ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ 2006

Θ Ε Ο Φ Ι Λ Ο Σ  ὁ  Γ΄

Ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης

τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ καί πάσης Παλαιστίνης

παντί τῷ πληρώματι τῆς Ἐκκλησίας χάριν, ἔλεος καί εἰρήνην

ἀπό τοῦ Παναγίου καί ζωοδόχου Τάφου τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ.

“Ἐάν ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσών εἰς τήν γῆν ἀποθάνῃ, καρπόν πολύν φέρει” (Ἰω. 12, 24).

Σήμερον, τήν εὔσημον καί λαμπροφόρον ἡμέραν τῆς Ἀναστάσεως, συνετελέσθη ἡ ἀνακαίνισις τοῦ γένους ἡμῶν, διά τῆς τοῦ Κυρίου Ἀναστάσεως, καί ἐχαρίσθη ἡμῖν ἡ ἀθανασία, ἡ ἀτελεύτητος, ἀνεμπόδιστος καί ζωοποιός θέα τῆς Ἁγίας Τριάδος, διά τήν ὁποίαν τό πρῶτον ἐπλάσθη ὁ ἄνθρωπος, εἰ καί τοῦ σκοποῦ    ἐξέπεσεν, ἀπατηθείς ὑπό τοῦ ἀρχεκάκου διαβόλου καί ἐξολισθήσας εἰς θάνατον ψυχῆς τε καί σώματος. Ἠγαλλιάσαντο οἱ δίκαιοι ἐξαναστάντες ἀπό τῶν ζοφερῶν κευθμώνων τοῦ Ἅδου, τοῦ ἀπό τοῦ θεϊκοῦ φωτός χωρισμοῦ, καί ἀπέλαβον τῆς “εἰς ἣν ἀπέβλεπον” μισθαποδοσίας (Ἑβρ. 11, 26) , “ἥξαντες καί ὀφθέντες τῷ προσώπῳ τοῦ Θεοῦ”.

Πανηγυρίζουσιν ὅμως καί οἱ ζῶντες καί ἡ κτίσις ὁλόκληρος, διά τήν τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν. “Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται”, διότι ἔλαβον τήν πεῖραν τῆς Ἀναστάσεως· ἡ ἀναδημιουργία πάντων ἔχει ἀποταμιευθῆ ἐν τῷ Χριστῷ, οἱ δέ θεόφρονες μετέχουσι ταύτης μερικῶς, ἐν προγεύσει, ἐάν ἀξίως μετέχωσι τοῦ μυστικοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ἰδού, τό μυστήριον τό ἀπρόσιτον εἰς τούς ἀμυήτους τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς· “εἴ τις ἐν Χριστῷ, καινή κτίσις” (Β́ Κορ. 5, 17) προγευόμενος τῆς ἀθανασίας, διά τοῦ ζωοποιοῦ Σώματος καί Αἵματος τοῦ Δεσπότου καί κατοπτριζόμενος τήν ἄκτιστον δόξαν τοῦ Χριστοῦ διά τῆς καθάρσεως τοῦ ἐσόπτρου τῆς αὐτοῦ ψυχῆς, κατά τήν αὐτοῦ ἐργασίαν ἐν τῷ μυστικῷ ἀμπελῶνι τῶν ἀρετῶν. Καί ἐνῷ πρό τῆς Ἀναστάσεως ἦτο “φοβερός ὁ θάνατος τῷ ἀνθρώπῳ” μετά ταύτην καθίσταται “φοβερός ὁ ἄνθρωπος τῷ θανάτῳ” ἐνδυθείς τήν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, τήν αἰώνιον ζωήν, ἐνδυθείς μυστικῶς τόν ἴδιον τόν Χριστόν, τόν τοῦ θανάτου νικητήν (Γαλ. 3, 27).

Ὀλίγον ἀκόμη μέλλει ὠδίνειν ἡ κτίσις καί ὁ ἐκπεσών αὐτῆς βασιλεύς, ὁ ἄνθρωπος, ὑπό τήν βίαν τοῦ θανάτου ψυχῆς καί σώματος, μέχρις ὅτου τά πάντα ὑποταγῆ τῷ Θεῷ, ἀπό προσώπου τοῦ Ὁποίου “φεύξεται ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ” (Ρωμ. 8,22 Ἀποκ. 20, 11), μή φέροντα τήν ἀκαταμάχητον καί ἀφθαρτίζουσαν δόξαν Αὐτοῦ, ἐν τῇ Δευτέρᾳ ἐνδόξῳ Αὐτοῦ Παρουσίᾳ, μέχρις ὅτου, δηλονότι, ἀπολάβῃ ἡ   ὠδινομένη ὁμοίωσις τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄνθρωπος, τήν κατά Χριστόν τελείαν διαμόρφωσιν ἐν τῇ ἀνακαινίσει τοῦ σύμπαντος (Γαλ. 4, 19). Πράγματι, πολύς ὁ καρπός ὁ ἀποδοθείς τῷ Θεῷ διά τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, διά τῆς ὁποίας ἡ Ἁγία Τριάς, ὁ Θεός ἡμῶν, ᾠκονόμησε τήν αἰώνιον ζωήν τῆς πλανηθείσης ἀνθρωπότητος!

“Χριστός ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνῄσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει” (Ρωμ. 6, 9)· οὕτω καί οἱ Αὐτοῦ γνήσιοι θεράποντες, ἀποθνῄσκοντες καθ᾿ ἡμέραν τῇ σαρκί, σταυρούμενοι ὑπό τῶν ἔξωθεν πειρασμῶν καί πολεμούμενοι ὑπό τῶν ἔνδοθεν παθῶν, ἀναδείκνυνται νικηταί τῆς ἁμαρτίας καί τῆς θανατηφόρου φθορᾶς, διά τῆς δυνάμεως τοῦ ἑκουσίως Σταυρωθέντος καί αὐτεξουσίως Ἀναστάντος Χριστοῦ, τοῦ ἀνιστῶντος ἐκ τῆς ἁμαρτίας τούς δι᾿ Αὐτόν σταυρουμένους, ἵνα “ἡμέρα διαυγάσῃ καί φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαις” αὐτῶν (Β́ Πετρ. 1, 19). Πολλοί οἱ ἐχθροί Αὐτοῦ, οἱ πολεμοῦντες τήν Ἀνάστασιν καί μή συμβιβαζόμενοι μετά τοῦ κενοῦ μνήματος, οἱ τόν νέον Ἀδάμ συκοφαντοῦντες καί τήν Ἀνάστασιν Αὐτοῦ ἀμφισβητοῦντες. Ὅμως, πάντας τούτους θά νικᾷ ἡ τοῦ Ἀναστάντος ἀγάπη, ἀμετακλήτως μεταγγίσασα εἰς τήν ἀνθρωπίνην φύσιν διά τῆς Ἀναστάσεως, μέγα ἔλεος καί τήν μετά τοῦ Θεοῦ Βασιλείαν.

Ἡ Ἁγία Σιωνῖτις Ἐκκλησία, τό τοῦ Θεοῦ κατοικητήριον, ἡ δεξαμένη πρώτη τήν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καί τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως, ἀκαταπαύστως βιοῖ τήν σταυροαναστάσιμον χαράν, τήν ἐκ τοῦ Ζωοδόχου Τάφου πηγάζουσαν, δοξάζει δέ τόν ὑπέρ ἡμῶν Σταυρωθέντα καί ἐνδόξως Ἀναστάντα Ἰησοῦν Χριστόν, ἀντλοῦσα δύναμιν ἐκ τοῦ κενοῦ Μνήματος καί μαρτυροῦσα ὑπέρ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εἰς τούς ἐπισκέπτας τῶν Ἁγίων Τόπων. Ἡ χάρις αὕτη τοῦ Θεοδέγμονος Τάφου, θά διαλύσῃ τό σκότος τῆς κοσμικῆς ματαιότητος καί πλάνης, τό σκότος τῶν μεθοδεύσεων τῶν δαιμονικῶν πνευμάτων, θά ὁδηγήσῃ εἰς τήν μόνην ἀλήθειαν, τόν Χριστόν, τούς μακράν Αὐτοῦ κοπιῶντας καί θά ἐνισχύσῃ ἅπαντας εἰς τήν ὁδόν τῆς πρός Αὐτόν καί τόν πλησίον τελείας εἰρηνεύσεως καί ἀγάπης.

Χριστός Ἀνέστη.

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ  ΑΓΙΟΝ  ΠΑΣΧΑ  ,βϚ́

Μετά Πατρικῶν εὐχῶν καί Πατριαρχικῶν εὐλογιῶν,

Διάπυρος πρός Κύριον Εὐχέτης,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ  Γ΄

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων