Εἰς τήν χώραν τῆς Ἰορδανίας περιλαμβάνεται σημαντικόν μέρος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ὡς καθωρίσθη αὕτη ὑπό τῶν κανόνων τῆς Α’ καί τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Πολλαί ἀπό τάς Μητροπόλεις καί τάς Ἐπισκοπάς τοῦ Πατριαρχείου ἔχουν τήν ἔκτασιν καί τά ὅρια αὐτῶν εἰς τήν πέραν τοῦ Ἰορδάνου χώραν. Πολλαί βυζαντιναί Ἐκκλησίαι, ἔχουσαι τήν ἀρχήν αὐτῶν εἰς τόν 4^ον καί 5^ον αἰ μ.Χ., ἀνεκαλύφθησαν ὑπό τῆς ἀρχαιολογικῆς σκαπάνης εἰς τήν κοιλάδα τοῦ Ἰορδάνου, εἰς τά ὄρη Νηβώ, τήν Μαδηβᾶν καί ἀλλαχοῦ.

Βεβαίως, πολύ πρό τῆς ἐπισήμου καί εὑρυτέρας διαδόσεως τοῦ χριστιανισμοῦ εἰς τήν περιοχήν  αὐτήν, ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων ἔζησεν ὡς ὑπερόριος εἰς τήν Πέλλαν τῆς Ἰορδανίας μετά τήν καταστροφήν τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, ἀπό τό 70μ.Χ. ἕως τό 134 μ.Χ.

Ἡ ἐκκλησιαστική ζωή καί δρᾶσις τοῦ Πατριαρχείου εἰς τάς ἐν Ἰορδανίᾳ ἐνορίας τῶν Ἑλληνορθοδόξων ἀραβοφώνων  ἐνοριῶν αὐτοῦ συνεχίζεται ἀδιακόπως μέχρι καί σήμερον. Ἡ δημιουργηθεῖσα μετά τό 1967 πολιτική κατάστασις μέ τόν Ἰορδάνην ποταμόν ὡς σύνορον μεταξύ Ἰσραήλ καί Ἰορδανίας δέν διέκοψε τήν ἐκκλησιαστικήν ἀποστολήν τοῦ Πατριαρχείου πέραν τοῦ Ἰορδάνου.

Ἡ διάβασις τῆς γεφύρας τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ διά Πατριαρχικάς ἤ ἄλλας ἀποστολάς δέν ἀποτελεῖ πρόβλημα σήμερον.

Οὕτω καί τό Σάββατον, 5/18-7-2009, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης  Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου καί τοῦ ὁσιολογιωτάτου ἱεροδιακόνου Φιλουμένου, διελθών τήν γέφυραν τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ, κατηυθύνθη εἰς τήν ἐν Ἀμμάν Μητρόπολιν τοῦ Πατριαρχείου, ἔνθα ὁ Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Βενέδικτος, Πατριαρχικός Ἐπίτροπος ἐν Ἀμμάν, παρέθεσε γεῦμα.

Τήν 5.00μ.μ. ὁ Μακαριώτατος ἐξῆλθε τῆς Μητροπόλεως καί κατηυθύνθη εἰς τήν συνοικίαν τῆς Μάρκας, προάστειον τοῦ Ἀμμάν, πλησίον τοῦ παλαιοῦ ἀεροδρομίου. Εἰς αὐτήν  τήν συνοικίαν ὑπάρχει ἀραβόφωνος Κοινότης τοῦ Πατριαρχείου, ἀποτελουμένη ἐκ 250 περίπου Ὀρθοδόξων οἰκογενειῶν. Ἡ κοινότης αὐτή ἐξυπηρετεῖται εἰς τάς λατρευτικάς ἀνάγκας αὐτῆς εἰς ἕνα μικρόν καί στενόν εὐκτήριον οἶκον ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Ὁ ἀπέριττος ναός οὗτος δέν ἡδύνατο νά καλύψῃ πλήρως τόν ἀριθμόν τῶν μελῶν τῆς Κοινότητος αὐτῆς καί νά ἀνταποκριθῇ εἰς τήν δυναμικότητα καί ζωτικότητα αὐτῆς.

Διά τοῦτο ὁ δραστήριος προϊστάμενος τῆς ἐνορίας αὐτῆς π. Ἤσσα Ἀγιάς, ἐζήτησε καί ἔλαβε πλησίον τοῦ ναοῦ τούτου ὡς δωρεάν παρά τῆς Ἰορδανικῆς Κυβερνήσεως ἔκτασιν δύο (2) στρεμμάτων γῆς περίπου εἰς περίοπτον ὄντως θέσιν ἐπί τῆς κατωφερείας ἑνός λόφου.

Ἐν συνεχείᾳ, διά τῶν ἐνεργειῶν τοῦ ἱερέως τούτου καί τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινότητος καί διά χρηματικῶν δωρεῶν τοῦ Πατριαρχείου καί ἄλλων εὐσεβῶν δωρητῶν, ἀνελθουσῶν εἰς τό ὕψος τῶν  850.000 χιλιάδων Δηναρίων περίπου, ἐξωμαλύνθη ἡ γῆ καί ἰσοπεδώθη, ὅπου παρίστατο ἀνάγκη, ἐτέθησαν στερεά θεμέλια καί ἤρξατο ἀνεγειρόμενος ὁ ναός, φθάσας ἤδη εἰς ὗψος οὐχί εὐκαταφρόνητον, βασιζόμενος ἐπί δύο ὀρόφων, μεγάλης χωρητικότητος, ἐν οἷς ὑπάρχουν: αἴθουσα διά διαλέξεις καί ἄλλας ἐκδηλώσεις, αἴθουσα νεολαίας, δωμάτια Κατηχητικοῦ σχολείου, κατοικία καί γραφεῖον τοῦ ἱερέως καί ἄλλοι βοηθητικοί χῶροι.

Ὁ Μακαριώτατος ἐτέλεσε τήν ἀκολουθίαν τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ καί ἔθεσε συμβολικῶς τόν θεμέλιον λίθον καί οὕτω ηὐλόγησε τῇ ἐγκρίσει Αὐτοῦ τάς ἤδη γενομένας ἐργασίας, καί τάς ἐναπομενούσας νά γίνωσι εἰσέτι.

Εἰς τήν ἀκολουθίαν τοῦ Ἁγιασμοῦ συμμετέσχεν ἡ ἐξ Ἱεροσολύμων συνοδεία τοῦ Μακαριωτάτου, ὁ προϊστάμενος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ, π. Ἤσσα Ἀγιάς, ὁ π. Ἰμβραήμ Νταμπούρ, ὁ π. Ἀλέξιος Κακίς καί ἄλλοι ἱερεῖς ἐξ Ἀμμάν. Τήν ἀκολουθίαν ἐτίμησαν διά τῆς παρουσίας αὐτῶν ὁ ἀντιπρόσωπος τοῦ Ἕλληνος πρέσβεως εἰς Ἀμμάν κ. Ἰωάννης Μαλικούρτης, ὁ Κύπριος πρέσβυς κ. Πέτρος Εὐτυχίου, ἐκλεκταί προσωπικότητες τοῦ ἐν Ἀμμάν Ὀρθοδόξου ποιμνίου, ὡς ὁ πρῴην Ὑπουργός Ὑδάτων τῆς Ἰορδανίας κ. Μούνδιρ Χανταντίν, ὁ κ. Καμάλ-Ἀμποῦ-Τζάμπερ, ὁ κ. Σαμήρ Γκαουάρ, μέλος τοῦ Ἰορδανικοῦ Κοινοβουλίου καί ἐν ταυτῷ μέλη τῆς Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς  τοῦ Πατριαρχείου καί ὁ ἀρχιτέκτων τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ Ἐλιάς Ἀττάλα, ὅστις καί ἀνέλυσε δομικῶς τάς γενομένας ἐργασίας, τάς δαπάνας αὐτῶν καί τάς λειπομένας, δι’ ἅς ἀναμένονται εὐσεβεῖς δωρηταί.

Ὁ ἱερεύς π. Ἤσσα καί ὁ Πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου τῆς ἐνορίας ηὐχαρίστησαν εἰς τούς λόγους αὐτῶν τόν βασιλέα Ἀμπντάλλα-Ἵμπν-Χουσεΐν διά τήν δωρεάν τῆς γῆς καί τόν Μακαριώτατον διά τήν ἀπ’ ἀρχῆς ἕως τοῦ νῦν ἠθικήν καί ὑλικήν συμπαράστασιν καί ὅλους τούς ἐπωνύμους καί ἀνωνύμους δωρητάς.

Ὁ Μακαριώτατος ἀπαντῶν, ηὐχαρίστησε τόν Θεόν διά τό γεγονός τῆς ἐπιτεύξεως τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ὅστις εἶναι ὁ Ἅγιος  ὅλων, ἰδίᾳ ὅμως τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ καί τῶν ναυτικῶν. «Ἡ τελετή τοῦ Ἁγιασμοῦ τούτου», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «εἶναι ἐνδεικτική τῆς συνεχοῦς διά μέσου τῶν αἰώνων παρουσίας τῆς ρωμηοσύνης, τῶν μελῶν δηλαδή τοῦ γένους τῶν ὀρθοδόξων Ρωμαίων εἰς τήν χώραν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί τῆς ἐπικρατούσης εἰς τό κράτος τῆς Ἰορδανίας ἀνεξιθρησκείας καί διαθρησκειακῆς εἰρηνευτικῆς συμβιώσεως ὑπό τήν κραταιάν καί δημοκρατικήν διοίκησιν τοῦ βασιλέως Ἀμπντάλλα-Ἴμπν-Χουσεΐν». Ὁ Μακαριώτατος προσέφερεν 10.000  δέκα χιλιάδας USD $ ὡς συνδρομήν εἰς τό ἐπιτελούμενον θεάρεστον ἔργον.

Μετά τήν λῆξιν τῆς τελετῆς αὐτῆς, κατά τό ἑσπέρας, ὁ Μακαριώτατος ἐπεσκέφθη διά συλλυπητήρια δύο οἰκογενείας ἐπί τῷ θανάτῳ συγγενῶν αὐτῶν εἰς τήν πλησίον τοῦ Ἀμμάν κωμώπολιν τοῦ Φχές , ἐν ᾗ ἀκμάζον τό χριστιανικόν στοιχεῖον.

Τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς, 6/19-7-2009, ὁ Μακαριώτατος ἐτέλεσε τήν θ. Λειτουργίαν εἰς τόν ὡς ἄνω ρηθέντα εὐκτήριον οἶκον τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἐν Μάρκᾳ, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου, τῶν ἱερέως π. Ἤσσα Ἀγιάς, προϊσταμένου τοῦ ἱεροῦ ναοῦ  τούτου, τοῦ ἐξ Ἀμμάν π. Ἰμβραήμ Ναμπούρ, τοῦ ἱεροδιακόνου Φιλουμένου, ψάλλοντος εἰς κατανυκτικήν καί ἀκριβῆ βυζαντινήν μουσικήν, τοῦ ἱεροψάλτου τοῦ ἐν Ἀμμάν ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ὑπαπαντῆς κ. Φάντι Ἰλ -Φάρ καί συμμετεχόντων ἐν εὐλαβείᾳ πολλῶν ἐκ τῶν ἐνοριτῶν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ, ἐν οἷς ἐμφανής ἡ παρουσία νέων καί νεανίδων τοῦ κατηχητικοῦ σχολείου τῆς ἐνορίας.

Ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τούς πιστούς  τούτους ὅλων τῶν ἡλικιῶν, εὐχαριστῶν κατ’ ἀρχάς τόν Θεόν, «διότι ἠξίωσεν ἡμᾶς ὁ Θεός», ὡς εἶπεν, «νά φθάσωμεν εἰς τό ἐπίτευγμα τοῦτο, τῆς ἀνεγέρσεως νέου ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, οὗτινος ὁ θεμέλιος λίθος ἐτέθη τό ἑσπέρας τῆς χθές καί διότι ἠξίωσεν ἡμᾶς ὁ Θεός νά συναχθῶμεν εἰς τήν θ. Λειτουργίαν ταύτην καί νά τελέσωμεν τό μυστήριον τῆς θ. Εὐχαριστίας». «Ἐν τῷ μυστηρίῳ τούτῳ», εἶπεν, «ὁρῶμεν τόν Χριστόν νοερῶς εἰς τήν θείαν Αὐτοῦ φύσιν, ὁρῶμεν ὅμως Αὐτόν ὁρατῶς, αἰσθητῶς καί ψηλαφητῶς εἰς τήν ἀνθρωπίνην Αὐτοῦ φύσιν ἐν τῷ ἄρτῳ καί τῷ οἴνῳ τῆς θείας Εὐχαριστίας, ἐν τῷ αἵματι καί τῷ σώματι Αὐτοῦ, διά τῆς βρώσεως καί τῆς πόσεως τοῦ ὁποίου ἁγιαζόμεθα καί σῳζόμεθα. Τοῦτο τό μυστήριον τῆς σαρκώσεως τοῦ Χριστοῦ, προεῖδον οἱ προφῆται, εἶδον ἰδίοις ὄμμασι οἱ Ἀπόστολοι καί ὡμολόγησαν  οἱ ὁμολογηταί, οἱ μάρτυρες καί ὅλοι οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Διά τοῦ μυστηρίου τούτου καί τῶν ἄλλων μυστηρίων, διά τοῦ λόγου καί τῆς διδσκαλίας αὐτῆς ἡ Ἐκκλησία θεραπεύει τόν ἄνθρωπον ἀπό τήν ἀσθένειαν καί τήν ἁμαρτίαν καί μεταμορφώνει αὐτόν εἰς θεοειδές πλάσμα ὡς κατ’ ἀρχάς ἐπλάσθη». «Ὑμεῖς», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «εἶσθε τό μικρόν ποίμνιον, τοῦτο ὅμως δέν πρέπει νά σᾶς φοβίζῃ, διότι ὁ Κύριος εἶπεν: μή φοβοῦ τό μικρόν ποίμνιον (Λουκ. 12,32). Διά τῆς βοηθείας τοῦ Θεοῦ, τοῦ Ἁγίου Νικολάου, τοῦ Πατριαρχείου καί ἄλλων εὐσεβῶν δωρητῶν θά ὁλοκληρώσητε τόν νέον ναόν καί θά ἔλθωμεν ἐν ὥραις αἰσίαις νά τελέσωμεν τά Ἐγκαίνια».

Πολλοί ἐκ τῶν ἐκκλησιασθέντων προσῆλθον εἰς τήν θ. Κοινωνίαν, πάντες δέ ἅμα τῇ ἀπολύσει  τῆς θ. Λειτουργίας ἔλαβον τό ἀντίδωρον καί εἰκόνας ἐκ τῆς χειρός τοῦ Μακαριωτάτου. Ἐν τέλει ἠκολούθησεν ἁπλῆ δεξίωσις διά τό ἀφέψημα εἰς τήν παρά τόν ναόν ἀπέριττον μικράν αἴθουσαν, ἐν ᾗ ὁ ἱερεύς π. Ἤσσα ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν γενομένην δωρεάν ὑπ’ αὐτοῦ τῶν 10.000 USD $ νῦν, ὡς καί διά τάς προηγουμένας καί ηὐχήθη τό παράδειγμα Αὐτοῦ νά ἀκολουθήσουν καί ἄλλοι.

Μετά τήν παρατεθεῖσαν τῷ Μακαριωτάτῳ καί τῇ συνοδείᾳ Αὐτοῦ μεσημβρινήν τράπεζαν ὑπό οἰκογενείας φίλα προσκειμένης τῷ Πατριαρχείῳ ἐν Φχές, ὁ Μακαριώτατος τό ἑσπέρας διά τῆς γεφύρας τοῦ Ἰορδάνου ἐπέστρεψε, δοξάζων τόν Θεόν, εἰς τήν ἐν τῷ Πατριαρχείῳ ἕδραν Αὐτοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder

Τήν Πέμπτην, 26.06 / 09.07.2009 ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’, συνοδευόμενος ὑπό Ἀρχιερέων καί Ἱερέων τοῦ Πατριαρχείου, κατῆλθεν εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα ὑπεδέχθησαν Αὐτόν ὁ Παρασκευοφύλαξ Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰσίδωρος καί οἱ Ναΐται Πατέρες καί μετ’ αὐτῶν καί τοῦ κ. Θεοδοσίου Μητροπούλου, ἀρχιτέκτονος τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ξεναγοῦντος, ἐπεσκέφθη τό εἰς τό βορειοανατολικόν τμῆμα τοῦ Ἑπτακαμάρου εὑρισκόμενον ἀρχαιότατον παρεκκλήσιον τῆς Φυλακῆς τοῦ Κυρίου καί τῆς Λιποθυμίας τῆς Θεοτόκου ὄπισθεν τοῦ παρεκκλησίου τῶν Κλαπῶν. Ἐνταῦθα κατ’ ἀρχαιοτάτην παράδοσιν ἐκρατήθη ὁ Κύριος ἄχρι τῆς ἑτοιμασίας τοῦ σταυροῦ Αὐτοῦ ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ.

Εἰς τό παρεκκλήσιον τοῦτο ὑπάρχουν, τόσον εἰς τήν ὀροφήν, ὅσον καί εἰς τό δάπεδον, ἀρχιτεκτονικά στοιχεῖα τῆς Κωνσταντινείου περιόδου καί τῆς ἐποχῆς τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Μοδέστου μετά τήν Περσικήν εἰσβολήν τοῦ 614 μ.Χ. Τά διατηρητέα ταῦτα στοιχεῖα θά ἀναδειχθοῦν καί θά παρουσιασθοῦν καλλίτερον εἰς τήν γινομένην νῦν ἀνακαίνισιν τοῦ παρεκκλησίου, προκειμένου ἵνα τοῦτο ἐξυπηρετήσῃ καλλίτερον λατρευτικάς καί λειτουργικάς ἀνάγκας τῶν πιστῶν. Ἐπί τόπου ἐγένετο συζήτησις ἐπί τῶν τρόπων διαμορφώσεως  τῆς Ἁγίας Τραπέζης καί τῆς Ἁγίας Προθέσεως.

Μετά τοῦτο ἔλαβε χώραν συνάντησις μετά τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν συμμετεχόντων εἰς τήν προγραμματισθεῖσαν προσκυνηματικήν ἐκδρομήν τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη», ἡ ὁποια ἔλαβε χώραν εἰς Ἁγίους Τόπους ἀπό 9^ης ἕως 13^ης Ἰουλίου. Εἰς τήν συνάντησιν ταύτην ἐγένετο συζήτησις ἐπί τοῦ γενομένου τόν παρελθόντα μῆνα συνεδρίου «Ἡ Ρωμηοσύνη διά μέσου τῶν αἰώνων» καί ἐπί τῆς σημασίας τῆς ρωμηοσύνης ὡς τῆς σπονδυλικῆς στήλης τοῦ ἔθνους ἡμῶν. Οὗτοι ἔφερον μεθ’ ἑαυτῶν καί φάρμακα ὡς ἀνθρωπιστικήν βοήθειαν διά τήν Πολυκλινικήν τοῦ Πατριαρχείου «Ἅγιος Βενέδικτος», στεγαζομένην ἐντός τοῦ Πατριαρχείου. Κατά τάς ἑπομένας ἡμέρας οἱ προσκυνηταί εἶχον τήν εὐκαιρίαν νά ἐπισκεφθοῦν τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως εἰς ἱεράν κατανυκτικήν ἀγρυπνίαν, τήν Ἱεράν Μονήν Ἁγίου Γεωργίου Ἑβραϊκής, εἰς κατανυκτικήν ἱεράν παράκλησιν πρός τόν τιμώμενον Ἅγιον Γεώργιον τόν Τροπαιοφόρον καί εἰς ἄλλα προσκυνήματα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_1_placeholder

Ὁλοκληρώθηκε ἡ δωρεὰν διανομὴ ἐκ μέρους τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» τῆς A΄ ἔκδοσης τοῦ διπλοῦ CD μὲ τὰ Ἐγκώμια εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου, καθὼς καὶ τοῦ συνοδευτικοῦ βιβλιαρίου μὲ ἱστορικὰ στοιχεῖα, ποὺ ἀφοροῦν στὴν Ἁγία Γῆ καὶ τὰ Πανάγια Προσκυνήματα. 

Διανεμήθησαν 2.000 τεμάχια ὡς ἐπὶ τῷ πλεῖστον στοὺς συμμετέχοντες στὸ 1ο Διεθνές συνέδριο τῆς M.K.O. “Ρωμηοσύνη”, μὲ θέμα “Ἡ Ρωμηοσύνη διαμέσου τῶν αἰώνων”, ποὺ ἔλαβε χώρα στὸ Πολεμικό Μουσεῖο Ἀθηνῶν 30-31 Μαΐου 2009. Ἐπίσης ἕνας σημαντικός ἀριθμός ἐξ αὐτῶν δρομολογήθηκε πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα, ὥστε νὰ διανέμεται ὠς Ευλογία ἐκ μέρους τοῦ Μακαριωτάτου.  Τὸ συνολικὸ κόστος τῆς Α’ ἔκδοσης, ποὺ περιλαμβάνει τὰ ἔξοδα μελοποίησης, ψηφιακῆς ἠχογράφησης τῶν Ἐγκωμίων εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου, καθὼς καὶ ἐκτύπωσης τοῦ συνοδευτικοῦ βιβλιαρίου μὲ ἱστορικὰ στοιχεῖα, ποὺ ἀφοροῦν στὰ Πανάγια Προσκυνήματα, ἀνῆλθε στὸ ποσὸ τῶν 20,000 εὐρὼ καὶ ἀναλήφθηκε προσωπικῶς ἀπὸ τὸν διαχειριστή της, κ. Πέτρο Κυριακίδη. Τοὺς ψηφιακοὺς δίσκους (CD) ἐκτύπωσε ὁ Ἀντιπρόεδρος τοῦ Τεχνολογικοῦ Ἐκπαιδευτικοῦ Ἱδρύματος Καβάλας  Καθηγητής Δημήτριος Ἐμμανουλούδης ὡς χορηγία πρὸς τὴν Μ.Κ.Ο. “Ρωμηοσύνη”.

Τὸ ἐν λόγῳ συνοδευτικὸ βιβλιαράκι μαζι μὲ τὸ διπλὸ CD τῶν “Ἐγκωμίων τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου” ἐκδόθησαν καὶ διανεμήθηκαν δωρεὰν στὸ πλαίσιο τῆς ὑψηλῆς ἀποστολῆς τῆς Μ.Κ.Ο. “Ρωμηοσύνη”, ποὺ εἶναι ἡ προβολὴ τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως.

Ἔχει ἤδη δρομολογηθεῖ Β’ ἔκδοση τοῦ ἐγχειρήματος, τὸ ὁποῖο θὰ διατεθεῖ πρὸς πώληση στὰ βιβλιοπωλεῖα ἐντὸς τοῦ τρέχοντος ἔτους.

Ἐκ τῆς Γραμματείας τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη»

ngg_shortcode_2_placeholder

Τήν Κυριακήν, 8/21-6-2009, ἡμέραν μνήμης τῶν ἐν Παλαιστίνῃ Ἁγίων εἰς τήν Ἐκκλησίαν Ἱεροσολύμων, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’, μετά τήν θ. Λειτουργίαν εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης καί μετά τήν ὑποδοχήν εἰς τό Πατριαρχεῖον τοῦ Προέδρου τῆς Μολδαβίας κ. Βλαδιμήρου Βορόνιν, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί ἄλλων Ἁγιοταφιτῶν ἀδελφῶν, ἀνεχώρησε διά τήν πόλιν Ναζαρέτ τῆς Γαλιλαίας.

Ἀφιχθείς εἰς αὐτήν ὁ Μακαριώτατος, κατηυθύνθη πρός τό ἐντός τῆς πόλεως κτῆμα τοῦ Πατριαρχείου, τό γνωστόν ὡς «Πύργος τοῦ Δεσπότου» / «Κάσρ-Ἰλ-Μουτράν», ἐκτάσεως 200 στρεμμάτων περίπου. Ἡ ὀνομασία αὕτη προέρχεται ἀπό τόν μακαριστόν Μητροπολίτην Ναζαρέτ Νήφωνα, ζήσαντα  περί τό 1850 καί ἀγοράσαντα τό κτῆμα τοῦτο.  Διά τήν ἀξιοποίησιν τοῦ κτήματος τούτου ὁ μακαριστός Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Διόδωρος ἐνοικίασεν αὐτό εἰς τήν ὁμώνυμον ἑταιρείαν «Κάσρ-Ἰλ-Μουτράν». Δυστυχῶς ἡ συμφωνία αὕτη περιεπλάκη εἰς ἀτυχεῖς, ἐπιζημίους καί ἀνυπερβλήτους δυσκολίας, τάς ὁποίας τό Πατριαρχεῖον ἐπί διετίαν καί χάρις εις τας επιμόνους προσπαθείας τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ.κ. Θεοφίλου ὑπερέβη. Οὕτω κατέστη δυνατόν νά ἐφαρμοσθοῦν τά ἄρθρα τῆς ὡς ἄνω συμφωνίας, συμφώνως πρός τά ὁποῖα ἡ ἑταιρεία δεσμεύεται νά ἀνεγείρῃ διά τήν Κοινότητα τῆς Ναζαρέτ εἰς τό ἐν λόγῳ κτῆμα σχολεῖον τοῦ «Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου», αἱ δαπάναι τοῦ ὁποίου προϋπολογίζονται εἰς 10.000.000 Σέκελ. Τό Πατριαρχεῖον θά ἀνακαινίσῃ τήν ἐντός τοῦ κτήματος τούτου ἠρειπωμένην ἐκκλησίαν.

Κατόπιν συνεννοήσεως τοῦ Πατριαρχείου μετά τοῦ Νέου Κοινοτικοῦ Συμβουλίου τῆς Ναζαρέτ, ἐξεπονήθησαν ὑπό εἰδήμονος ἀρχιτέκτονος τά σχέδια τοῦ ἐν λόγῳ σχολείου, τό ὁποῖον θά ἐκτείνηται εἰς ἔκτασιν 17 στρεμμάτων τοῦ κτήματος τούτου, ἰδιοκτησίας τοῦ Πατριαρχείου.

Διά τήν ἔναρξιν ἐφαρμογῆς τῶν σχεδίων ἦτο ἀπαραίτητος προϋπόθεσις ἡ κατάθεσις θεμελίου λίθου διά τελετῆς ἁγιασμοῦ ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Διά τήν ὁδικήν πρόσβασιν εἰς τό κτῆμα εἶχε διανοιχθῆ δρόμος καί ἐξομαλυνθῆ ἔκτασις πλησίον τοῦ ὡς ἄνω παρεκκλησίου, ἐπιστεγασθεῖσα δι’ ἀντισκήνου, εἶχον δέ ἐτοιμασθῆ καί τά ἀπαραίτητα σκεύη διά τόν ἁγιασμόν καί τά καθίσματα διά τούς 200 περίπου προσκεκλημένους.

Προσελθών ὁ Μακαριώτατος, ἐγένετο δεκτός ὑπό τοῦ Ἱερωτάτου Σεβασμιωτάτου Μητροπολιτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τοῦ ἐνοριακοῦ ἐφημεριακοῦ κλήρου τῆς Ναζαρέτ, τῶν ἐκπροσώπων τῆς Κοινότητος, τῶν προυχόντων καί τῶν λοιπῶν προσκεκλημένων, ἐν οἷς ὁ Ρωμαιοκαθολικός Ἐπίσκοπος τῆς Ναζαρέτ  Μποῦλος Μαρκοῦτσο καί ὁ Διευθυντής τοῦ Τμήματος Χριστιανικῶν ὑποθέσεων τοῦ Ὑπουργείου Θρησκευμάτων τοῦ Ἰσραήλ κ. Σεζάρ Μαρτζῆε και οἱ σεΐχηδες τῆς Ναζαρέτ, κ. Σαλάχ Ἰλ-Ἀφήφ καί Ἀβδούλ Σαλάχ Ἰνάσρη.

Ὁ Μακαριώτατος ἐτέλεσε τήν ἀκολουθίαν τοῦ ἁγιασμοῦ ἐπί θεμελιώσει κοινωφελοῦς ἔργου καί ἀπεκάλυψε καί ἡγίασε τόν λίθον, ἐφ ᾦ καί εἶχεν ἀναγραφῆ ἡ ἀφιερωτική ἱδρυτική ἐπιγραφή ἔχουσα οὕτως ἀραβιστί:

ΕΓΓΡΑΦΟΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΜΕΛΙΟΥ ΛΙΘΟΥ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

Τήν Κυριακήν, 8/21 Ἰουνίου 2009, μέ τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐτέθη ὁ θεμέλιος λίθος τοῦ Ὀρθοοδόξου σχολείου τοῦ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΥ εἰς τό κτῆμα, τό γνωστόν ὡς «Κάσρ-Ἰλ-Μουτράν», «Πύργος Τοῦ Δεσπότου», εἰς τήν πόλιν Ναζαρέτ, παρουσίᾳ τῆς Α. Θ. Μακαριότητος τοῦ Πατρός καί Πατριάρχου ἡμῶν κ.κ. Θεοφιλου Γ’, Πατριάρχου τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ καί πάσης Παλαιστίνης καί Ἰορδανίας, τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ καί πολλῶν ἱερέων καί μελῶν τοῦ Ὀρθόδοξου Συμβουλίου Ναζαρέτ καί τοῦ Ἀντιπροσωπευτικοῦ Σώματος καί τοῦ Ὀρθοδοξου Ποιμνίου εἰς Ναζαρέτ.

Τό Ὀρθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί τό Ὀρθόδοξον Συμβούλιον τῆς Ναζαρέτ ἔθεσαν εἰς προτεραιότητα τήν ἀνέγερσιν ἐκπαιδευτικοῦ Ἱδρύματος διά τήν ἐξυπηρέτησιν  τῆς ἀραβικῆς κοινωνίας, ἄνευ κοινωνικῶν διακρίσεων διά τήν πρόοδον μιᾶς νέας ἐκλεκτῆς γενεᾶς  εἰς τήν ἐκπαίδευσιν καί διαγωγήν.

Ὑπογραφή

Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου

Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ

Ράϊκ Ζαρζούρα,

Ἄζμη Χακίμ,

Χάληλ-Ἰλ-Ἀλέμε

21.6.2009

Μετά τοῦτο ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τούς προσκεκλημένους, ὑπογραμμίζων εἰς τήν προσφώνησιν Αὐτοῦ τήν σημασίαν, τήν ὁποίαν ἀποδίδει τό Πατριαρχεῖον εἰς τήν ἐγκύκλιον παιδείαν ἐν γένει καί ἰδίᾳ εἰς τήν θρησκευτικήν. Διά τοῦτο καί κατέβαλεν ἐκτενεῖς προσπαθείας, ἵνα φθάσῃ εἰς τό γεγονός τοῦτο σήμερον, τῆς ἱδρύσεως εἰς Ναζαρέτ σχολείου, τό ὁποῖον θά συμβάλῃ εἰς τήν ὀρθόδοξον θρησκευτικήν αὐτοσυνειδησίαν τῶν τέκνων τοῦ ἐν Ναζαρέτ ποιμνίου αὐτοῦ, ἀλλά καί εἰς τήν ἐγκύκλιον παιδείαν τῶν τέκνων τῶν κατοίκων τῆς Ναζαρέτ ἄλλων δογμάτων καί ἄλλων θρησκευμάτων ἄνευ οὐδεμιᾶς διακρίσεως.

Τόν Μακαριώτατον ἐν συνεχείᾳ προσεφώνησεν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός, λέγων: «Αὕτη ἡ ἡμέρα, ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ», τονίζων ὅτι τό γεγονός τοῦτο σήμερον τυγχάνει ἱστορικόν καί ἱερόν καί ἀποδεικνύει τήν μέριμναν τοῦ Μακαριωτάτου διά τό ποίμνιον Αὐτοῦ καί ἐνισχύει τήν ἐμπιστοσύνην ἡμῶν πρός Ἐκεῖνον διά τό παρόν καί τό μέλλον τοῦ Πατριαρχείου. Κατακλείων τήν προσφώνησιν αὐτοῦ ὁ Μητροπολίτης Κυριακός ηὐχήθη τῷ Μακαριωτάτῳ: «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Τήν προσφώνησιν τοῦ Μητροπολίτου Ναζαρέτ ἠκολούθησαν αἱ προσφωνήσεις τῶν:

1. κ. Χαλίλ-Ἰλ-Ἀλέμε, Προέδρου τῆς Κοινότητος τῆς Ναζαρέτ,

2. κ. Ἄζμη Χακήμ, Προέδρου τοῦ Ἀντιπροσωπευτικοῦ Σώματος,

3. κ. Ράϊκ Ζαρζούρα, Προέδρου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς.

Οὗτοι ἐξέφρασαν τήν χαράν αὐτῶν καί τήν ἰκανοποίησιν διά τήν πραγματοποίησιν ὀνείρου δεκαετιῶν διά σχολεῖον, ἐν ᾧ θά διδάσκωνται τά τέκνα αὐτῶν καί ηὐχαρίστησαν τόν Μακαριώτατον διά τό ἔμπρακτον ἐνδιαφέρον Αὐτοῦ ὑπέρ τοῦ ποιμνίου Αὐτοῦ ἐν γένει καί ἰδίως τοῦ ἐν Ναζαρέτ.  Καρπός τοῦ ἐνδιαφέροντος τούτου εἶναι τό σχολεῖον τοῦτο, μέλλον νά ἱδρυθῇ διά τῆς ἀγαστῆς συνεργασίας μεταξύ Πατριαρχείου καί ποιμνίου εἰς τό πλαίσιον τῆς νέας σελίδος σχέσεων, τήν ὁποίαν ὁ Μακαριώτατος ἤνοιξε καί ἐπί τῆς ὁποίας ὅλοι ἡμεῖς συνεχίζομεν. Ὁ Μακαριώτατος προσέφερεν ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ ταύτη διά τό ταμεῖον μαθητοῦ εἴκοσι χιλιάδας (20.000) U.S.D. Μετά τήν τελετήν ὁ Μητροπολίτης Ναζαρέτ παρέθεσε πλουσίαν τράπεζαν.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος καί ἡ συνοδεία Αὐτοῦ ἐπεσκέφθησαν τόν εἰς γηροκομεῖον τῆς κώμης Σφαάμερ γηροκομούμενον πολιόν Μητροπολίτην Σκυθουπόλεως κ. Ἰάκωβον, ὅστις, παρά τήν ταλαιπωροῦσαν αὐτόν ἀσθένειαν ἀμνησίας, ἀνεγνώρισε τόν Μακαριώτατον, διατελέσαντα μαθητήν αὐτοῦ εἰς τήν Πατριαρχικήν Σχολήν καί ηὐχήθη Αὐτῷ πολλάκις «ἔτη πλεῖστα ὅσα, ὑγιεινά καί ὠφέλιμα διά τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον».

Μετά τοῦτο ὁ Μακαριώτατος κατηυθύνθη πρός τήν ἱεράν Μονήν Θαβωρίου Ὄρους, ἧς ὁ Ναός προσφάτως πλήρως ἡγιογραφήθη ὑπό τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Ἰλαρίωνος καί ἐπεβλεψε τάς εἰκόνας, τάς ὁποίας ἡ ὁσιωτάτη μοναχή Θαβωρία ἁγιογραφεῖ διά τήν ἐγκαταλελειμμένην καί ἀνακαινιζομένην νῦν Ἐκκλησίαν εἰς Μααλοῦλε.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_3_placeholder

Μέ ἔμπνευσιν καί πρωτοβουλίαν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου του Γ’ καί μέ ἀπόφασιν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, συνεστήθη καί διωργανώθη διά Καταστατικοῦ καί ἀνεγνωρίσθη ἐπισήμως Μ.Κ.Ο. ὑπό τόν τίτλον «ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ», ἑδρεύουσα ἐν τῇ Ἐξαρχίᾳ τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν Ἀθήναις, σκοπόν ἔχουσα τήν προβολήν τῶν Παναγίων προσκυνημάτων τῆς Ἁγίας Γῆς, τήν ἠθικήν καί ὑλικήν ὑποστήριξιν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος  διά τήν διαφύλαξιν τῶν προσκυνημάτων τούτων καί τήν διάδοσιν τῶν ἀξιῶν τῆς Ρωμηοσύνης ὡς τοῦ τρόπου ὑπάρξεως καί ζωῆς ὅλων τῶν ἐθνῶν, τῶν ἐντασσομένων εἰς τό Σῶμα τῆς  Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἐχόντων τάς ρίζας αὐτῶν εἰς τήν Νέαν Ρώμην, τήν ἀναδειχθεῖσαν ὑπό τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου αὐτοκράτορος τῶν Ρωμαίων ὡς τῆς πρωτευούσης τοῦ Ἀνατολικοῦ Ρωμαϊκοῦ κράτους.

Ὡς διαχειριστής τῆς Μ.Κ. ταύτης ὀργανώσεως ὡρίσθη ὁ κ. Πέτρος Κυριακίδης, ὁ καί χορηγός τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ ἀρχαιολογικοῦ χώρου  τοῦ «δοχειοῦ» τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί τοῦ ἐν λόγῳ  1^ου Διεθνοῦς Συνεδρίου διά τήν ρωμηοσύνην, παρασημοφορηθείς μετά τοῦ κ. Λαυρεντίου Λαυρεντιάδου μέ τό παράσημον τοῦ Ἀνωτέρου Ταξιάρχου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου. Ὡς Ἀναπληρώτρια Διαχειρίστρια, διωρίσθη ἡ κ. Αἰκατερίνη Διαμαντοπούλου, Θεολόγος καί δρ. τῆς Φιλοσοφίας, ὡς Σύμβουλος δέ αὐτῆς ὀ ἰατρός κ. Χρῖστος Νικολάου, ὁ ἔχων καί τήν ἐποπτικήν παρακολούθησιν τῶν ἱστοσελίδων τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Μ.Κ.Ο. «ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ».

Καρπός τῶν δραστηριοτήτων τῆς ὀργανώσεως ταύτης ὑπῆρξε τό 1^ον Διεθνές Συνέδριον αὐτῆς μέ θέμα «Ἡ Ρωμηοσύνη διά μέσου τῶν αἰώνων», συγκληθέν εἰς τό Ἀμφιθέατρον τοῦ Πολεμικοῦ Μουσείου Ἀθηνῶν ἀπό Σαββάτου, 30^ῆς ἕως καί Κυριακῆς, 31^ης Μαΐου 2009.

Ἡ Ἐπιστημονική Ἐπιτροπή τοῦ Συνεδρίου τούτου ἦσαν: Ὁ Καθηγητής τῆς Βυζαντινῆς Φιλολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, κ. Φώτιος Δημητρακόπουλος, ὁ Καθηγητής τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Κωνσταντῖνος Νιάρχος καί ὁ Ἀναπληρωτής Καθηγητής τῆς Ψυχολογίας τῆς Θρησκείας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Σπυρίδων Τσιτσίγκος. Ὀργανωτική Ἐπιτροπή ἦσαν: ἡ κ. Εἰρήνη Μαθιοῦ, ὁ κ. Δημήτριος Σαρρῆς καί ὁ κ. Παναγιώτης Διακουμῆς.

Διά τήν κήρυξιν τῆς ἐνάρξεως τῶν ἐργασιῶν τοῦ Συνεδρίου τούτου μετέβη εἰς Ἀθήνας ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Προέδρου τῶν Οἰκονομικῶν Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί τοῦ Ἀντιπροέδρου αὐτῆς καί ἡγουμένου ἐν Φχές, Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου.

Ἅμα τῇ ἀφίξει τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ’ εἰς τάς Ἀθήνας, τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας, Παρασκευῆς 29^ης Μαΐου, ἐγένετο συνάντησις Αὐτοῦ καί τῆς συνοδείας Αὐτοῦ μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου εἰς τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν. Εἰς τήν συνάντησιν ταύτην συνεζητήθησαν θέματα ἀφορῶντα εἰς τάς σχέσεις συνεργασίας τῶν δύο Ἐκκλησιῶν πρός κοινόν ὄφελος ἀμφοτέρων.

Τήν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, 30^ῆς Μαΐου, ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τήν ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν τοῦ ἐν λόγῳ Συνεδρίου διά προσφωνήσεως, ἐν ᾗ ἐτόνισεν ὅτι σκοπός τῆς ἱδρύσεως τῆς Μ.Κ.Ο. «ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ» εἶναι ἡ διά ταύτης προβολή τῆς ἀληθείας, ὅτι ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι λαοί, διατηροῦντες τάς ἐθνικάς, γλωσσικάς καί πολιτιστικάς αὐτῶν παραδόσεις, ἀνήκουν εἰς τό εὐλογημένον γένος τῶν Ὀρθοδόξων Ρωμαίων, ἐνταχθέντων διά τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰς τό Σῶμα τῆς ἑνούσης τούτους Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Ἡ καλλιέργεια μιᾶς τοιαύτης μή ἐθνικιστικῆς ταυτότητας κέκτηται προτεραιότητα διά τό ποίμνιον, τό ἐμπεπιστευμένον εἰς τήν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου, ἀραβόφωνον μέν, λόγῳ τῆς μετά τό 638 μ.Χ. δημιουργηθείσης νέας πολιτικῆς καταστάσεως,  Ἑλληνορθόδοξον ὅμως «Ρούμ Ὀρθοδόξ» εἰς τό δόγμα, πιεζόμενον δέ ὑπό τῆς δημιουργηθείσης ἐν τῇ Μέσῃ Ἀνατολῇ ἐξάρσεως τοῦ ἐθνικισμοῦ καί θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ. «Τήν ταυτότητα τῶν μελῶν τοῦ ποιμνίου τούτου», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «ἐγγυᾶται διά μέσου τῶν αἰώνων τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον, συνδέον ταῦτα διά τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, καθαγιασθέντων διά τοῦ αἵματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῶν μαρτύρων τῆς πίστεως».

Τήν προσφώνησιν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων ἠκολούθησαν ἡ προσφώνησις τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου, ἀναγνωσθεῖσα ὑπό τοῦ πρωτοσυγγέλου Αὐτοῦ, Πανοσιοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Γαβριήλ. Ἐν ταύτῃ ὀ Μακαριώτατος ἐχαιρέτισε τό 1^ον Διεθνές Συνέδριον τῆς Ρωμηοσύνης, λέγων ὅτι τοῦτο λαμπρύνεται διά τῆς παρουσίας τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων καί διά τοῦ θέματος «Η Ρωμηοσύνη διά μέσου τῶν αἰώνων» καί ὅτι ἡ Ἑλληνορθόδοξος παράδοσις ἔδωσε διαχρονικάς ἀξίας εἰς τόν Ἑλληνικόν λαόν. Ἐν συνεχείᾳ ηὐχήθη τόν φωτισμόν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τούς ὁμιλητάς, διά τῶν διαλέξεων τῶν ὁποίων θά ἀνακαλυφθοῦν αἱ ρίζαι καί θά προβληθῇ τό περιεχόμενον τῆς ρωμηοσύνης.

Τό Συνέδριον ἐτίμησε διά τῆς παρουσίας αὐτοῦ καί ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὅστις εἰς τήν προσφώνησιν αὐτοῦ ἐξέφρασε τήν εὐγνωμοσύνην πρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων διά τήν προσδιδομένην ὑπ’ αὐτοῦ ἔμφασιν εἰς τήν ρωμηοσύνην εἰς μίαν ἐποχήν ἀμφισβητήσεως, συγχύσεως καί προσπαθειῶν ἀποδομήσεως τῶν πάντων.

Χαιρετισμόν ἀπηύθυνε τῷ Μακαριωτάτῳ καί τοῖς Συνέδροις καί ὁ χορηγός τοῦ Συνεδρίου κ. Πέτρος Κυριακίδης, λέγων ὅτι ἡ ἵδρυσις τῆς Μ.Κ.Ο.  «ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ» τυγχάνει θεάρεστον ἔργον, καθ’ ὅτι σκοπός αὐτῆς τυγχάνει ἡ καταγραφή καί ἡ ἠθική καί ὑλική στήριξις τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Ἐξακολουθῶν, εἶπεν ὅτι θεωρεῖ τιμήν αὐτοῦ ὅτι ἐπελέγη διά τήν στήριξιν τῆς ρωμηοσύνης ὡς τῆς ἁγίας παραδόσεως ἡμῶν, ἡ ὁποία περιλαμβάνει τήν ὀρθόδοξον ἡμῶν πίστιν εἰς Χριστόν, τάς Συνόδους τῶν Πατέρων, τήν ὑμνολογίαν, τάς τέχνας, τά γράμματα, τήν ἀρχαίαν Ἑλληνικήν ἡμῶν παράδοσιν, τήν ὁποίαν ἐκαλλιέργησεν ὁ Ἕλλην νοῦς καί τήν ὁποίαν παρελάβομεν ἡμεῖς οἱ Νεοέλληνες, οἱ Ρωμηοί, ἀποκεκαθαρμένην ἐκ τῶν εἰδωλολατρικῶν στοιχείων αὐτῆς ὑπό τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Βυζαντινῶν Ρωμαίων Ὀρθοδόξων θεραπόντων τῆς λογοτεχνίας καί τῆς ποιήσεως. «Ἡ ρωμηοσύνη», εἶπεν, «εἶναι συνόγκαιρη τοῦ κόσμου».

Μετά τάς ὡς ἄνω προσφωνήσεις ἠκολούθησαν αἱ διαλέξεις τῶν κάτωθι διακεκριμένων ἐπιστημόνων:

1.                       Τοῦ Καθηγητοῦ τῆς Βυζαντινῆς Φιλολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, κ. Φωτίου Δημητρακοπούλου, γνωστοῦ καί ἐκ τῆς ἐκδόσεως τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου. Οὗτος εἰς τήν διάλεξιν αὐτοῦ μέ θέμα: «Ρωμηοσύνη καί Χριστιανισμός», ἐτόνισεν ὅτι ἡ συνέχεια τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους διετηρήθη, ὁσάκις διετηρήθη ἡ πίστις αὐτοῦ εἰς Χριστόν. «Τό ἑλληνικόν  ἔθνος», εἶπεν ὁ κ. Δημητρακόπουλος, «ἀπό τῆς ἐποχῆς τοῦ Κυρίου καί τῶν ἀποστόλων, γίνεται διά τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου ἔθνος τῶν Ρωμαίων Χριστιανῶν, τό συνεχίζον τήν ὕπαρξιν αὐτοῦ διά τῶν ἀγώνων ὑπέρ τῶν δογμάτων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῶν Ἁγίων Εἰκόνων. Ὁ Ἑλληνισμός δέν ἔχει ἀνάγκην τοῦ Δυτικοῦ διαφωτισμοῦ, ἀλλά τοῦ μυστικοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ. Ὁ Ἑλληνισμός κατέρρευσεν, ὁσάκις ἐγκατέλειψε τήν πίστιν καί τάς θλίψεις».

2.                       Τοῦ κ. Κωνσταντίνου Νιάρχου, Καθηγητοῦ τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, μέ θέμα: «Ἑλληνισμός καί Ρωμηοσύνη». Οὗτος ἐτόνισεν ὅτι ἡ Ρωμανία ἐξέλιπεν μεν ὡς πολιτική ἐξουσία, συνεχίζει ὅμως  νά ὑπάρχῃ ὡς θρησκευτική, πολιτική καί πολιτιστική παράδοσις. «Ἡ Ρωμανία κι ἄν πέρασεν, ἀνθεῖ καί φέρει κι ἄλλο…». Ὅτι εἰς τό Βυζάντιον δέν ὑπῆρξεν ἀναγέννησις, διότι δέν ὑπῆρξε μεσαίων καί σκοταδισμός, ἀλλά συνεχής καλλιέργεια τῶν κλασσικῶν γραμμάτων καί ἐλευθέρα ἀνάπτυξις τοῦ λόγου.

3. Τῆς κ. Μαρίας Μαντουβάλου, Ἀναπληρωτρίας Καθηγητρίας τῆς Νεοελληνικῆς Φιλολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν μέ θέμα:  «Ρωμαῖοι, Ρωμηός, Ρωμηοσύνη». Αὕτη ἐτόνισεν ὅτι Δυτικοί μελετηταί καί πολιτικοί ἠμφεσβήτησαν τήν ἐθνικήν κληρονομίαν τῶν Ἑλλήνων καί προσεπάθησαν νά ἀπαλείψουν τήν ἐθνικήν Βυζαντινήν καί Νεοελληνικήν συνέχειαν. Ὁ διδάσκαλος τοῦ γένους Ἀθανάσιος ὁ Πάριος χρησιμοποιεῖ ἀδιακρίτως τούς ὅρους «ἡμεῖς Ἕλληνες ὄντες»,  «Ἑλλάς Ἑλλήνων γῆς»,  «Γραικοί, Ρωμαῖοι» καί «γῆ Ρωμαίων». «Οἱ Ρωμαῖοι καί Ἕλληνες μετονομασθέντες, διετήρησαν τήν θρησκευτικήν αὐτῶν ὁλοκληρίαν. Οἱ ὅροι Ἕλλην, Ρωμαῖος καί Γραικός χρησιμοποιοῦνται ἰσαξίως».

4.                       Τοῦ κ. Ἀθανασίου Παλιούρα, Καθηγητοῦ τῆς Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων, μέ θέμα: «Τά ἱερά προσκυνήματα τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων: πνευματικά μαργαριτάρια τῆς Ὀρθοδοξίας». Οὗτος ἐπαρουσίασεν ὀπτικῶς τά προσκυνήματα τοῦ Πατριαρχείου εἰς ὁδοιπορικόν προετοιμασθέν  ὑπ’ αὐτοῦ καί συνοδευθέν διά καταλλήλων σχολιασμῶν, μυούντων  εἰς τά σωτήρια γεγονότα, τά συμβάντα ἐπί τῶν τόπων τούτων τῆς χάριτος, δηλαδή τῆς Ναζαρέτ, Βηθλεέμ, Ἰορδάνου ποταμοῦ, Θαβώρ, Γολγοθᾶ, Ἁγίου Τάφου, Ὄρους Ἑλαιῶν, φυλασσομένων δι’ ἀγώνων καί ἀγωνιῶν τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος.

5.                 Τῆς κ. Αἰκατερίνης Διαμαντοπούλου, Ἀναπληρωτρίας Διαχειριστρίας τῆς Μ.Κ.Ο. «ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ». Αὕτη ἐπαρουσίασε τούς στόχους τῆς ὀργανώσεως ταύτης, ὡς φορέως  ἀναγεννήσεως τῆς ρωμηοσύνης μέ στόχους τήν προβολήν τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, τήν βοήθειαν τοῦ Πατριαρχείου διά τήν ἀνακαίνισιν αὐτῶν, τήν παροχήν τεχνικῆς ὑποστηρίξεως, τήν χρηματικήν ἐνίσχυσιν τοῦ περιοδικοῦ τοῦ Πατριαρχείου, τήν ἐπιχορήγησιν δι’ ἀνακαίνισιν τῶν Βιβλιοθηκῶν, τήν κατάταξιν καί συντήρησιν τοῦ ἀρχειακοῦ ὑλικοῦ, τήν χορήγησιν ὑποτροφιῶν διά σπουδάς εἰς Θεολογίαν, τήν ἀποστολήν ἐμψύχου ὑλικοῦ εἰς τήν Ἀδελφότητα, τήν ἐνίσχυσιν τῶν Μετοχίων τοῦ Πατριαρχείου καί τήν ἀποστολήν ἰατροφαρμακευτικῆς περιθάλψεως κ.ἄ.

6.                 Τάς ἐργασίας τῆς πρώτης ἡμέρας κατέκλεισαν οἱ ὕμνοι ἀπό τήν Βυζαντινήν χορῳδίαν «Τρίκκης Μελῳδός».

Τήν πρωΐαν τῆς ἑπομένης ἡμέρας, Τρίτης 31^ης Μαΐου 2009, Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Πατέρων, ὁ Μακαριώτατος ἐχοροστάτησεν εἰς τήν θ. Λειτουργίαν ἐν τῷ Ἱερῷ  Ναῷ  τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων τῆς ἐν Ἀθήναις Ἐξαρχίας τοῦ Παναγίου Τάφου καί ὡμίλησεν αὐτοῖς ἐποικοδομητικῶς.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἐσυνεχίσθησαν αἱ ἐργασίαι τοῦ Συνεδρίου. Διαλέξεις ἔδωσαν οἱ ἀκόλουθοι ὁμιληταί:

1.                 Ὁ καθηγητής τῆς Πατρολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐν Βοστώνῃ τῶν Η.Π.Α. π. Γεώργιος Δράγας ὡμίλησεν μέ θέμα: «Ρωμηοσύνη, Ἀπόδημος Ἐλληνισμός, Πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα» καί ἀνέλυσε, πῶς ἡ Βυζαντινή Αὐτοκρατορία, συνεχίζεται ὡς τρόπος ζωῆς μέ τάς ἐν τῇ Διασπορᾷ ἐνορίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί μέ τήν παρουσίαν τῶν πρεσβυγενῶν Πατριαρχείων εἰς τόν χῶρον τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.

2.                 Ὁ Πολιτικός Ἐπιστήμων κ. Κωνσταντῖνος Χολέβας ὡμίλησεν μέ θέμα: «Ἡ παρουσία τῆς Ρωμηοσύνης στό σύγχρονο γίγνεσθαι». Οὗτος ἐτόνισε, πῶς ἤρχισε νά ἀνακαλύπτῃ τήν ρωμηοσύνην, ὅτε πρό εἰκοσαετίας ἐπεσκέφθη τήν Ἰορδανίαν μέ τούς ἐν αὐτῇ ἀρχαιολογικούς χώρους εἰς Πέτραν, Μαδηβᾶν καί τάς ἑλληνικάς ἐπιγραφάς. Εἶπεν ὅτι ὁ τίτλος «Ρωμαῖος αὐτοκράτωρ» οὐδέποτε ἀπενεμήθη εἰς βασιλεῖς τῆς Δύσεως καί ὅτι ἡ ρωμηοσύνη ἀγωνίζεται διά τήν ἰδικήν της ταυτότητα. Σεβομένη τήν ἐθνικήν ταυτότητα ἄλλων λαῶν, δέν ὀπισθοδρομεῖ, ἀλλά πρωτοστατεῖ εἰς τήν Εὐρωπαϊκήν Ἔνωσιν, μεταφέρουσα εἰς αὐτήν τό πνεῦμα τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Βυζαντίου, τῶν γραμμάτων τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀπό τούς Τρεῖς Ἱεράρχες ἕως Κοσμᾶν τόν Αἰτωλόν καί Νικόδημον τόν Ἁγιορείτην. Ἡ Ρωμηοσύνη ἀντιπροτείνει τόν κοινοτισμόν καί τήν Ὀρθοδοξον Οἰκουμενικότητα εἰς τήν σύγχρονον ἰσοπεδωτικήν παγκοσμιοποίησιν.

3.           Ὁ Κύπριος λογοτέχνης κ. Νικόλαος Ὀρφανίδης, μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐκπαιδευτικῆς Ὑπηρεσίας τῆς Κύπρου, συγγραφεύς, μέ θέμα: «Ἡ λογοτεχνική πρόσληψις τῆς Ρωμηοσύνης» ὡμίλησε καί ἔδειξε ὅτι τό πνεῦμα τῆς ρωμηοσύνης ἔχει περάσει εἰς τήν νεοελληνικήν λογοτεχνίαν μέ τούς ποιητάς Γεώργιον Σεφέρην, κυρίως εἰς τό ποίημα αὐτοῦ «Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος μιλᾷ», εἰς τό ὁποῖον μεταφέρει εἰς ποιητικόν λόγον τό ἔργον τοῦ Ἁγίου: «Περί τῶν κατά τήν χώραν Κύπρον σκαιῶν», μέ τόν Φώτιον Κόντογλου εἰς τό ἔργον αὐτοῦ «Πονεμένη ρωμηοσύνη», μέ τό ποίημα «Ἐνάτη Ἰουλίου» τοῦ Κυπρίου ποιητοῦ Βασιλείου Μιχαηλίδου εἰς τό μαρτύριον τοῦ ἐθνομάρτυρος Κυπριανοῦ, Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου, 1821. «Μέ αὐτούς ἡ πονεμένη Ρωμηοσύνη», εἶπεν ὁ κ. Ὀρφανίδης, «ἡ ὁποία εἶναι ἡ ὑγιής ἔκφρασις ἐθνότητος, εἰσέρχεται εἰς τήν ποίησιν. Ὁ ἐθνικισμός εἶναι παθογένεια, ἀρρώστεια καί αἵρεσις, ἐκ Δύσεως ἐλθοῦσα».

4.          Ὁ κ. Ἰωάννης Δανδουλάκης, Πολιτικός Ἐπιστήμων, Διεθνολόγος, ὡμίλησε μέ θέμα: «Ἡ δυναμική τῆς Ρωμηοσύνης στό μέλλον», καί ἑστιάσθη εἰς τό ὅτι εἰς τήν Ἑλλάδα ὑπάρχει ὄντως ἠθική κρίσις, ἔλλειψις τοῦ μέτρου τοῦ Ἀριστοτέλους, ἀντιγραφή ξένων προτύπων καί ὅτι οἱ ξένοι λαοί ὑποσκάπτουν τήν ρωμηοσύνην, ἀλλά ὑπάρχει ἡ ἐλπίς, ἐάν ἐμβαθύνωμεν εἰς τάς ζωογόνους ρίζας τῆς παραδόσεως ἡμῶν, ἤτοι τῆς Θεολογίας, τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς καί Ἁγιογραφίας, «νά μένῃ πάντοτε μαγιά», ὅπως λέει ὁ Μακρυγιάννης. Ἐπί τῷ ἀκούσματι τοῦ ὀνόματος τοῦ Καρλομάγνου ὁ ἀραβικός κόσμος ἀφίσταται ἐπικρίνων, μεμψιμοιρῶν καί δυσφορῶν, ἐπί τῷ ἀκούσματι τοῦ Βυζαντίου θαυμάζει. Ἡ Εὐρώπη ἔχει ἀνάγκην τῆς φωτισμένης ρωμηοσύνης. Ἡ ρωμηοσύνη ἔχει μίαν διπλωματικήν μοναδικότητα, τά τέσσαρα πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα τῆς Ἀνατολῆς, μέ τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ὡς τό ἀρχαιότερον ἀνά τόν κόσμον Χριστιανικόν θρησκευτικόν καθίδρυμα. Ταῦτα ἀποτελοῦν μέγα ἀξιοποιήσιμον πνευματικόν κεφάλαιον.

5.           Ὁ Δρ. Χρῖστος Θ. Νικολάου, Σύμβουλος τῆς Μ.Κ.Ο. «ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ», ἐπαρουσίασε τόν ἱστοχῶρον τοῦ Πατριαρχείου, ἱδρυθέντα διά Συνοδικῆς ἀποφάσεως (Συνεδρία ιϚ’ 10.10.2006)  καί διά Πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς. Εἰς τοῦτον προβάλλονται τά ἱερά προσκυνήματα, αἱ ἱεραί Μοναί, ἡ διοικητική δομή τοῦ Πατριαρχείου, ἡ λειτουργική ζωή αὐτοῦ, ἡ ποιμαντική δραστηριότης τοῦ Πατριάρχου καί αἱ πάσης φύσεως δραστηριότητες τοῦ Πατριαρχείου. Ταῦτα πάντα προβάλλονται εἰς τήν ἑλληνικήν γλῶσσαν, ἀρκετά δέ τούτων ἔχουν ἤδη μεταφρασθῆ καί προβάλλονται εἰς τήν Ἀραβικήν καί τήν Ἀγγλικήν.

Εἰς τό τμῆμα τῶν συνδέσμων τῶν οἰκείων ἱστοχώρων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὑπάρχει πρόσβασις εἰς τόν ἱστοχῶρον τῆς «Ρωμηοσύνης» μέ τήν διοικητικήν αὐτῆς δομήν, τούς στόχους αὐτῆς, τάς δραστηριότητας ὑπέρ τοῦ Πατριαρχείου καί τήν ἐκκλησιαστικήν εἰδησεογραφίαν τοῦ Πατριαρχείου σέ μονοτονική μορφή.

Εἰς τό τμῆμα τῶν συνδέσμων τῶν ἐπιλεγμένων ἱστοχώρων τοῦ Πατριαρχείου παρουσιάζεται καί ὁ ἱστοχῶρος «Παντοκράτωρ», μέ δωρεάν παροχήν θρησκευτικοῦ πνευματικοῦ ἐπικοδομητικοῦ ὑλικοῦ εἰς γραπτόν καί προφορικόν λόγον, ἐκκλησιαστικήν εἰδησεογραφίαν, ἐκκλησιαστικά ἀκούσματα καί χριστιανικάς ὁμιλίας ἐκλεκτῶν ὁμιλητῶν.

Ἐντύπωσιν προεκάλεσε τό ἰδιαίτερον τμῆμα τοῦ ἱστοχώρου τῆς Ρωμηοσύνης, εἰς τό ὁποῖον δείκνυται ἡ πανοραμική ἐν κινήσει ἀποτύπωσις καί παρουσίασις τῶν προσκυνημάτων τοῦ Πατριαρχείου, τοῦ Παναγίου Τάφου, τοῦ Γολγοθᾶ καί ἐν γένει τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας τῆς Σεϊδανάγιας. Ἡ παρουσίασις αὕτη, ὄντως θαυμαστή, συμπληρουμένη ὑπό τοῦ κ. Νικολάου, θά προβάλῃ μέ τόν αὐτόν τρόπον καί τά ὑπόλοιπα προσκυνήματα τοῦ Πατριαρχείου πρός ὄφελος τῶν εἰσερχομένων εἰς τό διαδίκτυον καί ἔπαινον τοῦ εὐλογημένου γένους τῶν Ρωμαίων.

Τά δημιουργηθέντα εἰς τάς καρδίας τῶν μετόχων τοῦ Συνεδρίου αἰσθήματα συγκινήσεως ἐκ τῶν λίαν ἐνδιαφερουσῶν διαλέξεων κατέστησαν εἰσέτι ἐντονώτερα οἱ Ὕμνοι τῶν Ἐγκωμίων τῆς Θεοτόκου, τῶν ψαλλομένων τήν παραμονήν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου εἰς τό ἐν Γεσθημανῇ μνῆμα αὐτῆς, μελοποιημένοι ὑπό τῆς χορῳδίας «Βυζαντινός χορός» καί ψαλέντες ὑπ’ αὐτῆς ἐν τῷ συνεδρίῳ.

Τήν λῆξιν τῶν ἐργασιῶν τοῦ Συνεδρίου ἐκήρυξεν ἐν τέλει ὁ Μακαριώτατος, λέγων ὅτι ἡ ρωμηοσύνη ἀποτελεῖ πνευματικόν μέγεθος, ἀντιλεγόμενον καί ὡς ἐκ τούτου κείμενον εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν. Ἐπίσης ὅτι ἡ Μ.Κ.Ο. «ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ» ἔχει τήν δυνατότητα νά συμβάλῃ διά τῆς δραστηριότητος αὐτῆς εἰς τήν ἀνάστασιν τῶν χριστιανῶν, τῶν ζώντων εἰς χώρας ἀνασφαλεῖς ὡς αὐτάς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ὁ Μακαριώτατος ἀπηύθυνεν εὐχαριστίας τῷ κ. Πέτρῳ Κυριακίδῃ καί τῷ κ. Λαυρεντίῳ Λαυρεντιάδῃ διά τήν ἠθικήν καί ὑλικήν αὐτῶν ὑποστήριξιν εἰς τόν σωστικόν ρόλον τῆς ρωμηοσύνης ἐν τῷ κόσμῳ, τῷ κ. Χρίστῳ Νικολάῳ, τῇ κ. Αἰκατερίνῃ Διαμαντοπούλου, τοῖς ὁμιληταῖς καί πᾶσι τοῖς συμμετασχοῦσι.

Εἰς τό τέλος τοῦ Συνεδρίου διενεμήθησαν cd, περιέχοντα τά Ἐγκώμια εἰς τήν Κοίμησιν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὅπως αὐτά ψάλλονται εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἐν Γεσθημανῇ τήν 14^ην Αὐγούστου ἑκάστου ἔτους ἐνώπιον τοῦ Θεομητορικοῦ μνήματος, μελοποιηθέντα ὑπό τοῦ Πρωτοψάλτου κ. Σωτηρίου Ἀλεβιζάκη καί ἑρμηνευθέντα ὑπό τῆς Χορῳδίας «Βυζαντινός Χορός».

Λίαν εὐμενῆ ὑπῆρξαν τά σχόλια τῶν συμμετεχόντων εἰς τό Συνέδριον διά τήν ἐπιτυχίαν αὐτοῦ εἰς τήν παρουσίασιν τοῦ περιεχομένου τῆς ρωμηοσύνης, ὡς τῆς Οἰκουμενικῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδοξίας καί τῶν ἀξιῶν αὐτῆς, μέ ἐπίκεντρον τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον ὡς τῆς καρδίας ταύτης, λόγῳ τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_4_placeholder

Τό Σάββατον, 11/23-05-09, ἐγένετο ἡ τελετή τοῦ ἁγιασμοῦ διά τά θυρανοίξια τοῦ ἀρχαιολογικοῦ χώρου τοῦ «δοχειοῦ» τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως.

Ὁ χῶρος οὗτος εὑρίσκεται δυτικῶς  τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου, εἶναι ἕν ἀπό τά ἀρχαιότερα τμήματα τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί ὑπό τήν πλήρη καί ἀποκλειστικήν κυριαρχίαν τῶν Ὀρθοδόξων. Εἰς αὐτόν εὑρίσκονται ἐλαιοτριβεῖον, πέτρινοι ἀγωγοί διοχετεύσεως τοῦ ἐλαίου καί «δοχειόν», δεξαμενή διαφυλάξεως τοῦ ἐλαίου, τό ὁποῖον ἐχρησιμοποιεῖτο διά τό ἄναμμα τῶν πολυαρίθμων κανδηλῶν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ἤδη ἀπό τῶν πρώτων ἐτῶν τῆς ἱδρύσεως αὐτοῦ ὑπό τῆς Ἁγίας Ἑλένης. Συνεπῶς, ὁ χῶρος οὗτος εἶναι μεγάλης ἀρχαιολογικῆς σημασίας, λόγῳ τῆς παλαιότητος καί τῆς λειτουργικότητος αὐτοῦ διά τήν παραγωγήν καί διακίνησιν τοῦ ἐλαίου.

Ὡς ἐκ τούτου, τό «δοχειόν» ἐκίνησε τό ἐνδιαφέρον τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ’ ἤδη ἀπό τάς ἡμέρας τῆς διακονίας Αὐτοῦ ὡς Σκευοφύλακος τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως. Δραξάμενος τῆς εὐκαιρίας μετά τήν ἐκλογήν Αὐτοῦ, ὁ Μακαριώτατος προέτεινε τοῦτον διά τήν ἀνάληψιν τῶν δαπανῶν τῆς συντηρήσεως καί ἀναδείξεως αὐτοῦ τῷ κ. Πέτρῳ Κυριακίδῃ. Οὗτος ἐπροθυμοποιήθη δι’ ἱκανῆς χορηγίας, ἥτις ἐκάλυψε τάς δαπάνας τῆς στερεώσεως, τοῦ καθαρισμοῦ καί τῆς φανερώσεως τῶν τμημάτων λειτουργίας αὐτοῦ, τῇ ἐπιστασίᾳ  τοῦ ἀρχιτέκτονος καί Διευθυντοῦ τοῦ Τεχνικοῦ Γραφείου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως κ. Θεοδοσίου Μητροπούλου μετά συνεργείου εἰδικῶν ἐργατῶν. Αἱ ἐργασίαι αὐταί διήρκεσαν ἐπί ἕν ἔτος καί πλέον καί ὡλοκληρώθησαν προσφάτως.

Ἐπί τῇ ὁλοκληρώσει αὐτῶν προσεκλήθησαν εἰς τά Ἱεροσόλυμα οἱ χορηγοί τῶν ἐργασιῶν, κ. Πέτρος Κυριακίδης μετά τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καί κ. Λαυρέντης Λαυρεντιάδης συνοδείᾳ τῆς ἀναπληρωτρίας Δ/ντοῦ τῆς Μ.Κ.Ο. Ρωμηοσύνης κυρίας   Αἰκατερίνης Διαμαντοπούλου, Φιλολόγου καί δρ. Φιλοσοφίας.

Τήν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, 11/23-05-09, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’ κατῆλθε μετά τῶν ἐκλεκτῶν προσκεκλημένων καί μεθ’ ὁμάδος Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερέων εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστασεως.

Προσκυνήσαντες εἰς τόν ἱερόν τόπον τῆς Ἀποκαθηλώσεως καί τόν Πανάγιον Τάφον, ἐπορεύθησαν εἰς τόν ὄπισθεν τούτου χῶρον τοῦ «δοχειοῦ». Εἰς αὐτόν ἐγένετο ἁγιασμός, μετά δέ τοῦτον ξενάγησις εἰς τούς χώρους τούτου ὑπό τοῦ ἐκτελέσαντος τάς ἐργασίας ἀρχιτέκτονος κ. Μητροπούλου. Ἐν συνεχείᾳ ἐπεσκέφθησαν διά προσκύνησιν τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, τό παρεκκλήσιον τοῦ Ἀδάμ καί τό Σκευοφυλάκειον τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως.

Εἰς τήν προσκυνηματικήν ταύτην περιοδείαν εἶχε τήν εὐκαιρίαν ὁ Μακαριώτατος νά παρουσιάσῃ εἰς τόν κ. Πέτρον Κυριακίδην καί τόν κ. Λαυρέντην Λαυρεντιάδην τούς χώρους τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, τήν εὐεργετικήν ἐπίδρασιν αὐτῶν ἐπί τῶν ψυχῶν τῶν πιστῶν, τό ἔργον τό ὁποῖον ἐπιτελεῖ ἡ Ἱερά Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης, τάς γενομένας ἀνακαινίσεις καί τάς ὑπολειπομένας εἰσέτι νά γίνουν ὡς π.χ. εἰς τό Καθολικόν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, τῇ χορηγίᾳ τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως.

Ἀπό τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ὁ Μακαριώτατος ἀνῆλθεν εἰς τό Πατριαρχεῖον, συνοδευόμενος ὑπό τῶν ἐκλεκτῶν προσκεκλημένων καί τῶν Πατέρων.

Εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου ὁ Μακαριώτατος ηὐχαρίστησε τόν κ. Πέτρον Κυριακίδην καί τόν κ. Λαυρέντην Λαυρεντιάδην διά τήν καλήν διάθεσιν αὐτῶν καί ἔμπρακτον προσφοράν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί ἐπαρασημοφόρησεν αὐτούς μέ τό παράσημον τοῦ Ἀνωτέρου Ταξιάρχου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου. Τοῦτο εἶναι ἀνέκαθεν τό καθιερωμένον παράσημον, μέ τό ὁποῖον ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης ἔχει τιμήσει ἀρχηγούς Ἐκκλησιῶν καί κρατῶν ἤ ἄλλας προσωπικότητας, αἱ ὁποῖαι ἔχουν ἐνισχύσει ἠθικῶς ἤ ὑλικῶς τά Πανάγια Προσκυνήματα.

Ὁ Μακαριώτατος ἐχαρακτήρισεν τούς παρασημοφορηθέντας οὐχί μόνον ὡς προσκυνητάς, ἀλλά καί ὡς εὐεργέτας τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ἀδελφότητος εἰς τό ἔργον  αὐτῶν τῆς διαφυλάξεως καί συντηρήσεως τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, σκηνωμάτων τοῦ δι’ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντος και ὑπέρ ἡμῶν σταυρωθέντος καί ἀναστάντος Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί πηγῶν ἀντηλήσεως δυνάμεως καί στηρίξεως τοῦ ὀρθοδόξου γένους τῶν Ρωμαίων.

Λίαν συγκεκινημένοι ὁ κ. Κυριακίδης καί ὁ κ. Λαυρεντιάδης ηὐχαρίστησαν τόν Μακαριώτατον καί τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, λέγοντες ὅτι οὐχί μόνον ἐκεῖνοι, ἀλλά καί οἱ ἀπόγονοι αὐτῶν θά εἶναι ἐσαεί φίλοι καί ἔμπρακτοι ὑποστηρικταί καί συμπαραστάται τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου.

Μετά τήν τελετήν τῆς παρασημοφορήσεως ὁ Μακαριώτατος προσεκάλεσε τούς τιμηθέντας μετά τῆς συνοδείας αὐτῶν καί τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων εἰς γεῦμα.

Τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου ὁ κ. Κυριακίδης μετά τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὁ κ. Λαυρεντιάδης καί ἡ κυρία Διαμαντοπούλου ἐπεσκέφθησαν τό Σπήλαιον τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ, τάς ἱστορικάς Μονάς τοῦ Ὁσίου Σάββα καί τοῦ ὁσίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου εἰς τήν ἔρημον τῆς Ἰουδαίας, τήν δέ πρωΐαν τῆς Κυριακῆς μετέσχον τῆς θ. Λειτουργίας εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἀκολούθως δέ ἐπεσκέφθησαν τάς Μονάς τοῦ Σαρανταρίου Ὄρους καί τοῦ Ἀββᾶ Γερασίμου εἰς τήν ἔρημον τοῦ Ἰορδάνου, τῇ συνοδείᾳ Ἁγιοταφιτῶν Κληρικῶν, μεθ’ ὅ ἀνεχώρησαν δι’ Ἀθήνας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_5_placeholder

Μετά τήν συνάντησιν τῶν τριῶν Προσκυνηματικῶν Ἐπιτροπῶν, τῶν Ἑλληνορθοδόξων, Φραγκισκανῶν καί Ἀρμενίων εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ἀβραάμ διά τήν συζήτησιν προσκυνηματικῶν θεμάτων κοινοῦ ἐνδιαφέροντος, ἡ Α.Θ. Μακαριότης ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά συνοδείας Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων κατῆλθεν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως καί ἀφοῦ προσεκύνησεν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον, ἐπεθεώρησε τήν γενομένην ὑπό τοῦ Τεχνικοῦ Γραφείου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἐργασίαν τῆς ἐγκαταστάσεως νέων λίαν διαφανῶν καί στερεῶν ὑαλοπινάκων ἐπί τοῦ βράχου τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ καί στερεῶν σιδηρῶν ράβδων, ὑποβοηθητικῶν τῆς ἀνόδου τῶν βαθμίδων Αὐτοῦ.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος ἐπεθεώρησε τήν γενομένην ἐπισκευήν καί ὁλοκληρωτικήν ἀνακαίνισιν τῶν χώρων ὑγιεινῆς τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως συμφωνίᾳ καί δαπάναις τῶν τριῶν Κοινοτήτων, ἤτοι τῶν Ἑλληνορθοδόξων, Φραγκισκανῶν καί Ἀρμενίων. Τό ἔργον ἤρξατο πρό ἕξ μηνῶν περίπου, κατόπιν πολλῶν δυσκολιῶν καί ἐμποδίων καί ἐτελειώθη ὑπό τοῦ Τεχνικοῦ Γραφείου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Ἡ νέα ἀρτία κατασκευή τῶν χώρων ὑγιεινῆς τυγχάνει ἀσυγκρίτως καλλιτέρα τῆς προηγουμένως ἐπικρατούσης χρονίας ἀπαραδέκτου τοιαύτης.

Ἀναμένεται καί ζητεῖται νῦν ὑπό τῶν τριῶν ὡς ἄνω Κοινοτήτων ἡ ἀνάληψις εὐθυνῶν ὑπό τῶν ἁρμοδίων κυβερνητικῶν παραγόντων, ἵνα ἐξασκήσωσιν ἐπιρροήν καί πίεσιν πρός τούς Κόπτας, οἱ ὁποῖοι, ἐν ἀντιθέσει πρός τό ἐπικρατοῦν προσκυνηματικόν καθεστώς, ἀρνοῦνται νά ἐπιτρέψουν τήν ἀπόφραξιν τῆς ἀποχετεύσεως εἰς τόν χῶρον αὐτῶν, μέ ἀποτέλεσμα νά παραμένουν ἐν ἀχρησίᾳ  οἱ ἀρτίως ἐπισκευασμένοι χῶροι ὑγιεινῆς καί νά ὑφίσταται σοβαρόν πρόβλημα, τόσον διά τούς διακονητάς τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ὅσον καί διά τούς καθ’ ἑκάστην ἀφικνουμένους πολυπληθεῖς προσκυνητάς.

Ἐκ τοῦ γραφείου τοῦ Παναγίου Τάφου

ngg_shortcode_6_placeholder

Ἐντός συντόμου χρονικοῦ διαστήματος θά τεθῇ ὁ θεμέλιος λίθος τοῦ προγραμματιζομένου νά ἀνεγερθῇ εἰς τήν πόλιν Μπιρζέτ της Δυτικής Όχθης του Ιορδάνη Ποταμού, σχολείου – Νηπιαγωγείου, Δημοτικοῦ, Γυμνασίου καί Λυκείου, ἐπιχορηγηθέντος ἤδη χρηματικῶς ἀρχικῶς δι’ ἑνός ἐκατομμυρίου (1.000.000) Εὐρώ ὑπό τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. 

Εἰς τοῦτο συνέβαλε τά μέγιστα ἡ Ἀναπληρωτής Πρόεδρος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως κ. Ρόδη Κράτσα – Τσαγκαροπούλου. Τό σχολεῖον τοῦτο ἔρχεται νά καλύψῃ σημαντικόν κενόν εἰς τήν ἐκπαίδευσιν τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_7_placeholder

Ἐντός συντόμου χρονικοῦ διαστήματος θά τεθῇ ὁ θεμέλιος λίθος τοῦ προγραμματιζομένου νά ἀνεγερθῇ εἰς τήν πόλιν Μπιρζέτ της Δυτικής Όχθης του Ιορδάνη Ποταμού, σχολείου – Νηπιαγωγείου, Δημοτικοῦ, Γυμνασίου καί Λυκείου, ἐπιχορηγηθέντος ἤδη χρηματικῶς ἀρχικῶς δι’ ἑνός ἐκατομμυρίου (1.000.000) Εὐρώ ὑπό τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. 

Εἰς τοῦτο συνέβαλε τά μέγιστα ἡ Ἀναπληρωτής Πρόεδρος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως κ. Ρόδη Κράτσα – Τσαγκαροπούλου. Τό σχολεῖον τοῦτο ἔρχεται νά καλύψῃ σημαντικόν κενόν εἰς τήν ἐκπαίδευσιν τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_8_placeholder

Προχωροῦν οἱ ἐργασίες ἀνοικοδόμησης τοῦ κεντρικοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματος τῆς Ἐξαρχίας τοῦ Παναγίου Τάφου στὴν Κύπρο ὑπὸ τὴν ἐποπτεία τοῦ ἐντεταλμένου πρὸς τὴν ἀνασυγκρότηση τῆς Ἐξαρχίας τῆς Κύπρου, Μητροπολίτη Βόστρων Τιμόθεου.

Τὸ κεντρικὸ κτιριακὸ συγκρότημα βρίσκεται ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Ἀρχιμανδρίτου Κυπριανοῦ 2-4, πλησίον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου στὴν περιοχὴ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς. Οἱ ἐργασίες περιλαμβάνουν τὴν συντήρηση τοῦ παλαιοῦ κτιρίου τῆς Ἐξαρχίας, τὴν οἰκοδόμηση χώρων πρὸς στέγαση τῶν γραφείων τῆς Ἐξαρχίας καὶ Ναϊδρίου πρὸς τέλεση ἱερῶν ἀκολουθιῶν καὶ ἁγιασμὸ τῶν ἐπισκεπτῶν.

Πέραν ἀπὸ τὴν ἀνοικοδόμηση τοῦ κεντρικοῦ κτιρίου τῆς Ἐξαρχίας ξεκίνησαν οἱ ἐνέργειες γιὰ τὴν συντήρηση καὶ ἀνοικοδόμηση τῶν πολυάριθμων Μετοχίων τοῦ Παναγίου Τάφου στὴν Κύπρο.

Ἐπὶ τοῦ παρόντος ἡ Ἐξαρχία Κύπρου στεγάζεται στὸ

Γραφεῖο 40

Λύδρας καὶ Ἀπόλλωνος 26

Τηλέφωνα: +357-99-220090 καὶ  +357-22-670626 (λειτουργεῖ καὶ ὡς τηλεομοιοτυπικό)

Ἐκ τῆς Γραμματείας τοῦ Ἱστοχώρου