Τά Ἑλληνορθόδοξα Πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα τῆς Ἀνατολῆς, Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας καί Ἱεροσολύμων καί ἡ Ἀποστολική Ἐκκλησία τῆς  Κύπρου συμμετέσχον εἰς τήν 10^ην Γενικήν Συνέλευσιν τοῦ Συμβουλίου Εκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολής, ἡ ὁποία ἔλαβε χώραν εἰς τήν Πάφον τῆς  Κύπρου ἀπό 29^ης Νοεμβρίου – 1^ης Δεκεμβρίου 2011.

Εἰς τήν Συνέλευσιν ταύτην παρέστησαν αὐτοπροσώπως ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπισκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος μετά τών συνοδειῶν Αὐτῶν. Τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Αντιοχείας κ. Ἰγνάτιον ἀντεπροσώπευσε ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ὁ ὁποῖος καί ἐπανεξελέγη Πρόεδρος τῆς Ορθοδόξου Οικογενείας.

Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς Συνελεύσεως ταύτης οἱ ὡς ἄνω Ὀρθόδοξοι Προκαθήμενοι, εἰς τήν κατ’ ἰδίαν συνάντησην Αὐτῶν, συνεζήτησαν θέματα ἀφορῶντα εἰδικῶς τό χριστεπώνυμον πλήρωμα Αὐτῶν καί τούς Χριστιανούς τῆς Μέσης Ανατολῆς ἐν γένει. Ἡ Ὀρθόδοξος Οἰκογένεια συνέβαλε ἐπίσης ἀποτελεσματικῶς εἰς τήν λῆψιν ἀποφάσεων συντελουσῶν ἀποτελεσματικῶς εἰς τήν διοικητικήν ἀνασυγκρότησιν καί τήν οἰκονομικήν διαφάνειαν τοῦ Συμβουλίου, οὕτως ὥστε νά ἐκπληρώνῃ τοῦτο τήν ἀποστολήν του ὡς θεσμός ἐκφράσεως τῆς φωνῆς τῶν Χριστιανῶν τῆς Μέσης Ανατολῆς, δημιουργίας προϋποθέσεων εἰρηνικῆς συμβιώσεως αὐτῶν μετά τῶν Μουσουλμάνων καί τῶν Ἰουδαίων καί διαφυλάξεως τοῦ θρησκευτικοῦ καθεστῶτος τῶν Ἱεροσολύμων.

Εἰς τήν  Συνέλευσιν ἐγένετο ἐπίσης δεκτός ἡ Α.Ε. ὁ Πρέσβυς τῆς Σερβίας εἰς τήν Κύπρον κ. Savo Djurica, ὁ ὁποῖος ἐξέφρασε τήν ἀγωνίαν του διά τήν σεβασμόν καί τήν προστασίαν τῶν θρησκευτικῶν μνημείων τῆς Ὀρθοδόξου ἀδελφῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας εἰς τό Κόσοβον. Τό Συμβούλιον ἐξέφρασε τήν ἀμέριστον συμπαράστασίν του πρός τίς ἀνησυχίες τοῦ Πρέσβεως.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Τό Σάββατον, 16^ην / 29^ην Ὀκτωβρίου 2011, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Γέροντος Δραγουμάνου Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλεως κ. Χριστοδούλου καί τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου μετέβη εἰς Βηθλεέμ.

Ἐκεῖ συνητήθη εἰς τό ἡμέτερον ἡγουμενεῖον μετά τοῦ ἐν Βηθλεέμ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου  Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου καί τοῦ Κουστωδοῦ τῆς Ἁγίας Γῆς τῶν Φραγκισκανῶν π. Pierbattista Pizzaballa τοῦ π. Ἀθανασίου Μακόρα καί τοῦ ἡγουμένου τῶν Φραγκισκανῶν εἰς Βηθλεέμ π. Στεφάνου καί πάντες ὁμοῦ κατῆλθον εἰς τό θεοδέγμον Σπήλαιον.

Ἐνταῦθα ἐπεθεώρησαν φθοράς, ἤτοι ἀποξέσεις εἰς τό ἁρμόδεμα τῶν σχισμῶν ἀναμέσον τῶν μαρμάρων τοῦ ἐδάφους καί ἀφαιρέσεις τμημάτων μαρμάρου, προκληθείσας αὐθαιρέτως ὑπό τῶν Ἀρμενίων, τήν 27^ην /28^ην Ὀκτωβρίου 2011, ἐπί τοῦ δαπέδου, εἰς ἐπιδιορθώσεις, εἰς τάς ὁποίας εἶχαν προβῆ οἱ Ὀρθόδοξοι καί οἱ Φραγκισκανοί τήν προηγουμένην ἡμέραν, 26^ην /27^ην Ὀκτωβρίου 2011.

Ἡ πρᾶξις αὕτη τῶν Ὀρθοδόξων καί Φραγκισκανῶν ἐγένετο, ὡς καί εἰς ἄλλας περιπτώσεις εἰς τό παρελθόν, κατόπιν συμφωνίας αὐτῶν, ἐχόντων ὡς κατόχων τό δικαίωμα νά πράξουν τοῦτο εἰς τό θεοδέγμον Σπήλαιον συμφώνως τῷ προσκυνηματικῷ καθεστῶτι.

Ἡ πρᾶξις τῶν Ἀρμενίων, ἤτοι ἡ διά βιδολόγου ἀπόξεσις καί καθαρισμός τοῦ ἀσβεστοκονιάματος ἀπό τῶν σχισμῶν τῶν τεθραυσμένων μαρμάρων καί ἀφαίρεσις τμημάτων τούτων ἐγένετο κατά παράβασιν τοῦ προσκυνηματικοῦ καθεστῶτος, καθ’ ὅτι οὗτοι συμφώνως τούτῳ οὐδέν δικαίωμα ἐπισκευῆς ἤ καθαρισμοῦ ἔχουν εἰς τό θεοδέγμον Σπήλαιον πέραν τῆς χρήσεως διά τήν λειτουργίαν αὐτῶν ἐν αὐτῷ.

Μετά τήν ἐπιθεώρησιν ταύτην Ὀρθόδοξοι καί Φραγκισκανοί συνεφώνησαν νά προβοῦν εἰς τάς ἀπαραιτήτους ἐνεργείας καί διαμαρτυρίας διά τήν πρόληψιν τῶν συνεπειῶν τῆς αὐθαιρέτου ταύτης πράξεως τῶν Ἀρμενίων, στοχευούσης  εἰς τήν ἀλλοίωσιν τοῦ προσκυνηματικοῦ καθεστῶτος διά τῆς ἀποκτήσεως μή κεκτημένων προσκυνηματικῶν δικαιωμάτων.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder

Ἱεροσόλυμα, 9-10-2011

 Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολυμων, ἡ πρώτη Χριστιανική Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Γῆς, ἐκαλλιέργησε διά μέσου τῶν αἰώνων τόν ἐν ἐν ἰσότητι καί ἀμοιβαίῳ σεβασμῷ διαθρησκειακόν διάλογον καί ἐστήριξε τήν ἄνευ διακρίσεως συμβίωσιν καί συνεργασίαν τῶν  Ἰουδαίων, Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων.

Συνεχίζον τήν συμφιλιωτικήν καί εἰρηνευτικήν αὐτήν ἀποστολήν του, τό Πατριαρχεῖον καταδικάζει τάς πράξεις βεβηλώσεως, αἱ ὁποῖαι προσφάτως μόλις διενεργήθησαν ὑπό ἀγνώστου εἰς βάρος καί ζημίαν τοῦ Χριστιανικοῦ καί Μουσουλμανικοῦ Κοιμητηρίου τῆς Ἰόππης.

Τό Πατριαρχεῖον ἐλπίζει ὅτι αἱ ἔρευναι τῆς Ἰσραηλινῆς Ἀσυνομίας διά τήν ἐξεύρεσιν τῶν ἐνόχων θά φέρουν τά ἀναμενόμενα ἀποτελέσματα, χάριν τῆς ἐπικρατήσεως τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἀνεξιθρησκείας καί τῆς εἰρήνης εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Τά ἀφορῶντα εἰς τήν πρώτην ἡμέραν τῆς ἀφίξεως τῶν Προκαθημένων τῶν Πρεσβυγενῶν Ὀρθοδόξων  Ἐκκλησιῶν εἰς Κωνσταντινούπολιν ἀνηρτήθησαν ἤδη διά μίαν πρώτην ἐνημέρωσιν εἰς τήν ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου (ἴδε https://jerusalem-patriarchate.info/2011/09/01/4193/).

Τήν ἑπομένην τῆς ἀφίξεως, Πέμπτην, 19^ην Αὐγούστου/ 1^ην Σεπτεμβρίου 2011, ἔλαβε χώραν θεία Λειτουργία εἰς τόν ἐν Φαναρίῳ ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου Ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους ἤ τῇ πρώτῃ τῆς Ἰνδίκτου.

Ἡ ἡμέρα αὔτη εἶναι ἀφιερωμένη ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπό τοῦ ἔτους 1989 εἰς τήν προστασίαν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος ὡς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, κινδυνευούσης εἰς τούς συγχρόνους καιρούς ἐκ τῶν καταστροφικῶν ἐπεμβάσεων τοῦ ἀνθρώπου.

Εἰς τήν θείαν Λειτουργίαν ταύτην προεξῆρξεν ὡς χοροστατῶν ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, συνεχοροστάτησαν δέ μετ’ Αὐτοῦ ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος, ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίκοπος Ἀπαμείας κ. Ἰσαάκ εἰς τόπον τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἀντιοχείας κ.κ. Ἰγνατίου, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος.

Εἰς εἰδικήν τελετήν μετά τήν θείαν Λειτουργίαν οἱ Προκαθήμενοι και οἱ συνοδεύοντες Αὐτούς καί οἱ συμπαριστάμενοι κατά τήν θείαν Λειτουργίαν Ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου συνυπέγραψαν εἰς τόν κώδικα διά τήν θείαν Λειτουργίαν  ταύτην ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους.

Τό ἀπόγευμα τῆς ὡς ἄνω ἡμέρας ἐγένετο ἡ ἐπίσημος ἔναρξις τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων εἰς τόν ἐν Φαναρίῳ ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.

Κατά τήν πρώτην Συνεδρίαν ταύτην ἔλαβε χώραν ἡ εἰσηγητική ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί αἱ ὁμιλίαι-χαιρετισμοί τῶν Μακαριωτάτων Πατριαρχῶν καί τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου.

Τό ἑσπέρας τῆς ἡμέρας ταύτης παρέθεσε δεῖπνον εἰς τούς Προκαθημένους καί τάς συνοδείας Αὐτῶν ὁ ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς-Μπαλουκλί Ἱερώτατος Μητροπολίτης Σασίμων κ. Γεννάδιος.

Αἱ ἐργασίαι τῶν Προκαθημένων ἐσυνεχίσθησαν καί κατά τήν Παρασκευήν, 20^ήν Αὐγούστου/2^ραν Σεπτεμβρίου 2011, εἰς δύο Συνεδρίας, τήν πρωϊνήν καί ἀπογευματινήν.

Τόσον εἰς τάς  εἰσηγητικάς  ὁμιλίας-χαιρετισμούς τῶν Προκαθημένων, ὅσον καί εἰς τάς ἀκολουθησάσας συζητήσεις, ὑπεγραμμίσθη ἡ ἀνάγκη συχνοτέρων Συναντήσεων τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν διά τήν συλλογικήν καί ἄρα ἀποτελεσματικήν ἀντιμετώπισιν τῶν προβλημάτων τῶν Χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί, ἐν ᾧ μέτρῳ ἀφορᾷ καί τάς Ἐκκλησίας, τῶν προβλημάτων ὅλων τῶν κατοίκων τῆς κλυδωνιζομένης περιοχῆς αὐτῆς, τήν προστασίαν.  τοῦ πλανήτου ἐκ τῶν καταστροφικῶν ἐπεμβάσεων τοῦ ἀνθρώπου, τήν προετοιμασίαν τῆς Ἁγίας Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου καί τήν ἀπάντησιν οὐχί μόνον λόγοις, ἀλλά πρωτίστως ἔργοις εἰς τά ποικίλα ἐρωτήματα καί προβλήματα τοῦ ἐν πολλοῖς πάσχοντος συγχρόνου ἀνθρώπου.

Ἐπί τῇ λήξει τῆς Συνάξεως οἱ Προκαθήμενοι ἐξαπέλυσαν Μήνυμα πρός τό πλήρωμα τῶν Ἐκκλησιῶν αὐτῶν, ἔχον ὡς ἕπεται:

Οἱ Προκαθήμενοι τῶν πρεσβυγενῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καί τῆς παλαιφάτου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Κύπρου πρός τό πλήρωμα τῶν Ἐκκλησιῶν των καί πρός κάθε ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως.

Ἀδελφοί ἀγαπητοί καί τέκνα προσφιλῆ, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε!
«Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ πάντοτε περί πάντων ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενοι ἐπί τῶν προσευχῶν ἡμῶν, ἀδιαλείπτως μνημονεύοντες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καί τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καί τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Α’ Θεσ. 1, 2-3).

Ἀκολουθοῦντες τήν προτροπήν τοῦ Ἀποστόλου, καθ’ ἥν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Χριστοῦ «εἴτε πάσχει ἕν μέλος, συμπάσχει πάντα τά μέλη, εἴτε δοξάζεται ἕν μέλος, συγχαίρει πάντα τά μέλη» (Α’ Κορ. 12, 26), συνήχθημεν εἰς τήν καθέδραν τοῦ ἱστορικοῦ καί μαρτυρικοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τῇ προσκλήσει καί ὑπό τήν προεδρείαν τοῦ ἐν ἡμῖν πρώτου τῇ τάξει καί τῇ τιμῇ, διά νά βιώσωμεν καί διαδηλώσωμεν τήν συνέχουσαν ἡμᾶς ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ (Β’ Κορ. 5,14) πάντοτε, καί ἰδιαιτέρως ὅλως ἐν ἡμέραις πειρασμῶν καί θλίψεων.

Συνήλθομεν ἐνταῦθα ἐπί τό αὐτό οἱ ἔχοντες τήν εὐθύνην τῆς ἡγεσίας καί διαποιμάνσεως τῶν παλαιφάτων καί ἱστορικῶν Ἐκκλησιῶν, τάς ὁποίας ἵδρυσαν οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ καί ἀνεκήρυξαν αὐτοκεφάλους αἱ Οἰκουμενικαί Σύνοδοι τῆς μιᾶς ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, εἰς ἀναβίωσιν ἔθους παλαιοῦ, καί πρός ἀνταλλαγήν σκέψεων καί ἀντίδοσιν ἀγάπης καί στηριγμοῦ ἐξ ἀφορμῆς ὅσων συμβαίνουν κατ’αὐτάς εἰς τόν ἱστορικόν χῶρον τῆς γεωγραφικῆς περιοχῆς, εἰς τήν ὁποίαν ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἔταξε τάς Ἐκκλησίας μας ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων.

Κατά θείαν πρόνοιαν, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἐγεννήθη ὡς ἱστορική πραγματικότης εἰς τόν χῶρον τῆς καλουμένης Μέσης Ἀνατολῆς. Ὁ ἱδρυτής καί τό θεμέλιόν της Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἐγεννήθη κατά σάρκα ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας (Ματθ. 2,1), ὅπου ἐξέλεξε τούς Δώδεκα μαθητάς καί ἀποστόλους Του καί τούς ἀπέστειλε νά κηρύξουν τό Εὐαγγέλιόν Του ἀρχικῶς εἰς τόν χῶρον ἐκεῖνον (Ματθ. 10,6), ὅπου ἔπαθε καί ἀνέστη, καί  ὅπου ἱδρύθη ἡ πρώτη Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, καί ἀπό ἐκεῖ εἰς «πάντα τά ἔθνη» (Ματθ. 28,19). Εἰς τόν χῶρον αὐτόν ἱδρύθησαν καί διέλαμψαν τά πρῶτα μεγάλα κέντρα τοῦ Χριστιανισμοῦ, αἱ Ἐκκλησίαι τῆς Ἀλεξανδρείας, τῆς Ἀντιοχείας, τῶν Ἱεροσολύμων καί τῆς Κύπρου, καί ἐθεμελιώθη τό σύστημα τῆς ὅλης ἑνιαίας καί ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας.

Εἰς τόν χῶρον τοῦτον ἔχει βαθείας τάς ρίζας της ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὅλως δέ ἰδιαιτέρως ἡ ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Ὁ χῶρος αὐτός καθηγιάσθη μέ τό αἷμα τῶν μαρτύρων τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί τά δάκρυα τῶν ὁσίων της. Οὐδείς ἔχει τό ἠθικόν δικαίωμα νά παραβλέψῃ τοῦτο, καί κάθε κοσμική δύναμις ὑποχρεοῦται νά τό σεβασθῇ. Οἱ ἀνήκοντες εἰς τάς ἐκεῖ Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας χριστιανοί εὑρίσκονται ἐκεῖ ἀπό αἰώνων, καί οὐδεμία «ἐθνοκάθαρσις» ἤ «θρησκειοκάθαρσις» δύναται νά τούς μετακινήσῃ ἤ νά δυσχεράνῃ καθ’οἱονδήποτε τρόπον τήν ἐκεῖ ἐλευθέραν διαβίωσιν καί δρᾶσιν των, χωρίς νά παραβῇ τά πλέον στοιχειώδη δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀκολουθοῦσα τήν Βιβλικήν ἀρχήν «Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καί τό πλήρωμα αὐτῆς» (Ψαλμ. 23,1), οὐδέποτε ἠμπόδισε λαούς ἄλλων θρησκευτικῶν πιστευμάτων νά συμβιώσουν μέ αὐτήν εἰρηνικῶς εἰς τόν ἴδιον χῶρον. Καί ὅταν ἀκόμη ἄλλα θρησκεύματα διά τῆς βίας κατέκτησαν τόν χῶρον τῆς ἀπό αἰώνων διαβιώσεώς της εὑρῆκε τρόπους προσαρμογῆς καί συνυπάρξεως εἰρηνικῶς μετά τῶν ἑτεροθρήσκων. Ἡ μισαλλοδοξία οὐδέποτε ἐχαρακτήρισε τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν.

Ἀτυχῶς, εἰς τήν ἐποχήν μας ἀνεπτύχθη καί ἔχει ὀξυνθῆ ὁ φόβος τοῦ Ἄλλου, τοῦ διαφορετικοῦ. Θῦμα αὐτῆς τῆς καταστάσεως τείνουν νά γίνουν καί αὐτοί οἱ ἴδιοι οἱ χριστιανοί, ἰδιαιτέρως εἰς τόν χῶρον τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Εἰς πολλάς περιπτώσεις οἱ χριστιανοί ἀντιμετωπίζονται ὡς πολῖται «δευτέρας κατηγορίας». Εἰς ἄλλας περιπτώσεις βεβηλώνονται ἤ καί καταστρέφονται οἱ τόποι τῆς λατρείας των, οἱ ὁποῖοι ἐνίοτε ἀποτελοῦν σπουδαῖα μνημεῖα πολιτισμοῦ, ἤ περιορίζεται ἡ τέλεσις τῶν θρησκευτικῶν ἀκολουθιῶν των καί ἡ ἐκπαίδευσις τοῦ κλήρου. Εἰς ὅλα αὐτά προστίθενται κατά καιρούς καί ἐπιθέσεις βίας φονικῆς κατά τῶν χριστιανῶν, προερχομένης ἀπό ἀκραίους φανατικούς θρησκευτικούς κύκλους. Αὐτονόητον βεβαίως εἶναι ὅτι καί οἱ χριστιανοί, ὁπουδήποτε καί ἄν εὑρίσκωνται, ὑποχρεοῦνται νά σέβωνται τούς τόπους λατρείας τῶν ἄλλων θρησκευτικῶν κοινοτήτων.

Οἱ Ὀρθόδοξοι πιστεύομεν εἰς τόν λόγον τῆς Γραφῆς «ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον» (Α’ Ἰωάν. 4,18).

Δέν φοβούμεθα τόν Ἄλλον, οἱαδήποτε καί ἄν εἶναι ἡ πίστις του. Τόν ἐναγκαλιζόμεθα ὡς ἀδελφόν, καί ἀναμένομεν νά πράξῃ καί αὐτός τό ἴδιον δι’ἡμᾶς. Ἀλλά καί δέν παύομεν νά ἀξιῶμεν τήν προστασίαν, τήν ὁποίαν δικαιούμεθα ἀπό τά κράτη, εἰς τά ὁποῖα διαβιοῦμεν. Τοῦτο, πιστεύομεν, εἶναι ἡ μόνη λύσις τῶν προβλημάτων τῆς πολυπαθοῦς περιοχῆς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ἀλλά καί ὅλου τοῦ κόσμου.

Ἄς ἐντείνωμεν, λοιπόν, τόν διαχριστιανικόν καί τόν διαθρησκειακόν διάλογον τῆς καταλλαγῆς. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἔχει ἤδη ἀπό ἐτῶν καθιερώσει τόν διαθρησκειακόν διάλογον μετά τῶν ἄλλων δύο μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν, συμφώνως καί πρός τήν σχετικήν ἀπόφασιν τῆς Γ’ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως (1986). Ἐπικροτοῦμεν καί στηρίζομεν τήν προσπάθειαν αὐτήν, ἰδιαιτέρως εἰς τάς δυσκόλους αὐτάς ἡμέρας, κατά τάς ὁποίας συνταράσσει ἡ βία τήν περιοχήν, εἰς τήν ὁποίαν ἠκούσθη τό πρῶτον ἡ ἐντολή τῆς ἀγάπης καί τό μήνυμα τῆς εἰρήνης.

Ἀπευθυνόμενοι, λοιπόν, πρός τούς ἐν τῇ Μέσῃ Ἀνατολῇ καί τούς ἀνά τόν κόσμον πολιτικούς καί θρησκευτικούς ἡγέτας τούς καλοῦμεν εἰς τήν ἐκπόνησιν ἀρχῶν καί δεσμεύσεων εἰρηνικῆς συμβιώσεως τῶν πιστῶν τῶν διαφόρων θρησκευτικῶν παραδόσεων, καί δηλώνομεν ἀλληλέγγυοι πρός ὅσους ὑφίστανται διακρίσεις, βίαν καί διωγμούς. Συμπάσχομεν μέ τούς ταλαιπωρουμένους ἀπό τάς ἐκρήξεις βίας ἀδελφούς, μέ τά ἀθῶα θύματα τῶν πολεμικῶν συγκρούσεων καί μέ τά πλήθη τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ὑποχρεοῦνται νά ἐγκαταλείψουν τάς ἑστίας των καί νά ἀκολουθήσουν τόν σκληρόν δρόμον τῆς μεταναστεύσεως. Κατανοοῦμεν τήν ἐπιθυμίαν καί ἀνάγκην τῶν λαῶν διά πολιτικήν ἐλευθερίαν καί προστασίαν τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων των καί καλοῦμεν τάς ἁρμοδίας κυβερνήσεις νά προβοῦν ἀμέσως εἰς τήν πλήρη ἐξασφάλισιν τῶν δικαιωμάτων τούτων. Ἡ Ἐκκλησία δέν ἀναμειγνύεται εἰς τήν πολιτικήν, ἀποδίδουσα «τά τοῦ Καίσαρος τῷ Καίσαρι καί τά τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ» (Ματθ. 22,21). Ἡ πολιτική ὡς μέθοδος ἀντιμετωπίσεως τῶν προβλημάτων τοῦ ἀνθρώπου ἀνήκει εἰς ἄλλους, καί ὄχι εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Τά προβλήματα ὅμως καθ’ἑαυτά καί αἱ βασικαί ἀνθρωπολογικαί καί κοινωνιολογικαί ἀρχαί τῆς ἀντιμετωπίσεώς των δέν εἶναι δυνατόν νά ἀφήνουν ἀδιάφορον τήν Ἐκκλησίαν, ἰδιαιτέρως ὅταν προσβάλλωνται ἤ κινδυνεύουν ἡ ἀξιοπρέπεια καί ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς «εἰκόνος τοῦ Θεοῦ» (Γεν. 1,26) καί ἡ «καλή λίαν» δημιουργία Του (Γεν. 1,31).

Τό τελευταῖον τοῦτο σημεῖον τῆς προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος τείνει νά ὑποτιμηθῇ καί νά θεωρηθῇ δευτερευούσης σημασίας ὑπό τήν ἀσφυκτικήν πίεσιν τῶν πολιτικῶν, κοινωνικῶν καί οἰκονομικῶν προβλημάτων, τά ὁποῖα ταλανίζουν σήμερον τήν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ἀλλ’ἡ ἀντίληψις αὐτή καί ἐσφαλμένη εἶναι καί ἐπικίνδυνος. Ἡ καταστροφή τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος θά ἐκμηδενίσῃ τελικῶς τά τυχόν κοινωνικά καί οἰκονομικά ὀφέλη ἀπό οἱανδήποτε πολιτικήν ἀλλαγήν, διά τήν ὁποίαν διεξάγονται σήμερον ἀγῶνες ἐπί τιμῇ αἵματος πολλῶν. Τοῦτο μᾶς ὡδήγησεν εἰς τήν ἀπόφασιν νά υἱοθετήσωμεν τήν πρότασιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὅπως προετοιμάσωμεν καί πραγματοποιήσωμεν συντόμως συνάντησιν θρησκευτικῶν ἡγετῶν τῆς περιοχῆς, κατά τήν ὁποίαν θά συμφωνηθῇ καί θά διακηρυχθῇ ἕν εἶδος οἰκολογικῆς «Χάρτας τῆς Μεσογείου». Διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ὄχι μόνον θά ἐκπληρώσῃ χρέος της ἔναντι τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί θά συμβάλῃ εἰς τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν καί συνεργασίαν τῶν θρησκειῶν τῆς σπαρασσομένης σήμερον ἀπό συγκρούσεις περιοχῆς τῆς Μεσογείου.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,

«Ἡ θλῖψις ὑπομονήν κατεργάζεται, ἡ δέ ὑπομονή δοκιμήν, ἡ δέ δοκιμή ἐλπίδα, ἡ δέ ἐλπίς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν» (Ρωμ. 5, 3-5).

Ἡ σκέψις καί ἡ καρδία μας εἶναι πλησίον ὅλων ὅσοι σήμερον ὑποφέρουν δεινῶς εἰς τήν περιοχήν τῶν Ἐκκλησιῶν μας, ὅσοι στεροῦνται τῆς ἐλευθερίας των καί τῶν θρησκευτικῶν δικαιωμάτων των εἰς ὅλον τόν κόσμον, ἰδιαιτέρως δέ εἰς τήν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Οἱ θρησκευτικοί ἡγέται, οἱασδήποτε πίστεως καί ἄν εἴμεθα, ἔχομεν χρέος νά συμβάλωμεν μέ ὅλας τάς δυνάμεις μας εἰς τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν ὅλων τῶν θρησκευτικῶν κοινοτήτων εἰς τήν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ὁ χῶρος οὗτος πρέπει καί δύναται νά καταστῇ χῶρος εἰρήνης καί φιλίας ὅλων τῶν ἀνθρώπων.

Ταῦτα ἀπό τοῦ Κέντρου τούτου τῆς Ὀρθοδοξίας διαμηνύοντες πρός κάθε ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως ἀσπαζόμεθα καί ἐπευλογοῦμεν πάντας ἐν ἀγάπῃ.

Ἐν Φαναρίῳ, τῇ 2ᾳ Σεπτεμβρίου 2011.

+ ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος

+ ὁ Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος Β´

+ ὁ Ἀπαμείας Ἰσαάκ, ἐκ προσώπου τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἀντιοχείας κ.κ. Ἰγνατίου Δ´

+ ὁ Ἱεροσολύμων Θεόφιλος Γ´

+ ὁ Κύπρου Χρυσόστομος Β´

Οἱ Προκαθήμενοι ἐξέδωσαν ὡσαύτως Ἀνακοινωθέν, ἔχον ὡς ἕπεται:

Τῇ προσκλήσει τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, καὶ ὑπὸ τὴν προεδρείαν Αὐτοῦ  συνῆλθον εἰς Σύναξιν οἱ Προκαθήμενοι τῶν Πρεσβυγενῶν Πατριαρχείων καὶ τῆς παλαιφάτου Ἐκκλησίας Κύπρου εἰς Φανάριον μεταξὺ 1ης καὶ 3ης Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ. Τῆς Συνάξεως ταύτης μετέσχον αὐτοπροσώπως οἱ Μακαριώτατοι Πατριάρχαι Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης Ἀφρικῆς κ. κ. Θεόδωρος Β΄ καί Ἱεροσολύμων κ. κ. Θεόφιλος Γ΄ καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομος Β΄. Τὸν Πατριάρχην Ἀντιοχείας κ.κ. Ἰγνάτιον Δ΄, κωλυθέντα τελικῶς νὰ παραστῇ, ἂν καὶ οὗτος πρῶτος πάντων τῶν προσκληθέντων Πατριαρχῶν ἀσμένως ἀπεδέξατο τὴν πρόσκλησιν, ὅπως μετάσχῃ τῆς Συνάξεως ταύτης, ἐξεπροσώπησεν ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Ἀπαμείας κ. Ἰσαάκ.

Οἱ Μακαριώτατοι Προκαθήμενοι μετὰ τῶν Ἀρχιερέων συνοδῶν Αὐτῶν καὶ ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριάρχου Ἀντιοχείας συνεχοροστάτησαν, τῇ Πέμπτῃ, 1ῃ Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ., μετὰ τῆς Α.Θ.Παναγιότητος καὶ τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου κατὰ τήν, συμφώνως πρὸς τὴν ἔκπαλαι κρατήσασαν ἐν τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριαρχείῳ τάξιν, τελεσθεῖσαν Θείαν Λειτουργίαν ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ἰνδίκτου, καὶ συνυπέγραψαν μετὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου τὴν ἐπὶ τούτῳ καταστρωθεῖσαν Πρᾶξιν ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους.
Τὸ ἑσπέρας τῆς αὐτῆς ἡμέρας, ἐπραγματοποιήθη ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ ἡ τελετὴ ἐνάρξεως τῆς Συνάξεως ταύτης, ἐν ἀρχῇ τῆς ὁποίας ἡ Α.Θ.Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ἀνέγνω τὴν εἰσηγητικὴν αὐτοῦ ὁμιλίαν, μεθ᾽ ἥν οἱ Μακαριώτατοι Προκαθήμενοι καὶ ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἀντιοχείας ἀπηύθυναν χαιρετισμοὺς καὶ κατέθεσαν τὰς ἑαυτῶν σκέψεις ἐπὶ τῶν θεμάτων τῆς Συνάξεως ταύτης.

1. Ἡ Σύναξις τῶν Προκαθημένων, ἔχουσα ὡς κύριον θέμα αὐτῆς τὴν ἐξέτασιν τῆς καταστάσεως εἰς τὴν Μέσην Ἀνατολήν, προέβη εἰς ἀλληλοενημέρωσιν καὶ ἐκτενῆ συζήτησιν ἐπ’ αὐτοῦ, μετὰ τὴν ὁποίαν ἐξαπέλυσε Μήνυμα τῶν Προκαθημένων πρὸς τὸ πλήρωμα τῶν Ἐκκλησιῶν αὐτῶν ὡς καὶ πρὸς πάντα ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως, διὰ τοῦ ὁποίου ἐκφράζεται ἀλληλεγγύη καὶ συμπάθεια πρὸς τοὺς ἐκεῖ δοκιμαζομένους ἀδελφοὺς καί ἀπευθύνεται ἔκκλησις πρὸς τοὺς ἀνὰ τὸν κόσμον πολιτικοὺς καὶ θρησκευτικοὺς ἡγέτας διὰ τὴν καθιέρωσιν ἀρχῶν καὶ τὴν ἀνάληψιν δεσμεύσεων πρὸς εἰρηνικὴν συμβίωσιν τῶν πιστῶν τῶν διαφόρων θρησκειῶν εἰς τόν εὐαίσθητον τοῦτον γεωγραφικόν χῶρον.

2. Συναφῶς πρὸς τὸ ἀνωτέρω θέμα, ἡ Σύναξις ἀπεφάσισεν ὅπως:

α) Τὰ Πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα καὶ ἡ Ἐκκλησία Κύπρου συνδράμουν καὶ ἐνισχύσουν ἔτι περισσότερον τόν μερίμνῃ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, συμφώνως καὶ πρὸς τὰς σχετικὰς ἀποφάσεις τῆς Γ’ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως (1986), διεξαγόμενον διαχριστιανικόν καὶ τὸν διαθρησκειακόν μετὰ τῶν ἄλλων δύο μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν διάλογον.

β) Οἱ ἐκπρόσωποι τῶν ἐν τῇ Μέσῃ Ἀνατολῇ Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἐπικοινωνοῦν πρὸς τὸ Γραφεῖον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας παρὰ τῇ Εὐρωπαϊκῇ Ἑνώσει διά τήν ἀντιμετώπισιν τῶν ἑκάστοτε ἀναφυομένων ἐν τῇ περιοχῇ προβλημάτων καὶ ἐξεύρεσιν τῶν ἐνδεικνυμένων λύσεων διὰ τῆς λήψεως τῶν προσηκόντων μέτρων.

γ) Μεριμνήσουν:

i. διὰ τὴν ἀνέγερσιν θεραπευτηρίου ἐπὶ ἀκινήτου ἰδιοκτησίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, εὑρισκομένου ἐντὸς τῆς κανονικῆς γεωγραφικῆς δικαιοδοσίας αὐτοῦ, διὰ τὴν νοσηλείαν καὶ θεραπείαν τῶν ἐν τῇ ἐμπεριστάτῳ περιοχῇ ἐκείνῃ εὑρισκομένων ἀσθενῶν,

ii. διὰ τὴν παροχὴν ὑπὸ ἑκάστης Ἐκκλησίας κατ’ ἔτος ὑποτροφίας εἰς νέους, πιστοὺς τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, πρὸς πραγματοποίησιν προπτυχιακῶν ἤ μεταπτυχιακῶν σπουδῶν εἰς καθιδρύματα τῆς δικαιοδοσίας αὐτῶν, καὶ

iii. διὰ τὴν συμβολήν, ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, εἰς τὴν καταπολέμησιν λοιμωδῶν νόσων (π.χ. ΑIDS/HIV) καὶ ἐπιδημικῶν ἀσθενειῶν εἰς πολλὰς χώρας τῆς Ἀφρικανικῆς Ἠπείρου.

3. Εἰς τὰ πλαίσια τῶν συζητήσεων ἡ Σύναξις ἠσχολήθη καὶ μὲ τὸ θέμα τῆς προετοιμασίας τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου καὶ ἀπεφάσισεν, ὅπως ἐπισπευσθῇ ἡ διαδικασία τῆς προπαρασκευῆς αὐτῆς, ἵνα καταστῇ δυνατὴ ἡ σύγκλησις αὐτῆς εἰς τὸ ὁρατὸν μέλλον. Μετὰ λύπης διεπιστώθη ὅτι τὸ προκληθέν, τὸν παρελθόντα Φεβρουάριον, ἀδιέξοδον εἰς τὴν πορείαν πρὸς τὴν ὑλοποίησιν τῆς ἀπὸ μακροῦ προετοιμαζομένης συγκλήσεως αὐτῆς ὀφείλεται εἰς τὰς προβλέψεις τοῦ Κανονισμοῦ Λειτουργίας τῶν Πανορθοδόξων Προσυνοδικῶν Διασκέψεων, τὰς ἀφορώσας εἰς τὸν δι’ ὁμοφωνίας τρόπον λήψεως τῶν ἀποφάσεων αὐτῶν, καὶ ὑπέβαλον τὴν εἰσήγησιν εἰς τὴν Α.Θ.Παναγιότητα, τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην, ὅπως Οὗτος συγκαλέσῃ Σύναξιν τῶν Μακαριωτάτων Πατριαρχῶν καὶ Προέδρων τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν πρὸς ἀναθεώρησιν τῶν ἀνωτέρω προβλέψεων, διὰ τὴν ταχυτέραν προώθησιν καὶ ὁλοκλήρωσιν τῆς προπαρασκευῆς τῆς Συνόδου.

4. Ἡ Σύναξις υἱοθέτησε τὴν πρότασιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἵνα πραγματοποιηθῇ εἰς τὸ ἐγγὺς μέλλον συνάντησις θρησκευτικῶν ἡγετῶν τῆς περιοχῆς τῆς Μεσογείου, κατὰ τὴν ὁποίαν θά ἠδύνατο νὰ συμφωνηθῇ καὶ διακηρυχθῇ ἕν εἶδος οἰκολογικῆς «Χάρτας τῆς Μεσογείου», ὡς συμβολῆς εἰς τὴν προσπάθειαν προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν εἰρηνικὴν συνύπαρξιν καὶ συνεργασίαν τῶν θρησκειῶν τῆς  περιοχῆς.

5. Προσέτι, λόγῳ προσφάτων γεγονότων ἐν τῷ χώρῳ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ Σύναξις ὑπεγράμμισε τὴν ἀνάγκην, ὅπως πᾶσαι αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι σέβωνται καὶ τηροῦν αὐστηρῶς τὰ γεωγραφικὰ ὅρια τῆς δικαιοδοσίας ἑκάστης, ὡς ταῦτα καθωρίσθησαν ὑπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν Ἱδρυτικῶν αὐτῶν Τόμων.

Τέλος, οἱ Μακαριώτατοι Προκαθήμενοι καὶ ὁ Θεοφιλέστατος ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας ηὐχαρίστησαν τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην διὰ τὴν ἀπευθυνθεῖσαν εἰς αὐτοὺς πρόσκλησιν νὰ ἔλθουν εἰς τὸ Ἱερὸν τῆς Ὀρθοδοξίας Κέντρον καὶ διασκεφθοῦν ἀπὸ κοινοῦ ἐπὶ ἀπασχολούντων τὰς Ἐκκλησίας αὐτῶν ἐν τῇ συγκυρίᾳ ταύτῃ προβλημάτων καὶ ἀπεφάσισαν ὅπως οὗτοι συσκέπτωνται τακτικώτερον περὶ τῶν ὀρθοδόξων πραγμάτων.

 Ἐν Φαναρίῳ, τῇ 3ῃ Σεπτεμβρίου 2011

+ ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος

+ ὁ Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος Β΄

+ ὁ Ἀπαμείας Ἰσαάκ, ἐκ προσώπου τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἀντιοχείας κ.κ. Ἰγνατίου Δ´

+ ὁ Ἱεροσολύμων Θεόφιλος Γ´

+ ὁ Κύπρου Χρυσόστομος Β´

Εἰς τό περιθώριον τῶν ἐργασιῶν τῆς Συναντήσεως ταύτης ἐδόθη ἡ εὐκαιρία εἰς τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον νά ἐπισκεφθῇ τό ἐν Φαναρίῳ Μετόχιον τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, συντηρούμενον καί ἀνακαινιζόμενον ἐπαξίως τῆς ἱστορίας αὐτοῦ ὑπό τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει φιλέργου Ἐξάρχου Ἁγιοταφίτου Ἀρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου.

Τό ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου, 21^ης Αὐγούστου /3^ης Σεπτεμβρίου 2011, ἡ Α.Θ.Μ. μετά τῆς συνοδείας Αὐτῆς ἐπέστρεψε διά τῶν Τουρκικῶν ἀερογραμμῶν ἐκ Κωνσταντινουπόλεως εἰς Τελ-Ἀβίβ, ἐκεῖθεν δέ εἰς Ἱεροσόλυμα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_1_placeholder

Τήν Δευτέραν, 19^ην Ἰουλίου/ 1^ην Αὐγούστου 2011, ἔλαβε χώραν εἰς τό ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Ὄχθῃ τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ παρά τόν τόπον τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου Πολιτιστικόν Κέντρον τῆς Ἰορδανικῆς Κυβερνήσεως Συνάντησις τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ἤτοι τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἀντιοχείας κ. Ἰγνατίου, τοῦ ἀντιπροσώπου τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ἑρμουπόλεως κ. Νικολάου, τοῦ Μακαριωτάτου  Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυστοστόμου καί τοῦ προσκαλέσαντος καί φιλοξενοῦντος τήν Συνάντησιν ταύτην τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συνοδευομένου ὑπό τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου ἐν Ἀμμάν κ. Βενεδίκτου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου, τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλουμένου καί τοῦ αἰδεσιμολογιωτάτου πρεσβυτέρου π. Ἰμβραήμ Νταμπούρ.

Οἱ ἐν λόγῳ Προκαθήμενοι ἐγένοντο δεκτοί ἐι τό ἐν Ἀμμάν ἀεροδρόμιον τῆς Ἰορδανίας κατά τήν ἄφιξιν αὐτῶν τήν Κυριακήν, 18^ην /31^ην Ἰουλίου 2011 καί Δευτέραν 19^ην Ἰουλίου/1^ην Αὐγούστου 2011 ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί τῆς συνοδείας Αὐτοῦ.

Ἡ διαμονή τῶν ἐν λόγῳ ὑψηλῶν ἐπισκεπτῶν ἐγένετο εἰς τό ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Ὄχθῃ τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης ξενοδοχεῖον Marriott, αἱ δέ ἐργασίαι ἔλαbον χώραν εἰς τό ξενοδοχεῖον τοῦτο καί εἰς τό Προσκυνηματικόν Κέντρον τῆς Ἰορδανίας παρά τόν Ἰορδάνην ποταμόν (Baptismal Site).

Σκοπός τῆς Συναντήσεως αὐτῆς ἦτο ἡ μελέτη τῶν φλεγόντων προβλημάτων τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ἡ θέσις καί ἡ ἐνίσχυσις τῶν Χριστιανῶν εἰς τόν  χῶρον αὐτῆς καί ἡ συνέχισις καλλιεργείας τῶν προϋποθέσεων ἐκείνων, ἤτοι τοῦ διαλόγου καί τοῦ σεβασμοῦ τῶν θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν, αἱ ὁποῖαι καθιστοῦν εἰρηνικωτέραν καί ἀποδοτικωτέραν τήν συνύπαρξιν καί συνεργασίαν αὐτῶν μετά τῶν Μουσουλμάνων συμπολιτῶν αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι κατά τήν πρώτην ἡμέραν μάλιστα τῆς Συναντήσεως ταύτης ἤρχισαν τήν νηστείαν αὐτῶν τοῦ ραμαζανίου.

Κατά τήν πρώτην ἡμέραν τῆς Συναντήσεως ταύτης, οἱ Προκαθήμενοι μετέβησαν εἰς τό Πολιτιστικόν Κέντρον τῆς Ἰορδανικῆς Κυβερνήσεως, τό ὁποῖον ἀνήγειρεν ὁ πρίγκιψ τῆς Ἰορδανίας ἐξοχώτατος Ἐμίρ Γάζη. Μεταξύ τῶν ὑποδεξαμένων τούς Προκαθημένους ἦσαν ὁ ἐκ Φχές Ὑπουργός Παιδείας τῆς Ἰορδανίας κ. Τζήριες Σαμάουϊ, ἡ Ὑπουργός Τουρισμοῦ τῆς Ἰορδανίας  κ. Χάϊφα Ἀμποῦ Γαζάλε καί ὁ Διευθυντής τοῦ Κέντρου κ. Ντιά Ἰλ Μάντανη.

Τούς μετόχους τῆς Συναντήσεως ἐκαλωσώρισεν ἐξ ὀνόματος τοῦ πρίγκιπος τῆς Ἰορδανίας ὁ ἱερεύς π. Ναμπίλ Χαντάντ. Ἀκολούθως προσεφώνησε τούς προσκεκλημένους ἡ Ὑπεύθυνος τοῦ Τμήματος τοῦ ΣΕΜΑ εἰς Ἰορδανίαν κ. Οὐαφά Κσούς, λέγουσα ὅτι συγχαίρει τούς Μουσουλμάνους ἐπί τῇ ἐνάρξει τῆς νηστείας αὐτῶν καί εὐχαριστεῖ τῷ Βασιλεῖ τῆς Ἰορδανίας καί τῷ πρίγκιπι διά τήν  Συνάντησιν ταύτην καί τήν ὑποστήριξιν τῆς ἐν ἀλληλοσεβασμῷ συνυπάρξεως Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων εἰς τό Κράτος τῆς Ἰορδανίας.

Ἀκολούθως προσεφώνησεν τούς μετόχους τῆς ἐκδηλώσεως ταύτης ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἀγγλιστί ὡς ἕπεται: https://en.jerusalem-patriarchate.info/2011/08/01/1334/

Ἐν συνεχείᾳ προσεφώνησεν ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας κ. Ἰγνάτιος, λέγων περίπου  τά ἑξῆς:

“Χαιρετίζομεν τήν εὐλογημένην ταύτην Συνάντησιν ἀναμέσον ἀδελφῶν ἡμῶν, τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων καί τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου, διότι πιστεύομεν ὅτι πρέπει νά ἀκροώμεθα ἀλλήλων καί νά συνδιαλεγώμεθα μεταξύ ἡμῶν  κατά τό παράδειγμα τοῦ Χριστοῦ καί νά συναναστρεφώμεθα τούς ἀνθρώπους, τηροῦντες τό «ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν». Ἡ τοιαύτη ἀγάπη ἐλλείπει ἡμῖν. Δέν ἀναγνωρίζομεν ἀλλήλους ἐν πλήρει ἄνευ ὅρων ἀγάπῃ. Δέν πορεύονται οἱ Χριστιανοί συμφώνως τῷ Εὐαγγελίῳ οὔτε οἱ Μουσουλμᾶνοι συμφώνως τῷ Κορανίῳ. Ἕνα Δημιουργόν ἔχομεν. Ὁ Χριστός εἶπεν: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη». Ἡ ἐλευθερία εὑρίσκεται ἐν τῇ ἀγάπῃ”.

Ἀκολούθως προσεφώνησεν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος  ἀγγλιστί ὡς ἕπεται: (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον https://en.jerusalem-patriarchate.info/2011/08/01/1340/ )

Μετά τήν λῆξιν τῆς Συναντήσεως ταύτης οἱ Προκαθήμενοι μετά τῶν συνοδειῶν αὐτῶν ἐπεσκέφθησαν τήν ἐν τῇ Ἀνατολικῇ ὄχθῃ τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ ὑπό τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου ἀνεγερθεῖσαν Ἱεράν Μονήν τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας. Ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης φιλοφρόνως καί φιλαδέλφως ὑπεδέχθη καί ἀνέψυξε πάντας καί προσέφερεν εἰς πάντας ἐνθύμιον μέ τήν εἰκόνα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς.

Ἐν συνεχείᾳ, ἐπί βενζινοκινήτων ἀμαξῶν ἐγένετο ἡ μετάβασις εἰς τόν παρά τήν Ἀνατολικήν ὄχθην τοῦ Ἱορδάνου ποταμοῦ ἀνεγερθέντα ἱερόν ναόν τοῦ Τιμίου Προδρόμου,  τῇ ἐπιμελεία ὡσαύτως καί ἐπιστασίᾳ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου.

Ἀκολούθως ἐγένετο κάθοδος πρός τά ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου, εἰς τόν ὁποῖον  ἐβαπτίσθη ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί ἐψάλη ὑπό πάντων τό «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε».

Τό ἑσπέρας  τῆς ἰδίας ἡμέρας οἱ Προκαθήμενοι καί αἱ συνοδείαι αὐτῶν συνηντήθησαν ἐπί τό αὐτό εἰς τό ξενοδοχεῖον Marriott καί συνεζήτησαν ἐκ τοῦ σύνεγγυς καί εἰς βάθος τήν κατάστασιν τῶν ποιμνίων αὐτῶν εἰς τάς Ἐκκλησίας αὐτῶν καί εἰς τήν Διασποράν.

Συνελόντι εἰπεῖν, οὗτοι ὑπεγράμμισαν τό γεγονός ὅτι αἱ πολιτικαί ἐξελίξεις τοῦ αἰῶνὸς μας  συνετέλεσαν εἰς τάς μετατοπίσεις τῶν ποιμνίων των, ἐδημιουργήθησαν καί  καί ἄλλα Ὀρθόδοξα Κέντρα εἰς Εὐρώπην καί Ἀμερικήν, τά ὁποῖα χρῄζουν ἰδιαιτέρας ἐπιμελείας καί προσπαθείας εἰς τήν ἐπίλυσιν τῶν  πρόβλημάτων αὐτῶν.

Ἐπίσης ὑπεγράμμισαν ὅτι αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι ὀφείλουν νά ἐκπληρώνουν τήν οἰκουμενικήν αὐτῶν ἀποστολήν, ἐφ’ ὅσον ἐλαττώνουν  ἐκ τοῦ ἐθνικοῦ φρονήματος αὐτῶν. Κυριαρχεῖ τό πνεῦμα τῶν Ἐθνικῶν Ἐκκλησιῶν καί οὐχί τῆς Οἰκουμενικῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ ἐπίλυσις τῶν ἐθνικῶν προβλημάτων, εἶπον, θά συμβάλῃ εἰς τήν ἐπίλυσιν καί ἄλλων προβλημάτων εἰς τάς Ἐκκλησίας τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ἐν τῇ ἑνώσει ἡμῶν καί ἡ δύναμις ἡμῶν εἶπον. Αἱ μεγάλαι δυνάμεις καταπατοῦν ἐνίοτε τά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Ἡμεῖς ὀφείλομεν νά διεκδικήσωμεν τά δικαιώματα ἡμῶν ταῦτα. Ὀφείλει νά ἀποσταλῇ μήνυμα περί τῆς ἐπισφαλοῦς θέσεως τῶν Χριστιανῶν. Διά τοῦ μηνύματος τῆς εἰρήνης ἡμῶν θά καταπολεμήσωμεν τούς ἐξτρεμιστάς. Ἐλπίζομεν, οἱ δυνατοί τῆς γῆς νά ἀκούσουν τήν ἡνωμένην κραυγήν τοῦ πόνου ἡμῶν τῶν ἡνωμένων. Τό θέμα τοῦτο, εἶπον, ὀφείλει νά θιγῇ καί εἰς τήν ἐν Κωνσταντινουπόλει Συνάντησιν τῶν Ὀρθοδόξων Προκαθημένων τήν ἀρχήν τοῦ προσεχοῦς Σεπτεμβρίου.

Ἐφ’ ὅσον σκοπός ἡμῶν, εἶπον, εἶναι ἡ διακονία τοῦ ἀνθρώπου, θά ἔχωμεν τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἐν εἰλικρινείᾳ ἐντόπισις καί ἀντιμετώπισις τῶν ἐν πολλοῖς κοινῶν προβλημάτων τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς βοηθεῖ εἰς τήν ἐπίλυσιν αὐτῶν . Αἱ κατά τόπους Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι ἔχουν ἀνάγκην ἐπικοινωνίας, καταπολεμοῦσαι τόν ἀπομονωτισμόν αὐτῶν.

Συνεζητήθη καί ἀπεφασίσθη ἡ σύστασις «Πρωτοβουλίας τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς» καί ὁ διορισμός Ἐπιτροπῆς Ἐκπροσώπων αὐτῶν καί ἡ ἔναρξις πρακτικῆς ἐργασίας.

Ἐπίσης ἐπεσημάνθη ἡ ἀνάγκη τῆς κρισίμου καταστάσεως  τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς (ΣΕΜΑ), ὅπως μή διαλυθῇ. Ἐπίσης ἐζητήθη ἡ ἀξιοποίησις τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου ἔχει Γραφεῖον εἰς τάς Βρυξέλλας καί ὅτι ἡ Κύπρος τό ἑπόμενον ἔτος θά ἔχῃ τήν Προεδρίαν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως.

Ἐπεσημάνθη ἰδιαιτέρως ἡ δύναμις τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἐν τῇ δυνάμει τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐπίσης ἐτονίσθη ἡ σημασία τῆς πείρας τοῦ πολιοῦ Πατριάρχου Ἀντιοχείας καί τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῆς ἐμπεριστάτου νήσου Κύπρου καί τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ἀλεξανδρείας, ζῶντος εἰς τήν ἐμπερίστατον εἰσέτι Αἴγυπτον καί τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, τῆς πνευματικῆς πρωτευούσης ὅλων τῶν Χριστιανῶν καί τῆς  πόλεως τῶν δύο λαῶν καί τριῶν θρησκειῶν. Διά τό μέλλον τοῦτο τῶν Ἱεροσολύμων αἱ χριστιανικαί Ἐκκλησίαι καλοῦνται νά διαδραματίσουν σήμερον ἕνα λίαν σημαντικόν ρόλον.

Ἡ Συνάντησις αὕτη προεβλήθη ἐκτενῶς εἰς τά Μ.Μ.Ε. τῆς Ἰορδανίας.

Τό ἑσπέρας τῆς ὡς ἄνω ἡμέρας καί μετά τάς ἐργασίας τῆς Συναντήσεως παρετέθη δεῖπνον εἰς τό ξενοδοχεῖον Marriott, εἰς τό ὁποῖον ἦσαν προσκεκλημένοι καί ἀνώτατοι παράγοντες τῆς Ἰορδανικῆς Κυβερνήσεως.

Διαρκοῦντος τοῦ δείπνου ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ προσεφώνησε τούς συνδαιτημόνας διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως: βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον:  https://en.jerusalem-patriarchate.info/2011/07/31/1324/

Ἐπί τῷ σημαντικῷ γεγονότι τούτῳ, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων προσέφερεν εἰς τούς τρεῖς Προκαθημένους, ἤτοι τῷ Πατριάρχῃ Ἀλεξανδρείας (διά τοῦ ἐκπροσώπου Αὐτοῦ), τῷ Πατριάρχῃ Ἀντιοχείας καί τῷ Μακαριωτάτῳ  Ἀρχιεπισκόπῳ Κύπρου ποιμαντικάς ράβδους ἀπό ἐλεφαντοστοῦν, κατασκευασθεῖσας εἰς Βηθλεέμ καί φιλντισένιους σταυρούς εὐλογίας.

Οὗτοι συγκεκινημένοι ηὐχαρίστησαν καί εἶπον ὅτι ἀληθῶς ὑπάρχει νῦν ἀνοικτή γραμμή ἐπικοινωνίας μεταξύ τῶν τεσσάρων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Εἰς τόν ἰδιοκτήτην τοῦ ξενοδοχείου κ. Φίλιππον Παπαδόπουλον, εὐγενῶς καί λίαν οἰκονομικῶς φιλοξενοῦντα τήν Συνάντησιν ταύτην, ὁ Μακαριώτατος προσέφερε ὡς εὐλογίαν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου.

 Τήν πρωΐαν τῆς ἑπομένης Τρίτης, 20^ῆς Ἰουλίου /2^ρας Αὐγούστου 2011, οἱ Ὀρθόδοξοι Προκαθήμενοι μετά τῶν συνοδειῶν αὐτῶν συνεζήτησαν καί πάλιν μεταξύ αὐτῶν τούς τρόπους προωθήσεως τῶν θεμάτων τῶν Ἐκκλησιῶν αὐτῶν καί τῶν χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀντολῆς ἐν γένει διά τῆς ὑπ’ αὐτῶν ἱδρύσεως τῆς «Ὀρθοδόξου Πρωτοβουλίας», στεγαζομένης εἰς Γραφεῖα, προσφερόμενα ὑπό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου καί ἐχούσης ἀνά δίμηνον περίπου συναντήσεις εἰς Κύπρον κυρίως, ἀλλά καί ἀλλαχοῦ διά τήν ἐκπλήρωσιν τοῦ τεθέντος σκοποῦ.

Τήν μεσημβρίαν εἰς τό παρατεθέν εἰς τό ξενοδοχεῖον γεῦμα παρεκάθισαν καί οἱ ἱερεῖς τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἰορδανίαν ὡς προσκεκλημένοι τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Συνάντησις μετά τῆς Λατινικῆς καί Εὐαγγελικῆς Οἰκογενείας.

Τό ἑσπέρας τῆς ὡς ἄνω ἡμέρας, Τρίτης, 20^ῆς  Ἰουλίου /2^ας Αὐγούστου 2011, οἱ ἀντιπρόσωποι τῆς Ὀρθοδόξου Οἰκογενείας συνηντήθησαν εἰς τό ξενοδοχεῖον μετά τῶν ἀφιχθέντων ἐκπροσώπων τῆς Λατινικῆς Οἰκογενείας τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς (ΣΕΜΑ) ὑπό τόν Μαρωνίτην Ἐπίσκοπον κ. Μποῦλος Μάταρ καί τῆς Εὐαγγελικῆς ὑπό τόν Λουθηρανόν Ἐπίσκοπον Ἱεροσολύμων κ. Μουνίμπ Γιουνάν καί συνεζήτησαν ἐπί μακρόν τήν ἀναγκην ὑπερβάσεως τῶν διαιρέσεων εἰς τό Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς (ΣΕΜΑ) καί συνεχίσεως τοῦ ἀνατεθέντος αὐτῷ ρόλου ὡς σώματος ἐκφράσεως τῆς φωνῆς τῶν Χριστιανῶν εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καί τῆς προωθήσεως τῆς εἰρήνης ἐν δικαιοσύνῃ καί τῆς συμβιώσεως αὐτῶν μετά τῶν Μουσουλμάνων τῶν κρατῶν, εἰς τά ὁποῖα αὐτοί ζοῦν.

Πρός ἔξοδον ἐκ τῆς στασιμότητος καί ἐπωφελῆ κινητοποίησιν πρός ἐκπλήρωσιν τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ ἐκρίθη ἀπαραίτητος ἡ ἀποφασισθεῖσα σύγκλησις τῆς Ὁλομελείας τοῦ ΣΕΜΑ τόν προσεχῆ Νοέμβριον καί ἡ Συνάντησις τήν 23^ην προσεχοῦς Αὐγούστου εἰς Κύπρον, τῇ φιλοξενίᾳ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, τῶν τεσσάρων Προέδρων τοῦ ΣΕΜΑ διά τήν προετοιμασίαν τῶν σχετικῶν μέ τήν σύγκλησιν τῆς ἐν λόγῳ Ὁλομελείας κυρίως διά τοῦ διορισμοῦ μιᾶς Προπαρασκευαστικῆς Ἐπιτροπῆς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Εἰς τήν ἱστοσελίδα τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἀποστολῆς (Missia) εἰς τά Ἱεροσόλυμα καί τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρωσίας ἀνηρτήθη τήν 6^ην καί τήν 8^ην Ἰουλίου 2011 δημοσίευμα σχετικόν μέ τό ἀνεγειρόμενον, ὡς ὀνομάζεται, «Ρωσικόν Προσκυνηματικόν Κέντρον» εἰς τήν Ἀνατολικήν περιοχήν τοῦ τόπου τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου εἰς τόν Ἰορδάνην ποταμόν. (βλ.: https://www.rusdm.ru/index.php?item=582 καί https://www.mospat.ru/ru/2011/07/08/news44496).

Εἰς τό δημοσίευμα τοῦτο ἀναφέρεται ὅτι τό Κέντρον τοῦτο ἀνεγείρεται εἰς γῆν, τήν ὁποίαν ἡ Ἰορδανική Κυβέρνησις παρεχώρησε εἰς τήν Ρωσικήν Ὁμοσπονδίαν τόν Φεβρουάριον τοῦ 2007, ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐπισήμου ἐπισκέψεως τοῦ Προέδρου τῆς Ρωσίας κ. Β. Πούτιν εἰς τήν Ἰορδανίαν, ὅτι τόν Μάρτιον τοῦ 2008 ἐτέθη ὁ θεμέλιος λίθος καί ὅτι τά ἐγκαίνια αὐτοῦ προγραμματίζονται διά τό προσεχές φθινόπωρον.

Ἐξ ἀφορμῆς τοῦ δημοσιεύματος τούτου, τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ὑπό τήν ἰδιότητα αὐτοῦ τῆς ποιμαινούσης Ἐκκλησίας τῶν Ἁγίων Τόπων, διευκρινίζει σήμερον ὅτι, ὡς ἐξ ἀρχῆς ἐδήλωσε, θεωρεῖ τό ἔργον τοῦτο ξενῶνα διά προσκυνητάς ἄνευ ναοῦ ἤ παρεκκλησίου καί ὄχι ὡς Μετόχιον, (Patvoria), ὡς δίς ἀντικανονικῶς εἰς τό ἐν λόγῳ δημοσίευμα ἀναφέρεται, καθ’ ὅτι οὐδεμία περί Μετοχίου διευθέτησις ἐγένετο, τοῦτο δέ χάριν διαφυλάξεως τῆς Ἐκκλησιαστικῆς καί προσκυνηματικῆς τάξεως, τῆς συντελούσης εἰς τήν ἀγαστήν ἐκκλησιαστικήν συνεργασίαν καί τήν ἐν Χριστῷ ἑνότητα ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Τήν Δευτέραν, 28^ην Ἰουνίου/ 11^ην Ἰουλίου 2011, ἡμέραν κατά τήν ὁποίαν ἐλάμβανε χώραν καί ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Καρόλου Παπούλια εἰς τό Πατριαρχεῖον, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἀπέστειλεν ἐπιστολήν πρός τόν Πρόεδρον τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας κ. Δημήτριον Χριστόφιαν καί τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομον, συλλυπούμενος τούτους βαθέως διά τό πολύνεκρον καί τραυματοφόρον δυστύχημα τῆς ἐκρήξεως εἰς τήν ναυτικήν βάσιν τῆς Ἐθνικῆς Φρουρᾶς εἰς τό Ζύγι.  Αἱ ἐπιστολαί αὗται παρατίθενται κάτωθι:

ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΝ. (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον  https://jerusalem-patriarchate.info/2011/07/11/3820/ )

ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΥΠΡΟΥ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΝ. (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον  https://jerusalem-patriarchate.info/2011/07/11/3824/ )

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Ἄγνωστοι μέχρι στιγμῆς προεκάλεσαν σοβαράς ζημίας εἰς τάφους τοῦ Κοιμητηρίου τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου Κοινότητος τοῦ Πατριαρχείου εἰς Λύδδαν. Ἐνοριακόν κέντρον τῆς Κοινότητος αὐτῆς εἶναι ἡ Ἱερά Προσκυνηματική Μονή τοῦ Ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, ἐν ᾗ καί ὁ Τάφος αὐτοῦ. Εἰς μικράν ἀπόστασιν ἀπό τῆς Μονῆς καί παρά τήν Λέσχην τῆς Κοινότητος εὑρίσκεται τό Κοιμητήριον αὐτῆς, τό ὁποῖον ὑπέστη τάς φθοράς εἰς θραύσεις σταυρῶν τῶν μνημείων, ἐπιταφίων πλακῶν καί ἐπιγραφῶν καί ρῖψιν αὐτῶν ἐπί τῆς γῆς.

Τό γεγονός ἀναμετεδόθη τήν Κυριακήν τῆς Σαμαρείτιδος, 9^ην /22^αν Μαΐου 2011, ἀπό τόν Ραδιοφωνικόν Σταθμόν τοῦ Ἰσραήλ εἰς τάς εἰδήσεις εἰς τήν Ἀραβικήν γλῶσσαν.

Ἅμᾳ τῇ ἐπιστροφῇ Αὐτοῦ ἐκ τῆς ἑορτῆς τῆς Σαμαρείτιδος εἰς τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετέβη ἐπί τόπου εἰς τό Κοιμητήριον καί εἶδε τάς προκληθεῖσας ζημίας μετά τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Ὁσιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, τοῦ ἡγουμενου τοῦ Προσκυνήματος Ἁγίου Γεωργίου Λύδδης π. Σωφρονίου, τοῦ Προέδρου καί ἄλλων ἐκπροσώπων τῆς Κοινότητος Λύδδης.

Τό Πατριαρχεῖον εἶναι πεπεισμένον ὅτι αἱ ἐνέργειαι τῆς Ἰσραηλινῆς Ἀστυνομίας διά τόν ἐντοπισμόν τῶν δραστῶν τῆς ἀσεβοῦς ταύτης πράξεως πρός τά σύμβολα τῆς πίστεως καί τούς ἐν Θεῷ ἀποθανόντας, θά ὁδηγήσουν εἰς τήν ἀπονομήν τῆς δικαιοσύνης.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
ngg_shortcode_2_placeholder

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων  ἐξέθεσεν ἀρκούντως τούς λόγους τῆς ἀντιθέσεως αὐτοῦ πρός τήν ἀνέγερσιν τοῦ ναοῦ εἰς Ἱεριχώ ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας ὡς καί τούς λόγους διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχου Ρουμανίας εἰς τά Δίπτυχα, τόσον εἰς τήν ὑπ’ ἀριθ. 63/27-1-2011 ἐπιστολήν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου πρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ, ὅσον καί εἰς τήν σχετικήν ἀνακοίνωσιν εἰς τήν ἱστοσελίδα αὐτοῦ (https://jerusalem-patriarchate.info/2011/05/09/3352/). Ὡς ἐκ τούτου δέν εἶναι πρόθεσις τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων νά ἐμπλακῇ μετά τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας εἰς μίαν ἀτέρμονα διαδικτυακήν ἀντιπαράθεσιν, ἐπιζήμιον διά τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

Παρά ταῦτα, θεωρεῖ ἀπαραίτητον νά παράσχῃ ὡρισμένας διευκρινίσεις ὡς ἀπάντησιν εἰς ὡρισμένα σημεῖα τῆς ἐπιστολῆς ὑπ’ ἀριθ. 2133/4-04-2011 τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ πρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον καί τῆς ἀνακοινώσεως κατά τήν συνέντευξιν τοῦ θεοφιλεστάτου βοηθοῦ Ἐπισκόπου Campineanul κ. Κυπριανοῦ εἰς τήν ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας https://www.basilica.ro/en/news τήν 12^ην Μαΐου 2011.

Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τήν ἰσχυριζομένην ὑπό τοῦ Πατριάρχου Ρουμανίας προσφοράν τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας πρός τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διά κληρικῶν Ρουμανικῆς καταγωγῆς, τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διαβεβαιοῖ ὅτι οἱ διακονοῦντες Ρουμᾶνοι κληρικοί εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων εἶναι δύο μόνον, κανονικῶς προσγεγραμμένοι.

Ὅσον ἀφορᾷ τόν ἰσχυρισμόν ὅτι ἡ διακοπή τοῦ μνημοσύνου καί ἡ καθαίρεσις τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου εἶναι ἀντικανονικαί πράξεις, διότι εἶχεν ἀρχίσει ὁ ἐπί τοῦ θέματος διάλογος, ἀπεφασίσθη οὕτως ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, διότι τόσον ἐκ τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Πατριάρχου Ρουμανίας, ὅσον καί ἐκ τῆς ἐπισκέψεως τοῦ θεοφιλεστάτου βοηθοῦ Ἐπισκόπου κ. Κυπριανοῦ,  ἦτο προφανές ὅτι ὁ διάλογος οὗτος ἐννοεῖτο ὑπό τοῦ Πατριαρχεείου Ρουμανίας ὡς ὁδηγῶν μόνον εἰς τήν νομιμοποίησιν τῆς δημιουργηθείσης ἀντικανονικῆς καταστάσεως. Ὅσον ἀφορᾷ τόν ἰσχυρισμόν τοῦ θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κυπριανοῦ περί τῆς καθαιρέσεως τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου, ὡς κληρικοῦ ἄλλης δικαιοδοσίας, χωρίς οὗτος νά κληθῇ προηγουμένως, τοῦτο δέν εὐσταθεῖ, διότι ἡ καθαίρεσις αὐτοῦ ἀπεφασίσθη, καθ’ ὅτι τό ἐκκλησιαστικόν παράπτωμα αὐτοῦ ἔλαβε χώραν εἰς τήν κανονικήν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί καθ’ ὅτι οὗτος ἐπανειλημμένως προσεκλήθη καί προειδοποιήθη.

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων δέν δύναται νά συμμερισθῇ τήν θέσιν τοῦ θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου κ. Κυπριανοῦ εἰς τήν συνέντευξιν αὐτοῦ τῆς 12^ης Μαΐου 2011 περί ὀνομασίας νῦν τοῦ ἀντικανονικῶς πηχθέντος θυσιαστηρίου ὡς “settlement” /«συνοικισμοῦ» ἤ «ἐγκαταστάσεως», ποίας κατηγορίας; οὔτε καί περί διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου διά δογματικάς παρεκκλίσεις μόνον. Οἱ κανόνες τῆς Ἐκκλησίας διά πῆξιν θυσιαστηρίου εἰς μή οἰκείαν δικαιοδοσίαν εἶναι σαφεῖς καί ἀπερίφραστοι.

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διευκρινίζει πρός πάσας τάς ἀδελφάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, πρός τάς ὁποίας καί θα ἀποστείλῃ προσεχῶς τήν σχετικήν Συνοδικήν ἀπόφασιν τῆς 26^ης Ἀπριλίου/9^ης Μαΐου 2011 περί διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου, ὅτι ἡ ἀπό τό πρόσχημα τῶν προσκυνητῶν ἐπιχειρουμένη δικαίωσις καί παγίωσις τῆς ἀντικανονικῶς δημιουργηθείσης καταστάσεως ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας ἀποτελεῖ τήν ἀπαρχήν τῆς σταδιακῆς ἀποδομήσεως τοῦ δικαιοδοσιακοῦ πλαισίου αὐτοῦ καί μετατροπῆς αὐτοῦ εἰς ἐλεύθερον πεδίον δράσεως, μή ὁριζομένου ποιμαντικῶς ὑπ’ αὐτοῦ, ὡς συνέβαινε διά μέσου τῶν αἰώνων.

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων παραμένει σταθερόν εἰς τόν προσανατολισμόν τῆς ἐν Χριστῷ πλήρους κοινωνίας μετά τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας, ἐφ‘ ὅσον αὕτη θα ἑδρασθῇ ἐπί τήν πέτραν τῆς ἀπολύτου ὁμοφωνίας τοῦ ἀπαραβάτου σεβασμοῦ τῶν ἀπ’αἰῶνος δικαίων αὐτοῦ ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων συνελθοῦσα σήμερον, ἡμέραν Δευτέραν, 26^ην Ἀπριλίου/ 9^ην Μαΐου 2011, εἰς κανονικήν Συνεδρίαν αὐτῆς, ἐπελήφθη μεταξύ ἄλλων θεμάτων καί τῆς ἐπιλύσεως τοῦ προβλήματος τῆς ἀτικανονικῶς εἰς Ἱεριχώ ἀνεγερθείσης Ἐκκλησίας ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας.

Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἐξετάσασα διεξοδικῶς καί εἰς βάθος τό πρόβλημα τοῦτο, ὁμοφώνως καί μετά λύπης ἀπεφάσισε τήν διακοπήν τοῦ μνημοσύνου τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ καί τήν καθαίρεσιν τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις ἀντιπροσώπου τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου Κρέτσου.

Οἱ λόγοι διά τήν λῆψιν τοιαύτης ἀποφάσεως εἶναι ὅτι κατά  τά τελευταῖα ἔτη τῆς δεκαετίας τοῦ 1990, τό Πατριαρχεῖον Ρουμανίας ἤρχισε καί ὡλοκλήρωσε τήν ἀνέγερσιν Ναοῦ μετά ξενῶνος εἰς Ἱεριχώ, χωρίς τήν κανονικήν ἔγκρισιν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, εἰς τήν δικαιοδοσίαν τοῦ ὁποίου ὑπάγεται ἡ Ἁγία Γῆ.

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων εὑρέθη εἰς δύσκολον θέσιν ἐκ τοῦ γεγονότος τούτου. Εἶδε τά κανονικά ὅρια αὐτοῦ, ἐπικυρωμένα ὑπό Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων  νά ἀπειλῶνται αὐθαιρέτως καί ἀπροκαλύπτως ἐν τῇ πράξει.

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἐξήγησεν εἰς τό Πατριαρχεῖον Ρουμανίας ὅτι ὁ ἰσχυρισμός αὐτοῦ ὅτι ἡ Ἐκκλησία αὕτη ἀνηγέρθη διά τούς ἐκ Ρουμανίας προσκυνητάς εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, ἐάν γίνῃ ἀποδεκτός, μετατρέπει τήν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς ἀνοικτόν πεδίον δι’ ὅλας τάς Ὀρθοδόξους Ἐκκκλησίας δι’ ἀνέγερσιν ναῶν, τινες τῶν ὁποίων ἤδη ἔχουν ζητήσει τοῦτο.

Ἐπειδή, παρά ταῦτα, τό Πατριαρχεῖον Ρουμανίας δέν ἐπέδειξε τήν δέουσαν ἐκκλησιαστικήν εὐαισθησίαν, τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἔθεσεν εἰς ἀκοινωνησίαν τόν ἀναλαβόντα καί περατώσαντα τήν πρωτοβουλίαν ταύτην, Ἀρχιμανδρίτην Ἱερώνυμον Κρέτσου ἀντιπρόσωπον τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, προσφάτως δέ πρός ὤθησιν τοῦ προβλήματος πρός ἐπίλυσιν, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἀπέστειλε πρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ τήν κάτωθι ἐπιστολήν, ἐν ᾗ ἐκτίθενται ἀναλυτικῶς ὅλαι αἱ πτυχαί τοῦ προβλήματος τούτου καί ἡ στάσις τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων:

Τῷ Μακαριωτάτῳ Πατριάρχῃ τῆς Ὀρθοδόξου Ρουμανικῆς Ἐκκλησίας, Τοποτηρητῇ Καισαρείας, Καππαδοκίας, Μητροπολίτῃ Οὐγγροβλαχίας καί Ἀρχιεπισκόπῳ Βουκουρεστίου κ. Δανιήλ,  ἀδελφῷ ἐν Κυρίῳ ἀγαπητῷ καί συλλειτουργῷ τῆς Ἡμῶν Μετριότητος, ἀσπασμόν ἅγιον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.

Ἐπί τῶν ἡμερῶν τῶν προκατόχων Ἡμῶν, μακαριστοῦ Πατριάρχου  Ἱεροσολύμων κυροῦ Διοδώρου καί μακαριστοῦ Πατριάρχου Ρουμανίας κυροῦ Θεοκτίστου, ἀνελήφθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας πρωτοβουλία ἀνεγέρσεως Ἱεροῦ Ναοῦ εἰς Ἱεριχώ μετ’ οἰκημάτων  ξενῶνος πέριξ αὐτοῦ ἄνευ ἐγκρίσεως καί κανονικῆς ἀδείας  τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἁγίων Τόπων, τοῦ Ἡμετέρου δηλονότι Πατριαρχείου τῶν Ἱεροσολύμων.

Αἱ ἐνστάσεις καί διαμαρτυρίαι τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου δέν ἠδυνήθησαν νά ἀνακόψουν τήν ἀνέγερσιν τοῦ ἐν λόγῳ Ναοῦ. Αὗται τοὐναντίον ἠγνοήθησαν καί ὁ Ναός ἐτελειώθη καί σήμερον μάλιστα λειτουργεῖται.

Ἡ Ὑμετέρα λίαν τετιμημένη καί περισπούδαστος Ἡμῖν Μακαριότης, διακρινομένη ἐπί Θεολογικῇ καταρτίσει καί παιδείᾳ οὐκ ὀλίγῃ, ἐπίσταται καλῶς  ὅτι ἡ πρᾶξις αὕτη ἀποτελεῖ κατάφωρον παραβίασιν τῆς Εὐαγγελικῆς ἀρχῆς, τιθεμένης ὑπό τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου, «φιλοτιμουμένου εὐαγγελίζεσθαι οὐχ ὅπου ὠνομάσθη Χριστός, ἵνα μή ἐπ’ ἀλλότριον θεμέλιον οἰκοδομῇ» (Ρωμ. 15, 20), ὡς καί τῶν ἱερῶν Κανόνων, 31ου τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, 5ου τῆς Συνόδου Ἀντιοχείας καί 10ου Καρθαγένης, καταδικαζόντων τήν πῆξιν ἑτέρου θυσιαστηρίου, ἐν καταφρονήσει τοῦ οἰκείου ἐπισκόπου. Τό ἐπιχείρημα ὅτι ἡ Ρουμανική Ἐκκλησία ἐπιθυμεῖ νά ἔχῃ ἴδιον αὐτῆς  Ναόν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, δέν εὐσταθεῖ, καθ’ ὅτι αὕτη ἔχει Ναόν εἰς Ἱεροσόλυμα καί καθ’ ὅτι ἡ Ἁγία Γῆ ἔχει ἀνατεθῆ πρός διαφύλαξιν καί διαποίμανσιν εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ὑπό τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὁρισάσης διά τοῦ 7ου κανόνος αὐτῆς «τόν ἐν Αἰλίᾳ ἐπίσκοπον τιμᾶσθαι καί ἔχειν τήν ἀκολουθίαν τῆς τιμῆς», τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὁρισάσης διά τῆς Ζ΄ Πράξεως αὐτῆς: «Ἰουβενάλιον, τόν ὁσιώτατον ἐπίσκοπον τῶν Ἱεροσολύμων τάς τρεῖς Παλαιστίνας ὑπό τήν ἰδίαν ἐξουσίαν ἔχειν» καί τῆς Πενθέκτης, διά τοῦ 36ου κανόνος αὐτῆς συγκαταλεξάσης τόν Θρόνον τῆς Ἱεροσολυμιτῶν πόλεως μεταξύ τῶν Πρεσβυγενῶν Πατριαρχείων.

Ἐάν καί αἱ ἄλλαι Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι ἀκολουθήσουν τό παράδειγμα τοῦτο τῆς Ὀρθοδόξου Ρουμανικῆς Ἐκκλησίας, τότε θά ἔχωμεν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν ἀντιπροσωπείας δέκα τριῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὅπερ ἔσται παράδειγμα αὐθαιρέτου Ὀρθοδόξου πολυφωνίας καί πολυαρχίας, δυσκόλως διοικητικῶς οἰκονομουμένης καί εἰς ἀντίθεσιν ἐρχομένης πρός ὅσα συνεφωνήθησαν ὑφ’ ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εἰς τήν Δ’ Προσυνοδικήν Διάσκεψιν τῆς Γενεύης τοῦ ἔτους 2009.

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀντιμετώπισε μετά λύπης βαθείας ἀλλά καί μετ’ ἀνεκτικότητος καί μετριοπαθείας πολλῆς τήν ἐντός τῶν κόλπων αὐτοῦ ἐμφυτευθεῖσαν ἀντικανονικήν ταύτην κατάστασιν, διό καί περιωρίσθη ὅπως θέσῃ εἰς ἀκοινωνησίαν μόνον τόν πρωτεργάτην αὐτῆς, Ὁσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Ἱερώνυμον Κρέτσου, χωρίς νά καθαιρέσῃ τοῦτον ἤ νά διακόψῃ τό μνημόσυνον τῆς Ρουμανικῆς Ἐκκλησίας ἐν τοῖς Διπτύχοις, ὅπερ  ἐδικαιοῦτο νά πράξῃ.

Ἀναμείναντες  ἐφ’ ἱκανόν χρόνον καί μάλιστα ἐπί τετραετίαν ἀπό τῆς σύν Θεῷ ἐκλογῆς τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τόν τετιμημένον Θρόνον τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρουμανίας καί μή ἰδόντες οὐσιαστικήν τινα κίνησιν παῤ Αὐτῆς πρός ἐπίλυσιν τοῦ προβλήματος τούτου, ἐκ τῶν πραγμάτων κινούμεθα, ὅπως Ἡμεῖς ἐγείρωμεν τοῦτο, ἵνα ἄνευ οὐδεμιᾶς περαιτέρω χρονοτριβῆς θεραπευθῇ καί ἐπουλωθῇ ἡ ἀνοικτή αὕτη πληγή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, συνῳδά τοῖς θείοις καί ἱεροῖς κανόσι, καί ἵνα μή φθάσωμεν εἰς τό ἀπευκταῖον τῆς καθαιρέσεως τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου ἤ τῆς διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου τῆς ἀδελφῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας.

Ἐπί τούτοις, ἀσπαζόμενοι αὐτήν ἀπό τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου φιλήματι ἁγίῳ, διατελοῦμεν.

Ἐν τῇ Ἀγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ  ‚βιαʹ  Ἰανουαρίου κζ΄.

Τῆς Ὑμετέρας πεφιλημένης Μακαριότητος

Ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ  Γ´

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

Ἀνταποκρινόμενος ὁ Πατριάρχης Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ ἀπέστειλεν ὡς ἀντιπρόσωπον αὐτοῦ ἐπί τοῦ θέματος τήν Παρασκευήν πρό τοῦ Λαζάρου,  2^αν / 15^ην Ἀπριλίου 2011, τόν Θεοφιλέστατον Ἐπίσκοπον  Campineanul  κ. Κυπριανόν, κομίζοντα μεθ’ ἑαυτοῦ ἐπιστολήν.

Εἰς τήν ἐπιστολήν ταύτην οὐδόλως ἐπιδεικνύεται ἡ διάθεσις διά τήν κανονικήν ἐπίλυσιν τοῦ προβλήματος καί τήν διατήρησιν τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος, ἀπεναντίας δι’ ἀδυνάτων καί ἀβασίμων ἐπιχειρημάτων καταβάλλεται ἡ προσπάθεια νομιμοποιήσεως καί παγιώσεως τῆς δημιουργηθείσης καταστάσεως.

Πρός διαφύλαξιν καί προστασίαν τῶν κανονικῶν προσκυνηματικῶν καί ποιμαντικῶν δικαιωμάτων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος προέβη εἰς τήν ὀδυνηράν μέν, ἀναγκαίαν δέ ἀπόφασιν ταύτην, εὐχομένη ἐν τῷ μεταξύ διά τήν ἐν σεβασμῷ τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως ἀποκατάστασιν τῆς διακοπείσης κανονικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας.

Διευκρινίζεται ὅτι παρά τήν διακοπήν τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας, οἱ ἐκ Ρουμανίας εὐσεβεῖς προσκυνηταί εἶναι εὐπρόσδεκτοι εἰς τά Πανάγια Προσκυνήματα καί τάς Ἱερᾶς Μονάς τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.