Τήν Παρασκευήν, 4^ην /17^ην Ἰουνίου 2011, ἡ Ἑλληνορθόδοξος Ἀραβόφωνος Κοινότης εἰς τήν παραθαλασσίαν καί παρά τό ὄρος Καρμήλιον μεγάλην πόλιν τῆς Χάϊφας τοῦ βορείου Ἰσαήλ ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον.

Τόν ἱερέα τῆς Κοινότητος ταύτης π. Δημήτριον μετά τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς ἐδέχθη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος.

Εἰς τήν συνάντησιν ταύτην συνεζητήθησαν θέματα ἀφορῶντα τήν Κοινότητα, ὡς ὁ διορισμός ἡγουμένου Ἱερομονάχου Ἁγιοταφίτου κατά τήν κρατοῦσαν τάξιν, ἡ κατοικία τοῦ ἱερέως καί ἡ συμπλήρωσις τῶν ἐργασιῶν τῆς ἀνεγερθείσης νέας Ἐκκλησίας ὑπό τῆς Κοινότητος τῇ συνδρομῇ τοῦ Πατριαρχείου πρός τιμήν τοῦ Τιμίου ἐνδόξου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ.

Ὁ Μακαριώτατος προέτεινεν αὐτοῖς λύσιν καί ὑπεσχέθη τήν ἐν τῷ μέτρῳ τῶν δυνάμεων τοῦ Πατριαρχείου ἠθικήν καί ὑλικήν αὐτοῦ βοήθειαν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder

Τήν Παρασκευήν, 3^ην /17^ην Ἰουνίου 2011 ὁ ἱερεύς τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου Κοινότητος τῆς κώμης Ζντέϊντε τοῦ βορείου Ἰσραήλ π. Γεώργιος, ὁ Πρόεδρος τῶν Ἐπιτρόπων, κ. Ἰμβραήμ Ἀντόν καί οἱ λοιποί Ἐπίτροποι, ἐπεσκέφθησαν τό Πατριαρχεῖον. Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως ταύτης ὁ Πρόεδρος τῶν Ἐπιτρόπων προσεφώνησε τόν ὑποδεχόμενον αὐτούς Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον καί ηὐχαρίστησεν Αὐτόν διά τήν ἠθικήν καί οἰκονομικήν βοήθειαν ἀνακαινίσεως τῆς Ἐκκλησίας αὐτῶν ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Πατρικίου καί ἐζήτησε τήν συπαράστασιν Αὐτοῦ διά τήν ἵδρυσιν σχολείου, τήν ἔναρξιν Κατηχητικοῦ Σχολείου, τήν σύστασιν Συλλόγου Κυριῶν τῆς Κοινότητος καί Σώματος Προσκόπων.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπῄνεσε τήν προσήλωσιν αὐτῶν εἰς τόν παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ὑπεσχέθη ὅτι τό Πατριαρχεῖον θά ὑποστηρίξῃ αὐτούς ἠθικῶς καί ὑλικῶς ἐν τῷ μέτρῳ τῶν δυνάμεων αὐτοῦ εἰς τάς συνεχιζομένας ἐνοριακάς δραστηριότητας αὐτῶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder

Τήν Παρασκευήν, 4^ην /17^ην Ἰουνίου 2011, ὁ ραββῖνος κ.  Michael Melchior συνηντήθη μετά τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου κ.κ. Θεοφίλου. Ὁ ραββῖνος Melchior ἔχει διατελέσει εἰς τό παρελθόν Ὑπουργός καί μέλος τοῦ Ἑβραϊκοῦ Κοιοβουλίου. Εἶναι ἕνας ἀπό τούς κυρίους ἐμπνευστάς καί μοχλούς τῆς Διασκέψεως τῆς συγκληθείσης τόν Ἰανουάριον τοῦ 2002 εἰς Ἀλεξάνδρειαν, μέ σκοπόν τήν προώθησιν τῶν εἰρηνικῶν διαπραγματεύσεων μεταξύ Ἰσραηλινῶν καί Παλαιστινίων διά τήν ἐπίλυσιν τοῦ Μεσοανατολικοῦ προβλήματος.

Εἰς τό πλαίσιον τῆς συναντήσεως αὐτῆς ἔλαβε χώραν εἰλικρινής καί ἐνδιαφέρουσα συζήτησις περί τῆς ἀδηρίτου ἀνάγκης ἐπικρατήσεως τῆς εἰρήνης πανταχοῦ τῆς γῆς καί ἰδίᾳ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί περί τοῦ ἐνεργοῦ καί σημαντικωτάτου ρόλου, τόν ὁποῖον καλοῦνται αἱ τρεῖς μεγάλαι μονοθεϊστικαί θρησκεῖαι νά διαδραματίσουν πρός τόν σκοπόν αὐτόν, ἰδίᾳ τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ὡς ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

 ngg_shortcode_2_placeholder

Ὁ κ. Σαΐδ Χούρη, Παλαιστίνιος τήν καταγωγήν, πιστόν μέλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀξιόλογος καί ἐπιτυχής ἐπιχειρηματίας, εὑρίσκεται κατ’ αὐτάς εἰς τήν Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν. Τήν Τρίτην, 1^ην / 14^ην Ἰουνίου 2011, ὁ κ. Σαΐδ Χούρη ἐπεσκέφθη τήν Βασιλικήν τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ, γενόμενος δεκτός ὑπό τοῦ ἐκεῖ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, ἀκολούθως δέ παρέθεσε τιμητικόν γεῦμα, εἰς τό ὁποῖον ἦτο προσκεκλημένος ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά τοῦ ἐν Βηθλεέμ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου.  Τήν Τετάρτην, 3^ην / 15^ην Ἰουνίου 2011, ὁ κ. Σαΐδ Χούρη συνοδευόμενος ὑπό τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καί ὁμάδος συνεργατῶν αὐτοῦ  ἐγένετο δεκτός εἰς τό Πατριαρχεῖον ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Εἰς τήν ἐγκάρδιον  ταύτην συνάντησιν ὁ Μακαριώτατος ἐπαρασημοφόρησεν τόν κ. Σαΐδ Χούρη μέ τό παράσημον τοῦ Ἀνωτέρου Ταξιάρχου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου, λέγων αὐτῷ ὅτι ἡ τιμητική αὕτη διάκρισις ἐπαξίως ἀπονέμεται αὐτῷ διά τήν πίστιν αὐτοῦ εἰς τόν Θεόν, τήν ἀφοσίωσιν αὐτοῦ εἰς τήν Ἐκκλησίαν αὐτοῦ, τήν προσφοράν αὐτοῦ πρός τήν πατρίδα αὐτοῦ καί τόν ἄνθρωπον καί τήν ἔμπρακτον καί πρόθυμον καί γενναιόδωρον αὐτοῦ οἰκονομικήν συμπαράστασιν, ὁσάκις τό Πατριαρχεῖον ἐζήτησεν αὐτήν δι’ ἀνέγερσιν ἤ ἀνακαίνισιν Ἐκκλησιῶν ἤ βοήθειαν ἐνδεῶν.

Ὁ κ. Σαΐδ Χούρη ηὐχαρίστησε θερμῶς τόν Μακαριώτατον, λέγων ὅτι τοῦτο ἀποτελεῖ μεγίστην τιμήν δι’ αὐτόν καί μίαν ἐκ τῶν συγκινητικωτέρων στιγμῶν τῆς ζωῆς αὐτοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_3_placeholder

Τήν Τρίτην, 1^ην /14^ην Ἰουνίου 2011, ὁ Πρέσβυς τῆς Ρωσικῆς Δημοκρατίας Dr. Petr V. Stegny ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἐπί τῇ ἀφυπηρετήσει αὐτοῦ ἐκ τῆς θέσεως αὐτοῦ ταύτης μετά ἀπό μίαν τετραετίαν.

Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως ταύτης ἔλαβε χώραν, ὡς καί εἰς ἄλλας τοιαύτας συναντήσεις εἰς τό παρελθόν, ἐνδιαφέρουσα συζήτησις περί τοῦ ἔργου τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί περί τῶν ἀγαθῶν σχέσεων αὐτοῦ μετά τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας καί τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Ὁ κ. Stegny, ὑπό τήν ἰδιότητα αὐτοῦ ὡς φιλιΐστωρ, εἶπεν εἰς τόν Μακαριώτατον ὅτι ἀναγνωρίζει καί ἐκ τῶν μελετῶν  αὐτοῦ τό ὄντως ἀξιόλογον ἔργον τῆς Ἀδελφότητος καί τοῦ Πατριαρχείου διά τήν διατήρησιν τοῦ Ὀρθοδόξου χαρακτῆρος τῶν Ἁγίων Τόπων.

Ἐπαινῶν ὁ Μακαριώτατος τήν ἐμβρίθειαν τοῦ κ. Πρέσβεως καί τήν ὑπ’ αὐτοῦ κατανόησιν τοῦ ρόλου τοῦ Πατριαρχείου καί τήν διά τῆς καλῆς συνεργασίας αὐτοῦ συμβολήν εἰς τήν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων ἐθνῶν, ἐπαρασημοφόρησεν αὐτόν διά τοῦ παρασήμου τοῦ Ἀνωτέρου Ταξιάρχου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου.

Συγκεκινημένος ὁ κ. Stegny ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον, λέγων ὅτι αἱ ἀναμνήσεις αὐτοῦ ἐκ τῶν Ἁγίων Τόπων καί ἐκ τῆς μετ’ Αὐτοῦ συνεργασίας θά συνοδεύουν αὐτόν εἰς τάς λοιπάς ὑπηρεσίας αὐτοῦ, καί εἰς τό ὑπόλοιπον τῆς ζωῆς αὐτοῦ ἀποτελοῦσαι  ἰσχυράν  πνευματικήν ἐνίσχυσιν καί στερεάν βάσιν συνεχίσεως ἐργασίας καί προσφορᾶς αὐτοῦ εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί τά Ὀρθόδοξα ἔθνη.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_4_placeholder

Α. Ἐπί τῆς Ἁγίας Σιών.

Ἡ ἑορτή τῆς Δευτέρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἑωρτάσθη τήν Δευτέραν, 31^ην Μαΐου/ 13^ην Ἰουνίου 2011, ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων πανηγυρικῶς εἰς τόν τόπον, εἰς τόν ὁποῖον συμφώνως πρός τάς εὐαγγελικάς διηγήσεις καί τήν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας ἔλαβε χώραν ἡ ἐπιφοίτησις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἤτοι εἰς τόν λόφον τῆς Ἁγίας Σιών, ἐν ᾧ καί τό Ὑπερῷον. Συμφώνως πρός τήν κρατήσασαν τάξιν, ἀφ’ ἑσπέρας ἐτελέσθη ὁ Ἑσπερινός εἰς τό ἐντός τοῦ Κοιμητηρίου παρεκκλήσιον τῆς Πεντηκοστῆς ἐπί τῶν ἐρειπίων τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησίας ἀπό τῆς ἐποχῆς τῆς Ἁγίας Ἑλένης, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Γεράσων κ. Θεοφάνους, τῶν εὐχῶν τῆς Γονυκλισίας ἀναγιγνωσκομένων ἑλληνιστί καί ἀραβιστί διά τό ἑλληνόφωνον καί ἀραβόφωνον ἐκκλησίασμα.

Τήν ἑπομένην, Δευτέραν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐτελέσθη ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου καί ἡ θ. Λειτουργία εἰς τόν ἐν τῇ αὐτῇ περιοχῇ ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐντός τοῦ κτιρίου, εἰς τό ὁποῖον στεγάζεται ἡ Ἱερατική Πατριαρχική Σχολή, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου, συλλειτουργούντων ἱερομονάχων καί διακόνων, βοηθούντων τῶν δοκίμων τῆς Σχολῆς καί ἐν κατανύξει συμμετέχοντος πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος ἐντοπίων καί προσκυνητῶν.

Ἅμα τῷ τέλει τῆς θείας Λειτουργίας, ἤρχισεν ἡ λιτανεία δι’ ἀναγνώσεως μιᾶς εὐχῆς τῆς γονυκλισίας καί μιᾶς δεήσεως εἰς ἑκάστην τῶν στάσεων, ἤτοι ἐν τῷ ἱερῷ ναῷ ἀρχικῶς καί  ἐν τῇ κατακόμβῃ ἔπειτα. Ἐν τῇ  διαβάσει διά τῆς συναγωγῆς, ἐν ᾗ ὁ τάφος τοῦ Δαβίδ, ἀνεπέμφθη δέησις, ἐν δε τῷ ὑπερῴῳ ἀνεγνώσθησαν αἱ λοιπαί εὐχαί τῆς Γονυκλισίας καί ἀνεπέμφθη δέησις. Κατά τήν ἐπιστροφήν ἐκ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ, πρό τοῦ ἡμετέρου Κοιμητηρίου, ἀνεπέμφθη δέησις ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν κεκοιμημένων ,ὑπέρ ὧν καί εἰς τάς εὐχάς τῆς Γονυκλισίας ἡ ὀφειλομένη μνεία γίνεται.

Μετά τήν ἐν τῷ ναῶ διάλυσιν τῆς λιτανείας, ἡ Ἀρχιερατική συνοδεία ἐγένετο δεκτή διά δεξίωσιν ἐν τῇ αἰθούσῃ τελετῶν τῆς Σχολῆς ὑπό τοῦ Σχολάρχου καί ἐν ταυτῷ καθηγουμένου ὁσιωτάτου μοναχοῦ π. Φωτίου.

Β. Εἰς τούς Ρωσικήν Πνευματικήν Ἀποστολήν (Missia)

Ἡ ἑορτή τῆς Δευτέρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἑωρτάσθη ὡσαύτως τήν Δευτέραν, 31^ην Μαΐου/13^ην Ἰουνίου 2011, εἰς τήν ἐν τῇ Νέᾳ Πόλει τῶν Ἱεροσολύμων ἔναντι τῆς Νέας Πύλης Ἐκκλησίαν τῆς Ἁγίας Τριάδος, τήν ἀνήκουσαν εἰς τήν ἐν Ἱεροσολύμοις Πνευματικήν Ἀποστολήν (Missia) τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρωσσίας.

Τῆς θ. Λειτουργίας ἐπί τῇ ἑορτῇ ταύτῃ προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, τοῦ Προϊσταμένου τῆς ἐν λόγῳ Ἀποστολῆς ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰσιδώρου, ἱερομονάχων καί διακόνων.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν παρετέθη τράπεζα ὑπό τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰσιδώρου, εἰς τήν ὁποίαν προσεφώνησε τούς συνδαιτυμόνας ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Θεόφιλος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Τήν ἐξ ὕψους δύναμιν τοῖς μαθηταῖς, Χριστέ, ἕως ἄν ἐνδύσησθε, ἔφης, καθίσατε ἐν Ἱερουσαλήμ, ἐγώ ὡς ἐμέ Παράκλητον ἄλλον, Πνεῦμα τό ἐμόν τε καί Πατρός ἀποστελῶ, ἐν ᾧ στερεωθήσεσθε»,

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῶ ἀδελφοί, εὐσεβεῖς Χριστιανοί, εὐλαβεῖς προσκυνηταί,

Σήμερον, ἡμέρα Δευτέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἡ μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἑορτάζει ἰδιαιτέρως αὐτό τό Πανάγιον καί Ζωοποιόν καί παντοδύναμον Πνεῦμα, τόν Ἕνα τῆς Τριάδος Θεόν, τό ὁμότιμον καί ὁμοούσιον καί ὁμόθρονον τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ.

Τό Πανάγιον δέ τοῦτο Πνεῦμα εἶναι τό Πνεῦμα τοῦ ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας σαρκωθέντος καί ἐνανθρωπήσαντος, Θεοῦ Λόγου, Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτό τοῦτο τό Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ «Παράκλητος», Τόν Ὁποῖον ὑπεσχέθη νά ἀποστείλῃ εἰς τούς μαθητάς Αὐτοῦ ὁ Χριστός, τόσον πρό τοῦ σταυρικοῦ Του πάθους, ὅσον καί μετά τήν Ἀνάστασίν Του, ὡς μαρτυρεῖ ὁ μαθητής Αὐτοῦ καί εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «Καὶ ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν Πατέρα καὶ ἄλλον Παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένει μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας», (Ἰωάν. 14, 16-17).

Ἡ ὑπόσχεσις αὐτή ἐπαναλαμβάνεται καί μετά τήν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ λέγοντος: «Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ Πατρός μου ἐφ’ ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ καθίσατε ἐν τῇ πόλει Ἱερουσαλήμ ἕως οὗ ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους», (Λουκ. 24, 49)

Ἡ ὑπό τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ «ἀποστολή τῆς ἐπαγγελίας», δηλονότι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τοῦ Θεοῦ Πατρός εἰς τούς μαθητάς αὐτοῦ κατά τήν εἰς τό ὑπερῷον τῆς ἱερουσαλήμ σύναξιν αὐτῶν, ἀποτελεῖ τήν ἐν τῷ κόσμῳ φανέρωσιν τῆς ὁδοῦ τῆς ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας τῆς ἀναγγελθείσης ὑπό τῶν προφητῶν, ὡς ψάλλει ὁ ὑμνῳδός: «Ἐν τοῖς προφήταις ἀνήγγειλας ἡμῖν ὁδόν σωτηρίας  καί ἐν Ἀποστόλοις ἔλαμψεμ, Σωτήρ ἡμῶν, ἡ χάρις τοῦ Πνεύματός Σου. Σὐ εἶ Θεός πρῶτος σύ καί μετά ταῦτα. Καί εἰς τούς αἰῶνας, σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν».

Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου, κατά τήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς καθ’ ἥν «ὤφθησαν τοῖς ἀποστόλοις διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεί πυρός, ἐκάθισε τε ἐφ’ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν. Καί ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου, (Πρ. 2,3-4)» ἐγκαινίζεται ἡ ἐν τῷ κόσμῳ φανέρωσις «τοῦ ἀπό αἰώνων ἀποκεκρυμμένου ἐν τῷ Θεῷ…διά Ἰησοῦ Χριστοῦ μυστηρίου τῆς Οἰκονομίας τουτέστιν τῆς Ἐκκλησίας. Καί τοῦτο, ὡς λέγει ὁ σοφός Παῦλος, «ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καί ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίοις διά τῆς Ἐκκλησίας ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ Θεοῦ», (Ἐφ. Γ’9-10).

Τήν πολυποίκιλον ταύτην σοφίαν τήν φυλασσομένην ἐντός τῆς Ἐκκλησίας καί διαμεριζομένην διά τῆς Ἐκκλησίας καλοῦνται νά προβάλλουν πάντες οἱ προεστῶτες ἐπίσκοποι τε καί καί πρεσβύτεροι ὡς οἰκονόμοι τῶν μυστηρίων τῶν πνευματικῶν τοῦ κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν: «μή σκοπούντων ἡμῶν, ὡς παραγγέλλει ὁ μέγας Παῦλος, τά βλεπόμενα, ἀλλά τά μή βλεπόμενα. Τά γάρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τά δέ μή βλεπόμενα αἰώνια», (Β’Κορ. 4,18). Καί τοῦτο διότι τό πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας διακρίνεται εἰς ἐπίγειον καί οὐράνιον ἤ ἀντιστοίχως εἰς βλεπόμενα πρόσκαιρα καί εἰς οὐράνια καί αἰώνια. «Ἡμῶν γάρ τό πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καί σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν».

Ἀντιθέτως, λέγει ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος, «τό τέλος ἀπώλεια, ὧν ὁ Θεός ἡ κοιλία καί ἡ δόξα ἐν τῇ αἰσχύνῃ αὐτῶν, οἱ τά ἐπίγεια φρονοῦντες», (Φιλιπ. Γ’, 19-20).

Τοῦτο δέ σημαίνει ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀποτελοῦν τά «μή βλεπόμενα», δηλονότι τήν ἐπιζήτησιν τῆς μελλούσης καί μενούσης πόλεως τῆς αἰωνίου βασιλείας τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ἡ δέ ἐν τῇ ἀνθρωπίνῃ ἱστορία φανέρωσις τῆς Ἐκκλησίας ὡς ἐπιγείου πόλεως τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τόν θεῖον τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου χῶρον, ἐντός τοῦ ὁποίου τελεσιουργεῖται τό μυστήριον τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Δηλονότι τῆς ἐν Χριστῷ τῷ νέῳ Ἀδάμ ἀποκαταστάσεως τῆς πεπτωκυΐας ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων φύσεως εἰς τό ἀρχαῖον κάλλος.

Τό κάλλος τῆς ἐν Χριστῷ τελείας ἀγάπης καί κοινωνίας μετά τοῦ Θεοῦ Πατρός καί μετά τῶν ὁμοφρόνων καί ὁμοδόξων ἀδελφῶν ἡμῶν. Τοῦτο βεβαίως ἐπιτυγχάνεται διά τῆς ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τοῦ συγκροτοῦντος τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ψάλλει καί ὁ ὑμνῳδός. «Πάντα χορηγεῖ τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, βρύει προφητείας, ἱερέας τελειοῖ, ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξεν, ἁλιεῖς θεολόγους ἀνέδειξεν, ὅλον συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας».

Λέγομεν τοῦτο, διότι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τῆς Ὀρθοδοξίας ἀποτελεῖ τήν κιβωτόν τοῦ μυστηρίου τῆς ἐν Χριστῷ εὐσεβείας τόσον οἰκουμενικῶς ὅσον καί τοπικῶς. Ἡ Ἐκκλησία, μέ ἄλλα λόγια, εἶναι ἡ κιβωτός τῆς θεογνωσίας, διά τῆς ὁποίας καινουργεῖται ἡ συμφωνία, δηλονότι ἡ ἐν Χριστῷ ἑνότης. Διά δέ τῆς ἀσεβείας καταργεῖται ἡ ἀφωνία δηλαδή ἡ ἀσυμφωνία καί συνεπῶς ἡ διαίρεσις καί τό σχῖσμα.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς πόλεως τοῦ Βασιλέως τῶν βασιλευόντων, οὖσα θεμελιωμένη ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ σταυρικοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ ταπεινῶς, πλήν σταθερῶς καί ἀμετακινήτως στοιχεῖ τοῖς παραγγέλμασι τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «ἀδελφοί, στήκετε καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις, ἅς ἐδιδάχθητε εἴτε διά λόγου εἴτε δι’ἐπιστολῆς ἡμῶν», (Θες. Β’13). Ἔχουσα ὁδηγόν καί βοηθόν αὐτῆς τόν Οὐράνιον βασιλέα, τόν Παράκλητον, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τόν Θεόν καί Σωτῆρα ἡμῶν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. Ἀμήν».

Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἰσίδωρος ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν προσγενομένην τῇ Ρωσικῇ Ἀποστολῃ τιμήν ἐκ τῆς τελέσεως τῆς ἐν αὐτῇ θείας Λειτουργίας ὑπ’ Αὐτοῦ καί διά τήν συναντίληψιν καί κατανόησιν Αὐτοῦ ἐν τῇ ἐν Χριστῷ κοινωνίᾳ καί συνεργασίᾳ τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῆς Σιωνίτιδος Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν.

Γ. Εἰς τήν πόλιν Τουμπάς.

Ἡ ἑορτή τῆς Δευτέρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἑωρτάσθη ὡσαύτως τήν Δευτέραν, 31^ην Μαΐου /13^ην Ἰουνίου 2011, εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου Κοινότητος τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν πόλιν Τουμπάς.

Ἡ πόλις αὕτη τῆς περιοχῆς Σαμαρείας βορείως τῆς Παλαιστίνης, ἀριθμοῦσα περί τούς 40.000 κατοίκους Μουσουλμάνους ἔχει καί μικράν Κοινότητα τοῦ Πατριαρχείου ἀποτελουμένην ἐκ δέκα καί ἕξ οἰκογενειῶν μόνον.

Εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κοινότητος ταύτης ἐτέλεσε τήν θείαν Λειτουργίαν διά τήν ἑορτήν τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ ἡγουμένου τοῦ πλησιοχώρου Φρέατος τοῦ Ἰακώβ Ἀρχιμανδρίτου Ἰουστίνου καί τοῦ Προϊσταμένου τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς κώμης ταύτης τοῦ Τουμπάς, π. Θωμᾶ Δαούδ, ἐν ταυτῷ δέ Προϊσταμένου τῆς ὁμόρου κώμης,  τοῦ Ζαμπάμπδε. Πρό τοῦ τέλους τῆς θείας Λειτουργίας ταύτης ἀνεγνώσθησαν αἱ εὐχαί τῆς Γονυκλισίας ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου καί τοῦ ἐφημερίου ἱερέως.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἡ Κοινότης παρέθεσε τράπεζαν εἰς τήν Ἀρχιερατικήν Συνοδείαν.

Ἐπιστρέφουσα ἡ Ἀρχιερατική Συνοδεία εἰς Ἱεροσόλυμα διῆλθεν ἀπό τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ καί προσεκύνησε.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_5_placeholder

Ἡ ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς, ὡς ἀνάμνησις καί βίωσις τῆς ἐκπληρώσεως τῆς ὑποσχέσεως, τῆς συμπληρώσεως τῆς προθεσμίας καί ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπί τούς Ἁγίους μαθητάς καί ἀποστόλους τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑωρτάσθη τήν Κυριακήν τῆς Πεντηκοστῆς, 30^ήν Μαΐου/ 12^ην Ἰουνίου 2011, εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα, συμφώνως πρός τήν κρατοῦσαν τοπικήν διάταξιν καί προσκυνηματικήν καί καθεστωτικήν τάξιν.

Οὕτως, ἀφ’ ἑσπέρας τῆς ἑορτῆς, τό Σάββατον, ἐγένετο ὁ συνήθης Ἑσπερινός διά τήν ἑορτήν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως καί τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος.

Τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς ἡ ἑορτή ἑωρτάσθη διά Παρρησίας εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως. Ἡ Ἁγιοταφιτική συνοδεία κατῆλθε τήν 7.00 π.μ. ὥραν ἀπό τοῦ Κεντρικοῦ Μοναστηρίου, τῶν κωδώνων κρουομένων, εἰς τό προσκύνημα τῆς Ἀποκαθηλώσεως, ἅμα τῇ εἰσόδῳ εἰς τόν Ναόν. Μετά τήν προϋπάντησιν τό θυμίαμα καί τήν προσκύνησιν ἐν αὐτῷ καί ἐν αὐτῷ τῷ Παναγίῳ καί Ζωοδόχῳ Τάφῳ ἡ συνοδεία εἰσῆλθεν εἰς τό Καθολικόν.

Μετά τήν κροῦσιν τῶν σημάντρων καί τήν ἔνδυσιν τῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερέων, ἔλαβε χώραν ἡ θ. Λειτουργία ἐπ’αὐτοῦ τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου ὑπό τῆ Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Ἱερομονάχων Ἁγιοταφιτῶν καί ἐγγάμων ἱερέων ἐξ ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί ἐν κατανύξει παρακολουθούντων πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου πολλῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἐντοπίων καί προσκυνητῶν, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί τῆς συνεργάτιδος αὐτοῦ κας Ἀσπασίας Μήτση.

Μετά τήν ἀπόλυσιν τῆς θ. Λειτουργίας συμφώνως πρός τό τυπικόν τῆς Κυριακῆς τῆς Πεντηκοστῆς ἤρξατο ὁ Ἑσπερινός τῆς Δευτέρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μετά τῶν θεολογικωτάτων αὐτοῦ τροπαρίων καί τῶν εὐχῶν τῆς Γονυκλισίας.

Κατά τήν ἰδίαν ὥραν ὁ Ἑσπερινός τῆς Δευτέρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐτελεῖτο ὑπό τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ χθαμαλῇ τῇ φωνῇ.

Τοῦ Ἑσπερινοῦ τελειωθέντος, ἡ Πατριαρχική Ἁγιοταφιτική συνοδεία ἐν πομπῇ διά τῆς χριστιανικῆς ὁδοῦ ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα.

Ἐνταῦθα, εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου, ἡ Α.Θ.Μ. προσεφώνησε τούς Ἁγιοταφίτας καί πάντας τούς προσελθόντας διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Τήν ἐξ ὕψους δύναμιν τοῖς μαθηταῖς, Χριστέ, ἕως ἄν ἐνδύσησθε, ἔφης, καθίσατε ἐν Ἱερουσαλήμ, ἐγώ ὡς ἐμέ Παράκλητον ἄλλον, Πνεῦμα τό ἐμόν τε καί Πατρός ἀποστελῶ, ἐν ᾧ στερεωθήσεσθε», ἀναφέρει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῶ ἀδελφοί, εὐσεβεῖς Χριστιανοί, εὐλαβεῖς προσκυνηταί,

Σήμερον, ἡμέρα Κυριακήν τῆς Πεντηκοστῆς, ἡ μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἑορτάζει ἰδιαιτέρως αὐτό τό Πανάγιον καί Ζωοποιόν καί παντοδύναμον Πνεῦμα, τόν Ἕνα τῆς Τριάδος Θεόν, τό ὁμότιμον καί ὁμοούσιον καί ὁμόθρονον τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ.

Τό Πανάγιον δέ τοῦτο Πνεῦμα εἶναι τό Πνεῦμα τοῦ ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας σαρκωθέντος καί ἐνανθρωπήσαντος, Θεοῦ Λόγου, Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτό τοῦτο τό Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ «Παράκλητος», Τόν Ὁποῖον ὑπεσχέθη νά ἀποστείλῃ εἰς τούς μαθητάς Αὐτοῦ ὁ Χριστός, τόσον πρό τοῦ σταυρικοῦ Του πάθους, ὅσον καί μετά τήν Ἀνάστασίν Του, ὡς μαρτυρεῖ ὁ μαθητής Αὐτοῦ καί εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «Καὶ ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν Πατέρα καὶ ἄλλον Παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένει μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας», (Ἰωάν. 14, 16-17).

Ἡ ὑπόσχεσις αὐτή ἐπαναλαμβάνεται καί μετά τήν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ λέγοντος: «Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ Πατρός μου ἐφ’ ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ καθίσατε ἐν τῇ πόλει Ἱερουσαλήμ ἕως οὗ ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους», (Λουκ. 24, 49)

Ἐνδεδυμένης τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν ἀδελφότητος διά τῆς ἐξ ὕψους δυνάμεως συνεχίζει τήν ἀποστολήν αὐτῆς ἐν μέσῳ τοῦ κόσμου τῆς πονηρίας ὡς μαρτυρεῖ ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης:  «Οἴδαμεν ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσμεν, καὶ ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται», (Ἰωαν. 5,19).

Ἔχουσα ὡς ὁδηγόν αὐτῆς τόν «Παράκλητον», τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, δηλονότι τό Πνεῦμα τοῦ Παρακλήτου πρός τόν Πατέρα Ἰησοῦ Χριστόν δίκαιον (Α’Ἰωάν. 2,1).  Κατά δέ τόν Ἅγιον Κύριλλον τῶν Ἱεροσολύμων «Τό Ἅγιον Πνεῦμα Παράκλητος καλεῖται διά τό παρακαλεῖν καί παραμυθεῖσθαι καί συναντιλαμβάνεσθαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν», ἐν ᾧ κατά τόν ἅγιον Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν,  «ὡς τάς τῶν ὅλων παρακλήσεις δεχόμενον».

Δεηθῶμεν λοιπόν τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ καί Πατρός ἡμῶν, ὅπως διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Αειπαρθένου Μαρίας καί τῶν ἁγίων προφητῶν καί Ἀποστόλων τό φῶς καί ἡ παραμυθία τοῦ Παρακλήτου, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, στερεοῖ πάντας ἡμᾶς καί εἰρηνεύῃ τόν κόσμον ὅλον καί ἰδιαιτέρως τήν χειμαζομένην περιοχήν ἡμῶν. Ἔτη πολλά».

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_6_placeholder

Τήν Παρασκευήν, 28^ην Μαΐου /10^ην Ἰανουαρίου 2011, ὁ Πρέσβυς τῆς Οὐκρανίας κ. Sergiy Pasko εἰς τήν Ἰορδανίαν ἐγένετο δεκτός ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τό Πατριαρχεῖον. Τῆς ἐπισκέψεως ταύτης  εἶχε προηγηθῆ συνάντησις τοῦ κ. Sergiy Pasko μετά τῆς Α.Θ.Μ. εἰς τήν τελετήν τῆς ἀπονομῆς τῶν τίτλων τῶν ἀποφοίτων τῶν σχολείων τοῦ Πάτριαρχειου εἰς τό Ἀμμάν, Φχές καί Μαδηβᾶν εἰς τήν Ἰορδανίαν τήν παρελθοῦσαν ἑβδομάδα. Ἡ συνάντησις αὕτη ἔλαβε χώραν εἰς ἀτμόσφαιραν ἐγκαρδιότητος καί κατ’ αὐτήν διεξήχθη ἐνδιαφέρουσα συζήτησις περί τῶν σχέσεων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων μετά τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας καί τῆς Ρωσικῆς Δημοκρατίας καί περί τῆς καλῆς συνεργασίας τῶν Ὀρθοδόξων χωρῶν ἐν τῇ  ἐθνικῇ διαφοροποιήσει αὐτῶν, ἀλλά καί τῇ ἐκκλησιαστικῇ ἑνότητι αὐτῶν διά τό κοινόν αὐτῶν συμφέρον καί τήν κοινήν αὐτῶν εὐημερίαν.

Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐπισκέψεως ταύτης ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν τῷ κ. Πρέσβει τό βιβλίον τοῦ κ. Βοκοτοπούλου διά τά χειρόγραφα τῆς βιβλιοθήκης τοῦ Πατριαρχείου, μετάλλιον τῆς 2000ετοῦς ἱστορίας τοῦ Πατριαρχείου καί τῇ συνοδευούσῃ αὐτῷ οἰκογενείᾳ αὐτοῦ  Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_7_placeholder

Τήν Τρίτην, 25^ην Μαΐου /7^ην Ἰουνίου 2011, ὁ Ἀρμένιος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Khaj’aq Bassamian, Primate Diocese of the Armenian Church of America, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ π. Γκουσάν κληρικοῦ τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις Ἀρμενικοῦ Πατριαρχείου ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων. Εἰς τήν λίαν εὐχάριστον ἀτμόσφαιραν τῆς ἐπισκέψεως ταύτης ἔλαβε χώραν ἐνδιαφέρουσα συζήτησις μεταξύ τοῦ ἐν λόγῳ Ἀρμενίου Ἀρχιεπισκόπου καί τοῦ ὑποδεχθέντος τούτου Μακαριωτάτου Πατρός καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων  κ.κ. Θεοφίλου περί τῶν ἀνέκαθεν ἀγαθῶν σχέσεων καί κοινῶν δυσκολιῶν καί περιπετειῶν τοῦ Ἀρμενικοῦ καί τῶν Ἑλληνικοῦ Ἔθνους περί τῶν Ἑλληνορθοδόξων καί τῶν Ἀρμενικῶν Ἐκκλησιῶν εἰς τήν Κωνσταντινούπολιν καί εἰς τάς Η.Π.Α. καί περί τῆς καλλιτέρας νῦν διά διαλόγου συνεργασίας μεταξύ τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τοῦ Ἀρμενικοῦ Πατριαρχείου ἐν Ἱεροσολύμοις διά τήν ἐπίλυσιν τῶν ἑκάστοτε ἀναφυομένων προσκυνηματικῶν ζητημάτων.

Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ ταύτῃ ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τόν Ἀρμένιον Ἀρχιεπίσκοπον φιλντισένιον ἐγκόλπιον, εὐχόμενος αὐτῷ τήν ἐπίσκεψιν καί πάλιν εἰς τήν Ἱερουσαλήμ καί τήν Ἁγίαν Γῆν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_8_placeholder

Τήν Δευτέραν 24^ην Μαΐου/6^ην Ἰουνίου 2011, ἡ καθηγήτρια τοῦ Ἑβραϊκοῦ Πανεπιστημίου κ. Hannah M. Cotton MA Dphil (Oxon) προσέφερεν εἰς τήν Α.Θ.Μ. τό συλλογικόν ἐρευνητικόν ἔργον εἰς τόν χῶρον τῆς Ἐπιγραφικῆς μέ τόν τίτλον: “Corpus Inscriptionum Iudaeae / Palaestinae”, τό ὁποῖον ἀποτελεῖ καρπόν συλλογικῆς ἐργασίας τῶν Hannah M. Cotton, Leah Di Segni, Werner Eck Benjamin Isaac, Alla Kushnir- Stein, Haggai Misgav, Jonathan Price, Israel Roll, & Ada Yardeni (Eds), καί τό ὁποῖον περιέχει ἐπιγραφάς φυλασσομένας εἰς τόν χῶρον τοῦ Πατριαρχείου. Τό βιβλίον τοῦτο προσέφερεν ἡ κα Cotton μέ ἀφιέρωσιν εἰς τόν Μακαριώτατον: «δόσις εἰς ἀεί, from the editor of the Corpus Inscriptionum Iudaeae Palaestinae to His Beatitude Theophilos”.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπῄνεσε τούς ἐρευνητάς, τούς ἐκπονήσαντας τοιοῦτον ἀξιόλογον ἔργον καί εἶπεν ὅτι τό Πατριαρχεῖον εἶναι διατεθειμένον διά πᾶσαν ἐπιστημονικήν συνεργασίαν, ἐξυπηρετοῦσαν τήν ἀλήθειαν, ἡ ὁποία ἐλευθερώνει.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_9_placeholder