ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Εἰς τήν θείαν Λειτουργίαν τῆς νυκτός, Τρίτης 16^ης/29^ης Δεκεμβρίου 2020, εἰς τόν Πανάγιον Τάφον, ἔλαβε χώραν ἡ εἰς διάκονον χειροτονία τοῦ μοναχοῦ Μαρκέλλου ὑπό τοῦ Γέροντος Σκευοφύλακος Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου.

Ὁ χειροτονηθείς διάκονος π. Μάρκελλος διακρίνεται ἐπί Πανεπιστημιακῇ παιδείᾳ, τελείᾳ γνώσει ξένων γλωσσῶν καί ἐπί πολυετεῖ μοναχικῇ προετοιμασίᾳ παρά τῷ μακαριστῷ ὁσιωτάτῳ Γέροντι Ἐφραίμ τῆς Ἀριζόνας καί μοναχικῷ ἤθει ἀποκτηθέντι ἐκεῖ καί ἐπί διετεῖ εὐδοκίμῳ διακονίᾳ εἰς τό Προσκύνημα τῆς Βηθλεέμ, προσφάτως δέ διωρίσθη ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ὡς Ἐπιστάτης τοῦ ἐν Λύδδῃ Προσκυνήματος του Ἁγίου Γεωργίου.

Πρό τῆς χειροτονίας ὁ χειροτονῶν Ἀρχιερεύς ἀπηύθυνε τῷ χειροτονουμένῳ τούς κάτωθι Πατρικούς λόγους ὡς ἕπεται:

«Εὐλαβέστατε Ὑποδιάκονε Μάρκελλε,

Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξίωσε νά εὑρεθοῦμε σήμερα ἐντός τοῦ Παναγίου Τάφου καί ὑπακούοντας στίς ἀποφάσεις τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου νά προβοῦμε στήν χειροτονία σου σέ διάκονο. Ἦταν ὄντως μία ἀπόφαση, τήν ὁποία δέν περίμενες, οὔτε εἶχες ποτέ σου σκεφτεῖ, διότι ὅταν ἀποφάσισες νά ἐγκαταλείψεις τόν κοσμικό βίο εἶχες ὡς πρότυπο ἕνα μεγάλο ἀσκητή, τόν μακαριστό π. Ἐφραίμ, ὁ ὁποῖος διετέλεσε μαθητής ἑνός μεγάλου ἁγίου τοῦ Ἰωσήφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ. Ἐκείνου τήν ἡσυχία ζήλεψες καί ἤθελες νά φτάσεις ἀκούγοντας τά λόγια τοῦ ὁσίου Πέτρου τοῦ Δαμασκηνοῦ πού λέγει ὅτι: «Ἡ ἡσυχία εἶναι μεγαλύτερη ἀπό ὅλα καί χωρίς αὐτή δέν μποροῦμε νά καθαρθοῦμε ἀπό τά πάθη καί νά γνωρίσομε τήν ἀδυναμία μας καί τίς πανουργίες τῶν δαιμόνων, ἀλλά οὔτε καί τοῦ Θεοῦ τή δύναμη καί τήν πρόνοια θά μπορέσομε νά ἐννοήσομε ἀπό τά θεῖα λόγια πού ψάλλονται καί διαβάζονται».

Κάποια στιγμή οἱ Ἅγιοι Τόποι σέ ἔθελξαν, ὅπως καί πολλούς ἁγίους στό παρελθόν. Ἄφησες τό ἀγαπημένο σου μοναστήρι στήν μακρυνή Ἀμερική καί ταξίδεψες χιλιάδες μίλια μακρυά, γιά νά ψηλαφήσεις τά μέρη πού εὐλόγησε καί ἁγίασε μέ τήν σωματική του παρουσία ὁ Σωτήρας. Ἀξιώθηκες νά ὑπηρετήσεις στήν Ἁγία Βηθλεέμ, ὅπου σέ λίγες ἡμέρες θά γιορτάσουμε τό χαρμόσυνο γεγονός τῆς σαρκώσεως τοῦ Θείου Λόγου

Ὅμως οἱ ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν, οἱ ἀνάγκες τοῦ ποιμνίου, τά λογικά πρόβατα τοῦ Χριστοῦ, σέ ἀνάγκασαν νά ἐγκαταλείψεις τήν ἀγαπημένη σου ἡσυχία καί νά ἐμπλακεῖς μέ τόν θόρυβο τοῦ κόσμου. Τώρα πλέον θά περάσεις τόν ἑαυτό σου ἀπό πνευματικές ἐξετάσεις.

 Θά ἀγωνιστεῖς γιά νά κρατήσεις τίς τρεῖς ἀρετές τῆς ἡσυχίας, δηλαδή τήν ἐγκράτεια, τήν σιωπή καί τήν αὐτομεμψία, δηλαδή τήν βασιλίδα τῶν ἀρετῶν, πού εἶναι ἡ ταπείνωση, ταυτόχρονα μέ τήν ποιμαντική διακονία, τήν λειτουργική κατάρτιση, τήν διάκριση στήν οἰκοδομή τῶν ψυχῶν. Ὁ κόπος πολύς καί ὁ χρόνος ἐλάχιστος. Θά χάσεις τόν πολύτιμο χρόνο πού εἶχες, ὅταν μποροῦσες νά ἀποσυρθεῖς στό κελί σου καί νά ἀφοσιωθεῖς στήν ἀγαπημένη σου μελέτη καί τήν προσευχή.

Τώρα θά στήσεις εὐήκοον οὖς στήν ἀγωνία τοῦ γονιοῦ, τόν πόνο τοῦ ἀσθενοῦς, τό παράπονο τοῦ ἀδικημένου καί ταυτόχρονα θά ἐπιπλήξεις πατρικά τόν παραστρατημένο, θά ἐπαναφέρεις στόν ἴσιο δρόμο τόν πλανεμένο καί θά στήσεις τόν ἑαυτό σου ἀσπίδα, γιά νά προστατεύσεις τό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ ἀπό τούς ποικίλους ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας, τούς ἐγγύς καί τούς μακράν.

Θά ἔρθουν στιγμές πού δέν θά προλαβαίνεις νά προσεύχεσαι ὅπως πρίν. Ὅμως σέ αὐτές τίς δύσκολες στιγμές θά φέρνεις στό νοῦ σου τόν Στάρετς Παρθένιο, ὁ ὁποῖος θυσίασε τόν ἑαυτό του στή διακονία τῶν πιστῶν καί ὅταν ἦρθαν οἱ νοητοί λέοντες νά τόν καταπιοῦν, τότε οἱ προσευχές τῶν πιστῶν τόν προστάτευσαν ἀπό τόν πειρασμό.

Ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης κ.κ. Θεόφιλος καί ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος, δέν σέ στέλνουν μόνο καί ἀνυπεράσπιστο σέ αὐτόν τόν ἀγώνα. Ἀντιθέτως σέ ὁπλίζουν μέ τό μεγαλύτερο ὅπλο, τήν Ἱερωσύνη, ἡ ὁποία τελεῖται ἐπί τῆς γῆς ἀλλά ἔχει τή θέση της στόν οὐρανό.

Ἡ θεία Χάρις τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος θά σέ σκεπάζει καί θά σέ φωτίζει γιά νά πράττεις πάντοτε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά οἰκοδομεῖς τίς ψυχές τῶν ταλαιπωρημένων ἀπό τόν κοσμικό βίο καί τίς κοσμικές φροντίδες χριστιανῶν.

Δέξου λοιπόν μέ ταπείνωση τό θεῖο αὐτό δῶρο καί κλίνε τό γόνυ ἐνώπιον τῆς μεγαλωσύνης τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ, εἰδικά ἐδῶ ἐντός τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, ὅπου ἔχεις τήν ἰδιαίτερη εὐλογία νά στέκεσαι, καί ἄφησε τόν ἑαυτό σου νά ἀλλοιωθεῖ ἀπό τήν Θεία Χάρη».

Ἀνταποκρινόμενος ὁ π. Μάρκελλος, προσῆλθεν εἰς τό Κουβούκλιον τοῦ Παναγίου Τάφου παρά τόν λίθον τοῦ Ἀγγέλου.

Ἅμα τῇ ἐπικλήσει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ Ἀρχιερέως, οἱ συμπροσευχόμενοι ἐτίμησαν τόν χειροτονηθέντα διά τοῦ «Ἄξιος! Ἄξιος»!

Ἠκολούθησε κέρασμα εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Σκευοφύλακος.

Τήν πρωΐαν ὁ χειροτονηθείς ἔλαβε τήν εὐλογίαν τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τό Πατριαρχεῖον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας