ΚΡΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΑΒΕΣ ΟΜΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.
Τήν Κυριακήν, 11ην /24ην Ἰουνίου 2012, ὁμάς ἑκατόν πεντήκοντα προσκυνητῶν ὑπό τόν Μητροπολίτην Πέτρας καί Χερρονήσου κ. Νεκτάριον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καί ὁμάς πεντήκοντα Ἀραβοφώνων Ὀρθοδόξων ἐξ Ἰορδανίας ὑπό τόν Ἀρχιμανδρίτην π. Νεκτάριον τῆς Μητροπόλεως Φιλαδελφείας εἰς Ἰορδανίαν, μετά τήν νυκτερινήν καί πρωϊνήν αὐτῶν λειτουργίαν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον, ἐπεσκέφθησαν τό Πατριαρχεῖον.
Τάς δύο ὁμάδας αὐτάς ἐπί τό αὐτό ἐδέχθη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος.
Εἰς τό πλαίσιον τῆς συναντήσεως ταύτης ὁ Μητροπολίτης Πέτρας κ. Νεκτάριος προσφωνῶν τόν Μακαριώτατον εἶπεν ὅτι χαίρεται διά τήν συνάντησιν ταύτην σήμερον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καί τῆς Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν Ἱερουσαλήμ, αἱ ρίζαι τῆς ὁποίας ἀνάγονται εἰς τάς ἀρχάς τῆς πίστεως ἡμῶν καί συγκεκριμένως εἰς τήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς, ὅτε «Κρῆτες καί Ἄραβες εὑρέθησαν δέκται τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Πράξ. 2,11) καί εἰς τήν πρός Τίτον ἐπιστολήν συμφώνως πρός τήν ὁποίαν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «κατέλιπεν τόν μαθητήν αὐτοῦ τοῦτον εἰς Κρήτην, ἵνα τά ἐλλείποντα ἀναπληρώσῃ», (Τιτ. 1,5).
Ἐν τῷ πνεύματι τῆς Καινοδιαθηκικῆς βάσεως ταύτης τῆς πίστεως ἡμῶν, ἐσυνέχισεν ὁ Ἅγιος Πέτρας καί Χερρονήσου, ἡμεῖς ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, σεβόμενοι τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί διδασκόμενοι ἐξ αὐτοῦ, σεβόμεθα καί τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα καί ἀναγνωρίζομεν τό ἐπιτελούμενον ὑπ’ αὐτῶν ἔργον διαφυλάξεως τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων καί μαρτυρίας Ὀρθοδοξίας καί Ἑλληνισμοῦ, εἰς τό ὁποῖον διακεκριμένοι Κρῆτες Ἁγιοταφῖται συνέβαλον.
Ἐκδήλωσις τοῦ σεβασμοῦ τούτου εἶναι καί ἡ ἀποστολή αὕτη ἐκ μελῶν τῆς Μητροπόλεως ἡμῶν, μελῶν πληττομένων ὑπό τῆς οἰκονομικῆς καί ἄλλης κρίσεως, τήν ὁποίαν δοκιμάζει ἡ πατρίς ἡμῶν καί τήν ὁποίαν πιστεύομεν ὅτι, πιστοί ὄντες εἰς τήν παράδοσιν ἡμῶν, θά ὑπερβῶμεν, παρά ταῦτα ὅμως ἀνέλαβον μετά πολλῶν οἰκονομιῶν τήν ἐπίσκεψιν αὐτῶν ταύτην.
Ἀκολουθῶν τόν Μητροπολίτην Πέτρας ὡμίλησεν ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος εὐχαριστῶν τόν Μακαριώτατον διά τήν ἐπίσκεψιν ταύτην καί τήν πατρικήν Αὐτοῦ μέριμναν καί φροντίδα διά τό ἐν Ἰορδανίᾳ ποίμνιον τοῦ Πατριαρχείου.
Ἀνταπαντῶν ὁ Μακαριώτατος εἶπεν ὅτι θεωρεῖ εὐλογημένην συγκυρίαν «….ὁμοῦ τήν ἀπό κοινοῦ ἐπίσκεψιν εἰς τό Πατριαρχεῖον ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καί μελῶν τοῦ εὐσεβοῦς καί εὐλογημένου ἡμῶν ποιμνίου».
«Κατά τήν ἐπίσκεψιν ταύτην», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «οἱ προσκυνηταί βλέπουν ἰδίοις ὄμμασιν καί ἅπτονται ταῖς ἰδίαις αὐτῶν αἰσθήσεσι τούς τόπους τούς ὁποίους ἐξέλεξεν ὁ Κύριος ὡς ἄνθρωπος, Θεάνθρωπος, νά ἐμφανισθῇ καί ζήσῃ καί συναναστραφῇ τοῖς ἀνθρώποις καί εὐεργετήσῃ αὐτούς διά τῆς θείας Αὐτοῦ διδασκαλίας καί τῶν ἰαματικῶν Αὐτοῦ σημείων καί θαυμάτων, ἰδίᾳ δέ καί πρό πάντων διά τοῦ Τιμίου Αὐτοῦ Σταυροῦ, ἐν τῷ ὁποίῳ προσήλωσεν Ἑαυτόν καί προσέφερεν Ἑαυτόν λύτρον ὑπέρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, ἐκχέων τό αἷμα Αὐτοῦ τό ἅγιον».
«Οἱ Ἅγιοι Τόποι», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «ἀποτελοῦν μάρτυρας καί τεκμήρια τῆς κατά σάρκα ἐν αὐτοῖς ἐμφανίσεως τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου καί τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ Αὐτοῦ ἔργου.
Διά τούς λόγους τούτους, διά τήν μαρτυρίαν δηλαδή τῶν Ἁγίων Τόπων ὑπέρ τῆς πραγματικότητος καί ἱστορικότητος τῆς παρουσίας καί τοῦ ἔργου του Κυρίου, Πατριαρχεῖον καί Ἀδελφότης διαφυλάττουν ταῦτα ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, συμβοηθούμενοι ὑπό τῶν ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ὡς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καί τοῦ εὐλογημένου ἡμῶν Ἔθνους».
«Εὔχομαι», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, «εἰς τούς ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης προσκυνητάς καί εἰς τά ἐξ Ἰορδανίας μέλη τοῦ ἐμπεπιστευμένου Ἡμῖν ποιμνίου τό φῶς τοῦ σταυρωθέντος καί ἀνταστάντος Κυρίου νά ἀποτελῇ φῶς εἰς τήν ζωήν ὑμῶν εἰς τάς τρίβους ὑμῶν καί δύναμιν καί ἐνίσχυσιν καί εὐλογίαν δαψιλῆ».
«Ἡ ἐπίσκεψις ἡμῶν αὕτη ἀποτελεῖ εὐλογίαν δι’ ὑμᾶς τούς προσκυνητάς, ἀλλά καί δι ἡμᾶς τούς Ἁγιοταφίτας, τούς ἀξιωθέντας νά ἔχωμεν τό ἔργον τῆς φυλακῆς τῶν Ἁγίων Τόπων τῇ συνεπικουρίᾳ τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας καί τῆς διαδόχου αὐτῆς φιλτάτης ἡμῶν πατρίδος».
Λαμβάνοντες τάς εὐχάς καί τας Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας τοῦ Μακαριωτάτου οἱ προσκυνηταί ἐκ τῆς Μητροπόλεως Πέτρας καί Χερρονήσου καί τά πνευματικά τέκνα ἐξ Ἰορδανίας ἀνεχώρησαν ἐκ τοῦ Πατριαρχείου χαίροντες διά τήν συνέχισιν τῆς προσκυνηματικῆς αὐτῶν ὁδοιπορίας.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
ngg_shortcode_0_placeholder