Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Τήν Παρασκευήν,  25^ην Μαρτίου / 7^ην Ἀπριλίου 2023, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου εἰς Ναζαρέτ τῆς Γαλιλαίας.

Κατά τήν ἑορτήν αὐτήν ἡ Ἐκκλησία, ἰδίως ἡ τῶν Ἱεροσολύμων, ἀναμιμνῄσκεται τήν οἰκονομίαν τοῦ Θεοῦ διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων. Ἀναμιμνῄσκεται ὅτι ὁ Ἀρχάγγελος Γαβιρήλ ἀπεστάλη ὑπό τοῦ Θεοῦ  πρός παρθένον ἁγνήν, τήν Μαριάμ, καί ἀνήγγειλεν εἰς αὐτήν ὅτι ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ θά ἐνσαρκώσῃ τόν Υἱόν Αὐτοῦ τόν Μονογενῆ.

Ὅτε ἡ Παρθένος ἠρώτησε «πῶς ἔσται τοῦτο;  ἐπεί ἄνδρα οὐ γινώσκω» καί εἶπεν: «ἰδού ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά Σου», τότε ὁ ἄσαρκος ἐσαρκώθη, ὁ ἀσώματος  ἐσωματώθη, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔγινε καί Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, Θεάνθρωπος, Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.

Ἡ ἑορτή αὐτή ἑωρτάσθη εἰς τόν Ναόν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ἔνθα ἡ πηγή ἐν  Ναζαρέτ, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἀρχιερέων Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί Πέλλης κ. Φιλουμένου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ Γέρων Καμαράσης Ἀρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος, Ἀραβοφώνων Πρεσβυτέρων τῶν ὁμόρων περιοχῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναζαρέτ,  τοῦ π. Δομετιανοῦ ἐκπροσώπου τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Εὐλογίου, ψαλλούσης τῆς ἐξ Ἑλλάδος χορῳδίας τοῦ Πρωτοψάλτου κ. Μπαλογεώργου ἑλληνιστί δεξιά καί τῶν ἐντοπίων ψαλτῶν καί ψαλτριῶν ἀραβιστί ἀριστερά τῆς Μητροπόλεως Ναζαρέτ καί προσευχομένου πλήθους πιστῶν ἐξ Ἑλλάδος καί ἄλλων χωρῶν.

Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξεν τόν θεῖον λόγον εἰς τούς πιστούς διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί:«Ἄσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ᾂσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ· ᾂσατε τῷ Κυρίῳ· εὐλογήσατε τό ὄνομα Αὐτοῦ, εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τό σωτήριον Αὐτοῦ»·(Ψαλμ. 95, 1-2). Ἀναφωνεῖ ὁ ψαλμῳδός.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,

Ἡ τοῦ Παναγίου Πνεύματος χάρις, ἡ ἐπισκιάσασα τήν Ὑπερευλογημένην Παρθένον Μαρίαν, συνήγαγε πάντας ἡμᾶς ἐν τῇ ἱερᾷ ταύτῃ πόλει τῆς ἁγιογραφικῆς Ναζαρέτ, ἵνα ἑορτάσωμεν τόν Εὐαγγελισμόν τῆς σωτηρίας ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων, τοὐτέστιν τήν τοῦ ἀπ’ αἰῶνος φανέρωσιν τοῦ Μυστηρίου τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου ἐκ τῶν ἁγνῶν αὐτῆς αἱμάτων.

Διό καί ὁ ψαλμῳδός προσκαλεῖ πάντα τά ἔθνη, ὅλους τούς κατοίκους τῆς γῆς, ἵνα ἀκαταπαύστως ὑμνοῦν καί δοξολογοῦν τό ὄνομα «τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα, ὅ ἐχαρίσατο ὁ Θεός Πατήρ τῷ Υἱῷ Αὐτοῦ, Κυρίῳ δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ», (Πρβλ. Φιλιπ. 2,9). «Πᾶσα ἡ γῆ ᾂσατε τῷ Κυρίῳ, εὐλογήσατε τό ὄνομα αὐτοῦ, εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τό σωτήριον αὐτοῦ», (Ψαλμ. 95,2).

Τό δέ «σωτήριον» τοῦτο τοῦ Θεοῦ, δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν διά τοῦ Χριστοῦ ἀπελευθέρωσιν τῶν ἀνθρώπων ἐκ τῆς ἁμαρτίας καί τῆς φθορᾶς τοῦ θανάτου. Τήν ἀλήθειαν ταύτην προκατήγγειλεν ὁ μεγαλοφωνότατος Ἡσαΐας εἰπών: «καί ὀφθήσεται ἡ δόξα Κυρίου, καί ὄψεται πᾶσα σάρξ τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ, ὅτι Κύριος ἐλάλησε», (Ἡσ. 40,5).

Ὄντως ἐφάνη ἡ δόξα τοῦ Κυρίου, ἀφ’ ἑνός μέν διά τοῦ ἀποσταλέντος ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, εἰπόντος τῇ Παρθένῳ Μαρίᾳ· Χαῖρε κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετά Σοῦ· εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί (Λουκ. 1,26-28)· ἀφ’ ἑτέρου δέ διά τοῦ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ γεννηθέντος ἐκ Παρθένου Μαρίας ἐν τῷ σπηλαίῳ τῆς Βηθλεέμ «Νέου Παιδίου», τοῦ κληθέντος Ἐμμανουήλ, «ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός»,  (Ματθ. 1,23).

Ἑρμηνεύοντες τό ὄνομα «Ἐμμανουήλ» οἱ θεόπνευστοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας λέγουν, ὁ μέν ἱερός Χρυσόστομος: «Οὐδέν ἄλλο δηλοῖ τό [καλέσουσιν Ἐμμανουήλ], ὅτι ὄψονται τόν Θεόν μετά ἀνθρώπων· ἀεί μέν γέγονεν μετά ἀνθρώπων, οὐδέποτε σαφῶς». Κατά δέ τόν ἅγιον Κύριλλον Ἀλεξανδρείας, «οὔτε Θεός ἀνθρωπείας κεχωρισμένος φύσεως, οὔτε ἄνθρωπος γεγυμνωμένος θεότητος… τό μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός καί τόν ἐξ ἡμῶν ὑπέρ ἡμῶν ληφθέντα δηλοῖ καί τόν ἀνειληφότα Θεόν Λόγον κηρύττει».

Ὁ ἐν τόπῳ καί χρόνῳ λαβών χώραν Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου Μαρίας ἀποτελεῖ τόν ἀκρογωνιαῖον λίθον τῆς ἱερᾶς ἱστορίας γενικώτερον καί τοῦ μυστηρίου τῆς θείας ἐν Χριστῷ Οἰκονομίας εἰδικώτερον, ὡς διδάσκει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός λέγων: «Καί Θεός ὤν τέλειος, ἄνθρωπος τέλειος γίνεται καί ἐπιτελεῖται τό πάντων καινῶν καινότατον, τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον, δι’ οὗ ἡ ἄπειρος τοῦ Θεοῦ ἐμφανίζεται δύναμις. Τί γάρ μεῖζον τοῦ γενέσθαι τόν Θεόν ἄνθρωπον;»

Ἀξιοσημείωτον ὅτι ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας προετυποῦτο ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν τοῦ θεόπτου Μωϋσέως ἐν τῷ ὄρει Σινᾷ, ὡς λέγει ἡ Γραφή: «εἰσῆλθεν Μωϋσῆς εἰς τό Ὄρος τοῦ Θεοῦ Χωρήβ. Ὤφθη δέ αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἐν πυρί φλογός ἐκ τῆς βάτου, καί ὁρᾷ ὅτι ἡ βάτος καίεται πυρί δέ ἡ βάτος οὐ κατεκαίετο», (Ἔξοδ. 3, 1-2).  Ὁ ὀφθείς ἄγγελος Κυρίου ἐνταῦθα δέν εἶναι ἄλλος κατά τόν Ἱερόν Χρυσόστομον ἀπό τόν τῆς μεγάλης βουλῆς ἄγγελον, τοὐτέστιν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ. Κατά δέ τήν Ἁγίαν Γραφήν «πῦρ καταναλίσκον ἐστί Κύριος ὁ Θεός» (Δευτερον. 4,24).

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ἐγκωμιάζων τό ἀνεκδιήγητον μεγαλεῖον καί τήν δόξαν τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου Μαρίας ἀναφωνεῖ ὑμνολογικῶς «Ἐξέστη τά σύμπαντα, ἐπί τῇ θείᾳ δόξῃ σου, σύ γάρ ἀπειρόγαμε Παρθένε, ἔσχες ἐν μήτρᾳ τόν ἐπί πάντων Θεόν, καί τέτοκας ἄχρονον Υἱόν, πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσί σε, σωτηρίαν βραβεύοντα».

Ὄντως, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τά σύμπαντα, Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι, οὐράνια καί ἐπίγεια κτίσματα, ἔμψυχα καί ἄψυχα μένουν ἐκστατικά πρό τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ Παρθένος Μαρία συνέλαβε ἄνευ σπορᾶς ἀνδρός ἐν τῇ μήτρᾳ αὐτῆς τόν Θεόν Λόγον καί Κύριον, δηλονότι τόν ἐπί πάντων Θεόν, ὡς ἀποκαλεῖ τόν Κύριον καί Θεόν ὁ θεσπέσιος Παῦλος λέγων: «εἷς Θεός καί πατήρ πάντων, ὁ ἐπί πάντων, καί διά πάντων, καί ἐν πᾶσιν ἡμῖν», (Ἐφ. 4,5).

Ἡ ἀπόκρισις τῆς Παρθένου Μαρίας: «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα Σου», (Λουκ. 1,38) εἰς τό «χαῖρε κεχαριτωμένη ὁ Κύριος μετά Σοῦ» (Λουκ. 1,28) τοῦ ἀγγέλου Γαβριήλ, κατέστησε αὐτήν, (τήν Μαρίαν) κατά τόν Εἰρηναῖον Λουγδούνων, «ἑαυτῇ τε καί παντί τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει αἰτίαν σωτηρίας», δηλαδή αἰτίαν θεώσεως. Τό ἱστορικόν καί ἀναντίρρητον τοῦτο γεγονός μνημονεύει ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐν τῷ τῆς Νικαίας Συμβόλῳ τῆς Πίστεως: «Πιστεύω… καί εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν… τόν δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καί σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου καί ἐνανθρωπήσαντα».

Τό πρόσωπον τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου Μαρίας εἶναι ἐκεῖνο, τό ὁποῖον ἐπιβεβαιοῖ καί ἐπιμαρτυρεῖ τό μέγα τῆς εὐσεβείας μυστήριον, τοὐτέστιν τῆς θείας Οἰκονομίας, ὡς εἵρηκεν ὁ θεοφάντωρ Κύριλλος Ἀλεξανδρείας: «Εἴ τις οὐχ ὁμολογεῖ Θεόν εἶναι κατά ἀλήθειαν τόν Ἐμμανουήλ καί διά τοῦτο Θεοτόκον τήν ἁγνήν Παρθένον, εἶναι γεγέννηκε γάρ σαρκικῶς σάρκα γεγονότα τόν ἐκ Θεοῦ Θεόν Λόγον, ἀνάθεμα ἔστω».  Ἡ δέ ἁγία Οἰκουμενική σύνοδος τῆς Χαλκηδόνος διά τό τέλειον εἶναι ἐν θεότητι καί τέλειον ὁμοίως ἐν ἀνθρωπότητι τόν Χριστόν ἐν δύω αὐτόν ἡνωμέναις φύσεσι ἕνα Κύριον ἀσυγχύτως καί ἀδιαιρέτως ἐκήρυξεν, ἐπικυρώσασα οὕτω τήν συμβολήν τῆς Παρθένου Μαρίας εἰς τό μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας, τό ὁποῖον ἀναμφιβόλως ἀποτελεῖ κατά τόν ὑμνῳδόν, «τό κεφάλαιον τῆς σωτηρίας ἡμῶν».

Ἡμεῖς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ταπεινῶς καί εὐγνωμόνως συναναφωνῶμεν μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ λέγοντες: «Χαῖρε ἡ μόνη τόν ἥλιον φέρουσα Χριστόν, φωτός κατοικητήριον». Καί τοῦτο, διότι ἡ Παναγία καί ἔνδοξος Δέσποινα ἡμῶν Θεοτόκος καί ἀειπάρθενος Μαρία εὐηγγελίσατο τῷ κόσμῳ τό φῶς τῆς ἀληθείας, τοὐτέστιν τόν Χριστόν. Εἰς τοῦτο ἀκριβῶς τό  φῶς καλούμεθα νά προσέλθωμεν πάντες οἱ θέλοντες τήν δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ, διά τῆς μετανοίας,  ὡς λέγει ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος «Πάντες γάρ οἱ ἐν σκότει καθήμενοι υἱοί σκότους εἰσί καί μετανοῆσαι οὐ βούλονται. Ἡ γάρ μετάνοια θύρα ἐστίν, ἐξάγουσα ἀπό τοῦ σκότους καί εἰσάγουσα εἰς τό φῶς. Παρακαλέσωμεν λοιπόν τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ταῖς αὐτῆς ἱκεσίαις ἀξιωθῶμεν κοινωνῆσαι τοῦ φωτός τῆς λαμπροφόρου Ἀναστασεως τοῦ ἐξ αὐτῆς ἀσπόρως καί ἐκ Πνεύματος Ἁγίου τεχθέντος καί ἀτρέπτως σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου, Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δωρηθῆναι δέ τῷ κόσμῳ τήν εἰρήνην καί ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τό μέγα αὐτοῦ ἔλεος. Ἔτη πολλά καί εὐλογημένον Πάσχα».

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἔλαβε χώραν μεγαλοπρεπής λιτανεία εἰς τήν πόλιν τῇ συμμετοχῇ τῶν  Σωμάτων τῶν Προσκόπων τῆς Ναζαρέτ καί πολλῶν ἄλλων πόλεων τῆς Γαλιλαίας.

Τήν μεσημβρίαν παρετέθη τράπεζα ὑπό τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου Σεβασμιωτάτου Κυριακοῦ καί τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινότητος.

Ἡ ἑορτή αὕτη ἑωρτάσθη καί εἰς τό Ἱερόν Προσκύνημα τῆς Γεθσημανῆς, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου.

Ἑωρτάσθη καί εἰς τήν πόλιν τῶν Ραφιδίων εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας