Τήν Δευτέραν, 28^ην Δεκεμβρίου 2010/ 10^ην Ἰανουαρίου 2011, τό Πατριαρχεῖον ἐδέχθη ἐπισκέψεις ἐπί τῇ ἑορτῇ αὐτοῦ τῶν Χριστουγέννων μέ τό Ἰουλιανόν ἡμερολόγιον. Συμφώνως πρός συνήθειαν ἰσχύουσαν ἀπό πολλῶν δεκαετιῶν, αἱ ἐν Ἱεροσολύμοις Ἐκκλησίαι ἀνταλλάσσουν μεταξύ αὐτῶν ἐπισκέψεις ἐπί ταῖς ἑορταῖς τῶν Χριστουγέννων καί  τοῦ Πάσχα. Αἱ ἐπισκέψεις αὗται συντελοῦν εἰς τήν δημιουργίαν κλίματος καλῆς θελήσεως καί διαθέσεως μεταξύ τῶν Ἀρχηγῶν, ἀλλά καί τῶν μελῶν τῶν ἐν λόγῳ Ἐκκλησιῶν, τό ὁποῖον βοηθεῖ εἰς τήν ἄρσιν τῶν παρεξηγήσεων, τήν καταπολέμησιν τοῦ φανατισμοῦ, τήν ἐπίλυσιν προσκυνηματικῶν ἤ Κοινοτικῶν διαφορῶν καί ἐν γένει τήν εἰρηνικωτέραν διαβίωσιν καί συνύπαρξιν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν.

Τό Πατριαρχεῖον, σεβόμενον τήν συνήθειαν ταύτην, ἐπεσκέφθη τήν μοναστικήν Ἀδελφότητα τῶν Φραγκισκανῶν, τό Λατινικόν Πατριαρχεῖον καί τόν Ἀποστολικόν Δελεγᾶτον εἰς Ἱεροσόλυμα, ἐπί ταῖς ἑορταῖς αὐτοῦ τῶν Χριστουγέννων μέ τό Ἰουλιανόν ἡμερολόγιον.

Ἐν ἀρχῇ, τήν 9.19 π.μ. τῆς ὡς ἄνω ἡμέρας ἔλαβε χώραν ἡ εἰς τό Πατριαρχεῖον ἐπίσκεψις τῆς Ἀδελφότητος τῶν Φραγκισκανῶν ὑπό τόν Κουστωδόν, τοῦ Ἀποστολικοῦ Δελεγάτου, ἐν συνεχείᾳ δέ ἐπεσκέφθησαν αἱ ἄλλαι Ἐκκλησίαι, ἤτοι τό Λατινικόν Πατριαρχεῖον, ἡ Λουθηρανική Ἐκκλησία, ἡ Ἀγγλικανική Ἐκκλησία, αἱ Προχαλκηδόνιοι Ἐκκλησίαι τῶν Κοπτῶν, Συριάνων καί Αἰθιόπων, ἑκάστη ὑπό τόν ἐκκλησιαστικόν Ἀρχηγόν αὐτῆς, πλήν τῶν Ἀρμενίων, μή ἀποδεχομένων τήν συνήθειαν τῶν ἐπισκέψεων τούτων παρ’ ἡμῖν, παρά τήν ἐπίλυσιν τῶν μετ’ αὐτῶν προσκυνηματικῶν διαφορῶν.

Τούς ἐν λόγῳ ἐπισκέπτας προσεφώνησε ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ: (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον https://en.jerusalem-patriarchate.info/2011/01/10/1120/ ).

Ἐν συνεχείᾳ τῶν ἐπισκέψεων τούτων παρ’ ἡμῖν, Ἀρχιερεύς τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου ἀνταπέδωσε τήν ἐπίσκεψιν εἰς τάς Ἐκκλησίας τῶν Συριάνων, Κοπτῶν καί Αἰθιόπων, ἑορταζόντων τήν ἑορτήν τῶν Χριστουγέννων,  ὡς καί ἡμεῖς μέ τό Ἰουλιανόν ἡμερολόγιον.

Περί τήν μεσημβρίαν ἐπεσκέφθησαν τόν Μακαριώτατον ἐπί ταῖς ἑορταῖς τῶν Χριστουγέννων αἱ Ἀραβόφωνοι Ἑλληνορθόδοξοι Κοινότητες ἡμῶν ἐκ τῆς Βηθλεέμ, Μπετζάλλας, Χωρίου τῶν Ποιμένων καί Ραμάλλας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder

Παραμονή, 24-12-2010 /6-1-2011: Ὄρθρος, Μεγάλαι Ὧραι & θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Ἔθος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων μετά τήν ἀνέγερσιν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ ὑπό τῆς Ἁγίας Ἑλένης (326-336 μ.Χ.), ἦτο ὁ ἑορτασμός τῆς ἑορτῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ. Τοῦτο ὡρίσθη οὕτως, ἵνα ἡ κατά σάρκα Γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Χριστοῦ ἑορτάζηται εἰς τόν τόπον, ἔνθα ἐν χρόνῳ ἐπί Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου ἔλαβε χώραν. Ἐκ τῶν περί τούτου μαρτυριῶν πλέον ἀξιομνημόνευτος τυγχάνει ἡ τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Ἁγίου Σωφρονίου, ὁ ὁποῖος εἰς τήν Ὁμιλίαν Αὐτοῦ, εἰς τήν τοῦ Χριστοῦ Γέννησιν τό 638 μ.Χ. θρηνεῖ, διότι ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων, εἰς πολιορκίαν τελοῦσα ὑπό τοῦ Χαλίφου Ὁμάρ Χατάμπ, δέν δύναται νά μεταβῇ εἰς Βηθλεέμ, διά νά ἑορτάσῃ τήν τοῦ Χριστοῦ Γέννησιν.

Τῷ ἔθει τοῦτῳ ἑπομένη ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων καί ἐφέτος ἑώρτασε συμφώνως πρός τό Τυπικόν αὐτῆς καί τό Προσκυνηματικόν Καθεστώς τήν ἑορτήν τῶν Χριστουγέννων εἰς Βηθλεέμ.

Ὁ ἑορτασμός ἤρξατο ἀπό τῆς παραμονῆς τῆς ἑορτῆς, τήν Πέμπτην, 24^ην Δεκεμβρίου 2010 /6^ην Ἰανουαρίου 2011. Τήν πρωΐαν τῆς ἡμέρας αὐτῆς., 9.15 π.μ. ὥραν, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ὑπό τήν Α.Θ.Μ. τόν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον ἐξεκίνησεν, προπορευομένων τῶν Προσκόπων, ἀπό τοῦ Πατριαρχείου διά τήν Πύλην τοῦ Δαβίδ. Ἀπό ταύτης δι’ ὀχημάτων ἐγένετο ἡ μετάβασις εἰς τήν μεταξύ Ἱεροσολύμων καί Βηθλεέμ κειμένην Ἱεράν Μονήν τοῦ Προφήτου Ἠλιού.

Ἐνταῦθα ἔλαβε χώραν ἡ ὑποδοχή τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου κ.κ. Θεοφίλου ὑπό τοῦ ἡγουμένου τῆς ἐν λόγῳ Μονῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀνδρέου, ὑπό τῶν Ἰσραηλινῶν Στρατιωτικῶν Ἀρχῶν τῆς περιοχῆς Βηθλεέμ καί ὑπό τῶν Δημάρχων καί προυχόντων τῶν πόλεων Βηθλεέμ, Χωρίου τῶν Ποιμένων καί Μπετζάλλας, ἡ προσκύνησις εἰς τόν ἱερόν Ναόν καί ἀκολούθως ἡ σύντομος δεξίωσις εἰς τό ἡγουμενεῖον.

Μετά ταῦτα, ἡ Πατριαρχική πομπή ἐξεκίνησε, προπορευομένων πέντε Ἰσραηλινῶν ἱππέων ἄχρι τοῦ τάφου τῆς Ραχήλ, ἔνθα καί ὁ συνοριακός ἔλεγχος ἀσφαλείας μεταξύ Ἰσραήλ καί Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας.

Διαβᾶσα τόν ἔλεγχον τοῦτον ἡ Πατριαρχική Συνοδεία, ἐγένετο εὐθύς δεκτή ὑπό πέντε Παλαιστινίων ἱππέων, οἵτινες προπορευόμενοι ἔφεραν αὐτήν ἀργῷ τῷ βήματι εἰς τήν πλατεῖαν πρό τῆς αὐλῆς τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως.

Ἐνταῦθα ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Συνοδείας Αὐτοῦ ἐγένετο δεκτός μετά χαρᾶς πολλῆς ἐκ λαοῦ πολλοῦ πανδήμου, κατακλύζοντος τήν πλατεῖαν καί περιστοιχίζοντος τούς ἐνδεδυμένους ἤδη ἱερεῖς Ἁγιοταφίτας, Ἱερομονάχους  καί ἐγγάμους Ἀραβοφώνους, Πρεσβυτέρους καί παρεπιδημοῦντας ἱερεῖς ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Τῶν ἱερέων καί τοῦ πλήθους προηγεῖτο ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος ἐν Βηθλεέμ, Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου κ. Θεοφύλακτος, ὅστις καί  προσεφώνησε καλωσωρίζων τήν Α.Θ.Μακαριότητα.

Ἐνδυθέντος τοῦ Μακαριωτάτου τόν μανδύαν καί εὐλογήσαντος, ἐξεκίνησεν ἡ πομπή πρός τήν Βασιλικήν, ἐν ᾧ ἔψαλλον οἱ ψάλται τό ἀπολυτίκιον «Ἡ γέννησίς Σου, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν» ἑλληνιστί καί ἀραβιστί.

Εἰσελθούσα εἰς τήν Βασιλικήν ἡ συνοδεία, διῆλθε διά μέσου αὐτῆς ἄχρι τοῦ χώρου πρό τοῦ εἰκονοστασίου, ἐξ οὗ κατῆλθε διά προσκύνησιν πρός τό Θεοδέγμον Σπήλαιον ἀπό τῆς Νοτίου Πύλης αὐτοῦ.

Ἅμα τῇ ἀνόδῳ ἐκ τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Σπηλαίου, ἤρξατο εἰς τό Καθολικόν ἡ ἀνάγνωσις τῶν Μεγάλων Ὡρῶν καί ἐτελέσθη ἡ θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, λήξασα τήν 3.30 ὧραν.

Ἐν συνεχείᾳ ἐξελθοῦσα ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀπό τῆς πύλης τοῦ Βαπτιστηρίου, ἦλθεν εἰς τό Κεντρικόν Μοναστήριον, ἀνακαινισθέν ὑπό τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου καί παρεκάθισεν εἰς τράπεζαν μετά πολλῶν ἐκ τοῦ λαοῦ.

Μετά μικράν ἀνάπαυσιν, τήν 7.00 μ.μ. ὥραν εἰς τήν αὐτήν ἀνακαινισμένην αἴθουσαν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος παρέθεσε τράπεζαν πρός τιμήν τοῦ Προέδρου τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούδ Ἀμπᾶς Ἀμποῦ-Μάζεν παρόντος τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, κ. Σαλάμ Φαγιάντε καί τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῆς Ἰορδανίας κ. Νάσσερ Τζοῦντε καί πολλῶν ἄλλων ἀνωτάτων παραγόντων τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας.

Τόν Πρόεδρον τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούδ Ἀμπᾶς Ἀμποῦ-Μάζεν  προσεφώνησεν ὁ Μακαριώτατος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως:

«Ἐξοχώτατε κ. Πρόεδρε,

Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων εἶναι ἑορτή τῆς ἀγάπης, τῆς συγκαταβάσεως καί τῆς εἰρήνης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον.

Τό γεγονός τοῦτο ἐχαιρετίσθη ὑπό τῶν οὐρανίων δυνάμεων, ὡς λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς, «αἰνούντων τόν Θεόν καί λεγόντων, δόξα ἐν Ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

Τοῦ παγκοσμίου τούτου γεγονότος, τό ὁποῖον ἔλαβε χώραν ἐν τῷ σπηλαίῳ τῆς Παλαιστινιακῆς γῆς, δηλονότι τῆς Βηθλεέμ, μάρτυς ἀψευδής καί διαχρονικός παραμένει τό Ρούμ Ὀρθοντόξ Πατριαρχεῖον τῶν Ἱεροσολύμων. Τό Πατριαρχεῖον, τοῦ ὁποίου ἡ μακραίων ἱστορία συνεδέθη μετά τῆς ἱστορικῆς παρουσίας τοῦ Ἀραβικοῦ κόσμου γενικώτερον καί τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ εἰδικώτερον ἐπί τῆς ἁγίας Γῆς, ἀπό τῆς ἐποχῆς τοῦ Χαλίφου Ὀμάρ Ἴμπν Χατάμπ καί τοῦ Πατριάρχου τῶν Ρωμαίων Ὀρθοδόξων Σωφρονίου.

Ἡ μεγάλη κληρονομιά τῶν δύο τούτων Ἀνδρῶν, τῆς ἁρμονικῆς δηλονότι συνυπάρξεως καί συμβιώσεως Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων  ἐπιβεβαιώνεται καί ἐπί τῶν ἡμερῶν Ὑμῶν τέ καί Ἡμῶν. Τρανή ἀπόδειξις τούτου ἀποτελεῖ ἡ ἑόρτιος καί χαρμόσυνος ἀτμόσφαιρα, ἡ ὁποία ἐπικρατεῖ μεταξύ ὅλων τῶν κατοίκων Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων τῆς Βηθλεέμ καί τῶν περιχώρων αὐτῆς.

Ἡ τιμητική μεθ’ Ἡμῶν συναναστροφή Σας, Κύριε Πρόεδρε, μᾶς παροτρύνει νά ἀπευθύνωμεν ἀπό κοινοῦ καί ἀπό τοῦ ἱεροῦ τούτου τόπου τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου (τῆς Βηθλεέμ) τό μήνυμα τῆς εἰρήνης , τῆς δικαιοσύνης, τῆς συνδιαλλαγῆς πρός πάντα ἄνθρωπον, ἰδιαιτέρως πρός τούς ἰσχυρούς καί κραταιούς τῆς γῆς.

Κύριε Πρόεδρε, Σᾶς ὑποδεχόμεθα μέ τήν ἑόρτιον χαράν τῶν Χριστουγέννων, εὐχόμενοι καί δεόμενοι τοῦ ἐν Σπηλαίῳ τῆς Βηθλεέμ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ Λόγου, ὅπως χαρίζηται Ὑμῖν ὑγιείαν κατ ’ἄμφω, μακροημέρευσιν καί κυβερνητικήν δύναμιν ἐπ’ ἀγαθῷ συνόλου τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ, ἀλλά καί ἐπ ’ἀγαθῷ τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.

Προσέτι δέ εὐχόμεθα, ὅπως ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, ὁ Ὁποῖος ἀνέτειλεν ἐκ τοῦ Σπηλαίου τῆς Βηθλεέμ περιλάμψῃ τόν ἀκατάβλητον λαόν τῆς Παλαιστίνης μέ τό φῶς τῆς ἐλευθερίας καί τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας.

Ἔτη πολλά καί εὐλογημένον τό νέον ἔτος 2011».

Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ ταύτῃ, μετά τήν προσφώνησιν ταύτην, ὁ παρών Πρωθυπουργός τῆς Ἰορδανίας κ. Νάσσερ Τζοῦντε μετέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον τάς εὐχάς τοῦ Βασιλέως τῆς Ἰορδανίας διά τήν ἑορτήν τῶν Ἑλληνορθοδόξων ἐν εἰρήνῃ, χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει.

Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία τῆς ἑορτῆς: 25-12-2010 /7-1-2011.

Μετ’ ἐνδιάμεσον μικράν ἀνάπαυσιν, ἤρξατο ἡ ἀκολουθία του Ὄρθρου τήν 10.30 μ.μ. ὥραν, δι’ ἐπισήμου εἰσόδου ἀπό τῆς Πύλης τοῦ Βαπτιστηρίου τῆς Βασιλικῆς, προεξάρχοντος τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου.

Τελουμένου τοῦ Ὄρθρου, προσῆλθεν ὁ Μακαριώτατος εἰς τό ἱερόν Βῆμα, ἔνθα προσῆλθον οἱ ἱερεῖς καί ἔλαβον εὐλογίαν διά τήν Λειτουργίαν καί ἤρξαντο νά ἐνδύωνται. Οἱ ἱεροδιάκονοι ἐν τῷ μεταξύ ἐνέδυσαν τόν Μακαριώτατον τήν Πατριαρχικήν καί τούς Ἀρχιερεῖς τάς ἀρχιερατικάς αὐτῶν στολάς.

Ἀρχομένου τοῦ Καθίσματος τοῦ Ὄρθρου «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός» ἤρξατο ἡ κάθοδος πρός τό Θεοδέγμον Σπήλαιον ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦ Καθολικοῦ, προεξάρχοντος ἐνδεδυμένου τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός καί Πατριάρχου ἡμῶν κ.κ. Θεοφίλου, ἔχοντος δεξιά Αὐτοῦ τόν Πρόεδρον τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούδ Ἀμπάς Ἀμποῦ-Μάζεν, τόν Πρωθυπουργόν τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, κ. Σαλάμ Φαγιάντε καί τόν Ὑπουργόν Ἐξωτερικῶν τῆς Ἰορδανίας κ. Νάσσερ Τζοῦντε καί ἄλλους ἐπισήμους παράγοντας τῆς Παλαιστινιακῆς καί Ἰορδανικῆς Κυβερνήσεως∙ καί ἀριστερά δέ Αὐτοῦ, τόν Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριον Ἀθανασίου καί τούς συνεργάτας αὐτοῦ, τῶν Ἱερέων καί τῶν Ἀρχιερέων ἐνδεδυμένων καί προπορευομένων.

Τῆς καθόδου εἰς τό Σπήλαιον συμπληρωθείσης, ἀνεγνώσθη εἰς αὐτό ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Γεννήσεως ἐκ τοῦ κατά Λουκάν Εὐαγγελίου ἑλληνιστί καί ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου ἀραβιστί. Μετά τό εὐαγγέλιον ἀνεγνώσθη τό ἐπί τῆς Χριστουγέννοις Μήνυμα τῆς Α.Θ.Μ. ὑπό τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου ἑλληνιστί: (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://jerusalem-patriarchate.info/2010/12/20/2514/) ,ἐν συνεχείᾳ δέ ὑπό τοῦ αἰδεσιμωτάτου π. Ἀΐσσα Μοῦσλεχ, ἔχον ὡς ἕπεται ἀραβιστί: (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2011/01/07/357/ )

Τούτων τελειωθέντων, ἡ ἱερά πομπή ἐξῆλθεν ἀπό τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Σπηλαίου καί διά τοῦ παρεκκλησίου τοῦ χρησιμοποιουμένου ὑπό τῶν Ἀρμενίων καί ἤρξατο ἡ πέριξ τῆς πεντακλίτου Βασιλικῆς ἐσωτερικῶς λιτανεία τρίς, ἐν ᾧ οἱ ψάλται ἔψαλλον τάς Καταβασίας τῶν Χριστουγέννων καί τά τροπάρια τῆς λιτανείας καί ἐν ᾧ περί τούς 48 κίονας τῆς Βασιλικῆς ἵσταντο ἐν κατανύξει καί ἱλαροῖς τοῖς προσώποις συνωστιζόμενοι οἱ ἐντόπιοι ἀραβόφωνοι πιστοί τῆς Βηθλεέμ καί τῶν περιχώρων αὐτῆς, Χωρίου τῶν Ποιμένων καί τῆς Μπετζάλλας, ἀπόγονοι τῶν ἀγραυλούντων ποιμένων καί εὐλαβεῖς προσκυνηταί ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσίας, Οὐκρανίας, Ρουμανίας, μετέχοντες δι ἁγιασμόν καί σωτηρίαν τῆς ἑορτῆς τοῦ μυστηρίου τῶν μυστηρίων, τῆς Ἐνανθρωπήσεως δηλονότι τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν.

Τῆς λιτανείας συμπληρωθείσης, ἐγένετο δέησις εἰς τό μέσον τῆς Βασιλικῆς, ὁπότε καί ἀπεχώρησαν οἱ ἐπίσημοι Ἀντιπρόσωποι τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας καί οἱ Ἕλληνες Διπλωμᾶται καί οἱ Διπλωμᾶται τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Κρατῶν καί ἐσυνεχίσθη ὁ Ὄρθρος καί ἡ θ. Λειτουργία εἰς τήν Βασιλικήν, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Ἀβήλων κ. Δωροθέου, Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου∙ πλειάδος δέ Ἁγιοταφιτῶν ἱερομονάχων καί ἱερέων ἐξ ἄλλων Ὀρθοδόξων χωρῶν, τῶν Προχαλκηδονίων, Συριάνων καί Κοπτῶν προσευχομένων εἰς τό ἔναντι τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Σπηλαίου παρεκκλήσιον εἰς τήν ἰδίαν αὐτῶν διάλεκτον, μουσικήν καί τό ἴδιον αὐτῶν δόγμα καί ἀφαιρούντων ἐκ τῆς ἡσυχίας τῆς ἡμετέρας ἑορτῆς. Τοῦτο ὅμως οἱ Ὀρθόδοξοι ἀνέχονται ἐν ὑπομονῇ διά λόγους προσκυνηματικῆς ἀναγκαιότητος καί ἀναλλοιώτου καθεστωτικῆς τάξεως. Ἡ θεία Λειτουργία ἐτελέσθη ταυτοχρόνως καί εἰς τό ἱερόν Προσκύνημα τοῦ  Θεοδέγμονος Σπηλαίου. Ταύτης προεξῆρξεν ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος.

Ἐπί τῷ τέλει τῆς θ. Λειτουργίας μετεδόθη ἡ θ. Κοινωνία δι’ ὀκτώ ἱερέων καί ἀπό διαφόρων σημείων τῆς Βασιλικῆς διά τήν παραμυθίαν τῶν πιστῶν, διά τῆς ταχυτέρας ταύτης ἐξυπηρετήσεως μετά τήν μακράν ἀκολουθίαν τῆς Παραμονῆς τῆς ἑορτῆς καί τήν μακράν ἀγρυπνίαν τῆς νυκτός.

Μετά τήν ἀπόλυσιν, κατά τήν 3.30 π.μ. ὥραν, συμφώνως τῷ καθεστῶτι, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἐξῆλθε διά μέσου τῆς Βασιλικῆς, ὅπερ δικαίωμα τῶν Ἑλληνορθοδόξων μόνον καί ἀπό τῆς νοτίου πύλης τοῦ Βαπτιστηρίου καί ἦλθεν εἰς τό Κεντρικόν Μοναστήριον, τῶν κωδώνων χαρμοσύνως κρουομένων, ἔνθα ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος, Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου κ. Θεοφύλακτος παρέθεσε διά στήριξιν καί εὐφροσύνην σωματικήν, μετά τήν πνευματικήν τοιαύτην ἐν τῷ Ναῷ, πλουσίαν ἑόρτιον τράπεζαν πολλοῖς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder

Μακαριώτατε καί Θειότατε Πάπα καί Πατριάρχα τῆς Μεγάλης Πόλεως Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ, λίαν ἀγαπητέ καί περισπούδαστε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ  τῆς Ἡμῶν Μετριότητος κ. Θεόδωρε. Τήν Ὑμετέραν ποθεινοτάτην Ἡμῖν Σεβασμίαν Μακαριότητα ἀδελφικῶς ἐν Κυρίῳ περιπτυσσόμενοι, ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν. Μετά λύπης βαθυτάτης καί ἀνησυχίας ἐντονωτάτης παρηκολουθήσαμεν εἰς τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως καί τόν Τύπον τήν τρομοκρατικήν ἐνέργειαν, τήν λαβοῦσαν χώραν τήν νύκτα τοῦ  παρελθόντος Σαββάτου, 1^ης Ἰανουαρίου 2011, πρό ἱεροῦ ναοῦ τῆς Κοπτικῆς Ἐκκλησίας εἰς Ἀλεξάνδρειαν, θανατώσασαν εἴκοσι καί ἕνα ἀθῴους συνανθρώπους ἡμῶν καί καιρίως πληγώσασαν ἄλλους, πλέον τῶν ἑκατόν.

Κατηγορηματικῶς καταδικάζοντες τήν δολοφονικήν καί θανατηφόρον ταύτην πρᾶξιν τῆς βίας καί συλλυπούμενοι βαθέως τῇ Κοπτικῇ Ἐκκλησίᾳ τῆς Ἀλεξανδρείας, δεόμεθα διακαῶς τοῦ δι’ ἡμᾶς Ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου, ὅπως διαφυλάττῃ τήν Ὑμετέραν περισπούδαστον καί ἀγαπητήν Ἡμῖν Μακαριότητα  καί τό χριστεπώνυμον πλήρωμα Αὐτῆς καί πάντα ἀθῷον ἄνθρωπον, ἀνεξαρτήτως ὁμολογίας, θρησκεύματος ἤ ἐθνικότητος, ἀπό πάσης τοιαύτης προσβολῆς ἐναντίας.

Ἐφ’ οἷς, ἀσπαζόμενοι Αὐτήν ἀπό τοῦ Πανσέπτου καί Θεοδέγμονος Σπηλαίου τῆς Ἁγίας Βηθλεέμ, φιλήματι ἁγίῳ, διατελοῦμεν.

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ  ‚ϐιʹ  Δεκεμβρίου  κβ΄

Τῆς Ὑμετέρας  Γερασμίας Μακαριότητος

Ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ΄

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

Τήν Δευτέραν, 14^ην /27^ην Δεκεμβρίου 2010, περί τήν μεσημβρινήν ὥραν, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ.κ. Δωροθέου, ἀνεχώρησε διά τό Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας. Τήν 4.00 μ.μ. ὥραν τῆς αὐτῆς ἡμέρας ὁ Μακαριώτατος καί ὑπό τήν ἰδιότητα Αὐτοῦ ὡς Προέδρου τοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἰορδανίας, περιστοιχούμενος ὑπό τοῦ ἐν Ἀμμάν Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Φιλουμένου καί τῶν Ἀρχηγῶν τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν εἰς Ἰορδανίαν, ἐδέχθη εἰς τήν Μητρόπολιν ἐπίσκεψιν τοῦ Πρωθυπουργοῦ της Ἰορδανίας κ. Σαμήρ Ριφάϊ δι’εὐχάς αὐτοῦ τοῖς Χριστιανοῖς τῆς Ἰορδανίας ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων ἐξ ὀνόματος τοῦ βασιλέως τῆς Ἰορδανίας Ἀμπντάλλα Ἴμπν Χουσεΐν Β’.

Eἰς τό πλαίσιον τῆς συναντήσεως αὐτῆς ὁ Πρωθυπουργός κ. Σαμήρ Ριφάϊ ἐξέφρασε τήν παγίαν θέσιν τοῦ Βασιλέως καί τῆς Κυβερνήσεως δι’ ἐλευθερίαν τῆς λατρείας εἰς τό κράτος τῆς Ἰορδανίας καί τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν καί συμβίωσιν Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων καί ἐπῄνεσε τάς καταβαλλομένας ὑπό τῶν Ἐκκλησιῶν προσπαθείας διά τήν καλλιέργειαν τοῦ διαθρησκειακοῦ διαλόγου.

Προσφωνῶν τόν Ἐξοχώτατον Πρωθυπουργόν, ὁ Μακαριώτατος εἶπε: (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον … )

Τήν ἑπομένην, Τρίτην, 15^ην /28^ην Δεκεμβρίου 2010, ὁ Μακαριώτατος, συνοδευόμενος ὑπό τῶν Ἀρχηγῶν τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν εἰς Ἰορδανίαν καί ὑπό τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου, ἐπεσκέφθη τόν βασιλέα τῆς Ἰορδανίας Ἀμπντάλλα Β’ εἰς τό Παλάτιον.

Κατά τήν ἐπίσκεψιν ταύτην ὁ Μεγαλειότατος Βασιλεύς ηὐχήθη εἰς τούς Ἀρχηγούς τῶν Ἐκκλησιῶν, ὅπως ἑορτάσουν τάς ἑορτάς τῶν Χριστουγέννων ἐν εἰρήνῃ καί χαρᾷ καί διέλθουν τό Νέον Ἔτος ἐν ὑγιείᾳ καί προόδῳ τῶν ποιμαινομένων ὑπ’αὐτῶν Χριστιανικῶν ποιμνίων καί ἐπανέλαβε τήν διαβεβαίωσιν αὐτοῦ περί ἀνεξιθρησκείας καί θρησκευτικῆς ἐλευθερίας εἰς τό κράτος τῆς Ἰορδανίας καί περί συμπαραστάσεως τῶν Χριστιανῶν, ἵνα προοδεύωσιν εἰς τά ἐπαγγέλματα αὐτῶν καί συμβιώνωσιν ἁρμονικῶς μετά τῶν Μουσουλμάνων καί ἐζήτησε τήν συνεργασίαν τοῦ Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἰορδανίας διά προώθησιν τῆς συνδιαλλαγῆς.

Προσφωνῶν τόν Βασιλέα, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετέφερε εἰς τόν Βασιλέα τάς εὐχαριστίας τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου διά τήν συμπαράστασιν αὐτοῦ εἰς τά διάφορα προβλήματα τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἡμῶν Κοινότητος.

Κατά τήν ἐπίσκεψιν ταύτην καί οἱ ἄλλοι Ἀρχηγοί τῶν Ἐκκλησιῶν ἐξέφρασαν εἰς τόν Βασιλέα τάς εὐχάς αὐτῶν καί ἐξέθεσαν τά αἰτήματα αὐτῶν: Τόσον τό γεγονός τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἰορδανίας εἰς τήν ἐν Ἀμμάν Μητρόπολιν τοῦ Πατριαρχείου, ὅσον καί ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Μακαριωτάτου ὑπό τήν ἰδιότητα Αὐτοῦ ὡς Προέδρου τοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἰορδανίας ἔχουν ἰδιαιτέραν σημασίαν διά τάς ἀνέκαθεν ἀγαστάς σχέσεις συνεργασίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων μετά τοῦ Μουσουλμανικοῦ κόσμου, ἰδιαιτέρως δέ μετά τοῦ Χασιμικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_2_placeholder

Συμφώνως πρός τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τοῦ μηνός Δεκεμβρίου τυπικήν διάταξιν ἡ μνήμη τῶν Προπατόρων τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζεται εἰς τήν τυχοῦσαν Κυριακήν ἀπό τις ΙΑ’ ἕως τῆς ΙΖ’ τοῦ μηνός Δεκεμβρίου.Κατά τό ἔτος τοῦτο ἡ Κυριακή αὕτη συνέπεσε τήν 13^ην τοῦ μηνός Δεκεμβρίου. Κατά τήν ὡς ἄνω Κυριακήν, 13^ην /26^ην Δεκεμβρίου 2010, ἑωρτάσθη ἡ μνήμη τῶν Προπατόρων ἐν ὅλῃ αὐτῆς τῇ λαμπρότητι εἰς τόν ἐπ’ ὀνόματι τῶν Προπατόρων ἱερόν Ναόν τῆς Ἀραβοφώνου Ὀρθοδόξου Κοινότητος τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν πόλιν Μπετσαχούρ, ἀραβιστί σημαίνουσαν ἑλληνιστί «Χωρίον τῶν Ποιμένων». Ἡ πόλις αὕτη εἶναι γνωστή εἰς ἡμᾶς ἐκ τῶν Εὐαγγελικῶν διηγήσεων τῆς κατά σάρκα γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Εἶναι ἐκείνη, τῆς ὁποίας οἱ ἀγραυλοῦντες ποιμένες ἤκουσαν τόν ἀγγελικόν ὕμνον εἰς τούς οὐρανούς καί ὑπήκουσαν εἰς τήν προτροπήν τῶν ἀγγέλων καί μετέβησαν εἰς Βηθλεέμ καί εἶδον τό ρῆμα τό γεγονός, ὅ ὁ Κύριος ἐγνώρισεν αὐτοῖς, ἤτοι «βρέφος ἐσπαργανωμένον κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ», (Λουκ. 2,12).

Λόγῳ τῆς θέσεως αὐτῆς εἰς τήν ἐν Χριστῷ ἀποκάλυψιν καί φανέρωσιν, εὐθύς ἐξ ἀρχῆς τῶν Βυζαντινῶν χρόνων, ἐπί τοῦ 326 μ.Χ. καί ἑξῆς, ἱεροί Ναοί καί ἱεραί Μοναί ἐκτίσθησαν εἰς αὐτήν καί τά περίχωρα αὐτῆς, ὡς ἡ ἱστορία καί ἡ ἀρχαιολογική σκαπάνη μαρτυρεῖ.

Μία τῶν Μονῶν τούτων τοῦ Πατριαρχείου εἶναι ἡ ἐν τῷ κέντρῳ τῆς πόλεως τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων Μονή, ἀρχαιόθεν γνωστή ὡς Ποιμενεῖον, θεμελιωθεῖσα ἀρχικῶς ἐπί τῆς ἐποχῆς τῆς Ἁγίας Ἑλένης, ὡς ἐμφαίνει ὁ ἐν αὐτῇ ὑπόγειος ναός τῶν Ποιμένων, ἄνωθεν τοῦ ὁποίου ὑπάρχει μεταγενέστερος τοῦ 5^ου μ.Χ. αἰῶνος, ἀνασκαφείς κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1970 ὑπό τοῦ Ἕλληνος ἀρχαιολόγου κ. Βασιλείου Τζαφέρη.  Πλησίον τούτων ὑπάρχει ὁ νεώτερος ναός τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου μετά τοῦ παρεκκλησίου τῶν Ἀρχαγγέλων καί τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος, ἀνεγερθείς καί τελειωθείς κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1980 ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἁγιοταφίτου Σεραφείμ τοῦ ἐκ Κυθήρων, διατελέσαντος πνευματικοῦ τῆς Λαύρας τοῦ Ἁγίου Σάββα ἐπί τεσσαρακονταετίαν. Τῆς Μονῆς ταύτης προΐσταται ὁ Ἁγιοσαββίτης Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰγνάτιος, ἀναπτύξας ἐν αὐτῇ ἀξιόλογον ἔργον συντηρήσεως καί ἀνακαινίσεως τῆς Μονῆς καί περιφράξας τό πέριξ αὐτῆς ἐλαιο-ἀγρόκτημα, εἰς μέρος τοῦ ὁποίου τό Πατριαρχεῖον διατηρεῖ πλῆρες σχολεῖον μέ Δημοτικόν Γυμνάσιον καί Λύκειον. Εἶναι Ἀραβόφωνον καί ὡς ξέναι γλῶσσαι διδάσκονται τά Ἑλληνικά καί τά Ἀγγλικά. Φοιτοῦν εἰς αὐτό 600 περίπου μαθηταί, Χριστιανοί καί Μουσουλμάνοι.

Πλησίον τῆς Μονῆς ταύτης εὑρίσκεται ὁ παμμεγέθης καί περικαλλής ναός τῶν Προπατόρων τῆς Ἀραβοφώνου Ὀρθοδόξου Κοινότητος τοῦ Πατριαρχείου, ἀριθμούσης περί τάς 8.000 μέλη.

Εἰς τόν ναόν τοῦτον κατέφθσαν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος τήν πρωΐαν τῆς ὡς ἄνω Κυριακῆς τῶν Προπατόρων μετά συνοδείας. Πρό τοῦ ναοῦ τούτου ἐγένετο ἐνθέρμως δεκτός ὑπό τοῦ Ἱερατείου καί τῶν Ἐπιτρόπων αυτοῦ. Εἰς τόν ναόν τοῦτον προεξῆρξε τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου καί τῆς θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, τῶν Ἱερομονάχων Ἀρχιμανδρίτου π. Εὐδοκίμου, πνευματικοῦ τῆς Λαύρας τοῦ ὁσίου Σάββα, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου, ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Ποιμένων καί τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου, ἡγουμένου ἐν τῷ Φχές τῆς Ἰορδανίας. τῶν ἱερέων π. Ἀΐσσα Μοῦσλεχ, π. Σάββα Χέρ, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τοῦ ναοῦ καί συμμετέχοντος ἐν κατανυκτικῇ προσευχῇ πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος τῆς Ἑλληνορθοδόξου Κοινότητος τῆς πόλεως ταύτης.

Εἰς τούς πιστούς τούτους ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

«Τῶν Προπατόρων σήμερον, πιστοί, τελοῦντες μνημόσυνα, ἀνυμνήσωμεν Χριστόν τόν Λυτρωτήν. Τόν μεγαλύναντα αὐτούς ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι, καί θαυμάτων τά παράδοξα πιστῶς ἐπιτελέσαντα Κύριον, ὡς κραταιόν καί δυνατόν∙καί ἐξ αὐτῶν ἀναδείξαντα, ράβδον δυνάμεως ἡμῖν, τήν μόνην ἀπείρανδρον καί Θεόπαιδα Μαρίαν τήν ἁγνήν∙ ἐξ ἧς τό ἄνθος προῆλθε, Χριστός βλαστήσας πᾶσι τήν ζωήν καί ἀδάπανον τρυφήν καί σωτηρίαν τήν αἰώνιον».

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.

Εὐλαβεῖς Χρισταινοί.

Ἡ ἁγία τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ σήμερον, διά στόματος τοῦ ὑμνῳδοῦ αὐτῆς, νά τελέσωμεν τήν μνήμην τῶν ἁγίων Προπατόρων καί νά ἀνυμνήσωμεν Χριστόν τόν Θεόν καί λυτρωτήν ἡμῶν.

Καί τοῦτο, διότι ἡ ἑόρτιος μνήμη τῶν ἁγίων Προπατόρων, εἰς αὐτόν τοῦτον τόν ἱερόν τόπον τῶν ἀγραυλούντων ποιμένων, ἔνθα «ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς καί δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς ….καί ἐξαίφνης ἐγένετο σύν τῷ ἄγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τόν Θεόν καί λεγόντων: «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», (Λουκ. 2,9,15). ἀποτελεῖ γεγονός μαρτυροῦν τήν συμμετοχήν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους εἰς τό μέγα μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας. Δηλαδή εἰς τό μυστήριον τῆς ἐνσαρκώσεως καί ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ σπηλαίῳ τῆς παρακειμένης πόλεως Βηθλεέμ.

Οἱ Προπάτορες ἔχουν ὡς κορυφαῖον τόν Ἀβραάμ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἐκ τῆς χώρας τῶν Χαλδαίων καί ἦτο ἐθνικός, διότι εἶχε πατέρα εἰδωλολάτρην, καί «οὐδέν ἔσχε κώλυμα πρός θεογνωσίαν.  Κατανοήσας γάρ, λέγει ὁ Συναξαριστής αὐτοῦ, ὡς οὐδέν τῶν κτισμάτων Θεός καί τήν εὐταξίαν τῶν ὄντων συνιδών ἐκ τῶν ὁρωμένων τόν ἀόρατον ἔγνω καί Θεόν τοῦτον προσεκύνησε. Διά τοῦτο καί ἀναδεικνύεται πατήρ πολλῶν ἐθνῶν, ἐξ αὐτοῦ ἐγεννήθησαν οἱ Πατριάρχαι Ἰσαάκ καί Ἰακώβ. Ἀπό δέ τοῦ Ἰακώβ ἐγεννήθη /προῆλθεν ὁ Ἰούδας (ἀφ’οὗ καί ὁ Χριστός) καί οἱ λοιποί αὐτοῦ ἀπόγονοι.

Ὁ Ἀβραάμ μέ ἄλλα λόγια ἀναδεικνύυεται ὁ Προπάτωρ τοῦ Χριστοῦ, διότι ἐξ αὐτοῦ, δηλονότι τοῦ γένους τοῦ Ἀβραάμ «ἀνεδείχθη ἡμῖν ράβδος δυνάμεως, ἡ μόνη ἀπείρανδρος παρθένος καί Θεόπαις Μαρία ἡ ἁγνή∙ ἐξ ἧς τό ἄνθος προῆλθε Χριστός ὁ Θεός καί Σωτήρ ἡμῶν». Αὐτό ἐξ ἄλλου τό γεγονός προεῖπε καί ὁ προφήτης Ἡσαΐας «Δώσει Κύριος Αὐτός ὑμῖν σημεῖον∙ ἰδού ἡ παρθένος ἐν γαστρί ἕξει, καί τέξεται υἱόν, καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ», (Ἠσ. 7, 14).

«Σοφώτατοι θεῖοι, προφῆται γεγένηνται, Ἀβραάμ  ἀπόγονοι, τόν ἐκ τοῦ Ἀβραάμ καί Ἰούδαν τικτόμενον Λόγον, θερμῶς προαναγγείλαντες ἐν Πνεύματι θείῳ», ψάλλει ὁ ὑμνῳδός.

Ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία καί ἐν προκειμένῳ ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, ἔχουσα τήν διαδοχήν αὐτῆς ἀμέσως ἐκ τῶν ἀπογόνων τῶν προπατόρων ὡς τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί πρώτου Ἱεράρχου αὐτῆς, ἐξακολουθεῖ ἀδιακόπως καί ἀκαταπαύστως νά δίδῃ τήν ἐν Χριστῷ αὐτῆς μαρτυρίαν οὐχί μόνον κηρυγματικῶς καί εὐχαριστιακῶς /λειτουργικῶς, ἀλλά καί φυσικῶς ἤ καλλίτερον εἰπεῖν ἱστορικῶς διά τῆς διαφυλάξεως καί διακονίας τῶν ἱερῶν φυσικῶν τόπων καί χώρων, δηλονότι τῶν παναγίων προσκυνημάτων ὡς τοῦ προσκυνήματος τῶν Ποιμένων τοῦ χωρίου ὑμῶν, τοῦ τῆς γεννήσεως ἐν Βηθλεέμ, ἀλλά καί τοῦ τῆς σταυρώσεως καί ἀναστάσεως εἰς Ἱερουσαλήμ.

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου, οὖσα τό σῶμα τοῦ Θεανθρώπου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀφ’ἑνός καί ὡς ὑπερβαίνουσα τά βιολογικά, ἐθνικά καί φυλετικά ὅρια ἀφ’ἑτέρου, ἀποτελεῖ τήν κιβωτόν τοῦ μυστηρίου τῆς θείας οἰκονομίας. Δηλαδή τήν κιβωτόν ἐντός τῆς ὁποίας καί διά τῆς ὁποίας τελεσιουργεῖται τό μυστήριον τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. «Ἐν πίστει τούς Προπάτορας ἐδικαίωσας, τήν ἐξ ἐθνῶν δι’ αὐτῶν, προμνηστευσάμενος Ἐκκλησίαν, ψάλλει ἱκετευτικῶς ὁ ὑμνῳδός. Καυχῶνται ἐν δόξῃ οἱ Ἅγιοι, ὅτι ἐκ σπέρματος αὐτῶν ὑπάρχει καρπός εὐκλεής, ἡ ἀσπόρως τεκοῦσά Σε. Ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν».

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μᾶς καλεῖ σήμερον διά στόματος τῶν ἁγίων Θεοφόρων αὐτῆς Πατέρων νά προετοιμάσωμεν ἑαυτούς, διά νά ἑορτάσωμεν τήν γέννησιν τοῦ Χριστοῦ θεϊκῶς καί οὐχί κοσμικῶς, θεοπρεπῶς καί οὐχί ἐθνικῶς, ὡς μᾶς παραγγέλλει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Τοῦτο οὖν λέγω καί μαρτύρομαι ἐν Κυρίῳ, μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν καθώς καί τά λοιπά ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ νοός αὐτῶν, ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ, ὄντες ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ διά τήν ἄγνοιαν τήν οὖσαν ἐν αὐτοῖς διά τήν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν», (Ἐφ. 4, 17, 18).

Δεῦτε λοιπόν ἅπαντες, ἀγαπητοί μου, πιστῶς πανηγυρίσωμεν τῶν πρό νόμου Πατέρων Ἀβραάμ καί τῶν σύν αὐτῷ τήν ἐτήσιον μνήμην. Τοῦ Ἰούδα τήν φυλήν ἀξίως τιμήσωμεν. Τῶν προφητῶν τάς προρρήσεις, ἀσφαλῶς κατέχοντες μετά τοῦ Ἡσαΐου μεγαλοφώνως βοήσωμεν∙ «Ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί λήψεται καί τέξεται Υἱόν τόν Ἐμμανουήλ∙ ὅ ἐστι μεθ’ἡμῶν ὁ Θεός».

Αὐτόν ἀκριβῶς τόν Υἱόν τῆς Παρθένου Μαρίας, τόν Ἐμμανουήλ δοξάσωμεν. Αὐτόν τοῦτον τόν Ἐμμανουήλ, τόν ἐξ οὐρανῶν ἐπί γῆς κατελθόντα ἀπαντήσωμεν. Καί τοῦτο, διότι ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας: «Νῦν ἡ προσδοκία τῶν Ἐθνῶν ἐκ Παρθένου προέρχεται καί Βηθλεέμ τήν κεκλεισμένην, ὑπανοίγει προσφόρως, Ἐδέμ. Λόγον σωματούμενον, εἰσδεδεγμένον καί φάτνῃ σαρκί ἐπανακλινόμενον». Ἀμήν

Πρό τῆς ἀπολύσεως ὁ Μακαριώτατος ἀπένειμε τό μετάλλιον τῆς δισχιλιετίας τοῦ Πατριαρχείου εἰς τόν Δήμαρχον τῆς πόλεως κ. Χάννη Χάϊκ, εἰς τόν Πρόεδρον τῶν Ἐπιτρόπων κ. Ἰμβραήμ Τζάμπερ καί εἰς τά μέλη τῆς χορῳδίας.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ Μακαριώτατος μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ ἐγένετο δεκτός ἐν θερμῇ ὑποδοχῇ εἰς τήν παρακειμένην τῷ Ναῷ μεγάλην αἴθουσαν ἐνοριακῶν ἐκδηλώσεων τῆς Κοινότητος.

Εἰς ταύτην προσεφώνησαν τόν Μακαριώτατον ὁ Πρόεδρος τῶν Ἐπιτρόπων κ. Ἰμβραήμ Τζάμπερ καί ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως κ. Χάννη Χάϊκ, εὐχαριστοῦντες διά τό ποιμαντικόν ἐνδιαφέρον καί τήν τιμήν ἐκ τῆς παρουσίας Αὐτοῦ εἰς τήν ἑορτῆν τῆς Κοινότητος αὐτῶν.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος καί ἡ συνοδεία Αὐτοῦ καί πολλοί ἄλλοι προσκεκλημένοι παρεκάθισαν εἰς τράπεζαν παρατεθεῖσαν πρός τιμήν Αὐτοῦ ὑπό τῆς Κοινότητος εἰς τήν αἴθουσαν Royal.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_3_placeholder

Τήν Τρίτην, 8^ην/21^ην Δεκεμβρίου 2010, ὁ Συντονιστής τῶν Δραστηριοτήτων τοῦ Ἰσραήλ εἰς την Δυτικήν Ὄχθην, Συνταγματάρχης κ. Ἐϊτάν Ντανκότ, ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον, μετά συνοδείας τοῦ Στρατιωτικοῦ Διοικητοῦ Βηθλεέμ κ. Ἰγιάντ Σιρχάν καί τοῦ βοηθοῦ αὐτοῦ κ. Ντάνυ Ζέντλερ καί τινων ἄλλων συνεργατῶν καί τοῦ κ. Σεζάρ Μαρζῆε, Διευθυντοῦ τοῦ Γραφείου Χριστιανικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Ὑπουργείου Θρησκευμάτων τοῦ Ἰσραήλ. Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως αὐτῆς ὁ κ. Ἐϊτάν εἶπεν εἰς τόν Μακαριώτατον: “Αἰσθανόμεθα εὐτυχισμένοι νά εἴμεθα εἰς τό Πατριαρχεῖον. Σᾶς μεταφέρομεν τάς εὐχάς ἡμῶν ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων. Προετοιμαζόμεθα, διά νά διευκολύνωμεν, ὅσον τό δυνατόν καλλίτερον. Ἀπεφασίσαμεν νά ἐλαφρύνωμεν τά μέτρα ἐλέγχων εἰς τάς διαβάσεις, οὕτως ὥστε ὅλοι νά αἰσθανθοῦν τήν ἑορτήν, ὅσον τό δυνατόν βαθύτερον, καί νά προσέλθουν περισσότεροι προσκυνηταί ἐν συνεργασίᾳ μεθ’ Ὑμῶν”.

Ἀπαντῶν ὁ Μακαριώτατος, εἶπε:

“Αἰσθανόμεθα τιμήν νά ὑποδεχώμεθα ὑμᾶς. Ἐκφράζομεν τήν ἐκτίμησιν καί τάς εὐχαριστίας Ἡμῶν διά τήν ἐπισκευήν τοῦ δρόμου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χοτζεβᾶ, τήν συνεργασίαν μετά τῶν ἁρμοδίων παραγόντων τοῦ Πατριαρχείου διά τάς διαβάσεις τῶν πιστῶν ἡμῶν ἐκ τῶν κατεχομένων περιοχῶν καί Ἡμῶν προσωπικῶς, τάς ἀδείας πρός τούς πιστούς ἡμῶν νά ἔλθουν εἰς Ἱεροσόλυμα καί τήν ἄδειαν δι’ ἀνακαίνισιν τῆς ἱερᾶς Μονῆς Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου εἰς Ἰορδάνην”.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος κατευοδῶν αυτούς ἐπέδωσεν εἰς τόν Συνταγματάρχην & τῆς Συνοδείας αὐτοῦ τό βιβλίον τοῦ κ. Δημητρακοπούλου περί τοῦ τόπου τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_4_placeholder

Τήν Τρίτην, 8ην /21ην Δεκεμβρίου 2010, ἡ Ἀντιδήμαρχος τῶν Ἱεροσολύμων κ. Nαομί Τζούρ μετά τοῦ Συμβούλου ἐπί τῶν Χριστιανικῶν Ὑποθέσεων τῆς αὐτῆς Δημαρχίας κ. Ἰακώβ Ἀβραάμ ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον εἰς τό Πατριαρχεῖον διά θέματα συνεργασίας τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Δημαρχίας.

Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως ταύτης ἡ κ. Ἀντιδήμαρχος προσέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον ἀνάγλυφον ἀντίγραφον ἀρχαίας Συναγωγῆς, ὁ δέ Μακαριώτατος κατευοδῶν αὐτούς, ἐπεδωσεν αὐτοῖς τό βιβλίον τοῦ κ. Δημητρακοπούλου περί τοῦ τόπου τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_5_placeholder

«Παιδίον  ἐγεννήθη  ἡμῖν, υἱός  καί  ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ  ἀρχή  ἐγενήθη  ἐπί  τοῦ ὤμου  αὐτοῦ»

(Ἡσαΐου 9, 6).                                                                           

Ἡ  ἀνά  τά πέρατα  τῆς  οἰκουμένης  Ὀρθόδοξος  τοῦ  Χριστοῦ  Ἐκκλησία ἑορτάζει σήμερον μυστήριον ἀνήκουστον καί  παράδοξον. Πανηγυρίζει  γεγονός  ὑπερβαῖνον  τήν  ἀνθρωπίνην  διάνοιαν καί δύναμιν. Διαλαλεῖ τό γεγονός τῆς τοῦ Θεοῦ   συγκαταβάσεως πρός τόν ἄνθρωπον. Βιώνει καί  πάλιν  τήν  ἀλήθειαν  ὅτι  ὁ  Θεός,  ὁ  ἐξ  ἀγάπης  πλάσας  τόν ἄνθρωπον,  δέν ἐγκατέλειψεν αὐτόν ἀποστατήσαντα καί πορευόμενον εἰς τάς ἀδιεξόδους  ὁδούς  τῆς πλάνης,  τῆς ἀπάτης  καί  τῆς  φθορᾶς. Ὁ Θεός Πατήρ ἐξ ἄκρας φιλανθρωπίας  ἐνεργῶν,  ἀπέστειλεν ἐπ΄ ἐσχάτων τῶν χρόνων, ἐπί Ρωμαίου αὐτοκράτορος Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου, τόν Υἱόν  Αὐτοῦ  τόν Μονογενῆ  εἰς τόν  κόσμον, « ἵνα  σώσῃ  τόν  κόσμον» (Ἰω. 12, 47). Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ «σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» ( Ἰω. 1, 14),  «ἐν  ὁμοιώματι  ἀνθρώπου ἐγένετο, καί  σχήματι  ὡς  ἄνθρωπος  εὑρέθη» (Φιλιππ. 2, 7 ). Τό  μυστήριον  τοῦτο  τό  πρῶτον ἐν  Ναζαρέτ  ὑπό  τοῦ  Ἀρχαγγέλου  Γαβριήλ  εἰς  Παρθένον  κόρην  εὐηγγελίσθη, ὅτι  συμφώνως  πρός τήν τοῦ Ἡσαΐου  πρόρρησιν: «ἡ  Παρθένος  ἐν  γαστρί  ἕξει  καί  τέξεται  Υἱόν  καί  καλέσουσι τό  ὄνομα  αὐτοῦ 

Ἐμμανουήλ,  ὅ  ἐστι  μεθερμηνευόμενον  μεθ’ ἡμῶν ὁ  Θεός» (Ματθ. 1, 23 ).

 Τό μυστικῶς εὐαγγελισθέν εἰς Ναζαρέτ, εἰς τήν πόλιν ταύτην τῆς Βηθλεέμ ἐμφανέστερον εἰς τούς ἀνθρώπους ἀπεκαλύφθη. Εἰς τό ἀπέριττον Θεοδέγμον τοῦτο σπήλαιον ὁ Χριστός ἐκ τῆς Παρθένου ἐν φάτνῃ τῶν ἀλόγων ἐτέχθη καί ὑπ΄ αὐτῆς ὡς βρέφος ἐσπαργανώθη (Λουκ. 2, 6-7). Εἰς τοῦτο, μάγοι ἐξ Ἀνατολῶν ὑπό ἀστέρος ὁδηγούμενοι, τά δῶρα αὐτῶν τῷ τεχθέντι βασιλεῖ προσήνεγκον (Ματθ. 2, 12). Εἰς τοῦτο ποιμένες ἀγραυλοῦντες, ἐκ τῆς ὁμόρου κώμης τῶν ποιμένων προσελθόντες, «βρέφος ἐσπαργανωμένον κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ εἶδον» (Λουκ. 1, 12-13). Εἰς τούς οὐρανούς τῆς πόλεως ταύτης ἄγγελοι τήν γέννησιν τοῦ ἄρχοντος τῆς εἰρήνης τρανῶς διελάλησαν διά τοῦ: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνης, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» ( Λουκ. 2, 14 ).

 Τό γεγονός τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐνανθρωπήσεως καί τόν τόπον τοῦτον τῆς αὐτοῦ ἀποκαλύψεως ἀοίδιμοι Πατριάρχαι τῆς  Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων καί εὐσεβεῖς Βυζαντινοί αὐτοκράτορες, ὡς ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος καί ἡ  Ἁγία Ἑλένη, ὁ Ἰουστινιανός  καί Ἐμμανουήλ ὁ Κομνηνός, ἐτίμησαν διά τῆς μεγαλειώδους ταύτης Βασιλικῆς, τοῦ σεμνώματος τούτου τῆς Ἁγίας Γῆς καί τῆς πόλεως τῆς Βηθλεέμ.

 Εἰς τοῦτον τόν ναόν ὡς καί εἰς πάντας τῆς ἐκκλησιαστικῆς   αὐτῆς δικαιοδοσίας ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, ἐπετέλεσεν ἀνά τούς αἰῶνας τό ἁγιαστικόν, λυτρωτικόν, εἰρηνευτικόν καί συνδιαλλακτικόν ἔργον τοῦ Ἱδρυτοῦ αὐτῆς. Ἐπετέλεσε τοῦτο κηρύσσουσα ἐνανθρώπησιν, ἤτοι  λατρεύουσα Χριστόν «οὐχί ὡς θεοφόρον ἄνθρωπον, ἀλλ’ ὡς σωματωθέντα Θεόν», κατά τόν θεοφόρον Κύριλλον Ἀλεξανδρείας καί Γρηγόριον Ἀρχιεπίσκοπον Θεσσαλονίκης τόν Παλαμᾶν.

 Τοῦτον τόν λόγον τόν σωτήριον, ὅτι «Θεός ἐνηνθρώπησε, ἵνα  ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν» κατά τόν Μέγαν Ἀθανάσιον, ἑπόμενοι  τοῖς Πατράσι ἡμῶν καί ἐπευλογοῦντες Πατριαρχικῶς καί Πατρικῶς, κηρύσσομεν καί Ἡμεῖς σήμερον ἀπό τῶν κόλπων τῆς Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν, ἀπό τοῦ Θεοδέγμονος τούτου Σπηλαίου, εἰς τό ποίμνιον Ἡμῶν ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ καί ὁπουδήποτε καί εἰς πάντα ἄνθρωπον. Κηρύσσομεν Θεοῦ συγκατάβασιν καί ἀνθρώπου πρόσληψιν καί υἱοθεσίαν. Θεοῦ πτωχείαν καί κένωσιν καί ἀνθρώπου πλοῦτον καί πλήρωσιν. Εἰρήνην τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν τοῖς μακράν καί τοῖς ἐγγύς. Δικαιοσύνης μάθησιν εἰς τούς ἐνοικοῦντας ἐπί τῆς γῆς. Σεβασμόν τῆς ἐλευθερίας ἑκάστου ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἐθνικῶν γεωγραφικῶν ὁρίων ἑκάστου λαοῦ, ὡς «ὁ Θεός ὥρισε τάς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν» (Πράξ. 17, 26).

 Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Βηθλεέμ,  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2010.

 Διάπυρος πρός Κύριον Εὐχέτης,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

Ἡ ἑορτή τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νικολάου Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ Θαυματουργοῦ ἑωρτάσθη μέ ὅλην αὐτῆς τήν μεγαλοπρέπειαν εἰς τόν ἱερόν Ναόν αὐτοῦ εἰς τήν πόλιν τῆς Μπετζάλλας, τήν Κυριακήν, 6^ην /19^ην Δεκεμβρίου 2010.

Ἡ πόλις Μπετζάλλα, παρά τήν Βηθλεέμ, δεξιά τῷ διερχομένῳ τόν συνοριακόν ἔλεγχον τοῦ τάφου τῆς Ραχήλ, εἶναι μία τῶν «οὐχί ἐλαχίστων» πόλεων τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, ἀριθμοῦσα 15.000 χιλιάδας περίπου κατοίκων, ἐκ τῶν ὁποίων 7.000 χιλιάδες περίπου εἶναι Ἀραβόφωνοι Ὀρθόδοξοι, ποίμνιον τοῦ Πατριαρχείου. Ἡ Κοινότης αὐτή εἶναι καλῶς ὠργανωμένη μέ πολλά ἐκκλησιαστικά καί φιλανθρωπικά ἱδρύματα, ὑπαγόμενα ποιμαντικῶς εἰς τό Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον διατηρεῖ εἰς τήν πόλιν ἡγουμενεῖον μέ ἡγούμενον σήμερον τόν Ἁγιοταφίτην Ἀρχιμανδρίτην Νάρκισσον καί τρεῖς ἐγγάμους ἱερεῖς, τούς αἰδιεσιμωτάτους π. Νικόλαον, π. Γεώργιον καί π. Παῦλον.

Ἡ Ἑλληνορθόδοξος αὐτή Κοινότης κοσμεῖται ὑπό δύο μεγάλων καί περικαλλεστάτων ναῶν τοῦ 19^ου αἰῶνος, αὐτοῦ τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου καί αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἑορτάζοντος τήν 6^ην Δεκεμβρίου ἑκάστου ἔτους. Ὑπό τόν ναόν τοῦτον ὑπάρχει κρύπτη εἰς σχῆμα φυσικοῦ σπηλαίου ὡς ἐπί τό πλεῖστον, δι’ οὗ ἡ παράδοσις διατηρεῖ ὅτι διῆλθε ὁ Ἅγιος Νικόλαος. Ἄν καί ἀναπόδεικτον ἐξ ἱστορικῶν πηγῶν, δέν δύναται κανείς νά τό ἀπορρίψῃ, ἐάν σκεφθῇ ὅτι ὁ Ἅγιος Νικόλαος, διαπιστωμένως ἐπισκεφθείς ὡς προσκυνητής τούς Ἁγίους Τόπους, ὁπωσδήποτε ἐπεσκέφθη τήν Βηθλεέμ καί τό Θεοδέγμον Σπήλαιον τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἐκ τοῦ ὁποίου ὁλίγον μόνον ἀπέχει ἡ πόλις τῆς Μπετζάλλας, ἡ γνωστή καί βιβλικῶς, Παλαιοδιαθηκικῶς ὡς Γκηλώ.

Πρός τόν ναόν τοῦτον τοῦ Ἁγίου Νικολάου κατηυθύνθη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς, 6^ης /19^ης Δεκεμβρίου 2010 ἐξ Ἱεροσολύμων μετά συνοδείας. Φθάσαντος εἰς τήν πόλιν, ὑπεδέχθη Αὐτόν εἰς τό ἡγουμενεῖον ὁ Ἀρχιμανδρίτης Νάρκισσος.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος τῇ τιμητικῇ συνοδείᾳ τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀστυνομίας προσῆλθεν ἐκ τοῦ ἡγουμενείου εἰς τόν ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἔνθα γενόμενος δεκτός ὑπό τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Ναρκίσσου καί τῶν ἱερέων, ἐνεδύθη μανδύαν, ηὐλόγησε τόν λαόν καί ἤρξατο τῶν Καταβασιῶν, ἀκολούθως δέ προεξῆρξε τοῦ Ὄρθρου μετ’ ἀρτοκλασίας καί ἐν συνεχείᾳ τῆς θ. Λειτουργίας.

Συλλειτουργοί Αὐτοῦ Ἀρχιερεῖς ἦσαν οἱ Σεβασμιώτατοι  Γέρων Ἀρχιγραμματεύς, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Θαβωρίου κ. Μεθόδιος καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστείας κ. Θεοδόσιος, οἱ ἔγγαμοι ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ καί ὁ ἡγούμενος τοῦ Προσκυνήματος τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων π. Ἰγνάτιος καί τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Μπετζαλλᾶ, Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀνανίας καί ἱεροδιάκονοι.

Ὁ Ὀρθόδοξος, ἀλλά καί μή Ὀρθόδοξος λαός προσήρχετο εἰς τόν Ναόν σταδιακῶς ἀπό τῆς πρωΐας, ἄχρις οὗ ἀσφυκτικῶς ἐπλήρωσεν τοῦτον. Ἐν εὐσεβείᾳ μετέσχεν οὗτος τῆς θείας Λειτουργίας εἰς τήν μυσταγωγίαν της ὁποίας ἐπαγωγικῶς προσείλκυε ἡ βυζαντινῶς ψάλλουσα μεικτή χορῳδία τῆς Μπετζάλλας.

Εἰς τήν θ. Λειτουργίαν παρέστη ὁ Δήμαρχος τῆς Πόλεως κ. Ράζη Ζεντάν καί ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου μετά συνοδείας.

Εἰς τό Κοινωνικόν ἡ Α.Θ.Μ. ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τούς πιστούς περί τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἔχοντα οὕτως ἑλληνιστί:

Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, καί πιστέ θεράπον, λειτουργέ Κυρίου, ἄνερ ἐπιθυμιῶν, σκεῦος ἐκλογῆς, στῦλε καί ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας, Βασιλείας κληρονόμε, Ἱεράρχα Νικόλαε, μή παρασιωπήσῃς τοῦ βοᾶν ὑπέρ ἡμῶν πρός Κύριον», ἀναφωνεῖ εὐχετικῶς ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Μέ αὐτούς τούς λόγους περιγράφει ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας τήν προσωπικότητα τοῦ σήμερον ἑορτίως καί πανηγυρικῶς τιμωμένου Ἁγίου Νικολάου Ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας του Θαυματουργοῦ.

Οὗτος ἤκμασεν ἐπί τῆς βασιλείας τοῦ μεγάλου καί εὐσεβοῦς αὐτοκράτορος τῶν Ρωμαίων Κωνσταντίνου. Ὑπῆρξεν εἷς ἐκ τῶν 318 Ἁγίων Πατέρων τῆς ἐν Νικαίᾳ Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐν ἔτει 325 καί ἀπεβίωσε περί τά 330.

Τόσον πολύ ἠγάπησεν ὁ Ἅγιος Νικόλαος τόν Χριστόν, ὥστε νά καλῆται ὡς ἄλλος προφήτης Δανιήλ, «ἀνήρ ἐπιθυμιῶν» δηλονότι, ἀγαπητός τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος. Καί ὡς ἄλλος Παῦλος, «σκεῦος ἐκλογῆς», ἀλλά καί ὡς ἄλλος Τιμόθεος μαθητής τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ». Μέ ἄλλα λόγια, ἡ εἰς Χριστόν τελεία πίστις τοῦ Ἁγίου Νικολάου τόν κατέστησε μιμητήν τοῦ Χριστοῦ ἀφ’ ἑνός καί δοχεῖον τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀφ’ ἑτέρου. Τοῦτο ἐξ ἄλλου ἀποδεικνύεται ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι τό λείψανον τοῦ Ἁγίου Πατρός ἡμῶν σῴζεται ἄφθορον εἰς τήν πόλιν Μπάρι τῆς Ἰταλίας. Προσέτι δέ καί ἐκ τῆς θείας δυνάμεως τῆς θαυματουργίας, τήν ὁποίαν ἔλαβε παρά τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος, ἀγαπητοί μου, μεθ’ ὅλων τῶν Ἁγίων ἀνδρῶν καί γυναικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί μεθ’ ἡμῶν τῶν φερόντων τήν σφραγῖδα τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διά τοῦ ἱεροῦ βαπτίσματος συναποτελοῦμεν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τήν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία κατά τόν Ἱερόν Χρυσόστομον διακρίνεται εἰς στρατευομένην καί θριαμβεύουσαν. Ἤ, καλλίτερον εἰπεῖν, εἰς ἐπίγειον καί οὐράνιον.

Τό μυστήριον τοῦτο τῆς Ἐκκλησίας παραμένει ἀκατάληπτον εἰς πολλούς ἀνθρώπους καί ἄν ἀκόμη οὗτοι ὀνομάζονται Χριστιανοί. Ὅπως ἐξ ἴσου ἀκατανόητον παραμένει τοῖς πολλοῖς τό μυστήριον τῆς μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν, δηλονότι τῶν Χριστουγέννων. Τοῦτο δέ συμβαίνει, διότι ἡ εἰς Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν πίστις εἶναι χλιαρή, ὅπως ὁ χλιαρός ἄνθρωπος τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἀποστόλου Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου: «Οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου». (Ἀπ. Ἰω 3, 16). Κατά δέ τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Ἰάκωβον τόν ἀδελφόθεον καί πρῶτον Ἱεράρχην τῶν Ἱεροσολύμων ἡ πίστις ἄνευ ἔργων νεκρά ἐστι. «Ὥσπερ γάρ τό σῶμα χωρίς πνεύματος νεκρόν ἐστι, οὕτω καί ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστι», (Ἰακ. 2,26).

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος, ἀγαπητοί μου, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀναγνωρίζεται ὡς στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας καί συνεπῶς κληρονόμος τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Καί τοῦτο διότι ὁ Ἐπισκοπος τῆς πόλεως τῶν Μύρων τῆς Λυκίας ὑπῆρξεν πιστός θεράπων καί λειτουργός τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου, τῆς Ἐκκλησίας λόγῳ τε καί ἔργῳ.

Νά λοιπόν, διά τί ὀ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέγει ὅτι πρέπει νά ἑορτάζωμεν ὄχι μέ δημοσίας πανηγύρεις, ἀλλά κατά τρόπον θεϊκόν. Ὄχι κατά τρόπον κοσμικόν, άλλά κατά τρόπον ὑπερκόσμιον, ὄχι τά ἰδικά μας, ἀλλά περισσότερον τά τοῦ Κυρίου. Ὄχι τά σχετικά μέ τήν ἀσθένειαν, ἀλλά τά σχετικά μέ τήν θεραπείαν. Ἐκτρεπόμενοι, οὕτως, ὡς παραγγέλλει ὁ σοφώτατος Παῦλος, «τάς βεβήλους κενοφωνίας καί άντιθέσεις τῆς ψεωδωνύμου γνώσεως, ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περί τήν πίστιν ἠστόχησαν», (Α’ Τιμ. 6, 20-21).

Καί ὄντως, ἀδελφοί μου, πολλοί Χριστιανοί  ἠστόχησαν περί τήν πίστιν εἰς Χριστόν, διότι ἔθεσαν ἑαυτούς ὑπεράνω καί συνεπῶς ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας, γενόμενοι οὕτως ὑπέρμαχοι τῆς ἀσεβείας καί ἀντίπαλοι τῆς εὐσεβείας. Συνετάχθησαν, μέ ἄλλα λόγια, μέ τό φρόνημα τοῦ κόσμου τούτου, ὅστις «κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται», κατά τόν Ἀπόστολον καί Εὐαγγελιστήν Ἰωάννην, (Α’ Ἰω. 5,19).

Διά τῆς σημερινῆς διπλῆς ἑορτῆς –καί λέγομεν διπλῆς ἑορτῆς διότι ἑορτάζομεν ἀφ’ ἑνός τήν μνήμην τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ θαυματουργοῦ, ἀφ’ ἑτέρου τήν χαρμόσυνον κλῆσιν, τό κάλεσμα τῶν Χριστουγέννων-, ἀποδεικνύεται, ἐπαναλαμβάνομεν, διά τῆς διπλῆς αὐτῆς ἑορτῆς ὅτι ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία καί μάλιστα ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων δέν εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου τούτου καί συνεπῶς δέν φρονεῖ τά τοῦ κόσμου τούτου, δηλονότι τά τοῦ μαμωνᾶ, ἀλλά τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου. Δέν φρονεῖ τά τοῦ Ἡρώδου, ἀλλά τά τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ δέ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀνήρ ἐπιθυμιῶν, τό σκεῦος τῆς ἐκλογῆς καί τέλος ὁ κανών τῆς πίστεως, δηλονότι ὁ Ἅγιος Νικόλαος, δέν εἶναι ὁ Santa Claus τοῦ ἐμπορίου καί τῆς παγκοσμιοποιήσεως, ἀλλά ὁ ζῶν καί ἀψευδής μάρτυς τῆς σεσαρκωμένης ἐλπίδος καί τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης, δηλαδή τοῦ ἐν σπηλαίῳ τῆς Βηθλεέμ γεννηθέντος ἐκ Παρθένου Μαρίας ἐπί Καίσαρος Αὐγούστου τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί Πατρός Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. «Ἡμῶν γάρ διακηρύσσει ὁ σωφώτατος Παῦλος, τό πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καί Σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν», (Φιλιπ. 3,20).

Οὐχί λοιπόν κοσμικῶς, ἀλλά θεϊκῶς καλούμεθα, ἀδελφοί μου νά ἑορτάσωμεν καί ἡμεῖς τήν ἱεράν μνήμην τοῦ Ἁγίου Πατρός ἡμῶν Νικολάου, λέγοντες αὐτῷ μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ: «Τῶν ἀθεάτων τά κάλλη περιερχόμενος, τήν φοβεράν ἐκείνην κατενόησας δόξαν, Ἅγιε Ἁγίων. Ὅθεν ἡμῖν τά οὐράνια λόγια, τῶν ἀειζώων ἐκείνων θεωριῶν, ἀναγγέλλεις, Ἱερώτατε».

Οὐχί κοσμικῶς ἀλλά ἐκκλησιαστικῶς καλούμεθα, ἀδελφοί μου, νά ἑτοιμάσωμεν ἑαυτούς, διά νά ὑποδεχθῶμεν τῆς μεγάλης τοῦ Θεοῦ Πατρός Βουλῆς τόν Ἄγγελον τῆς εἰρήνης καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου, Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν.

Μετά τοῦτο ἐπί ὥραν πολλήν ὁ Μακαριώτατος καί οἱ ἱερεῖς μετέδιδον τήν θ. Κοινωνίαν εἰς τούς ἀθρόως προσερχομένους πιστούς.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησε λιτανεία πέριξ τοῦ Ναοῦ καί εἰς τό ὑπό κάτω αὐτοῦ σπήλαιον, τό συνδεδεμένον ἐν τῇ παραδόσει μετά τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἐν μέσῳ πανδήμου πλήθους ἐντός καί ἐκτός τοῦ ναοῦ, ἐκδηλοῦντος ἐν πλήρει χαρᾷ καί αὐθορμητισμῷ, ὀρθοδόξῳ τῷ τρόπῳ, τήν εὐλάβειαν αὐτοῦ  πρός τόν Ἅγιον Νικόλαον καί τόν σεβασμόν αὐτοῦ πρός τό Παλαίφατον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων.

Μετά τήν διανομήν τοῦ ἀντιδώρου ὁ Μακαριώτατος μετά τῆς Ἀρχιερατικῆς καί Ἱερατικῆς συνοδείας καί τῇ τιμητικῇ προσκοπικῇ παρελάσει μετέβη εἰς τό ἡγουμενεῖον, ἔνθα ἐδέχθη μικράν ἀναψυχήν. Ἐν τῷ μεταξύ, συμφώνως πρός τό διοργανωθέν πρόγραμμα τῶν τριημέρων ἑορτασμῶν τῆς πόλεως προσῆλθεν ὁ Πρωθυπουργός τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Σαλάμε Φαγιάντ.

Προσελθών ὁ Πρωθυπουργός, ἐγένετο δεκτός εἰς θερμοτάτην λαϊκήν ὑποδοχήν πρό τοῦ Ὀρθοδόξου ἡγουμενείου εἰς τήν πλατεῖαν τῆς πόλεως. Ἐνταῦθα προσεφώνησεν αὐτόν ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως κ. Ράζη Ζεντάν, ἀκολούθως δέ ὡμίλησεν ὁ ἴδιος, ἐκφράζων τήν  χαράν αὐτοῦ διά τήν ἐπίσκεψιν αὐτοῦ εἰς τήν ἑορτήν τῆς πόλεως καί ηὐχήθη τήν εἰρήνην καί δικαιοσύνην ἐπί τῆς γῆς ὅλης καί ἐπί τῆς γῆς τῆς Παλαιστίνης, συμφώνως πρός τό ἀγγελικόν μήνυμα: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

Ἐκ τῆς ἐξέδρας εἰς τήν πλατεῖαν ὁ Πρωθυπουργός προσῆλθεν εἰς τήν αὐλήν τοῦ Ὀρθοδόξου ἡγουμενείου, ἔνθα ἤναψε συμβολικῶς τό δένδρον τῶν Χριστουγέννων.

Ἐκ τοῦ τόπου τούτου συνοδευόμενος ὁ Πρωθυπουργός ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου Ναρκίσσου καί τοῦ λοιποῦ ἱερατείου, εἰσῆλθεν εἰς τό ἡγουμενεῖον. Ἐνταῦθα προσεφώνησεν αὐτόν ὁ Μακαριώτατος.

Εὐχαριστῶν τόν Μακαριώτατον ὁ Πρωθυπουργός, ηὐχήθη τήν συνεργασίαν τοῦ Πατριαρχείου μετά τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς διά τήν καλλιτέρευσιν τῶν ὅρων τῆς ζωῆς τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ καί τήν ἐκπλήρωσιν τῶν ἐθνικῶν πόθων αὐτοῦ.

Ἐκ τοῦ ἡγουμενείου ὁ Μακαριώτατος, ὁ Πρωθυπουργός, μέλη τῆς Κυβερνήσεως, Ἱερατεῖον, Ἐπίτροποι καί πολλοί ἐκ τοῦ λαοῦ παρεκάθισαν εἰς τράπεζαν ἐν τῷ ξενοδοχείῳ “Nativity”,  παρατεθεῖσαν ὑπό τοῦ Δημάρχου τῆς πόλεως κ. Ράζη Ζεντάν.

Ἡ μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός Νικολάου τοῦ θαυματουργοῦ ἑωρτάσθη καί εἰς τήν ἐν Ἱεροσολύμοις παρά τό Πατριαρχεῖον Ἱεράν αὐτοῦ Μονήν δι’ ἑσπερινοῦ καί ἱεροῦ εὐχελαίου ἀφ’ ἑσπέρας καί διά θ. Λειτουργίας ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, προεξάρχοντος τοῦ ἡγουμένου αὐτῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_6_placeholder

Ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρός Ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου, τήν 5^ην Δεκεμβρίου ἑκάστου ἔτους, ἀποτελεῖ τήν κυρίως ἑορτήν τῆς Ἱερᾶς αὐτοῦ Λαύρας, τήν ὁποίαν ἵδρυσε ὑπερμεσοῦντος τοῦ  5^ου μ.Χ. αἰῶνος  εἰς τήν  ὄχθην τοῦ χειμάρρου τῶν Κέδρων, εἰς ἀπόστασιν 15 χιλιομέτρων ἀπό τῆς Βηθλεέμ πρός τήν ἔρημον τοῦ Ρουβᾶ καί πολύ πρό τῆς Νεκρᾶς Θαλάσσης.

Πρός τιμήν τῆς ἑορτῆς ταύτης ἀνεχώρησε ἐξ Ἱεροσολύμων τό ἑσπέρας τῆς παραμονῆς, Παρασκευῆς 4^ης /17^ης Δεκεμβρίου 2010, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά συνοδείας. Διαβάς αὐτοκινητικῶς τήν Βηθλεέμ, τό Χωρίον τῶν Ποιμένων, τήν ἔρημον τῆς Μονῆς τοῦ Ἀββᾶ Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου καί τοῦ χωρίου τῶν Ἀμπεντήδων, ἀφίχθη περί λύχνων ἁφάς εἰς τήν Ἱεράν Μονήν. Πρό τῆς εἰσόδου ταύτης ἀνέμενεν τόν Μακαριώτατον περιχαρῶς ὁ εὐλαβής ὁ πνευματικός τῆς ἱερᾶς Μονῆς, Ἀρχιμανδρίτης π. Εὐδόκιμος μετά τῆς συνοδείας τῶν εἴκοσι Ἁγιοσαββιτῶν Πατέρων καί ἑτέρων ἱερέων καί μοναχῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν καί Ὀρθοδόξων Ἀραβοφώνων πιστῶν ἐκ τῶν περιχώρων τῆς Βηθλεέμ, Μπετζάλλας καί Χωρίου τῶν Ποιμένων.

Ἐνδυθείς τόν μανδύαν ὁ Μακαριώτατος, εὐλογήσας, κατῆλθε καί προσεκύνησεν εἰς τόν ἐν τῷ προαυλίῳ τοῦ Καθολικοῦ τάφον τοῦ Ἁγίου, τό ἱερόν αὐτοῦ λείψανον ἐν τῷ Καθολικῷ καί εὐλογήσας ἀνῆλθεν ἐπί τόν θρόνον, ὁπότε καί προσεφώνησεν Αὐτόν ὁ πνευματικός τῆς Λαύρας, Ἀρχιμανδρίτης Εὐδόκιμος, καλωσορίζων Αὐτόν ὡς τόν διάδοχον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί τῶν λοιπῶν ὁμολογητῶν καί μαρτύρων Πατριαρχῶν Ἱεροσολύμων, εὐχόμενος Αὐτῷ τήν προστασίαν καί τάς πρεσβείας τοῦ ὁσίου Σάββα τοῦ ἡγιασμένου διά τήν εὐόδωσιν τοῦ ἐπιπόνου ποιμαντικοῦ Πατριαρχικοῦ Αὐτοῦ ἔργου καί ζητῶν τάς εὐλογίας Αὐτοῦ διά τήν κατά τήν τάξιν καί εὐπρέπειαν τέλεσιν τῆς ἑορτῆς πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν.

Ψαλέντος τοῦ Πολυχρονισμοῦ, ὁ Μακαριώτατος μετά τῆς συνοδείας ἐδέχθη τήν φιλόξενον ἀναψυχήν τῶν Ἁγιοσαββιτῶν Πατέρων εἰς τό Ἐπιτροπικόν καί ἀκολούθως ἐπορεύθη εἰς τό κελλίον Αὐτοῦ διά σύντομον ἀνάπαυσιν πρό τῆς ἐνάρξεως τῆς ἀγρυπνίας, ἐν ᾧ οἱ Ἁγιοσαββῖται Πατέρες καί οἱ προσκυνηταί μετέσχον τῆς δευτέρας ἑσπερινῆς τραπέζης, καθ’ ὅτι ἑορτή. Κατά τάς μή ἑορτασίμους ἡμέρας παρατίθεται εἰς τήν Μονήν μία τράπεζα μόνον.

Μετά τήν ἀνάπαυσιν ταύτην περί τήν 8.30 μ.μ., κοσμικήν ὥραν, ἤρξατο ἡ ἀγρυπνία διά τῆς ἀκολουθίας τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου μετά τῆς ἐν αὐτῷ ἀκολουθίας τῶν Χαιρετισμῶν, ἀρχικῶς, ἐν συνεχείᾳ δέ τῆς ἀκολουθίας  τοῦ Μεγάλου Ἑσπερινοῦ μέ τά Ἀνοιξαντάρια καί τήν Λιτήν μέ Ἀρτοκλασίαν.

Μετά ταῦτα ἠκολούθησε ἡ ἀνάγνωσις ἐκ τοῦ Συναξαρίου καί μικρά ἀνάπαυσις διά τούς ἀσθενεστέρους εἰς ἀντοχήν εἰς τήν ἀγρυπνίαν, ἐν ᾧ οἱ δυνατώτεροι ἤρξαντο μετά τήν ἀνάγνωσιν τοῦ συναξαρίου τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου.

Προϊούσης τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου, προσῆλθεν  ὁ Μακαριώτατος καί ἤρξατο τῶν Καταβασιῶν: «Χριστός γεννᾶται δοξάσατε…» καί προεξῆρξεν ἐν συνεχείᾳ τῆς ὅλης ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου καί τῆς θ. Λειτουργίας εἰς τήν κατανυκτικήν ἀτμόσφαιραν τοῦ ναοῦ τοῦ Καθολικοῦ, τήν δημιουργουμένην ἐκ τῶν πολλῶν λαμπάδων καθαροῦ κηροῦ καί τῶν πολλῶν ἐπαργύρων καί ἐπιχρύσων κανδηλῶν, διά καθαροῦ ἐλαίου καιουσῶν, ἀφιερωμάτων τῆς εὐλαβείας τῶν Ἁγιοσαββιτῶν Πατέρων, τῶν ἀγαπώντων τήν ἀκριβῆ καί ἄκραν ἄσκησιν καί τήν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ καί τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν, τῶν εὐλαβουμένων τόν Ὁσιον Σάββαν καί ποικιλοτρόπως τιμώντων αὐτόν.

Συλλειτουργοί τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιερεῖς ἦσαν ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος καί ὁ Ἀρχιερεύς τοῦ τριημέρου ἑορτασμοῦ τοῦ ἔτους τούτου, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβήλων κ. Δωρόθεος, ἱερεῖς δέ Ἁγιοταφῖται, ἡγούμενοι ἄλλων Mονῶν τοῦ Πατριαρχείου, ὡς οἱ Ἀρχιμανδρῖται π. Ἰγνάτιος, ἡγούμενος τῆς Μονῆς τῶν Ποιμένων καί π. Ἀνανίας, ἡγούμενος τῆς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Μπετζαλλᾶ, ψάλται δέ ἐν τῇ ὅλῃ ἀγρυπνίᾳ, ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἱερόθεος δεξιά ἑλληνιστί καί ὁ Ἀρχιμανδρίτης Φιλόθεος ἀριστερά ἀραβιστί.

Τό ἐκκλησίασμα ἐκ μοναχῶν καί λαϊκῶν ἦτο ἀνομοιογενές εἰς ἐθνικότητας, Ἑλληνικήν ἐκ προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσικήν ἐκ Ρωσίας, Ἀραβικήν ἐκ τῶν Ἀραβοφώνων Ὀρθοδόξων, τῶν πόλεων Βηθλεέμ, Μπετζάλλας καί Μπετσαχούρ-Χωρίου τῶν Ποιμένων, ὁμοιογενές ὅμως ἀπολύτως εἰς τήν μίαν ἁγίαν καθολικήν καί ἀποστολικήν Ὀρθόδοξον πίστιν καί ἀπήλαυσεν εἴτε ἐν προσευχῇ εἴτε ἐν τῇ θείᾳ Κοινωνίᾳ τήν θεανθρωπίνην ταύτην ἐμπειρίαν τῆς παννυχίδος ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου.

Εἰς τό Κοινωνικόν ἡ Α.Θ.Μ. ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ἔχοντα περίπου οὔτως, καθότι ἦτο ἀπό στήθους:

«Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος, προσέλαβε τήν ἀνθρωπίνην ἡμῶν φύσιν, σῶμα, ψυχήν, νοῦν καί αἷμα χωρίς τήν ἁμαρτίαν. Διά τοῦ αἵματος Αὐτοῦ ὁ Χριστός ἵδρυσεν, ἐθεμελίωσε τήν Ἐκκλησίαν, εἰς τήν ὁποίαν μᾶς ἐκάλεσεν διά τοῦ Βαπτίσματος καί μᾶς καλεῖ μέ τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, διά νά καταστήσῃ τόν ἄνθρωπον κοινωνόν τοῦ σταυρικοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Βασιλείας Αὐτοῦ. Ἄς ἑορτάσωμεν κατά τόν Ἅγιον Γρηγόριον τόν Θεολόγον «θεϊκῶς καί οὐχί πανηγυρικῶς». Ἄς προετοιμασθῶμεν διά τήν ἑορτήν τῶν ἑορτῶν, τά Χριστούγεννα. Ἄς ἑορτάσωμεν ὡς ἡ Ἐκκλησία ὁμολογεῖ:  νά ἀφήσωμεν νά γεννηθῇ ἐντός ἡμῶν ὁ σαρκί νηπιάσας Χριστός, νά γίνῃ ἡ ψυχή μας Σπήλαιον. Τίνι τρόπῳ; Μέ τόν τρόπον πού δεικνύει ἡ Ἐκκλησία, μέ νηστείαν, προσευχήν, ἀγάπην πρός τόν πλησίον, ἐπισκέψεις εἰς τά νοσοκομεῖα, καί διά παντός τρόπου βοήθειαν εἰς τούς ἐνδεεῖς. Οὗτος ἦτο ὁ δρόμος καί ὁ τρόπος, τόν ὁποῖον ἠκολούθησεν ὁ ὅσιος Σάββας, ἀλλά καί οἱ συνεχισταί τοῦ ἔργου αὐτοῦ Ἁγιοσαββῖται Πατέρες, ἐπί τούς ὁποίους ἐπικαλούμεθα τάς εὐχάς καί προσευχάς αὐτοῦ καί τῆς Κυρίας Θεοτόκου, διά νά ἑορτάσωμεν τήν Γέννησιν τοῦ Χριστοῦ καί τήν δικήν μας ἀναγέννησιν. Γένοιτο».

Μετά τό τέλος τῆς θ. Λειτουργίας προσῆλθον πάντες εἰς τόν νάρθηκα τοῦ Καθολικοῦ, ἔνθα μετά τήν δέησιν μετά τῆς εἰκόνος τοῦ Ἁγίου  καί τόν Πολυχρονισμόν τοῦ Μακαριωτάτου, ἔλαβον ὡς ἀνταμοιβήν διά τόν κόπον τῆς ἀγρυπνίας τήν φιλόξενον ἀναψυχήν τῶν Ἁγιοσαββιτῶν Πατέρων ἐκ κολλύβων, οἴνου, ἄρτου καί γλυκισμάτων. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος, οἱ ἱερεῖς καί τό ἐκκλησίασμα παρεκάθισαν εἰς τήν μοναστηριακήν τράπεζαν.

Μετά ταῦτα ἐν εὐχαριστίᾳ πολλῇ πρός τόν Θεόν διά τήν τοιαύτην παραμυθητικήν δωρεάν Αὐτοῦ, τῆς μνήμης τοῦ ὁσίου Σάββα, καί εὐχαριστίᾳ πρός τούς πατέρας διά τήν φιλοξενίαν αὐτῶν ἡ Α.Θ.Μ. ἀνεχώρησε διά τό Πατριαρχεῖον, ἀφήσας τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀβήλων κ. Δωρόθεον, ἵνα ἀποτελειώσῃ τόν τριήμερον ἑορτασμόν τῆς Μονῆς διά τῆς κατά τήν Κυριακήν 6^ην /19^ην Δεκεμβρίου 2010, τελέσεως τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Νικολάου, Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ θαυματουργοῦ.

Πρός τούτοις,  ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου ἑωρτάσθη εἰς τό ἐν τῇ Μονῇ τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων παρεκκλήσιον αὐτοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_7_placeholder