2Α ΗΜΕΡΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΗΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ.

Τήν πρωΐαν τῆς Παρασκευῆς, 12^ης / 25^ης Ἰουνίου 2010,  ἤρξατο ὁ ἑορτασμός τῆς μνήμης τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ὀνουφρίου εἰς τήν Ἱεράν αὐτοῦ Μονήν ἐν Jubleczna.

Ἐλθών ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐκ τοῦ πλησιοχώρου εἰς τήν Ἱεράν Μονήν ξενοδοχείου τῆς διανυκτερεύσεως Αὐτοῦ, ἐγένετο δεκτός εἰς τήν εἴσοδον αὐτῆς ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Βαρσοβίας κ.κ. Σάββα, μεθ’ οὗ καί συνεισῆλθεν ἐπ’ ὁλίγον εἰς τό ἡγουμενεῖον τῆς Μονῆς, ἄχρις οὗ ἐνδυθῶσιν οἱ Ἀρχιερεῖς.

Ἐνδυθέντες οἱ Ἀρχιερεῖς, ἐξῆλθον μετά τῶν ἱερέων καί παρέλαβον ἀπό τό ἡγουμενεῖον τούς δύο Προκαθημένους καί εἰσώδευσαν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν, τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων ἐνδεδυμένου μανδύαν καί εὐλογοῦντος τόν λαόν, τοῦ δέ Μακαριωτάτου Βαρσοβίας  τιμητικῶς συνοδεύοντος ὡς φιλοξενοῦντος.

Ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Βαρσοβίας καί οἱ λοιποί Ἀρχιερεῖς τῆς Πολωνικῆς Ἐκκλησίας καί παρεπιδημοῦντες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ὑπέρ τούς δέκα, εἰσῆλθον εἰς τό Ἱερόν Βῆμα καί ἐνεδύθησαν τήν ἀρχιερατικήν στολήν αὐτῶν. Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος παρέμεινεν ἐπί ἐξέδρας εἰς τό μέσον τοῦ ἱεροῦ ναοῦ καί ἐνεδύθη ὑπό τῶν διακόνων.

Τούτων  λαβόντων χώραν, ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Βαρσοβίας καί οἱ λοιποί Ἀρχιερεῖς ἐξῆλθον τοῦ ἱεροῦ Βήματος καί περιεστοίχισαν δεξιά καί ἀριστερά μετά τῶν ἱερέων τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον, ὁπότε καί ἤρξατο ἡ θ. Λειτουργία διά τοῦ «Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία…».

Ἡ θ. Λειτουργία ἐτελέσθη ὡς Πατριαρχικόν Συλλείτουργον κατά τήν τάξιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν μιᾷ τῇ πίστει καί ἐν συνδυασμῷ  τῶν λειτουργικῶν παραδόσεων τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων, καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας. Λόγῳ γεωγραφικῆς ἐγγύτητος ἡ Ἐκκλησία τῆς Πολωνίας ἔχει λειτουργικάς τινας συνηθείας τοῦ ρωσικοῦ λειτουργικοῦ Τυπικοῦ. Τοῦτο οὐδόλως ἀποτελεῖ πρόβλημα, ἀπεναντίας εἶναι ἐνδεικτικόν τῆς ἐλευθερίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας νά ἔχῃ τήν ἐπιτρεπτήν λειτουργικήν ποικιλίαν, μή ἀντιτιθεμένης εἰς τήν ἀπόλυτον δογματικήν αὐτῆς  ὁμοφωνίαν καί ἑνότητα.

Ἡ Πατριαρχική πολύ-ἀρχιερατική καί πολύ-ἱερατική θ. Λειτουργία μέ τήν χωρῳδίαν τῆς Ἱερατικῆς Σχολῆς τῆς Βαρσοβίας ψάλλουσαν εἰς ὕφος Εὐρωπαϊκόν, διατηροῦν πολλά βυζαντινά στοιχεῖα καί μέ τόν πλήθοντα καί ἐν κατανύξει μετέχοντα εὐσεβῆ Πολωνικόν λαόν, ἔγινε καί πάλιν μία φανέρωσις τοῦ μυστηρίου τῆς οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ διά τήν σωτηρίαν μας, τοῦ μυστηρίου τοῦ φανερωθέντος εἰς ἡμᾶς διά τῆς ἐνανθρωπήσεως, τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἔγινεν μία ἀκόμη ἐπανάληψις, μία ἀκόμη συνέχεια τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, τῆς μεταλήψεως τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ πρός ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, δύναμιν, εἰρήνην, ζωήν καί σωτηρίαν.

Εἰς τό Κοινωνικόν, διαρκούσης εἰς τό ἱερόν Βῆμα τῆς θ. Κοινωνίας, ἱερεύς τῆς Πολωνικῆς Ἐκκλησίας ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον περί τοῦ τιμωμένου Ἁγίου Ὀνουφρίου. Μετά τήν θ. Κοινωνίαν τῶν πιστῶν καί τήν ἀπόλυσιν, ἠκολούθησε λιτανεία τρίς πέριξ τοῦ ναοῦ μετά περιφορᾶς τῆς εἰκόνος τοῦ Ἁγίου Ὀνουφρίου καί ἀναγνώσεως Εὐαγγελικῆς περικοπῆς καί δεήσεως εἰς ἕκαστον τῶν τεσσάρων σημείων τοῦ ὁρίζοντος καί ραντισμοῦ δι’ ἡγιασμένου ὕδατος.

Ἅμα τῷ τέλει τῆς λιτανείας πρό τῆς θύρας τοῦ ἱεροῦ ναοῦ, ἐγένετο ἡ ἀνταλλαγή τῶν προσφωνήσεων τῶν Προκαθημένων, πρῶτον τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Βαρσοβίας (βλέπε σύνδεσμο https://jerusalem-patriarchate.info/2010/06/25/1593/ ) καί δεύτερον τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφίλου ὡς ἕπεται:

«Μακαριώτατε Μητροπολῖτα Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας

κ.κ. Σάββα,

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Ζῶμεν σήμερον ὡς δῶρον τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τήν ἑορτήν καί πανήγυριν ταύτην εἰς τήν ἱεράν αὐτήν Σταυροπηγιακήν Μονήν ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἁγίου Ὀνουφρίου τοῦ μεγάλου.

Τελoῦμεν τήν θ. Λειτουργίαν, ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν, καί ἡ αὐτοκέφαλος ἀδελφή Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Πολωνίας.

Ἔχομεν ἐμπειρίαν πνευματικήν, ἀλλά καί ἁπτήν, ὑλικήν, τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, τό ὁποῖον ἅπαξ παρέδωσεν εἰς τό ὑπερῷον τῆς Σιών ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἰς τούς Ἁγίους Αὐτοῦ μαθητάς καί Ἀποστόλους καί συνεχῶς καί ἀεννάως παρέχει καθ’ ἑκάστην εἰς τό σῶμα Αὐτοῦ τό Ἅγιον, τήν Ἐκκλησίαν.

Τό μυστήριον τοῦτο τῆς Θείας Εὐχαριστίας ὡς μυστήριον ἀφέσεως ἁμαρτιῶν, ὡς μυστήριον δυνάμεως, ζωῆς καί σωτηρίας τελοῦμεν εἰς τήν ἱστορικήν ταύτην Σταυροπηγιακήν Μονήν τοῦ Ἁγίου Ὀνουφρίου τῆς Jubleczna, ἐπί τῇ μνήμῃ ἑνός ἀπό τούς μεγάλους ἀσκητάς πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ ἁγίου Ὀνουφρίου

Οὗτος ὁ ὅσιος πατήρ ἡμῶν Ὀνούφριος, ἔχων τήν καταγωγήν ἐκ τῆς χώρας τῆς Αἰγύπτου, ἔζησεν εἰς αὐτήν ζωήν ἄκρας ἀγάπης πρός τόν Θεόν καί τόν πλησίον, ταπεινώσεως παραδειγματικῆς καί συγκινητικῆς, ἡσυχίας καθαρτικῆς τῶν παθῶν καί καλλιεργείας τῶν ἀρετῶν διά τήν κοινωνίαν μετά τοῦ Θεοῦ καί τήν γνῶσιν τοῦ ἑαυτοῦ του, ἀκτημοσύνης τοιαύτης, ὥστε ἀντί τῶν ἐνδυμάτων διά τήν κάλυψιν τοῦ σώματος αὐτοῦ νά χρησιμοποιῇ τήν μακροτάτην αὐτοῦ γενειάδα, ὡς παρουσιάζεται οὗτος ἐν τῇ ἱερᾷ αὐτοῦ εἰκόνι.

Τοῦτον τόν ἅγιον προβάλλει καί εἰς ἡμᾶς σήμερον ἡ Ἐκκλησία ἐπί τῇ μνήμῃ αὐτοῦ ὡς πρότυπον ὁσιότητος, πίστεως πρός τόν Θεόν, εὐσπλαχνίας, οἰκτιρμῶν καί ἀγάπης πρός τόν πλησίον, τόν ἀδελφόν ἡμῶν, εἰς μίαν ἐποχήν, κατά τήν ὁποίαν βία καί ἀσπλαγχνία ἐπικρατεῖ εἰς τάς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων καί ἀγών δι’ ἐπικράτησιν καί δύναμιν καί ἐξουσίαν κοσμικήν.

Τόν ἅγιον τοῦτον κατ’ ἐξοχήν τιμᾷ τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων δι’ ἱερᾶς Μονῆς ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ, κειμένης πλησίον τῆς κολυμβήθρας τοῦ Σιλωάμ εἰς τόν ἱστορικόν τόπον τοῦ ἀγροῦ τοῦ αἵματος, τόν ὁποῖον ἠγόρασαν οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι μέ τά τριάκοντα ἀργύρια, τά ὁποῖα ἐπέστρεψεν ὁ προδότης Ἰούδας: (Ματθ. 27, 1-10). Εἰς αὐτήν τήν Μονήν σήμερον καί κατ’ αὐτήν τήν ὥραν τελεῖται διά τούς πιστούς τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων ἑορτή καί πανήγυρις ἐπί τῇ μνήμῃ αὐτοῦ.

Εὐχαριστοῦμεν καί δοξολογοῦμεν τόν πανάγαθον Θεόν ἡμῶν ἐπί τῇ κατά τάς ἡμέρας ταύτας εἰρηνικῇ συναντήσει τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας καί ἐπί τῇ λειτουργίᾳ ταύτῃ ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ Ὁσίου πατρός ἡμῶν Ὀνουφρίου καί παρακαλοῦμεν, ὅπως ταῖς πρεσβείαις αὐτοῦ παραμένει στερεωμένη εἰς τόν αἰῶνα ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Πολωνίας καί ὁ Προκαθήμενος αὐτῆς, Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Σάββας μακροημερεύῃ ἐν ὑγιείᾳ καί ἐνισχύωνται οἱ μονάζοντες εἰς τόν κατά Χριστόν πνευματικόν ἀγῶνα αὐτῶν, ἵνα ἀποφέρωσι καρπούς πλουσίας ἀσκήσεως καί εὐποιΐας πρός σωτηρίαν ψυχῶν καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν».

Ὁ μέν Μακαριώτατος Βαρσοβίας εἰς τήν προσφώνησιν Αὐτοῦ, ἐπέμεινεν ἰδιαιτέρως εἰς τήν σημασίαν, τήν ὁποίαν ἔχει εἰς τήν συνείδησιν τοῦ Ὀρθοδόξου Πολωνικοῦ λαοῦ ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Ὀνουφρίου Jubleczna καθ’ ὅτι ἦτο ἡ μόνη Μονή, ἡ ὁποία διά μέσου τῶν αἰώνων οὐδέποτε ὑπέκυψεν εἰς τάς πιέσεις τῆς Οὐνίας δι’ ἀλλαγήν δόγματος καί διά τοῦτο παραμένει σύμβολον πνεύματος ἀντιστάσεως χάριν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως.

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων ἐξ ἄλλου εἰς τήν προσφώνησιν Αὐτοῦ, ἐπέμεινεν ἰδιαιτέρως εἰς τό παράδειγμα τῆς ὁσιακῆς ζωῆς τοῦ Ἁγίου Ὀνουφρίου καί εἰς τήν ὕπαρξιν Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ὀνουφρίου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων παρά τήν κολυμβῆθραν τοῦ Σιλωάμ καί ἐπί τοῦ ἀγροῦ τοῦ αἵματος, ὁ ὁποῖος ἠγοράσθη μέ τά τριάκοντα ἀργύρια, τά ὁποῖα ἐπέστρεψεν ὁ Ἰούδας προς ταφήν τοῖς ξένοις. (Ματθ. ΚΖ’ 6-8) .

Μετά τήν κοπιώδη ἀλλά καί λυτρωτικήν ἐν ταὐτῷ πνευματικήν πανδαισίαν ταύτην, ἠκολούθησε πλουσία μοναστηριακή τράπεζα, φιλαδέλφως παρατεθεῖσα ὑπό τοῦ ἡγουμένου τῆς Μονῆς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀθανασίου, ὁ ὁποῖος ὄντως εἶναι ἄξιος ἐπαίνων διά τήν κατάστασιν, εἰς τήν ὁποίαν διατηρεῖ τήν Μονήν.

Εἰς τήν τράπεζαν αὐτήν ἦσαν προσκεκλημένοι ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Βαρσοβίας καί ἐκπρόσωποι τῆς πολιτείας τῆς Πολωνίας, ὁ Κοινοτάρχης καί ὁ Ἔπαρχος τῆς περιοχῆς, οἱ ὁποῖοι προσέφεραν εἰς τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων τά δῶρα τῆς πόλεως αὐτῶν, ὁ δέ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων προσέφερεν αὐτοῖς δῶρον φιλντισένιον τοῦ ἀστέρος τῆς Βηθλεέμ.

Ἐν εὐχαριστίᾳ πρός τόν Θεόν διά τήν εὐφρόσυνον ἑορτήν καί τῷ ἡγουμένῳ καί τοῖς ἀδελφοῖς διά τήν ἐγκάρδιον καί φιλάδελφον φιλοξενίαν, ἡ Πατριαρχική συνοδεία ἀνεχώρησε διά τήν Ἱεράν Μητρόπολιν τοῦ Lublin, ἔνθα ἀνέμενεν Αὐτήν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Ἄβελ. Οὗτος εἶχεν ἐπιφύλαξει ὄντως θερμήν ὑποδοχήν διά συνάξεως κλήρου καί λαοῦ εἰς τόν ἱστορικόν Μητροπολιτικόν Ναόν τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος (βλέπε σύνδεσμο https://jerusalem-patriarchate.info/2010/06/25/1589/ ) .

Τά αἰσθήματα αὐτοῦ πρός τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διαφαίνονται εἰς τήν ὄντως συγκινητικήν καί σημαίνουσαν προσφώνησιν αὐτοῦ.

Εἰς ταύτην τήν προσφώνησιν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἀπήντησε, λέγων:

«Μακαριώτατε Μητροπολῖτα Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας κ.κ. Σάββα,

Σεβασμιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Lublin κ. Ἄβελ,

Εὐσεβές λαέ τοῦ Κυρίου,

Σᾶς μεταφέρομεν ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἐδέχθη τόν χαιρετισμόν «Χαῖρε Σιών Ἁγία, Μῆτερ τῶν Ἐκκλησιῶν…», τόν ἀναστάσιμον χαιρετισμόν. Τόν χαιρετισμόν ἐκ τῆς πόλεως, ἡ ὁποία ἐποτίσθη μέ τό αἷμα τῶν προφητῶν καί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ παρουσία Ἡμῶν καί τῆς συνοδείας Ἡμῶν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας ἀποτελεῖ ἕνα ἱστορικόν γεγονός, ἔργον τῆς θείας Προνοίας. Ἔχομεν ἔλθει εἰς τήν χώραν αὐτήν, τήν εὐλογημένην χώραν τῆς Πολωνίας, τήν ὁποίαν ἐπεσκέφθησαν πρό 400 ἐτῶν οἱ ἀοίδιμοι προκάτοχοι ἡμῶν, Παΐσιος, Δοσίθεος καί κυρίως Θεοφάνης, παρακινούμενοι ἐκ τῆς ἀποστολικότητος καί οἰκουμενικότητος τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων, στηρίζοντες τό Ὀρθόδοξον φρόνημα  τοῦ ἐμπεριστάτου ἐκ τῶν διώξεων εὐσεβοῦς Ὀρθοδόξου Πολωνικοῦ λαοῦ.

Ἡ ἀποστολικότης τῆς Ἐκκλησίας στηρίζεται εἰς τό μαρτύριον τοῦ Ἱδρυτοῦ αὐτῆς, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν συμμαρτύρων τοῦ Χριστοῦ. Τό μήνυμα τοῦ μαρτυρίου τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἀναστάσεως Αὐτοῦ δίδομεν καί Ἡμεῖς ἀπό κοινοῦ κατά τάς ἡμέρας ταύτας, ἑπόμενοι εἰς τά ἴχνη τοῦ προκατόχων Ἡμῶν καί ἀνταποκρινόμενοι εἰς εὐγενῆ πρόσκλησιν τοῦ Προκαθημένου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας Μακαριωτάτου κ.κ. Σάββα. Τήν ὁμολογίαν ταύτην δίδομεν, ἀκολουθοῦντες τό παράδειγμα τοῦ Κυρίου ἐπί τοῦ Σταυροῦ, ὁ Ὁποῖος συνεχώρησε τούς σταυρωτάς Αὐτοῦ, λέγων «ἄφες αὐτοῖς, οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσιν» ( Λουκ. 23,34).

Οὕτω καί ἡμεῖς συγχωροῦμεν τούς καταδιώξαντας τήν Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας. Χαιρόμεθα διά τήν παρουσίαν εἰς τήν Δοξολογίαν ταύτην τοῦ Ἐκπροσώπου τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἰωσήφ Ζιτσίνσκη, λέγοντες ὅτι ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων μετέχει εἰς τόν θεολογικόν διάλογον μετά τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς-Ἐκκλησίας, προσανατολιζομένη πρός τήν ἑνότητα τῆς πίστεως, τήν ὁποίαν ἔχουν αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι καί οὐχί πρός ἑνότητα διοικήσεως, οὐχί ἄλλήν τινά παρά μόνον τήν συνοδικήν τῆς πρώτης χιλιετίας τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας.  Ἡ ἀναγνώρισις τῶν λαθῶν ἡμῶν καί ἡ μετάνοια θά ὁδηγήσῃ ἡμᾶς τό ταχύτερον εἰς τήν ποθουμένην ἑνότητα. Ἄνευ ταύτης, ἄνευ τοῦ πατερικοῦ φρονήματος τῆς ταπεινώσεως, θά ματαιοπονῶμεν».

Ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἄβελ ἐπέδωσεν εἰκόνα τῆς Θεομήτορος εἰς τόν Μακαριώτατον, ἀντίγραφον εἰκόνος τῶν Ἱεροσολύμων, τό ὁποῖον φυλάσσεται εἰς τόν ἱερόν τοῦτον ναόν καί τό ὁποῖον προέρχεται ἐκ τοῦ πρωτοτύπου, τό ὁποῖον ἐφυλάσσετο εἰς τόν ἱερόν Ναόν τοῦ Μετοχίου τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλίππου τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς Μόσχαν Ἀποχωροῦντες οἱ Γάλλοι ἀπό τήν Μόσχαν τό 1812, καύσαντες τήν Ἐκκλησίαν, ἔλαβον τό πρωτότυπον τῆς εἰκόνος μεθ’ ἑαυτῶν καί φυλάσσουν αὐτό ἄχρι τῆς σήμερον εἰς τήν Παναγίαν τῶν Παρισίων.

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐπέδωσεν εἰς τόν Σεβασμιώτατον κ. Ἄβελ φιλντισένιον σταυρόν εὐλογίας, διά νά εὐλογῇ τόν λαόν αὐτοῦ.

Ἐν συνεχείᾳ, τῇ συνοδείᾳ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἄβελ ἡ Πατριαρχική Συνοδεία μετέβη εἰς παρακείμενον τόπον, Majdanek  καλούμενον, τηρούμενον σήμερον ὡς Μουσεῖον τῶν θυμάτων τῆς Γερμανικῆς θηριωδίας κατά τόν β’ Παγκόσμιον Πόλεμον.

Ἐνταῦθα κατετέθη ἐν ἀρχῇ στέφανος πρός τιμήν τῶν ἀδίκως καί ἀναιτίως θανατωθέντων εἰς τό στρατόπεδον τοῦτο συγκεντρώσεως καί ἐψάλη τό «αἰωνία ἡ μνήμη». Τόν Διευθυντήν τοῦ μακαβρίου Μουσειακοῦ χώρου τούτου προσεφώνησεν ἀγγλιστί ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων (βλέπε σύνδεσμο https://en.jerusalem-patriarchate.info/2010/06/25/866/ )  .

Ἐν συνεχείᾳ ἡ Πατριαρχική συνοδεία ἐξεναγήθη ὑπό τῆς Διευθύνσεως τοῦ Μουσείου εἰς τούς χώρους τῶν βασανιστηρίων τῶν θυμάτων, τούς θαλάμους τῶν κρατήσεων καί τά κρεματόρια τοῦ θανάτου καί μετά λύπης καί ὀδύνης ψυχῆς εἶδε τά ἐργαλεῖα ταῦτα τοῦ θανάτου, κατεσκευάσματα ἀνθρώπων διά τόν θάνατον τῶν συνανθρώπων των.

Ἀναχωροῦσα ἡ Πατριαρχική συνοδεία ἀπό τόν χῶρον τοῦ Μουσείου ἀναπολοῦσε τήν ἐπιγραφήν τήν ἐπιγεγραμμένην ἐνώπιον τοῦ μνημείου Πολωνιστί: «ἡ μοῖρα μας νά γίνῃ προειδοποίησις καί μάθημα γιά ὅλους ἑσᾶς».

Ἐκ τοῦ χώρου τοῦ Μουσείου ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀναχωρήσασα, παρεκάθισεν εἰς τήν φιλάδελφον τράπεζαν, παρατεθεῖσαν ὑπό τοῦ φιλοξένου καί φιλαδέλφου Ἐπισκόπου κ. Ἄβελ.

Εἰς ταύτην παρόντος καί τοῦ Ἐκπροσώπου τῆν πολιτείας τῆς Πολωνίας, -Διευθύνσεως Θρησκευμάτων κ. Ἰωσήφ Ροζάνσκη, ὁ Μακαριώτατος ἀνέλυσε τό ἔργον τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, θρησκευτικόν, κοινωνικόν, εἰρηνευτικόν, πολιτιστικόν καί πολιτικόν.

Διά τούτων συνεπληρώθη τό πλῆρες καί τεταμένον, πλούσιον δέ καί ἐποικοδομητικόν πρόγραμμα τῆς δευτέρας ἡμέρας, Παρασκευῆς, 12^ης / 25^ης Ἰουνίου 2010, τῆς εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως τῆς Α.Θ.Μ. εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder