Ἡ κυριώνυμος ἡμέρα τῆς ἑορτῆς εἰς τά Ἱεροσόλυμα.

Τήν πρωΐαν τῆς ἡμέρας τῶν Θεοφανείων, Τετάρτης, 6^ης/19^ης Ἰανουαρίου 2011, ἔλαβε χώραν ὑπό τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον ἡ κάθοδος τῶν Ἁγιοταφιτῶν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως. Μετά τήν προσκύνησιν εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν καί τόν Πανάγιον Τάφον ἡ  Πατριαρχική Συνοδεία εἰσῆλθε εἰς τό Καθολικόν. Ἐνταῦθα εἰς τό ἱερόν Βῆμα ἡ Α.Θ.Μ. καί οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ Ἱερεῖς λαβόντες εὐλογίαν ἐνεδύθησαν τάς πλήρεις Ἀρχιερατικάς καί Ἱερατικάς αὐτῶν στολάς.

Εὐθύς ἀμέσως ἡ Α.Θ.Μ. ἐτέλεσε τήν ἀκολουθίαν τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ τῶν Θεοφανείων καί ἡγίασε τόν χῶρον καί τούς πιστούς καί μετέδωσεν αὐτοῖς ὕδωρ ἡγιασμένον καί ἔλαβον καί ἔπιον.

Ἐν συνεχείᾳ ἤρξατο ἡ θ. Λειτουργία εἰς τόν Πανάγιον Τάφον, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν: Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, τῶν παρεπιδημούντων, Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἀριανζοῦ τῆς Μητροπόλεως Γερμανίας, τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Tomis κ. Θεοδοσίου τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρουμανίας καί τοῦ Θεοφιλεστάτου Βοηθοῦ Ἐπισκόπου τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρουμανίας Αἰμιλιανοῦ, Ἱερομονάχων Ἁγιοταφιτῶν καί παρεπιδημούντων Ἱερέων ἐξ ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί διακόνων, πολλοῦ λαοῦ, πολλῶν ἐθνικοτήτων, μιᾶς πίστεως ὅμως , τῆς Ὀρθοδόξου, κυκλούντων τό Κουβούκλιον τοῦ Παναγίου Τάφου.

Εὐθύς μετά τήν ἀπόλυσιν ἐνώπιον τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου, ὁ Μακαριώτατος ἡγίασεν διά τοῦ Τιμίου Σταυροῦ μετά τοῦ Τιμίου Ξύλου καί τόν Μέγαν Ἁγιασμόν τούς πιστούς, ἐν ᾧ εἷς  τῶν Ἀρχιερέων διένειμε τό Ἀντίδωρον.

Ἐπί τῇ λήξει τούτων, ἀπό τοῦ Καθολικοῦ καί διά τοῦ χώρου ἔμπροσθεν τοῦ Κουβουκλίου, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἐξῆλθε τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, τῶν κωδώνων κρουομένων χαρμοσύνως, καί ἀνῆλθεn εἰς τά Πατριαρχεῖα. Ἐνταῦθα προσηνέχθη ἡ ἁρμόζουσα τῇ ἑορτῇ  ὑλική ἀναψυχή καί ἐξεφράσθησαν αἱ δέουσαι ἑόρτιοι προσρήσεις.

Ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὑψῶν τό ποτήριον εἶπεν: «Ἡ σημερινή ἑορτή τῶν Θεοφανείων εἶναι τό πλήρωμα πάσης δικαιοσύνης, εἶναι τό ἐπισφράγισμα τῆς ἑορτῆς τοῦ μυστηρίου τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κατά τήν ἱεράν αὐτήν ἡμέραν τῶν Θεοφανείων ἐφανερώθη εἰς ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους τό μυστήριον τῆς Τρισηλίου Θεότητος, τό μυστήριον τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἐπίσης, κατά τήν ἡμέραν ταύτην ἐφανερώθη καί διεδόθη εἰς ἡμᾶς τό βάπτισμα τῆς μετανοίας, τό βάπτισμα τῆς ἐλευθερίας, τῆς καθάρσεως καί τῆς ἀπαλλαγῆς τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, διά τοῦ βαπτίσματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εὐχόμεθα ὅπως τό φῶς τῆς Τρισηλίου Θεότητος, δηλαδή τό φῶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Πνεύματος τοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖον ἐν εἴδει περιστερᾶς ἐφανερώθη ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ κατά τήν βάπτισιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπό Ἰωάννου τοῦ Ἁγίου Βαπτιστοῦ καί Προδρόμου, νά φωτίζῃ καί νά χαρίζῃ τήν φωτιστικήν δύναμιν καί ἐνέργειαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ ἡμῶν εἰς πάντα ἄνθρωπον καί εἰς τόν κόσμον ἅπαντα, εἰς δέ ἡμᾶς τούς Ἁγιοταφίτας νά δίδῃ τήν δύναμιν νά συνεχίσωμεν τήν ἀποστολήν, τήν ὁποίαν ὁ Θεός μᾶς ἀνέθεσε, δηλονότι τήν διαφύλαξιν καί λειτουργίαν τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, τά ὁποῖα παραμένουν ὡς χῶροι λειτουργικοί, δίδουν τήν μαρτυρίαν τῆς ἐνσαρκώσεως, σταυρώσεως, ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἀπολυτρώσεως. Εὐχόμεθα, ὅπως τό φῶς τῆς Τρισηλίου Θεότητος φωτίζῃ τάς ψυχάς πάντων ἡμῶν, φωτίζῃ δέ καί τάς διανοίας τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, οὕτως ὥστε νά ἐργασθοῦν διά τήν εἰρήνην καί τήν κατάπαυσιν τοῦ πυρός, διότι ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, «δέν ὑπάρχει πιό ὡραῖον πρᾶγμα ἀπό τήν εἰρήνην καί ὅπου ἐπικρατεῖ ἡ εἰρήνη, ἐκεῖ καταργοῦνται οἱ πόλεμοι, αἱ αἱματοχυσίαι καί αἱ διχόνοιαι καί εἰρηνεύει πᾶσα ὁρατή καί ἀόρατος κτίσις».

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder

1. Παραμονή τῆς ἑορτῆς, (5/18-1-2011).

α. Εἰς Ἱεροσόλυμα.

Ἡ ἑορτή τῶν Θεοφανείων ἤ τῶν «Φώτων», ὡς ἀνάμνησις ἐν χαρᾷ, ἀγαλλιάσει καί εὐγνωμοσύνῃ τῆς εἰς τόν Ἰορδάνην ποταμόν βαπτίσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ διά τήν ἀναίρεσιν τῶν συνεπειῶν τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, τήν ἀνακαίνισιν τοῦ ἀνθρωπίνου ἡμῶν φυράματος καί τόν ἁγιασμόν τῆς κτίσεως, ἑωρτάσθη ὑπό τῆς Σιωνίτιδος Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν, συμφώνως πρός τήν Τυπικήν διάταξιν τῆς Ἐκκλησίας ὡς καί τῆς προσκυνηματικῆς καθεστωτικῆς τοιαύτης ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ. Συγκεκριμένως, τήν 5^ην /18^ην Ἰανουαρίου 2011, λίαν πρωΐ, ἀπό τῆς 4:00 π.μ. ὥρας εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, ἤρχισεν ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, μεθ’ ἥν ἀνεγνώσθησαν αἱ Μεγάλαι Ὧραι, προεξάρχοντος ἐν αὐταῖς τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ’ ὡς καί τῆς θ. Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ἐν συνεχείᾳ καί τοῦ μικροῦ Ἁγιασμοῦ.

Ἠκολούθησεν ἡ ἐν πομπῇ, ἀμφιέσει καί ψαλμῳδίᾳ τοῦ «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου Σου, Κύριε» ἄνοδος εἰς τό Πατριαρχεῖον, ἔνθα ἀνεπέμφθη δέησις, ἡγιάσθη ἡ αἴθουσα καί ἐψάλη ὁ Πατριαρχικός Πολυχρονισμός. Τήν  αἴθουσαν ἡγίασεν καί ὁ μετ’ ὀλίγον ἀφιχθείς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστείας κ. Θεοδόσιος μετά μικρᾶς συνοδείας, προεξάρξας τῆς θ. Λειτουργίας καί τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ἁγιασμοῦ εἰς τόν Καθεδρικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου.

β. Εἰς τόν Ἰορδάνην ποταμόν.

Μεθ’ ὁλίγον, τήν 9:00’ π.μ., ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀνεχώρησε διά τήν ἑορτήν τῆς παραμονῆς τῶν Θεοφανείων καί τόν ἁγιασμόν τῶν ὑδάτων εἰς τόν Ἰορδάνην ποταμόν.

Ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀφίχθη πρῶτον εἰς τό ἡγουμενεῖον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Προφήτου Ἐλισσαίου, παρά τήν συκομορέαν τοῦ Ζακχαίου. Ἐνταῦθα ὑπεδέχθη αὐτήν ὁ ἡγούμενος, Ὁσιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Φιλούμενος.

Ἐκ τοῦ ἡγουμενείου ἀναχωρήσας, ὁ Μακαριώτατος διῆλθεν ἀπό τῆς Νομαρχίας τῆς Ἱεριχοῦς, ἔνθα ἐν τῇ ὑποδοχῇ αὐτοῦ ὑπό τοῦ Δημάρχου, προσεφώνησεν αὐτόν διά τῆς κάτωθι  προσφωνήσεως ὡς ἕπεται:

«Ἐξοχώτατε Διοικητά τῆς Ἱεριχοῦς,

Κύριε Δήμαρχε,

Ἱερολογιώτατε Μουφτῆ,

Ἐκλαμπρότατε κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος

Ἀξιότιμοι Κύριοι,

Πρό ἡμερῶν ἡ Ἐκκλησία τῶν Ρωμαιορθοδόξων Χριστιανῶν τῶν Ἱεροσολύμων ἑώρτασε τήν ἑορτήν τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον.

Σήμερον ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, τήν ὁποίαν ἐκόσμησεν ὁ μέγας ἐν Πατριάρχαις τῶν Ρωμαίων Ὀρθοδόξων Ἅγιος Σωφρόνιος, ὅστις κατά τήν ἱστορικήν ἱεράν πλέον αὐτοῦ συνάντησιν μετά τοῦ ἐνδόξου ἐν Χαλίφαις τῶν Ἀράβων Μουσουλμάνων, Ὀμάρ Ἴμπν Χατάμπ, ἔθεσαν τόν θεμέλιον καί ἀρραγῆ λίθον τῆς ἁρμονικῆς συμβιώσεως μεταξύ τῶν διαφόρων ἐθνικοθρησκευτικῶν ὀντοτήτων καί Κοινοτήτων, τῶν συνιστωσῶν τόν πολυπολιτισμικόν καί πολυθρησκευτικόν χάρτην τῆς Ἁγίας Γῆς, πανηγυρίζει τήν ἑορτήν τῶν Ἁγίων Θεοφανείων, δηλονότι τήν φανέρωσιν τοῦ θείου καί ἀπροσίτου Φωτός, ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ κατά τό Βάπτισμα Αὐτοῦ ὑπό Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ ἐν τοῖς ρείθροις τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ παρά τήν ἀρχαιοτάτην Παλαιστινιακήν ἡμῶν πόλιν τῆς Ἱεριχοῦς.

Ἐάν ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων ἀποτελεῖ τήν ἑορτήν τῆς ἐξ ἀφάτου φιλανθρωπίας εἰσβολῆς τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ τῶν ἀνθρώπων, ἡ ἑορτή τῶν Θεοφανείων ἀποτελεῖ τό ἐπισφράγισμα τῆς θείας καί ἐνσάρκου ἀγάπης, εἰρήνης καί δικαιοσύνης. Καί τοῦτο, διότι τό Βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ἀποτελεῖ τό πάσης δικαιοσύνης πλήρωμα. «Ἀγαθή γάρ ἡ τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνη καί δικαία ἐστίν ἡ ἀγαθότης αὐτοῦ», διδάσκουν οἱ μεγάλοι τῆς Ἐκκλησίας Πατέρες.

Μέ ἄλλα λόγια, τό μήνυμα τῆς σημερινῆς ἑορτῆς, ἡ ὁποία συνδέεται ἀρρήκτως μετά τῶν ὑδάτων τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ, ἀλλά καί τῆς εὐλογημένης γῆς τῶν προφητῶν τῶν προκαταγγειλάντων ἡμῖν καί διδαξάντων ἡμᾶς, ἀπ’ αὐτήν ταύτην τήν γῆν, τήν ἀγάπην, τήν εἰρήνην καί δικαιοσύνην, ἀπευθύνεται πρός πάντα ἄνθρωπον καί λαόν, τόν ἀπεκδεχόμενον καί φοβούμενον τόν Θεόν καί τήν δικαίαν Αὐτοῦ κρίσιν. Τό μήνυμα δέ τοῦτο, εἶναι μήνυμα κατά πάσης μορφῆς πολέμου καί αἱματοχυσίας. «Οὐδέν γάρ ἐστιν ἄμεινον εἰρήνης, ἐν ᾗ πᾶς πόλεμος καταργεῖται ἐπουρανίων καί ἐπιγείων», κηρύττει ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας, (Ἐφ. 13,2).

Εὐχόμεθα, ὅπως τό φῶς τῆς δικαιοσύνης τῆς Ἁγίας τοῦ Θεοῦ ἐπιφανείας φωτίσῃ τόν κόσμον καί ἀπαλλάξῃ αὐτόν ἐκ τῆς δουλείας τοῦ σκότους. Ἐπιφαύσῃ δέ εἰς τόν ἀκατάβλητον λαόν τῆς Παλαιστίνης τό φῶς τῆς ἐλευθερίας, τῆς εἰρήνης, τῆς συνδιαλλαγῆς καί τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας.

Χρόνια πολλά».

Ἐκ τῆς Ἱεριχοῦς, πόλεως τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, ἀναχωρήσας ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων διῆλθε διά τοῦ συνοριακοῦ ἐλέγχου μεταξύ Παλαιστινίων καί Ἰσραηλινῶν καί κατηυθύνθη πρός τήν ἱστορικήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ἡμικατεστραμμένην οὖσαν ἀπό τοῦ πολέμου τῶν ἕξ ἡμερῶν, τοῦ 1967. Πρό τῆς εἰσόδου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἐπεφυλάχθη θερμή ὑποδοχή εἰς τόν Μακαριώτατον ὑπό τοῦ ἔχοντος τήν ἐπιστασίαν τῆς Μονῆς αὐτῆς, Ἀρχιμανδρίτου π. Χρυστοστόμου, ἡγουμένου τῆς παρακειμένης Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἀββᾶ Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου, πολλῶν ἱερομονάχων καί ἱερέων ἐνδεδυμένων, τῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου μετά τῆς συζύγου καί διπλωματικῶν συνεργατῶν αὐτοῦ, τοῦ Ἐκπροσώπου τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν καί Θρησκευμάτων τοῦ Ἰσραήλ κ. Σεζάρ Μαρζῆε, τοῦ Ἐκπροσώπου τῆς Ἰσραηλινῆς Στρατιωτικῆς Διοικήσεως τῆς περιοχῆς τῆς Ἱεριχοῦς κ. Ἴτζικ καί τῶν Προσκόπων προπορευομένων καί πλήθους λαοῦ.

Ἅμα τῇ ὑποδοχῇ πρό τῆς εἰσόδου, ἐγένετο ἡ εἴσοδος ἐντός τοῦ ἡμικατεστραμμένου ἱεροῦ Ναοῦ, διά τόν ὁποῖον τό Πατριαρχεῖον ἔχει λάβει τήν ἄδειαν παρά τοῦ Ἰσραηλινοῦ Στρατοῦ διά τήν συντήρησιν καί ἀνακαίνισιν καί ἀναμένει χορηγούς καί ἀνεγνώσθη ἡ Θ’ Ὥρα τῆς Παραμονῆς τῶν Θεοφανείων μέ τό τροπάριονπερί τό τέλος αὐτῆς, ἀσύλληπτον εἰς θεολογικήν καί ποιητικήν ἔμπνευσιν καί εἰς κατανυκτικώτατον βυζαντινόν μέλος: «Τήν χεῖρὰ σου τήν ἁψαμένην τήν ἀκήρατον κορυφήν τοῦ Δεσπότου (γ’), μεθ’ ἧς καί δακτύλῳ Αὐτόν ἡμῖν καθυπέδειξας, ἔπαρον ὑπέρ ἡμῶν πρός Αὐτόν, Βαπτιστά, ὡς παρρησίαν ἔχων πολλήν. Καὶ γαρ μείζων τῶν προφητῶν ἁπάντων ὑπ’ Αὐτοῦ μεμαρτύρησαι. Τούς ὀφθαλμούς σου πάλιν δέ τούς τό Πανάγιον Πνεῦμα κατιδόντας ὡς ἐν εἴδει περιστερᾶς κατελθόν, ἀναπέτασον πρός Αὐτόν, Βαπτιστά, ἵλεων ἡμῖν ἀπεργασάμενος∙ καί δεῦρο στῆθι μεθ’ ἡμῶν (γ΄) ἐπισφραγίζων τόν ὕμνον καί προεξάρχων τῆς πανηγύρεως».

Τῆς Θ’ ὥρας ἀναγνωσθείσης, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία, χιλιάδων λαοῦ -ὑπέρ τάς δέκα – προπορευομένων, ἀλλά καί ἑπομένων καί συνωστιζομένων καί μετά τῶν ἱεροψαλτῶν ψαλλόντων ἑλληνιστί καί ἀραβιστί τό «ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου Σου, Κύριε», πεζῇ ἀπό τῆς Μονῆς ἔφθασεν εἰς τήν ἐξέδραν, τήν κατεσκευασμένην διά τήν τέλεσιν τοῦ  ἁγιασμοῦ, παρά τήν δυτικήν ὄχθην τοῦ Ἰορδάνου. Ἐπ’ αὐτῆς καί μεθ’ ὕδατος ἐντός εἰδικῆς κολυμβήθρας ἐτελέσθη ὁ Μικρός Ἁγιασμός μετά τήν  Ἀκολουθίαν τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Ἅμα τῇ λήξει τοῦ Ἑσπερινοῦ, ὁ Μακαριώτατος καί ἡ συνοδεία Αὐτοῦ κατῆλθον μετά μεγάλης δυσκολίας, λόγῳ τοῦ συνωστιζομένου πλήθους, εἰς τήν ὄχθην τοῦ Ἰορδάνου, εἰς τό ὕδωρ τῆς ὁποίας ὁ Μακαριώτατος ἐβύθισε τρίς καί πάλιν τόν Τίμιον Σταυρόν, ψάλλων τό «ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου Σου, Κύριε».

Συμμετέχοντες τῆς βυθίσεως ταύτης τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἦσαν καί ἀπό τήν ἀπέναντι Ἀνατολικήν Ὄχθιν ὁ Μητροπολίτης Φιλαδελφείας καί Πατριαρχικός Ἐπίτροπος ἐν Ἀμμάν κ. Βενέδικτος μεθ’ ἱερέων ἐξ Ἰορδανίας καί ὁμάδος ἀραβοφώνων πιστῶν τοῦ Πατριαρχείου ἐξ Ἰορδανίας καί Ἑλλήνων προσκυνητῶν. Οὗτοι ἐπί τῷ τέλει τῆς ἀκολουθίας καί τῆς ἀπολύσεως, ἡνώθησαν μεθ’ ἡμῶν, ψαλλόντων τόν Πολυχρονισμόν τοῦ Μακαριωτάτου.

Τῆς τελετῆς τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ τελεσθείσης καί διά τοῦ Ἰορδανείου ὕδατος αὐτῆς πάντων ἡμῶν ἐν χαρᾷ, κατανύξει καί εὐχαριστίᾳ ἁγιασθέντων, ὁ Μακαριώτατος, ἡ Συνοδεία αὐτοῦ καί πολλοί προσκυνηταί μετέσχον ἑορτίου νηστησίμου τραπέζης, παρατεθείσης εἰς τήν παρακειμένην Ἱεράν Μονήν τοῦ Ἀββᾶ Γερασίμου ὑπό τοῦ φιλέργου καί φιλοξένου ἡγουμένου αὐτῆς, Ἀρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου.

Τοῦτον ἐπῄνεσεν ὁ Μακαριώτατος διά τήν φιλάδελφον καί φιλόξενον αὐτοῦ πρᾶξιν καί δρᾶσιν εἰς τήν περιοχήν τοῦ Ἀββᾶ Γερασίμου, τήν παρέχουσαν τροφήν καί ἐργασίαν εἰς πολλούς καί ἀνάπαυσιν καί ἀναψυχήν πνευματικήν καί δημιουργοῦσαν κλῖμα συνυπάρξεως καί συμβιώσεως Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων καί ἀνθρώπων ἄλλων θρησκευμάτων καί ἐθνικοτήτων.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder

Τήν Τετάρτην, 6^ην /19^ην Ἰανουαρίου 2011, ἡμέραν τῶν Φώτων, μετά τόν Ἁγιασμόν εἰς τό Καθολικόν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί τήν θ. Λειτουργίαν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί τήν ὑποδοχήν τῶν προστρεξάντων προσκυνητῶν εἰς τό Πατριαρχεῖον, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ ἐδέχθη εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου τόν τελοῦντα εἰς ἐπίσημον ἐπίσκεψιν εἰς τό Κράτος τοῦ Ἰσραήλ κ. Δημήτριον Δόλλην, συνοδευόμενον ὑπό τῆς Γενικῆς Γραμματέως τοῦ Ὑπουργείου αὐτοῦ κ. Νίκης Καμβᾶ καί τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί τῆς συνεργάτιδος αὐτοῦ Προξένου κ. Ἀσπασίας Μίτση. Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως αὐτῆς ὁ κ. Ὑφυπουργός εἶπεν εἰς τόν Μακαριώτατον: «Μέ σεβασμόν πολύν καί συγκίνησιν πολλήν κάνω τήν πρώτην ἐπίσημον ἐπίσκεψίν μου εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολυμων μετά ταύτην εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Θεωρῶ καθῆκόν μου νά ἐπισκεφθῶ τό Πατριαρχεῖον πρό τῆς ἐνάρξεως τῶν ἐπαφῶν μου αὔριον εἰς τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ, μεταφέρων καί τάς εὐχάς τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος κ. Γεωργίου Παπανδρέου».

Ὁ Μακαριώτατος ἀπαντῶν, εἶπεν εἰς τόν κ. Ὑπουργόν: «Ἡ ἐπίσκεψίς σας ἔχει μεγάλην σημασίαν διά τό Πατριαρχεῖον, διότι δέν εἶναι ἐθιμοτυπική, ἀλλά εἶναι ἐνδεικτική του ἐνδιαφέροντός σας διά τάς θρησκείας καί τάς Ἐκκλησίας. Τοῦτο συνᾴδει καί μέ γεγονός, ἐμπειρίαν τοῦ ὁποίου εἴχομεν χθές ὡς προσκεκλημένος μαζί μέ ἄλλους ἄρχηγούς τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν ἀπό τόν Βρεττανόν Πρόξενον εἰς Ἱεροσόλυμα Sir Vincent Fean δεῖπνον πρός τιμήν τοῦ κυρίου Alistair Burt, ἐκδηλοῦντος ζωηρόν ἐνδιαφέρον διά θρησκευτικά θέματα καί διά τούς χριστιανούς εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν».

Ὁ κ. Ὑπουργός εἶπε πάλιν: «Ἡ γλῶσσα, ὁ πολιτισμός καί ἡ πίστις μας εἶναι τρία στοιχεῖα, τά ὁποῖα ἀνέκαθεν μᾶς ἑνώνουν. Λέγω ταῦτα, ὡς ὑπηρετήσας εἰς τήν Αὐστραλίαν ἐπί τριακονταετίαν καί ὡς διαπραγματευθείς τήν ἀποχώρησιν τῶν Παλαιστινίων πρό τινων ἐτῶν ἀπό τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως τῆς Βηθλεέμ».

«Διά τήν δρᾶσιν καί στάσιν ὑμῶν ταύτην», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «κ. Ὑφυπουργέ, Ἡμεῖς ἀπεφασίσαμεν νά Σᾶς τιμήσωμεν μέ τό παράσημον τοῦ Ἀνωτέρου Ταξιάρχου τοῦ Παναγίου Τάφου καί νά δώσωμεν καί εἰς τήν συνεργάτιδα Ὑμῶν κ. Νίκην Καμβᾶ, ἀφοσιωμένως ὑπηρετήσασαν εἰς τό Γενικόν Προξενεῖον Ἱεροσολύμων εἰς τό παρελθόν, χρυσοῦν σταυρόν.

Συγκεκινημένος καί εὐχαριστῶν ὁ κ. Δόλλης ἐπέδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον ὡραιότατον ἐγκόλπιον.

Μετά τήν ἐκδήλωσιν εἰς τό Πατριαρχεῖον ἡ Α.Θ.Μ.ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος ὑπό τινων Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων, παρέθεσε γεῦμα πρός τιμήν τοῦ κ. Ὑφυπουργοῦ καί τῆς συνοδείας Αὐτοῦ εἰς τό ξενοδοχεῖον American Colony τῆς Ἀνατολικῆς Ἱερουσαλήμ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_2_placeholder

Ἀποσπάσματα συνέντευξης τοῦ Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Θεόφιλου Γ’ στὴν Βάλια Νικολάου γιὰ τὸν «Ἐλεύθερο Τύπο», Δεκέμβριος 2010

-Μακαριώτατε, πέρασαν σχεδὸν πέντε χρόνια ἀπὸ τὴν ἐκλογή σας στὸν πατριαρχικὸ θρόνο. Ποιὸ θεωρεῖτε τὸ σημαντικότερο ἔργο σας;

«Ἐπανῆλθε ἡ ὁμαλότης στὴ λειτουργία τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Πλέον, τὸ κύρος του ἔχει ἀποκατασταθεῖ καὶ τὸ Πατριαρχεῖο διαδραματίζει σημαντικότατο ρόλο ὄχι μόνο εἰς τὸ θρησκευτικὸ γίγνεσθαι, ἀλλὰ κυρίως εἰς τὸ πολιτικό, γιατί συνδέεται ἄρρηκτα μὲ τὸ καθεστὼς τῶν Ἱεροσολύμων.

Διαδραματίζει σημαντικὸ ρόλο στὴν ἐκτόνωση τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ, συμβάλλοντας τὰ μέγιστα διὰ τῆς συμμετοχῆς του σὲ διαφόρους διαθρησκευτικοὺς διαλόγους.

Ἀπόδειξη τούτου εἶναι ἡ συμμετοχὴ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων στὸ Συμβούλιο Θρησκευτικῶν Ἱδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς, τὸ ὁποῖο ἐγένετο μὲ πρωτοβουλία τοῦ State Department καὶ ἀποτελεῖται ἀπὸ ραβίνους, τὴν ἑβραϊκὴ θρησκευτικὴ ἡγεσία τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ ἐκπροσωπεῖ τὴν κυβέρνηση, τὴ θρησκευτικὴ ἡγεσία τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς καὶ ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν Ἐκκλησιῶν».

-Ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα συναντήσατε κάποιες δυσκολίες καί, ἂν ναί, ποιὲς εἶναι αὐτές;

«Βεβαίως καὶ συναντήσαμε δυσκολίες ἦταν τὰ λάθη τοῦ παρελθόντος, ἀλλὰ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ κατορθώσαμε νὰ τὶς ξεπεράσουμε καὶ νὰ τὶς θεραπεύσουμε…»

-Στὸ παρελθόν, τὸ Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων ἀντιμετώπιζε οἰκονομικὰ προβλήματα. Αὐτὰ τὰ προβλήματα ἔχουν ξεπεραστεῖ;

«Ὑπῆρχαν πολλὲς ἐκκρεμότητες, μεγάλα χρέη, ποὺ γιὰ πολλοὺς καὶ διάφορους λόγους τὸ Πατριαρχεῖο δὲν εἶχε ἀνταποκριθεῖ εἰς τὶς ὑποχρεώσεις του. Τώρα, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, πολλὰ κενὰ ἔχουν καλυφθεῖ.

Τὸ οἰκονομικὸ ζήτημα εἶναι ἕνα πρόβλημα ποὺ πάντοτέ μας ἀπασχολοῦσε καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ μᾶς ἀπασχολεῖ, ἀλλὰ θέλω νὰ πιστεύω ὅτι βρισκόμαστε σὲ ἀνοδικὴ πορεία.

Σήμερα, τὰ πάντα λειτουργοῦν μὲ διαφάνεια καὶ μὲ σοβαρότητα. Ἐπίσης, ἕνα ἄλλο πρόβλημα εἶναι ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο ἔχει περιουσίες γῆς ποὺ βρίσκονται σὲ στρατηγικῆς σημασίας θέσεις ἀπὸ πολιτικῆς πλευρᾶς.

Ἀντιλαμβάνεστε ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο βρίσκεται πάντοτε ἐν μέσῳ δύο συμπληγάδων».

-Ποιὲς εἶναι οἱ σχέσεις σας μὲ τὴν κυβέρνηση τοῦ Ἰσραήλ, τῆς Ἰορδανίας καὶ τὴν Παλαιστινιακὴ Ἀρχή;

«Μὲ ὅλες τὶς κυβερνήσεις, κυρίως μὲ τὸ Ἰσραὴλ καὶ τὴν Ἰορδανία, οἱ σχέσεις μας εἶναι ἄριστες καὶ τὸ ἐννοῶ.

Μὲ τὴν Παλαιστινιακὴ Ἀρχή, ἐπίσης, οἱ σχέσεις μας εἶναι πάρα πολὺ καλές, συνεχῶς βελτιώνονται, ἂν καὶ ὁρισμένες φορὲς ὑπάρχουν παρεξηγήσεις ἀπὸ παράγοντες ποὺ εἶναι γνωστοὶ καὶ ἔχουν προσωπικά, οἰκονομικὰ καὶ ἰδεολογικὰ συμφέροντα».

-Ἡ σχέση σας μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη;

«Δὲν μιλᾶμε περὶ σχέσεως μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη, ὑπάρχει ταύτιση σὲ ὅλα τὰ θέματα».

-Τὸ Πατριαρχεῖο πέρασε μία πολὺ ἄσχημη περίοδο λόγω τῶν γεγονότων ποὺ συνέβησαν μὲ τὸν ἔκπτωτο Πατριάρχη Εἰρηναῖο. Τί γίνεται μὲ τὴν ὑπόθεσή του;

«Μὲ τὴν ὑπόθεση τοῦ Εἰρηναίου δὲν ἀσχολούμαστε πλέον…»

-Κατὰ πόσον οἱ θρησκείες μποροῦν νὰ συμβάλουν στὴν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης στὶς παγκόσμιες κοινωνίες;

«Οἱ θρησκεῖες διαδραματίζουν καθοριστικὸ ρόλο. Τὸ πρόβλημα τῆς διεθνοῦς διπλωματίας, ἀλλὰ καὶ τῶν πολιτικῶν εἶναι ὅτι, ἐπειδὴ ἀκριβῶς δὲν κατέχουν εἰς βάθος τὰ θέματα τῆς θρησκείας, προσπαθοῦν νὰ παραθεωρήσουν τὸ ρόλο ποὺ διαδραματίζει ἡ θρησκεία σὲ παγκόσμια κλίμακα καὶ δειλὰ δειλὰ ἀναγνωρίζουν ὅτι ὅπου σημειώνονται διενέξεις πολιτικῆς φύσεως ἤ ὁτιδήποτε ἄλλο ἡ αἰτία εἶναι καθαρὰ θρησκευτική.

Προσπαθοῦν νὰ τονίζουν πάλι τὸ πολιτικὸ μέρος ἡ τὸ ἐθνικό, ἡ ρίζα ὡστόσο εἶναι θρησκευτική.

Τὸ λέω αὐτὸ ἀπὸ τὴν πείρα ποὺ ἔχω. Ἐδῶ στὴν περιοχή μας, ἀποδεικνύεται τελικὰ ὄτι ἡ ρίζα τοῦ πολιτικοῦ προβλήματος καὶ τῆς διενέξεως εἶναι καθαρὰ θρησκευτική, γι’ αὐτὸ καὶ ὅλες οἱ κυβερνήσεις σήμερα, εὐρωπαϊκὲς καὶ μὴ, συντρέχουν οἰκονομικῶς κάθε εἴδους πρωτοβουλία ποὺ ἀφορᾶ στὸ διαθρησκειακὸ διάλογο.

Καθημερινά, δέχομαι ἀποστολὲς ἀπὸ τὴν Εὐρώπη καὶ ἀπὸ τὴν Ἀμερική, πολιτικές, διπλωματικὲς καὶ ἐκκλησιαστικές. Ὁ σκοπὸς γιὰ τὸν ὁποῖον ἔρχονται εἶναι γιὰ νὰ ἀκούσουν τὶς ἀπόψεις μας στὸ θέμα τοῦ Μεσανατολικοῦ, τοῦ Παλαιστινιακοῦ καὶ τῶν Ἱεροσολύμων.

Ἀντιλαμβάνονται πλέον ὅτι οἱ διπλωματικὲς καὶ πολιτικὲς προσπάθειες δὲν ἀποδίδουν καρποὺς χωρὶς τὴ συνδρομὴ τῆς θρησκευτικῆς ἡγεσίας ἡ, ἂν θέλετε, τῆς θρησκείας».

-Ὡς Προκαθήμενος τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας, ἔχετε στὴν πνευματική σας δικαιοδοσία τὸ Ναὸ τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Ποιὸ μήνυμα θὰ θέλατε νὰ στείλετε ἀπὸ τὸν ἱερὸ αὐτὸ χῶρο πρὸς τοὺς χριστιανούς;

«Οἱ ἄνθρωποι νὰ ἀνοίξουν τὶς καρδιές τους καὶ νὰ δεχθοῦν τὸ μήνυμα τῆς εἰρήνης καὶ τῆς αἰσιοδοξίας ποὺ εἶναι ὁ Χριστός».

-Ποιὸς θεωρεῖτε ὅτι εἶναι ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας σήμερα;

«Ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀναντικατάστατος καὶ αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι σὲ χῶρες τὶς ὁποῖες ἡ Ἐκκλησία (σ.σ: ἀναφέρομαι στὶς Δυτικὲς Ἐκκλησίες) ἔχει χάσει τὴν πνευματικὴ της ἀποστολὴ καὶ διάθεση, οἱ ἄνθρωποι βρίσκονται σὲ μία κατάσταση συγχύσεως καὶ ἀπογοητεύσεως, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ καταφεύγουν σὲ θρησκεύματα, πού, ἀντὶ νὰ τοὺς ἀνανεώνουν πνευματικὰ καὶ νὰ τοὺς ἐνισχύουν, τοὺς δημιουργοῦν ἐπιπρόσθετα προβλήματα.

Ὅσον ἀφορᾶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀποδεικνύεται ὅτι σὲ χῶρες ποὺ ἐπικρατεῖ, οἱ ἄνθρωποι ἀναγνωρίζουν τὴν προσφορά της καὶ καταφεύγουν σὲ αὐτὴν ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὶς ἀδυναμίες τῶν ταγῶν καὶ τῶν κληρικῶν τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας».

-Ἡ παγκόσμια κρίση εἶναι καὶ κρίση ἀξιῶν;

«Εἶναι κρίση ἠθικῆς, διότι τὸ οἰκονομικὸ ζήτημα δὲν εἶναι ἡ ἀρχὴ τῶν πάντων. Ἡ ἀρχὴ τῶν πάντων εἶναι ἡ ὑπέρβασις ἐκ μέρους τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ Ἐγώ του…»

-Ἐξαιτίας τῆς οἰκονομικῆς κρίσης οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι αἰσθάνονται ἀπογοητευμένοι, ὀργισμένοι. Ἀνάλογα εἶναι καὶ τὰ συναισθήματα τῶν νέων, οἱ ὁποῖοι δηλώνουν ὅτι φοβοῦνται γιὰ τὸ μέλλον τους. Τί μήνυμα θὰ στέλνατε σὲ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους;

«Οἱ ἄνθρωποι αἰσθάνονται ἀπογοητευμένοι. Τὸ βλέπω καὶ ἐγὼ ποὺ δέχομαι καθημερινὰ χιλιάδες προσκυνητὲς ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη τοῦ κόσμου. Αὐτὸ τὸ συναίσθημα εἶναι ἔντονα ζωγραφισμένο στὰ πρόσωπά τους. Εἶναι δικαιολογημένες ἡ φοβία καὶ ἡ ἀπελπισία τοὺς διότι αἰσθάνονται ὅτι προδίδονται ἀπὸ παντοῦ.

Τὸ μήνυμα τῆς αἰσιοδοξίας εἶναι ἀκριβῶς τὸ μήνυμα τῆς ἐπεμβάσεως τοῦ Θεοῦ στὴν ἱστορία, δηλαδὴ τὰ Χριστούγεννα. Εἶναι τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος οὐδέποτε ἀπογοήτευσε ἀλλὰ καὶ οὔτε ἀπογοητεύει. Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ Φῶς τῆς γνώσεως. Ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης. Ἀλλὰ ἐξαρτᾶται κατὰ πόσον ὁ ἄνθρωπος, νέος καὶ ἡλικιωμένος, εἶναι ἕτοιμος νὰ προβεῖ στὴν ὑπέρβαση τοῦ ἑαυτοῦ του».

Τήν Κυριακήν, 3^ην /16^ην Ἰανουαρίου 2011, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορέας κ. Ἀμβρόσιος, συνοδευόμενος ὑπό 50 μελῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κορέας, ὑπαγομένης εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον. Προσφωνῶν ὁ Σεβασμιώτατος Ἅγιος Κορέας τόν Μακαριώτατον ἐπί τῇ ἐπισκέψει ταύτῃ, ἐξέφρασε τήν συγκίνησιν αὐτοῦ διά τήν ἐπίσκεψιν αὐτοῦ καί πάλιν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί ηὐχαρίστησε διά τήν συμμετοχήν εἰς τήν θ. Λειτουργίαν μετά τοῦ Μακαριωτάτου κατά τήν νύκτα τῆς ἑορτῆς τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου καί τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου καί τῆς Πρωτοχρονιᾶς καί ἀνέφερε περί τῆς ἐν Κορέᾳ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὅτι αὕτη διατηρεῖ ἑπτά ναούς μέ Καθεδρικόν Ναόν αὐτόν τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῆς Σεούλ. Αἱ Ἐκκλησίαι αὐταί εὑρίσκονται εἰς τάς πόλεις τῆς Σεούλ, Πουσάν , Ἰντσάν, Τσόν Τσούν, Πανανλί, Τσούν Τσόν καί Οὐλβάν. Ἀριθμεῖ 3.500 Ὀρθοδόξους διαφορων ἐθνικοτήτων.

Ὁ Σεβασμιώτατος Ἀμβρόσιος εἶναι ὁ δεύτερος Μητροπολίτης μετά τόν πρῶτον νῦν πρῴην Μητροπολίτην Κορέας π. Σωτήριον Τράμπαν, ὁ ὁποῖος ὑπηρετεῖ νῦν ὡς ἐφημέριος εἰς τόν Καθεδρικόν Ναόν τῆς Σεούλ. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κορέας διατηρεῖ Ὀρθόδοξον Ἐκδοτικόν οἶκον (Korean Orthodox Editions) μέ ἐκδόσεις εἰς τήν Κορεατικήν γλῶσσαν τῆς θ. Λειτουργίας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας καί τροπαρίων τῶν ἑορτῶν ἐκ τῶν ἐκκλησιαστικῶν βιβλίων κατ’ ἐπιλογήν. Διατηρεῖ καί γυναικείαν Ἱεράν Μονήν τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ἔνθα ἡγουμένη εἶναι ἡ Ὁσιολογιωτάτη Μοναχή Ἀγάθη. Ὁ Σεβασμιώτατος Ἅγιος Κορέας διδάσκει τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν καί Ἱστορίαν εἰς τό Τμῆμα Ἑλληνικῶν Σπουδῶν τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Σεούλ.

 Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος εἶπε: “Σᾶς ὑποδεχόμεθα καί πάλιν μέ ἰδιαιτέραν χαράν εἰς τήν πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων. Ἡ ἐπίσκεψίς σας εἰς τόν Πανάγιον Τάφον ἔχει μεγάλην σημασίαν. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ σᾶς ἠξίωσε νά προσκυνήσετε τά Πανάγια Προσκυνήματα καί νά λάβετε τήν χάριν των. Γίνεσθε συμμέτοχοι τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς χάριτος τῶν Ἁγίων Τόπων. Τοῦτο συμβαίνει, διότι, ἡ Ἁγία Γῆ καί ἰδίᾳ ἡ Ἱερουσαλήμ συνδέεται μέ τό μυστήριον τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς πίστεως ἡμῶν. Ἡ γῆ τῶν Ἱεροσολύμων ἔχει ποτισθῆ μέ τό σταυρικόν αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾧ ἡ Βηθλεέμ ἐδέχθη εἰς τά σπλάχνα της τόν ἴδιον τόν Θεόν. Οἱ ἐπισκέπται προσκυνηταί λαμβάνουν τάς δωρεάς ταύτας”.

“Ἡμεῖς κατά τήν περίοδον ταύτην ἑορτάζομεν τό γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, πού συνέβη εἰς τήν Βηθλεέμ. Ὁ Χριστός γεννᾶται καί εἰς τάς ψυχάς μας ὡς εἰς σπήλαιον. Ἀναμένει νά Τοῦ προσφέρωμεν τά ἰδικά μας δῶρα, ὡς οἱ Μάγοι καί οἱ Ποιμένες. Ἀπό ἐμᾶς τί ζητεῖ; Τήν ἄπειρον ἀγάπην μας, τήν ταπείνωσίν μας, τήν γνῶσιν τοῦ Θεοῦ, Δημιουργοῦ μας καί τό φῶς τῆς ἀληθείας. Ὁ Θεός εἶναι φῶς μεταδιδόμενον. Τοῦτο διατηρεῖ καί διαφυλάττει ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἡ ὁποία εἶναι τό φῶς τῆς ἀληθείας, τό φῶς πού ἁγιάζει καί φωτίζει τήν καρδιάν κάθε ἀνθρώπου. Ἡμεῖς ζῶμεν σήμερον τήν ἀλήθειαν ταύτην μεθ’ ὑμῶν, ὑπό τόν πνευματικόν Ὁδηγόν ὑμῶν καί Ποιμενάρχην Μητροπολίτην σας, ἐκπροσωποῦντα καί τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Συμμεριζόμεθα μεθ’ὑμῶν τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο τό φῶς φωτίζει καί τήν χώραν σας, τήν Κορέαν, τήν χώραν τῆς «πρωϊνῆς γαλήνης», ὡς εἴπατε. Τοῦτο συμβαίνει κατά τό λεγόμενον τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί σήμερον: «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», (Γαλ. 3,28). Ἡ ἑνότης αὕτη μᾶς βοηθεῖ νά κατανοήσωμεν ὅτι εἴμεθα τέκνα ἑνός καί τοῦ αὐτοῦ Θεοῦ Πατρός”.

“Ζῶμεν καί ἄλλο γεγονός, αὐτό τῆς Οἰκουμενικότητος τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν ὁποίαν ἐπροσωπεῖ τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Τοῦτο εἶναι τό μεγαλεῖον τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ Οἰκουμενικότης αὐτή, ἡ ὁποία τήν διαφοροποιεῖ ἀπ’ ὅλας τάς ἄλλας Χριστιανικάς Ὁμολογίας. Εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν ὑπάρχει ἡ ἐκκλησιαστική ἐθνικότης. Ταύτην ἐσεβάσθη ἡ Ὀρθοδοξία, τήν γλῶσσαν, τά ἔθιμα, τά ἤθη ἑκάστου ἔθνους. Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων εἶναι Ἐκκλησία μέ οἰκουμενικόν χαρακτῆρα καί οἰκουμενικάς τοποθετήσεις. Ἐνταῦθα ἐν τῇ ἑνότητι ἡμῶν, διατηροῦμεν τήν ἐθνικότητα, γλωσσικήν ἤ πολιτιστικήν ταυτότητα. Τοῦτο ἐφάνη καί εἰς τήν λειτουργίαν τῆς νυκτός, τῆς πρώτης Ἰανουαρίου εἰς τόν Πανάγιον Τάφον, ὅτε καί ἀνεγνώσθη τό Εὐαγγέλιον εἰς ἄλλας γλώσσας καί εἰς τήν Κορεατικήν. Καί ἡμεῖς ἐλάβατε τό φῶς τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης ἀπό τό Πατριαρχεῖον Κωνσταντινουπόλεως. Ὁ Μητροπολίτης ὑμῶν εἶναι ἡ ἀναμμένη λαμπάδα. Εἶναι δική σας ἡ εὐθύνη νά λαμβάνετε ἀπό τό φῶς τῆς ἀναμμένης λαμπάδος καί νά τό μεταδίδετε εἰς τούς συμπατριώτας σας. Νά τό διαδίδετε, ὡς οἱ Ἀπόστολοι. Αὐτή εἶναι ἡ ἀποστολή σας. Αὐτή εἶναι καί ἡ ἀποστολή τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων διά μέσου τῶν αἰώνων, ἰδίᾳ διά τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος. Κρατεῖ ἀναμμένην τήν λαμπάδα τῆς πίστεως, εὐαγγιζόμενον Χριστόν, γεννηθέντα κατά σάρκα ἐν Βηθλεέμ, σταυρωθέντα καί ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν. Κέντρον τῆς πίστεως ἡμῶν εἶναι ἡ θ. Λειτουργία ἡ θ. Εὐχαριστία”.

“Εὐχόμεθα ἡ προσκυνηματική σας θεωρία νά γίνῃ αἰτία λήψεως τοῦ φωτός τοῦ Ἁγίου Τάφου, διά νά προοδεύσητε πνευματικῶς καί νά γίνετε κήρυκες τῶν ὅσων ἠκούσατε καί εἴδατε εἰς τούς Ἁγίους Τόπους. Εὐχόμεθα ἡ Χάρις τοῦ Θεοδέγμονος Σπηλαίου καί τοῦ Ἁγίου Τάφου νά σᾶς ἐνισχύῃ εἰς τήν προσωπικήν, οἰκογενειακήν καί ἐθνικήν σας ζωήν”.

 Ἡ χορῳδία ὑπό τήν χορῳδιάρχην κ. Γαβριέλαν Κήμ ἔψαλε τό «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου Σου Κύριε», τό ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Νικολάου, «Κανόνα πίστεως καί εἰκόνα πραότητος» καί τό «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε…» εἰς τήν Κορεατικήν γλῶσσαν καί εἰς Βυζαντινόν μουσικόν μέλος.

 Ἐπί τούτοις, ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τόν Μητροπολίτην Ἀμβρόσιον φιλντισένιον ἐγκόλπιον καί σταυρόν, τῷ συνοδῷ αὐτοῦ ἱερεῖ σταυρόν καί ἑκάστῳ τῆς ὁμάδος αὐτοῦ Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_3_placeholder

Τήν Κυριακήν, 3^ην /16^ην Ἰανουαρίου 2011, ὁ Ἀρχιπλοίαρχος τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ κ. Μαζαράκης Κωνσταντίνος μετ’ ἀκολούθου αὐτοῦ ἐξ Ἑλλάδος καί τοῦ διπλωματικοῦ ἀντιπροσώπου τῆς Ἑλληνικῆς Πρεσβείας εἰς Τελ-Ἀβίβ κ. Σινάνογλου ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον.

Ὁ κ. Μαζαράκης εἶπεν εἰς τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱερολύμων κ.κ. Θεόφιλον, Ὅστις ἐδέχθη τοῦτον, ὅτι εὐρισκόμενος εἰς τό πλαίσιον ἐπισκέψεως αὐτοῦ εἰς τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ, θεωρεῖ ὑποχρέωσιν αὐτοῦ καί ἐθνικόν καί θρησκευτικόν καθῆκον αὐτοῦ νά ἐπισκεφθῇ τό Πατριαρχεῖον καί νά προσκυνήσῃ εἰς τόν Πανάγιον Τάφον. Ὁ Μακαριώτατος καλωσορίζων τοῦτον, καί ὁμιλῶν αὐτῷ ἐπέμεινεν ἰδιαιτέρως εἰς τό ἔργον τοῦ Πατριαρχείου διά μέσου τῶν αἰώνων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, ἀνάγοντος τήν ἀρχήν αὐτοῦ εἰς τόν πρῶτον Ἐπίσκοπον αὐτοῦ, Ἅγιον Ἰάκωβον τόν Ἀδελφόθεον. Τό Πατριαρχεῖον πάντοτε, ἰδίως εἰς τάς παρούσας συγκυρίας καί ἐξελίξεις εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καλεῖται νά διαδραματίσῃ φιλειρηνικόν, συμφιλιωτικόν, ἐξισορροπητικόν ρόλον καταλυτικόν τῶν πολιτικῶν καί θρησκευτικῶν ἐντάσεων, προκαταλήψεων ἀκροτήτων καί φανατισμῶν.

Ὁ ρόλος οὗτος τοῦ Πατριαρχείου ἐκτιμᾶται ἀπό τάς ἑκάστοτε τοπικάς Κυβερνήσεις, αἱ ὁποῖαι διατηροῦν καλάς σχέσεις μετ’αὐτοῦ.

Ἐνδεικτικά στοιχεῖα τοῦ ρόλου τούτου τοῦ Πατριαρχείου περιέχονται εἰς τό βιβλίον τοῦ καθηγητοῦ κ. Φωτίου Δημητρακοπούλου περί τοῦ τόπου τοῦ βαπτίσματος τοῦ Κυρίου, τό ὁποῖον ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τόν κ. Κωνσταντίνον Μαζαράκην.

Ὁ κ. Μαζαράκης ἐπέδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον ἀναμνηστικόν μέ τόν θυρεόν τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ, διαβεβαιῶν Αὐτόν ὅτι θά ἀξιοποιήσῃ ὅσα ἤκουσε παρ’ Αὐτοῦ διά τήν προβολήν τοῦ ἔργου τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_4_placeholder

Τὸ Σάββατον, 2^ην/15^ην Ἰανουαρίου 2011, πεντηκονταμελὴς ὁμάς Ρωσοφώνων Ὀρθοδόξων πιστῶν ἐκ τῆς πόλεως Μπέρ-Σιέβαα τοῦ Ἰσραὴλ ἐπεσκέφθη τὸν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον. Οὗτοι ἀνήκουν εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μετηνάστευσαν εἰς διαφόρους πόλεις καὶ κώμας τοῦ Ἰσραήλ μετὰ τὴν μεταπολίτευσιν εἰς τήν Σοβιετικήν Ἕνωσιν.

Τὴν ποιμαντικὴν εὐθύνην αὐτῶν ἔχουν ἀναλάβει παρά τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων καί  τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου κ. Θεοφύλακτος καὶ ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀριστόβουλος.

Οἱ ἐν λόγῳ ἐκ Μπέρ –Σιέβαα Ρωσόφωνοι παρηκολούθησαν λειτουργίαν τὴν πρωΐαν, τελεσθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίου Νικολάου τοῦ Πατριαρχείου εἰς τὴν Παλαιὰν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων. Μετὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν οὗτοι ἐπεσκέφθησαν τὸν Μακαριώτατον, ὁ Ὁποῖος ηὐλόγησεν αὐτούς, ηὐχήθη διὰ τὸ νέον ἔτος ὑγιείαν καὶ δύναμιν καὶ διεβεβαίωσεν αὐτοὺς ὅτι τὸ Πατριαρχεῖον μεριμνᾷ δι’ αὐτοὺς ποιμαντικῶς καὶ ὅτι ἐργάζεται διὰ τὴν ἀνέγερσιν Ἱεροῦ Ναοῦ δι’ αὐτοὺς εἰς τὴν πόλιν διαμονῆς αὐτῶν, Μπέρ –Σιέβαα.  Ὁ Μακαριώτατος διένειμε αὐτοῖς Ἱεροσολυμιτικὰς εὐλογίας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_5_placeholder

Τό Σάββατον, 2^αν /15^ην Ἰανουαρίου 2011, ὁ νέος Πρόξενος τῆς Ἰσπανίας εἰς τά Ἱεροσόλυμα Mr. Alfonso Portabales ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον ἐπί τῇ ἀναλήψει τῶν καθηκόντων αὐτοῦ. Τοῦτον ὑπεδέχθη μετά χαρᾶς ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος. Ὁ νέος Ἰσπανός Πρόξενος εἶπεν εἰς τόν Μακαριώτατον ὅτι θεωρεῖ τιμήν αὐτοῦ νά ἐκπροσωπῇ τήν χώραν αὐτοῦ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, εἰς μίαν τοιαύτην σημαντικήν θέσιν καί νά ἐπισκέπτεται τό Ἑλληνορθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων.

Ὁ Μακαριώτατος εἶπεν εἰς τόν κ. Alfonso Portabales ὅτι τό Πατριαρχεῖον ἀγωνίζεται ἀφ’ ἑαυτοῦ καί ἐν συνεργασίᾳ μετά τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν νά συμβάλλῃ εἰς τήν λύσιν τοῦ πολιτικοῦ προβλήματος τῶν Ἱεροσολύμων, ὥστε τά Ἱεροσόλυμα νά παραμένουν πόλις μέ τόν θρησκευτικόν αὐτῆς χαρακτῆρα ἀνεξίτηλον, ἀνοικτά διά τούς ὁπαδούς ὅλων τῶν θρησκειῶν.

Ὅτι τό Πατριαρχεῖον, παραμένον ἐκκλησιαστικός ὀργανισμός, προσπαθεῖ νά βοηθήσῃ εἰς τό ἔργον αὐτοῦ τούς πολιτικούς καί τούς διπλωμάτας. Τό Πατριαρχεῖον ἐξασκεῖ σημαντικόν φιλανθρωπικόν ἔργον ἐκ τῶν εἰσοδημάτων αὐτοῦ καί ἐκ τῶν δωρεῶν τῶν προσκυνητῶν. Τό Πατριαρχεῖον διαφυλάσσει τά Πανάγια Προσκυνήματα ὡς τόπους τῆς παρουσίας τοῦ Θεανθρώπου εἰς αὐτά.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_6_placeholder

Συμφώνως πρός τήν τάξιν καί τήν συνήθειαν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς αὐτοῦ Ἀδελφότητος, ἡ κοπή τῆς βασιλόπιττας ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ Νέου Πολιτικοῦ Ἔτους 2011 καί τῇ μνήμῃ τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου ἐγένετο ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Θεοφίλου εἰς σεμνήν καί εὐχάριστον τελετήν, λαβοῦσαν χώραν εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου τήν 5.00μ.μ. ὥραν τῆς παραμονῆς, Πέμπτης, 31^ης Δεκεμβρίου 2010/13^ης Ἰανουαρίου 2011. Εἰς τήν τελετήν ταύτην παρίστατο ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ καί συνεργατῶν αὐτοῦ, οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες, Ἀρχιερεῖς, Ἱερομόναχοι, μοναχοί, ἔτι δέ καί μοναχαί, Ἕλληνες τῆς παροικίας, μέλη τοῦ ἀραβοφώνου Ἑλληνορθοδόξου ἡμῶν ποιμνίου καί προσκυνηταί ἐξ Ἑλλάδος, καί Ρωσίας ἐλθόντες κυρίως διά τήν ἐγγίζουσαν ἑορτήν τῶν Φώτων.

Εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν κοινωνικήν ταύτην τελετήν, ὑπομιμνῄσκουσαν τήν φιλανθρωπίαν καί τήν ἐλεημοσύνην τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ θεοφόρου Πατρός αὐτῆς Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τούς μετέχοντας διά τῆς κάτωθι αὐτοῦ προσφωνήσεως, ἐχούσης ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

«Προαιώνιε Λόγε τοῦ Πατρός, ὁ ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων καί συστησάμενος τήν κτίσιν ἐκ τοῦ μή ὄντος εἰς τό εἶναι, ὁ καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος τά ἔργα τῶν χειρῶν Σου εὐλόγησον», ἀναφωνεῖ  ἱκετικῶς ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Ἡ καθ’ ἡμᾶς, δηλονότι κατά τήν Ἐκκλησιαστικήν ἡμῶν θεώρησιν, ἔναρξις τοῦ Νεόυ Χρόνου, προσλαμβάνει ἑόρτιον καί σωτήριον χαρακτῆρα, δεδομένου ὅτι τό ἀπ’ αἰώνων κεκρυμμένον μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας ἐφανερώθη ἡμῖν ἐν τῷ προαιωνίῳ Λόγῳ τοῦ Πατρός ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ καί Σωτῆρι ἡμῶν, τῷ συστήσαντι τήν κτίσιν ἐκ τοῦ μή ὄντος εἰς τό εἶναι καί τῷ θεμένῳ ἐν τῇ ἰδίᾳ αὐτοῦ ἐξουσίᾳ καιρούς καί χρόνους. «Χρόνος δέ ἐστι», κατά τόν Μέγα Βασίλειον, «τό συμπαρεκτεινόμενον τῇ συστάσει τοῦ κόσμου διάστημα».

Τό διάστημα δέ τοῦτο διακρίνεται εἰς ἐνιαυσίους κύκλους τοῦ ρέοντος χρόνου, δηλαδή τοῦ χρόνου τῆς φθορᾶς, ἐκ τῆς ὁποίας ἐλευθερώσῃ ἡμᾶς καί σύμπασαν τήν κτίσιν ὁ παραγενόμενος εἰς τόν κόσμον Χριστός. «Ὅτι καί αὐτή ἡ κτίσις κατά τόν θεῖον Παῦλον, ἐλευθερωθήσεται ἀπό τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τήν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ», (Ρωμ. 8,21).

Τό γεγονός τοῦτο, τῆς ἐλευθερίας ἀπό τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς, τοῦ πεπερασμένου χρόνου, εἰς τήν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῆς αἰωνίου βασιλείας, τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ συνήγαγεν ἡμᾶς, ἵνα ἑωρτάσωμεν σήμερον ἐπί τῇ ἀνατολῇ τοῦ Νέου Ἐνιαυτοῦ, ἀλλά καί ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου Ἀρχιεπισκόππου Καισαρείας Καππαδοκίας τοῦ οὐρανοφάντορος διά τῆς ἐκ παραδόσεως τελετῆς τῆς κοπῆς τῆς φερωνύμου αὐτοῦ «βασιλόπιττας».

Ἡ ὑπό τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας καθιερωθεῖσα ἑορτή τῆς λήξεως τοῦ παλαιοῦ ἔτους καί τῆς εἰσόδου τοῦ Νέου Χρόνου τεθεμελίωται ἐπί τῶν προφητικῶν λόγων, Ἡσαΐου τοῦ μεγαλοφωνοτάτου, τῶν ἀναφερομένων εἰς τό σωτηριώδες κήρυγμα τοῦ ἐνανθρωπήσαντος δι’ ἡμᾶς Θεοῦ Λόγου, Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ τοῦ Χρισθέντος ὑπό τοῦ Θεοῦ Πατρός, «Κηρῦξαι ἐνιαυτόν Κυρίου δεκτόν», (Ἡσ. 61,12).

Διά τοῦ κηρύγματος τοῦ «νέου ἐνιαυτοῦ Κυρίου», προτρεπόμεθα ὑπό τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὅπως καί ἡμεῖς ἀναλογισθῶμεν τόν σκοπόν τῆς ἄνω τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ κλήσεως ἡμῶν.

Πρός τόν σκοπόν τοῦτον, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, καλούμεθα νά γίνωμεν ἀφ’ ἑνός κήρυκες τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἀφ’ ἑτέρου μιμηταί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου, ὅστις καί οὗτος ἐγένετο κῆρυξ τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ καί μιμητής τοῦ θείου Παύλου, τοῦ παραγγέλλοντος ἡμῖν:  «Ἀδελφοί, ἐγώ ἐμαυτόν οὔπω λογίζομαι κατειληφέναι (δέν φρονῶ ὅτι ἀνταπεκρίθην πλήρως εἰς τήν ἀποστολήν μου), ἕν δέ, τά μέν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος, τοῖς δέ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος κατά σκοπόν διώκω ἐπί τό βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», (Φιλιπ. 3,13-14).

Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμενοι τήν χάριν καί τό ἔλεος τοῦ Κυρίου καί Δημιουργοῦ τῆς κτίσεως μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Ὁ ἀρρήτῳ σοφίᾳ τά σύμπαντα δημιουργήσας καί καιρούς ὁ θέμενος, ἐν τῇ αὐτοῦ ἐξουσίᾳ, δώρισαι τῷ φιλοχρίστῳ λαῷ καί τῇ Γεραρᾷ Ἁγιοταφιτικῇ ἡμῶν ἀδελφότητι νίκας κατά τοῦ διαβόλου, εἰρήνην τῷ κόσμῳ καί τῇ χειμαζομένῃ περιοχῇ ἡμῶν∙ ἔτους δέ τάς τέ εἰσόδους καί τάς ἐξόδους εὐλογήσας, κατεύθυνον ἡμῶν τά ἔργα πρός θεῖον Σου θέλημα». Ἀμήν ∙καί ὡς ἕπεται ἀραβιστί: (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2011/01/13/360/ ).

Μετά ταῦτα, ψαλέντος τοῦ τροπαρίου τῆς ἑορτῆς τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου καί τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, ὁ Μακαριώτατος ἔκοψε τήν πίτταν, εὐχόμενος «αἴσιον, εὐτυχές, εὐλογημένον καί εἰρηνικόν τό Νέον Ἔτος 2011» καί διένειμεν αὐτήν εἰς πάντας, ἐν ᾧ οἱ δόκιμοι τῆς Σχολῆς ἔψαλλον τά Ἁγιοταφιτικά κάλαντα,  «Ἐμεῖς ἡ νέα γενεά τοῦ Παναγίου Τάφου…», τά κάλαντα τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, «Ἀρχιμηνιά κι Ἀρχιχρονιά…» καί «Πάει ὁ παληός ὁ χρόνος».

Ἡ κοπή τῆς βασιλόπιττας ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ἔλαβε χώραν τήν ἑπομένην ἡμέραν, 1^ην /14^ην Ἰανουαρίου 2011, τήν πρωΐαν, μετά τήν θ. Λειτουργίαν εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, εἰς τό Ἐπιτροπικόν, τήν μεσημβρίαν εἰς τήν κοινήν τράπεζαν τῶν Ἁγιοταφιτῶν ἐν τῷ Κεντρικῷ Μοναστηρίῳ καί τό ἀπόγευμα εἰς τήν Πατριαρχικήν Ἱερατικήν Σχολήν ἐπί τοῦ λόφου τῆς Ἁγίας Σιών.

Περί τῆς τελετῆς τῆς κοπῆς τῆς βασιλόπιττας εἰς τήν Σχολήν, θά γίνῃ ἰδιαίτερος λόγος εἰς τήν ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_7_placeholder

Τήν Τρίτην, 29^ην Δεκεμβρίου 2010 /11^ην Ἰανουαρίου 2011, ἡ Ὀργάνωσις Catholic Relief Services (CRS) εἰς τό πλαίσιον ἀποστολῆς αὐτῆς εἰς Ἰσραήλ, Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν, Ἰορδανίαν καί Γάζαν διά συμβολήν εἰς τήν εἰρηνευτικήν διαδικασίαν εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν, ἐπεσκέφθη τήν Α.Θ.Μ. τόν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον. Τά μέλη τῆς ὀκταμελοῦς ταύτης ἀποστολῆς ἐζήτησαν τήν γνώμην τοῦ Μακαριωτάτου ἐπί τῶν τρόπων, δι’ ὧν ἡ ὀργάνωσις αὐτῶν καί αἱ Ἐκκλησίαι ἐν γένει δύνανται νά συμπαρασταθοῦν εἰς τόν Παλαιστινιακόν λαόν καί νά συμβάλουν εἰς τήν ἐπίλυσιν τοῦ Παλαιστινιακοῦ προβλήματος διά τῆς εἰρηνεύσεως μεταξύ τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ καί τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπαινῶν τά μέλη τῆς ἀποστολῆς ταύτης διά τό εἰρηνευτικόν ἔργον αὐτῶν, ἐξήγησεν ὅτι ἡ εἰρήνη δύναται νά ἐπιτευχθῇ καί νά εἶναι βιώσιμος, ἐάν βασισθῇ ἐπί τῆς δικαιοσύνης καί τῆς συμφιλιώσεως. Εἰς τοῦτο συμβάλλουν καί αἱ τοπικαί Ἐκκλησίαι διά τοῦ κηρύγματος κατά τῆς βίας καί ὑπέρ τῆς εἰρήνης καί τῆς ἐνεργοῦς συμμετοχῆς αὐτῶν εἰς τήν εἰρηνευτικήν διαδικασίαν διά τοῦ Συμβουλίου τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς / Council of the Religious Institutions of the Holy Land καί διά πολλῶν ἄλλων τρόπων καί ἐνεργειῶν ὑπαγορευμένων ὑπό τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, ὅπερ εἶναι Εὐαγγέλιον τῆς εἰρήνης κάι θεωρεῖ υἱούς Θεοῦ τούς εἰρηνοποιούς, κατά τό «μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοί υἱοί Θεοῦ κληθήσονται», (Ματθ. 5,9).

Οὗτοι ηὐχαρίστησαν τόν Μακαριώτατον διά τήν σημαντικήν ταύτην ἐνημέρωσιν. Ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν αὐτοῖς τό βιβλίον τοῦ καθηγητοῦ κ. Βοκοτοπούλου περί τῶν εἰκονογραφημένων χειρογράφων τῆς Πατριαρχικῆς Βιβλιοθήκης καί τό βιβλίον τοῦ κ. Δημητρακοπούλου περί τοῦ τόπου τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_8_placeholder