Τήν Κυριακήν, 5/18-10-2009, ἡ Πρωθυπουργός τῆς Οὐκρανίας κ. Ἰουλία Τιμοσιένκο, φιλοξενουμένη τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων.

Τήν Πρωθυπουργόν κ. Ἰουλίαν Τιμοσιένκο, συνοδευομένην ὑπό τοῦ βουλευτοῦ καί Προέδρου τῆς Οὐκρανικῆς Ἰουδαϊκῆς Ἐπιτροπῆς κ. Αlexander Feldman  καί ἐπιτελείου πολιτικῶν συνεργατῶν αὐτῆς, ὑπεδέχθη ἐνθέρμως ἡ Α.Θ.  Μακαριότης, ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’, περιστοιχούμενος ὑπό Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου.

Προσφωνῶν αὐτήν ὁ Μακαριώτατος, εἶπεν: «Εἶναι μεγάλη ἡ χαρά νά ὑποδεχώμεθα τήν Ὑμετέραν  Ἐξοχότητα εἰς τό πλαίσιον τῆς ἀποστολῆς αὐτῆς εἰς τό Κράτος τοῦ Ἰσραήλ, ὡς προσκυνήτριαν εἰς τό ἡμέτερον παλαίφατον Πατριαρχεῖον  καί ὡς ἀγγελιαφόρον εἰρήνης ἐκ μιᾶς μεγάλης καί εὐσεβοῦς Όρθοδόξου χώρας, τῆς Οὐκρανίας. Ἡ ἐπίσκεψις Ὑμῶν συσφίγγει τούς δεσμούς, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρχαν ἀνέκαθεν μεταξύ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς χώρας τῆς Οὐκρανίας. Οἱ  Πατριάρχαι Ἱεροσολύμων ἐπετέλεσαν ἀξιόλογον ποιμαντικόν ἔργον εἰς τήν χώραν τῆς Οὐκρανίας. Ἰδιαιτέρως κατά τήν στιγμήν ταύτην ἐνθυμούμεθα τόν ἀοίδιμον προκάτοχον Ἡμῶν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων Παΐσιον, δράσαντα εἰς Οὐκρανίαν. Παρακολουθοῦμεν μέ ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον τάς πολιτικάς, κοινωνικάς καί ἐκκλησιαστικάς ἐξελίξεις εἰς τήν χώραν Ὑμῶν καί τόν σημαίνοντα καί βαρύνοντα ρόλον, τόν ὁποῖον Ὑμεῖς διαδραματίζετε διά τήν θετικήν καί αἰσίαν ἔκβασιν αὐτῶν.

Εἰς ἀναγνώρισιν τῶν προσπαθειῶν Ὑμῶν διά τήν εὐημερίαν τοῦ λαοῦ Ὑμῶν καί τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν τῶν διαφορετικῶν ἐθνικῶν ὁμάδων, τῆς καταπολεμήσεως τοῦ ἀντισημιτισμοῦ καί τῆς ἀφοσιώσεως Ὑμῶν πρός τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον, ἀπονέμομεν εἰς Ὑμᾶς ταύτην τήν ὑψίστην τιμητικήν διάκρισιν, τό παράσημον δηλαδή τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, ἀναγορεύομεν Ὑμᾶς Ἀνώτερον Ταξιάρχην τοῦ Τάγματος τῶν Σταυροφόρων τοῦ Παναγίου Τάφου, ἤτοι ἀπονέμομεν εἰς Ὑμᾶς χρυσοῦν σταυρόν μετά στέμματος, στεφάνης καί ἀστέρος καί προσευχόμεθα ὑπέρ ἐνισχύσεως Ὑμῶν προσωπικῶς πρός ἐπιτυχίαν τῆς ὑψηλῆς Ὑμῶν ἐθνικῆς ἀποστολῆς καί εἰρήνης καί εὐημερίας τοῦ λαοῦ αὐτῆς».

Περαίνων τούς λόγους τούτους ὁ Μακαριώτατος, ἐπενέδυσε τήν Πρωθυπουργόν μέ τό παράσημον, ὁ δέ Ἀρχιγραμματεύς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος ἀνέγνωσε τό συνοδεῦον δίπλωμα αὐτοῦ. Ὁ Μακαριώτατος ἐπίσης προσέφερεν εἰς αὐτήν πολύτιμον κεραμεικήν εἰκόνα τῆς Παναγίας Ἱεροσολυμιτίσσης καί τό λεύκωμα «Ὀμφαλός τῆς Γῆς», περιέχον εἰς φωτογραφίας τάς τελετάς τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων.

Ἡ Πρωθυπουργός ἐπέδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον παλαιάν βυζαντινήν εἰκόνα τῆς ἐγέρσεως τοῦ Λαζάρου καί ἐζήτησε τάς προσευχάς Αὐτοῦ δι’ ἐπιτυχίαν, προκοπήν καί εὐημερίαν τοῦ λαοῦ αὐτῆς.

Ὁ Μακαριώτατος ἀπαντῶν, εἶπε ὅτι «ἡμεῖς εἰς Ἱεροσόλυμα ἔχομεν ὡς πηγήν δυνάμεως τόν Ἅγιον Τάφον, Ὑμεῖς δέ εἰς Οὐκρανίαν τήν ἱεράν Λαύραν τοῦ Κιέβου».

Ἡ Πρωθυπουργός προσεῖπεν εἰς τόν Μακαριώτατον ὅτι εἶναι εὐγνώμων διά τήν παρασχεθεῖσαν εἰς αὐτήν τιμήν τῆς ἐπισκέψεως, τῆς παρασημοφορήσεως, τοῦ σταυροῦ καί τῆς εἰκόνος. Ὅτι θεωρεῖ ταῦτα ὡς εὐλογίαν οὐχί μόνον δι’ αὐτήν προσωπικῶς, ἀλλά καί διά τόν λαόν αὐτῆς.

Ἐπίσης ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον δι’ ὅσα πράττει διά τούς προσκυνητάς καί τόν Οὐκρανικόν λαόν. Ἐζήτησε τάς  προσευχάς καί τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου διά τόν ἑορτασμόν προσεχῶς τοῦ γεγονότος τῆς συμπληρώσεως 18 ἐτῶν ἀπό τῆς ἀνεξαρτησίας τῆς χώρας αὐτῆς καί τῆς ἐγκαταστάσεως νέων ἱδρυμάτων, εἰς τά ὁποῖα προσφέρεται μία νέα ἐθνική παιδεία χριστιανικῆς ἠθικῆς- “Christian Ethics” -κυρίως εἰς τά σχολεῖα, διά τήν μείωσιν τῆς ἐπικρατoύσης ἐντάσεως εἰς τάς σχέσεις τῶν ἐθνικῶν ὀντοτήτων καί τήν δημιουργίαν ἑνός κλίματος πολυεθνικῆς καί πολυθρησκευτικῆς συνυπάρξεως. «Διά τούς λόγους τούτους», εἶπεν, «ἐξῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα, διά νά ζητήσω τήν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ, τοῦ Παναγίου Τάφου καί τήν Ὑμετέραν, εἰς τήν μεταβατικήν αὐτήν περίοδον, τήν ὁποίαν διέρχεται ἡ χώρα ἡμῶν».

Περαίνων ὁ Μακαριώτατος, ἐπῄνεσε τό ἔργον τοῦ Πρέσβεως τῆς Οὐκρανίας εἰς τό Ἰσραήλ, παρόντος εἰς τήν ἐπίσκεψιν ταύτην, καί τό φιλανθρωπικόν ἔργον τοῦ συνοδεύοντος τήν  Πρωθυπουργόν, βουλευτοῦ κ.  Alexander Feldman.

Ἡ Πρωθυπουργός ηὐχαρίστησε καί πάλιν, καί προσεκάλεσε τόν Μακαριώτατον ἐξ ὀνόματος τοῦ Οὐκρανικοῦ λαοῦ νά ἐπισκεφθῇ τήν χώραν τῆς Οὐκρανίας.

Μετά τήν ἐπίσκεψιν αὐτῆς εἰς τό Πατριαρχεῖον, ἡ Πρωθυπουργός κ. Ἰουλία Τουμοσιένκο, συνοδευομένη ὑπό τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, ἐπεσκέφθη τούς ἱερούς ναούς τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, τόν κῆπον τῆς Γεθσημανῆς, τόν τάφον τῆς Θεοτόκου, τήν ἱεράν Μονήν ἀββᾶ Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου καί τόν Ἰορδάνην ποταμόν, ἔνθα καί ἐβαπτίσθη ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ ἡγουμένου τοῦ ἀββᾶ Γερασίμου, Ἀρχιμανδρίτου π. Χρυσοστόμου τό παραδοσιακόν προσκυνηματικόν βάπτισμα, ἀκολούθως δέ προσεκύνησε τόν παρά τήν Βηθλεέμ τάφον τῆς Ραχήλ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder

Τήν Τετάρτην, 14^ην τρέχοντος μηνός Ὀκτωβρίου, μεταξύ 12.00μ.-15.00 μ.μ. συνηντήθησαν εἰς ἔκτακτον συνάντησιν εἰς τό παρά τήν Ἀνατολικήν Ἰορδανικήν Ὄχθην τῆς  Νεκρᾶς Θαλάσσης ξενοδοχεῖον Marriott οἱ Ἀρχηγοί τῶν τεσσάρων Οἰκογενειῶν-μελῶν τοῦ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ (ΣΕΜΑ), ἤτοι ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’, ἐκπροσωπῶν τήν Ἑλληνορθόδοξον «οἰκογένειαν» καί Πρόεδρος,  ὁ Λατῖνος Πατριάρχης εἰς Ἱεροσόλυμα κ. Φουάδ Τουάλ ἐκπροσωπῶν τήν Ρωμαιοκαθολικήν  Οἰκογένειαν, ὁ Μητροπολίτης Μποῦλος Μάταρ, Ἀρχιεπίσκοπος Βηρυττοῦ, ἐκπροσωπῶν τήν Ἐκκλησίαν τῶν Μαρωνιτῶν, ὁ Ἀγγλικανός Ἐπίσκοπος εἰς Ἱεροσόλυμα κ. Σουχέλ Νταουάνη, ἐκπροσωπῶν τήν Ἀγγλικανικήν Ἐκκλησίαν, ὁ Λουθηρανός Εὐαγγελικός Ἐπίσκοπος εἰς Ἱεροσόλυμα κ. Μουνίμπ Γιουνάν καί ὁ Δρ. Χαμπίμπ Μπάντρ, Μέλος τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς Coordinator of the Task Force.

Σκοπός τῆς συναντήσεως αὐτῆς ἦτο ἡ ἐκ νέου συζήτησις καί ἐπίλυσις προβλημάτων, τά ὁποῖα ἀντιμετωπίζει τό ΣΕΜΑ εἰς τό γραμματειακόν προσωπικόν αὐτοῦ και εἰς τόν οἰκονομικόν τομέα.

Ἐπί τῶν προβλημάτων τούτων τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ὡς γνωστόν, ἐτοποθετήθη, εἰσηγούμενον τήν παραίτησιν τοῦ προσωπικοῦ τῆς Γραμματείας καί τόν διορισμόν νέων μελῶν, τά ὁποῖα συγκεντρώνουν τά προσόντα, τά ὁποῖα ἀπαιτοῦνται διά τήν ἐξεύρεσιν οἰκονομικῶν πόρων, ἀλλά καί διά τήν εἰσήγησιν τρόπων συμβολῆς τοῦ ΣΕΜΑ εἰς τήν εἰρηνευτικήν διαδικασίαν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.

Οἱ συγκληθέντες εἰς τό ξενοδοχεῖον Marriott Ἀρχηγοί ἀνέθεσαν εἰς ἑπταμελῆ Ἐπιτροπήν τήν συνέχισιν τῶν ἐργασιῶν διά τήν ἐξεύρεσιν λύσεως εἰς τό ἄχρι τοῦδε ὑφιστάμενον ἀδιέξοδον. Ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ εἰσηγήθη νά φιλοξενήσῃ τήν ἑπομένην συνάντησιν τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ ΣΕΜΑ εἰς τό Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας, ὅπερ καί ἐγένετο δεκτόν.

Εἰς τούς συγκληθέντας Ἀρχηγούς τῶν Ἐκκλησιῶν καί τούς συνοδούς αὐτῶν παρέθεσε γεῦμα ὁ Ἕλλην Πρέσβυς εἰς Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας κ. Ἡρακλῆς Ἀστεριάδης.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Μεγάλη ἐπιτυχία σημείωσε ἡ 2η Συνάντηση τῶν Φίλων τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη», ποὺ πραγματοποιήθηκε τὴν Κυριακὴ 11 Ὀκτωβρίου 2009 στὴν ἕδρα τῆς Μ.Κ.Ο., στὴν Ἐξαρχία τοῦ Παναγίου Τάφου στὴν Πλάκα.

Στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, ποὺ βρίσκεται στὸν προαύλιο χῶρο τῆς Ἐξαρχίας τοῦ Παναγίου Τάφου, ἀπὸ νωρὶς εἶχαν προσέλθει εὐλαβεῖς πιστοί, ἀλλὰ καὶ φίλοι τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη», οἱ ὁποῖοι μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας παρευρέθηκαν στὴ Συνάντηση τῶν Φίλων τῆς «Ρωμηοσύνης».

Στὴ Συνάντηση εἶχαν τὴν εὐκαιρία νὰ ἐνημερωθοῦν γιὰ τὶς δραστηριότητες καὶ τὴ δράση τῆς Μὴ Κυβερνητικῆς Ὀργάνωσης, καθὼς καὶ γιὰ τὰ προγραμματισμένα ἐγχειρήματα, ποὺ θὰ λάβουν χώρα τὸ τρέχον ἔτος, καθὼς ἐπίσης καὶ νὰ ἀπολαύσουν πλούσιο κέρασμα στὸν προαύλιο χῶρο τῆς Ἐξαρχίας τοῦ Παναγίου Τάφου. Ἐπιπλέον συζητήθηκαν καὶ ἀπευθύνθηκαν ἐρωτήματα γιὰ τὸ φιλανθρωπικό, πολυπολιτισμικὸ καὶ ἐνισχυτικὸ ρόλο τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» πρὸς τὰ Πανάγια Προσκυνήματα.

Τὴν ἐκδήλωση τίμησαν μὲ τὴν παρουσία τοὺς ὁ Γενικὸς Διευθυντὴς τῶν Ἰστοχώρων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, κ. Χρίστος Θ. Νικολάου, ἡ Ἀναπληρώτρια Διαχειρίστρια τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη», κ. Αἰκατερίνη Διαμαντοπούλου, ἡ ὁποία μετέφερε τοὺς θερμοὺς χαιρετισμούς, τὶς εὐχὲς καὶ τὶς εὐχαριστίες τοῦ Διαχειριστῆ τῆς Μ.Κ.Ο. κ. Πέτρου Κυριακίδη.

Ἐπίσης τὴ Συνάντηση τίμησαν μὲ τὴν παρουσία τοὺς ἀρκετοὶ Ἀκαδημαϊκοί, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὁ Καθηγητὴς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Κωνσταντῖνος Νιάρχος, ἡ Ἀναπληρώτρια Καθηγήτρια Νεοελληνικῆς Φιλολογίας Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Μαρία Μαντουβάλου, ὁ Ἀναπληρωτὴς Καθηγητὴς τῆς Ψυχολογίας τῆς Θρησκείας  Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Σπυρίδων Τσιτσίγκος.

Ἐπίσης παρευρέθησαν μέλη τοῦ Φιλανθρωπικοῦ Σωματείου «Ἡ Ἀγάπη», καθὼς καὶ πλῆθος κόσμου.

Ἐκ τῆς Γραμματείας τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη»

ngg_shortcode_1_placeholder

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ συμμετέσχεν εἰς διήμερον Συνέδριον ἀπό 6^ης-8^ης Ὀκτωβρίου 2009, μέ θέμα: «Τά κοινά σημεῖα  διά τήν ἐξομάλυνσιν τῶν μουσουλμανικῶν καί χριστιανικῶν σχέσεων» εἰς τό Georgetown Πανεπιστήμιον τῆς Οὐάσινγκτον. Ὅπως μᾶς ἀναφέρει ὁ ἐπίσημος ἱστοχῶρος τοῦ  Georgetown University, τό συγκεκριμένον συνέδριον ἐχρηματοδοτήθη ὑπό τοῦ ἱδρύματος  Georgetown’s Prince Alwaleed Bin Talal Center for Muslim-Christian Understanding καί ὑπό τοῦ γραφείου τοῦ Προέδρου τοῦ Πανεπιστημίου κ. John J. De Gioia. Σκοπός τοῦ Συνεδρίου, ὡς ἐλέχθη ἀνωτέρω, ἦτο ἡ διερεύνησις τῶν κοινῶν σημείων τῶν θρησκειῶν διά τήν  ἀντιμετώπισιν τῶν παγκοσμίων ζητημάτων τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀσφαλείας.

Ἀφορμήν διά τήν συγκεκριμένην πρωτοβουλίαν  ἦτο μία ἐπιστολή, τήν ὁποίαν συνέταξεν ὁ His Royal Highness Prince Ghazi bin Muhammad τῆς Ἰορδανίας, ἡ ὁποία ὑπεγράφη ἀπό περισσοτέρους ἀπό 138 Μουσουλμάνους ἡγέτας καί λογίους καί ἡ ὁποία ἐστάλη εἰς τάς χριστιανικάς Ἐκκλησίας καί Χριστιανικά Ἱδρύματα τόν Ὀκτώβριον τοῦ 2007. Διά τῆς ἐπιστολῆς ταύτης προέτειναν νά ὑπάρξῃ ἀμοιβαία κατανόησις, συμφώνως πρός τήν βασικήν ἀρχήν τοῦ εὐαγγελίου: τήν ἀγάπην πρός τόν Θεόν καί τήν ἀγάπην πρός τόν πλησίον.
Οἱ κυριώτεροι ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν ὁμιλητῶν τοῦ Συνεδρίου, συμπεριλαμβανομένου τοῦ πρῴην Βρετανοῦ Πρωθυπουργοῦ κ. Τόνυ Μπλέρ, ἦτο ὁ κ. Esposito Kjell Magne Bondevik, πρῴην Πρωθυπουργός τῆς Νορβηγίας, ὁ Σεΐχης Mustafa Efendi Ceric Μεγάλος Μουφτῆς τῆς Βοσνίας-Ἐρζεγοβίνης, ὁ κ. Dato Seri Anwar Ibrahim, πρῴην ἀναπληρωτής Πρωθυπουργός τῆς Μαλαισίας. Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀντεπροσώπευσεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’.

«Τό ἐφετινόν Συνέδριον, ἡ τετάρτη συγκέντρωσις  τῆς κοινῆς αὐτῆς πρωτοβουλίας, ἐπιδιώκει νά προχωρήσῃ ἀπό τούς λόγους εἰς τά ἔργα», ἐδήλωσεν ὁ κ. John Esposito, Διευθυντής τοῦ Center for Muslim -Christian Understanding.

Τήν ἐλπίδα διά κοινήν ἀντιμετώπισιν τῶν διαφορῶν μεταξύ τῶν δύο θρησκειῶν, χωρίς τοῦτο νά σημαίνει τήν ἀλλαγήν τῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν, ἐξέφρασεν κατά τήν ἔναρξιν τῆς συνδιασκέψεως ὁ πρῴην Βρετανός Πρωθυπουργός κ. Τόνυ Μπλέρ. «Ὁ ἀποτελεσματικώτερος τρόπος νά τό ἐπιτύχωμεν», εἶπεν ὁ κ. Μπλέρ, «εἶναι νά ἐπιδείξωμεν ἐμπράκτως ὅτι εἴμεθα δεσμευμένοι διά τήν προάσπισιν τῶν ἀγαθῶν τῆς συνδιαλλαγῆς, τοῦ ἀμοιβαίου σεβασμοῦ καί τῆς δικαιοσύνης».

«Ὁ σημερινός κόσμος δέχεται ἕναν κατακλυσμόν πληροφοριῶν, ἀλλά ἔχει χάσει τήν ἐσωτερικήν σοφίαν», ἐτόνισεν ὁ Sheikh Mustafa Efendi Ceric. «Ὑπάρχει βαθεῖα ἀσυμφωνία μεταξύ τῆς ἐγκεφαλικῆς γνώσεως καί τῆς καλλιεργείας τῆς ψυχῆς. Ἡ φροντίς διά τήν ψυχήν εἶναι εἰς τάς ἡμέρας ἡμῶν παρηγκωνισμένη».
Ἐκπροσωπῶν τόν Χριστιανικόν κόσμον καί ἰδιαιτέρως τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ὁ  Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ εἰς τήν προσφώνησιν Αὐτοῦ, εἶπε περίπου τά ἑξῆς:

«Κατά τήν διάρκειαν τῆς Διασκέψεως ταύτης κατ’ ἐπανάληψιν ἀνεφέρθη ὅτι  ἡ θρησκεία εἶναι εἷς ἐκ τῶν κυριωτέρων προξένων τῆς κοινωνικῆς βίας ἤ ὅτι εἶναι μέρος τοῦ προβλήματος. Δέν χωρεῖ ἀμφίβολία ὅτι τό πρόβλημα τῆς βίας πρέπει νά ἀντιμετωπισθῇ εἰς τό πλαίσιον τοῦ ἀμοιβαίου διαλόγου.

Εἶναι προφανές ὅτι ὡρισμένοι θιασῶται τῶν τριῶν μεγάλων  μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν, ἐνδεδυμένοι μέ τόν μανδύαν τῆς θρησκευτικῆς ἐξουσίας αὐτῶν, προέβησαν εἰς πράξεις βίας εἰς τό παρελθόν. Τό γεγονός τοῦτο εἶναι ἀνάγκη νά ὁδηγήσῃ ἡμᾶς εἰς στοχασμόν δι’ εἰλικρίνειαν καί μετάνοιαν.

Εἶναι ἀπαραίτητον νά παραδεχθῶμεν, ὅπως ὀρθῶς ὑπεγράμμισαν οἱ κ.κ. Σύνεδροι, ὅτι ἡ χρησιμοποίησις θεμελιωδῶν δογμάτων τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν, Ἰουδαϊσμοῦ, Χριστιανισμοῦ καί Ἰσλάμ, διά νά δικαιολογηθοῦν πράξεις τῆς βίας τῆς τρομοκρατίας, ἀποτελεῖ διαστροφήν τῆς ἀληθείας. Ἀποτελεῖ καθῆκον διά τούς πρωτεργάτας τῆς εἰρήνης νά θεωρήσουν τήν θρησκείαν ὡς μέσον διά τήν ἐπίτευξιν τῆς εἰρήνης καί νά καταδικάσουν τήν βίαν ταχέως καί ἄνευ ὑπεκφυγῶν. Καλούμεθα νά διδάξωμεν εἰς τά ποίμνια ἡμῶν, ποῖος εἶναι ἀκριβῶς ὁ ρόλος τῆς θρησκείας εἰς τήν ἐπίτευξιν τῆς εἰρήνης μεταξύ τῶν ἐθνῶν.

Ὅπως πιστεύομεν, οἱ θρησκευτικοί ἡγέται δέν εἶναι πολιτικοί ἡγέται, ἀλλ’ ἔχουν διαφορετικάς μέν, ἴσης ἀξίας δέ ἠθικάς, θεολογικάς καί ποιμαντικάς εὐθύνας. Ὅπως οἱ πολιτικοί ἡγέται πρέπει νά διαμορφώνουν τόν ἠθικόν χαρακτῆρα αὐτῶν, ἀκολουθοῦντες τάς ἠθικάς ἀρχάς τῶν θρησκευτικῶν πίστεων καί παραδόσεων, ἐκ τῶν ὁποίων προέρχονται, κατά τόν ἴδιον τρόπον οἱ θρησκευτικοί ἡγέται ἔχουν καθῆκον νά διαπαιδαγωγοῦν εἰς τάς κοινότητας τῶν πιστῶν ὑπευθύνους πολίτας διά τήν κοινωνίαν.

Ὁ ρόλος αὐτός εἰς τήν οὐσίαν του ἐκδηλώνεται εἰς τήν βάσιν διά τῆς ἐκπαιδεύσεως τῶν ποιμνίων μας καί τοῦ εὐρυτέρου κοινοῦ ὅσον ἀφορᾷ εἰς τήν σημασίαν τῆς εἰρηνικῆς συνυπάρξεως. Ἐδηλώνεται εἰσέτι διά τῆς παροχῆς κοινωνικῶν ὑπηρεσιῶν, αἱ ὁποῖαι ἔχουν ὡς ἐπίκεντρον τήν ἴσην ἀντιμετώπισιν τῶν ἀνθρώπων, ἀνεξαρτήτως τῶν θρησκευτικῶν καί ἐθνικῶν αὐτῶν διαφορῶν, διά τῆς λήψεως ἰσχυρῶν ἀποφάσεων, διά τῆς  συμμετοχῆς εἰς ἀνοικτούς καί ἰδιωτικούς διαλόγους  καί διά τῆς ὑποστηρίξεως ὀργανισμῶν, οἱ ὁποῖοι δεσμεύονται νά ἐργασθοῦν διά τόν ἴδιον ἀκριβῶς σκοπόν.

Ἐπιτρέψατε εἰς Ἡμᾶς, κ.κ. Σύνεδροι ὡς Ἕλληνα καί Ὀρθόδοξον Ποιμενάρχην, νά χρησιμοποιήσωμεν εἰς τήν προσφώνησιν Ἡμῶν ἕνα ἑλληνικόν ὅρον, μέ τόν ὁποῖον κυριολεκτοῦμεν, τόν ὅρον «Συμβίωσις». Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων θεωρεῖ ὅτι ἡ βάσις διά τήν ἀνάπτυξιν τῆς εἰρήνης εἰς τό μέλλον εἶναι αὐτή  ἀκριβῶς ἡ συμβίωσις τῶν θρησκευτικῶν Κοινοτήτων, ἡ ὁποία στηρίζεται εἰς τόν  ἀμοιβαῖον σεβασμόν, τήν ὑπομονήν καί τήν ἀνοχήν.

Θέτομεν ἐνώπιον ὑμῶν, κ.κ. Σύνεδροι, τό παράδειγμα τῆς  ἱστορικῆς χριστιανικῆς-μουσουλμανικῆς φιλίας εἰς τόν  χῶρον τῆς Μέσης Ἀνατολῆς κατά τά τελευταῖα 1400 ἔτη, ἡ ὁποία ἐξεκίνησεν, ὅταν ὁ ἀείμνηστος Προκάτοχος Ἡμῶν, Πατριάρχης Σωφρόνιος, ὑπέγραψε Σύμφωνον μέ τόν Χαλίφην Ὁμάρ-Ἴμπν-Ἰλ- Χατάμπ. Τό Σύμφωνον τοῦ Ὁμάρ Χατάμπ -Al-’Udha- Al- Umariyya ἐξεδόθη κατά τό ἔτος 638 μ. Χ., καί παραμένει ἡ ἀρχή τῶν «δικαιωμάτων» τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τήν περιοχήν καί ἡ βάσις τῆς ἁρμονικῆς συμβιώσεως μεταξύ τῶν θρησκευτικῶν Κοινοτήτων τῆς Ἁγίας Γῆς. Ἡ «Συμβίωσις» αὐτή, ἔχει χαραχθῆ εἰς τήν ὅλην πολιτιστικήν αὐτῶν κληρονομίαν, τά ἔθιμα, τάς παραδόσεις καί τάς ἀντιλήψεις αὐτῶν. Δέν πρέπει νά μᾶς διαφεύγῃ ἐπίσης τό γεγονός ὅτι ἡ ἀρχή τῶν προσπαθειῶν ἡμῶν διά τήν ἑδραίωσιν τῆς εἰρήνης εἶναι συνυφασμένη μέ τήν  ἀρχήν τῆς κατανοήσεως τοῦ Θεοῦ καί τῆς σχέσεως ἡμῶν μετά τοῦ προσώπου τοῦ Θεοῦ.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος παρέθεσε χωρία ἐκ τῶν Ἱερῶν Γραφῶν τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν. Ἐκ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τό χωρίον ἐκ τοῦ προφήτου Ἡσαΐου «καί οὐκ ἀκουσθήσεται ἀδικία ἐν τῇ γῆ σου, οὐδέ σύντριμμα οὐδέ ταλαιπωρία ἐν τοῖς ὁρίοις σου» (Ἠσαΐας 60:18). Ἐκ τῆς Καινῆς Διαθήκης, τήν ρῆσιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τήν ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλίαν Αὐτοῦ,  «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοί υἱοί Θεοῦ κληθήσονται» (Ματθ. 5:9) καί τήν ρῆσιν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου εἰς μίαν ἐκ τῶν πρώτων ἐπιστολῶν αὐτοῦ, εἰς τήν ὁποίαν καλεῖ τόν Θεόν, «Θεόν τῆς εἰρήνης» καί εἰς ἕν ἐκ τῶν πρώτων χριστιανικῶν μνημείων, τήν ἐπιστολήν τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου Ἀντιοχείας πρός τούς Ἐφεσίους, ἀναγινώσκομεν τούς εὐκρινεῖς λόγους: «Οὐδέν κάλλιον τῆς εἰρήνης, διά τῆς ὁποίας πᾶσα μάχη ἀκυροῦται, εἴτε ἐν τοῖς ἐπουρανίοις εἴτε ἐν τοῖς ἐπιγείοις». (Ἰγνατ. Πρός Ἐφεσίους 13,2).  Ἐκ τοῦ Κορανίου ἐπίσης, τήν ρῆσιν: «ἐάν ὁ σός ἐχθρός κλίνῃ πρός εἰρήνην, πρέπει καί σύ ἐπίσης νά κλίνῃς πρός τήν κατεύθυνσιν τῆς εἰρήνης». (8:61).
Ὁ Μακαριώτατος κατακλείων τήν προσφώνησιν Αὐτοῦ κατέληξεν:

Ἀς ἀφήσωμεν τάς φωνάς ταύτας τῶν ἱερῶν Παραδόσεων ἡμῶν νά εἰσέλθουν εἰς τάς καρδίας ἡμῶν, διά νά θεωρήσωμεν ὅτι ἡ κλῆσις διά τήν εὐλογημένην «Συμβίωσιν» ἀπευθύνεται εἰς ἡμᾶς τούς ἰδίους. Οὕτω αἱ φωναί αὗται θά ἐνθαρρύνουν ἡμᾶς εἰς τήν προσπάθειαν ἡμῶν δι’ ἀπελευθέρωσιν ἐκ τῆς καταστρεπτικῆς φύσεως τῆς βίας, διά ν’ ἀπολαύσωμεν τά εὐλογημένα ἀγαθά τῆς  εἰρήνης  καί τοῦ ἀμοιβαίου σεβασμοῦ».

Ἡ Παρουσία τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τό Συνέδριον τοῦ  Georgetown University ἦτο ἐπιβεβλημένη καί μεγίστης βαρύτητος, λόγῳ τοῦ ἐξέχοντος ρόλου, τόν ὁποῖον ὄντως τό Πατριαρχεῖον διαδραματίζει εἰς τήν εἰρηνικήν ρύθμισιν τῶν σχέσεων μεταξύ χριστιανῶν και μουσουλμάνων τῶν περιοχῶν Ἰσραήλ, Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας καί Ἰορδανίας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Ἡ πόλις Φχές, προάστειον τοῦ Ἀμμάν, εἶναι μία ἐκ τῶν μεγάλων πόλεων τῆς Ἰορδανίας, ἀριθμοῦσα περί τούς 15.000 χιλιάδας κατοίκων, ζηλευτή καί διά τό εὔφορον ἔδαφος αὐτῆς καί τό εὔμορφον  φυσικόν περιβάλλον.

Εἰς αὐτήν τήν πόλιν τό Πατριαρχεῖον διατηρεῖ ἀνέκαθεν Ἑλληνορθόδοξον ἀραβόφωνον Κοινότητα, ἀριθμοῦσαν 8.000 χιλιάδας μέλη μέ Πατριαρχικόν Ἐπιτροπον σήμερον τόν Ἁγιοταφίτην Ἀρχιμανδρίτην Ἱερώνυμον καί ἱερεῖς τούς αἰδεσιμωτάτους, π. Τζίριες Σμεράτ,  π. Ρωμανόν Σαμάουϊ καί  π. Ἠλιᾶς Σουές καί σχολεῖον, (νηπιαγωγεῖον-δημοτικόν-γυμνάσιον-λύκειον μέ 50 καθηγητάς καί 600 μαθητάς καί ἐπίσης Ὀρθόδοξον Λέχην καί Ὀρθόδοξον φιλανθρωπικόν Σύλλογον.

Εἷς τῶν ναῶν τῆς Κοινότητος αὐτῆς εἶναι ὁ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, πρώτου ἱεράρχου τῶν Ἱεροσολύμων, μικρός σχετικῶς, εὐπρεπής ὅμως καί ὑποβλητικός πλησίον τοῦ δημοτικοῦ σχολείου καί νηπιαγωγείου μέ 130 μαθητάς καί ἕτερος ἐν καθημερινῇ λατρευτικῇ χρήσει, ὁ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, θεμελιωθείς τό 1906 καί ὁλοκληρωθείς τό 1909 ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Δαμιανοῦ.

Τήν συμπλήρωσιν ἑκατόν ἐτῶν ἀπό τῆς ἱδρύσεως τοῦ ναοῦ τούτου ἑώρτασε τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διά διημέρων ἑορταστικῶν  ἐκδηλώσεων ἀπό τῆς 18^ης Σεπτεμβρίου /1^ης Οκτωβρίου ἕως τῆς 19^ης Σεπτεμβρίου /2^ας Ὀκτωβρίου 2009.

Διά τούς ἑορτασμούς τούτους ἐξεκίνησεν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’ μετά συνοδείας ἐκ τοῦ Πατριαρχείου τήν πρωΐαν τῆς Πέμπτης 18^ης Σεπτεμβρίου / 1^ης Ὀκτωβρίου 2009. Διαβάς τήν γέφυραν τοῦ Ἰορδάνου, ἐγένετο δεκτός μετά τιμῶν ὑπό τοῦ Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Διοικήσεως τῆς γεφύρας εἰς τήν Ἰορδανικήν πλευράν (King Hussein Bridge), ὑπό τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου καί Προυχόντων ἐκ τοῦ Φχές, μεθ’ ὅ κατηυθύνθη διά διαμονήν εἰς τήν ἐν Ἀμμάν Μητρόπολιν τοῦ Πατριαρχείου.

Τήν μεσημβρίαν ὁ Μακαριώτατος εἶχε συνάντησιν μετά τοῦ πρίγκιπος τῆς Ἰορδανίας Ὑψηλοτάτου Ἐμίρη Γάζη.

Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας ὁ Μακαριώτατος μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ κατηυθύνθη εἰς τήν πόλιν τοῦ Φχές. Εἰς τήν εἴσοδον τῆς πόλεως εἰς τήν Γέφυραν Χίλντα, ὑπεδέχθησαν Αὐτόν ὁ π. Ἠλίας Σουές, Προύχοντες ἐκ τοῦ Φχές μετά τῆς Ἀστυνομίας καί πλῆθος εὐσεβοῦς λαοῦ. Τοῦ πλήθους τούτου προΐστατο ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως κ. Τζίριες Σουές, τό Δημαρχικόν Συμβούλιον καί ἐκπρόσωποι τῆς Ἰορδανικῆς Κυβερνήσεως. Τῶν προσκόπων προελαυνόντων, ἡ ὅλη τιμητική διά τόν Πατριάρχην πομπή, διελθοῦσα διά μέσου τῆς πόλεως, ἔφθασεν εἰς τό προαύλειον τοῦ Ναοῦ καί τοῦ παρακειμένου σχολείου τοῦ Πατριαρχείου.

Εἰς τήν εἴσοδον τοῦ Ναοῦ ὁ Πατριάρχης, γενόμενος δεκτός ὑπό τοῦ ἡγουμένου πανοσιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου καί τῶν ἱερέων τοῦ Ναοῦ,  ἐνεδύθη μανδύαν καί ἀναγνώσας τήν εὐχήν τοῦ ἁγιασμοῦ τοῦ ὕδατος, ἐρράντισε τόν περιεστῶτα λαόν. Ἀκολούθως εἰσώδευσεν εἰς τόν ἱερόν ναόν, ραντίζων αὐτόν καί τούς πιστούς καί τό  Ἱερόν Βῆμα, ἐνῷ ἐψάλλοντο τά τροπάρια «Σῶσον Κύριε τόν λαόν Σου…», «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ σταυρῷ ἑκουσίως…», «Τῇ Ὑπερμάχῳ…» καί τό ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ: «Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής…». Τοῦ Πατριάρχου ἀνελθόντος εἰς τόν Θρόνον, ἐψάλη ἡ Δοξολογία καί ἀνεπέμφθη δέησις, μεθ’ ἥν ἐψαλη τό Πολυχρόνιον καί ἐγένετο  Ἀπόλυσις.

Ἐν συνεχείᾳ, ὁ Μακαριώτατος, ἡ ἐξ Ἱεροσολύμων συνοδεία Αὐτοῦ, αἱ τάξεις τῶν ἱερέων τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἰορδανίαν καί ὁ πιστός λαός τοῦ Κυρίου, ἐξῆλθον εἰς τόν ὑπαίθριον προαύλειον χῶρον τοῦ σχολείου. Ὁ Μακαριώτατος καί οἱ ἀνώτατοι προσκεκλημένοι Κυβερνητικοί ὑπάλληλοι ἐκάθισαν ἐπί ἐξέδρας καί ὁ λαός εἰς τραπέζας ἐστρωμένας. Ἡ χορῳδία τοῦ καθεδρικοῦ ναοῦ τῆς Ὑπαπαντῆς ἐν Ἀμμάν ἔψαλεν ἐκλεκτά τροπάρια εἰς ἀκριβές βυζαντινόν κατανυκτικόν ὕφος. Ἡ χορῳδία τοῦ σχολείου τοῦ Πατριαρχείου ηὔφρανε τήν ὁμήγυριν διά Ἰορδανικῶν πατριωτικῶν ᾀσμάτων καί χορῶν.

Μετά ταῦτα ὁ κ. Ὄδε Σουές, πρῴην ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου εἰς τό Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς (ΣΕΜΑ), ἐκαλωσώρισεν εἰς ποιητικόν λόγον τόν Μακαριώτατον, ὡς ἐπάξιον προεξάρχοντα τοῦ πανηγυρικοῦ ἑορτασμοῦ τούτου πρός τιμήν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ.

Μετά ταῦτα ἐψάλησαν πάλιν κατανυκτικά ᾄσματα διά τόν καλωσορισμόν τοῦ πρίγκιπος τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου Ἐμίρη Γάζη. Οὗτος ἀφιχθείς, ἐγένετο δεκτός μετά θερμῶν ἐκδηλώσεων. Ὁ ἱερεύς π. Ἠλιᾶς Σουές καλωσορίζων, ὑπεγράμμισεν ὅτι ἡ Ἰορδανία ἀπολαύει δημοκρατίαν καί πρόοδον ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου. Ὅτι  Μουσουλμᾶνοι καί Χριστιανοί συμβιοῦν ἁρμονικῶς εἰς τό πλαίσιον τοῦ ἀνεξιθρήσκου Ἰορδανικοῦ τούτου κράτους. Ὅτι ἡ προσφορά τοῦ πρίγκιπος εἶναι σημαντικωτάτη εἰς τό ἔργον τοῦτο. Τόν πρίγκιπα ἐκαλωσώρισε καί ὁ Δήμαρχος τοῦ Φχές, τονίζων τό πνεῦμα συνεργασίας, τό ὁποῖον ὑπάρχει διά τήν συντήρησιν τῶν μνημείων τῆς πόλεως, ἐν οἷς καί ὁ ναός τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καί ὑπογραμμίζων τό ἐνδιαφέρον τοῦ Μακαριωτάτου διά τήν πόλιν τοῦ Φχές.

Ἐξ ὀνόματος τῶν Ἐπιτρόπων ὡμίλησεν ὁ κ. Χάννα Μαδαήν. Οὗτος ἐπῄνεσε τό ποιμαντικόν ἔργον τοῦ Πατριάρχου, λέγων ὅτι τοῦτο ἐπιδεικνύεται ἐκ τοῦ ὅτι τό Ὀρθόδοξον ποίμνιον τοῦ Φχές διάγει ἄνευ προβλημάτων καί ἐπῄνεσεν  τόν Ἐμίρην διά τήν ἐλευθέραν ἄνευ προκαταλήψεων θρησκευτικότητα αὐτοῦ.

Ἀκολούθως ὁ Μακαριώτατος διά στόματος π. Ἰμβραήμ Νταμπούρ ἐκαλωσώρισε τόν πρίγκιπα Ἐμίρην Γάζη καί πάντας τούς μετέχοντας εἰς τό γεγονός τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν 100 ἐτῶν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Γεωργίου,  λέγων ὅτι φέρει χαιρετισμόν ἐκ τῆς Ἁγίας Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων καί ἐκ τῆς Ἐκκλησίας αὐτῆς, ἥτις διεφύλαξε διά μέσου τῶν αἰώνων χριστιανικά, μουσουλμανικά καί ἰουδαϊκά θρησκευτικά μνημεῖα ἀδιακρίτως, ὑπερβαίνουσα ἀντιξοότητας καί συμπαρισταμένη εἰς τούς καταδιωκομένους καί πρόσφυγας.

«Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου εἰς Φχές», εἶπε,  «εἶναι προέκτασις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀναστάσεως εἰς Ἱεροσόλυμα. Ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν προστατεύει ὅλα τά θρησκευτικά μνημεῖα τῶν Ἱεροσολύμων. Τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως καί τά Ἅγια τῶν Ἁγίων. Προσευχόμεθα καί ὑπέρ ἑδραιώσεως τοῦ βασιλέως Ἀμπντάλα ΙΙ καί τοῦ πρίγκιπος, διά τήν ὑποστήριξιν εἰς τόν ἀγῶνα αὐτῶν ὑπέρ τῆς εἰρήνης, τοῦ διαλόγου καί τῆς συναδελφοσύνης». «Διά τούς λόγους τούτους», εἶπεν, «προσφέρομεν τῷ πρίγκιπι τό Ἀνώτατον Παράσημον τοῦ Παναγίου Τάφου, χρυσοῦν σταυρόν μετά στέμματος καί στεφάνης καί τό Ἀνώτατον Παράσημον τῆς Εἰρήνης, κοπέν ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Βενεδίκτου δι‘ ὑψηλοτάτας καί διακεκριμένας  προσωπικότητας, εἰς ἀναγνώρισιν τῶν ὑπηρεσιῶν Αὐτοῦ πρός ἐπικράτησιν τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης καί πρός τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων».

Ὁ πρίγκιψ συγκεκινημένος ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν τιμητικήν ταύτην διάκρισιν. Εἰς τόν Δήμαρχον τῆς πόλεως κ. Τζίριες Σμεράτ καί εἰς τόν Πρόεδρον τῶν Ἐπιτρόπων κ. Ἀμποῦ Μοῦσα ὁ Μακαριώτατος προσέφερεν τιμητικήν πλακέτταν, τήν ὁποίαν ἡτοίμασαν ὁ ἡγούμενος καί οἱ ἱερεῖς διά τό γεγονός.

Ὁ πρίγκιψ  Ἐμίρ Γάζη  προσέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον μικράν ἀργυρᾶν φιάλην ὕδατος ἁγιασμοῦ, ἀργυροῦν δίσκον καί ἐπιταγήν $ 50.000 USD, ὡς συνδρομήν διά τήν ἀνακαίνισιν τοῦ Ναοῦ, ἐκφράζων καί πάλιν συγκεκινημένος τάς εὐχαριστίας αὐτοῦ.

Τάς ἑορταστικάς ταύτας ἐκδηλώσεις ἠκολούθησε τράπεζα διά πάντας ὑπέρ τούς χιλίους διακοσίους.

Τήν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, 20^ῆς Σεπτεμβρίου / 2^ας Οκτωβρίου 2009, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’ ἐκκινήσας ἐκ τῆς ἐν Ἀμμάν Μητροπόλεως, μετά τήν ἐν τῇ γεφύρᾳ Χίλντα ὑποδοχήν Αὐτοῦ ὑπό τοῦ π. Τζίριες Σμεράτ, τῶν Προυχόντων καί τῆς Ἀστυνομίας, ἔφθασεν εἰς τόν ἐν Φχές ἱερόν Ναόν Ἁγίου Γεωργίου, τόν συμπληροῦντα 100 ἔτη ἀπό τῆς ἱδρύσεως αὐτοῦ. Γενόμενος δεκτός ὑπό τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου καί τῶν ἱερέων, ἐνεδύθη μανδύαν πρό τῆς εἰσόδου, εἰσώδευσεν εἰς τόν ἱερόν ναόν, ηὐλόγησε τήν εἴσοδον καί προεξῆρξε τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου καί τῆς Ἀρτοκλασίας, ἐν συνεχείᾳ δέ καί τῆς κατανυκτικῆς Πατριαρχικῆς καί πολυαρχιερατικῆς θ. Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου καί τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, τοῦ ἡγουμένου τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου, ἐπιτυχῶς περατώσαντος τήν ἀνακαίνισιν τοῦ ἡγουμενείου, τῶν αἰδεσιμωτάτων ἱερέων τοῦ ναοῦ π. Ἠλιᾶς Σουές, π. Τζίριες Σμεράτ καί π. Ρωμανοῦ Σαμάουϊ,  παρουσίᾳ τοῦ  Ἀντιπροσώπου τῆς ἐν Ἀμμάν Ἑλληνικῆς Πρεσβείας κ. Ἰωάννου Μαλικούρτη, τοῦ Κυπρίου Πρέσβεως κ. Εὐτυχίου, τῶν Πρέσβεων τῆς Ρωσίας, Ρουμανίας, Οὐκρανίας Γεωργίας καί Βουλγαρίας.

Πολύς λαός παρηκολούθησεν ἐν εὐλαβείᾳ  τήν θ. Λειτουργίαν.  Εἰς πολλούς μετέδωσε τήν θ. Κοινωνίαν ὁ Μακαριώτατος. Ὁ ναός οὗτος διά τοῦ ἑορτασμοῦ τούτου ἐδείχθη τόπος «ρωμηοσύνης», ὀρθῆς δόξης καί λατρείας τοῦ Θεοῦ. Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, κατάλοιπον τῆς βυζαντινῆς ρωμηοσύνης εἰς Ἰορδανίαν, ἔδωσεν δυνατήν Ὀρθόδοξον μαρτυρίαν ἐλπίδος καί εἰρήνης εἰς τήν πόλιν Φχές καί εἰς τό κράτος τῆς Ἰορδανίας. Ἡ χορῳδία ἔψαλεν εἰς ὕφος βυζαντινόν ἀραβιστί καί ἑλληνιστί. Ἡ θ. Λειτουργία ἐγένετο καί πάλιν πρόξενος ἁγιασμοῦ, ἀφέσεως ἁμαρτιῶν, δυνάμεως καί σωτηρίας διά τούς λειτουργούς τοῦ Κυρίου καί τούς πιστούς.

Ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θ. Λόγον εἰς τούς πιστούς ἔχοντα οὔτως:

«Εὐφραίνου, ἀγάλλου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ, ἡ γάρ δόξα Κυρίου ἐπί σέ ἀνέτειλε», ψάλλει ὁ ὑμνῳδός.

Εὐφραίνου καί ἀγάλλου ἡ γῆ τῆς χώρας πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ὅτι ἡ δόξα τοῦ Κυρίου συνανέτειλεν ἐπί σέ καί δή ἐν τῇ ἀγλαοκάρπῳ πόλει Φχές.

Ἡ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος συνήγαγε καί ἡμᾶς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ Ναῷ, ἵνα εὐχαριστιακῶς εὐχαριστήσωμεν καί δοξολογικῶς δοξάσωμεν τό Ἅγιον Ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἐπί τῇ ἑκατονταετεῖ ἐπετείῳ τῆς πήξεως τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου, ἐπί τοῦ ὁποίου προσφέρεται ἡ ἀναίμακτος θυσία.

Τό γεγονός τοῦτο ἐνέχει ἰδιαιτέραν σημασίαν, τόσον διά τά πιστά μέλη τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ὅσον καί διά τούς κατοικοῦντας τήν πόλιν ταύτην.

Ὁ λόγος καί ἡ σημασία τῆς πήξεως τοῦ θυσιαστηρίου, δηλαδή τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ χριστιανικοῦ Ναοῦ, εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένος μέ τόν λόγον καί τήν σημασίαν τῆς ὑψώσεως καί τῆς πήξεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ  ἐπ’ αὐτόν τόν τόπον τοῦ ἐκχυθέντος ἀπολυτρωτικοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ φρικτοῦ Γολγοθᾶ.

Ἐπί μέν τοῦ φρικτοῦ Γολγοθᾶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός συνῆψε τά ἐπίγεια μέ τά οὐράνια διά τῆς καθαιρέσεως τοῦ μεσοτοίχου τῆς ἔχθρας, προσφέρων τό τίμιον Αὐτοῦ αἷμα ἀντίλυτρον ἀντί πολλῶν.

Ἐπί δέ τοῦ θυσιαστηρίου τῆς ἀναιμάκτου λατρείας Αὐτός Οὗτος ὁ σαρκωθείς Θεός Λόγος, Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός πάλιν καί πολλάκις προσφέρεται τῷ Θεῷ καί Πατρί ὡς νέος πλέον Ἀδάμ ὑπέρ ἡμῶν καί δι’ ἡμᾶς.

Τό ἀκαταπαύστως τελούμενον μέγα μυστήριον τῆς θείας Εὐχαριστίας ἐπί τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τούτου θυσιαστηρίου οὐδέν ἄλλο ὑποδηλοῖ παρά τήν ἄπειρον ἀγάπην καί φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ.

Καί ἡ μέν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ γίνεται αἰσθητή διά τῶν ἀπείρων εὐεργεσιῶν αὐτοῦ εἰς τόν κόσμον. Ἡ δέ εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ εἰς ἕνα ἕκαστον ἐξ ἡμῶν γίνεται αἰσθητή  διά τῆς πρός τόν συνάνθρωπον ἡμῶν κενωτικῆς, τουτέστιν θυσιαστικῆς καί ἀνιδιοτελοῦς προσφορᾶς.

Ναί, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅπως ὁ Σταυρός, δηλαδή ἡ σταυρική θυσία τοῦ Χριστοῦ, ἐγένετο ὁ λόγος καί τό αἴτιον τῆς θεώσεως πάντων τῶν ἀνθρώπων, κατά τόν ἴδιον ἀκριβῶς τρόπον ἡ λειτουργική καί εὐχαριστιακή ἀναίμακτος θυσία γίνεται ὁ λόγος καί τό αἴτιον τῆς κοινωνίας ἡμῶν μετά τοῦ «προσφέροντος καί προσφερομένου,  τοῦ προσδεχομένου καί διαδιδομένου Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ» κατά τόν ἱερόν Χρυσόστομον.

Ἡ ἑκατονταετής παρουσία τοῦ ἱεροῦ καί περικαλλοῦς Ναοῦ πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Μεγαλομάρτυρος ἀποτελεῖ τήν μεγάλην καί ἀδιάψευστον μαρτυρίαν τῆς πνευματικῆς καί φυσικῆς κληρονομιᾶς, ἥν ἐκληρονόμησεν καί διεφύλαξε μετά σεβασμοῦ τό Χασιμιτικόν Βασίλειον τῆς Ἰορδανίας, τουτέστιν τήν κληρονομιάν τῆς Ρωμηοσύνης.

Ἡ ἐπί ἑκατονταετίαν ἀδιάκοπος καί ἀπρόσκοπτος λειτουργία τοῦ ἱεροῦ τούτου Ναοῦ ἀποτελεῖ  τρανήν ἀπόδειξιν ἀφ’ ἑνός καί ὁρατόν σύμβολον ἀφ’ ἑτέρου τῶν συμβιωτικῶν δεσμῶν τοῦ σεσαρκωμένου Λόγου, τῆς ἐν Χριστῷ δηλονότι ἀληθείας, τοῦ κηρυττομένου ὑπό τῆς Ρωμηοσύνης καί τοῦ «σπερματικοῦ λόγου τῆς ἀληθείας», κατά τόν ἱερομάρτυρα καί φιλόσοφον Ἰουστῖνον, τοῦ ἐκδηλωμένου ὑπό τῆς θρησκευτικῆς πίστεως τῶν Ἀράβων Χαλιφῶν καί δή τοῦ σημερινοῦ διαδόχου αὐτῶν, Μεγαλειοτάτου Βασιλέως τῆς Ἰορδανίας Abdullah Ibn Hussein Al Thani.

Δικαίως λοιπόν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί , εὐφραίνεται καί ἀγάλλεται τό χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀναφωνούσης μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ: «Οὐρανός πολύφωτος ἡ Ἐκκλησία ἀνεδείχθη ἅπαντας φωταγωγοῦσα τούς πιστούς, ἐν ᾧ ἑστῶτες κραυγάζομεν. Τοῦτον τόν οἶκον στερέωσον Κύριε», διά πρεσβειῶν  τῆς Ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας καί διά τῶν μεσιτειῶν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, πολιούχου καί προστάτου τῆς πόλεως ὑμῶν.

Εἶθε Κύριος ὁ Θεός νά ἐνδυναμώνῃ καί ἁγιάζῃ τούς ἀγαπῶντας τήν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου Αὐτοῦ. Τουτέστιν τούς λειτουργούς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τούτου, τόν ἡγούμενον Ἀρχιμανδρίτην Ἱερώνυμον, τόν πολιόν Πρεσβύτερον καί οἰκονόμον Πατέρα Ἠλιᾶς καί τούς δύο ἑτέρους Οἰκονόμους ἐφημερίους τῆς Ἑνορίας π. Τζίριες καί π. Ρωμάνον καί πάντας τούς διακονοῦντας, κοπιῶντας καί ψάλλοντας ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ Ναῷ.  Ἀμήν.

Μετά τήν ἀπόλυσιν τῆς θ. Λειτουργίας ἠκολούθησε λιτανεία τῶν ἱερῶν εἰκόνων πέριξ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ. Μετά ταύτην, κατά τήν διανομήν τοῦ ἀντιδώρου, ἐγένετο διανομή ἀναμνηστικῶν μεταλλίων (μπρελόκ) μέ τήν φωτογραφίαν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί τῆς εἰκόνος τοῦ Ἁγίου Γεωργίου μετά τῆς ἐν ἐπιγραφῇ ἐνδείξεως ἐπ’ αὐτῆς τῆς 100ετηρίδος αὐτοῦ. Μετά τήν σύντομον ἐπίσκεψιν εἰς τό ἡγουμενεῖον, ὁ Μακαριώτατος ἐπεσκέφθη τήν Δημαρχίαν τῆς πόλεως. Ὁ Δήμαρχος καί τό Διοικητικόν Συμβούλιον ὑπεδέχθησαν τόν Μακαριώτατον καί ηὐχαρίστησαν διά τήν ἐπίσκεψιν εἰς τήν πόλιν αὐτῶν καί εἰς τήν Δημαρχίαν καί διά τήν ὑποστήριξιν τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τούς ἱερούς ναούς τῆς πόλεως, τά σχολεῖα καί εἰς τήν συνύπαρξιν τοῦ μουσουλμανικοῦ καί τοῦ χριστιανικοῦ στοιχείου. Ὁ Μακαριώτατος ὑπέγραψεν εἰς τό βιβλίον τῆς Δημαρχίας ἀναμνηστικῶς καί ἐδώρησεν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Τάφου ὡς σύμβολον ἐλπίδος. Ὁ Δήμαρχος ἐδώρησεν εἰς τόν Μακαριώτατον πίνακα μέ ἀναπαράστασιν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου εἰς Φχές.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος ἐπεσκέφθη τό προσφάτως ἀνακαινισθέν δημοτικόν σχολεῖον τοῦ Πατριαρχείου παρά τόν ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου,  ἔνθα θερμῶς ὑπεδέχθησαν Αὐτόν ὁ Ὑποδιευθυντής τῶν σχολείων τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἰορδανίαν κ. Ἔδουαρδ Σμεράτ καί ἡ Διευθύντρια κ. Ρούλα Νταούντ μετά τῶν διδασκαλισσῶν καί τῶν μαθητῶν.

Ἐν τέλει τήν μεσημβρίαν ἠκολούθησε τράπεζα παρατεθεῖσα εἰς τόν Μακαριώτατον καί τήν Συνοδείαν Αὐτοῦ καί εἰς πολλούς προσκεκλημένους ἐκ τῶν Κυβερνητικῶν καί ἐκ τῶν προυχόντων καί ἁπλοῦ λαοῦ ὑπό τοῦ κ. Ἀδόλφ Σουές, πρώην Δημάρχου.

Μετά τήν τράπεζαν ὁ Μακαριώτατος ἐπεσκέφθη διά συλλυπητήρια τήν οἰκογένειαν τοῦ πρό μηνός ἐκλιπόντος ἱεροψάλτου τῆς Ἐκκλησίας Φχές μακαριστοῦ Ντάχερ Νταούντ.

Ἡ ὅλη διήμερος ἑορταστική ἐκδήλωσις ἐχαροποίησε τήν Χριστιανικήν Κοινότητα τοῦ Φχές, καί ἐπεβεβαίωσεν διά μίαν εἰσέτι φοράν τήν παρουσίαν τοῦ Πατριαρχείου πλησίον τοῦ ποιμνίου αὐτοῦ ἐκτός τῶν ὁρίων τῆς Ἱερουσαλήμ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_2_placeholder

Τήν 23^ην /6^ην Σεπτεμβρίου 2009, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ ἐδέχθη τόν Πανιερώτατον Μητροπολίτην Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Προκόπιον μεθ’ ὁμάδος 90 προσκυνητῶν τῆς Μητροπόλεως αὐτοῦ εἰς τό Πατριαρχεῖον.

Προσφωνῶν ὁ Μακαριώτατος, ἐχαρακτήρισε τόν Ἅγιον Νεαπόλεως «Ἁγιοταφίτην», συνδεθέντα μετά πολλῶν Ἁγιοταφιτῶν εἰς τό παρελθόν καί ὡς ἀνάστημα πνευματικόν  τοῦ μακαριστοῦ  Μητροπολίτου Κορινθίας Παντελεήμονος. Ἐπ’ αὐτόν καί τούς προσκυνητάς ὁ Μακαριώτατος ηὐχήθη βαθεῖαν καί πλουσίαν πνευματικήν θεωρίαν τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων.

Ὁ Ἅγιος Νεαπόλεως κ. Προκόπιος ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον καί εἶπεν ὅτι διά ταύτης τῆς ἐπισκέψεως ἀνανεώνει τούς πάντοτε ἰσχυρούς δεσμούς αὐτοῦ μετά τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος. Ὅτι σήμερον ἀντελήφθη ἐκ τοῦ σύνεγγυς καί ἐκ νέου τό βάρος τῶν ὑποχρεώσεων τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ἀδελφότητος ὡς φρουρῶν τῶν Ἁγίων Τόπων. Ὅτι: «ὡς οἱ Φιλιππήσιοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου συμμετέσχον εἰς τά παθήματα τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων πνευματικῶς καί ὑλικῶς, οὕτω καί ἡμεῖς σήμερον μετέχομεν εἰς τήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων διά τῆς συμβολικῆς ταύτης λογίας, τήν ὁποίαν παραδίδομεν ὑμῖν».

Κατά τήν ἡμέραν τῆς μεγάλης ἑορτῆς, τῆς παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ ἐν Ἱερουσαλήμ,  τήν Κυριακήν, 27^ην/ 14^ην Σεπτεμβρίου 2009, μετά τήν θ. Λειτουργίαν, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ ἐπαρασημοφόρησε τόν Ἅγιον Νεαπόλεως εἰς τήν μεγάλην αἴθουσαν τοῦ Θρόνου διά τοῦ παρασήμου τοῦ Ἀνωτέρου Ταξιάρχου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου, τιμῶν αὐτόν διά τό ἔμπρακτον αὐτοῦ ἐνδιαφέρον καί τήν ὑποστήριξιν, τήν ὁποίαν προσέφερεν εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων. Ὁ Ἅγιος Νεαπόλεως, ἐκπληκτος καί λίαν συγκεκινημένος, ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν ἀπονεμηθεῖσαν αὐτῷ τιμήν εἰς μίαν ὁριακήν δι’ αὐτόν ἡμέραν, τῆς συμπληρώσεως δηλονότι 36 ἐτῶν ἀπό τῆς εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίας αὐτοῦ  καί ἀνεφέρθη εἰς τάς παλαιοτέρας αὐτοῦ προσκυνήσεις εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί τόν πνευματικόν αὐτοῦ σύνδεσμον μετά τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Πέτρας Γερμανοῦ.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Προκόπιος παρέθεσεν εἰς τόν Μακαριώτατον νηστήσιμον τράπεζαν κατά τήν τάξιν τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_3_placeholder

Τήν 23^ην/6^ην Σεπτεμβρίου 2009, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ ἐπαρασημοφόρησε τόν  κ. Νικόλαον Ζαφειρόπουλον Πρέσβυν τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Τέλ Ἀβίβ μετατιθέμενον εἰς Μαδρίτην, διά τοῦ παρασήμου τοῦ Ἀνωτέρου Ταξιάρχου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου, παρουσίᾳ καί τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου.

Ὁ Μακαριώτατος, παρασημοφορῶν τόν Ἕλληνα Πρέσβυν, εἶπεν αὐτῷ ὅτι τοῦτο λαμβάνει χώραν ὡς ἀναγνώρισις τοῦ ζωηροῦ καί ἐμπράκτου ἐνδιαφέροντος αὐτοῦ πρός τό Πατριαρχεῖον, ὁσάκις ἐζητήθη ἡ βοήθεια αὐτοῦ ἐν γένει, ἰδίᾳ δέ εἰς τόν τομέα τῶν ὑποτροφιῶν.

Ὁ κ. Ζαφειρόπουλος ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν συνεργασίαν καί τήν συμπαράστασιν Αὐτοῦ κατά τήν διάρκειαν τῆς ὑπηρεσίας αὐτοῦ ὡς Πρέσβεως καί ἐζήτησε τάς προσευχάς Αὐτοῦ διά τήν νέαν ὑπηρεσίαν αὐτοῦ ὡς πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος εἰς Μαδρίτην, χαρακτηρίζων Αὐτόν  ὡς ἄνθρωπον πεφωτισμένον, μετριοπαθῆ καί λογικόν, εἰρηνικόν, μέ γνώσεις περί τῆς ἱστορικῆς συνεχείας τοῦ Πατριαρχείου καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, μέ πλήρη τά προσόντα διά τήν θέσιν ταύτην. «Διά τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων», εἶπεν ὁ κ. Πρέσβυς, «εἶναι ἀπόκτημα τοιοῦτος ἡγέτης».

Ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου εἰς τόν Πρέσβυν διά τήν σύζυγον αὐτοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_4_placeholder

Τήν Δευτέραν, 1^ην-14^ην Σεπτεμβρίου 2009, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ ἐτέλεσε τήν ἱεράν ἀκολουθίαν τοῦ Ἁγιασμοῦ εἰς τήν Πατριαρχικήν Σχολήν τῆς Ἁγίας Σιών, τό Ἑλληνορθόδοξον Γυμνάσιον καί Λύκειον τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, παρουσίᾳ τοῦ Προέδρου τῆς Σχολικῆς Ἐφορείας, Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλεως, Γέροντος Δραγουμάνου κ. Χριστοδούλου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί τοῦ Σχολάρχου μοναχοῦ π. Φωτίου. Ἡ  Σχολή ἀκολουθεῖ τά μαθήματα τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί Θρησκευμάτων τῆς Ἑλλάδος. Εἰς αὐτήν φοιτοῦν μαθηταί, οἱ ὁποῖοι θά στελεχώσουν μετά τήν ἀποφοίτησίν των τήν Ἱεράν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα.

Εἰς τήν ἀκολουθίαν τοῦ Ἁγιασμοῦ συμμετεῖχαν πάντες, διδάσκοντες καί διδασκόμενοι. Κατ’ αὐτήν ὁ Μακαριώτατος  Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, προσεφώνησε διδάσκοντας καί διδασκομένους ὡς ἑξῆς:

«Ἀγαπητοί μαθηταί καί ἀγαπητοί διδάσκοντες, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἰδιαιτέρα χαρά καί συγκίνησις κατέχει Ἡμᾶς ταύτην τήν εὐλογημένην ἡμέραν, πρώτην τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου καί ἀρχήν τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, διότι ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Τάφου συνήγαγε πάντας ἡμᾶς εἰς τήν Ἱεράν Πατριαρχικήν Σχολήν, διά τήν τέλεσιν τοῦ ἁγιασμοῦ ἐπί τῇ ἐνάρξει τῶν μαθημάτων τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους.

Ἡ Πατριαρχική Σχολή, εἰς τήν ὁποίαν φοιτᾶτε, εὑρίσκεται εἰς τό κέντρον τοῦ ἐνδιαφέροντος τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος καί τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, διότι κατέστη τό φυτώριον, ἐκ τοῦ ὁποίου ἀναδεικνύονται ἱκανά στελέχη τῆς Ἀδελφότητος, ἵνα ἐπανδρώσουν τό Τάγμα τῶν Σπουδαίων, νά προσφέρουν τήν διακονίαν αὐτῶν εἰς τά Πανάγια Προσκυνήματα καί εἰς τό εὐλαβές ποίμνιον ἡμῶν, τό ὁποῖον διά μέσου τῶν αἰώνων ζῇ καί κινεῖται ἐντός τῶν Ἁγίων Τόπων, πέριξ τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων καί ἐντός τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.

Ζῶμεν εἰς μίαν ἐποχήν, κατά τήν ὁποίαν ἡ ἡθική, ἀλλά καί ἡ φυσική τάξις τῶν πραγμάτων ἔχει ἀνατραπῆ καί ἡ σύγχυσις κυριεύει τάς καρδίας τῶν ἀνθρώπων. Κύριος σκοπός τῆς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς ἡμῶν Σχολῆς εἶναι νά ἀναδείξῃ προσωπικότητας, ἐμφορουμένας ὑπό τοῦ φρονήματος τοῦ Χριστοῦ, τοῦ φωτός τῆς Τρισηλίου Θεότητος καί τοῦ φωτός τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσεως,  περί αὐτοῦ ἀκριβῶς τοῦ ὁποίου φωτός ὁ Κύριος εἶπεν εἰς τούς μαθητάς καί ἀποστόλους Αὐτοῦ: «Οὕτως λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσν τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς», (Ματθ. 5, 14-16). Τούτους τούς Κυριακούς λόγους ἀπευθύνομεν καί Ἡμεῖς σήμερον πρός ὑμᾶς, τούς μαθητάς, οὕτως ὥστε νά τούς ἐνστερνιστῆτε, διά νά συνεχίσωμεν ἀπό κοινοῦ τήν ἱεράν αὐτήν ἀποστολήν ἡμῶν, καί διά νά δώσωμεν τήν καλήν μαρτυρίαν ἐδῶ εἰς τούς Ἁγίους Τόπους.

Ἔχομεν τό μέγα προνόμιον νά εἴμεθα λειτουργοί καί διάκονοι τῶν ἱερῶν τόπων, οἱ ὁποίοι συνδέονται ἄρρηκτα μετά τοῦ μυστηρίου τῆς θείας οἰκονομίας, μετά τοῦ μυστηρίου τῆς φανερώσεως τῆς ἀληθείας. Τοῦτο ἀποδεικνύεται ἀπό τό γεγονός τῆς προσελεύσεως ἐνταῦθα ἑκατοντάδων καί χιλιάδων προσκυνητῶν ἀπό ὅλα τά μέρη τοῦ κόσμου καί κυρίως ἀπό τά Ὀρθόδοξα κράτη. Οὗτοι δέν προσέρχονται μόνον, διά νά προσκυνήσουν, ἀλλά διότι ἀναζητοῦν νά θεωρήσουν μέ τούς ἰδίους φυσικούς, ἀλλά καί πνευματικούς αὐτῶν ὀφθαλμούς τό μέγα γεγονός τῆς σωτηρίας ἡμῶν καί νά ψηλαφήσουν τήν σεσαρκωμένην ἀλήθειαν. Εἰς τοῦτο συνίσταται ἡ μεγάλη ἀποστολή τοῦ Ἁγιοταφίτου καί εἰς ταύτην ἀκριβῶς τήν ἀποστολήν καλεῖσθε ὑμεῖς, οἱ μαθηταί καί πάντες ὅσοι ἄλλοι προσφέρουν τήν διακονίαν αὐτῶν, νά ἀναλάβητε εὐθύνας ἱεράς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τῶν συνανθρώπων ἡμῶν.

Εὔχομαι τό νέον σχολικόν ἔτος νά ἀποβῇ καρποφόρον καί ὠφέλιμον καί δι’ ὑμᾶς, ἀλλά καί διά τούς γονεῖς ὑμῶν, οἱ ὁποῖοι ἀπό ἀγάπην καί εὐλάβειαν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον, ἐνεπιστεύθησαν ὑμᾶς εἰς τό Πατριαρχεῖον.

Θέλομεν ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ νά εὐχαριστήσωμεν ἐκ βάθους καρδίας τόν Σχολάρχην τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς, π. Φώτιον, ὁ ὁποῖος ἀόκνως καί ἀκαταπαύστως ἐργάζεται διά τήν εὔρυθμον λειτουργίαν αὐτῆς, τόσον εἰς τόν ἐκπαιδευτικόν, ὅσον καί εἰς τόν διοικητικόν τομέα. Θέλομεν ἐπίσης νά καλωσορίσωμεν τούς ἐλλογιμωτάτους καθηγητάς, οἱ ὁποῖοι θά ἐργασθοῦν εἰς τό σχολεῖον, νά τούς εὐχηθῶμεν καλήν ἐπιτυχίαν εἰς τήν ἀνάληψιν τῶν νέων καθηκόντων αὐτῶν καί νά τούς διαβεβαιώσωμεν ὅτι ἀπολαμβάνουν τῆς ἀμερίστου συμπαραστάσεως καί τοῦ ἐνδιαφέροντος, τόσον Ἡμῶν τῶν Ἰδίων, ὅσον καί τῆς Σχολικῆς Ἐφορείας, τῆς ὁποίας Πρόεδρος εἶναι ὁ Ἅγιος Ἐλευθερουπόλεως, Γέρων Δραγουμᾶνος κ. Χριστόδουλος, ὅπως ἐπίσης καί τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου.

Καί πάλιν σᾶς εὔχομαι καλήν σχολικήν χρονιάν καί ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Θεός τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης καί τοῦ φωτός νά φωτίζῃ νά εἰρηνεύῃ καί νά ἐνσταλάζῃ εἰς τάς καρδίας πάντων τό φῶς Του, τήν εἰρήνην καί τήν ἀγάπην Του».

Μετά τήν προσφώνησιν τοῦ Μακαριωτάτου ἠκολούθησε δεξίωσις εἰς τήν αἴθουσαν τῶν ἐκδηλώσεων τῆς Σχολῆς, ὅπου ὁ Σχολάρχης π. Φώτιος προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον ὡς ἑξῆς:

«Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

κ.κ. καθηγηταί, ἀγαπητοί μαθηταί,

Ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει σήμερον τήν Ἐκκλησιαστική Πρωτοχρονιά. «Πνεῦμα Κυρίου ἐπ’ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέν με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς, ἀπέσταλκέν με,… κηρῦξαι ἐνιαυτόν Κυρίου δεκτόν». (Λουκ. 4,18.), θά μᾶς ἀναγγείλει ὁ Κύριος. Ἕνας νέος χρόνος ἀρχίζει, μία νέα περίοδος, τήν ὁποίαν καλεῖται νά βαδίσῃ ὁ ἄνθρωπος, περίοδος πού, ἐν ἀντιθέσει μέ τήν ἀρχαιότητα, καταυγάζει τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νά ἐξέλθῃ τῆς πτωχείας του, νά ἀνακτήσῃ τό κατ’ εἰκόνα καί να πορευθῇ πρός τό καθ’ ὁμοίωσιν, νά κατακτήσῃ καί νά μεταμορφώσῃ τόν κόσμον, νά βασιλεύσῃ τῆς κτίσεως, νά ἐκπληρώσῃ τόν σκοπόν, διά τόν ὁποῖον ἐδημιουργήθη.

Σήμερα ἀρχίζει καί μία νέα σχολική χρονιά. Διδάσκαλοι καί μαθηταί καί πάλιν καλοῦνται ἕκαστος ἀπό τήν δική του σκοπιά, νά ἐπιτελέσουν τό ἔργο τῆς Παιδείας. Ἔργον ἐξαιρετικά δύσκολο εἰς τήν ἐποχήν μας, ἐποχήν ἀμφισβητήσεως τῶν πάντων καί ἀποπροσανατολισμοῦ. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἐγκαταλείψει τήν πορεία του πρός τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ἔχει στραφεῖ πρός τόν γήϊνο παράδεισο, πού τοῦ ὑπόσχεται ἡ τεχνολογία, παράδεισον ὅμως πού θά μποροῦσε νά πῇ κανεῖς, δέν διαφέρει ἀπό τήν κόλαση, ἀφοῦ ἀναγκάζεται νά ἐπιδοθῇ σ’ ἕναν ἀγώνα ἱκανοποίησης ἀναγκῶν, συχνά περιττῶν, πού δημιούργησε ὁ τεχνικός πολιτισμός μέ τίς ἀνέσεις. Τό ἀποτέλεσμα εἶναι οἱ ἀνάγκες αὐτές νά γίνουν σκοπός τῆς ζωῆς, νά λησμονηθῇ τό ἀληθινό νόημα τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως καί τό τελειότερο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, προωρισμένον διά τήν θέωσιν, νά μεταβληθῇ σέ ἀνώνυμο παραγωγική μονάδα, σέ δοῦλο μιᾶς ἀνικανοποίητης ἀπό ἀνέσεις καί ἀγαθά κοινωνίας. Δυστυχῶς πρός τήν κατεύθυνσιν αὐτή κινεῖται σήμερον καί ἡ Παιδεία, ἀφοῦ θέτει σάν κύριο μέλημά της τήν συσσώρευση γνώσεων καί ἀπόκτηση δεξιοτήτων γιά τήν  παραγωγή ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἐνῷ κύριος στόχος της θά ἔπρεπε νά εἶναι ἡ ἐνοίκηση στόν ἄνθρωπο τῆς ἀληθινῆς καί ἐνυπόστατης σοφίας τοῦ Θεοῦ καί τῆς Χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἤ ὅπως ἐπιγραμματικά λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Παιδεία μετάληψις ἁγιότητος ἐστί».

Μακαριώτατε,

«Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰω.15,5.), εἶπε ὁ Κύριος καί «θεμέλιον γάρ ἄλλον οὐδείς δύναται θεῖναι παρά τόν κείμενον, ὅς ἔστιν Ἰησοῦς Χριστός»(Α’Κορ. 3,11.), ἀναφωνεῖ ὁ Ἀπόστολος. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός μέ τήν διδασκαλία, τήν Σταύρωση καί τήν Ἀνάστασή του καί οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας πρέπει νά εἶναι γιά ὅλους μας τά πνευματικά πρότυπα στήν καθημερινή πορεία μας πρός τήν αἰωνιότητα.

Αὐτή τήν ὥρα μέ τήν ἔναρξη τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους, ἡ Πατριαρχική Σχολή, τό φυτώριον τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, διδάσκοντες καί διδασκόμενοι ἔχομε τήν ἰδιαιτέραν χαράν καί εὐλογίαν νά ἁγιάζεται τό ἔργο μας ἀπό τήν Ὑμετέρα σεβαστή Πατρότητα καί νά λαμβάνωμεν τήν ἐξ ὕψους βοήθειαν, ἡ ὁποία εἶναι ἀναγκαία διά νά ἐπιτελέσῃ ἡ Σχολή τήν ἀποστολή της, ἀποστολή ἡ ὁποία συνδέεται μέ τήν τόσο σημαντική ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, σημαντική γιά τό Ἔθνος μας, τήν περιοχή μας καί τόν κόσμο ὁλόκληρο. Οἱ δόκιμοι τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς θά κληθοῦν νά διαφυλάξουν ἀλώβητο τήν Ἱερά καί Ἐθνική παρακαταθήκη τῶν προγόνων μας, τά προσκυνήματα καί τήν Ὀρθόδοξη μαρτυρία, ἐδῶ εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, τούς Τόπους πού καθηγίασε ἡ ἐπί Γῆς παρουσία τοῦ Κυρίου μας.

Πολλά τά ἔτη σας, Μακαριώτατε».

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_5_placeholder

Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ ἐνάρξεως τοῦ νέου σχολικοῦ καί ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους (νέον ἡμερολόγιον) τήν Τρίτην, 19^ην Αὐγούστου / 1^ην Σεπτεμβρίου, ἐγένετο ἡ τελετή τοῦ Ἁγιασμοῦ εἰς τά ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων τῶν πόλεων Ραμάλλας καί Τάϋμπε τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, τῇ ἐποπτείᾳ τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐκπαιδεύσεως τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ἧς προΐσταται ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος, μέλη εἶναι ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερώνυμος καί ὁ π. Ἀΐσσα Μοῦσλεχ  καί γραμματεύς εἶναι ὁ κ. Φάντη Ἀμπ-Ἐλ-Νούρ.

Τήν Τετάρτην 20^ήν Αὐγούστου / 2^αν Σεπτεμβρίου 2009 ἐτελέσθη ἁγιασμός καί εἰς τό σχολεῖον τοῦ Ἁγίου Δημητρίου εἰς Ἱεροσόλυμα.

Ἡ Ἐπιτροπή Ἐκπαιδεύσεως συνεζήτησε μετά τῶν Διευθυντῶν τῶν σχολείων διά θέματα καλυτέρας διεξαγωγῆς τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ προγράμματος. Ὁ Σεβασμιώτατος ηὐχήθη ἐκ μέρους τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τούς διδάσκοντας καί διδασκομένους τῶν σχολείων, ἐποικοδομητικόν καί καρποφόρον τό νέον σχολικόν ἔτος, διά νά μεταδώσουν οἱ διδάσκοντες ἀξίως εἰς τούς μαθητάς τόν ἀναγκαῖον ἐνθουσιασμόν καί τό ζωηρόν ἐνδιαφέρον διά τάς ἑλληνικάς καί χριστιανικάς σπουδάς καί τήν μάθησιν ἐν γένει.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_6_placeholder

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’ μετέσχεν εἰς τήν σύγκλησιν τοῦ «Συμβουλίου τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς», λαβοῦσαν χώραν τήν 5^ην Αὐγούστου 2009, εἰς τό ξενοδοχεῖον American Colony τῆς Ἀνατολικῆς Ἱερουσαλήμ. Τό «Συμβούλιον τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς» / “COUNCIL OF THE RELIGIOUS INSTITUTIONS OF THE HOLY LAND” ἔχει τήν ἀρχήν τῆς συστάσεως αὐτοῦ εἰς τό ἔτος 2005. Συνεστήθη μέ τήν πρωτοβουλίαν τοῦ State Department τῶν Η.Π.Α. καί συμφωνίαν ἀντιπροσώπων τῶν τριῶν θρησκειῶν, Ἰουδαϊσμοῦ, Χριστιανισμοῦ καί Ἰσλάμ, ἵνα συνεχίσῃ καί συμπληρώσῃ τό ἔργον τῆς Διασκέψεως τῆς Ἀλεξανδρείας, τῆς ἀρξαμένης δηλαδή εἰς Ἀλεξάνδρειαν τόν Ἰανουάριον τοῦ 2002 εἰρηνευτικής πρωτοβουλίας τῶν θρησκειῶν νά συμβάλουν εἰς τήν ἐπίλυσιν τῆς Ἰσραηλινῆς – Παλαιστινιακῆς διαμάχης.

Οἱ κυριώτεροι στόχοι τοῦ Συμβουλίου τούτου εἶναι:

1. Ἡ δημιουργία κλίματος ἀμοιβαίου σεβασμοῦ μεταξύ τῶν ὀπαδῶν τῶν τριῶν θρησκευμάτων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί σεβασμοῦ τῶν ἱερῶν αὐτῶν τόπων ἐν αὐτῇ.

2. Ἡ ἀποφυγή δυσφημίσεως ἤ προσβολῆς ἤ κατασυκοφαντήσεως τοῦ ἄλλου καί ὁ σεβασμός τοῦ προσώπου, τῆς ἀξιοπρεπείας καί τῆς ἐλευθερίας αὐτοῦ.

3. Ὁ σεβασμός τοῦ θρησκευτικοῦ χαρακτῆρος  τῶν Ἱεροσολύμων καί ἡ δυνατότης ἐλευθέρας προσβάσεως εἰς αὐτήν διά τούς ὀπαδούς τῶν τριῶν θρησκευμάτων καί πάντα ἄνθρωπον ἐπισκεπτόμενον αὐτήν.

Οἱ μετέχοντες εἰς τό Συμβούλιον τοῦτο πιστεύουν ὅτι δύνανται νά συμβάλουν εἰρηνευτικῶς καί συμφιλιωτικῶς αἱ τρεῖς θρησκεῖαι εἰς τήν δημιουργίαν κλίματος πολιτικῆς ὑφέσεως. Ἄνευ ἐπιλύσεως τοῦ θρησκευτικοῦ προβλήματος τῆς Ἱερουσαλήμ πιστεύουν ὅτι δέν δύναται νά ὑπάρξῃ οὔτε πολιτική λύσις.

Ἡ παροῦσα συνάντησις εἶχεν ὡς κύριον θέμα αὐτῆς τά ἐγχειρίδια διδασκαλίας εἰς τά σχολεῖα τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Παλαιστίνης, “The Israeli Palaestinian School Book Project”. Αὕτη ἤρξατο διά συντόμου προσφωνήσεως – καλωσορίσματος ὑπό τοῦ Γραμματέως τοῦ Συμβουλίου Rev. Trond Bakkevitz, ὁ ὁποῖος καί ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν τῶν σχολικῶν ἐγχειριδίων εἰς τά σχολεῖα τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Παλαιστίνης διά τήν προσέγγισιν τῶν δύο λαῶν, τήν δημιουργίαν κλίματος πολιτικῆς ὑφέσεως καί ἐμπιστοσύνης καί τήν συμφιλίωσιν καί εἰρηνικήν συμβίωσιν.

Εἰς τήν συνάντησιν αὐτήν μετέσχον οἱ ἀρχηγοί  τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’, ὁ Λατῖνος Πατριάρχης κ. Φουάδ Τουάλ, ὁ πρώην Λατῖνος Πατριάρχης κ. Μισέλ Σαμπάχ, ὁ Ἀγγλικανός Ἐπίσκοπος κ. Σάχελ Νταουάνι, ὁ Λουθηρανός Ἐπίσκοπος κ. Μουνίμπ Γιουνάν κ. ἄ., ἐκπρόσωποι τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, ὡς ὁ ραββῖνος κ. Δαυΐδ Ρόζεν, ὁ ραββῖνος  Δαυΐδ Μπρόντμαν, ὁ ἀρχιραββῖνος τῆς Χάϊφας κ. Σάερ Γιασούρ Κοέν.

Δέν κατέστη δυνατόν νά παραστοῦν ἐκπρόσωποι τοῦ Ἰσλάμ καί τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, λόγῳ τοῦ προσφάτως δημιουργηθέντος κλίματος πολιτικῆς ἐντάσεως. Παρέστησαν ὅμως ὁ κ. Basri Saleh, Ἀναπληρωτής Ὑπουργός Σχεδιασμοῦ καί Ἀναπτύξεως τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, προσωπικότητες ἐκ τοῦ χώρου τῆς Παιδείας τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, ἀλλά καί ἐκπρόσωποι διπλωματικῶν ἀντιπροσωπειῶν ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ.

Μετά τήν ἐναρκτήριον προσφώνησιν τοῦ Γραμματέως, προσεφώνησε τούς μετέχοντας τῆς συνατήσεως αὐτῆς ἐξ ὀνόματος τῶν χριστιανῶν θρησκευτικῶν ἀρχηγῶν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ὑπογραμμίζων τά ἑξῆς:

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων προωθεῖ τήν Παιδείαν καί εἶναι γνωστόν τό γεγονός ὅτι προσφέρει ἀρίστης ποιότητος ἐκπαίδευσιν. Ἡ Παιδεία δέν εἶναι ἁπλῶς ὠφέλιμος καθ’ ἑαυτήν, ἀλλά συμβάλλει εἰς τήν παῦσιν τῶν προκαταλήψεων, τῆς ἀγνοίας καί εἰς τήν πρόοδον τῶν κοινωνιῶν. Ἡ Παιδεία εἶναι ἀναγκαῖον νά ἔχῃ σφαιρικήν κατεύθυνσιν, οὗτως ὥστε νά ὁδηγῇ εἰς τήν διεύρυνσιν τοῦ νοός τῶν ἐκπαιδευομένων. Ἄγνοια καί προκατάληψις ἀπόστασιοποιοῦν τούς ἀνθρώπους καί δημιουργοῦν χάσματα εἰς τάς κοινωνίας. Οἱ Ἑβραιόπαιδες θά πρέπῃ νά ἐνημερωθοῦν σχετικῶς μέ τόν Χριστιανισμόν καί τό Ἰσλάμ. Ταυτοχρόνως, οἱ Χριστιανόπαιδες θά πρέπῃ νά ἐνημερωθοῦν διά τόν Ἰουδαϊσμόν καί τό Ἰσλάμ καί τά τέκνα τοῦ Ἰσλάμ θά πρέπῃ νά λάβουν μίαν βασικήν ἰδέαν διά τόν Ἰουδαϊσμόν καί τόν  Χριστιανισμόν. Ἑπομένως, ἡ Ἱερουσαλήμ, (καί λέγοντες «Ἱερουσαλήμ», ἐννοοῦμεν τήν Παλαιάν Πόλιν), δύναται νά μετατραπῇ εἰς ἕν δια-θρησκειακόν καί δια-πολιτισμικόν κέντρον, ἐφόσον ἄλλωστε εἰς τήν Ἱερουσαλήμ ἤδη βιοῦμεν τήν ἐμπειρίαν μίας κοινωνίας ἀνθρώπων διαφόρων θρησκευτικῶν πεποιθήσεων καί πολιτισμῶν.   Τό μέλλον τῆς Ἁγίας Γῆς ἔγκειται εἰς τόν ἀμοιβαῖον σεβασμόν, τήν ποικιλίαν καί τήν συμφιλίωσιν. Κλείς διά τήν ἐπίτευξιν τῶν στόχων αὐτῶν εἶναι ἡ Παιδεία.  Διά τοῦτο τό Συμβούλιον πρέπει νά καταβάλλῃ φιλοτίμους προσπαθείας διά τήν κατοχύρωσιν τῶν ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων καί τήν ἀρίστην κατάρτισιν τῶν μαθητῶν. Εἴμεθα εὐτυχεῖς νά ὑποστηρίξωμεν τό ἐκπαιδευτικόν σχέδιον τοῦτο καί ἀναμένομεν νά ἴδωμεν τούς καρπούς τῶν προσπαθειῶν τοῦ Συμβουλίου.

Ἠκολούθησεν ἡ προσφώνησις  τοῦ ραββίνου κ. Δαυΐδ Ρόζεν, ὁ ὁποῖος εἶπεν ὅτι ἀντιπροσωπεύει εἰς τό Συμβούλιον τοῦτο τήν ἀρχιραββινείαν τοῦ Ἰσραήλ καί ἀνεφέρθη εἰς τήν Διάσκεψιν τῆς Ἀλεξανδρείας, πρόδρομον τοῦ Συμβουλίου τούτου, εἰς τήν ὁποίαν μετέσχον προσωπικότητες πολιτικαί ἤ θρησκευτικαί, Ἰουδαίων, Χριστιανῶν, καί Μουσουλμάνων τῇ ἰδίᾳ αὐτῶν πρωτοβουλίᾳ, μέ σκοπόν τήν συμβολήν εἰς τήν εἰρηνευτικήν προσπάθειαν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Οὗτος ἀνεφέρθη ἐπίσης εἰς τήν συνάντησιν τῶν θρησκευτικῶν ἀρχηγῶν εἰς τήν Οὐάσινγκτον, πρό τῆς Διασκέψεως εἰς Ἀννάπολιν. Ηὐχαρίστησε τόν κ. Trοnd Bakkevitz διά τήν δύναμιν αὐτοῦ νά κινητοποιῇ τήν πρωτοβουλίαν τῆς εἰρηνεύσεως, παρά τάς ἀπογοητεύσεις αὐτοῦ ἐκ τῶν τοπικῶν ἡμῶν ἀποτυχιῶν. Ηὐχαρίστησε τόν ἐκπρόσωπον τῆς Νορβηγικῆς Κυβερνήσεως καί τῶν Η.Π.Α. διά τάς εἰρηνευτικάς αὐτῶν προσπαθείας. Ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν τῆς ἀποστολῆς τοῦ Συμβουλίου νά προωθῇ τόν ἀμοιβαῖον σεβασμόν μεταξύ τῶν θρησκειῶν, τήν ἀξιοπρέπειαν τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἐλευθερίαν  αὐτῶν καί νά καταπολεμῇ πᾶν εἶδος προσβολῆς καί δυσφημίσεως τοῦ ἄλλου. «Αἱ ἀρχαί αὗται ὄντως ἀποτελοῦν», εἶπε, «τήν βάσιν μιᾶς εἰρηνικῆς πολιτικῆς λύσεως καί συμφιλιώσεως».

Ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησεν ὁ Ἐκπρόσωπος τῆς  Ἀμερικανικῆς πρεσβείας εἰς Τέλ – Ἀβίβ κ. Λούϊς Μορένο, ὁ ὁποῖος εἶπεν ὅτι πέρα τῆς σημασίας τῆς τηρήσεως τοῦ ὁδικοῦ χάρτου (road map), πέρα τῆς σημασίας τῆς ὑπάρξεως δύο κρατῶν, σημασίαν μεγάλην ἔχει ἡ ἀποφυγή δημιουργίας κλίματος ἐξάψεως καί ἡ καταπολέμησις τῆς ὑπονομεύσεως τῆς μιᾶς ἐθνικῆς ὀντότητος ὑπό τῆς ἄλλης. Οὗτος ἀνεφέρθη εἰς τήν σπουδαιότητα τῆς Παιδείας τῆς νεολαίας διά μίαν εἰρηνικήν συμβίωσιν.

Ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησεν ὁ κ. Greg Markese, ὁ ὁποῖος ἐτόνισε τήν ἀξίαν τοῦ Project τούτου διά τήν προετοιμασίαν τῆς εἰρηνικῆς συμβιώσεως τῶν δύο λαῶν.

Ὁ κ. Trοnd Bakkevitz εἰς τάς μεταξύ τῶν ὁμιλητῶν παρεμβάσεις αὐτοῦ ἐτόνισε, πόσην σημασίαν ἔχουν αἱ Ἐκκλησίαι, τά σχολεῖα, οἱ παντός εἴδους ἐκπαιδευτικοί ὀργανισμοί νά μεταδίδουν τήν διδασκαλίαν περί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ.

Ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησεν ἐκ τῶν μελῶν τοῦ Συμβουλίου ὁ Chair Professor Race Wexler, ἀντιπρόσωπος τοῦ State Department τῶν Η.Π.Α., ὅστις ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν τοῦ ἔργου τῆς παιδείας διά τήν εἰρηνικήν συμβίωσιν, τό ὁποῖον ἦτο ἔμπνευσις τοῦ «Συμβουλίου τῶν Θρησκευτικῶν Ἀρχηγῶν τῆς Ἁγίας Γῆς» καί ἀνέλυσε τάς μεθόδους τῆς πραγματοποιήσεως τοῦ ἔργου τούτου διά τῆς συλλογῆς πληροφοριῶν καί ἀποκτήσεως γνώσεων ὑπό εἰδικῶν ὁμάδων, βοηθoυμένων ὑπό τῶν Ὑπουργείων Παιδείας τῶν χωρῶν τῶν ἀναμεμειγμένων εἰς τήν πρωτοβουλίαν τῆς εἰρήνης. Εἰς τό τέλος τῆς συνεδρίας ταύτης, ὁ κ. Trοnd Bakkevitz ἐξέφρασε τήν εὐχαρίστησιν αὐτοῦ διά τό ἐπίπεδον τῶν παρουσιάσεων καί ἐπεσήμανε τό κενόν τῆς ἐλλείψεως παρουσίας Παλαιστινίων καί Μουσουλμάνων. Τήν εὐθύνην διορισμοῦ τῶν ἀντιπροσώπων τούτων ἔχει ἡ Παλαιστινιακή Αὐτονομία.

Διαρκοῦντος τοῦ γεύματος τῶν «Ἐκπροσώπων τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων», ἐγένετο συζήτησις μεταξύ αὐτῶν περί τῆς συντάξεως κειμένου ἀφορῶντος εἰς τό μέλλον τῶν Ἱεροσολύμων. Τό περίγραμμα τῶν ἀνταλλαγεισῶν περί τοῦ θέματος τούτου ἀπόψεων ἔχει ὡς ἑξῆς:

Τό θέμα τοῦτο, τοῦ μέλλοντος δηλαδή τῶν Ἱεροσολύμων,  συνεζητήθη μετ’ ἐνίων μελῶν τοῦ Συμβουλίου εἰς Oslo καί εἰς Οὐάσινγκτον. Γίνονται ἀποδεκταί αἱ θέσεις: «Ὅλαι αἱ θρησκεῖαι ἔχουν θέσιν εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, ὅλαι αἱ θρησκεῖαι ἔχουν ἱστορικόν σύνδεσμον μετά τῆς Ἱερουσαλήμ. Λέγοντες «Ἱερουσαλήμ», ἐννοοῦμεν τήν Παλαιάν Πόλιν. Ἡ καρδιά τοῦ προβλήματος εἶναι βασικῶς δύο προσκυνηματικοί χῶροι, τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος καί τοῦ Τάφου τῶν Πατριαρχῶν εἰς Χεβρῶνα. Διά τούς χώρους τούτους ὑπάρχει ἀμοιβαία φοβία μεταξύ ὀπαδῶν τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί τοῦ Ἰσλάμ. Ὁ σεβασμός τῆς ἱστορίας καί τῶν ὁρίων ἑκάστου θρησκεύματος, ὡς ἐγένετο ἐπί Πατριάρχου Σωφρονίου καί Χαλίφου Ὀμάρ Χατάμπ, δύναται νά ἀποτελέσῃ τήν ἀπαρχήν τῆς ἐπιλύσεως τοῦ πολιτικοῦ προβλήματος. Ὑπάρχει ἡ ἄποψις ὅτι τό πολιτικόν πρόβλημα δημιουργεῖ τό θρησκευτικόν, ἑνῶ ὑπάρχει καί ἡ ἐπικρατεστέρα ἄποψις, ὅτι τό θρησκευτικόν πρόβλημα εἰς τόν ἱερόν τοῦτον χῶρον δημιουργεῖ καί τήν πολιτικήν πόλωσιν. Διά τῆς παιδείας καλλιεργεῖται κλῖμα θρησκευτικῆς ἀνοχῆς καί συμβιώσεως».

Ἐν συνεχείᾳ ἐγένετο ἡ ἐξέτασις τοῦ σχεδίου προγράμματος διά τάς δραστηριότητας τοῦ Συμβουλίου Θρησκευτικῶν Ἀρχηγῶν τῆς Ἁγίας Γῆς κατά τό ἔτος 2009-2010, μέ κυριωτέρας προτεραιότητας τήν Ἱερουσαλήμ, τήν πρόσβασιν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, τήν παιδείαν, τήν πολιτικήν ἐνεργοποίησιν τοῦ Συμβουλίου πρός τήν Ἰσραηλινήν καί Παλαιστινιακήν κυβέρνησιν καί μή Κυβερνητικάς Ὀργανώσεις, τήν δημιουργίαν ἱστοσελίδος τοῦ Συμβουλίου, τόν διορισμόν νέας Ἰσλαμικῆς ἀντιπροσωπείας εἰς τό Συμβούλιον καί τόν καθορισμόν τῆς ἑπομένης συγκλήσεως τοῦ Συμβουλίου, τήν 3^ην Νοεμβρίου 2009 καί τῆς μεθεπομένης, τήν 22^αν Ἀπριλίου 2010.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_7_placeholder