1

H Ζ’ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΑΡΑΒΟΦΩΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΕΙΣ ΝΑΖΑΡΕΤ

Τήν 4.00 μ.μ. ὥραν τῆς Παρασκευῆς, 9ης/22ας Ἰανουαρίου 2010, ἔγινεν ἡ ἔναρξις τῶν ἐργασιῶν τῆς Ζ’ Συνελεύσεως τῶν Ἀραβοφώνων Ὀρθοδόξων τοῦ Ἰσραήλ εἰς Ναζαρέτ ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ’.

Ἡ Συνέλευσις αὐτή ἐνεκαινιάσθη τό 1981 ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Διοδώρου. Εἰς τά διαρρεύσαντα εἴκοσι καί ὀκτώ ἔτη συνεκλήθησαν ἕξ τοιαῦται Συνελεύσεις. Αὕτη εἶναι ἡ Ζ’. Εἰς τήν Συνέλευσιν ταύτην ἐξεπροσωπήθησαν δι’ ἀντιπροσώπων αὐτῶν αἱ πόλεις Ναζαρέτ, Ρέμλη, Λύδδα, Χάϊφα, Γιάφατ-Νάσρα, Σαχνίν, Ζντέϊντε, Ἀμπελίν, Ράμε, Ἰόππη, Κούφρ Σμέα, Μπεάνε καί Τουράν.

Εἰς τήν Συνέλευσιν τοῦ Κράτους τοῦ Ἰσραήλ ἦσαν τιμητικῶς προσκεκλημένοι ἐκπρόσωποι τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ὁμολογιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς, ἐκπρόσωπος τοῦ Λατίνου Ἐπισκόπου εἰς Ναζαρέτ κ. Μποῦλος Μαρκοῦτσο, τοῦ Ἀγγλικανοῦ Ἐπισκόπου εἰς Ἱεροσόλυμα κ. Σουχέλ Νταουάνη καί ἐκπρόσωποι ἄλλων θρησκευμάτων. Ἐκ τοῦ Ἰσλάμ ἦτο προσκεκλημένος ὁ Σεΐχης τῆς Ναζαρέτ κ. Ζιγιάντ Ἀμποῦ Μόχ καί ὁ ἀρχηγός τῶν Δρούζων τοῦ Ἰσραήλ κ. Μουάφατ Ἀταρίφ, Ἄραβες βουλευταί τοῦ Ἰσραηλινοῦ Κοινοβουλίου καί ὁ Διευθυντής τοῦ Τμήματος Χριστιανικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Ὑπουργείου Θρησκευμάτων τοῦ Ἰσραήλ κ. Σεζάρ Μαρτζῆε.

Ὁ κ. Ἐμίλ Ἄσμαρ, ἐκπρόσωπος τῆς Κοινότητος Λύδδης, μετά τήν σύντομον προσευχήν τοῦ Μακαριωτάτου, ἐκαλωσώρισε τούς μετέχοντας εἰς τήν Συνέλευσιν καί ὡμίλησεν ἐν συντομίᾳ περί τῆς συστάσεως αὐτῆς, τῶν ἐτῶν τῆς συγκλήσεως αὐτῆς, τῶν δυσκολιῶν, τάς ὁποίας ἀντεμετώπισε καί περί τοῦ βασικοῦ στόχου αὐτῆς νά διατηρήσῃ εἰς συνεργασίαν καί ἑνότητα τά μέλη τοῦ ποιμνίου μεταξύ αὐτῶν καί μετά τοῦ Πατριαρχείου.

Ὁ λόγος ἐδόθη καί εἰς τούς τιμητικῶς προσκεκλημένους τῶν ἄλλων χριστιανικῶν δογμάτων καί θρησκευμάτων. Εἰς τάς προσφωνήσεις αὐτῶν οὗτοι ὑπεγράμμισαν τήν ἀνάγκην τῆς διαχριστιανικῆς καί διαθρησκειακῆς συνεργασίας ἐν πνεύματι ἀδελφοσύνης, ἀμοιβαίας ἐμπιστοσύνης, συνδιαλλαγῆς καί συγχωρήσεως καί σεβασμοῦ τοῦ δικαιώματος ἐλευθερίας ἐκφράσεως τῆς γνώμης μέ σκοπόν τήν διατήρησιν τῆς ἑνότητος τῆς συνοχῆς καί τῆς ἐπίτευξιν κοινωνικῆς προόδου καί ποιότητος ζωῆς.

Οἱ κύριοι ὁμιληταί εἰς τήν Συνέλευσιν ἦσαν οἱ ἔχοντες σημαντικόν ρόλον εἰς τήν Κοινότικήν ζωήν τῶν Ἀραβοφώνων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τοῦ Ἰσραήλ, ὁ Δήμαρχος τῆς Ναζαρέτ κ. Ράμζη Τζαράϊσε, ὁ Πρόεδρος τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Συμβουλίου Ὀρθοδόξων τοῦ Ἰσραήλ, πρῴην δικαστής κ. Ράϊκ Ζαρζούρα καί ὁ Γραμματεύς τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου Ναζαρέτ κ. Ἄζμη Χακήμ.

Ἐκ τούτων, ὁ Δήμαρχος τῆς Ναζαρέτ κ. Ράμζη Τζαράϊσε εἰς τόν λόγον αὐτοῦ ηὐχήθη καρποφόρους τάς ἐργασίας τῆς Ζ’ Συνελεύσεως, αἱ ὁποῖαι, ὡς εἶπον, στοχεύουν εἰς τήν διατήρησιν τῆς ἑνότητος, τῶν ἐπί μέρους Κοινοτήτων τοῦ Πατριαρχείου, εἰς τήν συνεργασίαν αὐτῶν μετά τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου διά τήν διαφύλαξιν τῆς ταυτότητος τοῦ Ἀραβοφώνου Ὀρθοδόξου ποιμνίου καί τοῦ ἀραβικοῦ χριστιανικοῦ ποιμνίου γενικώτερον εἰς τό Ἰσραήλ, τήν Παλαιστινακήν Αὐτονομίαν καί τήν Ἰορδανίαν καί τήν διατήρησιν τῆς περιουσίας τοῦ Πατριαρχείου κυρίως ἐκ τῶν ἀδιαφανῶν συμφωνιῶν τῶν ξενοδοχείων τῆς  Πύλης τοῦ Δαβίδ τοῦ πρῴην ἐκπτώτου Πατριάρχου καί νῦν μοναχοῦ Εἰρηναίου.

«Τρόποι τῆς συνεργασίας ἡμῶν αὐτῆς», εἶπεν, «εἶναι ἡ ἀμοιβαία ἐμπιστοσύνη, ἡ τιμιότης, ἡ διαφάνεια καί ἡ δημοκρατία». «Μέ τήν ἐκλογήν τοῦ Πατριάρχου Θεοφίλου», εἶπεν, «ἤνοιξε μία νέα πορεία συνεργασίας, τήν ὁποίαν ἡμεῖς ὑποστηρίζομεν. Στηρίζομεν τόν Πατριάρχην εἰς τό ἔργον Αὐτοῦ, ὥστε νά ἀντιστέκηται εἰς τάς πιέσεις, τάς ὁποίας ὑφίσταται διά τήν παραχώρησιν γαιῶν καί ἀναμένομεν τήν ἐνεργοποίησιν τοῦ Μεικτοῦ Συμβουλίου, τήν μεγαλυτέραν συμμετοχήν κληρικῶν ἀραβοφώνων εἰς τήν διοικητικήν ζωήν τοῦ Πατριαρχείου. Ζητοῦμεν τήν παῦσιν τῶν ἀλληλοκατηγοριῶν εἰς τούς κόλπους τοῦ ποιμνίου καί τήν διατήρησιν τής συνεργασίας μετά τῆς Ἑλλάδος.

Ὁ Πρόεδρος τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς κ. Ράϊκ Ζαρζούρα εἰς τόν λόγον αὐτοῦ ὑπεγράμμισε τήν ἀνάγκην καταπολεμήσεως τοῦ φανατισμοῦ καί τῶν θρησκευτικῶν καί φυλετικῶν διακρίσεων, ὥστε νά ὑπάρξῃ  συνεργασία μεταξύ Χριστιανῶν, Μουσουλμάνων καί Δρούζων, ὡς νά εἶναι εἷς λαός, καυχώμενος διά τόν ἕνα Θεόν Πατέρα αὐτοῦ καί μίαν πατρίδα αὐτοῦ, τήν γῆν τῆς Παλαιστίνης. Ὑπεγράμμισε τήν ἀνάγκην στενοτέρας συνεργασίας τῶν ἱδρυμάτων ἑκάστης Κοινότητος, ὥστε νά ὑπάρξουν συγκεκριμένα ἁπτά ἀποτελέσματα εἰς τήν ἀνύψωσιν τοῦ μορφωτικοῦ ἐπιπέδου τοῦ κλήρου, τήν αὔξησιν τῆς μισθοδοσίας αὐτοῦ, εἰς τήν καλλιτέρευσιν τῆς διδασκαλίας εἰς τά Κατηχητικά Σχολεία ἑκάστης ἑνορίας, τήν ἐνεργοποίησιν τῆς συσταθείσης ὑπό τοῦ Πατριάρχου Θεοφίλου τήν 6ην Νοεμβρίου 2009 Εἰδικῆς Ἐπιτροπῆς ἀπό μέλη τοῦ Πατριαρχείου καί τοῦ ποιμνίου διά τήν διαφύλαξιν τῆς περιουσίας τοῦ Πατριαρχειου εἰς τήν δικαστικήν διαδικασίαν τῶν ἐνοικιασθέντων εἰς τήν Πύλην τοῦ Δαβίδ ἀπό τόν πρῴην Πατριάρχην καί νῦν μοναχόν Εἰρηναῖον καί ζητοῦμεν τήν ἀκύρωσιν τῆς συμφωνίας εἰς Ταλπιότ, καί τήν ἀντιμετώπισιν τοῦ στεγαστικοῦ προβλήματος τοῦ ποιμνίου».

«Καταδικάζομεν τάς εἰς βάρος τοῦ Πατριαρχείου καί εἰς βάρος ἡμῶν ὡς συνεργαζομένων μετ’ αὐτοῦ  ἡλεκτρονικάς κατηγορίας τοῦ κ. Μαρκουάν Τουμπάση καί τοῦ κ. Μπαράνσκυ. Πιστεύομεν εἰς ἕνα ὑγιῆ πατριωτισμόν πρός τό συμφέρον ὁλοκλήρου τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Ἰσραήλ, Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν, Ἰορδάνην, Γάζαν καί Κατάρ».

Ὁ τρίτος τῶν ὁμιλητῶν Πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου Ναζαρέτ κ. Ἄζμη Χακίμ εἰς τόν λόγον αὐτοῦ εἶπεν ὅτι τό Τοπικόν Συμβούλιον Ναζαρέτ, ἐκλεγέν ὑπό τοῦ Ὀρθοδόξου ποιμνίου Ναζαρέτ, ἀριθμοῦντος περί τάς 20.000 Ὀρθοδόξους πιστούς, μετά τήν ἐκλογήν αὐτοῦ πρό διετίας, ἀκολουθοῦν τά ἴχνη διακεκριμένων, μακαριστῶν νῦν Ναζαρηνῶν προσωπικοτήτων, αἱ ὁποῖαι διεδραμάτισαν σπουδαιότατον ρόλον εἰς τήν Παλαιστινιακήν καί Ἀραβικήν ὑπόθεσιν, ὄχι μόνον εἰς τήν Παλαιστίνην ἀλλά καί εἰς Αἴγυπτον καί τήν Μέσην Ἀνατολήν ἐν γένει, προσεπάθησε νά ὑπερβῇ δυσκολίας, τάς ὁποίας ἐκληρονόμησεν ἐκ τῆς προηγουμένης Ἐπιτροπῆς καί συνεχίζει τάς ἐργασίας αὐτοῦ μέ διαφάνειαν καί μέ δημοκρατικάς διαδικασίας διά τήν διατήρησιν τῆς ἐλευθερίας τῶν προσώπων καί τῆς ἑνότητος, ἀκόμη καί ἐν τῇ διαφορετικότητι τῆς γνώμης.

«Ἅμα τῇ ἐκλογῇ ἡμῶν ἐτείναμεν χεῖρα συνεργασίας μέ τό Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον διῆλθε κρίσιν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ  πρῴην Πατριάρχου Εἰρηναίου, προβάντος εἰς ἀνεντίμους συμφωνίας ἐνοικιάσεων. Ἡμεῖς στηρίζομεν τόν νεοεκλεγέντα Πατριάρχην Θεόφιλον, μετ’ Αὐτοῦ ἐπελύσαμεν τό πρόβλημα τῶν συμφωνιῶν τοῦ κτήματος Κούφρ-Ἰλ-Μουτράν εἰς τήν Ναζαρέτ καί ὁδεύομεν πρός τήν ἵδρυσιν σχολείου, ὁ θεμέλιος λίθος τοῦ ὁποίου ἤδη κατετέθη. Ἀναμένομεν παρά τοῦ Πατριαρχείου τήν συνέχισιν τῆς διαφανοῦς ἀξιοποιήσεως τῆς περιουσίας τοῦ Πατριαρχείου, ἐναντίον τῶν παρανόμων ἐνοικιάσεων τοῦ πρῴην Πατριάρχου Εἰρηναίου εἰς τήν Πύλην τοῦ Δαβίδ καί τήν ἀκύρωσιν τῆς συμφωνίας εἰς Ταλπιότ».

Τήν ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν τῆς Ζ’ ταύτης Συνελεύσεως ἐσφράγισε διά τοῦ λόγου Αὐτοῦ ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, τά κυριώτερα σημεῖα τοῦ ὁποίου μεταφέρονται ἑλληνιστί ἐν συνεχείᾳ. (Ὁλόκληρος ὁ ἐκφωνηθείς λόγος τοῦ Μακαριωτάτου ἀραβιστί ὑπάρχει εἰς τόν ἀκόλουθον σύνδεσμον https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2010/01/22/56/ ).

«Εὐχαριστοῦμεν», εἶπεν, «διά τήν ἀπευθυνθεῖσαν Ἡμῖν πρόσκλησιν καί διά τό ὅτι ἡ ἔναρξις τῶν ἐργασιῶν τῆς Ζ’ ταύτης Συνελεύσεως τίθεται ὑπό τήν προσωπικήν Ἡμῶν αἰγίδα.  Ἐπευλογοῦμεν τάς ἐργασίας τῆς Συνελεύσεως ταύτης. Ὄντως ἔχει ἀρχίσει μία νέα περίοδος στενοτέρας καί διαφανεστέρας συνεργασίας μεταξύ τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Κοινότητος Ναζαρέτ καί τῶν ἄλλων Κοινοτήτων εἰς τό Ἰσραήλ καί εἰς τάς ἄλλας χώρας, τῆς ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου. Ἐκτιμῶμεν τήν ἀπόφασιν συνεργασίας τοῦ Νέου Τοπικοῦ Συμβουλίου Ναζαρέτ μετά τοῦ Πατριαρχείου καί ὅλων τῶν ἐκπροσωπουμένων εἰς τήν Συνέλευσιν ταύτην Κοινοτήτων τοῦ Ἰσραήλ. Δεσμευόμεθα διά τήν λειτουργίαν τοῦ Μεικτοῦ Συμβουλίου. Ἔχομεν γράψει σχετικῶς πρό διετίας εἰς τήν Κυβέρνησιν τῆς Ἰορδανίας καί ἀναμένομεν ἀπάντησιν διά τήν προώθησιν τῶν ὑπολοίπων διαδικασιῶν λειτουργίας αὐτοῦ.

Σημαντικά πολιτικά γεγονότα τοῦ παρελθόντος ἔτους ἐπηρέασαν ἀρνητικῶς τήν ὑπόστασιν τοῦ ποιμνίου ἡμῶν, τήν σύνθεσιν αὐτοῦ καί τόν τρόπον ζωῆς αὐτοῦ. Εἰς τάς ἀντιξόους περιστάσεις αὐτάς τό Πατριαρχεῖον συμπαρεστάθη σημαντικῶς διά τῆς ὑποστηρίξεως τῆς λειτουργίας τῶν φιλανθρωπικῶν καί ἄλλων ἱδρυμάτων  τῶν Κοινοτήτων αὐτῶν. Ὑπεστήριξε τήν διατήρησιν τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου Χριστιανικῆς ταυτότητος τῶν μελῶν αὐτοῦ, ἐπιτρέπον τήν δημοκρατικην λειτουργίαν ἱδρυμάτων, τήν ἐλευθέραν, ἀκόμη καί τήν ἀκραίαν, ἔκφρασιν γνώμης καί τήν συμμετοχήν τοῦ λαϊκοῦ στοιχείου εἰς τήν ζωήν τῶν Κοινοτήτων, ὅπερ εἰς τήν ἔκτασιν αὐτήν εἰς οὐδεμίαν ἄλλην χριστιανικήν ὁμολογίαν δέν ὑπάρχει, δεχόμενον κριτικήν παρά τῶν τέκνων αὐτοῦ καί ἀντιμετωπίζον αὐτήν μετά μακροθυμίας καί ἀνεκτικότητος, ἔστω καί ἄδικον».

«Τό Πατριαρχεῖον μετέχει ἐνεργῶς εἰς τόν χριστιανικόν καί διαθρησκειακόν διάλογον καί εἰς τόν διάλογον διά τήν ἐπίλυσιν τοῦ πολιτικοῦ προβλήματος τῆς Μέσης Ἀνατολῆς μέ τό Συμβούλιον τῶν Θρησκευτικῶν Ἀρχηγῶν τῆς Ἁγίας Γῆς / Council of Religious Institutions of the Holy Land. Ὑπάρχει ὅμως κίνδυνος ἐκ τῆς διοχετεύσεως συγκεχυμένων ἀνορθοδόξων καί ἀντιθρησκευτικῶν ἰδεολογιῶν, ἀβασίμου καί ἀδίκου παραπληροφορήσεως, μέ σκοπόν τήν ἀλλοίωσιν τοῦ Ὀρθοδόξου Βυζαντινοῦ ἤθους τοῦ ποιμνίου ἡμῶν. Τό Πατριαρχεῖον ἔδωσεν ἰδιαιτέραν ἔμφασιν εἰς τήν βοήθειαν τῶν τέκνων αὐτοῦ καί τῶν τέκνων ἄλλων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν καί θρησκευμάτων μέ τήν ἵδρυσιν σχολείων.

Νέα σχολεῖα ἵδρυσε τό Πατριαρχεῖον εἰς Ραμάλλαν, Μαδηβάν, εἰς Ζάρκαν τῆς Ἰορδανίας, ἔθεσε τόν θεμέλιον λίθον διά τήν ἵδρυσιν σχολείου εἰς Ναζαρέτ, εἰς Μπετζάλλαν καί ἔχει ἀρχίσει τήν διαδικασίαν διά τήν ἵδρυσιν σχολείου εἰς Μπιρζέτ, μέ οἰκονομικήν ἐπιχορήγησιν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Κοινότητος».

«Τό Πατριαρχεῖον ἐνεκαινίασε νέας Ἐκκλησίας εἰς Φρέαρ Ἰακώβ, Νεάπολιν, ἀνεκαίνισεν Ἐκκλησίας ὡς εἰς τό Ὄρος Θαβώρ, τήν Καπερναούμ, τήν Μαδηβάν καί τοῦτο πρός χάριν τῆς καλλιεργείας καί τῆς ἀνυψώσεως τῆς πνευματικῆς ζωῆς καί τοῦ μορφωτικοῦ ἐπιπέδου τοῦ ποιμνίου αὐτοῦ.

Ἀφ’ ἡμερῶν τῆς ἐκλογῆς Ἡμῶν ἀγωνιζόμεθα νά καλύψωμεν κενά, τά ὁποία ἐκληροδότησε εἰς τό Πατριαρχεῖον ὁ προκάτοχος Ἡμῶν, πρῴην Πατριάρχης Εἰρηναῖος. Διεθέσαμεν σημαντικά ποσά διά τήν διάσωσιν τῶν ἐνοικιασθέντων εἰς τήν Πύλην τοῦ Δαβίδ καί τῆς εἰς τήν περιοχήν τοῦ προφήτου Ἠλιού ἐκτάσεως 70 στρεμμάτων γῆς εἰς τρεῖς ἑτερείας διαδοχικῶς. Ἐπαναφέραμεν τήν ἰδιοκτησίαν τοῦ Πατριαρχείου ἐπ’ αὐτῶν καί παρά ταῦτα κατηγορούμεθα. Ἡμεῖς σταθερῶς καί ἀμετεωρίστως μετά τῆς Ἀδελφότητος καί ὑμῶν τῶν μετεχόντων εἰς τήν Συνέλευσιν προχωροῦμεν εἰς τήν διαφύλαξιν τῆς ὑλικῆς περιουσίας τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς πνευματικῆς περιουσίας αὐτοῦ, ἡ ὁποία  εἶναι τό ποίμνιον Ἡμῶν. Προσωπικῶς Ἡμεῖς,  δόξα τῷ Θεῷ, πτωχοί ἐγεννήθημεν καί πτωχοί θά ἀποθάνωμεν!».

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder