1

ΤΟ ΕΤΗΣΙΟΝ ΣΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ.

Τήν Τετάρτην, 15ην /28ην  Δεκεμβρίου 2011, ἔλαβε χώραν συμφώνως πρός τό ἰσχῦον προσκυνηματικόν καθεστώς τό ἐτήσιον σάρωμα τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ ὐπό τῶν τριῶν Μειζόνων Κοινοτήτων, τῶν Ὀρθοδόξων Φραγκισκανῶν καί Ἀρμενίων.

Εἰς τό σάρωμα – καθάρισμα τοῦτο συμμετέσχον οἱ Ἁγιοταφῖται παντός βαθμοῦ, προσελθόντες ἐγγύθεν καί μακρόθεν, παρέστη δέ ἐπιβλέπων αὐτοπροσώπως ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’.

Ἐκ μέρους τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, ἁρμοδίας κυβερνητικῶς διά τό σάρωμα – καθάρισμα τοῦτο, παρέστη ὁ Ὑπουργός Διοικήσεως Ρωμαιορθόδοξος κ. Ζιγιάντ Μπάντακ, ὁ Νομάρχης καί ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως Βηθλεέμ καί ὁ Ἀρχηγός τῆς Ἀστυνομίας τῆς περιοχῆς Βηθλεέμ μετ’ Ἀστυνομικῆς Δυνάμεως.

Τό σάρωμα τοῦτο διεξήχθη συμφώνως πρός τάς προγενεστέρας καθεστωτικάς περί τούτου διατάξεις καί συμφώνως πρός τήν ἐντολήν τοῦ Προέδρου τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμοῦντ Ἀμπᾶς -Ἀμπού Μάζεν τοῦ ἔτους 2008 καί τήν τροποποιηθεῖσαν τοιαύτην τοῦ ἔτους 2010.

Κατ’ ἀρχήν ἐφαίνετο ὅτι ὅλα ἔβαινον καλῶς, παρά τάς ἐπιφυλάξεις καί τήν δυσφορίαν τῶν Ἀρμενίων, ὅσον ἀφορᾷ τόν ἀριθμόν τῶν ἑπτά διακονητῶν αὐτῶν κατά τήν ὥραν τοῦ σαρώματος τοῦ παρεκκλησίου  παρά τήν νότιον πύλην τοῦ Σπηλαίου ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων, συμφώνως πρός τάς ρηθείσας συμφωνίας.

Ἔντασιν βεβαίως προεκάλεσε τό γεγονός ὅτι ὁ Ἀρμένιος διακονητής, ὁ ἱστάμενος ἐπί τοῦ παραθύρου βορείως τοῦ ἄμβωνος τῶν Ὀρθοδόξων, ἐκτελῶν τό δικαίωμα τῶν Ἀρμενίων νά καθαρίζουν τό κιγκλίδωμα τοῦ ἐν λόγῳ παραθύρου ἐσωτερικῶς, ἠμπόδιζε τόν Ὀρθόδοξον διακονητήν νά ἐκτελέσῃ τό δικαίωμα τῶν Ὀρθοδόξων νά καθαρίζουν τό κιγκλίδωμα τοῦτο ἐξωτερικῶς καί ἐπανειλημμένως ἠπείλησε καί ἐκτύπησε αὐτόν μέ τό ξύλον τοῦ σαρώθρου μέσω τοῦ κιγκλιδώματος.

Χάρις εἰς τήν αὐτοσυγκράτησιν τῶν Ὀρθοδόξων ἡ ἔντασις αὕτη ἐμειώθη καί τό σάρωμα ἐφαίνετο ὅτι ἔβαινε πρός τό τέλος αὐτοῦ εἰρηνικῶς μέχρι τῆς στιγμῆς, καθ’ ἥν ὁ Ἀρμένιος διακονητής ὁ ἱστάμενος καθαρίζων τό τμῆμα τῆς κορνίζης τῆς ὁριζοντίου δοκοῦ ὑπεράνω τῆς βορείου πύλης τοῦ Σπηλαίου ἀπεπειράθη προκαλῶν νά καθαρίσῃ τό κάτω τμῆμα τῆς δοκοῦ ταύτης, ἀνῆκον τοῖς Ὀρθοδόξοις, ὅτε δέ δύο Ὀρθόδοξοι διακονηταί ἀνέβησαν ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος εἰς τό σημεῖον, ἐκ τοῦ ὁποίου ἠδύναντο νά προστατεύσουν τό δικαίωμα αὐτῶν, τότε ὁ Ἀρμένιος διακονητής ἔσπρωξε τούτους διά τοῦ ξύλου τοῦ σαρώθρου καί κατεβίβασε αὐτούς κάτω εἰς τό δάπεδον τοῦ Ἱεροῦ, πληγώσας τόν ἕνα ἐξ αὐτῶν.

Τήν πρόκλησιν τοῦ Ἀρμενίου τούτου διακονητοῦ ἠκολούθησαν καί ἄλλοι Ἀρμένιοι,  ἀρχίσαντες νά ἐκσφενδονίζουν σάρωθρα ἤ ἄλλα ἀντικείμενα ἐναντίον τῶν Ὀρθοδόξων, οἱ ὁποῖοι σεβόμενοι τήν ἱερότητα τοῦ χώρου καί τάς ὁδηγίας τῆς Ἀστυνομίας περιωρίσθησαν εἰς τόν ἐλάχιστον βαθμόν ἀμύνης, ἀποσκοποῦντες εἰς τό εἰρηνικόν καί αἴσιον τέλος τοῦ σαρώματος, παρά τήν προκλητικήν συμπεριφοράν τῶν Ἀρμενίων.

Αἱ τελοῦσαι εἰς ἐπιφυλακήν ἰσχυραί δυνάμεις τῆς Ἀστυνομίας τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας ἐκλήθησαν καί παρενέβησαν ἀναμέσον τῶν Ὀρθοδόξων καί τῶν Ἀρμενίων καί ἀπέτρεψαν τήν ἐξέλιξιν τῆς, ὡς μή ὤφελε, συμπλοκῆς ταύτης ἐπί τά χείρω. Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀναγνωρίζει τό θετικόν ρόλον τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας διά τήν ἐπιβολήν τῆς τάξεως.

Θύματα τῆς βιαιότητος τῶν Ἀρμενίων ὑπῆρξαν ὁ ἐκ τοῦ χωρίου τῶν Ποιμένων ἐλαφρῶς πληγωθείς Ρωμαιορθόδοξος καί Ἁγιοταφίτης μοναχός, πληγωθεῖς καιρίως διά σπασίματος τήν ρῖνα καί δι‘ αἱματώματος  τόν δεξιόν ὀφθαλμόν, νοσηλευθείς μέχρι καί τάς προκεχωρημένας βραδυνάς ὥρας τῆς ἡμέρας ταύτης εἰς τό Ἑβραϊκόν νοσοκομεῖον Χαντάσα εἰς τήν Ὀρεινήν, τῇ βοηθητικῇ συμπαραστάσει δύο Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων. Τοῦτον νοσηλευόμενον εἰς τό νοσοκομεῖον, ἐπεσκέφθη ἡ Α.Θ.Μακαριότης, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου.

Παρά τό προκλητικόν τοῦτο ἐπεισόδιον, τό ὁποῖον τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, ὡς ὁ ἀνέκαθεν φυσικός φρουρός τῶν Ἁγίων Τόπων ἀπεύχεται, ἔλαβε χώραν ἡ μετά τήν λῆξιν τοῦ σαρώματος ἐπίσκεψις τῶν ἐκπροσώπων τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας καί τῶν ἐν λόγῳ τριῶν Κοινοτήτων εἰς τήν Μονήν τῶν Φραγκισκανῶν, ἐν συνεχείᾳ εἰς τήν Μονή τῶν Ἀρμενίων, τῶν Ὀρθοδόξων συμμετεχόντων, καί ἐν τέλει ἡ πλουσία νηστήσιμος τράπεζα, παρατεθεῖσα ὑπό τοῦ Πατριαρχικοῦ ἐν Βηθλεέμ Ἐπιτρόπου  Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, εὐλογηθεῖσα ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου. Εἰς ταύτην πάντες συμμετέσχον πλήν τῶν Ἀρμενίων, παρά τό ὅτι προσεκλήθησαν καί παρά τό ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι ἐπεσκέφθησαν αὐτούς εἰς τήν Μονήν αὐτῶν.

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ὄντως λυπεῖται διά τά λυπηρά ταῦτα ἐπεισόδια, γνωρίζει ὅμως ἐκ τῆς ἱστορίας αὐτοῦ, ὅτι διά τοιούτων ἀγώνων πάντοτε ἀμυνόμενον καί οὐδέποτε ἐπιτιθέμενον προήσπισε τά δικαιώματα τῶν Ρωμαίων Ὀρθοδόξων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/MZZrvaQ-Q0M

ngg_shortcode_0_placeholder