Τήν Παρασκευήν, 4^ην / 17^ην Φεβρουαρίου 2012, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Γεωργίας κ. Ἡλίας ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον ἰδιωτικῶς, λόγῳ τοῦ ὅτι τήν ἐπίσημον «εἰρηνικήν» ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ ἐπραγματοποίησε τό ἔτος 1987.

Ἡ ἐπίσκεψις αὕτη εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Πατριαρχείου τήν ὡς ἄνω ἡμέραν ἔλαβε χώραν εἰς τό πλαίσιον ἰδιωτικῆς ἐπισκέψεως τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἠλία  ἀπό Πέμπτην 3^ης /16^ης –Τετάρτης 10^ης/23^ης Φεβρουαρίου, κατόπιν σχετικῆς προετοιμασίας ἐν συνεργασίᾳ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί Πατριαρχείου Γεωργίας.

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Γεωργίας συνωδεύετο εἰς τήν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ ὑπό Ἀρχιερέων, ὁμάδος ἱερέων, χορῳδίας, μελῶν τῆς ἀποστολῆς τῆς ἐπισκέψεως καί πολλῶν Γεωργιανῶν προσκυνητῶν.

Ὡς συνοδοί τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Γεωργίας καί τῆς συνοδείας Αὐτοῦ εἰς τά Πανάγια Προσκυνήματα ὡρίσθησαν ἐκ μέρους τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος καί ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Ματθαῖος.

Τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Γεωργίας κ. Ἠλίαν ὑπεδέχθη εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, περιστοιχιζόμενος ὑπό Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερέων καί προσεφώνησε διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως:

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Μιτσχέτης καί Τυφλίδος καί Καθολικέ Πατριάρχα πάσης Γεωργίας κύριε Ἠλία Β΄.

Ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων μετά τοῦ ἱεροῦ τάγματος τῶν Σπουδαίων, δηλονότι τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, ὑποδέχεται τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα μετά τῶν τιμίων συνοδῶν Αὐτῆς ἀλλά καί τῇ ἑορτίῳ ἀτμοσφαίρᾳ τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Λέγομεν τοῦτο, διότι τό γεγονός τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τό πλήρωμα τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου καί ἐν ταὐτῷ τήν καθυπόφασιν τῆς νέας ἐν Χριστῷ Χάριτος.

Ἡμεῖς οἱ συναποτελοῦντες τό Σῶμα τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν, ἔχομεν τήν μεγάλην τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ εὐλογίαν νά εἴμεθα ὁ λαός τῆς νέας ἐν Χριστῷ Χάριτος.

Τῆς Χάριτος ταύτης κοινωνοί ὄντες καί ἡμεῖς, οἱ ὑπό τῆς θείας προνοίας ταχθέντες φύλακες καί διάκονοι τῶν μαρτυρίων τῆς πίστεώς μας, τουτέστιν τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων ἐν τοῖς Ἁγίοις Τόποις, ταπεινῶς πράττομεν καί ἐνεργοῦμεν κατά τό παράγγελμα τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου: «ἕκαστος καθώς ἔλαβε χάρισμα, εἰς ἑαυτούς αὐτό διακονοῦντες ὡς καλοί οἰκονόμοι ποικίλης χάριτος Θεοῦ», ( Α’ Πέτρ. 4,10).

Μακαριώτατε, ἡ εἰς Ἱερουσαλήμ καί τούς λοιπούς τόπους προσκυνηματική Ὑμῶν θεωρία ἐμποιεῖ ἰδιαιτέραν χαράν εἰς τήν Γεραράν Ἁγιοταφιτικήν ἡμῶν Ἀδελφότητα, πολλῷ δέ μᾶλλον εἰς τό χριστεπώνυμον ἡμῶν πλήρωμα, τό τελοῦν ὑπό τήν Ἀποστολικήν καί κανονικήν τάξιν, ἀλλά καί Ἐκκλησιαστικήν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἐν τοῖς πολιτειακοῖς ὁρίοις τῶν ὁμόρων κρατῶν τῆς περιοχῆς ἡμῶν, δηλονότι τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας, τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς (Αὐτονομίας) καί τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ -περιττόν νά ἀναφέρωμεν καί τήν εἰς Ἀραβίαν καί περί τόν ὁμώνυμον κόλπον ἀποκαθισταμένην δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου ὡς ἐπί τοῦ Πριγκηπάτου ( Ἐμιράτου) τοῦ Qatar.

Ἡ σημερινή ἐπίσκεψίς Σας Μακαριώτατε, ναί μέν ἔχει χαρακτῆρα προσκυνηματικόν, ἀλλ’ ἐπ’ οὐδενί χωρίζεται τῆς χάριτος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί τῆς κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τουτέστιν τῆς ἑνότητος τῆς πίστεως, τῆς ἀποτελούσης τό ἀρραγές θεμέλιον τοῦ ὁρατοῦ συστήματος τῆς διοικητικῆς καί κυβερνητικῆς διαρθρώσεως τῶν αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων ἀδελφῶν ἡμῶν Ἐκκλησιῶν.

Μακαριώτατε, ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων, τό Παλαίφατον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ὡς ἁγιογραφικῶς ἀναδειχθεῖσα ἡ Μητέρα πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν, περιέβαλε καί περιβάλλει πάντας τούς ἀγαπῶντας καί εὐλαβουμένους τά σκηνώματα Ἰακώβ μετά τῆς ἀνυποκρίτου καί φιλαδέλφου ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.

Τοῦτο ἀποδεικνύεται καί ἀπό τό γεγονός ὅτι ab antiquο φυλάσσονται ὡς πολύτιμος θησαυρός χειρόγραφα καί Ἐκκλησιαστικά κειμήλια, δείγματα πολιτισμικῆς καί καλλιτεχνικῆς παραγωγῆς τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς Γεωργίας, οὐ μήν ἀλλά καί σύμβολα τῶν ἀρρήκτων, ἀδελφικῶν καί ἱστορικῶν δεσμῶν μετά Ἱερουσαλήμ καί Τυφλίδος.

Τούς δεσμούς τούτους ἐσφυρηλάτησαν τά κατά τήν περίοδον τοῦ 15^ου αἰῶνος δεινοπαθήματα τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων ἀπό τούς ἐπιβουλεύσαντας καί εἰσέτι ἐπιβουλευομένους τά ἱερά καί κυριαρχικά προνόμια καί δικαιώματα αὐτῆς ἐπί τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, καθ’ ἥν περίοδον ὁμόδοξοι μοναχοί  ἐμφανίζονται ὡς ἐπίκουροι τῶν Ἑλληνορθοδόξων (Ρούμ Ὀρτοντόξ). Μεταξύ δέ αὐτῶν καί οἱ Γεωργιανοί ἀδελφοί ἡμῶν, γνωστοί ὡς Ἴβηρες.

Μακαριώτατε,

Ἡ παρουσία Ὑμῶν μετά τῶν τιμίων συνοδῶν Σας καί τῶν εὐλαβῶν ἐκ Γεωργίας προσκυνητῶν ἀποτελεῖ εὐλογίαν δι’ Ὑμᾶς ἀλλά καί δι’ Ἡμᾶς, τούς οἰκοῦντας τήν γῆν τῶν Ἀβραμιαίων θρησκειῶν, Ἰουδαϊσμοῦ, Χριστιανισμοῦ καί Ἰσλαμισμοῦ.

Δι’ Ὑμᾶς μέν Μακαριώτατε, διότι ἡ χάρις τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου τοῦ Σωτῆρος ὑμῶν Χριστοῦ κατέστησεν κοινωνούς αὐτῆς. Ἡμᾶς δέ, διότι ἡ ἀδελφική μεθ’ Ὑμῶν κοινωνία παρέχει ἐνίσχυσιν εἰς τήν θεόθεν ἀνατεθεῖσαν ἀποστολήν τῇ Ἐκκλησίᾳ Ἱεροσολύμων καί τῇ Ἁγιοταφιτικῇ Ἀδελφότητι.

Σᾶς εὐχόμεθα καλήν διαμονήν καί εὐλογημένον προσκύνημα.

Συγκεκινημένος ἀνταπαντῶν ὁ Πατριάρχης Γεωργίας κ.κ. Ἠλίας ἀντεφώνησε διά τῶν ἑξῆς λόγων:

«Μακαριώτατε,

καί ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, Πατριάρχα Ἱεροσολύμων καί πάσης Παλαιστίνης, ἐκ μέρους τοῦ Πατριάρχου Γεωργίας καί τῆς Συνοδείας Αὐτοῦ, ἱερέων καί ὅλης τῆς Γεωργίας εὐχαριστοῦμεν διά τήν ὑποδοχήν». Ὑπογραμμίζω ὅτι ἀπ’ ἀρχῆς ἀπ’ αἰώνων τό Πατριαρχεῖον Γεωργίας ὑπεστήριζε τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων. Εἴχομεν ἀδελφικήν σχέσιν πάντοτε ἕως καί σήμερον».

«Τό Πατριαρχεῖον Γεωργίας Σᾶς τιμᾷ ἰδιαιτέρως ὡς διεθνῶς γνώστην ἐκκλησιαστικήν προσωπικότητα διεθνῶς. Σήμερον ζῶμεν εἰς τούς δυσκόλους καιρούς τῆς παγκοσμιοποιήσεως, διό καί ὀφείλομεν ὡς ἕν Σῶμα νά διαφυλάξωμεν τήν πίστιν μας. Ταπεινῶς ἤλθομεν διά προσκύνημα εἰς τόν Τάφον τοῦ Κυρίου.

«Εἰσέτι εὐχαριστῶ, Μακαριώτατε, διά τήν θερμήν ὑποδοχήν καί προσκαλῶ Ὑμᾶς εἰς τήν Γεωργίαν δι’ ἐπίσκεψιν» καί ἐπέδωσεν λέγων τοιαύτα εἰς τόν Μακαριώτατον ὡς δῶρον Γεωργιανόν ἐγκόλπιον.

Μετά τήν ὑποδοχήν ταύτην εἰς τό Πατριαρχεῖον ὁ Πατριάρχης Γεωργίας μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ καί τῆς συνοδείας τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων ἐπεσκέφθη διά προσκύνησιν τόν Πανάγιον Τάφον καί τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ἔνθα ὑπεδέχθη Αὐτόν ὁ Παρασκευοφύλαξ καί ἡγούμενος τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰσίδωρος.

Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Γεωργίας κ.κ. Ἠλίας ἐπεσκέφθη τήν Ἱεράν Μονήν Συμεών τοῦ Θεοδόχου εἰς Καταμόνας, ἔνθα ὑπεδέχθη αὐτόν ὁ ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Θεοδώρητος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder

Τήν Πέμπτην, 3^ην /16^ην Φεβρουαρίου 2012, ἑωρτάσθη ἡ ἑορτή τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Συμεών τοῦ Θεοδόχου, τοῦ ὑποδεχθέντος τόν Κύριον τεσσαρακονθήμερον εἰς τάς ἀγκάλας αὐτοῦ καί ἀναφωνήσαντος: «Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλον Σου, Δέσποτα, κατά τό ρῆμὰ Σου ἐν εἰρήνῃ ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τό σωτήριόν Σου, ὅ ἠτοίμασας κατά πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καί δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ», (Λουκ. 2,29-32) εἰς τήν ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ τιμωμένην Ἱεράν Μονήν τοῦ Καταμόνας εἰς τήν Δυικήν Νέαν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων.

Τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀφ’ ἑσπέρας προέστη ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας τῆς δέ θείας Λειτουργίας ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Ἀρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου ἐν Βηθλεέμ, πολλῶν ἱερέων ἐκ τοῦ Πατριαρχείου καί παρεπιδημούντων ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας καί Ἱεροδιακόνων.

Τήν θείαν Λειτουργίαν παρηκολούθησαν ἐν κατανύξει, ὁ Γενικός Πρόξενος τῆ Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου, οἱ ἀσφυκτικῶς ἐξ ἀρχῆς αὐτῆς πληρώσαντες τόν Ναόν  καί εὐλαβεῖς πιστοί, μοναχοί καί μοναχαί, ἑλληνόφωνοι, ρωσόφωνοι, ἀραβόφωνοι ὡς ἐπί τό πλεῖστον.

Πρός τούτους ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

 «Ὤ μεγάλης καί τεθαυμασμένης οἰκονομίας! Ὤ βάθος πλούτου καί σοφίας καί γνώσεως τοῦ Θεοῦ»! Ἀναφωνεῖ ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγων : «Ὁ ἐν κόλποις ὤν τοῦ Πατρός, ὁ σύνεδρος Αὐτῷ καί συναΐδιος Υἱός ὁ δι’ οὗ τά πάντα προσάγεται θεοπρεπῶς, πλήν ὅτε γέγονε τοῖς ἀνθρωπότητος μέτροις, προσφέρει δέ καί θυσίαν ὁ ταῖς παρά πάντων λατρείαις καταχρυσούμενος καί συνδοξαζόμενος τῷ ἰδίῳ Γεννήτορι».

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς προσκυνηταί,

Ὁ σήμερον τιμώμενος Ἅγιος καί δίκαιος Συμεών ὁ θεοδόχος συνήγαγε πάντας ἡμᾶς ἐν τῇ ἱερᾷ συνάξει αὐτοῦ ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ τόπῳ τοῦ οἴκου καί τῆς ταφῆς αὐτοῦ.

Τό γεγονός τῆς ἑορτίου ταύτης συνάξεως, τό παραδιδόμενον εἰς ἡμᾶς ὑπό τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, ἀποτελεῖ τό πλήρωμα τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Οἰκονομίας, δηλονότι τῆς ἐκ Παρθένου Μαρίας γεννήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου τοῦ Χριστοῦ πρό τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας. Ἀποτελεῖ δέ τό πλήρωμα τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Οἰκονομίας, διότι κατά τόν ὑμνῳδόν: «Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν ἐπέφηνας Κύριε ἐπί κούφης καθημένος νεφέλης, ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, νόμου τό σκιῶδες, ἀποπληρῶν καί τήν ἀρχήν καθυποφαίνων τῆς νέας χάριτος. Διό δέ θεασάμενος ὁ Συμεών ἀνεκραύγαζεν. Ἐκ φθορᾶς με ἀπόλυσον, ὅτι εἶδόν σε σήμερον».

Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Πρεσβύτης Συμεών, «δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τόν Χριστόν» ἀναδεικνύεται αὐτόπτης μάρτυς τοῦ πληρώματος τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου καί τῆς ἀποφάσεως τῆς ἀρχῆς τῆς νέας χάριτος. Ἡ δέ νέα Χάρις εἶναι ἡ ἐν Χριστῷ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τῆς δαιμονολατρείας καί τῆς ἁμαρτίας, δηλονότι τῆς φθορᾶς τοῦ θανάτου, διά τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός: «Χαῖρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε, ἐκ σοῦ γάρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν, φωτίζων τούς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καί σύ, Πρεσβύτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τόν ἐλευθερωτήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, χαριζόμενον ἡμῖν καί τήν Ἀνάστασιν». Νά διατί ἡ Ἐκκλησία μας ἀναφωνεῖ διά στόματος τοῦ μελῳδοῦ αὐτῆς: «ἀνοιγέσθω ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ σήμερον. Ὁ πλήρης κεκένωται, ὁ προαιώνιος ἄρχεται, ὁ Λόγος παχύνεται, ὁ πλάστης πλάττεται, ὁ ἀχώρητος χωρεῖται ἐν κοιλίᾳ τῇ σῇ σωματούμενος, Θεοχαρίτωτε (Μαρία).  «Ἀνοιγέσθω ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ σήμερον. Τόν ὑπέρθεον λόγον σάρκα γενόμενον, ἐνηγκαλίσθης ὡς βρέφος ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Θεοῦ, Θεοδόχε Συμεών, Πρεσβύτα ἔνδοξε. Ὅθεν καί Ἄννα ἡ σεπτή, ἀνθομολόγησιν αὐτῷ, προσήγαγεν ἡ Προφῆτις».

Ὁ Πρεσβύτης Συμεών ηὐλόγησε τόν Θεόν καί εἶπε. «Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλον Σου, Δέσποτα, κατά τό ρῆμὰ Σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τό σωτήριόν Σου, ὅ ἠτοίμασας κατά πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καί δόξαν λαοῦ Σου Ἰσραήλ». Προσέτι εὐλόγησεν ὁ Συμεών τόν Ἰωσήφ καί τήν Μητέρα τοῦ Ἰησοῦ καί εἶπε πρός Μαριάμ τήν Μητέρα αὐτοῦ: «Ἰδού, οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραήλ καί εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον».

 Ὄντως ἀγαπητοί μου, ὁ Χριστός παραμένει τό φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, ἀλλά καί εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. Τοῦτο ὀφείλεται εἰς τό ὅτι ὁ Θεός Πατήρ, φῶς ὤν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον. Ἡ συνάντησις ὅμως τοῦ ἀνθρώπου μετά τοῦ Χριστοῦ γίνεται κατόπιν ἐλευθέρας ἐπιλογῆς τοῦ πρώτου δηλαδή τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦτο διότι ὁ Θεός Πνεῦμα ἐστί καί τούς προσκυνοῦντας Αὐτόν ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν. Τό θεῖον δέ Πνεῦμα δηλονότι τό Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι τό Πνεῦμα τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀληθείας: «Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς», λέγει ὁ Χριστός, (Ἰωάν. 8,32).

 Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί, οὖσα ὁ Ναός τοῦ πληρώματος τῆς νέας τοῦ Χριστοῦ Χάριτος, ἀλλά καί τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ ὅλου, φωτός δηλονότι τῆς δόξης τοῦ ἀκτίστου φωτός, τῆς δόξης τῆς μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ, προσμένει πάντας ἡμᾶς μάλιστα κατά τό στάδιον τῆς προετοιμασίας μας διά τήν ἐκ τῆς πτώσεως ἡμῶν ἀνάστασιν καί συνανάστασιν μετά τοῦ Λυτρωτοῦ τῶν ψυχῶν Κυρίου δέ ἡμῶν δε Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν».

Τήν Πατριαρχικήν συνοδείαν καί πολλούς ἐκ τοῦ ἀθρόου ἐκκλησιάσματος ἐδεξιώθη φιλοφρόνως εἰς τό ἡγουμενεῖον ὁ γηραιός μέν, φίλεργος δέ καί ρέκτης ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Θεοδώρητος Γιάγκου, ἐκ Κύπρου ἕλκων τήν καταγωγήν καί ἐκ τῆς Μονῆς Τροοδιτίσσης πρό τεσσαρακονταετίας ἐνταχθείς εἰς τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder

Τήν Τετάρτην, 2^αν /15^ην Φεβρουαρίου 2012 , ἑωρτάσθη ἡ ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων κατά τήν τάξιν αὐτοῦ, διά χοροστασίας τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου καί Ἑλένης καί δι’ ἀρχιερατικῆς θ. Λειτουργίας, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου  Γεράσων κ. Θεοφάνους εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Παναγίας Σεϊδανάγιας εἰς τήν Χριστιανικήν Συνοικίαν παρά τό Πατριαρχεῖον.

Προσκυνηταί ἐξ Ἑλλάδος καί Ρωσίας αὐτόχθονες Ἑλληνορθόδοξοι Ἀραβόφωνοι πιστοί, Ἕλληνες τῆς παροικίας, μοναχοί καί μοναχαί παρηκολούθησαν τήν θ. Λειτουργίαν καί τό κήρυγμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θεοφάνους εἰς τήν ὡς ἄνω ἱστορικήν Ἱεράν Μονήν.

Τούτους ἐδεξιώθη μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἡ καθηγουμένη ὁσιωτάτη μοναχή Σεραφείμα.

Έκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Τήν Πέμπτην, 20^ήν Ἰανουαρίου/2^αν Φεβρουαρίου 2012, ἑωρτάσθη ἡ ἑορτή τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου,  ἀσκητοῦ τῆς ἐρήμου, προασπιστοῦ τοῦ Χριστολογικοῦ Δόγματος τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Χαλκηδόνος, εἰς τήν Ἱεράν αὐτοῦ Μονήν τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων.

Τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀφ’ ἑσπέρας καί τῆς θ. Λειτουργίας ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς εἰς τήν ἐν λόγῳ Ἱεράν Μονήν προεξῆρξεν Ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου κ. Θεοφύλακτος, συλλειτουργούντων αὐτῷ ἱερομονάχων καί διακόνων καί ψαλλόντων τοῦ καθηγητοῦ κ. Βακάκη καί τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς.

Κατά τήν διάρκειαν τῆς θ. Λειτουργίας ἐπεσκέφθη τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ἁγίου Εὐθυμίου ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος διά προσκύνησιν.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἡ καθηγουμένη μοναχή Χριστονύμφη ἐδεξιώθη τόν Σεβασμιώτατον καί πάντας τούς ἑορταστάς εἰς τό ἡγουμενεῖον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_2_placeholder

Τήν Τρίτην, 11^ην /24^ην Ἰανουαρίου 2012, ἑωρτάσθη ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου εἰς τήν Ἱεράν αὐτοῦ Μονήν εἰς τήν ἔρημον τῆς Ἰουδαίας, κειμένην μεταξύ τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων καί τῆς κώμης τῶν Ἀμπεντῆγιε, μετά τήν ὁποίαν βαθύτερον ἐντός τῆς ἐρήμου εὑρίσκεται ἡ Λαύρα τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου.

Ταύτην τήν Μονήν ἵδρυσεν ὁ ὅσιος Θεοδόσιος, ὅτε ἦλθεν ἐκ τῆς πατρίδος  αὐτοῦ Καππαδοκίας εἰς τούς Ἁγίους Τόπους τό 451 μ.Χ. ἄνωθεν τοῦ σπηλαίου, εἰς τό ὁποῖον διενυκτέρευσαν οἱ τρεῖς Μάγοι «ἐπιστρέφοντες δι’ ἄλλης ὁδοῦ εἰς τήν πατρίδα αὐτῶν….», (Ματθ. 2-12).

Ταύτην τήν Μονήν διωργάνωσεν ὁ ὅσιος Θεοδόσιος ὡς Κοινόβιον, εἰς τό ὁποῖον ἐδέχετο καί καθωδήγει τούς ἀρχαρίους μοναχούς, ἄχρις οὗ θά ἐκρίνοντο ἄξιοι, διά νά μεταβοῦν δι’ αὐστηροτέραν ἄσκησιν εἰς Λαύραν. Τήν Μονήν ἀνέδειξεν ὁ Ἅγιος εἰς μοναχικόν, κοινωνικόν καί φιλανθρωπικόν κέντρον.

Εἰς αὐτήν οἱ μοναχοί πέραν τῆς ἀσκήσεως ἐπεδίδοντο εἰς ἐργόχειρον, ἐκ τοῦ εἰσοδήματος τοῦ ὁποίου συνετήρουν ὀρφανοτροφεῖον καί γηροκομεῖον. Σύνθημα τῆς Μονῆς ἦτο τό «μηδείς ράθυμος εἰσίτω» ἐν αὐτῇ. Ἡ Μονή εἶχε τέσσαρας Ναούς καί συνετήρει περί τούς ἑπτακοσίους μοναχούς ἐντός αὐτῆς καί εἰς τά περίχωρα.

Ἀπό τῆς Μονῆς ταύτης ὡς ἀφετηρίας ἐκκινῶν ὁ μέγας Θεοδόσιος, Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Κοινοβιακοῦ συστήματος εἰς Παλαιστίνην καί συνεργαζόμενος μετά τοῦ συμπατριώτου  καί φίλου αὐτοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου, Ἀρχιμανδρίτου τοῦ Λαυρεωτικοῦ συστήματος, ἀπέκρουσαν τήν ἐμφανισθεῖσαν τότε κακόδοξον αἵρεσιν τοῦ μονοφυσιτισμοῦ καί προήσπισαν τό δόγμα τῆς μιᾶς ὑποστάσεως καί τῶν δύο ἐν Χριστῷ φύσεων τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Χαλκηδόνος τοῦ 451 μ.Χ.

Εἰς τήν ἱστορικήν ταύτην Μονήν τοῦ Πατριαρχείου προεξῆρξε τῆς ἑορτῆς τῆς μνήμης τοῦ Ὁσίου Θεοδοσίου ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί ἐγγάμων ἱερέων καί ἱεροδιακόνων.

Τῆς θ. Λειτουργίας μετέσχε πλῆθος πιστῶν κυρίως ἐκ τῆς πλησιοχώρου κώμης τοῦ Μπετσαχούρ-Χωρίου τῶν Ποιμένων, ἀλλά καί τῆς προσελεύσεως προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, Ρουμανίας καί Ρωσσίας.

Τήν θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησε δεξίωσις ἀρχικῶς εἰς τό ἡγουμενεῖον ἀκολούθως δέ τήν μεσημβρίαν πλουσία τράπεζα, τήν ὁποίαν παρέθεσεν ὁ ἡγούμενος τῆς ἱερᾶς Μονῆς π. Ἱερόθεος εἰς τήν συνοδείαν τοῦ Μακαριωτάτου καί εἰς πάντας τούς ἀνακλιθέντας εἰς τόν προαύλιον χῶρον τῆς Μονῆς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/eO1OoiUBS1M

ngg_shortcode_3_placeholder

Τήν Πέμπτην, 6^ην /19^ην Ἰανουαρίου 2011, ἑωρτάσθη μέ πᾶσαν μεγαλοπρέπειαν καί λαμπρότητα ἡ ἑορτή τῶν Θεοφανείων ὑπό τοῦ Πατριαρχείου, συμφώνως πρός τήν ἐκκλησιαστικήν τυπικήν καί προσκυνηματικήν αὐτοῦ διάταξιν.

Συμφώνως πρός ταύτην, τήν πρωΐαν τῆς ὡς ἄνω ἡμέρας  ἐτελέσθη εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ὁ Ὄρθρος, ἡ θεία Λειτουργία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καί ὁ Μέγας Ἁγιασμός, οὗ μετέλαβον οἱ πλεῖστοι τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων.

Μετά τοῦτο οἱ Ἁγιοταφῖται συνενωθέντες τῷ Μακαριωτάτῳ εἰς τήν αὐλήν τοῦ κεντρικοῦ Μοναστηρίου κατῆλθον συνοδεύοντες Αὐτόν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἐνταῦθα ἐγένετο προϋπάντησις καί προσκύνησις εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν, προσκύνησις εἰς τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον, εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν, ἔνδυσις πλήρους Ἀρχιερατικῆς Σχολῆς τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν Ἱερέων, ἐν ᾧ ἐκρούοντο τά παρά τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν σήμαντρα.

Τούτων τελεσθέντων, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐτέλεσεν εἰς τό μέσον τοῦ Καθολικοῦ τήν τελετήν τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ τῶν Θεοφανείων, ἐφ’ ᾧ ἐψάλη τό «ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου Σου Κύριε», καί μετέδωσε τοῖς πιστοῖς, ἐντοπίοις καί πολλοῖς προσκυνηταῖς, ἵνα ἐπιχίσωσιν εἰς τά μέτωπα καί πίωσι καί ἁγιασθῶσιν.

Τοῦ Ἁγιασμοῦ τελεσθέντος, ἔλαβε χώραν ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ἐπί τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, συλλειτουργούντων τῷ Μακαριωτάτῳ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θεβωρίου κ. Μεθοδίου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου καί Ἁγοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί παρεπιδημούντων ἱερέων.

Τέλος, τῶν κωδώνων κρουομένων, ἐγένετο ἄνοδος εἰς τά Πατριαρχεῖα, ἔνθα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τούς Πατέρας καί προσελθόντας προσκυνητάς, ἐπικαλούμενος ἐπ’αὐτούς τόν φωτισμόν τῆς ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ κατά τήν βάπτισιν τοῦ Κυρίου φανερωθείης Ἁγίας Τριάδος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/QPfE_YnomAA

ngg_shortcode_4_placeholder

Ἡ ἑορτή τῆς παραμονῆς τῶν Φώτων ἑωρτάσθη τήν Τετάρτην, 5^ην /18^ην Ἰανουαρίου 2012, ὑπό τοῦ Πατριαρχείου, συμφώνως πρός τήν ἀπ’ αἰῶνος κρατήσασαν τυπικήν καί προσκυνηματικήν αὐτοῦ διάταξιν.

Συμφώνως πρός ταύτην, τήν πρωΐαν τῆς Παραμονῆς ἔλαβε χώραν εἰς τόν μοναστηριακόν ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, τῶν Μεγάλων Ὡρῶν τῶν Θεοφανείων, τῆς Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ.

Ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος κατῆλθεν εἰς τόν Ναόν, προεξῆρξε τῆς ἀκολουθίας τῶν Ὡρῶν καί ἀνέγνωσε τό Εὐαγγέλιον τῆς Α’ Ὥρας. Τό Εὐαγγέλιον τῶν λοιπῶν Ὡρῶν, Γ’, ΣΤ’ καί Θ’ ἀνέγνωσαν οἱ Ἀρχιερεῖς καί ἀκολούθως ὁ Μακαριώτατος ἐτέλεσε τήν ἀκολουθίαν τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ.

Ἐν συνεχείᾳ τούτου, τῶν κωδώνων τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως χαρμοσύνως κρουομένων καί τῶν ψαλτῶν ψαλλόντων τό «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου Σου Κύριε…», ἡ Πατριαρχική Συνοδεία, ἀποτελουμένη ἐκ τῶν Ἁγιοταφιτῶν, ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα, τά ὁποῖα καί ἡγίασεν ὁ ἐφημέριος τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου μετά τήν ἀναπεμφθείσαν δέησιν.

Τούτου γενομένου, προσῆλθεν ἡ Ἀρχιερατική Συνοδεία, ἧς προΐστατο ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστείας κ. Θεοδόσιος, προεξάρξας τῆς ἀκολουθίας τῶν Ὡρῶν εἰς τόν Καθεδρικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, τοῦ κειμένου μεταξύ τοῦ Κεντρικοῦ Μοναστηρίου καί τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως.

Μετά μικρόν χρονικόν διάστημα καί συγκεκριμένως τήν 9.30 μ.μ. ἀνεχώρησεν ἡ Πατριαρχική Συνοδεία διά τήν ἀκολουθίαν τῆς Παραμονῆς τῶν Φώτων εἰς τόν Ἰορδάνην ποταμόν.

Ἡ Πατριαρχική Συνοδεία διῆλθε διά τῆς πόλεως τῆς Ἱεριχοῦς, διά τοῦ ἡμετέρου ἱεροῦ Ναοῦ καί τῆς ἱερᾶς Μονῆς  τοῦ προφήτου Ἐλισσαίου, ἐν ᾗ ἡγούμενος εἶναι ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Φιλούμενος.

Εἰς τήν γενομένην ἐνταῦθα ὑποδοχήν ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τόν Νομάρχην διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως ἀραβιστί: (ἰδε https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2012/01/19/880/).

Ἐν συνεχείᾳ ἡ Πατριαρχική Συνοδεία διῆλθε τόν ἔλεγχον οὐσιαστικῶς τά σύνορα μεταξύ Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας καί Ἰσραηλινῆς Στρατιωτικῆς Διοικήσεως καί κατηυθύνθη πρός τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Τιμίου Προδρόμου παρά τόν Ἰορδάνην.

Ἐνταῦθα εἶχον προστρέξει ἐνωρίτερον χιλιάδες λαοῦ, οἱ Πρόσκοποι τῆς Ἱεριχοῦς, ὁ Νομάρχης αὐτῆς, αἱ Ἰσραηλιτικαί Στρατιωτικαί Ἀρχαί τῆς περιοχῆς τοῦ Ἀββᾶ Γερασίμου καί τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ, οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες, ὁ ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Ἀββᾶ Γερασίμου καί Ἐπιστάτης τῆς Μονῆς ταύτης Ἀρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος καί ἐπεφύλαξαν θερμοτάτην ὑποδοχήν τῷ Μακαριωτάτῳ.

Ἐντός τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ, διατηρουμένου εἰς ἡμικατεστραμμένην κατάστασιν ἀπό τοῦ 1967, ἀνεγνώσθη ἡ Θ’ Ὥρα τῆς ἑορτῆς, μεθ’ ἥν ἠκολούθησε πορεία πεζῇ πρός τόν Ἰορδάνην ποταμόν .

Ἐνταῦθα ἐπί τῆς προσφάτως ἀνακαινισθείσης ἐξέδρας ἐτελέσθη ὁ Μέγας Ἑσπερινός τῆς ἑορτῆς, ἀνεγνώσθησαν αἱ εὐχαί τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ καί ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος μετά τῆς Συνοδείας κατῆλθεν ἐν πολλῷ συνωστισμῷ τοῦ πλήθους καί πολλῇ βοηθείᾳ καί τῶν Ἰσραηλινῶν Στρατιωτικῶν δυνάμεων πρός ἀποφυγήν ἀτυχήματος καί ἔρριψε τόν Τίμιον Σταυρόν εἰς τά ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου, ἐν ᾧ ἐψάλετο τό «Ἐν Ἰορδάνῃ Βαπτιζομένου Σου Κύριε…».

Ὁ εἰς μερικάς χιλιάδας προσελθών λαός τοῦ Κυρίου κατῆλθεν ἐν τῷ μέτρῳ τοῦ δυνατοῦ καί συμφώνως πρός τά προφυλακτικά μέτρα τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ Στρατοῦ διά τό ἐπικίνδυνον καί ἡγιάσθη διά τοῦ ἡγιασμένου ὕδατος τοῦ Ἰορδάνου ἐπιχέον τοῦτο εἰς κεφαλήν καί μέτωπον.

Μετά τήν πάνδημον ἑορτήν ταύτην τῶν Ὀρθοδόξων εἰς αὐτόν τοῦτον τόν τόπον τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία καί πολλοί ἄλλοι παρεκάθισαν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ἀββᾶ Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου εἰς πλουσίαν νηστήσιμον τράπεζαν, παρατεθεῖσαν ὑπό τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Χρυστοστόμου εἰς τήν προσφάτως ἀνακαινισθεῖσαν αἴθουσαν.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/jZhwjsHOhEo

ngg_shortcode_5_placeholder

Τό Σάββατον, 1^ην /14^ην Ἰανουαρίου 2012, ἑωρτάσθη ἡ Δεσποτική ἑορτή τῆς κατά σάρκα περιτομῆς τοῦ Κυρίου καί τῆς μνήμης τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Βασιλείου Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας εἰς τό Πατριαρχεῖον.

Αἱ δύο αὐταί ἑορταί ἑωρτάσθησαν διά νυκτερινῆς Μεγάλης Παρρησίας μετά τοῦ Ὄρθρου εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου  Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας οὐρανοφάντορος τοῦ Μεγάλου εἰς τόν Πανάγιον Τάφον.

Τῆς Παρρησίας ταύτης προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἀβήλων κ. Δωροθέου καί Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί πολλῶν Ἁγιοταφιτῶν, Ἱερομονάχων καί παρεπιδημούντων ἱερέων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, συμμετεχόντων δέ ἐν εὐλαβείᾳ καί κατανύξει πολλῶν Χριστιανῶν ἐντοπίων καί προσκυνητῶν.

Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἔλαβε χώραν λιτανεία τρίς πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου καί ἀνά τά Προσκυνήματα διά περιφορᾶς ὡσαύτως τοῦ Τιμίου λειψάνου τῆς δεξιᾶς χειρός τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου.

Μετά τήν λιτανείαν ὁ Μακαριώτατος ἔκοψε τήν βασιλόπιτταν εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, παρουσίᾳ τοῦ Παρασκευοφύλακος Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰσιδώρου, τῶν Ναϊτῶν Πατέρων, τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί πολλῶν προσκυνητῶν.

Περί τά χαράματα, τῶν κωδώνων τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως χαρμοσύνως κρουομένων, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τό Κεντρικόν Μοναστήριον.

Διά τάς δύο ταύτας μεγάλας ἑορτάς ἐγένετο ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου καί τῆς θείας Λειτουργίας καί εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.

Μετά τήν ἀκολουθίαν ταύτην, προσελθών ὁ Μακαριώτατος περί ὥραν 9.00π.μ. ἔκοψε τήν βασιλόπιτταν εἰς τό Ἐπιτροπικόν, ὡς ἔκοψε ταύτην καί εἰς τήν μεσημβρινήν κοινήν τράπεζαν τῶν Ἁγιοταφιτῶν εἰς τό Κεντρικόν αὐτῶν μοναστήριον.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_6_placeholder

Τήν Δευτέραν, 27^ην Δεκεμβρίου 2011 / 9 ^ην Ἰανουαρίου 2012, ἑωρτάσθη ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου πρωτομάρτυρος καί ἀρχιδιακόνου Στεφάνου εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων.

Ὡς ἐνθυμούμεθα ἐκ τοῦ βιβλίου τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων (6, 1-60) ὁ Ἅγιος Στέφανος ἦτο εἷς ἐκ τῶν ἑπτά διακόνων, τούς ὁποίους ἐξέλεξεν ἡ πρώτη Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων νά διακονοῦν εἰς τάς τραπέζας, τάς ἀγάπας ἤ συσσίτια τῶν Χριστιανῶν καί οὕτω νά μένουν οἱ Ἀπόστολοι ἀπερίσπαστοι εἰς τό ἔργον τοῦ κηρύγματος τοῦ σταυρωθέντος καί ἀναστάντος Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Στέφανος ἦτο πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καί ἐν τῷ Πνεύματι τούτῳ ἐκήρυττε πρός τούς Ἰουδαίους περί τοῦ δικαίου, τόν Ὁποῖον οὗτοι ἐσταύρωσαν. Μετά παρρησίας ὡμίλησε καί εἰς τό Συνέδριον περί τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου, «ὅν εἶδεν ἐκ δεξιῶν ἑστῶτα τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. 6, 56). Τότε οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων ἔσυραν αὐτόν ἔξω τῆς πόλεως καί ἐλιθοβόλησαν αὐτόν, προσευχόμενον καί λέγοντα «Κύριε, μή στήσῃς αὐτοῖς τήν ἁμαρτίαν ταύτην» (Πράξ. 6,61).

Ὁ τόπος τοῦ λιθοβολισμοῦ αὐτοῦ εἶναι εἰς τήν κοιλάδα τῆς Γεθσημανῆς ἤ τοῦ Ἰωσαφάτ ἀναμέσον τοῦ Θεομητορικοῦ Μνήματος ἀπό ἀνατολάς καί τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος ἀπό δυσμάς.

Εἰς τούτον  τόν Ναόν τό Πατριαρχεῖον διατηρεῖ ἀνέκαθεν ἱερόν Ναόν.

Εἰς τόν ἱερόν Ναόν τοῦτον ἐτελέσθη ὁ Ἑσπερινός ἀφ’ ἑσπέρας καί ἡ θ. Λειτουργία ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Γεράσων κ. Θεοφάνους, τῇ συμμετοχῇ εὐσεβοῦς ἐκκλησιάσματος ἐκ μοναχῶν, μοναζουσῶν καί προσκυνητῶν.

Πρός τό ἐκκλησίασμα  τοῦτο ὁ Ἅγιος Γεράσων ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ὁ καθηγούμενος τοῦ Προσκυνήματος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἐπιφάνιος ἐδεξιώθη εἰς τό ἡγουμενεῖον τήν Συνοδείαν τοῦ Σεβασμιωτάτου καί τούς πιστούς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_7_placeholder

Τήν ἑπομένην τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, Κυριακήν μετά τήν τοῦ Χριστοῦ Γέννησιν, 26^ην Δεκεμβρίου 2011/ 8^ην Ἰανουαρίου 2012, ἑωρτάσθη εἰς τό Πατριαρχεῖον ἡ ἑορτή τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου ὡς ὁρίζει τό τυπικόν.

Ἡ ἑορτή αὕτη ἑωρτάσθη, ἐν πρώτοις, εἰς τό Πατριαρχεῖον εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, προεξάρχοντος ἐν χοροστασίᾳ τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. κ. Θεοφίλου, τῇ συμμετοχῇ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων, τῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί τῇ συμμετοχῇ προσκυνητῶν ἐκ διαφόρων χωρῶν καί μελῶν τῆς ἑλληνικῆς παροικίας Ἱεροσολύμων. Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ταύτην, πάντες ἀνῆλθον εἰς τά Πατριαρχεῖα, ἔνθα ἔλαβε χώραν ὁ ἀδελφικός Χριστουγεννιάτικος ἀσπασμός καί ἐψάλη ὁ Πολυχρονισμός.

Ἡ ἑορτή τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου μετ’ αὐτῆς τῆς μνήμης τῶν Ποιμένων ἑωρτάσθη καί εἰς τήν πόλιν, εἰς τήν ὁποίαν οἱ Ποιμένες οὗτοι ἤκουσαν τόν Ἀγγελικόν Ὕμνον εἰς τόν οὐρανόν «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ» καί ἡ ὁποία ἐξ αὐτοῦ φέρει τό ὄνομα Μπετσαχούρ, ἀραβιστί μεθερμηνευόμενον Χωρίον τῶν Ποιμένων.

Εἰς ταύτην ἐγένετο Ἑσπερινός ἀφ’ ἑσπέρας εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῶν Ποιμένων τοῦ Πατριαρχείου, εὐπρεπῶς καί στερεῶς ἀνακαινισθείσης ὑπό τοῦ ἡγουμένου αὐτῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου.

Εἰς ταύτην τήν Μονήν προσῆλθεν ὁ προεξάρξας τοῦ Ἑσπερινοῦ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, προπορευομένων τῶν Προσκόπων ἐν παρατάξει καί παρελάσει καί μουσικοῖς ὀργάνοις ἀπό τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς ἐνταύθα ἀραβοφώνου Κοινότητος τοῦ Πατριαρχείου τῶν Προπατόρων καί πολλοῦ λαοῦ παρατεταγμένου ἐντεῦθεν καί ἐντεῦθεν τῆς ὁδοῦ.

Τήν ἑπομένην, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, ἐτελέσθη Ὄρθρος καί Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος, πάλιν, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί συλλειτουργούντων τοῦ Ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου, τοῦ Ἱερομονάχου Ἁγιοσαββίτου π.  Εὐφροσύνου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Κλαυδίου, ἡγουμένου τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Μονῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τῶν ἀραβοφώνων Πρεσβυτέρων τῆς πόλεως, ἐν οἷς καί ὁ ἐορτάζων π. Ἀΐσσα-Χρῆστος Μοῦσλεχ, ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου εἰς τά Ἀραβικά Μ.Μ.Ε.

Ὁ προσελθῶν Ὀρθόδοξος λαός τῆς πόλεως μετέσχεν ἐν κατανύξει τῆς Θείας Λειτουργίας εἰς τήν κατανυκτικήν δημιουργηθεῖσαν καί θείαν καί ἀνθρωπίνην ἀτμόσφαιραν τῆς θείας Λειτουργίας ὑπό τῶν ψαλτῶν βυζαντινῷ τῷ ὕφει ψαλλόντων ἑλληνιστί καί ἀραβιστί.

Μετά τό Κοινωνικόν ἀνεγνώσθη ἡ εὐχή τῶν κολλύβων ἐπί τῇ μνήμῃ τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου, Δαυΐδ τοῦ Προφήτου, Ἰωσήφ τοῦ Μνήστορος καί Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ὡς τῶν κατά σάρκα συγγενῶν του Κυρίου ἑορταζόντων τήν πρώτην Κυριακήν μετά τήν ἑορτήν τῶν Χριστουγέννων καί ἐψάλη Τρισάγιον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Σεραφείμ, Πνευματικοῦ της Μονῆς τοῦ Ὁσίου Σάββα, κοιμηθέντος τήν ἡμέραν ταύτην τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου τό ἔτος 2003.

Ἐν συνέχειᾳ τούτων ὁ Προεξάρχων τῆς ἑορτῆς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος μετά τοῦ Ἱερατείου κατῆλθεν εἰς τόν ὑπόγειον ἀρχαῖον Ναόν τῶν Ποιμένων τοῦ 4ου μ. Χ. αἰῶνος καί ἀνέπεμψεν δέησιν.

Εἰς τό Κοινωνικόν ὁ Σεβασμιώτατος Ἅγιος Κωνσταντίνης ὡμίλησε πρός τό ἐκκλησίασμα διά τῆς κάτωθι συντόμου Αὐτοῦ προσφωνήσεως ἀραβιστί.

Ἅμα τή ἀπολύσει τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ ἡγούμενος π. Ἰγνάτιος ἐδεξιώθη φιλοφρόνως καί πλουσίως τήν Συνοδείαν τοῦ Σεβασμιωτάτου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_8_placeholder