1

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΝΕΟΥ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Τήν νύκτα τῆς Παρασκευῆς πρός Σάββατον, 3ης πρός 4ην /16ης πρός 17ην Αὐγούστου 2013, καί εἰς τήν θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον τοῦ Κυρίου, ἐχειροτονήθη εἰς διάκονον ὁ Ναΐτης μοναχός Ἀγάπιος Χατζηπαυλῆς ὑπό τοῦ Γέροντος Σκευοφύλακος Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου τῇ κατανυκτικῇ συμμετοχῇ Ἁγιοταφιτῶν, περιλαμβανομένων τῶν  Ναϊτών Πατέρων, γνωστῶν καί προσφιλῶν τοῦ χειροτονηθέντος καί εὐσεβοῦς ἐκκλησιάσματος.

Πρό τῆς χειροτονίας ὁ χειροτονῶν Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος προσεφώνησε τόν χειροτονούμενον διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἑλληνιστί:

Εὐλαβέστατε Ὑποδιάκονε Ἀγάπιε,

 «Ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, συνήγαγε»[1] τούς Πατέρες τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος σήμερα πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου, γιά νά συμπροσευχηθοῦμε καί νά γίνουμε μάρτυρες «τῆς ἀλλοιώσεως τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου»[2], ἡ ὁποία θά συμβεῖ ἐντός ὀλίγου καί θά σέ σκεπάσει μέσῳ τῶν ἀναξίων χειρῶν τῆς ἐμῆς ἐλαχιστότητος, γιά νά σέ καταστήσει διάκονον τῶν αὐτοῦ Θείων Μυστηρίων.

 Ὁ Μακαριώτατος Πατέρας μας καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ΄ μαζί μέ τήν Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδο ἀποφάσισε ὄχι μόνο νά σέ ἐντάξει στούς κόλπους τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, ἀλλά νά σέ τιμήσει καί νά σέ εἰσαγάγει  «εἰς τὸ ἐνδότερον τοῦ καταπετάσματος, εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ὅπου παρακύψαι οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι ἐπιθυμοῦσι, καὶ ἀκοῦσαι τῆς εὐαγγελικῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ, καὶ θεάσασθαι αὐτοψεὶ τὸ πρόσωπον τῆς ἁγίας ἀναφορᾶς, καὶ ἀπολαῦσαι τῆς θείας καὶ Ἱερᾶς Λειτουργίας».[3]

Θά σοῦ ἐπαναλάβω τούς λόγους, πού ἀπηύθυνε ὁ Κήρυκας τῶν Ἐθνῶν Ἀπόστολος Παῦλος πρός τόν ἀγαπημένο του μαθητή Ἀπόστολο Τιμόθεο καί τούς ὁποίους παρακαλῶ νά φυλάττεις, γιά νά διατηρήσεις ἄσβεστη τή φλόγα τῆς πίστεως μέσα σου:

 «Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ. Πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ. Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου. Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν. Ἔπεχε σεαυτῷ καὶ τῇ διδασκαλίᾳ, ἐπίμενε αὐτοῖς· τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου.»[4]

 Ὡς Ἁγιοταφίτης Μοναχός καί Διάκονος ἡ ἀποστολή σου θά εἶναι διπλή. Ἐκτός ἀπό τήν φύλαξη καί φροντίδα τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, τά ὁποῖα μᾶς ἐνεπιστεύθη ὁ Κύριος διά μέσου τῶν αἰώνων, θά ἔχεις καί τήν ποιμαντική εὐθύνη νά ὁδηγήσεις ψυχές πρός τήν σωτηρία.

Θά γίνεις τό κανάλι, ὁ δρόμος μέσα ἀπό τόν ὁποῖο οἱ πονεμένοι ἀπό τίς πίκρες τῆς ζωῆς ἄνθρωποι θά γνωρίσουν τό Χριστό καί θά βροῦν ἀνάπαυση.

Καί αὐτό θά τό κατορθώσεις μόνο ὅταν καί ἐσύ ὁ ἴδιος ἐφαρμόσεις στόν ἐαυτό σου τή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, μέσα ἀπό τό λόγο του στήν ἐπί τοῦ ὄρους ὀμιλία του ἀλλά πολύ περισσότερο μέσα ἀπό τό προσωπικό του παράδειγμα.

 Ἡ ἀγάπη, ἡ ὑπακοή, ἡ ὑπομονή, ἡ μακροθυμία, ἡ ἀνεξικακία, ἡ φιλαδελφεία, ἡ δικαιοσύνη, θά πρέπει νά καθορίζουν ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς τή συμπεριφορά σου.

 Σέ αὐτό τό νέο πνευματικό ἀγῶνα πού ἀνοίγεται μπροστά σου, θά πρέπει νά σηκώσεις ἀγόγγυστα τόν σταυρό σου, ὅπως καί ὁ Χριστός καί θά ἀνέβεις στό δικό σου Γολγοθᾶ ὅπως ὁ Κύριός μας, ἔχοντας ὅμως πάντοτε τήν ἐλπίδα, ὅτι μετά τή σταύρωση θά ἀκολουθήσει ἡ ἀνάσταση.

 Σέ ὅλη αὐτή τή στενή καί δύσκολη διαδρομή δέν θά εἶσαι μόνος σου ἀλλά θά ἔχεις συμπαραστάτη σου πρῶτα ἀπό ὅλα αὐτόν τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος εἶπε ὅτι: «ὃς δ’ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν.»[5] καί ὁ ὁποῖος ἔδωσε τήν ἀκόλουθη ὑπόσχεση γιά ὅσους ἀποφάσισαν νά θυσιάσουν τίς πρόσκαιρες ἀπολαύσεις αὐτοῦ τοῦ κόσμου γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ: «οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίαν ἢ γονεῖς ἢ ἀδελφοὺς ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἕνεκεν τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὃς οὐ μὴ ἀπολάβῃ πολλαπλασίονα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον.»[6]

 Συμπαραστάτες ἐπίσης στόν ἀγῶνα σου θά βρεῖς καί στό πρόσωπο τοῦ σεπτοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ΄ ἀλλά καί σέ ὅλη τήν Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότητα, ἡ ὁποία χαίρεται σήμερα καί ἀγάλλεται συμμετέχουσα στή δική σου χαρά.

 Αὐτή ἡ ἀναστάσιμη χαρά, πού πηγάζει ἀπό τόν Πανάγιο καί Ζωοδόχο Τάφο τοῦ Κυρίου μας καί διακατέχει σήμερα ὅλους τούς παρευρισκομένους Πατέρες στήν χειροτονία σου, εὔχομαι νά διώχνει μακρυά τή λύπη καί τό σκότος τῆς ἁμαρτίας καί νά σέ συνοδεύει σέ ὅλη σου τή ζωή.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ὁ Γέρων Σκευοφύλαξ ἐδεξιώθη εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως τόν χειροτονηθέντα καί τό ἐκκλησίασμα καί ηὐχήθη αὐτῷ προκοπήν  καί πρόοδον εἰς τήν διακονικήν αὐτοῦ διακονίαν, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καί ταῖς εὐχαῖς τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος πάσης.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.


[1] Ἰδιόμελον τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων

[2] Ἐκφώνηση τῆς Χειροτονίας

[3] Εὐχή Ε΄ Ἱεροῦ Εὐχελαίου

[4] Α΄ Τιμ. δ΄, 12-16

[5] Ματθ. ις΄, 25

[6] Λουκ. ιη΄, 29-30

httpv://youtu.be/VzIBVK0Z77A