1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Τήν Τετάρτην, 15ην /28ην Αὐγούστου 2013, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων μετά πολλῆς λαμπρότητος ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου εἰς τό ἐν Γεθσημανῇ Θεομητορικόν Μνῆμα αὐτῆς.

Ἐν πρώτοις ἀφ’ ἑσπέρας τῆς ἑορτῆς ἐτελέσθη ὁ Ἑσπερινός, προεξάρχοντος τοῦ παρεπιδημοῦντος Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, ψάλλοντος τοῦ πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου εἰς βυζαντινόν ὕφος καί τά ἄλλα τροπάρια τοῦ Ἑσπερινοῦ, ἀλλά κυρίως τό Δοξαστικόν «Θεαρχίῳ νεύματι» εἰς τούς ὀκτώ ἤχους καί τοῦ πιστοῦ λαοῦ παρακολουθουντος ἐν εὐλαβείᾳ καί πληροῦντος τάς κλίμακας τοῦ ναοῦ δι’ ἀναμμένων κηρίων.

Τήν πρωΐαν, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, ἐτελέσθη μετά τήν ἐν τῇ αὐλῇ ἐπίσημον προϋπάντησιν ἡ θ. Λειτουργία εἰς τό Θεομητορικόν Μνῆμα, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργοῦντων αὐτῷ τῶν Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου, Βόστρων κ. Τιμοθέου, τοῦ παρεπιδημοῦντος Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ καί τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί παρεπιδημοῦντων ἱερέων ἐκ τῶν ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν Ρωσσίας, Ἑλλάδος, Κύπρου, Οὐκρανίας καί Λευκορρωσίας, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας ὑπό τήν διεύθυνσιν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου ἑλληνιστί καί ὑπό τοῦ Μουχτάρη κ. Τζώρτζ  Κάμαρ ἀραβιστί, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ καί τῆς κ. Ἀσπασίας Μήτση πολλοῦ λαοῦ ἐν κατανύξει καί εὐλαβείᾳ μετέχοντος καί προσκυνοῦντος τό Θεομητορικόν Μνῆμα, ἁγιάζοντος χεῖρας, χείλη, ὄμματα, μέτωπα.

Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον πρός τούς πιστούς ἑλληνιστί, ἔχοντα οὕτως:

«Ὁ Τάφος σου κηρύττει, Παρθένε, τήν ταφήν σου, καί τήν μετάστασίν σου», λέγει ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας μας.

 Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς προσκυνηταί.

 Εὐφραίνεται σήμερον ἡ Ἁγία Γεθσημανῆ τῆς Θεοτόκου τό ἅγιον τέμενος, δηλονότι ὁ θεῖος αὐτῆς τάφος, ὁ ὁποῖος μένει μέν κενός (ἄδειος) τοῦ σώματος, πλήρης δέ τῆς χάριτος αὐτῆς. Αὐτήν ἀκριβῶς τήν πραγματικότητα, δηλαδή τήν ταφήν καί τήν μετάστασιν εἰς τούς οὐρανούς κηρύττει ὁ τάφος τῆς Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας. Αὐτήν τήν ἱστορικήν καί ὑπερφυσικήν πραγματικότητα ἑορτάζομεν εὐχαριστιακῶς καί ἡμεῖς πάντες οἱ συνελθόντες ἐν τούτῳ τῷ σεπτῷ καί ἱερῷ τόπῳ.

 Εἰς τήν ἀπορίαν μας, ἀγαπητοί μου, διατί ὑπέστη νέκρωσιν καί μετέστη εἰς οὐρανούς ἡ ἀειπάρθενος Μαρία, ἡ κυήσασα τόν Θεόν Λόγον καί Σωτῆρα ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τόν νεκρωτήν τοῦ Ἄιδου, ἀπαντᾷ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας λέγων: «Ἵνα τό κάλλος βλέπῃς τοῦ σοῦ Υἱοῦ, Παρθένε Μαρία, πρός οὐρανούς μετέστης».

 Καί ποῖον εἶναι τό κάλλος τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Αὐτῆς; Εἶναι ἡ δόξα τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁποίαν ἐθεάσαντο οἱ μαθηταί καί Ἀπόστολοι αὐτοῦ, κατά τήν ἡμέραν τῆς Μεταμορφώσεως Αὐτοῦ εἰς τό Ὄρος Θαβώρ. Εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ Λόγου τοῦ σωματωθέντος ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς Παρθένου Μαρίας.

«Ἔπρεπε», λέγει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας, «τοῖς αὐτόπταις τοῦ Λόγου καί ὑπηρέταις καί τῆς κατά σάρκα Μητρός αὐτοῦ τήν Κοίμησιν ἐποπτεῦσαι, τελευταῖον οὗσαν ἐπ’ αὐτῇ μυστήριον. Ἵνα μή μόνον τήν ἀπό γῆς τοῦ Σωτῆρος ἀνάβασιν θεάσωνται, ἀλλά καί τῆς τεκούσης Αὐτόν τῇ μεταθέσει μαρτυρήσωσι. Διόπερ πάντοθεν, θεία δυνάμει περαιωθέντες τήν Σιών (Ἱερουσαλήμ) κατελάμβανον. Καί πρός οὐρανόν ἐπειγομένην, προέπεμπον τήν ἀνωτέραν τῶν Χερουβείμ. Ἥν καί ἡμεῖς σύν αὐτοῖς προσκυνοῦμεν, ὡς πρεσβεύουσαν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν».

 Τήν «ὄντως ὑψηλοτέραν ὑπάρχουσαν τῶν οὐρανῶν καί τῶν Χερουβείμ ἐνδοξοτέραν καί πάσης κτίσεως τιμιωτέραν καί τήν δι’ ὑπερβάλλουσαν καθαρότητα, τῆς ἀϊδίου οὐσίας τοῦ ἀχωρήτου Θεοῦ δοχεῖον γεγενημένην» τιμᾷ καί ἡ Ἁγία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησία σήμερον.

 Τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί Μητέρα πάντων ἡμῶν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, θερμῶς καί ἐν μετανοίᾳ παρακαλέσωμεν, ὅπως μή παύσῃ ὑπέρ ἡμῶν ἱκετεύουσα τόν Υἱόν καί Θεόν αὐτῆς καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ἵνα καί ἡμεῖς ἀξιωθῶμεν τῆς θεωρίας τοῦ ἀποθέτου κάλλους κατά τόν ἅγιον Γρηγόριον τόν Θεολόγον, τουτέστιν τοῦ κάλλους τῆς δόξης τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ αὐτῆς. Ἀμήν».

καί ἀραβιστί ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2013/08/28/2658

Τῆς θείας Λειτουργίας ἀπολυθείσης, ἡ Πατριαρχική συνοδεία καί μέλη τοῦ πληρώματος ἐφιλοξενήθησαν εἰς τό ἡγουμενεῖον ὑπό τοῦ καθηγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/abEOY9Ze3wA