1

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟ-ΕOΡΤΑΣΜΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΕΝ ΑΚΚΡΗι

«Πάντα τά ἔθνη κροτήσατε χεῖρας· ἀλαλάξωμεν, μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ τῆς Ἐκκλησίας, τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν (Χριστῷ)· ὅτι ἐν Ξύλῳ ὑψωθείς καί ἐν Τάφῳ κατελθών, τόν ᾍδην ἐσκύλευσε καί νεκρούς συνήγειρε, βοῶντας Aὐτῷ, Ἀλληλούια, Ἀλληλούια, Ἀλληλούια Χριστῷ τῷ ἀναστάντι». (δοξαστικόν τοῦ Μικροῦ Ἑσπερινοῦ)

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Eὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας μας, μᾶς προσκαλεῖ νά εὐχαρι-στήσωμεν τόν Σωτῆρα καί Θεόν ἡμῶν Χριστόν, διότι ἐσταυρώθη καί κατῆλθεν εἰς τόν ᾍδην καί συνανέστησε τούς νεκρούς, ἀφοῦ κατήργησε τήν δύναμιν τοῦ ᾍδου, μέ τό ἐπί τοῦ Σταυροῦ χυθέν Αὐτοῦ Αἷμα. Μέ ἄλλα λόγια, ὁ θάνατος τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ κατήργησε τόν θάνατον τόν ὁποῖον προκαλεῖ ἡ φθορά καί ἡ ἁμαρτία, χαρισάμενος εἰς ἡμᾶς τήν δύναμιν τῆς ἀθανασίας, τήν δύναμιν τῆς Ἀναστάσεως Αὐτοῦ, δηλαδή τήν αἰώνιον ζωήν.

Αὐτήν ἀκριβῶς τήν αἰώνιον ζωήν τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ ἤ, καλλίτερον εἰπεῖν, τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἐπόθησε καί ἀνεζήτησεν ὁ σήμερον τιμώμενος Ἅγιος Γεώργιος, ὁ ὁποῖος μιμησάμενος τόν Σωτῆρα Χριστόν, συνέπαθε διά τοῦ Σταυρικοῦ Θανάτου τοῦ Χριστοῦ, συναπέθανε Αὐτῷ, ἀλλά καί συνανέστη, ἀναδειχθείς οὕτως συμβασιλεύς τοῦ Χριστοῦ καί κληρονόμος τῆς αἰωνίου ζωῆς, τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἰδού, διατί πάντα τά ἔθνη καλοῦνται νά δοξάσουν τόν Θεόν, καί ἰδού διατί οἱ πάντες ἐκλήθημεν εἰς τήν ἱεράν αὐτήν εὐχαριστιακήν σύναξιν, διά νά πανηγυρίσωμεν ἀφ’ ἑνός μέν τήν Ἀνάστασιν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, τοὐτέστι τήν Ἀνάστασιν τῆς ἡμετέρας ἀνθρωπίνης φύσεως, ἀφ’ ἑτέρου δέ τήν μνήμην τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὁ ὁποῖος μετά πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος ἀναδειχθέντων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀποτελεῖ ἀψευδῆ καί ἀναμφισβήτητον μάρτυρα τῆς πραγματικότητος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ: διότι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ἰδιαιτέρως δέ οἱ μιμησάμενοι τόν θάνατον τοῦ Χριστοῦ, ἀποτελοῦν τήν ἐγγύησιν διά τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τήν ἐγγύησιν τῆς αἰωνίου ζωῆς.

Ἡ εἰς Χριστόν Πίστις, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ἡ Πίστις εἰς τήν ἀπ’ αἰῶνος ἀποκαλυφθεῖσαν Ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐπί τοῦ Ὄρους Σινᾶ εἰς τόν Προφήτην Μωϋσῆν. Αὐτή αὕτη ἡ ἀποκαλυφθεῖσα ἐν τῷ Ὄρει Σινᾶ ἀληθινή Πίστις, ἐφανερώθη ἐν σαρκί ληφθείσῃ ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας, τῆς ἐκ Ναζαρέτ, διά τοῦ Μυστηρίου τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἀλλά καί διά τοῦ Μυστηρίου τῆς ἐκ νεκρῶν Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ἐξ Οὗ ἔλαμψε τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως, τό ὁποῖον εἶναι τό Φῶς τῆς Ἐνσάρκου Ἀληθείας καί τῆς Ἐνσάρκου Ἀναστάσεως. Αὐτοῦ τοῦ Φωτός ἐγένετο κοινωνός καί ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος, ὁ ὁποῖος τόσον μέ τήν ἐν Χριστῷ πολιτείαν του, ἀλλά καί μέ τήν ἐν Χριστῷ καί διά Χριστόν παρρησίαν του, ἀνεδείχθη, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός αὐτοῦ, «εἰς ἀστέρα πολύφωτον, εἰς ἥλιον λάμποντα, ἐν τῷ στερεώματι» τῆς Ἐκκλησίας (Κεκραγάρια Μεγάλου Ἑσπερινοῦ). Πράγματι, ἀγαπητοί μου, εἰς τό πρόσωπον τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, βλέπομεν τόν μιμητήν τοῦ Χριστοῦ, καί τοῦτο, διότι ὁ Ἅγιος Γεώργιος δέν ἀνεδείχθη μόνον ὁ πιστός Μάρτυς τῆς ἐν Χριστῷ ἀληθείας, ἀλλά καί ὁ ἐλευθερωτής τῶν αἰχμαλώτων, ὁ ὑπερασπιστής τῶν πτωχῶν, ὁ ἰατρός τῶν ἀσθενούντων, ἀλλά καί ὁ ὑπέρμαχος τῶν πιστῶν Βασιλέων.

Τοῦ Φωτός τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, τοὐτέστι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ φωτίσαντος τήν διάνοιαν καί τήν καρδίαν τοῦ Ἁγίου ἡμῶν Γεωργίου, καλούμεθα καί ἡμεῖς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας, νά γίνωμεν κοινωνοί, διά τῆς ἐνεργοῦ καί ἐμπράκτου συμμετοχῆς μας εἰς τήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας μας, γινόμενοι καί ἡμεῖς μιμηταί τῶν ἔργων τῆς Πίστεως τοῦ σήμερον τιμωμένου Ἁγίου Γεωργίου, δηλαδή τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης, φιλανθρωπίας, δικαιοσύνης, ἀλλά καί εἰρήνης αὐτοῦ, οὗ ταῖς πρεσβείαις ὁ Ἀναστάς Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν, δωρήσοι εἰς ἡμᾶς καί τόν κόσμον τήν εἰρήνην Αὐτοῦ καί τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Ἀμήν.