Τό Σάββατον,  29ην Ἀπριλίου/12^ην Μαΐου 2018, εἰς τό πλαίσιον τῆς τελετῆς ἀποφοιτήσεως τῶν μαθητῶν τῆς Σχολῆς τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ραμάλλαν, ὁ Μακαριώτατος  Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, διά τῆς παρουσίας τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ  ἀπηύθυνε χαιρετισμόν πρός τούς παρόντας εἰς τήν ἐκδήλωσιν, ἐπισημαίνων τά ἑξῆς:

“Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Σεβαστοί Πατέρες,

Ὁσιολογιώτατε Ἀρχιμανδρῖτα π. Ματθαῖε, Προέδρε τῆς Ἐκπαιδευτικῆς Ἐπιτροπῆς τῶν σχολείων τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν,

Ἀξίοτιμε κ. Διευθυντά κ. Ρίτσαρντ Ζανανίρη,

Ἀγαπητοί γονεῖς καί διδάσκαλοι,

 Ἀποτελεῖ δι’ Ἡμᾶς τήν μεγίστην τιμήν ἡ ἀποψινή τελετή ἀποφοιτήσεως τῶν μαθητῶν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Σχολείου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, τοιούτων « ἀστέρων τοῦ νοητοῦ στερεώματος», εἰς τήν πόλιν Ραμάλλαν, ὅπου ἐτησίως αὕτη πραγματοποιεῖται, γεγονός τό ὁποῖον χαροποιεῖ πάντας. Κατακλυζόμεθα νῦν ἐν ταῖς καρδίαις Ἡμῶν ὑπό συναισθημάτων χαρᾶς, διότι εὑρισκόμεθα μαζί μέ ἀνθρώπους λίαν Ἡμῖν πεφιλημένους.

Οἱ μαθηταί οὗτοι δέν θα ἠδύναντο να φθάσουν εἰς τοῦτο τό στάδιον τῆς ζωῆς των, ἐάν δέν ὑπῆρχε ἡ κοινή προσπάθεια τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ προσωπικοῦ τοῦ σχολείου καί τῶν οικογένειῶν αὐτῶν. Πάντες ὑμεῖς διά πολλά ἔτη ἐποτίζατε τήν προσπάθειαν αὐτήν μέ τό ὕδωρ τῆς γνώσεως, τῆς μελέτης καί τῆς ἀγάπης· καί σήμερον πάντες ὑμεῖς δρέπετε τούς καρπούς αὐτῆς τῆς προσπαθείας καί τῶν κόπων σας. Ποιοῦμεν ἔκκλησιν εἰς πάντας ὑμᾶς διά τήν ἐνίσχυσιν τῶν σχέσεων τοῦ σχολείου μετά τῆς οἰκογενείας.

Ἀγαπητοί μαθηταί,

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Σήμερον λήγει ἕν στάδιον τῆς ζωῆς σας, καί ἀρχίζει ἕν ἄλλο, ἐφάμιλλον τῶν σχολικῶν ἐπιδόσεών σας, τό ὁποῖον γέμει μελέτης καί μετοχῆς εἰς τήν γνῶσιν. Εἰς τοῦτο τό νέον στάδιον, θά διακρίνητε τήν διαφοράν μεταξύ τῆς πανεπιστημιακῆς καί τῆς σχολικῆς παιδείας. Διά τόν λόγον αὐτόν, σᾶς προτρέπω νά ἐπιζητῆτε πάντα τήν μελέτην καί τήν μάθησιν, ἐπειδή αὐτός εἶναι ὁ δρόμος, μέσῳ τοῦ ὁποίου φθάνει ὁ ἄνθρωπος εἰς τήν γνῶσιν καί εἰς τήν πραγματοποίησιν τῶν στόχων αὐτοῦ.

Πᾶσαι αἱ θρησκεῖαι καθοδηγοῦν τον ἄνθρωπον εἰς τήν ἀναζήτησιν τῆς σοφίας καί οἱ πολιτικοί νόμοι ἐπιτρέπουν εἰς τούς πολίτας νά σπουδάζουν εἰς τά ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα,  διά νά συμβάλλουν εἰς τήν οἰκοδομήν τῆς κοινωνίας καί τήν ἐξύψωσιν τοῦ πολιτισμοῦ. Καί ὡς λέγει ἡ Παλαιά Διαθήκη, (Ἐκκλησιαστής 2)  “ὅτι τῷ ἀνθρώπῳ τῷ ἀγαθῷ πρό προσώπου αὐτοῦ ἔδωκε σοφίαν καί γνῶσιν καί εὐφροσύνην· καί τῷ ἁμαρτάνοντι ἔδωκε περισπασμόν τοῦ προσθεῖναι καί τοῦ συναγαγεῖν”.

Τό Ἐλληνορθόδοξον Πατριαρχείον Ἱεροσολύμων δέν διστάζει νά ὑποστηρίζῃ τά σχολεῖα αὐτοῦ καί να παραμένῃ δίπλα εἰς αὐτά, καί  νά κοπιάζῃ νυχθημερόν διά τήν παροχήν τῶν βασικῶν ἀναγκῶν αὐτῶν εἰς ὅλα τά ἐπίπεδα, χωρίς ἐξαίρεσιν διά τήν προκοπήν αὐτῶν. Αἱ ἐτήσιαι μαθητικαί ἐπιδόσεις καί διακρίσεις εἶναι ἡ μεγαλυτέρα ἀπόδειξις τῆς ἐπιτυχίας καί τῆς προόδου τῶν σχολείων αὐτῶν, τῇ βοηθείᾳ τοῦ Θεοῦ καί τῇ κοινῇ φροντίδι τοῦ Ἐλληνορθοδόξου Πατριαρχείου, «τῆς Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν» ὁμοῦ μετά τῶν φορέων τοῦ σχολείου.

Θά ἠθέλαμε νά συγχαρῶμεν τήν Διεύθυνσιν, τούς καθηγητάς, τούς διδασκάλους καί τούς μαθητάς  διά τάς ἐπιδόσεις τῆς φετινῆς σχολικῆς χρονιᾶς καί εὐχόμεθα μέ τήν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ τήν ἐπίτευξιν τῶν στόχων αὐτῶν.

Προσέτι εὐχόμεθα διά τήν εὐόδωσιν τῶν προσδοκιῶν τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ εἰς τήν ἀπόκτησιν τῆς ἐλευθερίας, τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί τής ἀνεξαρτησίας αὐτοῦ, ὑπό τήν ἀγαστήν ἡγεσίαν τοῦ  Ἐξοχωτάτου Προέδρου τοῦ Κράτους τῆς Παλαιστίνης,  κ. Μαχμούντ Ἀμπάς Ἀμποῦ Μάζεν, διά τήν ἐπικράτησιν τῆς παγκοσμίου εἰρήνης καί τῆς εἰρήνης εἰς τήν εὐαίσθητον περιοχήν τῆς  Μέσης Ἀνατολῆς εἰδικώτερον.

Τέλος, θά ἠθέλαμεν νά ἐκφράσωμεν τάς εἰλικρινεῖς εὐχαριστίας καί τήν ἐκτίμησιν Ἡμῶν πρός τόν Διευθυντήν τοῦ σχολείου, δρ. Ρίτσαρντ Ζανανίρη, εἰς τον ὁποῖον ὀφείλεται μεγάλο ποσοστόν τῶν ἐπιτυχιῶν τοῦ σχολείου, ὁ ὁποῖος ἐργάζεται μέ ὅλην τήν καρδίαν αὐτοῦ, μέ  σοβαρότητα καί φιλοτιμίαν διά τήν πρόοδον καί τήν ἀνάπτυξιν τοῦ σχολείου τούτου. Θέλοντες νά εὐχαριστήσωμεν ὑμᾶς καί τό ἐκπαιδευτικόν προσωπικόν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου καθιδρύματος τούτου, μετά πολλῆς ἀγάπης καί μετά Πατρικῶν εὐχῶν καί εὐλογιῶν.

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

Τό ἀπόγευμα τῆς Παρασκευῆς, 28^ης Ἀπριλίου/ 11^ης Μαΐου 2018, ἔλαβε χώραν εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ παρά τήν Νέαν Πύλην τοῦ τείχους τῆς Παλαιᾶς Πόλεως Ἱεροσολύμων ξενοδοχείου Notre Dame ἡ τριακοστή τελετή ἀπονομῆς τῶν τίτλων τῶν εἴκοσι δύο ἀποφοίτων τῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Πατριαρχείου.

Τήν σχολικήν τελετήν ταύτην ἐτίμησε διά τῆς παρουσίας Αὐτοῦ ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, τό Ἑλληνικόν Προξενεῖον διά τῆς Προξένου κ. Αἰκατερίνης Τζίμα, ὁ ἀντιπρόσωπος Προέδρου τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Ἀμπάς Ἀμποῦ Μάζεν, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, ὁ Πρόεδρος τῶν Σχολῶν τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἰσραήλ Δραγουμανεύων Ἀρχιμανδρίτης π. Ματθαῖος, τό μέλος τῆς Ἐκπαιδευτικῆς Ἐπιτροπῆς Πρωτοπρεσβύτερος π. Ἤσσα Μοῦσλεχ, ἄλλοι Ἁγιοταφῖται Πατέρες, οἱ καθηγηταί τῆς ἐν λόγῳ Σχολῆς, οἱ γονεῖς τῶν ἀποφοίτων καί ἄλλοι συγγενεῖς.

Τόν Μακαριώτατον προσεφώνησεν ὁ Διευθυντής τῆς Σχολῆς καθηγητής κ. Σαμήρ Ζανανίρη εὐχαριστῶν τόν Μακαριώτατον διά τήν συμπαράστασιν εἰς τήν Σολήν καί τρεῖς μαθηταί τῆς Σχολῆς εἷς ἀραβιστί, εἷς ἑλληνιστί καί εἷς ἀγγλιστί, ἐπίσης εὐχαριστοῦντες.

Τό πρόγραμμα τῆς τελετῆς περιελάμβανε πατριωτικά ᾄσματα, χορούς καί ποιήματα εἰς τά ἀραβικά καί τά ἑλληνικά, βίντεο ἀποσπάσματα ἀπό τήν σχολικήν ζωήν καί ἄλλας μαθητικάς ἐκδηλώσεις.

Ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τούς συντελεστάς τῆς σχολικῆς ταύτης ἐκδηλώσεως διά στόματος τοῦ  Πρεσβυτέρου π. Ἤσσα Μοῦσλεχ ἀραβιστί (ἀναρτηθήσεται προσεχῶς). Ἅμα τῇ ληξει τῆς τελετῆς ὁ Μακαριώτατος ἀπένειμε τόν τίτλον ἀποφοιτήσεως εἰς ἕνα ἕκαστον τῶν ἀποφοίτων, εὐχόμενος καλήν ἐπαγγελματικήν καί ἀκαδημαϊκήν ἐπιτυχίαν.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]

Τήν πρωΐαν τῆς Παρασκευῆς, 28^ης Ἀπριλίου/ 11^ης Μαΐου 2018, ἔλαβε χώραν εἰς τό ἐν τῷ Κεντρικῷ Μοναστηρίῳ παρεκκλήσιον τῆς Ἁγίας Πρωτομάρτυρος καί Ἰσαποστόλου Θέκλης ἡ νεκρώσιμος ἀκολουθία τοῦ κοιμηθέντος τήν προτεραίαν  Ἁγιοταφίτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ναρκίσσου, ἡγουμένου τῆς Ἑλληνορθοδόξου Κοινότητος τῆς Μπετζάλλας, ὑποκύψαντος εἰς ἀπό τινων μηνῶν ταλαιπωρήσασαν αὐτόν ἀσθένειαν ἐπιθετικοῦ καρκίνου.

Τῆς νεκρωσίμου ἀκολουθίας ταύτης προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνιερουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερομονάχων, τοῦ Πρεσβυτέρου π. Γεωργίου Σιαχουάν ὡς ἐκπροσώπου τῆς Κοινότητος, εἰς τήν ὁποίαν ὁ ἐκλιπών διηκόνει καί συμπροσευχομένων ἐν πνεύματι τοῦ κατά Χριστόν πένθους μοναχῶν, μοναζουσῶν καί λαϊκῶν ἐκ τῆς κώμης τῆς Μπετζάλλας.

Τόν ἐπικήδειον ἐξεφώνησεν ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος ὡς ἕπεται ἑλληνιστί: 

Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Σεβασμιώτατοι  Ἅγιοι Ἀρχιεερεῖς,

Ἐκλαμπρότατε κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Σεβαστοί Πατέρες

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

          Μετά θλίψεως, δέους καί ἀπορίας ἱστάμεθα ἐνώπιον τοῦ νεκροῦ τοῦ ἀφιστάντος ἀφ’ ἡμῶν εἰς τάς οὐρανίους μονάς ἀγαπητοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν Ἁγιοταφίτου ἱερομονάχου Ναρκίσσου. Περίσκεπτοι διερωτώμεθα πῶς ὁ ἄνθρωπος, ὁ κατ’εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ πλασθείς, περίεπεσε τῇ φθορᾷ, πῶς ὡμοιώθη τῷ θανάτῳ;

          Εἰς τά ἀνθρώπινα ταῦτα ἐρωτήματα ἔρχεται ἀπάντησις ἄνωθεν ἐξ οὐρανοῦ, ἐκ τοῦ προσώπου, τοῦ ἔργου καί τῆς διδασκαλίας τοῦ  κλίναντος τούς οὐρανούς καί καταβάντος εἰς τήν γῆν, τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος, Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐξ Ἐκείνου, ὁ Ὁποῖος ἐνίκησε τόν θάνατον διά τοῦ ἰδίου θανάτου Αὐτοῦ. Ἐξ Ἐκείνου, ὁ Ὁποῖος  τέθνηκε καί ἰδού εἶναι ζῶν. Ἐφ’ ὅσον Ἐκεῖνος σταυρωθείς ἀπέθανε καί ἀνέστη καί ἡμεῖς οἱ πιστεύοντες εἰς Αὐτόν καί συνταφέντες Αὐτῷ ἐν τῷ βαπτίσματι Αὐτοῦ, ἀποβάλλοντες τό γήϊνον σκήνωμα ἡμῶν, συζῶμεν μετ’ Αὐτοῦ ψυχῇ τε καί πνεύματι εἰς τήν ἐπουράνιον καί αἰώνιον Αὐτοῦ βασιλείαν.

          Τό μυστήριον τοῦτο ἤδη ἐνεργεῖται καί εἰς τόν κατόπιν ὀδυνηρᾶς ἀσθενείας ἁρπαγέντα εἰς οὐρανούς ἀδελφόν ἡμῶν Ἀρχιμανδρίτην Νάρκισσον. Οὗτος ἤδη κεῖται εἰς τάς ἀγκάλας τοῦ πλάσαντος αὐτόν καί ἀναμένει τήν φιλάνθρωπον κρίσιν Αὐτοῦ. Ἡμεῖς προπέμποντες αὐτόν εἰς τήν τελευταίαν αὐτοῦ ἐπίγειον κατοικίαν καί τήν μόνιμον οὐράνιον, ἀξιοχρέως ἐνθυμούμεθα τῆς ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ βιοτῆς αὐτοῦ.

          Προσελθών οὗτος ἐκ τῆς γενετείρας αὐτοῦ Πάτρας τῆς Πελοποννήσου εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, ἐφοίτησεν εἰς τήν Πατριαρχικήν Σχολήν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καί ἀποφοιτήσας ἐνετάχθη εἰς  τήν  Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα καρείς μοναχός καί μετονομασθείς ἀπό Νικόλαος εἰς Νάρκισσον.  Χειροτονηθείς εἰς διάκονον καί πρεσβύτερον, διηκόνησε μετ’ ἀφοσιώσεως καί ζήλου εἰς ὅσας ἀνετέθησαν αὐτῷ προσκυνηματικάς ἤ ποιμαντικάς διακονίας. Ὑπηρέτησεν εἰς τά προσκυνήματα τῆς Βασιλικῆς τῆς Βηθλεέμ, Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, τῶν Ποιμένων, εἰς τήν ἐν Ἀμμάν Μητρόπολιν τοῦ Πατριαρχείου, ὡς ἡγούμενος τῆς ἱερᾶς Μονῆς ἁγίου Γεωργίου Μπετζαλλᾶ, τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ,  ὡς Πρόεδρος τῆς Κτηματικῆς Ἐπιτροπῆς, κατά τά τελευταῖα δέ δέκα πέντε ἔτη ὡς ἡγούμενος τῆς Κοινότητος Μπετζάλλας, μεταδίδων εἰς τόν κλῆρον καί τά μέλη αὐτῆς τήν τάξιν καί παράδοσιν τοῦ Τυπικοῦ τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας,  τήν ἱεροπρέπειαν τῶν ἀκολουθιῶν, τήν ἀγάπην τῆς εὐπρεπείας τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ, ἐνῷ διέμενεν εἰς τόν παρά τό Χωρίον τῶν Ποιμένων Πύργον Ἰωάσαφ τοῦ ἁγιοσαββίτου, συντηρῶν καί ἐπισκευάζων τοῦτον.

          Λέγοντες ταῦτα,ἐκπληροῦμεν τό ἀνθρώπινον καί ἀδελφικόν ἡμῶν  χρέος πρός αὐτόν, προσέτι καί πρό πάντων ὅμως ὀφειλετικῶς ἀναπέμπομεν προσευχάς πρός τόν Ὕψιστον ὑπέρ αὐτοῦ, παρακαλοῦντες Αὐτόν, ὅπως ὡς δίκαιος καί φιλάνθρωπος κριτής ἐπίδῃ ἐπί τά ἔργα αὐτοῦ τά ἀγαθά καί ἐπί τήν δοκιμασίαν τῆς καταβαλούσης αὐτόν ἀσθενείας καί παρίδῃ πᾶν ἑκούσιον ἤ ἀκούσιον ἁμάρτημα αὐτοῦ καί κατατάξῃ αὐτόν ἐν χώρᾳ ζώντων μετά δικαίων καί ἀναστήσῃ αὐτόν ἐν τῇ κοινῇ ἀναστάσει ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη. 

Τόν ἀγαπητόν Ἁγιοταφίτην ἀδελφόν ἡμῶν ἐσυνώδευσεν εἰς τό ἐν τῇ Ἁγίᾳ Σιών Κοιμητήριον διά τήν ταφήν ὁ τιμήσας αὐτόν διά τῆς παρουσίας αὐτοῦ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἄκκρας κ. Νάρκισσος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, ὁ ὁποῖος διετέλει πνευματικόν τέκνον τοῦ κοιμηθέντος.

Ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης εὔχεται αἰωνία ἡ μνήμη αὐτοῦ.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_1_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]

Τήν πρωΐαν τῆς Τετάρτης, 26^ης Ἀπριλίου/9^ην Μαΐου 2018, ὁ Ὑφυπουργός Γεωργίας /  Ἀγροτικῆς Ἀναπτύξεως καί Τροφίμων τῆς Ἑλλάδος κ. Βασίλειος Κόκκαλης, ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου καί 30μελοῦς ὁμάδος συνεργατῶν αὐτοῦ.

Τόν ἀξιότιμον κ. Ὑπουργόν καί τήν συνοδείαν αὐτοῦ ὑπεδέχθη ἐνθέρμως ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων μετά Πατέρων Ἁγιοταφιτῶν.

Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως ταύτης ὁ Μακαριώτατος ὑπεγράμισσε εἰς τόν κ. Ὑπουργόν τήν ζωτικοτάτην σημασίαν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ὡς καρδιᾶς τῆς Παλαιᾶς Πόλεως Ἱεροσολύμων ἐκτισμένου ἐπί τοῦ τόπου τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί δεχομένου χιλιάδας προσκυνητῶν.

Ἀπό τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ, ἐκπεμπομένης ἀπό τοῦ τόπου τῆς Σταυρώσεως καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ζωοποιεῖται ὅλη ἡ ποιμαντική καί κοινωνική δρᾶσις τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς ὅλην τήν δικαιοδοσίαν αὐτοῦ εἰς Ἰσραήλ, Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν καί Ἰορδανίαν.

Λέγων ταῦτα ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τόν Ὑπουργόν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου καί τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Ἁγίου Τάφου καί Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας εἰς τούς συνοδούς αὐτοῦ καί ηὐχήθη αὐτοῖς «καλόν προσκύνημα» εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί καλήν προσκυνηματικήν περιήγησιν εἰς τάς Μονάς τοῦ Πατριαρχείου ἐντός τῆς Παλαιᾶς Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_2_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]

Τήν πρωΐαν τῆς Δευτέρας, 24^ης Ἀπριλίου / 7^ης Μαΐου 2018, ὁ Ὑπουργός Ἐξωτερικοῦ Ἐμπορίου καί Οἰκονομικῶν Σχέσεων τῆς Βοσνίας καί Ἑρζεγοβίνης κ. Mirco Šarović ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ ἀκολούθου τῆς Πρεσβείας τῆς Βοσνίας εἰς τό Ἰσραήλ κ. Alexandar Nikolić καί τινων συνεργατῶν αὐτοῦ.

Τόν κ. Ὑπουργόν καί τήν συνοδείαν Αὐτου ἐδέχθη ἐνθέρμως ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά Πατέρων Ἁγιοταφιτῶν.

Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως ταύτης ὁ κ. Ὑπουργός ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν ὑποδοχήν αὐτοῦ καί τῶν προσκυνητῶν ἐκ τῆς χώρας αὐτοῦ καί διά τούς ἐνθαρρυντικούς λόγους, τούς ὁποίους ἐκφράζει ἑκάστοτε διά τήν χώραν τῆς Srpska.

Ἀπαντῶν ὁ Μακαριώτατος εἶπεν ὅτι τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἐκπληρώνει μετά χαρᾶς τήν ἀποστολήν αὐτοῦ τῆς ὑποδοχῆς ἀντιπροσώπων κρατῶν καί προσκυνητῶν ἐκ διαφόρων Ἐκκλησιῶν, ἰδίᾳ Ὀρθοδόξων εἰς τήν πόλιν τήν Ἁγίαν, τόν θρησκευτικόν χαρακτῆρα τῆς ὁποίας ὀφείλομεν νά διαφυλάξωμεν, παρά τάς προκλήσεις, τάς ὁποίας δεχόμεθα. Ὁ Μακαριώτατος ὑπεγράμμισεν ἰδιαιτέρως τό γεγονός ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἐάν ἔχῃ ἑνότητα ἐν ἑαυτῇ συνενώνει εἰς ἑνότητα καί τά Ὀρθόδοξα ἔθνη.

Ὁ κ. Ὑπουργός ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον καί διά τήν ἐπίσκεψιν αὐτοῦ εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως ἐχθές καί ἐζήτησε τάς εὐχάς Αὐτοῦ διά τήν ἐπίσκεψιν εἰς τόν Ὑπουργόν Γεωργίας τοῦ Ἰσραήλ καί διά τήν ἐπίσκεψιν αὐτοῦ εἰς τόν Βασιλέα τῆς Ἰορδανίας.

Ἐπί τούτοις ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τόν κ. Ὑπουργόν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου καί τοῦ ἀνακαινισθέντος Ἱεροῦ Κουβουκλίου, ὁ δέ κ. Ὑπουργός ἐπεδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον πλακέτταν μετ’ ἐμβλήματος ἑκάστης τῶν τριῶν ἐθνοτήτων αἱ ὁποῖαι συνυπάρχουν εἰς τήν Δημοκρατίαν τῆς Srpska.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_3_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]

Τήν Κυριακήν, 23^ην Ἀπριλίου/6^ην Μαΐου 2018, Κυριακήν τῆς Σαμαρείτιδος κατά τό Πεντηκοστάριον, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς τό προσκύνημα τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ εἰς τήν πόλιν Νεάπολιν – Νάμπλους Συχέμ τῆς Σαμαρείας τό γεγονός τῆς συναντήσεως τῆς Σαμαρείτιδος γυναικός μετά τοῦ Κυρίου καί τῆς ἀποκαλύψεως αὐτῇ ὅτι «Αὐτός ἐστίν ὁ Μεσσίας, ὅτι Πνεῦμα ὁ Θεός καί τούς προσκυνοῦντας Αὐτόν ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν (Ἰωάν. 4, 24-26) καί τῆς ὡς ἐκ τούτου πίστεως αὐτῆς Αὐτῷ καί τοῦ μαρτυρίου αὐτῆς καί μελῶν τῆς οἰκογενείας αὐτῆς, υἱῶν καί ἀδελφῶν, τιμωμένης ὑπό τῆς Ἐκκλησίας ὡς μεγαλομάρτυρος Φωτεινῆς.

Εἰς τό παρθενικόν προσκύνημα τοῦτο καί εἰς τόν ἐπ’ αὐτοῦ ἀνεγερθέντα παμμεγέθη καί περικαλλῆ Ναόν τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς ὑπό τοῦ καθηγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰουστίνου προεξῆρξε τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τοῦ παρεπιδημοῦντος ἐκ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτου Βολοκολόμσκ κ. Ἱλαρίωνος καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς Ἁγίου Νικοδήμου Ἀρχιμανδρίτης π. Μακάριος, ὁ π. Νικόλαος Μπαλασόφ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας ὁ Προϊστάμενος τῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς εἰς Ἱεροσόλυμα Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀλέξανδρος, ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Μαρτύριος ὁ ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Ραφιδίων Ἀρχιμανδρίτης π. Λεόντιος, καί ἄλλοι, ὁ Ἀρχιδιάκονος π. Μᾶρκος καί ὁ Διάκονος π. Ἀναστάσιος, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου δεξιά ἑλληνιστί καί ρωσιστί καί τῆς χορῳδίας τῆς Κοινότητος Ραφιδίων ἀριστερά ἀραβιστι τῇ συμμετοχῇ πολλοῦ λαοῦ, ἀραβοφώνων, ἑλληνοφώνων, ρωσοφώνων καί ρουμανοφώνων.

Πρός τό εὐσεβές ἐκκλησίασμα τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

«Ἐπί τό φρέαρ ὡς ἦλθεν ὁ Κύριος, ἡ Σαμαρεῖτις ἠρώτα τόν εὔσπλαγχνον· Παράσχου μοι τό ὕδωρ τῆς πίστεως καί λήψομαι τῆς κολυμβήθρας τά νάματα, ἀγαλλίασιν καί λύτρωσιν. Ζωοδότα, Κύριε δόξα σοι», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί.

Ἡ τόν Χριστόν, τόν Κύριον καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν ἰδοῦσα Σαμαρεῖτις γυνή συνήγαγε πάντας ἡμᾶς τῇ δυνάμει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ τόπῳ τοῦ Φρέατος τοῦ Πατριάρχου Ἰακώβ, ἵνα ἑορτάσωμεν τήν ἑορτήν αὐτῆς, δηλονότι τῆς Σαμαρείτιδος, τῆς ἀναδειχθείσης συμμάρτυρος τοῦ Τιμίου αἵματος τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ Σαμαρεῖτις γυνή εἰς τήν συνάντησίν της μέ τόν Σωτῆρα Χριστόν ἐπί τοῦ Φρέτος τοῦ Ἰακώβ, ζητεῖ «τό ὕδωρ τῆς πίστεως» κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ὅς δ’ ἄν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος, οὗ ἐγώ δώσω αὐτῷ, οὐ μή διψήσῃ εἰς τόν αἰῶνα, ἀλλά τό ὕδωρ, ὅ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγή ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωήν αἰώνιον. Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε δός μοι τοῦτο τό ὕδωρ, ἵνα μή διψῶ μηδέ δ’ ἔρχομαι ἐνθάδε ἀντλεῖν», (Ἰωάν. 4, 13-15).

Τό ὕδωρ τοῦτο τῆς πίστεως, τό διδόμενον ὑπό τοῦ Χριστοῦ, δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν ἐνέργειαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί μάλιστα τήν δραστικήν αὐτοῦ ἐνέργειαν, δηλαδή τήν θείαν χάριν, ἡ ὁποία εἶναι πολλές φορές ὁρμητική ὡς τά ὁρμῶντα ὕδατα· «Τό ὕδωρ ὅ δώσω αὐτῷ γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγή ὕδατος ἁλλομένου», (Ἰωάν. 4,14) λέγει Κύριος. «Εἰς τό παρέχειν ζωήν αἰώνιον» ἑρμηνεύει ὁ Ζιγαβηνός. «Πρός ζωήν αἰώνιον ἀποτρέφειν ἰσχύουσαν», λέγει ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας.

Ὄντως, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τό Ἅγιον Πνεῦμα, τό Πνεῦμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐκεῖνο, τό ὁποῖον παρέχει ζωήν αἰώνιον καί ἀποτρέφει (=συντηρεῖ) πρός ζωήν αἰώνιον. Διά τοῦτο καί ὁ Κύριος λέγει τῇ Σαμαρείτιδι γυνῇ: Ἐσεῖς οἱ Σαμαρεῖται προσκυνεῖτε ἐκεῖνο τό ὁποῖον δέν γνωρίζετε, «ἀλλ’ ἔρχεται ὥρα καί νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοί προσκυνηταί προσκυνήσουσι τῷ Πατρί ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ· καί γάρ ὁ Πατήρ τοιούτους ζητεῖ τούς προσκυνοῦντας Αὐτόν. Πνεῦμα ὁ Θεός καί τούς προσκυνοῦντας Αὐτόν ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν», (Ἰωάν. 4, 23-24) καί ἀναλυτικώτερον· πολύ σύντομα ὅμως ἔρχεται ὥρα καί δύναμαι νά εἴπω, ὅτι ἡ ὥρα αὕτη ἦλθε τώρα, ὁπότε οἱ παγματικοί προσκυνηταί θά προσκυνήσουν καί θά λατρεύσουν τόν Πατέρα μέ θεοφωτίστους τάς πνευματικάς δυνάμεις των καί μέ λατρείαν ὄχι τυπικήν καί σκιώδη, ἀλλά πραγματικήν καί ἐμπνευσμένην ἀπό πλήρη ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας. Διότι καί ὁ Πατήρ (Θεός) ζητεῖ ἐπιμόνως τέτοιοι ἀληθινοί προσκυνηταί νά εἶναι ἐκεῖνοι, πού Τόν λατρεύουν. Ὁ Θεός εἶναι Πνεῦμα καί διά τοῦτο δέν περιορίζεται εἰς τόπους. Καί ἐκεῖνοι πού Τόν λατρεύουν, πρέπει νά τόν προσκυνοῦν μέ τάς ἐσωτερικάς των πνευματικάς δυνάμεις μέ ἀφοσίωσιν τῆς καρδίας καί τοῦ νοῦ, ἀλλά καί μέ ἀληθῆ ἐπίγνωσιν τοῦ Θεοῦ καί τῆς λατρείας πού Τοῦ πρέπει.

Εἰς τοῦτο ἀκριβῶς, «τήν ἀληθῆ ἐπίγνωσιν τοῦ Θεοῦ» ἦλθε καί ἡ Σαμαρεῖτις γυνή, ἀκούουσα εἰς τούς λόγους τοῦ Ἰησοῦ λαλοῦντος αὐτῇ: «Ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν σοι» (Ἰωάν. 4,26), δηλονότι ὁ Μεσσίας, ὁ λεγόμενος Χριστός ( Ἰωάν. 4,25). Αὐτή ἡ ἀληθινή ἐπίγνωσις τοῦ Θεοῦ ἀνέδειξε τούς προφήτας, τούς Ἀποστόλους τούς μάρτυρας καί ὅλους τούς δικαίους, δηλαδή τούς ἁγίους, ὡς τόν σήμερον συνεορταζόμενον μεγαλομάρτυρα Γεώργιον τόν Τροπαιοφόρον, τούς δοξάζοντας τό Ἅγιον ὄνομα Αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ καί Πατρός Κυρίου δέ ἡμῶν Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἡ ἀληθινή ἐπίγνωσις τοῦ Θεοῦ ἀνέτειλε εἰς τήν διάνοιαν καί τήν καρδίαν τῶν Πατριαρχῶν Ἀβραάμ, Ἰσαάκ καί Ἰακώβ, οἱ ὁποῖοι εἶδον φῶς μέγα, δηλονότι τό Ἅγιον Πνεῦμα. Τό Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός: «Ἐπέφανες Κύριε, τοῖς ἐν τῷ σκότει καθημένοις, φῶς ὑπάρχων ἄδυτον καί ζωή τῶν ἁπάντων· διό δέ ὡς ἔβλεψε τῶν δικαίων ὁ δῆμος, ἀνεσκίρτησε, Λόγε, καί ἀνεβόησεν· Ἦλθες πάντας δεσμῶν ἀπολῦσαι· ὑμνοῦμεν τό κράτος σου». Τό φῶς τό ἄδυτον καί ἡ ζωή τῶν ἁπάντων δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τό ὕδωρ ζωῆς, δηλαδή τό Θεῖον Πνεῦμα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ὡς ἐναργέστατα μαρτυρεῖ ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «Ὁ διψῶν ἐρχέσθω πρός με καί πινέτω· ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, ὕδατος ζωῆς Πνεύματος θείου, ποταμοί ρεύσουσιν ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ», (Ἰωάν. 7, 37-38). Ἐξ ἄλλου ὁ σοφός Παῦλος ὀνομάζει/καλεῖ τό Ἅγιον Πνεῦμα ὡς «ὕδωρ ζῶν» λέγων: «Καί γάρ ἐν ἑνί Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἕν σῶμα ἐβαπτίσθημεν, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες, εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καί πάντες εἰς ἕν Πνεῦμα ἐποτίσθημεν» (Α΄ Κορ. 12,13).

Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου: «Ὅς δ’ ἄν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος, οὗ ἐγώ δώσω αὐτῷ, οὐ μή διψήσῃ εἰς τόν αἰῶνα, ἀλλά τό ὕδωρ ὅ δώσω αὐτῷ γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγή ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωήν αἰώνιον», (Ἰωάν. 4,14), δέν ἀπευθύνεται μόνον πρός τήν Σαμαρείτιδα γυναῖκα, ἀλλά πρός πάντας πιστεύοντας καί μή πιστεύοντας.

Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι ὁ πίνων ἐκ τοῦ ζῶντος ὕδατος, τοῦ παρεχομένου ὑπό τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ἐξασφαλίζει εἰς τήν ψυχήν αὐτοῦ, διά τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τήν αἰωνίαν εὐλογίαν καί ἱκανοποίησιν τῶν ἐσωτερικῶν καί εὐγενῶν πόθων τῆς ψυχῆς, ἀπαλλαττούσης αὐτήν τῆς δίψης καί τοῦ πνευματικοῦ θανάτου.

Τό φαινόμενον τοῦ πνευματικοῦ τούτου θανάτου εἶναι τό χαρακτηριστικόν τῆς συγχρόνου ἡμῶν ἐποχῆς. Τοῦτο παρατηρεῖται καί εἰς τούς θρησκευομένους ἀνθρώπους γενικώτερον καί τούς Χριστιανούς εἰδικώτερον, οἱ ὁποῖοι εἶναι κατ’ ὄνομα καί οὐχί κατά τήν οὐσίαν πιστοί.

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὡς πηγή ζώσης λατρείας εἶναι ἡ πηγή τῆς δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ βρώσις καί ἡ πόσις τῆς διψώσης ψυχῆς παντός ἀνθρώπου, πολλῷ δέ μᾶλλον τῶν ποτισθέντων εἰς ἕν Πνεῦμα, τό Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, κατά τόν θεῖον Παῦλον. (Α’ Κορ. 12,13).

Δεῦτε ἀδελφοί μου, προσέλθωμεν καί ἡμεῖς τῇ πηγῇ τῆς ζωῆς τῷ Θεῷ καί Σωτῆρι ἡμῶν Χριστῷ διά τῶν πρεσβειῶν τῆς ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας καί τῶν ἱκεσιῶν τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος Φιλουμένου καί μετά τοῦ μελῳδοῦ εἴπωμεν: «Ὕδωρ ὑπάρχεις ζωῆς, ἐβόα Χριστῷ ἡ Σαμαρεῖτις· πότισον οὖν μέ Λόγε διψῶσαν πάντοτε, σοῦ τήν θείαν Χάριν, ὅπως μηκέτι Ἰησοῦ Κύριε, ἀγνωσίας κρατῶμαι αὐχμῷ, ἀλλά κηρύττω σου τα μεγαλεῖα καί προσκυνῶ τήν Ἁγίαν Σου Ἀνάστασιν». Ἀμήν.

Χριστός Ἀνέστη!

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν προσηνέχθη ὑπό τοῦ ἡγουμένου καί ἀνακαινιστοῦ τῆς Μονῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰουστίνου κέρασμα τῇ δέ μεσημβρίᾳ παρετέθη ὑπ’ αὐτοῦ εἰς τήν Πατριαρχικήν συνοδείαν καί πολλούς ἑόρτιος τράπεζα.

Διαρκούσης τῆς τραπέζης, ὁ καταγόμενος ἐκ τῶν περιχώρων Ρωμαιορθόδοξος νέος δικηγόρος Χαλήλ Ἀμποῦ Γανάμ προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἀραβιστί, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον:

https://www.jp-newsgate.net/ar/2018/05/06/38120

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_4_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]

Τό Σάββατον, 22^αν Ἀπριλίου / 5^ην Μαΐου 2018, ἑωρτάσθη μέ μετάθεσιν ἡ ἑορτή τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.

Α’. Εἰς τήν Ἑλληνορθόδοξον Ἀραβόφωνον Κοινότητα τῆς Ἄκκρης-Πτολεμαΐδος τοῦ βορείου Ἰσραήλ.

Τῆς ἑορτῆς ταύτης προεξῆρξεν ὁ ἡγούμενος τῆς Ἄκκρης Ἀρχιμανδρίτης Φιλόθεος, συλλειτουργούντων αὐτῷ τῶν Πρεσβυτέρων τῶν ὁμόρων κωμῶν, αἱ ὁποῖαι ὑπάγονται εἰς τήν Μητρόπολιν Ἄκκρης καί μετέχοντος πολλοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ ἐκ τῆς Ἄκκρης καί τῶν περιχώρων, ἐκδηλωσάντων τήν εὐλάβειαν αὐτῶν πρός τόν μέγαν τοῦτον μάρτυρα τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Χριστιανοσύνης.

Β΄ Εἰς Λύδδαν

Εἰς τήν πόλιν τῆς Λύδδης, πλησιόχωρον τοῦ Τέλ-Ἀβίβ, γνωστήν εἰς τήν ἀρχαιότητα ὡς Διόσπολιν, εἰς τάς πράξεις τῶν Ἀποστόλων ὡς περιοχήν δράσεως τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου καί εἰς τήν Χριστιανικήν περίοδον ὡς Γεωργιούπολιν ἐκ τοῦ τάφου τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ἑωρτάσθη μέ μετάθεσιν ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου μέ θείαν Λειτουργίαν, τῆς ὁποίας προεξῆρξεν ὁ Γραμματεύς τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Λύδδης κ. Δημήτριος, συλλειτουργούντων αὐτῷ Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί διακόνων, τῇ συμμετοχῇ Ἑλλήνων, Ρωσσοφώνων καί Ρουμανοφώνων προσκυνητῶν καί τῶν Ἑλληνορθοδόξων Ἀραβοφώνων κατοίκων τῆς Λύδδης.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Νικόδημος παρέθεσε τράπεζαν.

Γ΄Εἰς Ἅγιον Γεώργιον Νοσοκομείου Ἱεροσολύμων.

Ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου ἑωρτάσθη ἐπίσης καί εἰς τόν ἱερόν ναόν τῆς Ἱερᾶς αὐτοῦ Μονῆς ἐντός τῆς Παλαιᾶς Πόλεως Ἱεροσολύμων, τῆς ἀποκαλουμένης τοῦ Νοσοκομείου, ἐπειδή ὁ ἀοίδιμος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Χρύσανθος εἶχεν ἱδρύσει εἰς αὐτήν νοσοκομεῖον.

Τῆς λειτουργίας τῆς ἑορτῆς ταύτης προεξῆρξεν ὁ Σχολάρχης Ἀρχιμανδρίτης π. Ματθαῖος τῇ συμμετοχῇ πολλῶν κατοίκων τῆς Παλαιᾶς Πόλεως Ἱεροσολύμων καί προσκυνητῶν εὐλαβουμένων τόν μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ. Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἡ καλῶς ἐπιμελουμένη τῶν τῆς Μονῆς ὁσιωτάτη μοναχή Πανσέμνη προσέφερε κέρασμα εἰς πάντας.

Δ΄ Εἰς Ἅγιον Γεώργιον Ἑβραϊκῆς.

Εἰς τήν Μονήν ταύτην ἀποκαλουμένην τῆς Ἑβραϊκῆς ἐπειδή εὑρίσκεται εἰς τήν Ἑβραϊκήν συνοικίαν τῆς Παλαιᾶς Πόλεως τῆς Ἱερουσαλήμ προεξῆρξε τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀφ’ ἑσπέρας καί τῆς θείας Λειτουργίαν τήν πρώΐαν τῆς Κυριακῆς, 23^ης Ἀπριλίου/ 6^ης Μαΐου 2018, ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Δημήτριος, τῇ συμμετοχῇ κατοίκων τῆς παλαιᾶς πόλεως Ἱεροσολύμων καί προσκυνητῶν.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἡ ἀνακαινίζουσα τήν Μονήν ὁσιωτάτη ἡγουμένη μοναχή Ἄννα προσέφερε κέρασμα.

https://www.facebook.com/stgeorgemonastery/

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_5_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]

Τήν Πέμπτην, 20ήν Ἀπριλίου / 3ην Μαΐου 2018 ὁ Ὑπουργός Πολιτισμοῦ τῆς Ἰορδανίας κ. Nabie  Shekem, συνοδευόμενος ὑπό συνεργατῶν αὐτοῦ καί ὑπό τοῦ ὑπευθύνου τῶν Βακουφίων εἰς Ἱερουσαλήμ κ. Ἀνουάρ Χατίμπ ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον.

Τόν κ. Ὑπουργόν καί τήν συνοδείαν αὐτοῦ ὑπεδέχθη ἐνθέρμως ἡ Α.Θ.Μ.  ὁ  Πατήρ ἡμῶν  καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων μετά Πατέρων Ἁγιοταφιτῶν.

Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως ταύτης ὁ κ. Ὑπουργός  ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν ὑποδοχήν καί τούς δεσμούς τοῦ Πατριαρχείου καί τήν συνεργασίαν μετά τοῦ βασιλείου τῆς Ἰορδανίας, λόγῳ τῶν ὁποίων ὁ Μακαριώτατος ἀπολαμβάνει εἰς Ἰορδανίαν ἰδιαιτέρας ἐκτιμήσεως καί πολλοῦ σεβασμοῦ.

Ἀπαντῶν ὁ Μακαριώτατος ὑπεγράμμισε τόν ρόλον τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν διαφύλαξιν  τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί τόν ρόλον τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως εἰς τήν διατήρησιν τοῦ καθεστῶτος τῆς Ἱερουσαλήμ καί τοῦ προσκυνηματικοῦ χαρακτῆρος αὐτῆς.

Ἐπί τῇ ἐπισκέψει ταύτῃ ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τόν ἐξοχώτατον κ. Ὑπουργόν κεραμεικόν δίσκον μετ’ ἀναπαραστάσεως τῆς Ἰερουσαλήμ καί ηὐλόγησε τήν ἐπίσκεψιν αὐτοῦ εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_6_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]

Τό ἀπόγευμα τῆς Τετάρτης τῆς Μεσοπεντηκοστῆς, 19^ης Ἀπριλίου/ 2ας Μαΐου 2018, ἔλαβε χώραν ἡ νεκρώσιμος ἀκολουθία τοῦ πρός Κύριον ἐκδημήσαντος μακαριστοῦ ὀδοντιάτρου Ἰωάννου Τλήλ, ἐκλεκτοῦ μέλους τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος  καί ἀφωσιωμένου τέκνου τοῦ Πατριαρχείου εἰς τόν ἐν τῇ Ἁγίᾳ Σιών Ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Τῆς νεκρωσίμου ἀκολουθίας τοῦ εἰς ἡλικίαν ἐνενήκοντα ἐτῶν ἐκδημήσαντος πρός Κύριον προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνιερουργούντων Αὐτῷ πολλῶν Ἀρχιερέων καί ἄλλων Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων, τῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου καί τῇ τιμητικῇ συμμετοχῇ πολλῶν μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος καί τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου ποιμνίου.

Τόν ἐπικήδειον, εἰς τόν ὁποῖον θίγονται χαρακτηριστικά σημεῖα τῆς βιοτῆς τοῦ ἐκλιπόντος, ἐξεφώνησεν ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος ὡς ἕπεται:

Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Ἐκλαμπρότατε κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα,

Ἀγαπητοί Πατέρες καί ἀδελφοί,

Ἐντιμότατα μέλη τῆς Ἑλληνικῆς Παροικίας καί τοῦ Ἀραβοφώνου ποιμνίου  τῶν Ἱεροσολύμων,

            Τόν προκείμενον ἡμῖν προσφιλῆ νεκρόν, τόν ἐκδημήσαντα ἐκ τῶν ἐπιγείων καί προσκαίρων εἰς τά οὐράνια καί αἰώνια, ἐγνωρίζομεν, οἱ πλεῖστοι, ἄν μή ὅλοι, τῶν κεκοιμημένων καί ἐπιζώντων Ἁγιοταφιτῶν, ἐκ τῶν μαθητικῶν καί νεανικῶν ἡμῶν χρόνων καί ἐπεσκεπτόμεθα αὐτόν εἰς τήν παρά τό Πατριαρχεῖον πατρικήν οἰκίαν αὐτοῦ ὡς καί τούς μακαριστούς  γονεῖς αὐτοῦ Νικόλαον καί Αἰκατερίναν, οἱ ὁποῖοι  συνεπροσηύχοντο πολλάκις μετά τῶν Ἁγιοταφιτῶν εἰς τόν μοναστηριακόν ναόν αὐτῶν τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.

 Ἐγνωρίζομεν τοῦτον ὡς τέκνον ἀφωσιωμένον εἰς τό Πατριαρχεῖον, εἰς τό ὁποῖον εὗρε καταφύγιον καί ἄσυλον τό ἔτος 1948 ἐκ τῆς κατοικίας αὐτοῦ ἐκτός τῶν τειχῶν τῆς Παλαιᾶς Ἱερουσαλήμ. Ἐγνωρίζομεν τοῦτον καί ὡς θεράποντα ὀδοντοϊατρόν, προσφέροντα ἀφιλοκερδῶς τάς  ἰατρικάς περιθάλψεις αὐτοῦ εἰς Ἁγιοταφίτας, εἰς τά μέλη τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος Ἱεροσολύμων καί τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου ποιμνίου καί εἰς ἄλλους πολλούς ἀνεξαρτήτως θρησκεύματος καί ἐθνικότητος, ὡς  ἔπραττε καί ὁ μακαριστός ἀδελφός αὐτοῦ ὀδοντοϊατρός Δαβίδ.

 Τοῦτον ἐβλέπομεν μετέχοντα ἐνεργῶς καί ἀποτελεσματικῶς εἰς ποικίλας ὑποθέσεις τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος. Διετέλεσε ἐπί ἔτη συντάκτης τοῦ περιοδικοῦ “Τρίφυλον,” εἰς τά τεύχη τοῦ ὁποίου μετά γλαφυρᾶς συγγραφικῆς τέχνης μετέδιδε τήν βαθεῖαν πεποίθησιν αὐτοῦ περί τῆς Ρωμαιορθοδόξου καταγωγῆς αὐτοῦ καί τοῦ Ρωμαιορθοδόξου τρόπου ζωῆς. Τήν Ρωμαιορθόδοξον ὅμως ταυτότητα αὐτοῦ προσωπικῶς καί τοῦ Ἀραβοφώνου ποιμνίου ἐπαρουσίασεν εἰς τό ἔγκριτον καί πρωτότυπον αὐτοῦ βιβλίον ” I am Jerusalem.” Εἰς τοῦτο ὄχι μόνον ἐκεῖνος ἀλλά καί κάθε μέλος τῆς χριστιανικῆς Κοινότητος ἀποδεικνύεται οὐχί μόνον κολώνα καί στήλη τῆς Ἱερουσαλήμ ἀλλά ὡς αὐτή αὕτη ἡ Ἱερουσαλήμ. Οἱ ἑκάστοτε δέ Πατριάρχαι  τῆς Ἱερουσαλήμ εἶναι διάδοχοι τοῦ Πατριάρχου Ἀβραάμ. Ἐκ τῶν Πατριαρχῶν τούτων, οὗτος, ὡς πλήρης ἡμερῶν, προέλαβε ἕξ, ὡς προσφάτως μετά συγκινήσεως ὁ ἴδιος εἰς τό Πατριαρχεῖον ἔλεγε.

 Ὁ οἰκουμενικός οὗτος ἄνθρωπος  τῆς Ἱερουσαλήμ, ὁ ἐκ πατρός Ρωμαιορθόξου Ἀραβοφώνου καί μητρός Ἑλληνίδος, ὁ ἐπαξίως ἐκπροσωπήσας τό Πατριαρχεῖον εἰς σοβαράς ἀποστολάς καί Συνέδρια, ὁ συνδετικός κρίκος Πατριαρχείου καί ποιμνίου, “ἡ Ἱερουσαλήμ,” ὡς ἠρέσκετο νά ἀποκαλῇ ἑαυτόν, ἔπεσε. Ἔπεσε ὡς ἄνθρωπος ἐκπληρῶν τό κοινόν χρέος, ἅπαξ ἀποθανεῖν, ἡ παρακαταθήκη ὅμως αὐτοῦ μένει ὡς παράδειγμα εἰς τούς δυσκόλους μάλιστα καιρούς, τούς ὁποίους διέρχεται ἡ Ἱερουσαλήμ.

 Παραμείνας διά βίου πιστόν μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ἐλπίζει εἰς τήν ἐν οὐρανοῖς ἀνταπόδοσιν τῶν κόπων αὐτοῦ παρά τοῦ δικαιοκρίτου Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, τοῦ νικήσαντος τόν θάνατον διά τοῦ σταυρικοῦ θανάτου Αὐτοῦ καί Ἀναστάντος ἐκ νεκρῶν. Τόν φιλάνθρωπον τοῦτον κριτήν παρακαλοῦμεν, ὅπως παρίδῃ πᾶν ἁμάρτημα ἑκούσιον ἤ ἀκούσιον τοῦ ἐκλιπόντος προσφιλοῦς καί σεβαστοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν καί κατατάξῃ τήν ψυχήν αὐτοῦ ἐν χώρᾳ ζώντων μετά δικαίων, τό δέ σῶμα αὐτοῦ ἀναστήσῃ ἐν τῇ κοινῇ ἀναστάσει ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.

 Ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης θεωροῦσα τόν ἐκλιπόντα ὡς ἐκλεκτόν τέκνον αὐτῆς ἐκφράζει τά συλλυπητήρια αὐτῆς πρός τούς προσφιλεῖς συγγενεῖς αὐτοῦ καί ἀπευθύνει εὐχαριστίας πρός τούς τιμῶντας αὐτόν  διά τῆς παρουσίας αὐτῶν  εὀς τήν νεκρώσιμον ἀκολουθίαν αὐτοῦ. Αἰωνία ἡ μνήμη αὐτοῦ.   

Μετά τήν νεκρώσιμον ἀκολουθίαν, ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης θεωροῦσα τόν ἐκλιπόντα ὡς  ἐκλεκτόν τέκνον αὐτῆς, ὁμοῦ μετά τοῦ ἐξ Ἑλλάδος ἀνεψιοῦ αὐτοῦ, προσκυνητοῦ Εὐαγγέλου, ἐδέχθη συλλυπητήρια εἰς τήν Πατριαρχικήν αἴθουσαν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Τετάρτην τῆς Μεσοπεντηκοστῆς, 19^ην Ἀπριλίου / 2^αν Μαΐου 2018, ἀκραῖοι φανατικοί ἐκ τῆς παρά τόν τάφον τοῦ Δαυΐδ Συναγωγῆς-Γιεσιβά, παρεβίασαν τό κιγκλίδωμα καί τό συρματόπλεγμα τοῦ παρεκκλησίου – κατακόμβης εἰς τόν ὑπαίθριον χῶρον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος καί τῆς Ἱερατικῆς Σχολῆς Σιών τοῦ Πατριαρχείου καί εἰσῆλθον παρανόμως, ἀρνούμενοι νά ἐξέλθωσιν.

Τούς διαπράξαντας τήν παρανομίαν ταύτην ἀπεμάκρυνε, μετά δυσκολίας, λόγῳ ἀντιστάσεως αὐτῶν, κληθεῖσα ἡ Ἰσραηλινή Ἀστυνομία τῶν Ἱεροσολύμων.

Τό Πατριαρχεῖον διαμαρτύρεται ἐντόνως διά τήν ἐκ νέου παραβίασιν ταύτην τοῦ ἁγίου χώρου τούτου καί προτίθεται νά λάβῃ ὅλα τά νόμιμα μέτρα ἐναντίον τῶν δραστῶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_7_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]