1. Σάββατον ἑσπέρας.

Ἡ ἑορτή τῆς ἀναστηλώσεως τῶν Ἱερῶν εἰκόνων, ὁ θρίαμβος τῆς Ὀρθοδοξίας, ἑωρτάσθη μέ πᾶσαν μεγαλοπρέπειαν καί λαμπρότητα συμφώνως πρός τήν Ἁγιοταφιτικήν παράδοσιν καί τήν προσκυνηματικήν καθεστωτικήν τάξιν ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, τήν Α’ Κυριακήν τῶν Νηστειῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, 28^ην Φεβρουαρίου/13^ην Μαρτίου 2011, εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἡ ἑορτή ἤρχισε διά τῆς ἀναγνώσεως ἀφ’ ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου, τήν 1.45 μ.μ. ὥραν, τῆς Θ’ ὥρας εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης. Μετά ταῦτα, τῶν κωδώνων πανηγυρικῶς κρουομένων, ἠκολούθησε κάθοδος διά τῆς Χριστιανικῆς Ὁδοῦ εἰς τό Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἅμα τῇ εἰσόδῳ εἰς Αὐτόν,  ὁ προεξάρχων τῆς πανηγύρεως τοῦ Ἑσπερινοῦ, Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἔβαλε: «Εὐλογητός» καί ἐθυμίασε πρό τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως καί προσεκύνησε, μετ’ Αὐτόν δέ καί οἱ συνοδεύοντες Αὐτόν Ἀρχιερεῖς.

Ἐν συνεχείᾳ ἔλαβε χώραν ἡ προσκύνησις εἰς τόν τίμιον λίθον καί εἰς Αὐτόν τοῦτον τόν Πανάγιον Τάφον τοῦ Κυρίου ὑπό τῆς Α.Θ.Μ., τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἀρχιμανδριτῶν.

Ἀκολούθως ἔλαβε χώραν ὁ Μέγας Ἑσπερινός μετά τῶν Ἀνοιξανταρίων, τοῦ Θυμιάματος ἀνά τά Προσκυνήματα, τῆς Μεγάλης Εἰσόδου καί τῆς Ἀρτοκλασίας εἰς τό ἔναντι τοῦ Ἁγίου Τάφου Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως.

Ἡ  λειτουργική καί προσκυνηματική τάξις ἐτηρήθη εἰς ἀτμόσφαιραν ὁλίγον τι θορυβώδη, λόγῳ τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα εἰς τήν αὐτήν ἡμερομηνίαν καί ὑπό τῶν ἄλλων χριστιανικῶν Δογμάτων, ἤτοι Φραγκισκανῶν, καί Προχαλκηδονίων καί λόγῳ τοῦ πλήθους τῶν προσκυνητῶν καί τῶν περιηγητῶν εἰς τόν Ναόν κατά τήν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου.

Πρό τοῦ τέλους τοῦ ἡμετέρου Ἑσπερινοῦ, ἔλαβε χώραν ἡ κατόπιν διευθετήσεων πρό τινων ἐτῶν ἄνοδος τῶν Συριάνων εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν  ἄνευ ραβδούχου, Ἐπισκοπικοῦ σκήπτρου  καί σταυροῦ καί ἐν προσευχῇ χαμηλοφώνῳ.

2. Κυριακή πρωΐα

Τήν 7.00 μ.μ. τῆς Κυριακῆς, 28^ης Φεβρουαρίου/13^ης Μαρτίου 2011, κυριωνύμου ἡμέρας τῆς ἑορτῆς, ἤρξατο ἡ ἐν πομπῇ καί κωδωνοκρουσίᾳ κάθοδος τῶν Ἁγιοταφιτῶν ἀπό τοῦ Κεντρικοῦ αὐτῶν Μοναστηρίου εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἐνταῦθα ἡ Πατριαρχική συνοδεία κατηυθύνθη πρός τό Καθολικόν. Τῶν σημάντρων τοῦ Γολγοθᾶ κρουομένων, ἐνεδύθησαν εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ ὁ Προεξάρχων τῆς ἑορτῆς Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί οἱ συλλειτουργοί Αὐτῷ Ἀρχιερεῖς, Ἱερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος, Γέρων Δραγουμᾶνος, Ἱερώτατος Μητροπολίτης Ἐλευθερουπόλεως κ. Χριστόδουλος, Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβήλων κ. Δωρόθεος, Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Θαβωρίου κ. Μεθόδιος καί Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστείας κ. Θεοδόσιος, καί ἡ Ἁγιοταφῖται Ἀρχιμανδρῖται καί οἱ παρεπιδημοῦντες ἱερεῖς τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Τῶν ἱεροψαλτῶν ψαλλόντων εἰς Βυζαντινήν Ἐκκλησιαστικήν Μουσικήν καί τοῦ Ἐκκλησιάσματος κατανυκτικῶς μετέχοντος, ἐτελέσθη ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, παρουσίᾳ καί τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί τῶν συνεργατῶν αὐτοῦ.

Ἅμα τῇ ἀπολύσει τῆς θ. Λειτουργίας, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ηὐλόγησε τήν λιτάνευσιν τῶν Ἁγίων εἰκόνων ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦ Καθολικοῦ.

Τούτου γενομένου, ὁ Μακαριώτατος, οἱ Ἀρχιερεῖς, οἱ Ἱερεῖς καί οἱ Διάκονοι ἐνδεδυμένοι ἐξῆλθον τοῦ Καθολικοῦ καί κρατοῦντες χερσί τάς Ἁγίας εἰκόνας περιεφέρθησαν τρίς πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου καί ἀνά τά προσκυνήματα τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως, τοῦ Παρεκκλησίου τοῦ Ἀδάμ, τοῦ  «Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς», τοῦ Ἁγίου Λογγίνου, τῶν Κλαπῶν καί ἀφήνοντες δεξιά αὐτῶν τό Παρεκκλήσειον τῶν Φραγκισκανῶν «Μή μου ἅπτου», ἔφθασαν ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Κουβουκλίου.

Ἐνταῦθα  ὁ Μακαριώτατος ἀνέγνωσε τήν Εὐαγγελικήν περικοπήν καί τάς ἐκ τοῦ Τριῳδίου εὐχάς «Αἰωνία ἡ μνήμη» ὑπέρ τῶν προασπισαμένων τάς Ἁγίας εἰκόνας καί τά «ἀναθέματα» κατά αὐτοκρατόρων καί ἀρχιερέων τῶν ἀρνηθέντων καί πολεμησάντων ταύτας.

Τούτων τελεσθέντων, τοῦ «Τίς Θεός μέγας ὡς ὁ Θεός ἡμῶν» ψαλλομένου, πάντες εἰσῆλθον εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ, ἔνθεν τά ἄμφια ἀπεκδυσάμενοι, ἐξῆλθον, τῶν κωδώνων κρουομένων καί ἐν χαρᾷ πολλῇ ἀνῆλθον εἰς τήν Πατριαρχικήν αἴθουσαν.

Εἰς αὐτήν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τούς προσελθόντας διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Οἱ ἐξ ἀσεβείας  εἰς εὐσέβειαν προβάντες καί τῷ φωτί τῆς γνώσεως ἐλλαμφθέντες, ψαλμικῶς τάς χεῖρας κροτήσωμεν, εὐχαριστήριον αἶνον Θεῷ προσάγοντες καί τάς ἱερᾶς Χριστοῦ εἰκόνας, τῆς Πανάγνου καί πάντων τῶν Ἅγίων τιμητικῶς προσκυνήσωμεν, ἀποβαλλόμενοι τήν δυσσεβῆ τῶν κακοδόξων θρησκείαν. Ἡ γάρ τιμή τῆς εἰκόνος, ὥς φησι Βασίλειος ἐπί τό πρωτότυπον διαβαίνει».

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς προσκυνηταί,

Ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος συνεκάλεσε πάντας ἡμᾶς εἰς τόν τόπον τοῦ σταυρικοῦ μαρτυρίου, ἀλλά καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ἵνα ἑορτάσωμεν πανηγυρικῶς τά τῆς εὐσεβείας νικητήρια τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου δηλονότι ἡμῶν πίστεως ἐπί τῆς δυσσεβείας τῆς τῶν κακοδόξων θρησκείας.

Τό γεγονός τοῦτο ἀφορᾷ εἰς τήν ἀνάμνησιν τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἁγίων καί σεπτῶν εἰκόνων, γενομένης παρά τῶν ἀειμνήστων Αὐτοκρατόρων Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ καί τῆς μητρός αὐτοῦ Θεοδώρας, ἐπί τῆς Πατριαρχίας τοῦ Ἁγίου καί Ὁμολογητοῦ Μεθοδίου.

Ἡ ἀναστήλωσις τῶν εἰκόνων κατ’ οὐσίαν σημαίνει τήν διά τῆς προσκυνήσεως ἀποδιδομένην τιμήν εἰς τάς ἱεράς εἰκόνας τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων. Ἡ διά προσκυνήσεως τιμή τῶν Ἁγίων εἰκόνων ἀποτελεῖ θεμελιώδη πίστιν τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ἁγίων αὐτῆς Γραφῶν, τῶν μαρτυρουσῶν τό μυστήριον τῆς εὐσεβείας, δηλονότι τό μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας.

«Μέγα ἐστί», κατά τόν θεσπέσιον Παῦλον, «τό τῆς εὐσεβείας μυστήριον. Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη  ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ ἀνελήφθη ἐν δόξῃ», (Τιμ. Α’ 3,16).

Τό δέ μέγα τοῦτο τῆς εὐσεβείας μυστήριον αὐτό τοῦτο ἐστι τό τῆς καθ’ ὑπόστασιν τοῦ Θεοῦ Λόγου ἐνσταρκώσεως καί ἐνανθρωπήσεως ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς Δεσποίνης ἡμῶν ἀειπαρθένου Θεοτόκου Μαρίας: «Ὅτε δέ ἦλθεν τό πλήρωμα τοῦ χρόνου», κηρύττει ὁ Παῦλος, «ἐξαπέστειλεν ὁ Θεός τόν Ὑἱόν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπό νόμον», (Γαλ. 4,4).

Ἐάν ὁ παλαιός Ἀδάμ ἐποιήθη κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ, «τόν Ὁποῖον οὐχ ἑώρακεν», (Ἰωάν. Α’ 4, 20) πόσον μᾶλλον ὁ «Νέος Ἀδάμ», ὁ Χριστός, «ὁ ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπου γενόμενος καί σχήματι εὑρεθείς ὡς ἄνθρωπος», (Φιλ. 2,7). «Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, λέγει ὁ ὑμνῳδός, ἐπέλαμψε τῆς ἀληθείας. Τά προτυπούμενα πάλαι σκιωδῶς, νῦν ἀναφανδόν ἐκτετέλεσται… ἡμῖν γάρ δόξα τοῦ Σαρκωθέντος ἡ μορφή, εὐσεβῶς προσκυνουμένη οὐ θεοποιουμένη». Κατά δέ τόν Μ. Βασίλειον «πρός τό πρωτότυπον φέρει τιμή ἡ τῆς εἰκόνος. Διά τοῦτο ἐν σχέσει τιμῶντες τάς εἰκόνας, Σωτῆρος Χριστοῦ, τῶν Ἁγίων ἁπάντων τε, ἵνα αὐτῶν δεδραγμένοι, μήποτε νῦν, δυσεβείᾳ ὑπαχθείημεν».

Ὁ ἀγών τῆς μιᾶς, ἁγίας καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ἀγών προασπίσεως του μεγάλου μυστηρίου τῆς εὐσεβείας ἤ ἀκριβέστερον εἰπεῖν περιχαρακώσεως τῆς σῳζούσης καί θεραπευούσης ἀληθείας ἐκ τοῦ ἐλλοχεύοντος κινδύνου τῆς ἀνθρωπίνης ἐπινοίας (ἐπινοήσεως τῆς γεννώσης τήν δυσσέβειαν, δηλαδή τήν αἵρεσιν).

Σκιρτήσωμεν λοιπόν καί ἡμεῖς μετ’ εὐφροσύνης σήμερον καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Ὡς θαυμαστά τά ἔργα σου, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, καί μεγάλη ἡ δύναμις, ὁ τήν ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων ὁμόνοιαν καί συμφωνίαν ἐργασάμενος. Ἀμήν».

Ἔτη πολλά καί εὔδρομον τό στάδιον τῆς ἁγίας νηστείας.

Μετά ταύτην ἠκολούθησε ὁ Ἀρχιερατικός ἀδελφικός ἀσπασμός καί ὁ ἀσπασμός τῆς χειρός τοῦ Μακαριωτάτου καί ἡ παρ’ ἑνί ἑκάστῳ δοξολογία καί εὐχαριστία τῷ Θεῷ δι’ ὅσα μεγαλεῖα καί θαυμαστά ἐποίησεν τῷ Ὀρθοδόξῳ γένει ἡμῶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder

Τό ἑσπέρας τῆς Παρασκευῆς, 26^ης Φεβρουαρίου /11^ης Μαρτίου 2011, τῆς Α’ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν ἐψάλη ὁ Κανών τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου καί ἀνεγνώσθη ἡ Α’ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου πρῶτον εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως. Τῆς μεγαλοπρεποῦς καί ἐν ταυτῷ κατανυκτικῆς ἀκολουθίας ταύτης προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ὁ Ὁποῖος καί ἐπί τῷ τέλει τῆς ἀκολουθίας ἀπηύθυνε τόν κάτωθι Πατριαρχικόν καί Πατρικόν λόγον:

«Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό,  Χαῖρε κλῖμαξ ἐπουράνιε δι’ ἧς κατέβη ὁ Θεός. Χαῖρε γέφυρα μετάγουσα τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανόν».

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί.

Οὕτω γάρ ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν Μονογενῇ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον» (Τόσον πολύ ἢγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον τῶν ἀνθρώπων, πού ἔζη εἰς τήν ἁμαρτίαν, ὥστε παρέδωκεν εἰς θάνατον, τόν μονάκριβον Υἱόν Του, διά νά μή χαθῇ εἰς αἰώνιον θάνατον, καθένας πού πιστεύει εἰς αὐτόν ἀλλά νά ἔχῃ ζωήν αἰώνιον, λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής).

Τό ἀπ’ αἰῶνος κεκρυμμένον μυστήριον τῆς ἀπείρου ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον ἀπεκαλύφθη εἰς ἡμᾶς, ἀγαπητοί μου  ἀδελφοί, ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ διά τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας, ἡ ὁποία ἐγένετο συνεργός τοῦ θείου τούτου μυστηρίου. Διά τοῦτο ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία ἐξόχως καί πρεπόντως τιμᾷ τό πρόσωπον τῆς Παναγίας κατά τό στάδιον τῆς εὐλογημένης νηστείας τῆς Αγίας Τεσσαρακοστῆς.

Τό ἰδίωμα ἀλλά καί μοναδικόν προνόμιον πού προσέλαβε ποτέ γυναῖκα εἰς τήν παγκόσμιον ἱστορίαν εἶναι ἡ προσωνυμία τῆς Παρθένου Μαρίας, Θεοτόκος. Θεοτόκον καί οὐχί Χριστοτόκον ὠνόμασε καί θεολογικῶς ἀπέδειξεν  ὅτι ἀνεδείχθη διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡ Παρθένος Μαρία ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας: «οἱ δέ Θεοτόκον ὀνομάζουσι τήν Ἁγίαν Παρθένον ἕνα τε εἶναι φασιν Υἱόν  καί Χριστόν καί Κύριον τέλειον ἐν θεότητι, τέλειον ἐν ἀνθρωπότητι».

Ἐξ ἄλλου ἡ πλέον σημαντική καί περιεκτική ὀνομασία εἰς τήν Παρθένον Μαρία εἶναι ἀκριβῶς ἡ τῆς Θεοτόκου, δηλονότι τῆς Μητρός τοῦ Θεοῦ. Μέ αὐτήν τήν ὀνομασίαν ἀπευθύνεται ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας ἱκετευτικῶς ὑπέρ ἡμῶν εἰς τήν Παναγίαν: «τούς σούς ὑμνολόγους Θεοτόκε, ἡ ζῶσα καί ἄφθονος πηγή, θίασον συγκροτήσαντας πνευματικόν, στερέωσον…». Καί τοῦτο διότι κατά τόν Ἅγιον Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν, «Τοῦτο τό ὄνομα ἅπαν τό μυστήριον τῆς οἰκονομίας συνίστησι. Εἰ γάρ Θεοτόκος ἡ γεννήσασα, πάντως Θεός ὁ ἐξ αὐτῆς γεννηθείς, πάντως δέ καί ἄνθρωπος. Πῶς γάρ ἄν ἐκ γυναικός γεννηθείη Θεός ὁ πρό αἰώνων ἔχων τήν ὕπαρξιν, εἰ μή ἄνθρωπος γέγονεν; Ὁ γάρ υἱός ἀνθρώπου ἄνθρωπος δηλονότι. Εἰ δέ αὐτός ὁ γεννηθείς ἐκ γυναικός Θεός ἐστιν, εἷς ἐστι δηλονότι ὁ ἐκ Θεοῦ Πατρός γεννηθείς ἐκ γυναικός Θεός ἐστιν, εἷς ἐστι δηλονότι ὁ ἐκ Θεοῦ Πατρός γεννηθείς κατά τήν θείαν καί ἄναρχον οὐσίαν καί ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων ἐκ τῆς Παρθένου τεχθείς κατά τήν ἠργμένην καί ὑπό χρόνον οὐσίαν ἤτοι τήν ἀνθρωπίνην.

Μέ ἄλλα λόγια, αὐτό τό ὄνομα συνθέτει ὁλόκληρον τό μυστήριον τῆς οἰκονομίας. Ἄν λοιπόν αὐτή πού γέννησε εἶναι Θεοτόκος, ὁπωσδήπoτε εἶναι Θεός καί Αὐτός πού γεννήθηκε ἀπ’ αὐτήν  ὁπωσδήποτε καί ἄνθρωπος. Γιατί πῶς θά μποροῦσε νά γεννηθῇ ἀπό γυναῖκα Θεός, πού ἔχει τήν ὕπαρξιν πρίν ἀπό τούς αἰῶνες, ἄν δέν ἔγινε ἄνθρωπος; Ἄν πάλι αὐτός, πού γεννήθηκε ἀπό γυναῖκα εἶναι Θεός, ἕνας εἶναι βέβαια καί αὐτός πού γεννήθηκε ἀπό τόν Θεόν Πατέρα κατά τήν θείαν καί ἄναρχον οὐσίαν καί τελευταῖα ἀπό τήν Παρθένον κατά τήν οὐσίαν, πού ἔχει ἀρχήν καί εἶναι ὑπό χρόνον, δηλαδή τήν ἀνθρωπίνην.

Καί εἶναι περιεκτική ἡ ὀνομασία Θεοτόκος, διότι εἰς τό πρόσωπον τῆς Παρθένου Μαρίας ἐπληρώθη τά ὑπό τοῦ μεγαλοφωνωτάτου Προφήτου Ἠσαΐου λεχθέντα: «Δώσει Κύριος αὐτός ὑμῖν σημεῖον∙ ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί ἔξει καί τέξεται υἰόν καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ», (Ἠσ. 7, 14) Καί… «ὅτι παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν υἱός καί ἐδόθη ἡμῖν… καί καλεῖται τό ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», (Ἠσ. 9,6).

Ἡ Θεοτόκος καί ἀειπάρθενος Μαρία, μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου, καθίσταται τό δοχεῖον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατά τόν εὐαγγελιστήν Λουκᾶν: «Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ καί δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι. Διό καί τό γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υἱός Θεοῦ», (Λουκ. 1, 35). Ὁ δέ Υἱός τοῦ Θεοῦ δηλονότι «ὁ μεγάλης βουλῆς Ἄγγελος» ἐκ τοῦ και διά τοῦ δοχείου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος  τήν Παρθένον Μαρίαν σωματούμενος γίνεται καί Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, «ὁ Ἐμμανουήλ».

Νά λοιπόν διατί ἡ Παρθένος Μαρία ἀποκαλεῖται Θεοτόκος ἀλλά καί κλῖμαξ (σκάλα) ἐπουράνιος, δι’ἧς κατέβη ὁ Θεός ἐπί γῆς, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος καί σχήματι εὑρεθείς ὡς ἄνθρωπος (Φιλιπ. Ζ’, 7-8).

Γέφυρα δέ μετάγουσα (μεταφέρουσα) τούς ἐκ γῆς (τούς ἀνθρώπους) πρός οὐρανόν εἰς τήν δόξαν τῆς βοασιλείας τῶν οὐρανῶν, εἰς τήν δόξαν εἰς τήν ὁποίαν συμμετέχει, δηλαδή τήν δόξαν τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ αὐτῆς «καί ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου στεφάνων δόξης ἀξίωσον τούς ὑμνοῦντας σε Θεοτόκε», λέγει ὁ ὑμνῳδός.

Ἡ Παρθένος Μαρία, Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὡς ἡ φυσική, ἀλλά καί πνευματική κλῖμαξ καί γέφυρα μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπου, οὐρανίου καί ἐπιγείου κόσμου, ἀποτελεῖ τό αὐθεντικόν πρότυπον τῆς κοινῆς ἀνθρωπίνης ἡμῶν φύσεως, τῆς ἀξιωθείσης διά τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τῆς κοινωνίας τῆς θείας δόξης.

Ἡ δέ θεία δόξα δέν εἶναι ἄλλο τι ἀπό τήν ἐλευθερίαν τῆς δουλείας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, δηλαδή τοῦ θανάτου τῆς ἁμαρτάς διά τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ Παναγία Θεοτόκος μετέχουσα εἰς τήν δόξαν τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ αὐτῆς, μετέχει κάι τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ. Διά τοῦτο λοιπόν ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία διά τῶν θεοπνεύστων ὑμνῳδῶν αὐτῆς ἀπευθύνεται στήν Παναγία ζητοῦσα τήν μεσιτείαν καί τήν πρεσβείαν αὐτῆς εἰς τόν Υἱόν της, ἵνα καταστήσῃ καί ἡμᾶς διά τοῦ καιροῦ τῆς Ἁγίας νηστείας καί μετανοίας τῆς μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἀξίους τῆς κοινωνίας τῆς ἀναστάσεως καί τῆς δόξης τοῦ  Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν».

Ἡ αὐτή ἀκολουθία ἐτελέσθη ὡσαύτως εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Μεγάλης Παναγίας καί εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Παναγίας Σεϊδανάγιας καί εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῶν Ἁγίων Θεοδώρων μετά Ἑσπερινοῦ καί μετά θείας Λειτουργίας, ἧς προεξῆρξεν ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος τήν ἑπομένην Σάββατον τῆς Α’ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ διά τῶν κολλύβων θαύματος τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder

Τήν Πέμπτην, 25^ην Φεβρουαρίου/10^ην Μαρτίου 2011 ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην κ.κ. Θεόφιλον ὁ Οὐκρανός Πρέσβυς κ. Hennadi Nadolenko μετά τινων συνεργατῶν αὐτοῦ.

Ἡ διεξαχθεῖσα συζήτησις εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως ταύτης ἦτο κατατοπιστική διά θέματα ἀφορῶντα τήν προσκυνηματικήν δραστηριότητα τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, ἰδίᾳ δέ κατά τήν ἀναμενομένην ἑορτήν τοῦ Πάσχα καί ἄλλα θέματα ἀφορῶντα εἰς τόν κρίσιμον ρόλον τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν.

Ὁ Οὐκρανός Πρέσβυς ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον καί ἐτόνισεν ὅτι πιστεύει εἰς τήν ἀρίστην συνεργασίαν, ἡ ὁποία δημιουργεῖται μεταξύ τοῦ Ἔθνους του καί τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_2_placeholder

Στήν πρωϊνή ἐκπομπή τοῦ Ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ  τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος «Κάθε μέρα νέα μέρα» καί στούς δημοσιογράφους Κατερίνα Χουζούρη καί Κώστα Παππᾶ μίλησε σήμερα ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, τόσο γιά τήν πρόσφατη σύγκληση τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς, ὅσο καί γιά τά πρόσφατα γεγονότα τῶν ἐξεγέρσεων στόν Ἀραβικό κόσμο. Ὁ Μακαριώτατος, ἐρωτηθείς γιά τά τελευταῖα γεγονότα στόν Ἀραβικό κόσμο καί τό ἐνδεχόμενο ἁλυσίδος (ντόμινου) ἐξεγέρσεων ἀπάντησε «Τό ντόμινο ἐξεγέρσεων ὅλους μᾶς προβληματίζει, ἀλλά ὅσον ἀφορᾷ τήν Ἰορδανία, σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι δέν ἰσχύει ὅ,τι ἰσχύει γιά τίς ἄλλες χῶρες, δεδομένου ὅτι ἡ κατάσταση ἐκεῖ εἶναι ἐντελῶς διαφορετική. Στήν Ἰορδανία δέν ὑπάρχει αὐτός ὁ φόβος, πλήν ὅμως τό κίνημα αὐτό πού κινεῖται ἀπό διάφορες καταστάσεις εἶναι κάτι πού ἀπασχολεῖ πάντας». 
 Σέ ἄλλη ἐρώτηση γιά τό ἄν αὐτές οἱ πολιτικές ἐξεγέρσεις μπορεῖ νά πάρουν καί ἄλλο χαρακτηρα ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων ἀπάντησε: «Γιά νά εἴμαστε εἰλικρινεῖς εἶναι μία κατάσταση ἀπρόβλεπτος, ὅλοι ἀκοῦτε ἀπό τούς διαφόρους ἀναλυτές νά λένε πολλά καί διάφορα, ὁ καθένας ἀπό τή δική του σκοπιά καί θεώρηση, ἀλλά ἡ ούσία εἶναι μία ὅτι ἡ κατάστασις εἶναι ἀπρόβλεπτος». 
 Τέλος, σέ ἐρώτηση γιά τή συνάντηση τῶν Ἀρχηγῶν τοῦ Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ὁ Μακαριώτατος τόνισε: «Τό Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μέ τά Πατριαρχεῖα, συμπεριλαμβανομένης καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, αὐτήν τή στιγμή παίζουν ἕνα ἡγετικό ρόλο, καθώς ἔχουν ἀναλάβει τήν Προεδρία καί ἡ Ἡμετέρα Μετριότης ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Ὀρθοδόξου Οἰκογενείας εἶναι Πρόεδρος αὐτή τή στιγμή. Τό Συμβούλιον αὐτό διῆλθε μία μεγάλη κρίση γιά πολλούς καί διαφόρους λόγους. Ἕνας ἀπό αὐτούς ἦταν ὅτι δέν ὑπῆρχαν πλέον οἱ οἰκονομικές ἐνισχύσεις κι ἀπό τήν ἄλλη πλευρά τά Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα γιά πολλούς λόγους ἔπαυσαν νά δείχνουν οὐσιαστικό ἐνδιαφέρον. Οἱ πολιτικές καταστάσεις ὅμως πού ἔχουν διαμορφωθεῖ στήν περιοχή καί ὅσα συμβαίνουν μᾶς ἀνάγκασαν νά ἐνεργοποιηθοῦμε κι ἐμεῖς καί ἔτσι ἀναλάβαμε τήν πρωτοβουλία νά ἐπανασυσταθεῖ τό Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, διότι εἶναι ὄργανο τό ὁποῖο ἔχει πολλές δυνατότητες καί μπορεῖ νά ἐκφράζει τά προβλήματα καί τή φωνή τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου στή Μέση Ἀνατολή». 

 Ἐκ τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ.

Τήν Δευτέραν, 8^ην /21^ην Φεβρουαρίου 2011, ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον Γ’ ὁ Ὑφυπουργός Περιβάλλοντος τῆς Ἑλλάδος κ. Ἰωάννης Μανιάτης μετά τινων συνεργατῶν αὐτοῦ. Τόν κ. Ὑπουργόν συνώδευσαν ἐπίσης ὁ Πρέσβυς τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Τέλ Ἀβίβ κ. Κυριακός Λουκάκης καί ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου. Εἰς τό πλαίσιον τῆς συναντήσεως αὐτῆς ὁ Μακαριώτατος ἐκαλωσώρισεν τόν κ. Ὑπουργόν καί ἀνεφέρθη εἰς τά προβλήματα τῆς περιοχῆς ἡμῶν καί εἰς τό θρησκευτικόν, πολιτιστικόν, ἐκπαιδευτικόν καί φιλανθρωπικόν ἔργον τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.

Εἰδικώτερον ὁ Μακαριώτατος ἐξήγησεν εἰς τόν κ. Ὑπουργόν  ὅτι ἡ πολιτική τῶν ἐθνοτήτων, αἱ ὁποῖαι εὐρίσκονται εἰς τήν περιοχήν ἡμῶν, εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένη μέ τήν θρησκείαν αὐτῶν. Εἰς δέ τήν Ἁγίαν Πόλιν, τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἔχει κυριαρχικά δικαιώματα καί διά τόν λόγον αὐτόν διατηρεῖ τόν πολιτιστικόν καί δημογραφικόν χαρακτῆρα τῶν Ἱεροσολύμων. Ὅλαι αἱ θρησκευτικαί Κοινότητες διεκδικοῦν περιοχάς, αἱ ὁποῖαι ἱστορικῶς καί θρησκευτικῶς ἀποτελοῦν μνημεῖα δι’αὐτάς. Ἐπισκέπται ἐξ Ἑλλάδος καί δή  σημαίνοντα πρόσωπα, ὅταν ἐπισκέπτωνται τό Πατριαρχεῖον, ἀποκτοῦν ἰδίαν ἐμπειρίαν τῶν ὅσων ἐλέχθησαν ἀνωτέρω.

Ἐπί τούτοις ὁ Μακαριώτατος ηὐχήθη εἰς τόν κ. Ὑπουργόν ὑγιείαν ἐν τῇ ἐπιτελέσει τοῦ ἔργου αὐτοῦ καί ἐπέδωσεν αὐτῷ τό βιβλίον τοῦ κ. Δημητρακοπούλου περί τοῦ τόπου τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου καί μετάλλιον, κοπέν ἐπί τῇ ἐπετείῳ τῶν 2.000 ἐτῶν χριστιανοσύνης τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ κ. Ὑπουργός μετά τῶν συνεργατῶν αὐτοῦ καί τῶν διπλωματικῶν ἐκπροσώπων κατῆλθεν διά προσκύνησιν εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, τόν Πανάγιον Τάφον καί τά πέριξ αὐτοῦ προσκυνήματα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_3_placeholder

Ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος εὑρισκόμενος εἰς Κύπρον διά συνάντησιν ἀφορῶσαν τό Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς (Σ.Ε.Μ.Α.), ἐπεσκέφθη τό Σάββατον, 6^ην /19^ην μηνός Φεβρουαρίου 2011, τά μοναστήρια τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τήν Κυπρον, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ ὑπευθύνου τῆς ἀνασυγκροτήσεως Ἐξαρχίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς Κύπρον Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου καί τοῦ κ. Πέτρου Σολωμοῦ ἀπό τήν Φιλιά  Μόρφου. Ἡ ἐπίσκεψις αὐτή ἔλαβε χώραν πρῶτα εἰς τό μοναστήριον τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ρηγάτου κείμενον εἰς τό χωρίον Κυρά, τό ὁποῖον εἶναι κοντά εἰς τό χωρίον Φιλιά μέ ἱστορίαν 8.000 χρόνων καί πλέον. Μαρτυρίας περί τοῦ μοναστηρίου τούτου ἔχομεν ἀπό τήν περιγραφήν τοῦ Ρώσου περιηγητοῦ Βασιλείου Μπάρσκυ ἀπό τήν ἐπίσκεψίν του τό 1735.

Ὁ Μακαριώτατος καί ἡ συνοδεία Του περιῆλθον τούς χώρους τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ καί τῆς Μονῆς ἡμικατεστραμμένους μέ ἐμφανεῖς τάς ζημίας καί τάς φθορᾶς τῆς κατοχῆς. Ταύτας διέφυγεν ἡ ἄνωθεν τῆς θύρας εὑρισκομένη ἐπιγραφή: «Ο ΙΕΡΟΣ ΟΥΤΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΡΗΓΑΤΟΥ ΑΝΕΚΑΙΝΙΣΘΗ ΥΠΟ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ, ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΜΟΥΣΤΑΚΗ ΕΚ ΣΠΑΡΤΗΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΥΚΛΕΟΥΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΤΙΜΟΘΕΟΥ Α’ ΕΝ ΕΤΕΙ ΣΩΤΗΡΙΩ 1955», μαρτυροῦσα τό ἔργον τοῦ Πατριαρχείου διά τήν συντήρησιν τῶν μνημείων καί τῆς περιουσίας αὐτοῦ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί ἀλλαχοῦ.

Εἰς τήν κοιλάδα κάτω ἡ Πατριαρχική συνοδεία ἐπεσκέφθη τό Ἁγίασμα καί ἔπιε ἀπό καλῶς διατηρουμένην πετρόκτιστον βρύσιν, εἶδε τά ὑπολείμματα ἀπό τά ἐργαλεῖα τοῦ ἐλαιομύλου καί ἀντίκρυσε τήν θαυμασίαν θέαν πρός τήν πεδιάδαν καί τόν κόλπον τῆς Μόρφου μέχρι τήν περιοχήν τῆς Τυλληρίας, τά πέριξ χωρία μέχρι τήν Λευκωσίαν καί εἰς τό βάθος δεξιά τήν ὀροσειράν τοῦ Τροόδους.

Καθ’ ὁδόν τῆς ἐπιστροφῆς πρός την Λευκωσίαν ἡ Πατριαρχική Συνοδεία διῆλθεν ἀπό τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ χωρίου Φιλιᾶς, μετατραπεῖσαν εἰς τέμενος καί τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ, κατεστραμμένην μετά τήν πυρπόλησίν της. Ἐκεῖθεν ἐσυνέχισε τήν διαδρομήν της πρός τό μοναστήρι τῆς Παναγίας Ἁψινθιωτίσσης εἰς τό Συγχαρί τῆς ἐπαρχίας Κερυνείας.

Ἡ Μονή αὐτή κτισμένη εἰς τήν νότιον πλευράν τοῦ Πενταδακτύλου μέ μοναδικόν ἐξαγωνικόν Ναόν εἰς τήν Κύπρον ἀπό τά τέλη τοῦ 11^ου αἰῶνος δεσπόζει ἐπιβλητική εἰς τήν πέριξ περιοχήν.

Ὁ Μακαριώτατος μετά τῶν συνοδῶν Αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τό Καθολικόν τῆς Μονῆς μέ τό κατεστραμμένον δάπεδον καί τάς νωπογραφίας ἀφῃρημένας ἀπό τάς θέσεις των.

Ἐπιβλητική εἶναι καί ἡ τράπεζα τῆς Μονῆς, μοναδική εἰς τό εἶδος της εἰς τήν Κύπρον, μέ διαστάσεις 20×5μ. καί μέ τήν ἁψιδωτήν  ὀροφήν.

Ἀπό τήν νοτίαν πτέρυγα τοῦ Καθολικοῦ ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἠτένισε τήν καταπράσινην πεδιάδα τῆς Μεσαορίας  μέ τάς πόλεις καί τά χωρία της, μέ τόν κόλπον τῆς Ἁμμοχώστου, τῆς Λάρνακος καί τῆς Μόρφου.

Ἀπό τόν χῶρον καί τά ἐρείπια τῆς Ἱερᾶς ταύτης Μονῆς Ἁψινθιωτίσσης τοῦ Πατριαρχείου ἡ Πατριαρχική Συνοδεία κατηυθύνθη πρός τήν περιοχήν τῆς ἄλλης Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Πατριαρχείου, τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Κουτσοβέντη.

Ταύτην, λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου ἡ Πατριαρχική  Συνοδεία ἠτένισε μακρόθεν, ἁπλωμένην εἰς τάς ἀποκρήμνας πλαγιάς τοῦ Πενταδακτύλου μέ τήν περιουσίαν της νά ἁπλώνεται μέχρι τό χωρίον Μιά Μηλιά.

Ἐν ᾧ ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Βόστρων κ. Τιμόθεος, ὁ Ὑπεύθυνος τῆς ἀνασυγκροτήσεως τῆς ἐν Κύπρῳ Ἐξαρχίας τοῦ Παναγίου Τάφου, ἐξενάγει εἰς τήν ἱστορίαν καί τήν περιουσιακήν κατάστασιν τῆς Μονῆς, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἔφθασεν εἰς τήν περιοχήν τῶν χωρίων Νέου Χωρίου καί Μιᾶς Μηλιᾶς, ἔστρεψεν πρός τήν Λευκωσίαν, ἐκεῖθεν δέ διά τοῦ ὁδοφράγματος τοῦ Ἁγίου Δομετίου ἦλθε πρός τάς ἐλευθέρας περιοχάς καί ἔφθασεν εἰς τό ξενοδοχεῖον διαμονῆς αὐτῆς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_4_placeholder

Ἡ ἐν λόγῳ συνάντησις ἐπραγματοποιήθη αὐτήν τήν Παρασκευήν, 5^ην /18^ην Φεβρουαρίου 2011, διά τήν προετοιμασίαν τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ Συμβουλίου, ἡ ὁποία θά πραγματοποιηθῇ  ἀργότερον, ἐντός τοῦ τρέχοντος ἔτους.  Ἡ Συνάντησις ἔλαβε χώραν εἰς τό ξενοδοχεῖον Hilton Park, εἰς τήν Λευκωσίαν. Ἤρχισε τήν 10.00 πρωϊνήν καί ὡλοκληρώθη τήν 5.30 τό ἀπόγευμα. Τῆς Συνεδριάσεως προήδρευσεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’. Εἰς αὐτήν μετέσχον ἐκπρόσωποι ἀπό ὅλας τάς χριστιανικάς οἰκογενείας τοῦ ἐν λόγῳ Συμβουλίου. Εἰς τήν συνάντησιν αὐτήν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τούς τιμιωτάτους Ἀντιπροσώπους τῶν Ἐκκλησιῶν διά τοῦ κάτωθι χαιρετισμοῦ:

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι,

Ἀγαπητοί φίλοι,

Εὐχαριστοῦμεν τόν Πανάγαθον Θεόν διά τοιαύτην εὐκαιρίαν τῆς συναντήσεως ἡμῶν εἰς τήν Ἐκτελεστικήν Ἐπιτροπήν τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς.

Ὁ σκοπός τῆς συναντήσεώς μας ἐδῶ εἰς τήν Μεγαλόνησον Κύπρον εἶναι διά νά συζητήσωμεν περαιτέρω τήν διαδικασίαν ἀναδιοργανώσεως τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς, ἰδίᾳ δέ ἔπειτα ὑπό τάς τρεχούσας πολιτικάς καταστάσεις εἰς τήν ἡμετέραν περιοχήν, τῶν ὁποίων διατελοῦμεν μάρτυρες. Εἶναι φανερόν ὅτι ἡ ἡνωμένη χριστιανική  φωνή ἡμῶν εἶναι τώρα περισσότερον ἀπαραίτητος ἀπό ποτέ προηγουμένως. Μέ ἄλλα λόγια, εἶναι ἡ ὥρα διά νά λάβωμεν ὑπόψιν σοβαρῶς καί ὑπευθύνως τήν ἀποστολήν ἡμῶν ὡς Ἐκκλησιαστικοί ἡγέται, οἱ ὁποῖοι στηρίζομεν τά συμφέροντα τῶν Ἐκκλησιῶν μας καί τῶν πιστῶν. Συμφώνως πρός τοῦτο, πρέπει νά εἴμεθα ἔτοιμοι νά ἀνταποκριθῶμεν εἰς τάς κλήσεις, αἱ ὁποῖαι πραγματοποιοῦνται ἀπό τούς σεβαστούς πολιτικούς ἀρχηγούς πρός ἡμᾶς.

Δραττόμεθα τῆς εὐκαιρίας ταύτης, διά νά τονίσωμεν διά μίαν ἀκόμη φοράν τάς ὑποχρεώσεις τοῦ Συμβουλίου τούτου, ὑποχρεώσεις τάς ὁποίας ἔχομεν ἤδη ἐφαρμόσει εἰς τήν πρᾶξιν.

Ἡ Ὀρθόδοξος Οἰκογένεια ἔχει ἐπιδείξει τήν προσήλωσιν αὐτῆς εἰς τήν προσπάθειαν διατηρήσεως τῆς ἀδελφοσύνης, τήν ὁποίαν καλλιεργεῖ τό Συμβούλιον. Ὑποστηρίζοντας τοῦτο, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, ὑπό τήν πεφωτισμένην ἡγεσίαν τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου, ἀνέλαβε τήν πρωτοβουλίαν νά τοποθετήσῃ τάς συναντήσεις τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς εἰς μίαν σταθεράν Διοικητικήν καί Οἰκονομικήν βᾶσιν εἰς τήν Κύπρον.  Μέ αὐτόν τόν τρόπον καλοῦμεν πάσας τάς Ἐκκλησίας-μέλη τοῦ Συμβουλίου, νά ὑπερβοῦν τάς ὁποιασδήποτε τυχούσας διαφοράς μεταξύ των καί νά φθάσουν εἰς μίαν κοινήν συναίνεσιν, μέσα ἀπό τήν ὁποίαν θά τοποθετήσωμεν τάς βασικάς ἀρχάς τοῦ Καταστατικοῦ τοῦ Συμβουλίου.

Θέλομεν νά ἐκφράσωμεν ἐπίσης τήν εὐγνωμοσύνην Ἡμῶν ἰδιαιτέρως εἰς τόν ἀγαπητόν ἀδελφόν Ἀρχιεπίσκοπον Χρυσόστομον διά τήν θαυμασίαν καί γενναιόδωρον φιλοξενίαν Αὐτοῦ καί θέλομεν νά εὐχαριστήσωμεν καί ὅλους ὑμᾶς, οἱ ὁποῖοι ἀνταπεκρίθητε εἰς τήν πρόσκλησιν διά τήν συνάντησιν αὐτήν, μέ σκοπόν τήν ἀποφασιστικωτέραν δρᾶσιν τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς καί τήν ἐκπλήρωσιν τῶν κοινῶν προσδοκιῶν».

Ἡ συνάντησις αὕτη, ὡς ἐλέχθη ἀνωτέρω ἐπραγματοποιήθη ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου, Ὅστις ἐκαλωσώρισε τούς ἀντιπροσώπους τῶν μετεχουσῶν Ἐκκλησιῶν διά τοῦ κάτωθι χαιρετισμοῦ:

«Μέ αἰσθήματα πολλῆς χαρᾶς ἀπευθυνόμαστε σήμερα πρός τήν ἔκτακτη Συνέλευση τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, καί ἐμεῖς ὁ ἴδιος προσωπικά, μετά πολλῆς εὐχαριστήσεως καλωσορίζουμε στή νῆσό μας τούς τιμίους Ἐκπροσώπους –κληρικούς καί λαϊκούς- τῶν διαφόρων Ἐκκλησιῶν, μελῶν τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς. Εὐχαριστοῦμε καί καλωσορίζουμε ὅλους Ἐσᾶς, οἱ ὁποῖοι ὁδηγούμενοι ἀπό τό ἀληθές πνεῦμα τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης, ἀνταποκριθήκατε στήν πρόσκληση καί ἤλθετε ἐδῶ, ὥστε ὅλοι μαζί νά ἀνταλλάξουμε ἀπόψεις καί νά δώσουμε ἀπαντήσεις στά πολλά καί σοβαρά προβλήματα, πού μᾶς ἀπασχολοῦν.

Ἡ ἐδῶ παρουσία ὅλων Σας τονίζει, καί ἐπιμαρτυρεῖ, τή μεγάλη σημασία καί σπουδαιότητα, πού ἔχει ἡ ἔκτακτη αὐτή Συνέλευση τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς. Μέσα στήν κρισιμότητα τῶν καιρῶν πού διερχόμαστε, ἡ Συνέλευσή μας αὐτή προκαλεῖ, ἀκόμη, τό ἄμεσο ἐνδιαφέρον καί τήν προσοχή ὅλων τῶν Χριστιανῶν τῆς εὐαίσθητης περιοχῆς μας. Ἔχουμε τήν ἰσχυρή ἄποψη ὅτι ἐπέστη ἡ ὥρα, ὥστε ὅλοι μαζί -ὅλες οἱ Ἐκκλησίες τῆς Μέσης Ἀνατολῆς- νά ἑνώσουμε τίς δυνάμεις μας καί νά ἐργαστοῦμε συνειδητά, πρός ἐπίλυση τῶν διαφόρων πολλῶν καί σοβαρῶν προβλημάτων, πού ὑπάρχουν στήν περιοχή μας, κυρίως δέ πρός ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης στίς χῶρες καί στούς λαούς μας, μακριά ἀπό θρησκευτικούς φανατισμούς καί μισαλλοδοξίες.

Ὅπως γίνεται ἀντιληπτό, γιά νά μπορέσουμε, ὡς Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς, νά ἀσκήσουμε τό ρόλο μας καί νά καταθέσουμε τήν ἐνεργό συμβολή μας, μέ στόχο ἕναν καλύτερο καί εὐτυχέστερο κόσμο στήν περιοχή μας, χωρίς πολέμους καί αἱματοχυσίες, θά πρέπει νά σκύψουμε μέ χριστιανική ἀγάπη καί, μέσα σέ πνεῦμα καλῆς θέλησης καί ἀλληλοκατανόησης, νά δοῦμε τά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζουμε, νά δώσουμε ἀπαντήσεις, νά πάρουμε ἀποφάσεις καί νά ἐπιτύχουμε τήν ἐπίλυσή τους.

Πρωτίστως, ἐπισημαίνουμε τήν ἀνάγκη ἀνασυγκρότησης τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς, ὥστε τοῦτο νά καταστεῖ πιό ἀποτελεσματικό στίς ἐνέργειες καί ἀποφάσεις του. Ἀναμφίβολα, ὑπῆρξαν –καί ὑπάρχουν- οἰκονομικές δυσκολίες, πού πρέπει νά ἐπιλυθοῦν, λαμβανομένης, βεβαίως, ὑπόψη καί τῆς σημερινῆς δύσκολης οἰκονομικῆς κατάστασης, πού ὑπάρχει παγκόσμια. Ἀδυναμίες, ὅμως, παρατηρήθηκαν καί στή λειτουργία τῆς Γραμματείας τοῦ Συμβουλίου, μέ ἀποτέλεσμα νά ὑπάρχει ἔλλειψη συντονισμοῦ καί ἁρμονικῆς συνεργασίας τῶν Ἐκκλησιῶν–μελῶν του. Ὅλα αὐτά, θά πρέπει νά ἐπιλυθοῦν, ἄλλως τό Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς δέν θά ἠμπορεῖ νά ἀνταποκριθεῖ στούς ὑψηλούς σκοπούς τῆς σύστασης καί λειτουργίας του.

Ὑπενθυμίζουμε ὅτι καί στό παρελθόν ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, καί ἐμεῖς ὁ ἴδιος προσωπικά, γιά νά διευκολύνουμε τίς ἐργασίες τοῦ Συμβουλίου, εἴχαμε εἰσηγηθεῖ, ὅπως ἀναλάβουμε ἐξ ὁλοκλήρου τή Γραμματειακή ὑποστήριξή του, διά τῆς καταβολῆς τῆς δαπάνης λειτουργίας καί ἐπάνδρωσης τῶν Γραφείων αὐτοῦ, μέσα βέβαια καί εἰς τά πλαίσια τῶν δυνατοτήτων μας, καθώς ἐπίσης καί τήν κάλυψη ὁποιασδήποτε ἄλλης σχετικῆς ἀνάγκης του, πού θά χρειαζόταν. Τήν εἰσήγηση καί προσφορά μας αὐτήν ἐπαναλαμβάνουμε καί σήμερα, θέτοντάς τήν στή διάθεσή Σας.

Ἐπιθυμοῦμε, ἐπ’ εὐκαιρία, νά ἐκφράσουμε τή βαθιά μας ἐκτίμηση πρός τό μέχρι σήμερα σημαντικό ἔργο καί τη μεγάλη προσφορά τοῦ Συμβουλίου ὄχι μόνο πρός τούς Χριστιανούς, ἀλλά γενικότερα καί πρός τούς λαούς καί τίς χῶρες τῆς περιοχῆς μας. Ἀναμφίβολα, ὅμως, ἀπομένουν πολλά ἀκόμη νά γίνουν.

Ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι ἡ σημερινή Συνέλευση τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς συνέρχεται σέ πολύ δύσκολες καί κρίσιμες στιγμές γιά τήν περιοχή μας. Τίς ζοῦμε καί τίς βιώνουμε ὅλοι. Ἰδιαίτερα ἐπισημαίνουμε τά θλιβερά φαινόμενα τῆς ἔξαρσης τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ καί τῆς σημαντικῆς καταπάτησης τῶν θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν.

Λυπούμαστε νά ποῦμε ὅτι, δυστυχῶς, καί στό κατεχόμενο γιά τριανταεπτά σχεδόν τώρα χρόνια, ἀπό τά Τουρκικά στρατεύματα εἰσβολῆς, βόρειο τμῆμα τῆς νήσου μας, παραβιάζονται βάναυσα οἱ θρησκευτικές ἐλευθερίες καί τά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Πρῶτα ἀπ’ ὅλα, οἱ Τοῦρκοι εἰσβολεῖς, σέ μιά προκλητική ἐνέργεια ἀλλοίωσης τῆς δημογραφικῆς σύνθεσης τοῦ πληθυσμοῦ τῆς νήσου, ἐκδίωξαν ἀπό τά σπίτια τους τούς Ἕλληνες Χριστιανούς καί ἐγκατέστησαν σ’ αὐτά ἐποίκους ἀπό τήν Τουρκία. Στράφηκαν, ὕστερα, καί ἐνάντια στούς Ἱερούς μας Ναούς. Ἔτσι, ἀφοῦ τούς σύλησαν, ἄλλους ἀπ’ αὐτούς κατέστρεψαν, ἄλλους μετέτρεψαν σέ μουσουλμανικά τεμένη, ἄλλους σέ κέτρα διασκέδασης καί ἄλλους σέ μάνδρες προβάτων, ἤ στάβλους ἀλόγων ζώων.

Ἀναφέρουμε, σχετικά, ὅτι ὡς Ἐκκλησία Κύπρου προτείναμε, καί ζητήσαμε, μέσω τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, νά μᾶς ἐπιτραπεῖ νά συντηρήσουμε καί να ἐπιδιορθώσουμε ὅλους αὐτούς τούς Ἱερούς Ναούς μας. Δυστυχῶς, ὅμως, προσκρούσαμε καί ἐδῶ στήν ἄρνηση τῶν κατοχικῶν ἀρχῶν.

Τονίζουμε, ἀκόμη, ὅτι ἡ καταπάτηση τῶν θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν σέ βάρος τῶν λίγων ἐγκλωβισμένων μας, πού παρέμειναν στήν Καρπασία, συνεχίζεται καί σήμερα. Ἀρκεῖ νά ἀναφέρουμε ἔστω καί μερικά μόνο περιστατικά, πού προκαλοῦν τά θρησκευτικά αἰσθήματα τοῦ λαοῦ μας, ἀλλά καί κάθε πολιτισμένου ἀνθρώπου:

Στίς 30 Νοεμβρίου 2010, ἑορτή τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα, οἱ κατοχικές ἀρχές τοῦ ψευδοκράτους ἀπαγόρευσαν στόν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Καρπασίας κ. Χριστοφόρο νά λειτουργήσει στήν πανηγυρίζουσα Ἱερά Μονή Ἀποστόλου Ἀνδρέα, παρά τίς προηγηθεῖσες ὑποσχέσεις καί διαβεβαιώσεις τους. Περιττό νά ποῦμε ὅτι οἱ Τοῦρκοι συνεχίζουν, δυστυχῶς, νά παρεμποδίζουν τόν Θεοφιλέστατο στήν ἄσκηση τοῦ θρησκευτικοῦ του ἔργου στούς Ἱερούς Ναούς τῆς κατεχόμενης ἐπισκοπικῆς του Περιφέρειας Καρπασίας.

Στίς 25 Δεκεμβρίου 2010, καί κατά τήν ὥρα πού ἐτελεῖτο ἡ Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, Τοῦρκοι ψευδοαστυνομικοί πῆγαν στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Συνεσίου, στό Ριζοκάρπασο, διέκοψαν τήν ἱερή ἀκολουθία, ὑποχρέωσαν τόν Αἰδεσιμώτατο Ἐφημέριο Ζαχαρία Γεωργίου νά ἀφαιρέσει τά λειτουργικά του ἄμφια, ἔβγαλαν ἔξω τούς λιγοστούς ἐγκλωβισμένους καί σφράγισαν τόν Ἱερό Ναό. Ἀναφέρουμε, ἀκόμη, ὅτι καί σέ κάποιον ἄλλο Ἐφημέριο, τόν Κωνσταντῖνο Παπακώστα, ἀπαγόρευσαν νά τελέσει τή Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Ἁγίας Τριάδος, στήν Ἁγία Τριάδα Καρπασίας!

Προσθέτουμε, ἐπίσης, καί τά ἑξῆς γενικά: Γιά νά τελεστεῖ στίς κατεχόμενες περιοχές ὁποιαδήποτε ἱερή ἀκολουθία, προαπαιτεῖται ἄδεια ἀπό τό λεγόμενο «Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν» τῶν κατοχικῶν ἀρχῶν, ἀκόμη καί γιά κηδεῖες, βαπτίσεις κ.τ.λ. Ἐπίσης, σέ ὅλες τίς λατρευτικές συνάξεις, ψευδοαστυνομικοί βιντεογραφοῦν μέ τέτοιο τρόπο ὅλα, ὅσα τελοῦνται ἐντός τῶν Ἱερῶν Ναῶν, καί ὅλους, ὅσοι βρίσκονται σ’ αὐτούς, ὥστε νά βεβηλώνεται ἡ λατρευτική σύναξη. Πρόσφατα, ἐπίσης, οἱ κατοχικές ἀρχές μετέτρεψαν τόν Ἱερό Ναό Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ Αἰγιαλούσης, πού εἶναι ἀρχαῖο μνημεῖο τοῦ 11ου αἰώνα, σέ Σχολή διδασκαλίας Χοροῦ, καί κατεδάφισαν τόν Ἱερό Ναό Ἁγίας Αἰκατερίνης, στήν Κοινότητα Γερανίου, ὡς καί τά Παρεκκλήσια Ἁγίου Δημητρίου Αἰγιαλούσης καί Ἁγίου Ἀβακούμ (τοποθεσία Χελῶνες) Ριζοκαρπάσου. Νά προσθέσουμε, τέλος, ὅτι ὅλα τά Ἑλληνορθόδοξα κοιμητήρια ἔχουν βεβηλωθεῖ καί καταστραφεῖ.

Ὑπάρχει, λοιπόν, παραβίαση τῶν θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν καί στό κατεχόμενο βόρειο τμῆμα τῆς Κύπρου, ἀλλά καί σέ ἄλλες περιοχές τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Γι’ αὐτό καί χρειάζεται, ἀλλά καί ἀπαιτεῖται ἡ ἀγαστή καί ἁρμονική συνεργασία ὅλων τῶν Χριστιανῶν καί ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς περιοχῆς. Στήν προσπάθεια αὐτή καλεῖται καί ἡ σημερινή Συνέλευση τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς, καί γενικότερα τό Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς, ξεπερνώντας τά ὑπάρχοντα ἐσωτερικά προβλήματα καί τίς ἄλλες δυσκολίες, νά καταθέσουν τή συμβολή τους.

Μέ αὐτές τίς γενικές σκέψεις, χαιρετίζουμε τίς ἐργασίες τῆς Συνέλευσης καί εὐχόμαστε ἐκ μέσης καρδίας εὐόδωση τῶν προσπαθειῶν μας, ὥστε σύντομα τό πνεῦμα τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης καί τῆς χριστιανικῆς εἰρήνης νά ἑδραιωθεῖ στίς χῶρες καί στούς λαούς μας. Ὁλόθυμη, ἀκόμη, εἶναι ἡ δέησή μας πρός τόν Ἀρχιποίμενα Χριστό, ὅπως ἔλθει ἡ μέρα, κατά τήν ὁποία θά πραγματοποιηθεῖ ὁ διακαής πόθος Του, «ἵνα πάντες ἕν ὧσι» (Ἰω. ιζ΄, 21) καί θά ἐκπληρωθεῖ ἡ ἀψευδής προφητεία Του «καί γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν» (Ἰω. ι΄, 16). Εὐχαριστοῦμε».

Τήν Συνάντησιν θά ἀπασχολήσουν καί ἄλλα ζητήματα, πού ἀφοροῦν τό ἐν λόγῳ Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν, καθώς καί τήν εὐρυτέραν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_5_placeholder

Τήν Παρασκευήν, 29^ην Ἰανουαρίου/ 11^ην Φεβρουαρίου 2011, ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ὁ Διευθυντής τοῦ Λιμένος τῆς Θεσσαλονίκης κ. Στυλιανός Ἀγγελούδης μετά δύο συνοδῶν αὐτοῦ καί τῆς ἐκπροσώπου τοῦ Γενικοῦ Ἑλληνικοῦ Προξενείου εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Ἀσπασίας Μήτση. Ὁ Μακαριώτατος ὑπεδέχθη τόν κ. Στυλιανόν Ἀγγελούδην μετά χαρᾶς, ἐπεξηγῶν εἰς αὐτόν τήν σημασίαν, τήν ὁποίαν κέκτηνται διά τό Πατριαρχεῖον οἱ ἑκάστοτε ἀφικνούμενοι πολυάριθμοι προσκυνηταί ἐξ Ἑλλάδος καί ἐκ τῶν βορειοτέρων αὐτῆς Ὀρθοδόξων χωρῶν. Χάριν τούτου δύναται νά ὑπάρξῃ συνεργασία μεταξύ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τοῦ λιμένος Θεσσαλονίκης, ὥστε νά ἐξυπηρετῶνται ἀποτελεσματικῶς ἄνευ ἐπιπλοκῶν.

Συμφωνῶν ἐπί τούτοις καί ζητῶν περαιτέρω συνεργασίαν ὁ κ. Ἀγγελούδης ἐπέδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον συμβολικόν δῶρον ἀναμνηστικόν τοῦ λιμένος τῆς Θεσσαλονίκης, ὡς τό ἔμβλημα τοῦ λιμένος καί συλλογήν γραμματοσήμων μέ θέμα: ἀπόψεις τοῦ λιμένος Θεσσαλονίκης.

Ὁ Μακαριώτατος ἀνταπαντῶν ἐπέδωσεν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Τάφου, τό βιβλίον τοῦ κ. Βοκοτοπούλου περί τῶν εἰκονογραφημένων χειρογράφων τῆς Πατριαρχικῆς Βιβλιοθήκης καί  τό βιβλίον τοῦ κ. Δημητρακοπούλου περί τοῦ τόπου τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου εἰς Ἰορδάνην.

Ἐν συνεχείᾳ οἱ ἐν λόγῳ ἐπισκέπται κατῆλθον εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως διά προσκύνησιν τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου καί τῶν πέριξ αὐτοῦ προσκυνημάτων.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_6_placeholder

Τήν Παρασκευήν, 29^ην Ἰανουαρίου/ 11^ην Φεβρουαρίου 2011, ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον ὁ καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου Θράκης κ. Ἐμμανουήλ Βαρβούνης.

Ὁ κ. Βαρβούνης εἶναι γνωστός διά τό πολυποίκιλον συγγραφικόν του ἔργον ἐν γένει, ἰδίᾳ δέ ἐν σχέσει μέ τήν ἱστορίαν, ζωήν, ἔργον, τήν περιουσίαν καί τά προσκυνηματικά δικαιώματα εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Πέραν τῶν δημοσιευμάτων εἰς ἄρθρα, εἰς περιοδικά ὁ κ. Βαρβούνης ἐξεπόνησε Προσκυνηματικόν Ὁδηγόν διά τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, μεταφρασθέντα ἤδη εἰς τήν Ἀραβικήν καί Προσκυνηματικόν Ὁδηγόν διά τήν Βασιλικήν τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ, μέλλοντα καί τοῦτον νά μεταφρασθῇ προσεχῶς.

Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ ταύτῃ ὁ Μακαριώτατος ἀναγνωρίζων τόν συγγραφικόν αὐτοῦ κόπον διά τό Πατριαρχεῖον, ἀντήμειψε τοῦτον διά παρασημοφορήσεως μέ τό παράσημον τοῦ Μικροῦ Σταυροφόρου τοῦ Παναγίου Τάφου, εὐχόμενος αὐτῷ, ὅπως ἀποκτήσῃ καί τούς ἄλλους βαθμούς τοῦ παρασήμου τούτου μελλοντικῶς.

Συγκεκινημένος ὁ κ. Βαρβούνης, ἐδήλωσεν ὅτι θέτει ἑαυτόν καί πάλιν εἰς τήν διάθεσιν τῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_7_placeholder

Τήν Τετάρτην, 27^ην Ἰανουαρίου /9^ην Φεβρουαρίου 2011, ὁ Ὑπουργός Παλιτισμοῦ καί Τουρισμοῦ τῆς Ἑλλάδος κ. Παῦλος Γερουλᾶνος, συνοδευόμενος ὑπό ὁμάδος συνεργατῶν αὐτοῦ, ὑπό τοῦ Πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Ἰσραήλ κ. Κυριάκου Λουκάκη καί ὑπό τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί εὑρισκόμενος εἰς τό πλαίσιον ἐπισκέψεως αὐτοῦ εἰς τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ, μέ σκοπόν τήν  τουριστικήν καί πολιτιστικήν συνεργασίαν διά τήν ἀνάδειξιν τῆς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων καί τῆς Θεσσαλονίκης ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον. Ὑποδεχόμενος τοῦτον ἐν θερμῇ ὑποδοχῇ ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί  Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος εἶπεν ὅτι ὑποδέχεται τοῦτον ὡς προσκυνητήν καί ὡς ἐκπρόσωπον τοῦ ἔθνους καί τοῦ γένους ἡμῶν, τοῦ ἔθνους τῶν Ἑλλήνων καί τοῦ γένους τῶν Ρωμαίων καί ὡς διαγγελέα εἰρήνης, προαγούσης οὐχί «θρησκευτικόν τουρισμόν», ἀλλά «προσκυνηματικήν θεωρίαν», κατά τήν ὁποίαν οἱ προσκυνηταί γίνονται θεωροί τῶν τόπων, ἐπί τῶν ὁποίων ἔζησε καί ἔδρασε ὁ Χριστός καί ἁγιάζονται διά τῆς συμμετοχῆς αὐτῶν.

Ὁ Ὑπουργός Τουρισμοῦ καί Πολιτισμοῦ ἤκουσε μετά προσοχῆς τάς θέσεις τοῦ Μακαριωτάτου ἐπί τῆς πορείας τῶν προσκυνητῶν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, ἐπί τῶν προβλημάτων, τά ὁποία ἐνίοτε συναντοῦν κατά τάς διαβάσεις αὐτῶν πρός τήν Βηθλεέμ καί κατά τήν ἡμέραν τοῦ Μεγάλου Σαββάτου εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, καί ἐδεσμεύθη νά ὁμιλήσῃ πρός τούς ἁρμοδίους Ἰσραηλινούς παράγοντας διά τήν βελτίωσιν τῶν συνθηκῶν τῆς προσκυνηματικῆς διακινήσεως τῶν προσκυνητῶν.

 Ἐν συνεχείᾳ ὁ κ. Ὑπουργός ἐπέδωσε μετ’ εὐχαριστιῶν τῷ Μακαριωτάτῳ τόμον μέ τήν ἱστορίαν τοῦ Βυζαντίου καί ἔλαβε τάς εὐλογίας καί τά δῶρα Αὐτοῦ.

Μετά τήν ἐν τῷ Πατριαρχείῳ ἐπίσκεψιν αὐτήν,  ὁ κ. Ὑπουργός μετά τῶν συνεργατῶν αὐτοῦ ἐπεσκέφθη τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως διά προσκύνησιν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν. Τούτους ὑπεδέχθη φιλοφρόνως εἰς τό Γραφεῖον αὐτοῦ ὁ Παρασκευοφύλαξ τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰσίδωρος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_8_placeholder