Τήν Τετάρτην, 2^αν/ 15^ην Δεκεμβρίου 2010, ὁ Γενικός Γραμματεύς τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν-Τμήματος Διεθνῶν Οἰκονομικῶν Σχέσεων καί Ἀναπτυξιακῆς Συνεργασίας κ. Κωνσταντῖνος Παπαδόπουλος μετά συνοδείας τοῦ Πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Τέλ-Ἀβίβ κ. Κυριακοῦ Λουκάκη καί τινων συνεργατῶν αὐτοῦ, ἐπεσκέφθησαν τό Πατριαρχεῖον.

Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως τοῦ κ. Κωνσταντίνου Παπαδοπούλου διά συνεργασίαν μέ τό Κράτος τοῦ Ἰσραήλ, ὁ Μακαριώτατος ὑπεδέχθη αὐτόν μετά χαρᾶς, εὐχόμενος αὐτῷ ἐπιτυχίαν εἰς τήν ἀποστολήν αὐτοῦ δι’ ἐργασίαν καί εὐλογίαν εἰς τό Προσκύνημα αὐτοῦ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί τό Πατριαρχεῖον. Εἰς τήν διεξαχθεῖσαν συζήτησιν ὁ Μακαριώτατος ἀνεφέρθη εἰς τήν ἀπήχησιν καί ἀποδοχήν, τήν ὁποίαν ἔχει ἡ Ρωμαιορθόδοξος Χριστιανική Ἐκκλησία εἰς τόν Ἀραβικόν Ἰσλαμικόν κόσμον, ὡς προσφάτως ἀπεδείχθη μέ τήν ἵδρυσιν τῆς Ἐκκλησίας ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς Κατάρ. Ὡς ἐκ τῆς ἀποστολῆς ταύτης, τό Πατριαρχεῖον συχνάκις χρησιμεύει  ὡς γέφυρα μεταξύ τοῦ Μουσουλμανικοῦ καί τοῦ Δυτικοῦ κόσμου.

“Εἰς τό Πατριαρχεῖον”, εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, “προσβλέπουν οἱ ἐνταῦθα πολιτικαί πλευραί, θέλουσαι νά χρησιμοποιήσουν ὡς παράγοντα εἰρήνης διά τό πολιτικόν πρόβλημα εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν. Ὁ ρόλος αὐτός τοῦ Πατριαρχείου εἶναι λίαν εὐαίσθητος ἐνίοτε, ὡς συνέβη καί μέ τήν περίπτωσιν τῆς ἐπισκευῆς τοῦ δρόμου τοῦ Χοτζεβᾶ. Τόν εἰρηνευτικόν του ρόλον ἐξασκεῖ τό Πατριαρχεῖον διά τῆς συμμετοχῆς αὐτοῦ εἰς τό Συμβούλιον  Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς /Council of the Religious Institutions of the Holy Land καί διά τῶν συναντήσεων εἰς τό Πατριαρχεῖον, περίπου ἀνά μῆνατῶν Ἀρχηγῶν τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν / (Meeting of the Heads of Churches). Τοῦτο κατεφάνη καί μέ τήν στάσιν τοῦ Πατριαρχείου ἔναντι τῶν ἐνοικιασθέντων εἰς τήν περιοχήν τῆς Πύλης τοῦ Δαβίδ”.

Ἐπί τῇ ἐπισκέψει ταύτῃ ὁ κ. Παπαδόπουλος ἐπέδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον λεύκωμα μέ ἔργα τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς κλασσικῆς τέχνης, ὁ δέ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τόν κ. Παπαδόπουλον τό βιβλίον τοῦ κ. Δημητρακοπούλου περί τοῦ τόπου τοῦ Βαπτίσματος καί τό βιβλίον τοῦ κ. Βοκοτοπούλου περί τῶν εἰκονογραφημένων χειρογράφων τῆς Πατριαρχικῆς Βιβλιοθήκης καί μετάλλια κοπέντα ἐπί τῇ ἐπετείῳ τῶν 2.000 ἐτῶν χριστιανοσύνης, ὡς ἐπέδωσεν καί εἰς τούς ἄλλους συνεργάτας αὐτοῦ.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Γενικός Γραμματεύς τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν ἐπεσκέφθη τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως διά προσκύνησιν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder

Τήν Δευτέραν, 30^ήν Νοεμβρίου /13^ην Δεκεμβρίου 2010, οἱ ἐκπρόσωποι τῶν projects “Bayti Real Estate Investment Company”, Mr. Basiar Masry, Director καί Mr. Amir Dajani, Deputy, ἐγένοντο δεκτοί εἰς τό Πατριαρχεῖον ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου. Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως αὐτῆς ἔλαβε χώραν ἐνδιαφέρουσα συζήτησις περί τῆς ἐν τῷ παρελθόντι ἄχρι καί τῆς σήμερον καλῆς συμβιώσεως Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί περί τῆς ἀναγκαιότητος καλλιεργείας τοῦ πνεύματος τούτου διά τῆς ἱδρύσεως σχολείων, εἰς τά ὁποῖα  φοιτοῦν ἀπό κοινοῦ Μουσουλμᾶνοι καί Χριστιανοί μαθηταί ὡς καί διά τῆς προωθήσεως στεγαστικῶν projects, ὡς τούτου τοῦ κ. Basiar Masry, τῆς διεθνοῦς ἑταιρείας “Rawabi”, εἰς τά ὁποῖα θά συγκατοικήσουν Χριστιανοί καί Μουσουλμᾶνοι.

Εἰς τήν ἐπίσκεψιν ταύτην ἐγένετο ἐπίσης συζήτησις περί τῶν ἀρχῶν τῆς παρουσίας τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου ἐν Κατάρ, ὅτε τό πρῶτον ἡ Α.Θ.Μ., ὡς Ἀρχιμανδρίτης τότε, μετέβη διά τήν θ. Λειτουργίαν τῇ παρακλήσει τοῦ τότε Πρέσβεως τῶν Η.Π.Α. εἰς Qatar κ. Πατρικίου Θέρου φίλου τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου καί τοῦ κ Basiar Masry.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τούς δύο ἐκλεκτούς ἐπισκέπτας τό βιβλίον τοῦ καθηγητοῦ κ. Δημητρακοπούλου περί τοῦ τόπου τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου καί τό βιβλίον τοῦ καθηγητοῦ κ. Βοκοτοπούλου περί τῶν εἰκονογραφημένων χειρογράφων τῆς Πατριαρχικῆς Βιβλιοθήκης καί τό μετάλλιον δισχιλιετίας τοῦ Πατριαρχείου.

Ἀκολούθως, οἱ ἐν λόγῳ ἐπισκέπται ἐξεναγήθησαν ἀφ’ ἑνός μέν ὑπό τοῦ Πατριάρχου εἰς τούς χώρους τοῦ Πατριαρχείου ἀφ’ ἑτέρου δέ, ὑπό τοῦ Βιβλιοθηκαρίου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, εἰς τήν Κεντρικήν Βιβλιοθήκην τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder

Τήν  Κυριακήν, 29^ην Νοεμβρίου /12^ην Δεκεμβρίου 2010, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ μετά συνοδείας Ἀρχιερέων καί Ἱερέων τοῦ Πατριαρχείου μετέβη εἰς τήν πόλιν Ἀμπελίν τοῦ Βορείου Ἰσραήλ.

Ἡ περιοχή τῆς Ἄκκρης εἰς τά βορειότερα σύνορα τοῦ Ἰσραήλ εἶναι ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς Μητροπόλεως Πτολεμαΐδος. Εἰς τήν Μητρόπολιν αὐτήν, μέ ἕδραν τήν παραθαλασσίαν πόλιν τῆς Ἄκκρης, ὑπάγονται δώδεκα Ἀραβόφωνοι ἐνορίαι εἰς τάς ἀντιστοίχους αὐτῶν πόλεις καί κώμας. Μία τῶν ἐνοριῶν τούτων εἶναι ἡ τῆς πόλεως Ἀμπελίν. Ἡ πόλις αὕτη ἀριθμεῖ περί τούς 15.000 κατοίκους. Ἐκ τούτων οἱ 5.000 εἶναι Ἀραβόφωνοι Ὀρθόδοξοι τοῦ Πατριαρχείου. Προϊστάμενος τῆς ἐνορίας ταύτης εἶναι ὁ γηραιός αἰδεσιμώτατος π. Σπυρίδων Ὄδε Ἀουάδ. Λατρευτικόν κέντρον τῆς Ὀρθοδόξου ταύτης Κοινότητος εἶναι ὁ ἱερός ναός τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.

Τόν ναόν τοῦτον συνετήρησε, διηύρυνεν, ἐκαλλώπισεν, ἀνεκαίνισεν, ηὐπρέπισε καί νέον κωδωνοστάσιον αὐτοῦ ἀνήγειρεν ἡ Κοινότης μέ ἐπιχορηγήσεις τοῦ Πατριαρχείου καί ἄλλων φιλανθρωπικῶν παραγόντων καί μέ ἰδικάς των δαπάνας.

Ἐπί τῇ συμπληρώσει τῶν ἐργασιῶν τούτων μετέβη εἰς τήν ἐν λόγῳ πόλιν διά θ. Λειτουργίαν τήν ἐν λόγῳ Κυριακήν, 29^ην Νοεμβρίου /12^ην Δεκεμβρίου 2010, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐξ Ἱεροσολύμων μετά συνοδείας Ἀρχιερέων καί Ἱερέων.

Ἅμα τῇ ἀφίξει Αὐτοῦ εἰς τόν ἱερόν ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ὁ Μακαριώτατος ἐγένετο δεκτός ἐν θερμῇ ὑποδοχῇ ὑπό τοῦ ἱερέως τοῦ Ναοῦ, αἰδεσιμωτάτου π. Σπυρίδωνος, τοῦ ἡγουμένου τῆς πόλεως τῆς Ἄκκρης Ἁγιοταφίτου Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου καί τινων ἱερέων τῶν ὁμόρων κωμῶν καί τοῦ Κοινοτικοῦ Συμβουλίου τῆς ἐνορίας.

Προεξάρξας τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου μετ’ ἀρτοκλασίας ὁ Μακαριώτατος, προεξῆρξε καί τῆς θ. Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου καί τοῦ Ἁγιοταφίτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, τοῦ ἡγουμένου τῆς Κοινότητος τῆς Ἄκκρης Ἁγιοταφίτου Ἀρχιμαδρίτου π. Φιλοθέου καί τῶν ἱεροδιακόνων π. Μακαρίου, π. Παϊσίου καί π. Χάννα ἐκ τῆς Ναζαρέτ.

Εἰς τήν θ. Λειτουργίαν ἔψαλλον αἱ δύο χορῳδίαι τῆς Κοινότητος, ἡ τῶν ἀνδρῶν καί ἡ τῶν γυναικῶν, μεμονωμένως καί ἀπό κοινοῦ, ἐν συμφωνίᾳ ἀλλά καί ἐν παραφωνίᾳ ἐνίοτε, ἐν εὐλαβεῖ συμμετοχῇ τοῦ ἐκκλησιάσματος, ἀλλά καί ἐν περισσῇ κινητικότητι διακονίας, ἥτις ἐν πάσῃ περιπτώσει δέν ἠμπόδιζεν οὐδόλως νά ἴδῃ κανείς τήν Σύναξιν καί τό τελούμενον ἐν αὐτῇ, ὡς κάθοδον τοῦ οὐρανοῦ εἰς τήν γῆν, ὡς ἔλευσιν καί φανέρωσιν τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὡς ἐμπειρίαν τοῦ γεγονότος τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ, Σταυρώσεως καί Ἀναστάσεως Αὐτοῦ καί σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου ἡμῶν γένους.

Ἡ συμμετοχή τοῦ ἐκκλησιάσματος εἰς τήν προσευχήν καί τήν θ. Κοινωνίαν, τό αὐθόρμητον ψάλσιμον, ἡ τήρησις τοῦ Τυπικοῦ, ἐδήλουν διδασκαλίαν καί προετοιμασίαν καί ἀκολουθίαν τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.

Εἰς τό Κοινωνικόν ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θ. λόγον εἰς τούς πιστούς, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

«Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε∙ Χριστός ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε. Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ…»… καί ἕν ἀμφότερα συνελών, εἴπω, εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοί καί ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ διά τόν ἐπουράνιον εἶτα ἐπίγειον. Χριστός ἐν σαρκί τρόμῳ καί χαρᾷ ἀγαλλιᾶσθε. Τρόμῳ διά τήν ἁμαρτίαν, χαρᾷ διά τήν ἐλπίδα», κηρύττει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί μέγας Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Ὁ Μέγας καί ἔγκριτος Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, μᾶς προτρέπει διά τοῦ στόματος τοῦ μελῳδοῦ τῆς Ἐκκλησίας νά δοξάσωμεν τόν Χριστόν, ὁ Ὅποῖος κατέβηκεν ὡς Θεός καί προσέλαβε πάνω εἰς τήν γῆν ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας τήν τελείαν ἀνθρωπίνην ἡμῶν φύσιν.

Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος μᾶς προτρέπει νά ἑτοιμασθῶμεν διά νά ἑορτάσωμεν τό μυστήριον τῆς ἐν Χριστῷ θείας Οἰκονομίας δηλονότι τήν ἐνανθρώπησιν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ. Νά ἑορτάσωμεν τήν ἑορτήν τῶν Χριστουγέννων. Ἡ δέ ἑορτή αὐτή τῆς κατά σάρκα γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἀποτελεῖ κατά τόν Ἅγιον Ἰωάννην τόν Χρυσόστομον τήν «μητρόπολιν πασῶν τῶν ἑορτῶν».

Καί διατί ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, χαρακτηρίζεται ὡς «μητρόπολις τῶν ἑορτῶν»; Διότι, ὡς λέγει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος, «Χριστός ἐν σαρκί, τρόμῳ καί χαρᾷ ἀγάλλιᾶσθε, τρόμῳ, διά τήν ἁμαρτίαν, χαρᾷ διά τήν ἐλπίδα». (Ὁ Χριστός ἐσαρκώθη, νιώσατε ἀγαλλίασιν ἀπό χαράν καί τρόμον. Ἀπό τρόμον, ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας, ἀπό χαράν ἐξ αἰτίας τῆς ἐλπίδος).

Ναί, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, σήμερον ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μᾶς συνεκάλεσεν εἰς τήν ἱεράν ταύτην εὐχαριστιακήν σύναξιν τοῦ σώματος καί αἵματος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν τῷ ἱερῷ ναῷ τῆς ἱστορικῆς ὑμῶν πόλεως Ἀμπελίν, διά νά ἀπολαύσωμεν, ἀφ’ ἑνός τήν χαράν τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, τοῦ Ἀναγγεννήσαντος ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δι’ Ἀναστάσεως τοῦ Υἱοῦ Αὐτοῦ Κυρίου δέ ἡμῶν, Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς λέγει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος (Α’ Πέτρου 1, 3-4), ἀφ’ ἑτέρου, διά νά ἀπολαύσωμεν καί πάλιν τήν χαράν ἐκ τοῦ τρόμου τῆς ἁμαρτίας, διά τῆς ὁποίας ἁμαρτίας εἰσῆλθεν εἰς τόν κόσμον ὁ θάνατος, ὡς ἑρμηνεύει ὁ μέγας Παῦλος,(Ρωμ. 5,12).

Αὐτό κατ’ οὐσίαν εἶναι δι’ ἡμᾶς τό νόημα τῆς πανηγύρεως καί αὐτό ἑορτάζομεν σήμερον: Τόν ἐρχομόν τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους, διά νά ἔλθωμεν νά κατοικήσωμεν κοντά εἰς τόν Θεόν, ἤ μᾶλλον διά νά ἐπανέλθωμεν, διά νά ἐνδυθῶμεν τόν νεόν ἄνθρωπον, ἀφοῦ ἐγκαταλείψωμεν τόν παλαιόν. Καί ὅπως  ἔχομεν ἀποθάνει μαζί μέ τόν Παλαιόν Ἀδάμ, ἔτσι ἄς ζήσωμεν μαζί μέ τόν Χριστόν, τόν νεόν Ἀδάμ, ἄς γεννηθῶμεν μαζί Του, ἄς συσταυρωθῶμεν καί ἄς ταφῶμεν μαζί Του, διά νά ἀναστηθῶμεν μέ τήν Ἀνάστασίν Του.

Τοιγαροῦν, λέγει ὁ  Ἅγιος Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας, ἑορτάσωμεν μή πανηγυρικῶς, ἀλλά θεϊκῶς…μή κοσμικῶς, ἀλλά ὑπερκοσμίως…μή τά τῆς ἀσθενείας ἀλλά τά τῆς ἰατρείας, μή τά τῆς πλάσεως, ἀλλά τά τῆς ἀναπλάσεως ….

Εἰς τούς θεοπνεύστους τούτους λόγους τοῦ Ἁγίου Πατρός Γρηγορίου ἐμπεριέχεται τό βάθος καί τό πλάτος τοῦ μυστηρίου τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου ἀφ’ ἑνός καί τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ τόπου καί χώρου, ἔνθα ὁ Ἀόρατος γίνεται ὁρατός, ὁ Ἄναρχος ἄρχεται, ὁ Ἄσαρκος σαρκοῦται, ὡς τόπου καί χώρου, ἔνθα τήν θέσιν τῆς ἀνθρωπίνης ἐπινοίας, τῆς ἐπινοήσεως, καταλαμβάνει ὁ φωτισμός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τέλος, ὡς τόπου καί χώρου, ἔνθα τό θεῖον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ Πρόσωπον συναντᾶται μέ τό ἀνθρώπινον πρόσωπον.

Μέ ἄλλα λόγια, εἰς τούς λόγους τοῦ Ἁγίου ἡμῶν Πατρός διατυπώνεται καί καταγράφεται μέ πᾶσαν σαφήνειαν καί ἀκρίβειαν ὁ σκοπός καί ἡ ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῷ κόσμῳ, ὄχι μόνον  τῷ ὁρατῷ, ἀλλά καί τῷ ἀοράτῳ.

Νά, δια τί, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ Ὀρθόδοξος καί Ἀνατολική Ἐκκλησία δίδει προτεραιότητα εἰς την λειτουργικήν καί μυστηριακήν, δηλαδή εὐχαριστιακήν πρᾶξιν αὐτῆς. Διότι, ἐπαναλαμβάνομεν, ἀφορᾷ, ἀποβλέπει ἡ Ἐκκλησία εἰς τά τῆς ἰατρείας, τῆς θεραπείας καί οὐχί τά τῆς ἀσθενείας∙ εἰς τά τῆς ἀναπλάσεως τῆς ἀναδημιουργίας καί οὐχί τά τῆς πλάσεως τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἰατρεία καί ἀνάπλασις, μέ ἄλλα λόγια, εἶναι ἡ ἀντίστοιχος ἀπάντησις εἰς τήν ἁμαρτίαν ὡς ἀσθένειαν καί εἰς τόν θάνατον ὡς δημιουργίαν, δηλαδή ὡς στασιμότητα.

Τό μυστήριον τῆς ζωῆς, τοῦ πόνου, τῆς λύπης, τοῦ θανάτου, ἀλλά καί τῆς χαρᾶς κατανοοῦνται πνευματικῶς ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν καί οὐχί φιλοσοφικῶς ἐν τῷ κοσμικῷ, σαρκικῷ ἡμῶν φρονήματι.

Νά, διά τί ὁ ἄνθρωπος τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἐγένετο περίλυπος, ὅταν ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ: «θέλεις νά κληρονομήσῃς τήν αἰώνιον ζωήν; Πώλησον τά ὑπάρχοντά σου καί διάδος πτωχοῖς καί ἕξεις θησαυρόν ἐν οὐρανῷ καί δεῦρο ἀκολούθει μοι», (Λουκ. 18. 18-27).

Ἡ «αἰώνιος ζωή» καί ὁ «θησαυρός ἐν οὐρανῷ», ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, δέν εἶναι ἄλλο τι ἀπό τόν Χριστόν. Αὐτόν ἀκριβῶς τόν θησαυρόν προβάλλει ἀγαπητικῶς καί φιλανθρώπως, δηλονότι θεοπρεπῶς καί ἡ Ἁγία ἡμῶν Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί μάλιστα ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Τόπων, ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, ἡ Ἐκκλησία τοῦ σταυρικοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ εἰς πάντα πειράζοντα (προκαλοῦντα) αὐτήν καί λέγοντα, τί ποιήσας, ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;

Ἑτοιμάσωμεν λοιπόν καί ἡμεῖς τούς ἑαυτούς μας, ἀγαπητοί μου, ἵνα δοξολογικῶς προϋπαντήσωμεν τόν αἰώνιον καί ἄφθαρτον θησαυρόν τῆς ζωῆς ἡμῶν, τόν ἐκ Παρθένου Μαρίας ἀσπόρως γεννηθέντα, Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν, μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ λέγοντες: «Κύριε, ὄντας Θεός τῆς εἰρήνης καί φιλεύσπλαχνος Πατέρας, μᾶς ἔστειλες τόν Ἀγγελιαφόρον τῆς Μεγάλης Βουλῆς Σου, γιά να μᾶς παρέχῃ τήν εἰρήνην. Γι αὐτό, Φιλάνθρωπε, κι ἐμεῖς πού ὁδηγηθήκαμε στό φῶς τῆς θεογνωσίας, ξυπνώντας ἐνωρίς μές στή νύκτα, Σέ δοξολογοῦμε». Ἀμήν.

Μετά τήν ἀπόλυσιν ὁ Μακαριώτατος ἐτίμησε τόν προϊστάμενον τοῦ ἱεροῦ ναοῦ, αἰδεσιμώτατον π. Σπυρίδωνα, ἀπονέμων αὐτῷ τόν Σταυρόν τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου, προσφωνῶν αὐτόν καί λέγων ὅτι:

«Οἱ καλῶς διακονήσαντες βαθμόν καλόν ἑαυτοῖς περιποιούνται» καί «οἱ ἀγαπῶντες τήν εὐπρεπειαν τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ, ἁγιάζονται». «Ὁ π. Σπυρίδων», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «εἰργάσθη παρά τήν εὔθραυστον ὑγιείαν αὐτοῦ μετά ζήλου, ἐπιμονῆς καί φιλοπονίας διά τήν ἀνακαίνισιν καί τήν εὐπρέπειαν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, διό καί πρέπει νά τιμηθῇ δεόντως».

Εἰς τούς συνεργάτας τοῦ π. Σπυρίδωνος, Ἐπιτρόπους καί ἄλλους, ὁ Μακαριώτατος προσέφερε τό μετάλλιον τοῦ Πατριαρχείου, τό κοπέν ἐπί τῇ δισχιλιετίᾳ τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Μετά τήν διανομήν τοῦ ἀντιδώρου ἡ Πατριαρχική Συνοδεία καί τό ἐκκλησίασμα μετέβησαν ὑπό τόν κρότον βροντῶν καί τήν εὐλογίαν ραγδαίας βροχῆς ἐκ τοῦ Ναοῦ εἰς τήν παρακειμένην αὐτῷ μεγάλην αἴθουσαν ἐκδηλώσεων τῆς Κοινότητος, τά ἐγκαίνια τῆς ὁποίας ἐτέλεσεν ὁ Μακαριώτατος, κόβων μετά τοῦ Προέδρου τῶν Ἐπιτρόπων κ. Τζάκ Ἰλ -Χάτζ τήν κορδέλαν καί εὐλογῶν διά τοῦ ὕδατος τοῦ ἁγιασμοῦ ἐν τῷ ψάλλειν: «Σῶσον Κύριε τόν λαόν Σου……».

Εἰς τάς ἐν τῇ αἰθούσῃ ταύτῃ προσφωνήσεις ὑπεγραμμίσθη τό πνεῦμα συνεργασίας μετά τοῦ ἱερέως καί τῶν Ἐπιτρόπων καί ὅλου τοῦ λαοῦ καί ἡ οἰκονομική προσφορά ἐκ πολλῶν πλευρῶν, ὄχι μόνον Χριστιανῶν, ἀλλά καί Μουσουλμάνων διά τήν ἀποτελείωσιν τοῦ ἔργου τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ ναοῦ, τοῦ κωδωνοστασίου καί τῶν βοηθητικῶν αὐτοῦ χώρων. Ἰδιαίτεραι εὐχαριστίαι ἐξεφράσθησαν διά τήν οἰκονομικήν συμπαράστασιν τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ ἡγιασμένου εἰς τήν κατασκευήν τοῦ ὡραιοτάτου ξυλογλύπτου εἰκονοστασίου καί τῶν ἁγιογραφιῶν.

Εἰς τήν εὐχαριστήριον τῷ Πατριάρχῃ προσφώνησιν αὐτοῦ, ὁ Προϊστάμενος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ, παρασημοφορηθείς π. Σπυρίδων, ἐζήτησεν ἀπό τόν Μακαριώτατον νά ἐνισχυθοῦν τά Κατηχητικά σχολεῖα τοῦ ποιμνίου καί νά αὐξηθοῦν τά θρησκευτικά σχολικά ἐγχειρίδια καί ἄλλα βιβλία Ὀρθοδόξου πνευματικότητος. Ὁ π. Σπυρίδων ηὐχαρίστησεν ἐπίσης ὅλους τούς συνεργάτας αὐτοῦ διά τήν ἐπιτέλεσιν τοῦ σημαντικοῦ τούτου ἀνακαινιστικοῦ ἔργου.

Τήν ἐν τῇ αἰθούσῃ ἐκδήλωσιν ταύτην ἐπεσφράγισεν ὁ Μακαριώτατος ἀφ’ ἑνός μέν δι’οἰκονομικῆς προσφορᾶς διά τήν συνέχισιν τοῦ ἀνακαινιστικοῦ ἔργου, ἀφ’ ἑτέρου δέ διά τῆς προσφωνήσεως αὐτοῦ, ἡ ὁποία ἐγένετο ἀραβιστί. Εἰς τήν προσφώνησιν αὐτήν Μακαριώτατος ηὐχαρίστησε τῷ Μητροπολίτῃ Ναζαρέτ κ. Κυριακῷ, τῷ Πατριαρχικῷ Ἐπιτρόπῳ Ἄκκρης Ἀρχιμανδρίτῃ Φιλοθέῳ, τῷ ἡγουμένῳ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Θαβώρ π. Ἱλαρίωνι, τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ ἡγιασμένου διά τήν φροντίδα καί τήν προσφοράν αὐτῶν εἰς τό συντελεσθέν ἔργον, τῷ προϊσταμένῳ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ π. Σπυρίδωνι, τοῖς Ἐπιτρόποις καί πᾶσι τοῖς συντελέσασι εἰς τήν ὁλοκλήρωσιν τοῦ θεαρέστου ἀνακαινιστικοῦ τούτου ἔργου.

Εὐχαριστοῦσα ἡ Κοινότης, προσέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον ξύλινον χειροποίητον πλακέταν μέ ἀναπαράστασιν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἀμπελίν. Εἰς τόν π. Σπυρίδωνα, τούς Ἐπιτρόπους, τούς ψάλτας, ψαλτρίας καί προσκυνητάς προσέφερεν ἡ Κοινότης ξυλίνην χειροποίητον εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.

Μετά ταῦτα, ὁ Μακαριώτατος καί ἡ συνοδεία Αὐτοῦ καί ἕτεροι προσκεκλημένοι παρεκάθισαν εἰς τράπεζαν, παρατεθεῖσαν ὑπό τῆς Κοινότητος.

Μετά τήν τράπεζαν ταύτην τό Κοινοτικόν Συμβούλιον εἰς σύντομον ἀκρόασιν μετά τοῦ Μακαριωτάτου, ἐζήτησε τήν γνώμην Αὐτοῦ ἐπί τῶν σχεδίων τῆς Κοινότητος δι’ ἵδρυσιν ταμείου φοιτητοῦ διά τήν ἐνίσχυσιν φοιτητῶν τῆς πόλεως αὐτῶν εἰς τό Ἰσραήλ καί τό ἐξωτερικόν, τήν ἔγκρισιν διά τήν ἵδρυσιν Κοινοτικοῦ Ὀρθοδόξου Σχολείου καί τήν ἐνίσχυσιν τῆς Ὀρθοδόξου διδασκαλίας εἰς τήν οἰκογένειαν, τήν Ἐκκλησίαν καί τό σχολεῖον.

Μετά ταῦτα, ἡ Πατριαρχική συνοδεία, διελθοῦσα διά τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιβεριάδος ἐπ’ ὁλίγον καί γενομένη δεκτή ὑπό τοῦ Καθηγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Τιμοθέου, ἀνεχώρησε διά τήν Ἱερουσαλήμ, δοξάζουσα τόν Θεόν καί διά τήν πανηγυρικήν Πατριαρχικήν θείαν Λειτουργίαν ταύτην.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_2_placeholder

Τήν Παρασκευήν, 27^ην Νοεμβρίου /10^ην Δεκεμβρίου 2010, ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον καί τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον ὁμάς 10 ἀρρένων καί θηλέων ὀρφανῶν  παίδων, κωφαλάλων καί ἀσθενῶν τήν ὄρασιν ἐκ τῶν τροφίμων τοῦ Οἰκοτροφείου τῆς περιοχῆς τῆς Λαύρας τοῦ Σεργίου Πασάντ τῆς Ρωσίας, ἐλθόντων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, μέσῳ τῆς Ρωσικῆς Πνευματικῆς Ἀποστολῆς (Missia).

Ὁ Μακαριώτατος μετά πολλῆς χαρᾶς ἐκαλωσώρισε τά παιδιά τοῦ Οἰκοτροφείου τούτου εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν. Ταῦτα ἐπεθύμησαν νά φωτογραφηθοῦν μετά τοῦ Μακαριωτάτου εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἐπισκέψεως αὐτῶν καί κατόπιν ἔψαλαν εἰς τά Ἑλληνικά καί τά Ρωσικά τόν ὕμνον ἐκ τοῦ Θεοτοκαρίου τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου «Ἁγνή Παρθένε Δέσποινα». Ὁ Μακαριώτατος περιβάλλων αὐτά μετά τῆς Πατρικῆς αὐτοῦ ἀγάπης καί στοργῆς, ηὐλόγησεν αὐτά καί ἐπέδωσεν αὐτοῖς Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας καί ἐνθύμια.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_3_placeholder

Τήν Τρίτην, 24^ην Νοεμβρίου/ 7^ην Δεκεμβρίου 2010, 70 Ἕλληνες Πυροσβέσται καί Ἀεροπυροσβέσται, οἱ προστρέξαντες δι’ ἐπικουρίαν πρός κατάσβεσιν τῆς μεγάλης πυρκαϊᾶς, ἡ ὁποία κατά τάς τελευταίας ἡμέρας ἐξερράγη εἰς τό δάσος τοῦ Καρμηλίου Ὄρους τῆς πόλεως Χάϊφας τοῦ Ἰσραήλ, πληρώσαντες ἐπιτυχῶς τήν ἐπικίνδυνον ἀθρωπιστικήν αὐτῶν ἀποστολήν ἐπεσκέφθησαν εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως τόν Πανάγιον Τάφον καί τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ζητοῦντες τήν θείαν Χάριν τοῦ δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντος καί ἐκ νεκρῶν ἀναστάντος Ἰησοῦ Χριστοῦ διά τήν προστασίαν αὐτῶν ἐνώπιον παντός κινδύνου  καί τήν ἐπιτυχῆ ἐπιτέλεσιν τοῦ διασωστικοῦ αὐτῶν ἔργου. Μετά τήν ἐπίσκεψιν ταύτην, οὗτοι ἀνῆλθον εἰς τό Πατριαρχεῖον, ἵνα ζητήσωσιν τάς εὐχάς καί εὐλογίας τοῦ Προκαθημένου τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα, κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων.

Ὁ Μακαριώτατος μετά χαρᾶς καί συγκινήσεως ὑπεδέχθη τούτους λέγων: «Μέ ἰδιαιτέραν χαράν σᾶς ὑποδεχόμεθα, παρά τάς δυσμενεῖς συνθήκας ὑπό τάς ὁποίας προσήλθατε. Ἐξετελέσατε σημαντικήν,  ἀποφασιστικήν καί  ἀποτελεσματικήν ἀποστολήν διά τήν κατάσβεσιν τῆς πυρκαϊᾶς εἰς Χάϊφαν, χάρις εἰς τάς ἀνθρωπιστικάς ἀρχάς ὑμῶν τήν ἀνδρείαν καί τήν πεῖραν ὑμῶν ἐκ τοῦ ἔργου σας εἰς τήν Ἑλλάδα.

Μόλις προχθές ὁ Γενικός Στρατιωτικός Διοικητής τῶν Κατεχομένων ὑπό τοῦ Ἰσραήλ  Περιοχῶν κ. Μαρδοχαῖος Ἀλμόζ, ἐπισκεφθείς Ἡμᾶς, ἐπῄνεσεν ὑμᾶς διά τό ἐπιτελεσθέν ὑφ’ ὑμῶν ἔργον.

Ἡ Ἐκκλησία μας προσεύχεται διά τήν προστασίαν τῶν ἀνθρώπων ἀπό «πυρός, μαχαίρας, ἐμφυλίου πολέμου καί αἰφνιδίου θανάτου» καί παντός κινδύνου καί ἡμεῖς γνωρίζετε τί σημαίνει ὁ κίνδυνος τοῦ πυρός.

Πρό δύο ἡμερῶν  ἐπεσκέφθημεν εἰς τήν κώμην Μγάρ τοῦ Βορείου Ἰσραήλ  τόν Στρατιωτικόν Διοικητήν τῆς Βηθλεέμ κ. Ἰγιάντ Σιρχάν, διά νά συλλυπηθῶμεν αὐτόν διά τόν ἀδελφόν αὐτοῦ, θῦμα τῆς πυρκαϊᾶς εἰς Χάϊφαν.

Διά τοῦ ἔργου ὑμῶν κατεφάνη τό φιλανθρωπικόν καί ἀνθρωπιστικόν πνεῦμα τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἡμῶν Πατρίδος.

Τό Πατριαρχεῖον εἰς ἀναγνώρισιν τοῦ ἀνθρωπιστικοῦ θυσιαστικοῦ ἔργου ὑμῶν, ἀπονέμει εἰς ὑμᾶς τό παράσημον τοῦ Παναγίου Τάφου.

Λέγων ταῦτα ὁ Μακαριώτατος ἀπένειμε τό παράσημον τοῦ Ταξιάρχου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου, ἀφ’ἑνός μέν εἰς τό Πυροσβεστικόν Σῶμα Ἑλλάδος, ἀφ’ ἑτέρου δέ εἰς τήν 113^ην Πτέρυγα Μάχης / 383 Μοῖραν Εἰδικῶν Ἐπιχειρήσεων καί Ἀεροπυροσβέσεως .

Ἐφωδιασμένοι οὗτοι διά τῆς χάριτος τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου καί διά τῶν εὐχῶν τοῦ Μακαριωτάτου, ἀνεχώρησαν ὁδικῶς διά τήν Χάϊφαν, ἵνα ἐκεῖθεν ἀναχωρήσωσιν ἀεροπορικῶς διά τήν πατρίδα αὐτῶν, ἀναμένοντες ἑτέραν κλῆσιν βοηθείας καί συνδρομῆς εἰς κίνδυνον, οὗ  ἀπαλλάξαι ἡμᾶς καί πᾶσαν τήν ἀνθρωπότητα Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_4_placeholder

Τήν Δευτέραν, 23^ην Νοεμβρίου/6^ην Δεκεμβρίου 2010, ὁ Γενικός Στρατιωτικός Διοικητής τῆς Βηθλεέμ κ. Μαρδοχαῖος Ἀλμόζ μετά μικρᾶς συνοδείας ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην  Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῶν προσεγγιζουσῶν ἑορτῶν τῶν Χριστουγέννων.

Οὗτος ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν βοήθειαν, τήν ὁποίαν ἀπέστειλεν ἡ Ἑλλάς εὐθύς ἀμέσως ὡς ἐξερράγη ἡ  πυρκαϊά εἰς τό δάσος τοῦ Καρμηλίου ὄρους. Ἐπίσης ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τά συλλυπητήρια, τά ὁποῖα ἀπέστειλε πρός τόν κ. Ἰγιάντ Σιρχάν διά τόν ἀδελφόν αὐτοῦ, εὑρόντα τόν θάνατον εἰς τήν ἐν λόγῳ πυρκαϊάν. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Στρατιωτικός Διοικητής ἐνημέρωσε τόν Μακαριώτατον διά τάς μελλούσας νά λάβουν χώραν διευκολύνσεις εἰς τάς διαβάσεις τῶν προσκυνητῶν καί τῶν περιηγητῶν κατά τάς ἐπισκέψεις αὐτῶν ἀπό τῆς Ἱερουσαλήμ εἰς Βηθλεέμ καί ἀντιστρόφως, οὕτως ὥστε νά αἰσθανθοῦν τήν ἐμπειρίαν τῆς ἑορτῆς, ὅσον τό δυνατόν βαθυτέραν.

Ἀπαντῶν ὁ Μακαριώτατος, εἶπε τῷ Στρατιωτικῷ Διοικητῇ ὅτι τό Πατριαρχεῖον βαθέως συμμετέχει εἰς τό πένθος τῶν Ἰσραηλινῶν πολιτῶν διά τά ἀνθρώπινα θύματα καί τάς φυσικάς καταστροφάς, ἐξ αἰτίας τῆς πυρκαϊᾶς εἰς τό Καρμήλιον ὄρος. Ὅτι τό Πατριαρχεῖον ὡς Ἐκκλησία προσβλέπει εἰς τήν κοινήν ἀνθρωπίνην φύσιν καί προσπαθεῖ δι’ ὅλων τῶν μέσων νά συμβάλῃ εἰς τήν ἐπίλυσιν τῶν ἀνθρωπίνων προβλημάτων καί τήν ἀνακούφισιν τοῦ ἀνθρωπίνου πόνου.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Στρατιωτικός Διοικητής ἐπεσκέφθη τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_5_placeholder

Ἀπό τῆς Παρασκευῆς 13^ης/26^ης Νοεμβρίου ἕως καί τῆς Παρασκευῆς, 20^ῆς Νοεμβρίου /3^ης Δεκεμβρίου 2010, ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας κ.κ. Σάββας ἐπεσκέφθη εἰς προσκυνηματικήν ἐπίσκεψιν τά Πανάγια Προσκυνήματα καί τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων μετά 50μελοῦς ὁμάδος προσκυνητῶν, ἐξ ὧν οἱ ἕνδεκα ἦσαν ἱερεῖς.

Ὁ Μητροπολίτης Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας κ.κ. Σάββας ἐπραγματοποίησε τήν εἰρηνικήν Αὐτοῦ ἐπίσκεψιν εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων τό ἔτος 2003. Εἰς τό πλαίσιον τῆς παρούσης προσκυνηματικῆς Αὐτοῦ ἐπισκέψεως ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Πολωνίας κ.κ. Σάββας ἐγένετο θερμῶς δεκτός μετά τῆς προσκυνηματικῆς Αὐτοῦ ὁμάδος ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τό Πατριαρχεῖον τό Σάββατον, 14^ην /27^ην Νοεμβρίου 2010.

Τό ἑσπέρας τῆς ἡμέρας ταύτης, ἀνατελλούσης Κυριακῆς, 15^ης /28^ης Νοεμβρίου 2010, ὁ Μακαριώτατος Ἅγιος Πολωνίας συνελειτούργησε μετά τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τόν Πανάγιον τοῦ Κυρίου Τάφον.

Τήν μεσημβρίαν τῆς ἡμέρας ταύτης ὁ Ἅγιος Πολωνίας μετά τῆς προσκυνηματικῆς Αὐτοῦ ὁμάδος παρεκάθισεν εἰς τράπεζαν παρατεθεῖσαν πρός τιμήν Αὐτοῦ ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Θεοφίλου καί τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων εἰς τό Κεντρικόν Μοναστήριον.

Τό ἑσπέρας τῆς ἡμέρας ταύτης, ἐπιφωσκούσης Δευτέρας, 16^ης/29^ης Δεκεμβρίου, ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας κ.κ. Σάββας προεξῆρξε θ. Λειτουργίας ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, συλλειτουργοῦντος Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου.

Τήν πρωΐαν τῆς ἑπομένης ἡμέρας, Τρίτης, 17^ης/30^ῆς Νοεμβρίου 2010, ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Πολωνίας προεξῆρξεν θ. Λειτουργίας εἰς τό Θεοδέγμον Σπήλαιον τῆς Βηθλεέμ.

Μετά τάς θείας Λειτουργίας τῶν ἡμερῶν τῆς ἐπισκέψεως Αὐτοῦ, ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Βαρσοβίας κ.κ. Σάββας ἐπεσκέπτετο τά Πανάγια Προσκυνήματα τῆς Βηθλεέμ, τῆς Ἱεριχοῦς καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Χοτζεβᾶ, τοῦ Ἀββᾶ Γερασίμου καί τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ ἡγιασμένου, συμφώνως κατηρτισμένῳ προγράμματι καί τῇ συνοδείᾳ τοῦ Πολωνοῦ ἱεροδιακόνου Ἀλεξάνδρου διαμένοντος εἰς τό Πατριαρχεῖον καί  ἐκπονοῦντος διδακτορικήν διατριβήν εἰς τό Biblicum Studium Franciscanum καί τό Ἑβραϊκόν Πανεπιστήμιον τῶν Ἱεροσολύμων.

Τελευταῖος προορισμός τῆς ἐπισκέψεως Αὐτοῦ ἦσαν τά ἱερά προσκυνήματα τῆς περιοχῆς τῆς Τιβεριάδος θαλάσσης καί τῆς Γαλιλαίας.

Τήν προτεραίαν τῆς ἀναχωρήσεως Αὐτοῦ, ἡμέραν Τετάρτην 18^ην Νοεμβρίου /1^ην Δεκεμβρίου 2010, ὁ Μακριώτατος Ἅγιος Πολωνίας παρεκάθισεν εἰς τράπεζαν μετά τῶν συνοδῶν Αὐτοῦ προσκυνητῶν, παρατεθεῖσαν πρός τιμήν Αὐτοῦ ἐν τῇ Μητροπόλει τῆς Ναζαρέτ ὑπό τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ. Εἰς τήν τράπεζαν ταύτην παρεκάθισεν καί ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά συνοδείας Ἀρχιερέων ἐξ Ἱεροσολύμων ὡς καί τοῦ Κοινοτικοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινότητος Ναζαρέτ

Ἡ προσκυνηματική αὕτη ἐπίσκεψις τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Πολωνίας μετά καί τήν εἰρηνικήν ἐπίσκεψιν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς Πολωνίαν τόν παρελθόντα Ἰούνιον, συνέσφιξεν ἔτι στενώτερον καί ἰσχυρότερον τούς ἀνέκαθεν, ἰδίᾳ δέ ἀπό τῶν ἡμερῶν τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Παϊσίου ὑπάρχοντας δεσμούς τῶν δύο Ἐκκλησιῶν Ἱεροσολύμων καί Πολωνίας διά τήν βαθυτέραν ὑπ’αὐτῶν βίωσιν τοῦ μυστηρίου τῆς ἐν Χριστῷ ἀποκαλύψεως τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, τήν ἔντιμον διακονίαν τοῦ ποιμνίου αὐτῶν ἐν τοῖς πνευματικοῖς καί ὑλικοῖς καί τήν ἀδιάβλητον ἐν τῷ κόσμῳ χριστιανικήν μαρτυρίαν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_6_placeholder

Τήν πρωΐαν τῆς Τετάρτης, 18^ης Νοεμβρίου /1^ης Δεκεμβρίου 2010, εἶχoν τήν χαράν καί τήν τιμήν νά ἐπισκεφθοῦν τό Πατριαρχεῖον καί τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον 10 προσκυνηταί ἐκ Κρήτης.

Μεταξύ αὐτῶν ἦσαν οἱ κ. Ἠλίας Παυλούσης, Ἐπίτιμος Σύμβουλος Σχολείων καί Πρόεδρος τοῦ Παγκρητίου Συλλόγου Ἑλλήνων Αἰγυπτιωτῶν καὶ Φίλων, ὁ κ. Σισαμάκης Εὐάγγελος, Δήμαρχος τῆς Νέας Ἁλικαρνασσοῦ καί ὁ κ. Ἰωάννης Νικολούδης, Ἀναπληρωτής Νομάρχης Ρεθύμνου. Οὗτοι πρό τῆς ἐλεύσεως αὐτῶν εἰς Ἱερουσαλήμ διέμειναν εἰς τήν ἱστορικήν πόλιν τῆς Ἰορδανίας Μαδηβᾶν καί περιώδευσαν εἰς τά προσκυνήματα τῆς Ἰορδανίας, ἀκολούθως δέ εἰς αὐτά ἐν τῷ Ἰσραήλ καί τῇ Παλαιστινιακῇ Αὐτονομίᾳ, μέ κεντρικόν αὐτῶν σταθμόν τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον τοῦ Κυρίου.

Ὁ Μακαριώτατος ἐκαλωσώρισεν αὐτούς, ὡμίλησεν εἰς αὐτούς διά τήν σημασίαν τοῦ μεγαλυτέρου προσκυνήματος τῆς Χριστιανοσύνης καί, κατευοδῶν αὐτούς, ἐπέδωσεν εἰς αὐτούς πολλάς Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας.

Κατὰ τὴν ἐπίσκεψιν αὐτῶν τὴν ἰδὶαν χρονικὴν στιγμὴν εὑρέθη στὸ Πατριαρχεῖον καὶ ἡ κυρία Λαυρεντιάδου, μήτηρ τοῦ κ. Λαυρεντίου Λαυρεντιάδου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_7_placeholder

Τήν Δευτέραν, 16^ην /29^ην Νοεμβρίου 2010, τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολυμων ἑώρτασε τήν μνήμην τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Φιλουμένου, Ἁγιοταφίτου, ἡγουμένου τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ, διά πρώτην φοράν μετά τήν ἁγιοκατάταξιν αὐτοῦ δι’ ἐπισήμου Συνοδικῆς Πράξεως καί τελετῆς, τήν 16^ην /29^ην Νοεμβρίου τοῦ παρελθόντος ἔτους 2009.

Ἡ 16^η/29^η Νοεμβρίου ἑκάστου ἔτους ὡρίσθη διά τόν ἐορτασμόν τῆς μνήμης αὐτοῦ, λόγῳ τοῦ ὅτι κατά τήν ἡμέραν αὐτήν τοῦ ἔτους 1979 εὗρεν οὗτος μαρτυρικόν θάνατον, ἐν ᾧ διηκόνει ἐν αὐτῷ τῷ Φρέατι, εἰς τό ὁποῖον ἐκάθισεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί ἐζήτησε νά πιῇ ὕδωρ ἀπό τήν προσελθοῦσαν γυνήν Σαμαρείτισσαν, τήν ὁποίαν διά τῆς διδασκαλικῆς Θεανθρωπίνου Σοφίας Αὐτοῦ εἵλκυσε πρός τήν ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ λατρείαν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἀποκαλύπτων εἰς αὐτήν ἀπεριφράστως ὅτι Αὐτός εἶναι ὁ Μεσσίας, ὁ λαλῶν μετ’ αὐτῆς (Ἰω. 4,25-26). Διά τόν ἑορτασμόν τῆς μνήμης ταύτης μετέβη εἰς τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ τήν πρωΐαν τῆς Δευτέρας, 16^ης /29^ης Νοεμβρίου 2010, μετά συνοδείας ἐξ’ Ἱεροσολυμων ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος.

Φθάσας μετά διαδρομήν μιᾶς ὥρας εἰς τήν πόλιν τῆς Νεαπόλεως  (Nablus), ἦλθεν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Φρέατος. Εἰς τήν εἰσοδον αὐτῆς ἐπεφυλάχθη Αὐτῷ θερμή ὑποδοχή ὑπό τοῦ καθηγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰουστίνου, τοῦ ἀνοικοδομήσαντος προσφάτως τόν περικαλλῆ ναόν, τόν δεσπόζοντα ἐφ ὅλης τῆς πόλεως, καί ὑπό τῶν ἱερέων τῶν ὁμόρων κωμῶν.

Ἀκολούθως ὁ Μακαριώτατος ἐνδυθείς μανδύαν πρό τῆς εἰσόδου τοῦ ναοῦ καί ἀνελθών εἰς τόν Θρόνον, προεξῆρξε τοῦ Ὄρθρου μετ’ ἀρτοκλασίας καί ἐν συνεχείᾳ τῆς θ. Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ καί τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἀβήλων κ. Δωροθέου καί Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί ἐγγάμων ἀραβοφώνων ἱερέων, ψαλλόντων, δεξιά, τοῦ Λαμπαδαρίου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως κ. Χαραλάμπους Βακάκη ἑλληνιστί καί τῶν ἱεροψαλτῶν τῆς παρακειμένης κώμης τῶν Ραφιδίων καί τῆς πόλεως τῆς Νεαπόλεως ἀραβιστί καί ἐν κατανύξει μετεχόντων πολλῶν πιστῶν, εὐλαβουμένων τόν Ἅγιον, ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσίας, Ρουμανίας  καί ἐκ τῶν περιχώρων τῆς Νεαπόλεως.

Πρός τό πολυεθνικόν ἀλλ’ ὁμόδοξον τοῦτο ἐκκλησίασμα ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος περί τοῦ μαρτυρίου τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Φιλουμένου, ἔχοντα ὡς ἕπεται:

«Ὁ μάρτυς Σου Κύριε ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τό στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας ἐκ Σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν∙ ἔχων γάρ τήν ἰσχύν Σου τούς τυράννους καθεῖλεν, ἔθραυσε καί δαιμόνων τά ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις, Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν».

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί εὐσεβεῖς προσκυνηταί.

«Τό στέφος τῆς ἀφθαρσίας ἐκομίσατο ἐκ τοῦ Θεοῦ» καί ὁ σήμερον τιμώμενος νεομάρτυς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, Ἅγιος Φιλούμενος ὁ Ἁγιοταφίτης ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ τόπῳ τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ.

«Τό στέφος τῆς ἀφθαρσίας», ἐξάλλου, εἶναι αὐτό τό ὁποῖον διακρίνει τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας τῶν πρωτοτόκων, τῶν ἀπογεγραμμένων ἐν τοῖς οὐρανοῖς (Ἑβρ. 12,23), ἀπό τά μέλη τῆς ἐπί γῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας.

«Τό στέφος τῆς ἀφθαρσίας» δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τό λαμπρόν φῶς, διά τοῦ ὁποίου δοξάζεται ὁ Θεός Πατήρ: «Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ἡμῶν», παραγγέλλει ὁ Χριστός εἰς τούς μαθητάς Αὐτοῦ, «ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσι τά καλά ὑμῶν ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς», (Ματθ. 5,16).

Ἐργάτης τῶν καλῶν ἔργων ἐν τῷ ἀμπελῶνι τοῦ Χριστοῦ, δηλονότι τῆς Ἐκκλησίας, ἀνεδείχθη καί ὁ νεομάρτυς τοῦ φωτός τῆς ἀληθείας Ἅγιος Φιλούμενος. Ἡ «ἐξ ὅλης καρδίας καί ἐξ ὅλης ψυχῆς καί διανοίας ἀγάπη» τοῦ Ἁγίου Φιλουμένου πρός Κύριον τόν Θεόν, (Μάρκ. 12, 30) ἦτο ὁμοία πρός τήν ἀγάπην πρός τόν πλησίον κατά τήν τοῦ Κυρίου ἐντολήν. (Μάρκ. 12,31).

Ἡ ἐπί τῷ σταυρικῷ καί ἀπολυτρωτικῷ αἵματι τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ τεθεμελιωμένη Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία καί δή ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων προβάλλει ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων τήν μαρτυρίαν τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Τῆς ἀγάπης, ἡ ὁποία δέν ζητεῖ τά ἰδικά της συμφέροντα (οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς). Ἀλλά καί τῆς ἀγάπης, ἡ ὁποία δέν ξεπέφτει ποτέ, ἀλλά μένει πάντοτε βεβαία καί ἰσχυρά, ἀκόμη καί μετά τόν θάνατόν μας, ὡς λέγει ὁ σοφός Παῦλος: «ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει», ( Α’ Κορινθ. 13,8).

Αὐτῆς ἀκριβῶς τῆς ἀγάπης ἀπόστολος καί κήρυξ βέβαιος καί ἰσχυρός παραμένει πάντοτε ἐν ζωῇ καί μετά θάνατον ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων διά τοῦ ἱεροῦ Τάγματος τῶν Σπουδαίων, δηλονότι τῆς Ἁγιοταφικῆς Ἀδελφότητος, ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ νέφους τῶν μαρτύρων αὐτῆς καί ἐν προκειμένῳ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ συγχρόνου ἡμῖν ἱερομάρτυρος Φιλουμένου. Οὗτοι εἶναι οἱ μάρτυρες, περί ὧν ὁ θεῖος Παῦλος λέγει: «ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι κακουχούμενοι», (Ἑβρ. 11, 38).

Αὐτοί εἶναι, ἀδελφοί μου, οἱ μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι ἔχοντες τήν ἰσχύν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, καθεῖλον, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός, τούς τυράννους καί ἔθραυσαν τῶν δαιμόνων τά ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοί εἶναι οἱ μάρτυρες, περί τῶν ὁποίων ὁ Χριστός λέγει: «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς», (Ματθ. 10,32).

Τῆς ὁμολογίας τοῦ Χριστοῦ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων ἀφ’ ἑνός, ἀλλά καί τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ἀφ’ ἑτέρου ἐγένετο κοινωνός καί ἀνεδείχθη μάρτυς ἱερός τοῦ θανάτου «τῆς ἐν φόνῳ μαχαίρας» καί ὁ σήμερον ἑορτίως καί πανηγυρικῶς τιμώμενος νεομάρτυς τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ὁ ἱερομάρτυς Φιλούμενος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, συμμετέχων εἰς τήν ἄφθαρτον χαράν τῆς χορείας τῶν ἁγίων τῆς ἐν οὐρανοῖς θριαμβεβούσης Ἐκκλησίας, μᾶς προτρέπει διά στόματος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου λέγων: «Λοιπόν καί ἡμεῖς, ἀφοῦ ἔχομεν τριγύρω μας τόσον μεγάλον καί πυκνόν σύννεφον ἀνθρώπων, πού ἐμαρτύρησαν διά τήν ἀλήθειαν τῆς πίστεως, ἀς πετάξωμεν ἀπό ἐπάνω μας κάθε βάρος βιοτικῶν πραγμάτων καί φροντίδων ἐπιπλέον δέ καί τήν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, τήν ἁμαρτίαν εἰς τήν ὁποίαν εὔκολα κανείς παρασύρεται καί ἄς τρέχωμεν μέ ὑπομονήν τόν ἀγῶνα πού προβάλλει ἐμπρός μας. Καί πουθενά ἀλλοῦ ἀς μή στρέφωμεν τά βλέμματά μας καί τήν προσοχήν μας, παρά μόνον εἰς τόν Ἰησοῦν, πού εἶναι ἀρχηγός καί θεμελιωτής τῆς πίστεως καί μᾶς τελειοποιεῖ εἰς αὐτήν», (Ἑβρ. 12,1-2).

Πολλοί τῶν πιστῶν προσῆλθον εἰς τήν θ. Κοινωνίαν, ἐπισφραγίζοντες οὕτω τήν συμμετοχήν αὐτῶν εἰς τήν θ. Λειτουργίαν.

Τοῦ Μακαριωτάτου ἀπολύσαντος τήν θ. Λειτουργίαν καί διανείμαντος τό ἀντίδωρον, ἐγένετο ἡ ἐν τῷ ἡγουμενείῳ δεξίωσις, μεθ’ ἥν ἠκολούθησεν ὑπό τοῦ ρέκτου καί φιλοξένου καθηγουμένου π. Ἰουστίνου παρατεθεῖσα τράπεζα εἰς τήν Πατριαρχικήν συνοδείαν καί πολλούς ἐκ τοῦ ἐκκλησιάσματος.

Κατά τήν εἰς τό ἡγουμενεῖον δεξίωσιν παρέστησαν οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Παλαιστινιακῶν Στρατιωτικῶν Ἀρχῶν καί ὁ Νομάρχης τῆς περιοχῆς Νεαπόλεως κ. Τζιμπράν Μπάκρη, οἵτινες καί προσεκλήθησαν εἰς τήν τράπεζαν καί  ὁ ἐκ Ραμάλλας ὁμιλήσας κ. Τζίριες Σιαρμπέν, χορηγός ἀνακαινίσεως καί συντηρήσεως τριῶν Ἐκκλησιῶν, τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἀμπούντ, τῆς Τζίφνας καί τῶν Ραφιδίων.

Ὁ Μακαριώτατος προπίνων εἰς τήν τράπεζαν, εἶπεν ὅτι πρό ἑνός ἔτους ἐγένετο ἡ ἁγιοκατάταξις, ἐφέτος δέ τελεῖται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου νεομάρτυρος Φιλουμένου. «Ἡ γῆ τῆς Παλαιστίνης», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «ἐποτίσθη μέ τό αἷμα πολλῶν μαρτύρων καί τοῦ Ἁγίου Φιλουμένου. Τό αἷμα αὐτοῦ ἰσχυροποιεῖ τάς σχέσεις ἡμῶν μετά τοῦ Ἰσλάμ ἀπό τοῦ ἔτους 638μ.Χ. Ἡ παρουσία ὑμῶν, κ. Νομάρχα, ὡς ἐκπροσώπου τοῦ Προέδρου Ἀμποῦ Μάζεν τιμᾷ τήν Παλαιστινιακήν Ἀρχήν καί τό Πατριαρχεῖον καί τόν τόπον, τόν ἅγιον τοῦτον καί διά τάς τρεῖς θρησκείας. Οἱ ὀπαδοί τοῦ Ἰσλάμ σέβονται τά σεβάσματα ἡμῶν. Εὐχαριστοῦμεν ἐξ’ ὀνόματος τοῦ ἡγουμένου, Ἀρχιμανδρίτου Ἰουστίνου διά τό ἐπιδεικνυόμενον ὑπέρ τῆς Μονῆς ἐνδιαφέρον. Ἀποστολή τοῦ Πατριαρχείου μας εἶναι ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεόν καί τόν πλησίον καί ἡ εἰρηνική συνύπαρξις. Διά τόν σκοπόν τοῦτον ἔδωσε τό αἷμα του ὁ Ἱερομάρτυς Φιλούμενος. Τοῦτον καί ὅλους τούς ἁγίους παρακαλοῦμεν νά πρεσβεύουν διά τήν εἰρηνικήν ἡμῶν συνύπαρξιν ἐν ὑγιείᾳ ἐλευθερίᾳ, ἀνεξαρτησίᾳ καί εὐημερίᾳ».

Ὁ κ. Νομάρχης εἶπε: «Ἡ ἡμέρα αὕτη εἶναι καί δι’ ἡμᾶς ἐθνική ἑορτή. Ὁ ἅγιος Φιλούμενος εἶναι μάρτυς, μαρτυρήσας ἐν  Παλαιστίνῃ. Τό μαρτύριον του θεμελιώνει τήν εἰρήνην. Εὐχαριστοῦμεν, π. Ἰουστῖνε, καί σᾶς καί τούς συνεργάτας σας, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους, οἱ ὁποῖοι ζοῦν ἐν ειρήνῃ καί συνεργασίᾳ μεταξύ των. Μεταφέρομεν τάς εὐχάς τοῦ Προέδρου Ἀμποῦ Μάζεν καί τοῦ Πρωθυπουργοῦ.

Ὁ ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ. τοῦ Φρέατος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰουστῖνος εἶπε:

«Ἡ ἡμέρα αὕτη εἶναι ἡμέρα Ἀναστάσεως, διότι ἐπί 30 χρόνια ἔζων ἡμέρας Σταυρώσεως. Τό αἷμα τῶν μαρτύρων ἀπό τοῦ πρώτου ἐπισκόπου Νεαπόλεως Τερεβινθίου ἕως τό μαρτύριον τοῦ προκατόχου μου, Ἁγίου Φιλουμένου, στηρίζει τό Προσκύνημα. Ὁ Κύριος δέν μέ ἠξίωσεν νά μαρτυρήσω, μέ ἠξίωσεν ὅμως διά τῶν δωρεῶν τῶν ἐξ Ἑλλάδος καί Κύπρου ἁπλῶν προσκυνητῶν νά δῶ τήν πραγματοποίησιν τῆς ἀποπερατώσεως τοῦ Ἱεροῦ τούτου Ναοῦ καί τήν τιμήν τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Φιλουμένου Μέ ἀξίωσεν ἐπίσης ὁ Πανάγαθος Θεός νά ζῶ ἐδῶ ἐν ἁρμονίᾳ ὡς μόνος Χριστιανός ἀναμέσον 65.000 Μουσουλμάνων Εὔχομαι, Μακαριώτατε, νά ἀναδείξητε καί ἄλλα προσκυνήματα  Εἰς ὑγιείαν Ὑμῶν. Ἀμήν».

Διά τούτου ἔληξεν ἡ ἐν βαθείᾳ κατανύξει καί ἐκ βαθέων εὐχαριστία προς τόν Θεόν πρώτη ἑορτασθεῖσα ἑορτή τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Φιλουμένου, Ἁγιοταφίτου, καθηγουμένου τοῦ Φρέατος, οὗ ταῖς πρεσβείαις διαφυλάξαι Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα, τό προσκύνημα τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ, τήν Σιωνίτιδα Ἐκκλησίαν καί πᾶσαν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_8_placeholder

Τήν νύκτα τοῦ Σαββάτου πρός Κυριακήν, 14^ης-15^ης /27^ην-28^ην Νοεμβρίου 2010, ἐτελέσθη Πατριαρχική θ. Λειτουργία εἰς τόν Πανάγιον Τάφον. Διά τοῦτο οἱ δύο Προκαθήμενοι, Μακαριώτατοι Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί Μητροπολίτης Βαρσοβίας & πάσης Πολωνίας κ.κ. Σάββας κατῆλθον εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως τήν 11.30 μ.μ. νυκτερινήν ὥραν ἐν συνοδείᾳ τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου, καί τῶν παρεπιδημοῦντων Ἀρχιερέων τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν, Ἱερέων, Ἱεροδιακόνων καί λαϊκῶν, τῶν κωδώνων χαρμοσύνως κρουομένων. Κατελθόντες καί εἰσελθόντες, προσεκύνησαν εἰς τό ἅμα τῇ εἰσόδῳ τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως σεπτόν προσκύνημα τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως. Ἀκολούθως προσεκύνησαν τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον. Ἔμπροσθεν τοῦ Ἁγίου Κουβουκλίου ὁ Ἅγιος Πολωνίας ἐνεδύθη μανδύαν καί εἰσῆλθεν εἰς τό Καθολικόν, ἐχοροστάτησεν εἰς τόν Ὄρθρον, τελεσθέντα εἰς τό Καθολικόν.

Τοῦ Ὄρθρου πληρωθέντος εἰς τό Καθολικόν, ἐτελέσθη ἡ θ. Λειτουργία εἰς τόν Πανάγιον Τάφον, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας κ.κ. Σάββα, τοῦ παρεπιδημοῦντος Ἀρχιεπισκόπου Ἀτλάντας κ. Ἀλεξίου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τοῦ παρεπιδημοῦντος Μητροπολίτου Μίνσκ κ. Φιλαρέτου τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρωσίας, τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου, Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Νεαπόλεως κ. Ἀμβροσίου, Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, πλειάδος ἱερέων, συνοδῶν τοῦ Μητροπολίτου Πολωνίας καί ἄλλων ἐκ Ρωσίας καί ὀκτώ ἱεροδιακόνων καί πολλοῦ λαοῦ, ἐκ πολλῶν ἐθνικοτήτων Ἑλλήνων, Ρώσων, Ρουμάνων, Πολωνῶν, Ἀράβων ἐντοπίων, μιᾶς δέ πίστεως τῆς Ὀρθοδόξου.

Πολλοί τούτων προσῆλθον εἰς τήν θ. Κοινωνίαν, πάντες δέ οὗτοι, ἅμα τῇ ἀπολύσει τῆς θ. Λειτουργίας ἤκουσαν τήν προσφώνησιν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων ἔχουσαν οὕτως:

«Ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ Ἀδελφέ, Μακαριώτατε Μητροπολῖτα Βαρσοβίας & πάσης Πολωνίας κ.κ. Σάββα,

Εὐδοκίᾳ τοῦ Παναγάθου Θεοῦ, ἐπραγματοποιήθη, μόλις πρό τετραμήνου,  ἡ εἰρηνική ἐπίσκεψις τῆς ἀπό πενταετίας ποιμαινομένης ὑπό τῆς Μετριότητος Ἡμῶν, Σιωνίτιδος Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν, εἰς τήν θεοφιλῶς ποιμαινομένην ὑπό τῆς Ὑμετέρας λίαν ἀγαπητῆς Ἡμῖν καί περισπουδάστου Μακαριότητος ἀδελφήν Αὐτοκέφαλον Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας.

Τότε Ἡμεῖς μετά τῆς τιμίας Ἡμῶν συνοδείας εὑρισκόμενοι εἰς τό κλῖμα τῆς μαρτυρικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας, ἐγενόμεθα ἐνθέρμως καί φιλαδέλφως δεκτοί παρά τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος, περιωδεύσαμεν τῇ συνοδείᾳ Αὐτῆς εἰς ἱστορικούς ναούς καί Ἱεράς Μονάς τῆς Ὀρθοδόξου Πολωνικῆς Ἐκκλησίας, ὡς αὐτῆς τοῦ Ἁγίου Ὀνουφρίου τῆς Γιαμπλέτσνα, κέντρου Ὀρθοδοξίας καί μοναχισμοῦ, τῆς Ἱερᾶς γυναικείας Μονῆς Μάρθας καί Μαρίας εἰς Γκραμπάρκα, προσεκυνήσαμεν εἰς ἀρχαίους ναούς, ὡς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ εἰς Σοῦπρασλ,  ἀλλά καί εἰς νέους, ἀνεγερθέντας παρά τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος, ὡς αὐτοῦ τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, συνελειτουργήσαμεν εἰς τόν καθεδρικόν ναόν τῆς Ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς καί διεδηλώσαμεν ὁμοφώνως τήν Ὀρθόδοξον ἡμῶν πίστιν συμφώνως πρός τάς Ἁγίας Γραφάς καί τήν Ἱεράν παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἤλθομεν δέ καί πρός τάς νενομισμένας  ἐπαφάς  μετά τῶν πολιτικῶν Ἀρχῶν τῆς φιλοξένου καί  ὡραιοτάτης χώρας τῆς Πολωνίας.

Σήμερον, χάριτι Θεοῦ, ἡ ἀδελφή Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Πολωνίας εὑρίσκεται εἰς τάς αὐλάς Σιών τῆς Ἁγίας ἐν τῷ προσώπῳ τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος, τῆς τιμίας Αὐτῆς συνοδείας καί τῆς εὐσεβοῦς προσκυνηματικῆς ὁμάδος ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας.

Εἶναι μεγίστη ἡ χαρά Ἡμῶν προσωπικῶς, τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Ἡμῶν Συνόδου, τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος καί τοῦ πληρώματος τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας ἐπί τῷ λίαν σημαντικῷ καί χαρμοσύνῳ γεγονότι τούτῳ.

Ἰδιαίτατα δέ κατά τήν νύκτα καί τήν στιγμήν ταύτην εἰς τήν χαράν ἡμῶν προστίθεται βαθεῖα συγκίνησις, καθ’ ὅτι ἔχομεν μυστηριακήν ἐμπειρίαν τῆς ἑνότητος τῆς πίστεως ἡμῶν καί τῆς κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς Θ. Λειτουργίαν, ἀναίμακτον θυσίαν, προσφερομένην ἐπί τοῦ ἁγιωτάτου θυσιαστηρίου, αὐτοῦ τούτου τοῦ Ζωοδόχου Τάφου τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Πληρούμεθα κατανύξεως βαθείας, δέους ἱεροῦ, χαρᾶς ἀνεκλαλήτου, ἀναμιμνῃσκόμενοι μέν, μαρτυροῦντες δέ ὅτι ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ μνημείῳ, ἐν ᾧ ἱερουργοῦμεν, ἐτάφη ὁ ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ ὑπέρ ἡμῶν ὑψωθείς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Ἐτάφη ἐν αὐτῷ καί τάς πύλας τοῦ ᾍδου διῆλθε, ἀλλά δέν κατεκρατήθη ὑπ’ αὐτοῦ. Διά τοῦτο καί ὄλβιος Τάφος καλεῖται, ἐπειδή εἶναι κενός, διότι ἀνέστη ὁ ἐν αὐτῷ ταφείς Ἀρχηγός τῆς ζωῆς ἡμῶν.

Πληρούμεθα χαρᾶς, ἀναμιμνῃσκόμενοι εἰσέτι ὅτι ἐπί τοῦ τόπου, ἐν ᾧ ἱστάμεθα, ἔστη ἡ μακαρία ἁγία Ἑλένη, εὑροῦσα τόν τίμιον σταυρόν, μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων Μακαρίου, ὅτι εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν καί τόν Πανάγιον Τάφον προσεκύνησαν καί ἐκήρυξαν καί προσήνεγκον θυσίαν ἀναίμακτον ἅγιαι μορφαί τῆς Ὀρθοδόξου Ἠμῶν πίστεως, ὡς ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων ὁ Κατηχητής, οἱ ἅγιοι Σάββας καί Θεοδόσιος, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ὁ ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης ὁ Ἱεροσολυμίτης καί οἱ Πατριάρχαι τῶν νεωτέρων χρόνων, Δοσίθεος, Παΐσιος καί Θεοφάνης, μετά τῶν ὁποίων ἰδιαιτέρους δεσμούς εἶχεν ἡ Ἐκκλησία τῆς Πολωνίας. Ὅτε δέ δυσχείμεροι καιροί ἐνέσκηψαν τῇ Ὀρθοδοξίᾳ τῶν Ἁγίων Τόπων ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, οἱ ὁποῖοι ἦλθον ἐνδεδυμένοι ὡς φίλοι, οἱ ἀοίδιμοι Οὗτοι Πατριάρχαι διεκινδύνευσαν τήν ζωήν Αὐτῶν καί ἐξεδαπάνησαν περιουσίας ὁλοκλήρους, ἄχρις οὗ φθάσουν εἰς τήν κατάστασιν τήν καλουμένην  τοῦ Προσκυνηματικοῦ καθεστῶτος, τήν ἐν τῷ μέτρῳ τοῦ δυνατοῦ κατοχυροῦσαν τά δικαιώματα ἡμῶν.

Πνευματικόν ἐπίτευγμα ἀνυπολογίστου ἀξίας καί θαῦμα τῆς πίστεως τῶν Ὀρθοδόξων τυγχάνει ὄντως τό Ἱερόν τοῦτο Κουβούκλιον ὑπεράνω καί πέριξ τοῦ Ζωοδόχου Τάφου, τό προσφυῶς χαρακτηρισθέν ὑπό τῶν Πατέρων Ἡμῶν ὡς: «Κτῆμα καί ἀφιέρωμα τῷ Χριστῷ τῶν Ὀρθοδόξων Ρωμαίων τό 1810».

Ἐπί τοιαύτῃ ἁγιοπροσκυνηματικῇ παραδόσει σεμνῶς καυχώμενοι, εὐχαριστοῦμεν Θεῷ τῷ ἀξιώσαντι Ἡμᾶς, ἵνα διακονῶμεν τό σωτήριον καί λυτρωτικόν ἔργον τοῦ Σωτῆρος Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπί τῶν τόπων, ἐν οἷς Οὗτος κατά σάρκα ἐγεννήθη ἐφανερώθη, ἐσταυρώθη, ἀνέστη, ἀνελήφθη καί ἐπί τοῦ ὑπερῴου τῆς Ἁγίας Σιών τό Πνεῦμα Αὐτοῦ τό Ἅγιον παρά τοῦ Πατρός τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ μαθηταῖς  καί ἀποστόλοις ἔπεμψε καί τήν Ἐκκλησίαν ἀνά τά πέρατα τῆς οἰκουμένης ἐξαπέστειλε.

Εὐχαριστοῦμεν Θεῷ ἐπί τῇ συλλειτουργίᾳ ταύτῃ μετά τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος, ἐν αὐτῷ τῷ Ζωοδόχῳ Κυριακῷ Μνήματι καί διαβεβαιοῦμεν Αὐτήν ὅτι συνεχῶς ἐσόμεθα μνήμοντες Αὐτῆς καί τῆς τιμίας Αὐτῆς συνοδείας καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας, τήν ὁποίαν ὁ Κύριος ἐνεπιστεύθη Αὐτῇ.

Ἐκ ψυχῆς εὐχόμεθα, ὅπως ὁ ἀναστάς Κύριος μακροημερεύῃ Αὐτήν ἐν ὑγιείᾳ, δυνάμει καί εὐσταθείᾳ καί στερεοῖ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας ἐπί τῆς ὁδοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐφ’ ἧς ἀνέκαθεν ἀδιασαλεύτως καί ἀναμφιταλαντεύτως ἐπορεύθη. Ἀμήν.

Ἀντιφωνῶν ὁ Μακαριώτατος Πολωνίας εἶπε τά κάτωθι:

«Μακαριώτατε, ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ Ἀδελφέ, Πατριάρχα Ἱεροσολύμων καί πάσης Παλαιστίνης κ.κ. Θεόφιλε, Εὐχαριστῶ ἐκ βάθους καρδίας δι’ ὅσα εἴπατε, μαρτυροῦντα ἀγάπην πρός τήν Ὀρθοδοξίαν, τήν ὁποίαν διεπιστώσαμεν καί κατά τήν ἐπίσκεψιν Ὑμῶν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας. Τήν μαρτυρίαν ταύτην δίδετε καί ἐνταῦθα εἰς τόν Πανάγιον Τάφον τοῦ Χριστοῦ. Εὑρισκόμεθα εἰς τό ἐπίκεντρον τοῦ Χριστιανισμοῦ, τό ἐπίκεντρον τῆς πίστεως μας, ἀπό τοῦ ὁποίου διῆλθον αἱ μορφαί, τάς ὁποίας ἀναφέρατε καί τό ὁποῖον θά ἵσταται μέχρις συντελείας τοῦ κόσμου, χάρις εἰς τάς προσπαθείας ὅσων ἀναφέρατε καί Ὑμῶν προσωπικῶς. Οἱ ἥρωες ἔχουν τά προνόμια νά ἐπιτελοῦν ἔργα ὥς τό Ὑμέτερον. Χάρις εἰς Ὑμᾶς Μακαριώτατε, χάρις εἰς τήν Ἐκκλησίαν Ἱεροσολύμων, κρατοῦνται τά προσκυνήματα Ἡμεῖς διοργανώνομεν τήν προσκυνηματικήν ἡμῶν ἐκδρομήν. Ἡ χαρά Ἡμῶν εἶναι πολύ μεγάλη καί τήν ὀφείλομεν εἰς Ὑμᾶς, ἰδίᾳ δέ ἡ χαρά Ἡμῶν γίνεται μεγαλυτέρα, λόγῳ τῆς θ. Λειτουργίας, τήν ὁποίαν εἴχομεν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον. Αὕτη μᾶς ἥνωσεν ἔτι στενώτερον εἰς τήν Ὀρθόδοξον ἡμῶν πίστιν. Ἐγκαρδίως εὐχαριστῶ Ὑμᾶς διά τήν νύκτα ταύτην καί διά τήν ἐπίσκεψιν Ἡμῶν εἰς Πολωνίαν. Ἡ προσευχή εἶναι μεγάλη δύναμις εἰς τήν ζωήν μας, διά τοῦτο, παρακαλῶ Ὑμᾶς Μακαριώτατε, νά προσεύχεσθε δι’ Ἡμᾶς, νά προσεύχεσθε διά τό Ὀρθόδοξον ποίμνιον τῆς Πολωνίας.

Εὐχαριστῶ. Ἔτη πολλά».

Μετά τοῦτο ἠκολούθησε δεξίωσις ὑπό τοῦ Παρασκευοφύλακος τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰσιδώρου, τοῦ Μοναχοῦ Νικολάου καί τῶν ἄλλων διακονητῶν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως μετά χαρᾶς πεπληρωμένης καί δοξολογίας βαθείας πρός τόν Πανάγαθον Θεόν διά τήν παρασχεθεῖσαν ὑπ’Αὐτοῦ ἑορταστικήν ἐμπειρίαν ταύτην.

Τήν μεσημβρίαν τῆς Κυριακῆς, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί ἡ Ἀδελφότης παρέθεσαν τράπεζαν εἰς τόν Μητροπολίτην Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας κ.κ. Σάββαν καί τήν συνοδείαν Αὐτοῦ.

Διαρκούσης τῆς νηστησίμου ταύτης τραπέζης, -καθ’ ὅτι ἡ πρώτη ἡμέρα τῆς νηστείας τῶν Χριστουγέννων εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων-, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον Μητροπολίτην Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας ἀγγλιστί (βλέπε ηλεκτρονικόν σύνδεσμον https://en.jerusalem-patriarchate.info/2010/11/28/1074/ ) .Κατακλείων τήν προσφώνησιν Αὐτοῦ ὁ Μακαριώτατος προσέφερε εἰς τόν Ἅγιον Πολωνίας δύο ἀσημένια κηροπήγια, ἵνα δι’ αὐτῶν ἀνάπτῃ Οὗτος, ὡς εἶπε, τό φῶς τοῦ Παναγίου Τάφου.

Ἀντιφωνῶν ὁ Ἅγιος Πολωνίας εἶπεν:

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι Ἀρχιερεῖς,

Ἱερεῖς,

Εὐλαβεῖς προσκυνηταί,

Ἡ τράπεζα εἶναι συνέχεια τῆς θ. Κοινωνίας τῆς θ. Λειτουργίας, τήν ὁποίαν ἐτελέσαμεν κατά τήν παρελθοῦσαν νύκτα εἰς τόν Πανάγιον Τάφον. Αὕτη ἐκφράζει τήν εἰλικρινῆ ἀγάπην Ὑμῶν πρός Ἡμᾶς. Εὐχαριστῶ διά ταύτην καί διά τά λόγια Ὑμῶν πρός Ἡμᾶς. Αἱ σχέσεις ἀγάπης καί συνεργασίας Ἡμῶν εἶναι συνέχεια παλαιῶν τοιούτων σχέσεων τῶν προκατόχων Ἡμῶν. Ὅτε ἡ Οὐνία ἤρχισε νά δημιουργῇ προβλήματα εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας, ὁ προκάτοχος Ὑμῶν μακαριστός Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Παΐσιος ἀπεκατέστησε τήν τάξιν διά τῆς χειροτονίας Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων. Τό 1927 ὁ Προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας ἔλαβε ράβδον παρά τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολυμων Δαμιανοῦ, τήν ὁποίαν μέχρι σήμερον φυλάσσομεν καί ἐπιδίδομεν εἰς ἕκαστον νέον Μητροπολίτην Πολωνίας, ὡς ἁπτόν σημεῖον τοῦ ἐν Χριστῷ συνδέσμου τῶν Ἐκκλησιῶν μας. Ὁ ὁσιολογιώτατος ἱεροδιάκονος π. Ἀλέξανδρος ἐπίσης εἶναι τό πρόσωπον συνδέσμου τῶν Ἐκκλησιῶν μας. Ἡ Πολωνία διατηρεῖ καλάς σχέσεις καί μέ τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ. Αἱ σχέσεις αὐταί δύνανται νά ἀποβαίνουν πρός ὄφελος τῶν Ἐκκλησιῶν μας. Καί πάλιν εὐχαριστοῦμεν, Μακαριώτατε, διά τήν ἀβραμιαίαν Ὑμῶν φιλοξενίαν. Ἡ ἐπίσημος εἰρηνική Ὑμῶν ἐπίσκεψις εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας παραμένει ἱστορικόν γεγονός, συνεχίζον τήν παράδοσιν τῶν προκατόχων Ὑμῶν».

Ἐπί τούτοις ὁ Ἅγιος Πολωνίας ἐπέδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον δίτομον ἄλμπουμ μετά τῶν θησαυρῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐπαρουσίασεν εἰς τόν Μητροπολίτην Βαρσοβίας τόν μετέχοντα τῆς τραπέζης κ. Ἰωάννην Τλήλ, διακεκριμένον μέλος τῆς Ἑλληνικῆς παροικίας, ἄγοντα τό 85^ον ἔτος τῆς ἡλικίας αὐτοῦ, μοναχόν ἄνευ ράσου, ὡς ἐχαρακτήσεν αὐτόν, πρόσφυγα ἐντός τῆς ἰδίας αὐτοῦ πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων καί συγγραφέα τοῦ ἱστορικωτάτου βιβλίου αὐτοῦ “I am Jerusalem”.

Τοῦτο ὁ κ. Τλήλ ἔδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων, ὁ Ὁποῖος, ὡς εἶπεν, εἶναι ἡ ἐνσάρκωσις τῶν Ἱεροσολύμων νά προσφέρῃ ἐκ μέρους του εἰς τόν Μητροπολίτην Βαρσοβίας, ἐπισημαίνων ὅτι διά πρώτην φοράν ἠκούσθησαν τό μεσονύκτιον ἄνευ καθεστωτικοῦ λόγου οἱ κώδωνες τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως. Εἰς τό βιβλίον του ὁ κ. Τλήλ κάμνει λόγον καί περί Πολωνῶν προσφύγων, τούς ὁποίους συνήντησε. Μετά τοῦτο, δύο ἐκ τῶν ἱερέων συνοδῶν τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Πολωνίας προσεφώνησαν τήν Α.Θ.Μ. τόν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον, ὑπογραμμίζοντες τήν βαθεῖαν πνευματικήν σημασίαν, τήν ὁποίαν εἶχε δι’ αὐτούς τό προσκύνημα, ἵνα ἴδουν ἰδίοις ὄμμασιν τούς τόπους τῆς ἐπί γῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, τούς ὁποίους διαφυλάσσει καί διαποιμαίνει ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν.

Διά τούτων ἐν εὐφροσύνῃ πνευματικῇ καί ὑλικῇ καί δοξολογίᾳ πρός τόν Θεόν ἦλθεν εἰς τό τέλος αὐτῆς ἡ πρός τιμήν τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας καί τῆς συνοδείας Αὐτοῦ παρατεθεῖσα τράπεζα.

Τό μεταμεσονύκτιον τῆς ἰδίας ἡμέρας ὁ Μητροπολίτης Πολωνίας κ.κ. Σάββας μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ ἐτέλεσε τήν θ. Λειτουργίαν εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθάν, συλλειτουργοῦντος Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί πολλῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων τήν δέ μεθεπομένην ὁ Ἅγιος Πολωνίας, συμφώνως πρός τήν προσκυνηματικήν αὐτοῦ περιήγησιν, θά λειτουργήσῃ εἰς τό Θεοδέγμον Ἅγιον Σπήλαιον ἐν Βηθλεέμ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_9_placeholder