1

H ΤΕΛΕΥΤΗ ΚΑΙ Η ΝΕΚΡΩΣΙΜΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΛΗΛ

Τό ἀπόγευμα τῆς Τετάρτης τῆς Μεσοπεντηκοστῆς, 19ης Ἀπριλίου/ 2ας Μαΐου 2018, ἔλαβε χώραν ἡ νεκρώσιμος ἀκολουθία τοῦ πρός Κύριον ἐκδημήσαντος μακαριστοῦ ὀδοντιάτρου Ἰωάννου Τλήλ, ἐκλεκτοῦ μέλους τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος  καί ἀφωσιωμένου τέκνου τοῦ Πατριαρχείου εἰς τόν ἐν τῇ Ἁγίᾳ Σιών Ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Τῆς νεκρωσίμου ἀκολουθίας τοῦ εἰς ἡλικίαν ἐνενήκοντα ἐτῶν ἐκδημήσαντος πρός Κύριον προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνιερουργούντων Αὐτῷ πολλῶν Ἀρχιερέων καί ἄλλων Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων, τῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου καί τῇ τιμητικῇ συμμετοχῇ πολλῶν μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος καί τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου ποιμνίου.

Τόν ἐπικήδειον, εἰς τόν ὁποῖον θίγονται χαρακτηριστικά σημεῖα τῆς βιοτῆς τοῦ ἐκλιπόντος, ἐξεφώνησεν ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος ὡς ἕπεται:

Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Ἐκλαμπρότατε κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα,

Ἀγαπητοί Πατέρες καί ἀδελφοί,

Ἐντιμότατα μέλη τῆς Ἑλληνικῆς Παροικίας καί τοῦ Ἀραβοφώνου ποιμνίου  τῶν Ἱεροσολύμων,

 

            Τόν προκείμενον ἡμῖν προσφιλῆ νεκρόν, τόν ἐκδημήσαντα ἐκ τῶν ἐπιγείων καί προσκαίρων εἰς τά οὐράνια καί αἰώνια, ἐγνωρίζομεν, οἱ πλεῖστοι, ἄν μή ὅλοι, τῶν κεκοιμημένων καί ἐπιζώντων Ἁγιοταφιτῶν, ἐκ τῶν μαθητικῶν καί νεανικῶν ἡμῶν χρόνων καί ἐπεσκεπτόμεθα αὐτόν εἰς τήν παρά τό Πατριαρχεῖον πατρικήν οἰκίαν αὐτοῦ ὡς καί τούς μακαριστούς  γονεῖς αὐτοῦ Νικόλαον καί Αἰκατερίναν, οἱ ὁποῖοι  συνεπροσηύχοντο πολλάκις μετά τῶν Ἁγιοταφιτῶν εἰς τόν μοναστηριακόν ναόν αὐτῶν τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.

 Ἐγνωρίζομεν τοῦτον ὡς τέκνον ἀφωσιωμένον εἰς τό Πατριαρχεῖον, εἰς τό ὁποῖον εὗρε καταφύγιον καί ἄσυλον τό ἔτος 1948 ἐκ τῆς κατοικίας αὐτοῦ ἐκτός τῶν τειχῶν τῆς Παλαιᾶς Ἱερουσαλήμ. Ἐγνωρίζομεν τοῦτον καί ὡς θεράποντα ὀδοντοϊατρόν, προσφέροντα ἀφιλοκερδῶς τάς  ἰατρικάς περιθάλψεις αὐτοῦ εἰς Ἁγιοταφίτας, εἰς τά μέλη τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος Ἱεροσολύμων καί τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου ποιμνίου καί εἰς ἄλλους πολλούς ἀνεξαρτήτως θρησκεύματος καί ἐθνικότητος, ὡς  ἔπραττε καί ὁ μακαριστός ἀδελφός αὐτοῦ ὀδοντοϊατρός Δαβίδ.

 Τοῦτον ἐβλέπομεν μετέχοντα ἐνεργῶς καί ἀποτελεσματικῶς εἰς ποικίλας ὑποθέσεις τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος. Διετέλεσε ἐπί ἔτη συντάκτης τοῦ περιοδικοῦ “Τρίφυλον,” εἰς τά τεύχη τοῦ ὁποίου μετά γλαφυρᾶς συγγραφικῆς τέχνης μετέδιδε τήν βαθεῖαν πεποίθησιν αὐτοῦ περί τῆς Ρωμαιορθοδόξου καταγωγῆς αὐτοῦ καί τοῦ Ρωμαιορθοδόξου τρόπου ζωῆς. Τήν Ρωμαιορθόδοξον ὅμως ταυτότητα αὐτοῦ προσωπικῶς καί τοῦ Ἀραβοφώνου ποιμνίου ἐπαρουσίασεν εἰς τό ἔγκριτον καί πρωτότυπον αὐτοῦ βιβλίον ” I am Jerusalem.” Εἰς τοῦτο ὄχι μόνον ἐκεῖνος ἀλλά καί κάθε μέλος τῆς χριστιανικῆς Κοινότητος ἀποδεικνύεται οὐχί μόνον κολώνα καί στήλη τῆς Ἱερουσαλήμ ἀλλά ὡς αὐτή αὕτη ἡ Ἱερουσαλήμ. Οἱ ἑκάστοτε δέ Πατριάρχαι  τῆς Ἱερουσαλήμ εἶναι διάδοχοι τοῦ Πατριάρχου Ἀβραάμ. Ἐκ τῶν Πατριαρχῶν τούτων, οὗτος, ὡς πλήρης ἡμερῶν, προέλαβε ἕξ, ὡς προσφάτως μετά συγκινήσεως ὁ ἴδιος εἰς τό Πατριαρχεῖον ἔλεγε.

 Ὁ οἰκουμενικός οὗτος ἄνθρωπος  τῆς Ἱερουσαλήμ, ὁ ἐκ πατρός Ρωμαιορθόξου Ἀραβοφώνου καί μητρός Ἑλληνίδος, ὁ ἐπαξίως ἐκπροσωπήσας τό Πατριαρχεῖον εἰς σοβαράς ἀποστολάς καί Συνέδρια, ὁ συνδετικός κρίκος Πατριαρχείου καί ποιμνίου, “ἡ Ἱερουσαλήμ,” ὡς ἠρέσκετο νά ἀποκαλῇ ἑαυτόν, ἔπεσε. Ἔπεσε ὡς ἄνθρωπος ἐκπληρῶν τό κοινόν χρέος, ἅπαξ ἀποθανεῖν, ἡ παρακαταθήκη ὅμως αὐτοῦ μένει ὡς παράδειγμα εἰς τούς δυσκόλους μάλιστα καιρούς, τούς ὁποίους διέρχεται ἡ Ἱερουσαλήμ.

 Παραμείνας διά βίου πιστόν μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ἐλπίζει εἰς τήν ἐν οὐρανοῖς ἀνταπόδοσιν τῶν κόπων αὐτοῦ παρά τοῦ δικαιοκρίτου Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, τοῦ νικήσαντος τόν θάνατον διά τοῦ σταυρικοῦ θανάτου Αὐτοῦ καί Ἀναστάντος ἐκ νεκρῶν. Τόν φιλάνθρωπον τοῦτον κριτήν παρακαλοῦμεν, ὅπως παρίδῃ πᾶν ἁμάρτημα ἑκούσιον ἤ ἀκούσιον τοῦ ἐκλιπόντος προσφιλοῦς καί σεβαστοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν καί κατατάξῃ τήν ψυχήν αὐτοῦ ἐν χώρᾳ ζώντων μετά δικαίων, τό δέ σῶμα αὐτοῦ ἀναστήσῃ ἐν τῇ κοινῇ ἀναστάσει ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.

 Ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης θεωροῦσα τόν ἐκλιπόντα ὡς ἐκλεκτόν τέκνον αὐτῆς ἐκφράζει τά συλλυπητήρια αὐτῆς πρός τούς προσφιλεῖς συγγενεῖς αὐτοῦ καί ἀπευθύνει εὐχαριστίας πρός τούς τιμῶντας αὐτόν  διά τῆς παρουσίας αὐτῶν  εὀς τήν νεκρώσιμον ἀκολουθίαν αὐτοῦ. Αἰωνία ἡ μνήμη αὐτοῦ.   

Μετά τήν νεκρώσιμον ἀκολουθίαν, ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης θεωροῦσα τόν ἐκλιπόντα ὡς  ἐκλεκτόν τέκνον αὐτῆς, ὁμοῦ μετά τοῦ ἐξ Ἑλλάδος ἀνεψιοῦ αὐτοῦ, προσκυνητοῦ Εὐαγγέλου, ἐδέχθη συλλυπητήρια εἰς τήν Πατριαρχικήν αἴθουσαν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας