ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΕΙΣ ΒΗΘΑΝΙΑΝ (2017).
Τό Σάββατον, 26ην Μαρτίου /8ην Ἀπριλίου 2017, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς Βηθανίαν τό γεγονός τῆς ἐγέρσεως τοῦ Λαζάρου ὑπό τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Ἐκκλησία, συμφώνως πρός τήν διήγησιν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, ποιεῖ μνήμην τοῦ γεγονότος ὅτι ὁ Λάζαρος κατήγετο ἐκ Βηθανίας, ἀπεχούσης σταδίους δέκα πέντε ἐξ Ἱεροσολύμων, ἦτο φίλος τοῦ Χριστοῦ καί ἀσθενών ἀπέθανεν. Ἐλθών ὁ Κύριος ἦλθεν ἐπί τό μνῆμα αὐτοῦ καί ἐν τῇ θεανθρωπίνῳ Αὐτοῦ δυνάμει ἀνέστησεν αὐτόν τετραήμερον πιστοποιῶν εἰς τούς μαθητάς Αὐτοῦ καί ἡμᾶς τήν κοινήν ἡμῶν Ἀνάστασιν.
Διά τήν μνήμην τοῦ γεγονότος τούτου ἐτελέσθη θεία Λειτουργία ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς εἰς τήν ἐπ’ ὀνόματι τῶν ἀδελφῶν τοῦ Λαζάρου Μάρθας καί Μαρίας γυναικεῖαν ἱεράν Μονήν εἰς τόν τόπον, ἐξ οὖ ἐξεκίνησεν ὁ Κύριος μετά Μάρθας καί Μαρίας καί ἐπορεύθη πρός τό μνῆμα.
Τῆς θείας Λειτουργίας προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου, παρεπιδημούντων Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Νίζνι Νόβγκοροντ κ. Γεωργίου καί Χλεμενίτσκη κ. Ἀλεξάνδρου ἐξ Οὐκρανίας, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ἐν οἷς καί ὁ ἐφημέριος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀρχιμανδρίτης π. Ἐπιφάνιος καί Ἱερομονάχων ψαλλόντων καί τῶν μοναζουσῶν τῆς Μονῆς ἐν μέσῳ ἐκκλησίας πυκαζούσης.
Εἰς τό ἐκκλησίασμα τουτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος ἔχοντα ὡς ἕπεται :
«Ἀνάστασις καί ζωή τῶν ἀνθρώπων, ὑπάρχων Χριστέ ἐν τῷ μνήματι Λαζάρου ἐπέστης, πιστούμενος ἡμῖν τάς δύο οὐσίας Σου, μακρόθυμε, ὅτι Θεός καί ἄνθρωπος ἐξ ἁγνῆς Παρθένου παραγέγονας, ὡς μέν γάρ βροτός ἐπερώτας ποῦ τέθαπται; ὡς δέ Θεός ἀνέστησας ζωηφόρῳ νεύματι τόν τετραήμερον», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς προσκυνηταί,
Μέγα καί παράδοξον θαυμα τετέλεσται σήμερον εἰς τόν ἱερόν τοῦτον τόπον, ἔνθα ἔστησαν οἱ πόδες τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί προϋπάντησαν Αὐτῷ αἱ ἀδελφαί τοῦ Λαζάρου τοῦ φίλου τοῦ Χριστοῦ, Μάρθα καί Μαρία.
Τό δέ μέγα τοῦτο θαῦμα ἀφορᾷ εἰς τήν ἔγερσιν ἐκ νεκρῶν τοῦ ἁγίου καί δικαίου φίλου τοῦ Χριστοῦ Λαζάρου τοῦ τετραημέρου, τοῦ ὁποίου τήν μνήμην ἑορτάζομεν πανηγυρικῶς. Καί τοῦτο, διότι ὁ Λάζαρος γέγονε τῆς παλιγγενεσίας ἡμῶν, δηλονότι τῆς κοινῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, προοίμιον σωτήριον, ὡς λέγει καί ὁ ὑμνῳδός αὐτοῦ: «Τήν κοινήν Ἀνάστασιν πρό τοῦ σοῦ Πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τόν Λάζαρον, Χριστὲ ὁ Θεός, ὅθεν καί ἡμεῖς ὡς οἱ Παῖδες, τά τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοί τῷ Νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν. Ὠσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου».
Διά τῆς παρουσίας του ὁ Χριστός μετά τῶν μαθητῶν Του ἐν Βηθανίᾳ, δηλονότι ἐν τῷ μνήματι τοῦ ἐνταφιασμένου Λαζάρου, τόν ὁποῖον τετραήμερον νεκρόν ὄντα ἀνέστησεν, ἀπέδειξεν ὅτι ὄντως Οὗτος εἶναι ἡ Ἀνάστασις καί ἡ Ζωή, ὡς μαρτυρεῖ καί ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «εἶπεν αὐτῇ τῇ Μάρθᾳ ὁ Ἰησοῦς ἐγώ εἰμι ἡ Ἀνάστασις καί ἡ ζωή, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἄν ἀποθάνῃ ζήσεται καί πᾶς ὁ ζῶν καί πιστεύων εἰς ἐμέ οὐ μή ἀποθάνῃ εἰς τόν αἰῶνα», (Ἰωάν. 11, 25-26).
Ἐπί πλέον δέ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἀπέδειξεν ὅτι εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος. Μέ ἄλλα λόγια, ἐπιστοποίησε τάς δύο Αὐτοῦ καθ’ ὑπόστασιν ἡνωμένας φύσεις καί οὐσίας τήν θείαν καί ἀνθρωπίνην. Ἐπιστοποίησε τήν ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας καί ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ προσληφθεῖσαν ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ Λόγου ἀνθρωπίνην σάρκα, τήν ὁποίαν καί ἐθεοποίησεν, ἀπαλλάξας αὐτήν τῆς φθορᾶς τοῦ θανάτου, δηλαδή τῆς ἁμαρτίας.
Διά τῆς ἐκ νεκρῶν ἐγέρσεως τοῦ Λαζάρου ἐγένετο γνωστόν πλέον, ὅτι Υἱός Θεοῦ καί Θεός ἦν ὁ Χριστός καί ὅτι ἀνέστη καί ἀνάστασις ἕσται τῶν νεκρῶν. Διά τοῦτο καί ὁ μελῳδός ἀναφωνεῖ: «Ἡ πάντων χαρά, Χριστός ἡ ἀλήθεια, τό φῶς, ἡ ζωή, τοῦ κόσμου ἡ Ἀνάστασις, τοῖς ἐν γῇ πεφανέρωται, τῇ αὐτοῦ ἀγαθότητι καί γέγονεν τύπος τῆς Ἀναστάσεως, τοῖς πᾶσι παρέχων θείαν ἄφεσιν».
Αὐτήν ἀκριβῶς τήν χαράν τῆς Ἀναστάσεως, τήν ὁποίαν ἐφανέρωσεν εἰς τόν κόσμον ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός προγευόμεθα καί ἡμεῖς σήμερον διά τῆς παρουσίας μας ἐν Βηθανίᾳ τῇ πόλει τοῦ Λαζάρου καί τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ Μάρθας καί Μαρίας. Ἀγάλλεται σήμερον ἡ Βηθανία, ὡς κηρύττει ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας, διότι αὐτή προανεκήρυξε τήν Ἀνάστασιν, Χριστοῦ τοῦ ζωοδότου, τῇ ἐγέρσει τοῦ Λαζάρου. Καί αὐτή ἡ Βηθανία μετέδωσε τό μήνυμα τῆς ἐλεύσεως τοῦ Βασιλέως τῆς Δόξης εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, συμφώνως πρός τόν Προφήτην Ζαχαρίαν λέγοντα: «Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιών. Κήρυσσε θύγατερ Ἰερουσαλήμ. Ἰδού ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται σοι δίκαιος καί σῴζων αὐτός πραΰς καί ἐπιβεβηκώς ἐπί ὑποζύγιον καί πῶλον νέον», (Ζαχαρίου 9,9).
Βεβαίως, τό Ἅγιον Πνεῦμα, τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, εἶναι ἐκεῖνο, τό ὁποῖον προέτρεπε τούς παῖδας τῆς Ἱερουσαλήμ νά κραυγάζουν «ὠσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».
Δεῦτε λοιπόν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, προετοιμάσωμεν καί ἡμεῖς ἑαυτούς, ἵνα ὡς οἱ ἀπειρόκακοι παῖδες μετά βαΐων καί κλάδων μυστικῶς ἀνευφημήσωμεν «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὠσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις». Μετά δέ τοῦ μελῳδοῦ εἴπωμεν: «Ἱκεσίαις Λαζάρου, Μάρθας καί Μαρίας τε, ἡμᾶς ἀξίωσον θεατάς γενέσθαι τοῦ Σταυροῦ καί τοῦ Πάθους σου Κύριε καί τῆς λαμπροφόρου τῶν ἡμερῶν καί βασιλίδος, Ἀναστάσεως τῆς σῆς φιλανθρωπίας», Ἀμήν. Καλό Πάσχα!
Τῆς θείας Λειτουργίας ἀπολυθείσης, ἠκολούθησε λιτανεία πρός τό μνῆμα τοῦ Λαζάρου, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου, ἔνθα καί ἀνεγνώσθη ἡ κατά Ἰωάννην Εὐαγγελική περικοπή τῆς ἐγέρσεως τοῦ Λαζάρου.
Ἡ ἡγουμένη τῆς Μονῆς ὁσιωτάτη μοναχή Εὐπραξία ἐδεξιώθη τόν Μακαριώτατον καί παρέθεσε τράπεζαν εἰς τήν Ἀρχιερατικήν συνοδείαν.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/Mr502qYcjak
ngg_shortcode_0_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]