H ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗΝ (2016).
Τήν Κυριακήν, 15ην / 28ην Αὐγούστου 2016, ἑωρτάσθη ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας εἰς τό ἐν Γεθσημανῇ Θεομητορικόν αὐτῆς Μνῆμα.
Τῆς πανηγυρικωτάτης ἑορτῆς ταύτης προεξῆρξεν ἀφ᾽ ἑσπέρας ἐν τῷ Ἑσπερινῷ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βόστρων κ. Τιμόθεος καί Ἱερατικός Προϊστάμενος ὁ Ἀρχιμανδρίτης Μελέτιος, τήν πρωΐαν δέ ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Βόστρων κ. Τιμοθέου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρῴην Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί πολλῶν παρεπιδημούντων Ἱερέων ἐξ ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ψάλλοντος χορῳδιακῶς ἑλληνιστί, ἀραβιστί καί ρωσσιστί δεξιά καί ἀριστερά τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου, καί τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας Ὑφυπουργοῦ παρά τῷ Πρωθυπουργῷ κ. Τέρενς Κουΐκ καί μετέχοντος ἐν βαθείᾳ κατανύξει, ἐν προσκυνήσεσι, μετανοίαις καί ἀνάψεσι κηρίων, πολλῶν ἐντοπίων Χριστιανῶν ἐξ Ἰσραήλ καί ἐκ τῶν κατεχομένων περιοχῶν, Χωρίου τῶν Ποιμένων / Μπεϊτ Σαχούρ, Βηθλεέμ καί Μπετζάλλας.
Τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξεν ὁ Μακαριώτατος ἔχοντα οὕτως ἑλληνιστί:
«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν σοί Παρθένε Ἄχραντε, παρθενεύει γάρ τόκος καί ζωήν προμνηστεύεται θάνατος, ἡ μετά τόκον Παρθένος καί μετά θάνατον ζῶσα σῴζεις ἀεί Θεοτόκε τήν κληρονομίαν σου», ἀνακράζει ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας Ἅγιος Κοσμᾶς, Ἐπίσκοπος Μαϊουμᾶ.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,
Ἡ ἑόρτιος σημερινή μνήμη τῆς σεβασμίας Μεταστάσεως τῆς ὑπερενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας συνήγαγε πάντας ἡμᾶς ἐκ παντός ἔθνους τε καί γένους ἀνθρώπων, ἀλλά καί πάσης γλώσσης καί ἡλικίας, ἵνα μετ᾽ εὐφροσύνης πανηγυρίσωμεν τό ἀπερίγραπτον τοῦτο γεγονός ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ κενῷ Θεομητορικῷ Μνήματι.
«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν σοί Παρθένε Ἄχραντε. Εἰς τό πρόσωπόν σου, ἀμόλυντε Παρθένε, νικήθηκαν οἱ ὅροι, δηλονότι οἱ νόμοι τῆς φύσεως, λέγει ὁ μελῳδός. Τοῦτο δέ ἐγένετο τόσον κατά τήν γέννησιν ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας τοῦ Θεοῦ Λόγου καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, κατά τήν ὁποίαν (γέννησιν), ὡς λέγει ὁ Ἅγιος Μάξιμος, «οὐδέν τῆς Παρθενίας αὐτῆς παρέλυσεν τεκμήριον», ὅσον καί κατά τήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου, κατά τήν ὁποίαν, ὁ θάνατος δέν ἠδυνήθη νά προξενήσῃ φθοράν καί διάλυσιν τοῦ σώματος αὐτῆς, ὡς λέγει ὁ μελῳδός αὐτῆς Ἅγιος Κοσμᾶς: «Ζωῆς ἀϊδίου καί κρείττονος, ὁ θάνατός σου γέγονε, διαβατήριον Ἁγνή, ἐκ τῆς ἐπικήρου πρός θείαν ὄντως καί ἄρρευστον, μεθιστῶν σε Ἄχραντε, ἐν ἀγαλλιάσει τόν Υἱόν καθορᾶν σου καί Κύριον».
Ἐγκωμιάζων τήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός λέγει: «οὐ κατελήλυθε (δέν κατέβηκε) γάρ ἡ ψυχή σου Παρθένε εἰς τόν ᾍδην, ἀλλ᾽ οὐδέ ἡ σάρξ σου εἶδε διαφθοράν. Οὐκ ἀπελείφθη ἐν γῇ τό σόν ἄχραντον καί πανακήρατον Σῶμα, ἀλλ᾽ ἐν οὐρανῶν βασιλείοις μοναῖς ἡ Βασιλίς, ἡ Κυρία, ἡ Δέσποινα, ἡ Θεομήτωρ, ἡ ἀληθής Θεοτόκος μετατεθεῖσα».
Ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία τιμᾷ ἰδιαιτέρως τήν Ὑπερευλογημένην Θεοτόκον καί ἀειπαρθένον Μαρίαν, διότι ἀνεδείχθη τό κατ᾽ ἐξοχήν δοχεῖον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὡς μαρτυρεῖ καί ὁ Εὐαγγελιστήν Λουκᾶς: «καί ἀποκριθείς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ. Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ καί δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι», (Λουκ. 1,35). Τοῦτο σημαίνει, ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, αὐτή μόνη εἶναι τό σύνορον της ἀνθρωπίνης κτιστῆς καί θείας ἀκτίστου φύσεως. Μέ ἄλλα λόγια, οὐδείς δύναται νά πλησιάσῃ τόν Θεόν παρά μόνον διά μέσου Αὐτῆς καί τοῦ Μεσίτου Χριστοῦ, τοῦ γενομένου Θεοῦ καί Υἱοῦ αὐτῆς. Διά τοῦτο ὁ μελῳδός λέγει: «Ἡ μετά τόκον Παρθένος καί μετά θάνατον ζῶσα, σῴζεις ἀεί Θεοτόκε τήν κληρονομίαν σου».
Ἡ κληρονομία δέ αὕτη εἶναι ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ, δηλονότι οἱ ἐν τῷ ὀνόματι τῆς Ἁγίας Τριάδος βαπτισμένοι Χριστιανοί. «Οἱ κεκλημένοι τῆς αἰωνίου κληρονομίας» κατά τόν θεῖον Παῦλον, (Ἑβρ. 9,15). Ἡ κληρονομία δέ αὕτη τοῦ Υἱοῦ Θεοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ἀποτελεῖ κληρονομίαν καί τῆς μητρός αὐτοῦ τῆς Ἀειπαρθένου Θεοτόκου.
Διά τοῦτο καί ὁ μελῳδός ἀναφωνεῖ: «Συνέστειλε χορός τῶν Ἀποστόλων τό θεοδόχον σῶμά Σου, μετά δέους ὁρῶντες καί φωνῇ λιγυρᾷ προσφθεγγόμενοι, εἰς οὐρανίους θαλάμους, πρός τόν Υἱόν ἐκφοιτῶσα, σῴζεις ἀεί, Θεοτόκε, τήν κληρονομίαν Σου».
Ἡμεῖς δέ, οἱ τιμῶντες τήν πανίερον μνήμην τῆς Μεταστάσεως Αὐτῆς, ἤτοι τῆς ἐνδόξου Κοιμήσεως, παρακαλέσωμεν αὐτήν ἱκετευτικῶς λέγοντες: «Μεῖνον μεθ᾽ ἡμῶν ἡ ἡμετέρα παράκλησις, τό μόνον ἐπί γῆς ἡμῶν παραμύθιον. Μή ἐάσῃς ἡμᾶς ὀρφανούς». Ἀμήν.
Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ ἡγούμενος Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβήλων κ. Δωρόθεος προσήνεγκεν φιλόξενον ἀναψυκτικόν κέρασμα εἰς τό ἡγουμενεῖον.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/XIFcqg-tZy0
httpv://youtu.be/rW-EP3GY1bY
httpv://youtu.be/u3HvLqmulso