Τό ἀπόγευμα τῆς Πέμπτης, 15^ης /28^ης Ὀκτωβρίου 2021, ἔλαβε χώραν σχολική τελετή εἰς μνήμην καί τιμήν τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου τῆς 28^ης Ὀκτωβρίου 1940 εἰς τήν Πατριαρχικήν Σχολήν τῆς Ἁγίας Σιών.

Τήν τελετήν ταύτην ἐτίμησαν διά τῆς παρουσίας αὐτῶν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ὁ Πρόεδρος τῆς Σχολικῆς Ἑφορείας Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεραπόλεως κ. Ἰσίδωρος καί λοιποί Ἁγιοταφῖται Ἀρχιερεῖς, ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Εὐάγγελος Βλιώρας, μοναχοί, μοναχαί, μέλη τῆς Ἑλληνικῆς παροικίας Ἱεροσολύμων καί ὁμάς προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, τό πρῶτον ἀφιχθέντες μετά τήν πανδημίαν τοῦ covid 19.

Ἡ καλῶς διωργανωμένη τελετή αὐτή διά τῆς συνεργασίας τῶν καθηγητῶν καί τῆς ἐπιμελείας τῶν μαθητῶν δοκίμων ἤρχισε διά τῆς προσευχῆς «Τῆς Σκέπης σου Παρθένε…», «Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ…», τῆς προλογίσεως τοῦ Σχολάρχου Ἀρχιμανδρίτου π. Ματθαίου καί τοῦ πανηγυρικοῦ τῆς ἡμέρας ὑπό τῆς φιλολόγου καθηγητρίας κ. Χαρικλείας Ρόμπου.

Τό πρόγραμμα μετά ταῦτα περιέλαβε πατριωτικά ᾂσματα ὑπό τῶν μαθητῶν τῇ μουσικῇ καθοδηγήσει τοῦ κ. Βασιλείου Γκοτσοπούλου, ἀπαγγελίας ὑπό τῶν μαθητῶν καί video ζωντανῶν εἰκόνων ἐκ τοῦ πεδίου τῆς μάχης εἰς τά Ἑλληνικά ἐδάφη τῆς βορείου Ἑλλάδος κατ’ ἀρχάς, τά προσβληθέντα ὑπό τῶν Ἰταλικῶν στρατευμάτων καί τῆς κατοχῆς ἐν συνεχείᾳ ὑπό τῶν βαρβαρικῶν Ναζιστικῶν Γερμανικῶν στρατευμάτων, προασπιζόμενα ὑπό τῶν Ἑλληνικῶν Στρατιωτικῶν Δυνάμεων, μειονεκτουσῶν κατά πολύ εἰς τόν ἀριθμόν ἔναντι τῶν δυνάμεων τοῦ Ἄξονος, ὑπερτερουσῶν ὅμως κατά πολύ εἰς τήν ἀνδρείαν, ὡς ἀντάξιοι τῶν προγόνων αὐτῶν. Ἀπό τῶν δρωμένων τῆς σκηνῆς καί ἀπ’ ὀθόνης προεβλήθη ἡ ὁμόψυχος συμπαράστασις τῶν Ἑλλήνων μαχητῶν καί ὑφ’ ὅλου τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, γερόντων, γυναικῶν καί νέων. Παρά τάς συνεπείας ἐκ τῶν ἐπιθέσεων τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς, καταστροφῆς γεφυρῶν, δρόμων, περιουσιῶν, ἀτομικῶν καί ὁμαδικῶν ἐκτελέσεων ἄχρις ξεκληρισμοῦ χωρίων, παρά τήν πεῖναν καί τήν λιμοκτονίαν, ἔμεινεν ἀκλόνητον τό φρόνημα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ἀπετίναξεν ἐκ τῶν ὤμων του τόν ζυγόν τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς, χάρις εἰς τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ καί τῆς Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, «ἧς ἀνυμνοῦμεν τάς χάριτας».

Ἅμα τῇ λήξει τῆς περιεκτικῆς, συγκινητικῆς καί συντόμου ταύτης τελετῆς, ὁ Μακαριώτατος ἐπῄνεσε καί ηὐχαρίστησε τόν Πρόεδρον τῆς Σχολικῆς Ἐφορείας Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἱεραπόλεως κ. Ἰσίδωρον, τόν Σχολάρχην Ἀρχιμανδρίτην π. Ματθαῖον, τούς ὁμιλητάς καθηγητάς καί μαθητάς διά τήν ἀπόδοσιν αὐτῶν, ἡ ὁποία μᾶς μετέφερε νοερῶς εἰς τούς δυσκόλους τούτους καιρούς τῆς κατοχῆς, τήν  ὁποίαν ἀπετίναξεν ὁ Ἑλληνικός λαός, «κεκλημένος ἐπ’ ἐλευθερίᾳ», ἀνταποκρινόμενος εἰς τήν κλῆσιν τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ Σαρκωθέντος, Σταυρωθέντος, Ταφέντος καί Ἀναστάντος καί τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου.

Ἐπί τούτοις ηὐχαρίστησε καί τόν Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος κ. Βλιώραν διά τήν συμπαράστασιν αὐτοῦ πρός τήν Σχολήν, ὁ ὁποῖος καί ἀνταπήντησεν λέγων ὅτι αἰσθάνεται ὑπερήφανος διά τό ἔργον, τό ὁποῖον ἐπιτελεῖ τό Πατριαρχεῖον καί ἡ Σχολή αὐτοῦ καί ηὐχήθη καλήν πρόοδον εἰς τούς μαθητάς διά τό λοιπόν σχολικόν ἔτος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Tό πρωΐ τῆς Δευτέρας, 28^ης Σεπτεμβρίου/ 11^ης Ὀκτωβρίου 2021, ἔλαβε χώρα Συνέντευξη Τύπου στό ξενοδοχεῖο Saint George στήν Ἱερουσαλήμ, γιά νά ἀναγγείλει τήν ἔναρξη τοῦ μεγαλύτερου ἀναπτυξιακοῦ στεγαστικοῦ ἔργου στήν Ἀνατολική Ἱερουσαλήμ, μέ τό ὄνομα «Lana», πού στήν Ἀραβική γλῶσσα σημαίνει «ἡ δική μας γειτονιά» στό προάστιο Μπεϊτχανίνα καί εἶναι ἀποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς Διεθνοῦς Ἑταιρείας Massar, πού τά κεντρικά γραφεῖά της εἶναι στό Rawabi.

Ὁμιλητές στή συνέντευξη ἦταν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ὁ ἐξοχώτατος Σεΐχης Μέγας Μουφτής τῆς Παλαιστίνης Μuhammad Hussein, ὁ ἐντιμότατος Σεΐχης Azzam Khateeb, Πρόεδρος τῶν Ἰσλαμικῶν Βακουφίων, ὁ ἐξοχώτατος Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος στά Ἱεροσόλυμα κ. Εὐάγγελος Βλιώρας, ὁ κ. Hanna Ameireh καί ὁ κ.  Issa Qassiessieh, ἀντιπρόσωποι τῆς Παλαιστινιακῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί Ἐκκλησιαστικῶν Θεμάτων, ὁ Παλαιστίνιος ἐπιχειρηματίας Jalal Nassr – Eddin, μέ ὁρισμένους ἐπισκόπους καί ἡγέτες τῆς Κοινότητος τῶν Ἱεροσολύμων.

Ἡ ἀρχιτέκτων κ. Enas Musa Al – Waari, Διευθύντρια τοῦ ἔργου, καλωσόρισε τήν συνέντευξη καί συνέχισε μέ περιγραφή τῆς γειτονιᾶς «Lana – δικῆς μας γειτονιᾶς»: μέ τά 400 διαμερίσματα κατοικιῶν, τό ἐμπορικό της κέντρο, τό ὁποῖο περιλαμβάνει πολυκαταστήματα διεθνῶν ἐμπορικῶν ἐπωνυμιῶν /φιρμῶν, κινηματογράφους, ἑστιατόρια, καφετέριες καί γραφεῖα, ἐπιπροσθέτως ἕνα μοντέρνο σχολεῖο, νηπιαγωγεῖο καί πράσινους χώρους γιά ἀναψυχή. Ἡ κ. Al- Waari ἐπίσης ἔριξε φῶς στήν πλευρά τῆς ἀναπτύξεως τῆς ὑποδομῆς τοῦ ἔργου καί τοῦ περιβάλλοντος χώρου του, παρουσιάζοντας τρία ἤ τέσσερα πατώματα- ὀρόφους παρκαρίσματος κάτω ἀπό τά κτήρια καί μία περιεκτική ἐπέκταση τοῦ ὁδικοῦ δικτύου, τό ὁποῖο θά συνδέεται μέ τό ἔργο καί τό ὁποῖο τοποθετεῖται 15 λεπτά μακριά ἀπό τήν Παλαιά Πόλη τῶν Ἱεροσολύμων.

Πρῶτος ὁμιλητής ἦταν ἡ Α.Θ.Μακαριότης ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’, ὁ Ὁποῖος εὐλόγησε τή συνάντηση καί τήν ἔναρξη τοῦ ἔργου, προσθέτοντας ὅτι «τό ταξίδι αὐτό, τό ὁποῖο κράτησε μία δεκαετία καί τό ὁποῖο μᾶς ἔφερε ἐδῶ σήμερα…», ἐννοώντας τό ταξίδι τῆς ἀποκτήσεως ἀδειῶν, «γιά νά ἀρχίσει τό ἔργο ἦταν καί προκλητικό καί εὐχάριστο», ὑπογραμμίζοντας τήν ἀνάγκη τῆς ἐπικεντρώσεως σέ ὅ,τι εἶναι θετικό, προκειμένου νά ἐπιτευχθοῦν τά ἐπιθυμητά ἀποτελέσματα «καί μέ αὐτό τόν τρόπο ἡ Κοινότητά μας θά εἶναι εὐλογημένη καί θά αὐξάνει σέ δύναμη». Ὁ Μακαριώτατος ἐπίσης ἐξέφρασε τήν βαθειά Του εὐγνωμοσύνη σέ κάθε ἕναν πού συμμετεῖχε σέ αὐτό τό ἔργο.

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων διευκρίνισε ὅτι τό στεγαστικό ἔργο «Lana» εἶναι σύμβολο συνεργασίας μεταξύ τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς εὐρύτερης τοπικῆς Κοινότητας, γιά νά βελτιώσει τό ἐπίπεδο ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, μέ τό νά παρέχει στέγη καί προσφέρει εὐκαιρίες ἐργασίας γιά χιλιάδες πολιτῶν στήν πόλη, «ἰδίως ἐν ὄψει τῶν μεγάλων προκλήσεων, στίς ὁποῖες ἡ Ἁγία Πόλη μας καί ἡ Κοινότητά μας γίνονται μάρτυρες». Προσέθεσε: «τό ὅραμα τοῦ ἀγαπητοῦ μας φίλου καί συνεταίρου μας κ. Bashar Masri νά διαμορφώσει μιά περιεκτική κοινοτική ἐμπειρία, κάνει τό «Lana» σημαντικό ἀναπτυξιακό ἔργο καί πρότυπο προοδευτικῆς σκέψεως στόν τομέα τῆς κοινωνικῆς ζωῆς».

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐπίσης ἐπαίνεσε τήν τοπική Ὀρθόδοξη Κοινότητα Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία πάντοτε φιλοδοξοῦσε νά πραγματοποιήσει αὐτό τό ὄνειρο καί νά κινηθεῖ ἐπί τά πρόσω, μέ ἕνα τόσο μεγάλο ἔργο, δηλώνοντας ὅτι τά μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας θά συνεχίσουν νά συμμετέχουν σέ αὐτό τό ἔργο μέσω μιᾶς ἐννεαμελοῦς Ἐπιτροπῆς, ὑπεύθυνης γιά ἀνεξάρτητη ἔρευνα καί ἐπιλογή ἰσχυρῶν ὑποψηφίων γιά τήν ἀγορά μονάδων τοῦ οἰκισμοῦ. Αὐτή ἡ Ἐπιτροπή θά Προεδρεύεται ὑπό τόν κ. Hanna Ameireh.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπίσης ἔκανε λόγο γιά τήν ἀξία τῆς συνυπάρξεως μεταξύ τῆς Χριστιανικῆς καί τῆς Μουσουλμανικῆς Κοινότητος, ἡ ὁποία κορυφώθηκε στήν ἐποχή τοῦ χαλίφη Ὀμάρ ἕως καί τήν Χασιμιτική κηδεμονία ὑπό τήν Αὐτοῦ Μεγαλειότητα, τόν βασιλέα τῆς  Ἰορδανίας Abdullah – bin Al -Hussein, κουστωδό τῶν Ἰσλαμικῶν καί τῶν Χριστιανικῶν προσκυνημάτων.

Ὁ ἐξοχώτατος Σεΐχης Μεγάλος Μουφτής τῆς Παλαιστίνης Muhammad Hussein ἐπαίνεσε τό «Lana» καί ἐδόξασε τό Θεό, «ὁ Ὁποῖος μᾶς κατέστησε φύλακες τῶν Χριστιανικῶν καί Ἰσλαμικῶν προσκυνημάτων». Ὁ ἐξοχώτατος προσέθεσε ὅτι ἐμεῖς ἔχουμε ζωή καί φιλοδοξίες στά Ἱεροσόλυμα καί ὅτι τό στεγαστικό εἶναι σπουδαῖο μέρος τῆς συνεχοῦς παρουσίας μας καί τοῦ μέλλοντός μας. Ὁ ἐξοχώτατος εὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατο Πατριάρχη Ἱεροσολύμων κ.κ.  Θεόφιλο Γ΄  γιά τήν συμμετοχή Του στήν ἐνδυνάμωση τῆς σταθερότητος τῶν Ἱεροσολυμιτῶν. Ὁ ἴδιος ἐπίσης εὐχαρίστησε τόν ἐπικεφαλῆς τῆς ἀνάπτυξεως τοῦ project τόν κ. Bashar Masri, ὁ ὁποῖος ἔφερε αὐτό τό ἔργο στό φῶς, καλώντας Παλαιστίνιους καί Ἄραβες ἐπιχειρηματίες νά ἐπενδύσουν στά Ἱεροσόλυμα.

Ὁ ἐξοχώτατος Μεγάλος Μουφτής τῆς Παλαιστίνης κατέληξε λέγοντας ὅτι «οἱ προσπάθειες αὐτές εἶναι εὐλογημένες καί ζητᾶμε ἀπό τό Θεό περισσότερες, γιά νά διατηροῦμε τά πολιτικά, θρησκευτικά καί κοινωνικά  δικαιώματά μας, γιά μία ἀσφαλή ζωή, ὅπως ἦταν στούς χρόνους τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰρήνη ἐπ’ Αὐτόν, καί στίς μέρες τῆς περιοδείας τοῦ Προφήτη Μωάμεθ ἀπό τή Μέκκα στήν Ἱερουσαλήμ, εἰρήνη ἐπ’ Αὐτόν, καί ἐπί τῶν ἡμερῶν τῆς συνθήκης τοῦ Ὀμάρ, ἡ ὁποία θεωρεῖται ὡς ἡ βάση τῆς κοινῆς ζωῆς Μουσουλμάνων καί Χριστιανῶν σέ αὐτή τή γῆ.

Ὅσον ἀφορᾶ τόν ἐπί κεφαλῆς τῆς ἀναπτύξεως τοῦ ἔργου κ. Bashar Masri, Πρόεδρο τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου καί συνεργάτη τοῦ Ὀρθόδοξου Πατριαρχείου τῆς Ἱερουσαλήμ σέ αὐτό τό τεράστιο ἔργο, εἶπε ὅτι τό «Lana project» εἶναι ἀναπτυξιακό ἔργο ὕψους ἑνός δισεκατομμυρίου Σέκελ (NIS). Εἶπε ὅτι ἐξακολουθοῦσε ἐπί δέκα ἔτη νά ζητάει τίς ἀπαραίτητες ἄδειες καί οἱ προσπάθειες αὐτές στέφθηκαν μέ ἐπιτυχία, χάρη στίς ἐνέργειες, τήν ἀφοσίωση καί τήν πλήρη συνεργασία τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Ἐπιπλέον, ἀπηύθυνε ἰδιαίτερες εὐχαριστίες στό Μακαριώτατο Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Θεόφιλο τόν Γ΄, στό προσωπικό τοῦ Πατριαρχείου καί ἰδιαιτέρως στούς συμβούλους τοῦ Μακαριωτάτου κ. Rami Moghrabi καί κ.  Mr Nader Moghrabi, οἱ ὁποῖοι ἔκαναν κάθε τι τό δυνατό γιά τήν ὑλοποίηση αὐτοῦ τοῦ ἔργου.

Ὁ κ. Masri προσέθεσε ὅτι «ἡ γειτονιά μας Lana» εἶναι μία συγκροτημένη σύγχρονη γειτονιά καί ὅτι ἡ ἐπιτυχία τοῦ ἔργου τούτου ἀνοίγει τό δρόμο γιά περισσότερα στεγαστικά ἔργα, τά ὁποῖα ὑπηρετοῦν τίς ποικίλες οἰκονομικές τάξεις τῆς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων, ὑπογραμμίζοντας ὅτι ἡ ἀπόφαση τῆς Massar International, νά ἐπενδύσει στήν Ἱερουσαλήμ εἶναι στρατηγική ἀπόφαση, μέ στόχο τήν βαθιά οἰκονομική ἐνδυνάμωση τῆς Ἱερουσαλήμ καί τήν ἐνίσχυση τῆς εὐστάθειας τῶν Ἱεροσολυμιτῶν.  Ὁ κ. Masri ἐξήγησε ὅτι ἡ γειτονιά μας  «Lana», πού σχεδιάστηκε ἀπό περισσότερους ἀπό 40 ἀρχιτέκτονες, θά προσφέρει χιλιάδες εὐκαιρίες ἐργασίας γιά τούς Ἱεροσολυμῖτες καί θά συνεισφέρει στήν ἐνδυνάμωση τῆς τοπικῆς οἰκονομίας.

Ὅσον ἀφορᾶ τίς οἰκονομικές διευθετήσεις ἀγορᾶς διαμερισμάτων, ὁ κ. Masri εἶπε ὅτι ἡ  Διοίκηση τοῦ ἀναπτυξιακοῦ ἔργου «Lana» ἔχει ὁλοκληρώσει τό στάδιο τῶν διαπραγματεύσεων μέ ἕναν ἀριθμό ἀπό Παλαιστινιακές τράπεζες, γιά να προμηθεύσουν ὑποθῆκες γιά τά διαμερίσματα, οὕτως ὥστε οἱ πολίτες να πληρώσουν τό 20 ἕως 25% τῆς ἀξίας τοῦ διαμερίσματος καί τό ὑπόλοιπο θά εἶναι πληρωτέο σέ δόσεις 15 ἐτῶν, προσθέτοντας ὅτι ἡ Παλαιστινιακή Χρηματιστηριακή ἐξουσία παρέχει κίνητρα σέ Παλαιστινιακές τράπεζες, οὕτως ὥστε νά τίς ἐνθαρρύνει νά παρέχουν τίς ἀπαραίτητες ὑποθῆκες  σέ ἀποδεκτές τιμές.  Ὁ κ. Masri ἐπιβεβαίωσε ὅτι αὐτό τό project εἶναι καθαρά Παλαιστινιακό, μέ 100% Παλαιστινιακό κεφάλαιο καί ὅτι τό ἔργο δέν ἔλαβε καμία ἐπιχορήγηση.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν 10.00 π.μ. ὥραν τοῦ Σαββάτου, 26^ης Σεπτεμβρίου, ἡμέρας μνήμης τῆς μεταστάσεως τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καί  Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου / 9^ης Ὀκτωβρίου 2021, ἔλαβε χώραν, ὡς εἶχεν ἀνακοινωθῆ, εἰς τόν ἱερόν Ναόν τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ἡ νεκρώσιμος Ἀκολουθία τοῦ χθές ἐκδημήσαντος πρός Κύριον μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κυροῦ  Θεοφυλάκτου.

Τῆς νεκρωσίμου Ἀκολουθίας προεξῆρξεν  ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνιερουργούντων Αὐτῷ Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερομονάχων καί ἐν προσευχητικῇ μετοχῇ μοναχῶν καί μοναζουσῶν, τιμητικῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος κ. Εὐαγγέλου Βλιώρα, τοῦ Πρέσβεως τῆς Γεωργίας κ. Lasha, τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας (Ρωσσικῆς Πνευματικῆς Ἀποστολῆς), τοῦ Τάγματος τῶν Φραγκισκανῶν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, τοῦ Πατριαρχείου τῶν Ἀρμενίων εἰς Ἱεροσόλυμα, τῆς Συριακῆς Ἐκκλησίας εἰς Ἱεροσόλυμα καί  μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς Παροικίας καί τοῦ Ἀραβοφώνου Ἑλληνορθοδόξου ποιμνίου ἡμῶν, κυρίως ἐκ τῆς πόλεως Βηθλεέμ.

Τόν ἐπικήδειον ἐξεφώνησεν ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος ὡς ἕπεται:

Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Ἐκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Σεβαστοί Πατέρες,

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Περίλυποι ἱστάμεθα πρό τοῦ σκηνώματος τοῦ ἀγαπητοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κυροῦ Θεοφυλάκτου. Ἀθυμοῦμεν ὡς εἰκός ἐπί τῷ χωρισμῷ, σκεπτόμενοι ὅτι δέν θά ζήσωμεν πάλιν μετ’αὐτοῦ, δέν θά ἴδωμεν πάλιν αὐτόν εἰς τόν παρόντα αἰῶνα. Ἡ θλῖψις ὅμως ἡμῶν αὐτή δέν μεταβάλλεται εἰς ἀπογοήτευσιν καί ἀπελπισίαν, ἐπειδή γνωρίζομεν ὅτι καί ὁ Κύριος ἡμῶν ἐδάκρυσε πρό τοῦ τάφου τοῦ τετραημέρου φίλου Αὐτοῦ Λαζάρου καί ἔπειτα ἤγειρεν αὐτόν, «πιστούμενος πρό τοῦ πάθους Αὐτοῦ τήν κοινήν ἀνάστασιν ἡμῶν». Εἰς παραμυθίαν ἡμῶν ἔρχονται καί οἱ λόγοι τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν, προτρέποντος ἡμᾶς «νά μή λυπώμεθα καθώς καί οἱ λοιποί οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα, διότι  ἐφ’ ὅσον πιστεύομεν ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀπέθανε καί ἀνέστη, οὕτω καί ὁ Θεός τούς κοιμηθέντας διά τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σύν αὐτῷ». (Α΄ Θεσσ. 4,  13- 14).

Ἐν τῇ βαθείᾳ πίστει  εἰς Χριστόν «πατήσαντα τόν θάνατον θανάτῳ» καί ἐπ’ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου, προπέμπομεν σήμερον τόν ἀγαπητόν ἀδελφόν ἡμῶν εἰς τήν τελευταίαν ἐπίγειον κατοικίαν αὐτοῦ καί εἰς τήν πρός οὐρανόν πορείαν αὐτοῦ, ὀφειλετικῶς ἐνθυμούμενοι περί αὐτοῦ ὅτι οὗτος ἐκ Κοζάνης καταγόμενος καί ἀποφοιτήσας τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς Ξάνθης, ἦλθεν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν  τό ἔτος 1972 καί ἐνετάχθη εἰς τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα. Ὑπ’ αὐτῆς ἀπεστάλη διά Θεολογικάς σπουδάς εἰς Λένινγκραντ  τῆς Ρωσίας. Διακριθείς εἰς ταύτας, ἐπανῆλθεν εἰς Ἱεροσόλυμα καί διηκόνησε μετά ζήλου καί ἀφοσιώσεως εἰς διαφόρους διακονίας  τοῦ Πατριαρχείου. Ἐκ τούτων μνημονευτέαι αὐτή τοῦ  Διευθυντοῦ  τοῦ Οἰκοτροφείου τῆς Σχολῆς τῆς Ἁγίας Σιών, τοῦ μέλους τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς, τῆς ἡγουμενείας τῆς ἱερᾶς Μονῆς ἁγίου Συμεών Καταμόνας καί  τοῦ Θεομητορικοῦ Μνήματος ἐν Γεθσημανῇ.  Ἀκολούθως ἀπεστάλη ὡς Ἄντιπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου εἰς Μόσχαν, ὑπηρετήσας ἐπί ἔτη πολλά εἰς τό ἐκεῖ Μετόχιον τοῦ Παναγίου Τάφου καί ἀποτελέσας ἰσχυρόν σύνδεσμον μεταξύ τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου καί τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας. Ἐπανελθών διωρίσθη μέλος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί Γέρων Σκευοφύλαξ τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, προασπίσας ἐν αὐτῷ τά δικαιώματα τῆς Ἀδελφότητος ἡμῶν καί ἐπιμεληθείς τῆς συντηρήσεως τῶν ἱερῶν εἰκόνων τοῦ ἱεροῦ Βήματος τοῦ Καθολικοῦ.

 Ἐξ ὅλων τῶν διακονιῶν αὐτοῦ διεκρίθη ὡς Πατριαρχικός Ἐπίτροπος ἐν Βηθλεέμ διορισθείς τό ἔτος 2005 ὑπό τοῦ Προεξάρχοντος τῆς νεκρωσίμου Ἀκολουθίας ταύτης Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου. Εἰς τήν δεκαπενταετῆ διακονίαν ταύτην ἀνυποχωρήτως προήσπισε τά δικαιώματα τῆς Ἁγιοταφιτικῆς  Ἀδελφότητος καί τοῦ γένους ἡμῶν εἰς τήν Βασιλικήν καί τό θεοδέγμον Σπήλαιον. Ἐπισταμένως  ἐπετήρησε τήν γενομένην συντήρησιν καί ἀνακαίνισιν τῆς στέγης τῆς Βασιλικῆς. Φιλανθρωπικῶς ἀντιμετώπισε τάς ἀνάγκας τοῦ Ἑλληνορθοδόξου ἡμῶν ποιμνίου τῆς Κοινότητος Βηθλεέμ.  Ἐν συνεργασίᾳ μετά τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ἵδρυσε Κέντρον διδασκαλίας καί ἐκμαθήσεως τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης. Ἰδίαις δαπάναις καί εἰσφοραῖς τῶν εἰς ἄλλους χρόνους κατακλυζόντων τό Προσκύνημα εὐσεβῶν προσκυνητῶν προέβη εἰς ριζικάς ἀνακαινίσεις τοῦ ἡγουμενείου, ἤτοι τῆς κατοικίας τοῦ ἑκάστοτε Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου, τῶν δωματίων τῶν διακονητῶν καί τῶν ἰσογείων αἰθουσῶν, ἑνώνων ταύτας εἰς μίαν τεραστίαν αἴθουσαν, κατάλληλον διά τάς ἐπισήμους ἐκδηλώσεις τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων καί ἄλλων ἑορτῶν.

Τήν Πατριαρχικήν Ἐπιτροπικήν διακονίαν ταύτην ἐτίμησεν ἄχρι τέλους, ἕως ὅτου πρό διμήνου, ἐπηρείᾳ ἀσθενείας τοῦ ἥπατος, κατέπεσεν  ἐντός τῆς οἰκίας αὐτοῦ καί ἐπληγώθη δεινῶς εἰς τό πρόσωπον, ὑποστάς καί θλάσιν τῶν σπονδύλων τοῦ αὐχένος. Μετενεχθείς αὐθημερόν εἰς τό νοσοκομεῖον Χαντάσα, ὑπέστη ἐγχείρισιν αὐχένος καί ἐν συνεχείᾳ τραχειο- ἐκτομήν, μή τυχών πλήρους θεραπείας, νοσηλευόμενος ἐπί δίμηνον, κατά τό ὁποῖον ἐδέχετο  συχνάς τάς ἐπισκέψεις τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καί τήν ἀφωσιωμένην, συνεχῆ καί ἐπαινετήν φροντίδα τοῦ  βοηθοῦ αὐτοῦ Ρωμαιορθοδόξου Τζαντάλλα Μάσρη. Εἰσαχθείς διά πολλῶν προσπαθειῶν τοῦ Πατριαρχείου εἰς τό ἐν Ραανάνα Κέντρον Ἀποκαταστάσεως Levenstein, παρέδωσεν τήν τελευταίαν πνοήν αὐτοῦ εἰς Κύριον τήν πρωΐαν τῆς χθές.

 Ἡ Ἀγιοταφιτική Ἀδελφότης, τῆς ὁποίας ὁ ἐκλιπών ἀδελφός ἡμῶν ὑπῆρξε ἐκλεκτόν καί καρποφόρον μέλος, εὐχαριστοῦσα τούς τιμῶντας τήν μνήμην αὐτοῦ διά τῆς παρουσίας αὐτῶν σήμερον, δέεται τοῦ δικαίου καί φιλανθρώπου Κριτοῦ, Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,  ὅπως λογίσηται αὐτῷ τά καλά ἔργα  καί τήν ἐν  ὑπομονῇ ἀντιμετώπισιν τῆς ὑγιείας αὐτοῦ, παρίδῃ πᾶν ἁμάρτημα αὐτοῦ ἑκούσιον ἤ ἀκούσιον καί κατατάξῃ τήν ψυχήν αὐτοῦ ἐν χώρᾳ ζώντων μετά ὁσίων καί δικαίων. Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη».       

Τόν ἐκλιπόντα Ἀρχιερέα ἐξέπεμψε ἐκ τοῦ Κεντρικοῦ Μοναστηρίου συνοδεία, τῆς ὀποίας προΐστατο ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Γεράσων κ. Θεοφάνης.

Ἅμα τῇ ἀφίξει εἰς Βηθλεέμ ὁ μεταστάς μετηνέχθη εἰς τήν Βασιλικήν τῆς Γεννήσεως, τήν ὁποίαν ἐπί 15 καί πλέον ἔτη διηκόνησεν εὐόρκως. Ἐνταῦθα ἐψάλη Μνημόσυνον καί ἐτίμησαν αὐτόν οἱ Ἱερεῖς καί τά μέλη τῆς Κοινότητος Βηθλεέμ.

Μετά ταῦτα, τῇ προπορεύσει τῶν Προσκόπων τῆς Βηθλέεμ τό σκήνωμα μετηνέχθη εἰς τό Κοιμητήριον τῆς Μονῆς, ἔνθα ὁ συνοδός Ἀρχιεπίσκοπος Γεράσων κ. Θεοφάνης ἀνέγνωσεν αὐτῷ Τρισάγιον καί ἐνεταφίασεν.

Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη!

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Ἐπιφωσκούσης τῆς Παρασκευῆς, 25^ης Σεπτεμβρίου/ 8^ης Ὀκτωβρίου 2021, ἐξεδήμησε πρός Κύριον ὁ διατελέσας μέλος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Βηθλεέμ μακαριστός Ἁγιοταφίτης Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου κυρός Θεοφύλακτος εἰς τό ἐν Raanana Κέντρον Ἀποκαταστάσεως «Levenstein», εἰς τό ὁποῖον εἶχεν εἰσαχθῆ πρό διημέρου, κατόπιν διμήνου νοσηλείας εἰς τό ἐν Ein Karem νοσοκομεῖον Hadassa.

Πενθοῦσα ἐν Κυρίῳ ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης, προσεύχεται ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἐκλεκτοῦ μέλους αὐτῆς, συλλυπουμένη τῷ Ἑλληνορθοδόξῳ Ἀραβοφώνῳ ποιμνίῳ τῆς Κοινότητος τῆς πόλεως Βηθλεέμ, τό ὁποῖον ἐπί δεκαπενταετίαν ἐν αὐτοθυσίᾳ διηκόνει καί τῷ ἐν Ἑλλάδι ἀδελφῷ καί λοιποῖς συγγενέσιν αὐτοῦ, προτιθεμένη νά τελέσῃ τήν νεκρώσιμον αὐτοῦ ἀκολουθίαν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, αὔριον, Σάββατον, 26ην Σεπτεμβρίου / 9ην Ὀκτωβρίου 2021 καί ὥραν 10.00 π.μ., μεθ’ ἥν ἡ ταφή αὐτοῦ εἰς τό Κοιμητήριον τῆς Βασιλικῆς τῆς Βηθλεέμ.

Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη!

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν προμεσονύκτιον ὥραν τῆς Πέμπτης, 20ῆς Αὐγούστου / 2ας Σεπτεμβρίου 2021, ἐξεδήμησε πρός Κύριον μετά γεροντικήν ἀσθένειαν τῶν τελευταίων μηνῶν, ὁ πολιός Ἀρχιμανδρίτης Ἄνθιμος Θεοχαράκης, ἡγούμενος τῆς ἐπί τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς Μονῆς τῶν Γαλιλαίων Ἀνδρῶν εἰς ἡλικίαν ἐνενήκοντα (90) ἐτῶν.

Ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης, τήν ὁποίαν ἐπί πολλά ἔτη εὐόρκως διηκόνησεν ὁ ἐκλιπών,  ἔψαλε τήν Νεκρώσιμον αὐτοῦ Ἀκολουθίαν, προεξαρχούσης τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τό ἐν τῷ Κεντρικῷ Μοναστηρίῳ Ἱερόν Παρεκκλήσιον τῆς Ἁγίας Θέκλης, τό ἀπόγευμα τῆς Παρασκευῆς, 21ης Αὐγούστου / 3ης Σεπτεμβρίου 2021, συνιερουργούντων τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων, Ἱερομονάχων καί Ἱεροδιακόνων, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Εὐαγγέλου Βλιώρα καί τῇ προσευχητικῇ συμμετοχῇ μοναχῶν, μοναζουσῶν καί ἐκπροσώπων τοῦ Ἀραβοφώνου ποιμνίου τῶν Κοινοτήτων, εἰς τάς ὁποίας ὁ ἐκλιπών διηκόνησεν.

Τόν ἐπικήδειον ἐξεφώνησεν ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης Ἀρίσταρχος, ὡς ἕπεται:

Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Σεβασμία τῶν ἱεραρχῶν χορεία,

κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Σεβαστοί Πατέρες,

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

            Μετά κατανύξεως καί λύπης πολλῆς, ἱστάμεθα πρό τοῦ σκηνώματος τοῦ χθές πρός Κύριον ἐκδημήσαντος ἀγαπητοῦ καί πολιοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν Ἁγιοταφίτου Ἀρχιμανδρίτου Ἀνθίμου. Ἱστάμεθα ἀναλογιζόμενοι πῶς τό περί ἡμᾶς τοῦτο γέγονε μυστήριον; Πῶς ὡμοιώθημεν τῇ φθορᾶ; Πῶς συνεζεύχθημεν τῷ θανάτῳ; Πῶς  διεσπάσθη τῆς συμφυΐας ὁ ἁρμονικώτατος δεσμός; Πῶς ἡ ψυχή βιαίως ἐχωρίσθη ἐκ τοῦ σώματος; Εἰς τάς ἀνθρωπίνους ἡμῶν σκέψεις ταύτας ἔρχεται ἡ ἀπάντησις ἐκ στόματος τοῦ ὑμνῳδοῦ τῆς Ἐκκλησίας ὅτι «ἄλγος τῷ Ἀδάμ ἐχρημάτισε ἡ τοῦ ξύλου ἀπόγευσις πάλαι ἐν Ἐδέμ». Ὅτι δηλαδή ὁ ἄνθρωπος οἰκείᾳ βουλήσει ἀποκοπείς τῆς κοινωνίας τῆς πηγῆς τῆς ζωῆς ἐπέφερεν ἐπί τοῦ ἑαυτοῦ του τόν θάνατον.  Ὁ Θεός διά σπλάγχνα ἐλέους μή ὑποφέρων νά βλέπῃ τό πλάσμα του εἰς τήν φθοράν καί τήν ἀπώλειαν, ὡμοιώθη αὐτῷ, γέγονε ἄνθρωπος ἐν Χριστῷ, ἐνηθρώπισε καί ἐδέχθη καί αὐτόν τόν θάνατον, ἵνα ἐκ  τούτου λυτρώσῃ τό πλάσμα Του. Ἐν τῇ οἰκονομίᾳ ταύτῃ τοῦ Θεοῦ ὁ  ὑπέρ ἡμῶν σαρκί σταυρωθείς καί τριήμερος ἐκ νεκρῶν ἀναστάς  Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν εἶναι ἡ παραμυθία ἡμῶν εἰς τήν φοβεράν ταύτην ὥραν τοῦ θανάτου, διαβεβαιῶν ἡμᾶς:  «Ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἄν ἀποθάνῃ, ζήσεται», (Ἰωάν. 11, 25). Ἐξ ἴσου παραμυθητική εἶναι καί ἡ διαβεβαίωσις τῆς Ἐκκλησίας  εἰς τάς εὐχάς αὐτῆς ὅτι οὐκ ἔστι θάνατος ἡ ἀπόθεσις τοῦ σκήνους τῶν εἰς Χριστόν πιστευόντων ἀλλά μετάθεσις ἐκ τῶν προσκαίρων ἐπί τά αἰώνια, ἐκ τῶν ἐπιγείων πρός τά οὐράνια, ἐκ τῶν λυπηροτέρων πρός τά θυμηδέστερα. Εἶναι ἀπόλαυσις τῶν οὐρανίων οὐχί  «δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι ἀλλά πρόσωπον πρός πρόσωπον…», (Α΄Κορ. 13, 12).

            Ἐν τῇ βεβαιότητι ὅθεν τῆς πίστεως ταύτης ὑπερβαίνομεν τήν ἀνθρωπίνην λύπην ἡμῶν ἐπί τῷ χωρισμῷ τοῦ ἀγαπητοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν καί προπέμπομεν αὐτόν εἰς τήν μόνιμον οὐράνιον κατοικίαν αὐτοῦ ἀξιοχρέως ἀναμιμνησκόμενοι περί αὐτοῦ ὅτι οὗτος ἐκ τῆς γενετείρας αὐτοῦ μεγαλονήσου Κρήτης προσῆλθεν ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί ἀφιέρωσεν ἑαυτόν εἰς τό Ἱερόν ἡμῶν Κοινόν, ἐντασσόμενος  εἰς τήν Γεραράν Ἁγιοταφιτικήν ἡμῶν Ἀδελφότητα δεχόμενος τό μοναχικόν σχῆμα καί ἀκολούθως τό ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης. Ἔκτοτε, φιλάδελφος ὤν τό ἦθος, εὔελπις, ἀφιλοκατήγορος, καταδεκτικός καί εὔχαρις, τήν Σιωνίτιδα Μητέρα τῶν Ἐκκλησιῶν καί τήν ἐν αὐτῇ Ἁγιοταφιτικήν Αδελφότητα διηκόνησε εὐόρκως μετά ζήλου καί ἀφοσιώσεως Ἁγιοταφιτικῶς, Προσκυνηματικῶς καί Ποιμαντικῶς εἰς διαφόρους διακονίας, ὡς  ἡγούμενος  τῆς ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Θαβωρίου Ὄρους, τῆς ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Πραιτωρίου, τοῦ Θεομητορικοῦ Μνήματος ἐν Γεθσημανῇ, τῆς ἱερᾶς Μονῆς τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου ἐν Λύδδῃ, τοῦ Σαρανταρίου Ὄρους, τῆς ἐν Ἱεριχοῖ ἱερᾶς Μονῆς τοῦ προφήτου Ἐλισσαίου παρά τήν συκομορέαν τοῦ Ζακχαίου καί κατά τήν τελευταίαν εἰκοσαετίαν ὡς ἡγούμενος τῆς ἐπί τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν ἱερᾶς Μονῆς τῶν Γαλιλαίων Ἀνδρῶν(Galili Viri), ἐν τῇ ὁποίᾳ ἐπετέλεσε ἔργον λειτουργικόν διά τῶν καθ’ ἑκάστην ἑβδομάδα θείων  Λειτουργιῶν ὡσαύτως καί εἰς τό παρεκκλήσιον τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἀλλά καί ἀνακαινιστικόν, ἀνεγείρων ἰδίαις δαπάναις νέαν πτέρυγα αὐτῆς.

            Ἐν ταῖς ἀγαθαῖς μνήμαις ταύταις προπέμποντες τοῦτον σήμερον, παρακαλοῦμεν τόν φιλάνθρωπον Θεόν ἡμῶν, ὅπως ἐπίδῃ ἐπί τά ἔργα αὐτοῦ ταῦτα τά ἀγαθά καί παρίδῃ πᾶν πλημμέλημα αὐτοῦ ἑκούσιον ἤ ἀκούσιον καί τάξῃ τήν ψυχήν αὐτοῦ ἐν Παραδείσῳ μετά ὁσίων καί δικαίων, ἀξιῶν αὐτόν τῆς ἀπολαύσεως τοῦ φωτός τῆς τρισηλίου Θεότητος Αὐτοῦ. Γένοιτο.

Εἴη ἡ μνήμη αὐτοῦ αἰωνία!       

 Ὁ μεταστάς πρός τάς αἰωνίους μονάς ἐνεταφιάσθη εἰς τό ἐν τῇ Ἁγίᾳ Σιών Κοιμητήριον τῶν Πατέρων.

Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη!

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Πέμπτην, 6^ην/19^ην Αὐγούστου 2021 ἑωρτάσθη ἡ ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν ἱεράν Μονήν Μεταμορφώσεως, τήν εὑρισκομένην ἐπί τοῦ ὄρους Θαβώρ, ἐπί τοῦ ὁποίου καί ἔλαβε χώραν τό θεῖον τοῦτο γεγονός.

Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ ἐκκλησία ἑπομένη τῆς Εὐαγγελικῆς ἀναμιμνῄσεως ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός πρό τοῦ πάθους Αὐτοῦ παρέλαβε τούς προκρίτους τῶν μαθητῶν Πέτρον καί Ἰάκωβον καί Ἰωάννην καί εἰς ἕκαστον αὐτῶν ἀπεκάλυψεν εἰς αὐτούς τήν θείαν δόξαν τῆς Θεότητος Αὐτοῦ, ὅσον ἠδύναντο νά ἴδουν καί κατανοήσουν,  «ὡς ἐχώρουν οἱ μαθηταί τήν δόξαν Σου Χριστέ ἐθεάσαντο», ἤτοι ἔλαμπε τό πρόσωπον καί τά ἱμάτια Αὐτοῦ λαμπρότερον τοῦ ἡλίου καί νεφέλη φωτεινή ἐπεσκίασεν Αὐτόν καί ἐφάνησαν ἐν τῇ νεφέλῃ ὁ Μωϋσῆς καί ὁ Ἠλίας, λαλοῦντες περί τοῦ πάθους Αὐτοῦ, τοῦ μέλλοντος νά συμβῇ εἰς Ἱεροσόλυμα, ἐν ᾧ ἡ φωνή τοῦ Πατρός ἠκούσθη ἐξ οὐρανοῦ λέγουσα: “οὗτός ἐστι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός ἐν ᾧ ηὐδόκησα, Αὐτοῦ ἀκούετε”, καί μετά τό ὅραμα τοῦτο ὁ Κύριος παρέλαβε τούς μαθητάς καί κατῆλθον ἀπό τοῦ ὄρους καί παρήγγειλεν αὐτοῖς νά μή εἴπωσι οὐδέν πρό τῆς Ἀναστάσεως Αὐτοῦ.

Δία τήν μνήμην τοῦ γεγονότος τούτου  ἀποκαλυφθέντος τοῖς μαθηταῖς καί δι’ αὐτῶν εἰς ἡμᾶς ὁ Κύριος ἐφανέρωσε τό πρωτόκτιστον κάλλος τοῦ ἀνθρώπου πρό τῆς πτώσεως καί τήν δυνατότητα νά ἐπαναποκτήσῃ αὐτό πάλιν ἐν Χριστῷ ἐνανθρωπήσαντι καί Μεταμορφωθέντι ἐτελέσθη θεία Λειτουργία τήν νύκτα τῆς ἑορτῆς, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολíτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ    Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου  Καττάρων κ. Μακαρίου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὡς τοῦ π. Παρθενίου, Ἀραβοφώνων Πρεσβυτέρων τῆς περιοχῆς τῆς Γαλιλαίας, ψάλλοντος τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου μετά τῆς χορῳδίας αὐτοῦ ἑλληνιστί καί ἀραβιστί, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος κ. Ευαγγέλου Βλιώρα καί ἐκπροσώπου τῆς Ἑλληνικῆς Πρεσβείας εἰς Ἰσραήλ καί μετεχόντων ὀλίγων πιστῶν, λόγῳ τῶν περιορισμῶν διά προστασίαν ἐκ τοῦ ἰοῦ τοῦ covid- 19.

Εις τό Κοινωνικόν τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον διά τῆς κάτωθι ὁμιλίας Αὐτοῦ:

“Καί μεθ᾿ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τόν Πέτρον καί Ἰάκωβον καί Ἰωάννην τόν ἀδελφόν αὐτοῦ καί ἀναφέρει αὐτούς εἰς ὄρος ὑψηλόν κατ᾿ ἰδίαν· καί μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καί ἔλαμψε τό πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τά δέ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκά ὡς τό φῶς”. (Ματθ. 17,1-2).

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

εὐλαβεῖς προσκυνηταί,

Ἡ χάρις τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ συνήγαγε πάντας ἐν τῷ ὑψηλῷ τούτῳ ὄρει Θαβώρ, ἵνα ἑορτάσωμεν τό μέγα καί θαυμαστόν γεγονός τῆς ἄκρας φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ Πατρός, τουτέστιν τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Ἰησοῦ ἐνώπιον τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ Πέτρου, Ἰακώβου καί Ἰωάννου ἀλλά καί τῶν Προφητῶν Μωυσέως καί Ἠλιοῦ. Το γεγονός δέ τοῦτο ἐγένετο τεσσαράκοντα ἡμέρας πρό τοῦ σταυρικοῦ πάθους τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, θέλων νά ἀποδείξῃ ὅτι ἡ περί τοῦ Χριστοῦ διδασκαλία, τήν ὁποίαν ἐκήρυττον οἱ Ἀπόστολοι ἐβασίζετο οὐχί ἐπί τῆς ἀνθρωπίνης ἐπινοήσεως καί διανοήσεως, ἀλλ’ ἐπί τῆς προσωπικῆς ἐμπειρίας, ἐπικαλεῖται ὡς ἀδιάψευστον μαρτυρίαν, τήν παρουσίαν Αὐτοῦ ἐν τῷ ὑψηλῷ ὄρει Θαβώρ λέγων: “Οὐ γάρ σεσοφισμένοις μύθοις ἐξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καί παρουσίαν, ἀλλ᾿ ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος· λαβών γάρ παρά Θεοῦ Πατρός τιμήν καί δόξαν φωνῆς ἐνεχθείσης αὐτῷ τοιᾶσδε ὑπό τῆς μεγαλοπρεποῦς δόξης, οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς ὃν ἐγώ εὐδόκησα, καί ταύτην τήν φωνήν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ ἐνεχθεῖσαν, σύν Αὐτῷ ὄντες ἐν τῷ ὄρει τῷ ἁγίῳ”, (Β΄ Καθ. Πέτρ., 16-18).

Κατά τήν Μεταμόρφωσίν Του ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ὄρει Θαβώρ ἀπεκάλυψεν, δηλονότι ἐγνώρισεν εἰς τούς μαθητάς Αὐτοῦ, πρῶτον τήν δύναμιν Αὐτοῦ, τήν δειχθεῖσαν αὐτοῖς τοῖς μαθηταῖς ὑπό τοῦ Θεοῦ Πατρός διά τοῦ μονογενοῦς Αὐτοῦ Υἱοῦ δόξαν. Ἡ δέ δόξα αὕτη δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τάς ἀκτίστους ἐνεργείας τοῦ ἀπροσίτου θείου φωτός. “Ὁ Θεός φῶς ἐστι” (Α’ Ἰωάν. 1,5) κηρύττει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης. “Ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς” (Ἰωάν. 8,12), λέγει Κύριος.

Τήν ἀλήθειαν ταύτην διατυπώνει ἐναργέστατα καί θεολογικῶς ὁ ὑμνῳδός ἀναφωνῶν: “Φῶς ἀναλλοίωτον Λόγε, φωτός Πατρός ἀγεννήτου, ἐν τῷ φανέντι φωτί σου, σήμερον ἐν Θαβωρίῳ, φῶς εἴδομεν τόν Πατέρα, φῶς καί τό Πνεῦμα, φωταγωγοῦν πᾶσαν κτίσιν”.

Δεύτερον [ὁ Κύριος ἐγνώρισε τοῖς μαθηταῖς Αὐτοῦ] τήν παρουσίαν Αὐτοῦ. Τοῦτο σημαίνει ὅτι ἡ ἐν τῷ ὑψηλῷ ὄρει Μεταμόρφωσις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ πρόγευσιν ὁρατήν καί ἁπτήν τῆς μελλούσης ἐνδόξου βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὡς μέ σαφήνειαν ἐκφράζει τοῦτο ὁ ὑμνῳδός λέγων: “Τήν τῶν βροτῶν ἐναλλαγήν, τήν μετά δόξης Σου Σωτήρ, ἐν τῇ δευτέρᾳ καί φρικτῇ τῆς σῆς ἐλεύσεως δεικνύς, ἐπί τοῦ ὄρους Θαβώρ μετεμορφώθης”. Καί ἀναλυτικώτερον, “Σῶτερ ἡμῶν Χριστέ μετεμορφώθης εἰς τό ὄρος Θαβώρ, διά νά ἀποδείξῃς καί ἐγγυηθῇς τήν ἀναμενομένην ἔνδοξον Δευτέραν καί φοβεράν Παρουσίαν Σου, ὡς καί τήν μεταβολήν, ἡ ὁποία θά γίνῃ κατ’ αὐτήν εἰς τούς πιστούς καί εὐσεβεῖς Χριστιανούς, τήν αἰώνιον αὐτῶν δόξαν”.

Τόσον ἡ δύναμις ὅσον καί ἡ παρουσία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ Μεταμορφώσει Αὐτοῦ, τἠν ὁποίαν ἐγνώρισαν εἰς ἡμᾶς οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καί Εὐαγγελισταί, ἀφοροῦν κυρίως καί πρωτίστως εἰς τήν ἐνίσχυσιν τῆς πίστεως τῶν μαθητῶν, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, κατά τήν γενομένην φωνήν ἐκ τῆς νεφέλης, “οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε“ (Ματθ. 17,5). Αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἀλήθειαν ἀκούομεν ἀπό τοῦ ὑμνῳδοῦ βοῶντος: “ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης, καί ὡς ἐχώρουν οἱ μαθηταί Σου τήν δόξαν Σου, Χριστέ ὁ Θεός ἐθεάσαντο, ἵνα ὅταν Σέ ἴδωσι σταυρούμενον, τό μέν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, τῷ δέ κόσμῳ κηρύξωσιν ὅτι Σύ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρός τό ἀπαύγασμα”.

Τήν δόξαν τοῦ Χριστοῦ, ἥν ἐθεάσαντο οἱ μαθηταί Αὐτοῦ, ἀπολαμβάνουν πάντες οἱ Ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταγραφῆ πολῖται τῆς οὐρανίου πολιτείας, δηλονότι τῆς “ἐκκλησίας πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων”, (Ἐβρ. 12,23).

Τήν δόξαν ταύτην τοῦ Χριστοῦ θά ἀπολαμβάνουν οἱ εὐσεβεῖς καί δίκαιοι Χριστιανοί ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ. “Τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Πατρός αὐτῶν”. (Ματθ. 13,43), λέγει Κύριος.

Τῆς δόξης ταύτης τοῦ Χριστοῦ θεωρός ἐγένετο ὁ “πλήρης πίστεως καί Πνεύματος Ἁγίου Διάκονος Στέφανος” (Πραξ. 6, 5), ὁ ὁποῖος “ἀτενίσας εἰς τόν οὐρανόν εἶδε δόξαν Θεοῦ καί Ἰησοῦν ἐστῶτα ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ”, (Πράξ. 7,55). Ὁ δέ θεῖος Παῦλος κηρύττων ὅτι πάντες οἱ ζῶντες ἐν Χριστῷ ἀντανακλοῦν τήν δόξαν τοῦ Κυρίου λέγει: “Ἡμεῖς δέ πάντες ἀνακεκαλυμμένῳ προσώπῳ τήν δόξαν Κυρίου κατοπτριζόμενοι τήν αὐτήν εἰκόνα μεταμορφούμεθα ἀπό δόξης εἰς δόξαν, καθάπερ ἀπό Κυρίου Πνεύματος”, (Β΄ Κορ. 3,18).

Ἑρμηνεύων τούς λόγους τούτους ὁ ἱερός Χρυσόστομος λέγει: “Ὥσπερ ἄν εἰ ἄργυρος καθαρός πρός ἀκτῖνας [τοῦ ἡλίου] κείμενος καί αὐτός ἀκτῖνας ἐκπέμψει… οὕτω καί ἡ ψυχή [τοῦ ἀνθρώπου] καθαιρομένη καί ἀργύρου λαμπροτέρα γινομένη, δέχεται ἀκτῖνα ἀπό της δόξης τοῦ [ἁγίου] Πνεύματος καί ταύτην ἀντιπέμπει”.

Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, καλούμεθα νά διάγωμεν βίον κατά Χριστόν, δηλαδή νά συμμετέχωμεν ἐνεργῶς εἰς τήν θείαν μυστηριακήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας ὡς πιστά καί γνήσια μέλη τοῦ σώματος αὐτῆς τουτέστιν τοῦ Χριστοῦ “θυσίαν αἰνέσεως δοξάσει με, καί ἐκεῖ ὁδός, ἥ δείξω αὐτῷ τό σωτήριόν μου” (Ψαλμ. 49,23) ἀναφωνεῖ ὁ ψαλμῳδός. Τοῦτο σημαίνει ὅτι μόνον εἰς τήν εἰλικρινῆ εὐσέβειαν εὑρίσκεται ὁ δρόμος τῆς σωτηρίας, δηλονότι τῆς ἐν Χριστῷ μεταμορφώσεως ἡμῶν.

Δεηθῶμεν τοῦ ἐν τῷ ὄρει τούτῳ τῷ Θαβώρ Μεταμορφωθέντος Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ὅπως πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, λάμψῃ καί ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τό φῶς τό ἀΐδιον Αὐτοῦ καί τύχωμεν τῆς μεταμορφώσεως ἡμῶν. Ἀμήν. Ἔτη πολλά!”

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἐδόθη μικρά δεξίωσις – κέρασμα ὑπό τοῦ ἀνακαινιστοῦ τῆς Μονῆς καί ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱλαρίωνος καί τήν μεσημβρίαν παρετέθη τράπεζα.

Διά τήν ἑορτήν ταύτην ἐτελέσθη πανηγυρική θεία Λειτουργία ἐν Γεθσημανῇ, καί εἰς Ραμάλλαν, τῇ φιλοξενίᾳ τῶν Ἡγουμένων Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου καί τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Γαλακτίωνος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Τρίτην, 27^ην Ἰουλίου/ 9^ην Αὐγούστου 2021, ἡμέραν μνήμης τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος, εἰς τήν θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἀνέπεμψεν εὐχήν πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν ἡμῶν ὑπέρ παύσεως τῶν εἰς διαφόρους περιοχάς τῆς Ἑλλάδος καταστροφικῶν πυρκαϊῶν καί βοηθείας καί παραμυθίας τῶν πυροπλήκτων θυμάτων αὐτῶν.

Εὐχήν τοιαύτην ἀνέγνωσεν ὡσαύτως καί ὁ Γέρων Σκευοφύλαξ τοῦ Παναγίου Τάφου Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεραπόλεως κ. Ἰσίδωρος εἰς τήν νυκτερινήν θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν μεσημβρίαν τῆς Δευτέρας, 13^ης/26^ης Ἰουλίου 2021, ὁ Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Κύπρου κ. Νῖκος Χριστοδουλίδης μετά συνοδείας αὐτοῦ, εὑρισκόμενος εἰς ἐθνικήν ἀποστολήν εἰς Ἰσραήλ, ἐπεσκέφθη τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Τόν κ. Ὑπουργόν ὑπεδέχθη ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά Πατέρων Ἁγιοταφιτῶν, τοῦ Γέροντος Σκευοφύλακος Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ, τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί ἐσυνώδευσεν εἰς τήν προσκύνησιν αὐτοῦ εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί  τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν καί προσεκύνησε τό Τίμιον Ξύλον εἰς τό γραφεῖον τοῦ Γέροντος Σκευοφύλακος, ἔνθα καί προσέφερεν αὐτῷ εἰκόνας τοῦ Παναγίου Τάφου, τῆς Θεοτόκου Ἱεροσολυμιτίσσης καί τό βιβλίον “I am Jerusalem” τοῦ μακαριστοῦ Ἱεροσολυμίτου ὀδοντοϊατροῦ Ἰωάννου Τλήλ καί ηὐχήθη αὐτῷ καλήν ἐπιτυχίαν εἰς τήν ἀποστολήν αὐτοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν πρωΐαν τῆς Δευτέρας, 6^ης /19^ης Ἰουλίου 2021, ὁ Μακαριώτατος  Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ηὐλόγησε τά ρᾶσα τῶν δύο νεηλύδων δοκίμων Christian Toumbelekis καί James Dipaola, εὐχόμενος εἰς αὐτούς ἐν ὑπομονῇ καί ὑπακοῇ τό στάδιον τῆς δοκιμασίας των, διά νά καταταγοῦν μετά ταῦτα εἰς τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Πέμπτην 25^ην Ἰουνίου / 8^ην Ἰουλίου 2021, ὁ διακεκριμμένος καί διά πολλῶν βραβείων τετιμημένος Ἀμερικανός Γερουσιαστής κ. French Hill, συνοδευόμενος ὑπό συνεργατῶν αὐτοῦ, ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον.

Τόν κ. French Hill ὑπεδέχθη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά Πατέρων Ἁγιοταφιτῶν καί ἐκπροσώπων τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῶν Ἱεροσολύμων, Φραγκισκανῶν,  Ἀγγλικανῶν καί Κοπτῶν, προσφωνῶν αὐτόν διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἀγγλιστί, ὑπογραμμιζούσης τά ζωτικά προβλήματα, τά ὁποῖα ἀντιμετωπίζουν αἱ Ἐκκλησίαι εἰς τήν Ἱερουσαλήμ καί ὅλην τήν Ἁγίαν Γῆν, τόπου λατρείας τῶν τριῶν Ἀβραμιαίων θρησκειῶν ἀλλά καί πολιτικῆς ἀσταθείας καί φιλονικιῶν σήμερον:

“Mr Chairman,

Representative Hill,

Respected Members of your Delegation,

Your Beatitudes,

Your Eminences,

Your Graces,

Ladies and Gentlemen,

It is our joy and privilege to welcome you to the Holy City of Jerusalem and to the Patriarchate of Jerusalem. You make your visit to us at a crucial time in the life of the peoples of this region, and we are encouraged that by your meeting with this gathering of the Heads of the Churches you understand the supreme importance of the role of religion in our life here, and we know of your concern for our life and well-being.

The United States has a particular and unique relationship with our region. Not only are there long-standing governmental, economic, and political relationships, as well as relationships with a host of non-governmental agencies; there are also religious ties. Jews, Christians and Muslims, both here and in the United States share historic family, and spiritual connections. Indeed, many families have members living both here and in your country. And of course, from the United States many thousands of pilgrims from all the Abrahamic traditions come here every year on pilgrimage to the Holy Places. By choosing to come to our Patriarchate, you number yourselves among those who are true pilgrims, whatever other purposes their trip may have. It is even said that President Lincoln had wanted to visit Jerusalem on pilgrimage, and we look forward to welcoming back pilgrims from the United States when international travel becomes easier.

As in every corner of the world, the last months have been extremely challenging for us in the Holy Land. Because of the pandemic, our churches and Holy Sites have suffered significant restrictions and prolonged closure. We have been unable to share hospitality with pilgrims and tourists from around the world and our own communities have suffered significant hardship and deprivation. While COVID-19 has radically diminished our economic resources, we have continued, by God’s grace, to try to meet the great spiritual, physical, educational, and financial needs of our local communities.

After this period of prolonged hardship, the conflicts of recent months in the Holy Land have proven extremely difficult and devastating. The violent outbreaks have served only to deepen the problems that the pandemic has caused. For many in our communities, a crisis has become a catastrophe.

The broad media coverage and the recent violence has brought global attention to our local suffering. Despite all this coverage, the true beginnings of this most recent conflict remain largely untold. We think that it is incumbent upon us to be clear that these tragic events are the direct result of years of the growth of extremist ideologies and attacks by a growing number of radical groups which have gone unchecked and unpunished. These radical groups are intent of driving out Christians, Muslims and even some Jewish groups from the Holy City of Jerusalem and other communities of our region.

The attacks range from the verbal abuse of and physical assaults against clergy, and worshippers as we go about our daily business to the frequent vandalism and desecration of church property and Holy Sites. Just a few weeks ago we saw a vicious assault of two Armenian clergy right outside their monastery in the Armenian Quarter and an intrusion into our School on Mount Sion by radicals. Sadly, and worryingly, these kinds of incidents are no longer exceptions; they are a regular part of our life. And it is intolerable.

As spiritual leaders we have no desire to enter into politics or to make political statements. Our only concern is the safety and continuing flourishing of the Christian community in Jerusalem and the Holy Land. As Churches, we have stood strong and united int eh face of ongoing violence and vandalism. But the situation has changed significantly. Were we simply dealing with harassment, we could manage this. But the stakes are now too high. For we are face-to-face with radical groups who seek and are working systematically for our eviction from the Holy City, whether in the threat to seize church properties, and specifically at the Jaffa Gate – which is the entrance to the Christian Quarter and the route of pilgrimage to the Holy Sepulchre – or in Sheikh Jarrah – where attempts forcefully to displace local citizens in recent days erupted into the violence and even death which we have seen on our TV screens.

The Christian presence in the Holy City and in the Holy Land is vital for the well-being and integrity of this region. For centuries we have inhabited a multi-cultural, multi-ethnic, multi-religious landscape that has given this region its unique character as the land of the divine-human encounter. And while the three Abrahamic faiths all have Holy Sites here, it is the Christian Holy Sites that guarantee a truly universal welcome to all people of good will, without distinction. In other words, the Holy Sepulchre is the main destination of all pilgrims and visitors of Jerusalem. This unique character is now under serious threat as never before.

This is another aspect of our lives here that unites us in a common understanding, for both your great country and this region alike live in a multi-cultural, multi-ethnic, and multi-religious national life. One must understand that this region, however, because of its historical and religious significance, does not belong just to one group. It is connected with sacred history and with moral values which are of universal significance, and we are both well aware of the importance to our mutual flourishing of protecting and defending this diversity of human, cultural, and spiritual experience.

The Churches and Christian Communities of the Holy Land remain firmly committed even in the face of unprecedented opposition and attack, to act as peacemakers and to carry out our spiritual mission. The mission of the Church has been fundamental in guaranteeing the sacredness of the rich cultural heritage of the Holy Land. Furthermore, we will continue to preserve the Holy Sites as places of worship and to keep them accessible to all who come here on pilgrimage.

However, we cannot remain silent to the reality that we are facing from the growing challenge to our very existence from radical groups. Nor can we do this on our own. We need our partners in the international community, and especially our friends and allies in the United States, and particularly in the government, who espouse respect for human dignity, to do this and through you, we call on the leaders of the Congress to a robust defence of the Christian presence in the Holy Land, against those who would work to undo our life here.

MAY God grant success to your mission. Through you, we seek to extend our partnerships in the United States. We look forward to working together, with the conviction that, with your support, we can continue to enable peoples of all faiths to thrive together in our beloved Holy Land.

Thank you”.

Ἀνταποκρινόμενος ὁ κ. French Hill εἶπεν ὅτι μία ἀπό τάς βασικάς ἀξίας τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ἀμερικῆς εἶναι ἡ ἐλευθερία τῆς θρησκείας, χρησιμοποιουμένη ὑπό τῶν Η.Π.Α. καί διά τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν τῶν θρησκειῶν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί τήν στήριξιν τῆς Χριστιανικῆς ὀντότητος.

Ἐπί τῇ ἐπισκέψει ταύτῃ ὁ κ. French Hill ἐπέδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον λεύκωμα μέ τίτλον “Congressional Testimonies of Faith”, ὁ δέ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν αὐτῷ εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, πίνακα τῆς Ἱερουσαλήμ ἐπάργυρον καί τό βιβλίον τοῦ μακαριστοῦ ὀδοντιάτρου Ἰωάννου Τλήλ “I am Jerusalem” καί Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας εἰς τούς συνοδούς αὐτοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας