ΣΥΓΚΛΗΣΙΣ ΤΟΥ «ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΗΣ» ΕΙΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ - Πατριαρχείοv Ιεροσολύμων

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’ μετέσχεν εἰς τήν σύγκλησιν τοῦ «Συμβουλίου τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς», λαβοῦσαν χώραν τήν 5^ην Αὐγούστου 2009, εἰς τό ξενοδοχεῖον American Colony τῆς Ἀνατολικῆς Ἱερουσαλήμ. Τό «Συμβούλιον τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς» / “COUNCIL OF THE RELIGIOUS INSTITUTIONS OF THE HOLY LAND” ἔχει τήν ἀρχήν τῆς συστάσεως αὐτοῦ εἰς τό ἔτος 2005. Συνεστήθη μέ τήν πρωτοβουλίαν τοῦ State Department τῶν Η.Π.Α. καί συμφωνίαν ἀντιπροσώπων τῶν τριῶν θρησκειῶν, Ἰουδαϊσμοῦ, Χριστιανισμοῦ καί Ἰσλάμ, ἵνα συνεχίσῃ καί συμπληρώσῃ τό ἔργον τῆς Διασκέψεως τῆς Ἀλεξανδρείας, τῆς ἀρξαμένης δηλαδή εἰς Ἀλεξάνδρειαν τόν Ἰανουάριον τοῦ 2002 εἰρηνευτικής πρωτοβουλίας τῶν θρησκειῶν νά συμβάλουν εἰς τήν ἐπίλυσιν τῆς Ἰσραηλινῆς – Παλαιστινιακῆς διαμάχης.

Οἱ κυριώτεροι στόχοι τοῦ Συμβουλίου τούτου εἶναι:

1. Ἡ δημιουργία κλίματος ἀμοιβαίου σεβασμοῦ μεταξύ τῶν ὀπαδῶν τῶν τριῶν θρησκευμάτων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί σεβασμοῦ τῶν ἱερῶν αὐτῶν τόπων ἐν αὐτῇ.

2. Ἡ ἀποφυγή δυσφημίσεως ἤ προσβολῆς ἤ κατασυκοφαντήσεως τοῦ ἄλλου καί ὁ σεβασμός τοῦ προσώπου, τῆς ἀξιοπρεπείας καί τῆς ἐλευθερίας αὐτοῦ.

3. Ὁ σεβασμός τοῦ θρησκευτικοῦ χαρακτῆρος τῶν Ἱεροσολύμων καί ἡ δυνατότης ἐλευθέρας προσβάσεως εἰς αὐτήν διά τούς ὀπαδούς τῶν τριῶν θρησκευμάτων καί πάντα ἄνθρωπον ἐπισκεπτόμενον αὐτήν.

Οἱ μετέχοντες εἰς τό Συμβούλιον τοῦτο πιστεύουν ὅτι δύνανται νά συμβάλουν εἰρηνευτικῶς καί συμφιλιωτικῶς αἱ τρεῖς θρησκεῖαι εἰς τήν δημιουργίαν κλίματος πολιτικῆς ὑφέσεως. Ἄνευ ἐπιλύσεως τοῦ θρησκευτικοῦ προβλήματος τῆς Ἱερουσαλήμ πιστεύουν ὅτι δέν δύναται νά ὑπάρξῃ οὔτε πολιτική λύσις.

Ἡ παροῦσα συνάντησις εἶχεν ὡς κύριον θέμα αὐτῆς τά ἐγχειρίδια διδασκαλίας εἰς τά σχολεῖα τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Παλαιστίνης, “The Israeli Palaestinian School Book Project”. Αὕτη ἤρξατο διά συντόμου προσφωνήσεως – καλωσορίσματος ὑπό τοῦ Γραμματέως τοῦ Συμβουλίου Rev. Trond Bakkevitz, ὁ ὁποῖος καί ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν τῶν σχολικῶν ἐγχειριδίων εἰς τά σχολεῖα τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Παλαιστίνης διά τήν προσέγγισιν τῶν δύο λαῶν, τήν δημιουργίαν κλίματος πολιτικῆς ὑφέσεως καί ἐμπιστοσύνης καί τήν συμφιλίωσιν καί εἰρηνικήν συμβίωσιν.

Εἰς τήν συνάντησιν αὐτήν μετέσχον οἱ ἀρχηγοί τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’, ὁ Λατῖνος Πατριάρχης κ. Φουάδ Τουάλ, ὁ πρώην Λατῖνος Πατριάρχης κ. Μισέλ Σαμπάχ, ὁ Ἀγγλικανός Ἐπίσκοπος κ. Σάχελ Νταουάνι, ὁ Λουθηρανός Ἐπίσκοπος κ. Μουνίμπ Γιουνάν κ. ἄ., ἐκπρόσωποι τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, ὡς ὁ ραββῖνος κ. Δαυΐδ Ρόζεν, ὁ ραββῖνος Δαυΐδ Μπρόντμαν, ὁ ἀρχιραββῖνος τῆς Χάϊφας κ. Σάερ Γιασούρ Κοέν.

Δέν κατέστη δυνατόν νά παραστοῦν ἐκπρόσωποι τοῦ Ἰσλάμ καί τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, λόγῳ τοῦ προσφάτως δημιουργηθέντος κλίματος πολιτικῆς ἐντάσεως. Παρέστησαν ὅμως ὁ κ. Basri Saleh, Ἀναπληρωτής Ὑπουργός Σχεδιασμοῦ καί Ἀναπτύξεως τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, προσωπικότητες ἐκ τοῦ χώρου τῆς Παιδείας τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, ἀλλά καί ἐκπρόσωποι διπλωματικῶν ἀντιπροσωπειῶν ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ.

Μετά τήν ἐναρκτήριον προσφώνησιν τοῦ Γραμματέως, προσεφώνησε τούς μετέχοντας τῆς συνατήσεως αὐτῆς ἐξ ὀνόματος τῶν χριστιανῶν θρησκευτικῶν ἀρχηγῶν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ὑπογραμμίζων τά ἑξῆς:

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων προωθεῖ τήν Παιδείαν καί εἶναι γνωστόν τό γεγονός ὅτι προσφέρει ἀρίστης ποιότητος ἐκπαίδευσιν. Ἡ Παιδεία δέν εἶναι ἁπλῶς ὠφέλιμος καθ’ ἑαυτήν, ἀλλά συμβάλλει εἰς τήν παῦσιν τῶν προκαταλήψεων, τῆς ἀγνοίας καί εἰς τήν πρόοδον τῶν κοινωνιῶν. Ἡ Παιδεία εἶναι ἀναγκαῖον νά ἔχῃ σφαιρικήν κατεύθυνσιν, οὗτως ὥστε νά ὁδηγῇ εἰς τήν διεύρυνσιν τοῦ νοός τῶν ἐκπαιδευομένων. Ἄγνοια καί προκατάληψις ἀπόστασιοποιοῦν τούς ἀνθρώπους καί δημιουργοῦν χάσματα εἰς τάς κοινωνίας. Οἱ Ἑβραιόπαιδες θά πρέπῃ νά ἐνημερωθοῦν σχετικῶς μέ τόν Χριστιανισμόν καί τό Ἰσλάμ. Ταυτοχρόνως, οἱ Χριστιανόπαιδες θά πρέπῃ νά ἐνημερωθοῦν διά τόν Ἰουδαϊσμόν καί τό Ἰσλάμ καί τά τέκνα τοῦ Ἰσλάμ θά πρέπῃ νά λάβουν μίαν βασικήν ἰδέαν διά τόν Ἰουδαϊσμόν καί τόν Χριστιανισμόν. Ἑπομένως, ἡ Ἱερουσαλήμ, (καί λέγοντες «Ἱερουσαλήμ», ἐννοοῦμεν τήν Παλαιάν Πόλιν), δύναται νά μετατραπῇ εἰς ἕν δια-θρησκειακόν καί δια-πολιτισμικόν κέντρον, ἐφόσον ἄλλωστε εἰς τήν Ἱερουσαλήμ ἤδη βιοῦμεν τήν ἐμπειρίαν μίας κοινωνίας ἀνθρώπων διαφόρων θρησκευτικῶν πεποιθήσεων καί πολιτισμῶν. Τό μέλλον τῆς Ἁγίας Γῆς ἔγκειται εἰς τόν ἀμοιβαῖον σεβασμόν, τήν ποικιλίαν καί τήν συμφιλίωσιν. Κλείς διά τήν ἐπίτευξιν τῶν στόχων αὐτῶν εἶναι ἡ Παιδεία. Διά τοῦτο τό Συμβούλιον πρέπει νά καταβάλλῃ φιλοτίμους προσπαθείας διά τήν κατοχύρωσιν τῶν ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων καί τήν ἀρίστην κατάρτισιν τῶν μαθητῶν. Εἴμεθα εὐτυχεῖς νά ὑποστηρίξωμεν τό ἐκπαιδευτικόν σχέδιον τοῦτο καί ἀναμένομεν νά ἴδωμεν τούς καρπούς τῶν προσπαθειῶν τοῦ Συμβουλίου.

Ἠκολούθησεν ἡ προσφώνησις τοῦ ραββίνου κ. Δαυΐδ Ρόζεν, ὁ ὁποῖος εἶπεν ὅτι ἀντιπροσωπεύει εἰς τό Συμβούλιον τοῦτο τήν ἀρχιραββινείαν τοῦ Ἰσραήλ καί ἀνεφέρθη εἰς τήν Διάσκεψιν τῆς Ἀλεξανδρείας, πρόδρομον τοῦ Συμβουλίου τούτου, εἰς τήν ὁποίαν μετέσχον προσωπικότητες πολιτικαί ἤ θρησκευτικαί, Ἰουδαίων, Χριστιανῶν, καί Μουσουλμάνων τῇ ἰδίᾳ αὐτῶν πρωτοβουλίᾳ, μέ σκοπόν τήν συμβολήν εἰς τήν εἰρηνευτικήν προσπάθειαν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Οὗτος ἀνεφέρθη ἐπίσης εἰς τήν συνάντησιν τῶν θρησκευτικῶν ἀρχηγῶν εἰς τήν Οὐάσινγκτον, πρό τῆς Διασκέψεως εἰς Ἀννάπολιν. Ηὐχαρίστησε τόν κ. Trοnd Bakkevitz διά τήν δύναμιν αὐτοῦ νά κινητοποιῇ τήν πρωτοβουλίαν τῆς εἰρηνεύσεως, παρά τάς ἀπογοητεύσεις αὐτοῦ ἐκ τῶν τοπικῶν ἡμῶν ἀποτυχιῶν. Ηὐχαρίστησε τόν ἐκπρόσωπον τῆς Νορβηγικῆς Κυβερνήσεως καί τῶν Η.Π.Α. διά τάς εἰρηνευτικάς αὐτῶν προσπαθείας. Ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν τῆς ἀποστολῆς τοῦ Συμβουλίου νά προωθῇ τόν ἀμοιβαῖον σεβασμόν μεταξύ τῶν θρησκειῶν, τήν ἀξιοπρέπειαν τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἐλευθερίαν αὐτῶν καί νά καταπολεμῇ πᾶν εἶδος προσβολῆς καί δυσφημίσεως τοῦ ἄλλου. «Αἱ ἀρχαί αὗται ὄντως ἀποτελοῦν», εἶπε, «τήν βάσιν μιᾶς εἰρηνικῆς πολιτικῆς λύσεως καί συμφιλιώσεως».

Ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησεν ὁ Ἐκπρόσωπος τῆς Ἀμερικανικῆς πρεσβείας εἰς Τέλ – Ἀβίβ κ. Λούϊς Μορένο, ὁ ὁποῖος εἶπεν ὅτι πέρα τῆς σημασίας τῆς τηρήσεως τοῦ ὁδικοῦ χάρτου (road map), πέρα τῆς σημασίας τῆς ὑπάρξεως δύο κρατῶν, σημασίαν μεγάλην ἔχει ἡ ἀποφυγή δημιουργίας κλίματος ἐξάψεως καί ἡ καταπολέμησις τῆς ὑπονομεύσεως τῆς μιᾶς ἐθνικῆς ὀντότητος ὑπό τῆς ἄλλης. Οὗτος ἀνεφέρθη εἰς τήν σπουδαιότητα τῆς Παιδείας τῆς νεολαίας διά μίαν εἰρηνικήν συμβίωσιν.

Ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησεν ὁ κ. Greg Markese, ὁ ὁποῖος ἐτόνισε τήν ἀξίαν τοῦ Project τούτου διά τήν προετοιμασίαν τῆς εἰρηνικῆς συμβιώσεως τῶν δύο λαῶν.

Ὁ κ. Trοnd Bakkevitz εἰς τάς μεταξύ τῶν ὁμιλητῶν παρεμβάσεις αὐτοῦ ἐτόνισε, πόσην σημασίαν ἔχουν αἱ Ἐκκλησίαι, τά σχολεῖα, οἱ παντός εἴδους ἐκπαιδευτικοί ὀργανισμοί νά μεταδίδουν τήν διδασκαλίαν περί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ.

Ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησεν ἐκ τῶν μελῶν τοῦ Συμβουλίου ὁ Chair Professor Race Wexler, ἀντιπρόσωπος τοῦ State Department τῶν Η.Π.Α., ὅστις ὑπεγράμμισε τήν σημασίαν τοῦ ἔργου τῆς παιδείας διά τήν εἰρηνικήν συμβίωσιν, τό ὁποῖον ἦτο ἔμπνευσις τοῦ «Συμβουλίου τῶν Θρησκευτικῶν Ἀρχηγῶν τῆς Ἁγίας Γῆς» καί ἀνέλυσε τάς μεθόδους τῆς πραγματοποιήσεως τοῦ ἔργου τούτου διά τῆς συλλογῆς πληροφοριῶν καί ἀποκτήσεως γνώσεων ὑπό εἰδικῶν ὁμάδων, βοηθoυμένων ὑπό τῶν Ὑπουργείων Παιδείας τῶν χωρῶν τῶν ἀναμεμειγμένων εἰς τήν πρωτοβουλίαν τῆς εἰρήνης. Εἰς τό τέλος τῆς συνεδρίας ταύτης, ὁ κ. Trοnd Bakkevitz ἐξέφρασε τήν εὐχαρίστησιν αὐτοῦ διά τό ἐπίπεδον τῶν παρουσιάσεων καί ἐπεσήμανε τό κενόν τῆς ἐλλείψεως παρουσίας Παλαιστινίων καί Μουσουλμάνων. Τήν εὐθύνην διορισμοῦ τῶν ἀντιπροσώπων τούτων ἔχει ἡ Παλαιστινιακή Αὐτονομία.

Διαρκοῦντος τοῦ γεύματος τῶν «Ἐκπροσώπων τῶν Θρησκευτικῶν Καθιδρυμάτων», ἐγένετο συζήτησις μεταξύ αὐτῶν περί τῆς συντάξεως κειμένου ἀφορῶντος εἰς τό μέλλον τῶν Ἱεροσολύμων. Τό περίγραμμα τῶν ἀνταλλαγεισῶν περί τοῦ θέματος τούτου ἀπόψεων ἔχει ὡς ἑξῆς:

Τό θέμα τοῦτο, τοῦ μέλλοντος δηλαδή τῶν Ἱεροσολύμων, συνεζητήθη μετ’ ἐνίων μελῶν τοῦ Συμβουλίου εἰς Oslo καί εἰς Οὐάσινγκτον. Γίνονται ἀποδεκταί αἱ θέσεις: «Ὅλαι αἱ θρησκεῖαι ἔχουν θέσιν εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, ὅλαι αἱ θρησκεῖαι ἔχουν ἱστορικόν σύνδεσμον μετά τῆς Ἱερουσαλήμ. Λέγοντες «Ἱερουσαλήμ», ἐννοοῦμεν τήν Παλαιάν Πόλιν. Ἡ καρδιά τοῦ προβλήματος εἶναι βασικῶς δύο προσκυνηματικοί χῶροι, τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος καί τοῦ Τάφου τῶν Πατριαρχῶν εἰς Χεβρῶνα. Διά τούς χώρους τούτους ὑπάρχει ἀμοιβαία φοβία μεταξύ ὀπαδῶν τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί τοῦ Ἰσλάμ. Ὁ σεβασμός τῆς ἱστορίας καί τῶν ὁρίων ἑκάστου θρησκεύματος, ὡς ἐγένετο ἐπί Πατριάρχου Σωφρονίου καί Χαλίφου Ὀμάρ Χατάμπ, δύναται νά ἀποτελέσῃ τήν ἀπαρχήν τῆς ἐπιλύσεως τοῦ πολιτικοῦ προβλήματος. Ὑπάρχει ἡ ἄποψις ὅτι τό πολιτικόν πρόβλημα δημιουργεῖ τό θρησκευτικόν, ἑνῶ ὑπάρχει καί ἡ ἐπικρατεστέρα ἄποψις, ὅτι τό θρησκευτικόν πρόβλημα εἰς τόν ἱερόν τοῦτον χῶρον δημιουργεῖ καί τήν πολιτικήν πόλωσιν. Διά τῆς παιδείας καλλιεργεῖται κλῖμα θρησκευτικῆς ἀνοχῆς καί συμβιώσεως».

Ἐν συνεχείᾳ ἐγένετο ἡ ἐξέτασις τοῦ σχεδίου προγράμματος διά τάς δραστηριότητας τοῦ Συμβουλίου Θρησκευτικῶν Ἀρχηγῶν τῆς Ἁγίας Γῆς κατά τό ἔτος 2009-2010, μέ κυριωτέρας προτεραιότητας τήν Ἱερουσαλήμ, τήν πρόσβασιν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, τήν παιδείαν, τήν πολιτικήν ἐνεργοποίησιν τοῦ Συμβουλίου πρός τήν Ἰσραηλινήν καί Παλαιστινιακήν κυβέρνησιν καί μή Κυβερνητικάς Ὀργανώσεις, τήν δημιουργίαν ἱστοσελίδος τοῦ Συμβουλίου, τόν διορισμόν νέας Ἰσλαμικῆς ἀντιπροσωπείας εἰς τό Συμβούλιον καί τόν καθορισμόν τῆς ἑπομένης συγκλήσεως τοῦ Συμβουλίου, τήν 3^ην Νοεμβρίου 2009 καί τῆς μεθεπομένης, τήν 22^αν Ἀπριλίου 2010.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder