Τό Σάββατον, 20^ήν Φεβρουαρίου / 5^ην Μαρτίου 2022, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου, τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἤσσα Μοῦσλεχ καί τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου, ἐπεσκέφθη τήν Ἀραβόφωνον Ἑλληνορθόδοξον Κοινότητα τῆς πόλεως Σαχνίν τῆς περιοχῆς Ἄκκρης Πτολεμαΐδος τοῦ βορείου Ἰσραήλ.

Κατά τήν ἐπίσκεψιν ταύτην ὁ Μακαριώτατος συνελυπήθη τήν οἰκογένειαν τοῦ εὐλαβοῦς Προέδρου τοῦ Συμβουλίου  τῆς Κοινότητος μακαριστοῦ Μισέλ Γαντούς.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος ἀπολαμβάνων θερμήν ὑποδοχήν παρά τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀνδρέου Ἀλέμε, τοῦ ἱερέως τῆς Κοινότητος π. Σάλεχ Χούρη, τῶν Ἐπιτρόπων καί πολλῶν πιστῶν ἐπεσκέφθη τόν ἀνεγερθέντα, τῇ βοηθείᾳ τοῦ Πατριαρχείου καί εὐλαβῶν δωρητῶν καί βαίνοντα πρός τελείωσιν διά τῶν ἀόκνων ἐνεργειῶν τοῦ ὀδοντοϊατροῦ κ. Μάτζιντ περικαλλῆ καί παμμεγέθη ἱερόν ναόν τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου, βυζαντινῶς ἁγιογραφουμένου, καύχημα καί κόσμημα τῆς Κοινότητος καί τῆς πόλεως ὅλης καί ἔδωσεν τάς καταλλήλους ὁδηγίας καί εὐχάς, ἵνα φθάσουν καί εἰς τά ἐγκαίνια αὐτοῦ.

Ἡ Κοινότης ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν ἔμπρακτον συμπαράστασιν τοῦ Πατριαρχείου εἰς τό θεάρεστον τοῦτο ἔργον, συνέχον καί συγκροτοῦν τήν Κοινότητα εἰς ἕν Σῶμα Χριστοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν μεσημβρίαν τῆς Τρίτης, 15^ης / 28^ης Δεκεμβρίου 2021, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ Γραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Ἱεροδιακόνου π. Συμεών ἐπεσκέφθη τήν Bιβλιοθήκην τῆς Μονῆς του Τιμίου Σταυροῦ.

Ἡ Bιβλιοθήκη αὐτή ἀνῆκε εἰς τήν περίφημον Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Σταυροῦ, ἡ ὁποία ἐλειτούργησεν εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀπό του 1845 ἕως του 1909 καί ἀνέδειξε πολλούς ἐπιστήμονας διαφόρων εἰδικοτήτων, κληρικούς καί λαϊκούς.

Ἡ βιβλιοθήκη αὕτη εἶναι πλουσία εἰς παλαίτυπα καί νεώτερα ἐπιστημονικά βιβλία, πολλά τῶν ὁποίων χρῄζουν εἰδικῆς συντηρήσεως καί προστασίας.

Διά τό ἔργον τοῦτο, τῇ πρωτοβουλίᾳ τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου προσεκλήθη καί ἐργάζεται ἤδη εἰς τήν συντήρησιν τῶν βιβλίων, παλαιτύπων καί ἄλλων, ὁ εἰδικός συντηρητής καθηγητής ἐκ Κύπρου κ. Σταῦρος Ἀνδρέου. Ταῦτα, λόγῳ τῆς μή λειτουργίας τῆς Σχολῆς ἀπό τοῦ 1909 ἔχουν ὑποστῆ φθοράν.

Τό ἔργον τοῦτο ἐπετήρησε καί ἐπῄνεσεν ὁ Μακαριώτατος καί ἔδωσεν ὁδηγίας διά τήν συνέχειαν αὐτοῦ καί ὑποβοηθουμένου  ὑπό ὀργανισμῶν δυναμένων νά στηρίξουν αὐτό οἰκονομικῶς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Διαρκοῦντος τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου 2021, ἐν συνεργασίᾳ τῆς Δημαρχίας Μπετζάλλας καί τοῦ Πατριαρχείου τῇ τεχνικῇ ἐπιμελείᾳ τοῦ Ἀρχιτέκτονος τοῦ Πατριαρχείου κ. Θεοδοσίου Μητροπούλου καί τοῦ Δημάρχου κ. Νικόλα Χαμής ἐστερεώθη ἡ στέρνα τοῦ ἡγουμενείου Μπετζάλλας καί περιεχαράχθη ὀλίγον, χάριν διευρύνσεως τῆς δημοσίας ὁδοῦ, πρός διευκόλυνσιν τῶν διερχομένων ὀχημάτων τῶν κατοίκων τῆς Μπετζάλλας. Ἴδε λεπτομερείας εἰς τό κάτωθι ἄρθρον τοῦ κ. Μητροπούλου:

“Ἡ ἱστορική στέρνα (Φρέαρ) τοῦ Ἡγουμενείου τῆς Μπετζάλλας”

Ὑπό τοῦ ἀρχιτέκτονος  Δρ. Μητροπούλου Θεοδοσίου

Ἡ στέρνα αὐτή βρίσκεται βόρειο-ἀνατολικά τοῦ Ἡγουμενείου τῆς Μπετζάλλας[1] ὅπου καί ἐφάπτεται μετ’ αὐτοῦ καταλαμβάνοντας ὁλόκληρη  τήν υπεδάφεια ἔκταση τοῦ κήπου, ἐνῶ τό στόμιο αὐτῆς βρίσκεται ἐντός τοῦ κήπου. Ἡ στέρνα αὐτή ἔχει ὀρθογωνική κάτοψη διαστάσεων (5X8X6M) καί εἶναι λαξευμένη στό βραχῶδες ὑπέδαφος τῆς περιοχῆς, ἐνῶ ἡ καμαροσκεπαστή ὀροφή τῆς εἶναι κατασκευασμένη ἀπό ἀσβεστολίθους καί ὑδραυλικό κονίαμα. Τήν τεχνική αὐτή τήν συναντοῦμε καί στίς στέρνες τοῦ Δαυΐδ, πού βρίσκονται στήν Βηθλεέμ, οἱ ὁποῖες ἐπίσης εἶναι κατασκευασμένες μέ τήν ἴδια τεχνοτροπία.[2] Ἐσωτερικά ἡ στέρνα εἶναι ἐπιχρισμένη μέ παχύ στρῶμα κουρασανίου πάχους 10εκ. περ., ὥστε  νά ἐμποδίζεται ἡ διαρροή τῶν ὑδάτων. Ἡ στέρνα αὐτή εἶναι ἀρχαιότατη, ἱστορικά δέ, θά πρέπει νά ἔχει σχέση μέ τίς στέρνες (φρέατα) τοῦ Δαυΐδ πού βρίσκονται στήν Βηθλεέμ. Τό Ἡγουμενεῖο τῆς Μπετζάλλας θά οἰκοδομηθεῖ μετά τό 1862 (ἔτος κατασκευῆς τοῦ Ἱ. Ναοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου στήν Μπετζάλλα) στήν ἱστορική αὐτή θέση τῆς ἐν λόγῳ στέρνας. Μέ τήν σημερινή διαμόρφωση τῆς ὁδοῦ πέριξ τοῦ Ἡγουμενείου, μιά μεγάλη βραχώδης μάζα τῆς στέρνας θά ἐκσκαφεῖ (ἀφαιρεθεῖ) καί στήν θέση της θά κατασκευαστεῖ λιθόκτιστος τοῖχος ὕψους ἄνω τῶν 4μ. προκειμένου νά συγκρατηθοῦν οἱ ὑδραυλικές πιέσεις πού προέρχονται ἀπό τά ὕδατα τῆς στέρνας. Ἐπειδή τό στόμιο ὑπερχείλισης τῆς στέρνας εἶχε καλυφθεῖ ἀπό τόν ἐξωτερικό περιμετρικό τοῖχο, αὐτό εἶχε σάν συνέπεια νά ἀνέλθει ἡ στάθμη τῶν ὑδάτων πολύ ὑψηλά ἐντός τῆς στέρνας, μέ ἀποτέλεσμα τήν αὔξηση τῶν πιέσεων στά λιθόκτιστα τοιχώματα καί τήν δημιουργία κατακόρυφων ἀνησυχητικῶν ρηγματώσεων μέ ἄμεσο κίνδυνο ὁλικῆς κατάρρευσης τοῦ λιθόκτιστου θόλου τῆς στέρνας. Σήμερα τό Δημαρχεῖο τῆς Μπετζαλλας, τό ὁποῖο διενεργεῖ στερεωτικές ἐργασίες σέ συνεργασία μέ τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων στήν ἐν λόγῳ στέρνα, προέβη στήν τμηματική ἀφαίρεση τῆς ὑπάρχουσας ρηγματωμένης λιθοδομῆς καί τήν ἐπανακατασκευή της ἀπό ὁπλισμένο σκυρόδεμα καί λίθους πού ἁρμόζουν μέ τήν αἰσθητική τοῦ περιβάλλοντος χώρου. Μέ τήν ἐπέμβαση αὐτή τῆς ἀποκατάστασης τῆς στέρνας θά πρέπει νά διακοπεῖ πλέον ἡ τροφοδοσία της μέ νερό καί ὁ χῶρος αὐτός νά ἀξιοποιηθεῖ ἀπό τό Πατριαρχεῖο τόσο ἀρχαιολογικά ὅσο καί τουριστικά (θρησκευτικό τουρισμό) λόγῳ τῆς μεγάλης ἱστορικῆς ἀξίας της”.

[1] Ἡ κατασκευή τοῦ Ἡγουμενείου ἀνάγεται  μετά τό   1862  ἐπί Πατριαρχίας τοῦ Κυρίλλου Β΄(1845-1872)  καί ἡγουμένου Χριστοφόρου μοναχοῦ τοῦ Κυπρίου   Ὁ 19ος αἱ. εἶναι ἡ περίοδος ὅπου παρατηρεῖται μεγάλη ἔξαρση στήν ἀνέγερση καί τήν διακόσμηση ὀρθόδοξων ναῶν στόν χῶρο τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας, ὅπου οἱ συνθῆκες γιά τήν Ὀρθοδοξία ἀλλάζουν καί γίνονται εὐνοϊκότερες μετά τήν συνθήκη τῆς Ἀνδριανουπόλεως τό 1829 καί ἰδιαίτερα μετά τό Χάτι Σερίφ τοῦ 1839 καί τό Χάτι Χουμαγιούν τοῦ 1856, ὅπου φαίνεται  ἡ ἀλλαγή στήν ἐσωτερική πολιτική τοῦ Ὀθωμανικοῦ κράτους, μέ τήν καθιέρωση τῆς ἰσονομίας ὅλων τῶν ὑπηκόων τοῦ. Ἀρχίζει τότε συστηματικότερα ἡ ἀνέγερση  μεγαλοπρεπῶν ναῶν στήν Μ. Ἀσία, Σμύρνη, Κων/πολη, Κύπρο  καί Μ. Ἀνατολή.

[2] Οἱ στέρνες στήν Βηθλεέμ θά σταματήσουν να χρησιμοποιοῦνται  γιά πόσιμο νερό μετά τό 1200, ὅταν Σαρακινή γυναίκα ἔπεσε μέσα στό φρέαρ καί ἐπνίγη· ἔκτοτε τό νερό χρησιμοποιεῖται μόνο γιά ἄρδευση, σύμφωνα μέ τά ὁδοιπορικά τῆς ἐποχῆς. ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟΥ  Η ΑΓΙΑ  ΒΗΘΛΕΕΜ   ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ 1867

ΙΙ SAMUEL 23, 14-17

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Tό πρωΐ τῆς Δευτέρας, 28^ης Σεπτεμβρίου/ 11^ης Ὀκτωβρίου 2021, ἔλαβε χώρα Συνέντευξη Τύπου στό ξενοδοχεῖο Saint George στήν Ἱερουσαλήμ, γιά νά ἀναγγείλει τήν ἔναρξη τοῦ μεγαλύτερου ἀναπτυξιακοῦ στεγαστικοῦ ἔργου στήν Ἀνατολική Ἱερουσαλήμ, μέ τό ὄνομα «Lana», πού στήν Ἀραβική γλῶσσα σημαίνει «ἡ δική μας γειτονιά» στό προάστιο Μπεϊτχανίνα καί εἶναι ἀποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς Διεθνοῦς Ἑταιρείας Massar, πού τά κεντρικά γραφεῖά της εἶναι στό Rawabi.

Ὁμιλητές στή συνέντευξη ἦταν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ὁ ἐξοχώτατος Σεΐχης Μέγας Μουφτής τῆς Παλαιστίνης Μuhammad Hussein, ὁ ἐντιμότατος Σεΐχης Azzam Khateeb, Πρόεδρος τῶν Ἰσλαμικῶν Βακουφίων, ὁ ἐξοχώτατος Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος στά Ἱεροσόλυμα κ. Εὐάγγελος Βλιώρας, ὁ κ. Hanna Ameireh καί ὁ κ.  Issa Qassiessieh, ἀντιπρόσωποι τῆς Παλαιστινιακῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί Ἐκκλησιαστικῶν Θεμάτων, ὁ Παλαιστίνιος ἐπιχειρηματίας Jalal Nassr – Eddin, μέ ὁρισμένους ἐπισκόπους καί ἡγέτες τῆς Κοινότητος τῶν Ἱεροσολύμων.

Ἡ ἀρχιτέκτων κ. Enas Musa Al – Waari, Διευθύντρια τοῦ ἔργου, καλωσόρισε τήν συνέντευξη καί συνέχισε μέ περιγραφή τῆς γειτονιᾶς «Lana – δικῆς μας γειτονιᾶς»: μέ τά 400 διαμερίσματα κατοικιῶν, τό ἐμπορικό της κέντρο, τό ὁποῖο περιλαμβάνει πολυκαταστήματα διεθνῶν ἐμπορικῶν ἐπωνυμιῶν /φιρμῶν, κινηματογράφους, ἑστιατόρια, καφετέριες καί γραφεῖα, ἐπιπροσθέτως ἕνα μοντέρνο σχολεῖο, νηπιαγωγεῖο καί πράσινους χώρους γιά ἀναψυχή. Ἡ κ. Al- Waari ἐπίσης ἔριξε φῶς στήν πλευρά τῆς ἀναπτύξεως τῆς ὑποδομῆς τοῦ ἔργου καί τοῦ περιβάλλοντος χώρου του, παρουσιάζοντας τρία ἤ τέσσερα πατώματα- ὀρόφους παρκαρίσματος κάτω ἀπό τά κτήρια καί μία περιεκτική ἐπέκταση τοῦ ὁδικοῦ δικτύου, τό ὁποῖο θά συνδέεται μέ τό ἔργο καί τό ὁποῖο τοποθετεῖται 15 λεπτά μακριά ἀπό τήν Παλαιά Πόλη τῶν Ἱεροσολύμων.

Πρῶτος ὁμιλητής ἦταν ἡ Α.Θ.Μακαριότης ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’, ὁ Ὁποῖος εὐλόγησε τή συνάντηση καί τήν ἔναρξη τοῦ ἔργου, προσθέτοντας ὅτι «τό ταξίδι αὐτό, τό ὁποῖο κράτησε μία δεκαετία καί τό ὁποῖο μᾶς ἔφερε ἐδῶ σήμερα…», ἐννοώντας τό ταξίδι τῆς ἀποκτήσεως ἀδειῶν, «γιά νά ἀρχίσει τό ἔργο ἦταν καί προκλητικό καί εὐχάριστο», ὑπογραμμίζοντας τήν ἀνάγκη τῆς ἐπικεντρώσεως σέ ὅ,τι εἶναι θετικό, προκειμένου νά ἐπιτευχθοῦν τά ἐπιθυμητά ἀποτελέσματα «καί μέ αὐτό τόν τρόπο ἡ Κοινότητά μας θά εἶναι εὐλογημένη καί θά αὐξάνει σέ δύναμη». Ὁ Μακαριώτατος ἐπίσης ἐξέφρασε τήν βαθειά Του εὐγνωμοσύνη σέ κάθε ἕναν πού συμμετεῖχε σέ αὐτό τό ἔργο.

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων διευκρίνισε ὅτι τό στεγαστικό ἔργο «Lana» εἶναι σύμβολο συνεργασίας μεταξύ τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς εὐρύτερης τοπικῆς Κοινότητας, γιά νά βελτιώσει τό ἐπίπεδο ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, μέ τό νά παρέχει στέγη καί προσφέρει εὐκαιρίες ἐργασίας γιά χιλιάδες πολιτῶν στήν πόλη, «ἰδίως ἐν ὄψει τῶν μεγάλων προκλήσεων, στίς ὁποῖες ἡ Ἁγία Πόλη μας καί ἡ Κοινότητά μας γίνονται μάρτυρες». Προσέθεσε: «τό ὅραμα τοῦ ἀγαπητοῦ μας φίλου καί συνεταίρου μας κ. Bashar Masri νά διαμορφώσει μιά περιεκτική κοινοτική ἐμπειρία, κάνει τό «Lana» σημαντικό ἀναπτυξιακό ἔργο καί πρότυπο προοδευτικῆς σκέψεως στόν τομέα τῆς κοινωνικῆς ζωῆς».

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐπίσης ἐπαίνεσε τήν τοπική Ὀρθόδοξη Κοινότητα Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία πάντοτε φιλοδοξοῦσε νά πραγματοποιήσει αὐτό τό ὄνειρο καί νά κινηθεῖ ἐπί τά πρόσω, μέ ἕνα τόσο μεγάλο ἔργο, δηλώνοντας ὅτι τά μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας θά συνεχίσουν νά συμμετέχουν σέ αὐτό τό ἔργο μέσω μιᾶς ἐννεαμελοῦς Ἐπιτροπῆς, ὑπεύθυνης γιά ἀνεξάρτητη ἔρευνα καί ἐπιλογή ἰσχυρῶν ὑποψηφίων γιά τήν ἀγορά μονάδων τοῦ οἰκισμοῦ. Αὐτή ἡ Ἐπιτροπή θά Προεδρεύεται ὑπό τόν κ. Hanna Ameireh.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπίσης ἔκανε λόγο γιά τήν ἀξία τῆς συνυπάρξεως μεταξύ τῆς Χριστιανικῆς καί τῆς Μουσουλμανικῆς Κοινότητος, ἡ ὁποία κορυφώθηκε στήν ἐποχή τοῦ χαλίφη Ὀμάρ ἕως καί τήν Χασιμιτική κηδεμονία ὑπό τήν Αὐτοῦ Μεγαλειότητα, τόν βασιλέα τῆς  Ἰορδανίας Abdullah – bin Al -Hussein, κουστωδό τῶν Ἰσλαμικῶν καί τῶν Χριστιανικῶν προσκυνημάτων.

Ὁ ἐξοχώτατος Σεΐχης Μεγάλος Μουφτής τῆς Παλαιστίνης Muhammad Hussein ἐπαίνεσε τό «Lana» καί ἐδόξασε τό Θεό, «ὁ Ὁποῖος μᾶς κατέστησε φύλακες τῶν Χριστιανικῶν καί Ἰσλαμικῶν προσκυνημάτων». Ὁ ἐξοχώτατος προσέθεσε ὅτι ἐμεῖς ἔχουμε ζωή καί φιλοδοξίες στά Ἱεροσόλυμα καί ὅτι τό στεγαστικό εἶναι σπουδαῖο μέρος τῆς συνεχοῦς παρουσίας μας καί τοῦ μέλλοντός μας. Ὁ ἐξοχώτατος εὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατο Πατριάρχη Ἱεροσολύμων κ.κ.  Θεόφιλο Γ΄  γιά τήν συμμετοχή Του στήν ἐνδυνάμωση τῆς σταθερότητος τῶν Ἱεροσολυμιτῶν. Ὁ ἴδιος ἐπίσης εὐχαρίστησε τόν ἐπικεφαλῆς τῆς ἀνάπτυξεως τοῦ project τόν κ. Bashar Masri, ὁ ὁποῖος ἔφερε αὐτό τό ἔργο στό φῶς, καλώντας Παλαιστίνιους καί Ἄραβες ἐπιχειρηματίες νά ἐπενδύσουν στά Ἱεροσόλυμα.

Ὁ ἐξοχώτατος Μεγάλος Μουφτής τῆς Παλαιστίνης κατέληξε λέγοντας ὅτι «οἱ προσπάθειες αὐτές εἶναι εὐλογημένες καί ζητᾶμε ἀπό τό Θεό περισσότερες, γιά νά διατηροῦμε τά πολιτικά, θρησκευτικά καί κοινωνικά  δικαιώματά μας, γιά μία ἀσφαλή ζωή, ὅπως ἦταν στούς χρόνους τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰρήνη ἐπ’ Αὐτόν, καί στίς μέρες τῆς περιοδείας τοῦ Προφήτη Μωάμεθ ἀπό τή Μέκκα στήν Ἱερουσαλήμ, εἰρήνη ἐπ’ Αὐτόν, καί ἐπί τῶν ἡμερῶν τῆς συνθήκης τοῦ Ὀμάρ, ἡ ὁποία θεωρεῖται ὡς ἡ βάση τῆς κοινῆς ζωῆς Μουσουλμάνων καί Χριστιανῶν σέ αὐτή τή γῆ.

Ὅσον ἀφορᾶ τόν ἐπί κεφαλῆς τῆς ἀναπτύξεως τοῦ ἔργου κ. Bashar Masri, Πρόεδρο τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου καί συνεργάτη τοῦ Ὀρθόδοξου Πατριαρχείου τῆς Ἱερουσαλήμ σέ αὐτό τό τεράστιο ἔργο, εἶπε ὅτι τό «Lana project» εἶναι ἀναπτυξιακό ἔργο ὕψους ἑνός δισεκατομμυρίου Σέκελ (NIS). Εἶπε ὅτι ἐξακολουθοῦσε ἐπί δέκα ἔτη νά ζητάει τίς ἀπαραίτητες ἄδειες καί οἱ προσπάθειες αὐτές στέφθηκαν μέ ἐπιτυχία, χάρη στίς ἐνέργειες, τήν ἀφοσίωση καί τήν πλήρη συνεργασία τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Ἐπιπλέον, ἀπηύθυνε ἰδιαίτερες εὐχαριστίες στό Μακαριώτατο Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Θεόφιλο τόν Γ΄, στό προσωπικό τοῦ Πατριαρχείου καί ἰδιαιτέρως στούς συμβούλους τοῦ Μακαριωτάτου κ. Rami Moghrabi καί κ.  Mr Nader Moghrabi, οἱ ὁποῖοι ἔκαναν κάθε τι τό δυνατό γιά τήν ὑλοποίηση αὐτοῦ τοῦ ἔργου.

Ὁ κ. Masri προσέθεσε ὅτι «ἡ γειτονιά μας Lana» εἶναι μία συγκροτημένη σύγχρονη γειτονιά καί ὅτι ἡ ἐπιτυχία τοῦ ἔργου τούτου ἀνοίγει τό δρόμο γιά περισσότερα στεγαστικά ἔργα, τά ὁποῖα ὑπηρετοῦν τίς ποικίλες οἰκονομικές τάξεις τῆς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων, ὑπογραμμίζοντας ὅτι ἡ ἀπόφαση τῆς Massar International, νά ἐπενδύσει στήν Ἱερουσαλήμ εἶναι στρατηγική ἀπόφαση, μέ στόχο τήν βαθιά οἰκονομική ἐνδυνάμωση τῆς Ἱερουσαλήμ καί τήν ἐνίσχυση τῆς εὐστάθειας τῶν Ἱεροσολυμιτῶν.  Ὁ κ. Masri ἐξήγησε ὅτι ἡ γειτονιά μας  «Lana», πού σχεδιάστηκε ἀπό περισσότερους ἀπό 40 ἀρχιτέκτονες, θά προσφέρει χιλιάδες εὐκαιρίες ἐργασίας γιά τούς Ἱεροσολυμῖτες καί θά συνεισφέρει στήν ἐνδυνάμωση τῆς τοπικῆς οἰκονομίας.

Ὅσον ἀφορᾶ τίς οἰκονομικές διευθετήσεις ἀγορᾶς διαμερισμάτων, ὁ κ. Masri εἶπε ὅτι ἡ  Διοίκηση τοῦ ἀναπτυξιακοῦ ἔργου «Lana» ἔχει ὁλοκληρώσει τό στάδιο τῶν διαπραγματεύσεων μέ ἕναν ἀριθμό ἀπό Παλαιστινιακές τράπεζες, γιά να προμηθεύσουν ὑποθῆκες γιά τά διαμερίσματα, οὕτως ὥστε οἱ πολίτες να πληρώσουν τό 20 ἕως 25% τῆς ἀξίας τοῦ διαμερίσματος καί τό ὑπόλοιπο θά εἶναι πληρωτέο σέ δόσεις 15 ἐτῶν, προσθέτοντας ὅτι ἡ Παλαιστινιακή Χρηματιστηριακή ἐξουσία παρέχει κίνητρα σέ Παλαιστινιακές τράπεζες, οὕτως ὥστε νά τίς ἐνθαρρύνει νά παρέχουν τίς ἀπαραίτητες ὑποθῆκες  σέ ἀποδεκτές τιμές.  Ὁ κ. Masri ἐπιβεβαίωσε ὅτι αὐτό τό project εἶναι καθαρά Παλαιστινιακό, μέ 100% Παλαιστινιακό κεφάλαιο καί ὅτι τό ἔργο δέν ἔλαβε καμία ἐπιχορήγηση.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Πέμπτην, 3^ην/16^ην Σεπτεμβρίου 2021, ὁ ἐκ Γερμανίας Ἀρχαιολόγος καθηγητής Dr. Dieter Vieweger, Director General of the German Protestant Institute for Archaeology, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ, ἐπίσης Ἀρχαιολόγου, κ. Katja Soennecken ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον Πατέρα ἡμῶν καί Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον διά τήν συζήτησιν τοῦ θέματος τῆς συνεχίσεως τῶν ἀνασκαφῶν ἐπί τῆς ἰδιοκτησίας τοῦ Πατριαρχείου ἐπί τοῦ λόφου Σιών.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν μεσημβρίαν τῆς Τρίτης, 7^ης Σεπτεμβρίου 2021, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Προέδρου τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Πατριαρχείου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, ἐπεσκέφθη τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ, κειμένην μεταξύ Ἱεροσολύμων καί Βηθλεέμ πλησίον τοῦ τόπου τοῦ «Καθίσματος τῆς Θεοτόκου».

Σκοπός τῆς ἐπισκέψεως ἦτο ἡ ἔναρξις τοῦ λίαν ἀπαραιτήτου ἔργου ἀνακαινίσεως τῆς Μονῆς. Ὁ Μακαριώτατος ἐτόνισεν ἰδιαιτέρως τήν εὐγνωμοσύνην τοῦ Πατριαρχείου διά τήν γενναιόδωρον δωρεάν, χορηγηθεῖσαν ὑπό τοῦ Ρωσικοῦ μή κερδοσκοπικοῦ Ὀργανισμοῦ “Foundation for Support of Christian Culture and Heritage”.

Τό ἔργον προγραμματίζεται νά περατωθῇ, σύν Θεῶ, πρό τῶν Χριστουγέννων τοῦ τρέχοντος ἔτους, ὁπότε ἡ ἐπίσημος ἀναχώρησις τῆς Πατριαρχικῆς Συνοδείας διά Βηθλεέμ θά λάβῃ χώραν τήν Παραμονήν τῶν ἑορτασμῶν τῶν Χριστουγέννων.

Ὁ Μακαριώτατος καί ἡ Πατριαρχική Ἀποστολή ἐγένοντο δεκτοί  ὑπό τοῦ καλῶς ἐπιμελουμένου τῶν τῆς Μονῆς Ἐπιστάτου Μοναχοῦ Ἀχιλλίου.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Περί τό 1981 εἰς μίαν συνοικίαν τῆς νοτίου Ἀζώτου, σημερινῆς Asdod, κατά τήν ἔναρξιν ἐργασιῶν οἰκοδομῆς νέας οἰκίας, τό σκαπτικόν μηχάνημα εὗρε ἴχνη ψηφιδωτοῦ παλαιοῦ Βυζαντινοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπεμβῇ ἡ Ἀρχαιολογική Ὑπηρεσία τοῦ Ἰσραήλ καί νά ἀπαγορεύσῃ τήν συνέχειαν τῶν ἐργασιῶν.

Ἔκτοτε, τό συγκεκριμένον οἰκόπεδον παρέμενεν χέρσον καί περιῆλθεν εἰς τήν ἰδιοκτησίαν τοῦ δημοσίου. Τό 2009, ἡ Ἀρχαιολογική Ὑπηρεσία ἀνέθεσε τήν εὐθύνην τῶν ἀνασκαφῶν εἰς τό συγκεκριμένον οἰκόπεδον εἰς τόν ἀρχαιολόγον δρ. Ἀλέξανδρον Φαντάλκιν, Λέκτορα τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Τέλ Ἀβίβ, μέ εἰδικότητα εἰς τήν Ἀρχαίαν Ἑλλάδα τοῦ 8ου αἰῶνος π.Χ. Αἱ ἀνασκαφαί διεκόπησαν, διά νά συνεχισθοῦν ἐφέτος.

Εἰς τάς ἀνασκαφάς ἀνεκαλύφθη κτιριακόν συγκρότημα μέ κεντρικόν Ναόν καί παρεκκλήσια μοναδικῆς πνευματικῆς καί ἱστορικῆς ἀξίας με ψηφιδωτά, ἐπιγραφάς καί σταυρούς. Ὑπάρχει μία πιθανότης ὁ ναός να ἦτο Γυναικεῖον Ἡσυχαστήριον τάγματος γυναικῶν παρθένων διακονισσῶν.

Τήν πρωΐαν τῆς Πέμπτης, 16^ης/29^ης Ἰουλίου 2021, ἐτελέσθη ὑπαίθριος Θεία Λειτουργία ἐπί τῶν ἐρειπίων τοῦ ἀρχαίου τούτου Ἱεροῦ Ναοῦ, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Γεράσων κ. Θεοφάνους, τῇ συμμετοχῇ τῶν πανοσιολογιωτάτων Ἀρχιμανδριτῶν, π π. Ἰγνατίου ἡγουμένου τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων καί τῆς Μπετζάλλας, π. Κωνσταντίνου Ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Χοτζεβᾶ, π. Ἀρτεμίου Ἡγουμένου Χάϊφας, π. Λεοντίου Ἡγουμένου Ραφιδίων Σαμαρείας, π. Μαρκέλλου Ἡγουμένου Ἀγίου Γεωργίου Λύδδης καί π. Ἀλεξάνδρου Γιασέβιτς, ἐφημερίου Ρωσοφώνων Μπέρ – Σέβας, παρόντων τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Εἰρηνάρχου ἡγουμένου τῆς Καπερναούμ καί τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Χρυσοστόμου ἡγουμένου τῆς Κανᾶ.

Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, τῇ συμμετοχῇ τῶν Πατέρων ἐτέλεσε Τρισάγιον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν πρό αἰώνων κεκοιμημένων Πατέρων, τά ὀνόματα τῶν ὁποίων μνημονεύονται εἰς τάς διαφόρους ἐπιγραφάς τοῦ μωσαϊκοῦ δαπέδου ὡς π.χ.: Ἡρακλείου Ἐπισκόπου, Προκοπίου Ἐπισκόπου, Κάρου Ἐπισκόπου, Γαΐανοῦ Πρεσβυτέρου, Στεφάνου Πρεσβυτέρου, Μαξίμου Διακόνου, Σωφρονίας ἤ Εὐφροσύνης μητρός, Σεβήρας Διακονίσσης, Θεοδοσίας Διακονίσσης, Γρηγορίας Διακονίσσης.

Ἀνεσκάφη καί τάφος μέ ὀστά μικρῶν παιδίων – μᾶλλον λειψάνων, καθ’ ὅτι ἡ κεφαλή ἑνός τούτων διεπερᾶτο διά λόγχης ἀπό στόματος ἕως κρανίου, ὅπερ σημεῖον μαρτυρίου.

Κατόπιν, τῇ παρουσίᾳ τῶν Τοπικῶν Ἀρχῶν, ἤτοι τοῦ Ἀντιδημάρχου τῆς πόλεως Ἀσντόντ, τῆς Ἀρχαιολογικῆς Ὑπηρεσίας τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Τελ -Ἀβίβ, ὁ Μακαριώτατος ἐξεναγήθη ὑπό τοῦ Διευθυντοῦ τῶν ἀνασκαφῶν καθηγητοῦ δρ. Ἀλεξάνδρου Φαντάλκιν εἰς τόν χῶρον τῶν ἀνασκαφῶν καί προσεφώνησε διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ, ὑπογραμμίζων τήν σημασίαν τῶν ἀνακαλυφθεισῶν εὑρημάτων ὡς συνδέσμου Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης καί ὡς τόπου συναντήσεως ἐρευνητῶν, προσκυνητῶν καί περιηγητῶν, ἐμπνευομένων εἰς μίαν ζωήν δημιουργίας, εἰρήνης καί πολιτισμοῦ:

“MR. MAYOR,

Dr Fantalkin,

Ladies and Gentlemen,

It is a great pleasure for us to be here today at this significant site. This church, established by Bishop Procopios in the 6th century, is important evidence of the fact that Ashdod, known then as Azotos, was among the principal cities on the coast during the Byzantine period.

Ashdod has a long and noteworthy history, and we read about it in both the Old and the New Testaments. According to the Book of Joshua, it was given to the Tribe of Judah as their home (Joshua 15:46), and in the Acts of the Apostles, we read that Saint Philip found himself hereafter baptizing the officer of the court of the Ethiopian queen (Acts 8:40).

These are only two examples from its long history. But they speak to the fact that the Bible is a record of our shared sacred history. And the discovery of this Byzantine church, which is for us Christians a significant holy site, is a testimony to the witness that the Patriarchate of Jerusalem has given down the centuries to our sacred history. As the oldest religious institution in the region, the Patriarchate has embodied this sacred history and given it legitimacy.

We appreciate very much that the State of Israel and the Antiquities Authority are sensitive to the diverse civilizations that have existed in this region. This has always been a multi-cultural, multi-ethnic, and multi-religious landscape where different peoples have flourished down the ages. And we wish to recognise the hard work and commitment of Dr Fantalkin and the Faculty of Humanities of Tel Aviv University, to which the Department of Archaeology belongs, since the discovery of this site in 2017. They have borne the major burden of the work of this excavation and brought to light this invaluable heritage.

This site is both a holy site as well as a site of supreme historical and academic value. There is an existence of the Christian presence here even before this Church. We know that one of the bishops of this region, Bishop Silouanos, attended the First Ecumenical Council in Nicaea in the year 325. There are inscriptions at this church mentioning the name of Bishop Hierakleios, who participated in both the Third Ecumenical Council of Ephesus in 431 and the Fourth Ecumenical Council at Chalcedon in 451.

But we have here a site that, like Madaba and Megiddo, has the power to draw not only scholars but also tourists and pilgrims in large numbers. We have a treasure here that we must preserve and make accessible to the many hundreds of thousands of pilgrims who come to the Holy Land every year. As a site of such significant scientific and religious consequence, this site is of immense value to the City of Ashdod, and it is part of the common heritage of all humanity in the Holy Land.

At this site, many tombs have been discovered, including the graves of several women who bore the title deaconess. This confirms for us the existence of this office in the early Church. In addition to this, tombs of holy martyrs have been uncovered, which is proof that this place served as a liturgical gathering place before the 4th century. This is evidence that this place was a place of worship during the time of persecution. According to the writings of Saint John Chrysostom, the tombs of the martyrs were used as the altars where the divine Eucharist was celebrated. This discovery alone will draw the presence of pilgrims, both from the East and the West, who will want to venerate this holy site and who hold the martyrs from the age of persecution in high honour.

We thank you, MR. MAYOR, for your care and concern for the preservation of this site that is a witness to our shared sacred history in this region. And we congratulate you, Dr Fantalkin, on your remarkable achievement in bringing this site to the attention of the world community. The conservation and development of this site by the local authorities would strengthen the existing good relations between the State of Israel and the Patriarchate of Jerusalem, and, by extension, with the Christian world in general and with the Orthodox world in particular, such as the nations of Greece, Cyprus, Russia, Rumania, Bulgaria, Serbia, Georgia and others.

In the preservation of this site, today’s residents of Ashdod will take pride in the further evidence of the historical and spiritual significance of their beloved city, and if we pay special attention to those who have preceded us and left an indelible stamp of their presence, we would expect future generations to preserve the evidence of our own lives and witness here. As we read in the Book of Psalms:

Then we your people, the flock of your pasture,

will give thanks to you forever;

from generation to generation, we will recount your praise.

(Ps 78 [79]: 13)

It is our fervent hope and desire that this site be preserved intact, and ultimately be made accessible both to scholars and to pilgrims, like all other holy places in our region. This would be a living testimony of the history of this ancient city, and would promote peaceful coexistence, tolerance, and mutual respect. This would be a tangible symbol of the words we read in the Bible, that we are to pursue righteousness, godliness, faith, love, endurance, and gentleness (1 Tim. 6:11).

This is the mission of the Patriarchate, and we pledge ourselves to support and assist in this work. MAY this place be a source of both knowledge and spiritual refreshment for generations to come.

Thank you”.

Εἰς τό σημαντικόν γεγονός τοῦτο ἐπεστάτησεν ὁ Ὑπεύθυνος τοῦ Ρωσοφώνου ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλος, ὁ ὁποῖος καί εἰς τό τέλος προσέφερεν εἰς  τήν Πατριαρχικήν συνοδείαν καί ὅλους τούς συμμετέχοντας τό κόλλυβον ποτήριον ψυχροῦ ὕδατος καί ὀπώρας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Ὑπό τόν ὡς ἄνω τίτλον, ὁ ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χοζεβᾶ Ἀρχιμανδρίτης Κωνσταντῖνος Περαματζῆς, ὁ ἐκτελῶν λίαν σημαντικόν ἀνακαινιστικόν ἔργον εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς μετανοίας αὐτοῦ, ἅμα δέ καί συγγραφικόν, ἐξέδωσε προσφάτως βιβλίον, τό ὁποῖον παρουσιάζει τά τῆς ζωῆς καί τῆς πολιτείας Ἁγιοχοζεβιτῶν Πατέρων ἀπό του 19^ου αἰῶνος ἕως καί τῶν ἡμερῶν τοῦ μακαριστοῦ Ἱερομονάχου Ἀμφιλοχίου καί Ἀντωνίου Ἱερομονάχου, τελειωθέντος ἐν τῇ ἐπισκευῇ τοῦ νάρθηκος τοῦ Ναοῦ τῆς Μονῆς καί τοῦ Ἱερομονάχου Γερμανοῦ, ἀδίκῳ χειρί φονευθέντος,  καί τό ὁποῖον διένειμεν εἰς τά μέλη τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ὤν εἷς καί ὁ ἴδιος, ἐν τῇ Συνεδρίᾳ αὐτῆς τῆς 11^ης/24^ης Μαΐου, προεδρευομένης ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Διά μίαν πρώτην γνῶσιν τῶν παρακολουθούντων τήν ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου, δημοσιεύεται ἐνταῦθα ἡ προλόγισις τοῦ βιβλίου παρά τοῦ Μακαριωτάτου, ὁ πρόλογος ὑπό τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Χοζεβᾶ Ἀρχιμανδρίτου π. Κωνσταντίνου καί ὁ πίναξ τῶν περιεχομένων τοῦ βιβλίου τούτου.

ΠΡΟΛΟΓIΣΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ.Κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ Γ΄

Τῷ Ὁσιολογιωτάτῳ Ἀρχιμανδρίτῃ π. Κωνσταντίνῳ, Ἡγουμένῳ Ἱερᾶς Μονῆς Χοζεβᾶ, τέκνῳ ἐν Κυρίῳ ἀγαπητῷ τῆς Ἡμῶν Μετριότητος, χάριν καί εἰρήνην ἀπό Θεοῦ Πατρός.

Ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἡ ὑμετέρα λίαν ἀγαπητή Ἡμῖν Ὁσιολογιότης ἀνέλαβε παρ’ Ἡμῶν τήν ἡγουμενείαν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χοζεβᾶ, ἐπεδόθη μετά ζήλου καί ἀφοσιώσεως εἰς δραστηριότητα ἀνακαινιστικήν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, τῶν Παρεκκλησίων, τοῦ Κοιμητηρίου, τῶν διαμερισμάτων τῆς Μονῆς, ἀνανεωτικήν τῆς μοναχικῆς Κοινοβιακῆς ζωῆς, ὡσαύτως δέ καί εἰς συγγραφικήν, ἕν δεῖγμα τῆς ὁποίας τυγχάνει καί ὁ μετά χεῖρας τόμος «Μορφές τοῦ Χοζεβᾶ», περιλαμβάνων μετά κόπου πολλοῦ συλλεγέντα πολύτιμα στοιχεῖα τοῦ βίου καί τῆς πολιτείας ἡγιασμένων καί ἀνεγνωρισμένων ὑπό τῆς Ἐκκλησίας ἀσκητικῶν μορφῶν, ὁσίων ἀνδρῶν τοῦ παρελθόντος καί τοῦ τρέχοντος αἰῶνος.

Οὗτοι «τηροῦντες τόν τόπον» ἐζήλωσαν τάς ἀρετάς τῶν πρώτων ἀσκητῶν τῆς Μονῆς καί τῶν ἱδρυτῶν αὐτῆς Ἁγίων Ἰωάννου καί Γεωργίου τῶν Χοζεβιτῶν καί ἔδωσαν μαρτυρίαν ζωῆς ὁσίας, ἔτι δέ καί αἵματος, ἑπόμενοι τῷ Πατερικῷ «δός αἷμα καί λάβε πνεῦμα».

Τά ὀνόματα αὐτῶν γεγραμμένα ἐν Βίβλῳ ζωῆς εἰσι οἱ  Ἀλέξιος καί Ἰουστῖνος οἱ Ἱερομόναχοι καί Βαρσανούφιος ὁ Μοναχός, ὁ ἀνακαινιστής τῆς Μονῆς Καλλίνικος Μοναχός, ὁ Ἅγιος Σάββας Κατεργοῦς τῆς Καλύμνου, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Νέος Χοζεβίτης, ὁ Γέρων Γαβριήλ, ὁ ἡγούμενος Γέρων Ἀμφιλόχιος, οἱ ἀσκηταί Παῦλος, Ἰωαννίκιος καί Μελχισεδέκ, ὁ Ἡγούμενος Γέρων Ἀντώνιος, τελειωθείς ἐν τῇ ἀνακαινίσει τοῦ Νάρθηκος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ὁ Γέρων Ἡγούμενος Γερμανός, φονευθείς ὑπό ἀνοσίου χειρός.

Πρός μελέτην, ὅθεν, καί μίμησιν τῆς ζωῆς αὐτῶν καί ὠφέλειαν πνευματικήν ἐξ αὐτῆς, ἐπευλογοῦμεν τήν ἔκδοσιν ταύτην καί ἐπιδαψιλεύοντες τήν ὑμετέραν Ὁσιολογιότητα καί τήν συνοδείαν αὐτῆς ταῖς Πατρικαῖς Ἡμῶν εὐχαῖς καί Πατριαρχικαῖς εὐλογίαις ἀπό τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, διατελοῦμεν.

Ἐν τῇ  Ἁγίᾳ  Πόλει Ἱερουσαλήμ   ‚βκʹ  Δεκεμβρίου  ιη’.

Διάπυρος πρός Κύριον Εὐχέτης,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΧΟΖΕΒΑ

Τοῖς τοῦ βίου τερπνοῖς ἐνητένισα

λογισμοῖς θεωρῶν τά γινόμενα

καί μετρήσας αὐτῶν τά ἐπώδυνα

τήν ζωήν τῶν βροτῶν ἐταλάνισα

ὑμᾶς δέ μόνους ἐμακάρισα…

(Οἶκος Σαββάτου τῆς Τυρινῆς)

Ἡ ἱστορική Ἱερά Λαύρα τοῦ Χοζεβᾶ μέ μιά ἁγιαστική πορεία αἰώνων ὑπάρχει ἕως τῆς σήμερον, Χάριτι Θεοῦ καί διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Χοζοβιωτίσσης, τῶν Ἁγίων Κτητόρων Ἰωάννου καί Γεωργίου καί τῶν μυριάδων Ἁγίων Ὁσιομαρτύρων Ἀββάδων της. Ἐν συνεχείᾳ τῆς Σταυροαναστασίμου αὐτῆς πορείας, ἐξακολουθεῖ νά δίνει Ἁγίους στήν Ἐκκλησία μας, μέ πρόσφατα παρα  δείγματα τόν Ἅγιο Σάββα τόν Χοζεβίτη (1862 1948), τόν μετέπειτα ἐν Καλύμνῳ καί τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Νέο Χοζεβίτη (1913-1960), ἐκ Ρουμανίας ὁρμώμενο.

Μά καί πολλές ἅγιες μορφές τόσο τῶν δύο παρελθόν­ των αἰώνων, ὅσο καί λίαν προσφάτων ἐτῶν, ἔζησαν καί ἄφησαν τά εὐλογημένα ἴχνη τῆς ἀσκήσεώς τους σ’ αὐτή τή γῆ.

Τοῖς τοῦ βίου τερπνοῖς ἐνητένισα…

Πόσο ἀπολύτως τούς περιγράφει καί πόσο ἐκφράζει τόν βίο καί τήν πολιτεία τους ὁ Οἶκος τοῦ Σαββάτου τῆς Τυρινῆς! Ἡ ζωή ὅλων τους ὑπῆρξε τόσο ἐξαιρετική κι οἱ χαρακτῆρες τους τόσο ἰδιαίτεροι καί δυναμικοί, ὥστε ἴσως ἡ περιγραφή τῶν γεγονότων καί τῶν καταστάσεων, φανοῦν σέ μερικούς ὑπερβολικές! Κι ὅμως, ἐξ εἰλικρινοῦς καρδίας τονίζουμε ὅτι, στήν καταγραφή τῶν στοιχείων τά ὁποῖα ἀφοροῦν στούς βιογραφουμένους, δέν ὑπερβάλλαμε καθόλου! Κι ἀσφαλῶς, πρόθεσή μας δέν ἦταν νά τούς «ἡρωο-ποιήσουμε»! Καταγράψαμε τά γεγονότα μέ πᾶσα εἰλικρίνεια, ὅπως τά ἐντοπίσαμε στίς πηγές μας καί ὅπως τά ἀκούσαμε ἀπό τά χείλη τῶν αὐτηκόων κι  αὐτοπτῶν μαρτύρων!

Μέ τή μεγαλύτερη δυνατή πιστότητα καταγράψαμε ὅ,τι στοιχεῖα ὑπῆρχαν στή διάθεσή μας ἐκ τοῦ ἀρχείου τῆς Μονῆς κι ἐκ διά ζώσης μαρτυριῶν. Δέν ἦταν βέβαια εὔκολο νά σκιαγραφήσουμε τόν βίο τους λεπτομερῶς, διότι οἱ Πατέρες μας, πλήν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, δέν ἄφησαν ὁλοκληρωμένα (ἤ μή) συγγράμματα καί πολλές πληροφορίες περί αὐτῶν περιῆλθαν στή λησμονιά, χωνευθέντα στή χοάνη τοῦ χρόνου! Ἄλλωστε ἔζησαν σέ συνθῆκες κοινωνικῆς ἀσταθείας (Τουρκική κατοχή,  πόλεμοι παλαιοί καί πρόσφατοι) καί ἀπιστεύτου ἐνδείας! Παρά ταῦτα, εὐελπιστοῦμε νά καταφέραμε νά  σκιαγραφήσουμε, ἔστω στό ἐλάχιστο, τόν χαρακτήρα καί τόν τρόπο κατά τόν ὁποῖο πολιτεύθηκαν.

Θερμότατες εὐχαριστίες ὀφείλουμε σέ πολλά πρόσωπα, ἄνευ τῶν ὁποίων δέν θά ἦταν δυνατή ἡ ὁλοκλήρωση τοῦ βιβλίου. Νιώθουμε τήν ἀνάγκη νά τούς ἀναφέρουμε ὀνομαστικῶς.

Ἐξ ὅλης καρδίας εὐχαριστοῦμε:

Γιά τήν ὁλόθυμο ἔγκριση τοῦ πονήματος καί τήν  πρός ἡμᾶς ἐνθάρρυνση,

Τήν Α.Θ.Μ. τόν Σεπτόν Πατέρα ἡμῶν καί Πατριάρχη Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλο Γ΄

καί τήν Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδο.

Γιά τήν προθυμοτάτη παροχή πληροφοριῶν,

• Τόν Ἀρχιεπίσκοπο Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλο.
• Τόν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Εὐδόκιμο, Πνευματικό τῆς Ἱερᾶς Λαύρας Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου.
• Τούς πλείστους τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀδελφῶν.
• Τόν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Ἠλία Καλατζῆ, Πνευματικό τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μητρός Ἠγαπημένου Πάτμου. Τόν Ὁσιολογιώτατο Γέροντα τοῦ Κελλίου Ἁγίου Γεωργίου Νέας Σκήτης Ἁγίου Ὄρους, Ἱερομόναχο Νικόδημο.
• Τόν Αἰδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Δημήτριο Μποτίνη, Ἐφημέριο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Μετεώρων Θεσσαλονίκης.
• Τόν Αἰδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Μίλκα, Ἐφημέριο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Εὐαγγελισμοῦ Εὐόσμου.
• Τήν Ὁσιοτάτη Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Λαζάρου, Μάρθας καί Μαρίας ἐν Βηθανίᾳ, Εὐπραξία Μοναχή καί τίς σύν αὐτῇ Ὁσιότατες Μοναχές.
• Τήν Ὁσιολογιωτάτη Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος – Ἁγίου Νεκταρίου Αἰγίνης, Τιμοθέη Μοναχή.
• Τήν Ὁσιοτάτη Εἰρήνη Μοναχή τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλης Παναγίας Ἱεροσολύμων.
• Τόν κ. Χαράλαμπο Ἰωσηφίδη.
• Τήν Ὁσιολογιωτάτη Καθηγουμένη τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, Κουφαλίων Θεσσαλονίκης, Ξένη Μοναχή.
• Τόν κ. Θεόδωρο Βαράκλα.
• Τόν κ. Νεκτάριο Δ. Παναγόπουλο.
• Τόν κ. Ματθαῖο Δαρδαμάνη, ἰατρό Νεφρολόγο.
• Τήν κ. Μαρία Τσιμπουκτσάκη.
• Τόν κ. Γεώργιο Λεούδη, Ἀνθυποπλοίαρχο τοῦ Λιμενικοῦ Σώματος.
• Τόν κ. Εὐθύμιο Σαμολαδᾶ, ἐπίκουρο καθηγητή Ὀρθοπεδικῆς τοῦ Α.Π.Θ.
• Τήν κ. Λαβίνια Παραϊάλα-Σεκολόφ, ἐκ Ρουμανίας.
• Τόν κ. Χρῆστο Ραμπότα, καθηγητή Ἀγγλικῶν.
• Τήν κ. Γενοβέφα Δαρδαμάνη.
• Τήν κ. Σοφία Κόρδα.
• Τούς φιλαγίους δωρητές, οἱ ὁποῖοι μέ τήν εὐγενική συμβολή τους βοήθησαν ὥστε νά πραγματοποιηθεῖ ἡ ἔκδοσις τοῦ παρόντος. Τά ὀνόματά τους δέν δημοσιεύονται κατά δική τους ἐπιθυμία, ἀλλά ὁ Κύριος καλῶς τά γνωρίζει καί εἴθε νά γραφοῦν ἐν Βίβλῳ Ζωῆς!
• Καί ἀσφαλῶς, ὅλο τό ἐπιτελεῖο τοῦ Ἐκδοτικοῦ Οἴκου «Ἑπτάλοφος» γιά τόν ἐπαγγελματισμό, τήν ἐπιμέλεια, μά καί γιά τόν σεβασμό καί τήν εὐλάβειά τους!

Παραδίδουμε τό νέο πόνημα τῆς Μονῆς μας, «Μορφές τοῦ Χοζεβᾶ» στούς ἀναγνῶστες κάθε ἡλικίας, ἀλλά κυρίως στούς νέους, διότι μέσα στίς σελίδες του θά «συναντήσουν» ἀνθρώπους νέους, ἀγωνιστές, δυναμικούς κι αἰσιόδοξους. Ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἀπό νεαρᾶς ἡλικίας ἔκαναν τήν ὑπέρβαση κι ἀφιέρωσαν τή ζωή καί τά νιάτα τους στόν Χριστό! Καί τελικῶς, ἔμειναν γιά πάντα νέοι κι ἄφθοροι μέσα στή δόξα τῆς αἰωνίου τρυφῆς τοῦ Παραδείσου! Θά δοῦν καί θά μάθουν, οἱ ἀναγνῶστες μας, ὅτι στήν Ἔρημο τῆς Ἰουδαίας ἔζησαν καί πάλεψαν, γέλασαν κι ἔκλαψαν, πόνεσαν, μά κυρίως ἐγλυκάνθησαν ὑπό τῆς Θείας Παρηγορίας, Πατέρες Χοζεβίτες σύγχρονοί μας, τόσο πλησίον χρονικῶς σ’ ἐμᾶς!

Μέ τήν ἐλπίδα νά γνωρίσουμε, νά ἐμπνευστοῦμε, νά ἐνθαρρυνθοῦμε καί νά μιμηθοῦμε αὐτές τίς «Μορφές τοῦ Χοζεβᾶ».

Ἄς ἔχουμε ὅλοι τίς πρεσβεῖες καί τίς εὐχές τους!

Ἔγραφον ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Χοζεβᾶ,

Τῇ 14ῃ /27ῃ Δεκεμβρίου 2020

Ὁ Καθηγούμενος,  Ἀρχιμανδρίτης Κωνσταντῖνος

ΠΙΝΑΞ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Εὐλογία ἐκδόσεως ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ’  σελ. 7

Πρόλογος                                                                                                                                      σελ.9

ΒΙΟΙ ΧΟΖΕΒΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Ἀλέξιος & Ἰουστῖνος Ἱερομόναχοι Χοζεβῖτες & Βαρσανούφιος μοναχός Χοζεβίτης  σελ. 15

Καλλίνικος Μοναχός Χοζεβίτης                                                                                       σελ. 25

Ἅγιος Σάββας ὁ Χοζεβίτης ὁ μετέπειτα ἐν Καλύμνῳ                                                 σελ. 47

Μελχισεδέκ Ἱερομόναχος Χοζεβίτης                                                                             σελ. 95

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Νέος Χοζεβίτης                                                                                    σελ. 111

Γαβριήλ Ἱερομόναχος Χοζεβίτης                                                                                    σελ. 143

Ἀμφιλόχιος Ἱερομόναχος Χοζεβίτης                                                                              σελ. 163

Παῦλος Μοναχός Χοζεβίτης                                                                                              σελ. 223

Ἰωαννίκιος Μοναχός Χοζεβίτης                                                                                       σελ. 231

Ἀντώνιος Ἱερομόναχος Χοζεβίτης                                                                                   σελ. 257

Γερμανός Ἱερομόναχος Χοζεβίτης                                                                                  σελ. 347

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Δευτέραν, 11^ην /24^ην Μαΐου 2021, μετά τήν λῆξιν τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἀκολουθούμενος ὑπό τῶν ἁγίων Συνοδικῶν, ἐτέλεσε δι’ Ἁγιασμοῦ τά Ἐγκαίνια τῆς νέας πτέρυγος τοῦ Ἀρχείου τοῦ Πατριαρχείου, ἀνεγερθείσηςς δαπάναις τοῦ Πατριαρχείου ὕπερθεν τοῦ κτιρίου τῆς παλαιᾶς «Γράφουσας» καί νῦν Βιβλιοθήκης καί ἐν συνεχείᾳ τοῦ κτιρίου τοῦ Παλαιοῦ Ἀρχείου τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐπί τῷ γεγονότι τούτῳ ὁ Μακαριώτατος ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν τοῦ ἔργου τούτου διά τήν τοποθέτησιν εἰς τήν νέαν πτέρυγα καί τακτοποίησιν καί ψηφιοποίησιν πολυαρίθμων ἐγγράφων, κυρίως τῆς περιόδου τῆς Ὀθωμανικῆς κυριαρχίας εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, ἐγγράφων ἰδιοκτησίας, προσκυνηματικῶν  δικαιωμάτων, φιρμανίων, βερατίων καί ἄλλων καί ηὐχαρίστησε τόν ἐκπονήσαντα τήν ἀρχιτεκτονικήν μελέτην καί περαιώσαντα τήν δομικήν πραγμάτωσιν αὐτῆς Ἀρχιτέκτονα τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως κ. Θεοδόσιον Μητρόπουλον καί ὅλους ὅσοι συνετέλεσαν εἰς τήν πραγματοποίησιν τοῦ ἔργου τούτου καί ηὐχήθη εἰς τόν Ἀρχειοφύλακα Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλον καλήν ἐπιτυχίαν εἰς τήν Ἀρχειοθέτησιν τῶν ἐγγράφων τῇ στηρίξει τοῦ καθηγητοῦ κ. Ἀγαμέμνονος Τσελίκα, συντάκτου τοῦ Καταλόγου τῶν ἐγγράφων τοῦ Ἀρχείου τούτου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Τρίτην, 4ην /17ην Νοεμβρίου 2020, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐτέλεσε τόν ἁγιασμόν διά τήν ἐπαναλειτουργίαν τοῦ ἐν Ραμάλλᾳ ἀρχαίου Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Ὁ Ναός οὗτος καί τά πέριξ αὐτοῦ, μοναστήριον, ἐλαιοτριβεῖον, ἀρτοποιεῖον καί κελλία, σῴζονται εἰς κατάστασιν ἐρειπίων, ἐλθόντων εἰς φῶς, κατόπιν ἀνασκαφῶν. Πιστεύεται δέ ὅτι εἶναι ὁ τόπος ἐνταφιασμοῦ τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου, (Πράξ. 8,2) εἰς περιοχήν κτήματος τοῦ Νομοδιδασκάλου Γαμαλιήλ.

Τόν ἐκκλησιαστικόν καί μοναστηριακόν χῶρον τοῦτον, ἰδιοκτησίας τοῦ Πατριαρχείου, συνετήρησε καί ἀνεκαίνισε προσφάτως δι’ ἐνεργειῶν αὐτοῦ ὁ ἡγούμενος Ραμάλλας Ἀρχιμανδρίτης π. Γαλακτίων, διά δωρεῶν τοῦ ἐντοπίου ποιμνίου καί τῆς Διασπορᾶς. Ἀνήγειρε δέ καί μικρόν ηὐτρεπισμένον παρεκκλήσιον, εἰς τό ὁποῖον μετά τόν ἁγιασμόν αὐτοῦ ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου θά τελῶνται θεῖαι Λειτουργίαι διά τήν συμμετοχήν τῶν πιστῶν τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου Κοινότητος  Ραμάλλας.

Εἰς τήν τελετήν τοῦ Ἁγιασμοῦ συνώδευσαν τόν Μακαριώτατον ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, Γέρων Ἀρχιγραμματεύς ὁ Τελετάρχης Ἀρχιμανδρίτης Βαρθολομαῖος καί ὁ Ἀρχιδιάκονος Μᾶρκος, παρέστησαν δέ ἐκ Ραμάλλας ὁ ἀναλαβών τήν πρωτοβουλίαν τοῦ ἔργου τούτου Ἀρχιμανδρίτης Γαλακτίων, ὁ Οἰκονόμος π. Ἰάκωβος, ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως Ραμάλλας, οἱ Ἐπίτροποι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τῆς  Ραμάλλας καί οἱ ψάλται αὐτῆς καί ἄλλοι συνδραμόντες εἰς τό θεάρεστον καί φιλόπονον ἔργον τοῦτο, καρπόν τῶν ἀγαπώντων τήν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας