1

ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΜΕΤΕΧΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΕΝ ΡΟΔΩ “ ΤΕΤΑΡΤΟΝ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΩΡΟΝ ΤΗΣ ΥΓΙΕΙΑΣ”.

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων μετέσχεν ἀπό Τετάρτης 28ης Σεπτεμβρίου/ 11ης Ὀκτωβρίου ἕως 2ας / 15ης Ὀκτωβρίου 2017 εἰς τό ἐν τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει Ρόδου διοργανωθέν “4ον Διεθνές Συνέδριον τοῦ Δικτύου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου διά τήν Ποιμαντικήν Διακονίαν εἰς τόν χῶρον τῆς Ὑγιείας” δι’ ἀντιπροσώπου αὐτοῦ, τῆς μοναχῆς Εὐφημίας, διακονούσης εἰς τό Γραφεῖον Διαδικτύου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.

Εἰς τό Συνέδριον τοῦτο ἡ ἐν λόγῳ μοναχή ἀνέγνωσε τόν χαιρετισμόν τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ρόδου κ. Κύριλλε,

Ἱερώτατοι Ἅγιοι Ἁρχιερεῖς,

Σεβαστοί Πατέρες,

Κυρίαι, Κύριοι,

Τό Παλαίφατον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων χαιρετίζει μετ’ ἰδιαιτέρας χαρᾶς τήν ἔναρξιν τοῦ 4ου Διεθνοῦς Συνεδρίου τῆς Ποιμαντικῆς, τό ὁποῖον διοργανώνει ἐπιτυχῶς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἰς τόν χῶρον τῆς ὑγιείας μέ θέμα: «Ἀναθερμαίνοντας τήν ἐλπίδα: Ἀνακαλύπτοντας τήν ἐλπίδα στίς δυσχέρειες τῆς ζωῆς». Χαιρόμεθα ἐπίσης, καθ’ ὅτι τῇ προσκλήσει τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, συμμετέχομεν διά πρώτην φοράν εἰς αὐτό τό Συνέδριον.

Ἀναμφισβητήτως ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας εἰς τόν τομέα τῆς ὑγιείας ὑπῆρξεν ἀνέκαθεν καθοριστικός καθώς καί πρωτοποριακός, ἐφ’ ὅσον μέ Ἐκκλησιαστικήν πρωτοβουλίαν ἀπό τούς πρώτους Βυζαντινούς χρόνους ἱδρύθησαν, ἐλειτούργησαν καί συνετηρήθησαν νοσοκομεῖα, ψυχιατρεῖα, λεπροκομεῖα, γηροκομεῖα, ὀρφανοτροφεῖα καί ἱδρύματα διά κοινωφελεῖς σκοπούς. Εἶναι γνωστή ἡ προσφορά Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας εἰς τόν τομέα τῆς ὑγιείας, ὅπως τοῦ Μεγάλου Βασιλείου μέ τήν περίφημον Βασιλειάδα, τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου, τοῦ Ἁγίου Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου, τοῦ Ἁγίου Ἱωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, τῆς Ἁγίας Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας καί πολλῶν ἄλλων.

Αὕτη εἶναι ἡ ἔμπρακτος ἐκδήλωσις τῆς ἐντολῆς, τήν ὁποίαν ἔδωσεν εἰς ἡμᾶς διά τοῦ ἰδίου παραδείγματος Αὐτοῦ ὁ Δεσπότης καί Κύριος ἡμῶν, καθώς λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός, ἡ ἐσφραγισμένη μέ τό «αἷμα, τό ὕδωρ, τό βάπτισμα» τά ρεύσαντα ἐκ τῆς πληγῆς, «ἐξ ἧς ἰάθη τό μέγα τραῦμα ὁ ἄνθρωπος», ἡ πτῶσις τοῦ ὁποίου ἐπέφερε σωματικήν ἀλλά κυρίως ψυχικήν φθοράν. Ἐξ ἄλλου, τό Εὐαγγελικόν μήνυμα «…ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, γυμνός καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με» (Ματθ. 35, 36), δέν συγκεντρώνει τήν προσοχήν μας μόνον εἰς τήν ἀσθένειαν τοῦ σώματος, ἀλλά καί εἰς τήν ψυχικήν διαταραχήν, τήν ὁποίαν δύναται νά ὑποστῇ ὁ ἀσθενής μέ ἀνάγκας εἰς ψυχολογικόν καί συναισθηματικόν ἐπίπεδον.

Εἶναι ἰδιάζουσα ἡ ψυχολογία τοῦ ἀτόμου, τό ὁποῖον ὑποφέρει εἴτε ἀπό σωματικάς ἤ ψυχικάς ἀσθενείας εἴτε ἀπό ἐνδεεῖς κοινωνικάς καταστάσεις, ὅπως οἱ πρόσφυγες εἰς τήν ἐποχήν μας, ἐφ’ ὅσον ὑπαρξιακά θέματα εὐκόλως κλονίζουν τήν πίστιν καί τήν ἐλπίδα εἰς τόν Θεόν, ἐξουθενώνουν τόν ἄνθρωπον καί τόν ὁδηγοῦν εἰς τήν ἀπελπισίαν. Ὃμως μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποίαν οἱ Λειτουργοί Του ἠμποροῦν νά μεταδώσουν εἰς τούς συνανθρώπους μας, ὁ πόνος βιώνεται ὡς δωρεά καί ἡ ἀσθένεια ὡς εὐκαιρία, «ἵνα τά τέκνα τοῦ Θεοῦ τά διεσκορπισμένα» συναχθοῦν «εἰς ἕν» ( Ἰω. 11, 52). Ἡ ἀσθένεια τοῦ σώματος λειτουργεῖ ὡς μέσον ταπεινώσεως εἰς τήν ψυχήν ἑνός πιστοῦ, ἀφήνουσα ἐλευθέραν τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά ὁδηγῇ τόν ἄνθρωπον εἰς τό «κατ’ εἰκόνα», ὥστε νά ἠμπορῇ νά κατανοῇ τήν ῥῆσιν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου» (Κολ. 1, 24).

Ἡ παρουσία ἑπομένως ἐπιστημονικῶς καί πνευματικῶς κατηρτισμένων ἐκπροσώπων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι μεταδίδουν εἰς τούς ἀσθενεῖς τό μήνυμα τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ ὡς μάρτυρές Του, ἠμπορεῖ νά εἶναι καθοριστική διά τήν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς τῶν ἀσθενῶν. Ἡμεῖς ἔχομεν χρέος νά μεταδίδωμεν εἰς τούς συνανθρώπους μας πίστιν καί ἐλπίδα, δεικνύοντες στοργήν καί ἀγάπην, πρό πάντων προσευχόμενοι διά τήν σωτηρίαν των, μέσῳ μιᾶς προσευχῆς, ἡ ὁποία δέν ἐπικεντρώνεται εἰς ὑλικά ἀγαθά καί πρόσκαιρον συμφέρον, ἀλλά εἰς τήν κραυγήν τοῦ ταπεινοῦ πνεύματος δι’ ἄφθαρτα ἀγαθά καί τήν Βασιλείαν τήν οὐράνιον καί αἰώνιον. Εἰς μίαν τοιαύτην ψυχικήν κατάστασιν ὁ πιστός αἰσθάνεται νά ἐπισκηνώνῃ εἰς αὐτόν ἡ δύναμις τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὥστε νά ἀνακράζῃ ἀγαλλόμενος, ὅπως ὁ ψαλμωδός: «Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε μοι» (Ψαλμ. 39, 1) καί «Ἐσημειώθη ἐφ’ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου Σου Κύριε» (Ψαλμ. 4, 7).

Ἀναθερμαίνοντες λοιπόν τήν ἐλπίδα ὅτι: «ὁ θερισμός ἐστι πολύς» (Λουκ. 10,2) ἀλλά καί οἱ ἐργάται εἶναι ἱκανοί, διά νά μεταδώσουν τό σωτηριῶδες μήνυμα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀναμένομεν μέ ἐνδιαφέρον τάς εἰσηγήσεις τῶν εἰδημόνων.

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ´

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

ngg_shortcode_0_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]