Τό Σάββατον, 16^ην /29^ην Ὀκτωβρίου 2011, Ἀποστολή τοῦ Συνδέσμου Ἐπιχειρήσεων Λιανικῆς Πωλήσεως Ἑλλάδος ὑπό τόν κ. Ἀντώνιον Ζαΐρην, Γενικόν Διευθυντήν μετά μικρᾶς Συνοδείας αὐτοῦ καί με τήν συνοδείαν τοῦ Ἐκπροσώπου τῆς ἐν Τέλ-Ἀβίβ Ἑλληνικῆς Πρεσβείας κ. Παναγιώτου Σινάνογλου ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον.

Τήν ἐν λόγῳ Ἀποστολήν ἐδέχθη ἐνθέρμως ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος.

Εἰς τό πλαίσιον τῆς συναντήσεως ταύτης ἐγένετο λόγος ἐπί τῆς ἐξελισσομένης καί ἐν μέτρῳ θεραπευομένης οἰκονομικῆς κρίσεως εἰς Ἑλλάδα καί ἐξεφράσθη ἡ εὐχή τῆς πλήρους θεραπείας αὐτῆς. Ἐπίσης ἐγένετο συζήτησις ἐπί τῆς ἐξελισσομένης πολιτικῆς κρίσεως εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καί ἐπί τοῦ ρόλου, τόν ὁποῖον διαδραματίζει ἡ Ἑλλάς, μέ τήν στάσιν καί τάς παρεμβάσεις αὐτῆς, καί τήν εἰρηνευτικήν τακτικήν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, διά τήν ἐπί τά βελτίω παροώθησιν καί τήν ὁλοκλήρωσιν αὐτῆς.

Ἐπίσης ἐγένετο συζήτησις διά τήν δημιουργίαν καλλιτέρων προϋποθέσεων εἰς τόν χῶρον τῶν ἐπιχειρήσεων καί τοῦ ἐμπορίου εἰς τό πλαίσιον τῶν καλλιτέρων σχέσεων Ἑλλάδος καί Ἰσραήλ καί Κύπρου καί Ἰσραήλ.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Τήν Παρασκευήν, 15^ην /28^ην Ὀκτωβρίου 2011, τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἑώρτασε τήν Ἐθνικήν Ἐπέτειον τῆς 28^ης Ὀκτωβρίου 1940, εἰς μνήμην καί τιμήν τῶν ἀγωνισαμένων Ἑλλήνων κατά τῆς βίας, τῆς ἀπανθρώπου ὡμότητος καί κατοχῆς καί ὑπέρ τῆς ἐδαφικῆς ἀνεξαρτησίας καί ἀκεραιότητος τῆς Ἑλλάδος καί τῆς ἐλευθερίας ὡς ὑψίστου ἀναφαιρέτου ἀγαθοῦ, δοθέντος ὑπό τοῦ Θεοῦ εἰς τόν ἄνθρωπον.

Ὁ ἑορτασμός τοῦ σημαντικωτάτου γεγονότος τούτου -σταθμοῦ εἰς τήν νεώτερον ἱστορίαν τῆς Πατρίδος ἡμῶν, συμπεριέλαβε Δοξολογίαν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως τήν 10.30 π.μ. τῆς ὡς ἄνω ἡμέρας ὡς εὐχαριστίαν εἰς τόν Θεόν διά τήν χαρισθεῖσαν ἡμῖν ἐλευθερίαν καί ὡς δέησιν διά τήν ἀνάπαυσιν τῶν ψυχῶν τῶν πεσόντων ἀγωνιστῶν ὑπέρ τῆς ἐλευθερίας ταύτης.

Τῆς Δοξολογίας ταύτης εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, τῇ συμπροσευχῇ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερομονάχων, τῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί τῶν συνεργατῶν αὐτοῦ καί τῇ συμμετοχῇ τῶν μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς Παροικίας τῶν Ἱεροσολύμων καί Ἀραβοφώνων τοῦ Ὀρθοδόξου ἡμῶν ποιμνίου.

Μετά τήν Δοξολογίαν εἰς τήν ἐν τῷ Πατριαρχείῳ δεξίωσιν ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τούς προσελθόντας διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Ἐκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

 Ἱερώτατον ἐπιτελοῦντες χρέος, ἐπί τῇ ἐθνικῇ ἐπετείῳ τῆς 28^ης Ὀκτωβρίου 1940, καθ’ ἥν τό εὐσεβές Ἑλληνικόν ἡμῶν ἔθνος ὑπερησπίσατο μετ’ αὐτοθυσίας τήν Ἐθνικήν αὐτοῦ ἀκεραιότητα κατήλθομεν μετά τῆς γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν ἀδελφότητος εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ἔνθα ἐτελέσαμεν εὐχαριστήριον δοξολογίαν τῷ Ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ. Προσέτι ἀνεπέμψαμεν ἱκετηρίους δεήσεις τῷ ἐκ νεκρῶν ἀναστάντι Χριστῷ τῷ Θεῶ ἡμῶν ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν ὑπέρ πίστεως καί Πατρίδος ἡρωϊκῶς ἀγωνισαμένων καί ἐνδόξως πεσόντων ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ ἀγῶνι πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν.

 Ἡ σημερινή ἐπέτειος τῆς 28^ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 εἶναι γεγονός λίαν σημαντικόν διά τήν ἐποχήν μας, ἡ ὁποία δοκιμάζεται ἀπό τήν ἄκαμπτον ὁρμήν τῆς ἐκ τῆς παγκοσμιοποιήσεως καί διεθνοῦς οἰκονομικῆς κρίσεως ἀπειλουμένης ἐθνικῆς θρησκευτικῆς καί πολιτισμικῆς ταυτότητος, ἀτομικῆς τε καί συλλογικῆς, λαῶν τε καί ἐθνῶν.

 Εἶναι δέ σημαντική ἡ σημερινή ἐπέτειος, διότι τό θεῖον ἀγαθόν τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας καί ἐλευθερίας, τό ὁποῖον ἡμεῖς ἀπολαμβάνομεν ὀφείλεται εἰς τόν ὑπέρ πίστεως καί Πατρίδος ἀγῶνα πεσόντων Πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν κατά τόν δαιμονιώδη πόλεμον τοῦ 1940.

 Ἐπισημαίνομεν δέ τοῦτο, διότι ἐάν ἡ μέχρι θανάτου θυσιαστική ἀντίστασις ἦτο πρός αἷμα καί σάρκα, ἡ σύγχρονος ἡμῶν πάλη εἶναι «πρός τάς ἀρχάς, πρός τάς εξουσίας, πρός τούς κοσμοκράτορας τοῦ αἰῶνος τούτου», ὡς λέγει ὁ σοφός Ἀπόστολος Παῦλος. (Ἐφ. 6,12).

 Δεηθῶμεν τοῦ Θεοῦ Πατρός ἡμῶν, τοῦ Θεμένου ἑκάστῳ ἔθνει τάς ἰδίας ὁροθεσίας, ὄπως ἀναδείξῃ ἡμᾶς ἀξίους τῆς ἐλευθερίας καί ἀξίους τῆς μνήμης καί τιμῆς τοῦ αἵματος τῶν μαρτύρων τῆς ἐποποιΐας τοῦ «ΟΧΙ», τῆς 28^ης Ὀκτωβρίου 1940.

 Ὑψώνοντες τό ποτήριον Ἡμῶν εἴπωμεν:

Ζήτω τό Ἔθνος!

Ζήτω ἡ ἐλευθερία!

Ζήτω τό ἔπος τοῦ 1940! Χρόνια πολλά!».

Ὁ δέ Γενικός Πρόξενος κ. Σωτήριος Ἀθανασίου διά τοῦ κάτωθι Μηνύματος τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος:

“Μακαριώτατε,

Σεβαστοί Πατέρες,

κυρίες καί κύριοι,

 Πέρασαν ἤδη 71 χρόνια, ἀπό τότε πού ἡ Ἑλλάδα ἀνηφόριζε στό δρόμο τοῦ μεγαλείου, πού ἔμεινε στή νεώτερη Ἱστορία σάν «ἔπος τοῦ 40». Ἦταν ἡ πιό φωτεινή ὥρα τῶν νεότερων χρόνων, λίγα χρόνια μετά τήν καταστροφή τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί μεσούσης μιᾶς ἐπονείδιστης δικτατορίας, πού ξεδιάντροπα μιλοῦσε γιά τρίτο ἑλληνικό πολιτισμό πάνω στά ἐρείπια τῆς δημοκρατίας, τῆς δόξας τῆς ἑλληνικῆς δημιουργίας, πού ἡ ἴδια εἶχε δολοφονήσει τήν 4η Αυγούστου. Ἡ ἐπίθεση τοῦ ἰταλικοῦ φασισμοῦ εἶχε ὅλα τά χαρακτηριστικά τῆς ἀθλιότητας αὐτῆς τῆς ἰδεολογίας. Ἦταν πράξη προδοσίας, καθώς παραβίαζε τίς κρατικές σχέσεις ὁμαλής γειτονιᾶς καί συμβίωσης. Ἦταν πράξη ἐσχάτης δειλίας, καθώς ἐκδηλώθηκε αἰφνιδιαστικά, χωρίς καμμία προειδοποίηση καί καλυπτόταν πίσω ἀπό ἐκδηλώσεις φιλίας καί ἐμπιστοσύνης. Αὐτά τά στοιχεῖα γιγάντωσαν τήν προσβολή πού αἰσθάνθηκε ὅλος ὁ λαός. Ἄγγιζαν ὄχι μόνο τό βαθύ αἴσθημα τῆς φιλοπατρίας τους, ἀλλά καί τό ρωμαίϊκο φιλότιμο, πού εἶναι κάτι ξεχωριστό, μοναδικό καί σέ κάθε περίπτωση ἀδιαπραγμάτευτο.

 Ἡ ἀπάντηση ἦταν μεγαλειώδης καί κατέπληξε τούς πάντες. Στό ἰταμό τελεσίγραφο, πού ὁ Ἰταλός πρεσβευτής ἐπέδωσε στόν Πρωθυπουργό, Ἰωάννη Μεταξᾶ, στίς 4.30 τό πρωΐ τῆς 28^ης Ὀκτωβρίου, ἡ ἀπάντηση ἦταν «ΟΧΙ». Τήν εἶπε ὁμόθυμα ὁ ἑλληνικός λαός ἀπό κάθε γωνία τῆς Ελλάδας. Τήν εἶπε  ἡ Ἱστορία μας.

 Ἦταν ἕνα παράδοξο φαινόμενο: νά βαδίζει ἕνας λαός μέ τό «χαμόγελο στά χείλη» στόν πόλεμο ἀπέναντι σ^’ ἕναν πολύ ἰσχυρότερο ἀντίπαλο, συγκριτικά ἄοπλος, ἀδύναμος, μέ ἀνοιχτά τεράστια κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα, χωρίς ἴχνος φόβου, μέ μιά τεράστια θέληση νά ταπεινώσει αὐτόν πού τόλμησε αὐτήν τή θανάσιμη ὕβρη καί νά νικήσει. Αὐτό ξεπερνοῦσε τά σύνορα τῆς λογικῆς, ἦταν μιά παράφορη ἐκτίναξη στά ὕψη τῆς θυσίας καί ἔγινε ἀπό ὅλους καί ὅλες, αὐθόρμητα, ἐνστικτικά.

 Τό κεφάλαιο πού ἄνοιξε μέ τό ἔπος τῆς Πίνδου καί συνεχίστηκε μέ τήν Ἀντίσταση, ἀποτελεῖ μία ἀπό τίς λαμπρότερες σελίδες τῆς νεώτερης Ἱστορίας μας.

 Μέ τήν πάροδο τῶν χρόνων, ζήσαμε μιάν ἄλλη ἐποχή. Τίς μέρες τῆς θαυμαστῆς κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης, τῆς συλλογικότητας, τῆς αγωνιστικῆς ἔξαρσης, τίς ἀντικατέστησε μιά συστηματική καί «ἐνεργούμενη» ἰδεολογία τῆς ξέφρενης ἀτομικότητας, τοῦ καταναλωτισμοῦ, τῆς σχετικῆς ἀδιαφορίας γιά τά κοινά. Σήμερα ὅμως πού ἡ χώρα μας ἀντιμετωπίζει μία τεράστια ἐθνική κρίση, εἶναι νομίζω ἀναγκαιότητα νά θυμηθοῦμε τίς ἔννοιες τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς συλλογικῆς δράσης καί πάνω ἀπό ὅλα τήν ὑπερηφάνειά μας καί τόν πατριωτισμό μας. Τήν κρίση πρέπει νά τήν ξεπεράσουμε καί θά τήν ξεπεράσουμε, μέ ἐργατικότητα, μέ ἀποφασιστικότητα, μέ πίστη στό Ἔθνος καί τήν Ὀρθοδοξία, μέ πίστη στίς ἀνεξάντλητες δυνάμεις μας.

 Οἱ γιορτασμοί τῆς ἐπετείου δέν ἔχουν νόημα ὅταν περιορίζονται σέ θεαματικές τελετουργίες. Εἶναι ζωτική ἀνάγκη νά βαθαίνουμε ἀδιάκοπα στό νόημα αὐτοῦ τοῦ μεγάλου ἀγῶνα. Ἐκεῖ ξαναγεννήθηκε ὁ ἀληθινός πατριωτισμός, ἡ σύνδεση τοῦ κοινωνικοῦ προβλήματος μέ τά ἐθνικά. Ἡ ἀδιαίρετη ἑνότητα τῆς δημοκρατίας, τῆς ἐλευθερίας, τῆς προόδου. Τά ιδανικά αὐτά καλούμαστε σήμερα νά ὑπηρετήσουμε, νά ξαναβροῦμε τό βῆμα μας, τήν ἀποφασιστικότητά μας, τήν πίστη μας στίς δυνάμεις τοῦ λαοῦ μας. Ἡ χώρα μας πέρασε πολλές δύσκολες ὧρες κατά τή διάρκεια τῆς ἱστορίας της. Καί στό τέλος, βγῆκε πάντα νικήτρια. Ἔτσι θά γίνει καί σήμερα! Ἀρκεῖ νά τό πιστέψουμε καί νά ἀγωνισθοῦμε γιά αὐτό τό σκοπό.

Ζήτω τό Ἔθνος! Ζήτω ἡ 28^η Ὀκτωβρίου!”.

Πέραν τοῦ λειτουργικοῦ τούτου ἑορτασμοῦ, ἡ Ἐθνική Ἐπέτειος τῆς 28^ης Ὀκτωβρίου 1940 ἐτιμήθη καί διά σχολικοῦ ἑορτασμοῦ εἰς τήν Ἱερατικήν Πατριαρχικήν Σχολήν ἐπί τοῦ λόφου τῆς Ἁγίας Σιών.

Τόν ἐνδοσχολικήν ἑορτασμόν τοῦτον τήν 5.30μ.μ. τῆς ἰδίας ἡμέρας ἐτίμησαν μέ τήν παρουσίαν αὐτῶν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ὁ Γενικός Πρόξενος κ. Σωτήριος Ἀθανασίου καί μέλη τοῦ Ἑλληνικοῦ Γενικοῦ Προξενείου Ἱεροσολύμων, Ἁγιοταφῖται Πατέρες, μοναχοί καί μονάζουσαι, μέλη τῆς Ἑλληνικῆς Παροικίας Ἱεροσολύμων καί ὁμάς Ἑλλήνων προσκυνητῶν ἐκ τῆς Μονῆς τοῦ Ἀββᾶ Γερασίμου προσελθόντων μετά τοῦ ἡγουμένου αὐτῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Χρυσοστόμου.

Ὁ ἑορτασμός συνίστατο εἰς τελετήν σεμνήν καλῶς διωργανωμένην.

Αὕτη περιεῖχεν σύντομον προλόγισιν τοῦ Σχολάρχου, ὁσιωτάτου μοναχοῦ π. Φωτίου, εἰδικότητος Φυσικοῦ, τόν πανηγυρικόν τῆς ἡμέρας ὑπό τοῦ Πανεπιστημιακοῦ καθηγητοῦ δοκίμου κ. Νικολάου Ζέρβη, ᾂσματα πατριωτικά, καί ἑρμηνευθέντα διά μέλους- φωνῆς καί μουσικῶν ὀργάνων, ὑπό τήν διεύθυνσιν τοῦ καθηγητοῦ τῆς Μουσικῆς καί πρωτοψάλτου εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως κ. Χαραλάμπους Βακάκη ἀπαγγελίας ᾂσματα πατριωτικά ὑπό τῶν δέκα καί ὀκτώ δοκίμων μαθητῶν τῆς Σχολῆς, ἀπαγγελίας ποιημάτων ἤ ἀναγνώσεις κειμένων κορυφαίων Ἑλλήνων ποιητῶν καί λογοτεχνῶν καί προβολήν ὁπτικοακουστικοῦ ὑλικοῦ -ντοκυμαντέρ, τήν ἐπιμέλειαν τοῦ ὁποίου εἶχον οἱ ἴδιοι οἱ μαθηραί,  μέ θέμα τήν Ἰταλικήν καί Γερμανικήν  κατοχήν τῆς Ἑλλάδος τό 1940, τάς κακουχίας τῶν Ἑλλήνων, τάς στερήσεις, τούς θανάτους ἐκ τῆς πείνης, τά θύματα εἰς τά μέτωπα τοῦ πολέμου τήν ἀγωνιστικότητα αὐτῶν καί καρτερίαν καί ὁμοψυχίαν καί τήν ἀποτίναξιν τῆς ἀδίκου, σκληρᾶς καί ἀπανθρώπου κατοχῆς.

Δι’ ὅλων τούτων διδάσκοντες καί διδασκόμενοι, ὁμιλήσαντες καθηγηταί καί δράσαντες ἐπί τῆς σκηνῆς μαθηταί ἐδημιούργησαν εἰς τάς ψυχάς τῶν προσκεκλημένων αἰσθήματα συγκινήσεως, ἐθνικῆς αὐτοσυνειδησίας, αἰσιοδοξίας καί ἐλπίδος διά τήν συνέχισιν τῆς ἐθνικῆς ζωῆς ἡμῶν μέ τάς ἀξίας καί τά ἰδανικά τῶν προγόνων ἡμῶν, ἵνα ἀξιοπρεπῶς καί ἐπιτυχῶς ὑπερβῶμεν καί τήν ἐνσκήψασαν ἐφ’ ἡμᾶς οἰκονομικήν κρίσιν.

Εἰς τό τέλος τῆς τελετῆς ὁ Μακαριώτατος ἐπῄνεσε τόν Σχολάρχην, τούς καθηγητάς καί τούς μαθητάς διά τήν ἐπιτυχῆ διοργάνωσιν τῆς τελετῆς, ἡ ὁποία ἔφερε καρπούς συγκινήσεως καί ἐθνικῆς ὑπερηφανείας εἰς τάς ψυχάς ὅλων καί ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας διά τήν ἐθνικήν ἡμῶν ἐλευθερίαν καί τήν συμβολήν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων διά τῆς προσευχῆς, ἀλλά καί διά καταλλήλων ἐκκλησιαστικῶν ἐνεργειῶν καί τῆς παροχῆς ὑλικῆς βοηθείας εἰς τήν ἐπιτυχῆ διεξαγωγήν τοῦ ἐθνικοῦ ἀγῶνος.

Ὁ Μακαριώτατος καί ὁ Σχολάρχης ηὐχαρίστησαν τόν κ. Γενικόν διά τήν ἠθικήν καί ἔμπρακτον ὑλικήν αὐτοῦ συμπαράστασιν πρός τήν Σχολήν.

Ὁ κ. Γενικός ἐξέφρασε τήν ἱκανοποίησιν αὐτοῦ διά τάς θεατρικάς καί μουσικάς ἐπιτεύξεις καί ἐπιδόσεις τῶν δοκίμων μαθητῶν καί ὑπεγράμμισεν πως ὅ,τι ἐπέτυχε τό ἔθνος ἡμῶν εἰς τάς δυσκόλους περιστάσεις τῆς ἱστορίας αὐτοῦ καί δή κατά τόν πόλεμον τοῦ 1940, τό ἐπέτυχε διά τῆς συνεργασίας καί τῆς ἀλληλεγγύης. Καί ὅτι διά τῆς ἀλληλεγγύης καί πάλιν σήμερον θά δυνηθῶμεν οἱ Ἕλληνες νά ὑπερβῶμεν ἐπιτυχῶς τήν ἀπειλοῦσαν ἡμᾶς οἰκονομικήν κρίσιν καί ἐν προόδῳ καί εὐημερίᾳ νά πορευθῶμεν συμφώνως πρός τάς ἀξίας τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ.

(Στό βίντεο πού ἀκολουθεῖ παρατίθεται τό σύνολο τῶν ἑορτασμῶν τῆς 28^ης Ὀκτωβρίου εἰς τό Πατριαρχεῖον, μεταξύ τῶν ὁποίων καί τό μεγαλύτερο μέρος τῆς σχολικῆς  ἐκδηλώσεως).

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder

Τό Σάββατον, 9^ην / 22^αν Ὀκτωβρίου 2011, ὁ  ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου εἰς Λύδδαν καί ἡ Ἐπιτροπή τῆς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου Κοινότητος ἐπεσκέφθη τό  Πατριαρχεῖον.

Σκοπός τῆς ἐπισκέψεως αὐτῆς ἦτο νά προσκαλέσουν τήν Α.Θ. Μακαριότητα τόν Πατέρα ἡμῶν καί Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον, ἵνα προεξάρξῃ τῆς ἑορτῆς τῶν Ἐγκαινίων τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἐν Λύδδῃ καί τῆς μετακομιδῆς τοῦ σεπτοῦ αὐτοῦ λειψάνου τήν 3^ην / 17^ην τοῦ προσεχοῦς μηνός Νοεμβρίου.

Ὁ Μακαριώτατος ἠρώτησε τούτους περί τῶν δραστηριοτήτων καί τῆς προόδου τῆς Κοινότητος ἐν γένει καί περί τῆς προόδου τῆς Νεολαίας καί τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου, ηὐλόγησε τούτους καί ὑπεσχέθη ὅτι μέ τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ θά ἀνταποκριθῇ εἰς τήν πρόσκλησιν αὐτήν, νά προεξάρξῃ τῆς πανδήμου ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder

Τήν Δευτέραν, 4^ην /17^ην Ὀκτωβρίου 2011, εἰκοσαμελής ὁμάς μοναζουσῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ὑπό τήν ἡγουμένην αὐτῶν ὁσιωτάτην μοναχήν Ἐπιστήμην, εὑρισκομένη εἰς τό πλαίσιον προσκυνηματικῆς ἐπισκέψεως εἰς τούς Ἁγίους Τόπους ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον.

Αἱ μονάζουσαι ὑπέβαλαν τά σεβάσματα αὐτῶν εἰς τόν ἐνθέρμως δεχθέντα ταύτας Μακαριώτατον Πατέρα ἡμῶν καί Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον καί ἔψαλαν Αὐτῷ τό “Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα” καί τό “Τόν Δεσπότην καί Ἀρχιερέα ἡμῶν, Κύριε φύλαττε…”.

Ὁ Μακαριώτατος ἐκαλωσώρισεν ταύτας λέγων  ὅτι αὗται ἁγιάζονται ἐκ τῆς ἐπισκέψεως αὐτῶν εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν καί εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί τούς ἄλλους Ἁγίους Τόπους, ποτισθέντας καί ζωοποιηθέντας ὑπό τοῦ σταυρικοῦ καί ζωοποιοῦ καί σωτηρίου αἵματος τοῦ Χριστοῦ, γενόμεναι θεωροί τοῦ σωτηρίου ἔργου τοῦ Χριστοῦ εἰς τούς τόπους, εἰς τούς ὁποίους ἐπετελέσθη καί ἐνιχυόμεναι εἰς τόν πνευματικόν καί ἀσκητικόν ἀγῶνα αὐτῶν.

Ὁ Μακαριώτατος ηὐχήθη εἰς αὐτάς τήν ἐπιτυχῆ καί εὐδόκιμον συνέχισιν τοῦ ἀσκητικοῦ αὐτῶν ἀγῶνος μέ τήν δύναμιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου καί ἐπέδωσεν εἰς αὐτούς Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_2_placeholder

Τήν Τετάρτην, 29^ην Σεπτεμβρίου /12^ην Ὀκτωβρίου 2011, ὁμάς ἐκ 40 Ὀρθοδόξων νέων καί καλλιτεχνῶν ἐξ Οὐκρανίας, εὑρισκομένη εἰς προσκυνηματικήν ἐπίσκεψιν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, μέ τήν εὐλογίαν καί τήν ἐντολήν τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου κ.κ. Βλαδιμήρου καί ἐν συνεργασίᾳ μετά τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας ὑπό τήν συνοδείαν τῆς ἐξ Οὐκρανίας κ. Ἄννας Καμπανόβα, Προέδρου τοῦ Συλλόγου Οὐκρανικῆς-Παλαιστινιακῆς φιλίας καί τῆς κ. Βιολέτ Ἄραζ, γραμματέως τοῦ κ. Χάννα Ἤσσα, ὑπευθύνου τοῦ τμήματος βοηθείας τῶν Ἐκκλησιῶν παρά τῷ Προέδρῳ τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούδ Ἀμπάς Ἀμποῦ Μάζεν, ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον.

Τούς νέους τούτους ὑπεδέχθη ἐνθέρμως καί ηὐλόγησεν ἡ  Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί ἐπῄνεσεν αὐτούς διά τάς μουσικάς καί καλλιτεχνικάς αὐτῶν ἐπιδόσεις. Οἱ νέοι οὗτοι, ἀποτελοῦντες χορῳδίαν, ἔψαλαν εἰς ἐπήκοον τοῦ Μακαριωτάτου ἐκκλησιαστικούς ὕμνους καί παραδοσιακά Οὐκρανικά συγκινητικά ᾅσματα.

Λαβόντες πάντες τήν εὐλογίαν τοῦ Μακαριωτάτου καί τά Ἱεροσολυμιτικά δῶρα Αὐτοῦ ἐσυνέχισαν διά προσκύνησιν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_3_placeholder

Τήν Τρίτην, 28^ην Σεπτεμβρίου /11^ην Ὀκτωβρίου 2011, ἡ Γραμματεύς τοῦ Ἀμερικανικοῦ Προξενείου εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Cheryl Igiri ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον.

Εἰς τήν συνάντησιν ταύτην ὁ Μακαριώτατος συνεζήτησε μετά τῆς κ. Igiri διά θέματα πού ἀφοροῦν τούς Ἁγίους Τόπους, ὡς ἱεράν γῆν διά τάς τρεῖς μονοθεϊστικάς θρησκείας καί τήν Ἁγίαν Πόλιν Ἱερουσαλήμ ὡς τό «κέντρον τοῦ κόσμου», ἤτοι ὡς θρησκευτικόν, πολιτιστικόν καί ἐκπαιδευτικόν κέντρον εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καί εἰς τόν κόσμον ὅλον.

Ἐπίσης συνεζήτησαν διά τόν ρόλον τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων διά μέσου τῶν αἰώνων εἰς τόν χῶρον τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί την εἰρηνευτικήν σημασίαν, τήν ὁποίαν διαδραματίζει κατά τήν σημερινήν ἐποχήν.

Τήν συνάντησιν ταύτην ἐπεσφράγισαν ἀμοιβαῖαι εὐχαριστίαι καί δῶρα. Ὁ Μακαριώτατος προσέφερεν εἰς τήν κ. Igiri χρυσοῦν ἐπιστήθιον σταυρόν καί μετάλλιον κοπέν ἐπί τῇ ἐπετείῳ τῶν 2.000 ἐτῶν χριστιανοσύνης.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_4_placeholder

Τήν Τρίτην, 28^ην Σεπτεμβρίου /11^ην Ὀκτωβρίου 2011, ὁ Επίσκοπος Γιοενσοῦ κ. Ἀρσένιος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Φινλανδίας μετά μικρᾶς συνοδείας ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον καί ἐγένετο δεκτός ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Εἰς τήν συνάντησιν ταύτην ὁ Μακαριώτατος ἐκαλωσώρισεν αὐτούς εἰς τήν Σιωνίτιδα Ἐκκλησίαν, μητέρα τῶν Ἐκκλησιῶν, εἰς τήν ὁποίαν ἐτελέσθη ἡ ἐπιφοίτησις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατά τήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς. Ἐξ αὐτῆς προῆλθον ὅλαι αἱ ἀνά τόν κόσμον ἱδρυθεῖσαι Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι διά τοῦ ἀποστολικοῦ ἔργου τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ. Μαρτύρια περί τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, τοῦ σωτηριώδους ἔργου Αὐτοῦ καί τῶν πράξεων τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ εἶναι τά Ἅγια καί Ἱερά Προσκυνήματα τῆς Ἁγίας Γῆς, τά ὁποῖα τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἐκλήθη νά προστατεύῃ καί νά φυλάττῃ ἀνά τούς αἰῶνας.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπίσης ἀπέστειλε τόν Χαιρετισμόν Αὐτοῦ εἰς τόν Σεβασμιώτατον Ἐπίσκοπον Φινλανδίας κ.κ. Λέοντα, καί ἀνεφέρθη εἰς τήν πρό ἑνός περίπου ἔτους πραγματοποιηθεῖσαν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Φινλανδίας, ὅπου ἀπήλαυσε τήν θερμήν φιλοξενίαν Αὐτοῦ καί ὅλων τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος ἐδώρισεν εἰς τούς ἐπισκέπτας φιλντισένιους σταυρούς, εἰκόνας τοῦ Παναγίου Τάφου καί τό βιβλίον τῆς Ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων τοῦ Ἁγιοταφίτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου.

Ὁ Επίσκοπος Γιοενσοῦ κ. Ἀρσένιος καί ἡ συνοδεία αὐτοῦ ηὐχαρίστησαν θερμῶς τόν Μακαριώτατον καί ἐζήτησαν τήν εὐλογίαν Αὐτοῦ, διά νά λειτουργήσουν τήν προσεχῆ νύκτα τοῦ Σαββάτου εἰς τόν  Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_5_placeholder

Τήν Κυριακήν, 26^ην Σεπτεμβρίου / 9 Ὀκτωβρίου 2011, μικρά ὁμάς προσκυνητῶν ἐκ Γεωργίας ἐπεσκέφθησαν τό Πατριαρχεῖον ὡς ἀποστολή ἐκ μέρους τοῦ Πατριαρχείου Γεωργίας. Τῆς ἀποστολῆς προΐστατο ἡ γραμματεύς τοῦ Πατριαρχείου Γεωργίας κυρία Σ. Τινατίν καί μέλη τῆς Πρεσβείας τῆς Γεωργίας εἰς τό Τέλ -Ἀβίβ.

Τήν ἐν λόγῳ ἀποστολήν ἐδέχθη εἰς τό Πατριαρχεῖον ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί καλωσωρίζων αὐτούς ὡμίλησε περί τοῦ χρέους τῶν ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκλησιῶν νά συνεργάζωνται ἐν ἀμοιβαίῳ σεβασμῷ, ἀγάπῃ καί εἰρήνῃ Χριστοῦ διά τά καλά καί συμφέροντα τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου αὐτῶν.

Ἡ ἐν λόγῳ ἀποστολή μετέφερεν ἐπιθυμίαν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Γεωργίας κ. Ἠλία νά ἐπισκεφθῇ τήν Ἁγίαν Γῆν καί τό Πατριαρχεῖον εἰς τό πλαίσιον ἰδιωτικῆς ἐπισκέψεως Αὐτοῦ, καθ’ ὅτι τήν εἰρηνικήν ἐπίσκεψιν αὐτοῦ ἐπραγματοποίησε πρό ἐτῶν.

Ἡ Α.Θ.Μ. ἀπεδέχθη τήν παράκλησιν ταύτην, πραγματοποιηθησομένην ἐν εὐθέτῳ χρόνῳ καί τῇ ὅλῃ ἀπαραιτήτῳ διά ταύτην προετοιμασίαν.

Εὐχόμενος αὐτοῖς καλόν κατευόδιον, ὁ Μακαριώτατος ἐφωδίασεν αὐτούς με τό μετάλλιον τῶν 2000 ἐτῶν χριστιανοσύνης καί τό βιβλίον τῆς Ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων τοῦ Ἁγιοταφίτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί μέ εἰκόνας τοῦ Παναγίου Τάφου καί μέ CD τῆς ἱστορίας αὐτοῦ.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_6_placeholder

Τό Σάββατον, 25^ην Σεπτεμβρίου/ 9^ην Ὀκτωβρίου 2011, ἡ Ὀρθόδοξος Θεολογική Σχολή τοῦ Μονάχου, ἀποτελουμένη ἐκ φοιτητῶν αὐτῆς καί τινων προσκυνητῶν μετ’ αὐτῆς, τῶν ὁποίων ἡγοῦντο ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Ρεμεζιάνης κ. Ἀνδρέας τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σερβίας καί ὁ Ἐπίσκοπος Στουτγάρδης κ. Ἀγαπητός τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς καί ὁ καθηγητής τῆς ἐν λόγῳ Σχολῆς κ. Ἀθανάσιος Βλέτσης, ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον.

Οἱ ὡς ἄνω ηὑρίσκοντο εἰς τό πλαίσιον προσκυνηματικῆς ἐκπαιδευτικῆς ἐκδρομῆς εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, ἤδη ἀπό τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τήν Τρίτην, 14^ην /27^ην Σεπτεμβρίου 2011, καί ἐπεσφράγισαν τήν προσκυνηματικήν αὐτῶν περιοδείαν καί θεωρίαν διά τῆς ἐπισκέψεως αὐτῶν εἰς τήν Α.Θ.Μ. τόν Πατέρα ἡμῶν καί Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον.

Εἰς τήν ἐπίσκεψιν αὐτήν, οὗτοι, διά στόματος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ρεμεζιάνης κ. Ἀνδρέου, ἐξέφρασαν τήν χαράν αὐτῶν διά τήν προσκυνηματικήν ἐπίσκεψιν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους καί τάς εὐχαριστίας αὐτῶν διά τήν ὑποδοχήν των ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου.

Ἀνταποκρινόμενος ὁ Μακαριώτατος ὡμίλησεν αὐτοῖς περί τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὡς τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἁγίων Τόπων, ἡ ὁποία με κέντρον τήν Ἱερουσαλήμ ἐνσαρκώνει τήν Ἱεράν Ἱστορίαν καί τήν θείαν οἰκονομίαν τῆς σωτηρίας ἡμῶν διά τῆς ἐν χρόνῳ καί τόπῳ Ἐνανθρωπήσεως, κατά σάρκα Γεννήσεως, Σταυρώσεως καί Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

‘Ἡ Σιωνῖτις Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν”, εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, “μετά τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος διεφύλαξε διά μέσου τῶν αἰώνων τούς τόπους τούς Ἁγίους, ὡς ἱερούς, ὡς ἁπτά τεκμήρια, ὡς ἁπτάς μαρτυρίας τοῦ συντελεσθέντος ἐν αὐταῖς σωτηρίου ἔργου τοῦ Θεοῦ καί τήν ὕπαρξιν καί τήν ταυτότητα τῶν διά μέσου τῶν αἰώνων ἄχρι τῆς σήμερον διαβιούντων ἐν αὐτῇ Χριστιανῶν. Ἡ Ἐκκλησία διεφύλαξε τούς τόπους τούτους ὡς χώρους λειτουργικούς διά τήν πνευματικήν οἰκοδομήν καί τόν ἁγιασμόν τῶν κατοικούντων ἐν αὐτοῖς Χριστιανῶν καί τῶν προσκυνητῶν”.

“Ὑμεῖς”, ἐσυνέχισεν ὁ Μακαριώτατος, “εἴχατε αὐτήν τήν εὐλογίαν, νά ἐπισκεφθῆτε τούς τόπους τούτους, τόσον ὡς προσκυνηταί ὅσον καί ὡς Θεολόγοι φοιτηταί καί νά διαπιστώσητε καί τήν ὕπαρξιν Χριστιανικοῦ ποιμνίου, διαβιοῦντος ἐν αὐτοῖς. Τοῦ ποιμνίου τούτου φύλαξ καί ἐγγυητής  εἶναι τό Πατριαρχεῖον. Τόν ἔργον καί τόν ρόλον τοῦτον τοῦ Πατριαρχείου ἀναγνωρίζουν καί ἐπιζητοῦν καί οἱ τοπικαί πολιτικαί Ἀρχαί τοῦ Ἰσραήλ, Ἰορδανίας καί Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας. Ὅπως ὑμεῖς δίδετε μαρτυρίαν εἰς Εὐρώπην περί Ὀρθοδοξίας, οὕτω καί ἡμεῖς εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν”.

“Ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι λαοί μέ τάς διαφορετικάς των πολιτιστικάς παραδόσεις ζοῦν ἐνταῦθα τό γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς. Ἐπισκέπτονται τήν Ἁγίαν Γῆν καί συλλειτουργοῦν μεθ’ Ὑμῶν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν”.

“Συγχαίρομεν ὅλους ὑμᾶς, οἱ ὁποῖοι συνετέλεσατε εἰς τήν διοργάνωσιν τῆς Διορθοδόξου προσκυνηματικῆς αὐτῆς ἐκδρομῆς καί μεταδίδομεν εἰς ὑμᾶς τό Μήνυμα ὅτι αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι ὀφείλουν σήμερον, περισσότερον ἀπό πᾶσαν ἄλλην ἐποχήν προηγουμένως, νά ἐγκαταλείπουν οἱανδήποτε ἀνταγωνιστικότητα καί νά διαδηλώνουν τήν ἑνότητα αὐτῶν καί ἑπομένως τό οὐσιαστικόν ἔργον αὐτῶν, ἤτοι τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου”.

Ἐπί τούτοις, ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς μέν τούς Ἀρχιερεῖς ἐγκόλπια, εἰς δέ τούς ἱερεῖς ἐπιστηθίους φιλντισένιους σταυρούς καί διά τήν Σχολήν τό βιβλίον τῆς Ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων τοῦ Ἁγιοταφίτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, καί ἄλλας Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας.

ngg_shortcode_7_placeholder

Τό Σάββατον, 25^ην Σεπτεμβρίου/ 8^ην Ὀκτωβρίου 2011, δύο μεγάλαι ὁμάδες προσκυνητῶν ἐκ Σερβίας ἡ μία ἐξ ὀγδοήκοντα καί ἡ ἄλλη ἐκ τεσσαράκοντα μελῶν, συγκροτοῦσαι τόν Μουσικόν Ἐκκλησιαστικόν Σύλλογον Branko τῆς πόλεως Niš τῆς Σερβίας καί τρίτη ὁμάς ἐκ Θεσσαλονίκης ἐκ τεσσαράκοντα μελῶν ἐπεσκέφθησαν τό Πατριαρχεῖον.

Αἱ ὁμάδες αὗται εἶχον περιοδεύσει τήν Ἁγίαν Γῆν κατά τάς προηγουμένας ἡμέρας καί ἐπισφραγίζουσαι τήν προσκυνηματικήν αὐτῶν θεωρίαν προσῆλθον, ἵνα λάβωσι τήν εὐλογίαν τοῦ Προκαθημένου τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας  Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Οἱ ἱερεῖς τῶν ὁμάδων ἐκ τῆς Σερβίας ἔψαλαν τροπάρια εἰς τήν ἰδίαν αὐτῶν διάλεκτον καί τόν Πολυχρονισμόν τοῦ Μακαριωτάτου. Ὁ Μακαριώτατος εὐλογῶν τάς ὁμάδας ταύτας τῶν προσκυνητῶν, ὑπενθύμισεν αὐτοῖς τόν ἑνοποιόν χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τήν ἐνσωμάτωσιν τῶν ἐπί μέρους ἐθνικῶν καί πολιτιστικῶν παραδόσεων καί ἐπῄνεσεν αὐτούς διά τήν ἀνάληψιν τῆς προσκυνηματικῆς αὐτῶν ἐξορμήσεως, παρά τήν ἐπικρατοῦσαν οἰκονομικήν κρίσιν. Ἐπίσης ἐπῄνεσεν τό μουσικόν αὐτῶν χάρισμα ἀφοῦ ἡ χορῳδία ἔψαλε εἰς Αὐτόν τό «Κύριε ἐλέησον» καί τό Μεγαλυνάριον τῆς Θεοτόκου.

Ἐπί τούτοις ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τούς ἱερεῖς ἐπιστηθίους φιλντισένιους σταυρούς, εἰς ἕνα ἕκαστον δέ τῶν προσκυνητῶν Ἱεροσολυμιτικάς ἁγιαστικάς εὐλογίας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_8_placeholder