Ἀπό 21^ης ἕως 22^ας Αὐγούστου/ 3^ης ἕως 4^ης Σεπτεμβρίου 2013, ἔλαβε χώραν ἐν Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας εἰς τό ξενοδοχεῖον Royal, τῇ προτάσει τοῦ Μεγαλειοτάτου Βασιλέως τῆς Ἰορδανίας Ἀμπντάλα 2^ου, διά τοῦ Ὑψηλοτάτου Πρίγκηπος Ἐμίρ Γάζη, Διεθνής διάσκεψις μέ θέμα: “The Challenges facing Αrab Christians” – «Αἱ προκλήσεις, τάς ὁποίας ἀντιμετωπίζουν οἱ Ἄραβες Χριστιανοί».

Εἰς τήν διάσκεψιν ταύτην συνεζητήθησαν τά προβλήματα, τά ὁποῖα ἀντιμετωπίζουν οἱ Ἄραβες Χριστιανοί ἀνά περιοχάς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς εἰς Αἴγυπτον, Ἰράκ, Λιβύην, Ἰορδανίαν καί  Ἱερουσαλήμ.

Ὡς προσκεκλημένοι ὁμιληταί εἰς τήν Διάσκεψιν ταύτην συνῆλθον πρωτίστως Ἀρχηγοί τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, Ἀρχηγοί ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, τούς ὁποίους δύναται ἵνα ἰδῇ ὁ ἐνδιαφερόμενος εἰς τό ἐνταῦθα ἀναρτώμενον πρόγραμμα τῆς Διασκέψεως,  ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον:  https://en.jerusalem-patriarchate.info/2013/09/03/2989

Ἐκ τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν παρέστησαν αὐτοπροσώπως ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἀντιοχείας κ. Ἰωάννης καί ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος. Τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην καί Πάπαν Ἀλεξανδρείας ἐξεπροσώπησεν κατ’ ἀνάθεσιν ὁ ἐν Ἀμμάν Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Ἱερώτατος Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Βενέδικτος. Τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν ἐξεπροσώπησεν ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Ταμπώφ καί Ρασκάζοφσκ κ. Θεοδόσιος.

Τάς ἐργασίας τῆς  Διασκέψεως ἤνοιξε τήν Τρίτην, 21^ην Αὐγούστου  3^ην Σεπτεμβρίου 2013, ὁ Ὑψηλότατος Πρίγκηψ Ἐμίρης Γάζη, καλωσωρίζων τούς Ἀρχηγούς τῶν Ἐκκλησιῶν, μετέχοντας εἰς τήν Διάσκεψιν καί λέγων ὅτι οἱ Ἄραβες Χριστιανοί ἔχουν στοχοποιηθῆ εἰς διαφόρους χώρας καί ὅτι ἡμεῖς ὀφείλομεν νά ἐνθυμούμεθα ὅτι οἱ Ἄραβες Χριστιανοί καί Μουσουλμᾶνοι ἔχουν ζήσει ὡς ἕν ἔθνος ἀπό τῆς ἐποχῆς τῆς Ὀμαρείου συνθήκης καί ἔχουν πολεμήσει εἰς τούς ἀγῶνας τῆς πατρίδος αὐτῶν  καί ὅτι ἡ δημοκρατική νομοθεσία τῆς Ἰορδανίας δίδει ἴσα δικαιώματα εἰς τούς Ἄραβας Χριστιανούς πολίτας, ὡς εἰς τούς Μουσουλμάνους καί ὅτι οἱ Μουσουλμᾶνοι ἐλθόντες εἰς Ἱερουσαλήμ, εὗρον τούς Χριστιανούς.

Εἰς τήν Διάσκεψιν ἐπίσης μετέσχε καί ἐξεφώνησε προσφώνησιν ὁ Γενικός Γραμματεύς τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Rev. Olav Fykse Tveit, λέγων ὅτι διά τό Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἡ Μέση Ἀνατολή εἶναι μία μοναδική περιοχή, εἰς τήν ὁποίαν ὁ Θεός ἐφανερώθη διά τῶν προφητῶν, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί  τῶν Ἀποστόλων καί διά τοῦτο ἐπιτακτική εἶναι ἡ ἀνάγκη ἐπικρατήσεως εἰρήνης διά τῆς ἐπιλύσεως τῆς διαμάχης τῶν Παλαιστινίων καί  Ἰσραήλ.

Μετά τάς πρώτας ἐργασίας τῆς Διασκέψεως οἱ μέτοχοι αὐτῆς ἐγένοντο δεκτοί εἰς τό Παλάτιον ὑπό τοῦ Μεγαλειοτάτου Βασιλέως τῆς Ἰορδανίας κ. Ἀμπντάλλα 2^ου. Προσφωνῶν ὁ Βασιλεύς εἰς τήν συνάντησιν ταύτην  καλωσωρίζων, εἶπεν ὅτι, εἰς μίαν ἐποχήν καθ’ ἥν ἡ περιοχή ἡμῶν ὑποφέρει ἀπό φαινόμενα βίας, ἡ Ἰορδανία φαίνεται νά καλῇ εἰς Διάσκεψιν Διεθνῆ εἰς συνεργασίαν τούς πολίτας αὐτῆς, ἀλλά καί τούς ἀνά τόν κόσμον Χριστιανούς καί Μουσουλμάνους πρός χάριν τῆς εἰρήνης, τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, τῆς δικαιοσύνης καί τῆς εὐημερίας καί τῆς διαφυλάξεως τῆς ταυτότητος τῶν Χριστιανῶν καί τοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἱερουσαλήμ, τῆς ὁποίας τά χριστιανικά καί μουσουλμανικά σεβάσματα ἡ Ἰορδανία ἔχει ἀναλάβει τήν ὑποχρέωσιν νά προστατεύῃ.

Εἰς τήν συνάντησιν ταύτην ὁ βασιλεύς ἐπαρασημοφόρησεν διακεκριμένας προσωπικότητας μετέχοντας εἰς τήν Διάσκεψιν διά τοῦ παρασήμου τοῦ Βασιλέως Χουσεΐν. Τό παράσημον τοῦτο β’ βαθμοῦ ἀπένειμε εἰς τόν ἐν Ἀμμάν Πατριαρχικόν Ἐπίτροπον Ἱερώτατον Μητροπολίτην Φιλαδελφείας κ. Βενέδικτον.

Τό ἑσπέρας δέ τῆς ἡμέρας ταύτης οἱ μετέχοντες τῆς Διασκέψεως ἐπεσκέφθησαν εἰς τήν Ἀνατολικήν Ὄχθην τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ τόν  τόπον τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου καί τήν ἐνταῦθα Ἱεράν Μονήν τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἱδρυθεῖσαν ὑπό τοῦ ἐν Ἀμμάν Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου καί παρεκάθισαν εἰς δεῖπνον παρατεθέν ὑπ’ αὐτοῦ.

Διαρκοῦντος τοῦ δείπνου τούτου ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τούς συνδαιτυμόνας διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἀγγλιστί, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον https://en.jerusalem-patriarchate.info/2013/09/03/2956

Τήν Τετάρτην 22^αν Αὐγούστου/4^ην Σεπτεμβρίου 2013 καί εἰς τήν Συνεδρίαν  «Ἰορδανία καί Ἱερουσαλήμ» ἐξεφώνησε τήν προσφώνησιν Αὐτοῦ ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἀγγλιστί, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/2013/09/04/2948

Οἱ ὁμιληταί τῆς Διασκεψεως ταύτης εἰς τάς προσφωνήσεις αὐτῶν ἐπεσήμαναν γενικῶς, ὅσον ἀφορᾷ τό θέμα τῆς Διασκέψεως διά τάς προκλήσεις, τάς ὁποίας ἀντιμετωπίζουν οἱ Ἄραβες Χριστιανοί, τά κάτωθι:

Ὅτι ἡ Ἰορδανία παραμένει πρότυπον πρός μίμησιν δημοκρατικοῦ κράτους, ἐξασφαλίζουσα καί ἐγγυωμένη τήν εἰρηνικήν συμβίωσιν Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων καί τήν ἰσότητα τῶν δικαιωμάτων τῶν Ἀράβων Χριστιανῶν πολιτῶν μετά τῶν Μουσουλμάνων. Ὅτι ἡ Διάσκεψις αὕτη ἐξαγγέλει ὡς μήνυμα τήν ἐλευθερίαν τῆς λατρείας καί τόν ἀμοιβαῖον σεβασμόν τῶν ὀπαδῶν τῶν θρησκευμάτων. Ὅτι ἀναγνωρίζει καί προτείνει τήν δύναμιν τοῦ πολιτισμοῦ καί ὄχι τόν πολιτισμόν τῆς δυνάμεως. Ὅτι Χριστιανοί καί Μουσουλμᾶνοι ἀποποιοῦνται τήν χρῆσιν οἱασδήποτε βίας μεταξύ  αὐτῶν καί ἐνώπιον ἄλλων.

Ὅτι ἡ Διάσκεψις ποιεῖται ἔκκλησιν ἀπελευθερώσεως τῶν ἐν Συρίᾳ ἀπαχθέντων Ἀρχιερέων. Ὅτι ἡ εἰρήνη τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ἐξαρτᾶται ἀπό τήν εἰρηνευτικήν λύσιν τοῦ προβλήματος τῆς Ἱερουσαλήμ. Ὅτι διά τῆς παιδείας εἰς τά σχολεῖα ὀφείλει νά καλλιεργηθῇ ἡ συμφιλίωσις καί ἡ ἀλληλοαποδοχή Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων. Ὅτι τά ἀραβικά κράτη ὀφείλουν νά ἐνισχύουν τούς Ἄραβας Χριστιανούς πολίτας αὐτῶν, νά παραμένουν εἰς τάς κοιτίδας καί ἑστίας αὐτῶν καί νά μήν παίρνουν τόν δρόμον τῆς προσφυγιᾶς.

Ὅτι ὁ Θεός δέν εὐρίσκεται εἰς τήν δύναμιν, ἀλλά εἰς τό δίκαιον καί τήν ἀλήθειαν. Ὅτι ἡ Ἐκκλησία θέτει ἑαυτήν εἰς τήν διακονίαν τῶν μελῶν αὐτῆς καί τοῦ κόσμου. Ὅτι προϋπόθεσις τῆς εἰρήνης εἶναι ὁ σεβασμός τῆς διαφορετικότητος τοῦ ἄλλου. Ὅτι οἱ Μουσουλμᾶνοι ἐλθόντες εἰς τήν Ἱερουσαλήμ τό 638 μ.Χ. εὗρον εἰς αὐτήν τούς Χριστιανούς, ἄρα καί ἀποδίδουν αὐτοῖς τόν πρέποντα σεβασμόν. Ὅτι ἡ συγγνώμη προϋποθέτει ψυχικήν δύναμιν, ἐν ᾧ ἡ ἀδυναμία παροχῆς συγγνώμης δεικνύει ἀδυναμίαν ψυχῆς τοῦ μή παρέχοντος τήν συγγνώμην. Ὅτι οἱ Ἄραβες Χριστιανοί ζητοῦν νά συμβιώσουν ἐν πολιτικῇ ἰσότητι εἰς τά ἀραβικά κράτη, τῶν ὁποίων εἶναι πολῖται καί οὐχί νά ἀναγνωρίζωνται ὡς μειονότητες μόνον. Ὅτι ὑπό τῆς Διασκέψεως προωθοῦνται ὡς ἀξίαι ἡ εἰρηνική συμβίωσις Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων, ἡ ἐλευθερία τῆς λατρείας, ἡ ἀξιοπρέπεια, ἡ συμφιλίωσις καί ἡ ἰσότης.

Ὑπό πολλῶν ὑπεγραμμίσθη ἡ ἀνάγκη ἐκτυπώσεως καταλλήλων σχολικῶν βιβλίων. Οἱ Χριστιανοί θεωροῦν ἑαυτούς ὄχι ὡς μειονότητας ἀλλ’ ὡς Κοινότητας εἰς τά ἀραβικά μουσουλμανικά κράτη, εἰς τά ὁποῖα ζοῦν.

Μετά τήν λήξιν τῶν ἐργασιῶν τῆς Διασκέψεως, τό ἑσπέρας τῆς Τετάρτης, 22^ας Αὐγούστου/4^ης Σεπτεμβρίου 2013, παρετέθη δεῖπνον ὑπό τοῦ Ἑλληνορθοδόξου -Rum Orthodox Ὁμίλου ὑπό τήν Προεδρίαν τοῦ κ. Ραούφ Αμποῦ Τζάμπερ εἰς ὅλους τούς μετασχόντας τῆς Διασκέψεως Μακαριωτάτους Πατριάρχας, Σεβασμιωτάτους Ἀρχιερεῖς ἱερεῖς καί λαϊκούς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Τήν νύκτα τῆς Παρασκευῆς πρός Σάββατον, 3^ης πρός 4^ην /16^ης πρός 17^ην Αὐγούστου 2013, καί εἰς τήν θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον τοῦ Κυρίου, ἐχειροτονήθη εἰς διάκονον ὁ Ναΐτης μοναχός Ἀγάπιος Χατζηπαυλῆς ὑπό τοῦ Γέροντος Σκευοφύλακος Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου τῇ κατανυκτικῇ συμμετοχῇ Ἁγιοταφιτῶν, περιλαμβανομένων τῶν  Ναϊτών Πατέρων, γνωστῶν καί προσφιλῶν τοῦ χειροτονηθέντος καί εὐσεβοῦς ἐκκλησιάσματος.

Πρό τῆς χειροτονίας ὁ χειροτονῶν Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος προσεφώνησε τόν χειροτονούμενον διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἑλληνιστί:

Εὐλαβέστατε Ὑποδιάκονε Ἀγάπιε,

 «Ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, συνήγαγε»[1] τούς Πατέρες τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος σήμερα πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου, γιά νά συμπροσευχηθοῦμε καί νά γίνουμε μάρτυρες «τῆς ἀλλοιώσεως τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου»[2], ἡ ὁποία θά συμβεῖ ἐντός ὀλίγου καί θά σέ σκεπάσει μέσῳ τῶν ἀναξίων χειρῶν τῆς ἐμῆς ἐλαχιστότητος, γιά νά σέ καταστήσει διάκονον τῶν αὐτοῦ Θείων Μυστηρίων.

 Ὁ Μακαριώτατος Πατέρας μας καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ΄ μαζί μέ τήν Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδο ἀποφάσισε ὄχι μόνο νά σέ ἐντάξει στούς κόλπους τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, ἀλλά νά σέ τιμήσει καί νά σέ εἰσαγάγει  «εἰς τὸ ἐνδότερον τοῦ καταπετάσματος, εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ὅπου παρακύψαι οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι ἐπιθυμοῦσι, καὶ ἀκοῦσαι τῆς εὐαγγελικῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ, καὶ θεάσασθαι αὐτοψεὶ τὸ πρόσωπον τῆς ἁγίας ἀναφορᾶς, καὶ ἀπολαῦσαι τῆς θείας καὶ Ἱερᾶς Λειτουργίας».[3]

Θά σοῦ ἐπαναλάβω τούς λόγους, πού ἀπηύθυνε ὁ Κήρυκας τῶν Ἐθνῶν Ἀπόστολος Παῦλος πρός τόν ἀγαπημένο του μαθητή Ἀπόστολο Τιμόθεο καί τούς ὁποίους παρακαλῶ νά φυλάττεις, γιά νά διατηρήσεις ἄσβεστη τή φλόγα τῆς πίστεως μέσα σου:

 «Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ. Πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ. Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου. Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν. Ἔπεχε σεαυτῷ καὶ τῇ διδασκαλίᾳ, ἐπίμενε αὐτοῖς· τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου.»[4]

 Ὡς Ἁγιοταφίτης Μοναχός καί Διάκονος ἡ ἀποστολή σου θά εἶναι διπλή. Ἐκτός ἀπό τήν φύλαξη καί φροντίδα τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, τά ὁποῖα μᾶς ἐνεπιστεύθη ὁ Κύριος διά μέσου τῶν αἰώνων, θά ἔχεις καί τήν ποιμαντική εὐθύνη νά ὁδηγήσεις ψυχές πρός τήν σωτηρία.

Θά γίνεις τό κανάλι, ὁ δρόμος μέσα ἀπό τόν ὁποῖο οἱ πονεμένοι ἀπό τίς πίκρες τῆς ζωῆς ἄνθρωποι θά γνωρίσουν τό Χριστό καί θά βροῦν ἀνάπαυση.

Καί αὐτό θά τό κατορθώσεις μόνο ὅταν καί ἐσύ ὁ ἴδιος ἐφαρμόσεις στόν ἐαυτό σου τή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, μέσα ἀπό τό λόγο του στήν ἐπί τοῦ ὄρους ὀμιλία του ἀλλά πολύ περισσότερο μέσα ἀπό τό προσωπικό του παράδειγμα.

 Ἡ ἀγάπη, ἡ ὑπακοή, ἡ ὑπομονή, ἡ μακροθυμία, ἡ ἀνεξικακία, ἡ φιλαδελφεία, ἡ δικαιοσύνη, θά πρέπει νά καθορίζουν ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς τή συμπεριφορά σου.

 Σέ αὐτό τό νέο πνευματικό ἀγῶνα πού ἀνοίγεται μπροστά σου, θά πρέπει νά σηκώσεις ἀγόγγυστα τόν σταυρό σου, ὅπως καί ὁ Χριστός καί θά ἀνέβεις στό δικό σου Γολγοθᾶ ὅπως ὁ Κύριός μας, ἔχοντας ὅμως πάντοτε τήν ἐλπίδα, ὅτι μετά τή σταύρωση θά ἀκολουθήσει ἡ ἀνάσταση.

 Σέ ὅλη αὐτή τή στενή καί δύσκολη διαδρομή δέν θά εἶσαι μόνος σου ἀλλά θά ἔχεις συμπαραστάτη σου πρῶτα ἀπό ὅλα αὐτόν τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος εἶπε ὅτι: «ὃς δ’ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν.»[5] καί ὁ ὁποῖος ἔδωσε τήν ἀκόλουθη ὑπόσχεση γιά ὅσους ἀποφάσισαν νά θυσιάσουν τίς πρόσκαιρες ἀπολαύσεις αὐτοῦ τοῦ κόσμου γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ: «οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίαν ἢ γονεῖς ἢ ἀδελφοὺς ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἕνεκεν τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὃς οὐ μὴ ἀπολάβῃ πολλαπλασίονα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον.»[6]

 Συμπαραστάτες ἐπίσης στόν ἀγῶνα σου θά βρεῖς καί στό πρόσωπο τοῦ σεπτοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ΄ ἀλλά καί σέ ὅλη τήν Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότητα, ἡ ὁποία χαίρεται σήμερα καί ἀγάλλεται συμμετέχουσα στή δική σου χαρά.

 Αὐτή ἡ ἀναστάσιμη χαρά, πού πηγάζει ἀπό τόν Πανάγιο καί Ζωοδόχο Τάφο τοῦ Κυρίου μας καί διακατέχει σήμερα ὅλους τούς παρευρισκομένους Πατέρες στήν χειροτονία σου, εὔχομαι νά διώχνει μακρυά τή λύπη καί τό σκότος τῆς ἁμαρτίας καί νά σέ συνοδεύει σέ ὅλη σου τή ζωή.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ὁ Γέρων Σκευοφύλαξ ἐδεξιώθη εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως τόν χειροτονηθέντα καί τό ἐκκλησίασμα καί ηὐχήθη αὐτῷ προκοπήν  καί πρόοδον εἰς τήν διακονικήν αὐτοῦ διακονίαν, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καί ταῖς εὐχαῖς τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος πάσης.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Τήν 29^ην Ἰουλίου /11^ην  Αὐγούστου 2013, κατόπιν ἀποφάσεως τῆς Ἅγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ἐχειροτονήθη εἰς τήν πόλιν Ἴρμπετ τῆς Ἰορδανίας καί εἰς τόν ἱερόν Ναόν αὐτῆς τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου ὁ ὑποδιάκονος π. Γιοχάννα Σαλήμ Χαντάντ εἰς διάκονον ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου, τῇ κατανυκτικῇ συμμετοχῇ  ἱερέων τῆς  περιοχῆς καί γνωστῶν καί προσφιλῶν τοῦ χειροτονηθέντος καί εὐσεβοῦς ἐκκλησιάσματος.

Πρό τῆς χειροτονίας ὁ χειροτονῶν Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος προσεφώνησε τόν χειροτονούμενον διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἀραβιστί, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2013/08/11/2649

Μετά τήν χειροτονίαν ἠκολούθησε δεξίωσις πρός τιμήν τοῦ χειροτονηθέντος ὑπό τῆς Μητροπόλεως, εὐθύς δέ ἀμέσως ὁ χειροτονηθείς παρέθεσε γεῦμα εἰς τήν Ἀρχιερατικήν συνοδείαν καί ἄλλους προσκεκλημένους εἰς τήν αἴθουσνα  «Ἀλ – Χαντάτ» ἐν Ἴρμπετ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Τήν Τρίτην, 24^ην Ἰουλίου/6^ην Αὐγούστου 2013, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἔκειρεν εἰς μοναχούς δύο διακονητάς τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, τόν Ἰωάννην Ἰακώβου, μετονομάσας αὐτόν εἰς Ἰουβενάλιον καί τόν Ἀλέξανδρον Χατζηπαυλήν, μετονομάσας αὐτόν εἰς Ἀγάπιον.

Ἡ κουρά αὕτη ἐγένετο συνῳδά ἀποφάσει τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία ἔλαβε ὑπ’ ὄψιν τήν καλήν μαρτυρίαν καί διάκονίαν τῶν ἐν λόγῳ δύο νέων μοναχῶν.

Ἅμα τῇ κουρᾷ ὁ Μακαριώτατος συνεχάρη τούς καρέντας μοναχούς ἐπί τῷ νέῳ διακονήματι αὐτῶν εἰς τάς ὑποχρεώσεις τῆς μοναστικῆς καί Ἁγιοταφιτικῆς ζωῆς καί ἀποστολῆς αὐτῶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/CZXAcmMU5A4

Αἱ ἑορταστικαί ἐκδηλώσεις τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρωσίας ἐπί τῇ 1025^ῃ ἐπετείῳ ἀπό τοῦ ἐκχριστιανισμοῦ τῶν Ρώσων, ἐναρξάμεναι εἰς Μόσχαν καί μεσάσασαι εἰς Οὐκρανίαν, ἔληξαν καί ἐπεσφραγίσθησαν εἰς τήν πρωτεύουσαν τῆς Λευκορρωσίας Μίνσκ, ὡς αὗται εἰς γενικάς γραμμάς καί εἰς λεπτομερείας περιεγράφησαν εἰς τήν ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.

Μετά τήν λῆξιν τῶν ἑορτασμῶν οἱ Προκαθήμενοι καί οἱ Ἀντιπρόσωποι τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀνεχώρησαν διά τάς χώρας αὐτῶν.

Ἡ ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων παραμείνασα εἰς Μίνσκ ἕως καί τήν Τρίτην, 17^ην /30^ήν Ἰουλίου 2013, εἶχε τήν δυνατότητα να ἐπισκεφθῆ τήν πρωΐαν τῆς ἡμέρας ταύτης τό Ἐκκλησιαστικόν Κέντρον τῆς Μητροπόλεως Μίνσκ, συντηρούμενον ὑπ’ αὐτῆς τῇ οἰκονομικῇ ἐπιχορηγήσει καί τοῦ κράτους.

Εἰς τό Κέντρον τοῦτο λειτουργεῖ καλῶς ὠργανωμένη νοσοκομειακή μονάς, περιλαμβάνουσα ὀφθαλμολογικόν Ἰατρεῖον, Τμῆμα διαμονῆς καί περιθάλψεως ἀσθενούντων βαρειῶν παθήσεων, Αἱματολογικόν ἐργαστήριον, κλινικήν Αἱμοκαθάρσεως, Τμῆμα ὑπερηχογραφήματος, Τμῆμα Ὀδοντοϊατρικόν, Φαρμακεῖον μέ χαμηλάς τιμάς φαρμάκων καί ἄλλα τμήματα ἰατρικῆς περιθάλψεως.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος ἐπεσκέφθη θαυμάσιον Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος ὁλόδμητον ἐκ ξύλου καί μέγαν καί θαυμαστόν ἀναγειρόμενον καί τελειούμενον ναόν τῶν Ἁγίων Πάντων. Εἰς χῶρον κάτωθι τοῦ ἱεροῦ Βήματος τοῦ ναοῦ τούτου ἦτο θαυμαστόν νά ἴδη τις εἰς εἰκόνας θαυμασίας κεντητικῆς τέχνης ἀρχαίας καί νέας Ἐκκλησίας τῆς Λευκορρωσίας.

Τό ἑσπέρας τῆς αὐτῆς ἡμέρας, οἱ Ἀντιπρόσωποι τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὑπό τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον ἐπεβιβάσθησαν εἰς ἀεροσκάφος τῶν BELAVIA BELARUSIAN AIRLINES, τό ὁποῖον ἀνεχώρησεν ἐκ τοῦ ἀερολιμένος τοῦ Μίνσκ Λευκορρωσίας τήν 20.00 μ.μ. ὥραν καί ἀφίχθη, τῇ βοηθείᾳ τοῦ Θεοῦ, εἰς τόν ἀερολιμένα τοῦ Ben Gurion τοῦ Τελ-Ἀβίβ τήν 23.40 ὥραν, ἐκεῖθεν ὁδικῶς ἀφίχθη εἰς τήν ἕδραν τῶν Ἱεροσολύμων  τήν μεταμεσονύκτιον ὥραν, δοξάζουσα τόν Θεόν διά τε τήν συμμετοχήν εἰς ἕν τοιοῦτον σημαντικόν γεγονός διά τήν Ρωσικήν Ἐκκλησίαν καί τήν ἐν γένει Ὀρθοδοξίαν καί διά τήν αἰσίαν καί ἀσφαλῆ ἐπιστροφήν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Τήν πρωΐαν τῆς Δευτέρας, 16^ης /29^ης Ἰουλίου 2013, ἔλαβε χώραν εἰς τό Ζάμτσισε Μίνσκ τῆς Λευκορρωσίας τό Πατριαρχικόν Πολύ-Ἀρχιερατικόν καί Πολύ-Ἱερατικόν Συλλείτουργον ἐπί τῇ 1025^ῇ ἐπετείῳ τοῦ ἐκχριστιανισμοῦ τῶν Ρώσων, τῇ εὐλαβεῖ συμμετοχῇ πιστοῦ καί ἀθρόου λαοῦ τῆς Οὐκρανίας, προσελθόντος ἐπίσης καί διά τήν προσκύνησιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, μετενεχθέντος ἀφ’ ἡμερῶν, ἤδη πρό τῆς ἐνάρξεως τῶν ἑορτασμῶν εἰς Ρωσίαν, διά προσκύνησιν τῇ συνοδείᾳ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ. Χρυσοστόμου μετά κληρικῶν τῆς θεοσώστου Μητροπόλεως αὐτοῦ.

Εἰς τό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας ἐξεφώνησε τόν λόγον ἐπί τῷ γεγονότι ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης πάσης Ρωσίας Κύριλλος, ὁ Μητροπολίτης καί Ἔξαρχος κ. Φιλάρετος καί ὁ Πατριάρχης Γεωργίας κ. Ἠλίας σύντρεις τονίζοντες τήν σημασίαν τοῦ Βαπτίσματος διά τήν ὕπαρξιν καί ταυτότητα τῶν Ρώς.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἔλαβε χώραν ἡ κατάθεσις τοῦ ἀναμνηστικοῦ πιστοποιητικοῦ ἐπί ἐπί τῇ 1025^ῇ ἐπετείῳ τοῦ ἐκχριστιανισμοῦ τῶν Ρώσων εἰς τήν θέσιν τοῦ ἀρχαιοτάτου ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου εἰς τό Ζάμτσισε, ἤτοι ἔλαβε χώραν κατάθεσις θεμελίου λίθου ἐντός τοῦ ὁποίου ἐσφραγίσθη ἐπιστολή ἀναμνηστική τοῦ γεγονότος τοῦ πανηγυρισμοῦ τῶν 1025 ἐτῶν ὑπογεγραμμένη ὑφ’ὅλων τῶν Προκαθημένων διά τήν ἀνέγερσιν νέου Ναοῦ.

Τήν 14.00 μ.μ. ὥραν ἔλαβε χώραν ἡ ἐπίσημος δεξίωσις ὑπό τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐξάρχου πάσης Λευκορρωσίας Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μίνσκ καί Σλούτσκ κ. Φιλαρέτου εἰς τό ξενοδοχεῖον President. Εἰς ταύτην τήν δεξίωσιν ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐπέδωσε εἰς τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην κ. Φιλάρετον φιλντισένιαν ποιμαντικήν ράβδον καί φιλντισένιον σταυρόν διά να εὐλογῇ τό ποίμνιον αὐτοῦ.

Τήν 18.00μ.μ. ὥραν ἔλαβε χώραν ἡ κατάθεσις στεφάνου εἰς τό Μνημεῖον εἰς τήν Πλατεῖαν τῆς Νίκης.

Τήν 19.00 μ.μ. ὥραν ἔλαβε χώραν ἡ Συνάντησις τῶν Ἀρχηγῶν τῶν Ἀντιπροσωπειῶν τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν μετά τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας τῆς Λευκορρωσίας κ. Α. Λουκασένκο εἰς τήν αἴθουσαν διακοσμητικῶν ταπήτων τοῦ Μνημείου τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Πάντων.

Μετά τήν συνάντησιν ταύτην ἔλαβε χώραν ἑορταστική συναυλία παρά τό Μνημεῖον τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Πάντων .

Τό ἑσπέρας ὁ Πρόεδρος τῆς Λευκορρωσίας  κ. Α. Λουκασένκο ἔδωσε ἐπίσημον δεξίωσιν εἰς τήν Λευκήν Αἴθουσαν τοῦ Μνημείου τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Πάντων πρός τιμήν τῶν Ἀρχηγῶν τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Εἰς τήν προσφώνησιν ταύτην ἐδόθη ἡ εὐκαιρία εἰς τούς Ἀρχηγούς τῶν κατά τόπους Ἐκκλησιῶν νά ἐκφράσουν τήν χαράν αὐτῶν διά τήν συμμετοχήν εἰς τόν ἑορτασμόν τοῦ γεγονότος τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Ρωσικοῦ λαοῦ καί τοῦ λαοῦ τῆς Λευκορρωσίας, γεγονότος ἀναζωογονήσαντος αὐτόν καί καθορίσαντος τήν πολιτικήν αὐτοῦ ταυτότητα εἰς τήν πορείαν αὐτοῦ εἰς τό ἱστορικόν γίγνεσθαι τῆς ἱστορίας αὐτῶν, ἀφ’ ἑτέρου ὁ Πρόεδρος τῆς Λευκορρωσίας ὁμιλῶν ὑπεγράμμισε τό γεγονός τῆς συντελουμένης ἀνανεώσεως καί εἰς τήν Δημοκρατίαν τῆς Λευκορρωσίας, στοχευούσης  εἰς τήν πορείαν αὐτοῦ εἰς τό ἱστορικόν γίγνεσθαι καί τήν ἐπιστροφήν  τοῦ λαοῦ τῆς Λευκορρωσίας εἰς τάς χριστιανικάς ρίζας αὐτοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder

Τήν Κυριακήν, 15^ην /28^ην Ἰουλίου 2013, ἔλαβε χώραν τό Πατριαρχικόν, Πολύ-Ἀρχιερατικόν καί Πολύ-Ἱερατικόν  Συλλείτουργον εἰς τήν Πλατεῖαν τῶν Καθεδρικῶν Ναῶν τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου.

Ὁ περικαλλής Ναός τῆς Λαύρας ταύτης εἶναι αφιερωμένος εἰς τήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου. Πρῶτος ἱδρυτής αὐτῆς ἦτο ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος Κιέβου περί τό 1095, λαβών τό μοναχικόν σχῆμα εἰς Ἅγιον Ὄρος.

Εἰς τά εἰς μέγιστον βάθος καί εἰς μεγάλην ἔκτασιν γῆς λαξευμένα ἤ δομημένα λαβυρινθώδη σπήλαια ταῦτα ἔζησαν ἐν αὐστηρᾷ ἀσκήσει ἀπό τοῦ 11^ου αἰῶνος ἕως καί τήν ἐποχήν ἡμῶν χιλιάδες μοναχοί, νῦν δέ φυλάσσονται τίμια λείψανα, ἄλλα μυροβλύζοντα καί ἄλλα  διατηρούμενα ἐν ἀφθαρσίᾳ καί δηλοῦντα τήν δύναμιν τῆς χάριτος τοῦ σταυρωθέντος καί ἀναστάντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τόν ἁγιασμόν τοῦ σώματος καί τήν μετοχήν αὐτοῦ εἰς τήν κατά χάριν θέωσιν.

Ἐκ τῶν πολλῶν θεαθέντων καί προσκυνηθέντων λειψάνων ἡ μνήμη ἠδυνήθη νά συγκρατήσῃ τά ὀνόματα τῶν Ρώσων Ἁγίων, Γεροντίου, Λογγίνου, Μακαρίου, Παϊσίου, Ἀχιλλίου, Ὑπατίου, Βενιαμίν, Θεοφίλου Ἐπισκόπου Νοβγκορόντ (1482), Παμβώ 14^ου αἰ, Μαρτυρίου ἐγκλείστου 14^αἰ, Τίτου, Λεοντίου, Ἰγνατίου (1435), Λαυρεντίου (1096), Εὐφροσύνης, ἐγγονῆς τοῦ Ἁγίου Βλαδιμήρου , Φιλαρέτου Μητροπολίτου Κιέβου 1857, ἁγίου Βλαδιμήρου τοῦ Κιέβου (1918) καί ἐκ τῶν πολλῶν μικρῶν παρεκκλησίων νά συγκρατήσῃ τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου, δευτέρου ἱδρυτοῦ τῆς Λαύρας, καί τό παρεκκλήσιον μέ ψηφιδωτάς εἰκόνας τοῦ εἰκονοστασίου τοῦ 13^ου αἰῶνος. Τά ὡς ἄνω ἐθεάθησαν εἰς τό πρῶτον σπήλαιον, τό λεγόμενον Σπήλαιον τῆς Ἄπω Λαύρας .

Εἰς τό δεύτερον Σπήλαιον τό λεγόμενον Ἐγγύς τῆς Λαύρας, φυλάσσονται ἅγια λείψανα ἑβδομήκοντα τριῶν ἁγίων, ἐξ ὧν ἡ μνήμη συνεκράτησε τά ὀνόματα τῶν ἁγίων Ἀγαπητοῦ τοῦ Θεραπευτοῦ 12^ου αἰ., Ἠλιοῦ ἀπό τό Κίεβον 13^ου αἰ., βρέφους ἐκτελεσθέντος ὑπό τοῦ ἁγίου Βλαδιμήρου πρό τοῦ Βαπτίσματος αὐτοῦ, ἁγίου Σπυρίδωνος 12^ου αἰ., Θεοδοσίου καί Βασιλείου, δύο φίλων ἐκτελεσθέντων ὑπό κατακτητῶν, Ἰουλιανῆς 16^ου αἰ., Ἁγίου Ἀντωνίου, Ἁγίου Δαμιανοῦ τοῦ θεραπευτοῦ 12^ου αἰ., Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ ἁγιογράφου τῆς Μονῆς, ἁγίου Νέστορος χρονικογράφου τῆς Μονῆς, Ἰωάννου τοῦ ἐγκλείστου ἐπί τριάκοντα τρία ἔτη, Νήφωνος, Ἀβρααμίου, Ἠσαΐου, Σιλβέστρου, Νίκωνος ἡγουμένου, Ἰουλιανῆς 16^ου αἰ., κ.ἄ.

Εἰς τό δεύτερον τοῦτο Σπήλαιον ἐκτίσθησαν τά παρεκκλήσια τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου, τοῦ Ἁγίου Βαρλαάμ 12^ου αἰ., ἡγουμένου Πετσέρσκ, τό παρεκκλήσιον κουρᾶς τῶν μοναχῶν τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου, 13^ου αἰ., καί ἡ τράπεζα τῶν Σπηλαίων, εἰς τήν ὁποίαν νῦν φυλάσσονται τά ἅγια λείψανα .

Εἰς τούς τοίχους τῶν σπηλαίων δεξιά καί ἀριστερά μικροί καμπυλωτοί μύακες, κλειστοί μαρτυροῦν ὅτι εἶναι τό ἄνοιγμα τάφων πολλῶν ἀγνώστων ἁγίων. Ἡ ξεναγός ἐπέδειξε καί τάφον, εἰς τόν ὁποῖον φυλάσσονται τά ὀστᾶ δώδεκα ἀρχιτεκτόνων ἀποθανόντων εἰς τήν Λαύραν καί ἐνταφιασθέντων εἰς τό κοιμητήριον αὐτῆς .

Τό ἔργον τοῦτο τῶν ἀρχιτεκτόνων δύναται νά ἐκτιμήσῃ  τις καλλίτερον, ὅταν ἀναλογισθῇ ὅτι ὁ χῶρος τῶν Σπηλαίων ἔχει εἴκοσι τέσσαρας Ναούς ἰσογείους καί ἕξ ὑπογείους.

 Εἰς τό τέλος τοῦ ἁγίου κατανυκτικοῦ καί μεγαλοπρεποῦς Πανορθοδόξου Συλλειτούργου τούτου ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐξεφώνησεν ἐξ ὀνόματος ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τόν λόγον ἐπί τοῦ ἑορταζομένου γεγονότος, ἔχοντα οὕτως ἑλληνιστί  ὡς ἕπεται

Μακαριώτατε  Πατριάρχα  Μόσχας  καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν καί

ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ κ. Κύριλλε,

Σεπτοί Προκαθήμενοι καί ἐκπρόσωποι τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καί συλλειτουργοί,

Λαέ τοῦ Κυρίου περιούσιε,

 Ὁ πάλαι τῷ Μωσεῖ συλλαλήσας ἐπί τοῦ Ὄρους Σινᾶ διά συμβόλων, λέγων «ἐγώ εἰμι ὁ ὤν» (Γεν. 3, 14), ὁ Αὐτός καί ἐπί τοῦ Ὄρους Θαβώρ ἐμφανῶς τήν δόξαν τῆς Αὐτοῦ Θεότητος τοῖς προκρίτοις μαθηταῖς καί Μωσεῖ καί Ἠλίᾳ παρέδειξε καί ὑπό φωνῆς τοῦ Πατρός ἄνωθεν «υἱός ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησε» (Ματθ. 17, 5), ἐμαρτυρήθη.

 Ὁ Αὐτός Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν διά τήν πολλήν ἀγάπην Αὐτοῦ, «ἥν εἰς τέλος ἠγάπησεν ἡμᾶς» (Ἰω. 13, 1), Ἑαυτόν ἱερεῖον ἄμωμον ὑπέρ ἡμῶν ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ προσήνεγκε καί ἐκ τοῦ Ζωοδόχου Τάφου τριήμερος ἐκ νεκρῶν ἀνέστη καί εἰς οὐρανούς ἀναληφθείς, ἀπέστειλε ἐκ τῶν κόλπων τοῦ Πατρός τοῖς μαθηταῖς Αὐτοῦ τό Πνεῦμα Αὐτοῦ τό Ἅγιον καί εἰς τό ὑπερῷον τῆς Ἁγίας Σιών τήν Ἐκκλησίαν ὡς τό σῶμα Αὐτοῦ τό Ἅγιον, «οὗ πύλαι ᾍδου οὐ κατισχύσουσιν» (Ματθ. 16, 18), ἐθεμελίωσε.

 Τό μήνυμα τῆς συνδιαλλαγῆς, ἀγάπης, συγγνώμης καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν ὑπό τοῦ ἐνανθρωπήσαντος, σταυρωθέντος καί ἀναστάντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, οἱ δώδεκα τοῦ Κυρίου μαθηταί, οἱ στῦλοι τῆς Ἐκκλησίας οἱ ἀκλόνητοι καί ὁ μέγας ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης ἐκήρυξαν, εἰς Συρίαν, Αἴγυπτον, Λιβύην, Ρώμην, Ἱλλυρικόν, Νέαν Ρώμην, Κύπρον, Μικράν Ἀσίαν καί Ἑλλάδα χώραν. Ὅλας τάς Ἐκκλησίας ταύτας εἰς τό ἑξῆς εἰς ἕν σύστημα  τῶν Ὀρθοδόξων Ρωμαίων ὁ Μέγας αὐτοκράτωρ, ἅγιος Κωνσταντῖνος διωργάνωσε, ἐστερέωσε καί ἀνέδειξε.

 Τήν σωτήριον διδασκαλίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου ἡρμηνευμένην καί ἐπεσφραγισμένην διά τῆς διδαχῆς τῶν ἁγίων ἑπτά Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῆς διδασκαλίας τῶν ἐγκρίτων ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας παρέλαβε καί ἠσπάσθη ὁ θεοσεβής Ρωσικός λαός καί ἐβαπτίσθη καί ἐνετάχθη εἰς τήν ὁμήγυριν τῶν Ὀρθοδόξων χωρῶν καί Ἐκκλησιῶν, διά τῶν εὐσεβῶν Ἀρχηγῶν αὐτοῦ, Αὐτοκράτορος ἁγίου Βλαδιμήρου καί ἁγίας Βασιλίσσης Ὄλγας. Οἱ δύο οὗτοι μεγάλοι ἀρχηγοί ἀνεδείχθησαν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος καί ἡ ἁγία Ἑλένη τῶν Ρώσων, ὄντως ἀληθινοί ἰσαπόστολοι διά τόν Ρωσικόν λαόν, καθ’ ὅτι ἐνεφύσησαν εἰς αὐτόν τήν Ὀρθόδοξον Χριστιανικήν διδασκαλίαν, ὡς παρέλαβον ταύτην ἀμώμητον παρά τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

 Τοῦτο τό γεγονός τοῦ ἐκχριστιανισμοῦ τῶν Ρώσων, δηλονότι τῆς στροφῆς αὐτῶν ἀπό τῆς πλάνης τῶν εἰδώλων εἰς τήν λατρείαν τοῦ ἑνός καί μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ καί βαπτίσεως αὐτῶν, πρό 1025 ἐτῶν, ἤτοι τό σωτήριον ἔτος 988, ἑορτάζει σήμερον πανηγυρικῶς, ἡ Ρωσική Ἐκκλησία ἀλλά καί ὅλη ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μετ’ αὐτῆς.

 Ἑορτάζει τοῦτο σύμπασα ἡ Ὀρθοδοξία ὡς γεγονός ὑψίστης πνευματικῆς καί πολιτιστικῆς σημασίας, διότι τοῦτο ἐζωοποίησε τόν Ρωσικόν Ὀρθόδοξον λαόν, ἐζωογόνησε καί ἐνεργοποίησε αὐτόν, ὥστε νά δώσῃ εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί εἰς τόν κόσμον μάρτυρας, ὁσίους, συγγραφεῖς, ἁγιογράφους, νεομάρτυρας, στάρετς, ἐξ ὧν οἱ πλέον περίοπτοι οἱ ἅγιοι οὗτοι, τῶν ὁποίων τά ἅγια λείψανα φυλάσσονται ἐν τοῖς σπηλαίοις τούτοις τοῦ Κιέβου, εἰς παράκλησιν καί οἰκοδομήν τοῦ Ρωσικοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν.

 Προκόπτουσα καί αὐξάνουσα ἐν Χριστῷ ἡ Ρωσική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, συνῆψε ἰδιαιτέρας σχέσεις μετά τῆς Ἐκκλησίας  Ἱεροσολύμων. Ἐνίσχυσε τήν εὐσέβειαν αὐτῆς διά τῶν προσκυνήσεων αὐτῆς εἰς τούς ἁγίους τόπους, τήν κοιτίδα τοῦ Χριστιανισμοῦ, καί διά τῆς ποιμαντικῆς καθοδηγήσεως τῶν Πατριαρχῶν Ἱεροσολύμων Παϊσίου, Δοσιθέου καί Θεοφάνους. Ἡ δέ τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία εὐγνωμόνως ἐδέχθη τάς δωρεάς τῶν Ρώσων πιστῶν καί τήν προστασίαν τῶν δικαιωμάτων αὐτῆς ἐν τῇ  Ἁγίᾳ Γῇ ὑπό τῶν Ρώσων Τσάρων.

 Τήν ἱεράν ταύτην ἱστορίαν εὐγνωμώνως οὐχί μόνον ἀναπολοῦμεν     ἀλλά καί ζῶμεν σήμερον ἐκ νέου, συνεχίζοντες  αὐτήν ἐν τῷ Πατριαρχικῷ Ἡμῶν Συλλειτούργῳ  τούτῳ, διδόντες μαρτυρίαν ἀγάπης, συνδιαλλαγῆς, συμφιλιώσεως, εἰρήνης καί ἑνότητος ἐκκλησιαστικῆς καί κοινωνικῆς εἰς τό ποίμνιον Ἡμῶν καί εἰς τόν κόσμον, τόν πάσχοντα σήμερον ἐκ τοῦ κατακερματισμοῦ, τῶν φυλετικῶν καί κοινωνικῶν διακρίσεων, τῶν φόνων, τῶν πολέμων, τῆς πολεμικῆς καί τρομοκρατικῆς βίας, τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, τῆς ἀνεχείας, τῆς πείνης καί ποικίλης ἀπανθρώπου ἐκμεταλλεύσεως.

 Τήν μαρτυρίαν ταύτην καλούμεθα οἱ Ὀρθόδοξοι λαοί νά δίδωμεν εἰς τόν κόσμον, ὄντες βαθέως ἐρριζωμένοι εἰς τήν παράδοσιν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως, τήν ἀναδειχθεῖσαν ὑπό τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου εἰς σύστημα ζωῆς Ὀρθοδόξου, ἐν ᾗ «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, ἀλλά πάντες ἡμεῖς ἕν ἑσμεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλ. 3, 28), διατηροῦντες ἕκαστον ἔθνος τήν ἐθνικήν καί πολιτιστικήν αὐτοῦ ταυτότητα ἐν τῷ ἑνί συνεκτικῷ σώματι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οὐχί ἀνταγωνιζόμενοι ἀλλά συναγωνιζόμενοι ἀλλήλοις εἰς τήν ταπείνωσιν, τήν εὐποιΐαν καί πᾶσαν ἀγαθοεργίαν, «τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι» (Ρωμ. 12, 10).

 Εὐχαριστοῦντες Θεῷ, ἐπί πᾶσι οἷς παρέχει Ἡμῖν, ἰδιαιτέρως δέ ἐπί τῇ θείᾳ Λειτουργίᾳ ταύτῃ, προγεύσει τῆς βασιλείας Αὐτοῦ, δεόμεθα Αὐτῷ, ὅπως ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καί τῶν ἁγίων ἰσαποστόλων Βλαδιμήρου καί Ὄλγας, καταξιοῖ τήν Ὀρθόδοξον ἡμῶν Ἐκκλησίαν, ὅπως ἐν πιστότητι τῷ Κυρίῳ ἐπιτελῇ τό ἁγιαστικόν καί ποιμαντικόν αὐτῆς ἔργον πρός οἰκοδομήν καί σωτηρίαν ψυχῶν καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι, Θεοῦ ἡμῶν. Γένοιτο.

καί ἀγγλιστί ὡς ἕπεται: ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/2013/07/28/2713

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ Μητροπολίτης Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ. Βλαδίμηρος παρέθεσε ἐπίσημον δεξίωσιν πρός τούς Προκαθημένους καί τούς Ἀντιπροσώπους τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Ἐν συνεχείᾳ ἐνωρίς τό ἀπόγευμα , περί τήν 15.50 μ.μ. ὥραν τῆς Κυριακῆς, οἱ Προκαθήμενοι καί οἱ Ἀντιπρόσωποι ἀνεχώρησαν δι’ εἰδικῆς ἀμαξοστοιχίας ἀπό τοῦ Κεντρικοῦ Σιδηροδρομικοῦ Σταθμοῦ τοῦ Κιέβου καί ἀφίχθησαν τήν 23.35 μ.μ. ὥραν τῆς αὐτῆς ἡμέρας εἰς τό Μίνσκ τῆς Λευκορρωσίας καί ἐτακτοποιήθησαν εἰς τά δωμάτια αὐτῶν εἰς τό ξενοδοχεῖον “President” .

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder

Τήν πρωΐαν τῆς Παρασκευῆς, 13^ης/26^ης Ἰουλίου 2013, οἱ Προκαθήμενοι καί αἱ Ἀντιπροσωπεῖαι τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀνεχώρησαν δι’ εἰδικῆς ἀμαξοστοιχίας ἀπό τόν ἐν Μόσχᾳ σιδηροδρομικόν σταθμόν Kievsky καί κατόπιν δεκαώρου διαδρομῆς ἀναμέσον καταπρασίνων ἀχανῶν δασωδῶν ἐκτάσεων ἀφίχθησαν εἰς τον σιδηροδρομικόν σταθμόν τοῦ Κιέβου καί ἐν συνεχείᾳ ἐτακτοποιήθησαν εἰς τά δωμάτια τοῦ ξενοδοχείου Hayatt Regency.

Τήν ἑπομένην, Σάββατον, ἐτελέσθη Δοξολογία εἰς τόν λόφον τοῦ Βλαδιμήρου παρά τον ποταμόν, ἔνθα ἔλαβε χώραν τό πρῶτον βάπτισμα τῶν Ρώσων καί ἐνωπίων τοῦ ἀδριάντος καί τῆς εἰκόνος τοῦ Ἁγίου Βλαδιμήρου, προεξάρχοντος τοῦ Πατριάρχου Μόσχας κ. Κυρίλλου καί συνιερουργοῦντος τοῦ Μητροπολίτου Οὐκρανίας κ. Βλαδιμήρου, παρουσίᾳ τοῦ Προέδρου τῆς Ρωσίας κ. Πούτιν, τοῦ Προέδρου τῆς Οὐκρανίας κ. Γιαννούκοβιτς, τοῦ Προέδρου τῆς Σερβίας κ. Τομισλάβ καί τῆς Μολδαβίας κ. Τιμόφτη. Ἀκολούθως παρετέθη γεῦμα εἰς τήν τράπεζαν τῆς Μονῆς τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου.

Μετά τό γεῦμα ἔλαβε χώραν ἡ συνάντησις τῶν Ἀρχηγῶν τῶν Ἀντιπροσώπων τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν μετά τοῦ Προέδρου τῆς Οὐκρανίας  Β. Γιαννούκοβιτς καί τό γεῦμα, τό ὁποῖον οὗτος παρέθεσε πρός τιμήν αὐτῶν.

Διαρκούσης τῆς συναντήσεως ταύτης καί διαρκοῦντος τοῦ γεύματος τούτου οἱ Προκαθήμενοι καί οἱ Ἀντιπρόσωποι ἐξέφρασαν τήν χαράν αὐτῶν διά τήν συμμετοχήν εἰς τόν ἑορτασμόν ἑνός τοιούτου γεγονότος, τοῦ ἀσπασμοῦ τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανισμοῦ ὑπό τοῦ εὐσεβοῦς Οὐκρανικοῦ λαοῦ.

Ὁ Πρόεδρος κ. Β. Γιαννούκοβιτς ἐξέφρασε τήν χαράν αὐτοῦ διά τό ἑορταζόμενον γεγονός καί διά τό ὅτι ἡ χώρα τῆς Οὐκρανίας παρέχει θρησκευτικήν ἐλευθερίαν εἰς τούς πολίτας αὐτῆς καί συμπαρίσταται εἰς τήν ἀνανεωτικήν πορείαν τῆς Ρωσικῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἐνωρίς τήν ἑσπέραν ἔλαβε χώραν κατά τήν τυπικήν διάταξιν τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ὁ Ὄρθρος τῆς Κυριακῆς εἰς τήν πλατεῖαν τῶν Καθεδρικῶν Ναῶν τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου.

Περί τῶν Σπηλαίων τῆς Λαύρας ἡ ἱστοσελίς τοῦ Πατριαρχείου ἐπιφυλάσσεται νά προσθέσῃ εἰς τήν συνάφειαν αὐτήν εἰδικήν παράγραφον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_2_placeholder

Τήν πρωΐαν τῆς Πέμπτης, 12^ης /25^ης Ἰουλίου 2013, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά τῆς Ἁγιοταφιτικῆς συνοδείας Αὐτοῦ καί αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Μποντόλσκ κ. Τύχωνος καί τοῦ προσφάτως μόλις διορισθέντος Προϊσταμένου τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Πνευματικῆς Ἀποστολῆς (Missia) τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρωσίας, ἐπεσκέφθη τήν ἐν Μόσχᾳ ἱστορικήν Ἱεράν Μονήν Παναγίας τῆς Δοσκάγια.

Ἡ Μονή αὕτη ἀνάγει τήν ἀρχήν της εἰς τόν 16^ον αἰῶνα, ἐντός δέ τοῦ χώρου αὐτῆς ὑπάρχει μέγα Κοιμητήριον, εἰς τό ὁποῖον εἶναι ἐνταφιασμένοι κοιμηθέντες Ἕλληνες τῆς ἐν Μόσχᾳ Ἑλληνικῆς Παροικίας ἀπό τοῦ 19^ου αἰῶνος καί ἑξῆς, ἐν οἷς διακεκριμένοι λόγιοι καί ἐθνικοί εὐεργέται ἐξ Ἰωαννίνων, καθώς καί ὁ Ρῶσος γνωστός συγγραφεύς Σολζενίτσυν.

Εἰς ἕνα τοῖχον τοῦ Κοιμητηρίου φυλάσσονται τμήματα γλυπτῶν τῶν διασωθέντων ἐκ τῆς καταστροφῆς τοῦ Ναοῦ τοῦ  Σωτῆρος κατά τήν Ρωσικήν Ἐπανάστασιν, θαυμασίας τέχνης μετά παραστάσεων τοῦ Δαβίδ καί τοῦ Γολιάθ, τῆς προφήτιδος Δεβώρας καί τῆς ἀδελφῆς τοῦ Μωϋσέως Μαριάμ.

Ἄξιον μνήμης εἶναι ὅτι εἰς τήν Μονήν ταύτην μετηνέχθη κατά τό 1920 ὁ πρῶτος Πατριάρχης τῆς Ρωσίας μετά τήν ἐπί διακόσια ἔτη παῦσιν τοῦ Πατριαρχικοῦ θεσμοῦ ὑπό τοῦ Μεγάλου Πέτρου καί ἐτέθη εἰς κατ’ οἶκον περιορισμόν, δυνάμενος νά εὐλογῇ τόν λαόν μόνον ἀπό τοῦ ἐξώστου τοῦ κελλίου κρατήσεως Αὐτοῦ καί διά περιορισμένον χρονικόν διάστημα.

Εἰς τό ἐν τῆ Μονῇ κελλίον αὐτοῦ οἱ φυλάσσοντες αὐτόν στρατιῶται ἐφόνευσαν τόν μοναχόν βοηθόν αὐτοῦ, ἀστοχήσαντες εἰς τόν κύριον σκοπόν αὐτῶν.

Ὁ Πατριάρχης Μόσχας Τύχων ἀπεβίωσε τό 1925, τό δέ 1992 κατετάχθη εἰς τό ἑορτολόγιον τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας .

Ἡ Πατριαρχική Συνοδεία προσεκύνησε τό τίμιον λείψανον Αὐτοῦ, φυλασσόμενον εἰς τον Ναόν καί ἐγένετο ἐγκαρδίως δεκτή ὑπό τοῦ καθηγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Παραμόνου, ὁ ὁποῖος καί προσέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Τύχωνος, ἐν ᾧ ὁ Μακαριώτατος προσέφερεν αὐτῷ φιλντισένιον σταυρόν εὐλογίας.

Τό ἀπόγευμα τῆς ἰδίας ἡμέρας οἱ Ἀρχηγοί τῶν Ἀντιπροσωπειῶν τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν συνηντήθησαν εἰς τό Κρεμλῖνον μετά τοῦ Προέδρου τῆς Ρωσικῆς Ὁμοσπονδίας κ. Βλαδιμήρου Πούτιν.

Εἰς τήν συνάντησιν αὐτήν ὁ Πρόεδρος κ. Πούτιν ἐξεδήλωσε τό ἐνδιαφέρον αὐτοῦ διά τήν συμπαράστασιν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἐν Ρωσίᾳ καί ὁπουδήποτε γῆς καί ὑπεγράμμισε τήν συντελουμένην ἐν τῇ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας πνευματικήν ἀναγέννησιν καί ἐτόνισε τήν συμβολήν, τήν ὁποίαν δύνανται νά ἔχουν οἱ θρησκευτικοί ἡγέται διά τήν ἑδραίωσιν τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης εἰς τόν κόσμον.

Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας αἱ Ἀντιπροσωπεῖαι τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν παρηκολούθησαν ἑορταστικήν συναυλίαν εἰς τήν Ἐρυθράν Πλατείαν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_3_placeholder

Τήν Τετάρτην, 11^ην /24^ην Ἰουλίου 2013, ἔλαβε χώραν τό Πατριαρχικόν Πολύ-Ἱερατικόν Συλλείτουργον ἐπί τῇ 1025^ῃ ἐπετείῳ τοῦ ἐκχριστιανισμοῦ τῶν Ρώσων εἰς τόν ἐν τῷ κέντρῳ τῆς Μόσχας ἱερόν Ναόν τοῦ Σωτῆρος, νεόδμητον ἀπό τῆς τελευταίας ἀλλαγῆς τοῦ καθεστῶτος εἰς Ρωσίαν εἰς τήν θέσιν τοῦ παλαιοῦ, ὁ ὁποῖος εἶχε καταστραφῆ ὑπό τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος διά τήν χρησιμοποίησιν τοῦ χώρου αὐτοῦ ὡς κολυμβητηρίου.

Εἰς τό Πατριαρχικόν Συλλείτουργον τοῦτο, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν κ. Κυρίλλου, συνελειτούργησαν οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρος, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλος, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Σερβίας κ. Εἰρηναῖος, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Βουλγαρίας κ. Νεόφυτος, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Γεωργίας κ. Ἠλίας, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος καί ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας κ. Σάββας καί Ἀντιπρόσωποι Ἀρχιερεῖς καί Ἱερεῖς τῶν Ἐκκλησιῶν τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας, τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας καί ὁ Προκαθήμενος τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῶν OCA (Orthodox Church of America) εἰς Ἀμερικήν Ἀρχιεπίσκοπος Τύχων. 

Τηρουμένης τῆς τάξεως τῶν Διπτύχων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, προσηνέχθη ἡ ἀναίμακτος θυσία ἐν συμμετοχῇ καί ἑνότητι Πανορθοδόξῳ ὡς εὐχαριστία πρός τόν Θεόν διά τήν πρό 1025 ἐτῶν ἐνσωμάτωσιν εἰς τό Σῶμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας διά τοῦ βαπτίσματος τοῦ ἡγεμόνος ἁγίου Βλαδιμήρου καί τῆς Ἁγίας Ὄλγας καί ὅλου τοῦ Ρωσικοῦ λαοῦ.

Εἰς τήν θ. Λειτουργίαν μετέσχον ἐν κατανύξει καί ἀπολύτῳ τάξει καί ἡσυχίᾳ χιλιάδες Ρώσων πιστῶν, οἱ ὁποῖοι προσήρχοντο διά τό ἑορταζόμενον γεγονός τῆς Ἐκκλησίας αὐτῶν, ἀλλά καί διά τήν προσκύνησιν τοῦ ἐκ τῆς Μητροπόλεως Πατρῶν Τιμίου Σταυροῦ τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, ἀναμένοντες ἐν πίστει καί ὑπομονῇ ἐπί ὥρας, ἄχρις οὗ ἔλθῃ ἡ σειρά αὐτῶν.

Εἰς τό τέλος τῆς θ. Λειτουργίας ὡμίλησε διά τό γεγονός τῆς 1025^ης ἐπετείου ἐκχριστιανισμοῦ τῶν Ρώσων ἐξ ὀνόματος ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος., ἀντιπρόσωπος δέ τοῦ Προέδρου Πούτιν μετέφερε μήνυμα αὐτοῦ.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν παρετέθη γεῦμα εἰς τήν κάτωθι τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ μεγάλην καί ὡραίαν τράπεζαν. Διαρκοῦντος τοῦ γεύματος τούτου ἕκαστος τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀπηύθυνε σύντομον προσφώνησιν πρός τόν Πατριάρχην τῆς Ρωσίας, ὑπογραμμίζων ἐν αὐτῇ τήν σημασίαν τοῦ γεγονότος τοῦ ἐκχριστιανισμοῦ τῶν Ρώσων καί τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς 1025^ης ἐπετείου αὐτοῦ διά τον Ρωσικόν λαόν καί τήν Ἐκκλησίαν ὅλην καί εὐχαριστῶν διά τήν πρόσκλησιν συμμετοχῆς καί τήν φιλοξενίαν, ὁ δέ Μακαριώτατος Πατριάρχης Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν κ. Κύριλλος ἀνταπαντῶν ὑπεγράμμισε τήν συντελουμένην ἀναγέννησιν κατά τήν τελευταίαν εἰκοσαετίαν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσίας καί εὐχαριστῶν ἐζήτησε τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν διά τήν ὁλοκλήρωσιν τοῦ θεαρέστου τούτου ἔργου.

Ἡ προσφώνησις τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων εἰς τό γεῦμα τοῦτο ἔχει ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

 “Μακαριώτατε Πατριάρχα Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν

καί ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ κ. Κύριλλε,

Μακαριώτατοι Ἅγιοι ἀδελφοί καί λοιποί ἐκπρόσωποι

τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν,

Ἐπί τῇ 1025^ῃ  ἐπετείῳ τοῦ ἐκχριστιανισμοῦ τῶν Ρώς καί τῇ προσκλήσει τῆς ἀδελφῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, συνήλθομεν σήμερον, ἡμέραν τῆς κοινῆς μνήμης τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας, ὅτε τόν Ὅρον τῆς πίστεως τῆς Δˈ ἐν Χαλκηδόνι Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἐπεκύρωσε καί τῆς ἁγίας ἰσαποστόλου βασιλίσσης Ὄλγας, εἰς μίαν σύναξιν Ἁγίαν καί εἰς ἕν Πατριαρχικόν καί Πολυαρχιερατικόν Συλλείτουργον πλήρους ἐν Χριστῷ κοινωνίας, Ἡμεῖς οἱ Προκαθήμενοι καί οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Προκαθημένων τῶν ἀνά τόν κόσμον Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων τοῦ 

Τό ἑορταζόμενον τοῦτο μέγα ἱστορικόν γεγονός εἶναι ἔργον τῆς θείας Προνοίας, ἤτοι ἔργον φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπί τόν ἡγεμόνα τῶν Ρώσων ἅγιον Βλαδίμηρον καί ἐπί τήν σήμερον τιμωμένην βασίλισσαν ἁγίαν Ὄλγαν, διά τήν ὁποίαν λέγει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας ὅτι “ὤφθη ἐν Ρωσίᾳ ἄνθραξ νοητός τῆς ὕστερον φλογός ζωηφόρου”, καί δι’ αὐτῶν ἐφ’ ὅλον τόν Ρωσικόν λαόν, ὥστε νά ἀρνηθοῦν τήν ἄγνοιαν τοῦ Θεοῦ καί νά ἀποδεχθοῦν τήν ἐλευθεροῦσαν ἀλήθειαν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ διά τοῦ μυστηρίου τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος.

Ἡ ἐνσωμάτωσις αὕτη τοῦ Ρωσικοῦ λαοῦ εἰς τό σῶμα τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἤλλαξε τά ἤθη αὐτοῦ καί μετεμόρφωσε τήν ζωήν αὐτοῦ ποιοτικῶς, ὥστε νά δημιουργήσῃ ἔργα μεγάλα εὐσεβείας, ὁσιότητος, ἀσκήσεως, μαρτυρίου, πολιτισμοῦ εἰς τάς τέχνας καί ἐπιτευγμάτων εἰς τήν ἐπιστήμην.

 Δικαίως λοιπόν ἑορτάζει πανηγυρικῶς τήν ἐν Χριστῷ τελείωσιν τοῦ Ρωσικοῦ λαοῦ ἡ ἀδελφή Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας ἐν συμμετοχῇ Πανορθοδόξῳ, ἐν ᾗ διαδηλοῦμεν τήν ἐν Χριστῷ κοινωνίαν ἡμῶν καί ἑνότητα τῆς πίστεως πρός μαρτυρίαν Πανορθόδοξον, διά συμφιλίωσιν, εἰρήνην καί ἔργα ἀγάπης καί δικαιοσύνης ἐπ’ ἀγαθῷ τῶν ποιμνίων ἡμῶν καί τοῦ κόσμου ὅλου.

 Ἐπί τῇ εὐσήμῳ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐκφράζομεν τάς θερμάς εὐχαριστίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων τῷ Προκαθημένῳ τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Μακαριωτάτῳ Πατριάρχῃ Κυρίλλῳ διά τήν φιλάδελφον φιλοξενίαν καί τήν συμπαράστασιν πρός τά Πανάγια Προσκυνήματα καί ὡσαύτως εὐχαριστίας ἐκφράζομεν καί τῷ Προέδρῳ τῆς εὐλογημένης χώρας ταύτης κ. Βλαδιμήρῳ Πούτιν διά τό ἔμπρακτον ἐνδιαφέρον Αὐτοῦ ὑπέρ τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων τῆς Ἁγίας Γῆς καί τῶν Χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολής καί εὐχόμεθα παντί τῷ Ρωσικῷ λαῷ πρόοδον κατά Χριστόν καί πᾶσαν εὐημερίαν ἐν ειρήνῃ καί ἀσφαλείᾳ”.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_4_placeholder