτος λέγει:  “Ἐπεί ἡ φύσις ἡμῶν (τῶν ἀνθρώπων) ἡνώθη τῷ Θεῷ καί ἡμεῖς ἐν Αὐτῷ θείας ἐκοινωνήσαμεν φύσεως”.  Δι᾽ ὅ παρακαλέσωμεν τούς Ἁγίους Προπάτορας, ἵνα ταῖς ἱκεσίαις αὐτῶν σύν ταῖς πρεσβείαις τῆς ὑπερευλογημένης Θεοτόκου ἀξιωθῶμεν ἑορτάσαι τήν μητρόπολιν τῶν ἑορτῶν, τήν ἐν τῷ σπηλαίῳ τῆς Βηθλεέμ θείαν Γέννησιν τοῦ Θεοῦ Λόγου καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ. Ἀμήν. Ἔτη πολλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα”.

Τήν μεσημβρίαν παρετέθη τράπεζα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας