Τήν Πέμπτην, 11^ην Ἀπριλίου 2024, συνεκλήθη ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, προεδρεύοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί μετεχόντων τῶν Συνοδικῶν μελῶν αὐτῆς.

Εἰς ταύτην, ὁ Μακαριώτατος συνεζήτησε μετά τῶν μελῶν τῆς Συνόδου διάφορα θέματα, ἀφορῶντα εἰς τήν διοικητικήν διάρθρωσιν τοῦ Πατριαρχείου καί ἄλλα θέματα ἐκκλησιαστικά καί ποιμαντικά, ἀφορῶντα εἰς τάς Ἱεράς Μονάς καί Ναούς, εἰς τόν κλῆρον καί τάς Κοινότητας. Ὁ Μακαριώτατος ἐνημέρωσε τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διά τάς προετοιμασίας τῶν ἑορτῶν τοῦ Πάσχα, εὐχόμενος εἰς πάντα τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου εὐλογημένην συνέχειαν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί καλόν πνευματικόν ἀγῶνα, ἵνα εἰσέλθωμεν εἰς τήν χαράν τοῦ Πασχα γηθοσύνως.

Προσευχάς ἀνέπεμψαν καί οἱ Ἅγιοι Συνοδικοί ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Θεοδωρήτου, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Συμεών τοῦ Θεοδόχου εἰς Κατά Μόνας. Συζήτησις ἔλαβε χώραν καί διά τήν κατάστασιν εἰς τήν Γάζαν καί εἰς τήν Μονήν τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου ὑπό τό πρίσμα τῶν ὀδυνηρῶν γεγονότων, καθώς ὁ Μακαριώτατος ὡμίλησε διά τόν ρόλον, τόν ὁποῖον διεδραμάτισεν ἐκεῖ τό Πατριαρχεῖον παρά τάς δυσκόλους συνθήκας.

Ὁ Μακαριώτατος καί ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐξῄτασαν ἐπίσης τήν ἔκθεσιν τοῦ  Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀνθηδῶνος κ. Νεκταρίου, Ἐκπροσώπου τοῦ Πατριαρχείου εἰς Κωνσταντινούπολιν, ἀφορῶσαν εἰς τάς ἐπισκευάς καί τάς ἀνακαινίσεις, αἱ ὁποῖαι ἐπραγματοποιήθησαν εἰς διαφόρους Μονάς καί Προσκυνήματα περιουσίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἐν Κωνσταντινουπόλει.

Ὁ Μακαριώτατος καί ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐξῄτασαν ἐπίσης τήν ἔκθεσιν οἰκονομικοῦ ἀπολογισμοῦ, τήν ὁποίαν ὑπέβαλεν ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Ραφαήλ, Ἔξαρχος τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς Ἀθήνας. Ἐπί πλέον συνεζητήθησαν τά Πρακτικά τοῦ Συνεδρίου κατά τῶν αἱρέσεων, τό ὁποῖον ἔλαβε χώραν εἰς τήν Ἑλλάδα.

Ὁ Μακαριώτατος καί οἱ Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐνημερώθησαν ἐπίσης ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, Ἐξάρχου τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς Κύπρον, διά τήν συμμετοχήν αὐτοῦ εἰς τήν νεκρώσιμον ἀκολουθιαν τοῦ ἀειμνήστου Πατριάρχου Σόφιας καί πάσης Βουλγαρίας κ. Νεοφύτου.

Ἐπιπροσθέτως, ὁ Μακαριώτατος προέβη εἰς τούς ἀκολούθους διορισμούς:

– Διορισμός τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου εἰς τήν  Μαδηβάν, ὡς μέλους τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου.

– Διορισμός τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Χριστοδούλου ὡς ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ  Τιμίου Σταυροῦ.

– Διορισμός τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Συμεών ὡς Ἐπιστάτου τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Συμεών εἰς Καταμόνας.

Ὁ Μακαριώτατος ἐτόνισε τήν σημασίαν τοῦ ποιμαντικοῦ ρόλου τοῦ κλήρου καί τῆς πνευματικῆς εὐθύνης αὐτοῦ ἀπέναντι εἰς τό ποίμνιον, ἐν μέσῳ χαλεπῶν καιρῶν καί περιστάσεων.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπεσήμανεν εἰς τούς Πατέρας τῆς Ἱεράς Συνόδου καί δι’ αὐτῶν εἰς πάντας τούς κληρικούς τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ὅτι δέον ἐστί νά ἐργασθοῦν διά τήν  φροντίδα τῶν ψυχῶν τῶν πιστῶν ἐν πνεύματι εὐθύνης καί ζωηροῦ ζήλου καί νά ἐξασκοῦν ἐνεργόν ἀγάπην, ἡ ὁποία πράγματι οἰκοδομεῖ τήν Ἐκκλησίαν καί ἀποσκοπεῖ εἰς τήν ἀναγέννησιν αὐτῆς καί τήν διατήρησιν τῆς ἑνότητος μεταξύ τῶν μελῶν τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, καθώς καί ἐν πνεύματι ἐπιγνώσεως τοῦ πνευματικοῦ καί ἡγετικοῦ αὐτῶν ρόλου ἐνώπιον τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν τέκνων αὐτῆς καί τήν ἀνάγκην τῆς ἀόκνου προσπαθείας αὐτῶν δι’ ἐπιτυχίαν τῆς ἱερατικῆς αὐτῶν ἀποστολῆς ὡς πιστῶν ὑπηρετῶν τοῦ Σωτῆρος Κυρίου.

Ἐπισφραγίζοντες, ὁ Μακαριώτατος καί οἱ Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἀνέπεμψαν προσευχάς καί ἱκεσίας πρός τόν ἐλεήμονα Θεόν, ὅπως χαρίζηται τήν εἰρήνην Αὐτοῦ εἰς τούς Ἁγίους Τόπους καί ἐνισχύσῃ τάς ψυχάς τῶν πιστῶν διά τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὅπως χαρίζηται τά πλούσια ἐλέη Του.

Τό Σάββατον τῆς Τυρινῆς ἑβδομάδος τῆς περιόδου τοῦ Τριῳδίου, 3^ης/16^ης Μαρτίου 2024, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου μέ μετάθεσιν διά λόγους ποιμαντικούς ἡ Ὀνομαστική ἑορτή τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων, ὧν εἷς ὁ ἅγιος Θεόφιλος, τήν 9^ην μηνός Μαρτίου.

Ἡ ἑορτή αὕτη ἑωρτάσθη συμφώνως πρός τό Τυπικόν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων καί τήν Καθεστωτικήν τάξιν δι’ Ἑσπερινοῦ ἀφ’ ἑσπέρας, τελεσθέντος εἰς τό Καθολικόν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως μετά τήν ὑποδοχήν τοῦ Μακαριωτάτου καί τήν προσκύνησιν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί τό θυμίαμα ἀνά τά Προσκυνήματα, διά Μεγάλης Εἰσόδου καί Ἀρτοκλασίας, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου καί μετεχόντων τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων Ἀρχιερέων, Ἱερομονάχων καί διακόνων.

Ἡ θεία Λειτουργία ἐτελέσθη ὡσαύτως εἰς τό Καθολικόν τήν πρωΐαν τῆς ἑορτῆς, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου καί συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Λύδδης κ. Δημητρίου, Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου, Ἀνθηδῶνος κ. Νεκταρίου, Πέλλης κ. Φιλουμένου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ Γέρων Δραγουμᾶνος Ἀρχιμανδρίτης π. Ματθαῖος, τῶν ἀντιπροσώπων τῶν Ἐκκλησιῶν Μόσχας Ἀρχιμανδρίτου π. Βασιανοῦ καί Ρουμανίας Ἀρχιμανδρίτου π. Θεοφίλου, Ἀραβοφώνων Πρεσβυτέρων ἐκ πασῶν τῶν περιοχῶν τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί τῶν Ἱεροδιακόνων π. Εὐλογίου καί π. Δοσιθέου,  τῇ τιμητικῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Δημητρίου Ἀγγελοσοπούλου καί τοῦ Πρέσβεως τῆς Ρωσίας εἰς τό Ἰσραήλ  κ. Ἀνατόλι Βικτόροφ, τῇ συμμετοχῇ πιστῶν ἐξ Ἱεροσολύμων καί ἄλλων πόλεων.

Τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε Δοξολογία καί ἡ ἀνάγνωσις τῶν κολλύβων τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων.

Ἐν συνεχείᾳ μετά τήν ἄνοδον εἰς τό Πατριαρχεῖον προσεφώνησαν τόν Μακαριώτατον ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς  Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος  Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος ὡς ἕπεται:

«Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Συνεπληρώσαμεν ἤδη σύν Θεῷ τήν τρίτην πρό τῆς νηστείας Ἑβδομάδα τοῦ Τριῳδίου, καταντῶμεν αὔριον εἰς τήν Κυριακήν τῆς Τυρινῆς, εἰσερχόμεθα μετά ταῦτα εἰς τήν Α΄ Ἑβδομάδα τῶν Νηστειῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί προκειμένου νά εἰσέλθωμεν εἰς «τό στάδιον τῶν ἀρετῶν αὐτῆς, ὅ ἠνέῳκται», ὡς γενναῖοι ἀθληταί, ἐφοδιαζόμεθα ἀπό τῆς σήμερον διά τοῦ παραδείγματος τῆς εὐψυχίας καί τῆς καρτερίας τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τῶν ὁμολογησάντων τόν Χριστόν, ἐπί τοῦ διώκτου βασιλέως Λικινίου τό 320, ἐκτεθέντων εἰς τόν παγετόν τῆς λίμνης Σεβαστείας τοῦ Πόντου ὁλονυκτίως, κατεαχθέντων τά σκέλη τήν πρωΐαν, καλῶς ἀθλησάντων καί στεφανωθέντων.

Τούς ἀκρέμονας τούτους στεφανίτας πανευφήμους ἁγίους μάρτυρας τιμᾷ σήμερον ἡ Ἐκκλησία ὅλη ἀνά τά πέρατα τοῦ κόσμου διά τό δοθέν ὑπ’αὐτῶν εἰς τά μέλη της παράδειγμα ζεούσης ἐν Χριστῷ θυσιαστικῆς πίστεως, ἡ τῶν Ἱεροσολύμων δέ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν ἐτέλεσε πανηγυρικήν θείαν Λειτουργίαν καί μετ’ αὐτήν Δοξολογίαν εἰς τόν πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, τιμήσασα ἐν αὐτῇ ἰδιαιτέρως τόν συμμάρτυρα αὐτῶν ἅγιον Θεόφιλον, ἐπί τῷ ὀνόματι τοῦ ὁποίου σεμνύνεται ἡ Ὑμετέρα σεπτή Μακαριότης.

Πρός τιμήν τῶν μαρτύρων τούτων καί τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος συνήχθημεν πάντα τά μέλη τῆς γεραρᾶς ἡμῶν Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, Ἀρχιερεῖς, Ἱερομόναχοι, Διάκονοι καί Μοναχοί, ἔτι δέ καί ὁ εὐλαβής κλῆρος καί τό χριστεπώνυμον πλήρωμα ἐκ τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἰσραήλ, Ἰορδανίαν καί Παλαιστίνην καί ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ ἐδεήθημεν ὑπέρ ὑγιείας, εὐσταθείας καί κραταιώσεως Αὐτῆς εἰς τό Θεόθεν ἐμπεπιστευμένον Αὐτῇ Ποιμαντικόν Πατριαρχικόν ἔργον.

 Εἰς τάς προσευχάς ἡμῶν ἐν τῷ Ναῷ προσάπτομεν νῦν ἐν τῇ ἱστορικῇ ταύτῃ αἰθούσῃ τοῦ Πατριαρχείου τάς εὐχάς ἡμῶν καί τάς εὐχαριστίας δι’ ὅσα ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἐπετέλεσε καί συνεχίζει νά ἐπιτελῇ ἐπ’ ἀγαθῷ καί ὠφελείᾳ τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Κοινοῦ.

Εἰρήσθω ἐν πρώτοις ὅτι ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἐπιτυχῶς συνεκέντρωσε καί πάλιν ὑπό τήν ἡγεσίαν Αὐτῆς εἰς τό Πατριαρχεῖον τούς Ἀρχηγούς τῶν λοιπῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς καί ἐνεργοποίησε διά τήν ἀπό κοινοῦ ἐξεύρεσιν τρόπου σεμνοῦ ἑορτασμοῦ τῶν ἑορτῶν τῶν Χριστουγέννων καί τοῦ Νέου Ἔτους, τηρουμένου ἀφ’ ἑνός τοῦ Προσκυνηματικοῦ Καθεστῶτος καί ἀφ’ ἑτέρου λαμβανομένων ὑπ’ὄψιν τῶν δυσχερειῶν, τάς ὁποίας διέρχεται ἡ Χριστιανική Κοινότης καί ὅλος ὁ λαός τῆς Γάζης ὡς ἐκ τοῦ ἀρξαμένου καί μαινομένου εἰσέτι ἐν αὐτῇ πολέμου. Εἰς κοινάς δηλώσεις αὐτῶν αἱ Χριστιανικαί Ἐκκλησίαι ἀπηύθυναν ἔκκλησιν παύσεως πάσης ἐχθροπραξίας καί ἐζήτησαν τήν ἄδειαν ἀποστολῆς ἀνθρωπιστικῆς βοηθείας διά τήν διατροφήν, συντήρησιν καί ἐπιβίωσιν τῶν πληττομένων ἐκ τοῦ πολέμου, τετραυματισμένων, λιμωττώντων καί ἀστέγων. Τοῦτο ἰδιαιτέρως ὑπεγράμμισεν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης κατά τήν καθιερωμένην ἐπίσκεψιν ἐπί τῇ 1^ῃ τοῦ Νέου Πολιτικοῦ Ἔτους εἰς τόν Πρόεδρον τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, ὑπομιμνῄσκουσα τήν συνεχιζομένην παροχήν ἀσύλου εἰς τά μέλη τῆς ἐν Γάζῃ Κοινότητος ἡμῶν εἰς τήν Μονήν τοῦ ἁγίου Πορφυρίου. Καρπός τῆς συνεργασίας ταύτης μετά τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν τῇ πρωτοβουλίᾳ καί πρωτοπορείᾳ τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος ὑπῆρξεν καί ἡ ἄρσις τοῦ ἀδιεξόδου τῆς διακοπείσης ὑπό τῶν Ἀρμενίων ἀνταλλαγῆς μεθ’ ἡμῶν ἑορτίων ἐπισκέψεων καί ἡ συμπαράστασις τῶν Ἐκκλησιῶν εἰς τό δημιουργηθέν εἰς αὐτούς καί ὑφιστάμενον εἰσέτι πρόβλημα ὡς ἐκ τῆς θολῆς καί ἀδιαφανοῦς συμφωνίας πολυετοῦς ἐνοικιάσεως γῆς στρατηγικῆς σημασίας ἐν τοῖς ὁρίοις τοῦ Πατριαρχείου αὐτῶν. Χεῖρα στενωτέρας συνεργασίας ἔτεινετό Πατριαρχεῖον καί πρός τό ΠΣΕ, τοῦ ὁποίου ὑπῆρξεν ἱδρυτικόν μέλος, ὅτε ἦλθεν ὁ Γενικός Γραμματεύς αὐτοῦ κ. Jerry Pillay καί συνηντήθη τήν 17^ην παρελθόντος μηνός Φεβρουαρίου εἰς τήν αἴθουσαν ταύτην μεθ’ ὅλων τῶν ἀρχηγῶν τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί τῇ εἰσηγήσει τῆς Υμετέρας Μακαριότητος ἐπεσκέφθη τόν Πρόεδρον τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ καί ἠνοίχθη οὕτως νέα σελίς εἰς τάς σχέσεις αὐτῶν διά τήν στήριξιν τῶν χριστιανῶν τῆς Ἁγίας Γῆς καί τήν ἀνάληψιν διαμεσολαβητικοῦ ρόλου τοῦ ΠΣΕ, εἰς τήν ἐπικρατοῦσαν καί ὡς μή ὤφελε ἐνταθεῖσαν Ἰσραήλ–Παλαιστινιακήν διένεξιν. Πνεῦμα συνδιαλλαγῆς καί συμφιλιώσεως, συνέστησε καί μετέδωσεν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης καί εἰς τούς συχνάκις ἐπισκεπτομένους Αὐτήν ἐκπροσώπους τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως καί ἄλλων κρατῶν ὡς λύσιν διά τήν ἐπίλυσιν τοῦ πολιτικοῦ προβλήματος, οὐχ ἧττον δέ εἰς τούς Ὀρθοδόξους ἐκκλησιαστικούς ἡγέτας πολλάκις ἐτόνισε τήν ἀνάγκην ἐπανενάρξεως τοῦ διαλόγου διά τήν ἐπάνοδον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τήν κανονικήν ὁδόν τῆς ὑπάρξεως καί ζωῆς αὐτῆς, ἤτοι τῆς Συνοδικότητος.  

 Ὅσον ἀφορᾷ τήν Ποιμαντικήν μέριμναν τοῦ Πατριαρχείου ὑπέρ τοῦ ποιμνίου αὐτοῦ, μνημονευθήτω ὅτι παρά τήν δημιουργηθεῖσαν ἐκ τοῦ πολέμουοἰκονομικήν ἔνδειαν, καίτοι ὑστερούμενον ἐνίοτε, ἦλθεν οἰκονομικός ἀρωγός εἰς ἀνάγκας τοῦ ποιμνίου τῶν Κοινοτήτων αὐτοῦ διά τήν συμπλήρωσιν ἔργων ἀνακαινίσεως ἐκκλησιῶν καί παρακειμένων αὐταῖς αἰθουσῶν συνεδριάσεων, διά δέ τήν Κοινότητα τοῦ Ζδέϊδε τοῦ βορείου Ἰσραήλ διά τήν ἀγοράν τεμαχίου γῆς αὐξανούσης καί προστατευούσης τήν ἰδιοκτησίαν τοῦ ναοῦ. Οὐχ ἧττον σημαντικώτερον τῶν οἰκοδομούντων τό ποίμνιον ἔργων ὑπῆρξε ἡ δοθεῖσα παρά τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος λύσις συμφιλιώσεως εἰς τόν ἐπικρατήσαντα χρόνιον διχασμόν τῆς Κοινότητος Κούφρ Σμέα τοῦ βορείου Ἰσραήλ, ἡ ὁποία λύσις ἐπεσφραγίσθη διά πανηγυρικῆς Πατριαρχικῆς θείας Λειτουργίας τήν 10^ην παρελθόντος μηνός Φεβρουαρίου εἰς τόν μόχθοις καί κόποις πολλοῖς ἀνεγερθέντα περικαλλῆ ναόν τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, εἰς τήν ὁποίαν προσηυχήθησαν πλῆθος Ὀρθοδόξων καί παρέστησαν τιμητικῶς ἐκπρόσωποι καί ἄλλων Θρησκευμάτων. Ἐπίσης μνημονευθήτω ὅτι παρά τάς δυσκολίας συγκοινωνιακῆς διακινήσεως ὡς ἐκ τοῦ πολέμου ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης κατέφθασε εἰς ὅλας τάς ἐν τῇ ἐρήμῳ Μονάς τοῦ Πατριαρχείου, Προεξάρχουσα τῶν ἑορτῶν αὐτῶν.

Ἀμείωτον ὡσαύτως ὑπῆρξε τό ἐνδιαφέρον τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος διά τήν ἄνευ διακοπῆς τινος συνέχισιν τῶν ὑπό τοῦ ἐκ Κύπρου εἰδήμονος συντηρητοῦ εἰκόνων καί χειρογράφων κ. Σταύρου Ἀνδρέου συντηρήσεως τῶν βιβλίων τῆς ἱστορικῆς Βιβλιοθήκης τῆς Μονῆς τοῦ τιμίου Σταυροῦ καί τῶν κτιριακῶν χώρων αὐτῆς διά τήν στέγασιν Ἐρευνητικοῦ Κέντρου Θεολογικῶν Μελετῶν τῇ συνεργασίᾳ τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν τῶν Πανεπιστημίων Ἀθηνῶν καί Θεσσαλονίκης. Διά τήν προώθησιν τῶν συντηρητικῶν ἔργων τούτων ὡς καί τῆς συντηρήσεως τῶν ξυλογλύπτων τοῦ Καθολικοῦ τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως πολλαί κατεβλήθησαν προσπάθειαι πρός ἐξεύρεσιν τῶν ἀπαιτουμένων πόρων παρά ἱλαρῶν δωρητῶν ὡς τοῦ κ. Ἀθανασίου Μαρτίνου καί τῆς κ. Μαρίας Γεωργαλλίδου.

 Τά λεχθέντα, Μακαριώτατε, τυγχάνουν ὀλίγα μόνον ἀνάλεκτα ἐρανισθέντα ἐκ τοῦ πλουσίου Ποιμαντικοῦ λειμῶνος τοῦ Πατριαρχείου, ἀναφερόμενα οὐχί μέ διάθεσιν καυχησιολογίας, ἐφ’ ὅσον ἑπόμεθα τῷ Ἀποστόλῳ τῶν ἐθνῶν λέγοντι, «ἐμοί δέ μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καί τούτῳ Ἐσταυρωμένῳ», ἀλλά μέ διάθεσιν ἐνισχύσεως τῆς ἐλπίδος, ἵνα ἐπ’ ἐλπίδι συνεχίσωμεν οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες ἐμπνεόμενοι ἐκ τοῦ παραδείγματος Ὑμῶν, συναμιλλώμενοι ἐν ἀδελφοσύνῃ  μεταξύ ἡμῶν, ὑπακούοντες Ὑμῖν καί ὁδεύοντες ἐπί τά βελτίονα καί κάλλιστα, ἐκπληροῦντες καί τελειοποιοῦντες τήν ἱεράν ἀποστολήν ἡμῶν τῆς χριστιανικῆς Ρωμαιορθοδόξου μαρτυρίας εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν.

 Ὑψῶν τό ποτήριον, Μακαριώτατε, εὔχομαι ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἀδελφότητος ὑγιείαν ἀδιάπτωτον ἐπί ἔτη ὅσα πλεῖστα καί δύναμιν κυβερνητικήν ἄνωθεν, ἵνα ὁδηγῆτε τό Πατριαρχεῖον ἀπό προόδου εἰς πρόοδον καί ἀπό δόξης εἰς δόξαν πρός ἔπαινον τοῦ εὐλογημένου ἡμῶν γένους καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν. Γένοιτο».

 Ἐν συνεχείᾳ προσεφώνησαν τόν Μακαριώτατονὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος κ. Δημήτριος Αγγελοσόπουλος ὡς ἕπεται:

“Μακαριώτατε,

Έχω την τιμή και την χαρά να Σας υποβάλω τις θερμότατες ευχές της Ελληνικής Δημοκρατίας και εμού προσωπικώς και των συνεργατών μου  επί τοις Υμετέροις σεπτοίς Ονομαστηρίοις. Καθώς τιμούμε την ονομαστική Σας εορτή, αναλογιζόμαστε με αισθήματα βαθύτατου σεβασμού το έργο Σας και τον αγώνα Σας, κατά τη μακρά Σας διαδρομή στην Αγία Γη και στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.

 Ετάξατε Εαυτόν από νεαρά ηλικία στην Εκκλησία και σε μια αποστολή υψηλή και επίμοχθη, στην οποία έχετε αφοσιωθεί με προσήλωση και αυταπάρνηση, υπηρετώντας επί δεκαετίες το έργο της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος, εν τέλει και από τον σεπτό Ιεροσολυμιτικό Πατριαρχικό Θρόνο. Οι εργώδεις προσπάθειές Σας για την διαφύλαξη της παράδοσης, της κληρονομίας και των δικαίων του Πατριαρχείου, την ενίσχυση του κύρους και της ακτινοβολίας του και την προστασία και την αναστήλωση των ιερών προσκυνημάτων στους Αγίους Τόπους δικαίως χαίρουν διεθνούς αναγνωρίσεως και σεβασμού.

 Ομοίως αναγνωρίζεται με θαυμασμό το υψηλό ποιμαντικό Σας έργο, επ’ ωφελεία της πνευματικής καθοδηγήσεως ενός ποιμνίου που διαχρονικώς αντιμετωπίζει εξαιρετικά αυξημένες δοκιμασίες και προκλήσεις.

 Εορτάζουμε σήμερα υπό περιστάσεις δύσκολες και καταθλιπτικές, ενώ η πολεμική σύγκρουση η οποία εξερράγη τον παρελθόντα Οκτώβριο διανύει ήδη τον έκτο μήνα της, χωρίς εισέτι ορατή προοπτική λήξεως, εξακολουθεί να απειλείται διάχυση της κρίσεως σε άλλα μέτωπα και επιδεινούμενη ανθρωπιστική κρίση μαστίζει τη Λωρίδα της Γάζας. Το εκεί ποίμνιό σας τιμά την σημερινή ημέρα υπό δεινές συνθήκες, οι οποίες απειλούν την ύπαρξη του συνόλου της χριστιανικής κοινότητας στην Γάζα. Οι σκέψεις μας στρέφονται ιδίως προς τη Μονή του Αγίου Πορφυρίου, στην οποία έχουν βρει πολύτιμο καταφύγιο πολυάριθμοι συνάνθρωποί μας. Σας διαβεβαιώ, Μακαριώτατε, ότι θα συνεχίσουμε να ενεργούμε για την προστασία της και την παροχή συνδρομής προς αυτήν.

 Κατά την παρούσα σκοτεινή συγκυρία, Σας εκφράζουμε την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη μας για τις αδιάκοπες προσπάθειές Σας υπέρ της καταλλαγής, της μετριοπάθειας, της ειρηνεύσεως και της απαλύνσεως του πόνου από τα τραύματα του πολέμου. Στην Ιερή Πόλη των Ιεροσολύμων, το έργο σας για την προαγωγή της ενότητας μεταξύ των Χριστιανικών Εκκλησιών, αλλά και υπέρ της ειρηνικής συνυπάρξεως των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, αποτελεί οδηγό ενάντια στη μισαλλοδοξία και την θρησκευτική αντιπαλότητα.   

 Η Ελλάδα θα συνεχίσει να περιβάλλει την Υμετέρα Μακαριότητα, την Αγιοταφιτική Αδελφότητα και το Πατριαρχείο με τον ειλικρινή σεβασμό της και τη συμπαράστασή της στο έργο Σας.

 Παρακαλώ δεχθείτε επιπλέον τις προσωπικές μου ευχαριστίες για την πάντοτε θερμή και εγκάρδια υποδοχή και για την συνεργασία μας, επί κοινή ωφελεία του Ιερού Καθιδρύματος και της Ελληνικής Δημοκρατίας, για την οποία η διαφύλαξη των δικαίων του Πατριαρχείου και της χριστιανικής παρουσίας και κληρονομιάς στους Αγίους Τόπους αποτελεί ιστορικής σημασίας προτεραιότητα όλου του Ελληνισμού.

Μαζί με τους συνεργάτες μου στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στα Ιεροσόλυμα, σας εύχομαι, Μακαριώτατε, υγεία, μακροημέρευση, επιτυχία στην αποστολή σας, έτη πολλά και ευλογημένα”.

Ἀκολούθως προσεφώνησαν ὁ Πρέσβυς τῆς Ρωσίας εἰς τό Ἰσραήλ κ. Ἀνατόλι Βικτόρωφ,  ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός ἐκ μέρους τῆς Κοινότητος Ναζαρέτ, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διοκαισαρείας κ. Βενέδικτος ἐκ μέρους τῆς Κοινότητος Βηθλεέμ, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰόππης κ. Δαμασκηνός ἐκ μέρους τῆς Κοινότητος Ἰόππης, ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας Ἀρχιμανδρίτης π. Βασσιανός καί ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας Ἀρχιμανδρίτης π. Θεόφιλος, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλος μετά τῆς Ρωσοφώνου Κοινότητος τοῦ Μπέρ Σέβα καί τῆς Χάϊφας, ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰγνάτιος ἐκ μέρους τῆς Κοινότητος Μπετζάλλας καί Μπετσαχούρ, ὁ κ. Γιοῦσεφ Νάσσερ ἐκ μέρους τῆς Κοινότητος τοῦ Κούφρ-Σμέα, καί ὁ Πρεσβύτερος π. Σταῦρος Ἀράνκη ἐκ μέρους τῆς Κοινότητος Μπιρζέτ, ἡ κ. Παναγιώτα Καφετζῆ ἐκ μέρους τοῦ Σχολείου τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, ὁ π. Φάραχ  Μπαντούρ ἐκ μέρους τοῦ ποιμνίου τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου,  πρός τούς ὁποίους ἀντεφώνησεν εὐχαριστῶν ὁ Μακαριώτατος ὡς ἕπεται:

«Μακάριον γνησίως τόν μαρτυρήσαντα, ἵνα γένῃ μάρτυς τῇ προαιρέσει καί ἐκβῇς χωρίς διωγμοῦ, χωρίς πυρός, χωρίς μαστίγων, τῶν αὐτῶν ἐκείνους μισθῶν ἠξιωμένος», (Νά μακαρίσῃς ἀληθινά αὐτόν πού ἐμαρτύρησε, διά νά γίνῃς μάρτυς κατά τήν διάθεσιν καί θά καταλήξῃς νά ἀξιωθῇς τούς ἰδίους μισθούς μέ ἐκείνους, χωρίς νά διωχθῇς, χωρίς νά καῇς εἰς τήν φωτιάν, χωρίς νά μαστιγωθῇς)˙ λέγει ὁ μέγας Βασίλειος.

 Ἐκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος κ. Δημήτριε Ἀγγελοσόπουλε,

Σεβαστοί Ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς χριστιανοί καί προσκυνηταί.

Ἐξανέτειλεν ὡς φῶς ἡ σεπτή μνήμη τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, τῶν ἐν Σεβαστείᾳ τῇ πόλει μαρτυρησάντων, ἐν τῇ ὑπό τῇ σκοτομήνῃ τοῦ πολέμου δοκιμαζομένῃ ἁγίᾳ Γῇ, ἔνθα ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός Θεός ὤν «καί σχήματι εὑρεθείς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτόν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ», (Φιλ. 2,8).

Μιμηταί τῆς τοῦ Χριστοῦ ταπεινώσεως καί ὑπακοῆς μέχρι θανάτου, ἐγένοντο καί οἱ ἀξιοθαύμαστοι Τεσσαράκοντα μάρτυρες «κατηρτισμένοι ὄντες ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καί ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ» (Α΄ Κορ. 1,10). Διό καί ἀναγνωρίζονται ὡς μάρτυρες ἀψευδεῖς τοῦ μυστηρίου τῆς εὐσεβείας, ὡς κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος λέγων: «καί πάντες δέ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12). «Καί γάρ οὐκ ἔνι ἄνδρα τήν τῆς ἀρετῆς, τοὐτέστιν τῆς εὐσεβείας, ὁδόν ὁδεύοντα λύπης εἶναι χωρίς θλίψεως, ὀδύνης, πειρασμῶν», λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος. «Λύσσῃ παράφρονι, τῶν διωκτῶν οἱ Ἀθληταί αἴθριοι, ἐν τῷ κρυμνῷ διανυκτερεύειν καταδικασθέντες, ἀνέμελπον ὕμνον, Θεῷ χαριστήριον», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός.

Ἐπειδή ἀληθῶς οἱ ἅγιοι Τεσσαράκοντες εἶχον γυμνασμένην τήν εἰς Χριστόν εὐσέβειαν καί ἔφερον ἀκίβδηλον τήν κατά Θεόν ἀγάπην, «ἀνέμελπον ὕμνον Θεῷ εὐχαριστήριον» καί οὕτω κατεγέλων τήν μανίαν τοῦ τυράννου αὐτῶν, ἀκούοντες εἰς τόν Κυριακόν λόγον: «μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε» (Λκ. 6,21).

Ὁ μέγας Βασίλειος ἐγκωμιάζων τούς ἁγίους Τεσσαράκοντα μάρτυρας λέγει: «Ἡμῖν δέ οὐχ ἕνα πρόκειται θαυμάζειν, οὐδέ δύο μόνους, οὐδέ μέχρι δεκάδος ὁ ἀριθμός πρόεισι τῶν μακαριζομένων, ἀλλά τεσσαράκοντα ἄνδρες, ὡς μίαν ψυχήν ἐν διῃρημένοις σώμασιν ἔχοντες, ἐν μιᾷ συμπνοίᾳ καί ὁμονοίᾳ τῆς πίστεως, μίαν καί τήν πρός τά δεινά καρτερίαν καί τήν ὑπέρ τῆς ἀληθείας ἔνστασιν ἐπεδείξαντο».

Κατά τόν μέγαν Βασίλειον τό μαρτύριον τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα διακρίνεται εἰς δύο τινά, ἀφ’ ἑνός μεν «ἐν τῇ ὁμονοίᾳ τῆς πίστεως», ἀφ’ ἑτέρου δέ «εἰς τήν ὑπό τῆς ἀληθείας ἔνστασιν». Τόσον ἡ πίστις ὅσον καί ἡ ἀλήθεια ἀφοροῦν εἰς τόν Υἱόν καί Λόγον τοῦ Θεοῦ Πατρός τόν Σωτῆρα ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, λέγοντα: «ὁ πιστεύσας καί βαπτισθείς σωθήσεται, ὁ δέ ἀπιστήσας κατακριθήσεται» (Μαρκ. 16,16). Καί ἐν ἑτέρῳ τόπῳ λέγει: «ἐγώ εἱμί ἡ ὁδός καί ἡ ἀλήθεια» (Ἰω. 14,6), «ἐγώ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καί εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τόν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ. Πᾶς ὁ ὤν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς», (Ἰω. 18,37).

Τοῦτο σημαίνει ὅτι ἡ ἐν Χριστῷ πίστις καί ἀλήθεια συνιστοῦν τό θεμέλιον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὁ δέ διά τοῦ μαρτυρίου θάνατος τήν βεβαίωσιν τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Μέ ἄλλα λόγια, οἱ ἅγιοι Τεσσαράκοντα μάρτυρες διά τοῦ αἵματος αὐτῶν ἐσφράγισαν τήν ἐν Χριστῷ ἀλήθειαν, τοὐτέστιν τήν ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ στοιχοῦντες τῷ κηρύγματι τοῦ σοφοῦ Παύλου λέγοντος: «οὐ γάρ ἔχωμεν ὧδε μένουσαν πόλιν ἀλλά τήν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβρ. 13,14). Καί «εἰ γάρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλά καί τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα … εἰ δέ ἀπεθάνομεν σύν Χριστῷ, πιστεύομεν ὅτι καί συζήσομεν αὐτῷ, εἰδότες ὅτι Χριστός ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνήσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει», (Ρωμ. 6,5,8-9).

Ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία τιμᾷ ἰδιαιτέρως τήν μνήμην τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων, διότι ὡς λέγει ὁ μέγας Βασίλειος, οὗτοι «ἐλευθέρᾳ τῇ φωνῇ, εὐθαρσῶς καί ἀνδρείως, οὐδέν ὑποπτήξαντες τῶν ὁρωμένων, οὐδέ καταπλαγέντες τά ἀπειλούμενα, Χριστιανούς ἑαυτούς ἀνεκήρυξαν». Ἡ ὁμολογία δέ αὕτη εἰσήγαγεν τούς ἁγίους μάρτυρας εἰς τήν πόλιν τοῦ ζῶντος Θεοῦ, εἰς τήν ἐπουράνιον Ἱερουσαλήμ καί εἰς μυριάδα ἀγγέλων, οἱ ὁποῖοι πανηγυρίζουν καί σκορποῦν χαράν (πρβλ. Ἑβρ. 12,22-23).

Ἡ εὔσημος αὕτη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί ἰδίως τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, οὗτινος τήν σεπτήν ἐπωνυμίαν φέρει καί ἡ Ἡμετέρα Μετριότης ἀποτελεῖ, κατά τήν ἔκφρασιν τοῦ μεγάλου Ἀθανασίου, «τύπον τῆς ἄνω χαρᾶς», δηλονότι τῆς ἐπουρανίου τῶν Ἀγγέλων. Καί τοῦτο διότι οἱ τόν Χριστόν ἀγαπήσαντες καί σύνναιμοι γενόμενοι τοῦ μαρτυρικοῦ αἵματος Αὐτοῦ (τοῦ Χριστοῦ) «μεταβεβήκασιν ἐκ τοῦ θανάτου εἱς τήν ζωήν» (πρβλ. Α΄ Ἰω. 3,14), ἡ δέ ζωή ἦν ὁ Χριστός κατά τήν ἰδίαν Αὐτοῦ μαρτυρίαν: «Ἐγώ εἱμί ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή», (Ἰω. 11,25).

Ὁ ἔγκριτος πατήρ τῆς Ἐκκλησίας ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης προβαίνει εἰς ἐγκωμιασμόν τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων, «ἵνα [ἡμεῖς] πεισθῶμεν, ὅτι ζῶσι οἱ μάρτυρες καί εἰσι Θεοῦ δορυφόροι καί πάρεδροι, οἱ σήμερον τήν Ἐκκλησίαν ὠφελήσαντες καί κοσμήσαντες». Κατά δέ τόν ἅγιον Ἀστέριον Ἀμασείας, «οἱ ἅγιοι μάρτυρες, ἄνδρες διά καλόν θάνατον ἀθάνατοι, διά τό καταφρονῆσαι ζωῆς ζῶντες ἀεί, τοῦ αἵματος τήν βασιλείαν ἀλλαξάμενοι καί τήν ἐπίβουλον σάρκα εὐεργέτην τῆς ψυχῆς ἀποφήναντες».

Ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει τιμῶσα τήν τοῦ μαρτυρίου γενέθλιον ἡμέραν τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα ὡς καί τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, ἐπετέλεσε ἐν αὐτῷ τῷ τόπῳ τοῦ Σταυρικοῦ μαρτυρίου, τῆς τριημέρου Ταφῆς καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, τήν θείαν εὐχαριστιακήν καί ἀναίμακτον θυσίαν, τῆς Ἡμῶν Μετριότητος προεξαρχούσης καί περιστοιχουμένης ὑπό τῆς χορείας τῶν τιμίων μελῶν τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, Ἀρχιερέων, Ἱερέων, Ἱεροδιακόνων, συμπροσευχομένων Ἡμῖν εὐσεβῶν Χριστιανῶν ἐκ τοῦ δοκιμαζομένου εὐλαβοῦς ἡμῶν ποιμνίου.

Προσέτι δέ, ἀνεπέμψαμεν εὐχαριστήριον δοξολογίαν τῷ Ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ ἐπί τοῖς, τῇ ἐπωνύμῳ τοῦ ἁγίου μάρτυρος Θεοφίλου, ἀγομένοις σεπτοῖς Ἡμῶν ὀνομαστηρίοις καί εὐλογήσαμεν τόν Σωτῆρα Χριστόν˙ «Τοῦτον μέν γάρ υἱόν ὄντα τοῦ Θεοῦ προσκυνοῦμεν, τούς δέ μάρτυρας ὡς μαθητάς καί μιμητάς τοῦ Κυρίου ἀγαπῶμεν ἀξίως ἕνεκα εὐνοίας ἀνυπερβλήτου τῆς εἰς τόν ἴδιον βασιλέα καί διδάσκαλον»˙ ὡς λέγει ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς Πολύκαρπος Σμύρνης.

Δέον ὅπως ἐπισημάνωμεν, ὅτι ἡ σημερινή ἑορτή τοῦ ἁγίου Θεοφίλου τοῦ συμμάρτυρος τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα δέν ἀφορᾶ εἰς τήν Ἡμετέραν Μετριότητα μόνον, ἀλλά κυρίως εἰς τόν Ἀποστολικόν Θρόνον Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου ἀφ’ ἑνός καί τόν θεόσδοτον θεσμόν τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τοῦ σώματος, δηλονότι τοῦ Χριστοῦ ἀφ’ ἑτέρου.

Διό καί ἔκκλησιν ποιούμεθα πρός πάντας τούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς ἡμῶν, τούς τιμίους Προκαθημένους τῶν κατά τόπων ἁγίων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἵνα ἀπό κοινοῦ ἐργασθῶμεν διά τήν ἀποκατάστασιν τῆς κοινωνίας τῶν Ἐκκλησιῶν κατά τό παράγγελμα τοῦ θείου Παύλου, «σπουδάζοντες τηρεῖν τήν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης» (Ἐφ. 4,3), ἀλλά καί κατά τήν φωνήν τοῦ μεγάλου Ἀθανασίου «παρακαλῶ ὑπέρ Χριστοῦ, μή ἐπιτρέψητε διασχισθῆναι τά μέλη τοῦ Χριστοῦ, μηδέ τοῖς προλήμμασι (τάς προκαταλήψεις) πιστεύσητε, ἀλλά τήν τοῦ Κυρίου εἰρήνην προτιμήσατε».

Εἰς τοῦτο ἀκριβῶς ἐκλήθημεν καί ἡμεῖς ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, «εἰς τήν διακονίαν τῆς καταλλαγῆς, δηλονότι τῆς εἰρήνης, τῆς δοθείσης ἡμῖν ὑπό τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (πρβλ. Β΄ Κορ. 5,18). Ταύτην τήν τοῦ Κυρίου εἰρήνην καί καταλλαγήν ζητήσωμεν καί διώξωμεν, ἰδιαιτέρως κατά τό εὐλογημένον στάδιον τῆς νηστείας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἵνα ταῖς πρεσβείαις τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας σύν ταῖς ἱκεσίαις τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, ἀξιωθῶμεν καταντῆσαι ἐν μετανοίᾳ καί ἐιρήνῃ εἰς τήν λαμπροφόρον Ἀνάστασιν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος τῶν ψυχῶν ἡμῶν».

Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμεθα ἐπί πάντας τούς συμπροσευχηθέντας Ἡμῖν καί τούς τιμήσαντας τήν ἑόρτιον ταύτην μνήμην τῶν ἁγίων Μαρτύρων, δύναμιν τήν ἐξ ὕψους, τήν δωρεάν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν χάριν τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, «ὑπομονήν, ἥτις κατεργάζεται δοκιμήν, ἡ δέ δοκιμή ἐλπίδα» (πρβλ. Ρωμ. 5,4-5), ἐκφράζοντες θερμάς εὐχαριστίας καί πρός τούς προσφωνήσαντας Ἡμᾶς, τόν Γέροντα Ἀρχιγραμματέα, Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τόν Ἐκλαμπρότατον Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος κ. Δημήτριον Ἀγγελοσόπουλον, τόν  Πρέσβυν τῆς Ρωσίας εἰς τό Ἰσραήλ κ. Ἀνατόλι Βικτόρωφ, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Βασσιανόν, ἀντιπρόσωπον τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ.κ. Κυρίλλου, τόν Ὁσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Θεόφιλον, ἀντιπρόσωπον τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ, τόν Ἱερώτατον Μητροπολίτην Ναζαρέτ κ. Κυριακόν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Ναζαρέτ, τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Διοκαισαρείας κ. Βενέδικτον, ὁμιλήσαντα ἐκ μέρους τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Βηθλεέμ, τόν Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἰόππης  κ. Δαμασκηνόν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Ἰόππην, τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῆς Κοινότητος Beersheba καί τῆς Κοινότητος τῆς Χάϊφας καί τοῦ Ρωσοφώνου ἡμῶν ποιμνίου, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Ἰγνάτιον ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου εἰς Μπετζάλλαν καί Μπετσαχούρ, τόν Αἰδεσιμώτατον π. Φάραχ Μπαντούρ, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, τόν κ. Γιοῦσεφ Νάσσερ ὁμιλήσαντα ἐκ μέρους τῆς Κοινότητος τοῦ Κούφρ-Σμέα,  τόν Πρεσβύτερον π. Σταῦρον Ἀράνκη ὁμιλήσαντα ἐκ μέρους τῆς Κοινότητος Μπιρζέτ, τήν κ. Παναγιώταν Καφετζῆ ὁμιλήσασαν ἐκ μέρους τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, καί ἅπαντας τούς μετασχόντας εἰς τόν ἑορτασμόν τοῦτον.

Εἰς ὑγιείαν πάντων ὑμῶν!»

Τήν δεξίωσιν ἠκολούθησε μοναστηριακή ἑόρτιος τράπεζα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας 

Τήν Πέμπτην, 15^ην/28^ην Δεκεμβρίου 2023, συνῆλθε ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὑπό τήν Προεδρίαν τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ´.

Διαρκούσης τῆς συνεδρίας τῆς Συνόδου, ὁ Μακαριώτατος ἀνεφέρθη εἰς τά ὀδυνηρά γεγονότα καί τάς δυσκόλους στιγμάς εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, ἰδιαιτέρως εἰς τήν Γάζαν. Τά μέλη τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ὑπεγράμμισαν τήν σημασίαν τοῦ ρόλου τῆς Ἐκκλησίας, τόσον πνευματικοῦ ὅσον καί οἰκονομικοῦ, καί  ἐτόνισαν τήν ἀνάγκην τῆς συνεχίσεως τῆς θερμῆς προσευχῆς διά τόν τερματισμόν τοῦ πολέμου. Ἐν ὄψει μάλιστα τῆς περιόδου τῶν Χριστουγέννων, τῆς Πρωτοχρονιᾶς καί τῶν Ἁγίων Θεοφανείων, εἰσηγήθησαν τήν ἀνάγκην διακοπῆς τῶν ἐξωτερικῶν ἑορταστικῶν  δραστηριοτήτων, περιορίζοντες αὐτάς εἰς τάς ἐθιμικάς θρησκευτικάς λειτουργίας καί προσευχάς.

Ὅσον ἀφορᾷ  εἰς τήν ἔμπρακτον βοήθειαν τῆς Ἐκκλησίας, ὁ  Μακαριώτατος ἐπῄνεσε τόν Ἀρχιεπίσκοπον Τιβεριάδος κ.  Ἀλέξιον καί τόν Ἱερομόναχον Σίλαν, οἱ ὁποῖοι ᾔνοιξαν τάς θύρας τῆς Ἐκκλησίας, τοὐτέστιν τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου καί τῶν συνδεδεμένων αὐτῇ ἐγκαταστάσεων, διά νά  προσφύγουν οἱ πολῖται τῆς Γάζης. Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐξῇρε τόν διακριτικόν ρόλον τοῦ Ἐπισκόπου καί τοῦ Ἱερομονάχου ὡς ἀναπόσπαστον μέρος τοῦ ποιμαντικοῦ καί ἐθνικοῦ   καθήκοντος τῆς Ἐκκλησίας ἔναντι τοῦ ποιμνίου αὐτῆς διά μέσου τῶν αἰώνων.

Ἡ συζήτησις ἐπεξετάθη καί εἰς τήν ἀνάγκην  παροχῆς συνεχοῦς ὑποστηρίξεως καί βοηθείας διά τήν κάλυψιν τῶν ἀπολύτως βασικῶν ἀναγκῶν εἰς  τοιαύτας δεινάς  συνθήκας. Ἡ Σύνοδος ἐπεκρότησε τάς προσπαθείας τῆς Αὐτοῦ Μεγαλειότητος τοῦ βασιλέως Abdullah II καί τοῦ Χασημιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας διά τήν παροχήν βοηθείας πρός τόν λαόν τῆς Γάζης.

Ἡ Σύνοδος ἐμελέτησε καί ἀνεγνώρισεν ἐπίσης τήν ἔκθεσιν τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Καττάρων Ἀρχιεπισκόπου Μακαρίου, λαβόντος μέρος εἰς ἀποστολήν ἀνθρωπιστικῆς βοηθείας τῶν κατοίκων τῆς Γάζης μέσῳ Αἰγύπτου τῇ πρωτοβουλίᾳ τῆς Κυβερνήσεως τοῦ κράτους τοῦ Κατάρ.

Ὁ Μακαριώτατος καί ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀντήλλαξαν μηνύματα μετά τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἀντιοχείας κ.κ. Ἰωάννου Θ´ διά τήν ἀποκατάστασιν τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μετά τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου  ἐχαιρέτισαν ὡσαύτως τήν ἀπόφασιν αὐτήν, τονίζοντες τήν σημασίαν τῆς ἐνισχύσεως τῶν ἀγαστῶν σχέσεων μεταξύ τῶν ἀδελφῶν  Πρεσβυγενῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας καί  Ἱεροσολύμων.

Ἐπί πλέον  συνεζήτησαν διά τήν ἐπίσκεψιν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀθανασίου Φάχντ καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλεπίου κ. Ἐφραίμ εἰς τήν Ἰορδανίαν, ἐκφράζοντες τήν εὐγνωμοσύνην αὐτῶν διά τήν γενναιόδωρον ὑποστήριξιν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀντιοχείας ὕψους 42.700 $ πρός τούς ἀδελφούς ἡμῶν, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται εἰς τήν Γάζαν.

Ἐν συνεχείᾳ ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἐπελήφθη διαφόρων ἐσωτερικῶν καί  ἐξωτερικῶν  θεμάτων  καί  προέβη εἰς τάς ἑξῆς ἀποφάσεις:

1 . Ἐπεκύρωσε τόν διορισμόν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου ὡς ἡγουμένου τῆς ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίων Ἀποστόλων Τιβεριάδος, ἐν ᾧ θά συνεχίζῃ τάς μεταπτυχιακάς σπουδάς αὐτοῦ εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τοῦ μοναχοῦ Βασιλείου διακονοῦντος εἰς τήν Μονήν  κατά τήν διάρκειαν τῆς ἀπουσίας αὐτοῦ.

2 . Διώρισε τόν Ἡγούμενον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου ἐν Κανᾷ π. Βενέδικτον Καγιάλ ὡς μέλος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου Ναζαρέτ.

3 . Ἐνέκρινε τήν μετάθεσιν τοῦ ἱερέως π. Nicolas Dawood, διακονήσαντος εἰς τάς Κοινότητας Φχές καί Μαδηβᾶν, διά νά ὑπηρετήσῃ τήν Ἀραβόφωνον Κοινότητα εἰς τάς Ἡ. Π. Α. μέσῳ τῆς Πατριαρχικῆς Ἀντιπροσωπείας.

4 . Ἀπεφάσισε τήν εἰς διάκονον χειροτονίαν τοῦ μοναχοῦ Ἀλεξάνδρου.

5 . Ἐνέκρινε τό αἴτημα τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Εὐλογίου διά μεταπτυχιακάς Θεολογικάς Σπουδάς εἰς Ἡ.Π.Α.

6 . Ἀπεφάσισε τήν ἀναβολήν  τοῦ Σαρώματος τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως τῆς Βηθλεέμ καί διά τό ἔτος τοῦτο, λόγῳ τῆς συνεχιζομένης ἀνακαινίσεως.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Ἱερουσαλήμ, 19 Ὀκτωβρίου 2023

Τό Ὀρθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἐκφράζει τήν σθεναρωτέραν καταδίκην αὐτοῦ διά τήν Ἰσραηλινήν ἀεροπορικήν ἐπιδρομήν, ἡ ὁποία ἔπληξε τόν ἐκκλησιαστικόν χῶρον αὐτοῦ εἰς τήν πόλιν τῆς Γάζης.

Τό Πατριαρχεῖον τονίζει ὅτι ἡ στόχευσις τῶν Ἐκκλησιῶν καί τῶν ἱδρυμάτων αὐτῶν, συμπεριλαμβανομένων τῶν καταφυγίων, τά ὁποῖα παρέχουν προστασίαν εἰς τούς ἀμάχους πολίτας, ἰδιαιτέρως εἰς γυναικόπαιδα, οἱ ὁποῖοι ἀπώλεσαν τάς οἰκίας αὐτῶν, λόγῳ τῶν Ἰσραηλινῶν ἀεροπορικῶν ἐπιδρομῶν εἰς κατοικημένας περιοχάς κατά τάς τελευταίας δέκα τρεῖς ἡμέρας, συνιστᾷ ἔγκλημα πολέμου, τό ὁποῖον δέν εἶναι δυνατόν να ἀγνοηθῇ.

Παρά τήν προφανῆ στόχευσιν τῶν ἐγκαταστάσεων καί τῶν καταφυγίων τοῦ Ὀρθόδοξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί ἄλλων Ἐκκλησιῶν – συμπεριλαμβανομένου τοῦ Νοσοκομείου τῆς Ἐπισκοπικῆς Ἐκκλησίας εἰς Ἱεροσόλυμα, ἄλλων σχολείων καί κοινωνικῶν ἱδρυμάτων – τό Πατριαρχεῖον, μετά τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν, παραμένει προσηλωμένον εἰς τήν ἐκπλήρωσιν τοῦ  θρησκευτικοῦ καί ἠθικοῦ καθήκοντος παροχῆς ἀρωγῆς, ὑποστηρίξεως καί καταφυγίου πρός τούς ἐμπεριστάτους, ἐν μέσῳ τῶν συνεχῶν Ἰσραηλινῶν ἀπαιτήσεων δι’ ἐκκένωσιν τῶν ἱδρυμάτων ἀπό τούς  ἀμάχους  πολίτας καί ἐν μέσῳ τῶν πιέσεων, αἱ ὁποῖαι ἀσκοῦνται εἰς τάς Ἐκκλησίας διά τό ζήτημα τοῦτο.

Τό Πατριαρχεῖον τονίζει ὅτι δέν θά ἐγκαταλείψῃ τό θρησκευτικόν καί ἀνθρωπιστικόν αὐτοῦ καθῆκον, τό ὁποῖον ἐκπηγάζει ἀπό τάς Χριστιανικάς αὐτοῦ ἀξίας, εἰς τό νά παρέχῃ πάντα τά ἀναγκαῖα εἰς περίστασιν πολέμου καί  εἰς καιρόν εἰρήνης.

Τήν Πέμπτην, 5^ην Ὀκτωβρίου 2023, συνεκλήθη ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Τῆς Συνόδου  προήδρευσεν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ καί συμμετεῖχον τά τίμια μέλη τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου.

Κατά τήν σύγκλησιν τῆς Συνόδου, ὁ Μακαριώτατος συνεζήτησε μετ’ αυτῶν διάφορα διοικητικά καί ποιμαντικά θέματα, τά ὁποῖα ἀφοροῦν τό Πατριαρχεῖον, τάς Ἱεράς Μονάς καί Ναούς, τόν κλῆρον καί τους πιστούς.  Ἐνημέρωσεν ἐπίσης τά μέλη διά τήν πρόσκλησιν, τήν ὁποίαν ἐδέχθη ὑπό τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, ἐν συνεργασίᾳ μετά τῆς Παλαιστινιακῆς Πρεσβείας εἰς τήν Γενεύην καί ὑπό τῆς Προεδρικῆς Ἐπιτροπῆς Ἐκκλησιαστικῶν Ὑποθέσεων εἰς τά ἐγκαίνια τῆς ἐκθέσεως «Bethlehem Reborn Palestine – The Wonders of the Nativity». Ἡ ἔκθεσις εἶχε στόχον νά ἀναδείξῃ τήν σημασίαν τοῦ Ναοῦ τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως, τόσον τήν θρησκευτικήν ὅσον καί τήν ἱστορικήν, καθώς καί νά παρουσιάσῃ τάς προσπαθείας ἀποκαταστάσεως αὐτῆς καί νά προωθήσῃ τά Xριστιανικά προσκυνήματα εἰς τούς σημαντικούς τούτους θρησκευτικούς χώρους ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ.

Ὁ Μακαριώτατος ὡμίλησεν ἐπίσης διά τήν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ εἰς  Βατικανόν καί τήν συνάντησιν Αὐτοῦ μετά τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Φραγκίσκου καί τήν ἔναρξιν τῆς πρωτοβουλίας πρός τήν ἐπίλυσιν τῆς Ρῶσο-Οὐκρανικῆς συγκρούσεως, καθώς καί τήν συμμετοχήν Αὐτοῦ εἰς τήν  τελετήν προβιβασμοῦ τοῦ Λατίνου Πατριάρχου εἰς Ἱερουσαλήμ, Μακαριωτάτου Pierrrebatista Pizzaballa ὡς Καρδιναλίου.

Κατά τήν διάρκειαν τῆς Συνόδου ἐλήφθησαν αἱ ἑξῆς ἀποφάσεις:

Α’. Ἀποδοχή τῆς παραιτήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου (Atallah Hanna) ἐκ τῶν καθηκόντων αὐτοῦ ὡς Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου εἰς τήν Μητρόπολιν τῆς Ἄκκρης καί τά περίχωρα αὐτῆς.

Β’. Διορισμός τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π.  Σιλουανοῦ Χανούνα ὡς Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου εἰς τήν Μητρόπολιν τῆς Ἄκκρης καί τά περίχωρα αὐτῆς.

Γ’. Διορισμός τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Μελετίου Μπάσαλ ὡς Προϊσταμένου τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἄκκρης, καί τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀρτεμίου ὡς ἀναπληρωτοῦ, καί τῶν π.  Saba Hajj, π. Ἠλία Khoury καί π.  Saba Makhoul ὡς ἀναπληρωτῶν μελῶν.

Δ’. Διορισμός τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου ὡς Ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Τιβεριάδος.

Ε’. Μετάθεσις τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλουμένου ἐξ Ἱεριχοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα ὡς Ἡγουμένου τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος εἰς  Ἱεροσόλυμα.

ΣΤ’. Διορισμός τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Παρθενίου ὡς Ἡγουμένου τῆς Μονῆς τοῦ Προφήτου Ἐλισσαίου εἰς τήν Ἱεριχώ.

Ζ’. Διορισμός τοῦ π. Luke Bousha εἰς τήν πόλιν Zababdeh.

Η’. Διορισμός τοῦ π. Ἀντώνιου Ajeeneh ὡς Προϊσταμένου  ἱερέως εἰς τήν πόλιν  Al-Jdeida εἰς τήν Ἄκκρην.

Θ’. Διορισμός τοῦ π. Ἠλία Ἀουάντ ὡς Προϊσταμένου  ἱερέως εἰς τό χωρίον Al-Baqi’a τῆς Ἄκκρης.

Ι’. Διορισμός τοῦ πατρός Σπυρίδωνος Σουκχά ὡς Προϊσταμένου  ἱερέως εἰς τήν πόλιν Kafr Smei’ εἰς τήν Ἄκκρην.

ΙΑ’. Ἔγκρισις τοῦ αἰτήματος τοῦ ἐν Ἀμμάν Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κυριακουπόλεως κ. Χριστοφόρου διά τήν χειροτονίαν τοῦ Hilmi Ibrahim Jirjes εἰς  διάκονον εἰς τήν Ἰορδανίαν.

Ἐπί πλέον, τά μέλη τῆς Ἁγίας Ἱερᾶς Συνόδου ἔλαβον τήν ἀναφοράν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Χριστοφόρου περί τῶν προσφάτων ἐξελίξεων, ὅσον ἀφορᾷ εἰς τό  Χριστιανικόν Οἰκογενειακόν Δίκαιον εἰς τό Ὀρθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων. Ἡ τροποποίησις αὐτή, ἡ ὁποῖα ἐπραγματοποιήθη ὑπό Ἐπιτροπῆς ἀποτελουμένης ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, μετά τῆς ὑποστήριξεως εἰδικῶν ἐπιτροπῶν, ἀποσκοπεῖ εἰς τήν ἐνημέρωσιν καί προσαρμογήν τῶν κειμένων εἰς τήν σύγχρονον ἐποχήν μέ πνευματικήν καί ἐθνικήν εὐθύνην πρός ὄφελος τοῦ ἐκκλησιάσματος.  Ἡ τροποποίησις ἐπεκυρώθη ὑπό τῆς Συγκλήσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί θά τεθῇ εἰς ἰσχύν τήν 1ην Ἰανουαρίου 2024.

Ἐν κατακλεῖδι, ὁ Μακαριώτατος καί τά μέλη τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ἀνέπεμψαν δέησιν ὑπέρ εἰρήνης καί ἀγαθῆς καταστάσεως τῆς Ἐκκλησίας, αἰτοῦντες τήν παῦσιν πάντων τῶν σχισμάτων παρά τοῦ ἐλεήμονος  Θεοῦ, ἵνα καταπέμψῃ το Πνεῦμα Αὐτοῦ τό Ἅγιον καί ὑπέρ εἰρήνης τοῦ κόσμου καί προστασίας τῶν τέκνων τῆς Ἐκκλησίας ἀπό πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου καί ἀνάγκης, πρεσβείαις τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, δυνάμει τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου καί πάντων τῶν ἁγίων.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων συνῆλθε σήμερον, Δευτέραν 10^ην Ἰουλίου 2023, εἰς τήν  ἕδραν αὐτοῦ εἰς τήν Ἱεράν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων ὑπό τήν Προεδρίαν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων  κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ’.

Κατ’ ἀρχάς ὁ Μακαριώτατος ἀνεφέρθη εἰς τήν πρός Κύριον ἐκδημίαν του μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Φιλοθέου καί εἰς τήν πλήρως ἀφωσιωμένην διακονίαν αὐτοῦ εἰς διαφόρους ὑπηρεσίας τοῦ Πατριαρχείου ἐκ τῆς νεαρᾶς αὐτοῦ ἡλικίας καί κυρίως εἰς τήν ἐπί πολλά ἔτη μετά ζήλου διακονίαν αὐτοῦ ὡς Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Πτολεμαΐδος – Ἄκκρης. Εἰς ταύτην, εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, ἠνάλωσεν ἑαυτόν κατηχῶν Ὀρθοδόξως τό ποίμνιον, διδάσκων Βυζαντινήν Μουσικήν καί καλλιεργῶν εἰρηνικάς σχέσεις συνυπάρξεως μετά τῶν ὀπαδῶν καί ἄλλων θρησκευμάτων. Διά τούς λόγους τούτους ἦτο ἀγαπητός καί σεβαστός εἰς ὅλους, ὅπερ κατεδείχθη ἐκ τῆς ἀθρόας συμμετοχῆς πλήθους εἰς τήν ἐν Ἄκκρη Νεκρώσιμον Ἀκολουθίαν αὐτοῦ καί ἐζήτησε τήν τήρησιν ἑνός λεπτοῦ σιγῆς πρός τιμήν τῆς μνήμης αὐτοῦ.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος ἐνημέρωσε τά μέλη τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ὅτι ὁ λόγος τῆς συγκλήσεως τῆς ἐκτάκτου Συνεδρίας ταύτης  ἦτο ἡ πρόσφατος συνάντησις Αὐτοῦ μετά πολλῶν μελῶν τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου καί τῶν Ἐπιτροπῶν τῆς πόλεως Ἄκκρης καί τῶν ὁμόρων περιοχῶν, ὁμιλῶν μετά συναισθήσεως εὐθύνης περί τῶν συμφερόντων τῶν ἐνοριῶν καί τῆς στενῆς σχέσεως αὐτῶν μετά τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων καθώς καί περί τῶν προκλήσεων τάς ὁποίας ἀντιμετωπίζουν οἱ Χριστιανοί εἰς τήν περιοχήν. Ὁ Μακαριώτατος ὑπεγράμμισεν εἰς τά μέλη τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου  τά ἀποτελέσματα τῶν συζητήσεων αὐτῶν καί τάς προτάσεις τῶν προσκεκλημένων, πρός λῆψιν τῆς συμφορωτέρας ἀποφάσεως διά τάς ἐνορίας τῆς περιφερείας τῆς Ἄκκρης.

Ἀνταποκρινόμενος εἰς τάς συστάσεις αὐτάς καί προκειμένου νά διαφυλαχθῇ τό Πνεῦμα τῆς ἀγάπης καί τῆς ἑνότητος, ὁ Μακαριώτατος διώρισε τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Σεβαστείας κ. Θεοδόσιον (Atallah Hanna) ὡς Πατριαρχικόν Ἐπίτροπον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἄκκρης – Πτολεμαΐδος, μέ πλήρεις Ἐπισκοπικάς ἐξουσίας εἰς τήν Μητρόπολιν ταύτην καθώς ἐπίσης καί  ὡς Πρόεδρον τοῦ  Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου Ἄκκρης.

Ἐπί πλέον, ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Σιλουανός Χαννούνα μετετέθη ἐκ τῆς Ἰορδανίας καί διωρίσθη εἰς τόν Μητροπολιτικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου εἰς τήν Ἄκκρην ὡς βοηθός  τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θεοδοσίου, καθώς ἐπίσης καί ὡς Ἀντιπρόεδρος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου εἰς τήν Ἄκκρην.

Ὁ Μακαριώτατος καί οἱ Πατέρες ηὐχήθησαν πρός τόν Σεβασμιώτατον καλήν ἐπιτυχίαν εἰς τήν νέαν ἀποστολήν αὐτοῦ, τήν ὁποίαν ἀναλαμβάνει κατά τήν διάρκειαν τῆς μνημειώδους περιόδου καί ἐποχῆς ταύτης, ὅτε οἱ πιστοί ἀντιμετωπίζουν πλείστας προκλήσεις.

Ἡ ἐπίσημος ἡμερομηνία παραδόσεως εἰς τόν Σεβασμιώτατον Θεοδόσιον τῶν καθηκόντων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἄκκρης δέν ἔχει ἀνακοινωθῆ ἀκόμη. Αὕτη θά περιλαμβάνῃ πανηγυρικήν θείαν Λειτουργίαν, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, συλλειτουργούντων αὐτῷ  Μητροπολιτῶν, Ἀρχιεπισκόπων καί Ἱερέων εἰς τόν Μητροπολιτικόν Ναόν Ἁγίου   Γεωργίου Ἄκκρης.

Περαιτέρω, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος προέβη εἰς τάς κάτωθι ἀποφάσεις:

-Τήν μετάθεσιν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀρτεμίου εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου εἰς Ναζαρέτ, ὡς βοηθοῦ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, καί ὡς Ἀντιπροέδρου τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου εἰς  Ναζαρέτ.

-Τήν ἔγκρισιν τῆς αἰτήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κυριακουπόλεως κ. Χριστοφόρου, Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου ἐν Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας, διά χειροτονίαν τῶν μοναχῶν π. Χρυσάνθου Σανούμπαρ καί π. Χαλήλ Φαουάντιλα εἰς  διακόνους.

-Τήν μετάθεσιν καί τόν διορισμόν τοῦ π. Ἡσαΐου Χαντάντ ὡς ἀναπληρωτοῦ ἱερέως εἰς τόν Ναόν τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος εἰς τήν πόλιν τῆς Ραμάλλας.

-Τήν μετάθεσιν καί τόν διορισμόν  τοῦ Ἱερέως π. Λουκᾶ Μπούσα ὡς ἀναπληρωτοῦ ἱερέως εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου εἰς Ζαμπάπδε.

Πρό τῆς Ἀπολύσεως τῆς Συνεδρίας, ὁ Μακαριώτατος καί τά μέλη αὐτῆς ἀνέπεμψαν δέησιν ὑπέρ εἰρήνης τοῦ κόσμου, ἰδίᾳ δέ τῆς περιοχῆς τῶν Ἁγίων Τόπων, παρακαλοῦντες τόν πανοικτίρμονα Θεόν, ὅπως πέμψῃ τό Πανάγιον Αὐτοῦ Πνεῦμα εἰς τόν κόσμον, ὅπως μή ἐπιλάθηται τῶν τέκνων τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων καί ὅπως ρύσῃ πάντας ἡμᾶς ἀπό πάσης συμφορᾶς καί βλάβης, πρεσβείαις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῇ Χάριτι τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου. Ἀμήν.

Τήν Δευτέραν, 16^ην/ 29^ην  Μαΐου 2023, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, συνελθοῦσα ὑπό τήν Προεδρίαν τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ἐπελήφθη διαφόρων θεμάτων τοῦ Πατριαρχείου μεταξύ τῶν ὁποίων τά κάτωθι:

α. Αἱ ἑορταί τοῦ Ἁγίου Πάσχα καί τῆς τελετῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός τοῦ Μεγάλου Σαββάτου.

β. Ἡ πρός Κύριον ἐκδημία τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Πέτρας κυροῦ Κορνηλίου.

γ. Τό πρόσφατον ταξίδιον τοῦ Μακαριωτάτου εἰς Βρυξέλλας καί ἡ συμμετοχή Αὐτοῦ ὡς προσκεκλημένου εἰς τήν Στέψιν τοῦ Βασιλέως τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου Καρόλου τοῦ Γ ΄.

δ. Ἡ ἔκθεσις  τῶν πεπραγμένων τῆς Ἐξαρχίας Κύπρου ὑπό τοῦ Ἐξάρχου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου.

ε. Ἡ ἔκθεσις  τοῦ Σχολάρχου Ἀρχιμανδρίτου π. Ματθαίου περί τῆς Λειτουργίας τῆς Σχολῆς Σιών.

στ. Ἡ ἀπόφασις καθαιρέσεως ἐκ τῆς Ἱερωσύνης τοῦ ἄχρι τοῦδε ἐν ἀργίᾳ τελοῦντος Ἀρχιμανδρίτου Δαμιανοῦ, πρῴην Ἐξάρχου Ἀθηνῶν καί τῆς ἀποκοπῆς αὐτοῦ ἐκ τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος διά τά εἰς ἅ ὑπέπεσε κανονικά παραπτώματα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Πέμπτην, 3^ην /16^ην Δεκεμβρίου 2022, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, συνελθοῦσα ὑπό τήν Προεδρίαν τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ἐπεμελήθη διαφόρων θεμάτων καί προέβη εἰς τάς κάτωθι ἀποφάσεις:

Διώρισε τόν Ἱεροδιάκονον π. Δοσίθεον Ἐπιστάτην τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Σπυρίδωνος, εὑρισκομένης εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν πλησίον τῆς Πύλης τῆς Δαμασκοῦ.

Ἐνέκρινε τήν αἴτησιν τοῦ κ. Τζίριες Χαλήλ Ἀντράους Χαλίφε διά χειροτονίαν εἰς διάκονον καί ἀκολούθως εἰς ἱερέα καί διακονίαν εἰς τό ποίμνιον τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἰορδανίαν.

Ἐνέκρινε τήν αἴτησιν τοῦ καταγομένου ἐκ Τάϋμπε κ. Τζιχάντ Ἀράνκη διά χειροτονίαν εἰς διάκονον καί ἀκολούθως εἰς ἱερέα, διά νά διακονήσῃ εἰς τήν Κοινότητα Μπιρζέτ τῆς περιοχῆς Ραμάλλας.

Διώρισε τόν Ἱερέα π. Ἀντώνιον Ἀζίνη Προϊστάμενον εἰς τήν Κοινότητα τοῦ Ζντέϊντε.

Διώρισε τόν Πρεσβύτερον π. Σπυρίδωνα Προϊστάμενον εἰς Τουράν καί Κούφρ Σμέα .

Διώρισε τόν π. Ἠλίαν Σπυριδών Προϊστάμενον εἰς τήν Κοινότητα Ἀϊλαμποῦν.

Ἐνέκρινε τήν αἴτησιν τοῦ δοκίμου μοναχοῦ Ἀνδρέου Χατζησταμπουλίδου διά χειροθεσίαν καί ἀκολούθως δι’ ἔνταξιν εἰς τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Τετάρτην, 25^ην Αὐγούστου/ 7^ην Σεπτεμβρίου 2022, συνεκλήθη ἡ ἁγία καί ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς ὑπό τήν Προεδρίαν τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Εἰς τήν συνεδρίαν ταύτην ἡ ἁγία καί ἱερά Σύνοδος ἐμελέτησε διάφορα θέματα τοῦ Πατριαρχείου, ὡς τῶν ἑορτῶν τοῦ Δεκαπενταυγούστου, ἐπικοινωνίας Ἐκκλησιῶν, προσκυνηματικά καί ἄλλα καί προέβη εἰς τάς κάτωθι ἀποφάσεις:

1). Διώρισε τόν Ἀρχιμανδρίτην Βενέδικτον Καγιάλ ἡγούμενον τοῦ ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας Ἱεροῦ Προσκυνήματος.

2). Ἀπεδέχθη τήν παραίτησιν τοῦ Οἰκονόμου π. Σάλεχ Χούρη ἐκ τῶν καθηκόντων αὐτοῦ ὡς Προϊσταμένου τῆς Κοινότητος Σαχνίν τῆς περιοχῆς Ἄκκρης.

3). Ἀπεδέχθη τήν αἴτησιν ἐντάξεως τοῦ Ἁγιορείτου – Γρηγοριάτου Ἱερομονάχου Πορφυρίου εἰς τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα.

4). Διώρισε τόν Ἀρχιμανδρίτην Ἀνανίαν ἀναπληρωματικόν μέλος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ Πρωτοδικείου Ἱεροσολύμων

5). Ἐνημερώθη ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κυριακουπόλεως κ. Χριστοφόρου περί τῆς ἐν Κάρακ τῆς Ἰορδανίας  ἐκπαιδευτικῆς δραστηριότητος τοῦ Πατριαρχείου.

6). Ἐπῄνεσε τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Πέλλης κ. Φιλούμενον διά τήν λῆψιν μεταπτυχιακοῦ διπλώματος Κοινοτικῆς Ψυχολογίας παρά τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Μπιρζέτ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Τετάρτην, 2^αν/ 15^ην Ἰουνίου 2022, συνῆλθεν ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τήν ΡΚΒ΄/122 Συνεδρίαν αὐτῆς ὑπό τήν Προεδρίαν τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἐπελήφθη διαφόρων ἐκκλησιαστικῶν καί ποιμαντικῶν θεμάτων, ἀφορώντων εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἄλλας Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας καί προέβη εἰς τάς κάτωθι ἀποφάσεις:

1 -Διώρισε τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Πέλλης κ. Φιλούμενον Ποιμαντικόν Ἐπόπτην καί  Πνευματικόν καθοδηγητήν τῶν ἐνοριῶν τοῦ Πατριαρχείου εἰς τάς πόλεις τοῦ Μπιρζέτ, Τζίφνας, Ἄϊν -Ἀρίκ καί Ἀμπούντ καί ἄλλας τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας.

2 -Διώρισε τόν Γέροντα Δραγουμᾶνον καί Σχολάρχην Ἀρχιμανδρίτην π. Ματθαῖον Ἡγούμενον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἵνα προετοιμάσῃ τό ἔδαφος τῆς ἐπαναλειτουργίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Σταυροῦ ἐν συνεργασία μετά τῶν Ὀρθοδόξων Θεολογικῶν Σχολῶν τῆς Ἑλλάδος καί μετ’ Ἐπιτροπῆς ἐκ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου καί τοῦ Γραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Ἱεροδιακόνου π. Συμεών.

3 -Ἐνέκρινε τήν αἴτησιν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κυριακουπόλεως κ. Χριστοφόρου διά  τήν χειροτονίαν νέων διακόνων καί ἱερέων ὡς ἕπεται:

Ὁ μοναχός Silwanos Hanouneh νά χειροτονηθῇ εἰς διάκονον.

Ὁ μοναχός Andreas Shamia νά χειροτονηθῇ εἰς διάκονον.

Ὁ κ. Milad Rezeq νά χειροτονηθῇ εἰς διάκονον.

Ὁ κ. Hanna Marji νά χειροτονηθῇ εἰς διάκονον.

Ὁ κ. Laheeb Hanhan νά χειροτονηθῇ διάκονος.

4 -Διώρισε τόν Ἀρχιμανδρίτην Βενέδικτον Καγιάλ ὡς Ἡγούμενον εἰς τήν πόλιν τοῦ Ζαπάμπδε

5 -Διώρισε τόν Ἀρχιμανδρίτην π. Πορφύριον Ἡγούμενον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Μπετζαλλᾶ.

6 -Διώρισε τόν Ἱεροδιάκονον Δοσίθεον εἰς τό Γραφεῖον τῆς Ἀρχιγραμματείας καί δή εἰς τόν τομέα τῶν ἡλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν.

7 -Διώρισε τόν π. Ἠλίαν Χούρη ὡς ἐφημέριον μετά τοῦ π. Γεωργίου τῆς Κοινότητος Ράμε τῆς περιοχῆς Ἄκκρης-Πτολεμαΐδος.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας