Τήν Πέμπτην, 7/20-08-2009, ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον ὁ κ. Βλαδίμηρος Σκυρώβ, Διπλωματικός Ἐκπρόσωπος τῆς Οὐκρανίας εἰς τήν Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν ἐπί τῇ ἀναλήψει τῶν καθηκόντων αὐτοῦ.

Οὗτος εἶπε τῷ Μακαριωτάτῳ ὅτι ἐπιθυμεῖ  νά διατηρῇ καλήν συνεργασίαν καί καλάς σχέσεις μέ τό Πατριαρχεῖον ἐν γένει καί ἰδίᾳ ἐν ὄψει τοῦ γεγονότος τῆς ἀφίξεως πολλῶν προσκυνητῶν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν ἐξ  Ὀρθοδόξων χωρῶν, ἐν αἷς καί ἡ  Οὐκρανία.

Ὁ Μακαριώτατος, ἀφοῦ ἐκαλωσώρισε τόν νέον Ἐκπρόσωπον, ἐξήγησεν αὐτῷ ὅτι τό Πατριαρχεῖον ὑποδέχεται ὅλους τούς προσκυνητάς ἀδιακρίτως ἐθνικότητος καί προσπαθεῖ νά διαδραματίζῃ σημαντικόν εἰρηνευτικόν ρόλον εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν ἀφ’ ἑνός, καί ἑνωτικόν ρόλον μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀφ’ ἑτέρου καί δή εἰς τό ὑφιστάμενον ἐκκλησιαστικόν, ἐθνικόν καί πολιτικόν πρόβλημα εἰς τήν Οὐκρανίαν.

«Ἐνδιαφέρει Ἡμᾶς», ἐσυνέχισεν ὁ Μακαριώτατος, «ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας, τῆς συντελούσης εἰς τήν διατήρησιν τῆς ἐθνικῆς αὐτοσυνειδησίας τῶν Ὀρθοδόξων λαῶν καί ἡ ἀποκατάστασις τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητος τῆς Οὐκρανίας». Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσε τῷ κ. Σκυρώβ μετάλλιον τῶν 2.000 ἐτῶν χριστιανοσύνης καί βιβλία μέ τήν ἱστορίαν τοῦ Πατριαρχείου.

Ὁ κ. Βλαδίμηρος Σκυρώβ ηὐχαρίστησε βαθύτατα τόν Μακαριώτατον διά τήν ὑποδοχήν καί τά δῶρα Αὐτοῦ καί συνεφώνησε εἰς τά λεχθέντα ὑπ’ αὐτοῦ, ἰδίως εἰς τό ὅτι οἱ προσκυνηταί βαθέως εὐλαβοῦνται τόν Πανάγιον Τάφον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder

Τήν Πέμπτην, 13-8-2009, ὁ Μακαριώτατος ἐδέχθη τόν ἐκ τῆς κώμης Κούφρ-Γιασίφ τῆς βορείου Γαλιλαίας ἰατρόν, κ. Χαλήλ Ἀντράους, μέλος τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, φίλα προσκείμενον τῷ Πατριαρχείῳ, μεθ’ ὁμάδος 10 ἐκπροσώπων τῆς φυλῆς τῶν Δρούζων ἐκ τῆς περιοχῆς τῶν ὑψωμάτων Γκολάν τῆς Συρίας, τῶν διατελούντων πρό τοῦ 1967 ὑπό Συριακήν, μετά ταῦτα δέ ὑπό Ἰσραηλινήν κυριαρχίαν. Οὗτοι, κάτοικοι τῶν ὑψωμάτων Γκολάν, περί τούς 16.000,  διαχωρίζονται τῶν ἄλλων Δρούζων τοῦ Ἰσραήλ, 80.000 χιλιάδων περίπου.

Οἱ Δροῦζοι ἀνά τόν κόσμον ἀριθμοῦν περί τό 1.500.000. Οὗτοι ἀκολουθοῦν τήν Μουσουλμανικήν θρησκείαν μέ ὡρισμένας ἰδιαιτέρας διδασκαλίας τῆς Δρουζικῆς ὁμολογίας. Οὗτοι εἶπον ὅτι ὅλοι οἱ ζῶντες εἰς  τήν Συρίαν χαρακτηρίζονται ὡς «Ἄραβες Σύριοι», οὐχί ὡς Μουσουλμᾶνοι, Δροῦζοι ἤ Χριστιανοί. Ἐγένετο ἐκτενής συζήτησις ἐπί τοῦ εἰρηνευτικοῦ καί συμφιλιωτικοῦ ρόλου τοῦ Πατριαρχείου διά τήν θρησκευτικήν συμβίωσιν τῶν λαῶν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_1_placeholder

Τήν Πέμπτην, 13-8-2009, ἐπεσκέφθησαν τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον Γ’ ὁ ἀπερχόμενος Διευθυντής τῆς IOCC κ. Dirk Lackovic-van Gorp  μετά τοῦ διαδόχου αὐτοῦ κ. Gregory Malzuk.

Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως αὐτῆς ἐγένετο συζήτησις ἐπί τῶν φιλανθρωπικῶν δραστηριοτήτων τῆς  IOCC (INTERNATIONAL ORTHODOX CHRISTIAN CHARITIES, INC.) (Διεθνοῦς Φιλανθρωπικῆς Ὀρθοδόξου Ὀργανώσεως). Ἡ ὀργάνωσις αὐτή συντηρεῖται ἐκ προσφορῶν τῶν μελῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀμερικῆς, τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος καί οἰκουμενικῶν φίλων. Διατηρεῖ ἀντιπροσωπείαν εἰς τήν Ἱερουσαλήμ μέ προσωπικόν ἕξ ὑπαλλήλων.

Διαρκούσης τῆς ὑπηρεσίας τοῦ κ. Dirk Lackovic, ἡ ὀργάνωσις αὐτή ἐβοήθησε οἰκονομικῶς τό Πατριαρχεῖον, διά νά ἀνταποκριθῇ εἰς τάς ἀνάγκας τῶν θυμάτων τῆς πολεμικῆς συρράξεως εἰς Γάζαν. Ὁ Μακαριώτατος ηὐχαρίστησε τόν κ. Dirk διά τοῦτο καί ἐπεσήμανε εἰς τούς ἐπισκέπτας ἐκπροσώπους τῆς IOCC τάς δραστηριότητας τοῦ Πατριαρχείου, εἰς τάς ὁποίας χρειάζεται βοήθειαν καί συμπαράστασιν, ὡς εἰς ἀνέγερσιν ἐκκλησιῶν, οἰκισμῶν καί σχολείων καί ηὐχαρίστησεν αὐτούς διά τήν ἄχρι τοῦδε οἰκονομικήν ἐνίσχυσιν αὐτῶν.

Ὁ νέος ἀντιπρόσωπος τῆς IOCC κ. GREGORY MALZUΚ Σλοβακικῆς Καταγωγῆς, υἱός ἱερέως, εἶναι εἰδικός εἰς θέματα Διεθνῶν Σχέσεων καί εἰρήνης. Ὁ κ. Dirk, διεβεβαίωσε τόν Μακαριώτατον διά τήν συνέχισιν τῆς καλῆς συνεργασίας καί μετά τοῦ διαδόχου αὐτοῦ. Ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσε τῷ νέῳ Διευθυντῇ τῆς  IOCC  μετάλλιον τῶν 2.000 ἐτῶν χριστιανοσύνης τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_2_placeholder

Τήν Τρίτην, 29^ην Ἰουλίου / 11^ην Αὐγούστου 2009, ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον τόν Γ’ ὁ Ταγματάρχης τῆς Στρατιωτικῆς-Πολιτικῆς Διοικήσεως  (Major of the Civil Administration) τῆς περιοχῆς Βηθλεέμ κ. Ναμπουάνη Ναμπουάνη, ὑπηρετήσας ἐπί διετίαν εἰς τήν ὑπηρεσίαν ταύτην, ἵνα συστήσῃ εἰς Αὐτόν τόν διάδοχον αὐτοῦ κ. Ντάνη Ζάντλερ, ἐπί τῇ ἀναλήψει τῶν καθηκόντων αὐτοῦ.

Οἱ δύο ἐν λόγῳ στρατιωτικοί ηὐχαρίστησαν τόν Μακαριώτατον  διά τήν συνεργασίαν ἐπί τῶν παρεχομένων ὑπό τῆς Στρατιωτικῆς Διοικήσεως διευκολύνσεων εἰς τάς διαβάσεις τῶν συνόρων κατά τάς ἑορτάς τῶν Χριστουγέννων καί ἐπί τῶν ἀδειῶν τῶν χορηγουμένων τῇ συστάσει τοῦ Πατριαρχείου εἰς τά μέλη τοῦ ποιμνίου αὐτοῦ εἰς τάς πόλεις Βηθλεέμ, Χωρίον τῶν Ποιμένων καί Μπετζάλλαν διά τάς ἐπισκέψεις αὐτῶν εἰς Ἱεροσόλυμα καί ἐξέφρασαν τήν διάθεσιν αὐτῶν νά ἀνταποκρίνωνται ὅσον τό δυνατόν περισσότερον εἰς τά αἰτήματα τοῦ Πατριαρχείου διά διευκολύνσεις εἰς τήν διάβασιν τῶν συνοριακῶν ἐλέγχων μεταξύ τοῦ Ἰσραήλ καί τῶν ὡς ἄνω πόλεων.

Ὁ Μακαριώτατος ηὐχαρίστησε τόν ἀπό τῆς στρατιωτικῆς μονάδος Κφάρ-Ἐτσιόν εἰς τήν περιοχήν τῆς Ραμάλλας μετατιθέμενον Συνταγματάρχην κ. Ναμπουάνη Ναμπουάνη διά τήν ἐν τῇ πράξει ἐπιδειχθεῖσαν καλήν θέλησιν αὐτοῦ ἐκδόσεως ἀδειῶν δι’ ἐπίσκεψιν τῶν μελῶν τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Ἱεροσόλυμα καί ηὐχήθη εἰς τόν ἀναλαμβάνοντα νέα καθήκοντα κ. Ντάνη Ζάντλερ νά συνεχίζῃ νά ἐξυπηρετῇ τό Πατριαρχεῖον καί τό ποίμνιον εἰς τά ἴχνη τοῦ προκατόχου αὐτοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_3_placeholder

Τήν Δευτέραν, 21^ην Ἰουλίου / 3^ην Αὐγούστου 2009, ὁ Μακαριώτατος ἐδέχθη εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Πατριαρχείου τόν Μητροπολίτην Βερολίνου τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς κ. Μᾶρκον μεθ’ ἱερέων αὐτοῦ καί μεθ’ ὁμάδος 60 Ρώσων προσκυνητῶν.

Ὁ Μακαριώτατος ὡμίλησεν αὐτοῖς διά τήν σημασίαν τῶν Ἱεροσολύμων καί ὅλης τῆς Ἁγίας Γῆς διά τήν χριστιανικήν ζωήν τῶν πιστῶν. «Ἡ Ἱερουσαλήμ», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος,  «εἶναι συνδεδεμένη μέ τήν ἱστορίαν τῆς σωτηρίας, διότι ἡ  οἰκονομία τοῦ Θεοῦ διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν ἐν Χριστῷ ἔλαβε χώραν ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ἐν τῇ Ἁγία Γῇ, ποτισθείσῃ διά τοῦ αἵματος τῶν προφητῶν καί τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ». «Ὑμεῖς ἔρχεσθε», προσέθεσεν ὁ Μακαριώτατος, «ὡς προσκυνηταί, ὡς θεωροί τῆς Ἁγίας Γῆς καί τῶν συμβάντων καί συμβαινόντων ἐν αὐτῇ.  Ἐκ τῆς φυσικῆς θεωρίας θά ἀναχθῆτε εἰς τήν πνευματικήν θεωρίαν, εἰς τήν θεωρίαν διά τῶν ὀφθαλμῶν τῆς ψυχῆς τῶν θαυμασίων τοῦ Θεοῦ διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν. Οὕτως θά ἑνωθῆτε μετά τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ ἔργου Αὐτοῦ ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ, ἥτις δέν εἶναι ὀργάνωσίς τις διαπλάσεως καλῶν χαρακτήρων, ἀλλά τό ἁγιάζον Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί ἕνωσις ἡμῶν μετά τοῦ Θεοῦ».

Ὁ Μητροπολίτης Μᾶρκος ἐζήτησε τήν εὐλογίαν τοῦ Μακαριωτάτου διά τήν λειτουργίαν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον, ἥτις καί ἐδόθη αὐτῷ, λόγῳ τῆς προσφάτου ἑνώσεως τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς μετά τῆς ἐν Ρωσίᾳ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί λόγῳ τοῦ διορισμοῦ ὡς Ἐκπροσώπου τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰωακείμ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_4_placeholder

Τήν Δευτέραν,  21^ην Ἰουλίου / 3^ην Αὐγούστου 2009, ἐπραγματοποιήθη συνάντησις τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ἀστυνομίας τῆς Παλαιᾶς Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων κ. Ἄβη Ρόϊφ, τοῦ Ὑποδιευθυντοῦ – Ἀναπληρωτοῦ κ. Ὄζ Ἐλιάση καί τοῦ Ἀξιωματικοῦ κ. Σαλίμπα Χούρη μετά τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ.  Θεοφίλου τοῦ Γ’.

Ὁ νέος Ἀρχηγός ἐξέφρασε χαράν ἐπί τῇ συναντήσει ταύτῃ καί ἐζήτησε ἀπό τόν Μακαριώτατον νά ἐμπλουτίσῃ αὐτόν ἐπί τοῦ σημαίνοντος ρόλου τοῦ Πατριαρχείου εἰς τά προσκυνηματικά καί χριστιανικά θέματα τῶν Ἱεροσολύμων.

Ὁ Μακαριώτατος ὡμίλησεν εἰς τόν Γενικόν Ἀρχηγόν τῆς Ἀστυνομίας περί τοῦ ρόλου τοῦ Πατριαρχείου ὡς τῆς πρώτης Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, ἐχούσης βαρύτητα εἰς τά προσκυνηματικά, χριστιανικά, κοινωνικά, πολιτιστικά καί πολιτικά ἀκόμη θέματα τῆς Ἱερουσαλήμ καί ὅλης τῆς περιοχῆς τῆς Ἁγίας Γῆς. «Τοῦτο δέν σημαίνει», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «ὅτι τό Πατριαρχεῖον ἀναμειγνύεται εἰς τήν πολιτικήν, ἐπιδρᾷ ὅμως ἐπίσης καί εἰς τήν πολιτικήν διά τῆς συμφιλιωτικῆς ἀποστολῆς αὐτοῦ. Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων σέβεται τήν κρατοῦσαν ἐκκλησιαστικήν τάξιν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τά προσκυνηματικά δικαιώματα τῶν ἄλλων χριστιανικῶν κοινοτήτων, διαδραματίζον ἡγετικόν ρόλον εἰς τήν ζωήν τῶν Ἱεροσολύμων».

Ὁ Μακαριώτατος ἐξήγησεν ἐπίσης εἰς τόν κ. Ἄβη Ρόϊφ  ὅτι τό Ἑλληνορθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀποτελεῖ ἀνεξάρτητον καί αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν, πλήν ὅμως ὑπάρχει ἀπόλυτος σεβασμός καί σύμπνοια εἰς τά ἐκκλησιαστικά θέματα μεταξύ αὐτοῦ καί τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καί Ἐκκλησιῶν, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ ρωσική καί ἡ ρουμανική ἔχουν ἐκπροσώπους εἰς τά Ἱεροσόλυμα. Οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ προερχόμενοι ἐκ τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν, ἐπισκεπτόμενοι τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, ζητοῦν, ὅπως παραχωρηθῇ αὐτοῖς (καί βεβαίως δίδεται αὐτοῖς) ἄδεια, ἵνα λειτουργήσωσιν εἰς τά Πανάγια Προσκυνήματα.

Τήν θέσιν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἀναγνωρίζουν αἱ τοπικαί και διεθνεῖς θρησκευτικαί, πολιτικαί καί διπλωματικαί Ἀρχαί, διό καί ἀρχηγοί Ἐκκλησιῶν καί κρατῶν ἤ ἐκπρόσωποι αὐτῶν, ὅταν πραγματοποιοῦν ἐπίσκεψιν εἰς τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ, ἐπισκέπτονται τό Πατριαρχεῖον.

Κατά τήν περίοδον τῶν μεγάλων ἑορτῶν τῆς Ὀρθοδοξίας, ἰδιαιτέρως δέ κατά τό Μέγα Σάββατον, εἰς τήν Ἀκολουθίαν τοῦ Ἁγίου Φωτός, καθίσταται ἀπαραίτητος ἡ συνεργασία τοῦ Πατριαρχείου μέ τάς Ἰσραηλινάς Ἀρχάς τῆς Ἀστυνομίας. Ἕκαστον ἔτος παρατηροῦνται δυσκολίαι, ὅμως καί σχετική πρόοδος. Τό πλῆθος τῶν προσκυνητῶν κατορθώνει νά φθάσῃ καί νά προσεγγίσῃ τά Πανάγια Προσκυνήματα μετά κόπων καί οἰκονομικῶν θυσιῶν. Ἡ προσκυνηματική περιοδεία ἀποτελεῖ διά τούς περισσοτέρους, ἄν ὄχι ὅλους τούς προσκυνητάς, ἕν ὄνειρον ζωῆς, ἑπομένως ὄντως δυσκολεύονται νά κατανοήσουν τά μέτρα, τά ὁποῖα λαμβάνει διά τήν ἀσφάλειαν αὐτῶν ἡ Ἰσραηλινή Ἀστυνομία. «Ἀναμένομεν πολλούς προσκυνητάς», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «κατά τό πρῶτον 15ήμερον τοῦ Αὐγούστου διά  τήν ἑορτήν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ὁ μέσος ἀριθμός τῶν ὁποίων ἐκτιμᾶται ὅτι θά ὑπερβῇ  τούς 3.000».

Ὁ  Ἀρχηγός τῆς Ἀστυνομίας ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον, λέγων ὅτι αἱ Ἰσραηλιναί Ἀστυνομικαί Ἀρχαί ἀποδίδουν μεγάλην σημασίαν εἰς τόν μεταξύ αὐτῶν καί τοῦ Πατριαρχείου, ἀλλά καί τῶν ἁπλῶν πιστῶν, διάλογον καί τήν συνεργασίαν, οὕτως ὥστε νά ἐπιτευχθῇ ἡ ἄρσις τῶν προβλημάτων, ἰδιαιτέρως δέ κατά τό Μέγα Σάββατον, τό ὁποῖον τυγχάνει μία ἐκ τῶν σημαντικωτέρων, ἀλλά καί δυσκολωτέρων ἡμερῶν  διά τήν Ἀστυνομίαν. Ὁ Ἀρχηγός τῆς Ἀστυνομίας ἐξέφρασε τήν ἐλπίδα ὅτι θά ὑπάρξῃ ἀμοιβαία κατανόησις, πρός ἀμοιβαῖον ὄφελος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_5_placeholder

Τήν Τετάρτην, 16/29 Ἰουλίου 2009, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ ἐδέχθη τόν ἀντιπρόσωπον τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας εἰς τήν Παλαιστινιακην Αὐτονομίαν κ. Ἀνδρέαν Κουζούπην εἰς τό Πατριαρχεῖον.

Ἡ συνάντησις αὐτή ἔλαβε χώραν ὀλίγον χρόνον μετά τήν ἐπίσκεψιν τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τά θυρανοίξια τῆς Κοινῆς Διπλωματικῆς Ἀντιπροσωπείας Κύπρου καί Μάλτας εἰς Ραμάλλαν.

Ὁ κ. Κουζούπης ἐνημέρωσε τόν Μακαριώτατον ὅτι βαίνουν καλῶς τά τῆς Ἀντιπροσωπείας τῆς Κύπρου εἰς Ραμάλλαν καί ὅτι ἦτο ἐπιτυχής ἡ πρόσφατος ἐπίσκεψις τοῦ Προέδρου τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούδ Ἀμπᾶς- Ἀμποῦ-Μάζεν εἰς Κύπρον. Κατ’ αὐτήν ὁ Παλαιστίνιος Πρόεδρος ἐδήλωσεν ἐκπεφρασμένως ὅτι ἀνέκαθεν ἡ Κύπρος ὑπεστήριζε τόν Παλαιστινιακόν λαόν καί μάλιστα ὑπό τήν ἰδιότητα αὐτῆς νῦν ὡς μέλους τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως.  Ὁ Πρόεδρος κ. Μαχμούδ Ἀμπᾶς-Ἀμποῦ-Μάζεν ἐπεσκέφθη καί τόν Ἀρχιεπίσκοπον Κύπρου κ. Χρυσόστομον, ὁπότε καί προσεκάλεσεν αὐτόν νά ἔλθῃ εἰς ἐπίσκεψιν εἰς τήν Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ἐδήλωσεν ὅτι ἀναμένει νά γίνῃ τοῦτο ἐν συνδυασμῷ καί μέ τήν εἰρηνικήν Αὐτοῦ ἐπίσκεψιν εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί τήν εἰρηνικήν ἐπίσκεψιν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων εἰς Κύπρον.

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἀπήντησεν τῷ κ. Κουζούπῃ ὅτι ἡ ἐπίσκεψις Αὐτοῦ εἰς Κύπρον προγραμματίζεται νά ἐκπληρωθῇ, ἀφοῦ καί ἐφ’ ὅσον εἶναι δυνατόν, ἐν συνδυασμῷ καί μέ τήν ἀναστήλωσιν τοῦ κτιρίου τῆς Ἐξαρχίας τοῦ Πατριαρχείου εἰς Λευκωσίαν, δεδομένου ὅτι ἡ ἕδρα αὐτῆς εἰς Ἅγιον Ἰωάννην Κουτσοβέντην τελεῖ ὑπό κατοχήν. Ἡ Ἐξαρχία ἀποτελεῖ φορέα ὑποστηρίξεως τῶν περιουσιακῶν δικαιωμάτων τοῦ Πατριαρχείου εἰς Κύπρον καί τόν ὁρατόν σύνδεσμον μεταξύ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπεσήμανε εἰς τόν κ. Κουζούπην τομεῖς τοῦ Πατριαρχείου, εἰς τούς ὁποίους θά ἠδύνατο νά βοηθήσῃ ἡ Κυπριακή Δημοκρατία ἤ ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, ὅπως εἶναι ἡ ἵδρυσις ἑνός σχολείου, καί δή εἰς ἀπομεμακρυσμένα χωρία τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, ὡς εἰς Ζαμπάμπδε καί Μπουρκίν, βορείως τῆς Νεαπόλεως καί τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ, ἡ χορήγησις ὑποτροφιῶν εἰς Παλαιστινίους φοιτητάς, ἡ φιλοξενία τέκνων τοῦ Ἑλληνορθοδόξου ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς κατασκηνώσεις Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου καί ἡ χορήγησις βοηθείας εἰς τά μέλη τοῦ ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου εἰς Γάζαν.

Ἐρωτηθείς ὁ Μακαριώτατος ἐπί τῶν σχέσεων Πατριαρχείου καί Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, ἀπήντησεν ὅτι αὗται εἶναι λίαν καλαί. Ἐπί τοῦ ἐρωτήματος τῆς πορείας τῶν ἐργασιῶν διά τήν ἵδρυσιν σχολείου τῇ χορηγίᾳ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως εἰς τήν παρακειμένην τῇ Ραμάλλᾳ κώμην τῆς Μπιρζέτ, ὁ Μακαριώτατος εἶπεν ὅτι προγραμματίζεται διά τάς ἀρχάς Ὀκτωβρίου ἡ τοποθέτησις τοῦ θεμελίου λίθου καί ἡ ἔναρξις τῶν ἐργασιῶν οἰκοδομῆς.

Ὁ κ. Κουζούπης προσέφερε τῷ Μακαριωτάτῳ συμβολικόν δῶρον μέ παράστασιν τῆς κοπῆς τοῦ πρώτου Εὐρώ εἰς τήν  Κυπριακήν Δημοκρατίαν ὡς μέλους τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. «Δῶρον», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «εἶναι ἡ ἐπίσκεψις ὑμῶν ἐνταῦθα» καί ἀκολούθως προσέφερε τῷ κ. Κουζούπῃ ἀργυροῦν μετάλλιον τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_6_placeholder

Τό Σάββατον, 12/25-7-2009, ὁ Μακαριωτάτος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’ ἐδέχθη τόν Ἱερώτατον Μητροπολίτην Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιον, μετά συνοδείας ἱερέων καί μοναχῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως αὐτοῦ καί πλήθους εὐλαβῶν προσκυνητῶν, ἐπιστρεφόντων ἀπό τό θεοβάδιστον Ὄρος Σινᾶ καί τήν Ἱεράν Μονήν Ἁγίας Αἰκατερίνης.

Ὁ Μακαριώτατος ἐκαλωσώρισε τόν Μητροπολίτην καί τήν συνοδείαν αὐτοῦ, λέγων ὅτι τά Πανάγια Προσκυνήματα σήμερον εὑρίσκονται εἰς τό ἐπίκεντρον τοῦ παγκοσμίου ἐνδιαφέροντος. «Δέν εἶναι τυχαῖον», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «τό γεγονός ὅτι ἡ Ἱερουσαλήμ θεωρεῖται ὑπό πολλῶν ὡς τό κέντρον τῆς γῆς καί διά τοῦτο ἡ προσέλευσις ἐπισκεπτῶν καί εὐλαβῶν προσκυνητῶν εἶναι μεγάλη. Τό γεγονός αὐτό ἔχει ἐξέχουσαν σημασίαν κατά τάς συγχρόνους ἡμέρας, ὅτε ἐπικρατεῖ γενική ἀκαταστασία εἰς τάς κοινωνίας». Ὁ Μακαριώτατος εἶπεν ἐπίσης ὅτι θεωρεῖ τούς ἐν λόγῳ προσκυνητάς εὐτυχεῖς, διότι δύνανται νά ψηλαφήσουν ὅσα καταμαρτυροῦν Χριστόν ἐσταυρωμένον καί ἀναστάντα, ἅτινα συνιστοῦν τήν Ἱεράν Ἱστορίαν, τουτέστιν τήν ἱστορίαν τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Ἀκολούθως ὁ Μακαριώτατος ἐτόνισε τήν μεγίστην σημασίαν τῆς θέσεως τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, διότι εἰς αὐτό στηρίζονται τά ὀρθόδοξα μέλη τοῦ ποιμνίου αὐτοῦ. «Ἄνευ τῆς παρουσίας τοῦ Πατριαρχείου», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «ἀποδυναμοῦται ἡ ταυτότης αὐτῶν. Τό Πατριαρχεῖον ἔχει πνευματικήν ἐξουσίαν, ἄλλά καί νόμιμα καί φυσικά δικαιώματα, γεγονός τό ὁποῖον τό καθιστᾷ ἰσχυρόν εἰς τάς χώρας τοῦ Ἰσραήλ, τῆς Ἰορδανίας, τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας καί τών Ἀραβικῶν Ἐμιράτων. Ἀντίθετος κατάστασις ἐπικρατεῖ εἰς τάς χώρας τοῦ λεγομένου δυτικοῦ κόσμου, ὅπου παρατηρεῖται κλῖμα ἀμφισβητήσεως τοῦ Θεοῦ. Τό Πατριαρχεῖον παρακολουθεῖ ἀνελλιπῶς τήν Ἑλληνικήν ἐπικαιρότητα καί δέν εἶναι ἀμέτοχον εἰς τά συμβαίνοντα εἰς τόν ἑλληνικόν χῶρον, ὅπου ἀρχίζει νά τίθεται θέμα χωρισμοῦ κράτους καί  Ἐκκλησίας».

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν ἀβρααμιαίαν φιλοξενίαν καί συνεφώνησε μέ τάς ἀπόψεις Αὐτοῦ διά τήν ἀπο-θρησκειοποίησιν τῶν κρατικῶν ὀργανισμῶν καί διά τό κλῖμα ἀμφισβητήσεως τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖον ἐπικρατεῖ παγκοσμίως. Ὁ Σεβασμιώτατος ἐχαρακτήρισε τό φαινόμενον τοῦτο λίαν ἐπικίνδυνον, ἰδιαιτέρως δέ διά τόν Ἑλληνισμόν, ὁ ὁποῖος ἐστήριξε τήν ἀναγέννησιν καί συνοχήν αὐτοῦ εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί τήν ὀρθόδοξον παράδοσιν. Διά τοῦτο ὁ Σεβασμιώτατος ἐτόνισε τήν μεγάλην ἀξίαν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τοῦ ἔργου τό ὁποῖον ἐπιτελεῖ.

Ἐν συνεχείᾳ ἀντηλλάγησαν δῶρα καί πάντες προσῆλθον, ἵνα λάβουν τάς Πατριαρχικάς εὐλογίας.

Τό μεταμεσονύκτιον ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος συνελειτούργησε μετά τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου εἰς τήν ἀναστάσιμον θ. Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς εἰς τόν Πανάγιον Τάφον, συλλειτουργούντων πολλῶν ἱερέων καί συμμετεχόντων πολλῶν πιστῶν ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσίας, Ρουμανίας καί ἄλλων ὀρθοδόξων χωρῶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_7_placeholder

Τήν Δευτέραν, 7/20 Ἰουλίου 2009, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐδέχθη τήν κ. Πηγήν Πρωτοψάλτη, Ὑποδιευθύντριαν τῆς Διοικήσεως τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Ὀργανισμοῦ Δημοσίου Δικαίου (ΕΟΔΔ) , ἐλθοῦσαν εἰς τό Ἰσραήλ  εἰς τό πλαίσιον ἑνός προγράμματος ἐξετάσεως τῶν δυνατοτήτων ὑποστηρίξεως τῆς διοικήσεως καί ἄλλων τομέων τῆς Παλαιστινικῆς Αὐτονομίας. Τήν κ. Πηγήν Πρωτοψάλτην συνώδευσεν ἡ κ. Ἄννυ Κοσμίδου.

Ὁ Μακαριώτατος εἰς τήν διεξαχθεῖσαν συζήτησιν ἐξέφρασε τήν γνώμην ὅτι ἡ συνεργασία μετά τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς Ἱεροσόλυμα καί τοῦ Ἕλληνος Πρέσβεως εἰς τό Τέλ Ἀβίβ θά συντελέσῃ κατά πολύ εἰς τήν ἐπιτυχῆ ἔκβασιν τοῦ προγράμματος. Ὁ Μακαριώτατος ὡσαύτως ἀνεφέρθη εἰς τόν ἀθόρυβον καί ἀνεπαίσθητον μέν, ὑπαρκτόν δέ καί ἀποτελεσματικόν ρόλον τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν ἐν ἐξελίξει καί ἀδιεξόδῳ εἰσέτι εὑρισκομένην εἰρηνευτικήν διαδικασίαν εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καί εἰς τήν διαμόρφωσιν τοῦ status τῶν Ἱεροσολύμων ὡς ἱερᾶς πόλεως μέ ἀνοικτήν πρόσβασιν διά τούς ὀπαδούς τῶν τριῶν μεγάλων θρησκειῶν καί πάντα ἄνθρωπον.

«Ὁ ρόλος τοῦ Πατριαρχείου», ἐπεσήμανε ὁ Μακαριώτατος,  «εἶναι σημαντικός, λόγῳ τῆς μακραίωνος ἱστορίας αὐτοῦ καί πείρας καί λόγῳ τῆς φυσικῆς παρουσίας αὐτοῦ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν διά τῶν προσκυνημάτων τῶν μοναστηριῶν καί τῆς ἄλλης ἰδιοκτησίας».

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_8_placeholder

Ὁ καθηγητής κ. Δημήτριος Ἐμμανουλούδης, Ἀντιπρόεδρος τῶν Τ.Ε.Ι. Καβάλας, ὁ ἐκπονήσας σειράν 3 DVD, περιέχουσαν φωτογραφικόν ὑλικόν ὅλων τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων μέ σχολιαστικόν κείμενον ὑπό τοῦ καθηγητοῦ κ. Ἐμμανουήλ Βαρβούνη καί παρεχομένην δωρεάν εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων πρός διάθεσιν κατά τάς ἀνάγκας αὐτοῦ, ἐπισκεφθείς πρό μηνῶν τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον Γ’,  παρεκάλεσεν Αὐτόν νά τιμήσῃ μέ ὁμιλίαν Αὐτοῦ τήν Γ’ Τακτικήν Σύνοδον τῶν Προέδρων καί Ἀντιπροέδρων τῶν Τ.Ε.Ι. (Τεχνολογικῶν Ἐκπαιδευτικῶν Ἱδρυμάτων) τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία ἔλαβε χώραν ἀπό 1^ης ἕως 3^ης Ἰουλίου 2009 εἰς τήν πόλιν τῆς Καβάλας.

Τήν πρόσκλησιν αὐτοῦ ἀνενέωσεν ὁ κ. Ἐμμανουλούδης καί κατά τήν πρόσφατον ἐπίσκεψιν τοῦ Μακαριωτάτου εἰς Ἀθήνας διά τήν κήρυξιν ἐνάρξεως τῶν ἐργασιῶν τοῦ 1^ου Διεθνοῦς Συνεδρίου τῆς Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, μέ θέμα: «Ἡ Ρωμηοσύνη διά μέσου τῶν αἰώνων».

Παρά τάς ἀνειλημμένας ποιμαντικάς καί διοικητικάς Αὐτοῦ ὑποχρεώσεις, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ ἀπεδέχθη τήν πρόσκλησιν καί οὕτω τήν Τετάρτην 18^ην Ἰουνίου / 1^ην Ἰουλίου 2009, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ Ἀντιπροέδρου τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιτροπῆς καί ἡγουμένου ἐν Φχές τῆς Ἰορδανίας Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου, ἀνεχώρησεν ἀπό τοῦ ἀεροδρομίου Ben – Gurion τοῦ Τέλ-Ἀβίβ καί διαβάς διά τοῦ ἀεροδρομίου «Ἐλ. Βενιζέλος» τῶν Ἀθηνῶν, ἔφθασε περί τήν μεσημβρίαν εἰς τό ἀεροδρόμιον «Μακεδονία» τῆς Θεσσαλονίκης.

Εἰς Θεσσαλονίκην ὑπεδέχθη τόν Μακαριώτατον ὁ Ἀντιπρόεδρος τῶν Τ.Ε.Ι. Καβάλας κ. Ἐμμανουλούδης καί τῇ συνοδείᾳ αὐτοῦ διά τοῦ ὑπηρεσιακοῦ αὐτοκινήτου τοῦ Τ.Ε.Ι. Καβάλας καί τῇ συνοδείᾳ ἀστυνομικῆς φρουρᾶς, ἀφίχθη εἰς Καβάλαν πρός παραμονήν εἰς τό ξενοδοχεῖον “IMARET”.

Εἰς τήν συνοδείαν τοῦ Μακαριωτάτου ἀπό Θεσσαλονίκης συγκατελέγη, ὡς εἶχε προγραμματισθῆ, ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος, ἐκπληρώσας τήν ἀποστολήν αὐτοῦ, τῆς συνοδείας δηλαδή τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης μετά τεμαχίου Τιμίου Ξύλου καί ἐν συνεχείᾳ συνώδευσεν τόν Μακαριώτατον καθ’ ὅλην τήν διάρκειαν τῆς παραμονῆς Αὐτοῦ εἰς τήν Καβάλαν.

Τό ἑσπέρας τῆς ἡμέρας αὐτῆς, Τετάρτης 1^ης Ἰουλίου 2009, ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον εἰς τό ξενοδοχεῖον ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης  Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου κ. Προκόπιος. Εἰς τήν συνάντησιν αὐτήν ὁ Μακαριώτατος καί ὁ Ἅγιος Φιλίππων ἀνεπόλησαν τάς ἡμέρας, κατά τάς ὁποίας ἤρχετο μετά προσκυνητῶν ἐκ τοῦ ποιμνίου τῆς Μητροπόλεως αὐτοῦ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί συνεδέετο διά προσωπικῶν ἐκκλησιαστικῶν σχέσεων μετά τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Διοδώρου καί τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Πέτρας Γερμανοῦ, ἐκ Χίου καταγομένων, καί ἄλλων Ἁγιοταφιτῶν.

Τήν 9:30 π.μ. τῆς Πέμπτης 2-7-2009, ὁ Μακαριώτατος  ἔτυχε θερμῆς ὑποδοχῆς παρά τοῦ Προέδρου τῶν Τ.Ε.Ι. Καβάλας κ. Ἀθανασίου Μητροπούλου, τοῦ Ἀντιπροέδρου αὐτῶν κ. Δημητρίου Ἐμμανουλούδη καί τῶν συνεργατῶν αὐτῶν εἰς τό ξενοδοχεῖον ΄LUCY’ ἐν Καβάλᾳ. Ἐνταῦθα ὁ Μακαριώτατος ηὐλόγησε τήν ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν τῆς Γ’ Τακτικῆς Συνόδου τῶν Προέδρων καί Ἀντιπροέδρων τῶν Τ.Ε.Ι. (Τεχνολογικῶν Ἐκπαιδευτικῶν Ἱδρυμάτων) Ἑλλάδος, λέγων ὅτι εἶναι ἰδιαιτέρα τιμή καί χαρά διά τήν Ἐκκλησίαν τῶν Ἱεροσολύμων ἡ πρόσκλησις τοῦ Προκαθημένου αὐτῆς, νά εὐλογήσῃ τάς ἐργασίας τῶν Τ.Ε.Ι. «Μεταφέρομεν», εἶπε, «τήν εὐλογίαν τοῦ  Φρικτοῦ Γολγοθᾶ καί τοῦ Παναγίου Τάφου καί εὐχόμεθα δι‘ αὐτῆς νά εὑρίσκῃ πραγμάτωσιν εἰς ὑμᾶς τό τοῦ Κυρίου ἡμῶν ἐν τῷ Εὐαγγελιστῇ  Ἰωάννῃ: «Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ἰω. 8, 32-33).

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ καί μετά τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου κ. Προκοπίου ἐπεσκέφθη τό «Βῆμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου», ἤτοι τόν παρά τήν παραλίαν τῆς Καβάλας καί τόν ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Νικολάου τόπον, ἔνθα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κληθείς δι’ ὀνείρου ὑπό ἀνδρός Μακεδόνος (Πράξ.16,9), ἦλθε καί ἐκήρυξε τό πρῶτον εἰς Φιλίππους Μακεδονίας (Πράξ.16,11-12). Εἰς τό σημεῖον τοῦτο ὑπάρχει ψηφιδωτόν ἔργον τοῦ ψηφιδογράφου κ. Βλασίου Τσοτσώνη, ἀναπαριστάνον τήν ἀποβίβασιν τοῦ ἀποστόλου Παύλου εἰς Φιλίππους.

Μετά ταῦτα ὁ Μακαριώτατος ἐπεσκέφθη τόν τόπον τῆς βαπτίσεως τῆς Ἁγίας Λυδίας τῆς πορφυροπώλιδος ἐκτός τῶν τειχῶν τῆς παλαιᾶς πόλεως, παρά τόν ποταμόν (Πράξ. 16,13-16), ἔνθα νῦν ὑπάρχει περικαλλής ναός μετά βαπτιστηρίου καί ψηφιδωτῶν ἁγιογραφικῶν παραστάσεων.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπεσκέφθη ἐπίσης τό ἱερόν προσκύνημα τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου εἰς Νέαν Καρβάλην. Ἐνταῦθα οἱ ἐκ Καρβάλης τῆς Μικρᾶς Ἀσίας μεταπατρισθέντες Μικρασιᾶται μετέφερον τό ἱερόν λείψανον τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ καί μελῶν τῆς οἰκογενείας αὐτοῦ καί πολύτιμα ἀντικείμενα τῆς Ἐκκλησίας αὐτῶν, ὡς εἶναι ὁ Ἀρχιεπισκοπικός Θρόνος, ὁ Ἐπιτάφιος, τό Βαπτιστήριον, αἱ ἱεραί εἰκόνες τοῦ τέμπλου, οἱ πολυέλαιοι καί ἄλλα. Ὁ Μακαριώτατος καί ἡ συνοδεία Αὐτοῦ  ᾐσθάνθησαν μεγάλην εὐλογίαν καί συγκίνησιν ἐκ τῆς προσκυνήσεως τῶν ἱερῶν λειψάνων καί τοῦ ἱεροῦ ναοῦ.

Τήν μεσημβρίαν ὁ Μακαριώτατος παρεκάθισεν εἰς γεῦμα  παρατεθέν ὑπό τοῦ Μητροπολίτου κ. Προκοπίου εἰς παραλιακόν ἑστιατόριον εἰς Κεραμωτήν. Ἐκ τῆς Κεραμωτῆς ὁ Μακαριώτατος καί ἡ συνοδεία Αὐτοῦ, συνοδευόμενοι ὑπό τοῦ Μητροπολίτου καί τοῦ κ. Ἐμμανουλούδη ἐπεβιβάσθησαν τῷ πλοίῳ καί διεβιβάσθησαν εἰς τήν ἀντιπέραν νῆσον τῆς Θάσου, ἔνθα εἰς τό χωρίον Πρῖνος ἐπεσκέφθησαν οἴκημα ἰδιοκτησίας τοῦ Πατριαρχείου.

Ὄντως ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και  Θάσου μετά τῶν ἱερέων αὐτοῦ, ἐπέδειξε πνεῦμα ἐμπράκτου ἀδελφικῆς ἀβραμιαίας φιλοξενίας καί συνεκίνησε τόν Μακαριώτατον καί τήν συνοδείαν Αὐτοῦ.

Τήν 20:00 μ.μ. ὥραν τῆς ἰδίας ἡμέρας, Πέμπτης, 2-7-2009, ἀφοῦ ἔδωσε συνέντευξιν εἰς τά Μ.Μ.Ε., ὁ Μακαριώτατος ἐξεφώνησε τήν ὁμιλίαν Αὐτοῦ εἰς τό Ἀμφιθέατρον τῶν Τ.Ε.Ι. Καβάλας, κατάμεστον ἐκλεκτοῦ ἀκροατηρίου, μέ θέμα: «Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἡ σημασία τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων».

Ἡ ὁμιλία αὕτη τοῦ Μακαριωτάτου ἔχει ὡς ἕπεται:

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου

κ. Προκόπιε,

Ἐξοχώτατε κύριε Σπυρ. Ταλιαδοῦρε, Ὑφυπουργέ Παιδείας καί Θρησκευμάτων,

Ἐκλεκτοί ἐπίσημοι προσκεκλημένοι,

Πρόεδροι καί Ἀντιπρόεδροι τῶν Τ.Ε.Ι. τῆς Ἑλλάδος,

Ἐλλογιμώτατοι κύριοι Καθηγηταί,

Ἐκλεκτοί ἀκροαταί,

Διά τῆς ὑπό τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καί τῆς μητρός αὐτοῦ ἁγίας Ἑλένης ἀναδείξεως τῶν Ἱερῶν Προσκυνημάτων διά τῆς ἐπ‘ αὐτῶν ἀνεγέρσεως μεγαλοπρεπῶν Ναῶν, ἡ Ἱερουσαλήμ ἀναδύεται πλέον οὐχί ὡς ἡ πόλις τοῦ Μεγάλου Βασιλέως κατά  τό Δαυϊτικόν (ψαλμ. 47), ἀλλά ἡ πόλις τοῦ Μεγάλου Βασιλέως, τοῦ Νέου Ἀδάμ, τοῦ Χριστοῦ.

Τῆς πόλεως ταύτης (τοῦ νέου Ἀδάμ) ἄρχων μέν πολιτικός καθίσταται ἄνωθεν τό εὐσεβές γένος τῶν Ρωμαίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Ἄρχων δέ πνευματικός καί οἰκονόμος, ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων διά τῶν ἐπισκόπων καί ἐν συνεχείᾳ Πατριαρχῶν αὐτῆς, διαδόχων τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου.

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διακρίνεται τῶν ἄλλων συμπρεσβυγενῶν αὐτοῦ Πατριαρχείων τῆς Ἀνατολῆς ὡς πρός τό γεγονός ὅτι «τεθεμελίωτο ἐπί τήν πέτραν» (Ματθ. 7,25), τοῦ σταυρικοῦ αἵματος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τό γεγονός τοῦτο συνέβαλεν ἀναποφεύκτως εἰς τήν συνύφανσιν τῆς ἱστορίας τῶν Ἱεροσολύμων μετά τῆς ἱερᾶς ἱστορίας, δηλονότι τῆς ἱστορίας τῆς Σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία ἐνσαρκώνεται ἀπό τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων. Ἡ δισχιλιετής ἱστορική ἀδιάκοπτος καί ἐνεργός παρουσία τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων διά τοῦ Τάγματος τῶν Σπουδαίων, τῆς συγχρόνου μοναστικῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος ὡς καί τῶν ἐνοριακῶν αὐτοῦ ἱερέων, ἀποτελεῖ τρανήν ἀπόδειξιν τούτου.

Σημειωτέον δέ ὅτι ἡ ἱστορία τῆς Ἱερουσαλήμ καί τοῦ Πατριαρχείου αὐτῆς ἀποτελεῖ ἀναπόσταστον τμῆμα τῆς ἱστορίας τῆς διαχρονικῆς Ρωμηοσύνης. Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι συγκληρονόμος καί ἄμεσος φυσικός διάδοχος τοῦ βασιλικοῦ καί αὐτοκρατορικοῦ γένους τῶν Ρωμαίων Ὀρθοδόξων ἀναδεικνύεται τό εὐσεβές γένος τῶν Ἑλλήνων• (ὅσον παράδοξον καί ἄν ἀκούγεται τοῦτο εἰς τήν ἀκαδημαϊκήν κοινότητα τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου).

Ἡ ἐκκλησιαστική καί πνευματική δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου περιλαμβάνει τά πολιτικά ὅρια τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς, συμπεριλαμβανομένης καί τῆς λωρίδος τῆς Γάζης, τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας ὡς καί τοῦ Ἐμιράτου τοῦ Ἀραβικοῦ / Περσικοῦ Κόλπου Qatar. Ἡ πνευματική αὐτή δικαιοδοσία ἀναγνωρίζεται ἐπισήμως ἀπό τάς προαναφερθείσας πολιτειακάς καί κρατικάς ἀρχάς. Μέ ἄλλα λόγια, τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀναγνωρίζεται, ἀφ‘ ἑνός ὡς ἡ ἐπίσημος καί κανονική Ἑλληνορθόδοξος Ἐκκλησία μέ τά ab antiquo ἀναφυέντα ἱερά αὐτοῦ προνόμια καί δικαιώματα. Ἀφ‘ ἑτέρου ἀναγνωρίζεται ὡς τό ἐνδογενές καί πρεσβυγενές θρησκευτικόν ἤ, καλλίτερον εἰπεῖν, Χριστιανικόν καθίδρυμα. Τοῦτο δέ  ἀπολαμβάνει ἐξ ἴσου μεγάλου σεβασμοῦ καί τιμῆς ἀπό ὅλους τούς πολιτειακούς καί θρησκευτικούς θεσμικούς παράγοντας, παρά τό γεγονός ὅτι ἑδρεύει καί δραστηριοποιεῖται ἐντός ἀλλογενοῦς καί πολυποικίλου θρησκευτικοῦ καί πολιτισμικοῦ περιβάλλοντος.

Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τό ἔργον τοῦ Πατριαρχείου, τοῦτο εἶναι πολυδύναμον καί πολυσχιδές. Καί τοῦτο, διότι τό ἔργον καί ἡ ἀποστολή τοῦ Πατριαρχείου δέν περιορίζεται μόνον εἰς τόν προσκυνηματικόν καί ποιμαντικόν αὐτοῦ τομέα, ἀλλά ἐπεκτείνεται καί εἰς τόν ἐκπαιδευτικόν καί τόν κοινωνικoπολιτικόν τοιοῦτον. Ἡ συμβολή τοῦ Πατριαρχείου εἰς τούς προαναφερθέντας τομεῖς δέν εἶναι ἁπλῶς ἱστορικῆς ἤ θεωρητικῆς ἠθικῆς ἤ πνευματικῆς σημασίας, ἀλλά οὐσιαστικῆς, πραγματικῆς καί λίαν ἐπικαίρου.

Ὅπως ἐπανειλημμένως ἔχει ἐπισημανθῆ, ὁ διακανονισμός τοῦ πολιτικοῦ καθεστῶτος τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ὡς ἐπίσης καί ἄλλων διεθνῶν γεωγραφικῶν περιοχῶν ἐξαρτᾶται, κατά περίεργον καί ἀνεπαίσθητον, θά ἐλέγομεν, τρόπον ἀπό τόν ἱστορικόν – θρησκευτικόν χαρακτῆρα ἀφ‘ ἑνός, καί τό ἐπικρατοῦν θεοκρατικόν καθεστώς ἀφ‘ ἑτέρου τῆς Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία μέχρι σήμερον ἐξ ἐπόψεως διεθνοῦς δικαίου θεωρεῖται ὡς Corpus Separatum. Ἡ δέ Ἱερουσαλήμ καί ὅ,τιδήποτε συνεπάγεται μέ τό ὄνομα καί τό νομικόν αὐτῆς καθεστώς εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένη μέ τό Ἑλληνορθόδοξον Πατριαρχεῖον, τό γνωστόν ὡς Roum Orthodox.

Ἡ προώθησις π.χ. καί καλλιέργεια τοῦ λεγομένου θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ, ὡς μέσου οἰκονομικῆς ἀναπτύξεως εἰς περιοχάς τῆς Ἰορδανίας (τόπος Βαπτίσματος) καί κυρίως τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, ὅπως ἡ πόλις τῆς Βηθλεέμ, ἐξαρτᾶται ἄλλοτε μερικῶς καί ἄλλοτε ἐξ ὁλοκλήρου ἐκ τοῦ Πατριαρχείου ὡς κατόχου καί λειτουργοῦ τῶν σχετικῶν Προσκυνημάτων.

Τό δημογραφικόν, θρησκευτικόν καί πολιτισμικόν ὡς καί τό πολιτικόν καθεστώς τῆς Ἱερουσαλήμ (μέ σημεῖον ἀναφορᾶς τήν Παλαιάν Πόλιν) ἐπίσης ἐξαρτᾶται ἐν πολλοῖς ἀπό τό Πατριαρχεῖον, εἰς τήν κυριότητα τοῦ ὁποίου ὑπάγεται τό 1/3 καί πλέον τῆς Παλαιᾶς Πόλεως. Τοῦτο βέβαια ὀφείλεται εἰς τήν ἱστορικήν καί διαχρονικήν θεσμικήν θέσιν τοῦ Πατριαρχείου, ἡ ὁποία θεσμική θέσις ἐνέχει ἰδιαιτέραν πολιτικήν σημασίαν, τόσον διά τό Χασιμιτικόν Βασίλειον τῆς Ἰορδανίας, ὅσον καί διά τήν Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν, μή ἐξαιρουμένου καί τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ.

Ἡ γνωστή συνθήκη (ὁ Ἀχτιναμές) τοῦ Ὀμάρ  Ἴμπν Χατάμπ, ἡ συναφθεῖσα μετά τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Σωφρονίου (637 / 638 μ.Χ.), ἀποτελεῖ ἀναντίρρητον μαρτύριον ἤ τεκμήριον κατοχυρώσεως καί διεκδικήσεως ἐθνικοθρησκευτικῶν προνομίων καί δικαίων ἐπί τῆς Ἰερουσαλήμ εἰδικώτερον, καί τῆς Ἁγίας Γῆς γενικώτερον, τόσον τῶν Χασιμιτῶν Ἰορδανῶν, ὅσον καί τῶν Παλαιστινίων Ἀράβων Μουσουλμάνων. Περιττόν νά εἴπωμεν ὅτι ἡ συνθήκη τοῦ Ὀμάρ Ἴμπν Χατάμπ, ἀποτελεῖ τήν θεμελιώδη βάσιν, ἐπί τῆς ὁποίας διεμορφώθη τό νομικόν καθεστώς, τό διέπον τήν διοικητικήν καί ἐκτελεστικήν ἐξουσίαν τοῦ Πατριαρχείου ἐν τῷ προσώπῳ πάντοτε τοῦ Πατριάρχου, θεωρουμένου ὡς ἐθνικοθρησκευτικοῦ ἡγέτου.

Ταυτοχρόνως μέ τήν ἱεράν εὐθύνην, τήν τῆς διαφυλάξεως τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης ἔχει θεόθεν ἐπωμισθῆ τήν ἠθικήν ὑποχρέωσιν τῆς διαποιμάνσεως τοῦ ἐν τῇ πνευματικῇ δικαιοδοσίᾳ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων διαβιοῦντος Ὀρθοδόξου ἀραβοφώνου χριστιανικοῦ ποιμνίου καί οὐχί μόνον. Ἡ ποιμαντική τοῦ Πατριαρχείου μέριμνα ἐκδηλώνεται διά συντηρήσεως καί ἀνεγέρσεως Ἐκκλησιῶν καί Σχολείων καί ἄλλων ἱδρυμάτων. Ἡ προαγωγή τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ ἔργου τοῦ Πατριαρχείου κατέχει τήν πρώτην θέσιν εἰς τήν ποιμαντικήν αὐτοῦ μέριμναν. Τοῦτο, ἐξ ἄλλου ἐπιτάσσει καί ἡ ἀπρόβλεπτος ἐξέλιξις καί διαμόρφωσις τοῦ πολιτικοῦ χάρτου τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.

Ἐν τῷ σημείῳ τούτῳ κρίνομεν σκόπιμον νά εἴπωμεν ὅτι τά Πανάγια Προσκυνήματα ἀποτελοῦσαν καί ἀποτελοῦν τήν ἐγγύησιν τῆς Χριστιανικῆς παρουσίας εἰς τούς Ἁγίους Τόπους. Οὐδείς μέχρι σήμερον ἠρνήθη αὐτήν τήν πραγματικότητα.

Ἡ πνευματική δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου ἐπεκτεινομένη ἐπί τριῶν καί τεσσάρων πολιτειακῶν ἀρχῶν παρέχει εἰς αὐτό ἀπείρους δυνατότητας δραστηριοποιήσεως αὐτοῦ, τόσον εἰς τόν πνευματικόν / θρησκευτικόν τομέα, ὅσον καί εἰς τόν κοινωνικόν, οἰκονομικόν, διαθρησκειακόν καί, ἀναποφεύκτως, τόν πολιτικόν τοιοῦτον.

Ἡ σημασία τῶν Προσκυνημάτων .

Ἡ βαθυτέρα σημασία τῶν Ἁγίων Προσκυνημάτων ὀφείλεται εἰς τό γεγονός ὅτι ταῦτα ἀναγνωρίζονται ὡς τά ἀδιάψευστα καί ψηλαφητά μαρτύρια τῆς ἱερᾶς Ἱστορίας, δηλονότι τῆς Ἱστορίας τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου.

Ἐάν οἱ ἀρχαῖοι Ἑλληνικοί ναοί μαρτυροῦν τό εἰδολωλατρικόν πάνθεον τῆς ἐντυπωσιακῆς ὄντως ἀνθρωπίνης ἐπινοίας καί μυθοπλασίας, τά Ἁγιογραφικά, ἐννοεῖται τά Bιβλικά, προσκυνήματα τῆς Ἁγίας Γῆς καί δή τῶν Ἱεροσολύμων μαρτυροῦν τήν ἐξ ἀποκαλύψεως θείαν ἀλήθειαν τοῦ σεσαρκωμένου Λόγου. Μαρτυροῦν τήν φανέρωσιν τοῦ Θείου Λόγου εἰς τόν ἀνθρώπινον λόγον, ὁ Ὁποῖος Θεῖος Λόγος ἄρχεται ἀπό τοῦ Ὄρους Σινᾶ καί κορυφοῦται εἰς τόν τόπον τῆς Σταυρώσεως τοῦ Γολγοθᾶ καί τοῦ κενοῦ (ἄδειου) μνημείου τῆς ταφῆς, καί τοῦ μηνύματος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἐπί πλέον δέ τά Πανάγια Προσκυνήματα ἀναγνωρίζονται καί ἐπιστημονικῶς κατοχυρώνονται ὡς τεκμήρια τῆς καθ‘ ὅλου Ἱστορίας τῆς Ἁγίας Γῆς, τόσον ἀπό τήν διεθνῆ, ὅσον καί ἀπό τήν τοπικήν / κρατικήν ἀντιστοίχως Ἀρχαιολογικήν ὑπηρεσίαν τοῦ Ἰσραήλ, τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς καί τῆς Ἰορδανίας.

Δέν πρέπει νά μᾶς διαφεύγῃ τό γεγονός ὅτι προκυνηματικοί τόποι, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἱεροί ἀπό κοινοῦ εἰς τόν Ἰουδαϊσμόν, τόν Χριστιανισμόν καί τό Ἰσλάμ, ἀποτελοῦν σημεῖα ἀναφορᾶς τῆς ἱστορικῆς ἐθνικοθρησκευτικῆς ἤ θεοκρατικῆς καί πολιτισμικῆς ταυτότητος τῶν πιστῶν τῶν ὡς ἄνω θρησκειῶν.

Τό ἱερόν προσκύνημα π.χ. τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ, τό εὑρισκόμενον εἰς τήν Παλαιστινιακήν πόλιν Nablus ἀραβιστί, Νεάπολις ἑλληνιστί καί Shomron, Syhar ἑβραϊστί, ὡς καί τό τέμενος τοῦ Ὀμάρ Ibn Hattab ἤ διά τόν Ἰουδαϊσμόν καί Χριστιανισμόν ὁ Ναός τοῦ Σολομῶντος ἀντανακλοῦν ὄχι μόνον τόν λόγον ὑπάρξεως τῶν συγκεκριμένων λαῶν καί θρησκευτικῶν κοινοτήτων ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ, ἀλλά καί τόν οὐσιαστικόν λόγον τῆς ἐπικρατούσης πολυπλόκου πολιτικῆς καταστάσεως καί τοῦ συνεπαγομένου ἀδιεξόδου.

Κατά τήν ταπεινήν  γνώμην τῆς Μετριότητος ἡμῶν, ἡ ἄχρι τοῦδε ἀναπτυχθεῖσα διεθνής διπλωματική καί πολιτική βούλησις πρός ἐπίλυσιν τοῦ Παλαιστινιακοῦ ζητήματος προσκρούει, – διά νά μή εἴπωμεν ἀποτυγχάνει,- εἰς τήν ἀδυναμίαν τοῦ διπλωματικοῦ καί πολιτικοῦ νοός νά κατακτήσῃ ἤ νά ἐπισημάνῃ τήν προσκυνηματικήν ἀξίαν ἱερῶν τόπων δι‘ ἔθνη καί λαούς, τῶν ὁποίων ἡ ἐθνική καί πολιτισμική ταυτότης εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένη μέ φυσικάς θρησκευτικάς ἤ μᾶλλον θεοκρατικάς καταβολάς.

Μέ ἄλλα λόγια, ὅταν ἡ θρησκευτική (μέ τήν περιεκτικήν ἔννοιαν τοῦ ὅρου «θρησκεία») σημασία τῶν ἁγίων Τόπων δηλονότι τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, παραθεωρεῖται ἤ ὑποτιμᾶται, τότε ἰσχύει τό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «περιπατῶμεν ἐν ματαιότητι τοῦ νοός ἡμῶν» (Ἐφ. 4:17).

Ἐν κατακλεῖδι, ἡ πολυσήμαντος ἀξία τῶν προσκυνημάτων διατυποῦται κατά τρόπον περιεκτικώτατον, εἰς τόν ὑπό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ συνταχθέντα ὕμνον ὑπέρ τῆς Ἱερουσαλήμ ὡς τοῦ κατ‘ ἐξοχήν προσκυνηματικοῦ τόπου, τοῦ θεωρουμένου κατοικητηρίου τοῦ Θεοῦ: «Χαῖρε Σιών Ἁγίᾳ, Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν, Θεοῦ κατοικητήριον∙ σύ γάρ ἐδέξω πρώτη, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν διά τῆς Ἀναστάσεως».

Τό ἑσπέρας μετά τήν ὁμιλίαν Αὐτοῦ, ὁ Μακαριώτατος παρεκάθισεν εἰς δεῖπνον, παρατεθέν πρός τιμήν Αὐτοῦ ὑπό τοῦ Δημάρχου Καβάλας κ. Κωνσταντίνου Σημιτῆ εἰς τό ξενοδοχεῖον «Μουχάμαδ Ἄλυ».

Τήν πρωΐαν τῆς Παρασκευῆς 3-7-2009, ὁ Μακαριώτατος ἀνεχώρησεν  ἀεροπορικῶς ἀπό τῆς πόλεως τῆς Καβάλας δι’ Ἀθήνας. Φθάσας εἰς Ἀθήνας περί τήν μεσημβρίαν καί παραμείνας τό ἀπόγευμα δι’ ὑποθέσεις τοῦ Πατριαρχείου, ἀνεχώρησεν λίαν πρωΐ τήν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου διά τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀερογραμμῶν διά τό Τέλ-Ἀβίβ, ἔνθεν, δοξάζων τόν Θεόν, ἔφθασεν εἰς τό Πατριαρχεῖον διά τήν συνέχισιν τῶν Πατριαρχικῶν αὐτοῦ καθηκόντων.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_9_placeholder