3η ΗΜΕΡΑ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΗΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ.

Τό Σάββατον, 13^ην/26^ην Ἰουνίου 2010, ἡ Πατριαρχική συνοδεία τοῦ Μακαριωτάτου Ἱεροσολύμων, πάντοτε τῇ εὐγενεῖ τιμητικῇ συνοδείᾳ τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Βαρσοβίας, ἐξεκίνησεν ἐνωρίς πρός τήν νοτιοανατολικῶς τῆς Πολωνίας εὑρισκομένην Ἱεράν Μονήν τῶν ἀδελφῶν τοῦ Λαζάρου Μάρθας καί Μαρίας εἰς τό χωρίον Γκραμπάρκα μέ τόν ἱερόν ναόν αὐτῆς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος.

Εἰς  ταύτην ἐπεφυλάχθη εἰς τόν Μακαριώτατον θερμή ὑποδοχή ἐκ τῶν συναχθέντων πιστῶν τῆς κώμης καί τῶν μοναζουσῶν τῆς Μονῆς. Ὁ χῶρος τῆς Μονῆς ἦτο εὐτρεπισμένος καί καλλωπισμένος, μαρτυρῶν ἐργασίαν καί ἐπιμέλειαν. Εἰς τόν ὑπαίθριον χῶρον αὐτῆς ἦτο θαυμαστόν καί συγκινητικόν τό θέαμα χιλιάδων μικρῶν καί μεγάλων ξυλίνων σταυρῶν, πεπηγμένων εἰς τό ἔδαφος καί ἀποτελούντων, ὡς ἐξηγήθη ἡμῖν, τάμα θεραπευθέντων διά προσευχῆς ἐν τῇ Μονῇ ἐκ νόσου χολέρας κατά τόν β’ Παγκόσμιον Πόλεμον ἤ ἀφιέρωσιν προσευχῆς δι’ ὑγιείαν ἤ δι’ ἀνάπαυσιν ψυχῶν κεκοιμημένων.

Ἡ καθηγουμένη μοναχή Ἑρμιόνη προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον, λέγουσα ὅτι ἡ Μονή τῶν ἀδελφῶν τοῦ Λαζάρου ὑποδέχεται Αὐτόν μετά μεγάλης χαρᾶς ὡς ἄγγελον προερχόμενον ἀπό τήν Γῆν, εἰς τήν ὁποίαν συνέβη τό μυστήριον τῆς σωτηρίας μας καί ὅτι πρόδρομος Αὐτοῦ εἰς τήν Πολωνίαν ἦλθε διά πρώτην φοράν, τό τελευταῖον Πάσχα, τό Ἅγιον Φῶς. «Ἡ Μονή μας», εἶπεν, «μέ τόν ἱερόν Ναόν τῆς Μεταμορφώσεως, εἶναι ἕν μικρόν Θαβώρ καί ἀνέμενεν Ὑμᾶς νά μᾶς μεταφέρετε ἀπό τό ἀληθινόν Θαβώρ τό Φῶς τό ἄκτιστον τοῦ Χριστοῦ. Ἐκζητοῦμεν, Μακαριώτατε, τάς προσευχάς Σας».

Ἀνταπαντῶν ὁ Μακαριώτατος, ἐξέφρασε τήν χαράν καί τήν συγκίνησιν Αὐτοῦ, διότι ἠξίωσεν ὁ Θεός τήν Ἐκκλησίαν τῶν Ἱεροσολύμων νά εὑρίσκεται εἰς ἐπίσκεψιν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας καί σήμερον εἰς τήν ἱεράν Μονήν τῆς Μεταμορφώσεως ταύτην καί νά μεταφέρῃ τήν ἐμπειρίαν αὐτῆς τοῦ φωτός τοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ, ὀφθέντος σεσαρκωμένου καί ἐνανθρωπήσαντος εἰς τήν Βηθλεέμ κατά τήν Γέννησιν, συναναστραφέντος τοῖς ἀνθρώποις εἰς τήν Γῆν τήν Ἁγίαν, μεταμορφωθέντος ἐπί τοῦ ὄρους Θαβώρ καί δείξαντος τήν δόξαν Αὐτοῦ εἰς τούς Ἁγίους Αὐτοῦ μαθητάς καί Ἀποστόλους, σταυρωθέντος ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ καί ἀναστάντος ἐκ νεκρῶν ἐκ τοῦ ὀλβίου Αὐτοῦ Τάφου. «Τό Φῶς τοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ, μεταμορφωθέντος καί ἀναστάντος μεταφέρομεν Ἡμεῖς σήμερον», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος,  «ἡ Σιωνῖτις Ἐκκλησία, ἡ μικρή καί ταπεινή εἰς ἀριθμούς, μεγάλη ὅμως εἰς ἀποστολήν, καθ’ ὅτι αὕτη ἐδέχθη πρώτη ἄφεσιν ἁμαρτιῶν διά τῆς Ἀναστάσεως, πρός τήν μικρήν καί κακοπαθήσασαν Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας καί πρός τήν Μονήν ταύτην τήν θεωμένην τό φῶς τοῦ προσώπου τοῦ μεταμορφωθέντος Κυρίου εἰς τόν Ναόν αὐτῆς τοῦτον τῆς τοῦ Κυρίου Μεταμορφώσεως».

«Τῆς δόξης μεταμορφωθέντος τοῦ Κυρίου προγευόμεθα ὅλοι εἰς τήν Ἐκκλησίαν Αὐτοῦ, πάντες, ἀνεξαρτήτως ἐθνικότητος καί γλώσσης, καθ’ ὅτι ἐν Χριστῷ κατά τόν ἀπόστολον Παῦλον <οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος καί Ἕλλην, ἄρσεν καί θῆλυ, βάρβαρος, Σκύθης, ἐλεύθερος>, (  Γαλ. 3,28 ).

«Πρός ἐνίσχυσιν καί βοήθειαν εἰς τό ἡγουμενικόν αὐτῆς ἔργον ἐπιδίδομεν εἰς τήν Γερόντισσαν Ἑρμιόνην φιλντισένιον ἐπιστήθιον σταυρόν καί φιλντισένιον ἀστέρα τῆς Βηθλεέμ, ἵνα φωτίζῃ τήν μοναστικήν αὐτῆς Ἀδελφότητα».

Ἡ καθηγουμένη Ἑρμιόνη παρέθεσε πλουσίαν νηστήσιμον τράπεζαν εἰς τόν Μακαριώτατον καί τήν Συνοδείαν Αὐτοῦ ὡς καί εἰς τόν Μακαριώτατον Βαρσοβίας καί εἰς τήν Συνοδείαν Αὐτοῦ εἰς τήν τράπεζαν τῆς Μονῆς, προσφάτως, στολισθεῖσαν εἰς ὡραιοτάτην αἴθουσαν. Διαρκοῦντος τοῦ γεύματος, μικρά ταλαντοῦχος κορασίς, ἐκ τῆς ἐνορίας τοῦ Γκραμπάρκα καταγομένη, ηὔφρανε τούς Πατέρας καί τούς ἄλλους συνδαιτυμόνας μέ μουσικά κομμάτια, τά ὁποῖα ἔπαιξεν εἰς τό ὑπάρχον εἰς τήν τράπεζαν πιάνο.

Ἡ Μονή ἀποτελεῖ ὄχι μόνον τό ἐνοριακόν κέντρον τῆς πλησιοχώρου κώμης Γκραμπάρκα, ἀλλά καί προσκυνηματικόν κέντρον χιλιάδων Ὀρθοδόξων πιστῶν προσερχομένων συχνάκις, κυρίως ὅμως κατά τήν ἑορτήν τῆς Μονῆς, τήν 6^ην Αὐγούστου.

Ἡ καθηγουμένη καί αἱ μοναχαί ἐσυνώδευσαν τήν Πατριαρχικήν συνοδείαν εἰς τήν ἁγιογραφουμένην εἰσέτι παραπλεύρως νέαν τράπεζαν καί εἰς τό ἁγίασμα τῆς Μονῆς.

Μετά τοῦτο, ὁ ἑπόμενος τόπος ἐπισκέψεως τῆς Πατριαρχικῆς Συνοδείας ἦτο ἡ ἱερά Μονή Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου εἰς Sapraśl, ἡ ἀνάγουσα τήν ἀρχήν αὐτῆς εἰς τόν 15^ον αἰῶνα, ὑποστᾶσα πολλάς καταστροφάς διά μέσου τῶν αἰώνων τελείως δέ διά βομβαρδισμοῦ κατεδαφισθεῖσα τό 1945. Ἐπί τῶν ἐρειπίων τοῦ παλαιοῦ ναοῦ συνεχίζεται καί σήμερον ἡ ἀνέγερσις νέου πρωτοτύπου ναοῦ, ἔχοντος στοιχεῖα ἀρχιτεκτονικῆς φρουρίου καί πύργου. Ἡ ἀνέγερσις αὐτή εἶχε ἀρχίσει δι’ ἐνεργειῶν τοῦ νῦν Προκαθημένου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας.

Εἰς τόν Ναόν τοῦτον προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον ἐνώπιον τῶν συναχθέντων πιστῶν ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς καί βοηθός ἐπίσκοπος τῆς Μητροπόλεως Bialystok Θεοφιλέστατος Γρηγόριος, λέγων ὅτι μοναχοί καί λαός ὑποδέχονται σήμερον Αὐτόν ὡς ἄγγελον ἐρχόμενον ἐξ Ἱεροσολύμων, ἵνα εὐλογήσῃ τόν ναόν τοῦτον, ὁ ὁποῖος συχνάκις κατεστράφη, ἀλλά τελικῶς ἀνεκαινίσθη, διότι ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι μέ τήν ἐξουσίαν, ἀλλά με τήν ἀλήθειαν. Σήμερον ἀνήκει εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν καί ἀνακαινίζεται, δέν τοῦ λείπουν ὅμως τά προβλήματα.  «Διά τοῦτο ζητοῦμεν τάς προσευχάς Σας ἐπί τοῦ Παναγίου Τάφου, Μακαριώτατε!». Τόν Θεοφιλέστατον Ἐπίσκοπον Γρηγόριον προσεφώνησεν ὁ Μακαριώτατος ὡς ἑξῆς:

«Ὅπως ὁ ἄγγελος εὐαγγελισθείς τό <Χαῖρε Κεχαριτωμένη> εἰς τήν Παρθένον εἰς Ναζαρέτ, οὕτω καί Ἡμεῖς ἐξ Ἱεροσολύμων προερχόμενοι, φέρομεν εἰς ὑμᾶς τόν χαρμόσυνον τοῦτον χαιρετισμόν, τόν ὁποῖον μετά χαρᾶς ἤκουσεν ἡ Παρθένος, ἡ σαρκώσασα τόν Κύριον καί ἰδοῦσα ὅμως τοῦτον ὡς Υἱόν αὐτῆς ἐπί τοῦ σταυροῦ. Τοῦτο σημαίνει καί δι’ ἡμᾶς ὅτι ἡ χαρά διά τήν ἐνανθρώπησιν τοῦ Χριστοῦ εἶναι συνυφασμένη μέ τήν λύπην τοῦ μαρτυρίου, τοῦ Σταυροῦ, εἶναι χαρμολύπη. Τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι μαρτυρία καί  μαρτύριον: Ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νά ὁμολογῇ τό Εὐαγγέλιον, ὑφισταμένη τό μαρτύριον. Τοῦτο τό κοινόν βλέπομεν κατά τάς ἡμέρας ταύτας μεταξύ τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας. Νά ὑφίστανται τάς διώξεις, νά κλυδωνίζωνται καί νά μήν καταποντίζωνται, ἀλλ’ ὡς ὁ Κύριος αὐτῶν ἠγέρθη ἐκ τοῦ Τάφου, οὕτω καί αὐταί νά ἐγείρωνται ὡς τραυματίαι ἐκ τοῦ Τάφου τῶν καταδιώξεων καί νά συνεχίζουν τήν μαρτυρίαν αὐτῶν.  Ἡμεῖς ὡς Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων γινόμεθα συγκοινωνοί τοῦ μαρτυρίου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας καί μεταφέρομεν εἰς αὐτήν τό μήνυμα τῆς χαρᾶς, τῆς ἐλπίδος, τῆς δυνάμεως καί τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας ἐκ Ναζαρέτ καί ἐξ Ἱεροσολύμων καί προσευχόμεθα, ἵνα φέρητε καρτερικῶς τόν σταυρόν ὑμῶν, ταῖς πρεσβείαις καί τῇ βοηθείᾳ τῆς Θεοτόκου».

Ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Γρηγόριος ἐπέδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον ἁγιογραφημένην εἰκόνα τῆς Θεοτόκου Ὁδηγητρίας, ὁ δέ Μακαριώτατος προσέφερεν αὐτῷ φιλντισένιον ἐγκόλπιον καί σταυρόν εὐλογίας.

Παραπλεύρως τοῦ ἀνεγειρομένου τούτου ἱεροῦ ναοῦ ἔχει ἀνεγερθῆ ἱερός Ναός τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, τόν ὁποῖον ἐπεσκέφθη ἡ Πατριαρχική Συνοδεία καθώς καί τήν κάτωθι τοῦ ἀνεγειρομένου ναοῦ κρύπτην, εἰς τήν ὁποίαν εἶναι ἐνταφιασμένος ὁ προσφάτως εἰς τό πολύνεκρον ἀεροπορικόν δυστύχημα τῆς Πολωνίας εὑρών τραγικόν θάνατον, βοηθός Ἐπίσκοπος Μύρων.

Ἀπό τό Sapraśl ἀνεχώρησεν ἡ Πατριαρχική συνοδεία διά τήν πόλιν Bialystok. Εἰς τήν πόλιν αὐτήν ἡ συνοδεία ἐπεσκέφθη δύο νέους ναούς, ἀνεγερθέντας τῇ ἐμπνεύσει, φροντίδι καί ἐπιμελείᾳ τοῦ νῦν Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας ἤδη πρό τῆς ἐκλογῆς Αὐτοῦ. Ὁ εἷς τούτων εἶναι ναός τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας, θεμελιωθείς ὑπό τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Δημητρίου καί ἐγκαινιασθείς ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Ὄντως ὁ Ναός οὗτος εἶναι ἄξιος ἀπείρου θαυμασμοῦ, ὅσον ἀφορᾷ τήν ἀρχιτεκτονικήν αὐτοῦ καί τήν ἁγιογραφίαν μέ τάσεις ἀπομιμήσεως τοῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας εἰς τήν Κωνσταντινούπολιν. Ὁ ἄλλος ναός ἦτο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὄντως καί οὗτος μεγαλοπρεπής και ἁξιοθαύμαστος διά τήν ἀρχιτεκτονικήν, τό εἰκονοστάσιον, τήν ἁγιογραφίαν μέ μίαν τάσιν Ρωσικῆς τεχνοτροπίας μή ἀπομακρυνομένης τῆς Βυζαντινῆς. Ἐπί τούτου, θά ἔλεγέ τις, ὅτι ἡ Πολωνική Ἐκκλησία κατορθώνει νά συνδυάζῃ μέ ἱσορροπίαν τήν Ρωσικήν Παράδοσιν μέ τήν βυζαντινήν εἰς τήν ἀρχιτεκτονικήν καί τήν διακόσμησιν τῶν ναῶν, εἰς τήν μουσικήν κ.ἄ.

Ὁ Ναός οὗτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἔχει ὑψηλότατον καί ὡραιότατον κωδωνοστάσιον, τόν ὁποῖον χρησιμοποιεῖται ταυτοχρόνως καί  ὡς ραδιοφωνικός σταθμός τῆς ἐνορίας αὐτῆς εἰς Bialystok.

Εἰς τήν ἔνθερμον ἱερατικήν καί λαϊκήν ὑποδοχήν εἰς τόν Ναόν τοῦτον, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων εὐλογῶν τόν λαόν καί συντόμως προσφωνῶν, ὑπεγράμμισεν τό γεγονός ὅτι ὁ Ναός τῆς Ἁγίας Σοφίας εἶναι Ναός τῆς σεσαρκωμένης Σοφίας τοῦ Θεοῦ, τοῦ Σεσαρκωμένου Λόγου, δηλῶν τήν κοινωνίαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας μετά τῆς Ἁγίας Σοφίας καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καί ὅτι ὁ Ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὑπομιμνῄσκει εἰς ἡμᾶς τήν κάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τό ὑπερῷον ἐπί τούς μαθητάς τοῦ Χριστοῦ καί τούς ἀποστόλους καί ἐπί τήν Θεοτόκον καί ὅτι τό Ἅγιον Πνεῦμα, τό συγκροτοῦν ὅλον τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας, καλεῖ εἰς ἑνότητα πάντας τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς.

Ἐκ τοῦ Ναοῦ τούτου μετέβησαν διά τόν Ἑσπερινόν τῆς Κυριακῆς καί τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἐλισσαίου εἰς τόν ἐν Bialystok  ἱερόν ναόν τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Εἰς τοῦτον οἱ συγκεντρωθέντες πιστοί καί τόν Ἑσπερινόν ἐν ὀρθοστασίᾳ παρακολουθοῦντες, καθ’ ὅτι εἰς τήν Πολωνίαν οἱ Ὀρθόδοξοι ναοί ὡς καί εἰς τήν Ρωσικήν δέν ἔχουν στασίδια, ἦσαν τόσοι πολλοί, ὥστε δέν θά ὑπερέβαλε κάποιος, ἐάν ἔλεγε ὅτι ἐάν ἔριχνε μίαν καρφίτσαν, αὐτή δέν θά ἔφθανεν εἰς τό δάπεδον, λόγῳ τοῦ συνωστισμοῦ σώματος μέ σῶμα. Παρά ταῦτα οὐδεμία κίνησις ἐγίνετο καί οὐδείς ψίθυρος ἠκούγετο.

Τόν Μακαριώτατον προσεφώνησε ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπισκοπος Bialystok Ἰάκωβος, προσφέρων Αὐτῷ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου νεο-παιδομάρτυρος Γαβριήλ, μαρτυρήσαντος τό 1760 ὑπό φανατικῶν ἀνθρώπων.

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων προσεφώνησε τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἰάκωβον, λέγων: «Αἱ πρεσβεῖαι τοῦ Ἁγίου νεοπαιδομάρτυρος Γαβριήλ ὡδήγησαν τά βήματα Ἡμῶν ἐνταῦθα, διά νά δηλώσωμεν τήν κοινωνίαν ἡμῶν ἐν Χριστῷ. Ἐρχόμεθα ἀπό Ἱερουσαλήμ, τήν ὁποίαν ἐπότισε τό αἷμα τῶν προφητῶν καί τοῦ Χριστοῦ. Ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἰς Ἱερουσαλήμ ἔφερε τήν συνδιαλλαγήν ἀνθρώπων πρός τόν Θεόν καί ἀνθρώπου πρός ἄνθρωπον καί ἤλλαξε τόν ροῦν τῆς ἀνθρωπίνης ἱστορίας. Ὁ σπόρος τῆς Ἐκκλησίας, τόν ὁποῖον ἔσπειραν εἰς τήν γῆν ταύτην οἱ αὐτάδελφοι ἱεραπόστολοι Κύριλλος καί Μεθόδιος, ἐφύτρωσε καί ἐβλάστησε εἰς δένδρον πίστεως καί ἔφερε καρπούς πολλούς, ἀποστόλους, ὁμολογητάς, μάρτυρας. Εἷς τῶν μαρτύρων τούτων, ἀπόδειξις καί οὗτος τῆς ἀληθείας καί τῆς δυνάμεως τοῦ Εὐαγγελίου, εἶναι ὁ παιδομάρτυς Γεβριήλ, τοῦ ὁποίου τά λείψανα φυλάσσονται ὡς εὐλογία καί ὡς πηγή ἰάσεων εἰς τόν ἐνοριακόν ναόν τοῦτον, τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Εὔχομαι ἡ φιλανθρωπία καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἡ φανερωθεῖσα μέ τόν σταυρικόν θάνατον τοῦ Υἱοῦ Αὐτοῦ, νά εἶναι πάντοτε μετά τῶν μελῶν τῆς ἐνορίας ταύτης».

Ἐπί τούτοις ὁ Μακαριώτατος  προσέφερεν ἐγκόλπιον καί σταυρόν εὐλογίας εἰς τόν Σεβασμιώτατον, ὁ δέ Σεβασμιώτατος προσέφερεν εἰς τόν Μακαριώτατον εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γαβριήλ μέ τεμάχιον τοῦ ἁγίου λειψάνου αὐτοῦ. Ἐν τέλει, τά μέλη τῆς Πατριαρχικῆς Συνοδείας προσεκύνησαν τά λείψανα τοῦ παιδομάρτυρος Γαβριήλ. Μετά τοῦτο ἡ Πατριαρχική Συνοδεία κατηυθύνθη πρός τό Δημαρχεῖον τῆς πόλεως Bialystok, στεγαζόμενον εἰς παλάτιον τῆς οἰκογενείας Μπρανίσκυ ἀνεκαινισμένον καί προσηρμοσμένον διά τάς ἀνάγκας Δημαρχίας. Ἐνταῦθα ὁ Πρόεδρος (Δήμαρχος) τῆς πόλεως Bialystok κ. Tadeusz Truskolaski εἶχεν ἐτοιμάσει θερμήν ὑποδοχήν εἰς τήν Πατριαρχικήν συνοδείαν. Τό προσωπικόν τῆς Δημαρχίας, ἄγημα στρατοῦ, φιλαρμονική καί πολλοί προσκεκλημένοι ὑπεδέχθησαν τόν Μακαριώτατον εἰς τό προαύλιον τοῦ μεγαλοπρεποῦς κτιρίου.

Διαρκοῦντος τοῦ δείπνου ὁ ἐντιμότατος κ. Πρόεδρος (Δήμαρχος) προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον (βλέπε σύνδεσμο https://jerusalem-patriarchate.info/2010/06/26/1591/ ) ὁ δέ Μακαριώτατος, ἀντιφωνῶν, προσεφώνησε τόν κ. Πρόεδρον (Δήμαρχον) ὡς ἑξῆς:

«Μακαριώτατε Μητροπολῖτα Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας

κ.κ. Σάββα,

Ἐντιμότατε κ. Πρόεδρε τῆς Πόλεως Bialystok κ. Tadeusz Truskolaski,

Ἐντιμότατοι Προσκεκλημένοι,

Προερχόμενοι ἐξ Ἱεροσολύμων, ἐκ τῆς πόλεως τῆς Ἁγίας, τῆς πόλεως εἰς τήν ὁποίαν ἐσταυρώθη καί ἀνέστη ἐκ νεκρῶν ὁ ἀρχηγός τῆς πίστεως ὅλων τῶν Χριστιανῶν, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἕδρας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ἔχομεν κατ’ αὐτάς τάς ἡμέρας, τήν τιμήν καί τήν χαράν νά τελῶμεν τήν καθιερωμένην ἡμῶν εἰρηνικήν ἐπίσκεψιν εἰς τήν αὐτοκέφαλον ἀδελφήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας.

Εἰς τό πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως ταύτης ἔχομεν τήν χαράν καί τήν τιμήν νά γνωρίζωμεν τήν μεγάλην καί ἱστορικήν χώραν τῆς Πολωνίας. Τήν χώραν ταύτην ἡμεῖς ἰδιαιτέρως μετ’ ἐκτιμήσεως ἐνθυμούμεθα πέραν τῶν ἄλλων διά τό ὑπέρ αὐτῆς ἐνδιαφέρον ἀοιδίμων Πατριαρχῶν Ἱεροσολύμων, προκατόχων Ἡμῶν καί κυρίως τοῦ Πατριάρχου Θεοφάνους, τοῦ ἀνασυγκροτήσαντος τήν Ὀρθόδοξον ἱεραρχίαν τῆς Πολωνίας τό 1620, καί διά τούς ἀγῶνας αὐτῆς εἰς τούς νεωτέρους χρόνους ὑπέρ τῆς δημοκρατίας. Μετά λύπης μετέχομεν εἰς τό πένθος τῆς χώρας αὐτῆς διά τόν πρόσφατον θάνατον τοῦ Προέδρου αὐτῆς καί τῶν ἀνωτάτων κυβερνητικῶν ἀξιωματούχων καί τοῦ ἐπισκόπου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας.

Ἰδιαιτέρως χαιρόμεθα διά τήν ἐπίσκεψιν ἡμῶν σήμερον εἰς τήν μεγάλην αὐτήν καί προωδευμένην πόλιν τοῦ Bialystok καί ἰδιαιτέρως συγκεκινημένοι εὐχαριστοῦμεν τόν Πρόεδρον αὐτῆς καί ὅλας ἐκείνας τάς ἀρχάς τῆς πόλεως διά τήν θερμήν ὑποδοχήν, τήν ὁποίαν ἐπεφύλαξαν εἰς Ἡμᾶς προσωπικῶς καί τήν τιμίαν Ἡμῶν συνοδείαν καί διά τάς τιμάς, τάς ὁποίας ἀπέδωσαν εἰς Ἡμᾶς.

Ἐκ τῆς χαρᾶς ταύτης διακατεχόμενοι, διαβεβαιοῦμεν ὑμᾶς πάντας ὅτι θά προσευχώμεθα εἰς τόν Ζωοδόχον τοῦ Κυρίου Τάφου, τόν ὁποῖον εὐλαβῶς διακονοῦμεν, ὑπέρ ὑγιείας ὑμῶν, εὐσταθείας, εὐημερίας, προόδου καί ἀφθονίας πνευματικῶν καί ὑλικῶν ἀγαθῶν καί πάσης παρά Θεοῦ εὐλογίας».

Προσκεκλημένοι εἰς τό δεῖπνον ἦσαν ὁ Ρωμαιοκαθολικός Ἐπίσκοπος τῆς πόλεως Σεβασμιώτατος κ. Eduard Ozorowski καί ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Πολιτείας τῆς Πολωνίας κ. Ἰωσήφ Ροζάνσκη, ὁ ὑποδεχθείς τόν Μακαριώτατον εἰς τό ἀεροδρόμιον. Οὗτος προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον ὡς ἐρχόμενον ἐξ Ἱερουσαλήμ καί τῆς Ἁγίας Γῆς, εἰς τήν ὁποίαν κατῆλθεν ὁ Θεός ἐν τῷ Χριστῷ ὡς ἄνθρωπος, τόσον ἄνθρωπος, ὥστε οἱ ἄνθρωποι ἐνίοτε νά δυσκολεύωνται νά δεχθοῦν Αὐτόν. Οὗτος  ἀνεφέρθη εἰς τάς ἀνέκαθεν καλάς σχέσεις Πολωνίας καί Ἑλλάδος καί ἐξέφρασε τήν ἐπιθυμίαν νά ἐπισκεφθῇ τήν Ἱερουσαλήμ.

Προσφωνῶν ὡσαύτως ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Βαρσοβίας κ.κ. Σάββας τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων καί τούς λοιπούς συνδαιτυμόνας, εἶπεν:

«Εἶναι συγκινητικόν τό γεγονός ὅτι Πατριάρχης Ἱεροσολύμων ἐπισκέπτεται τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας καί τήν χώραν τῆς Παλαιστίνης ἔπειτα ἀπό 400 χρόνια. Ἐπίσης, ὅτι ἡ ρίζα πάντων τῶν Χριστιανῶν εἶναι ἡ πόλις τῆς Ἱερουσαλήμ. Ὅτι ἐξ αὐτῆς ἡ ζύμη τῆς Ἐκκλησίας ηὐξήθη καί ἐξακολουθεῖ νά αὐξάνῃ ἀνά τόν κόσμον. Ὅτι Ὑμεῖς, Μακαριώτατε, διά τῶν χειρῶν Ὑμῶν ἐγγίζετε τόν Ἅγιον Τάφον καί μεταδίδετε τό Ἅγιον Φῶς, τό ὁποῖον Ἡμεῖς διά πρώτην φοράν ἐφέτος μετεφέρομεν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας καί ἔλαβε τοῦτο καί ἡ Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία τῆς πόλεως τῆς Βαρσοβίας. Ὅτι ὁ Πρόεδρος (Δήμαρχος) κ. Tadeusz Truskolaski, ἐπισκεφθείς Ὑμᾶς εἰς Ἱερουσαλήμ εἶχε προσκαλέσει Ὑμᾶς νά ἔλθητε εἰς Πολωνίαν καί μέ εἶχε παρακαλέσει νά τιμήσω τήν πόλιν τοῦ Bialystok κατά τήν ἐπίσκεψιν Ὑμῶν. Εὐχαριστῶ τόν Ρωμαιοκαθολικόν Ἐπισκοπον τῆς πόλεως, Μητροπολίτην Eduard Ozorowski, διά τήν παρουσίαν αὐτοῦ εἰς τό δεῖπνον καί τήν παρασχεθεῖσαν συνεργασίαν, καθώς καί τόν Ὀρθόδοξον Μητροπολίτην τῆς πόλεως Bialystok κ. Ἰωακείμ καί τούς ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως αὐτοῦ διά τή πρόθυμον ἀνταπόκρισιν εἰς τήν διοργάνωσιν τῆς εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων εἰς τήν πόλιν τοῦ Bialystok».

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἐπιδίδων εἰς τόν Πρόεδρον (Δήμαρχον) καί τήν σύζυγον αὐτοῦ χρυσοῦν ἐπιστήθιον σταυρόν, ηὐχαρίστησε διά τήν ἔνθερμον ὑποδοχήν τόν Μητροπολίτην Βαρσοβίας, τόν  Δήμαρχον τῆς πόλεως, τούς ἱερεῖς τούς τιμῶντας Αὐτόν μέ τήν παρουσίαν αὐτῶν εἰς τό δεῖπνον, τιμῶντας οὐσιαστικῶς τήν πόλιν τῶν Ἱεροσολυμων  εἰς τήν ὁποίαν ἐγράφη ἡ ἱερά ἱστορία. «Ἡ παρουσία ὅλων τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν εἰς τήν Ἱερουσαλήμ»,  εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «ἀποτελεῖ ἐγγύησιν τῆς ἱερότητος αὐτῆς, ὅταν μάλιστα αὐτή τυγχάνει ἱερά πόλις καί διά τόν Ἰουδαϊσμόν καί τό Ἰσλάμ. Εὔχομαι ἡ συνάντησις αὐτή νά ἀποτελέσῃ ἀπαρχήν δι’ ἄλλας συναντήσεις εἰς Ἱερουσαλήμ».

Διά τῆς ἐκδηλώσεως αὐτῆς συνεπληρώθη τό πρόγραμμα τῆς ἡμέρας τοῦ Σαββάτου, 13^ης/26^ης Ἰουνίου 2010, τρίτης ἡμέρας τῆς εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder