Τήν Τρίτην, 27^ην Δεκεμβρίου/ ἡμέραν ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου (Π. Ἡ) (9^ην Ἰανουαρίου 2024) ἐπεσκέφθησαν τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον διά τήν ἑορτήν τῶν Χριστουγέννων ἡμῶν καί ὑποβολήν σεμνῶν ἑορτίων χαιρετισμῶν αἱ κάτωθι Ἐκκλησίαι:

Α. Ἡ Ἀδελφότης τῶν Φραγκισκανῶν -Κουστωδία τῆς Ἁγίας Γῆς

Β. Τό Λατινικόν Πατριαρχεῖον εἰς Ἱεροσόλυμα

Γ. Ἡ Κοπτική Ἐκκλησία εἰς Ἱεροσόλυμα

Δ.  Ἡ Συριανική Ἐκκλησία εἰς Ἱεροσόλυμα

Ε. Ἡ Αἰθιοπική Ἐκκλησία εἰς Ἱεροσόλυμα

ΣΤ. Ἡ Ἀγγλικανική Ἐκκλησία εἰς Ἱεροσόλυμα

Ζ. Ἡ Λουθηρανική Ἐκκλησία καί

Η. ἡ Ἀδελφότης τοῦ Πατριαρχείου τοῦ Ἀρμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἱεροσόλυμα.

Ὅλους τούτους τούς ἐκπροσώπους τῶν ἐκκλησιῶν ἡμῶν περί τούς ἑκατόν ἐδέχθη φιλαδέλφως ὁμοῦ ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ  ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί ηὐχαρίστησεν αὐτούς διά τήν ἐπίσκεψιν αὐτῶν ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων ἡμῶν λέγων ὅτι ἡ ἐπίσκεψις αὕτη τελεῖται καί εἰς ἀνάμνησιν τοῦ λίαν σημαντικοῦ γεγονότος τῆς συναντήσεως τοῦ Πάπα Παύλου τοῦ ΣΤ’ μετά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου εἰς Ἱεροσόλυμα τό ἔτος 1964 καί ὅτι συνεχίζοντες εἰς τό πνεῦμα τῆς ἐνάρξεως τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου τούτου ἡμεῖς αἱ τοπικαί ἐκκλησίαι εἰς Ἱεροσόλυμα δίδομεν μίαν κοινήν μαρτυρίαν ἔναντι τῶν ποικίλων προκλήσεων καί κυρίως ἔναντι τῶν θυμάτων τοῦ χριστιανικοῦ ποιμνίου καί πάσης χειμαζομένης ψυχῆς ἐκ τοῦ συνεχιζομένου πολέμου εἰς Γάζαν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων τῆς 25^ης Δεκεμβρίου 2023/ 7^ης Ἰανουαρίου 2024, ἡμέρας Κυριακῆς ἤρξατο διά τῆς Καθόδου ἀφ’ ἑσπέρας ἀπό τήν εἴσοδον τοῦ Βαπτιστηρίου καί τῆς εἰσόδου πρός τήν Βασιλικήν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου.

Ἐν συνεχείᾳ ἤρξατο ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, ὡς γέγραπται εἰς τό Μηναῖον, εἰς τό Καθολικόν τῆς Βασιλικῆς. Διαρκούσης ταύτης ἐνεδύθη ὁ Μακαριώτατος, οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ Ἱερεῖς καί ἐν ᾧ ἐψάλλετο τό κάθισμα «δεῦτε ἴδωμεν, πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός», ὁ Μακαριώτατος καί ἡ Συνοδεία Αὐτοῦ ἐπορεύθησαν εἰς τό Ἱερόν Σπήλαιον, παρισταμένου δεξιόθεν Αὐτοῦ τοῦ κ. Ράμζη Χούρη, Προέδρου τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς, ἐκπροσώπου τοῦ Προέδρου τοῦ Παλαιστινιακοῦ Κράτους κ. Μαχμούδ Ἀμπάς -Ἀμποῦ Μάζεν, καί συνεργατῶν τοῦ γραφείου αὐτοῦ δεξιά καί τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Δημητρίου Ἀγγελοσοπούλου ἀριστερά καί τοῦ ἐκπροσώπου τοῦ Βασιλέως τῆς Ἰορδανίας.

Εἰς τό Θεοδέγμον Σπήλαιον ἀνεπέμφθη δέησις καί ἀνεγνώσθη τό κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιον  «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐξῆλθε δόγμα παρά Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τήν Οἰκουμένην». Ἐν συνεχείᾳ ἀνεγνώσθη τό Πατριαρχικόν Μήνυμα τῶν Χριστουγέννων ὑπό τοῦ Γέρροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου ἑλληνιστί ἔχον ὡς ἕπεται:

 « Μυστήριον ξένον ὁρῶ καί παράδοξον,

Οὐρανόν τό Σπήλαιον

Θρόνον Χερουβικόν τήν Παρθένον,

Τήν φάτνην χωρίον, ἐν ὧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρητος

Χριστός ὁ Θεός, ὅν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν»

( Τροπάριον Θ΄ᾠδῆς κανόνος Χριστουγέννων).

Ὄντως, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας, «μυστήριον ξένον καί παράδοξον» εἶδε ἡ ἀνθρωπότης ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων, ἐπί Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου. Εἶδε Θεοῦ συγκατάβασιν φανερουμένην εἰς Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας. Ὁ Θεός ἐκπληρῶν τάς ἐπαγγελίας Αὐτοῦ πρός τούς προφήτας «ἐξαπέστειλε λύτρωσιν τῷ  λαῷ Αὐτοῦ». Ἡ λύτρωσις αὕτη εἶναι ὁ «ὁμοούσιος» τῷ Πατρί Μονογενής Υἱός καί Λόγος Αὐτοῦ. Διά Τοῦτον ηὐδόκησε, ὅπως σαρκωθῇ, ὅπως προσλάβῃ  ἀνθρωπίνην ἔμψυχον  καί ἔλλογον σάρκα καί μορφήν ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς ἀειπαρθένου. « Ὡς οἶδε, ὡς ἠθέλησε καί ὡς ηὐδόκησε» καί ὡς λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσε ἐν ἡμῖν». ( Ἰω.1, 14). Δι’ ἡμᾶς «ἐκένωσεν Ἑαυτόν» (Φιλ. 2, 7), καί «λαθών ἐτέχθη ὑπό τό σπήλαιον». Ἐδέχθη τήν ἐσχάτην πτωχείαν τεχθείς ἐν σπηλαίῳ, ἀνακλιθείς ἐν φάτνῃ καί ἐν σπαργάνοις εἱλιχθείς. Ἐν τῇ πτωχείᾳ ταύτῃ «διέλαμψε ὁ πλοῦτος τῆς Θεότητος Αὐτοῦ». Διά τοῦτο «ὁ οὐρανός διά τοῦ ἀστέρος πρεοεκόμισεν Αὐτῷ τούς μάγους, ὡς ἀπαρχήν τῶν ἐθνῶν καί «προδρόμους τῆς Ἐκκλησίας» κατά τόν ἱερόν Χρυσόστομον. Ἄγγελος ἀπεκάλυψεν Αὐτόν εἰς ποιμένας ἀγραυλοῦντας καί πλῆθος ἀγγέλων ἐκήρυξαν αὐτόν ἀπό τόν οὐρανόν διά τοῦ ἀγγελικοῦ ὕμνου, «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Διά τοῦ ὕμνου τούτου ἀναγγέλλεται ὅτι ἡ εὐδοκία τοῦ Θεοῦ διά τούς ἀνθρώπους εἶναι ἡ εἰρήνη. Τήν εἰρήνην αὐτήν  φέρει εἰς τόν κόσμον ὁ Ἐνανθρωπήσας Υἱός Του. Αὐτός Οὗτος εἶναι ἡ εἰρήνη, ἡ τοῦ κόσμου, ἡ βασιζομένη ἐπί τῆς δικαιοσύνης, καθότι ἄνευ δικαιοσύνης εἰρήνη δέν ὑπάρχει.

  Ἐρειδομένη εἰς τήν Θεϊκήν ἀποκάλυψιν ταύτην, μαρτυρουμένην ὑπό αὐτοπτῶν καί αὐτηκόων μαρτύρων εἰς Γραφάς Ἁγίας ἡ Ἐκκλησία πιστεύει καί κηρύττει εἰς τά μέλη της καί εἰς τόν κόσμον ὅλον Χριστόν Σωτῆρα καί Λυτρωτήν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ὄχι ὡς θεοποιηθέντα ἄνθρωπον, ἀλλά ὡς Ἐνανθρωπήσαντα Θεόν διά τήν σωτηρίαν, ἤτοι τήν θέωσιν τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Θεός κατῆλθεν εἰς τήν γῆν, διά νά ἀνεβάσῃ τόν ἄνθρωπον εἰς τόν οὐρανόν. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας λέγουν ἀκατάπαυστα « Θεός ἐνηνθρώπησε καί ἄνθρωπος ἐθεώθη».  Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς διακηρύσσει ὅτι « δοξάζεται ἡ σάρξ ἅμα τῇ προσλήψει καί δόξα τοῦ σώματος ἡ δόξα τῆς Θεότητος γίνεται». Διά τῆς Ἐνανθρωπήσεως, τοῦ Σταυροῦ, τῆς ἐκ νεκρῶν Ἀναστάσεως καί  Ἀναλήψεως Αὐτοῦ ὁ Χριστός ὡς Θεός καί ἄνθρωπος ἐκάθισε ἐκ  δεξιῶν τοῦ Πατρός, ἐκάθισε τό πρόσλημμα, ἤτοι τήν προσληφθεῖσαν ἀνθρωπότητα Αὐτοῦ ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός καί ὡδοποίησε τήν θέωσιν εἰς τούς  πιστεύοντας  εἰς Αὐτόν.

 Ἀναληφθείς εἰς τόν οὐρανόν ὁ Ἐνανθρωπήσας, σαρκί σταυρωθείς καί Ἀναστάς ἐκ νεκρῶν Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἀφῆκεν εἰς τήν γῆν τό Σῶμα Αὐτοῦ, τήν Ἐκκλησίαν, τούς ἁγίους μαθητάς καί ἀποστόλους, διαδόχους αὐτῶν ἱεράρχας καί τό χριστεπώνυμον πλήρωμα, διά νά ἐπιτελῇ εἰς τόν αἰῶνα τό ἔργον Αὐτοῦ, τῆς διδασκαλίας, τῆς συνδιαλλαγῆς καί τοῦ ἁγιασμοῦ τῶν ἀνθρώπων, διά νά ἐπικρατῇ εἰς τήν γῆν ὅ, τι ἠκούσθη τήν πρώτην νύκτα τῆς γεννήσεως Αὐτοῦ, « Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

 Τόν λόγον τοῦτον διακηρύσσει, τό ἔργον τοῦτο ἐπιτελεῖ, ὑπακούουσα εἰς τόν ἱδρυτήν αὐτῆς ἡ Ἐκκλησία ὅπου γῆς, ἰδίᾳ δέ ἡ τῶν Ἱεροσολύμων  Ἐκκλησία εὐλογουμένη, ὅπως διακονῇ ἐπί τῶν τόπων τῆς κατά σάρκα ἐμφανείας Αὐτοῦ καί δή τῆς πρώτης ἐμφανείας εἰς Βηθλεέμ. Εἰς τήν μεγαλοπρεπῆ  Κωνσταντίνειον Βασιλικήν  τῆς Γεννήσεως καί εἰς τό ἀπέριττον Θεοδέγμον Σπήλαιον ἑορτάζει καί ἐφέτος ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν, ἐκκινήσασα ἐξ Ἱεροσολύμων τηροῦσα ἀρχαίαν παράδοσιν αὐτῆς ἀφ’ ἡμερῶν τῆς προσκυνητρίας Αἰθερίας καί τοῦ ἀοιδίμου προκατόχου ἡμῶν Πατριάρχου Σωφρονίου. Ἑορτάζει ἐν σεμνῷ οὐχί πανηγυρικῷ ἑορτασμῷ, καθ’ὅτι «ὡς ἄλλη Ραχήλ κλαίει» τά θύματα τοῦ ἐν Γάζῃ και τῇ εὐρυτέρᾳ περιοχῇ καταστροφικοῦ πολέμου και ποιεῖ ἔκκλησιν πρός τούς ἔχοντας τήν δύναμιν κυβερνήτας τοῦ κόσμου διά παῦσιν τῶν ἐχθροπραξιῶν χάριν τῆς προστασίας πάσης ἀνθρωπίνης ψυχῆς, οὔσης εἰκόνος Θεοῦ.

Ἔμπλεοι ὅθεν τῆς χαρᾶς τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως. ἀπευθύνομεν τάς Πατριαρχικάς καί Πατρικάς Ἡμῶν εὐχάς καί εὐλογίας εἰς τούς εὐλαβεῖς προσκυνητάς, ἰδιαιτέρως δέ εἰς τό εὐσεβές Ἡμῶν ποίμνιον εἰς Γάζαν μετά τῶν προσευχῶν Ἡμῶν, ὅπως ὁ Ἅγιος Πορφύριος παραμένῃ προστάτης αὐτοῦ καί παντός χειμαζομένου ἐκεῖ ὑπό τοῦ μαινομένου πολέμου.

Οὐχ ἥκιστα ἰδιαιτέρας ἐκφράζομεν εὐχαριστίας τῷ τιμῶντι τήν ἑορτήν ἡμῶν Προέδρῳ τοῦ Παλαιστινιακοῦ κράτους Μαχμούδ Ἀμπᾶς -Ἀμποῦ Μάζεν διά τοῦ ἀντιπροσώπου αὐτοῦ κ. Ράμζη Χούρη καί εὐχόμεθα αὐτῷ τήν Θείαν ἐνίσχυσιν εἰς τήν εὐόδωσιν τῶν προσπαθειῶν καί τῶν ἀγώνων αὐτοῦ διά τήν προστασίαν τοῦ χειμαζομένου Παλαιστινιακοῦ λαοῦ, ἵνα διαβιοῖ ἐν εἰρήνῃ, δικαιοσύνῃ και εὐημερίᾳ εἰς τό πλαίσιον ἑνός ἀπολύτως ἐλευθέρου Παλαιστινιακοῦ κράτους ἀξιοχρέως διεθνῶς ἀναγνωριζομένου.

Ἐν τῇ Ἁγία Πόλει Βηθλεέμ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2023

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ΄

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

Τό Μήνυμα ἀνεγνώσθη ἐπίσης ὑπό τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἧσσα Μούσλεχ ἐκπροσώπου Τύπου τοῦ Πατριαρχείου ἀραβιστί καί ἠκολούθησεν ἡ προσκύνησις εἰς τόν Ἀστέρα καί εἰς τήν Φάτνην. Ἐν συνεχείᾳ ἔλαβε χώραν ἡ ἔξοδος ἀπό τῆς βορείου πύλης τοῦ Θεοδέγμονος Σπηλαίου καί ἀπό τῆς κορυφῆς τῶν βαθμίδων τοῦ παρεκκλησίου τῶν Ἀρμενίων καί ἡ λιτανεία κατά τό ἔθος τρίς πέριξ τοῦ Καθολικοῦ εἰς τά κλίτη τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως καί ἀνεπέμφθη δέησις εἰς τό κεντρικόν κλίτος.

Ὅτε ἡ Συνοδείᾳ ἔφθασε εἰς τόν χῶρον τοῦ Εἰκονοστασίου, ἤρξατο ὁ Μακαριώτατος τήν Θ’ ᾠδήν «μεγάλυνον ψυχή μου …»  καί ἐσυνεχίσθη ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου καί μετά ταύτην ἡ θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου καί συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τῶν Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης Ἀριστάρχου, Γεράσων κ. Θεοφάνους, Λύδδης κ. Δημητρίου, Πέλλης κ.  Φιλουμένου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων ὧν πρῶτος ὁ Γέρων Καμαράσης Ἀρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος, Ἀραβοφώνων Πρεσβυτέρων, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Εὐλογίου, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Δημητρίου Ἀγγελοσοπούλου ἐν μέσῳ λίαν πυκνοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ μόνον καί οὐχί προσκυνητῶν ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ, λόγῳ τῆς ἐπικρατούσης ἐνταῦθα, ὡς μή ὤφελε, ἐμπολέμου καταστάσεως. Ἡ θεία Λειτουργία ἐτελέσθη καί εἰς τό Θεοδέγμον Σπήλαιον, προεξάρχοντος τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει ἀντιπροσώπου τοῦ Πατριαρχείου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀνθηδῶνος κ. Νεκταρίου.

Ἡ Πατριαρχική Λειτουργία ἔληξε συμφώνως τῷ ἐπικρατοῦντι καθεστῶτι τήν 3.30 π.μ. ὥραν ἐν δοξολογίᾳ πρός τόν Θεόν διά τήν εὐδοκίαν Αὐτοῦ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ Αὐτοῦ, χάριν τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Τῆς ἀκολουθίας ληξάσης, ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Βηθλεέμ παρέθεσε τράπεζαν, συμμεριζόμενος τήν κατάστασιν τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ τοῦ δοκιμαζομένου ὑπό τοῦ συνεχιζομένου πολέμου.

Τήν πρωΐαν ὁ Γέρων Δραγουμᾶνος Ἀρχιμανδρίτης π. Ματθαῖος κατῆλθεν εἰς τό Σπήλαιον καί προσκυνήσας ἀνεχώρησε τῆς Βασιλικῆς καί διά τῆς πράξεως ταύτης ἐδόθη τό μήνυμα τῆς λήξεως τῆς πρώτης ἡμέρας τῆς Μεγάλης Ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων εἰς τήν Βασιλικήν τῆς Γεννήσεως καί εἰς τό Θεοδέγμον Σπήλαιον, ἔνθα ἐγεννήθη τό κατά σάρκα Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Τρίτην, 20^ήν Δεκεμβρίου 2023 / 2^αν Ἰανουαρίου 2024, ἔλαβε χώραν εἰς τό Πατριαρχεῖον συνάντησις τῶν τριῶν Ἐπιτροπῶν τοῦ Προσκυνηματικοῦ Καθεστῶτος, Ὀρθοδόξων, Φραγκισκανῶν καί Ἀρμενίων διά τήν μελέτην καί συμφωνίαν τῆς συνεχίσεως τῶν συντηρητικῶν ἐργασιῶν πέριξ τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως καί εἰς τήν Πύλην τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως.

Συνεφωνήθη ἡ συνέχισις ἐν σεβασμῷ πρός τό ἐπικρατοῦν Προσκυνηματικόν Καθεστώς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν 13ην/26ην Δεκεμβρίου 2023, ἔλαβε χώραν εἰς τό παρεκκλήσιον τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς τῆς αἰθούσης τοῦ Πατριαρχείου ἡ εἰς μοναχόν κουρά ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, τοῦ δοκίμου Ἀνδρέου Χατζησταμπουλίδου, διακονήσαντος εὐδοκίμως εἰς τό Πραιτώριον, τήν Γεθσημανῆν καί τήν Βηθλεέμ καί μετονομασθέντος εἰς Ἀλέξανδρον. Ὡσαύτως ἔλαβε χώραν ἡ ρασοφορία δύο δοκίμων, διακονούντων ἄχρι τοῦδε εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, τοῦ δοκίμου Ἀλεξάνδρου καί τοῦ δοκίμου Χρήστου.

Πρός τόν καρέντα μοναχόν καί τούς ρασοφορηθέντας δοκίμους  ἀπηύθυνε λόγους ἐνισχυτικούς ὁ Μακαριώτατος, ὑπογραμμίζων τήν τιμήν ἀφ᾽ ἑνός καί τήν εὐθύνην ἀφ᾽ ἑτέρου τῆς ἐντάξεως ἑνός μοναχοῦ εἰς τό τάγμα τῶν Σπουδαίων μοναχῶν τοῦ Παναγίου Τάφου.

Ἐν τῷ πνεύματι τῶν λόγων τούτων καί ἐν ὄψει τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, ὁ Μακαριώτατος ηὐχήθη εἰς τόν μοναχόν καί τούς δοκίμους τήν ἄνωθεν ἐνίσχυσιν διά μίαν ἐπαξίαν Ἁγιοταφιτικήν μαρτυρίαν εἰς τόν διψῶντα ταύτην κόσμον, ἐμπνεομένην ἐκ τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Ἱερουσαλήμ,  Ἅγιοι Τόποι

21-12-2023

Εἰς μίαν προσφώνησιν προβάλλουσαν δυναμικῶς τήν ἑνότητα καί τάς Χριστιανικάς ἀξίας, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ ὡμίλησεν ἐξ ὀνόματος ὅλων τῶν Πατριαρχῶν καί τῶν Προκαθημένων τῶν Ἐκκλησιῶν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους κατά τήν διάρκειαν τῆς ἐτησίου ἑορταστικῆς συναντήσεως Αὐτῶν μετά τοῦ Προέδρου τοῦ Ἰσραήλ κ. Isaac Herzog, μέ τήν ἀπαίτησιν τῆς ἀμέσου διακοπῆς  τῆς στρατιωτικῆς δραστηριότητος εἰς τήν Γάζαν.

Ἀναφερόμενος εἰς κρίσιμα προβλήματα, τά ὁποῖα παρουσιάζονται εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων ἐτόνισε τάς κοινάς ἠθικάς ἀξίας, αἱ ὁποῖαι ἐνυπάρχουν εἰς τάς μεγάλας μονοθεϊστικάς θρησκείας. Ὑπεγράμμισε τήν ἱερότητα κάθε ἀνθρωπίνης ζωῆς, τήν ἐπιταγήν δι᾽ ἀξιοπρέπειαν καί τήν ἐπιδίωξιν ἐλευθερίας, προστασίας καί ἀσφαλείας διά τό σύνολον τῶν κατοίκων τῶν Ἁγίων Τόπων, χαρακτηριζομένων ὑπό πολυπολιτισμικότητος.

Εἰς τό ἐπίκεντρον τῆς προσφωνήσεως τοῦ Μακαριωτάτου ἦτο  ἡ καυστική καί ἐπείγουσα ἔκκλησις διά δρᾶσιν καί ἐνεργείας διά τήν  ἄμεσον καί μόνιμον ἀνθρωπιστικήν κατάπαυσιν τοῦ πυρός εἰς τήν Γάζαν. Οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἐκκλησιῶν τῶν Ἁγίων Τόπων, ἡνωμένοι εἰς τήν δέσμευσίν των διά τήν εἰρήνην, ἀναγνωρίζουν τήν τεταμένην ἀνθρωπιστικήν κρίσιν καί τά δεινά, τά ὁποῖα ὑφίστανται οἱ ἀθῷοι πολῖται,  εὑρισκόμενοι ἐν μέσῳ πολεμικῶν συγκρούσεων.  Ἡ ἔκκλησις αὐτῶν ἀντηχεῖ ὡς ἀπόκρισις συμπονοίας πρός τήν συνεχιζομένην βίαν, ἡ ὁποία μαστίζει τήν περιοχήν.

Ἀπορρίπτοντες τό ἐνδεχόμενον τῆς ἐνόπλου λύσεως τοῦ προβλήματος, οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἐκκλησιῶν ὑπεστήριξαν τόν διάλογον καί τήν συμφιλίωσιν ὡς τήν μοναδικήν ἀποτελεσματικήν ὁδόν τήν ἄγουσαν πρός τήν εἰρήνην.  Ἡ ἔκκλησις διά μόνιμον κατάπαυσιν τοῦ πυρός δέν εἶναι μόνον ἔκφρασις ἠθικῶν ἀξιῶν, ἀλλά συλλογική ἀπόρριψις τῶν κύκλων τῆς ἐπαναλαμβανομένης βίας, ἀναποτελεσματικῆς διά τήν ἐπίτευξιν τῆς διαρκοῦς εἰρήνης.

Ἐν μέσῳ τῶν προκλήσεων, αἱ ὁποῖαι ἐτέθησαν ἐξ αἰτίας τῶν συνεχιζομένων συγκρούσεων, οἱ Ἀρχηγοί τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς τονίζουν τήν σημασίαν τῆς ταχείας δράσεως, μέ τήν ἐπείγουσαν προτροπήν νά μήν χαθοῦν ἄλλαι ἀνθρώπιναι ζωαί. Ὁ λόγος τοῦ Μακαριωτάτου ἐπεξετάθη εἰς τήν  ἑορταστικήν περίοδον τοῦ φωτός καί τῆς ἐλπίδος, καί ἐξέφρασε τήν συλλογικήν ἔμπνευσιν ἑνός καλυτέρου μέλλοντος, ὅπου αἱ κοιναί ἡθικαί καί πνευματικαί ἀξίαι εὐνοοῦν τήν συλλογικήν εὐημερίαν.

Μέ τήν εἴσοδον τῶν Ἐκκλησιῶν τῶν Ἁγίων Τόπων εἰς τήν ἑορταστικήν περίοδον, οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἐκκλησιῶν εἰς τήν Ἱερουσαλήμ ἀπευθύνουν τάς θερμάς εὐχάς αὐτῶν διά εἰρήνην καί καλήν θέλησιν. Συλλογική των προσδοκία  καθίσταται ἡ λειτουργική καί διαρκής εἰρήνη, ἡ ὁποία εἴθε νά πραγματοποιηθῇ μέ τήν ἔναρξιν τοῦ Νέου Ἔτους, διά νά παράσχῃ παρηγορίαν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’, ὁμοῦ μετά τῆς Ἐξοχότητος τοῦ Σεΐχη Azzam Al-Khatib, Ἀρχηγοῦ τῶν Μουσουλμανικῶν Βακουφίων, ἡγήθησαν Ἀντιπροσωπείας τῶν Θρησκευτικῶν Ἡγετῶν τῆς Ἱερουσαλήμ καί τῆς Ἰορδανίας, ἡ ὁποία συνηντήθη μετά τῆς Αὐτοῦ Μεγαλειότητος τοῦ Βασιλέως Abdulla II τῆς Ἰορδανίας εἰς τό παλάτιον Al-Husseiniya, ἐχθές Τετάρτην, 7^ην/20^ήν Δεκεμβρίου 2023.

Εἰς τήν συνάντησιν ἡ Αὐτοῦ Μεγαλειότης ἐπεβεβαίωσε τήν σταθεράν καί ἐναργῆ θέσιν τοῦ Χασημιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας ὅσον ἀφορᾷ εἰς τό Παλαιστινιακόν ζήτημα καί εἰς τήν ἐπίθεσιν, τήν ὁποίαν ὑφίσταται ὁ λαός τῆς  Λωρίδος τῆς Γάζης καί ἐτόνισεν ὅτι: “δέν ὑπάρχει ὑποχώρησις ἐκ τῶν θέσεων τοῦ Βασιλείου ὡς πρός τήν ἀναγκαιότητα νά παραμείνωμεν ἡνωμένοι διά τήν ὑπεράσπισιν τῶν Ἰσλαμικῶν καί Χριστιανικῶν Ἱερῶν Προσκυνημάτων τῆς  Ἱερουσαλήμ”.

Ἐπί τούτου, ἡ Αὐτοῦ Μεγαλειότης ἐξέφρασε τήν ἀπόρριψιν καί τήν καταδίκην τῆς  στρατιωτικῆς στοχεύσεως χώρων λατρείας, συμπεριλαμβανομένων τεμενῶν καί ἱερῶν ναῶν εἰς τήν Γάζαν, ἐπισημαίνων ὅτι ὑπάρχει πολύ μεγάλος ἀριθμός ἀμάχων, οἱ ὁποῖοι εὗρον καταφύγιον ἐκεῖ διά προστασίαν καί οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀνάγκην βοηθείας, τήν ὁποίαν ἡ Ἰορδανία δύναται νά προσφέρῃ παντί τρόπῳ.  Προειδοποίησεν ἐπίσης διά τήν σοβαρότητα τῶν ἐπιπτώσεων τῆς  καταστροφικῆς ἀνθρωπιστικῆς καταστάσεως εἰς τήν Λωρίδα τῆς Γάζης, λόγῳ τῆς Ἰσραηλινῆς στρατιωτικῆς ἐπιθέσεως.

Ὁ Πατριάρχης Θεόφιλος ἐξῇρε τήν σημασίαν τῆς Χασημιτικῆς ἐπιμελείας  τῶν  Ἰσλαμικῶν καί Χριστιανικῶν Προσκυνημάτων εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, καθώς καί τάς συνεχεῖς προσπαθείας τῆς Αὐτοῦ Μεγαλειότητος διά τήν διατήρησιν τοῦ  ὑπάρχοντος ἱστορικοῦ καί νομικοῦ Status Quo εἰς τήν Ἁγίαν Πόλιν. Ὁ Μακαριώτατος ἐπεσήμανε τήν σοβαρότητα τῆς προστασίας τῆς ἱστορικῆς συνυπάρξεως Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων εἰς τούς  Ἁγίους Τόπους, ἐπιδεικνύων τήν μεγάλην πρόοδον εἰς τήν δευτέραν φάσιν τοῦ σχεδίου ἀποκαταστάσεως  τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, εἰς τό πλαίσον  τῆς Χασημιτικῆς ἀνοικοδομήσεως τῶν Χριστιανικῶν ἱερῶν Τόπων.

Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τήν ἀνθρωπιστικήν  κρίσιν τήν κλιμακουμένην εἰς τήν Γάζαν καθημερινῶς, ὁ Μακαριώτατος εἶπεν ὅτι οἱ Προϊστάμενοι τῶν Ἐκκλησιῶν εἰς τούς  Ἁγίους Τόπους ζητοῦν ἄμεσον κατάπαυσιν τοῦ πυρός, διά νά μετριασθοῦν αἱ ἐπιπτώσεις  τῆς ἐπιδεινουμένης ἀνθρωπιστικῆς τραγῳδίας εἰς τήν Λωρίδα καί νά διασφαλισθῇ ἡ παροχή ἀνθρωπιστικῆς βοηθείας εἰδῶν πρώτης ἀνάγκης εἰς ἀθῴους ἀνθρώπους στερουμένους αὐτοῖς.

Ὁ Πατριάρχης Θεόφιλος ἐπιζητεῖ νά τερματισθῇ ὁ κύκλος τῆς βίας καί νά οἰκοδομήσωμεν τάς κοινάς ἀξίας καί προσδοκίας μεταξύ τῶν λαῶν, διά νά φθάσωμεν εἰς ἕν μέλλον ὅπου ὁ Παλαιστινιακός λαός θά ζῇ μέ ἀξιοπρέπειαν ὁμοίως πρός τούς ἄλλους λαούς τοῦ κόσμου.

Δεδομένης τῆς ἐρχομένης ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, ἡ Αὐτοῦ Μεγαλειότης ἐτέθη ἐνάντιος πρός τούς  περιορισμούς τῶν Χριστιανῶν κατά τήν διάρκειαν τῶν Χριστουγεννιάτικων τελετῶν εἰς τήν Βηθλεέμ, τονίζων ὅτι ἡ Ἰορδανία, συνεργαζομένη μετά τῆς Διεθνοῦς Κοινότητος ,θά καταβάλῃ προσπαθείας, διά νά ἐπιτραπῇ ἡ ὁμαλή διεξαγωγή τῶν τελετῶν εἰς τήν Κοινότητα, μέ τήν δέουσαν  ἐλευθερίαν καί ἀξιοπρέπειαν.

Εἰς τήν συνάντησιν παρέστησαν ἡ Αὐτοῦ Μεγαλειότης, ὁ διάδοχος Πρίγκιψ Hussein bin Abdullah, καί  ἡ Αὐτοῦ Μεγαλειότης ὁ Πρίγκιψ Ghazi bin Mohammed, ἐπί κεφαλῆς Σύμβουλος τῆς Αὐτοῦ Μεγαλειότητος τοῦ Βασιλέως διά Θρησκευτικάς καί Πολιτιστικάς ὑποθέσεις καί ὁ Προσωπικός Ἀπεσταλμένος τῆς Αὐτοῦ Μεγαλειότητος καί βεβαίως ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ´. Ὁ Λατῖνος Πατριάρχης εἰς τά Ἱεροσόλυμα Μακαριώτατος Pierbattista Pizzaballa, ἀπευθυνόμενος εἰς τόν βασιλέα εἶπεν ὅτι:  “Συντασσόμεθα μεθ᾽ Ὑμῶν, καί ἐπιδιώκομεν μέ κάθε μέσον νά ἐνθαρρύνωμεν τούς ἀνθρώπους καί τήν κοινωνίαν παγκοσμίως. Ἡ Διεθνής Κοινότης ζητεῖ τήν ἄμεσον διακοπήν τοῦ πολέμου. Εἶναι βέβαιον ὅτι ἡ παρέμβασις τῆς Διεθνοῦς Κοινότητος θά εἶναι ἀπαραίτητος, διά νά συμβάλῃ εἰς τήν δημιουργίαν μιᾶς νέας καί ρεαλιστικῆς προοπτικῆς διά τό μέλλον τῆς Γάζης καί τῶν Παλαιστινίων. Αὐτή ἡ προοπτική δέν μπορεῖ νά ἐπιτευχθῇ ἄνευ τοῦ κεντρικοῦ ρόλου τῆς Ἰορδανίας καί τῆς Αὐτοῦ Μεγαλειότητος”. Προσφωνῶν τήν Αὐτοῦ Μεγαλειότητα, ὁ Γενικός Διευθυντής τῶν Κληροδοτημάτων, Σεΐχης Muhammad Azzam Al-Khatib, εἶπεν: «Τυγχάνετε οἱ θεματοφύλακες τῶν Ἰσλαμικῶν καί Χριστιανικῶν Προσκυνημάτων καί ἀπεδείξατε πρός ὅλους ὅτι τυγχάνετε προστάται τοῦ ἔθνους. Αἱ θέσεις Ὑμῶν  χαρακτηρίζονται ἀπό σαφήνειαν, σταθερότητα καί συνέπειαν ἐνδιαφέροντος πρός τά συμφέροντα τοῦ ἔθνους καί πρός τούς Ἰσλαμικούς καί Χριστιανικούς Ἱερούς Τόπους καί ἐθεωρήσατε ὅτι ὑπάρχουν ἐρυθραί γραμμαί, αἱ ὁποῖαι δέν δύνανται νά  καταπατηθοῦν».

Ἐπί πλέον, ὁ Ἀντιπρόεδρος τῆς Κυβερνήσεως καί Υπουργός Ἐξωτερικῶν καί Ὁμογενειακῶν Ὑποθέσεων, Ayman Al-Safadi, εἶπεν ὅτι  ἡ Ἰορδανία ὑπέβαλε μίαν συνολικήν ἔκκλησιν πρός τό Διεθνές Δικαστήριον, τό ὁποῖον ἠσχολήθη μέ ὅσα συμβαίνουν εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένων τῶν ἐνεργειῶν παραβιάσεως τοῦ ἱστορικοῦ καί νομικοῦ Status Quo εἰς Ἰσλαμικούς καί Χριστιανικούς Ἱερούς Τόπους καί τάς  προσπαθείας ἐκτοπίσεως τῶν Παλαιστινίων κατοίκων τῆς Ἱερουσαλήμ ἐκ τῶν ἑστιῶν αὐτῶν.

photo credit: The Royal Hasemite Court

Τήν Τρίτην, 6^ην/19^ην Δεκεμβρίου 2023, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ θαυματουργοῦ.

Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Ἐκκλησία ἀναμιμνῄσκεται τόν ἅγιον Νικόλαον ὡς τόν πατέρα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ 4^ου αἰῶνος, «ὡς κανόνα πίστεως καί εἰκόνα πραότητος» καί ὡς μετασχόντα εἰς τήν Α’ Οἰκουμενικήν Σύνοδον τῆς Νικαίας καί ὑπερασπίσαντα τό ὁμοούσιον τοῦ Υἱοῦ πρός τόν Πατέρα.

Ἡ ἑορτή αὐτή ἑωρτάσθη:

α. εἰς τήν πόλιν τῆς Μπετζάλλας εἰς τόν περικαλλῆ Ναόν τοῦ ἁγίου Νικολάου, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων ὡς τοῦ Γέροντος Καμαράση Ἀρχιμανδρίτου π.  Νεκταρίου, τοῦ ἡγουμένου τῆς Μονῆς Μπετζαλλᾶ Ἀρχιμανδρίτου π. Πορφυρίου, τῶν Ἱερέων π. Μποῦλος καί π. Γιοῦσεφ  καί π. Ἠλιάς καί τοῦ Πρεσβυτέρου π. Χάννα Αοὐάντ, ἄλλων ἱερέων τῆς περιοχῆς, τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Εὐλογίου, τῇ πανδήμῳ συμμετοχῇ τῶν πιστῶν τῆς πόλεως, παρουσίᾳ τῆς κ. Κωνσταντίνας Γύφτου, ἐκπροσώπου τοῦ Ἑλληνικοῦ Γενικοῦ Προξενείου εἰς Ἱεροσόλυμα καί τῶν ἐκπροσώπων τοῦ Παλαιστινιακοῦ Κράτους κ. Χουλούντ Νταγιέμπες καί τοῦ κ. Ριάντ Χανανίγιε, τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου ἔχοντος τήν εὐθύνην διοργανώσεως τῆς τελετῆς,.

Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ἔχοντα ὡς ἕπεται:

«Ὅτι Οὗτος ἔστιν ὁ Θεός ἡμῶν εἰς τόν αἰῶνα καί εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· οὗτος ποιμανεῖ ἡμᾶς εἰς τούς αἰῶνας», (Ψαλμ. 47,15) ἀναφωνεῖ ὁ ψαλμῳδός.

 Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Ὁ τοῦ Χριστοῦ Ἱεράρχης Νικόλαος ὁ ἐπίσκοπος Μύρων τῆς Λυκίας συνήγαγε πάντας ἡμᾶς σήμερον ἐν τῷ φερωνύμῳ αὐτοῦ Ναῷ ἐν τῇ ἁγιογραφικῇ πόλει ὑμῶν Μπετζάλλᾳ, ἵνα ἑορτάσωμεν τήν πάνσεπτον αὐτοῦ μνήμην.

Ἀγάλλεται καί εὐφραίνεται ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ ἁγίου αὐτῆς Νικολάου, διότι οὗτος διεκρίθη ὡς μέγας ποιμήν, μιμούμενος τόν ἀρχιποιμένα Χριστόν, οὐχί μόνον τῆς τοπικῆς αὐτοῦ πνευματικῆς δικαιοδοσίας, ἀλλά τῆς καθ’ ὅλου Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ὡς λέγει ὑμνολογικῶς ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. «Σέ τόν ποιμένα τόν μέγαν, καί μιμητήν κατά πάντα, τοῦ ἀρχιποίμενος Χριστοῦ, δυσωποῦμεν, ἐξ ὑψωμάτων ἱερῶν, Νικόλαε ποίμανον τούς δούλους σου, ἐκλυτρούμενος πάντων, τῶν τοῦ βίου δυσχερῶν διηνεκῶς».

Ὄντως ὁ Πατήρ ἡμῶν Νικόλαος ἀνεδείχθη μέγας ποιμήν τῆς οἰκουμενικῆς Ἐκκλησίας καί τοῦτο, διότι εἶχεν ὡς πρότυπον αὐτοῦ τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν λέγοντα: «ἐγώ εἰμι ὁ ποιμήν ὁ καλός, ὁ ποιμήν ὁ καλός τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων· ἐγώ εἰμι ὁ ποιμήν ὁ καλός, καί γινώσκω τά ἐμά καί γινώσκομαι ὑπό τῶν ἐμῶν, καθώς γινώσκει με ὁ πατήρ κἀγώ γινώσκω τόν πατέρα, καί τήν ψυχήν μου τίθημι ὑπέρ τῶν προβάτων», (Ἰωάν. 10,11,14,15).

Ἑρμηνεύων τούς Κυριακούς τούτους λόγους, ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει: «Ἀπεσκίρτησε μέν γάρ τῆς πρός Θεόν ἀγάπης ὁ ἄνθρωπος, ἀπονεύσας εἰς ἁμαρτίαν, ἐξῳκίσθη διά τοῦτο τῆς ἱερᾶς καί θείας αὐλῆς, τῶν τοῦ παραδείσου περιβόλων φημί, καί ταύτην νοσήσας τήν συμφοράν τῷ πρός ἁμαρτίαν φενακίσαντι διαβόλῳ, καί θανάτῳ τῷ ἐξ ἁμαρτίας ἀναβλαστήσαντι, πικροῖς ὄντως καί ἀγοητεύτοις κατεσαγηνεύθη λύκοις. Ἐπειδή δέ ποιμήν ἀγαθός ἐφ’ ἅπαντας ἀνεδείχθη Χριστός, ἔθηκεν ὑπέρ ἡμῶν τήν ψυχήν…. σταυρόν ὑπέμεινε δι’ ἡμᾶς, ἵνα θανάτῳ νεκρώσῃ τόν θάνατον…. Καταργήσας διά τῆς πίστεως τήν τυραννήσασαν ἁμαρτίαν, καί «προσηλώσας τό καθ’ ἡμῶν χειρόγραφον τῷ ἰδίῳ σταυρῷ, καθώς γέγραπται (πρβλ. Κολ. 2,14). [καί ἀναλυτικώτερον: ὁ ἄνθρωπος ἀπεμακρύνθη μέν ἀπό τῆς ἀγάπης του πρός τόν Θεόν καί ἔκλινε πρός τήν ἁμαρτίαν. Διά τοῦτο ἐξεβλήθη ἐκ τῆς ἱερᾶς καί θείας αὐλῆς, ἐννοῶ ἐκ τῶν περιβόλων τοῦ Παραδείσου. Καί ἐπειδή ἀρρώστησε ἀπ’ αὐτήν τήν συμφοράν, τήν ἐπεξειργασμένην ὑπό τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος ἐξηπάτησε τόν ἄνθρωπον διά δόλου εἰς τήν ἁμαρτίαν, ἐκ τῆς ὁποίας ἀνεβλάστησεν ὁ θάνατος, ἔγινε οὗτος θῦμα τῶν λύκων, οἱ ὁποῖοι πράγματι ἦσαν πικροί καί ἀδυσώπητοι. Ἐπειδή δέ ὁ Χριστός ποιμήν ἀγαθός εἰς ὅλους τούς ἀνθρώπους «ἔθηκεν ὑπέρ ἡμῶν τήν ψυχήν αὐτοῦ καί σταυρόν ὑπέμεινε δι’ ἡμᾶς, ἵνα διά τοῦ θανάτου νεκρώσῃ τόν θάνατον, … καταργήσας διά τῆς πίστεως τήν τυραννήσασαν ἁμαρτίαν καί προσηλώσας τό καθ’ ἡμῶν χειρόγραφον τῷ ἰδίῳ σταυρῶ»,  (Κολ. 2,14) καθώς γέγραπται.

Ἡ ἱερά καί θεία αὐλή, δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν Ἐκκλησίαν, τόν ἐπίγειον δηλονότι Παράδεισον, τόν ὁποῖον ἐχαρίσατο ἡμῖν τῆς ἀνθρώποις ὁ Θεός διά νά τύχωμεν τῆς ἐλευθερίας, «ἥν ἔχομεν ἐν Χριστῷ» (Γαλ. 2,4) «Τῇ ἐλευθερίᾳ οὖν, ᾗ Χριστός ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε, καί μή πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε», (Γαλ 5,1) παραγγέλλει ὁ θεῖος Παύλος. Αὐτός οὗτος ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός, ἐγένετο ἀρχιποίμην, «ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Θεός ἡμῶν, καί ἡμεῖς λαός νομῆς αὐτοῦ καί πρόβατα χειρός αὐτοῦ», (Ψαλμ.94,7), ἀναφωνεῖ ὁ ψαλμῳδός. Αὐτός οὗτος ὁ Θεός ἔθετο ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀποστόλους καί διδασκάλους (Α΄ Κορ. 12,28), διάδοχοι δέ τούτων εἶναι οἱ ἐπίσκοποι, τούς ὁποίους τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἔθετο, ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου, (Πρβλ. Πραξ. 20,28).

Τοιοῦτος ἐπίσκοπος καί ποιμήν, διάδοχος τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, διέλαμψε ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Χριστοῦ ὁ ἐν ἁγίοις Πατήρ ἡμῶν Νικόλαος. Ἡ ἐνεργός συμμετοχή αὐτοῦ ἐν τῇ ἐν Νικαίᾳ συγκροτηθείσῃ Πρώτῃ Οἰκουμενικῇ Συνόδῳ τῷ ἔτει 325 μ.Χ. κατά τῶν αἱρετικῶν διδασκαλιῶν τοῦ κακόφρονος Ἀρείου, κατέδειξε τόν θεσπέσιον Νικόλαον «κανόνα πίστεως» καί «προστάτην τῆς Ἐκκλησίας», ὡς λέγει καί ὁ ὑμνῳδός αὐτοῦ: «Προστάτης θερμότατος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ἐδείχθης Νικόλαε, τά τῶν αἱρέσεων, διδάγματα ἄθεα, λύων σύν παρρησίᾳ, καί κανών ἀνεδείχθης, πᾶσιν ὀρθοδοξίας, ὑπέρ πάντων πρεσβεύων, τῶν ἐφεπομένων σου θείαις διδασκαλίαις καί εἰσηγήσεσι».

Ὁ μακάριος Νικόλαος, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός, «ἡγιάσθη ὡς μέγας μύστης τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ», διότι ἐφύλασσεν κρίσιν, τάς θείας δηλονότι ἐντολάς, καί ἐποίει δικαιοσύνην ἐν παντί καιρῷ, ἀκούων τοῦ ψαλμῳδοῦ λέγοντος: «Μακάριοι οἱ φυλάσσοντες κρίσιν καί ποιοῦντες δικαιοσύνην ἐν παντί καιρῷ», (Ψαλμ. 105,3) Ἰδού λοιπόν διά τί ὁ ἱερομύστης Νικόλαος ἔλαβε τήν προσωνυμίαν τοῦ θαυματουργοῦ.

Ὁ Πατήρ ἡμῶν Νικόλαος δέν ἔγραψεν ὁ ἴδιος συγγράμματα, διότι ὁ μέν Εὐαγγελικός λόγος τοῦ Χριστοῦ ἦτο ἐγγεγραμμένος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, τό δέ μυστήριον τῆς πίστεως εἶχεν ἐν καθαρᾷ συνειδήσει (Πρβλ. Α΄ Τιμ. 3,9). Ὁ Θεός ἔλαμψεν ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ Νικολάου πρός φωτισμόν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ (Πρβλ. Β΄ Κορ. 4,6), ὡς κηρύττει ὁ μέγας Παῦλος. Ὑπό τῆς φωτιστικῆς ταύτης δυνάμεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, κινούμενος ὁ ἱερός Νικόλαος ἀνεδείχθη ποιμήν τῆς Οἰκουμενικῆς Ἐκκλησίας καί διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας, τοὐτέστιν τῶν δογμάτων τῆς ἀληθείας, ὡς λέγει καί ὁ ὑμνῳδός: «Τῶν ἀθεάτων τά κάλλη περιερχόμενος, τήν φοβεράν ἐκείνην κατενόησας δόξαν, Ἅγιε ἁγίων· ὅθεν ἡμῖν, τά οὐράνια λόγια, τῶν ἀειζώων ἐκείνων θεωριῶν, ἀναγγέλλεις Ἱερώτατε (Νικόλαε)».

Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, οἱ Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τά ὄργανα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί εἰς αὐτούς ἔχει ἀνατεθῆ ἡ μέριμνα τῶν Ἐκκλησιῶν, τοῦ Χριστοῦ ὄντες Ἀρχιποιμένες, διό καί ὁ Ἀπόστολος Πέτρος παραγγέλλει λέγων «πᾶσαν τήν μέριμναν ὑμῶν ἐπιρρίψαντες ἐπ’ αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλλει περί ὑμῶν, νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ, ᾧ ἀντίστητε στερεοί τῇ πίστει», (Α΄ Πετρ. 5, 7-9).

Εἰς τοῦτο ἀκριβῶς μᾶς καλεῖ σήμερον ὁ τήν ἁγίαν Γῆν τῆς Παλαιστίνης ἐπισκεψάμενος θεοφόρος Νικόλαος, ἵνα παραμείνωμεν «στερεοί ἐν τῇ πίστει». Τήν πίστιν, τήν ὁποίαν παρελάβομεν ἀπ’ Αὐτόν τόν Θεόν καί Σωτῆρα ἡμῶν Χριστόν διά τῶν ἁγίων αὐτοῦ Ἀποστόλων καί τῶν διαδόχων αὐτῶν, τῶν ἁγίων θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἡ πίστις δέ αὕτη, δεν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν πίστιν ἡμῶν εἰς τό μέγα μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας, τοὐτέστιν τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου καί τῆς πρός τό ταπεινόν καί ἀσθενές τῆς ἀνθρωπότητος συγκαταβάσεως, τό ὁποῖον (μυστήριον) ἔλαβε χώραν ἐν τῷ σπηλαίῳ τῆς Βηθλεέμ.

Τοῦτο σημαίνει ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἐγγύς, πλησίον ἡμῶν, ὡς λέγει ὁ ψαλμῳδός, «ἐγγύς εἰ, Κύριε, καί πᾶσαι αἱ ὁδοί σου ἀλήθεια», (Ψαλμ. 118, 151). Καί ἀλλαχοῦ κατά τόν Προφήτην Ἱερεμίαν, «Θεός ἐγγίζων ἐγώ εἰμι, λέγει Κύριος, καί οὐχί Θεός πόρρωθεν» (Ἱερ. 23,23). Οὗτος ὁ «ἐγγίζων Θεός» εἶναι ὁ «Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης» καί ὁ Θεός τῆς εἰρήνης, εἶναι «ὁ ἐκ Θεοῦ Πατρός γεννηθείς ἀρρεύστως Υἱός καί ἐπ’ ἐσχάτων ἐκ Παρθένου σαρκωθείς Χριστός».

Ναί, ἀγαπητοί μου, ἡ ὅμορος (ἡ γείτων) πόλις ὑμῶν Βηθλεέμ ἑτοιμάζεται νά δεχθῇ ἐν τῷ σπηλαίῳ αὐτῆς, ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας καί ὑπερευλογημένης Θεοτόκου τόν Λυτρωτήν καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ἑτοιμάσωμεν λοιπόν καί ἡμεῖς τό «σπήλαιον» τῶν καρδιῶν ἡμῶν, ἵνα δεχθῶμεν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ τόν Θεόν τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης. Μετά δέ τοῦ ὑμνῳδοῦ, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ εἴπωμεν: «Νεῦσον πρός ὕμνους οἰκετῶν, εὐεργέτα, ἐχθροῦ ταπεινῶν τήν ἐπηρμένην ὀφρύν, φέρων τε, παντεπόπτα, τῆς ἁμαρτίας. Ὕπερθεν ἀκλόνητον ἐστηριγμένους, μάκαρ, μελῳδούς τῇ βάσει τῆς πίστεως», [καί ἁπλούστερον: Κύριε, ὁ εὐεργέτης, ὁ παντεπόπτης τῆς ζωῆς μας καί ὁ ἀληθινά μακάριος, συγκατάνευσε στούς ὕμνους τῶν δούλων Σου. Ταπείνωσε τό ὑπερήφανο φρύδι τοῦ ἐχθροῦ μας διαβόλου καί ὁδήγησε ἐμᾶς, τούς ὑμνητάς Σου, πάνω ἀπό τήν ἁμαρτίαν, στηρίζοντάς μας ἀκλόνητα πάνω στό θεμέλιο τῆς πίστεως].

Ἀμήν! Ἔτη πολλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα».

Ἅμα τῇ ἀπολύσει τῆς θείας Λειτουργίας ἔλαβε χώραν λιτανεία ἐσωτερικῶς καί πέριξ τοῦ Ναοῦ.

Τήν μεσημβρίαν παρετέθη τράπεζα τῇ παρουσίᾳ τῶν Ἱερέων και τῶν Ἐπιτρόπων τῆς Μπετζάλλας.

Ἡ ἑορτή ἑωρτάσθη ἐπίσης:

β. εἰς τόν Ἱερόν Ναόν ἁγίου Νικολάου εἰς Ἱεροσόλυμα , πλησίον τοῦ Πατριαρχείου.

Ἀφ’ ἑσπέρας ἐτελέσθη Ἑσπερινός καί θεία Λειτουργία τήν πρωΐαν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, συλλειτουργούντων Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων ὡς τοῦ Γέροντος Δραγουμάνου Ἀρχιμανδρίτου π. Ματθαίου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Κλαυδίου καί  τοῦ Πρεσβυτέρου π. Νεκταρίου, ψαλλόντων τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου, τοῦ π. Χριστοδούλου καί τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Σιών καί μετέχοντος πιστοῦ λαοῦ, παρουσίᾳ ἐκπροσώπων τοῦ Ἑλληνικοῦ Γενικοῦ Προξενείου.

Εἰς τό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας ὁ συνεχίζων τήν ἀνακαίνισιν τοῦ Ναοῦ καί καλῶς ἐπιμελούμενος αὐτοῦ Ἀρχιδιάκονος π. Μᾶρκος ἐδεξιώθη τούς ἑορταστάς εἰς τό ἡγουμενεῖον καί τό προαύλιον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Οἱ Πατριάρχαι καί οἱ Προκαθήμενοι τῶν  Ἐκκλησιῶν εἰς Ἱεροσόλυμα συνηντήθησαν μετ’ ἐξοχωτάτων Πρέσβεων, Γενικῶν Προξένων καί Ἐκπροσώπων Διπλωματικῶν  Ἀποστολῶν, διά νά συσκεφθοῦν διά τάς προκλήσεις, αἱ ὁποῖαι παρουσιάζονται εἰς τούς  Ἁγίους Τόπους, ἰδιαιτέρως ἐν ὄψει τῆς περιόδου τῶν  Χριστουγέννων.

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ.  Θεόφιλος Γ’ ἤρχισε τήν συνεδρίασιν μεταφέρων μήνυμα ἐλπίδος, ἐπικαλούμενος τούς λόγους τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Ὁ Μακαριώτατος προέτρεψε διά κατάπαυσιν τοῦ πυρός εἰς τήν Γάζαν, τονίζων τήν ἀνάγκην προστασίας τῶν θεσμῶν κοινωφελοῦς ἐργασίας.

Ἐκφράζων ἀνησυχίας διά τάς προκλήσεις τάς ὁποίας ἀντιμετωπίζουν οἱ Χριστιανοί εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, συμπεριλαμβανομένων τῶν συστηματικῶν ἐπιθέσεων ὑπό ριζοσπαστικῶν Ἰσραηλινῶν ὁμάδων, ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων ἐζήτησε νά διατηρηθῇ ὁ πολυπολιτισμικός, πολυεθνικός καί πολυθρησκευτικός ἱστός τῆς Ἱερουσαλήμ καί ἐτόνισε τήν σημασίαν τῆς σταθερότητος καί τῆς ἀσφαλοῦς Χριστιανικῆς συνοικήσεως  διά τήν ἐν εὐημερίᾳ συνύπαρξιν ὅλων τῶν κατοίκων. Ὁ Πατριάρχης μετέφερε τάς εὐχάς Αὐτοῦ δι’ ἐπικράτησιν τῆς εἰρήνης συντόμως καί διά μίαν ἐλπιδοφόρον περίοδον Χριστουγέννων.

Εἰς τήν συγκέντρωσιν ἔλαβον χώραν συζητήσεις διά τάς δυσκόλους περιστάσεις εἰς τήν Γάζαν καί τήν  Βηθλεέμ. Ὁ Λατῖνος Πατριάρχης εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, Καρδινάλιος Pierbattista Pizzaballa, ἐμοιράσθη τά αἰσθήματα αὐτοῦ μετά τῶν ἄλλων ἐκπροσώπων τῶν Ἐκκλησιῶν διά τάς δυσκόλους συνθήκας τοῦ ποιμνίου αὐτοῦ καί ὅλων τῶν Χριστιανῶν εἰς τήν Γάζαν, τονίζων τήν σημασίαν τῆς ὑποστηρίξεως  ὅσων ἐπιλέγουν νά παραμείνουν εἰς τήν  πολιορκουμένην Λωρίδα. Ὁ Κουστωδός τῶν Ἁγίων Τόπων, π.  Francesco Patton, ἐτόνισε τάς ἐπιπτώσεις τοῦ στρατιωτικοῦ ἀποκλεισμοῦ τοῦ Ἰσραήλ καί τῶν ἐξ αἰτίας τούτου οἰκονομικῶν δυσκολιῶν εἰς τήν Βηθλεέμ, ὑπογραμμίζων τόν ἀνέκαθεν σύνδεσμον ἐπικοινωνίας μεταξύ Ἱερουσαλήμ καί Βηθλεέμ.

Ἄλλοι Χριστιανοί πνευματικοί Ἡγέται μετέφεραν μηνύματα εἰρήνης καί ἠσχολήθησαν ἐπίσης μέ τάς πιέσεις, τάς ὁποίας τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ προσπαθῇ νά ἐπιβάλῃ εἰς τά Χριστιανικά Κοινοτικά σχολεῖα, μέ τήν ἀπειλήν νά διακόψῃ τήν οἰκονομικήν ἐνίσχυσιν πρός αὐτά, ἐφ ὅσον δέν ἀλλάξουν τά Παλαιστινιακά σχολικά ἐγχειρίδια διδασκαλίας. Τό θέμα τοῦτο ἤγειρεν εὐθέως ὁ Ἀγγλικανός Ἀρχιεπίσκοπος εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, Husam Naom.

Ὑπεγραμμίσθη ἐπίσης τό ζήτημα τῶν παρανόμων Ἰσραηλινῶν δημοτικῶν φόρων ἐπί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας καί ἡ ἀνάγκη διά διεθνῆ ὑποστήριξιν διά τάς προκλήσεις, τάς ὁποίας ἀντιμετωπίζουν οἱ  Χριστιανοί τῶν Ἁγίων Τόπων.

Ἀπαντῶντες πρός τούς Ἀρχηγούς τῶν Ἐκκλησιῶν, οἱ διπλωματικοί ἐκπρόσωποι Ἰορδανίας, Αἰγύπτου καί Γαλλίας ἐξέφρασαν τήν δέσμευσιν αὐτῶν νά βοηθήσουν ὅσον καθίσταται δυνατόν τάς Ἐκκλησίας εἰς τήν ὑπέρβασιν τῶν δυσκολιῶν τούτων.

Ἡ συνάντησις ἐπεσφραγίσθη μέ τήν ἐπείγουσαν ἔκκλησιν διά κατάπαυσιν τοῦ πυρός, προκειμένου νά διασφαλισθῇ ἡ εἰρηνική ἑορτή τῶν Χριστουγέννων καί μέ τήν σημασίαν τῆς διπλωματικῆς συνεργασίας διά τήν ἀντιμετώπισιν τῶν συνεχιζομένων προκλήσεων εἰς τούς Ἁγίους Τόπους.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

18 Δεκεμβρίου 2023

Ἱερουσαλήμ, Ἅγιοι Τόποι

Οἱ Πατριάρχαι καί οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἐκκλησιῶν εἰς τήν Ἱερουσαλήμ συνῆλθον σήμερον εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων εἰς μίαν σημαντικήν συνάντησιν διά νά ἐπιληφθοῦν ἐπειγόντων ζητημάτων ἀναφορικῶς μέ τόν πόλεμον εἰς τήν Γάζαν καί μέ τήν ἑορταστικήν περίοδον. Ἡ συνέλευσις ἐξεκίνησε δι’ ἐγκαρδίου προσευχῆς, ἡ ὁποία ἐξεδήλωσε τήν  πνευματικήν σημασίαν αὐτῆς. Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’, ἐξέφρασε τάς εὐχαριστίας Αὐτοῦ πρός τά σεβαστά μέλη τῆς συνελεύσεως, ἀναγνωρίζων τήν δύναμιν τῶν συλλογικῶν διαβουλεύσεων.

Ἐκ τῶν κεντρικῶν σημείων τῆς συζητήσεως ὑπῆρξεν ἡ σύνθεσις καί ἡ ἔγκρισις ἑνός ἑνιαίου Χριστουγεννιάτικου μηνύματος. Οἱ Ἀρχηγοί τῶν Ἐκκλησιῶν εἰργάσθησαν διά νά διατυπώσουν ἕν μήνυμα ἀντικατοπτρίζον τήν ἐλπίδα, τήν εἰρήνην καί τήν πνευματικήν ἑνότητα, ἐπιδιώκοντες να ἀπευθύνουν μίαν κοινήν φωνήν κατά τήν προσεχῆ περίοδον τῶν Χριστουγέννων.

Οἱ ἡγέται κατέληξαν εἰς τήν κομβικήν ἀπόφασιν νά πραγματοποιήσουν συλλογικήν ἀπό κοινοῦ συνάντησιν μετά τοῦ Προέδρου τοῦ Ἰσραήλ. Στόχος αὐτῶν εἶναι νά ἐπαναλάβουν εἰλικρινῶς τήν ἔκκλησίν των δι’ ἄμεσον κατάπαυσιν τοῦ πυρός εἰς τήν Γάζαν καί νά ὑποστηρίξουν τήν ἀποκατάστασιν τῆς εἰρήνης ἐν μέσῳ τῆς ταραχώδους καταστάσεως.

Ἀναγνωρίζοντες τήν ζοφεράν πραγματικότητα τῶν κλιμακουμένων ἀπωλειῶν ἀμάχων εἰς τήν Γάζαν, οἱ Ἀρχηγοί τῶν Ἐκκλησιῶν κατέληξαν εἰς συναίνεσιν διά τήν διατήρησιν τῆς παραδόσεως τῶν ἐποχιακῶν ἑορτίων ἐπισκέψεων εἰς περιωρισμένην κλίμακα. Ἡ προσαρμογή αὐτή δηλώνει τήν στᾶσιν τῶν Ἐκκλησιῶν νά μετριάσουν τάς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις, εἰς καιρόν θρήνου διά τάς βαθείας ἀπωλείας, τάς ὁποίας ὑπέστησαν εἰς τοιαύτας δυσκόλους στιγμάς.

Ὁ ἑορτασμός τῶν Χριστουγέννων εἰς τήν Βηθλεέμ καί αἱ τυπικαί ἀκολουθίαι – πρόοδοι τῶν Προκαθημένων τῶν Ἐκκλησιῶν μετά τοῦ ἐκκλησιάσματος  τῶν πιστῶν εἰς τόν Ναόν τῆς Γεννήσεως, συνεζητήθησαν μετά μεγίστης εὐλαβείας.

Καίριον ἦτο τό αἴτημα πρός τήν Ἰσραηλινήν Κυβέρνησιν νά ἐπιτρέψῃ τήν εἴσοδον τῶν Προκαθημένων τῶν Ἐκκλησιῶν, Ἱερέων καί λαϊκῶν διά τοῦ σημείου ἐλέγχου τοῦ τάφου τῆς Ραχήλ. Οἱ Ἀρχηγοί ἐπανέλαβον τήν δέσμευσιν αὐτῶν νά ἑορτάσουν τήν ἑορτήν ταύτην μέ σεμνότητα, ἐπιδεικνύοντες ἀλληλεγγύην πρός τούς πληγέντας ἐξ αἰτίας τῶν καταστροφῶν τοῦ πολέμου.

Ἡ συνάντησις αὕτη τῶν Πνευματικῶν Ἡγετῶν ὑπῆρξε σημαντική ὄχι μόνον διότι  ἔδωσεν ἔμφασιν εἰς τήν πνευματικήν σημασίαν τῆς ἑορταστικῆς περιόδου, ἀλλ’ ἐπίσης, διότι ἐδήλωσεν  βαθεῖαν δέσμευσιν διά τήν ὑπεράσπισιν τῆς εἰρήνης, δίδουσα ἔμφασιν εἰς τήν σοβαρότητα τῆς ἀνθρωπιστικῆς κρίσεως ἡ ὁποία ἐκτυλίσσεται εἰς τήν Γάζαν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας