1

100 ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΙ ΥΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΣΕΡΡΩΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Τήν Πέμπτην, 10ην /23ην Αὐγούστου 2012, ὁμάς 100 προσκυνητῶν ἐκ τῆς Μητροπόλεως Σερρῶν ὑπό τόν Μητροπολίτην Σερρῶν κ. Θεολόγον, εἰς τό πλαίσιον προσκυνηματικῆς ἐπισκέψεως αὐτῶν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, ἐπεσκέφθησαν τό Πατριαρχεῖον.

Τόν Μητροπολίτην Σερρῶν καί τήν προσκυνηματικήν ὁμάδα αὐτοῦ ἐδέχθη ἐνθέρμως ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος.

Προσφωνῶν τόν Μακαριώτατον ὁ Μητροπολίτης Σερρῶν κ. Θεολόγος εἶπε:

«Δοξάζομεν τόν Θεόν, διότι μᾶς ἠξίωσε καί πάλιν νά πραγματοποιήσωμεν τό ἐτήσιον προσκύνημά μας εἰς τούς Τόπους, εἰς τούς ὁποίους ἀπεκαλύφθη ὁ σαρκωθείς δι’ ἡμᾶς σταυρωθείς καί ἀναστάς Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί εἰς τό σεπτόν Πατριαρχεῖον, τήν Μητέρα τῶν Ἐκκλησιῶν καί νά ἐκδηλώσωμεν τήν ἀγάπην καί τόν σεβασμόν μας πρός ὑμᾶς, τούς ἀκρίτας φύλακας αὐτῶν καί νά συνεορτάσωμεν μεθ’ ὑμῶν τήν ἑορτήν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί νά συνδράμωμεν εἰς τόν ἀγῶνα ὑμῶν ὡς Ἕλληνες Ρωμιοί, διερχόμενοι τήν κρίσιν, τήν ὁποίαν ἐλπίζομεν ὅτι θά ὑπερβῶμεν ἐρειδόμενοι εἰς τάς ἀξίας τῆς παραδόσεως ἡμῶν».

Περαίνων τόν λόγον ὁ Ἅγιος Σερρῶν, προσέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον ἕν ζεῦγος δικηροτρικήρων διά τάς λειτουργίας Αὐτοῦ.

Ἀπαντῶν ὁ Μακαριώτατος ηὐχαρίστησε τόν Ἅγιον Σερρῶν διά τήν ἐπίσκεψιν αὐτοῦ εἰς τούς Ἁγίους Τόπους καί εἰς τό Πατριαρχεῖον καί τό ἔμπρακτον ἐνδιαφέρον αὐτοῦ ὑπέρ τοῦ Πατριαρχείου, ἐκδηλωθέν καί διά τῆς προσφάτου φιλοξενίας νέων τοῦ Ἀραβοφώνου ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου εἰς τάς κατασκηνώσεις τῆς Μητροπόλεως Σερρῶν καί ηὐχήθη καλήν καί εὐχάριστον καί οἰκοδομητικήν προσκύνησιν, βαθεῖαν προσκυνηματικήν θεωρίαν καί θέαν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀποκαλυφθείσης εἰς τούς μαθητάς τοῦ Κυρίου εἰς τό ὄρος Θαβώρ, τήν ὁποίαν καί ἡμεῖς εἴδομεν κατά τήν πρόσφατον ἑορτήν τοῦ ἐπί τοῦ ὄρους τούτου.

Τήν θεωρίαν ταύτην τῆς δόξης τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ηὐχήθη ὁ Μακαριώτατος εἰς τούς εὐλαβεῖς προσκυνητάς ὡς καί τήν προστασίαν καί τάς πρεσβείας τῆς Θεοτόκου, ὅπως ἑορτάσωμεν τῆν ἑορτήν τῆς Κοιμήσεως, τήν Κάθοδον τῆς εἰκόνος αὐτῆς, τά Ἐγκώμια καί τήν θ. Λειτουργίαν εἰς τό Θεομητορικόν Μνῆμα.

Ἐπί τούτοις ὁ Μακαριώτατος ἐξέφρασε καί πάλιν τάς εὐχαριστίας, τάς εὐχάς Αὐτοῦ τῷ Μητροπολίτῃ Σερρῶν καί ἀπένειμεν αὐτῷ φιλντισένιον ἐγκόλπιον καί ἐπιστήθιον σταυρόν, τό περιοδικόν «Νέα Σιών» τοῦ Πατριαρχείου καί εἰς τούς προσκυνητάς Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder




ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΑΚΑΙΝIΣΜΕΝΟΝ ΚΤΙΡΙΟΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ.

Τό Σάββατον, 29ην Ιουλίου /11ην Αὐγούστου 2012, ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐτέλεσε τόν ἁγιασμόν εἰς τό ἀνακαινισμένον κτίριον τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς. Αἱ ἐργασίαι συντηρήσεως, στηρίξεως, ἐπεκτάσεως διακοσμήσεως καί ἀνακαινίσεως τοῦ ἀνέκαθεν κτιρίου τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς διήρκεσαν ἐπί ἕν ἔτος σχεδόν καί κατέστησαν αὐτήν λίαν λειτουργικήν.

Εἰς τήν τελετήν τοῦ ἁγιασμοῦ παρέστησαν ὁ Πρόεδρος τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Θαβωρίου κ. Μεθόδιος, ὁ Ἀντιπρόεδρος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερώνυμος, τό λοιπόν προσωπικόν τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς καί πολλοί Ἁγιοταφῖται Πατέρες καί λαϊκοί.

Μετά τήν τελετήν τοῦ ἁγιασμοῦ ὁ Πρόεδρος τῶν Οἰκονομικῶν προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ:

Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Τόσον ἐγώ προσωπικῶς ὅσον καί τά μέλη τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς Σᾶς καλωσορίζομεν μετά πολλοῦ σεβασμοῦ καί περισσῆς ἀγάπης εἰς τό ἤδη ἀνακαινισμένον κτιριακόν συγκρότημα τῆς Οἰκονομικῆς τοῦ Πατριαρχείου. Καλῶς ἤλθατε.

Ἡ παρουσία Σας σήμερον ἐδῶ γεμίζει τήν καρδίαν μας καί τήν ψυχήν μας χαράν καί ἀγαλλίασιν, διότι συμπίπτει μέ ἕνα εὐχάριστον γεγονός, τῶν ἐγκαινίων τῆς Οἰκονομικῆς τοῦ Πατριαρχείου.

Μόλις πρό ὀλίγων λεπτῶν, Μακαριώτατε, ἐτελέσατε τόν, κατά τήν τάξιν καί ὡς ἥρμοζε, ἁγιασμόν, ὥστε μέ νέον πνεῦμα, ἐνισχυμένο ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά συνεχίσωμεν τήν προσφοράν τῶν ὑπηρεσιῶν μας ἐν ἀδελφικῇ ἀγάπῃ, ζήλῳ καί φιλοτιμίᾳ.

Τό κτιριακόν τοῦτο συγκρότημα, Μακαριώτατε, ἀνακαινισμένον πλέον, τίθεται εἰς λειτουργίαν μέ τίς εὐχές καί Πατριαρχικές εὐλογίες τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος. Τοῦτο τό κτιριακόν συγκρότημα, δηλαδή ἡ Οἰκονομική τοῦ Πατριαρχείου, ἁπαρτίζεται, πρῶτον, ἐκ τοῦ ἰσογείου χώρου, ὅπου στεγάζονται τό Τμῆμα Ἐνοικίων, τό Ταμεῖον καί ἡ Καμαρασία καί, δεύτερον, ἐκ τοῦ ἄνω ὀρόφου, ὅπου στεγάζονται τό γραφεῖον τοῦ Προέδρου τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς, τό γραφεῖον τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς καί τό γραφεῖον τοῦ Λογιστηρίου, προσετέθη δέ καί ἕτερον δωμάτιον, τό Ἀρχεῖον, εἰς τό ὁποῖον θά φυλάσσωνται ἐν ἀσφαλείᾳ τά διάφορα ἔγγραφα καί Κώδικες καί ὅ,τι σχετίζεται μέ τήν Οἰκονομικήν.

Μακαριώτατε,

Εἰς τόν μακρύν κατάλογον τῶν σημαντικῶν ἔργων, τά ὁποῖα ἔγιναν ἐπί τῆς ἑπταετοῦς, εὐκλεοῦς καί καρποφόρου Πατριαρχίας Σας, σήμερον, προστίθεται ἀκόμα ἕνα, εἶναι τοῦτο περί τοῦ ὁποίου ἀνέφερον, ἤτοι τῆς Οἰκονομικῆς τοῦ Πατριαρχείου. Τό ἔργον τοῦτο ἀνέλαβε καί ἔφερεν εἰς πέρας τό Ἀρχιτεκτονικόν Γραφεῖον, ὁ ἀρχιτέκτων τοῦ Πατριαρχείου κ. Θεοδόσιος Μητρόπουλος, εἰς τόν ὁποῖον ἐκφράζομεν τάς εἰλικρινεῖς μας εὐχαριστίας διά τήν ἀγαθήν συνεργασίαν μας. Μία εἶναι καί ἑγκάρδιος, Μακαριώτατε, ἡ υἱϊκή μας εὐχή καί ἡ πρός τόν Τριαδικόν Θεόν παράκλησις. Νά ἔχητε πάντα τήν κατ’ ἄμφω ὑγιείαν, ψυχικήν καί σωματικήν, ἰσχυράν, ὡς πάντοτε, τήν θέλησιν, διότι κατά τό ρητόν «τό θέλειν ἐστί δύνασθαι».

Γνωρίζομεν, λοιπόν, ὅτι θέλετε καί ἠμπορεῖτε νά κάνετε πολλά, Μακαριώτατε. Ἔχετε συνεργάτας τούς εἰλικρινῶς ἀγαπῶντας Ἡμᾶς καί τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα. Τό Παριαρχεῖον εἰς τούς χαλεπούς τούτους καιρούς ἔχει τήν ἀνάγκην Σας καί τήν Πατριαρχικήν παρουσίαν Σας. Σᾶς χρειάζεται καί τοῦτο δέν ἔχετε τό δικαίωμα νά τό ἀρνηθῆτε. Προχωρεῖτε καί «εἰ ὁ Θεός μεθ’ Ὑμῶν, οὐδείς καθ᾽ Ὑμῶν». Εἴθε τά ἔτη Σας, Μακαριώτατε, να εἲναι μακρόβια, ὑγιεινά καί ἀγλαόκαρπα. Ἀμήν

ὁ δέ Μακαριώτατος ἀπήντησε διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Θαβωρίου κύριε Μεθόδιε,

Πρόεδρε τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Κοινοῦ.

Σεβαστοί Ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Ἡ Ἁγιοταφιτική ἡμῶν Ἀδελφότης εὑρίσκεται σήμερον εἰς τήν εὐχάριστον θέσιν τῆς τελέσεως τῶν ἐγκαινίων τῆς ἀνακαινίσεως και ἀποκαταστάσεως τοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματος τῶν Γραφείων τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς.

Το γεγονός τοῦτο περιποιεῖ ἰδιαιτέραν τιμήν καί ἔπαινον εἰς τά μέλη τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τά ὁποῖα λόγῳ τε καί ἔργῳ ἀποδεικνύουν ἐμπράκτως τήν μέριμναν αὐτῶν, τῆς διαφυλάξεως καί συντηρήσεως τῆς εὐπρεπείας τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ.

Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι τό ἱερόν ἡμῶν «Ὀσπίτιον» κατά τήν ἔκφρασιν τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Δοσιθέου, τουτέστιν τό Κεντρικόν ἡμῶν μοναστήριον τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης καί κάθε μοναστήριον, ἀποτελοῦν ἀναπόσπαστον καί ἑνιαῖον μέρος τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Κοινοῦ.

Τά γραφεῖα τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς ἐνέχουν ἰδιαιτέραν σημασίαν, διότι ταῦτα εἶναι γραφεῖα διακονίας ὑλικῶν ἀναγκῶν καί ἀγαθῶν. Τούτου ἕνεκεν ἡ στέγη τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς εὐλόγως δύναται νά ὀνομασθῇ κατάστημα ἐλέους καί πανδοχεῖον φιλανθρωπίας, ἐξ ἄλλου ἡ ἀποστολή τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος ἦτο καί ἐξακολουθεῖ νά εἶναι, ἐκτός τοῦ ἔργου τῆς διαφυλάξεως τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, ἡ θεραπεία τῶν πασχόντων καί ἐνδεῶν συνανθρώπων ἡμῶν, ἄνευ τινός διακρίσεως.

Ἡ ἀνακαίνισις τοῦ κτιρίου τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς ἐκρίθη πλέον ἐπιτακτική καί διά λόγους ἀφορῶντας εἰς τήν συμβολήν τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου εἰς τήν διατήρησιν τοῦ πολιτισμικοῦ καί θρησκευτικοῦ καθεστῶτος τῶν Ἱεροσολύμων.

Ἐπιτραπήτω Ἡμῖν νά ἐκφράσωμεν τήν εὐαρέσκειαν Ἡμῶν εἰς τόν Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Θαβωρίου  κ. Μεθόδιον, ὁ ὁποῖος μεθ’ ὑπομονῆς καί ἐπιμονῆς ἀνέλαβε τήν Ἁγιοταφιτικήν αὐτήν πρωτοβουλίαν.

Εὐχαριστίας ἐκφράζομεν καί εἰς τούς διακονητάς τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς ὡς καί τόν ἀρχιτέκτονα τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως κ. Θεοδόσιον Μητρόπουλον καί τούς συνεργάτας αὐτοῦ διά τήν ἀρτίαν καί λειτουργικήν ἀνάδειξιν τοῦ ἔργου τούτου.

Εὐχόμεθα ἡ χάρις καί εὐλογία τοῦ Παναγίου Τάφου νά ἐπισκιάζῃ πάντας ἡμᾶς, ἵνα δι’ἔργων καλῶν δοξάζηται τό Πανάγιον Ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν.

Ἠκολούθησε μικρά δεξίωσις μέ γλυκίσματα καί ἀναψυκτικά, τά συγχαρητήρια τῶν Πατέρων πρός τόν Πρόεδρον τῶν Οἰκονομικῶν διά τάς γενομένας ἐργασίας καί τάς εὐχάς αὐτῶν διά καλάς εἰσπράξεις πρός εὐημερίαν τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Κοινοῦ καί τοῦ ποιμνίου ἡμῶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder




Η ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟΝ ΕΚΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΚΥΘΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΥΡΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ.

Τήν πρωΐαν τῆς 20ῆς Ἰουλίου /2ας Αὐγούστου 2012, ἡμέραν τῆς ἑορτῆς τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ, (π. ἑ.) ἐξεδήμησεν πρός Κύριον ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Σκυθουπόλεως κυρός Ἰάκωβος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.

Ἡ νεκρώσιμος ἐξόδιος ἀκολουθία τοῦ ἐκλιπόντος γηραιοῦ Ἱεράρχου ἐψάλη τήν πρωΐαν τῆς ἑπομένης ἡμέρας, 21ης Ἰουλίου/ 3ης Αὐγούστου 2012, εἰς τό ἐντός τοῦ Πατριαρχείου εὑρισκόμενον παρεκκλήσιον τῆς ἁγίας πρωτομάρτυρος καί ἱσαποστόλου Θέκλης, προεξάρχοντος τῆς τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, ἱερουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερομονάχων τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί συμπροσευχομένων μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς παροικίας καί ἱερέων καί λαϊκῶν μελῶν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου Ὀρθοδόξου ποιμνίου ἡμῶν.

Τόν ἐπικήδειον λόγον ἐξεφώνησε ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίασταρχος, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

«Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι  Ἀρχιερεῖς,

Ἐκλαμπρότατε  κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Εὐλαβεῖς ἱερεῖς,

Εὐσεβές  χριστεπώνυμον πλήρωμα,

 Χρέος ἱερόν ἐσύναξεν ὅλους ἡμᾶς σήμερον εἰς τό ἱερόν τοῦτο παρεκκλήσιον τῆς Ἁγίας πρωτομάρτυρος καί ἰσαποστόλου Θέκλης του ἡμετέρου Πατριαρχείου, ἡ ἀπόδοσις δηλονότι τοῦ ὀφειλομένου σεβασμοῦ καί ἡ ἀνάπεμψις προσευχῶν ἐπί τῇ ἐκδημίᾳ ἐκ τοῦ κὀσμου τούτου καί τῇ ἀνοδικῇ πορείᾳ πρός οὐρανούς τοῦ μακαριστοῦ Ἀγιοταφίτου καί Μητροπολίτου Σκυθουπόλεως κυροῦ  Ἰακώβου.

 Ἡ μετ’ εὐλογημένην παρά Κυρίου μακροζωΐαν ἐκδημία τοῦ προκειμένου ἀδελφοῦ ἡμῶν καί ἐν ταὐτῷ διδασκάλου πολλῶν ἐξ ἡμῶν τῶν Ἁγιοταφιτῶν, φέρει ἡμᾶς ἀναμφιβόλως εἰς τά ὅρια τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἡμῶν, τά ὁποῖα ἐνίοτε ἡμεῖς ὑπερβαίνομεν, εἴτε φυσιούμενοι ἐκ τῆς δόξης  καί δυνάμεως  ἤ παρασυρόμενοι ὑπό τῶν τερπνῶν καί ἡδέων τοῦ κόσμου τούτου, ἐκείνων ἅτινα σκιᾶς καί ὀνείρου ἀπατηλότερα. Ὁ θάνατος ὡς ἡ οἰκονομία τοῦ Θεοῦ δι’ ἡμᾶς μετά τήν πτῶσιν ἡμῶν συνετίζει ἡμᾶς καί σωφρονίζει  καί ἐπαναφέρει εἰς τήν πραγματικότητα  τῆς  εὐθραύστου ἡμῶν φύσεως.

 Τό μυστήριον τοῦ θανάτου, τό ὄντως φοβερόν, προσβλέποντες ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ, ὑπερβαίνομεν μόνον ἐν τῇ πίστει ἡμῶν εἰς τό μυστήριον τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Λυτρωτοῦ καί  Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

 Ἐν τῇ σωφρονιστικῇ καί ἐν ταὐτῷ ἐλπιδοφόρῳ ταύτῃ ἐνατενίσει τοῦ θανάτου, προπέμπομεν ἐξοδίως τόν μακαριστόν Μητροπολίτην Σκυθουπόλεως κυρόν Ἰάκωβον, ἀναμιμνῃσκόμενοι ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ ὡς Ἀδελφότης, ὅσα εὔφημα  ἀνήκουν αὐτῷ, ὅτι   δηλαδή ἀπό μικρᾶς ἡλικίας  προσῆλθεν ἐκ τῆς γενετείρας αὐτοῦ νήσου Σάμου καί ἀφιέρωσεν ἑαυτόν εἰς τήν διακονίαν τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων τῆς Ἁγίας Γῆς, ἐσπούδασεν τήν ἱεράν  Ἐπιστήμην τῆς Θεολογίας εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὑπηρέτησεν ἐν συνεχείᾳ ὡς καθηγητής καί Σχολάρχης ἐν τῇ Ἱερατικῇ Σχολῇ τοῦ Πατριαρχείου, τῇ στεγαζομένῃ τότε  ἐν τῷ  κτιρίῳ τῆς νῦν Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, ἐπί τριακονταετίαν καί πλέον  διηύθυνε τό περιοδικόν « Νέα  Σιών» τοῦ Πατριαρχείου, ἐπί δεκαετίαν διετέλεσε Πατριαρχικός ἐν Ἄκκρῃ – Πτολεμαΐδι  Ἐπίτροπος,  καθ’ ἡμέραν διά τῆς καλλιφωνίας αὐτοῦ  ἀφύπνιζε τάς ψυχάς τῶν προσευχομένων εἰς τόν ἱερόν μοναστηριακόν ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης  καί ἐπί ἑπταετίαν ὑπέμεινε καρτερικῶς καί ἀγογγύστως τήν παραχωρηθεῖσαν αὐτῷ ὑπό Θεοῦ ἀσθένειαν, βοηθούμενος ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Ναζαρέτ  Κυριακοῦ καί  τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἀνδρέου.

 Ταῦτα ἡμεῖς ὡς Ἁγιοταφῖται ὀφειλετικῶς ἀναμιμνῃσκόμενοι, παρακαλοῦμεν τόν ἀγαθόν καί φιλάνθρωπον Θεόν ἡμῶν, ὅπως μνησθῇ ὑπέρ αὐτοῦ καί ἐν τῇ  φιλευσπλάγχνῳ αὐτοῦ κρίσει, ἥτις τό πλεῖστον ἀγάπη  καί ἔλεός  ἐστι,   ἐπιτρέψῃ,  ἵνα ταῦτα ὡς ἔργα ἀγαθά καλύψωσιν, ὅσα οὗτος ὡς ἄνθρωπος ἤμαρτεν ἐν γνώσει ἤ   ἀγνοίᾳ,   ἑκουσίως  ἤ ἀκουσίως  καί ἀξιώσῃ  αὐτόν  τῆς συγγνώμης, τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν καί τῆς κατατάξεως αὐτοῦ μετά τῶν εὐλογημένων ἐκείνων, τῶν ἀπολαμβανόντων ὅσα παρά Κυρίου  ἡτοίμασται αὐτοῖς.

Εἴη ἡ μνήμη αὐτοῦ αἰωνία!

Ἡ Ἁγιοταφιτική  Ἀδελφότης εὐχαριστεῖ ὅσους ἐκ τῆς Ἑλληνικῆς Παροικίας, ἐκ τῶν ἱερέων καί τῶν πιστῶν τοῦ Ἀραβοφώνου ἡμῶν ποιμνίου  ἐτίμησαν  τήν μνήμην αὐτοῦ εἰς τήν ἐξόδιον αὐτοῦ ἀκολουθίαν ταύτην».

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_2_placeholder




ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΗΣ Μ.Κ.Ο. «ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ» ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ.

Τό Σάββατον τῶν Ψυχῶν, 20ήν Μαΐου/2αν Ἰουνίου 2012, προσκυνηματική ὁμάς ἐκ τῶν μελῶν τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον.

Τῆς προσκυνηματικῆς ταύτης ὁμάδος ἡγεῖτο ἡ κ. Αἰκατερίνη Διαμαντοπούλου, Γενική Διαχειρίστρια τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη», εἰς ταύτην δέ μετέσχε ὁ καθηγητής τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φιλοσοφίας εἰς τό Πανεπιστήμιον Ἀθηνῶν κ. Κωνσταντῖνος Νιάρχος καί ὁ Γενικός Διευθυντής τῶν Ἱστοχώρων τοῦ Πατριαρχείου κ. Χρῖστος Νικολάου.

Τήν ἐκλεκτήν προσκυνηματικήν ὁμάδα ταύτην ἐδέχθη ἐνθέρμως ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος.

Τόν Μακαριώτατον προσεφώνησεν ἐξ ὀνόματος τῆς Ὀργανώσεως ἡ κ. Αἰκατερίνη Διαμαντοπούλου διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτῆς:

 «Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι, Σεβαστοί πατέρες,

 Ἀπό τή θέση μου ὡς Ἀναπληρώτρια Διαχειρίστρια τῆς Μή Κυβερνητικῆς Ὀργάνωσης «Ρωμηοσύνη» τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί ἐκ μέρους τοῦ Διαχειριστοῦ αὐτῆς, κ. Πέτρου Κυριακίδη, ἀλλά καί ἐκ μέρους τῶν συμμετεχόντων στήν ἐτήσια προσκυνηματική μας ἐκδρομή, σᾶς εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν ὑποδοχή πού μας παρέχετε στό Πατριαρχεῖο.

Ἐπίσης σᾶς μεταφέρουμε τό βαθύτατο σεβασμό καί τήν ἀγάπη τοῦ Διαχειριστοῦ μας κ. Πέτρου Κυριακίδη πρός τό θεσμό τοῦ Πατριαρχείου, ἀλλά καί προς Ἐσᾶς τόν ἴδιο προσωπικά, καθώς διατηρεῖ ἄσβεστη μέσα του τήν εὐλαβική διάθεση ἀρωγῆς πρός τά Πανάγια Προσκυνήματα καί τό Πατριαρχεῖο μας.

Εἶναι εὐλογία καί τιμή γιά ὅλους ἐμᾶς νά παριστάμεθα ἐνώπιόν σας. Εἶναι μεγάλη ἡ συγκίνηση καί τό δέος πού αἰσθανόμαστε, ὅταν ἐπισκεπτόμαστε κάθε χρόνο τούς Ἁγίους Τόπους, τόν Πανίερο Ναό τῆς Ἀναστάσεως, τόν Πανάγιο Τάφο, τό Γολγοθᾶ, τήν Ἁγία Ἀποκαθήλωση καί τά ἄλλα ἁγιασμένα προσκυνήματα, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν πνευματικό προορισμό καί στόχο ζωῆς γιά κάθε Ὀρθόδοξο Χριστιανό.

Παράλληλα κατανοοῦμε τήν τεράστια εὐθύνη σας γιά τή λειτουργία τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, τήν προστασία καί τή διατήρησή τους, καθώς καί τήν ἐξυπηρέτηση χιλιάδων προσκυνητῶν, ἀλλά καί τόν εἰρηνικό – ἑνοποιητικό ρόλο πού καλεῖστε νά ἐπιτελέσετε.

Τό ταξίδι μας στήν Ἁγία Γῆ βρίσκει ἀπόλυτη ἐφαρμογή στά λόγια σας, τό ὁποῖο ὁρίζετε ὡς «Προσκυνηματική θεωρία», καθώς ὅλοι ὠφελούμαστε πολλαπλῶς ἀπό αὐτή τήν πνευματική πορεία.

Πρωτίστως εἶναι μεγάλη εὐκαιρία γιά ὅλους ἐμᾶς ἡ δυνατότητα πνευματικῆς ἀνάτασης πού προέρχεται ἀπό τή συμμετοχή μας στή Θεία Λατρεία, τήν Ἱερά Ἐξομολόγηση καί τή μετοχή μας στή Θεία Κοινωνία, καθώς καί τίς ἐπισκέψεις μας στίς Ἱερές Μονές καί τήν προσκύνηση ἱερῶν λειψάνων -συμβόλων τῆς Ὀρθοδοξίας μας.

Ἐκ δευτέρου εἶναι μεγάλη ἡ πολιτισμική ὠφέλεια πού ἀποκομίζουμε, καθώς γινόμαστε κοινωνοί τῆς ἱστορίας καί τοῦ πολιτισμοῦ, ὡς συνέχεια καί διαρκής παρουσία ἐπί 2.000 χρόνια τοῦ Χριστιανισμοῦ σέ αὐτό τό νευραλγικό τόπο τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.

Παράλληλα εἶστε ἐμπνευστής τῆς δημιουργίας / σύστασης τοῦ μεγάλου ὀργανισμοῦ τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» πού μέρα μέ τή μέρα γιγαντώνεται. Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, ἀριθμεῖ 2.500 μέλη. Στόχο ἔχει τήν ἐνίσχυση τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων καί τοῦ πολυσήμαντου ἔργου σας μέ κάθε θεμιτό μέσο.

Οἱ δραστηριότητές μας γιά τήν ἐπίτευξη τοῦ παραπάνω σκοποῦ συνοψίζονται στίς ἑξῆς:

Α. Διοργάνωση Διεθνῶν Συνεδρίων, μέχρι τώρα 3 στόν ἀριθμό, 2 στό Πολεμικό Μουσεῖο Ἀθηνῶν καί 1 στήν Κύπρο. Β. Ἔκδοση συγγραμμάτων Γ. Συμμετοχή σέ Διεθνεῖς Ἐκθέσεις, μέχρι τώρα 3 στόν ἀριθμό, Ἔκθεση «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» 2010 στό Ζάππειο Μέγαρο τῆς Ἀθήνας, Ἔκθεση «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» 2011 στό Helexpo τῆς Θεσσαλονίκης καί Ἔκθεση “Nexus” 2012 στό MEC Παιανίας. Δ. Διοργάνωση Προσκυνηματικῶν ἐκδρομῶν Ε. Δικτυακά ἐγχειρήματα α) δημιουργία Ἰστοχώρων β) «Ράδιο Ρωμηοσύνη» γ) «Ρωμηοσύνη TV».

Ἐπίσης ἕνα ἀπό τά κυρία ἔργα τῆς Ρωμηοσύνης εἶναι ἡ τεχνική ὑποστήριξη καί ὁ ἐμπλουτισμός τῶν Ἱστοχώρων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων μέ ἱστορικό καί φωτογραφικό ὑλικό, καθώς καί πλούσια ἀρθρογραφία. Ἀναφέρομαι στόν ἐπίσημο Ἱστοχῶρο τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων www.jerusalem-patriarchate.info, τήν Πύλη Εἰδησεογραφίας en.jerusalem-patriarchate.info καί τόν Ἱστοχῶρο τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» www.romiosini.org.gr καθώς καί στήν ἀναμετάδοση τῶν εἰδήσεων ἀνά τό παγκόσμιο.

Αὐτή τή στιγμή πολύ καλά γνωρίζετε ὅτι βρίσκεται σέ ἐξέλιξη τό μεγάλο δικτυακό ἐγχείρημα τοῦ «Ράδιο Ρωμηοσύνη». Στόχο ἔχει, σύμφωνα μέ τήν ἐπιθυμία σας, τήν ἀπευθείας ἀναμετάδοση τῶν Ἱερῶν ἀκολουθιῶν, παρακλήσεων, παρρησιῶν ἀπό τόν Πανίερο Ναό τῆς Ἀναστάσεως, τόν Πανάγιο Τάφο, τό Γολγοθᾶ καί τά ἄλλα μεγάλα προσκυνήματα καί τίς Ἱερές Μονές, προκειμένου οἱ ἄνθρωποι ἀνά τό παγκόσμιο νά παρακολουθοῦν ζωντανά τή λειτουργική ζωή τοῦ Πατριαρχείου καί τήν ἐν γένει δράση του, καθώς καί στή μελλοντική του ἐξέλιξη, ὡς μέσο ἐνημέρωσης τοῦ Ἀραβόφωνου ποιμνίου καί ὄχι μόνο.

Οἱ ἐκδόσεις βιβλίων, ὅπως προανέφερα, εἶναι μία ἄλλη μεγάλη ἐπιτυχής δράση τοῦ ὀργανισμοῦ μας, καθώς ἡ Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» προχώρησε στήν ἐπανέκδοση τοῦ πολύτιμου πονήματος «Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων» τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, βρίσκοντας εὐγενῆ χορηγό πρός τοῦτο τήν Ἐκτυπωτική 3Ε τοῦ κ. Ἀναστάσιου Γιαννακόπουλου. Ἡ παρουσίαση τοῦ συγγράμματος αὐτοῦ ἔγινε στήν κεντρική Αἴθουσα τελετῶν τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν τό Μάϊο 2011. Στόχος μας εἶναι, καί γιά αὐτό ἀγωνιζόμαστε, σύν Θεῷ νά προχωρήσουμε καί στήν Ἀγγλική πρώτη ἔκδοση τοῦ ἐν λόγῳ πονήματος. Ἐπίσης ἡ Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» προχώρησε στήν ἐπανέκδοση τοῦ σπουδαίου περιοδικοῦ τοῦ Πατριαρχείου μας, τή «Νέα Σιῶν».

Μιά σύντομη ἀναφορά μόνο στό δικτυακό ἐγχείρημα «Ρωμηοσύνη TV», μέσῳ τοῦ ὁποίου μποροῦν oἱ τηλεθεατές σέ μορφή video νά παρακολουθοῦν τή ζωή καί τά δρώμενα στό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων.

Πρίν ὁλοκληρώσω τό χαιρετισμό μου πρός ἐσᾶς θά ἤθελα, δοθείσης εὐκαιρίας νά εὐχαριστήσω θερμά τόν ἐκλεκτό συνεργάτη μου καί σύμβουλο τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» κ. Χρῖστο Νικολάου. Ἐπίσης, τό σεβαστό Καθηγητή Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φιλοσοφίας κ. Κωνσταντῖνο Νιάρχο καί τό σεβαστό Καθηγητή Θεολογίας κ. Σπυρίδωνα Τσιτσίγκο, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν ἐνεργά μέλη τῆς Ρωμηοσύνης, ἐπίσης τούς συμμετέχοντες σέ αὐτό ἐδῶ τό προσκύνημα, καθώς ἐπίσης καί τό ταξιδιωτικό γραφεῖο Caravel Travel καί τήν κ. Φιλιώ Μαντούση γιά τήν ἄριστη ἐπικοινωνία μας.

 Ὁλοκληρώνοντας, Σᾶς ἐκφράζω γιά ἄλλη μία φορά τό βαθύτατο σεβασμό μας καί ἀπό καρδιᾶς Σας εὐχόμαστε μακροημέρευση, ὑγιεία καί δύναμη. Πράγματι αἰσθανόμαστε τό μέγεθος καί τήν ἐκρηκτικότητα τῆς πνευματικῆς δύναμης τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων πού προκαλεῖ ἀλλαγές, «καλές ἀλλοιώσεις» στίς καρδιές καί τίς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων.

Ἄς φέρουμε στή μνήμη μας τούς στίχους τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, τοῦ μεγάλου ποιητῆ τῆς Ἐκκλησίας, πού τόσο βαθιά εἰσχώρησαν στή συλλογική μας ζωή: «Ἀναστάσεως ἡμέρα, λαμπρυνθῶμεν λαοί».

Τόν Μακαριώτατον προσεφώνησε καί ὁ καθηγητής κ. Σταῦρος Νιάρχος, ἐκφράζων τήν συγκίνησιν αὐτοῦ διά τήν ἐπίσκεψιν αὐτοῦ διά πρώτην φοράν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί τήν ὑπόσχεσιν αὐτοῦ δι’ ἰσχυροτέραν συμπαράστασιν εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, τό ὁποῖον ἔχει ἀποστολήν οὐχί μόνον θρησκευτικήν ἀλλά καί ἐθνικήν, ζητῶν καί τάς προσευχάς Αὐτοῦ διά τήν ὑπέρβασιν τῆς κρίσεως τῆς πατρίδος ἡμῶν.

Ὁ μετέχων τῆς προσκυνηματικῆς ταύτης ὁμάδος καθηγητής κ. Σπυρίδων Τσιτσίγκος ὡσαύτως προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον, εὐχαριστῶν Αὐτῷ διά τό μετ’ ἀφοσιώσεως ἐπιτελούμενον ὑπ’ αὐτοῦ ἔργον διοικήσεως τοῦ Πατριαρχείου καί ἐδεσμεύθη νά συμβάλῃ δι’ ὅλων τῶν δυνάμεων αὐτοῦ εἰς τοῦτο.

 Ἀπαντῶν ὁ Μακαριώτατος εἶπεν ὅτι θεωρεῖ ὡς εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ τήν ἐπίσκεψιν ταύτην διά τά μέλη τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» τοῦ Πατριαρχείου, καθ’ ὅτι ἐπισκέπτονται τήν Ἁγίαν Γήν, τούς Ἁγίους Τόπους, τούς ὁποίους ἡγίασε διά τῆς παρουσίας καί τῆς διαμονῆς ἀλλά κυρίως διά τοῦ σταυρικοῦ Αὐτοῦ αἵματος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.

Ἐπισκεπτόμενοι τούς τόπους, τούς ὁποίους ἡγίασεν ὁ Κύριος καί οἱ προσκυνηταί ἁγιάζονται καί ἐνισχύονται καί οἰκοδομοῦνται πνευματικῶς καί ἠθικῶς.

Τήν ποιμαντικήν μέριμναν καί ἐπιστασίαν τῆς Ἁγίας Γῆς Αὐτός ὁ Κύριος ἔχει ἀναθέσει εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἁγίας Γῆς, τήν Σιωνίτιδα Ἐκκλησίαν μετά τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος.

Εἰς τό τό παιδαγωγικόν, ποιμαντικόν, κοινωνικόν καί φιλανθρωπικόν ἔργον τοῦ Πατριαρχείου ἔρχεται ἀρωγός ἡ Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη», εἰς τά μέλη τῆς ὁποίας τό Πατριαρχεῖον εὔχεται τήν ἀνταμοιβήν τῶν κόπων αὐτῶν καί τῆς προσφορᾶς αὐτῶν εἰς τήν πνευματικήν καί οἰκογενειακήν ζωήν αὐτῶν.

Ἐπί τούτοις ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσε τά δῶρα τῆς Πατρικῆς ἀγάπης Αὐτοῦ, εὐχαριστῶν τόν κ. Κυριακίδην, τόν κ. Νικολάου, τήν κ. Διαμαντοπούλου καί ἕνα ἕκαστον διά τήν ἐπίσκεψιν αὐτῶν πρός τόν Πανάγιον Τάφον καί τά λοιπά Ἅγια Προσκυνήματα.

Λαμβάνουσα τήν εὐλογίαν τοῦ Μακαριωτάτου ἡ εὐσεβής προσκυνηματική ὁμάς αὕτη ἀνεχώρησε διά τήν συνέχειαν τῆς προσκυνηματικῆς αὐτῆς ὁδοιπορίας ἀνά τά Πανάγια Προσκυνήματα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/q8G5_9qWEF0

ngg_shortcode_3_placeholder




Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ & ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ.

Εὐθύς μετά τήν τελετήν τοῦ Ἁγίου Φωτός, τό Μέγα Σάββατον, 1ην  /14ην μηνός Ἀπριλίου 2012, εἰς τόν Πανάγιον Τάφον, ὁ λειτουργός τῆς τελετῆς ταύτης Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, τῶν κωδώνων χαρμοσύνως κρουομένων, ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα.

Ἐνταῦθα ἠκολούθησεν Αὐτόν ἡ ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἀποστολή ἐκ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Παύλου καί ἡ ἐκ τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας Ἀποστολή ἐκ τοῦ ὑφυπουργοῦ Ἐξωτερικῶν  κ. Δόλλη καί τοῦ ὑφυπουργοῦ  Ἀμύνης κ. Σπηλιοπούλου, συνοδευομένη ὑπό τοῦ ἐν Ἑλλάδι Ἐξάρχου τοῦ Παναγίου Τάφου Ἀρχιμανδρίτου π. Δαμιανοῦ καί  ὑπό τῶν ἀντιπροσώπων τῆς Ἑλληνικῆς Πρεσβείας εἰς Τέλ- Ἀβίβ, κ Κουρουμάνη καί κας Λουρμπάκου καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Προξενείου εἰς Ἱεροσόλυμα, Γενικοῦ Προξένου κ. Ἀθανασίου καί κας Μήτση.

Εἰς τά μέλη τῆς Ἀποστολῆς ταύτης μετέδωσεν ὁ Μακαριώτατος τό ἐκ τοῦ Παναγίου Τάφου Ἅγιον Φῶς, εὐχόμενος, ὅπως τοῦτο ὡς φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ φωτίζῃ τούς κυβερνήτας τῆς Ἑλλάδος νά βοηθήσουν αὐτήν νά ἐξέλθῃ ἐκ τῆς κρίσεως, τήν ὁποίαν διέρχεται καί τήν Ἑλληνικήν Ἐκκλησίαν νά συμπαρίσταται, ὅπως καί συμπαρίσταται, εἰς τόν ἑλληνικόν λαόν εἰς τάς πνευματικάς καί ὑλικάς αὐτοῦ ἀνάγκας.

Εὐχαριστῶν ὁ Ὑφυπουργός κ. Δόλλης ἀπήντησεν εἰς τό Μακαριώτατον διά τῶν κάτωθι λόγων:

“Ἀποτελεί ὑψίστη τιμή διά ἐμένα πού  παραλαμβάνω σήμερα, ἐκ μέρους τοῦ εὐσεβοῦς Ἑλληνικοῦ Λαοῦ καί τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, τό Ἀνέσπερον καί Ἅγιον Φῶς ἀπό τόν Πάνσεπτον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως ἀπό τά ἴδια τά χάρια τοῦ  Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Γιά ἀκόμη μία φορά καί ἐφέτος, στόν Πανάγιο αὐτό χῶρο τῆς Ἐγέρσεως τοῦ Κυρίου, οἱ Χριστιανοί ἀνταμείβονται μέ τήν εὐλογία καί τή φώτισή Του. Μέ τή μέριμνά μας, τό Ἅγιο Φῶς θά μεταφερθεῖ στίς ἀδελφές Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίες καί σέ πολλές ἑστίες Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων, καί θά μεταφέρει τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως, τῆς χαρᾶς και τῆς ἐλπίδας.

Χριστός Ἀνέστη καί Χρόνια Πολλά σέ ὅλους “.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/W3pbXCyQPac

ngg_shortcode_4_placeholder

 




Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Ἡ κατανυκτική καί ἐν ταὐτῷ μεγαλοπρεπής τελετή τοῦ Ἐπιταφίου ἔλαβε χώραν τό ἑσπέρας τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, 31ης  Μαρτίου/ 13ης Ἀπριλίου 2012, εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Διά ταύτην ἐγένετο ἑπίσημος κάθοδος τῶν Ἁγιοταφιτῶν, τῶν κωδώνων πενθίμως κρουομένων, ἀπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἐν μέσῳ πολλῶν προσκυνητῶν, συνωστιζομένων εἰς τήν Χριστιανικήν Ὁδόν, εἰς τήν αὐλήν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί εἰς πάντας τούς ἐσωτερικούς χώρους αὐτοῦ.

Ἡ ἀκολουθία ἤρξατο ἐν τῷ Καθολικῷ, τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ἀναγνώσαντος τόν Ἑξάψαλμον καί τῶν ψαλτῶν ψαλλόντων τόν κανόνα «Κύματι θαλάσσης…».

Τούτου ψαλλομένου, ὁ Πατριάρχης, οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ Ἱερεῖς ἐνεδύθησαν τάς ἐπισήμους πενθίμους στολάς αὐτῶν καί οὕτως ἐνδεδυμένοι ἐξῆλθον τοῦ Καθολικοῦ διά τήν λιτανείαν τοῦ Ἐπιταφίου.

Ἡ λιτανεία κατηυθύνθη πρῶτον πρός τό προσκύνημα «Μή μου ἅπτου» τῶν Φραγκισκανῶν, ἔνθα ἐγένετο ἡ πρώτη δέησις.

Ἀκολούθως δέησις ἀνεπέμφθη εἰς ἕκαστον τῶν Προσκυνημάτων τῶν ἐν συνεχείᾳ τοῦ «Μή μου Ἅπτου» καί τοῦ  Ἑπτακαμάρου, ἥτοι τῶν Κλαπῶν, τοῦ Ἁγίου Λογγίνου, τοῦ «Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς», τῆς Εὑρέσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τοῦ Ἀκανθίνου Στεφάνου καί τοῦ Ἀδάμ. Ἀπό τοῦ παρεκκλησίου τούτου ἡ λιτανεία ἀνῆλθεν ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ.

Ἐνταῦθα ἀνεγνώσθη ἡ Εὐαγγελική περικοπή τῆς σταυρώσεως, (Ματθ. 27, 33-34), ἐν ᾗ ἡ ὁμολογία τοῦ Ἐκατοντάρχου, ἀνεπέμφθη δέησις, προσεκύνησεν ὁ Μακαριώτατος καί οἱ Ἀρχιερεῖς τόν φρικτόν τόπον τῆς τοποθετήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ καί ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος καί οἱ Ἀρχιερεῖς ἐκ περιτροπῆς ἦραν τό ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης ἡπλωμένον καί μετ’εὐόσμων ἀνθέων κεκοσμημένον εἱλητόν τοῦ Ἐπιταφίου καί κατελθόντες τάς βαθμίδας τοῦ Γολγοθᾶ ἐτοποθέτησαν τοῦτο περιφερόμενοι τρίς ἐπί τῆς πέτρας τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως τοῦ σεπτοῦ καί ἀχράντου καί τιμίου σώματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ (Μάρκ. 15, 43-47).

Ἐκ τοῦ λίθου τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως ἡ λιτανεία περιεστράφη τρίς πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου, τῶν Ἀρχιερέων αἰρόντων ἐκ περιτροπῆς ἐπ’ ὤμων τό ἅγιον Εἱλητόν.

Μετά τήν τρίτην περιφοράν τό ἅγιον Εἱλητόν ἐτοποθετήθη ἐπί τῆς πλάκας τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου εἰς τό ἐσώτερον τοῦ Κουβουκλίου, ὁπότε καί ἤρξαντο νά ψάλλωνται τά τροπάρια τοῦ Ἐπιταφίου εἰς τάς τρεῖς στάσεις αὐτοῦ, ἤτοι:

Τῆς Α’: «Ἡ  Ζωή ἐν τάφῳ»

Τῆς Β’: «Ἄξιόν ἐστι»

Καί τῆς Γ’ «Αἱ Γενεαί πᾶσαι»….

Εἰς τήν Α’ Στάσιν ἐθυμίασε τόν Ζωοδόχον Τάφον καί τό ἐπ’ αὐτοῦ Εἰλητάριον ὁ Μακαριώτατος, εἰς δέ τήν Β’ καί Γ’ οἱ Ἀρχιερεῖς κατά τά πρεσβεῖα.

Μετά τάς τρεῖς στάσεις τοῦ Ἐπιταφίου ἐψάλησαν εἰς τό ἀργόν αὐτῶν μέλος τά Εὐλογητάρια, μεθ’ ἅ  ἠκολούθησεν ἡ ὁμιλία τῆς ἡμέρας, ἐκφωνηθεῖσα ὑπό τοῦ παρεπιδημοῦντος Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Λήδρας καί ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μαχαιρᾶ κ. Ἐπιφανίου ἔχουσα ὡς ἕπεται:

“Μακαριώτατε Δέσποτα,

Σεπτ χορεία τν γίων ρχιερέων,

Ελαβς ερατικν κα μοναχικν τάγμα,

ντιμοι ρχοντες,

Εσεβς λα το Θεο γαπημένε κα ελογημένε

 

ν πρώτοις, ρξάμενοι τν λόγον, εχαριστομεν τν πανάγαθον Θεν κα τν πανυπερευλογημένην ατο Μητέρα τι ξίωσαν μς, τς γίας ταύτας μέρας βισαι ν τ γί πόλει ερουσαλήμ, τν κορωνίδα τς θείας ερουργίας δι τν το κόσμου σωτηρίαν.

Εχαριστομεν κα μς Μακαριώτατε κα τν περ μς γεραρν γιοταφικν δελφότητα, τι στήκετε ες τς πάλξεις το ερο γνος, κμαοι λέοντες πνέοντες πρ, κρατοντες τς παραδόσεις κα φυλάσσοντες τν πανάγιον Τάφον κα τ πανίερα προσκυνήματα, ξίως φέροντες τν μότιμον τίτλον «φύλακες Τάφου». Δι τν μέτερον κόπον κα πόνον, μες παντες ο ρθόδοξοι χριστιανο πολαμβάνομεν τος καρπούς· τν λεον, τν χάριν κα τν ελογίαν ατν.

 Ἱστάμενοι πρ το παναγίου Τάφου, τ παλαιοδιαθηκικν κενο λόγιον νθυμούμεθα· «ς φοβερς τόπος οτος· οκ στι τοτο λλ οκος Θεο, κα ατη πύλη το Ορανο» (Γεν. 28, 17).

 Ὄντως φοβερς τόπος οτος. Φοβερς τι ν ατ μικρ μς νθρώπων, νδρν τε κα γυναικν, μφόβων κα λελυπημένων, ντρόμων τε κα κατεθλιμμένων, δάκρυσι κα μύροις, μετ κλαυθμο κα θρήνου, σπαρασσομένων τ σπλάγχνα κα κοπτομένων, τ πανάχραντον κα πανακήρατον Σμα το Κυρίου κα Θεο κα Σωτρος μν ησο Χριστο προετοιμάζουσι δι τν ταφήν. Σινδόνι καθαρ νειλίσσουσι τοτο, κα σουδαρί τ πρόσωπον καλύπτουσι κα τάφ καιν καταθέτουσιν ατό. Μυστήριον ν σιωπ τελετουργεται. Τ μ φαινόμενα, τν βλεπομένων μείζονα, κρείσσονα κα ντιμώτερα.

νθρωπον ο νθρωποι νόμιζον τι κράτουν, τν κρατοντα τ σύμπαντα τ θεί ατο δρακί, κα φερον ατν ν τ καιν τούτ μνημεί τν π τν Χερουβεμ βασταζόμενον, κα κατέθεντο ατν ν τ τάφ τούτ τ φοβερ, τν Θεν κα νθρωπον ν μι ποστάσει πάρχοντα.

φοβερς τόπος οτος, οκ στι λλ οκος Θεο. Οκος Θεο, τι τν Θεν δέχθη κα διεφύλαξε τ Σμα ατο σ Κύριος ατς θέλησεν, κα π τοτον κα ν τούτ τν θείαν ερουργίαν κα τν μυσταγωγικν λατρείαν τελεσιούργησεν. Καθ τι, τ μν Σμα το Κυρίου τιθέμενον π τς γς π τν νθρώπων, κλείετο ν τ παναγί τούτ Τάφ, σφραγς τίθετο ν τ λίθ κα πλθος στρατιωτν φύλασσεν ατό. δ παναγία ατο ψυχ ες τ καταχθόνια κατελθοσα, θειοτάτη, πάμφωτος, πανίσχυρος, κατάστικτος τος μώλωψι κα πανσθενουργός, διέλυσε τς πύλας το δου, φωταγώγησε τ νήλια κα κατασκότεινα τάρταρα, κα ξουσιαστικς τν δμ λευθέρωσε, παγγεν ναστήσας ατν κα ες τν Ορανν εσαγαγν δι τς πύλης το παναγίου κα φοβερο τούτου Τάφου.

Ατο το φοβερο τόπου κα ατο το νεκφράστου Οκου το Θεο κα ατς τς πανενδόξου πύλης το Ορανο, το τόπου το γιάσματος κα το μεγάλου σημείου τς οκουμένης πάσης, ταπεινο προσκυνητα πάρχοντες, πόθ κα γάπ πολλ διαμεμενηκότες μετ το Κυρίου κα Θεο κα Σωτρος μν ησο Χριστο ν τ μεθέξει τν παθημάτων ατο, πάροικοι κα παρεπίδημοι ν τ γί ταύτ πόλει ερουσαλήμ, συνοδοιποροντες τ γί ατο Πάθει κα μετ ατο ν τ Τάφ τ φρικτ παριστάμενοι, νθάψωμεν ν ατ τ τάφ τς μπαθες τς καρδίας κα το νος κινήσεις, τοι σύνολον τν παλαιν νθρωπον· να μετ το Κυρίου μν ησο Χριστο, ναστάντος κ το παναγίου τούτου Τάφου, συναναστηθμεν, τι κ το Τάφου νέτειλεν νάστασις, καταξιούμενοι ς π τς γς κα ν Οραν, θέσιν κα παράστασιν νώπιον το Βασιλέως τς δόξης ν τ νω ερουσαλμ τυχεν.

Οκον, τ Τάφ τούτ προσελθόντες, τ γόνυ τς ψυχς κα το σώματος κάμπτοντες, τ κεφαλ φαπτόμενοι ατο, τος χείλεσι κατασπαζόμενοι ατν κα τς χερας φαπλοντες π ατο, τ καρδί κα τ νο μνους κεσίας, δάκρυα παρακλήσεως, κροτοντες τς χερας δι τς εχαριστίας, μεγάλ τ φων δοξολογοντες κα ξομολογούμενοι, ελογίας προσφέρομεν κα προσάγομεν τ Θε κα Πατρί, τ γαπήσαντι μς γάπ νεκφράστ, κα τ Υἱῷ κα Σωτρι μν ησο Χριστ τ χαριτώσαντι μς δι τν γίων ατο Παθημάτων και τς παναγίας ατο ναστάσεως κα τελειώσαντι τ π τς γς Ατο ργον δι τς θείας ατο ναλήψεως, κα τ παναγί κα παναγάθ κα ζωοποι Πνεύματι τ κοινωνήσαντι μεθ μν κα συναρμόσαντι μς τ θεί Ατο Χάριτι μετ τς παναγίας Τριάδος, πρέπει πσα δόξα, τιμ κα προσκύνησις, νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν”.

Ἠκολούθησαν οἱ Αἶνοι, ἡ Δοξολογία, τό ᾀσματικόν «Ἅγιος ὁ Θεός…» καί ἡ Ἔξοδος τοῦ Ἐπιταφίου Εἱλητοῦ πρός τό Καθολικόν.

Ἐνταῦθα, τοῦ τροπαρίου «Ὅτε κατῆλθες πρός τόν θάνατον» ψαλλομένου, ἐτοποθετήθη τό Εἱλητόν ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης καί πάντες ἔλαβον ἐκ τῶν εὐλογημένων ἐπ’ αὐτοῦ ἀνθέων καί κατέληξεν ἡ ἀκολουθία διά τῆς Προφητείας, τοῦ Ἀποστόλου καί τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς τῆς σφραγίσεως τοῦ Τάφου μετά τῆς κουστωδίας (Ματθ. 27, 62-66), τῶν ἀρχόντων τῶν Ἰουδαίων καί τοῦ Πιλάτου καί τῶν κουστωδῶν στρατιωτῶν μή γιγνωσκόντων ὅτι ἄλλαι βουλαί ἀνθρώπων, ἄλλαι Θεοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/lenILrZjWu8

ngg_shortcode_5_placeholder




ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΝΕΩΝ ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΩΝ.

Τήν Β’ Κυριακήν τῶν Νηστειῶν, 27ην Φεβρουαρίου/11ην Μαρτίου 2012, εἰς τήν ἐν τῷ Καθολικῷ τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως τῆς Βηθλεέμ θείαν Λειτουργίαν, ἔλαβε χώραν ὑπό τοῦ ἡγουμένου καί Πατριαρχικού Ἐπιτρόπου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου ἡ εἰς διάκονον χειροτονία τοῦ ἐπί ἔτη ἀφωσιωμένως εἰς τό σεπτόν Προσκύνημα τοῦ θεοδέγμονος Σπηλαίου ὑπηρετήσαντος μοναχοῦ Λεοντίου Κυρίτση-Μαυροκορδάτου.

Τήν Δ’ Κυριακήν τῶν Νηστειῶν, 12ην /23ην Μαρτίου 2012, εἰς τήν θ. Λειτουργίαν καί πάλιν ἐν τῷ Καθολικῷ τῆς Γεννήσεως, ἔλαβε χώραν ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου χειροτονία εἰς ἰερέα τοῦ ὡς ἄνω ἱεροδιακόνου π. Λεοντίου Κυρίτση-Μαυροκορδάτου.

Τό Σάββατον τοῦ Ἀκαθίστου ,18ην /31ην Μαρτίου 2012, ὁ νεοχειροτονηθείς π. Λεόντιος ἔλαβε εἰς τό Πατριαρχεῖον τό ὀφφίκιον τοῦ Πρωτοσυγκέλλου παρά τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου μετά τῶν εὐχῶν καί τῶν εὐλογιῶν Αὐτοῦ, ἵνα εὐόρκως κατά συνείδησιν διακονῇ εἰς τήν ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου ἐν τῇ Συνεδρίᾳ αὐτῆς ΞΗ’/24.2.2012 ἀνατεθεῖσαν αὐτῷ διακονίαν τῆς ἡγουμενείας ἐν τῇ Ἀραβοφώνῳ Ἑλληνορθοδόξῳ Κοινότητι τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν κώμην Κάρακ τῆς νοτίου Ἰορδανίας ὁμοῦ μετά τοῦ ὑπηρετοῦντος ἤδη ἐν αὐτῇ Οἰκονόμου π. Ἰωάννου.

Τήν Ε’ Κυριακήν τῶν Νηστειῶν, 19ην Μαρτίου/1ην  Ἀπριλίου 2012, ὁ ἐν Ἀμμάν Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Ἱερώτατος Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Βενέδικτος, ὁ Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος καί ὁ ἐν Βηθλεέμ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου κ. Θεοφύλακτος καί ὁ ἐν Φχές ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερώνυμος ἐκπροσωποῦντες τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ. κ. Θεόφιλον, συνελειτούργησαν εἰς τόν ἐν Κάρακ Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου καί ἐγκατέστησαν τόν  Πρωτοσύγκελλον π. Λεόντιον εἰς τήν ἀνατεθεῖσαν αὐτῷ νέαν διακονίαν, εὐχόμενοι αὐτῷ δύναμιν ἄνωθεν, ἵνα ἐπαξίως καί συμφώνως πρός τάς προσδοκίας τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ πληροφορῇ ταύτην.

Τήν Μεγάλην Δευτέραν, 27ην Μαρτίου/9ην Ἀπριλίου 2012, ἔλαβε χώραν ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ ὑπό τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου ἡ εἰς διάκονον χειροτονία τοῦ διατελέσαντος ἐπί ἕν ἔτος καί πλέον ἀφωσιωμένου διακόνου ἐν τῶ Φρικτῷ τούτῳ τόπῳ μοναχοῦ π. Διονυσίου Ἀργυροπούλου.

Πρό τῆς χειροτονίας ὁ Ἅγιος Καπιτωλιάδος ἐξεφώνησε τούς ἑξῆς νουθετικούς λόγους πρός τόν χειροτονούμενον.

«Ἱερολογιώτατε καί λίαν ἀγαπητέ ἀδελφέ

ὑποδιάκονε Διονύσιε,

Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Παλαιφάτου ἡμῶν Πατριαρχείου μετά χαρᾶς ἀποδεξαμένη τήν εἰσήγησιν τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου κ. κ. Θεοφίλου τοῦ Γ΄, ὁμοφώνως ἀπεφάσισεν, ὅπως σέ ἐντάξῃ εἰς τούς κόλπους τῶν κληρικῶν τῆς Γεραρᾶς ἡμῶν Ἀδελφότητος, δι’ ὅ καί σήμερον καλεῖσαι, ἵνα λάβῃς παρά τῶν ἀναξίων χειρῶν ἡμῶν τόν πρῶτον βαθμόν τῆς ἱερωσύνης καί οὕτω καταταγῇς εἰς τήν χορείαν τῶν Διακόνων τοῦ μαρτυρικοῦ Πατριαρχείου τῶν Ἱεροσολύμων.

Ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἀφίχθης εἰς τήν Ἁγίαν Πόλιν, ὡς δόκιμος μοναχός, ὑπηρετεῖς εὐόρκως εἰς τό λίαν σημαντικόν διακόνημα τοῦ φύλακος τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, ἐπί τοῦ ὁποίου ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, «ἥπλωσε τάς παλάμας» διά τήν σωτηρίαν πάσης τῆς ἀνθρωπότητος.

Μέ τούς νοητούς ὀφθαλμούς τῆς καρδίας, δυνάμεθα καί σήμερον νά ἴδωμεν  τό θαυμαστόν τοῦτο γεγονός, καθότι ἡ προστασία τοῦ ἱερωτέρου συμβόλου τῆς Χριστιανωσύνης εἶναι αἰσθητή πρός πάντας τούς πιστούς κατοίκους τῶν Ἱεροσολύμων, οὐχί μόνον ἐνισχύοντος ἡμᾶς, ἀλλά καί τηροῦντος ἡμᾶς, κατά τά ἀδιάψευστα λόγια τοῦ ἐπί τοῦ Γολγοθᾶ ἑκουσίως δι’ ἡμᾶς  ὡς ἀκάκου ἀμνοῦ τυθέντος ἱδρυτοῦ τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως.

Ἡ αἴσθησις αὕτη κατά τάς ἡμέρας ἡμῶν εἶναι πλέον ζωηρά, ὅτε τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον καί ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία βάλλεται πανταχόθεν καί ὑπό πολλῶν, ἐν τῇ γενικευμένῃ ἰδέᾳ τῆς παγκοσμιοποιήσεως, καθότι ἡ ὕπαρξις καί μόνον ταύτης ἀποτελεῖ τροχοπέδην εἰς τήν ἐφαρμογήν  τῶν κρυφίων καί λίαν ἐπικινδύνων σχεδίων αὐτῆς.

Οὐ φοβούμεθα ὅμως, οὐδε φοβηθησόμεθα εἰς τόν αἰῶνα, ὡς ἀπολαβόντες τῆς υἱοθεσίας τοῦ Θεοῦ καί τῆς χάριτος Αὐτοῦ. Διακονοῦντες δέ τά Πανάγια Σκηνώματα, ἀπολαμβάνομεν τῆς ἰδιαιτέρας προστασίας καί τῆς εὐλογίας αὐτῶν, κορωνίς τῶν ὁποίων τυγχάνει ὁ σωτηριώδης ἐν Χριστῷ βίος ἐπί τῆς γῆς καί ἡ ἀτελεύτητος ἐν οὐρανοῖς συμβασιλεία ἡμῶν μετά  τοῦ Δημιουργοῦ πάσης τῆς κτίσεως.

Καλεῖσαι λοιπόν καί μέ τήν νέαν ἰδιότητά σου, τῆς τοῦ Διακόνου, τοῦ ὑπουργοῦ, δηλονότι, τῆς τελέσεως τῶν φρικτῶν Μυστηρίων τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, νά συνεχίσῃς τήν συνειδητήν διακονίαν σου, μέ ἀνανεωμένας δυνάμεις καί ὑπόπτερον διάθεσιν ψυχῆς,  καθότι ὡς ἄγγελος θά συμμετέχῃς ἰδίως εἰς τήν τέλεσιν τοῦ ἱερωτέρου Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας.

 Ὁμοῦ μέ τάς εὐχάς καί εὐλογίας τοῦ Ἡγουμένου τῆς Γεραρᾶς ἡμῶν Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, τοῦ σεπτοῦ Προκαθημένου τῆς Μητρός ἁπασῶν τῶν τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν καί τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, ἀλλά καί πάντων τῶν μελῶν τῆς Ἀδελφότητος, ταπεινῶς εὔχομαι κἀγώ, ὅπως τά ἰδιαίτερα συναισθήματα, ἅτινα διακατέχουσι τήν ἀγαθήν σου καρδίαν κατά τήν εὔσημον ταύτην στιγμήν, παραμείνωσι ταὐτά καί ἀναλλοίωτα εἰς πάντα τόν ἱερατικόν σου βίον καί ὅπως αἰσθάνεσαι τήν στιγμήν ταύτην τῆς πρώτης σου λειτουργίας, νά αἰσθάνεσαι καί εἰς τάς ὑπολοίπους ἕως τῆς ἐσχάτης, καί νά μήν ἐπιτρέψῃς εἰς τόν ἑαυτόν σου τήν οἰκείωσιν καί τήν συνήθειαν μετά τῶν φρικτῶν μυστηρίων, ἔχοντας κατά νοῦν τό Πατερικόν, ὅτι εἰσέτι καί οἱ ἄγγελοι μετά δέους παρακολουθοῦσι τήν τέλεσιν τῆς ἀχράντου Θείας Λειτουργίας, μή δυνάμενοι παρακῦψαι καί συμμετασχεῖν εἰς ταύτην.

Πρόσελθε, οὖν, ἐν ταπεινώσει καρδίας καί καθαρότητι ψυχῆς».

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/txP8YboDBdA

ngg_shortcode_6_placeholder

 




Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ.

Τήν Πέμπτην, 9ην /22αν  Μαρτίου 2012, ἑωρτάσθη εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, συμφώνως πρός τήν τυπικήν διάταξιν καί τό προσκυνηματικόν καθεστώς, ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί εἰς τό πλαίσιον αὐτῆς μέ ἰδιαιτέραν  ἔμφασιν ἡ ὀνομαστική ἑορτή τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, φέροντος τό ὄνομα ἑνός τῶν ἐνδόξων Μαρτύρων τούτων.

Διά τήν ἑορτήν ταύτην ἀνεγνώσθη ἡ Θ΄ Ὥρα, ἀφ’ ἑσπέρας τῆς Τετάρτης, εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, μεθ’ ἥν ἔλαβε χώραν ἡ διά τῆς Χριστιανικῆς Ὁδοῦ κάθοδος εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, τῶν κωδώνων χαρμοσύνως κρουομένων.

Εἰς τό Προσκύνημα τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως προσεκύνησεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος. Ἐν συνέχειᾳ ἔλαβε χώραν ἡ ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου εὐλόγησις τοῦ θυμιάματος καί τό θυμίαμα ἐνώπιον τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου ἐν ὑποδοχῇ ὑπό τῶν Ἁγιοταφιτῶν ἱερομονάχων καί διακόνων, ἐνδεδυμένων, ἀκολούθως δέ ἡ ἐντός τοῦ Ἁγίου Τάφου προσκύνησις ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν ἀρχιερέων καί τῶν ἱερομονάχων.

Ἀκολούθως ἔλαβε χώραν ἡ εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν, ἡ κροῦσις τῶν σημάντρων καί ἡ προσκύνησις ὑπό τῶν ἀρχιερέων καί τῶν Συνοδικῶν ἱερομονάχων εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν καί ἤρξατο ὁ Ἑσπερινός, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου μετά κεκραγαρίων, θυμιάματος ὑπό τῶν διακόνων ἀνά τά Προσκυνήματα καί ἀρτοκλασίας.

Λήξαντος τοῦ Ἑσπερινοῦ ἔλαβε χώραν ἡ ἄνοδος τῶν Ἁγιοταφιτῶν, τῶν κωδώνων κρουομένων, εἰς τήν μονήν τῆς μετανοίας αὐτῶν.

Τήν πρωΐαν τῆς Πέμπτης, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, ἔλαβε χώραν ἡ κάθοδος καί πάλιν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως καί προσφορά τῆς ἀναιμάκτου θυσίας τῶν Προηγιασμένων Δώρων, προεξάρχοντος καί λειτουργοῦντος Ἀρχιερατικῶς, κατά τό τυπικόν,  τοῦ  Μακαριωτάτου μόνον, συμπροσευχομένων τῶν Ἁγιοταφιτῶν ἀρχιερέων εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ καί τοῦ  Μητροπολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως κ.κ.  Ἀνθίμου ἐκπροσώπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί τοῦ Πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος εἰς Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας κ. Ἡρακλέους Ἀστεριάδου καί τοῦ Πρέσβεως τῆς Λευκορρωσίας εἰς τό Ἰσραήλ καί συμμετεχόντων ἐν κατανύξει πολλῶν Ἁγιοταφιτῶν ἱερομονάχων καί ἐγγάμων ἱερέων, τοῦ ποιμνίου, προσκυνητῶν καί ἐντοπίων πιστῶν.

Τῆς θ. Λειτουργίας τελεσθείσης, ἀνεπέμφθη Δοξολογία, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου, συνιερουργούντων τῶν ἀρχιερέων μετ’  Ἐπιτραχηλίου καί Ὠμοφορίου.

Τῆς θ.  Λειτουργίας ἀπολυθείσης, ἔλαβε χώραν ἐπίσημος καί πανηγυρική ἄνοδος εἰς τά Πατριαρχεῖα, ἔνθα ἐγένοντο καί αἱ κατάλληλλοι τῇ περιστάσει προσφωνήσεις, ἐν αἷς πρώτη, ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου ὡς ἕπεται (ἑλληνιστί):

«Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

 Χαίρει καί ἀγάλλεται καί  πνευματικῶς πανηγυρίζει σήμερον, 9ην τοῦ μηνός Μαρτίου, μεσούσης τῆς νηστησίμου περιόδου, ἡ ἀνά τά πέρατα τῆς οἰκουμένης οἰκοῦσα Ὀρθόδοξος τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τῶν ἐν Σεβαστείᾳ τῇ λίμνῃ τοῦ Πόντου μαρτυρησάντων, ἡ δέ τῶν Ἱεροσολύμων Σιωνῖτις καί ἐπί τοῖς Ὀνομαστηρίοις τοῦ Πατρός καί Ποιμένος αὐτῆς, ἐπαξἰως φέροντος τό ὄνομα ἑνός τῶν καλῶς ἀθλησάντων καί στεφανωθέντων μαρτύρων τούτων.

 Ἐπί τῇ διπλῇ Ἱεροσολυμιτικῇ ἑορτῇ ταύτῃ θυσία ἀναίμακτος τῶν Προηγιασμένων Δώρων τῷ Θεῷ προσηνέχθη καί εὐχαριστήριος Δοξολογία Αὐτῷ ἀνεπέμφθη εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, εἰς ταύτην δέ μετέσχον εὐλαβεῖς ἱερεῖς καί πιστός τοῦ Κυρίου λαός ἐκ τῶν ἐγγύς καί τῶν μακράν περιοχῶν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων καί σύμπασα ἡ Γεραρά ἡμῶν Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης, ἡγούμενος τῆς ὁποίας ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ψήφοις κανονικαῖς καί ὁμοφώνοις τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου πρό ἑξαετίας ἐξελέγη.

  Τήν χαράν ἡμῶν καί εἰς τήν ἱστορικήν ταύτην αἴθουσαν τοῦ Πατριαρχείου ἐκδηλοῦντες, συγχαίρομεν τῇ Ὑμετέρᾳ σεπτῇ Μακαριότητι, τοῖς συγχαρητηρίοις δέ ἡμῶν τούτοις προσάπτομεν  «ὅσα ἀληθῆ καί  δίκαια, προσφιλῆ καί εὔφημα», (Φιλιπ. 4, 8 ἁρμόζουν Αὐτῇ, ἀναδεικνυόμενα ἐκ τῶν ἔργων Αὐτῆς τῇ συνεργασίᾳ καί συμπαραστάσει τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί τῆς περί Αὐτήν Ἁγίας καί  Ἱερᾶς Συνόδου.

Ἐκ τῆς συνεργασίας ταύτης, παρά τάς ἀτελείας καί ἐλλείψεις τάς συνοδευούσας πᾶν  ἀνθρώπινον ἔργον,  προέκυψεν  ἔργον καλόν, λειτουργικόν, ἁγιαστικόν, κηρυγματικόν, ποιμαντικόν, φιλανθρωπικόν καί κοινωνικόν.

 Ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἔτεινεν καί πάλιν οὖς εὐήκοον εἰς τάς ἐκκλήσεις τοῦ ἐμπεπιστευμένου  Αὐτῇ ποιμνίου καί ὁλοπροθύμως μετέβη, ὅπου προσεκλήθη ἤ ὅπου κατά τήν κρίσιν Αὐτῆς ἡ ἀνάγκη ἐπέβαλε τοῦτο διά καθοδήγησιν πρός ἐπίλυσιν προβλήματος, βοήθειαν ἤ συμπαράστασιν ἠθικήν ἤ ὑλικήν. Ὡσαύτως ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης συνηγόρησεν  εἰς ἀντιπροσωπείας κρατικῶν  Ὀργανισμῶν ἤ μή Κυβερνητικῶν Ὀργανώσεων διά τήν κάλυψιν ἀναγκῶν τοῦ ποιμνίου τῆς Σιωνίτιδος ἡμῶν Ἐκκλησίας ἀλλά καί τῶν ἐμπεριστάτων χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ἐν γένει, διά τήν παιδείαν αὐτῶν καί προστασίαν τῶν δικαιωμάτων αὐτῶν χάριν τῆς ἐπιβιώσεως αὐτῶν ἐν εὐημερίᾳ καί ἀξιοπρεπείᾳ εἰς τάς γενετείρας αὐτῶν χώρας. Ἡ στήριξις  αὕτη τῶν χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ἔχει καταστῆ νῦν δυνατωτέρα μέσῳ τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, εἰς τήν ἀναδιοργάνωσιν καί ἀναβάθμισιν τοῦ ὁποίου τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον διεδραμάτισε  σημαντικώτατον ρόλον. Πρός τόν αὐτόν σκοπόν τῆς ἄνευ πολιτικολογίας συλλογικῆς ὑποστηρίξεως τῶν δικαιωμάτων τῶν χριστιανῶν ὡς μειονότητος εἰς τήν γενέτειραν αὐτῶν Ἁγίαν Γῆν κατηύθυνεν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης καταλλήλως καί εὐστρόφως καί τάς ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Πατριαρχείου καί ἐν τῷ Πατριαρχείῳ πραγματοποιουμένας κατά διαστήματα συναντήσεις τῶν Ἀρχηγῶν τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς. Τά δικαιώματα ταῦτα τῶν χριστιανῶν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης καταλλήλως ἐπαρουσίασε τόν παρελθόντα μῆνα Δεκέμβριον εἰς τήν συνάντησιν Αὐτῆς εἰς Φχές μετά τοῦ βασιλέως τῆς Ἰορδανίας καί εἰς τήν προσφώνησιν Αὐτῆς ἐξ ὀνόματος  τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς πρός τόν Πρόεδρον τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ ἐν τῇ συναντήσει εἰς τό Προεδρικόν Μέγαρον ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου πολιτικοῦ ἔτους 2012.

Εἰς  τόν τομέα τῆς Διορθοδόξου Ἐκκλησιαστικῆς  Συνεργασίας ὑπῆρξε αἰσθητή πρόοδος, ἐμφαινομένη καί ἐξ ἄλλων ἀλλά κυρίως ἐκ τῆς προσφάτου εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως  τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τήν ἀδελφήν Αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου, σηματοδοτηθείσης διά τῆς καταθέσεως τοῦ θεμελίου λίθου τῆς ἀποκατασταθείσης καί ἐκ νέου ἀνεγειρομένης Ἐξαρχίας τοῦ Παναγίου Τάφου παρά τήν Ἀρχιεπισκοπήν τῆς ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Καρπός τῆς τοιαύτης στενῆς συνεργασίας εἶναι καί ἡ ἀπό τοῦ ἔτους τούτου ἔναρξις φοιτήσεως πέντε τέκνων τοῦ Ἀραβοφώνου ἡμῶν ποιμνίου εἰς τήν Ἱερατικήν Σχολήν τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου.

Τά προσκυνηματικά ἡμῶν δικαιώματα ἀναλόγως τῆς ἱστορίας καί τῆς σημασίας αὐτῶν  μετ’ ἀκριβείας καί ἐπιτυχίας ἐπροστατεύθησαν ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν προκληθέντων ὑπό τῶν Ἀρμενίων προβλημάτων κατά τήν διενέργειαν  τοῦ ἐτησίου σαρώματος τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ καί ἐκ τῆς ἀποκατάστασεως ἐν συνεργασίᾳ μετά τῶν Φραγκισκανῶν καί τῇ συμπαραστάσει τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας τῶν ὑπό τῶν Ἀρμενίων προκληθεισῶν φθορῶν εἰς τό δάπεδον τοῦ θεοδέγμονος Σπηλαίου τῆς Βηθλεέμ.

Ἐπιτυχίαι ὑπῆρξαν καί εἰς τάς προσπαθείας ἐπανδρώσεως  τοῦ προσωπικοῦ τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, καθ΄ ὅτι, ὡς ἐκ τοῦ δημιουργηθέντος κλίματος ἐμπιστοσύνης καί ἀσφαλείας, νέοι μαθηταί προσῆλθον εἰς τήν Πατριαρχικήν Σχολήν τῆς Ἁγίας Σιών καί νέοι μοναχοί ἐνετάχθησαν εἰς τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα.

 Ταῦτα ἀναφέρω, Μακαριώτατε, ὡς ἔργον κοινόν Ὑμῶν τε καί τῆς Ἀδελφότητος, οὐχί διά καύχησιν ἤ ἐπανάπαυσιν, ἀλλά διά τόν δίκαιον ἔπαινον, ὁ ὁποῖος ὀφειλετικῶς ἀνήκει παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό ἀγαθόν, ἵνα ἐκ τούτων ἐνθαρρούμενοι οἱ Ἁγιοταφῖται ἀφορμώμεθα καί προβαίνωμεν δημιουργικῶς εἰς τήν ἐπιτέλεσιν καί ἐκπλήρωσιν τῶν ἔτι ὑπολειπομένων ἡμῖν τῇ ἐνισχύσει τῆς θείας χάριτος, τῆς τά ἐλλείποντα ἀναπληρούσης καί τά ἀσθενῆ θεραπευούσης.

Ὑψῶν τό ποτήριον, Μακαριώτατε, ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, εὔχομαι  Ὑμῖν ἀπό καρδίας ἔτη ὅσα πλεῖστα ἐν ὑγιείᾳ καί δυνάμει, εἰρήνῃ καί εὐσταθείᾳ καί ἀγαλλιάσει  ἐπί θέᾳ ἔργων ἀγαθῶν ἔτι πλείστων πρός δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν καί ἔπαινον τοῦ εὐλογημένου ἡμῶν γένους. Γένοιτο»

Εἰς τάς προσφωνήσεις ταύτας ἀντεφώνησεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ. κ. Θεόφιλος διά τῆς κάτωθι ἀντιφωνήσεως Αὐτοῦ μετά τῶν εὐχαριστιῶν Αὐτοῦ πρός τούς προσφωνήσαντας:

Σεβαστοί Πατέρες  καί ἀδελφοί,

Ἐκλαμπρότατε κ. Γενικέ Πρόξενε  τῆς Ἑλλάδος,

Ἐκλαμπρότατε κ. Πρέσβυ τῆς Ἑλλάδος,

Ἐκλαμπρότατε κ. Πρέσβυ τῆς Λευκορρωσίας,

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμε,

Εὐσεβεῖς Χριστιανοί,

Εὐλαβεῖς Προσκυνηταί,

Ἰδού ἀνέτειλεν καί πάλιν τό ἔαρ τῆς ἀφθαρσίας, δηλονότι ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Θεοφίλου,  τοῦ συμμάρτυρος τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀγάπης τῶν  Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τῶν ἐν Σεβαστείᾳ μαρτυρησάντων.

Ἡ ἐτήσιος ἑορτή τῶν σεπτῶν τῆς ἡμῶν ταπεινότητος Ὀνομαστηρίων  ἐντάσσεται εἰς τά συστατικά μέρη τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τῆς Ἐκκλησίας,  τῆς ἀποτελούσης τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ  καί κατ’ ἐπέκτασιν τά μέλη τοῦ Χριστωνύμου σώματος Αὐτῆς.

Αὐτός οὖτος ὁ Θεός Λόγος ὁ ἐκ Παρθένου Μαρίας,  σάρκα λαβών   καί σχήματι εὑρεθείς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν Ἑαυτόν, γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ, διό καί ὁ Θεός Αὐτόν ὑπερύψωσε καί ἐχαρίσατο Αὐτῷ ὄνομα τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα…, ἵνα πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός, (Φιλιπ.2,8-11), κηρύττει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.

Ἡ κατά τό  ἅγιον βάπτισμα καί  ἐν τῷ ἁγίῳ Πνεύματι τῷ τοῦ Χριστοῦ  ἀναγέννησις ἡμῶν συνιστᾷ τήν ἀπαρχήν τῆς Καινῆς ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ζωῆς καί πολιτείας ἡμῶν.

Αὐτῆς τῆς ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ζωῆς καί πολιτείας κοινωνοί καί μέτοχοι ἀνεδείχθησαν καί οἱ διά βαπτίσματος τοῦ αἵματος τοῦ ὑπέρ καί διά Χριστόν μαρτυρίου ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες καί ὁ συνόμιλος αὐτῶν Θεόφιλος, οὗτινος τήν ἐπωνυμίαν ταπεινῶς φέρει καί ἡ ἡμετέρα Μετριότης.

Ἡ δέ ἐν Εὐχαριστιακῇ Συνάξει καί μετά Δοξολογικῆς Παρρησίας, ἐπιτελεσθεῖσα ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως μνήμη τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, «τύπος τῆς ἄνω χαρᾶς καί ἡ νῦν ἐστίν ἑορτή» κατά τούς ἁγίους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας.

Τῆς χαρᾶς ταύτης συμμετέχουσα καί ἡ Γεραρά Ἁγιοταφιτική ἡμῶν Ἀδελφότης μετά τοῦ Χριστεπωνύμου ποιμνίου τῆς τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησίας, ἐν μέσῳ  τοῦ καιροῦ τῆς ἁγίας νηστείας τελωνικῶς καί οὐχί φαρισαϊκῶς ἀγωνίζεται τόν καλόν ἀγῶνα τῆς σῳζούσης πίστεως (Α΄Τιμ.6,12). Ἐν ταὐτῷ δέ ἀγωνιζομένη ὑπέρ πάντων τῶν ἀγαπώντων τά σκηνώματα Ἰακώβ καί δή ὑπέρ πάντων τῶν εὐσεβῶν προσκυνητῶν καί συνδρομητῶν τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, ἐν ταῖς προσευχαῖς, ἵνα στῶσιν τέλειοι  καί πεπληρωμένοι ἐν παντί θελήματι τοῦ Θεοῦ, (Κολ.4,12).

Προσέτι δεηθῶμεν τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα  μαρτύρων  μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ λέγοντες: «Προφητικῶς ἀνεβόα, ὁ Δαυΐδ ἐν ψαλμοῖς· Διήλθομεν διά πυρός καί ὕδατος, καί ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν· ὑμεῖς δέ Μάρτυρες Χριστοῦ, δι’ αὐτῶν τῶν ἔργων  τό λόγιον πληροῦντες, διήλθητε διά πυρός τε καί  ὕδατος,  καί εἰσήλθετε εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Διό πρεσβεύσατε, τεσσαράκοντα ὄντες  Ἀθληταί, δωρηθῆναι ἡμῖν τήν εἰρήνην καί τό μέγα ἔλεος».

Ὡσαύτως, ὁλοθύμους εὐχαριστίας ἀπευθύνομεν τῷ Γέροντι Ἀρχιγραμματεῖ Ἱερωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχῳ, προσφωνήσαντι Ἡμᾶς ἐκ μέρους τῶν τιμίων μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου καί τῶν προσφιλῶν Ἡμῖν μελῶν τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τῷ Ἐκλαμπροτάτῳ κ. Σωτηρίῳ Ἀθανασίου, Γενικῷ Προξένῳ τῆς Ἑλλάδος ἐν Ἱεροσολύμοις, διαβιβάσαντι Ἡμῖν τάς εὐχάς τῶν μελῶν τῆς σεβαστῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, τῷ Πρέσβει τῆς Λευκορρωσίας, τῷ Προξένῳ τῆς Κύπρου εἰς τήν Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν κ. Ἀντωνίῳ Σαμούτῃ, τῷ Ἱερωτάτῳ Μητροπολίτῃ Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμῳ, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῷ Ἱερωτάτῳ Μητροπολίτῃ Ναζαρέτ κ. Κυριακῷ, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐκ μέρους τοῦ ποιμνίου Μητροπόλεως Ναζαρέτ, τῷ Ἱερωτάτῳ Μητροπολίτῃ Φιλαδελφείας καί Πατριαρχικῷ Ἐπιτρόπῳ εἰς Ἀμμάν κ. Βενεδίκτῳ, εὐχηθέντι  Ἡμῖν ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου ἐν Ἰορδανίᾳ, τῷ Ἱερωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Ἰόππης κ. Δαμασκηνῷ, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου τῆς περιοχῆς Ἰόππης, τῷ Ὁσιολογιωτάτῳ Ἀρχιμανδρίτῃ π. Ἰσιδώρῳ, Ἀντιπροσώπῳ παρ’ Ἡμῖν τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, τῷ Πανοσιολογιωτάτῳ Ἱερομονάχῳ Φιλοθέῳ, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐξ ὀνόματος τῶν ἱερέων καί τοῦ ποιμνίου τῆς περιοχῆς Ἄκκρης – Πτολεμαΐδος, τῷ Ὁσιολογιωτάτῳ Ἀρχιμανδρίτῃ π. Γαλακτίωνι, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου Ἡμῶν τῆς περιοχῆς τῆς Ραμάλλας, τῷ Ὁσιολογιωτάτῳ Ἀρχιμανδρίτῃ π. Ναρκίσσῳ διά στόματος π. Γεωργίου Σαχουάν ἐκ μέρους τοῦ ποιμνίου τῆς Μπετζάλλας, τῷ Αἰδεσιμωτάτῳ Οἰκονόμῳ π. Ἀΐσσα Τούμα ἐξ ὀνόματος τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Κοινότητος Ἡμῶν, τῷ Πανοσιωτάτῳ Μοναχῷ Φωτίῳ, Σχολάρχῃ τῆς Πατριαρχικῆς ἐν Σιών Σχολῆς, τῷ Ἐντιμοτάτῳ κ. Σαμίρ Ζανανίρῃ, Διδασκάλῳ ἐν τῇ Πατριαρχικῇ Σχολῇ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καί τοῖς ἐντιμοτάτοις  ἰατροῖς  κ. κ. Χαλήλ Ἀντράους, καί Γιακούμπ Μῆτρι.

Διά τούτων, ἐν δοξολογίᾳ Θεοῦ, ἔλαβε πέρας ἡ ἑορτή τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων καί ἡ τῶν Ὀνομαστηρίων τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῶν Ἱεροσολύμων.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/4dYFrd-1-Vk

ngg_shortcode_7_placeholder




Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ & Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΤΑΦΟΝ.

Τήν νύκτα τοῦ Σαββάτου, 5ης/18ης Φεβρουαρίου  πρός τήν Κυριακήν τῆς Ἀπόκρεω, 6ης/19ης Φεβρουαρίου 2012, ἔλαβε χώραν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον Πατριαρχικόν Συλλείτουργον μεταξύ τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Γεωργίας κ.κ. Ἡλία.

Ἡ κάθοδος εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως ἐγένετο ἀπό τοῦ Πατριαρχείου τήν 12.00ην μεσονυκτίου, τῶν κωδώνων χαρμοσύνως κρουομένων καί ὑπό βροχήν ῥαγδαίαν.

Συλλειτουργοί τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τήν κατανυκτικήν καί μεγαλοπρεπῆ θείαν Λειτουργίαν ταύτην ἦσαν ἐκ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος, ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστείας κ. Θεοδόσιος ἐκ δέ τοῦ Πατριαρχείου Γεωργίας ὁ Μητροπολίτης Χόνης καί Σαμτρεδίας κ. Σάββας, ὁ Μητροπολίτης Μπατούμ καί Λαζέτι κ. Δημήτριος καί ὁ Μητροπολίτης Ζουκτία καί Τσαΐσι κ. Γεράσιμος, Ἁγιοταφῖται Ἱερομόναχοι καί πλειάς Γεωργιανῶν ἱερέων συνοδῶν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Γεωργίας.

Τό Καθολικόν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, εἰς τό ὁποῖον ἐτελέσθη ὁ Ὄρθρος καί τόν χῶρον πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου, ἐπί τοῦ ὁποίου ἐτελεσιουργήθη ἡ θ. Λειτουργία, ἐπλήρωσαν ἀσφυκτικῶς Γεωργιανοί προσκυνηταί, ἀκολουθοῦντες εἰς τήν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ τόν Πατριάρχην Γεωργίας ἤ καί διαμένοντες εἰς τό Ἰσραήλ.

Πρό τῆς ἀπολύσεως τῆς θ. Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Γεωργίας διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

 Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Μιτσχέτης καί Τυφλίδος καί Καθολικέ Πατριάρχα πάσης Γεωργίας, κ. Ἠλία.

Τό ἡμέτερον παλαίφατον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἡ ἐν αὐτῷ Γεραρά ἡμῶν Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης ἔσχον τήν τιμήν νά ὑποδεχθοῦν τήν Ὑμετέραν λίαν ἀγαπητήν καί περισπούδαστον Ἡμῖν Μακαριότητα εἰς ἐπίσημον ἐπίσκεψιν Αὐτῆς ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ μακαριστοῦ προκατόχου Ἡμῶν Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κυροῦ Διοδώρου.

Κατά τάς ἡμέρας αὐτάς μετά πάροδον ἀρκετῶν ἐτῶν, τό Πατριαρχεῖον καί ἡ Ἀδελφότης ἔχομεν τήν χαράν καί τήν τιμήν νά ὑποδεχώμεθα Ὑμᾶς καί τήν τιμίαν Ὑμῶν Συνοδίαν εἰς ἀδελφικήν ἐπίσκεψιν Ὑμῶν, ἵνα καί πάλιν θεωρήσητε τοῖς ὄμμασιν τοῦ σώματος φυσικῶς καί τοῖς ὀφθαλμοῖς τῆς ψυχῆς νοερῶς τούς τόπους τῆς Ἁγίας Γῆς, τά σκηνώματα, τά ὁποῖα ἐπέλεξεν ὁ Θεός ἡμῶν, ἵνα ἀποστείλῃ τόν Υἱόν Αὐτοῦ τόν Μονογενῆ, σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου, γεννηθέντα κατά σάρκα ἐξ αὐτῆς, ἐμφανισθέντα καί συναναστραφέντα τοῖς ἀνθρώποις, σταυρωθέντα, ἀναστάντα καί ἀναληφθέντα εἰς οὐρανούς χάριν τῆς σωτηρίας ἡμῶν.

Ἐπί τῶν σκηνωμάτων τούτων, τῶν ἁγιασθέντων ἐκ τῆς μετά σαρκός ἐπιδημίας τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, συναντῶνται σήμερον αἱ δύο Ἐκκλησίαι Ἡμῶν, Σιών τῆς Ἁγίας, ἡ ὁποία κατά τόν ὑμνῳδόν, «ἐδέχθη πρώτη ἄφεσιν ἁμαρτιῶν διά τῆς Ἀναστάσεως» καί ἡ ἀρχαία Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας, ἡ μεταξύ τῶν πρώτων ἀσπασθεισῶν τόν ἐκ Σιών ἀνατείλαντα καί εὐαγγελισθέντα σωτήριον Εὐαγγελικόν λόγον.

Ἡ ἐν Χριστῷ τῷ κοινῷ ἡμῶν Διδασκάλῳ, Θεῷ καί Σωτῆρι λαμβάνουσα χώραν συνάντησις Ἡμῶν ἀποκορυφοῦται σήμερον ἐν αὐτῷ τῷ Ζωοδόχῳ Τάφῳ, ἐν ᾧ ἐτάφη καί ἐξ οὗ ἀνέστη ὁ Σωτήρ ἡμῶν Οὗτος, ἐν Πατριαρχικῷ Συλλειτούργῳ, εἰς τό ὁποῖον ἐν τῷ κοινῷ ποτηρίῳ ὁμολογοῦμεν καί διαδηλοῦμεν τήν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τήν ἑνότητα καί πληρότητα τῆς πίστεως ἡμῶν, τήν διατηρηθεῖσαν παρ’ ἡμῶν ὡς ταύτην παρέδοσαν ὁ Κύριος, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί Οἰκουμενικαί Σύνοδοι.

Ἐν ταυτῇ  τῇ Λειτουργίᾳ ἀναμιμνῃσκόμεθα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου τοῦ Κυρίου, τῆς προσευχῆς Αὐτοῦ ἐν τῷ κήπῳ τῆς Γεθσημανῆς, τοῦ Σταυροῦ, τοῦ Τάφου, τῆς τριημέρου Ἀναστάσεως, τῆς εἰς οὐρανούς Ἀναλήψεως, τῆς ἐκ δεξιῶν Καθέδρας, τῆς δευτέρας καί ἐνδόξου πάλιν Παρουσίας, λέγοντες ἐν ταπεινώσει καί εὐχαριστίᾳ: «τά σά ἐκ τῶν σῶν, σοί προσφέρομεν κατά πάντα καί διά πάντα».

Ἐν μιᾷ τοιαύτῃ σταυρωσίμῳ καί ἀναστασίμῳ θεανθρωπίνῃ ἐμπειρίᾳ ἀναμιμνῃσκόμεθα ἰδιαιτέρως καί τῆς ζωῆς τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν, τῆς Ἱεροσολυμιτικῆς καί Γεωργιανῆς. Ἀναμιμνῃσκόμεθα τῶν παθῶν ἑκάστης ἐπί τοῦ ἱστορικοῦ γίγνεσθαι, τῶν δυσκολιῶν, τῶν διώξεων, τῶν θυμάτων, τῶν πολέμων, τῶν κακουχιῶν, μή διαμαρτυρόμενοι, ἀλλά ἐν εὐχαριστίᾳ δεχόμενοι ὅ,τι ὁ Κύριος ἐπέτρεψεν ἑκάστῳ. Ἀναμιμνῃσκόμεθα ὡσαύτως τῆς ἁμοιβαιότητος τῶν δύο Ἐκκλησιῶν Ἡμῶν εἰς συνεργασίαν καί βοήθειαν, τῆς παρουσίας καί τῆς βοηθείας τῶν Γεωργιανῶν πρός τήν Σιωνίτιδα Ἐκκλησίαν εἰς δυσχερεῖς χρόνους αὐτῆς καί τῆς πνευματικῆς καί ἠθικῆς ἀρωγῆς καί παρουσίας τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας εἰς Γεωργίαν, εἰς ἱερούς ναούς καί μονάς εἰς Μετόχια καί εὐαγῆ ἱδρύματα.

Εἶναι ἐμφανῆ τά ἱστορικά καί ἀρχαιολογικά δείγματα τῆς Γεωργιανῆς παρουσίας εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί τῆς Ἱεροσολυμιτικῆς εἰς τήν Γεωργίαν. Ταῦτα διά λόγους ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως καί πολιτιστικῆς ὑπευθυνότητος δεσμευόμεθα ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνρθρώπων, ὅπως διαφυλάσσωμεν, ἵνα ἀποτελοῦν δείκτας καί πυξίδας τῆς πορείας ἡμῶν εἰς τό παρόν καί τό μέλλον, παρακαταθήκην παραληφθεῖσαν παρά τῶν πατέρων ἡμῶν, ἵνα διαφυλάξωμεν ἐπαυξήσωμεν καί παραδώσωμεν εἰς τούς διαδόχους ἡμῶν.

Τοιαύτην παρακαταθήκην παρελάβομεν καί ὡς ποιμαντικήν Ἡμῶν ἀποστολήν ἐπιτελοῦμεν, ἵνα στηρίζωμεν τά Χριστεπώνυμα Ἡμῶν πληρώματα, τούς Χριστιανούς καί ὅλους τούς κατοίκους τῆς ἐμπεριστάτου ἡμῶν περιοχῆς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, πρός τήν ὁποίαν φέρει τό μήνυμα τῆς εἰρήνης καί τῆς συνδιαλλαγῆς ἡ προσκυνηματική Ὑμῶν ἐπίσκεψις αὕτη μετά τῆς τιμίας Ὑμῶν Συνοδίας καί τῶν συνοδευόντων Αὐτήν Γεωργιανῶν προσκυνητῶν.

Ἐν τοιαύτῃ φιλοχρίστῳ καί φιλαδέλφῳ διαθέσει ψυχῆς ὑποδεχόμεθα τήν Ὑμετέραν λίαν ἀγαπητήν καί περισπούδαστον Ἡμῖν Μακαριότητα καί τήν τιμίαν Αὐτῆς Συνοδίαν, οὐχί ὡς φιλοξενούμενον ἀλλ΄ ὡς ἀδελφόν, ὡς ἔνοικον, οὐχί μόνον ἐν τοῖς κλίμασιν Ἡμῶν ἀλλά καί ἐν ταῖς ψυχαῖς Ἡμῶν εὐφραινόμενοι ἐπί τῇ εὐφροσύνῃ Ὑμῶν ἐκ τῆς θέας καί τῆς θεωρίας τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων.

Ἔσεσθε βέβαιοι, Μακαριώτατε, ὅτι ἀπό τοῦ Ζωοδόχου Τάφου τούτου καί ἀπό τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ καθ’ ἑκάστην θά ἀναπέμπωμεν δεήσεις ὑπέρ ὑγιείας, εὐσταθείας καί μακροημερεύσεως Αὐτῆς, ὑπέρ εὐσταθείας τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας καί εὐημερίας τοῦ εὐσεβοῦς Γεωργιανοῦ λαοῦ ἐν ἐλευθερίᾳ καί ἀνεξαρτησίᾳ ἐν ὑπερβάσει τῶν δυσκολιῶν αὐτοῦ καί προόδῳ ἐν ἔργοις ἀγαθοῖς.

Ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν. Ἡ χάρις τοῦ Ζωοδόχου Αὐτοῦ Τάφου εἴη μετά πάντων ἡμῶν.

Ὁ Μακαριώτατος  Πατριάρχης Γεωργίας κ. Ἠλίας ἀνταπαντῶν εἶπεν:

«Μακαριώτατε Πατριάρχα Ἱεροσολύμων καί πάσης Παλαιστίνης κ.κ. Θεόφιλε:

Εἴμεθα βαθύτατα συγκεκινημένοι, διότι ἠξιώθημεν νά λειτουργήσωμεν εἰς τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον διά τήν εἰρήνην, τήν εὐημερίαν καί σωτηρίαν τῶν λαῶν μας.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ ἀποθανών εἰς τήν ἐξορίαν εἰς τά μέρη τῆς Γεωργίας καί Ἁρμενίας, ἔλεγε «δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν». Οὕτω λέγομεν καί Ἡμεῖς διά πάντα καί διά τήν ἐπίσκεψιν Ἡμῶν καί λειτουργίαν ταύτην. Εἶναι ἡ τετάρτη καί τελευταία φορά, πού ἐπισκεπτόμεθα τήν Ἁγίαν Γῆν.

Ἡ Ἐκκλησία πορεύεται εἰς τόν κόσμον, ἔχουσα ὡς ὁδηγόν τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, ὡς φῶς εἰς τάς τρίβους αὐτῆς, τό φῶς τοῦτο εἶναι ἰσχυρότερον πάσης δυνάμεως πολεμούσης τήν Ἐκκλησίαν.

Οἱ ἀγῶνες Σας, Μακαριώτατε, εἶναι γνωστοί διεθνῶς καί ἐκτιμῶνται διά τοῦτο καί προσέτρεξαν τόσοι προσκυνηταί ἐκ Γεωργίας.

Σᾶς εὐχόμεθα τήν δύναμιν τοῦ Θεοῦ διά τήν αἰσίαν ἔκβασιν καί ἐπιτυχίαν τῶν ἀγώνων Σας.

Πάλιν καί πάλιν Σᾶς εὐχαριστοῦμεν διά τήν θερμήν καί φιλάδελφον ὑποδοχήν.

Ὁ Τίμιος Σταυρός τοῦ Χριστοῦ νά εἶναι ἡ δύναμις Ὑμῶν».

Μετά τήν ἀπόλυσιν τῆς θείας Λειτουργίας καί τήν εὐλογίαν τοῦ λαοῦ, οἱ δύο Προκαθήμενοι ἐδέχθησαν  τήν φιλοξενίαν τοῦ ἡγουμένου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, Παρασκευοφύλακος Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰσιδώρου εἰς τό γραφεῖον αὐτοῦ.

Τῶν κωδώνων κρουομένων, οἱ Προκαθήμενοι καί οἱ συνοδοί Αὐτῶν ἀνῆλθον πρός τό Πατριαρχεῖον καί τάς οἰκίας Αὐτῶν δι’ ἀνάπαυσιν.

Τήν μεσημβρίαν τῆς Κυριακῆς, 6ης /19ης Φεβρουαρίου 2012, ἔλαβε χώραν συνάντησις τῶν δύο Προκαθημένων καί τῶν συνοδειῶν Αὐτῶν εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐνταῦθα ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσέφερε τά δῶρα Αὐτοῦ εἰς τόν Πατριάρχην Γεωργίας καί τήν συνοδείαν Αὐτοῦ.

Εἰς τόν Πατριάρχην Ἠλίαν προσέφερε ράβδον ἀπό ἐλεφαντοστοῦν κατεσκευασμένην εἰς Βηθλεέμ καί σέτ ἀρχιερατικῶν ἐγκολπίων καί σταυρόν καί τό βιβλίον τῆς Ἱστορίας Ἱεροσολύμων τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, καί τό βιβλίον τοῦ καθηγητοῦ κ. Δημητρακοπούλου περί τοῦ τόπου τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου, εἰς δέ τούς Ἀρχιερεῖς συνοδούς Αὐτοῦ ἐγκόλπιον, εἰς δε τούς ἱερομονάχους καί ἱερεῖς συνοδούς – μέλη τῆς ἀποστολῆς, σταυρόν καί τά ὡς ἄνω βιβλία ὡσαύτως ἔχοντα σχέσιν με τήν Ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων.

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Γεωργίας κ.κ. Ἠλίας προσέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἐκ σμάλτου καί ὡραιότατον κεντητόν κάλυμμα Γεωργιανῆς τέχνης διά τόν τάφον τῆς Παναγίας, εἰς δέ τούς Ἁγιοταφίτας Ἀρχιερεῖς ἐπέδωσεν ἐπίχρυσον βραχιόλιον χειρός μετά τοῦ ὀνόματος Αὐτοῦ.

Ληξάσης τῆς φιλαδέλφου ταύτης ἐκδηλώσεως ἠκολούθησε τράπεζα Ἁγιοταφιτική πρός τιμήν τοῦ Πατριάρχου Γεωργίας καί τῆς συνοδείας Αὐτοῦ.

Διαρκούσης τῆς τραπέζης ταύτης ὁ Μακαιώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Γεωργίας διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Μεστχέτης καί Τυφλίδος καί Καθολικέ Πατριάρχα πάσης Γεωργίας κ. Ἡλία

Ἡ χάρις τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἠξίωσεν ἡμᾶς, τάς Ἐκκλησίας δηλονότι τῆς Γεωργίας καί Ἱεροσολύμων νά γίνωμεν μέτοχοι τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ἐν τῇ θείᾳ καί εὐχαριστιακῇ συνάξει, ἥν ἐτελέσαμεν ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ καινῷ καί κενῷ Μνήματι τῆς τριημέρου Ταφῆς καί Ἀναστάσεως Αὐτοῦ.

Ἡ εὐχαριστιακή αὕτη Κοινωνία τοῦ Κυριακοῦ σώματος καί αἵματος ἀποτελεῖ τήν τελείωσιν τῆς ἐν Χριστῷ πίστεως ἡμῶν, τουτέστιν τῆς συναναστάσεως ἡμῶν μετά τοῦ νέου Ἀδάμ τοῦ δι’ ἡμᾶς καί ὑπέρ ἡμῶν σάρκα φορέσαντος ἐν Βηθλεέμ καί Σταυρόν ὑπομείναντος ἐν Ἰερουσαλήμ.

Τῆς ἐμπειρίας ταύτης, δηλονότι τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Οἰκονομίας, κῆρυξ  καί ὁμολογητής εἶναι ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία. Πρῶτος δέ ποιμήν καί διδάσκαλος καί πιστός Οἰκονόμος τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας ἀνεδείχθη ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος ὁ καί Ἱεράρχης τῶν Ἱεροσολύμων.

Τήν ἱεράν ταύτην ἀποστολικήν καί Ἱεραρχικήν παράδοσιν τοῦ ἀπαρατρέπτου τῆς μαρτυρίας καί τῆς παρρησίας τοῦ Χριστοῦ διεφύλαξεν ἀπαρεγκλίτως ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων διά τοῦ Ἱεροῦ Τάγματος τῶν Σπουδαίων τῆς Γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος. Διεφύλαξε δέ αὐτήν τήν ἀποστολικήν διαδοχήν καί παράδοσιν οὐχί μόνον διά τοῦ μαρτυρίου τῆς συνειδήσεως, ἀλλά καί διά τοῦ μαρτυρίου τοῦ αἵματος τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.

Μακαριώτατε Πατριάρχα τῆς Γεωργίας καί ἐν Χριστῷ ἀδελφέ,

Ἡ ὑπέρ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ἔκχυσις τοῦ μαρτυρικοῦ αἵματος τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καί ἀδελφῶν δέν ἀνήκει εἰς τό παρελθόν ἀλλά εἰς τό παρόν καί τό μέλλον. Καί τοῦτο διότι Αὐτός οὗτος ὁ Κύριος ἡμῶν παρήγγειλεν ἡμῖν τά στίγματα Ἰωάννου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ λέγων: «μή φοβοῦ, ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καί ὁ ἔσχατος καί ὁ ζῶν καί ἐγενόμην νεκρός καί ἰδού ζῶν εἰμι εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων καί ἔχω τάς κλεῖς τοῦ θανάτου καί τοῦ Ἅδου»,  (Ἀποκ. 1, 17-18).

Τό εὐαγγέλιον τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ καλούμεθα νά διακονήσωμεν ὡς μέλη τοῦ σώματος τοῦ Ἑνός κατά τόν σοφόν Παῦλον λέγοντα: «Καθάπερ γάρ τό σῶμα ἕν ἐστι καί μέλη ἔχει πολλά, πάντα δέ τά μέλη τοῦ σώματος τοῦ ἑνός, πολλά ὄντα, ἕν ἐστι σῶμα, οὕτω καί ὁ Χριστός, καί γάρ ἐν ἑνί πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἕν σῶμα ἐβαπτίσθημεν, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες, εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καί πάντες εἰς ἕν Πνεῦμα ἐποτίσθημεν»,  ( Α’ Κορ. 12, 12-13).

Ἐν τῷ ἑνί τούτῳ πνεύματι τοῦ Χριστοῦ χαιρετίζομεν Ὑμᾶς, Μακαριώτατε, καί τά τίμια μέλη τῆς συνοδείας σας, εὐχόμενοι ὑπέρ τῆς διαφυλάξεως τῆς ἑνότητος τῆς πίστεως ἡμῶν καί τῆς κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἔτη πολλά, εὐλογημένη ἡ προσκυνηματική Ὑμῶν θεωρία καί εὐλογημένος ὁ καιρός τῆς ἁγίας νηστείας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς διά τήν ἐντός τῶν καρδιῶν πάντων ἡμῶν ὑποδοχήν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί τῆς συναναστάσεως μετ’ Αὐτοῦ τῶν ζητούντων τήν δικαιοσύνην καί τήν ἐπί γῆς εἰρήνην πάντων τῶν λαῶν καί τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς Ἀμήν».

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Γεωργίας εἶπε:

«Θεωροῦμεν ἰδιαιτέραν εὐλογίαν τήν ἐπίσκεψιν Ἡμῶν εἰς Ἱεροσόλυμα. Ἐνθυμούμεθα τόν Γεωργιανόν Ἅγιον Δαβίδ, ὁ ὁποῖος ἦλθεν ὡς προσκυνητής εἰς Ἱεροσόλυμα, ἀλλά δέν εἰσῆλθε εἰς τήν πόλιν, ἔλαβε μόνον δύο πέτρας ἀπό τά τείχη καί ἀνεχώρησε. Ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων τότε εἶδεν εἰς τό ὄνειρον αὐτοῦ ὅτι εἶς Γεωργιανός μοναχός ἦλθε καί ἔλαβε ὅλην τήν εὐλογίαν τῆς Ἱερουσαλήμ. Τοῦτον ἐκυνήγησαν καί ἔλαβον ἐξ αὐτοῦ τήν μίαν πέτραν, τήν ἄλλην τοῦ τήν ἄφησαν καί τήν ἐπῆρεν εἰς τήν Γεωργίαν καί ἐκεῖ φυλάσσεται μέχρι σήμερον.

Τοιαύτην ἀγάπην τρέφει ὁ Γεωργιανός λαός πρός τά ἅγια χώματα.

Εὐχαριστῶν, Σᾶς εὔχομαι πλουσίαν τήν ἄνωθεν ἐνίσχυσιν, διά νά τά δυαφυλάττητε τά Πανάγια Προσκυνήματα ἀπό τῆς ἐπιβολῆς τῆς παγκοσμιοποιήσεως καί πάσης ἄλλης ἐπιβολῆς».

Τό ἑσπέρας τῆς ἡμέρας ταύτης ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Γεωργίας ἐπεσκέφθη διά προσκύνησιν τόν Τάφον τῆς Θεοτόκου εἰς Γεθσημανῆν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_8_placeholder




ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ (4η ΗΜΕΡΑ).

Δ’ ἡμέρα τῆς «εἰρηνικῆς» ἐπισκέψεως.

Τήν Δευτέραν, 31ην Ἰανουαρίου /13ην Φεβρουαρίου 2012, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ, μετά τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου καί τῆς συνοδείας Αὐτοῦ, ἐπεσκέφθη τό ἔναντι τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου Παγκύπριον Γυμνάσιον, τό ἱδρυθέν τό 1812 ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου ἐθνομάρτυρος Κυπριανοῦ, συμπληροῦν 200 ἔτη λειτουργίας, λειτουργοῦν σήμερον μέ 75 καθηγητάς καί 586 μαθητάς.

Ἐνταῦθα ἐγένετο εἰς τόν Μακαριώτατον ἔνθερμος ὑποδοχή ὑπό τῆς Διευθύνσεως, τοῦ Καθηγητικοῦ Συλλόγου καί τῆς μαθητικῆς Κοινότητος τοῦ σχολείου.

Πρός τιμήν τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Μακαριωτάτου τό Παγκύπριον Γυμνάσιον εἶχε ὀργανώσει τελετήν μικρᾶς διαρκείας, ἡ ὁποία περιελάμβανε προσφώνησιν τοῦ Διευθυντοῦ  αὐτοῦ κ. Σόλωνος Χαραλάμπους, βιογραφικόν τοῦ Μακαριωτάτου, ἀναφοράν εἰς τάς σχέσεις Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί Παγκυπρίου Γυμνασίου, εἰς τό ἔργον τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου, εἰς τό ἔργον τοῦ Εὐφραίμ τοῦ Ἀθηναίου εἰς τόν χῶρον τῆς Παιδείας μεταξύ τῶν (1741-1759) καί μετέπειτα Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, ἀναφοράν ἐπίσης εἰς τόν Ὀνούφριον Μακλίδην, Ἔξαρχον τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς Κύπρον (1838-1861), ἀλληλογραφοῦντα μέ τόν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων Κύριλλον.

Ἀνταποκρινόμενος ὁ Μακαριώτατος εἰς τήν τοιαύτην δι  Αὐτόν καί τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων τιμητικήν ὑποδοχήν καί ἐκδήλωσιν τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου, προσεφώνησε τούς καθηγητάς καί μαθητάς διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Ἐλλογιμώτατοι κ. Διευθυντά καί κ.κ. καθηγηταί,

  Ἀγαπητοί μαθηταί τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου,

 Ἰδιαιτέραν χαράν καί συγκίνησιν προξενεῖ εἰς Ἡμᾶς σήμερον ἡ  ἐπίσκεψις Ἡμῶν εἰς τόν ἱερόν τοῦτον χῶρον τῆς παιδείας, εἰς τό εὒφορον τοῦτο φυτώριον τῆς καλλιεργείας τῶν ψυχῶν καί τῆς σμιλεύσεως τοῦ χαρακτῆρος χιλιάδων Κυπρίων μαθητῶν.

 Ἡ χαρά καί ἡ συγκίνησις Ἡμῶν ὀφείλεται εἰς τό γεγονός ὅτι συναντώμεθα μετά πεπαιδευμένων καθηγητῶν, μετ᾽ ἐμπείρων παιδαγωγῶν εἰς ἓνα χῶρον μέ μακράν καί ἀξιόλογον ἐκπαιδευτικήν παράδοσιν  καί προσφοράν εἰς τόν τομέα τῆς Κυπριακῆς Παιδείας, κυρίως δέ μεθ᾽ ὑμῶν τῶν μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι ὡς νέοι ἀποτελεῖτε τήν καλλίστην μερίδα τῆς Κυπριακῆς κοινωνίας, τήν ἐλπίδα καί τό μέλλον τῆς Ἑλληνικῆς Κυπριακῆς ὑμῶν πατρίδος.

 Κατά τήν εὐλογημένην ταύτην συγκυρίαν τῆς συναντήσεως ταύτης ὀρθόν νομίζομεν, εἶναι νά ἀναμνησθῶμεν τά λόγια τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος, τοῦ προσλαβόντος τήν ἡμετέραν ἀνθρωπίνην φύσιν, προκειμένου νά ἀνακαινίσῃ καί μεταμορφώσῃ αὐτήν, τοῦ ἐμφανισθέντος σαρκί καί συναναστραφέντος τοῖς ἀνθρώποις εἰς τήν ἐποχήν τοῦ Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου καί Ποντίου Πιλάτου εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, τήν διοίκησιν τῶν ὁποίων εἰς Ἡμᾶς ὡς διαδόχους τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ὁ Κύριος ἐνεπιστεύθη.

 Εἰς τό πρόσωπον καί τό λυτρωτικόν ἔργον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἂς ἴδωμεν, ἀγαπητοί μαθηταί, ὃ,τι βλέπει ἡ Ἐκκλησία, τόν Διδάσκαλον, ὁ ὁποῖος λέγει: «ὑμεῖς φωνεῖτε με ὁ διδάσκαλος καί ὁ Κύριος καί καλῶς λέγετε, εἰμί γάρ» (Ἰω.13, 13). Εἰς τό θεανθρώπινον πρόσωπον τοῦ Κυρίου βλέπομεν τόν Διδάσκαλον, ὁ ὁποῖος ἐπιλέγει τούς δώδεκα μαθητάς,  τούς ὁποίους διδάσκει, μετά τῶν ὁποίων εὑρίσκεται εἰς συναναστροφήν καί ἐπικοινωνίαν καί μυεῖ εἰς τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας Αὐτοῦ. Εἶναι Ἐκεῖνος ὁ Ὁποῖος ἐδίδαξεν εἰς τό ἱερόν τούς σοφούς Γραμματεῖς, δωδεκαετής ὤν (Λουκ. 2, 41) καί Ἐκεῖνος ὁ Ὁποῖος εἶπεν: «Ἂφετε τά παιδία ἐλθεῖν πρός με, τῶν γάρ τοιούτων ἐστί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ»( Ματθ. 19, 14 ).

 Ὁμοῦ μετά τούτων ἐκ τῆς ζωῆς καί τοῦ ἔργου τοῦ Κυρίου ὡς Διδασκάλου, ἄς ἀναμνησθῶμεν τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἦσαν μεγάλοι διδάσκαλοι, ἐπιστήμονες θεολόγοι, φιλόσοφοι, ψυχολόγοι, φιλόλογοι, γνῶσται παντός ἐπιστητοῦ ὡς καί οἱ ἀρχαῖοι ἡμῶν Ἓλληνες πρόγονοι, φιλόσοφοι καί ἱστορικοί, οἱ καλλιεργήσαντες πᾶν εἶδος ἐπιστήμης.

 Ἄς ἀναμνησθῶμεν ὃ,τι οἱ πατέρες περί τῆς παιδείας εἶπον ὅτι εἶναι τό «κάλλιστον ἀγαθόν δι᾽ ἡμᾶς τούς Χριστιανούς, ὄχι μόνον ἡ παιδεία ἡμῶν ἡ χριστιανική ἀλλά καί ἡ ἔξωθεν, ἡ ἐγκύκλιος καί ὃτι ὅ,τιδήποτε καλόν εἰπώθη ἡμῖν τοῖς Χριστιανοῖς ἀνήκει».

 Τοιαῦτα πρότυπα ἔχοντες καί ὑμεῖς, ἀγαπητοί μαθηταί, πρῶτον τόν Μέγαν Διδάσκαλον Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τούς διδασκάλους καί Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, τούς διδασκάλους ὑμῶν εἰς τό Παγκύπριον Γυμνάσιον, «δράξασθε» καί  ὑμεῖς «παιδείας» καί  «γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς»(Ἰω.8, 32-33), ὡς εἶπεν ὁ Κύριος, καταρτισθῆτε καί ἐξοπλισθῆτε διά πάσης γνώσεως ἐπιστημονικῆς, προσφερομένης εἰς ὑμᾶς ὑπό τοῦ σχολείου ὑμῶν καί διά χαρακτῆρος ἐντίμου καί δυνατοῦ, ὥστε ὑμεῖς ἀξιοπρεπῶς νά ζήσητε, ὠφέλιμοι εἰς τήν κοινωνίαν καί τήν φιλτάτην καί πολύπαθον ὑμῶν πατρίδα τήν Κύπρον ἀποδειχθῆτε καί ἀξιωθῆτε νά ἴδητε αὐτήν ἐλευθέραν εἰς τό βόρειον αὐτῆς τμῆμα, κατεχόμενον σήμερον, τό ὁποῖον ἦτο Ἑλληνικόν ἀνέκαθεν. Γένοιτο».

Μετά ταῦτα τό Μουσικόν Σχῆμα τῆς Σχολῆς ἔψαλε παραδοσιακά Κυπριακά τραγούδια τῇ συνοδείᾳ μουσικῶν ὀργάνων.

Ἐν συνεχείᾳ ἐδόθη εἰς τόν Μακαριώτατον ἀσημένιον δενδρύλλιον ὡς ἀναμνηστικόν δῶρον τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου καί ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσε διά τό Παγκύπριον Γυμνάσιον τήν Ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί εἰκόνα ἀσημένιαν τοῦ Παναγίου Τάφου.

Τό Βυζαντινόν Τμῆμα τῆς Σχολῆς ἔψαλε τόν Πολυχρονισμόν τοῦ Μακαριωτάτου, ὁ Ὁποῖος εὐλογῶν καί εὐχαριστῶν, ἀνεχώρησε διά τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Κιτίου.

Εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Κιτίου ἐγένετο θερμοτάτη ὑποδοχή τῷ Μακαριωτάτῳ ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κιτίου κ. Χρυσοστόμου, τοῦ ἱεροῦ κλήρου ἐνδεδυμένου καί λαοῦ κρατοῦντος λάβαρα καί ἐπιγραφάς «ὡς εὖ παρέστητε», πρό τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, ἐκτισμένου τό 1854.

Ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τούτου, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, ἐψάλη Δοξολογία, μετά τήν ὁποίαν ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Κιτίου κ. Χρυσόστομος προσεφώνησεν Αὐτόν διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως:

«Μακαριώτατε, αγαπημένε Πατριάρχη Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης κ.κ. Θεόφιλε,

και σεις, ευλογημένοι και σεβάσμιοι αδελφοί και λοιπά μέλη που αποτελείτε τη λαμπρότατη και τίμια συνοδεία,

Με αισθήματα μεγάλης χαράς και εγκαρδιότητας, με βαθύτατο σεβασμό και ανυπόκριτη και ειλικρινή αγάπη, σας υποδεχόμαστε στη Μητρόπολή μας με το Ευαγγελικό «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» και το άλλο «ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων τήν εἰρήνην».

Εξ ονόματος του ευλογημένου και πιστού λαού μας, σας καλωσορίζουμε στη Λάρνακα, τη Νέα Βηθανία, τη δεύτερη πατρίδα του Αγίου και δικαίου φίλου του Χριστού, Λαζάρου του Τετραημέρου, τον οποίον τόσο τιμά, σέβεται και υπεραγαπά ο ευσεβής λαός μας.

Στα σεπτά πρόσωπά σας, χαιρετίζουμε τη Σιωνίτιδα Εκκλησία, τη Μητέρα των Εκκλησιών. Στις μορφές σας χαιρετίζουμε τους αγνούς αγωνιστές της Ορθοδοξίας, τους ακοίμητους φρουρούς του Παναγίου Τάφου, του Σπηλαίου της Βηθλεέμ, του Φρικτού Γολγοθά και των λοιπών αγίων προσκυνημάτων, τα οποία αγίασε  με την επί γης παρουσία Του ο Θεάνθρωπος Χριστός.

Μακαριώτατε,

Σκιρτούν σήμερα οι καρδιές μας, γιατί η ευλογημένη παρουσία σας ανάμεσά μας επικυρώνει το αδιαίρετο της Ορθοδοξίας κι επιβεβαιώνει του Απ. Παύλου τα λόγια:  «Ὑμεῖς δέ ἐστε Σῶμα Χριστοῦ καί μέλη ἐκ μέρους», ενώ παράλληλα δίνει την ευκαιρία στον ευσεβή λαό μας να ασπασθεί τη δεξιά σας, να ευλογηθεί και να θαυμάσει το δεξιό οιακοστρόφο της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, τον κοσμημένο με απλότητα, υπομονή, νηφαλιότητα, σωφροσύνη και αγάπη.

Τη μεγάλη όμως  χαρά μας από την επίσκεψη και ιεραποδημία στην πατρίδα μας, τη νήσο των αγίων και των μαρτύρων, επισκιάζει η αδυναμία μας να σας ξεναγήσουμε στον τάφο του Αποστόλου Βαρνάβα, ιδρυτού και προστάτου της αγιοτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, στο Μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου και στα άλλα μοναστήρια και Εκκλησίες μας στη Βόρεια Κύπρο, τα οποία για 38 χρόνια τώρα καταπατεί και συλεί με τη βία των όπλων ο Τουρκικός κατοχικός στρατός. Η θλίψη, ο πόνος και η λύπη μας μεγαλώνουν, όσο περνά ο χρόνος, γιατί βλέπουμε όλα αυτά τα μνημεία της εκκλησιαστικής και πολιτιστικής μας, μα και της παγκοσμίου κληρονομιάς, να δέχονται απροστάτευτα τη φθορά του χρόνου, με αποτέλεσμα την καταστροφή και την εξαφάνιση.

Παράλληλα οι πρόσφυγες, εκδιωγμένοι από τα πάτρια εδάφη, παραμένουν μακριά από τα σπίτια και τις περιουσίες τους… και η πιο τραγική πτυχή του δράματος, οι οικείοι και οι συγγενείς των αγνοουμένων μας  που, παρόλο που έχουν περάσει 38 χρόνια από την εξαφάνιση των αγαπημένων τους προσώπων, εξακολουθούν να περιμένουν να πληροφορηθούν για την τύχη τους.

Μακαριώτατε,

 Δεν ζητούμε και δεν απαιτούμε τίποτα περισσότερο απ’ ότι μας ανήκει και ό,τι το δίκαιο επιτάσσει. Δεν τρέφουμε αισθήματα μίσους εναντίον των Τουρκοκυπρίων και ούτε επιθυμούμε την εξόντωσή τους. Αντίθετα, επιθυμούμε μια ειρηνική Κύπρο, στην οποία θα εφαρμόζονται πλήρως και χωρίς εξαιρέσεις τα ανθρώπινα δικαιώματα και ό,τι το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο προβλέπει.

 Γι’ αυτό ζητούμε και τις δικές σας ευχές και προσευχές.

Προσευχηθείτε Μακαριώτατε, προσευχηθείτε μπροστά στον Πανάγιο Τάφο, στον Φρικτό Γολγοθά και στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ, για τον λαό μας, για την ελευθερία και την αποκατάσταση της δικαιοσύνης στην Κύπρο μας, για την εξακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων μας και την επιστροφή των προσφύγων μας στις πατρογονικές τους εστίες.

Προσευχηθείτε ακόμη για την πνευματική υγεία και πρόοδο όλων μας, σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνά τόσο η πατρίδα μας, όσο και η οικουμένη ολόκληρη».

Ἐπί τῷ τέλει τῆς προσφωνήσεως ὁ Μητροπολίτης Κιτίου προσέφερε τῷ Μακαριωτάτῳ  ὡραιοτάτην εἰκόνα τοῦ προστάτου τῆς πόλεως Λάρνακος Ἁγίου Λαζάρου τετραημέρου φίλου τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τόν Ἅγιον Κιτίου διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Πανιερώτατε Μητροπολῖτα Κιτίου κ. Χρυσόστομε,

Ἱερώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Ἐντιμότατοι   Ἐκπρόσωποι τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας

Εὐλαβεῖς ἱερεῖς,

Κυρίαι, κύριοι,

 Ἰδιαιτέραν χαράν καί συγκίνησιν δημιουργεῖ εἰς τάς  ψυχάς Ἡμῶν σήμερον, τήν τελευταίαν ἡμέραν  τῆς σύν Θεῷ εὐλογημένης  εἰρηνικῆς Ἡμῶν  ἐπισκέψεως εἰς τήν Ἁγιωτάτην Αὐτοκέφαλον ἀδελφήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου, ἡ ἐπίσκεψις Ἡμῶν εἰς τά   κλίματα    τῆς ἱστορικῆς    Μητροπόλεως  Κιτίου καί ἰδιαιτέραν τιμήν περιποιεῖ εἰς  Ἡμᾶς   ἡ ἔνθερμος ὑποδοχή τοῦ κατά πάντα κατηξιωμένου, φιλοθέου καί φιλέργου  Ἱεράρχου αὐτῆς, Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κιτίου  κ. Χρυσοστόμου, τοῦ εὐλαβοῦς κλήρου  καί τοῦ πιστοῦ λαοῦ.

 Πέραν τῶν ἄλλων ἱστορικῶν δεσμῶν, τῶν συνδεόντων τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, φρουρόν τῶν Ἁγίων Τόπων, μετά τῆς  ἱστορικῆς Μητροπόλεως Κιτίου, συνδέει τάς δύο Ἐκκλησίας Ἡμῶν, τήν τῶν Ἱεροσολύμων καί τῆς Μητροπόλεως Κιτίου,  τό πρόσωπον    τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, φίλου τοῦ Χριστοῦ, τόν ὁποῖον ὁ Κύριος τετραήμερον ἀνέστησεν, πιστούμενος τήν κοινήν ἀνάστασιν πρό τοῦ πάθους Αὐτοῦ.

 Ἡ τῶν Ἱεροσολύμων  Ἐκκλησία κρατεῖ εἰς τά σπλάγχνα τῆς γῆς αὐτῆς καί φυλάσσει εἰς  Βηθανίαν, τήν γνωστήν εἰς τήν τοπικήν διάλεκτον ὡς Λαζαρίαν, ὁμοῦ μετά τῆς Ἱερᾶς Μονῆς    τῶν ἀδελφῶν τοῦ Λαζάρου Μάρθας καί Μαρίας, εἰς τήν ὁποίαν μονάζουν ὡς ἐπί τό πλεῖστον Κύπριαι  μοναχαί, τόν τάφον αὐτοῦ,  εἰς τόν ὁποῖον ἐνεταφιάσθη μετά τόν πρῶτον θάνατον αὐτοῦ, ἐκ τοῦ ὁποίου  καί  ἐξῆλθε, ὑπακούων  εἰς τό  πρόσταγμα  τοῦ   Κυρίου « Λάζαρε  δεῦρο ἔξω », «δεδεμένος τούς πόδας καί τάς χεῖρας κειρίαις»  

( Ἰω. 11, 43 -44 ).

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κιτίου εἶναι ἐμπεπιστευμένη   τόν τάφον τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, εἰς τόν ὁποῖον  ἐνεταφιάσθη μετά τόν δεύτερον  θάνατον καί τήν ἔξοδόν αὐτοῦ πρός τήν αἰωνιότητα ἐν ἀναμονῇ τῆς καθολικῆς ἀναστάσεως. Φυλάσσει  ὡσαύτως  τόν ἀπαραμίλλου  κάλλους ἱερόν ναόν πρός τιμήν αὐτοῦ ὡς κέντρον ἐνοριακόν καί ἕδραν καί ἑστίαν καί πηγήν ἁγιασμοῦ διά τήν προσευχήν  καί λατρείαν καί ἐφαλτήριον   διά ποικίλας ἐκκλησιαστικάς, ἐνοριακάς, κοινωνικάς καί πολιτιστικάς  ἐκδηλώσεις.

 Εὐχαριστοῦμεν τόν Πανάγαθον Θεόν διά τήν εἰρηνικήν Ἡμῶν ἐπίσκεψιν εἰς τήν ἀδελφήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου καί τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Κιτίου, τόν ἀγαπητόν ἀδελφόν Ἡμῶν  Πανιερώτατον  Μητροπολίτην κ. Χρυσόστομον  καί τούς συνεργάτας αὐτοῦ διά τήν θερμήν  ὑποδοχήν  καί εὐχόμεθα εἰς τόν ἱερόν κλῆρον καί  τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς θεοσώστου Μητροπόλεως ταύτης τήν φωτιστικήν καί ἐνισχυτικήν  ἐνέργειαν   καί      χάριν   καί εὐλογίαν τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου  ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ  δι’ αὕξησιν καί πρόοδον ἐν ἔργοις ἀγαθοῖς  χάριν τοῦ ἀγαθοῦ τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου καί σύμπαντος τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ. Γένοιτο».

 Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων προσέφερεν Αὐτῷ χῶμα ἀπό τόν τάφον καί τήν οἰκίαν τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, ἐγκόλπιον ἐκ μαργαριταρορρίζης καί σταυρόν εὐλογίας ἐκ μαργαριταρορρίζης, εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Τάφου καί βιβλίον τῆς Ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου.

Μετά τοῦτο ἐγένετο δέησις εἰς τήν παρακειμένην τῷ Ἱερῷ Ναῷ Ἱεράν Μητρόπολιν Κιτίου, ἔνθα ὁ λαός ἠσπάσθη τήν χεῖρα τοῦ Μακαριωτάτου, ὁ δε Ἅγιος Κιτίου προσέφερε τά δῶρα τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ πρός τά μέλη τῆς Ἱεροσολυμιτικῆς Συνοδείας.

Ἐν συνεχείᾳ ἡ Πατριαρχική καί Ἀρχιερατική Συνοδεία μετέβη εἰς τόν ἱστορικόν ἱερόν ναόν τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, κτίσμα τοῦ 890 μ.Χ., ἔνθα προσεκύνησε τόν Τάφον τοῦ Ἁγίου καί τά ἱερά λείψανα αὐτοῦ καί ἐξεναγήθη  εἰς τό παρακείμενον τῷ  ναῷ ἐκκλησιασικόν μουσεῖον μετ’ ἀντικειμένων Ἐκκλησιαστικῆς τέχνης, εἰκόνων, ἐπιταφίων, θυμιατηρίων, δισκοποτήρων, λαβίδων, λογχῶν, δίσκων, ἀρχιερατικῶν μιτρῶν καί ράβδων.

Τούτων οὕτω λαβόντων χώραν, ἐπηκολούθησε γεῦμα παρατιθέμενον ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κιτίου κ. Χρυσοστόμου, μεθ’ ὅ μικρά μεσημβρινή ἀνάπαυσις.

Τό ἑσπέρας τῆς τελευταίας ἡμέρας ταύτης τῆς εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως ἔλαβε χώραν ἐπίσκεψις εἰς τόν ἱερόν Ναόν τῆς Παναγίας Ἀγγελοκτίστου εἰς τό Κίτιον Λάρνακος, τῆς ὁποίας ἡ ἀρχή εἶναι εἰς τόν 6ου μ. Χ.  αἰῶνα μετά μεταγενεστέρων προσκτισμάτων.

Ἐνταῦθα ἐγένετο ὑποδοχή τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ὑπό τῶν ἱερέων καί τῶν Ἐπιτρόπων τοῦ Ναοῦ, ἀποτελοῦντος τό ἐνοριακόν κέντρον τῆς Κοινότητος ταύτης.

Μετά τήν ὑποδοχήν ἐγένετο ξενάγησις ἐντός τοῦ ναοῦ.

Ἀξιοθαύμαστον ἦτο νά βλέπῃ τις τό ἀρχαιότερον τμῆμα τοῦ Ναοῦ, τό Ἱερόν Βῆμα αὐτοῦ μετά συνθρόνου καί ὑπεράνω, εἰς τήν κόγχην αὐτοῦ, εἰκόνα εἰς ψηφιδωτόν τοῦ 6ου αἰῶνος, ἐνθυμίζον εἰς τήν τέχνην τοῦτο τοῦ Σινᾶ, Μαρίας ὡς γράφει, ἤτοι  τῆς Παρθένου, εὐαγγελιζομένης ὑπό τοῦ ἀγγέλου, ἔχοντος πτερά εἰς σχῆμα πτερῶν παγωνιοῦ μετά διακοσμητικῶν σχημάτων εἰς τό πλαίσιον, ἤτοι μετ’ εἰκόνων ζῴων, φυτῶν, πηγῶν κ. ἄ.

Εἰς τό τέμπλον ἐπίσης ἀξιοθαύμαστος ἦτο ἡ εἰκών τῆς Θεοτόκου, φερούσης εἰς τήν ἀγκάλην αὐτῆς τόν Κύριον, ἐκ δεξιῶν μετά τῆς μορφῆς τοῦ Ἁγίου Λαζάρου καί ἐξ ἀριστερῶν μετά τῆς μορφῆς τοῦ τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ, ἁγιογράφου τῆς Θεοτόκου,  ὡς καί ἀξιοθαύμαστος εἶναι δεξιά τῷ εἰσερχομένῳ εἰς τόν κυρίως Ναόν ἡ εἰκών τοῦ Ἀρχαγγέλου.

Βλέπων τις ταῦτα, ἀντανακλῶντα τόν κόπον καί τόν μόχθον, τούς ἀγῶνας, τάς δοκιμασίας ἐκ τῶν ἀλεπαλλήλων κατακτήσεων τῆς Κύπρου, συμπονᾷ καί προσεύχεται ὑπέρ διατηρήσεως τῶν διασωθέντων καί ἐπανακτήσεως τῶν ἀπολεσθέντων.

Οἱ ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ ἐξένάγησαν τόν Μακαριώτατον καί τήν συνοδείαν Αὐτοῦ καί προσέφεραν Αὐτῷ  ἀντίγραφον τῆς εἰκόνος τοῦ ἐν τῇ ἁψῖδι τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ψηφιδωτοῦ τοῦ  Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.

Ὁ Μακαριώτατος εὐχαριστῶν διά τήν ὑποδοχήν καί τήν ὅλην φιλοξενίαν κατά τάς ἡμέρας ταύτας τῆς εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως, ὑπεγράμμισεν ὅτι ἐπί τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Σιών, εὐγνωμονοῦσα τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου διά τήν συμπαράστασιν αὐτῆς, προσεύχεται ὑπέρ ἐνισχύσεως τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ, ὑπέρ εὐημερίας αὐτοῦ, ὑπέρ ἀπελευθερώσεως τῶν ἐγκλωβισμένων, ἐπανευρέσεως τῶν ἀγνοουμένων καί ἐπιστροφῆς τῶν προσφύγων εἰς τάς πατρογονικάς αὐτῶν ἑστίας, ἀναφερόμενος καί εἰς τήν πρό μηνῶν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ εἰς τήν κατεχομένην Κύπρον, εἰς τήν ὁποίαν εἶδε τάς συνεπείας τῆς βαρβαρότητος τῶν κατακτητῶν καί τήν ἀντοχήν καί τό σθένος τῶν ἐκεῖ ἐγκλωβισμένων.

Ὁ Μακαριώτατος ηὐχήθη μέσῳ τῆς δοκιμασίας ταύτης νά ἀναδεικνυώμεθα δυνατώτεροι καί ἁγιώτεροι καί ηὐλόγησεν ἱερεῖς καί πλήρωμα τῆς ἐνορίας ταύτης.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Ἐκκλησίας τῆς Παναγίας τῆς Ἀγγελόκτιστης ἡ Πατριαρχική καί Ἀρχιερατική Συνοδεία ἐπέστρεψαν εἰς τό ἐν Λάρνακι ξενοδοχεῖον τῆς διαμονῆς αὐτῶν.

Ἐνταῦθα παρετέθη δεῖπνον ὑπό τοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου.

Ἐντεῦθεν ἡ Ἱεροσολυμιτική Πατριαρχική συνοδεία, τῇ συνοδείᾳ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου, ἀνεχώρησε διά τόν ἀερολιμένα Λάρνακος, ἐκ τοῦ ὁποίου διά τῶν Κυπριακῶν ἀερογραμμῶν ἀπεγειώθη διά Τέλ-Ἀβίβ, εἰς ὅ αἰσίως ἀφιχθεῖσα, ἀνεχώρησε διά τήν Ἱερουσαλήμ, φθάσασα εἰς αὐτήν δοξάζουσα τόν Θεόν, ὀλίγον μετά τό μεσονύκτιον τῆς Δευτέρας 31ης Ἰανουαρίου/13ης Φεβρουαρίου 2012, ὁλοκληρώσασα οὕτω τήν τετραήμερον εἰρηνικήν Αὐτῆς ἐπίσκεψιν εἰς τήν ἀδελφήν Αὐτοκέφαλον Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_9_placeholder