Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’, ἐποίησεν ἕν σημαντικόν βῆμα πρός τήν προώθησιν τοῦ διαλόγου καί τῆς συμφιλιώσεως εἰς τήν συνεχιζομένην σύγκρουσιν μεταξύ Ρωσίας καί Οὐκρανίας. Κατά τήν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ εἰς τό Βατικανόν, ἵνα παρευρεθῇ εἰς τήν τελετήν τῆς προαγωγῆς τοῦ Λατίνου Πατριάρχου εἰς Ἱεροσόλυμα κ. Pizzaballa εἰς τό Ἱερόν Κονκλάβιον τῶν Καρδιναλίων, ὁ Πατριάρχης Θεόφιλος συνηντήθη μετά τοῦ Πάπα Φραγκίσκου καί ἀπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἥπλωσε χεῖρα καλῆς θελήσεως διαμεσολαβήσεως διά τήν ἔναρξιν ἑνός νέου διαλόγου, στόχος τοῦ ὁποίου θά εἶναι ἡ λῆξις τῶν δεινῶν καί ἡ προώθησις θεραπείας ἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Οἰκογενείας.

Εἰς τήν δήλωσιν Αὐτοῦ, ὁ Πατριάρχης Θεόφιλος ἐτόνισε τήν σημασίαν τῆς Χριστιανικῆς ἑνότητος, δηλῶν ὅτι τό Ὀρθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, ὡς Μήτηρ πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν, ἐνισχύει τήν  Χριστιανικήν ἑνότητα καί ἐκδηλώνει βαθύ ἐνδιαφέρον διά πάσας τάς Ἐκκλησίας ἀνά τόν κόσμον. Ἀνεγνώρισε τόν βαθύν ἀντίκτυπον, τόν ὁποῖον προκαλεῖ ἡ Ρωσο-ουκρανική σύρραξις, οὐ μόνον εἰς τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς ἀλλά καί εἰς ἅπασαν τήν οἰκουμενικήν Χριστιανικήν Κοινότητα.

Ἡ πρωτοβουλία αὕτη ἐκπηγάζει ἐκ τοῦ πλουσίου ἱστορικοῦ τῶν προσπαθειῶν συμφιλιώσεως καί εἰρηνεύσεως ὑπό τοῦ Πατριαρχείου. Ἐπιδιώκει νά ἀντιμετωπίσῃ τάς προκλήσεις, τάς ὁποίας δημιουργεῖ ὁ  βαθύς διαχωρισμός καί αἱ προκληθεῖσαι πληγαί ὑπό τῆς συρράξεως. Τό Πατριαρχεῖον δεσμεύεται εἰς τήν πνευματικήν ἀποστολήν τοῦ διαλόγου καί τῆς συμφιλιώσεως, ἀπηχοῦν τούς λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Ὁ Χριστός ἐστι ἡ εἰρήνη ἡμῶν», (Ἐφ. 2,14).

Ἐκφράζων τήν εὐγνωμοσύνην Αὐτοῦ κατά τήν διάρκειαν τῆς συναντήσεως, ὁ Μακαριώτατος ἐπῄνεσε τόν Πατριάρχην Pizzaballa διά τήν ἀκλόνητον ποιμαντικήν του ἀφοσίωσιν εἰς τό ἔργον τῆς διατηρήσεως τῆς Χριστιανικῆς παρουσίας εἰς τήν περιοχήν τῶν Ἁγίων Τόπων. Ἀνεγνώρισε τάς προκλήσεις, τάς ὁποίας ἀντιμετωπίζουν οἱ Χριστιανοί καί ἡ Χριστιανική κληρονομία εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, ἰδιαιτέρως  μετά τήν ἔξαρσιν τῶν Ἰσραηλινῶν ριζοσπαστικῶν ὁμάδων. Ὁ Πατριάρχης Θεόφιλος ἐπεσήμανεν ὅτι αἱ ὁμάδες αὗται ὑπονομεύουν συστηματικῶς τό νόμιμον «Status Quo» καί τήν πολυεθνικήν, πολυπολιτισμικήν καί πολυθρησκευτικήν φύσιν τῆς περιοχῆς. «Τά ἐγκλήματα μίσους, αἱ παράνομοι κτήσεις περιουσίας, οἱ βανδαλισμοί Χριστιανικῶν χώρων καί ἡ αὐξανομένη πίεσις ἀποτελοῦν σημαντικάς ἀπειλάς», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος.

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων εἶναι εὔγνωμον διά τήν ὑποστήριξιν τῆς Αὐτοῦ Μεγαλειότητος τοῦ Βασιλέως Ἀμπντάλλα Β’ τῆς Ἰορδανίας, θεματοφύλακος τῶν Ἱερῶν Τόπων, εἰς τάς προσπαθείας διατηρήσεως τοῦ Χριστιανικοῦ καί Μουσουλμανικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἱερουσαλήμ ἐν μέσῳ τῶν προκλήσεων αὐτῶν.

Ὁ Μακαριώτατος ὡλοκλήρωσε τήν συνάντησιν Αὐτοῦ μετά τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, τονίζων ὅτι ἡ πορεία πρός τόν διάλογον καί τήν συμφιλίωσιν εἶναι ἀναμφιβόλως προκλητική, ἀλλά τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων εἶναι ἕτοιμον νά συνεισφέρῃ μέ κάθε δυνατόν τρόπον, ὥστε νά δοθῇ ἕν τέλος εἰς τάς συγκρούσεις καί τά δεινά.

Ὁ Μακαριώτατος μεταξύ ἄλλων εἶπε τά ἑξῆς:

«Ἁγιώτατε,

Μεταφέρομεν πρός Ὑμᾶς τούς χαιρετισμούς τῶν ἀδελφῶν Προϊσταμένων τῶν Ἐκκλησιῶν τῶν Ἁγίων Τόπων καί τήν εὐλογίαν τοῦ Παναγίου Τάφου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἐκφράζομεν τήν χαράν Ἡμῶν διά τήν προαγωγήν τοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν Πατριάρχου Pizzaballa ἐν τῷ Ἱερῷ Κονκλαβίῳ τῶν Καρδιναλίων καί διαβεβαιώνομεν Ὑμᾶς διά τάς προσευχάς καί τήν ὑποστήριξιν τῶν Προϊσταμένων τῶν Ἐκκλησιῶν τῶν Ἁγίων Τόπων καί τῶν Χριστιανικῶν Κοινοτήτων.

Ὡς Κουστωδός τῶν Ἁγίων Τόπων καί νῦν ὡς Λατῖνος Πατριάρχης, ὑπῆρξε σταθερός ἐν τῷ ποιμαντικῷ αὐτοῦ ζήλῳ διά τήν Χριστιανικήν παρουσίαν εἰς τήν περιοχήν ἡμῶν καί ἀποφασιστικός εἰς τήν θέσιν αὐτοῦ ἐναντίον πασῶν τῶν δυνάμεων τῶν ὑπονομευουσῶν τήν ἀκεραιότητα τοῦ Χριστιανικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἱερουσαλήμ καί τῆς Ἁγίας Γῆς.

Ὡς ἡ Ἁγιότης Ὑμῶν ἐπίσταται, ἀντιμετωπίζομεν βαθυτέρας προκλήσεις καί ἀντιξοότητας. Ἐν ᾧ ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑβραίων, Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων εἰς τούς Ἁγίους Τόπους ἀναγνωρίζει τήν πολυεθνικήν, πολυπολιτισμικήν καί πολυθρησκευτικήν πραγματικότητα τῆς περιοχῆς ἡμῶν, τά τελευταῖα ἔτη παρατηροῦμεν τήν ἔξαρσιν τῶν Ἰσραηλινῶν ριζοσπαστικῶν ὁμάδων, αἱ ὁποῖαι δροῦν συστηματικῶς διά νά ὑπονομεύσουν τό νόμιμον Status Quo  καί νά ἀναδιαμορφώσουν τήν κοινήν ἡμῶν ζωήν.  Τά ἐγκλήματα μίσους, ἡ κρυφή καί παράνομος καταπάτησις Χριστιανικῶν ἱστορικῶν περιουσιῶν, αἱ ὁποῖαι εὑρίσκονται εἰς στρατηγικάς τοποθεσίας, οἱ βανδαλισμοί καί ἡ βεβήλωσις κτιρίων, Ἐκκλησιῶν καί ἱερῶν Προσκυνημάτων, καί ἡ αὐξανομένη πίεσις εἰς διάφορα ἐπίπεδα εἶναι ἀπόδειξις τοῦ μεγαλυτέρου κινδύνου, τόν ὁποῖον διατρέχει ἡ ζωή ἡμῶν.

Ὁ Πατριάρχης Pizzaballa ὑπῆρξε, καί συνεχίζει νά εἶναι, μία ἰσχυρά παρουσία καί φωνή ἐναντίον ὅλων τῶν ὡς ἄνω προαναφερθέντων  καί κατά τά παρελθόντα ἔτη ἦτο ὑπεύθυνος διά τήν ἀνάπτυξιν ἐμπιστοσύνης καί ἀποτελεσματικῆς συνεργασίας μεταξύ τῶν δύο Μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων ἡμῶν, ὥστε να δυνάμεθα νά ὁμιλῶμεν καί νά ἐνεργῶμεν ἡνωμένῃ τῇ φωνῇ.

Παραμένομεν ἡνωμένοι καί σταθεροί εἰς τήν ἐξάλειψιν τούτου τοῦ ὑπαρξιακοῦ κινδύνου καί ἐνθαρρυνόμεθα ἐκ τῆς ὑπερβαλλούσης ὑποστηρίξεως, τήν ὁποίαν ἰδιαιτέρως λαμβάνομεν μέσῳ τῆς  Χασημιτικῆς Κηδεμονίας τῶν Ἁγίων Τόπων.

Σᾶς εὐχαριστοῦμεν Ἁγιώτατε, ἐξαιτίας τῆς διαρκοῦς ὑποστηρίξεως  Ὑμῶν διά μίαν ζωτικήν καί ζωντανήν Χριστιανικήν παρουσίαν εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν. Εἴθε ὁ Θεός νά συνεχίσῃ νά εὐλογῇ Ὑμᾶς καί ὁ Θεός νά εὐλογῇ πάντας τούς λαούς τῶν ἠγαπημένων Ἡμῖν Ἁγίων Τόπων.

Ὡς Μήτηρ πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν, τό Ὀρθόδοξον Πατριαρχεῖον τῆς Ἱερουσαλήμ ἐπιδεικνύει ἰδιαιτέραν μέριμναν διά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καί ἰδιαιτέρως τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εἰς ἅπαντα τόν κόσμον καί εἰς τήν Ἱερουσαλήμ. Ἡ συνεχιζομένη σύγκρουσις μεταξύ Ρωσίας καί Οὐκρανίας καί ἡ ἀπειλή τοῦ σχίσματος, εἰς τό σῶμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, εἶναι θέματα βαθέως πόνου καί δυσκολίας οὐ μόνον διά τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ἀλλά δι’ ἅπαντα τόν  Χριστιανικόν κόσμον καί δι’ ἅπαντας τούς ἀνθρώπους καλῆς θελήσεως.

Ἐν τῇ ζωῇ καί τῇ μαρτυρίᾳ Ἡμῶν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους ἐπιδιώκομεν διαρκῶς τήν συμφιλίωσιν καί τήν εἰρήνην. Ἐπιστάμεθα ὅτι ὁ ἀληθινός διάλογος εἶναι ἡ μόνη ὁδός πρός τήν ἀποτελεσματικήν συμφιλίωσιν καί τήν διαρκῆ εἰρήνην καί αὕτη ὑπῆρξεν ἡ συνεχής δέσμευσις ἡμῶν.

Ἐν τοιούτῳ πνεύματι καί τοιαύτῃ συνειδήσει ἁπλώνομεν τήν χεῖρα καί τήν προσπάθειαν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων πρός τούς ἀδελφούς καί ἀδελφάς ἡμῶν εἰς τήν Οὐκρανίαν καί τήν Ρωσίαν, διά νά μεσολαβήσωμεν ὥστε νά πράξωμεν τά βέλτιστα πρός ἔναρξιν ἑνός διαλόγου,  ὁ ὁποῖος δύναται νά  ὁδηγήσῃ εἰς τό τέλος τῶν δεινῶν καί εἰς τήν θεραπείαν ἐντός τῆς Ὀρθοδόξου οἰκογενείας.

Τό ἐγχείρημα τοῦτο δέν θά εἶναι εὔκολον. Αἱ ὑπάρχουσαι διαιρέσεις, αἱ ὁποῖαι ἔχουν λάβει χώραν μετά πάροδον δεκαετιῶν εἶναι βαθεῖαι. Αἱ πληγαί τῆς συγκρούσεως χρειάζονται χρόνον διά την θεραπείαν αὐτῶν. Καί ὅταν διαρραγῇ ἡ ἐμπιστοσύνη, εἶναι δύσκολον νά ἀποκατασταθῇ.

Ὅμως, τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, τό ἱδρυθέν ἐπί τοῦ λυτρωτικοῦ αἵματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ κατανοεῖ πλήρως πάντα ταῦτα. Ἡ ζωή ἡμῶν εἰς γενεάν καί γενεάν ἐσφυρηλατήθη ἐν τῷ ἰδίῳ χωνευτηρίῳ.  Δέν εἴμεθα ξένοι οὔτε εἰς τήν διαφοράν ἡμῶν οὔτε εἰς τήν δυνατότητα  ἑνός νέου βίου πέραν αὐτῆς, ὡς ὑπενθυμίζει ἡμῖν ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος εἰς τήν Πρός Ἐφεσίους Ἐπιστολήν:

«Αὐτός γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τά ἀμφότερα ἕν καί τό μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας, τήν ἔχθραν, … ἵνα τούς δύο κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινόν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην, καί ἀποκαταλλάξῃ τούς ἀμφοτέρους ἐν ἑνί σώματι τῷ Θεῷ διά τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείνας τήν ἔχθραν ἐν αὐτῷ», (Ἐφ. 2,14-16).

·Ἡ πορεία τοῦ διαλόγου πρός τήν συμφιλίωσιν εἶναι ἡ πνευματική ἀποστολή ἡμῶν καί ἀποτελεῖ τήν ἐπιθυμίαν ἡμῶν διά τήν Ἐκκλησίαν καί τούς πιστούς εἰς τήν Οὐκρανίαν καί τήν Ρωσίαν.  Εἴμεθα ἕτοιμοι νά προσφέρωμεν βοήθειαν παντί τρόπῳ διά τήν λῆξιν τῆς συγκρούσεως καί τῶν δεινῶν».

Τήν Τετάρτην, 14^ην /27^ην Σεπτεμβρίου 2023, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Κατά τήν ἑορτήν αὐτήν ἡ Ἐκκλησία ἀναμιμνῄσκεται ὅτι ἡ Ἁγία Ἑλένη, ἀποσταλεῖσα εἰς τούς Ἁγίους Τόπους ὑπό τοῦ υἱοῦ αὐτῆς Μεγάλου Κωνσταντίνου, εὗρεν ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ τόν Τάφον τοῦ Κυρίου καί τόν Σταυρόν, ἐπί τοῦ ὁποίου προσηλώθη διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν, καί ἀνήγειρε τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως εἰς τήν δεκαετίαν τοῦ 326-336 μ.Χ.

Πρός δόξαν τοῦ Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ Ἁγία Ἑλένη ἐτέλεσε τά Ἐγκαίνια τοῦ περικαλλοῦς Ναοῦ αὐτοῦ τήν 13^ην Σεπτεμβρίου τοῦ 336 μ.Χ. παρουσίᾳ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων Μακαρίου. Τότε ἀνύψωσε τόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ, διά νά ἀτενίζουν μακρόθεν αὐτόν τά ἀθρόα συνελθόντα πλήθη, τά ὁποῖα ἀνεφώνησαν πολλάκις τό «Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον».

Ἡ πρᾶξις αὕτη παρέμεινεν ὡς παράδοσις ἔκτοτε εἰς τήν Ἐκκλησίαν, ἑορταζομένη τήν ἑπομένην τῆς ἑορτῆς τῶν Ἐγκαινίων, ἤτοι τήν 14^ην Σεπτεμβρίου.

Πρός τιμήν τοῦ γεγονότος τούτου ἐτελέσθη Μέγας Ἑσπερινός ἀφ’ ἑσπέρας εἰς τό Καθολικόν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως μετά θυμιάματος καί Ἀρτοκλασίας, προεξάρχοντος τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ Θεοφίλου.

Τήν πρωΐαν τῆς ἑορτῆς, Τετάρτης 14^ης /27^ης Σεπτεμβρίου 2023, ἐτελέσθη θεία Λειτουργία εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί συλλειτουργούντων τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τοῦ Μητροπολίτου Ξάνθης κ. Παντελεήμονος, δύο Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σερβίας, τοῦ ἡγουμένου τῆς Μονῆς Βλατάδων Θεοφιλεστάτου  Ἐπισκόπου Ἀμορίου κ. Νικηφόρου, τῶν Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Πέλλης κ. Φιλουμένου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ Γέρων Καμαράσης Ἀρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος, ἱερέων ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Εὐλογίου, ψάλλοντος τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Συμεών καί τοῦ κ. Ἀγγέλου Γιαννοπούλου καί βοηθῶν αὐτῶν ψαλτῶν ἐντοπίων καί ἐξ Ἑλλάδος, τῇ συμμετοχή ἀθρόου εὐσεβοῦς ἐκκλησιάσματος παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος κ. Δημητρίου Ἀγγελοσοπούλου.

Ἅμα τῇ Ἀπολύσει τῆς θείας Λειτουργίας ἤρχισε ἡ λιτανεία ἀπό τοῦ Καθολικοῦ καί διελθοῦσα διά τοῦ προσκυνήματος τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως κατῆλθεν διά τῶν βαθμίδων εἰς τό παρεκκλήσιον τῆς Ἁγίας Ἑλένης καί μετά τό θυμίαμα τοῦ Ἱεροῦ τῶν Ἀρμενίων καί τοῦ Θρονίου τῆς Ἁγίας Ἑλένης κατηυθύνθη ἐν τῷ Σπηλαίῳ τῆς Εὑρέσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἐκεῖ ἔλαβε χώραν ἡ ὕψωσις εἰς τόν τόπον τῆς Εὑρέσεως αὐτοῦ, ὑπό τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί ἀνυψώθη τό Τίμιον Ξύλον πρός τά τέσσαρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος καί ἀκολούθως ἐψάλη τό «Ὁ Ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ ἑκουσίως» καί «Τόν Σταυρόν Σου προσκυνοῦμεν Δέσποτα καί τήν Ἁγίαν Σου Ἀνάστασιν δοξάζομεν». Μετά τήν τοποθέτησιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς τό σημεῖον τῆς Εὑρέσεως αὐτοῦ προσεκύνησαν  οἱ Ἀρχιερεῖς καί ὁ κ. Γενικός.

Ἀκολούθως ἡ λιτανεία κατηυθύνθη εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί ἐπορεύθη τρίς πέριξ αὐτοῦ, τοῦ Τιμίου Ξύλου βασταζομένου ἐπί τῶν κεφαλῶν τῆς Α.Θ.Μ. καί τῶν Ἀρχιερέων καί ἀκολούθως ἀνῆλθεν εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ὅπου καί ἐκεῖ ἀνυψώθη καί πάλιν ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τά τέσσαρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος, ἐν ᾧ οἱ ἀθρόως προσελθόντες πιστοί ἔψαλλον τό «σῶσον Κύριε τόν λαόν σου» καί «τόν σταυρόν σου προσκυνοῦμεν Δέσποτα». Ἐκεῖ προσεκύνησαν καί πάλιν οἱ Ἀρχιερεῖς, ὁ κ. Γενικός καί πᾶς ὁ λαός βαστάζοντες τούς κλώνους τῶν βασιλικῶν καί φυλάττοντες αὐτούς διά βοήθειαν εἰς τάς οἰκίας αὐτῶν.

Μετά τήν Ἀπόλυσιν ἐγένετο ἡ προσκύνησις ὑπό τοῦ ἐκκλησιάσματος τοῦ Τιμίου Ξύλου, τοῦ φυλασσομένου εἰς τήν θήκην τοῦ βασιλέως Ἰουστινιανοῦ.

Ἅμα τῇ λήξει τῆς τελετῆς τῆς Ὑψώσεως, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα μετά πλήθους πιστῶν, τούς ὁποίους προσεφώνησεν ὁ Μακαριώτατος ὡς ἕπεται:

«Χριστός ἐν σταυρῷ· συνέλθωμεν καί κοινωνοί τῶν παθημάτων, ἵνα καί τῆς δόξης Αὐτοῦ γενώμεθα. Χριστός ἐν νεκροῖς, νεκρωθῶμεν τῇ ἁμαρτίᾳ, ἵνα τῇ δικαιοσύνῃ ζήσωμεν … Χριστός ἐν ᾅδῃ· πρός τήν ὑψοποιόν ταπείνωσιν συγκατέλθωμεν, ἵνα καί συναναστῶμεν καί συνυψωθῶμεν καί συνδοξασθῶμεν, τόν Θεόν ὁρῶντες ἀεί καί ὁρώμενοι», λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,

Ἡ δύναμις τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ μᾶς ἠξίωσε νά ἑορτάσωμεν ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ τόπῳ τῆς ὑπό τῆς Ἁγίας Ἑλένης εὑρέσεως αὐτοῦ ἀλλά καί ἐν τῷ τόπῳ τῆς Σταυρώσεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ἐν τῷ Φρικτῷ δηλονότι Γολγοθᾷ, τόν ἐπικαλούμενον «Κρανίου Τόπον», τήν παγκόσμιον αὐτοῦ Ὕψωσιν.

Τό μέγα ὄντως μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας ὡς καί τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τοῦ ὁποίου «ὁ λόγος τοῖς μέν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δέ σωζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι», (Α΄ Κορ. 1,18), δέν δύναται νά κατανοηθῇ διά τῆς ἀνθρωπίνης λογικῆς, ἀλλά μόνον διά τῆς πίστεως καί τῆς καθαρότητος τῆς ψυχῆς, ὡς λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «Μέγα γάρ ὁμολογουμένως τό τῆς θείας Οἰκονομίας μυστήριον οὐ νοήσει, πίστει δέ μόνῃ χωρούμενον, ἁγνείας ψυχικῆς, ἐκ φόβου θείου καί πόθου συνισταμένης δεόμενον».

Ὁ Σταυρός εἶναι ἡ θυσιαστική δύναμις τοῦ Θεοῦ· καί τοῦτο διότι ἐν τῷ Σταυρῷ καί διά τοῦ Σταυροῦ ἐτελέσθη τό μέγα μυστήριον τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Γέγραπται γάρ «Ὁ Θεός βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς», (Ψαλμ.  73,12). Ὁ δέ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός, ἠγάπησε ἡμᾶς καί παρέδωκεν Ἑαυτόν ὑπέρ ἡμῶν προσφοράν καί θυσίαν τῷ Θεῷ εἰς ὁσμήν εὐωδίας (Ἐφ. 5,2). Διά τοῦτο καί ἐγένετο τοῖς ὑπακούουσιν αὐτῷ πᾶσιν αἴτιος σωτηρίας αἰωνίου», (Ἑβρ. 5,9).

Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι «ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας», «τό στήριγμα τῶν πιστῶν», τό «ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου».  Ὁ Σταυρός εἶναι τό τρόπαιον τοῦ Χριστοῦ, διά τοῦ ὁποίου οἱ δαίμονες τρέπονται εἰς φυγήν. «Τρόπαιον γάρ Χριστοῦ ὁ σταυρός· ἅπαξ μέν παγείς, ἀεί δέ δαίμονας τρεπόμενος», λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.

Ὁ δέ Ἅγιος Κοσμᾶς ἐπίσκοπος Μαϊουμᾶ ἐξαίρων τόν λόγον τῆς σημερινῆς μεγάλης ἑορτῆς, τῆς Ὑψώσεως δηλονότι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀναφωνεῖ ὑμνολογικῶς: «Μυστικῶς εἶ Θεοτόκε Παράδεισος, ἀγεωργήτως βλαστήσασα Χριστόν, ὑφ’ οὗ τό τοῦ Σταυροῦ ζωηφόρον ἐν γῇ πεφυτούργηται δένδρον· δι’ οὗ νῦν ὑψουμένου, προσκυνοῦντες αὐτόν σέ μεγαλύνομεν».

Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὡς τέλειος Θεός, εἶναι αὐτός, ὁ ὁποῖος ἐφύτευσεν  «τό ξύλον τῆς ζωῆς τοῦ Παραδείσου», (Γενέσ. 2,9). Ὁ Ἴδιος κατά τήν ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς Παρθένου καί Θεοτόκου Μαρίας ἐνσαρκώσεως καί ἐνανθρωπήσεώς Του ἐφύτευσε «τό τοῦ Σταυροῦ ζωηφόρον ἐν γῇ δένδρον».

Τό ζωηφόρον δέ τοῦτο δένδρον δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τό ξύλον τοῦ Σταυροῦ, ἐπί τοῦ ὁποίου ἐσταυρώθη καί ἐν τῷ ὁποίῳ «ἔχομεν τήν ἀπολύτρωσιν διά τοῦ αἱματος αὐτοῦ, τήν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων κατά τόν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ», (Ἐφ. 1, 7-8). Διά τοῦ σταυροῦ προσκυνοῦμεν «τόν ἐν αὐτῷ τῷ σταυρῷ ὑψωθέντα καί θυσιασθέντα ὑπέρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν». Προσέτι τιμῶμεν καί μεγαλύνομεν τήν ὑπερευλογημένην Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ, τήν γεννήσασαν τόν Θεόν Λόγον καί Σωτῆρα ἡμῶν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ᾧ ἡ δόξα καί τό κράτος νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἔτη πολλά».

Μετά τήν προσφώνησιν ταύτην τούτους ηὐλόγησεν ὁ Μακαριώτατος, ἐν ᾧ ἀπένειμε τήν τιμητικήν διάκρισιν τοῦ Ἀνωτέρου Ταξιάρχου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς τόν ἡγούμενον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βλατάδων Θεοφιλέστατον Ἐπίσκοπον Ἀμορίου κ. Νικηφόρον εἰς ἀναγνώρισιν καί ἐκτίμησιν τοῦ ἐπιτελουμένου ὑπό τοῦ κέντρου τῆς Μονῆς ταύτης ἀξιολόγου θεολογικοῦ καί ἑνωτικοῦ τῶν Ἐκκλησιῶν ἔργου καί τῆς παροχῆς φιλοξενίας εἰς φοιτητάς τοῦ Πατριαρχείου εἰς αὐτό.

Τά πλήθη τῶν πιστῶν, λαβόντες τήν Πατριαρχικήν εὐλογίαν, ἀνέπεμψαν δόξαν εἰς τόν Θεόν διά τήν σωτηρίαν, τήν ὁποίαν παρέσχεν εἰς τόν κόσμον διά τοῦ Σταυροῦ τοῦ Υἱοῦ Αὐτοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Τρίτην, 13^ην/26^ην Σεπτεμβρίου 2023, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐτίμησε μέ τήν διάκρισιν τοῦ Σταυροφόρου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου τόν κ. Νάσρη Μοῦσα – Ἀμποῦ Σαμήρ, ὁ ὁποῖος εἰργάσθη ἐπί σειράν πολλῶν ἐτῶν εἰς τήν Ἑλληνορθόδοξον Ἀραβόφωνον Κοινότητα τῆς Μπετζάλλας ὡς Ἐπίτροπος καί ὡς Ἱεροψάλτης.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Κυριακήν,  11^ην /24^ην Σεπτεμβρίου 2023, ἑωρτάσθη κατά μετάθεσιν ἡ ἑορτή τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου εἰς Μπετζάλλαν.

Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Ἑλληνορθόδοξος Ἀραβόφωνος Κοινότης τῆς Μπετζάλλας, ἀλλά καί ὅλη ἡ πόλις συμμετέχουσα, ἀνεμνήσθη ὅτι ἡ Θεοτόκος ἐδόθη ὡς καρπός κοιλίας εἰς τούς Θεοπάτορας Ἰωακείμ καί Ἄνναν, ὡς δῶρον πρός αὐτούς καί τήν ἀνθρωπότητα, ἵνα ἐξ αὐτοῖς γεννηθῇ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου κατά σάρκα Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν.

Ἡ ἑορτή ἑωρτάσθη εἰς τόν περικαλλῆ Ναόν Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου κτίσμα τοῦ 19^ου αἰῶνος. Ἔνθερμος ὑπῆρξεν ἡ ὑποδοχή τοῦ Μακαριωτάτου ὑπό τοῦ Ἡγουμένου τῆς Μπετζάλλας Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου, τῶν Ἱερέων καί τῶν Προσκόπων.

Τῆς θείας Λειτουργίας καί τῆς ὅλης πανηγύρεως προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ  Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου καί τῶν  Ἱερέων τῆς Κοινότητος, π. Μποῦλος, π. Ἰωσήφ καί π. Ἠλία, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Εὐλογίου, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τῆς Μπετζάλλας καί προσευχομένου πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος ἐν χαρᾷ, ἀγαλλιάσει καί εὐλαβείᾳ.

Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θείας Λειτουργίας ὡμίλησεν ὁ Μακαριώτατος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

“Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ· ἐκ σοῦ γάρ ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν, καί λύσας τήν κατάραν, ἔδωκε τήν εὐλογίαν· καί καταργήσας τόν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωήν τήν αἰώνιον.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί

Ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἡ δύναμις τοῦ Ὑψίστου ἡ ἐπισκιάσασα τήν Παρθένον Μαρίαν συνήγαγε πάντας ἡμᾶς ἐν τῷ ἐπωνύμῳ μεγαλοπρεπεῖ τούτῳ Ναῷ, ἵνα ἑορτάσωμεν τό Γενέθλιον αὐτῆς, ἀκούοντες εἰς τήν προτροπήν τοῦ Ἁγίου Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ: «Δεῦτε πάντα τά ἔθνη, πᾶν γένος ἀνθρώπων καί πᾶσα γλῶσσα καί ἡλικία πᾶσα καί ἅπαν ἀξίωμα, μετ’ εὐφροσύνης τό παγκοσμίου εὐφροσύνης γενέθλιον ἑορτάσωμεν».

Εἶναι ὄντως γεγονός παγκοσμίου εὐφροσύνης τό γενέσιον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου  καί ἀειπαρθένου Μαρίας, διότι ὡς λέγει Αὐτῇ ὁ ὑμνῳδός «Ἐν σοί τό τῆς Τριάδος μυστήριον, ὑμνεῖται καί δοξάζεται ἄχραντε· Πατήρ γάρ ηὐδόκησε, καί ὁ Λόγος ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καί θεῖον Πνεῦμα σοί ἐπεσκίασε. Χρυσοῦν θυμιατήριον γέγονας· τό πῦρ γάρ ἐν γαστρί σου ἐσκήνωσεν, ὁ Λόγος ἐκ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, καί ἐν ἀνθρώπου μορφῇ καθωράθη, Θεογεννῆτορ ἁγνή».

Τό γενέσιον τῆς Θεοτόκου Μαρίας ἐπεσήμανε τήν «ἀρχήν σωτηρίας τῷ κόσμῳ», τοὐτέστιν τήν λύσιν τῆς κατάρας ἀφ’ ἑνός καί τήν κατάργησιν τοῦ θανάτου ἀφ’ ἑτέρου.  Τόσον ὁ Ἀδάμ ὅσον καί ἡ Εὔα ἐτέλουν ὑπό τόν νόμον τῆς ἁμαρτίας, τῆς κατάρας καί τοῦ θανάτου ἕνεκεν τῆς παρακοῆς αὐτῶν εἰς τάς ἐντολάς τοῦ Θεοῦ. Ἀντιθέτως  διά τῆς κεχαριτωμένης Παρθένου Μαρίας τῆς γενομένης Μητέρας τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης, δηλονότι τοῦ Χριστοῦ ἐμηνύθη ἡ χαρά πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ.

Ἐμήνυσε δέ χαρά πάσῃ τῇ oἰκουμένῃ ἡ Γέννησις τῆς Θεοτόκου, διότι ὡς λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, «ἕτεκε γάρ [ἡ Θεοτόκος Μαρία] τῷ κόσμῳ θησαυρόν ἀγαθῶν ἀναφαίρετον. Δι’ αὐτῆς γάρ ὁ κτίστης πᾶσαν φύσιν πρός τό κρεῖττον μετεστοιχείωσεν διά μέσης τῆς ἀνθρωπότητος. Εἰ γάρ ὁ ἄνθρωπος μέσος νοῦ καί ὕλης ἱστάμενος, σύνδεσμός ἐστi πάσης ὁρατῆς τε καί ἀοράτου κτίσεως, ἑνωθείς ὁ δημιουργός Λόγος τοῦ Θεοῦ τῇ φύσει τῶν ἀνθρώπων, δι’ αὐτῆς ἁπάσῃ τῇ κτίσει ἥνωται».   [Και ἁπλούστερον , ἡ Θεοτόκος Μαρία ἐγέννησε εἰς τόν κόσμον θησαυρόν ἀγαθῶν μή ἀφαιρούμενον, διότι μέ Αὐτήν ὁ Κτίστης μετεστοιχείωσε / μετεμόρφωσε ὅλην τήν φύσιν μέσω τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἐάν δηλαδη ὁ ἄνθρωπος πού στέκεται εἰς ἀναμέσον νοῦ και ὕλης εἶναι σύνδεσμος ὅλης τῆς ὁρατῆς και ἀοράτου κτίσεως, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀφ οὗ ἑνώθηκε μέ τήν φύσιν τῶν ἀνθρώπων, μέσω αὐτῆς ἔχει ἑνωθῇ μέ ὅλην τήν κτίσιν].

Ἡ γέννησις τῆς Παρθένου Μαρίας προήγγειλε τήν ἐλευθερίαν ὄχι μόνον τοῦ ἀνθρώπου ἀλλά καί συμπάσης τῆς κτίσεως ἐκ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου. Διά τοῦτο ὁ Θεῖος Παῦλος κηρύττει λέγων: «Ὅτι καί αὐτή ἡ κτίσις ἐλευθερωθήσεται ἀπό τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τήν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ», (Ρωμ. 8,21).

Προσέτι δέ ἡ γέννησις τῆς Θεοτόκου Μαρίας ἐφανέρωσε τήν ἐνέργειαν «τοῦ μυστηρίου τοῦ ἀποκεκρυμμένου ἀπό τῶν αἰώνων καί ἀπό τῶν γενεῶν», (Κολ. 1,26). «Δώσει Κύριος αὐτός σημεῖον ὑμῖν· ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί ἕξει καί τέξεται υἱόν καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ», (Ἡσ. 7,14), ἀναφωνεῖ ὁ προφήτης Ἡσαΐας.  Ὁ τεχθησόμενος οὗτος Υἱός Ἐμανουήλ δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν ἐπιφανέντα Χριστόν, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός: «Ἑορτάζομεν  Ἄχραντε [Θεοτόκε] καί πιστῶς προσκυνοῦμεν, τήν ἁγίαν σου γέννησιν, τήν ἐξ ἐπαγγελίας, δι’ ἧς ἐλυτρώθημεν, τῆς ἀρχεγόνου ἀρᾶς, ἐπιφανέντος Χριστοῦ».

Ἀξιοσημείωτεος τυγχάνει καί ἡ χρῆσις τοῦ Προφήτου Ἀμώς λέγοντος: «Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀναστήσω τήν σκηνήν Δαυΐδ τήν πεπτωκυῖαν», (Ἀμώς 9,11). Εἰς τόν προφητικόν τοῦτον λόγον τοῦ Ἀμώς, ὁ μέν Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας διακρίνει τήν ἐν Χριστῷ ἀνάστασιν τῆς ἀνθρωπίνης σκηνῆς, τοὐτέστιν τῆς ἀνθρωπίνης σαρκός λέγων: «Εἰ τις γάρ ἐν Χριστῷ καινή κτίσις (Β΄ Κορ. 5,17) κατά τάς γραφάς, συνεγηγέρμεθα γάρ Αὐτῷ· καί κατέσκαψε (Ἀμώς 9,11) μέν ὁ θάνατος  τάς ἁπάντων [τῶν ἀνθρώπων] σκηνάς, ἀνῳκοδόμησε δέ ὁ Θεός καί Πατήρ ἐν Χριστῷ».

Ὁ δέ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῇ γεννήσει τῆς Παρθένου Μαρίας διακρίνει τήν προτύπωσιν τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ ἀναστάσει τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ λέγων: «Πεπλήρωται τοῦ βοῶντος ἡ προφητεία, φησί γάρ· Ἀναστήσω σκηνήν τήν πεπτωκυῖαν, τοῦ ἱεροῦ Δαυΐδ, ἐν σοί, Ἄχραντε προτυπωθεῖσαν, δι᾿ ἧς ὁ σύμπας τῶν ἀνθρώπων χοῦς, εἰς σῶμα ἀνεπλάσθη Θεῷ».

Ἡ γέννησις τῆς Θεοτόκου Μαρίας, τῆς διαφυλαξάσης τήν ἁγνείαν καί Παρθενίαν αὐτῆς ἔχει ἰδιαιτέραν σημασίαν διά τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία κατά τόν μέγαν Παῦλον εἶναι τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ (Κολ. 1, 18) καί αὐτός ἐστι σωτήρ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, (Ἐφ. 5,23).

Μέ ἄλλα λόγια, εἰς τό πρόσωπον τῆς Ὑπερευλογημένης Μαρίας θεωροῦμεν τό μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας, κατά τό ὁποῖον «ὁ σύμπας τῶν ἀνθρώπων χοῦς εἰς σῶμα ἀνεπλάσθη ἐν τῇ ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας προσληφθείσῃ σαρκί ὑπό τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ Πατρός Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ». «Εὐδοκία γάρ τοῦ Πατρός οὐκ  ἐκ συναφείας φυσικῆς, ἀλλ’ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου, ὑπερφυῶς ὁ Λόγος σάρξ ἀτρέπτως ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν», κηρύττει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.

Σήμερον, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ διά τῶν δικαίων Ἰωακείμ καί Ἄννης, οἱ ὁποῖοι ἐγένοντο πρόξενοι τῆς παγκοσμίου σωτηρίας τῆς γεννήσεως τῆς Πανάγνου θυγατρός αὐτῶν Θεοτόκου, ἵνα συνεορτάσωμεν τό μέγα τοῦτο δῶρον τοῦ Θεοῦ ἡμῖν τοῖς ἀνθρώποις ἀφ ἑνός καί ἀναθέσωμεν τήν πᾶσαν ἐλπίδα εἰς Αὐτόν. Μετά δέ τοῦ ὑμνῳδοῦ εἰπωμεν: «Ἀδάμ ἀνακαινίσθητι, καί Εὔα μεγαλύνθητι, Προφῆται σύν Ἀποστόλοις, χορεύσατε καί Δικαίοις, κοινή χαρά ἐν τῷ κόσμῳ, Ἀγγέλων τε καί ἀνθρώπων, ἐκ τῶν Δικαίων σήμερον, Ἰωακείμ καί τῆς Ἄννης, γεννᾶται ἡ Θεοτόκος».  Μόνη, καί μόνον εἰσάγουσα Χριστόν εἰς τήν Οἰκουμένην πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Ἔτη πολλά καί εὐλογημένος ὁ νέος τῆς Ἰνδίκτου ἐνιαυτός τῆς χρηστότητος Κυρίου. Ἀμήν”.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἔλαβε χώραν λιτανεία πέριξ τοῦ Ναοῦ ἐν παρελάσει τῶν Προσκόπων.

Μετά ταῦτα ἔλαβε χώραν δεξίωσις κεράσματος εἰς τήν παρακειμένην τῷ Ναῷ αἴθουσαν καί τέλος τράπεζα, εἰς τήν ὁποίαν παρεκάθισεν ἡ Πατριαρχική Συνοδεία, ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως καί ἐκπρόσωπος τοῦ Προϊσταμένου τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἀνωτάτης Παλαιστινιακῆς Ἐπιτροπῆς κ. Ράμζη Χούρη.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, 10^ης / 23^ης Σεπτεμβρίου 2023, ὁ Μακαριώτατος  Πατήρ  ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συμφώνως τῷ κρατοῦντι ἔθει τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος ἐτίμησε τόν Νέον Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Δημήτριον Ἀγγελοσόπουλον μέ τήν τιμητικήν διάκρισιν τοῦ Ἀνωτέρου Ταξιάρχου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου,  εἰς ἐνίσχυσιν τῆς ἀρξαμένης νέας Προξενικῆς ὑπηρεσίας αὐτοῦ, ἐν ὄψει τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, εὐχόμενος αὐτῷ τήν ἄνωθεν ἐνίσχυσιν καί τήν δύναμιν τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ διά μίαν εὐδόκιμον καί τελεσφόρον ὑπηρεσίαν αὐτοῦ ἐπ’ ἀγαθῷ τοῦ ἔθνους ἡμῶν καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, τοῦ Πατριαρχείου, τοῦ ποιμνίου καί  πάντων τῶν Χριστιανικῶν Κοινοτήτων τῆς Ἁγίας Γῆς, τονίζων ὅτι  τό Πατριαρχεῖον ἀποτελεῖ ἱστορικήν συνέχειαν καί  ἀπόδειξιν τοῦ συνδέσμου τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων μετά τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας διά μέσου τῶν αἰώνων καί τῆς μητρός Ἑλλάδος καί ἐγγύησιν τῆς ὑπάρξεως ὅλων τῶν Χριστιανῶν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν.

Τόν Γενικόν Πρόξενον ἐσυνώδευεν ἡ σύζυγος αὐτοῦ κ. Ποθητή Παππᾶ.

Ὁ κ. Ἀγγελοσόπουλος ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν προσγενομένην αὐτῷ τιμήν καί ἐπέδωσεν Αὐτῷ καί τά δῶρα αὐτοῦ ἐπί τῇ ἐνάρξει τῆς ὑπηρεσίας αὐτοῦ, ἤτοι ἀντίγραφον δίσκου 16^ου αἰῶνος μέ τήν ἐγχάρακτον ἀφιέρωσιν τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.

Εἰς τό πλαίσιον τοῦτο, ὁ Μακαριώτατος  ἀπένειμε τιμητικήν διάκρισιν τοῦ Σταυροφόρου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου καί εἰς τήν Πρόξενον κ. Χριστίναν Ζαχαριουδάκη, συνοδευομένην ὑπό τοῦ συζύγου αὐτῆς κ. Κωνσταντάρα ἐπί τῇ λήξει τῆς ἐνταῦθα εὐδοκίμου ὑπηρεσίας αὐτῆς καί τῆς ἀγαστῆς συνεργασίας αὐτῆς μετά τοῦ Πατριαρχείου.

Ἡ κ. Ζαχαριουδάκη ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον καί ἐδεσμεύθη ὅτι ἀπό τῆς θέσεως αὐτῆς εἰς Ἑλλάδα θά εἶναι πάντοτε συνήγορος τῶν δικαιωμάτων τοῦ Πατριαρχείου, τοῦ ἔθνους ἡμῶν καί ὅλων τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἁγίας Γῆς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Α. Τήν Τετάρτην, 7^ην /20^ήν Σεπτεμβρίου 2023, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ρούζα τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ὑπηρετήσας εἰς τό παρελθόν ὡς Προϊστάμενος τῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς ἐν Ἱεροσολύμοις (MISSIA) κ. Τύχων μετά τοῦ Ἀντιπροσώπου τῆς MISSIA Ἀρχιμανδρίτου π. Δομετιανοῦ καί μικρᾶς ὁμάδος κληρικῶν καί προσκυνητῶν ἐπεσκέφθησαν τό Πατριαρχεῖον.

Εἰς τούς λόγους τῆς ἐνθέρμου ὑποδοχῆς αὐτοῦ ὁ Μακαριώτατος ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν  τοῦ Ἁγίου Τάφου ὡς διαφυλάττοντος τήν ἑνότητα τῆς Ἱερουσαλήμ καί τήν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Β. Ἐν συνεχεία ὁ Μακαριώτατος ἐδέχθη πολυπληθῆ ὁμάδα Ἱερέων  καί Προσκυνητῶν  ἐκ  τοῦ  Πατριαρχείου τῆς Σερβίας, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐλευθερουπόλεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἐξ ἐνοριῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης.

Μετά τῶν τελευταίων  τούτων ἦτο ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς Κουδουμᾶ Ἀρχιμανδρίτης π. Μακάριος μετά συνοδείας μοναχῶν τῆς Μονῆς ταύτης καί ὁμάς προσκυνητῶν ἐκ τῆς κώμης Χάρακος, γενετείρας τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Φιλοθέου.

Τόν ἡγούμενον τῆς Μονῆς Κουδουμᾶ καί τήν συνοδείαν αὐτοῦ καί τούς Ἱερεῖς τῆς ἐνορίας Χάρακος  π. Νεκτάριον καί π. Γεώργιον ἐδέχθη κατ’ ἰδίαν ὁ Μακαριώτατος καί ἐπέδωσεν εἰς αὐτούς στολήν τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Φιλοθέου καί εἰκόνα τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐπαινῶν τό σημαντικόν ποιμαντικόν ἔργον, τό ὁποῖον οὗτος ἐπετέλεσε πρός ὄφελος τοῦ ποιμνίου τῆς Μητροπόλεως Πτολεμαίδος – Ἄκκρης, ἔπαινον τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί τῆς γενετείρας αὐτοῦ,  λέγων ὅτι ἦτο ἀδόκητος ὁ θάνατος αὐτοῦ, τόν ὁποῖον δεχόμεθα κατά παραχώρησιν καί κατ’ οἰκονομίαν Θεοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Τρίτην, 6^ην /19^ην  Σεπτεμβρίου 2023, ὁ νέος Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Δημήτριος Ἀγγελοσόπουλος, συνοδευόμενος ὑπό τῆς Προξένου κ. Χριστίνης Ζαχαριουδάκη ἐπεσκέφθη τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ.  Θεόφιλον Γ’ καί ἐξέφρασε τάς εὐχαριστίας αὐτοῦ διά τήν προσγιγνομένην αὐτῷ τιμήν  τῆς ἐπισκέψεως ἐπί τῇ ἐνάρξει τῆς ὑπηρεσίας αὐτοῦ εἰς τήν Ἱερουσαλήμ καθώς καί τήν δέσμευσιν τῆς Eλληνικής Κυβερνήσεως διά τήν ὑποστήριξιν τῶν δικαιωμάτων  τῶν Ρωμαιο Ὀρθοδόξων καί πασῶν τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους.

Ὁ Μακαριώτατος καί οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες ὑπεδέχθησαν ἐνθέρμως τόν κ. Πρόξενον, ἐκφράζοντες τήν χαράν αὐτῶν διά τήν ἐπίσκεψιν ὀλίγας ἡμέρας πρίν τήν ἑορτήν τῆς Ὑψώσεως  τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, φυλάττοντος καί βοηθοῦντος τάς Ἐκκλησίας νά ἀντιμετωπίσουν τάς προσφάτους προκλήσεις. Ὁ Μακαριώτατος ἀνεφέρθη ἐπίσης εἰς τήν ἄδικον ἐπιβολήν  δημαρχιακῶν φόρων καί τό πάγωμα τῶν τραπεζικῶν λογαριασμῶν τοῦ Πατριαρχείου καί ἄλλων Xριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν ἀπό τήν Δημαρχίαν Ἱεροσολύμων.

Ὁ Μακαριώτατος ἐξήγησεν αὐτῷ ὅτι πᾶσαι αἱ  Ἐκκλησίαι εὑρίσκονται εἰς συνεργασίαν πρός ἀντιμετώπισιν τῶν προκλήσεων τούτων πρός ὄφελος τῶν χριστιανικῶν ὁμολογιῶν καί ὑπεστήριξεν ὅτι αἱ Χριστιανικαί Ἐκκλησίαι πρό τινων ἐτῶν εἶχον λάβει μίαν δύσκολον ἀπόφασιν νά κλείσουν τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως εἰς ἔνδειξιν διαμαρτυρίας διά τούς ἀδίκους δημαρχιακούς φόρους καί τούς λογαριασμούς ὑδρεύσεως, τούς ὁποίους o Δῆμος Ἱεροσολύμων ἐπεχείρησε νά ἐπιβάλῃ.

«Τά προβλήματά ἡμῶν δέν προκύπτουν ἀπό τό κράτος, τήν κυβέρνησιν ἤ τόν λαόν του Ἰσραήλ», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «ἀλλά ἀπό ριζοσπαστικά στοιχεῖα ἐντός τοῦ Ἰσραήλ».

Ὁ Μακαριώτατος ἀνεφέρθη καί εἰς τό ἔργον ἀναστηλώσεως τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου, τό ὁποῖον ὡλοκληρώθη πρό τινων ἐτῶν, τονίζων ὅτι ἡ θέσις του Πατριαρχείου εἶναι να διατηρηθοῦν οἱ Ἅγιοι Τόποι ὡς τόποι λατρείας, προσβάσιμοι πρός πάντας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Τρίτην, 19^ην Σεπτεμβρίου 2023, ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς Κοπτικῆς Ἐκκλησίας τῆς Μεγάλης Βρεττανίας, Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἄγγελος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου τῆς Κοπτικῆς Ἐκκλησίας εἰς Ἱεροσόλυμα κ. Ἀντωνίου, ἐπεσκέφθη τόν Πατέρα ἡμῶν καί Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον Γ’.

Εἰς τήν ἀδελφικήν ταύτην συνάντησιν συνεζητήθησαν θέματα ἀφορῶντα εἰς τάς Χριστιανικάς Ἐκκλησίας  ἐν  Ἱερουσαλήμ,  ὡς αἱ  προκλήσεις  τῶν  ἀδίκων Δημοτικῶν  φόρων ὑπό  τοῦ  Δήμου  Ἱεροσολύμων  καθώς  καί  αἱ  ἐπιθέσεις  ριζοσπαστικῶν στοιχείων κατά τῶν Χριστιανῶν καί τῶν  Ἐκκλησιῶν αὐτῶν.

Αἱ Ἐκκλησίαι συνεργάζονται, διά νά ὑπερβοῦν τάς προκλήσεις ταύτας καθώς καί διά νά ἐξυπηρετήσουν τάς χιλιάδας προσκυνητῶν, οἱ ὁποῖοι προσέρχονται εἰς τούς Ἁγίους Τόπους.

Αἱ Χριστιανικαί Ἐκκλησίαι προσπαθοῦν περαιτέρω νά διατηρήσουν τόν πολυθρησκευτικόν και πολυπολιτισμικόν χαρακτῆρα τῆς Ἱερουσαλήμ.

Συνεζητήθη ἐπίσης τό ζήτημα τοῦ Der Sultan πρός λύσιν αὐτοῦ μέσῳ τοῦ διαλόγου μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν δίχως τήν παρέμβασιν ἐξωτερικῶν παραγόντων. Εἴμεθα αἰσιόδοξοι, εἶπεν ὁ Πατριάρχης Θεόφιλος Γ’, διότι εἴμεθα ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀναστάσεως.

Συνεζητήθη ἐπίσης τό ζήτημα τῆς ἐπαναλήψεως τοῦ Θεολογικοῦ διαλόγου  μεταξύ τῶν Χαλκηδονίων Ἐκκλησιῶν και τῶν Προχαλκηδονίων Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν.

Ὁ Μακαριώτατος προσέφερεν εἰς τόν Σεβασμιώτατον Ἐπίσκοπον Ἄγγελον ἐγκόλπιον καί εἰκόνα τῆς Θεοτόκου Ἱεροσολυμιτίσσης καί τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου καί ὁ Σεβασμιώτατος προσέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον εἰκόνα  μετά Κοπτικῆς παιδικῆς ἁγιογραφίας.

Τήν Παρασκευήν, 2^αν / 15^ην Σεπτεμβρίου 2023, ὁ Μακαριώτατος ἐδέχθη:

Α. Τόν Μητροπολίτην τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας κ. Βαρσανούφιον μεθ’ ὁμάδος κληρικῶν καί τῆς ἐνταῦθα Ἀντιπρωσωπείας αὐτοῦ Πνευματικῆς Ἀποστολῆς εἰς τά Ἱεροσόλυμα (MISSIA) καί προσκυνητάς.

Εἰς τούτους ὁ Μακαριώτατος εἶπεν ὅτι ὑπό τάς παρούσας συνθήκας  ἀκαταστασίας καί συγχύσεως τοῦ κόσμου προέχει ἡ προσευχή ἡμῶν ἵνα διατηρήσωμεν τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐπί τῇ ἐπισκέψει ταύτῃ ὁ Σεβασμιώτατος προσέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον σειράν Πατριαρχικῶν ἐγκολπίων, ὁ δέ Μακαριώτατος προσέφερεν αὐτῷ εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, τοῦ Ἁγίου Κουβουκλίου καί πίνακα τῆς Ἱερουσαλήμ.

Β. Τέλος ὁ Μακαριώτατος ἐδέχθη πολυπληθείς ὁμάδας προσκυνητῶν Ὀρθοδόξων ἐξ Οὐκρανίας, Ἰταλίας, Σερβίας καί Ρουμανίας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Τήν Πέμπτην, 1^ην/14^ην Σεπτεμβρίου 2023, ὁ Μακαριώτατος ἐδέχθη:

Α. Τόν ἡγούμενον τοῦ Προσκυνήματος τῆς Γεθσημανῆς Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ μετά τοῦ ἐμπειρογνώμονος τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου κ. Κωνσταντίνου Α. Καραδήμου διά θέματα συντηρήσεως τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου παρά τό Θεομητορικόν Μνῆμα.

Β. Εἰκοσαμελῆ ὁμάδα φοιτητῶν  τοῦ τρίτου ἔτους τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Μοναστηρίου Dormitio τῶν Βενεδικτίνων ἐπί τῆς Ἁγίας Σιών ὑπό τόν Ἡγούμενον π. Νικόδημον καί τόν Πρωτοπρεσβύτερον π. Στέφανον Ἀθανασίου καθηγητήν Εἰσαγωγῆς εἰς τήν Ὀρθόδοξον Θεολογίαν ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἑλβετίας.

Γ. Πολυπληθῆ ὁμάδα προσκυνητῶν ἐξ Οὐκρανίας καί Σερβίας  ὑπό τόν Ἔξαρχον τῆς Σερβίας εἰς Μόσχαν Ἐπίσκοπον Ἀντώνιον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας