Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.

Α’ Ἡ Παραμονή-  Ὁ Ἑσπερινός.

Ἡ ἑορτή τῆς θριαμβευτικῆς εἰσόδου τοῦ Κυρίου εἰς τά Ἱεροσόλυμα, ὅτε οἱ παῖδες τῶν Ἑβραίων ὑπεδέχθησαν Αὐτόν στρωννύοντες τά ἱμάτια αὐτῶν καί κράζοντες «Ὡσαννά τῷ υἱῷ Δαβίδ» ἑωρτάσθη πανηγυρικῶς εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων τήν Κυριακήν τῶν Βαΐων, 26^ην μηνός Μαρτίου/ 8^ην Ἀπριλίου 2012, συμφώνως πρός τήν ἐκκλησιαστικήν τυπικήν διάταξιν καί τήν εἰδικήν προσκυνηματικήν καθεστωτικήν, καθ’ ὅτι τήν αὐτήν ἡμέραν καί εἰς τόν αὐτόν τόπον ἑορτάζουν τό Πάσχα αὐτῶν οἱ Ρωμαιοκαθολικοί καί τήν Κυριακήν τῶν Βαΐων αὐτῶν οἱ Προχαλκηδόνιοι Ἐκκλησίαι τῶν Ἀρμενίων, Κοπτῶν καί Συριάνων.

Ἡ ἔναρξις τῆς ἑορτῆς ἐγένετο ἀφ’ ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου διά τῆς ἀναγνώσεως τῆς Θ’ Ὥρας εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης καί διά τῆς καθόδου αὐτῶν ἐν συνεχείᾳ εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἐνταῦθα πρό τοῦ προσκυνήματος τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως ὁ προεξάρχων τῆς πανηγύρεως Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ηὐλόγησε τό θυμίαμα καί ἐγένετο ἡ προσκύνησις ὑπ’ Αὐτοῦ καί ὑπό τῶν Ἀρχιερέων ὡς καί ἐν συνεχείᾳ ἐγένετο ἡ προσκύνησις εἰς τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον τοῦ Κυρίου Τάφον ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν Ἀρχιερέων καί τῶν Ἁγιοταφιτῶν ἱερομονάχων.

Ἀκολούθως ἔλαβε χώραν εἰς τό ἔναντι τοῦ Παναγίου Τάφου Καθολικόν ὁ Μέγας Ἑσπερινός μετά κρούσεως τῶν σημάντρων, θυμιάματος ἀνά τά προσκυνήματα, προσκυνήσεως εἰς τόν Γολγοθᾶν τῶν Ἀρχιερέων καί τῶν Συνοδικῶν Ἁγιοταφιτῶν, Κεκραγαρίων καί Ἀρτοκλασίας, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου καί τοῦ Λαμπαδαρίου κ. Χαραλάμπους Βακάκη, βοηθουμένων ὑπό τοῦ ἐκ Κύπρου Ἀρχιμανδρίτου π. Λαζάρου καί τῶν ἐκ τῆς Μητροπόλεως Τριμυθοῦντος τῆς Κύπρου ἱεροψαλτῶν ὑπό τόν κ. Εὐάγγελον Γεωργίου.

Ἅμα τῇ λήξει τοῦ Ἑσπερινοῦ οἱ Ἁγιοταφῖται, τῶν κωδώνων κρουομένων, ἀνῆλθον εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς μετανοίας αὐτῶν.

Εὐθύς ἀμέσως, ὅσοι ἐκ τῶν Ἁγιοταφιτῶν καί ἐκ τῶν προσκυνητῶν ἠδύναντο ἀνελθεῖν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Βαϊοφόρου ἐπί τῆς Βηθφαγῆς, παρακειμένης τῷ Ὄρει τῶν Ἐλαιῶν, ἔλαβον μέρος εἰς τήν λιτανείαν τῶν βαΐων.

Εἰς ταύτην τήν Ἱεράν Μονήν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ηὐλόγησε τά βάϊα, ἐν συνεχείᾳ δέ ἀνέθεσεν εἰς τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Σεβαστείας κ. Θεοδόσιον, ὅπως προεξάρξῃ τῆς μετά βαΐων, λαβάρων καί ἐπινικίων ᾀσμάτων πορείας ἀπό Βηθσφαγῆς διά τῆς Γεθσημανῆς ἕως τῆς Πύλης τῶν Λεόντων εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης εἰς ἀνάμνησιν τῆς θριαμβευτικῆς εἰσόδου τοῦ Κυρίου εἰς τά Ἱεροσόλυμα, ὅτε οἱ παῖδες τῶν Ἑβραίων ἔψαλλον Αὐτῷ τό «Ὡσαννά τῷ Υἱῷ Δαβίδ».

Β’. Ἀνήμερα τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων.

Τήν πρωΐαν τῆς ὡς ἄνω Κυριακῆς, 26^ης Μαρτίου/ 8^ης Ἀπριλίου 2012, καί περί ὥραν 7.30 π.μ. ἐγένετο ἡ μετά βαΐων ἀνά χεῖρας ἐπίσημος κάθοδος τῶν Ἁγιοταφιτῶν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως καί διά τοῦ Γολγοθᾶ, λόγῳ τοῦ Πάσχα τῶν Λατίνων, προσέλευσις αὐτῶν εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ.

Ἐνταῦθα, τῶν ψαλτῶν ψαλλόντων τό «ἄνωθεν οἱ προφῆται», ἐνεδύθησαν τάς ἀρχιερατικάς αὐτῶν στολάς ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ ἱερεῖς.

Ἀκολούθως ἤρξατο ἡ θεία Λειτουργία τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί Βόστρων κ. Τιμοθέου καί τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Ἀβήλων κ. Δωροθέου, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου καί τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Λήδρας καί ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μαχαιρᾶ κ. Ἐπιφανίου, παρεπιδημοῦντος ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί τῇ συμμετοχῇ πολλῶν προσκυνητῶν, εἰ καί ὀλίγων ἐν συγκρίσει πρός τά προηγούμενα ἔτη, λόγῳ τῆς εἰς Ἑλλάδος καί εἰς ἄλλας περιοχάς οἰκονομικῆς κρίσεως.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἔλαβε χώραν ἡ τρίς πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου καί ἡ ἀνά τά προσκυνήματα λιτανεία καί ἡ μετά ταῦτα ἀνάγνωσις τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς πρό τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου.

Τούτων τελεσθέντων καί τῶν κωδώνων χαρμοσύνως κρουομένων, ἐγένετο ἡ μετά βαΐων ἀνά χεῖρας ἐπίσημος ἄνοδος εἰς τά Πατριαρχεῖα, τῶν προσκυνητῶν, λόγῳ καί τοῦ Πάσχα τῶν Διτικῶν Ἐκκλησιῶν, κατακλυσάντων τάς ὁδούς τῆς Παλαιᾶς Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων καί προσδιδόντων ἰδιαίτερον θρησκευτικόν χριστιανικόν χαρακτῆρα εἰς τήν πόλιν.

Εἰς τά Πατριαρχεία ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τούς προσελθόντας Ἁγιοταφίτας καί προσκυνητάς διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Ἦλθεν ὁ Σωτήρ σήμερον ἐπί τήν πόλιν Ἱερουσαλήμ πληρῶσαι τήν Γραφήν καί πάντες ἔλαβον ἐν ταῖς χερσί βαΐα, τούς δέ χιτῶνας ὑπεστρώννυον αὐτῷ, γινώσκοντες ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Θεός ἡμῶν, ᾧ τά χερουβείμ βοᾷ ἀπαύστως: Ὡσαννά ἐν τοῖς Ὑψίστοις, εὐλογημένος εἶ, ὁ ἔχων πλῆθος οἰκτιρμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς».

 Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς προσκυνηταί,

 Σήμερον ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μᾶς συνήγαγεν ἐκ τῶν περάτων τῆς Οἰκουμένης εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, δηλονότι εἰς τόν τόπον τοῦ μαρτυρίου καί τῆς τριημέρου ταφῆς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, διά νά ἑωρτάσωμεν τήν λαμπράν καί ἔνδοξον πανήγυριν τῆς εἰς Ἱερουσαλήμ εἰσόδου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Περί ταύτης τῆς ἑορτῆς καί ὁ Προφήτης ἔλεγε Ζαχαρίας: «Χαῖρε σφόδρα θύγατερ Σιών. Ἰδού ὁ Βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι πραΰς καί ἐπιβεβηκώς ἐπί ὑποζυγίου καί πώλου ὄνου, υἱοῦ ὑποζυγίου». Καί ὁ προφητάναξ Δαβίδ πάλιν περί τῶν παίδων: «Ἐκ στόματος νηπίων καί θηλαζόντων κατηρτίσω αἶνον». Ὁ δέ προφήτης Σοφονίας: «Θάρσει Ἱερουσαλήμ, Κύριος ὁ Θεός σου ἐν σοί δυνατός σώσει σε, ἐπάξει ἐπί σέ εὐφροσύνην καί καινιεῖ σε ἐν τῇ ἀγαπήσει αὐτοῦ».

Ἑρμηνεύων τούς προφητικούς τούτους λόγους ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει: «Ὅτε τοίνυν ἐπήγαγεν ἐφ’ ἡμᾶς (ὁ Χριστός) τήν διά Πνεύματος Ἁγίου εὐφροσύνην, τότε καί ἀνεκαίνισεν ἐν τῇ ἀγαπήσει αὐτοῦ, τουτέστιν ἐν καιρῷ τῆς ἐπιδημίας τῆς μετά σαρκός, ἐπειδή δέ τέθεικε τήν ψυχήν καί γέγονεν ἐν νεκροῖς δι’ ἡμᾶς, ζωή κατά φύσιν ὑπάρχων, ἀνεβίω πάλιν, τήν ἀνθρώπου φύσιν, ἀναμορφῶν εἰς καινότητα ζωῆς καί ἀναχαλκεύων εἰς τό ἀπ’ ἀρχῆς».

Ἡμεῖς δέ, ἀδελφοί μου, οἱ γινώσκοντες ὅτι Χριστός ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος Αὐτός ὑπάρχων ζωή κατά φύσιν καί ἀναμορφῶν εἰς καινότητα ζωῆς μετά κλάδων νοητῶς, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός κακαθαρμένοι τάς ψυχάς ὡς οἱ Παῖδες τόν Χριστόν ἀνευφημήσωμεν πιστῶς μεγαλοφώνως κραυγάζοντες τῷ Δεσπότῃ:. «Εὐλογημένος εἶ Σωτήρ, ὁ εἰς τόν κόσμον ἐλθών τοῦ σῶσαι τόν Ἀδάμ ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶς, πνευματικῶς γενόμενοι, φιλάνθρωπε, ναός Ἀδάμ ὡς ηὐδόκησας. Ἀξίωσον ἡμᾶς προσκυνῆσαι τά πάθη Σου καί κοινωνῆσαι τῆς ἐνδόξου Ἀναστάσεώς Σου».

 Ἀμήν Ἔτη πολλά.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/49LbIC77VsM

ngg_shortcode_0_placeholder