Η 5Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ Γ΄.

Τήν Δευτέραν, 9^ην/22^αν Νοεμβρίου 2010, ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης καί τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας ἑώρτασαν ἐν χαρᾷ κατά τήν τάξιν τήν πέμπτην ἐπέτειον τῆς Ἐνθρονίσεως τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Διά τό γεγονός τῆς Ἐνθρονίσεως, τό θέσαν τέλος εἰς τά προβλήματα τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων τοῦ ἔτους 2005, ἐτελέσθη εὐχαριστιακή Δοξολογία εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως τήν 10.30 π.μ. ὥραν τῆς ὡς ἄνω ἡμέρας. Τῆς Δοξολογίας προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, παρέστησαν δέ οἱ Ἁγιοταφῖται Ἀρχιερεῖς οἱ παρεπιδημοῦντες Ἀρχιερεῖς, ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως κ. Νικόλαος τοῦ Πατριαρχείου τῆς Βουλγαρίας καί ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Tomis τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρουμανίας καί Ἱερομόναχοι τῶν Ἱεροσολύμων καί ἄλλων περιοχῶν τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου, ἔγγαμοι ἱερεῖς τοῦ ποιμνίου, μοναχοί, μοναχαί, προσκυνηταί, οἱ διδάσκαλοι καί καθηγηταί τῶν Σχολῶν τοῦ Πατριαρχείου καί οἱ μαθηταί αὐτῶν, Ἕλληνες τῆς παροικίας καί μέλη τοῦ ἀραβοφώνου ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου.

Τήν ἑλληνικήν πολιτείαν ἐξεπροσώπησεν ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου μετά τῶν συνεργατῶν αὐτοῦ.

Τήν Δοξολογίαν ἠκολούθησεν ἡ ἄνοδος εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου τοῦ Πατριαρχείου, ἡ ἑόρτιος δεξίωσις καί αἱ καθιερωμέναι προσφωνήσεις:

Ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ἡ προσφώνησις τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, ὡς ἕπεται:

Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Ἡ γεραρά ἡμῶν Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης καί τό χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Σιωνίτιδος μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν ἑορτάζουν σήμερον ἐν χαρᾷ, εἰρήνῃ καί ἀγαλλιάσει τό γεγονός τῆς μετά τήν ὁμόφωνον ἐκλογήν τῆς  Ὑμετέρας Μακαριότητος πέμπτης ἐπετείου  τῆς Ἐνθρονίσεως Αὐτῆς εἰς τόν ἔνδοξον Θρόνον  τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου.

Ἐπί τῷ γεγονότι τούτῳ ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης ἀναπολεῖ τάς ἡμέρας τῆς δίνης καί τῆς ὀδύνης, τάς ὁποίας, ἐντίμως, ἀνδρείως καί ὁμοφώνως ἀγωνισαμένη, ἐπιτυχῶς διῆλθε καί κατηύθυνε τό σκάφος τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας εἰς τόν εὔδιον λιμένα τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος, προσβλέψασα εἰς τό πρόσωπον Ὑμῶν μετ’ ἐμπιστοσύνης ὡς εἰς τόν δυνάμενον νά συνεχίσῃ  τό διά μέσου τῶν αἰώνων ἐπιτελεσθέν ὑπ’αὐτῆς ἐκκλησιαστικόν, προσκυνηματικόν, πολιτιστικόν  καί εἰρηνευτικόν ἔργον εἰς τά Πανάγια Προσκυνήματα καί τήν Ἁγίαν Γῆν.

Ἀνταποκρινομένη ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης εἰς τό ὑπό τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας ἐμπιστευθέν Αὐτῇ βαρύ τοῦτο ἔργον, βοηθουμένη ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς  Συνόδου καί τῆς Ἀγιοταφιτικῆς  Ἀδελφότητος, ἐπετέλεσε κατά τό πενταετές διάστημα τῆς Πατριαρχείας Αὐτῆς ἔργα, τά ὁποῖα ὄντως στερεώνουν καί ἀνυψώνουν τό ὄνομα τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου εἰς  τόν γεωγραφικόν χῶρον τῆς ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας αὐτοῦ καί πέραν τούτου.

Παραλείπων ἐκ τῶν ἔργων τούτων τά παλαιότερα, ἀναφέρομαι εἰς τά τελείως πρόσφατα καί ἐν πρώτοις εἰς τό γεγονός  τῆς κατά  κατά τόν παρελθόντα μῆνα Ἀπρίλιον τοποθετήσεως ὑπ΄Αὐτῆς τοῦ θεμελίου λίθου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου καί τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάτυρος  Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου εἰς Κατάρ, κατόπιν  τῆς πρωτοβουλίας  τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου ἐπί τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Διοδώρου μέ  Ἐπίτροπον τότε τήν  Ὑμετέραν Μακαριότητα. Ἡ πρωτοβουλία αὕτη ἤνοιξε τόν δρόμον καί διά τήν ἵδρυσιν ναῶν ἐκεῖ ὑπό τῶν  ἄλλων χριστιανικῶν δογμάτων. Κατά τήν διάρκειαν  τῆς προσφάτου Πατριαρχικῆς ἐπισκέψεως Ὑμῶν εἰς Κατάρ ἐγένεσθε δεκτός μετ’ ἰδιαιτέρων τιμῶν ὑπό τοῦ πρίγκιπος Χάμαντ Ἴμπν Χαλίφα Ἀθάνη  καί εἴχατε ἐπαφάς μετά κυβερνητικῶν παραγόντων τοῦ Ὑπουργείου Θρησκευμάτων καί Βακουφίων τοῦ Κατάρ πρός ἐνίσχυσιν τοῦ διαθρησκειακοῦ  διαλόγου καί τῆς εἰρηνκῆς συνυπάρξεως τῶν Χριστιανῶν μετά τῶν ὀπαδῶν τοῦ Ἰσλάμ. Διά τήν καλλιέργειαν ἐξ ἄλλου τῶν σχέσεων τούτων ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης μετέσχε καί πάλιν εἰς τήν ἐν Λονδίνῳ κατά τόν παρελθόντα Ἰούνιον Διαθρησκειακήν Διάσκεψιν World Dialogue C-1 ὑπό τήν ἰδιότητα μάλιστα τοῦ ἐκπροσώπου τῶν χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.

Λίαν σημαντική ὑπῆρξεν ἐπίσης ἡ συμβολή τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου εἰς τήν ἀναδιοργάνωσιν καί ἀναβάθμισιν τῆς διοικητικῆς δομῆς καί τοῦ ὅλου τρόπου λειτουργίας τοῦ ΣΕΜΑ διά τῆς ἐκτάκτου συγκλήσεως ὑπό τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος τῆς Ἐκτελεστικῆς  Ἐπιτροπῆς αὐτοῦ εἰς Ἀμμάν τῆς  Ἰορδανίας τόν παρελθόντα μῆνα Ἀπρίλιον ὡς καί διά τῆς λαβούσης χώραν εἰς Κύπρον συναντήσεως τῶν Προκαθημένων τῶν Πρεσβυγενῶν Πατριαρχείων  Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας καί Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου διά τήν ἐξεύρεσιν τρόπων ἀναβαθμίσεως τοῦ ἐν λόγῳ Συμβουλίου πρός ἀποτελεσματικωτέραν ἐκπλήρωσιν τῆς εἰρηνευτικῆς αὐτοῦ ἀποστολῆς εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καί τήν ἐνεργωτέραν συμπαράστασιν εἰς τούς χριστιανούς κατοίκους αὐτῆς.

Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τάς σχέσεις συνεργασίας μετά τῶν ἄλλων ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἀξία ἰδιαιτέρας μνήμης τυγχάνει ἡ πρόσφατος  «εἰρηνική ἐπίσκεψις» τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τήν ἀδελφήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας καί ἡ ἐπίσημος ἐπίσκεψις εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Φινλανδίας. Εἰς ταύτας ὁ Ὀρθόδοξος πατερικός λόγος πλουσίως μετεδόθη καί ἡ παρουσία τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου ὡς φρουροῦ καί θεματοφύλακος τοῦ Ἁγίου Τάφου ὡς ἰδιαιτέρα εὐλογία ἐθεωρήθη καί ἐξετιμήθη.

Ἡ κατά τόν παρελθόντα Ἰούλιον ἐπίσκεψις τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος κ. Γεωργίου Παπανδρέου εἰς τό Πατριαρχεῖον καί ἡ ὑπό τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος παρασημοφόρησις αὐτοῦ διά τῆς ἀνωτάτης τιμητικῆς διακρίσεως τοῦ Πατριαρχείου τοῦ Μεγάλου Σταυροφόρου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου παραμένει γεγονός ἰδιαιτέρας σημασίας, διευρῦνον τάς  προοπτικάς  στενωτέρας καί ἀποδοτικωτέρας συνεργασίας μετά τῆς μητρός πατρίδος.

Ὁσον ἀφορᾷ εἰς τόν χῶρον  τοῦ Προσκυνηματικοῦ Καθεστῶτος, ἀναμφιβόλως ἄξιον μνείας τυγχάνει τό γεγονός ὅτι κατά τό τρέχον ἔτος ἐφηρμόσθη τό παρανόμως κατά τό παρελθόν ἔτος ἀμφισβητηθέν ὑπό τῶν Ἀρμενίων δικαίωμα ἡμῶν τῆς παρουσίας δευτέρου φύλακος ἐντός τοῦ Κουβουκλίου παρά τόν λίθον τοῦ ἀγγέλου εἰς τέσσαρας ἑορτάς αὐτῶν ὡς καί τό δικαίωμα ἡμῶν τῆς τοποθετήσεως τῆς κλίμακος εἰς τό χρησιμοποιούμενον ὑπ’ αὐτῶν παρεκκλήσιον παρά τήν βόρειον πύλην τοῦ θεοδέγμονος Σπηλαίου ἐν Βηθλεέμ. Τοῦτο συνέβη χάρις εἰς τήν ἄκαμπτον ἐπιμονήν τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος, ἐνισχύουσαν τήν εἰς τοῦτο ὁμόθυμον ἀγωνιστικήν ἀντίστασιν τῆς γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, μέλη τῆς ὁποίας καί πληγάς ὑπέστησαν ἐκ τῆς Ἀρμενικῆς βιαιότητος.

Ἡ πρός τό ποίμνιον τοῦ Πατριαρχείου ποιμαντική μέριμνα τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος ἐσυνεχίσθη ἐκδηλουμένη διά τῆς προσωπικῆς παρουσίας Αὐτῆς εἰς πλείστας τῶν ἑορτῶν αὐτοῦ μετά Πατριαρχικῆς Θείας Λειτουργίας καί κηρύγματος τοῦ θείου λόγου καί δι’ οἰκονομικῆς ἐνισχύσεως  αὐτοῦ διά τήν ἀποπεράτωσιν ἀνεγέρσεως ἤ ἀνακαινίσεως ναῶν ἤ ἐνοριακῶν αἰθουσῶν. Τοῦτο ἰδιαιτέρως κατεφάνη εἰς τήν περίπτωσιν διευθετήσεως τοῦ χρονίου καί περιπλόκου προβλήματος τοῦ κτήματος Κάσρ Ἰλ Μουτράν μετά τῆς Κοινότητος τῆς Ναζαρέτ καί εἰς τήν ἀνακαίνισιν καί τήν ἐπαναλειτουργίαν τοῦ ἐν τῷ κτήματι τούτῳ ἀπό ἐτῶν ἐγκαταλελειμμένου παρεκκλησίου τοῦ τιμίου Σταυροῦ.

Ταῦτα πάντα, Μακαριώτατε, ἀναφέρω ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος ὡς ἀληθῆ τεκμήρια μιᾶς ἐντίμου, σταθερᾶς  καί διαφανοῦς ἐκκλησιαστικῆς πορείας, δυνάμενα νά δημιουργήσουν τήν βεβαιότητα, τήν ἐλπίδα καί τήν αἰσιοδοξίαν, ἵνα συνεχῶς προβαίνωμεν εἰς τήν δημιουργίαν καί ἄλλων ἔργων, μή ἐπαναπαυόμενοι μέ τά τελεσθέντα, ἀλλ’ ἐμπόνως ἐπιδιώκοντες καί τά ἀτέλεστα, τά ὁποῖα φυσικῷ τῷ λόγῳ ἀναμένουν ἡμᾶς, μέ γνώμονα τήν «ἀτέλεστον τελειότητα» τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος.

Ὑψῶν τό ποτήριον, ἐξ ὀνόματος τῆς Ἀδελφότητος, Μακαριώτατε, εὔχομαι Ὑμῖν ἀπό καρδίας ἔτη ὅσα πλεῖστα ἀπό Θεοῦ εὐλογημένα μέ ὑγιείαν, δύναμιν, εὐστάθειαν, καί συνέχισιν πλουσίας καρποφορίας τῆς Ὑμετέρας Πατριαρχείας πρός δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν καί ἔπαινον τοῦ εὐλογημένου γένους τῶν Ρωμαίων- Ὀρθοδόξων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν. Γένοιτο.

Ἠκολούθησε, προσφωνῶν τόν Μακαριώτατον, ὁ Ἐξοχώτατος Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου, διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως:

Μακαριώτατε,

Σεβαστοί Πατέρες

Κυρίες και Κύριοι

Συμπληρώνονται σήμερα πέντε χρόνια από της ενθρονίσεώς Σας ως Πατριάρχη του Παλαιφάτου καί Πρεσβυγενούς Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Πέντε χρόνια που σημαδεύτηκαν από δημιουργική εργασία, πνευματική ανάταση, αφοσίωση στα ιερά καθήκοντά Σας και κυρίως ορατά αποτελέσματα σε όλα τα επίπεδα της πολυσχιδούς δραστηριότητάς Σας.

Πριν από πέντε χρόνια το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων έβγαινε με τραυματισμένο κύρος ως αποτέλεσμα μιας κρίσης, η οποία έθετε εν κινδύνω την ίδια του την ύπαρξη. Άφρονες χειρισμοί είχαν οδηγήσει το Καθίδρυμα στο χείλος ανεξελέγκτων εξελίξεων, οι οποίες, ευτυχώς, με τη βοήθεια του Θεού και τις άοκνες προσπάθειές Σας, αποσοβήθηκαν.

Η ηρεμία επανήλθε στο Πατριαρχείο και η Αγιοταφιτική Αδελφότητα συνέχισε και συνεχίζει υπό τη σκέπη Σας, με τον ίδιο ζήλο αιώνων το θεάρεστο έργο της.

Μακαριώτατε,

Αισθάνομαι πολυ μικρός να κρίνω ή να σχολιάσω το έργο που έχετε επιτελέσει τά τελευταία πέντε χρόνια. Η πνευματική Σας παρουσία εμπνέει του Πατέρες, ενισχύει τους πιστούς, οδηγεί όλους μας στο δύσκολο δρόμο της αρετής και της αγάπης στον πλησίον μας. Γνωρίζουμε όλοι όχι μόνο το πνευματικό Σας έργο, αλλά και τις κοπιώδεις προσπάθειές Σας για τη διατήρηση και περαιτέρω ανάδειξη των Ιερών Προσκυνημάτων. Θα ήταν, ωστόσο, παράλειψη να μην αναφερθώ στο σημαντικό φιλανθρωπικό έργο του Πατριαρχείου και στην ανθρώπινη προσέγγισή Σας με ευαισθησία και λεπτότητα στα καθημερινά προβλήματα των πιστών.

Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων υπό την εμπνευσμένη ηγεσία Σας συνεχίζει ένα έργο αιώνων και είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι η δύναμη της θέλησής Σας, οι ικανότητές Σας και η Χάρις του Θεοῦ θα μας οδηγήσουν σε νέες, ακόμα πιο καλύτερες ημέρες.

Το Ελληνικό Έθνος, η Ελληνική Πολιτεία σαν σύνολο και όλοι εμείς, εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στο Πρόσωπό Σας, στο Θεσμό, στο Καθίδρυμα. Επιθυμώ να Σας διαβεβαιώσω ότι η Ελλάδα Σας παρέχει αμέριστη συμπαράσταση, ευρίσκεται αρωγός στις προσπάθειές Σας, εκφράζει τήν πλήρη ικανοποίησή της για τό έργο που επιτελείτε και Σας εύχεται ολόψυχα και ολόθερμα Υγεία και Μακροημέρευση για τό καλό του Έθνους, της Ορθοδοξίας και του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Χαιρετισμούς ἀπηύθυναν ἐν συνεχείᾳ, ὁ Ἐκπρόσωπος τῆς Ρωσσικῆς Ἀποστολῆς (Missia) Ἀρχιμανδρίτης π. Θεοφάνης, ὁ παρεπιδημῶν Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως κ. Νικόλαος τοῦ Πατριαρχείου τῆς Βουλγαρίας, ὁ Σχολάρχης τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς τῆς Ἁγίας Σιών μοναχός π. Φώτιος, ὁ Διευθυντής τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Ἁγίου Δημητρίου κ. Σαμίρ Ζανανίρι, ὁ π. Ἀΐσα Ἀουάδ, ἐφημέριος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος ἐκπρόσωπος τῆς Μητροπόλεως Ἄκκρης-Πτολεμαΐδος καί ὁ π. Τζώρτζ Σαχουάν, ἐκπρόσωπος τοῦ ποιμνίου τῆς πόλεως Μπετζάλλας.

Χαιρετισμόν ἐπί τῇ 5ῃ ἐπετείῳ τῆς ἐνθρονίσεως τοῦ Μακαριωτάτου ἀπέστειλαν ἐκ μέρους τῆς Μ.Κ.Ο. Ρωμηοσύνη τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὁ  Διαχειριστής αὐτῆς κ. Πέτρος Κυριακίδης (βλ. ἡλεκτρονικόν σύνδεσμον https://jerusalem-patriarchate.info/2010/11/22/2356/ ) καί ἐκ μέρους τοῦ ἐπισήμου διαδικτυακοῦ ἱστοχώρου τοῦ Πατριαρχείου ὁ Γενικός Διευθυντής αὐτοῦ κ. Χρῖστος Νικολάου (βλ. ἡλεκτρονικόν σύνδεσμον https://jerusalem-patriarchate.info/2010/11/22/2380/ ).

Ὁ Μακαριώτατος ηὐχαρίστησε τούς προσφωνήσαντας διά τῆς κάτωθι ἀντιφωνήσεως καί προπόσεως Αὐτοῦ:

Ἐκλαμπρότατε  κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Ἀγαπητοί Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς προσκυνηταί,

Αἶνον καί εὐχαριστήριον δοξολογίαν ἀνεπέμψαμεν τῷ ἁγίῳ Θεῷ ἡμῶν, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, ἐπί τῇ σεπτῇ Ἐνθρονιστηρίῳ Ἑορτῇ τῆς Ἡμετέρας Μετριότητος, ἐπί τοῦ Ἀποστολικοῦ καί μαρτυρικοῦ Θρόνου τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί πρώτου Ἱεράρχου τῶν Ἱεροσολύμων, ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

Ἡ πέμπτη ἐπέτειος ἀπό τῆς ἀναρρήσεως Ἡμῶν εἰς τόν σταυροαναστάσιμον Θρόνον τῆς πόλεως τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ, τήν Ἱερουσαλήμ, ἀποτελεῖ πρᾶξιν τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τῆς Ἐκκλησίας καί οὐχί τοῦ κόσμου τούτου. Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι κατά τόν Ἀπόστολον Παῦλον: «παράγει γάρ τό σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου. (Α’ Κορ. 7,31)». Ἡ δέ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μένει εἰς τόν αἰῶνα, «καί πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς »,(Ματθ. 16, 18). Τῆς ἐμπειρίας ταύτης μάρτυς ἀψευδής ἀναδεικνύεται ἡ γεραρά Ἁγιοταφιτική ἡμῶν Ἀδελφότης, ἡ ὁποία μετά τού εὐσεβοῦς Χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων δίδει τήν Εὐαγγελικήν μαρτυρίαν τοῦ ἀπ’ αἰῶνος κεκρυμμένου μυστηρίου τῆς θείας Οἰκονομίας, δηλονότι τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἐπί τῆς γῆς τῆς Ἁγίας καί δή ἐπί τῶν τόπων τῆς Ναζαρέτ, τῆς Βηθλεέμ τῆς Ἱερουσαλήμ καί ἀλλαχοῦ.

Κληρονόμοι γενόμενοι καί ἡμεῖς τῆς δωρεᾶς τῆς Ἀποστολικῆς διαδοχῆς καί ποιμαντικῆς μερίμνης, ἀλλά καί τῆς ἱερᾶς τῶν Παναγίων προσκυνημάτων παρακαταθήκης, οὐ παυόμεθα, κατά τόν θεῖον Παῦλον, «εὐχαριστοῦντες ὑπέρ τοῦ ποιμνίου ἡμῶν μνείαν ποιούμενοι ἐπί τῶν προσευχῶν ἡμῶν»,  (Ἐφ. 1, 16). Προσέτι δέ οὐ παυόμεθα  παρακαλοῦντες τόν Θεόν ὑπέρ διαφυλάξεως τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης τῶν μαρτυρίων τῆς πίστεως τοῦ εὐσεβοῦς καί βασιλικοῦ γένους τῶν Ρωμαίων.

Ποιοῦμεν δέ τοῦτο ὑπείκοντες εἰς τάς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι παραινέσεις τῶν ἁγίων ἡμῶν Πατέρων διά στόματος τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου λέγοντες: «Πάντες οὖν, ὁμοήθειαν Θεοῦ λαβόντες, ἐντρέπεσθε ἀλλήλους, καί μηδείς κατά σάρκα βλεπέτω τόν πλησίον, ἀλλ’ ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ ἀλλήλους διά παντός ἀγαπᾶτε. Μηδέν ἔστω ἐν ὑμῖν, ὅ δυνήσεται ὑμᾶς μερίσαι, ἀλλ’ ἑνώθητε τῷ ἐπισκόπῳ καί τοῖς προκαθημένοις εἰς τόπον καί διδαχήν ἀφθαρσίας», (Μαγν. VI, 2).

Ἐπ’ οὐδενί ἀμφιβαλλόμενοι, ἐπί τῶν τρικυμιῶν καί καταιγίδων ἐν μέσῳ τῶν ὁποίων διέρχεται τό σκάφος τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, ἐν τούτοις βεβαίαν ἔχομεν τήν ἐλπίδα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς πίστεως ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἐπί τούτοις δεόμενοι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν, ὅπως κατευθύνῃ τό σκάφος τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ εἰς λιμένας ἀσφαλεῖς, εὐδίους καί εἰρηνικούς, ἐπικαλούμεθα ἐπί πάντας τούς τιμήσαντας τήν ἡμέραν ταύτην, δύναμιν, ὑπομονήν καί πᾶσαν παρά Θεοῦ εὐλογίαν, ἐκφράζοντες εὐχαριστίας καί πρός τούς προσφωνήσαντας Ἡμᾶς, τόν Γέροντα Ἀρχιγραμματέα, Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τόν Ἐκλαμπρότατον Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος κ._Σωτήριον Ἀθανασίου, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην κ._Ἰσίδωρον π. Θεοφάνην, ἀντιπρόσωπον τῆς Ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ._Κυρίλλου, πρός τόν Σχολάρχην τῆς Πατριαρχικῆς ἡμῶν Σχολῆς, Ὁσιολογιώτατον Μοναχόν π. Φώτιον,  τόν αἰδεσιμώτατον π. Αΐσα Αουάδ, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου, τόν Διευθυντήν τῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, ἐντιμότατον κ. Σαμίρ Ζανανίρι, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην Φιλόθεον ἐκ τῆς Μητροπόλεως Ἄκκρης, τόν π. Γεώργιον Σαχουάν ἐκ Μπετζάλλας καί ἅπαντας τούς παρισταμένους εἰς τόν ἑορτασμόν τοῦτον τῆς ἐνθρονιστηρίου ταύτης ἐπετείου. Ἐπιδαψιλεύομεν πᾶσιν ὑμῖν τάς Πατρικάς Ἡμῶν εὐχάς καί Πατριαρχικάς εὐλογίας.

Εἰς ὑγιείαν πάντων ὑμῶν!

Μετά τήν δεξίωσιν εἰς τά Πατριαρχεῖα καί μετά τόν ἀσπασμόν τῆς χειρός τοῦ Μακαριωτάτου ὑπό τῶν κατακλυσάντων τήν αἴθουσαν προσκυνητῶν, ἠκολούθησεν ἑόρτιος τράπεζα τῆς Ἀδελφότητος, ἐν ᾗ παρεκάθισεν καί ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος.

Ἑκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder