Τήν πρωΐαν τῆς Μεγάλης Πέμπτης, 19^ης Ἀπριλίου /3^ης Μαΐου 2013, μετά τήν θείαν Λειτουργίαν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου εἰς τόν Καθεδρικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ἔλαβε χώραν εἰς τήν αὐλήν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ἐπί ἐστημένης ἐξέδρας ἡ κατά τήν τυπικήν διάταξιν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων τελετή τοῦ ἱεροῦ Νιπτῆρος.

Κατ’ αὐτήν, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἔνιψε τούς πόδας Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων εἰς ἀνάμνησιν τοῦ γεγονότος ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός  ἔνιψε τούς πόδας τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ, ὁδόν ἀρίστην τήν ταπείνωσιν ὑποδεικνύων ἡμῶν.

Τήν κατανυκτικήν καί σχεδόν μοναδικήν ταύτην ἐν τῇ Ὀρθοδοξίᾳ ἀκολουθίαν παρηκολούθησεν ἐν εὐλαβείᾳ πλῆθος προσκυνητῶν, πληρούντων τήν Ἁγίαν Αὐλήν ἀλλά καί τάς βαθμίδας τοῦ ἔναντι τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Μετοχίου τῆς Γεθσημανῆς καί τούς πέριξ ἐξώστας τοῦ Καθολικοῦ τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου καί τῆς Μονῆς Ἀβραάμ.

Τῆς ἀκολουθίας ληξάσης, ἡ Πατριαρχική συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder

Τήν πρωΐαν τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, 20^ῆς Ἀπριλίου/3^ης Μαΐου 2013, ἔλαβε χώραν, συμφώνως πρός τήν προσκυνηματικήν τάξιν, τό ἄνοιγμα τῆς θύρας τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, ἀκολούθως δέ ἔλαβε χώραν ἡ προσκύνησις εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ἡ ἀπό τοῦ Πραιτωρίου διά τῆς ὀδοῦ τοῦ Μαρτυρίου πορεία τοῦ Σταυροῦ πρός τόν Γολγοθᾶν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου καί, ἐν τέλει, ἡ ἀνάγνωσις τῶν Μεγάλων Ὡρῶν τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder

Τό ἑσπέρας τῆς Μεγάλης Πέμπτης, 19^ης Ἀπριλίου/2^ας Μαΐου 2013, ἐτελέσθη ἡ Ἀκολουθία τῶν Δώδεκα Εὐαγγελίων εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως. Τῆς Ἀκολουθίας ταύτης προεξῆρξεν ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, Ὅστις καί ἀνέγνωσε τό πρῶτον Εὐαγγέλιον, ἐν ᾧ μετά ταύτα ἀνέγνωσαν τά λοιπά Εὐαγγέλια Ἁγιοταφῖται Ἀρχιερεῖς καί οἱ Ἱερομόναχοι τῇ παρακολουθήσει πλήθους εὐσεβῶν προσκυνητῶν ἐκ πολλῶν Ὀρθοδόξων χωρῶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_2_placeholder

Τό ἑσπέρας τῆς Μεγάλης Τετάρτης, 18^ης Ἀπριλίου /1^ης Μαΐου 2013, ἔλαβε χώραν εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης τό μυστήριον τοῦ ἁγίου Εὐχελαίου, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συνιερουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί ἐν κατανύξει συμμετεχόντων τῶν λοιπῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καί πλήθους προσκυνητῶν, προσελθόντων εἰς τό τέλος καί εὐχελιασθέντων.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_3_placeholder

Τήν πρωΐαν τῆς Μεγάλης Τετάρτης, 18^ης Ἀπριλίου/ 1^ης Μαΐου 2013, μετά τάς Ὥρας ἐτελέσθη ἡ τελευταία θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς  εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, χοροστατοῦντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί ἐν κατανύξει συμμετεχόντων τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καί τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν. Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων ἐτελέσθη ὡσαύτως ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ καί εἰς μερικάς Μονάς τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Χριστιανικήν συνοικίαν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_4_placeholder

Τὴν Κυριακήν, 15^ην/ 28^ην Ἀπριλίου 2013, ἑωρτάσθη ὑπὸ τοῦ Πατριαρχείου συμφώνως πρὸς τὴν τυπικὴν αὐτοῦ διάταξιν καὶ τὸ προσκυνηματικὸν καθεστὼς ἡ μνήμη τῆς θραμβευτικῆς εἰσόδου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ὅτε οἱ παῖδες τῶν Ἑβραίων ὑπεδέχθησαν Αὐτὸν μετὰ βαΐων καὶ κλάδων κράζοντες τὸ «Ὠσσανὰ τῷ υἱῷ Δαυίδ».

Α΄.  Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ.

Ἀφ’ ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου, τὴν 2^αν  μ.μ. ὥραν, ἀνεγνώσθη ἡ Θ΄ Ὥρα εἰς τὸν Μοναστηριακὸν Ναὸν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης. Ἐν συνεχείᾳ, τῶν κωδώνων κρουομένων, ἔλαβε χώραν ἡ ἐπίσημος κάθοδος εἰς τὸν Πανίερον Ναὸν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως ἔλαβε χώραν ἡ Προϋπάντησις, τῶν ἱερέων ἐνδεδυμένων, τοῦ προεξάρχοντος τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ Μακαριωτάτου Πατρὸς ἡμῶν καὶ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Ἐνταῦθα, ὁ Μακαριώτατος ηὐλόγησε τὸ θυμίαμα καὶ προσεκύνησε, καθὼς καὶ μετ’ Αὐτὸν οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς. Μετὰ ταῦτα ἠκολούθησεν ἡ προσκύνησις τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν Ἀρχιερέων καὶ τῶν Ἱερέων εἰς τὸν Πανάγιον Τάφον, ἐν ᾧ οἱ ψάλται ἔψαλλον  τὸ ἀπολυτίκιον «Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρό τοῦ Σοῦ πάθους πιστούμενος…».

Ἅμα τῇ προσκυνήσει ἤρξατο ὁ Μέγας Ἑσπερινὸς εἰς τὸ Καθολικὸν μετὰ Ἀνοιξανταρίων καὶ Ἀρτοκλασίας, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρὸς ἡμῶν καὶ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, καθ’ ἥν στιγμὴν, εἰς τὴν ἀρχήν αὐτοῦ, ἔλαβε χώραν ἡ προσκύνησις τῶν Συνοδικῶν καὶ τῶν Ἀρχιερέων εἰς τὸν Γολγοθᾶν, ἡ κροῦσις τῶν σημάντρων καὶ τὸ θυμίαμα εἰς τὸν Πανάγιον Τάφον καὶ εἰς τὸν Φρικτὸν Γολγοθᾶν καὶ τὰ λοιπὰ Προσκυνήματα.

Ἀπολυθέντος τοῦ Ἑσπερινοῦ ἔλαβε χώραν ἡ ἐπίσημος ἄνοδος εἰς τὰ Πατριαρχεῖα καὶ τὴν Ἀγιοταφιτικὴν  Ἀδελφότητα.

Β΄.  Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΒΗΣΘΦΑΓΗΣ.

Εὐθὺς ἀμέσως, ὅσοι ἠδύναντο ἐκ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καὶ τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν, ἀνῆλθον πεζῇ ἢ δι’ ὀχημάτων εἰς τὴν Βησθφαγῆν, περιοχὴν μεταξὺ Βηθανίας καὶ Ὄρους Ἐλαιῶν.

Ἐνταῦθα εἰς τὸ Προσκύνημα, εἰς τὸ ὁποῖον ὁ μακαριστὸς Κύπριος Ἁγιοταφίτης Ἀρχιεπίσκοπος Τιβεριάδος κ. Γρηγόριος ἀνήγειρε παρεκκλήσιον τῆς Βησθφαγῆς καί Ἱερὰν Μονήν, προσελθῶν ὁ Μακαριώτατος Πατὴρ ἡμῶν καὶ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ηὐλόγησε τὰ βαΐα, ἀκολούθως δὲ ἀνέθεσεν εἰς τὸν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Λύδδης κ. Δημήτριον, ὅπως προεξάρξῃ τῆς ἐπισήμου πομπῆς διὰ τῆς Γεθσημανῆς εἰς τὴν Πύλην τῶν Λεόντων μετὰ ψαλμῳδίας τῶν ἀναστασίμων ὕμνων τῆς ἑορτῆς καὶ συμμετοχῆς πολλῶν προσκυνητῶν εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἐπὶ πῶλον ὄνου καθόδου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς θριαμβευτικῆς Αὐτοῦ εἰσόδου εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ὅτε οἱ παῖδες τῶν Ἑβραίων ἔκραζον Αὐτῷ τὸ «Ὠσσανᾶ τῷ υἱῷ Δαυίδ».

Ἡ Ἀρχιερατικὴ προσκυνηματικὴ πορεία κατέληξεν εἰς τὴν παρὰ τὴν Πύλην τῶν Λεόντων Ἱερὰν Μονὴν τῶν Ἁγίων καὶ Δικαίων Θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, ἔνθα καὶ ἀπελύθη.

Γ΄.  Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.

Τὴν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς, ἔλαβε χώραν, μετὰ τὴν ἐπίσημον κάθοδον ἀπὸ τοῦ Πατριαρχείου, τὴν προσκύνησιν εἰς τὴν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν καὶ τὴν ἔνδυσιν τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων καὶ τῶν Ἱερέων, ἡ Θεία Λειτουργία εἰς τὸ Καθολικόν, τόν χῶρον τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ἀποκλειστικῆς χρήσεως καὶ λατρείας τῶν Ὀρθοδόξων.

Τῆς Θείας Λειτουργίας προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατὴρ ἡμῶν καὶ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καὶ τῶν παρεπιδημούντων τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Μητροπολίτου Νιζνινοβγκόροντ κ. Γεωργίου καί Ἀρχιεπισκόπου Βιτέμπισκ κ. Δημητρίου τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καὶ τῶν παρεπιδημούντων Ἱερέων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ τῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου μετὰ τοῦ προσωπικοῦ τοῦ Προξενείου καὶ πολλῶν προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος καί  Κύπρου, παρὰ τὴν οἰκονομικὴν κρίσιν καί ἐκ Ρωσίας, Οὐκρανίας καὶ Ρουμανίας.

Μετὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε λιτανεία τρὶς πέριξ τοῦ Ἁγίου Τάφου καὶ ἀνὰ τὰ Προσκυνήματα, τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν Ἀρχιερέων, τῶν Ἱερέων καὶ τοῦ λαοῦ κρατούντων ἀνὰ χεῖρας τὰ βαΐα.

Πρὸ τοῦ Παναγίου Τάφου ἀνεγνώσθη ἡ Εὐαγγελική περικοπὴ τῆς Ἀναστάσεως. Μετὰ τούτου ἐψάλη τὸ «Τὶς Θεὸς μέγας, ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν…» καὶ ἀπελύθη ἡ λιτανεία ἐντὸς τοῦ Καθολικοῦ.

Ἠκολούθησεν ἡ ἄνοδος εἰς τὰ Πατριαρχεῖα ἐν ἐπισήμῳ πομπῇ, τῶν κωδώνων κρουομένων, τῇ διαχύτῳ χαρᾷ εἰς τά πρόσωπα τῶν κατακλυσάντων τήν Ἱερουσαλήμ προσκυνητῶν.

Εἰς τὰ Πατριαρχεῖα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε πάντας διὰ τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Σήμερον ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡμᾶς συνήγαγε καί πάντες αἴροντες τόν Σταυρόν λέγομεν. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὡσαννᾶ ἐν τοῖς ὑψίστοις», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐκλαμπρότατε κύριε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Ὄντως, ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, Ἅγιοι Πατέρες καί εὐλαβεῖς προσκυνηταί, ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μᾶς συνήγαγεν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, δηλονότι εἰς τόν τόπον τοῦ Σταυρικοῦ Πάθους καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, διά νά ἑωρτάσωμεν πνευματικῶς τήν εἴσοδον Αὐτοῦ εἰς τήν ἀνθρωπότητα.

«Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐρεῖ Κύριος τῇ Ἱερουσαλήμ θάρσει Σιών μή παρείσθωσαν αἱ χεῖρὲς σου, Κύριος ὁ Θεός σου ἐν σοί δυνατός σώσει σε, ἐπάξει ἐπί σε εὐφροσύνην καί καινιοῖ ἐν τῇ ἀγαπήσει αὐτοῦ καί εὐφρανθήσεται ἐπί σοί ἐν τέρψει ὡς ἐν ἡμέρᾳ ἑορτῆς», (Σοφονίας 3,14).

Ἑρμηνεύων τούς προφητικούς τούτους λόγους ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλέξανδρείας λέγει: «Κατῴκηκε γάρ ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν ὁ Χριστός, διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅτε τοίνυν ἐπήγαγεν ἐφ’ ἡμᾶς τήν διά Πνεύματος εὐφροσύνην, τότε καί ἀνεκαίνισεν ἐν τῇ ἀγαπήσει αὐτοῦ, τουτέστι ἐν καιρῷ τῆς ἐπιδημίας τῆς μετά σαρκός, ὅτε καί «εἷς ὑπέρ πάντων ἀποθανών ἀληθεύων ἔφασκε: «Μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδείς ἔχει, ἵνα τις τήν ψυχήν αὐτοῦ θῇ ὑπέρ τῶν φίλων αὐτοῦ, ἐπειδή δέ τέθεικε τήν ψυχήν καί γέγονεν ἐν νεκροῖς δι’ ἡμᾶς ζωή κατά φύσιν ὑπάρχων ἀνεβίω πάλιν, τήν ἀνθρώπου φύσιν ἀναμορφῶν εἰς καινότητα ζωῆς καί ἀναχαλκεύων εἰς τό ἀπ’ ἀρχῆς».

Ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία διά στόματος τοῦ ὑμνῳδοῦ αὐτῆς μᾶς προτρέπει νά ἄρωμεν τόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ, διά νά ὑποδεχθῶμεν πνευματικῶς ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν τόν ὑπέρ ἡμῶν καί δι’ ἡμᾶς παθόντα καί ἀναστάντα Χριστόν.

Τῆς εὐφροσύνης τῆς ἀναστάσεως προηγεῖται ἡ σταύρωσις, τουτέστιν ἡ θυσιαστική ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Τῆς θυσιαστικῆς αὐτῆς ἀγάπης καρπός εἶναι ἡ ἐλπίς τῆς ἀναστάσεως. Ταύτης ἀκριβῶς τῆς ἐλπίδος καλούμεθα νά γίνωμεν κοινωνοί καί μέτοχοι διά τῶν ἑορτῶν τῆς ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος τῶν παθῶν καί τῆς ἀναστάσεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ὡς λέγει καί ὁ ὑμνῳδός: «Συνταφέντες Σοι διά τοῦ Βαπτίσματος, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, τῆς ἀθανάτου ζωῆς ἠξιώθημεν τῇ Ἀναστάσει Σου καί ἀνυμνοῦντες κράζομεν. Ὡσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Δεηθῶμεν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ὅπως τῇ ἀφάτῳ Αὐτοῦ εὐσπλαχνίᾳ ἀναδείξῃ ἡμᾶς νικητάς τῶν παραλόγων παθῶν καί ἀξίους ἰδεῖν τήν λαμπράν καί ζωηφόρον Αὐτοῦ ἀνάστασιν. Ἀμήν».

Διὰ τούτων ἔληξε ἡ μεγαλοπρεπὴς αὕτη τῶν Ὀρθοδόξων ἑορτὴ καὶ πανήγυρις.

Ἡ ἀκολουθία μετεδόθη ζωντανᾶ ἐκ τοῦ δικτυακοῦ ραδιοφώνου τοῦ Πατριαρχείου, ἰδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://jerusalem-patriarchate.info/2012/12/26/7446/

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/gmZVmTuV3io

ngg_shortcode_5_placeholder

Τό Σάββατον τοῦ Λαζάρου ἑσπέρας, 14^ην / 27^ην Ἀπριλίου 2013, παραμονήν τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων, οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες ἀνῆλθον πεζῇ ἤ δι’ ὀχημάτων εἰς τὴν Βησθφαγῆν, περιοχὴν μεταξὺ Βηθανίας καὶ Ὄρους Ἐλαιῶν.

Ἐνταῦθα εἰς τὸ Προσκύνημα, εἰς τὸ ὁποῖον ὁ μακαριστὸς Κύπριος Ἁγιοταφίτης Ἀρχιεπίσκοπος Τιβεριάδος κ. Γρηγόριος ἀνήγειρε παρεκκλήσιον τῆς Βησθφαγῆς καί Ἱερὰν Μονήν, προσελθῶν ὁ Μακαριώτατος Πατὴρ ἡμῶν καὶ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ηὐλόγησε τὰ βάϊα, ἀκολούθως δὲ ἀνέθεσεν εἰς τὸν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Λύδδης κ. Δημήτριον, ὅπως προεξάρξῃ τῆς ἐπισήμου πομπῆς διὰ τῆς Γεθσημανῆς εἰς τὴν Πύλην τῶν Λεόντων μετὰ ψαλμῳδίας τῶν ἀναστασίμων ὕμνων τῆς ἑορτῆς καὶ συμμετοχῆς πολλῶν προσκυνητῶν εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἐπὶ πῶλον ὄνου καθόδου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς θριαμβευτικῆς Αὐτοῦ εἰσόδου εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ὅτε οἱ παῖδες τῶν Ἑβραίων ἔκραζον Αὐτῷ τὸ «Ὠσσανᾶ τῷ υἱῷ Δαυίδ».

Ἡ Ἀρχιερατικὴ προσκυνηματικὴ πορεία κατέληξεν εἰς τὴν παρὰ τὴν Πύλην τῶν Λεόντων Ἱερὰν Μονὴν τῶν Ἁγίων καὶ Δικαίων Θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, ἔνθα καὶ ἀπελύθη.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/UoMgsoMo9jY

ngg_shortcode_6_placeholder

Α’ Εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Μάρθας καί Μαρίας εἰς Βηθανίαν.

Τό Σάββατον, 14^ην /27^ην Ἀπριλίου 2013, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαχείου ἡ μνήμη τῆς ὑπό τοῦ Κυρίου ἐγέρσεως τοῦ τετραημέρου φίλου αὐτοῦ Λαζάρου.

Τό γεγονός τοῦτο ἑωρτάσθη πρῶτον εἰς τήν κώμην τοῦ Λαζάρου, Βηθανίαν, τήν ἀπέχουσαν τῶν Ἱεροσολύμων «ὡς ἀπό σταδίων δέκα πέντε». (Ἰω. 11,18).

Εἰς ταύτην καί εἰς τήν Ἱεράν Γυναικείαν Μονήν τῶν ἀδελφῶν τοῦ Λαζάρου Μάρθας καί Μαρίας προεξῆρξεν τῆς Ἀρχιερατικῆς Λειτουργίας ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί Βόστρων κ. Τιμοθέου, τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου, Ἱερομονάχων Ἁγιοταφιτῶν καί Ἱερέων παρεπιδημούντων ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῆς Κύπρου καί τῆς Ρωσίας καί παρακολουθούντων ἐν κατανύξει πλήθους προσκυνητῶν ἐκ τῶν ὡς ἄνω Ἐκκλησιῶν ὡσαύτως προσελθόντων.

Πρός τούς εὐλαβεῖς προσκυνητάς τούτους ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ἡ Α.Θ.Μ. περί τῆς ἐγέρσεως τοῦ Λαζάρου, τετραημέρου καί ὄζοντος, ὑπό τοῦ Κυρίου, τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου ὡς σημείου καί προοιμίου τῆς κοινῆς ἡμῶν ἀναστάσεως, ἑορταζομένου ὑπό τῆς Ἐκκλησίας, ἵνα ἡμεῖς ἀφυπνισθῶμεν καί ἐν νηστείᾳ καί ἁγνότητι ἑορτάσωμεν τήν Μεγάλην Ἑβδομάδα καί τήν Ἀνάστασιν.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε πάνδημος λιτανεία ἀπό τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, πρός τόν ὀλίγον τι ἔξωθεν τῆς κώμης εὑρισκόμενον τάφον τοῦ Λαζάρου, προεξάρχοντος τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου, τοῦ Ἀντιπροσώπου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας εἰς τήν Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν κ. Ἀντωνίου Σαμούτη καί πανδήμῳ συμμετοχῇ λαοῦ.

Ἐπί τοῦ τάφου τοῦ Λαζάρου ἀνεγνώσθη ἡ κατά Ἰωάννην εὐαγγελική περικοπή τῆς ἐγέρσεως τοῦ Λαζάρου, μεθ’ ἥν ἡ δέησις, ἡ προσκύνησις καί οἱ λόγοι τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου περί τῆς ἐγέρσεως τοῦ Λαζάρου ὑπό τοῦ Κυρίου ὡς πιστώσεως τῆς κοινῆς ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων ἀναστάσεως.

Μετά τοῦτο, ἡ Ἀρχιερατική συνοδεία ἐπεσκέφθη τόν Δήμαρχον τῆς πόλεως, ἐν συνεχείᾳ δέ παρεκάθισεν εἰς τράπεζαν, τήν ὁποίαν παρέθεσεν ἡ καθηγουμένη ὁσιωτάτη μοναχή Εὐπραξία μετά τῆς συνοδείας αὐτῆς.

Β’ Ἐπί τοῦ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν.

Συμφώνως πρός τήν ἀνέκαθεν κρατοῦσαν προσκυνηματικήν τάξιν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἡ ἑορτή τῆς ἐγέρσεως τοῦ Λαζάρου ἑωρτάσθη καί ἐπί τοῦ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν ἐπί τοῦ τόπου τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου, γειτνιάζοντος πρός τήν Βηθανίαν.

Ἐνταῦθα ὑπάρχουν τά ἐρείπια τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησίας, εἰς τό μέσον τῶν ὁποίων εὑρίσκεται σήμερον τέμενος, ἐντός τοῦ ὁποίου διασώζεται τό ἀποτύπωμα τοῦ ποδός τοῦ εἰς οὐρανούς ἀναληφθέντος  Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἐνταῦθα ἐπί τῆς ἁγίας ὑπαιθρίου νῦν τραπέζης, ἁγιασθείσης κατ’ ἀρχάς διά τελετῆς ἁγιασμοῦ, ἐτελέσθη ὁ Ἑσπερινός ἀφ’ ἑσπέρας καί ἡ θεία Λειτουργία ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, προεξάρχοντος τοῦ Γραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιμανδριτῶν Ἱερομονάχων καί Ἀραβοφώνων ἱερέων ἐκ τοῦ καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί πολλῶν πιστῶν Ἀραβοφώνων, Ἑλληνορθοδόξων τοῦ ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου καί προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, Κύπρου, Ρωσίας καί ἄλλων Ὀρθοδόξων χωρῶν.

Ἀκολούθως ἡ Ἀρχιερατική συνοδεία καί πάντες οἱ συμμετέχοντες πιστοί μετέβησαν εἰς τήν ἔναντι τοῦ Προσκυνήματος Ἱεράν Μονήν Ἀναλήψεως, ἔνθα ὁ ἐπιστάτης τῆς μονῆς Μοναχός Ἀχίλλιος ἐδεξιώθη πλουσιοπαρόχως πάντας.

Τό ἑσπέρας τῆς ἑορτῆς μετά τόν Ἑσπερινόν ἀνεγνώσθη εἰς τό προσκύνημα τῆς Ἀναλήψεως τό Μικρόν Ἀπόδειπνον καί ἐψάλη ὁ κανών τῆς ἑορτῆς καί ἔλαβε χώραν καί λιτανεία ἀπό τοῦ προσκυνήματος πρός τήν Ἱεράν Μονήν τῶν Γαλιλαίων Ἀνδρῶν.

Ἐν τῷ ἱερῷ ναῷ τῆς Μονῆς ταύτης ἀνεγνώσθη κατά τήν τάξιν τό Α’ Ἑωθινόν Εὐαγγέλιον, ἀνεπέμφθη δέησις καί ἐψάλη ὁ Πολυχρονισμός τοῦ Μακαριωτάτου, παρόντος, ἵνα εὐλογήσῃ τήν λιτανείαν.

Μετά τοῦτο, ἡ Ἀρχιερατική συνοδεία ἐν πομπῇ ἐπέστρεψεν εἰς τόν τόπον τῆς Ἀναλήψεως.

Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς ἐτελέσθη θεία Λειτουργία εἰς τό Ἱερόν Προσκύνημα τῆς Ἀναλήψεως, προεξάρχοντος καί πάλιν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/zlkGfUGeInI

ngg_shortcode_7_placeholder

Τήν Παρασκευήν, 6^ην /19^ην Ἀπριλίου 2013, ἐψάλη ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἀκαθίστου, ἤτοι αἱ τέσσαρες Στάσεις τοῦ ὕμνου τῆς Θεοτόκου ἐξ ἀρχῆς ἕως τέλους μετά τοῦ Κανόνος «Ἀνοίξω τό στόμα μου…» εἰς τό πλαίσιον τῆς ἀκολουθίας τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου.

Τῆς κατανυκτικῆς ταύτης ἀκολουθίας προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ὁ Ὁποῖος καί ἀνέγνωσε τήν Α’ Στάσιν τῶν Χαιρετισμῶν, ἐν ᾦ τάς ὑπολοίπους τρεῖς ἀπήγγειλαν οἱ Ἁγιοταφῖται Ἱερομόναχοι π. Κελαδίων Γέρων Καμαράσης, π. Νεκτάριος ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Γεθσημανῆς καί  π. Πορφύριος Γέρων Τελετάρχης.

Τῆς Ἀκολουθίας μετέσχον ἐν κατανύξει Ἁγιοταφῖται Πατέρες, μοναχοί, μοναχαί, ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου μετά τῆς ἐριτίμου συζύγου αὐτοῦ καί τῆς κ. Ἀσπασίας Μήτση, εὐλαβεῖς προσκυνηταί καί Ἱεροσολυμῖται Χριστιανοί.

Ἡ ἀκολουθία μετεδόθη ζωντανά ἐκ τοῦ Δικτυακοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τοῦ Πατριαρχείου, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://jerusalem-patriarchate.info/2012/12/26/7446/

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/mvRPsbftZDc

ngg_shortcode_8_placeholder

Τήν Παρασκευήν, 30^ήν Μαρτίου/12^ην Ἀπριλίου 2013, ἔλαβε χώραν ἡ τελετή τῆς Δ’ Στάσεως τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου καί τά ἐγκαίνια αἰθούσης προσκειμένης εἰς τόν ἱερόν ναόν τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος τῆς Ἑλληνορθοδόξου (Rum Orthodox) Κοινότητος τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν πόλιν τῆς Ραμάλλας.

Τῆς τελετῆς τῶν Χαιρετισμῶν καί αὐτῆς τῶν ἐγκαινίων προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος ἐξ Ἱεροσολύμων ὑπό τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί ἐνθέρμως γενόμενος δεκτός ἐν Ραμάλλᾳ ὑπό τοῦ καθηγουμένου καί Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Ἁγιοταφίτου Ἀρχιμανδρίτου π. Γαλακτίωνος, τῶν Ἐπιτρόπων καί τοῦ λαοῦ.

Εἰς τήν ποιμαντικήν ἐπίσκεψιν ταύτην ὁ Μακαριώτατος ὡμίλησεν εἰς τόν λαόν διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί:

«Ἐξέστη τά σύμπαντα ἐπί τῇ θείᾳ δόξῃ σου,

σύ γάρ ἀπειρόγαμε Παρθένε, ἔσχες ἐν μήτρᾳ

τόν ἐπί πάντων Θεόν καί τέτοκας ἄχρονον Υἱόν

πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι σε σωτηρίαν βραβεύοντα».

«Τά σύμπαντα ἔμειναν ἐκστατικά, ἐξαιτίας τῆς θεϊκῆς δόξης σου. Διότι σύ, Παρθένε, πού δέν εἶχες ἐμπειρίαν γάμου, συνέλαβες εἰς τήν μήτραν σου τόν Θεόν, πού ἐξουσιάζει τά πάντα καί γέννησες τόν ἄχρονον Υἱόν, πού δίδει ὡς βραβεῖον τήν σωτηρίαν εἰς ὅλους ἐκείνους πού Σέ ὑμνοῦν».

 Μέ αὐτούς τούς ὑμνολογικούς λόγους ἐγκωμιάζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἀειπάρθενον Μαρίαν.

 Ὄντως, ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, τό κεχαριτωμένον πρόσωπον τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας τῆς ἐκ Ναζαρέτ, προκαλεῖ τήν ἔκπληξιν καί τόν θαυμασμόν τοῦ σύμπαντος κόσμου. Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι, ἔλλογα καί ἄλογα, οὐράνια καί ἐπίγεια κτίσματα τά «σύμπαντα» «ἐξίστανται» καί θαυμάζουν τό μεγαλεῖον τῆς Παρθένου, ἀλλά καί τήν προσφοράν αὐτῆς εἰς τό ἀνθρώπινον γένος.

 Ἡ εὐγνωμοσύνη μας πρός τήν Παναγίαν ἐκδηλώνεται διά τῶν λεγομένων Θεομητορικῶν ἑορτῶν, τάς ὁποίας ἔχει θεσπίσει ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία ὡς καί διά τῆς ἀκολουθίας «τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου», τοῦ κοινῶς γνωστοῦ: «οἱ Χαιρετισμοί τῆς Παναγίας».

Σήμερον, Παρασκευήν τῆς δ’ ἑβδομάδος τῶν νηστειῶν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τοῦ ἐπισκιάσαντος Μαρίαν, τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, συνήγαγε πάντας ἡμᾶς ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ ναῷ, διά νά δοξολογήσωμεν τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ καί νά μεγαλύνωμεν τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ, δι’ ἧς ὁ παλαιός ἄνθρωπος τῆς πτώσεως, δηλονότι ὁ Ἀδάμ ἐκαινουργήθη καί ἡ Εὔα ἠλευθερώθη, ὡς λέγει ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἱεροσολυμίτης:

«Σήμερον χαρᾶς εὐαγγέλια· παρθενική πανήγυρις· τά κάτω τοῖς ἄνω συνάπτεται· ὁ Ἀδάμ καινουργεῖται· Ἡ Εὔα τῆς πρώτης λύπης ἐλευθεροῦται καί ἡ σκηνή τῆς καθ’ ἡμᾶς οὐσίας, τῇ θεώσει τοῦ προσληφθέντος φυράματος, ναός τοῦ Θεοῦ κεχρημάτικεν. Ὤ μυστήριον, ὁ τρόπος τῆς κενώσεως ἄγνωστος, ὁ τρόπος τῆς συλλήψεως ἄφραστος. Ἄγγελος λειτουργεῖ τῷ θαύματι, παρθενική γαστήρ τόν Υἱόν ὑποδέχεται Πνεῦμα Ἅγιον καταπέμπεται, Πατήρ ἄνωθεν εὐδοκεῖ καί τό συνάλλαγμα κατά κοινήν πραγματεύεται βούλησιν· ἐν ᾧ καί δι’ οὗ σωθέντες συνῳδά τῷ Γαβριήλ πρός τήν Παρθένον βοήσωμεν: Χαῖρε κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ· ἐξ ἧς ἡ σωτηρία, Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν τήν καθ’ ἡμᾶς προσλαβόμενος φύσιν πρός ἑαυτόν ἐπανήγαγεν.

Αὐτόν ἱκέτευε σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν».

 Οἱ τελευταῖοι οὗτοι λόγοι, δηλονότι «ἐξ ἧς ἡ σωτηρία Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν τήν καθ’ ἡμᾶς προσλαβόμενος φύσιν πρός ἑαυτόν ἐπανήγαγεν», ἀποτελοῦν τήν πεμπτουσίαν τῆς ἐν Χριστῷ πίστεως καί τῆς Χριστιανικῆς ἀνθρωπολογίας. Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι ἐν τῷ μυστηρίῳ τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας κατά τήν ἀψευδῆ μαρτυρίαν τῶν εὐαγγελιστῶν Ἰωάννου καί Λουκᾶ ὡς καί τῶν προφητῶν ἰδίᾳ τοῦ Ἠσαΐου κρύβεται ἡ ἀντικειμενική ἀλήθεια τῆς δημιουργίας τῶν ὄντων,  ἀλλά καί ὁ σκοπός αὐτῶν, μέ κορωνίδα πάντοτε τό λογικόν ὄν, τόν ἄνθρωπον.

 Νά διατί ὁ ἐμπνευστής καί συντάκτης τοῦ ἱεροῦ ὕμνου τοῦ Ἀκαθίστου λέγει: «Ρήτορας πολυφθόγγους ὡς ἰχθύας ἀφώνους ὁρῶμεν ἐπί σοί Θεοτόκε· ἀποροῦσι γάρ λέγειν τό πῶς καί Παρθένος μένεις καί τεκεῖν ἴσχυσας· ἡμεῖς δέ οἱ πιστοί τό μυστήριον θαυμάζοντες, πιστῶς βοῶμεν· χαῖρε σοφίας Θεοῦ δοχεῖον, χαῖρε προνοίας αὐτοῦ ταμεῖον. Χαῖρε φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα· χαῖρε τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα. Χαῖρε ὅτι ἐμωράνθησαν οἱ δεινοί συζητηταί. Χαῖρε ὅτι ἐμαράνθησαν οἱ τῶν μύθων ποιηταί. Χαῖρε τῶν Ἀθηναίων [τῶν φιλοσόφων] τάς πλοκάς διασπῶσα, χαῖρε τῶν ἁλιέων τάς σαγήνας πληροῦσα. Χαῖρε βυθοῦ ἀγνοίας ἐξέλκουσα. Χαῖρε πολλούς ἐν γνώσει φωτίζουσα.

Ναί, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ Κεχαριτωμένη τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι Παρθένος Μαρία ἀναδείκνυται μητέρα τοῦ φωτός τοῦ ἀληθινοῦ, δηλονότι τοῦ Υἱοῦ Αὐτῆς Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,  περί οὗ ὁ θεῖος καί μέγας Ἀπόστολος Παῦλος λέγει: «Ἡμεῖς δέ ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν τῷ Θεῷ πάντοτε περί ὑμῶν… ὅτι εἵλετο ὑμᾶς ὁ Θεός ἀπ’ ἀρχῆς εἰς σωτηρίαν ἐν ἁγιασμῷ Πνεύματος καί πίστει ἀληθείας, εἰς ὅ ἐκάλεσεν ὑμᾶς διά τοῦ Εὐαγγελίου ἡμῶν εἰς περιποίησιν δόξης τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ». [Ἡμεῖς δέ ὀφείλομεν νά εὐχαριστῶμεν τόν Θεόν πάντοτε διά σᾶς ἀδελφοί… διότι σᾶς ἐξέλεξεν ὁ Θεός ἀπ’ ἀρχῆς, πρό πάντων τῶν αἰώνων, διά νά σωθῆτε μέ τόν ἁγιασμόν πού μεταδίδει τό Ἅγιον Πνεῦμα καί μέ τήν πίστιν εἰς τήν ἀλήθειαν τοῦ Εὐαγγελίου. Εἰς τήν σωτηρίαν δέ αὐτήν τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς πίστεως σᾶς ἐκάλεσεν ὁ Θεός μέ τό Εὐαγγέλιον πού κηρύττομεν, διά νά ἀποκτήσητε διά τῆς ὑπακοῆς εἰς αὐτόν τήν δόξαν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ», (Θεσσ. 2,12).

Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἀγαπητοί  μου ἀδελφοί, οὖσα τῆς σωτηριώδους ἡμῶν πίστεως τό κεφάλαιον καί τοῦ ἀπ’ αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις, ἀποτελεῖ τόν ἀνεκτίμητον θησαυρόν, τόν ὁποῖον ἐχάρισεν ἡμῖν ὁ Θεός «ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρός φωτισμόν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ προσώπῳ  Ἰησοῦ Χριστοῦ», (Κορ. 4,6).

 Αὐτοῦ τοῦ φωτισμοῦ τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἐμπειρίας τῆς θεώσεως τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας καλούμεθα νά γίνωμεν καί ἡμεῖς κοινωνοί λόγῳ τε καί ἔργῳ καί διά τῆς ἐνεργοῦς συμμετοχῆς μας εἰς τήν λειτουργικήν καί μυστηριακήν ζωήν τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι τό ὁρατόν καί ἁπτόν σῶμα τοῦ Χριστοῦ τοῦ παρατεινομένου εἰς τούς αἰῶνας.

 Ἡ ἑβδομάς τήν ὁποίαν διανύομεν εἶναι ἡ τετάρτη τῶν νηστειῶν, τῆς προετοιμασίας μας τῆς πνευματικῆς διά τήν ὑποδοχήν τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί τῆς μετ’ Αὐτοῦ συναναστάσεως ἡμῶν.

 Ἡ ἑβδομάς αὐτή εἶναι ἀφιερωμένη εἰς τήν προσκύνησιν καί τιμήν του ζωοποιοῦ Σταυροῦ, τοῦ ὅπλου τῆς δυνάμεως ψυχικῆς καί σωματικῆς παντός πιστοῦ Χριστιανοῦ. Τοῦ σταυροῦ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας. Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι κατά τόν Ἅγιον Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν, «ἡ εἰς αὐτήν τήν Θεοτόκον τιμή εἰς τόν ἐξ ἀυτῆς σαρκωθέντα Υἱόν ἀνάγεται», (Ἐκδ. Ὀρθοδόξου Πίστ., 89).

Ἱκετεύσωμεν λοιπόν καί ἡμεῖς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τήν Ὑπερευλογημένην ἀειπάρθενον Θεοτόκον Μαρίαν καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν:

«Τό σόν Σταυρόν τόν ἅγιον, ἀξιωθέντες  ἐν χαρᾷ κατιδεῖν καί προσπτύξασθαι, αἰτοῦμεν σέ ὁ Θεός ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ἵνα καί αὐτά τά ἄχραντα, προφθάσωμεν Πάθη Σου, τῇ νηστείᾳ νεκρούμενοι, προσκυνοῦντες, ὑμνοῦντες τήν Σταύρωσιν, τήν λόγχην, τόν σπόγγον, τόν κάλαμον, δι’ ὧν ἡμᾶς ἀπαθανατίσας εἰς τήν ἀρχαίαν πάλιν τρυφῆς ζωήν ἐπανήγαγες, ὡς φιλάνθρωπος· διό σέ εὐχαρίστως νῦν δοξάζομεν». Ἀμήν.

καί ἀραβιστί ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2013/04/12/2246/

Ἡ ἐν λόγῳ νέα αἴθουσα θά ἀποβῇ λίαν χρήσιμος διά τό μάθημα τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου καί ἄλλας ἐνοριακάς ἐκδηλώσεις τῆς Κοινότητος τῆς Ραμάλλας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_9_placeholder