Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΕΙΣ ΖΑΠΑΠΔΕ ΣΑΜΑΡΕΙΑΣ.

Τήν Κυριακήν, 19^ην Ἰουνίου / 2αν Ἰουλίου 2017 ἡμέραν μνήμης τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Ἰούδα, ἀδελφοῦ τοῦ Κυρίου καί τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Παϊσίου, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προεξῆρξε θείας Λειτουργίας εἰς τόν παλαιόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῆς κώμης Ζαμπάπδε τῆς περιοχῆς Σαμαρείας μετά τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ.

Εἰς τήν κώμην ταύτην τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας διαβιοῖ  Ἑλληνορθόδοξος Ἀραβόφωνος Κοινότης ἀριθμοῦσα περί τά 800 μέλη.

Μετά τοῦ Μακαριωτάτου συνελειτούργησαν ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ, οἱ Ἀρχιμανδρῖται Μελέτιος καί Δημήτριος, ὁ Προϊστάμενος τῆς ἑνορίας ταύτης π. Τοῦμα Νταούντ καί ὁ Ἀρχιδιάκονος π. Μᾶρκος, ψαλλόντος δεξιά ἑλληνιστί τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Δημητρίου καί ἀριστερά τῆς χορωδίας τῆς Κοινότητος ταύτης, προσευχομένων ἐν εὐσεβείᾳ πολλῶν ἐκ τῶν μελῶν τῆς Κοινότητος ταύτης.

Πρός τό ἐκκλησίασμα τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος ἔχοντα ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

 

Ὑμεῖς δέ ἀγαπητοί, τῇ ἁγιωτάτῃ ἡμῶν πίστει ἐποικοδομοῦντες ἑαυτούς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ προσευχόμενοι, ἑαυτούς ἐν ἀγάπῃ Θεοῦ τηρήσατε, προσδεχόμενοι τό ἔλεος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ζωήν αἰώνιον», (Ἰούδα 1,20-21), παραγγέλλει ὁ δοῦλος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἀδελφός τοῦ  ἁγίου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, Ἰούδας ὁ ἐκ τῶν Ἀποστόλων.

 Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

 Ὁ μέγας τοῦ Κυρίου Ἀπόστολος Ἰούδας, ὁ τῆς ἐμφανείας τοῦ Θεοῦ ἠξιωμένος, συνήγαγε σήμερον πάντας ἡμᾶς ἐν τῇ πόλει ὑμῶν Zababde, ἵνα εὐχαριστήσωμεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν ἐπί ταῖς ἀγαθαῖς εὐεργεσίαις τοῦ Χριστεπωνύμου ἡμῶν πληρώματος καί τῶν τέκνων αὐτῶν.

Ὄντως οἱ λόγοι τοῦ Ἀποστόλου Ἰούδα, οὐχί βεβαίως τοῦ Ἰσκαριώτου, ἐν τῇ Καθολικῇ αὐτοῦ ἐπιστολῇ, εἶναι λόγοι θεόπνευστοι, δηλονότι τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί τοῦτο διότι ὁ Ἅγιος Ἰούδας ἠξιώθη τῆς θεωρίας τοῦ κάλλους τοῦ Θεοῦ, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός: «Ὁ μέγας τοῦ Κυρίου Ἀπόστολος τῆς ἐμφανείας τοῦ Θεοῦ ἠξιωμένος, ἠγάπηται καί τῆς Αὐτοῦ θεωρίας τήν αἴγλην καί τό κάλλος τεθέαται». Ἐπέτυχε δέ τοῦτο ὁ Ἰούδας, διότι ἤκουσεν εἰς τήν προτροπήν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ λέγοντος, ὅτι οἱ ἀκούοντες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες αὐτόν εἶναι μακάριοι. «Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες αὐτόν», (Λουκ. 11,28).

Ἐπί πλέον δέ ὁ «δοῦλος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἀδελφός τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου, ὁ θεσπέσιος ἡμῶν Ἰούδας ἐγένετο αὐτόπτης καί αὐτήκοος μάρτυς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς καί τοῦ Εὐαγγελικοῦ αὐτοῦ κηρύγματος. Διά τοῦτο ἀνεδείχθη διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως τοῦ Κυρίου, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας. «Ἐκ ῥίζης εὐκλεοῦς θεοδώρητον κλῆμα ἀνέτειλας ἡμῖν τοῦ Κυρίου αὐτόπτα ἀπόστολε Θεάδελφε τοῦ Χριστοῦ, κῆρυξ πάνσοφε, τρέφων ἅπαντα κόσμον καρποῖς σου τῶν λόγων, τήν Ὀρθόδοξον πίστιν Κυρίου διδάσκων, ὡς μύστης τῆς Χάριτος».

Ἄς ἀκούσωμεν, ἀγαπητοί μου, τοῦ Ἱεροφάντορος Ἀποστόλου λέγοντος: «Αγαπητοί, πᾶσαν σπουδήν ποιούμενος γράφειν ὑμῖν περί τῆς κοινῆς σωτηρίας, ἀνάγκην ἔσχον γράψαι ὑμῖν παρακαλῶν ἐπαγωνίζεσθαι τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει». Καί ἀναλυτικώτερον: Εἶδον τούς κινδύνους, τούς ὁποίους διατρέχετε ἀπό τούς ψευδοδιδασκάλους καί ἐθεώρησα ἀναγκαῖον νά σᾶς γράψω, διά νά σᾶς προτρέψω, νά ἐμμείνητε εἰς τήν πίστιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἁγίας Αὐτοῦ Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία παρεδόθη μία φορά γιά πάντα εἰς τούς Χριστιανούς.

Ὁ θεῖος τοῦ Χριστοῦ Ἀπόστολος Ἰούδας μᾶς παραγγέλλει νά ἐμμείνωμεν σταθεροί καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, διότι ἡ πίστις κατά μέν τόν σοφόν Παῦλον εἶναι ὁ θυρεός, δηλαδή ἡ ἀσπίδα τῆς προστασίας μας κατά τῶν ἐνεργειῶν τοῦ διαβόλου. Ἐπί πᾶσιν ἀναλαβόντες τόν θυρεόν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τά βέλη τοῦ πονηροῦ τά πεπυρωμένα σβέσαι», (Ἐφ. 6,16). Κατά δέ τόν ἅγιον Ἰωάννην τόν Εὐαγγελιστήν καί Θεολόγον, ἡ πίστις εἰς τόν Ἰησοῦν Χριστόν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ εἶναι φῶς διαλῦον τήν ἐν τῷ κόσμῳ πλάνην καί δύναμις νέας πνευματικῆς καί Ἁγίας ζωῆς ἀντιθέτου πρός τήν φαυλότητα τοῦ κόσμου τούτου. «Πᾶν τό γεγεννημένον ἐκ τοῦ Θεοῦ νικᾷ τόν κόσμον. Καί αὐτή ἐστιν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τόν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν. Τίς ἐστι ὁ νικῶν τόν κόσμον, εἰ μή ὁ πιστεύων ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ;» (Α’ Ἰωάν. 5, 4-5).

Τυγχάνει γεγονός ἀναντίρρητον, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅτι ἡ ἐν Χριστῷ τῷ Υἱῷ τοῦ Θεοῦ καί Υἱῷ τῆς Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας πίστις ἡμῶν βάλλεται / πολεμεῖται ἀπό τάς δυνάμεις τοῦ σκότους τοῦ παρόντος ἡμῖν αἰῶνος τοῦ ἀπατεῶνος. Διά τοῦτο καλούμεθα ὑπό τοῦ σήμερον ἑορταζομένου Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰούδα νά οἰκοδομῶμεν τούς ἑαυτούς μας ἐπάνω εἰς τό θεμέλιον τῆς Ἁγίας ἡμῶν πίστεως διά μέσου τῆς προσευχῆς, τῆς γενομένης ὑπό τήν καθοδήγησιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Πνεύματος τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Πνεύματος, τό Ὁποῖον συνέχει καί συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας. «Ὑμεῖς δέ ἀγαπητοί τῇ ἁγιωτάτῃ ἡμῶν πίστει ἐποικοδομοῦντες ἑαυτούς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ προσευχόμενοι, ἑαυτούς ἐν ἀγάπῃ Θεοῦ τηρήσαντες, προσδεχόμενοι τό ἔλεος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ζωήν αἰώνιον», (Ἰούδ. 1, 20-21).

Ἐξ ἄλλου διά ταύτης τῆς πίστεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἱ προφῆται, οἱ Ἀπόστολοι καί πάντες οἱ ἅγιοι, οἱ ἀποτελοῦντες κατά Παῦλον τό «νέφος τῶν μαρτύρων», (Ἑβρ. 12,1), οἱ ὁποιοι ἐμαρτύρησαν τήν ἀλήθειαν τῆς πίστεως, «κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχαν ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπό ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροί ἐν πολέμῳ, παρεμβολάς ἔκλιναν ἀλλοτρίων», (Ἑβρ. 11, 33-34).

Ἡ δέ πίστις, ἀγαπητοί μου, ἐνεργοποιεῖται καί παράγει τούς καρπούς αὐτῆς διά τῆς προσευχῆς, ὡς διδάσκει καί ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος, «Πολύ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη», (Ἰάκ. 5,16). Μέ ἄλλα λόγια, ἔχει μεγάλην δύναμιν ἡ δέησις, δηλαδή ἡ προσευχή τοῦ δικαίου, τοῦ πιστοῦ μέλους τῆς Ἐκκλησίας καί ἐνεργεῖ ἰσχυρῶς καί ἀποτελεσματικῶς. Τούτου ἕνεκεν ὁ θεῖος Παῦλος παραγγέλλει λέγων: «Ὅλοι σας νά καταγίνησθε ἀκούραστα εἰς τήν προσευχήν. Νά ἀγρυπνῆτε εἰς αὐτήν  καί νά τήν συνοδεύητε μέ εὐχαριστίαν εἰς τόν Θεόν. «Τῇ προσευχῇ  προσκαρτεροῦντες γρηγοροῦντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ», (Κολ. 4,2).

Ἑρμηνεύων τούς λόγους τούτους τοῦ Παύλου, ὁ ἅγιος Πατήρ ἡμῶν Θεοφύλακτος λέγει: «Αὕτη γάρ ἡ ἀληθινή εὐχή (=προσευχή), ἡ εὐχαριστία ἔχουσα ὑπέρ πάντων, ὧν εὖ ἐπάθομεν ἤ ἐθλίβημεν, ὑπέρ τῶν κοινῶν εὐεργεσιῶν»

«Ἡμεῖς εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπέρ πάντων ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καί Πατρί» (Ἐφες. 5,20), τῷ ἀξιώσαντι ἡμᾶς της μεθ’ ὑμῶν κοινωνίας ἐν τῷ Κυριακῷ Σώματι καί Αἵματι Αὐτοῦ διά τῶν ἱκεσιῶν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰούδα μετά τοῦ μελῳδοῦ εἴπωμεν: «Ἰούδα θεόπνευστε ἀκτίς τοῦ ἡλίου γέγονας, τοῦ ἐκ Παρθένου ἐκλάμψαντος καί κατεφώτισας εὐσεβῶν καρδίας καί τό ἐπικείμενον τῇ κτίσει σκοτασμόν ἐπεδίωξας καί νῦν ἱκέτευε, δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τήν εἰρήνην καί τό μέγα ἔλεος», Ἀμήν.

Καί ἀραβιστί ἴδε: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2017/07/02/31620

Εἰς τό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας  ὁ Μακαριώτατος ἐτίμησε δι’  ἀπονομῆς τοῦ μεταλλίου τοῦ Πατριαρχείου καί δι’ εἰκόνος τῆς Θεοτόκου ἑνί ἑκάστῳ ἐκ τῶν ἀριστούχων μαθητῶν,  καταγομένων ἐκ τῆς πόλεως Ζαπάμπδε, τῆς Δημοτικῆς τῆς Μέσης καί τῆς Πανεπιστημιακῆς ἐκπαιδεύσεως καί προσεφώνησεν αὐτούς οὗτω ἑλληνιστί:

«Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερωσει ἡμᾶς» (Ἰωάν. 8,32), λέγει Κύριος.

 Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

 Ἀγαπητά ἡμῶν τέκνα ἀποφοιτήσαντα ἀπό δευτεροβάθμια (Λύκεια) Σχολεῖα καί Πανεπιστήμια,

 Ἀνταποκρινόμενοι εἰς τήν εὐγενῆ πρόσκλησίν σας, προσήλθομεν εἰς τήν ὡραίαν ὑμῶν πόλιν Zababde ἀφ’ ἑνός μέν, ἵνα γίνωμεν κοινωνοί τοῦ εὐχαριστιακοῦ Σώματος καί αἵματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν ἱησοῦ Χριστοῦ, ἀφ’ ἑτέρου δέ ἵνα συμμετάσχωμεν εἰς τήν χαράν τῆς ἐπιτυχοῦς ὑμῶν ἀποφοιτήσεως ἀπό τά ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα Παιδείας καί μαθήσεως. Χαιρόμεθα ἰδιαιτέρως διά τό σημαντικόν τοῦτο γεγονός τῆς προόδου ὑμῶν, τό ὁποῖον ἀποτελεῖ καθοριστικόν σταθμόν, τόσον εἰς τήν προσωπικήν ὑμῶν ἀνέλιξιν καί διαμόρφωσιν, ὅσον καί εἰς τήν ἐπιστημονικήν ὑμῶν κατάρτισιν πολλῷ δέ μᾶλλον εἰς τήν συμβολήν σας εἰς τόν κοινωνικόν καί ἐθνικόν τομέα τῆς δράσεώς σας.

Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι ὑμεῖς εἶσθε τό μέλλον, ἀλλά ταυτοχρόνως καί ἡ προσδοκία ὄχι μόνον τῆς ἐξ αἵματος οἰκογενείας ὑμῶν, ἀλλά τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἡμῶν Κοινότητος καί τοῦ ἀγωνιζομένου διά τήν ἀπόκτησιν τῆς πλήρους ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας Παλαιστινιακοῦ Κράτους ὑπό τήν σοφήν Κυβερνητικήν ἡγεσίαν τοῦ σεβαστοῦ ἡμῖν Προέδρου κ. Mahmoud Abbas.

Ὡς ἀπόφοιτοι τῶν ἀνωτάτων ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων ἀναλαμβάνετε πλέον μεγαλυτέρας εὐθύνας, διότι ἀπό ὑμᾶς ἐξαρτᾶται ὁ δρόμος, τόν ὁποῖον θά ἐπιλέξητε, ὡς λέγει ὁ Απόστολος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος καί πρῶτος Ἱεράρχης  τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων: «Τίς σοφός καί ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν; Δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τά ἔργα αὐτοῦ», (Ἰάκ. 3,13).

Τό Ρωμαιορθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, τό ὁποῖον ἀποτελεῖ τόν ἀρχαιότατον θρησκευτικόν, ἐκκλησιαστικόν καί πολιτιστικόν θεσμόν ἐν τῇ ἁγίᾳ Γῇ γενικώτερον καί τῇ Παλαιστίνῃ εἰδικώτερον, οὐδέποτε ἔπαυσε νά μεριμνᾷ διά τήν καλλιέργειαν τῶν γραμμάτων καί τῆς ἐπιστήμης ὡς καί τήν παιδείαν τήν Χριστιανικήν. Τοῦτο μαρτυρεῖ ἀψευδῶς ἡ ἱστορική μνήμη, τοῦ Παλαιφάτου Πατριαρχείου, τό ὁποῖον καί σήμερον συμβάλλει τά μέγιστα εἰς τήν ἁρμονικήν συνύπαρξιν μεταξύ τῶν θρησκευτικῶν ὁμολογιῶν καί Χριστιανικῶν Κοινοτήτων, διά τῶν σχολείων αὐτοῦ, λειτουργούντων εἰς ὅλην τήν πνευματικήν αὐτοῦ δικαιοδοσίαν.

Τοῦτο δέ ἐπιτυγχάνει τό Ρωμαιορθόδοξον Πατριαρχεῖον, διότι ἡ Παιδεία τήν ὁποίαν καλλιεργεῖ ἀποβλέπει πρωτίστως καί κυρίως εἰς τήν μόρφωσιν προσώπων ἐμπνευσμένων καί ἐμφορουμένων ἀπό τάς ἀρχάς καί ἀξίας τῆς ἀγάπης τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, ὡς τοῦτο διατυπώνει ἐν τῇ Καθολικῇ αὐτοῦ ἐπιστολῇ ὁ ἅγιος Ἰάκωβος λέγων: «Ἡ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μέν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστή ἐλέους καί καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος καί ἀνυπόκριτος», (Ἰάκ. 3,17).

Τά λόγια αὐτά  τοῦ ἁγίου Ἰακώβου εἶναι αὐτά τά ὁποῖα  συνιστοῦν τήν γνῶσιν τῆς ἀληθείας καί τήν ἐλευθερίαν, ἡ ὁποία ἐκπηγάζει ἐκ τῆς γνώσεως τῆς ἀληθείας, ὑπέρ τῆς ὁποίας ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός «ἐταπείνωσεν ἑαυτόν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ», (Φιλιπ. 2,8).

Μέ τούς λόγους τούτους θέλομεν νά ἐκφράσωμεν τά θερμά καί Πατρικά ἡμῶν συγχαρητήρια, ὄχι μόνον εἰς τούς ἀποφοιτήσαντας, ἀλλά καί εἰς τούς διδασκάλους καί γονεῖς αὐτῶν καί εἰς τήν Κοινότητα ἡμῶν. Ἐπίπλέον νά εὐχηθῶμεν πᾶσαν ἄνωθεν δύναμιν καί τόν φωτισμόν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἵνα ἀναδειχθῶσιν ἄξιοι τῶν προσδοκιῶν πάντων ἡμῶν”.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/07q0PKuZ4bU

ngg_shortcode_0_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]